Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for January 2013

DITA E KUJTESES NE OKB

by

– OKB: U shënua 27 janari, dita Ndërkombëtare e Holokaustit me një serë veprimtarishë në Selinë e Kombeve të Bashkuara në New York/

– Shpëtimi i hebrejve nga shqiptarët – u kujtua në ditën Ndërkombëtare e Holokaustit në OKB – Dita Ndërkombëtare e Përkujtimit të Holokaustit : “Shqiptarët një shembull i pashembulltë në të gjithë botën” për mbrojtjen e herbrenjëve./

-“Rrefimi i jashtezakonshem i Shqiperise, ku nje komb i tere, si popullate, ka vepruar bashkerisht per t’i shpetuar hebrenjte, eshte nje rrefim i papershkrueshem. Shqiperia e Luftes se Dyte Boterore u be streha me e sigurt e hebrenjve te perndjekur nga nazizmi. Me qindra çifute u mirepriten dhe nuk u tradhetuan kurre nga familjet mbajtese”./

Nga BEQIR SINA, New York/

OKB – NEW YORK : Dy sallone të mëdha me fotografi dhe piktura u hapën për publikun në katin e parë të ndërtesës së OKB -ës, në New York. Ekspozita këto që u vizituan këto ditë nga mijëra viztorë, shumica e tyre turistë të huaj u hapën në Lobin e Visitorve në Selinë e Kombeve të Bashkuara. Të dyja ekspozitat u hapën në fillim të javës së kaluar e martë,22 janar dhe u mbyllën mbrëmë me 27 janar. Ato ishin si pjesë e një serie – të aktiviteteve javore që zhvilloi Organizatat e Kombeve të Bashkuara në Përkujtimim të Ditës Ndërkombëtare të Përkujtimit, e cila është dedikuar në nderim të viktimave të Holokaustit, 27 janarit, në përputhje me temën e respektimit të këtij viti, “Shpëtimit gjatë Holokaustit: Guximit Kurajos dhe të Kujdesit”.

Hapja dhe mbyllja e kësaj ekspozite, e cila organizohet dekadën e fundit vit për vitë në në Selinë e Kombeve të Bashkuara, shoqërohet me një ceremoni të përbashkët zyrtare dhe pritjes që jepet në Galerinë Kryesore të Lobit Visitorve. Kësaj rradhe ekspozita ishte titulluar “Bota e dinte – Misioni Jan Karski për njerëzimin” dhe “Kushdo që shpëton një jetë më vete … Shpëtuesit e hebrenjve gjatë Holokaustit”.

Pavioni i parë tregon jetën e Jan Karski, një oficeri i ri polak dhe ish diplomat në Ministrinë e Jashtme për të shpëtuar hebrenjtë gjatë Luftës së Dytë Botërore, duke u fokusuar veçanërisht në misionin që ai ndërmori si një shpëtimtarë.

Pavioni i dytë përbëhej nga foto, objekte, dokumente dhe video- filma bardhë e zi, me tregimet e më shumë se 40 shpëtimtarëve – hebreje dhe jo-hebre – që rrezikuan jetën e tyre për të shpëtuar hebrejtë gjatë Holokaustit.

Një pjesë të rëndësishme në këto veprimtari në Kombet e Bashkuara zunë edhe pavionet e ekspozitës të cilat lidhen me tregimet heroike të katër shpëtimtarëve: Gazetarit nga Shtetet e Bashkuara Varian Fry i cili ka ndihmuar mijëra Jewish të shpëtojnë nga pjes e kontrlluar në Vichy- Francë;Qytetari italiani Lorenzo Perrone, që shpëtoi jetën e disa Jewish-ve të tjerë. Primo Levi, i cili gjatë burgimit të tij në Aushvic; nëpërmjet një punëtore shoqërore Irena Sendler, ka punuar nëpërmjet organizatës Zegota në mënyrë “nëntokësore” për të kontrabanduar fëmijët hebrenj nga getot e Varshavës dhe për të gjetur vende të sigurta për t’i fshehur. Një pavion të veçantë zuri edhe Shqipëria, njëri prej shpëtimtarëve Veselis, një shqiptarë që shpëtoi jetën e një familje hebreje, familjes Mandili, duke u fshehur ato në shtëpinë e tyre.

“Bota e dinte – Misioni Jan Karski për njerëzimin” është kuruar nga Muzeu Historik polakë në Varshavë, në bashkëpunim me Ministrinë e Punëve të Jashtme, dhe bashkë-sponsorizuar nga Misioni i Përhershëm i Polonisë në Kombet e Bashkuara, me temën “Kushdo që shpëton një jetë më vete … Shpëtuesit e hebrenjve gjatë Holokaustit” dhe është paraqitur nga Fondacioni hebre në SHBA.

Aktivitetet e përkujtimit të Holokaustit në Kombet e Bashkuara – u udhëhoq nga Muzeu i Holokaustit dhe Programit të Kombeve të Bashkuara Outreach i Departamentit të Informimit Publik.Programi, është i themeluar nga Asambleja e Përgjithshme sipas Rezolutës 60/7, e cila synon të mobilizojë shoqërinë civile për përkujtimin e Holokaustit dhe edukimit, në mënyrë për të ndihmuar në parandalimin e akteve të ardhmen e genocidit.

Kombet e Bashkuara shënuanë gjatë gjithë kësaj jave në New York, Ditën Ndërkombëtare të Përkujtimit në nderim të viktimave të holokaustit Veprimtaritë e organizuar në New York dhe rreth e përqark botës ishin të fokusuar në njohjen e guximit dhe dhembjen e shpëtimtarëve të shumtë të të gjitha besimeve dhe kombësive që shpëtuan jetën e hebrenjve dhe të tjerëve gjatë Luftës së Dytë Botërore.

“Shpëtimtarët gjatë Holokaustit: Guximi Kurajo dhe Kujdesi” ishte tema që paraqiti këto ditë Departamenti i Programit të Informimit Publik të Holokaustit, pranë Kombeve të Bashkuara që të shënojnë Ditën Ndërkombëtare të Përkujtimit në nderim të viktimave të holokaustit

Javë e aktiviteteve të Përkujtimit, ka kulmuar më 27 janar me ceremoninë dy-orëshe të quajtur Holokaust Memorial dhe që u mbajtë në sallën e Asamblesë së Përgjithshme.

Ceremonia, u organizua nga Peter Launsky-Tieffenthal, Nën-Sekretari i Përgjithshëm për komunikim dhe informim publik në Kombet e Bashkuara . Kjo ceremoni përfshiu edhe një video mesazh nga Sekretari i Përgjithshëm Ban Ki-moon, e ndjekur nga një deklaratë të dhënë nga Raymond Serge Bale, Përfaqësuesi i Përhershëm i Kongos në OKB dhe Zëvendës-President i sesionit të 67 të Asamblesë së Përgjithshme, Ron Prosor, Përfaqësuesi i Përhershëm i Izraelit, dhe Signe Burgstaller, Zëvendës Përfaqësues i Përhershëm i Suedisë, gjithashtu ka bërë deklaratë.

