Më shumë politikanët shqiptarë merren me grupin e armatosur se sa që shprehin interesim për terrorizimin e më së 40 mijë shqiptarëve, vrasjen dhe shkatërrimin e pasurisë së tyre.- Befason rënia në heshtje e liderëve shqiptar në Maqedoni që nuk e panë të arsyeshme të gjenden afër qytetarëve kumanovas në këto momente të rënda për ta/
Shkruan: XHAVIT ÇITAKU/
Secili që ka gjak shqiptari dramën tmerruese në Kumanovë e priti me pikëllim të madh dhe dhimbje të thellë në zemër e shpirt. Si mund të mos jetë kështu kur një ushtri e tërë barbare me armë më bashkëhore e tanke kishin sulmuar pamëshirshëm pa kurrfarë paralajmërimi mbi 40 mijë shqiptarë të këtij qyteti duke shkatërruar dhjetra shtëpi, duke vrarë shumë civil, duke burgosur fëmijë, gra e pleq dhe duke terrorizuar qindra të tjerë në mënyrën më të vrazhdë që njeh njerëzimi. Në cilin vend në botë do të kishte ndodhur një sulm i këtillë mbi një popullatë duarthatë në emër të luftimit të një grupi, i cili po të kishte profesionalizem do të kishte mundur lehtë të izolohet e jo që me shprazjen e lloj lloj armësh të goditën shtëpitë në të cilën banojnë qytetarë të pafajshëm. Mirëpo, për pushtetin e këtij shteti kur janë në pyetje shqiptarët mund të veprohet në këtë formë të panjerëzishme pa dhënë kurrfarë përgjegjësie, bile as morale.
Pjesëtarët e UÇK-së nuk luftuan për të shitur mend
Ata trima ishin të gatshëm për të vdekur vetëm e vetëm për t’u dalë në ndihmë vëllazërve nga një skenar shfarosës që kishte planifikuar antishqiptari i përbetuar, Gruevski, me kriminelët Jankullovska dhe shefi i shërbimit sekret të këtij shteti të brishtë. E konsideronin jetën e qytetarëve të shenjtë dhe më të çmuar se sa të tyren dhe ajo luftë e tyre mbinjerëzore, ajo trimëri e treguar dhe ajo përpjekje për të shpëtuar banorët nga një masakër e mundshme dhe e përgatitur mirë do të mbetët gjithnjë në kujtesën e çdo shqiptari si një shembull i shkëlqyer se si sakrifikohet jeta për komb dhe atdhe. Këta trima, pjesëtarë të UÇK-së, nuk erdhën e nuk luftuan për të shitur mend. E dinin këta heronjë të ditëve tona se kur i hynë kësaj rruge do të kenë vështirësi të mëdha, por kur politikanët shqiptar rrinë duarkryq dhe nuk e bëjnë edhe një hap më të vogël në drejtim të barazisë kombëtare dhe implementimit të Marrëveshjes së Ohrit, atëherë dëshmorët e rënë dhe ata që u arrestuan morën forcë dhe nga dashuria për atdheun e kombin, për qytetarët e nëpërkëmbur morën armët në duar në mënyrë që të shembet kjo qeveri antishqiptare dhe që vuajtjet e padrejtësitë që iu bëhen shqiptarëve në të gjitha porët e jetës të ndërpriten njëherë e përgjithmonë. Pra, këto veprime shtypëse sllavo- maqedonase, po kërkojnë forca të reja të cilat pa dyshim se do të lartësohen aq sa do të mjaftojnë që populli shqiptar në Maqedoni të jetë faktor i rëndësishëm e vendimmarrës në të gjitha proceset. Rreth këtyre forcave patriotike do të mblidhen shumë më tepër shqiptar që do të dinë e shohin më mirë rrugën e prosperitetit e të ardhmës më të mirë për shqiptarët që jetojnë në trojet e tyre etnike. Jeta po na mëson se drejtësia për shqiptarët po vonohet, por një gjë dihet se ndryshimi do të ndodh e deshën apo nuk e deshën hordhitë antishqiptare. Po ashtu një gjë po merret vesh ashiqare se dikush i kishte thirrur, dikush i kishte mashtruar dhe dikush edhe i kishte tradhtuar këta trima. Kjo gjë herët a vonë do të merret vesh. Për dikë shumë lehtë është të përbalt këtë sakrificë të madhe që dhanë pjesëtarët e UÇK-së, por asnjëri ama asnjëri kurrë nuk e dëshiron e as që e ëndrron të ishte në lëkurën e tyre sidomos të atyre që janë të arrestuar mbi trupin e të cilëve shprazët dhuna çnjerëzore e kriminelëve maqedonë.
