Valentin Lumaj – Page 6 – Dielli

Teatri dhe revolta brenda meje

May 18, 2020 by dgreca

Teatri dhe revolta brenda meje (gegnisht)*/

Nga Valentin LUMAJ*/

Dikur, në vitet “90, nji ndër barcaletat qi qarkullojshin ndër studenta, ishte kjo: nji shqiptar në Paris, tuej u mahnit me madhështinë e kullës Ejfel, i thotë nji turistit aty afër: uau sa madhështore, sa kohë mund t’marrin për me e shkatrrue kyt kullë? Turisti i përgjigjet: po asht vepër artit more gomar, si nuk pyet nji herë sa kohë ka marre me e ndërtue? Mu kujtue kjo pjesë humorit tek po shikjoja shembjen e Teatrit Kombëtar n’Tiranë. Edhe m’bani me mendue: a thue nuk asht barcaletë ajo, a thue asht e vërtetë, a thue ishte Edi Rama personazhi i saj. Se, dasht-pa-dasht, për tana t’kqijat qi po u vijnë shqiptarvet, tek ai t’shkon mendja ma s’parit, apo si asht ajo shprehja: “ai asht nana e tana t’zezave”

N’kyt kohë t’karantinës, mundohem qi, për mushkninë teme me e zg-jedh ajrin e pastër pa virus apo tuej e filtrue me nji maskë, kurse per ushqimin e mendjes, tuej lexue noj libër apo tuej pa noj film argtues. Por, sikurse edhe ju, nuk mund t’rri pa pa edhe televizionet shqiptare. Atje lajmet e kqija qi nuk shtrrasin kurrë, e qi nuk ka maskë me i filtrue, ta helmojnë shpirtin. Hajt, thashë, po baj nji prove. Për me i shpëtue ankthit qi ndjellin kto lajme t’zeza, filloj për nji moment me e ushqye vedin me iluzione tuej mendue se Rama ka të drejtë me kyt shkatërrim total qi po i ban ekonomisë, pronës private, jetës’ lirë, lirisē t’menduemit e t’fjalës, shtetit ligjor, pushtetit mediatik, e ma s’fundit edhe tempullit të kulturës, Teatrit Kombëtar. Mendoj për pak, se mbi kto gërmadha, ai ka me ndrëtue Rilindjen e tij të premtueme. Vazhdoj tuej blue kto iluzione, dhe e ndjej se nuk jam ma ai qi jam. Ndiej se rrënimi brenda meje i ndërgjegjes i ka kalue kufijtë e egzistencës teme racionale. Institucioni i mendimit kuk asht ma qendra e arsyes. Nji mendim pa arsyetim, por vetëm për me akomodue ankthin, më shndërron pak-ka-pak në bashkëpuntor dhe bashkfajtor me kyt kriminel.

Dhe teksa ndiej shpërthimin e adrenalinës, arsyeja nuk pyet ma për mendimin, revolta nuk pyet ma për arsyen dhe ndiej kthimin n’vedvedi tuej thanë me vedi: Pse duhet qi ky horr, mashtrues, bir komunisti e “bir kurve”, me jetue ma fizikisht, kur t’vetmen mjet të egzistencës’ tij fizike ka shkatërrimin, vrasjen dhe vjedhjen. Tham fizikisht, sepse shpirtnisht ai ka vdek. N’kjoft se nuk ka vdek krejt, asht kalbzue në shpirt dhe nuk ndien ma kurrgja veç ndjenjën e unit dhe të egos. Me fjalë t’tjera, asht edhe kufomë, edhe vrasësi gjallë. Vrasës dhe hajn. Kufomë shpirtnisht e dekompozueme dhimbshëm. Vrasës i njeriut t’lirë, vrasës i shpresës, vrasës i çdo areyeje qi ushqen psikikën e tij të mungueme. Hajn i çdo gjaje me vlerë, tuej mendue se kshtu, ai merr pak vlerë; hajn i kohës t’jetes tonë, tuej mendue se kshtu ka me kenë i pavdekshëm, hajn i t’ardhmes tonë tuej mendue se kshtu asht i pa-arritshëm.

Tuej ba kyt eksperiment n’ved-vedi, e kuptoj se cka ka ndodh realisht me shqiptarët e mbetun në Shqipni. Se shqiptarë me dije dhe adrenalinë kanë mbet shumë pak atje, t’pa-aft me ndryshye noj gja. N’Shqipni ka me shumicë shqiptarë t’nënshtruem, me ndergjegje t’rrënueme, njerëz pa pretendime apo t’ardhme. Kthehem mbrapa n’histori n’kohën e Osmanit dhe shikjoj shqiptarët e vërtetë n’tehin e jataganit, tuej ik maleve apo përtej detit; shikjoj në komunizëm shqiptarët e vërtetë tuej thye kufijt, në gryk t’pushkës apo t’internuem, shikjoj në pseudodemokraci, shqiptarët e vërtetë tuej e kuptue zhgënimin dhe rrenën e madhe të “Shqipnis si Evrova”, tuej ik varg-e-vi e tuej i dhanë zhvillim kombeve t’hueja.