“Ata që rrezikuan jetët e tyre për të shpëtuar hebrenjtë dhe të tjerët prej shfarosjes masive në Luftën e Dytë Botërore janë bërë sot frymëzim për kurajon për të luftuar për një botë më të mirë,” tha në një video mesazh Sekretari i Përgjithshëm Ban Ki-moon në veprimtarinë që u zhvillua në Kombeve të Bashkuara, gjatë kësaj jave në New York.

“Le të jetë ajo sot për të frymëzuar njerëzimin nga ata që kishin kurajon, guximin për t’u kujdesur – ata ishin njerëzit e zakonshëm që morën hapa të jashtëzakonshme për të mbrojtur dinjitetin njerëzor,” tha zoti Ban në një video mesazh të transmetuar këtë javë në një ceremoni të mabjtur para Asamblesë së Përgjithshme për të shënuar Ditën Ndërkombëtare të Përkujtimit në kujtim të viktimave të Holokaustit.

Respektimi edhe këtë vit i Ditës Ndërkombëtare të Holokausit është ndërtuar rreth temës “Shpëtimi gjatë Holokaustit: Kurajo dhe Guximi për Kujdesje,” profilizimin e shpëtuesit individualë –
Sekretari i Përgjithëshëm i Kombeve të Bashkuara, zoti Ban, vuri në dukje se këtë vit ky aktivite zhvillohet kur po shënohet edhe 50 vjetorin i Programit të Kombeve të Bashkuara në memorialin Yad Vashem në Izrael, i cili është i përkushtuar për të identifikuar dhe shpërblimin heronjëve të tillë nëpër botë.

Pas transmetimit të fjalimit të zotit Ban, u shpalosën para vizitorëve dhe zyrtarëve të lartë të OKB -ës,profilet e shpëtimtarëve, duke filluar nga Irene Sendler, një grua polake që kontrabandojë fëmijë nga Ghettot e Varshavës, në familjen Veseli, që përfaqësoi shqiptarët që shpëtuan Jewisht, duke mos dorzuar as edhe një Jewish të vetëm gjatë Luftës së Dytë Botërore. Veseli, vetë fshehu një familje hebreje në fermën e tyre.

Raymond Serge Bale , zëvendës-kryetar i Asamblesë së Përgjithshme, tha se ” ishte rezoluta e OKB-ës 60/7 ajo që është deklaruar në përkujtimin e Holokaustit dhe shërben sot si një thirrje jo vetëm për përkujtimin e vuajtjeve të viktimave të Holokaustit, por edhe ato të shkaktuar gjatë regjimeve diktatoriale, luftërave për liri. Ajo është një detyrim moral për gjithë njerëzimin sot për të paralajmëruar kundër tmerreve të urrejtjes dhe paragjykimit, për të parandaluar akte të mëtejshme të gjenocidit” tha ai.

“Vlerat e demonstruar nga ata që sakrifikuan jetën e tyre për të shpëtuar të tjerët le të shërbejë si parime udhëzuese për të mbrojtur të drejtat njerëzore të brezave të ardhshëm – kurajo, dhembshuria, udhëheqja morale, vetë-sakrificë, përgjegjësia shoqërore, integriteti dhe drejtësia”, tha Raymond Serge Bale, zëvendës-kryetar i Asamblesë së Përgjithshme .

Gjatë kësaj ceremonie Cantor Chaim David Berson i Qendrës hebreje në New York City lexojë lutjet përkujtimore, dhe Ansambli Motyl kryeu tre pjesë muzikore. Grupi muzikor New York City- me bazë në OKB – luajti pjesë klasike e cila përfshinte muzikantë Julie Artz Becker dhe Aleeza Wadler në violinë, Ellen Rose Silver në violonçel dhe Anoush Simonian për Violë – Më tej ata paraqitën muzikën e shkruar nga kompozitorë të cilët ishin të detyruar në mërgim ose të cilët u zhdukën gjatë Holokaustit.

Çfarë është Holokausti?

Holokausti është një njollë e errët në historinë e njerëzimit. Holokausti është një sistem persekutimi sistematik, i një shteti burrokratik që vrau afërsisht 6 milionë çifutë (Hebrej) nga regjimi nazist dhe bashkëpuntorët e tij. Fjala “Holokaust” e ka origjinën nga greqishtja e vjetër që do të thotë “Sakrificë për pasion”. Me ardhjen në pushtet në Gjermani të regjimit nazist në Janar 1933, besonin se gjemanët ishin “Superiorë për nga raca” dhe se çifutët cilësoheshin ose klasifikoheshin si “Inferiorë” dhe se ata ishin “të padenjë për jetë”. Të paktën 200,000 persona me të meta fizike apo mendore u vranë si pjesë e programit “Euthanasia”. Gjatë viteve të luftës, nazitët dhe bashkëpuntorët e tyre krijuan getot, kampet tranzite, si dhe kampet e punës së rëndë. Më rënjen e kapitullimin e Gjermanisë naziste, pas Luftës së Dytë Botërore, Bashkimi Sovietik, dhe vendet e kapmit komunistë, duke përfshirë këtu edhe Shqipërinë, krijuan ata burgjet politike, kampet e presekutimit, si dhe kampet e punës së rëndë.

 

Suksesi i artistit G4shi (Labinot Gashi) nga Drenica në New York

by

Nga Nora Kalaja, Prishtinë – New York

Labinot Gashi është një artisti i talentuar me aftësi të shumta si këngëtar, reper, shkrimtar lirikash, model, dhe themelues i grupit “Moxy”. Ka lindur në Afrikë nga dy prindër shqiptar nga Drenica e Kosovës, me 4 tetor, që shpjegon dhe pseudonimin artistik të tij “G4shi”. Familja e tij u shpërngul në Brooklyn, New York në vitin 1997.

“E konsideroj veten si një artist shqiptar që përfaqësoj Amerikën – New Yorkun. Si shqiptar familja më ka rritur me moral, tradita dhe respekt për të tjerët. Të gjitha vështirësitë që kemi kaluar si familje më kanë bërë ta vlerësoj më shumë jetën. Nuk bëj muzikë për famë ose pare, por sepse e dua. Besoj se mund të arrij një publik të gjerë nëpërmjet muzikës time. Të jesh në qendër të vëmendjes me jep mundësinë të sjell ndryshim për çështjen e Kosovës. 2013 është një kohë e re, ka ardhur koha për gjeneratën tonë të ngrihet dhe kontributojë për vendin tonë” tha i talentuari Labinot (Larry) Gashi.G4shi është një artist i pavarur, i cili ka arritur toplistat me këngët e tij. Si artist brilliant e dallon veten nga artistët e tjerë të së njejtës moshë dhe kohës së sotme. Njihet si një nga artistët më të famshëm të New Yorkut që po merr dhe famë botërore.