Ku jeni o politikanë shqiptarë?
Derisa popullata shqiptare përjetoj momentet më të vështira nga terrori sllavo-maqedonas politikanët shqiptarë më shumë po merren me grupin e armatosur se sa që po shprehin farë dhimbje e interesim për pasojat tejet të rënda në këtë komunë shqiptare. Asnjëri prej tyre nuk u dëgjua të thotë një fjalë të vetme se aksioni barbar i policisë ishte tepër i vrazhdë, tepër i dhunshëm, por mund të thuhet e terror i shfrenuar dhe se për këtë dikush do të duhej të jap përgjegjësi, ndryshe këtë barbari nuk do të mund të pranohet dhe të lejohet as tash, as kurrë. Me një fjalë, as politikanët në Kosovë e as ata në Shqipëri nuk reaguan konform situatës së krijuar në Kumanovë, por deklaratat e tyre ishin të vakëta duke u angazhuar që të mbretëroj arsyeja dhe të ulën gjakrat, shprehje këto tashmë rutinë që mund t’i dëgjosh edhe nga ndërkombëtarët. Politikanët tanë do të duhej pa kurrfarë ngurrje t’ia tërheq vërejtjen antishqiptarit të përbetuar Gruevskit se ai nuk mund të “ luaj” si të do me fatin e shqiptarëve dhe t’i terrorizoj kaq keq sikur që ndodhi në Kumanovë. Të përkrahesh Gruevskin në këto momente është barazi me gjunjëzim para tij dhe soldateskës së tij ndëshkuese që bëri ndaj shqiptarëve. Kjo nuk duhet të ndodh në asnjë moment dhe rrethanë. Më së shumti befason rënia nën hije e politikanëve shqiptar në këtë shtet fqinjë të cilët i ka kapluar frika deri në palcë dhe popullatën shqiptare në Kumanovë e kanë lënë nën mëshirën e të tjerëve, përkatësisht të Zoevit, i cili i vizitoj këta njerëz të traumatizuar jo se ka ndonjë dhimbje për ta, por ai këtë e ka bërë për interesin e tij personal, për karrierën e tij politike. Ndaj edhe shtrohet pyetja se si është e mundur që asnjëri prej tyre të mos gjendet në mesin e këtyre njerëzve me halle të mëdha.
Menduh Thaçi duhet të jap dorëheqje!
Në momentin kur në medie doli se Menduh Thaçi i kishte thënë shefit të shërbimit sekret se më të do jetë deri në vdekje, ky politikan shqiptar do të duhej të jepte dorëheqje të parevokueshme nga partia që e drejton. Kjo do të ishte puna më e vogël që do të mund të bënte ky njeri, i cili edhe ashtu nuk e meritonte të udhëheqte këtë parti për shkak se sa e sa herë humbi në zgjedhjet e organizuara në këtë shtet dhe se nuk mbahet mend që ka dhënë farë kontributi që edhe shqiptarët t’i gëzojnë të drejtat e barabarta me “ maqedonët”. Ky, pra, do të ishte një akt moral dhe asgjë më shumë, ndërsa historia do të flas kur të dalin edhe tjera punë të fshehura që ka bërë ky njeri. Edhe në partitë tjera shqiptare ka nevojë për një freski me kuadro të reja e profesionale, sepse në politik një dihet fare mirë politikani konsumohet pas një periudhe. As ministrat shqiptarë nuk di të duhej të rrinin ulur në kabinetin qeveritar të urdhërdhënësit të atij terrorizmi shtetëror mbi popullatën e pafajshme shqiptare.
E egër je ti Jankullovska e jo shqiptarët
Ministrja e Punëve të Brendshme të “ Maqedonisë” tashmë është njohur për shprehjet e saj raciste në drejtim të shqiptarëve. Ajo madje këtë popullatë shtetformuese e quan edhe të egër dhe e krahason me indianet e Amerikës Veriore. Mirëpo, urdhëri i dhënë për të shkatërruar çdo gjë shqiptare në Kumanovë dëshmoi qartë se sa e egër është Jankullovska, se sa e pashpirt është kjo grua karshi shqiptarëve. Zatën, nuk mund të pritet më shumë nga një përfaqësuese e një popullate që nuk ka as identitet kombëtar, as flamur, as kulturë e as histori të saj. Vjedhja e identitetit, ndërtimi i statujave të personaliteteve të kombeve tjera, nuk të bënë të fortë, përkundrazi të bën qyqar, të bën të qesh bota më këtë naivitet ballkanas. U bë mirë që shkove për të mos u kthye kurrë në atë pozitë që shumë familjeve shqiptare ua nxive jetën. Mallkuar qofsh.