Kush ka mbet? Ka mbet nji shpurë e pasun në xhep dhe vorfën n’rradake, t’cilët megjithëse jetojnë përjetsisht n’saraje kavalishente, prap nuk gjejnë shërim. Nji shtet sharabajkë, me karrocjerë t’veshun me kmisha aristokratësh, pa fenerë ndriçimit, qi ecin n’terr pa destinacion, qi kudo shohin nji sinjal dritet, e shkelin me kambë pa ndriçue ende, se drita ua vret sytë.

Janë edhe nja dy million t’tjerë, qi ju shkojnë mbas, sikurse delet mbas dashit n’humnerë. Kta jane me shpirt t’mirë, naiv t’sinqertë por mjeranë në ndërgjegje, t’cilët ma shumë se buka thatë i mban kulti i Ramës, Metës, Berishës, Bashës, Nanos, Enverit, dreqit e t’birit… Shikjoj kta njerëz t’pashpresë tuej mbajt nji pankartë me nji meme t’shkrueme: “Une jam Teatri”. Sa domethanëse kjo meme. Vërtet ju jeni “Teatri” qi nuk egziston ma. Ju egzistoni, por pa “Teatrin”, monumentin e fundit të ndërgjegjes tuaj. N’njoft se nuk asht kshtu, at’herë çonju e “shk…. nanën” karrocjerit me gjith sharabajkë, e mos pyetni sa i ban kilja komunistit.

Ma mir’ nji ditë me dinjitet se nji jetë pa ndërgjegje.

* Nga cikli: Përsiatje mendimesh në kohë krizash

Të rrezikshme Janë komplikacionet që vijnë si pasojë e VIRUSIT…

May 17, 2020 by dgreca

Përsiatje mendimesh në kohë krizash/

1- Covid-19- Sigurisht që Covid 19 është një sëmundje reale që egziston përkohësisht në mes qindra sëmundjeve të tjera që marrin jetë njerëzish. Megjithatë unë mendoj se virusi vetë nuk është me I rrezikshëm sesa viruset e tjera. Janë komplikacionet që vijnë për pasojë. Për shembull, një njeri i cili ka pirë duhan, alkohol apo të dyja gjithë jetën, ka shkatërruar mushkërinë apo gjakun, është më e drejtë të thuhet se ai vdiq nga duhani/alkoholi sesa nga virusi. Megjithatë janë shume probleme të tjera të shëndetit te cilat përkeqësohen nëpërmjet virusit Covid-19.

Por mua më shqetëson një aspekt tjetër i kësaj sëmundje: impakti në ekonominë dhe jetën e njerëzve. Unë mendoj së shumë më tepër se një sëmundje, Covid-19 është një fryrje e qëllimshme artificiale mediatike. Frika dhe paniku që ngjall në popullatë kjo sëmundje, është shumë herë më shkatërimtare se vetë virusi. Sikurse në sulmin terrorist i 11 Shtatorit, shkatërrimi i kullave binjake nuk ishte dëmi ekonomik, qëllimi kryesor i këtij sulmi, por frika, paniku dhe pasiguria që percolli ky akt ishin vertetë shkatërrimtare për ekonominë dhe cilesinë e jetës së njerëzve. Ne botëkuptimin tim, plani djallëzor i arkitektëve e këtij virusi, është që nëpërmjet injektimit të frigës, të nënshtrojnë njerëzimin. Dhe në një fare mënyre ja kanë arritur; ankthi dhe makthi kanë zaptuar për fyti miliardat e njerëzve në mbarë botën.

Nuk është e rastësishme, që qendër e kētij sulmi biologjik është Evropa dhe kryesisht Amerika, zemra e civilizimit dhe zhvillimit botëror. Nuk është e egzagjeruar që të mendoj se ky sulm kishte për qëllim dobësimin e ekonimisë amerikane, e cila ishte ne pikun e lulëzimit të saj, gjunjezimin e Presidentit Trump në prag të rizgjedhjes presidenciale, i cili premtimin dhe arritjen kryesore kishte ekonominë.

Për më tepër, nuk e teproj të mendoj se mbas këtij virusi qendrojnë liderët internacionalistë të te Kinës dhe Rusisë, po ashtu miliarderët majtistë të Lëvizjes Globaliste, të cilët po mendojnë që t’i shtojnë miliardat e tyre nëpërmjet shitjes së 7.8 miliard vaksinave. Një varg vendesh të zhvilluara dhe qendrash biologjike eksperimentale, po shkrijnë të gjithë talentin e tyre në gjetjen e një vaksine për të parandaluar Covid-19. Në fakt, janë mjeshtrat e Virusit, që sigurisht bashke me të, kane pregatitur edhe antidotën apo vaksinën dhe në një kohë të përshtatshme do ta paraqesin si zbulesën e shekullit.