“Fansat e mi vijnë nga e gjithë bota, që nga Japonia, India, Anglia, Londra, Parisi, Austria, Gjermania dhe Austria. Por përkrahja më e fuqishme për muzikën time vjen nga fansat e mi besnik shqiptar. Ato kanë qenë me mua që në fillimet e karrierës time. Drenica njihet si vendi i hip hopit dhe jam krenar të vij nga Drenica dhe të arrij majat në Amerikë,”u shpreh G4shi.

Fëmijëria

Influenca e parë në muzikën e Gashi’t ka qenë legjenda Michael Jackson, kur Labinoti jetonte në Afrikë. “Artisti i parë që kam ndëgjuar në jetën time ka qenë Michael Jackson. Mbaj mend si fëmijë kam patur dëshirë të jem si ai dhe kërcej si ai,” tha Gashi. Pasi lëvizi në Amerikë, kur ishte në klasën e 3të të fillores, vëllai i tij Dre (Dre Gashi – Dj i talentuar në New York) e prezantoi me muzikën e hip hopit, me të cilën Gashi ra në dashuri. “Që kur kam dëgjuar hip hopin muzika u bë ëndërra e jetës time. Në shkollë të mesme kam kënduar majë tavolinave të mencës te shkolla dhe kur fillova universitetin vendosa ta marr muzikën seriozisht. Në këto vite muzika ishte pasioni im,” shtoi këngëtari.

Gashi ishte lojtar i shkëlqyer i futbollit amerikan në shkollë të mesme në Brooklyn dhe fitoi bursë të plotë për të luajtur futboll në universitet në shtetin e Massachusetts. Në vitin e dytë të shkollës të lartë, Gashi ndërpreu studimet dhe u mor vetëm me muzikë. Vitet që pasojnë hapin rrugën për Gashin si një histori suksesi dhe të një superstari ndërkombëtar.

Fillimet në Karrierën e Muzikës

Projekti i parë i Gashit u bë sukses i menjëhershëm. Në vitin 2010-11 G4shi u mor me inçizimin e mixtape-it të parë titulluar “Last of Rare Breed”,organizuar nga Don Cannon, famozi dhe nominuar nga American Grammy Award. CD-ja u prodhua në vitin 2011 dhe kishte bashkëpunime me repere të njohur si French Montana dhe Nipsey Hussle. Dy hite të kësaj cd-je janë: “Never Coming Back” dhe “Until the Day I Die”.
Gashi vendosi të largohet nga menaxhimi i tij dhe të vazhdojë një karrierë solo. Në 2012 G4shi themeloi grupin e tij me emër “Moxy”.

“Moxy nënkupton konfidencë. Në këtë grup dua të përfshij talente të ndryshme të artit si videografë, shkrimtarë, artistë, reperë, stilistë mode, piktorë etj. Për mua Moxy nënkupton një grup njerëzish me ëndërra të mëdha që kanë ardhur nga zeroja dhe synojnë majat. Dua të siguroj një strehim për ta. Nëse unë arrij sukses dua që dhe ato persona rreth meje të jenë të suksesshëm dhe të lumtur,” tha themeluesi i Moxy’t, G4shi.

G4shi është fitues i disa konkurseve dhe fitues i vitit për çmimit “First Time Performances”i edicionit “First Look Sessions” në 2010 dhe 2011. Në vitin 2011 G4shi kreu turneun me artistin Joe Budden nëWashington DC, Baltimore, Maryland dhe Virginia. Po në të njëjtin vit, hapi programin në koncertin për të famshin Wiz Kalifa nëConnecticut.

“Fansat dhe shfaqet e mija janë gjithçka për mua. Pa fansat e mi nuk kam asgjë. Mbi të gjitha vlerësoj njerëzit. Vlerësoj ato persona që ia dinë vlerën muzikës së mirë dhe kuptojnë identitetin tim artistik. Ato që flasin për mua e shpërndajnë muzikën timë më shpejt se parja. Pas performancës fansat komentojnë që nuk kanë parë ndonjë shfaqe si ajo e imja në jetën e tyre. Për këtë unë jetoj dhe falenderoj fansat për përkrahjen e jashtëzakonshme,” tha artisti i suksesshëm, G4shi.

Viti i Suksesi dhe Famës

Në vitin 2012 G4shi u njoh si artisti me sukses dhe famë në Amerikë. Me lançimin e këngës dhe videoklipit “Rocket” G4shi u bë emër i njohur në skenën muzikore. (http://www.youtube.com/user/thekidgash)

“Rocket është një vulë mode për stilin dhe muzikën time. Ne mund të veshim po të njëjtat rroba, por kur jam pranë teje unë bie në sy. Këtë e shfaq dhe në lirikën e këngës ‘I like it I cop it you can also cop it, but near yall I stand out like Yao when I rock it” që ka metaforën dhe kuptim e vet për lojtarin e Houston Rockets, Yao Mang,” tha superstari G4shi.

Stili, flow, lirika dhe luku i tij e dallojnë G4shin nga artistët e gjeneratës dhe kohës së sotme. Muzika, individualiteti dhe stili personal janë tepër të veçanta:

“Muzika është gjithçka për mua. Muzika është e vetmja gjë që më ka shoquar dhe qenë pranë meje kur të tjerët më lanë. Për mua muzika është ilaçi im – rrugdalja ime. Më pëlqen të përziej këndimin me repin. Preferoj beata të ndryshme dhe të krijoj melodi të bukura. E konsideroj veten të çuditshëm (weirdo). Më pëlqen çdo lloj muzike dhe ndëgjoj gjithçka përveç hip hopit. Edhe pse më pëlqen të bëj muzikë hip hop nuk e dëgjoj gjithmonë,” that këngëtari dhe shkrimtari i lirikave, G4shi.

“Kanye West është një nga frymëzimet e muzikës time. Ai ka ndryshuar industrinë që nga veshja, moda dhe muzika. Ëndërra ime është që bëhem pjesë e firmës së tij “Good Music”. Kur kam qenë në shkollë të lartë kam pas dëshirë të hyja në vëllazërinë me emër

Kappa Alpha Psi. Tani që merrem me muzikë mendoj se Kanye West dhe kompania e tij janë Kappa Alpha Psi e industrisë të muzikës sot,” shtoi Gashi.

Karriera në Modë dhe sfilada në New York

G4shi po krijon trende me veshjet dhe stilin e tij të veçantë dhe ka tërhequr vëmendjen e bizneseve dhe firmave të modës. Në vitin 2012 u zgjodh si fytyra dhe përfaqësuesi i firmës së rrobave “Problem Child NYC”, për të cilën ai edhe modelon nëpër sfilada në New York.

