Neki Lulaj, poet nga Gjermania enkas për sofrën poetike të Diellit/

PIKË NE ZEMËR/

Ndarja shpupurish prushin e zemrave që prushojnë/

E muret  e shpirtit lahen me ujin kristal të hënës/

Pikë në zemër më mbeti, u ligshtuam fort/

Atë ditë gushti ndarja kishte marrë shtegun e ëndrrës/

Mbi gurra jete prej guri nga ndarja loti ia kaloi detit/

Ditët e numëruara vrapuan si era,si një kalë i pashaluar/

Bashkë  i grrithëm pak këto  vite të ikura të kurbetit/

Na sëmboi në zemër kjo temë e imponuar/

U kthyem te  adoleshenca  e zbritëm nëpër zgafella shpirti

Nxorrëm nga kujtesa  fëmijërore ditët në prehërin e etërve

Nga ajo ditë, ah,  në gjokse ndryshe zemra  shkrofëtiti

Pse dasmat i bëmë në dhe të huaj   larg trurit, larg bjeshkëve?

Edhe  zhgunat e mallit, edhe vuajtjet  i patëm atje nën qiellin gri

Dhashtë Zoti vdekja (jetë) në arkëmort të na vijë këtu

Në tokën e prindërve tanë që i  bekuan perenditë

në këto shtigje ku bukës një ditë i thamë bukë

 

Heeeej si e merrja dikur këtë metaforë kurbeti tërë plagë

Kur shihja atë ndarje të kurbetçinjve nga pragu i odës

Sytë u mrrolën si mjegulla mbi Dugaxhin, mbi Rozafë

E mbi Bunë pa shtrëngatë bjen një shi i madh lotësh

 

E Nana shtatë ditë  në sofër pjata e lugë i len aty të ngatë

Pikë në zemër më mbeti, si gur që e mban një zemër e fortë…….

Thaj lotët si gurrë e pashterrur  mbi tullat e faqeve rrëkajë

o vëllau im i vogël, banor i ri në tokën e largët të pagojë.

 

M’u bënë shumë figura xixillonja  në sytë e ngrohtë

Ndjenja mashtron arsyejen, kur ndarja dhembje  ka

Mbi fytyrat e ndarjes kishte ra një tisk i hollë.

Unë plaku i thinjur isha bërë dimër me borë në Sharr.

E ti ishe bërë sugari, kuqëlor  trëndafil i pari

I shtrënguam fort duar dhe  zemra në kraharor

hej po pika e zemtës do na ndrijë si pishtari

Ani pse ti ike në Amerikë e unë në Europë.

 

XHANI I GJYSHIT/

Ti je zile shkollë abetareje me 36 shkronja të ndriçuara

Që trokun e zemrës sime e ke shaluar pa kthim

Si gan si dafinë, si sy dielli në qiellin e praruar

Të shpleks fytyra si buza e hënës me trishtim.

Ti  emrin nga Baba në gjysh  ma ke dhënë mua vit pas viti

Je botë engjëllore, me ty jetoj qindra  çaste hyjnore

Edhe kur me kaplon malli për atdhemirin

Dhe loti kur më rrjedh si krua nëpër faqe në mote

Ti më shtrëngon me duart e tua të vockëla

Je harmoni shpirti, o nipçja ime e mbarë

Me ty nuk më shpërblen  as ari që ka bota

Me ty  harroj mallin e gurrës  e aromën e bukës pogaqe

 

Harroj orën e babës që e mbante te shtrati, te ara

Harroj edhe fanarin që rrinte varur te grazhdi ku vritej nata

Harroj edhe higëllimën e kuajve të lama

Harroi çka more

nuk harroj se di vetëm xhëxheza dhe përralla

Se ty të kam te zemra, ti më je vig lumi në kalim

Ti qe ecën i sigurtë mbi vaun e shpirtit tim

Je engjëlli që i  lëshon dritëhije shpirtit tim

I bukuri i gjyshit je xhani im…

 

VAJZËS SIME NË MEKSIKË Udhët meksikane të presin me tinguj kitarash si simfoni Do të vijë lahuta e gjyshit që jehon mes arave Do të të shfaqet lesa e drunjtë e kullës  se gurit në Bërliq Në zërat e shesheve do të vijë ehoja e druvarëve Me këngë drejt pyllit në cingërimën e celularit Do të vijë zërin im me lotin e ngrohtë mbështjellë Aty , në udhë qiellore do të të kapë një lak malli Aty ku një copë Kosove do të vijë dhe në natën e terrtë Gjitë kitarat e brigjeve të të ulen në gjunjë Një kapele kashte do të të vihet bukur në flokë Motërmira Albianë do të të vijë dhe në gjumë Plisi i bardhë si ylber syrin do të ta gëzojë. Do të të vijnë mollëgjylet e Bërliqit atje larg. Si mollët e dasmave, si mollët e gjyshes në sepet Babagjysh Halili do vijë me një fyell të lashtë Gjyshe Ajna do të sjellë një bukëmisri valë të nxehtë Nënë Fetanetja ta ka ruajtur një ftua një shami me ngjyra Lumëbardhi do ta hedhë vetëm për ty një palë ujëvare Në vise të largëta kurrë të të mos ligshtohet fytyra Kurrë të të mos shuhet kujtimi për gurët në varre. Atje do të vij dhe unë me vargun e brishtë e të ngrohtë ngrohur mbi një zjarr që dhe lotin e burrit ma fsheh Ariani dhe Aulona le të marrin fjalë urimi si kurorë Të jenë flamurtarë të një ëndrre që i jep gaz dhe jetë Do të vijnë vëllezrit Adriatiku dhe Armendi Me një frushkull buzagazi dhe një buqet trëndafillashl Do të vijnë,…….d……të….v…..d…