Në Malesinë tonë thonë të vjetrit: “Aj qi ban vegzhin, ban edhe rrfanën”.

MBROJTJA E KUSHTETUTËS APO FUNERALI I SË DJATHTËS

March 3, 2020 by dgreca

NGA VALENTIN LUMAJ/

Kushdo që ndoqi mitingun madhështor të Metës në Bulevardin e Dëshmorëve, ka ndjesinë se gjërat po ndryshojnë. Nuk është e vështirë te kuptosh se “rrjedha e lumit” po shkon në “mudhirin” e LSI-së

Erdhën qindra e mijëra nga ana e anës, ashtu siç ju servir, në mbrojtje të Kushtetutës. Jam i bindur, sikurse mund të jeni edhe ju, që një pjesë e mirë e tyre as nuk e dinë egzakt se ku u shkel Kushtetuta. Shume të tjerë as nuk e kanë atë merak. Dua të them që shumica e tyre ishin qytetarë të sfilitur, të dërmuar nga keq-qeverisja, nga mashtrimet dhe varfëria. Në atë miting pati LSI-stë me bindje, apo më se shumti nga këta, punonjës administrate të emëruar në mënyra koruptive ndër vite nga LSi-ja. Pati edhe socialiste që me të drëjte ndihen të braktisur dhe që tek Meta shohin një socialist më të mirë se Rama. Por që shumica e tyre ishin demokratë. Po demokratët çfarë kërkonin në mitingun e Metës? Mbrojtjen e Kushtetutës? Une nuk mendoj ashtu. Demokratët janë të zhgënjyer dhe të papërfaqësuar. Ata, së bashku me kryetarin e tyre Basha, shpresën e kanë tek Meta. Pa Metën ata janë në opozitë përgjithmonë. Në qoftë se ky nuk është nje truk PS-LSI, atëherë i bie që Meta po i shfrytëzon me persosmëri dobësitë e të dyja partive të mëdha, dështimin e qeverisë realizimin e premtimeve dhe të integrimit nga njëra anë dhe dështimin e opozitës në misionin e vet nga ana tjetër. Ai po luan kartën e viktimës, të drejtit, te pastrit. Ai po e kryen detyrën e Presidentit, de-jure në mbrojtje të Kushtetutës, por de-fakto po fuqizon partinë e tij, po e rrit elektoratin me prurje te reja nga e djathta, po vetë-pastrohet nga akuzat e hershme per korrupsion, po ashtu po ju tregon nderkombëtarëve se ka mbështetjen e gjerë të popullit dhe është i paprekshëm.

Me flamurin Amerikan në dorë, nuk po kërkon mbështetjen e SHBA-ve, por të shqiptaro-amerikanëve. Janë të dukshme influenca dhe lobimi i LSI-së në popullatën shqiptare të Amerikës. Nuk ishte rastësi kur Meta në miting tha: ”ju lutem qetësi se po na dëgjojnë shqiptarët e Amerikës, VATRA dhe njerëzit tanë atje”. Le të prononcohet Vatra se kush janë njerëzit e Metës në Vatër. Unë si vatran, kam qenë dhe jam që Vatra duhet ta ruajë integritetin e saj apolitik, dhe e vetmja politike e saj duhet të jetë çështja kombëtare. Aq më tepër Vatra nuk duhet të bashkëpunojë apo mbështesë asnjë parti të majtë shqiptare përderisa ato akoma nuk kanë deklaruar dhe kryer ndarjen shpirtërore nga Partia Komuniste e Punës nga e cila derivojnë. Dikush mund te thotë se kjo ishte një mbeshtetje ndaj Presidentit dhe jo LSI-së. Unë ju përgjigjem se megjithëse z. Meta thotë se nuk është Kryetar i LSI-së dhe znj. Meta (Kryemadhi) thotë se nuk është Zonjë e Parë, në një cift, burrë dhe grua nuk kanë gjë të ndarë, cfarë është e burrit është edhe e gruas dhe anasjedhtas. Kush e lexon ndryshe të lexojë pak më shumë.

Nga ana tjetër, LSI-ja me kryetare Znj. Meta(Kryemadhi), me look-un e ri të saj, jo vetëm fizionomik, por më së shumti të komunikimit të hapur e të drejtëpërdrejtë, të demaskimit të qeverisë socialiste, me ekulencën shpirtërore dhe fetare të shprehjes që ta ka ënda ta dëgjosh dhe në premtimet e saj, po ngjall një shpresë dhe një frymë të re në popullatën e mbetur në Shqipëri por edhe në Diasporë. Deri këtu gjithcka në rregull, nuk kam ndonjë ankesë per ta. Ne fund te fundit kam zili për njerëzit që punojnë dhe i përgëzoj: Shumë bukur z. dhe znj. Meta. Bravo ju qoftë. Më në fund rilindja socialiste po vjen nëpërmjet jush. I vetmi problem është se unë si djathtë (dhe shumë të tjerë si unë) nuk perfaqesohem nga LSI-ja sado joshëse t’i keni ofertat. Ne botëkuptimin tim e ardhmja dhe prosperiteti i Shqipërisë do të vijë nga e djathta.