“Mendoj se stili dhe mënyra si prezanton veten janë kryesore. Kur më shikon mua dua të dish që jam rockstar. Më pëlqen të provoj rroba të ndryshme, më pëlqen xhinse të mira, një palë sneakers, bluze e gjatë, kapele e kuqe dhe dhëmë floriri. Të tjerët më konsiderojnë si krijues i trendeve të modës sepse nuk kam frikë ta çoj modën në një nivel tjetër. Nuk më shqetëson çfarë mendojnë të tjerët për mua. Jam konfident në zgjedhjet dhe stilin tim,”tha modeli dhe përfaqësuesi i firmës “Problem Child NYC”, Labinot Gashi.

“Do jem provë që mund të arrish çfarë duash edhe kur nuk ke asgjë. Hip hop është një stil jete për mua, kur shikon hip hopin më shikon mua në të, që nga mënyra e veshjes, stili dhe muzika ime. Stili im nuk është nga kjo botë. Mendoj se jam i pari emcee i bardhë që ka patur sukses edhe në modë,” shtoi G4shi.

Projektet e Fundit dhe Muzika e Re

Në vitin 2012 Gshi lançoi dy videoklipe. “Beautiful World” u prodhua nga grupi i G4shit, Moxy dhe“Rocket” me regjizor Mike D’Angelo u prodhua po në të njëjtin vit. Vitin tjetër në 2013, kënga “Lana’s Song” u bë një superhit ndërkombëtar, xhiruar nga

86th and 1/4th në New York.

Disa nga këngët famoze të tij të fundit përfshijnë: “Lana’s Song” dhe “Take My Time” prodhuar nga Success Beats, “Rocket” nga Dj Chew, “Beautiful World” nga Myles William, “Right” dhe “Topback” nga Smokie Morrison.

“Muzika ime ka ndryshuar me kohën. Kur fillova të merrem me muzikë fillimisht, kam qenë nën kontrollin e të tjerëve, që më thonin si t’ia arrija në kë fushë. Tani po merrem me atë që dua dhe bëj atë që dëshiroj. Muzika ime është nganjëherë miks me dub step, pak old school, dhe pak hip hop nga Houston Texas. Për mua Drenica është Teksasi i Kosovës, sepse është zemra e vendit. Për këtë arsye e ngadalësoj beatën në këngën time,” tregon i talentuari Gashi.Momentalisht G4shi po merret me mixtapin e ri që quhet “I’ll be right with you” që do lançohet në 2013, bashkë me albumin e tij të parë me titull “Didn’t Register”.

“Albumi im i parë ‘Didn’t register’ (nuk u regjistrova) do ketë muzikë të së ardhmes. Kur lashë shkollën e lartë prindërit më thanë të rikthehem dhe të regjistrohesha në klasa përndryshe nuk do ia dilja në jetë. Për mua plani parësor ka qenë gjithmonë muzika, e cila është pasioni im. Dua të jap mesazh dhe energji pozitive tek të rinjtë. Mesazhi im për gjeneratën e re është ky: Mos i ver kufi vetes. Në kohën e duhur, me njerëzit e duhur çdo gjë është e mundur. Nëse nuk po vjen shansi tani, mos u ndal, vazhdo pasionin tënd. Duaje veten tënde. Përshëndes dhe falenderoj z. Gashin për mundësinë e kësaj interviste në restorantin e tij fantastik në New York, me ushqim, atmosferë dhe staf të mrekullueshëm. Falenderoj motrën time Leonora si një mentore në jetën time dhe vëllain tim Dre që më ka prezantuar me hip hopin. Falenderoj të gjithë shqiptarët kudo për përkrahjen tuaj ndaj meje. Influenca më e madhe për mua është Manhattan – New Yorku, ku unë gjej veten me muzikën, stilin dhe veçantinë time. Fansat mund ta ndjekin artistin ne twitter @G4SHI,” tha talenti G4shi.

 

RIZGJEDHJA UNANIME E THAÇIT DHE DEMOKRACIA E KOMPROMENTUAR SHQIPTARE

by

NGA DALIP GRECA/

Ndodhi ajo që dihej, natyrisht që edhe pritej: Kryeministri Hashim Thaçi u rizgjodh në krye të Partisë së vet që qeveris vendin”nga fitorja në fitore” dhe përgatitet që të marrëdhe një mandate plus në zgjedhjet e ardhshme. U votbesua me 718 vota nga 719 delegatë votues. Duartrokitjet dhe ovacionet ushtuan gjatë. Pati guxim vetëm një “armik” ta kundërshtojë kandidaturën e tij, që nuk dha votën “pro” dhe për rrjedhojë nuk i rrahu shuplakat. Gjithçka pritej nga ky manifestim i unitetit solid të demokratëve të Kosovës. Por çfarë nuk pritej nga Konventa e Partisë së Thaçit dhe vetë kryministri Kryetar? Që kryeministri-Kryetar , i Qeverisë dhe Partisë, të mos kandidonte i vetmuar, por së paku  formalisht ta kishte një oponent përballë. Gjë që mungoi në Konventën e Demokratëve të Kosovës, si në shumë parti simotra të shqiptarëve.

Çfarë nuk pritej tjetër nga farsa demokratike e nga unanimitetit e uniteti i radhëve të ngjeshura të Partisë së Thaçit? Pritej që sëpaku statistika të kishte ca dhjetëra vota kundër, jo vetëm një! Shumë e habitshme kjo vota kundër. Vetëm njëri paska qenë opozitar i Thaçit apo bartës i mendimit ndryshe?

Si ka mundësi që të mos kishte më shumë vota kundër kryetarit-kryeministër?  E dyshimtë kjo statistikë për ta besuar si të vërtetë edhe për shkak të zhvillimeve më të fundit në këtë Parti, ku uniteti nuk ka qenë aq solid sa ç’pretendohet, përkundrazi pas oponencës së kryekuvendarit Jakup Krasniqi dhe arrestimit të numrit 2 të Partisë, Fatmir Limaj. Vërtetë që munguan në Konventë kryetari i Parlamentit, Jakup Krasniqi, njëkohësisht sekretari i përgjithshëm i Partisë dhe nënkryetari i burgosur, Ish ministri Fatmir Limaj,po mbështetësit e tyre, ku ishin?  Pikërisht që këtu lind dyshimi: A nuk kishte në Konventë përkrahës të dy figurave qendrore që kanë lidhje edhe me kontributin në Luftë? Edhe ata paskan votuar për Thaçin kryetar? Duhet të pranojmë një nga dy opsionet, ose ata janë shmangur që në përzgjedhjen e delegatëve dhe nuk kanë qenë fare në sallë ose demokracia e brendshme e Partisë me emër demokratik, është në pikë të hallit. Çfarë do t’i kishin bërë imazhit të Thaçit ta zemë 50 apo 100 vota kundër ? Natyrisht asgjë, ai prapë do të ishte në krye të Partisë dhe prapë në krye të Qeverisë, po ai do të qëndronte.