Ndërsa në botën përëndimore po triumfon e djathta, Shqipëria jonë mbetet socialiste, me Partinë Socialiste dhe Levizjen Socialiste që ka gjasa të bëhet parti e dytë për nga madhësia. Partia Demokratike dhe e djathta ndodhen në ditët e tyre më të vështira. Në shtatë vitet e fundit të qeverisjes famekeqe Rama, shtresa e ndjeshme e shoqerisë, studentët, intelektualët e rinj dhe masa punëtore, shpresat i varen tek Partia Demokratike, e cila denoncoi në cdo rast, dhe mbas qindra rasteve, pati qindra arsye që ta rrëzonte këtë qeveri-bande kriminelësh dhe hajdutësh të paskrupullt. E vërteta është se ajo dështoi totalisht në këtë mission. Dalja nga parlamenti pa një plan startegjik, dhjetra mitingjet e saj madhështore dhe retorika e pafund e denoncimeve nuk prodhoi asgjë. Qeveria ndihet më e sigurtë se në ditën sajë të parë.

Partia Demokratike është në rënie të lirë. E djathta shqiptare nuk perfaqësohet sot as në parlament e as në rrugë. Kjo pikiatë nuk filloi por kulmoi dje në mitingun e Metës. Ajo ka filluar qysh nga dalja e PD-së nga shtrati i saj ideologjik si parti konservatore, që mbështet të drejtën e pronës dhe lufton politikat socialiste të zhvillimit. Problemet me rikthimen e pronës, mungesa e një plani të mirfilltë për zhvillimin në stabilitet të biznesit te madh, apo qasja revolucionare e marrjes së pushtetit, nuk kanë të bëjnë shumë me një parti që pretendon se perfaqëson shtresat e djathta. Vlerat morale, cilesitë dhe idealet mbi të cilat u krijua kjo parti, sot janë të padukshme. PD ja dhe PS-ja për nga ana e programeve dhe politikave dhe demokracise së të brendshme ngjasojnë si veza me vezë, duke bërë që qytetarët të mos e ndiejnë dallimin, dhe kalimi nga njëra parti tek tjetra të bëhet mbi bazë përfitimesh dhe jo bindjeje apo ideje. Po ashtu rënia e PD-së vazhdoi me mungesen e demokracisë së saj të brendshme. Qënia demokratike e një partie fillon nga funksionimi i demokracisë së brendshme të saj. Ndërsa Berisha dha një shembull të mirë demokratik me dorëheqjen mbas humbjes, Basha la një shije të keqe mbas humbjes së dyfishtë dhe rizgjedhjes me 99% të votave si kryetar i PD-së. Kjo dhe aspekte të tjera si përzgjedhja e deputeteve nepermjet listave paraprake dhe jo konkurencës individuale të drejtpërdrejtë, krijon nje imazh totalitar më shume se demokratik.

Në historikun e 90 viteve të fundit të partive politike, suksesi kryesor i tyre ka qenë mbijetesa nëpërmjet krijimit te kultit të individit. Hoxha, Berisha, Nano, Rama dhe tashmë edhe Meta me këto daljet e tij spektakolare, kanë krijuar kultin e tyre unik, ndërsa Basha nuk ka arritur akoma të sajojë “unin” e tij të veçantë si lider i masave disa-milionëshe. Lidershipi i dyzuar Berisha-Basha, i pari nëpërmjet kontrollit të partisë si pasojë e inercisë së drejtimit shumë vjecare të saj, dhe i dyti nëpërmjet konjukturave të reja sipas stilit të tij, rezultuan se nuk funsionon si duhet. Njëri duhet të marrë drejtimin i lirë nga tjetri. Ndoshta një rikthim i Berishës qoftë edhe i përkohshëm në krye të PD-së, me një strategji të re integruese për shtresat e djathta, mund të ishte një zgjidhje më e mirë se çfarë është sot.

Ne fund te fundit, sido te jetë situata ne PD, shtresat e djathta duhet të rezistojnë fort, të riorganizohen dhe të gjejnë vetveten. LSI-ja dhe Meta nuk duhet të jenë destinacioni i tyre. E kam fjalen per familjarët dhe farefisin e të vrarëve dhe të pushkatuarve? A e mbani mend si jetuan, si dhe përse vdiqën? Mos e harroni gjakun e tyre?