Nëse sëmundja e trashëguar nga Shqipëria e kohës së diktaturës, fitoret me 99, 99, 99  përqind e votave, do të ishte vetëm për Partinë e Thaçit, nuk do t’ia vlente fare që të ndaleshim dhe të analizonim përciptazi fitoren e pritur me një votë kundër të Hashim Thaçit, por fatkeqsisht të gjitha partitë shqiptare vuajnë nga i njëjti sindrom: Pushteti i Njëshit dhe kompromentimi i demokracisë së vërtetë. Gati në të gjitha Partitë shqiptare, çuditërisht edhe në ato të opozitës, edhe pas humbjeve të njëpasnjëshme, votohet vetëm me një kandidaturë, edhe aty ku vihet një bedel përballë, fallsiteti lexohet që larg; bedeli bën tifo për Njëshin, jep shenja hapur të votojnë për Njëshin, madje voton edhe vetë për Njëshin. As kjo demokraci formale nuk i hyn në punë kujt. Kandidatura oponente nuk mund të përfaqësojë vetëm individin-kandidaturë kundër,  duhet së paku që të përfaqësojë një grupim, a frakson, që mendon ndryshe, por është brenda programit të Partisë, ndryshe ai do të duket si dele e zezë brenda tufës me dele të bardha.

Problem tjetër që e kompromenton demokracinë fluide të shqiptarëve është votimi i hapur, në shesh të burrave dhe grave, në sy të të gjithëve, në sy të kryetarit Njësh. Thaçi në rastin konkret, formalisht ka propozuar në Konventë për votim të hapur, por masa nuk e paska lënë që të rrezikohej personaliteti i Njëshit, ata e kundërshtuan vullnetin e Komandantit-kryetar në mënyrë demokratike! Dhe votuan si burrat, hapur në sy të Njëshit! Po kush e pengon kryetarin që të propozojë, ta votojë dhe më pas ta vendos me rregulla në Statutin e Partisë që votimi për kryetarin të jetë i fshehtë?

Partitë shqiptare, kudo ku e ushtrojnë aktivitetin, është e mira që të çlirohen nga imponimi i unanimitetit, t’i vënë gardh përjetësimit të Njëshit dhe të aplikojnë parimet e demokracisë reale, të krijonë kushte për konkurim vlerash të individëve. Mendimi ndryshe Partisë është vlerë demokratike sepse çliron ide e energji brenda partisë, krijon alternativa brenda partisë dhe i bën më luftarakë ata që udhëheqin. Që të realizohet kjo kërkesë e demokracisë brenda Partive shqiptare duhet të lejohen, Jo vetëm me statut, por edhe në praktikë fraksionet që mbartin ide e mendime ndryshe nga Njëshi. Alternativat brenda Partisë, fraksionet nuk e dobësojnë Partinë, përkundrazi i japin më shumë hapësirë debatit dhe demokratizojnë vetë Partinë, kufizojnë servilizmin dhe nepotizmin. Shembullin që ofron demokracia amerikane, në garat elektorale, ku fillimisht zhvillohet gara mes vetë demokratëve në një anë dhe republikanëve nga ana tjetër e më pas përballen dy ekipet, ia vlen që të aplikohet. Në Kosovë dhe Shqipëri kandidatët imponohen nga përzgjedhja e Partive, të cilat ua çojnë peshqesh qendrës, në vend që gara të nisi nga baza përmes konkurimit të individëve.

 

 

“DITA E KUJTESËS” DHE KRENARIA SHQIPTARE

by

Nga Eugjen Merlika /

Ka ngjarje në historinë e njerëzimit që shënojnë epokat ose i venë vulën e tyre periudhave të ndryshme. Lufta e dytë botërore, me sasinë e viktimave (50 milionë), është një nga ngjarjet më tronditëse e më të tmerrshme të gjithë qënies mijravjeçare të shoqërisë njerëzore. Në kuadrin e saj, holokausti, zhdukja fizike e gjashtë milionë viktimave të pafajshme, vetëm e vetëm në sajë të prejardhjes racore apo përkatësisë një besimi fetar, apo një etnie të caktuar është një nga njollat më të zeza që, ajo kohë, la në nënëvetëdijen e njerëzimit në përgjithësi, por kryesisht në ndërgjegjen e atij brezi njerëzish që e shkaktuan, bënë të mundur, apo lejuan një tragjedi njerëzore të përmasave të tilla.

Prej disa vitesh 27 janari është dita e kujtesës, e rikthimit ideal në thelbin e asaj tragjedie të stërmadhe, në matjen e përfytyruar me të e pasojat e saj, në një bilanc të heshtur të çdo populli me përmasën e përgjegjësisë së tij në mëdyshjen brejtëse të asaj që bëri, që mund të bënte, që nuk e bëri…. Ky bilanc vjen natyrshëm në çdo 27 janar, kur historia na paraqet llogarinë, duke na përballuar jo vetëm me të shkuarën, por edhe me të sotmen ku, në forma e përmasa të ndryshme, vazhdojmë të ballafaqohemi me dukuri t’urryera.

Për shqiptarët 27 janari, krahas dhimbjes njerëzore për miliona jetë të flijuar në altarin makabër të racizmit më të egër, është dhe një ditë krenarie. N’atë bilanc të heshtur t’atyre ngjarjeve, përgjegjësive e pasojave, n’atë gjyq të përfytyruar të ndërgjegjeve të popujve, të kombeve, të klasave politike, të fuqive ushtarake të një kontinenti të tërë, në një nga epokat më të errëta të Evropës së qytetëruar, ne, shqiptarët dalim ballëlartë e me ndërgjegjen e pastër : nga toka shqiptare që për pesë vite qe e pushtuar nga trupat e huaja, nga ushtritë italiane e gjermane, asnjë hebre nuk shkoi në kampet e çfarosjes. Në tokën shqiptare gjetën strehë e mbrojtje 2265 vetë, banorë të këtij trualli, apo t’ardhur n’ata vite të vështiura nga Vende të tjera fqinje, apo më të largëta.

Në vitin 1937, në Shqipëri banonin gjithsej 191 hebrenj. (“Hebrenjtë në Shqipëri” Katalog dokumentash të A. Q. Sh. të Republikës së Shqipërisë” nga Nevila Nika dhe Liliana Vorpsi)

“Në vitet 1941 – 1942 vërehen shpërnguljet më të mëdha të hebrenjve nga vendet e rajonit ballkanik (Jugosllavi, Bullgari) dhe vendosja e tyre në kampe përqëndrimi në qytete dytësore të Shqipërisë, duke pasur kujdesjen shtetërore për ushqim, strehim, veshje dhe nevoja të tjera.

          Deri në fund të Luftës II botërore numri i hebrenjve në Shqipëri u dhetëfishua. Asnjë hebre s’u bë viktimë e luftës.”

           Janë disa nga përfundimet e kreut të dytë të vëllimit “Hebrenjtë në Shqipëri Prania dhe shpëtimi”, i shkruar nga Prof. Shaban Sinani dhe i botuar më 2009.

Shifrat e pranisë së hebrenjvet e shpëtimit të tyre në trojet shqiptare ndryshojnë nga një autor tek tjetri, ato nuk janë të përcaktuara plotësisht, mbasi studimet mbi to kanë filluar në dhjetëvjetëshin e fundit dhe ende nuk janë të përfunduara, falë vështirësive që hasen në shqyrtimin e mijra dokumentave të arkivave, por edhe të mos paraqitjes në dokumenta të shumë veprimeve t’asaj kohe. Por të gjithë studjuesit janë të një mëndjeje se shpëtimi i hebrenjve në Shqipëri nuk është një legjendë, por një fakt i pakundërshtueshëm e, si i tillë, mbetet një nga të paktat dukuri të tilla në të gjithë Evropën e asaj periudhe.

Në shqyrtimin e një dukurie të tillë bëhet i detyrueshëm krahasimi me përvojat e popujve të tjerë në të njëjtën periudhë e në të njëjtat kushte historike. Nga vëllimi “Hebrenjtë në Shqipëri nën fashizmin Një histori për t’u rindërtuar”, italisht, me autorë Laura Brezzo e Michele Sarfatti, shkëpusim këtë paragraf që i referohet disa të dhënave të studjuesve M. Grmek dhe B. Kovacic në “Messager européen” N.5 1991 : “Vetëm nga dora e regjimit ustasha të Paveliçit u masakruan gjatë luftës së dytë botërore 300.000 serbë, 26.000 hebrenj, 16.000 romë.”

Nga i njëjti vëllim në kapitullin “Shoah në Serbi e Maqedoni” (1941 – 1943) të studjuesit Milovan Pisarri jepen këto shifra : “Në këto krahina më 1941 jetonin rreth 21.000 hebrenj, prej të cilëve 13.000 në Serbi e 7762 në Maqedoni. Në Serbi kishte veç tyre dhe 5000 – 6000 hebrenj të shpërngulur nga Evropa Lindore, në pritje për të vazhduar rrugën për në Palestinë. Në fund të luftës mbijetuan më pak se 3.000 vetë.

          Më 22 mars 1943 u nis treni i parë që mbartëte 2409 hebrenj maqedonë. Vend mbërritja, më 28 mars, mbas një udhëtimi nëpërmjet Serbisë dhe Evropës Qëndrore, ishte Treblinka. Më 25 e 29 mars u nisën dy trena të tjerë me, përkatësisht 2399 dhe 2550 vetë. Asnjë prej këtyre nuk u kthye i gjallë. Në të njëjtën ditë u përzunë nga Thraka, me rrugë lumore nëpër Danub deri në Vjenë, 4221 hebrenj vendas.”

Dhe ja përfundimi : “Sa vetë arritën të ikin në Shqipëri nga Serbia e nga Maqedonia, fatkeqësisht, nuk është e mundur të përcaktohen me saktësi, së paku tani për tani. Këta refugjatë janë një pjesë e pak hebrenjve, që arritën t’i mbijetojnë Shoahut në Serbi e Maqedoni : pak më shumë se 10% në krahinën e parë, rreth 5% në të dytën.” 

Simbas këtyre shifrave, të dhëna nga studjues të huaj, del qartë se Shqipëria bëri një përjashtim në Ballkan, në praktikën e përndjekjes së hebrenjve, që ishte një strategji globale e hitlerianëve, të cilët e kishin pushtuar Ballkanin. Qeveritë shqiptare, jo vetëm nuk dorëzuan hebrenjtë vendas, por u bënë edhe shpëtimtarë të shumë të tjerëve, që arritën të hyjnë në kufijtë e Shtetit të tyre. Kjo dukuri ka një vlerë morale shumë të madhe, është një nga meritat më të shkëlqyera të kombit në të gjithë historinë e tij, një motiv krenarie të ligjëshme në ndihmesën e dhënë qytetërimit botëror. Ky i fundit nuk është vetëm arritje veprash madhore në fushat e ndryshme të dijes, artit, shkencës etj., është dhe pohim e mbrojtje vlerash universale, siç është jeta njerëzore, madje ky duhet të jetë edhe synimi më i lartë i tij.

Nëse të tjerët na e venë këtë kurorë dafinash të mirënjohjes e vlerësimit mbi kokë, ne vetë jemi refraktarë kundrejt vlerave tona. Për një gjysëm shekulli të regjimit komunist nuk u zu në gojë asnjëherë dukuria e shpëtimit të hebrenjve në tokën shqiptare. Ajo ishte varrosur, së bashku me shumë të vërteta të tjera të periudhës së luftës, siç ishte bashkimi i trojeve shqiptare më 1941 – 1944. Mbas tjetërsimit të sistemit, studjues të ndryshëm, ndër të parët z. Mërgim Korça, dëshmitar në vetë të parë i një episodi të rëndësishëm t’asaj dukurie, filluan të shkruajnë për të vërtetën historike. Politika, natyrisht, e mori argumentin për t’a nxjerrë në pah që prej disa vitesh kur, më 1 nëndor 2005, Asambleja e Përgjithëshme e Kombeve të Bashkuara vendosi përkujtimin e Shoas për datën 27 janar, në përputhje me datën e rrëzimit të portave të kampit të Aushvicit, si pasojë e hyrjes së ushtrisë sovjetike në rrugën e saj për në Berlin.

Politika dhe mediat, në pjesën dërmuese të tyre, mbasi zbuluan “thesarin” e krenarisë kombëtare, filluan të japin dhe ftillimet e tyre, duke e paraqitur atë dukuri, shpëtimin e hebrenjve, si një meritë të vetme të familjeve shqiptare që strehuan ata në shtëpitë e tyre, madje dikush evokoi dhe një miqësi të lashtë mijëvjeçare mes dy popujve. Ky ftillim paraqiste vetëm një pjesë të së vërtetës, por anashkalonte rolin e autoriteteve qeveritare italiane e të komandës gjermane në Shqipëri, nga njëra anë, dhe qeverive shqiptare t’asaj periudhe, nga ana tjetër. Thjeshtimi i interpretimit të një dukurie, tepër komplekse në zhvillimet e saj, ishte një mënyrë e tërthortë dinakërie, për të mbuluar të vërtetën historike. Duke zhvendosur nga teatri i ngjarjeve klasën politike shqiptare t’asaj periudhe e rolin e saj në shpëtimin e hebrenjve, jo vetëm që opinionit publik shqiptar e të huaj i servirej një përrallë me mbret, aspak bindëse, por bihej ndesh me vetë faktet historike e dokumentat pasqyruese të tyre. Ishte një përpjekje, në vazhdën e njohur të historiografisë mashtruese komuniste, jo për të zbuluar një të vërtetë historike, në tërë përbërësit e saj, por për t’a tjetërsuar atë me metoda manikeiste qesharake deri në marrëzi. Në këtë grackë ranë dhe autoritetet shtetërore e të politikës që në këta vite, duke u ballafaquar me problemin në mjedise ndërkombëtare, bënë një figurë jo të mirë kur dikush u tha se hebrenjtë, në rradhë të parë, i ishin mirënjohës qeverive “kolaboracioniste” shqiptare, që luajtën rolin vendimtar në shpëtimin e tyre.