E kam fjalën per të persekutuarit, të burgosurit, të internuarit, mos e harroni kërrbacin komunist? Unë nuk kam pasur të burgosur apo pushkatuar në familje, por prapë e ndiej dhimjen. Mbani mend se Meta dhe LSI-ja janë produkt i Partise Socialiste, e mbijetuar nga dekompozimi i Partisë së Punës? Mos harroni se Meta nuk ka kërkuar falje për krimet e partisë së tij origjinale.

E kam fjalen per studentët, a shohin ata më larg se tek hunda e vet? Si mund të ngriheni në greva për tarifa dhe të fleni gjumë për të ardhmen tuaj. Mbas diplomimit, sfida juaj e vertetë duhet të jetë puna dhe vënia në shërbim të vetes dhe vendit tuaj nëpërmjet profesionit tuaj, por në fakt është sigurimi biletës së ikjes përfundimtare! Në vend që e ardhmja juaj të jetë një realizim i ëndërrave tuaja të sotme, ajo çfarë po bëni dhe çfarë nuk po bëni sot, është një kërcënim i sigurtë i së ardhmes tuaj. Pse o popull shqiptar nuk po na jep prapë studentë dhe gjimnazistë si ata te viteve ’90, por po na jep këta “viça pa brirë” të demokracisë që zbuten me përkëdhelje.

Sa keqardhje që Partia Demokratike, dikur fituese me 70% dhe e perfaqësuese e këtyre shtresave vitale të djathta, sot nuk krijon më frymë. Bashkë me frymën ka vdekur dhe shpresa se Shqipëria do të bëhet një vend i qytetëruar dhe me dinjitet si gjithe Evropa. NUK ËSHTË NAMI KUR SHPRESËN E VRET PUSHTETI, POR E KEQJA ËSHTË KUR SHPRESEN E VRET VETË OPOZITA.

SKËNDERBEU DHE MIZA E KALIT TË TIJ

February 7, 2018 by dgreca

Nga Valentin Lumaj,/

Michigan, 6 Shkurt 2018/

Brenda harkut kohor të një jave, komuniteti shqiptar ne Michigan priti dy mysafirë të pazakontë, që vinin për herë të parë në Michigan, Gjergj Kastrioti-Skendërbeu the Pandeli Majko.

Ardhja e Gjergjit u paralajmërua bujshëm muaj më parë nëpërmjet idhtarëve të tij, individë të zellshëm në ide dhe praktika. 550 vite pas vdekjes, Skëndërbeu nga amshimi, i ushqeu shpirtërisht këta njerëz vullnetmirë, i frymëzoi, dhe i mblodhi rreth sofres së urtisë. Skënderbeu bashkoi edhe një herë shqiptarët, “Princat” e të gjitha Shoqatave krahinore, të prirë nga kryetarët e kulteve fetare, dhe formuan edhe një herë në miniaturë Kuvendin e Lezhës. Pothuajse çdo të dielë qysh nga mesi i Tetorit u mblodhēn, diskutuan, debatuan, pregatitën dhe shtruan rrugën e ardhjes së Skënderbeut. Gjergji, në këtë udhëtim të gjatë një vjeçar ne trojet dhe zemrat arbnore, më së pari zbarkoi në Michigan, në Kishën e Zojës Pajtore të Shqiptarëve. Ai erdhi ashtu madhërishëm mbi kalë, me shpatën ngrehur si ngadhnjimtar, me përkrenaren kurorë si mbret i përjetshëm shqiptarëve.

Penat e arta të mendjeve më të ndritura te historisë, profesorë nga viset shqiptare, Shqipëria, Kosova, Maqedonia, Mali i Zi, Arbëreshë të Italisë, dhe nga diaspora, rikthyen te gjallë Skënderbeun ne Simpoziumin historik për nder te tij. Gjatë këtij vargu pafund ligjëratash, faktesh e zbulimesh te panjohura, njerëzit përcollën për shtatë orë me sy te fiksuar dhe mendje iluminare ligjëratat e tyre, ku Gjergji shfaqej herë si Pirroja Epirit, herë si Aleksandri i madh, por që ishte vetë Skanderbeg; IN PE RA TO RE.

Kjo ardhje, sa imagjinare po aq edhe reale e Mbretit të Epirit, pati një jehonë të gjerë në media televizive, rrjete sociale, në gojët e shqiptarëve, dhe u përhap në Shqiperinë amë e në vise të tjera. Kjo ringjallje dhe ardhje e parë e Skënerbeut, ishte ringjadhje edhe për ne. E njemë se kemi nevojë per një prinjës të tillë, kuptuam se ai akoma jeton me ne, na frymezon, na bashkon dhe na udhëheq.

Sapo Gjergji u largua dhe pa u shuar ekoja që la pas, në rrethe të ngushta u fol për një vizitë të Ministrit të Diasporës Pandi Majko. E pakuptimtë kjo ardhje fill pas ikjes së Skënderbeut. Ndoshta mendoi se Gjergji do t’i hapte rrugën, që ky ta kishte më të lehtë hyrjen. Megjithatë, ai kishte mundësi te vinte me Gjergjin, pasi ftesën e kishte qysh muaj përpara, si ai, edhe ministrja e Kulturës. Le që nuk erdhën t’a nderojnë Gjergjin në Simpozium, por as edhe një përgjigje apo përshëndetje nuk denjuan të japin. Janë të vegjël ta kuptojnë se në fakt Skënderbeu dhe Simpoziumi do t’ju kishin bërë nder këtyre.

Pandi erdhi mbas “Kuvendit te Lezhës”, dhe i gjeti shqiptarët në Michigan akoma të bashkuar rreth Gjergjit. Por siç thotë malësori i vjetër “urtia mbas kuvendit dhe trimëria mbas luftës s’kane vlere”, po ashtu u hamendësua se kjo vizitë e Pandit do të ishte e pavlerë.

Ardhja e “Ministrit të shqiptarëve që jetojnë jashtë Atdheut”, duhej të ishte një lajm i madh dhe i gëzueshem. Shqiptarët në Diasporë më në fund janë të përfaqësuar, dhe jo të harruar. Takimi duhej të ishte i gjerë dhe gjithpërfshirës, pasi ministri është i të gjithëve, si rregull. Në fund të fundit, Konsujt dhe Ambasadorët nuk kanë nevojë për ministra. Nevojë kishte familja Rranxburgaj për një vizitë, për një mbështetje të paktën morale, në një kohë kur Kisha zemërgjerë amerikane i ka hapur dyert, për t’a mbrojtur nga deportimi. Por Ministri i Diaspores nuk ka kohë as tagër që të dëgjojë dhe të ndjekë nga afër cilat janë problemet e shqiptarëve në emigracion. S’ka kohë sepse orari i ngjeshur i drekave dhe darkave nuk ja lejon. Nuk ka as tagër. Është ministri i gjysmës së popullsisë shqiptare. Nje mërgatë stërmadhe prej dy million e gjysëm shqiptarësh të deportuar nga vendi amë Shqipëria për 27 vite me rradhë. Një emigrim në kohë paqeje, me përmasa që i tejkalon shumë herë emigrimin e Shqiptarëve pas vdekjes së Skënderbeut dhe rënies së Krujës.

Pandi e di mirë se me 27 vite në politikë dhe administratë, është një përfaqësues i denjë i asaj klase apo kase politike shqiptare që pasi kanë sunduar dhunshëm Shqipërinë, nëpërmjet vjedhjes dhe blerjes së paskrupullt të vullnetit politik të popullit, kanë plaçkitur çdo gjë me vlerë, kanë futur ne vella-vrasje mijëra shqiptarë anë-e-kand, kanë kriminalizuar një jetë të tërë shoqërore nëpërmjet zhvatjes, rrushfetit, krimit ordiner dhe drogës. Sado që luan ëmbëlsisht rolin e të pastrit, nuk del doti i papërlyer. Dënimi vlen si për veprim ashtu edhe për mos veprim. Në qoftë se je me të vërtetë i pastër, atëherë mos prano që të të hedhin në Diasporë si peshqir për të fshirë njollat e gjakut dhe të krimit të shefit tënd.

Zoti ministër, këta shqiptarë që i ke në patronazh, pasi i deportoni me hir nga Shqiperia, dhe më pas deportohen me pahir nga Amerika, ku të shkojë shqiptari shkretë. Por veç xhepit tuaj, të shkretë mendja dhe shpirti juaj, jo ata. Pasuria e vërtete nuk futet ne xhep. Përmbas perdes së buzëqeshjes, fshihet dhimbja e përditshme dhe e përjetshme e ndërgjegjes tuaj, për ate çfare po ju shkaktoni shqiptarëve. Pasuri e vërtetë janë ata mijëra të rinj, të shkolluar, që enden rrugëve të Shqipërisë për një vend pune dhe s’e gjejnë. Pasuri jane elitat që digjen, pasuri është diaspora si pjesa më e virtytshme shqiptare. Jam viktima juaj zoti ministër, njëzet vite shkollim me një shpresë dhe një ëndërr për të qenë dikush nē atdheun tim dhe të Skënderbeut, që gjithmonë më rriti krenarinë me shumë se kockat. Ju dhe kasa shumëngjyrëshe politike, ma shuat ëndrrën dhe ma vratë shpresën përgjithmonë. Fillova dhe filluam nga hiçi një jetë të re në këtë vend që dikur për partinë tënde të origjinës, ishte nje armik i betuar, porse neve na doli një vend i bekuar, i cili na priti, na dha bukë e na dha flatra edhe një herë. Amerika dhe Skënderbeu ma ringjallën ëndërrën dhe shpresën se shumë shpejt, demonët do t’i kalojnë ferrit dhe bekimi do të derdhet mbi Shqiperinë tonë të lashtë. Unë e di se Juve e ndieni këtë. Prandaj keni frige nga Diaspora, Prandaj kërkon të futesh ne Diaspore si ujku me qime të bardhë, paçka se disa mendojnë se erdhi nëna dhia. Nuk keni tagër moral te na përfaqësoni Zoti minister. Kthehuni mbrapa ne strofullen tuaj dhe mos i shko nga mbraba Skënderbeut si miza që i ka humbur kali.