Në këtë treg idesh, faktesh e interpretimesh meriton një vëmëndje të veçantë studimi i Prof. Shaban Sinanit “Hebrenjtë në Shqipëri  prania dhe shpëtimi”, një përpjekje objektive e shkencore për t’a paraqitur dukurinë në termat e saj të vërteta. “Një nga arsyet që kjo pjesë e historisë shqiptare s’njihet mirë është dhe frika se, duke njohur këtë realitet, mund t’i njihet tërthorazi ndonjë meritë edhe mbretërisë apo fashizmit. Në të vërtetë, kjo vetëm do t’a nderonte historinë e vendit dhe asgjë më shumë.” shprehet autori. Përgëzime atij për këtë diagnozë të saktë të studimeve tona historike, nga praktika e të cilave, nëpërmjet kësaj vepre, duket se don të shkëputet. Uroj që të jetë një hap i madh përpara, për të shërbyer tempullin e shkencës dhe së vërtetës, duke braktisur demagogjinë politike që ka prodhuar vetëm shtrembërime të tyre.

Në faqen 127 të librit gjejmë dëshminë e rëndësishme, të shkëputur nga libri me kujtime të Mëkëmbësit të Mbretit, Francesco Jacomoni, me titull “Politika e Italisë në Shqipëri”, në dobi të Kryeministrit Kruja e Qeverisë së tij, në lidhje me kërkesën gjermane për dorëzimin e hebrenjve në Kosovën shqiptare dhe masat e marra për të mos e zbatuar atë. Më poshtë autori bën pyetjen :

“Por ç’ndodhi me qeveritë bashkëpunuese, kuislinge, që ishin në dijeni të hyrjes së hebrenjve në Shqipëri, që nuk e penguan ardhjen e tyre, përkundrazi, lejuan dhe fshehjen e identitetit, dhe së fundmi nuk u a dhanë listat që kërkuan autoritetet naziste, për t’i çuar hebrenjtë e Shqipërisë në të njëjtin fund katastrofik ?” për t’u përgjigjur po vetë, i bazuar në gjashtëqind dokumentat që ruan A.Q.Sh. shqiptar, në të cilin profesori ka qenë drejtor : “Shpëtimi i hebrenjve në Shqipëri është i lidhur me faktin thelbësor që asnjëra prej qeverive bashkëpunuese, megjithëse të ngritura në pushtet me fuqinë e armëve të fashistëve apo nazistëve, nuk hartoi e nuk përshtati asnjë ligj antihebraik, në një kohë kur në ligjet antihebraike në vendet e tjera të kontrolluara nga këto ushtri dhuna antihebraike u detajua deri në një të tetën…”

Aq është e vërtetë kjo tezë sa që, në librin e sipërpërmendur të Brecos e Sarfatit, sillet një fragment shumë i rëndësishëm i kujtimeve të Jakomonit : “Një tjetër çështje qe objekt kundërshtie me Romën : ajo e shtrirjes së ligjeve raciale në Shqipëri. Udhëzime për t’u shpallur u dhanë vazhdimisht, por me shfaqjen gjithmonë të  problemeve të reja nuk u arrit të bëhej gjë.” Duhet theksuar në këtë rast fakti se Roma zyrtare e kishte hartuar dhe miratuar dekretin kundër-hebraik që më 14 maj 1939. Ai dekret përbëhej nga 21 nene, në të katërtin e të cilëve thuhej : “ Hebrenjtë e huaj që, në datën e shpalljes së këtij dekreti gjenden në Mbretëri, duhet të lëshojnë menjëherë territorin e saj, brënda një muaji  (pastaj 6 muaj) nga data e botimit të vetë dekretit.”

Ky dekret nuk u bë as i njohur në opinionin publik shqiptar sepse asnjë qeveri  nuk pranoi t’a shpallte, mbasi binte ndesh me traditat e mikpritjes së hershme shqiptare e përbënte një shkelje të ligjeve e zakoneve të mbrendëshme të popullit tonë. I mbetet lexuesit të krijojë nga këta fakte opinionin e tij mbi ngjarjet dhe personazhet e asaj epoke, të paraqitura me ngjyrat më të errëta për gati tre të katërtat e shekullit. Në këtë kuadër është për t’u përmendur marrëveshja ndërmjet Qeverisë shqiptare dhje Komandës gjarmane më 17 tetor 1943, mbas kapitullimit të Italisë, të cilën studjuesi Sinani e sjell në faqen 142 të librit të tij : “ Burimet arkivore shqiptare dëshmojnë se marrëveshja midis qeverisë së Shqipërisë dhe komandës politike e ushtarake të ushtrisë gjermane u arrit mbështetur në formulën : “Të trajtohen armatat gjermane si ushtri kalimtare, me kusht që nga autoritetet e Reich-ut të mos ndërhyhet në qeverisjen e brëndshme të shtetit shqiptar”….. Duke iu referuar formulës së paktit dhe reagimit të institucioneve të Reich-ut, mund të përfundohet pa gabuar se, në vështrimin e autoriteteve naziste, në Tiranë çështja hebreje quhej “çështje e brëndshme”.

E veçanta e kësaj marrëveshjeje, e pakonceptueshme për kushtet e kohës, do t’a bënte studjuesin amerikan H.Sarner të shprehej : “Fraza për “ mosndërhyrje në punët e brendshme” mori një rëndësi të posaçme për fatin e hebrenjve, kur komanda naziste i kërkoi regjencës që të dorëzonte listat e tyre në tërë Shqipërinë” Madje është mjaft interesante konsiderata e Sarnerit për Ministrin Xhafer Deva e veprimet e tij në mbrojtje të hebrenjve : “…Sedra nacionale e ministrit Deva doli më e fortë se anti-semitizmi i tij i njohur. Ai mori përsipër të kundërshtonte kërkesën e nazistëve. Deva ia doli që t’i bindte ata që të tërhiqeshin nga kërkesa për dorëzimin e listave të hebrenjve.”