Shenim: Shkrimi është në kuadrin politik dhe jo personal.

Edhe vatranët në Ditëlindjen e Senatorit Gary Peters

December 11, 2017 by dgreca

Pëgatiti për Diellin: Valentin Lumaj/

Kete te Diele qe kaloi, me 10 Dhjetor 2017, ne nje ambient te ngrohte, miqesor dhe familjar, u festua Ditelindja e 59-te e Senatorit Gary Peters, perfaqesues i Michiganit nga Partia Demokratike ne Senatin Amerikan. Me kete rast, ne nje nga rezidencat private te nje miku te afert te Senatorit ne Franklin MI, u shtrua nje dreke festive. Merrnin pjese nje numer modest, rreth 25 persona te ftuar, miq te ngushte, bashkebunetore dhe te aferm te Senatorit Peters. Vete Z. Peters ndodhej aty, se bashku me bashkeshorten e tij Colleen Ochoa.

Mbas fteses se Z. Peters, si perfaqesues te Federates Vatra te perbere nga Kryetari i Deges ne MI, Z. Mondi Rakaj, dhe anetaret e Kryesise dhe Keshillit Kombetar te Vatres Z. Alfons Grishaj dhe Z. Valentin Lumaj, patem nderin te mernim pjese ne kete celebrim ditelindje. Sapo mberritem, Z. Peters, nuk e fshehu entuziazmin e tij dhe na priti ngrohtesisht. Fillimisht kaluam disa minuta te gjata me Senatorin, ku ndame mendime per çeshte te ndryshme. Zoti Grishaj i percolli urimet me te mira nga Kryetari i sapozgjedhur i Federates Vatra, Dritan Mishto, dhe e informoi se së shpejti, qendra e Vatres ne New York do te organizoje nje Darke nderimi per Z. Peters. Ai mbasi e vleresoi kete angazhim, premtoi bashkepunim me te gjere me Vatren si nje organizate qe i perfaqeson denjesisht shqiptaret ne USA. E informuam me situaten ne pergjithesi ne Shqiperi, ku nder te tjera Z. Grishaj percolli mendimet e tij ne lidhje me takimet e fundit te Senator Peters me perfaqesues te veçante te qeverise shqiptare. Diskutuam ne lidhje me komunitetin shqiptar ne Michigan dhe per angazhimet e ardhshme te Z. Peters ne politike, per te cilat ne i premtuam mbeshtetjen tone. Senator Peters na falenderoi per kete mbeshtetje te vazhdueshme, si dhe na premtoi se do te jete ne kontakt te perhershem dhe do te loboje per çeshtjen shqiptare.

Me kete rast, Z.Rakaj, i dorezoi ftesen ne emer te Keshillit Organizator per aktivitetet perkujtimore me rastin e Vitit te Skenderbeut, Simpoziumin Shkencor dhe Darken Solemne, qe do te organizohen me 27 dhe 28 Janar 2018. Senator Peters e pranoi me kenaqesi ftesen.Me pas te pranishmit u akomoduan ne tryezen e perbashket nepermjet nje sherbimi eksilent.

“Ju jam mirenjohes pa mase te gjitheve qe erdhet te festoni me mua ne kete te Diele familjare dhe kohe te zëne festash, dhe ju falenderoj per shoqerine dhe qe keni qendruar prane meje per kaq shume vite” -theksoi Z. Peters. Ai shtoi se do te garoje perseri ne 2020, dhe se ndihet me i sigurte ne fitore, fale mbeshtetjes se miqve te tij. Z. Peters tha se Ditelindja e sakte e tij ishte me 1 Dhjetor, por se vendosi ta festoje sot, pasi Ditelindjen e kaloi ne sadhen e Senatit per te votuat Ligjin e ri te Taksave.

“Nuk ishte nje dite e mire per mua, sepse votuam per nje Ligj te keq te Taksave, me i keqi per nje kohe te gjate, dhe po behet edhe me i keq me versionin perfundimtar qe po I jepet se fundmi. Ligji i taksave do te ndikoje ne ekonomine dhe te ardhurat e shumices se popullsise dhe te gjithesecilit prej jush, pasi ai favorizon dhe shkurton taksat e korporatave te medhaja dhe te investuesve. Ky Ligj justifikohet me argumentin per te shtuar vendet e punes, por se eshte shume i paqarte dhe e vë ne dyshim suksesin e ketij Ligji. Me qellim qe te shkurtojne deficitin shteteror qe shte ne rritje, administrata e Trump-it, do te kete shkurtime ne planin shendetsor Medicare, do te kete shkurtime ne sigurimet shoqerore, dhe te gjitha keto se bashku do te japin nje impact negative ne te gjithe vendin”, tha Z. Peters.

Me tej, Senator Peters i ftoi te pranishmit ne nje bashkebisedim nje me nje, ku Z. Peters qendroi ne kembe gjate gjithe kohes duke ju pergjigjur pyetjeve te karaktereve te ndryshme.

Pyetjes se si e parashikon te ardhmen e Partise Demokratike ne Senat dhe Kongres, ai tha se fitorja e PD nuk mund te projektohet pa fitoren ne Michigan dhe ndonje shtet tjeter, prandaj duhet shume pune per te bere dhe beson se shume shpejt, ne garat elektorale te 2018 dhe 2020, Partia Demokratike do t’a rifitoje shumicen.

Pyetjes se a mendon se ne zgjedhjet e ardhshme Presidenciale, Donald Trump mund te rizgjidhet, Senator Peters ju pergjigj: “exit pollet nxjerrin nje renie te popullaritetit te tij, egziston nje njenje e pergjithshme se Trump eshte ne presidence per nje kohe 10 vjeçare e jo nje vit, qe tregon se Trump po konsumohet perdite e me shume. Megjithate, nuk duhet qe ta nenvleresojme, sepse vitin e shkuar e beme nje gabim te tille dhe na kushtoi”. Me tej Ai theksoi: “Kjo administrate po i hedh benzine zjarrit dhe se po ashpersohen konfliktet raciale, politike dhe fetare. Ne nje studim te fundit, pyetjes se “A do te martoheshit me nje person qe i perket partise opozitare?”, shumica e te anketuarve, ose rreth 60% e tyre i jane pergjigjur negativisht dhe ky nuk eshte nje mesazh i mire per ne te gjithe. Po te behej kjo pyetje vite me pare, njerezit normalisht do te pergjigjeshin se nuk e kane problem, persa kohe qe e duan njeri-tjetrin.

Pyetjes ne lidhje me njohjen e Jeruzalemit si Kryeqytett te Izraelit dhe zhvendosjes se ambasades amerikane , Z. Peters tha me sarkazem se sot Jeruzalemi eshte nje vend i rrezikshem qofte edhe per nje vizite, jo me te zhvendosesh ambasaden atje. Megjithate, theksoi ai, Jeruzalemi e meriton te jete kryeqyteti ligjshem i Izraelit, por se duke pasur parasysh zhvillimet dhe lufterat e gjata ne Afganistan dhe Irak, vendimet e fundit te Presidentit Trump, jane te pamatura dhe te parakoheshme.

Pyetjes ne lidhje me situaten ne Korene e Veriut, Senator Peters nder te tjera tha: “Situata eshte perkeqesuar mbas leshimit te raketave balistike me rreze te gjate, per te cilat ne nuk ishim ne dijeni se Korea e Veriut posedon dhe se ne çdo rast mund te kercenojne jeten e qytetareve amerikane dhe te aleateve tane. Me sa duket, Preident Trump, nuk e pelqen shume diplomacine dhe eshte me shume ne perdorimin e forces, por une mendoj se ne duhet te rrime larg luftrave te panevojshme dhe duhet rritur presioni diplomatik kundrejt Korese se Veriot, po ashtu ne te njejten kohe te krijohet nje mburoje mbrojtese anti-raketore nga bazat tona ne Alaska, Hawai, Michigan dhe California”.

Pyetjes ne lidhje me emigracionin, Senator Peters tha: “ketu ne Michigan ne kemi nje komunitet te mrekullueshem shqiptar. Kjo administrate po ben veprime te papergjegjshme; krahas atye qe kane bere krime po deportohen njerez qe kane paguar rregullisht taksat, studentë te shkelqyer te pranuar ne Universitete prestigjoze, njerez qe kane kontribuar ne te mire te USA. Ka pasur raste deportimit te personave qe kane ardhur ne USA ne moshte 4-5 vjeçare qe nuk dine sanje fjale shqip, te deportimit te te rinjve qe shebejne ne ushtrine amerikane, ne mbrojtje te kombit amerikan, raste te cilat perbejne paradoks te madh kundrejt vlerave te larta njerezore qe USA proklamon. Prandaj ne jemi munduar dhe do te vazhdojme qe t’u dalim ne mbrojtje ketyre rasteve dhe ne te njejten kohe po punojme qe te hartojme nje plan perfundimtar per zgjidhjen e çeshtjes se emigracionit”.

Me tej Dreka vazhdoi ne nje harmoni gazmore ku nuk munguan urimet e ndersjellta apo batutat.

Nje falenderim te veçante, e percjellim per shqiptaro-amerikanen Elisa Malile, qe eshte pjese e stafit te Senatorit Peters, e cila ishte pergjegjese dhe organizoi me korrektese kete eventiment.Mbas drekes, u ndame miqesisht me shtrengime duarsh dhe urime te ndersjellta.