Në libër gjejnë pasqyrim edhe përpjekjet e klerit katolik për shpëtimin e hebrenjve, nëpërmjet kthimit të tyre në besimin e krishterë. Në këtë drejtim përmenden emrat e Dom Shtjefën Kurtit dhe të At Pjetër Meshkallës. Po i mbyll këto konsiderata për objektivitetin e Prof. Shaban Sinanit duke sjellë një pohim që tregon jo vetëm profesionalizëm por edhe ndershmëri intelektuale :

“Shumëve u duket si i tepruar ngulmimi për rolin pozitiv të autoriteteve qeverisëse shqiptare gjatë luftës për shpëtimin e hebrenjve. Këta mendojnë se asnjë fjalë e mirë nuk mund të thuhet për kolaboracionistët, meqë ata e penalizuan veten me qeverisjen nën armët e ushtrive naziste. Por njerëzit e thjeshtë kishin në dorë t’u jepnin hebrenjve bukë, punë dhe strehë. Njerëzit e thjeshtë nuk i kishin listat e tyre. Këto lista i kishin autoritetet qeverisëse dhe nuk i dhanë. Ato arin e Shqipërisë e dorëzuan, por këto lista jo. Ka pasur funksionarë të qeverive bashkëpunuese që jo vetëm nuk kanë dorëzuar lista hebrenjsh, jo vetëm kanë raportuar se në juridiksionin e tyre nuk ka hebrenj, por madje kanë kërkuar prej komandës naziste të lirojë ata hebrenj që ajo i kishte kapur gjatë mërgimit nga thellësitë e Ballkanit drejt Shhqipërisë (Kruja, Hurshiti, Mulleti, Korça, Çoba, Preza).”

          Ja dhe përfundimi i autorit me të cilin pajtohem plotësisht : “Hebrenjtë në Shqipëri nuk i shpëtoi as nacionalizmi, as komunizmi, as ndonjë faktor tjetër politik, por etnotipi shqiptar, në thelbin e të cilit është mbrojtja e tjetrit në rrezik. Ky është një tipar që shqiptarët e kanë përsëritur shpesh në sjelljen me “tjetrin”.

Së fundi, duke zgjeruar pak konceptin e profesorit, më duket me vend që në kujtesën historike të popullit tonë të kenë vendin e merituar ata që “etnotipin shqiptar” e shpalosën në çdo kohë, edhe në atë të luftës së dytë botërore, duke i lënë bashkatdhetarëve të tyre krenarinë e përkatësisë një kombi që, në rastin e shpëtimit të hebrenjve, ka mishëruar vlerat madhore e të përjetëshme të vetë njerëzimit.

Janar 2013

G4shi, the NY Champion of Hip Hop Music and Fashion

by

By: Nora Kalaja, New York, Prishtina/

G4shi is a versatile talented artist who is skilled as a singer, rapper, songwriter, model, fashion trendsetter and founder of “Moxy” crew. He was born in Africa to Albanian parents from Drenica, Kosova, on October 4, hence number 4 in his artist ‘Gashi’ name. In 1997 his family moved to Brooklyn, New York.
“I see myself as an Albanian artist who represents US – New York. As an Albanian I grew with morals, traditions and respecting my peers. All the struggles and hard times my family went through made me appreciate life more. I make music not for money nor fame,  but because I love it. I feel that I could reach a bigger audience through my music. Being on the spotlight gives me the opportunity to help my Albanian people and make a difference in the Kosovo issue. 2013 is a new era, a new day and it’s time for our generation to step up,” said G4shi.
G4shi is an unsigned independent artist whose mixtapes and singles are circulating the top hits charts. His abilities as a brilliant artist are setting him apart from other artists of his genre and age. He is known as one of the greatest New York artists rapidly ascending to the top of the music world globally.
“My fans are from all over the world, from Japan to India, UK, London, Paris, Austria, Germany and Italy. But nothing is stronger than my Albanians fans. They have been there since the beginning for me. Drenica is known for making hip hop music and I am proud to be from there and making it here in US,” added the talented G4shi.
Early Life
Early on music influences date back to Gashi’s childhood years in Africa, when he was inspired by Michael Jackson. “The first artist that I ever heard while living in Africa was my great inspiration Michael Jackson. I remember I wanted to be like him and dance like him,” said Gashi. After Gashi moved to United States, when he was only in 3rd grade, his brother Dre (a talented DJ in NY) introduced him to hip hop and he fell in love with it. “Ever since my brother introduced me to hip hop I knew this is what I wanted to do. During high school years I started rapping on lunch tables and it wasn’t until my college years when I decided to give up school and pursue music to the fullest. I realized music was my passion and I fell in love with it,” added Gashi.
Gashi was a great football player during his high-school years in Brooklyn and got a full scholarship to play college football in Massachusetts. During his sophomore year Gashi realized he wanted to pursue music as his career and dropped out of college. What followed is a great success story where Gashi transformed himself into an accomplished artist and international superstar.
Music Career Beginnings
G4shi’s first project instantly became a mainstream success. In 2010-11 G4shi worked on his first mixtape titled “Last of Rare Breed”, hosted by the American Grammy Award Nominated Powerhouse Don Cannon. The mixtape was released in 2011 and it featured known rappers such as French Montana, Nipsey Hussle, including mega hits like “Never Coming Back” and “Until the Day I Die”.
Gashi decided to leave his management since it wasn’t working out and went solo. In 2012 G4shi founded his own group called “Moxy”.
“Moxy means confidence and through this crew I want to bring in different artists and talents from all kinds of artistic backgrounds, including videographer, writers, artists, painters, fashion designers, etc. To me Moxy is a group of people with big dreams who came from nothing. I want to provide a home for them, a shelter. If I make it I want everyone around me to make it too. Everybody got to eat and I want to make people happy,” said the founder of Moxy, G4shi.
G4shi is the winner of several music contests and winner of“First Time Performances” of First Look Sessions in both 2010 and 2011. In 2011 G4shi went on tour with Joe Budden in Washington DC, Baltimore, Maryland and Virginia. He also opened up for Wiz Kalifa in Connecticut in 2011.
“My fans and my shows mean everything to me. Without my fans I don’t have anything. People are the most important thing in my life. I appreciate people who appreciate good music and understand my artistic identity. People talking about me spreads my music faster than money could. Everytime I perform every kid came out to me and said they never seen a show like that in their life. This is what I live for,” said the successful artist G4shi.
Breakthrough Year
2012 is the year when G4shi emerged as the hottest breakthrough artist of the year. With the release of the superhit record “Rocket”(2012) G4shi became a household name in the music scene. (Rocket Music Video: http://www.youtube.com/watch?v=s_HCD_qlGdM)
“Rocket for is me a fashion statement. Basically we can wear the same thing, but near you I stand out. In my lyrics “I like it I cop it you can also cop it, but near yall I stand out like Yao when I rock it” there is a metaphor behind it. Yao Mang used to play for the Houston Rockets and as a very tall man he would stand out,” said the superstar G4shi.
What sets G4shi apart from other artists is that he is the genius behind his lyrics and cool flow, but also gets noticed for his unique look. G4shi makes a fashion statement with his music, individuality and personal style.
“Music is everything to me. Music is the only thing that stayed there when everyone left me. To me music is my medicine – is my only escape. I like combining rap with singing. I enjoy different beats and I love to create amazing melodies. I consider my self a weirdo. I like all types of music and prefer listening to other music but hip hop. Even though I love to make hip hop I don’t always listen to it,” said singer and songwriter G4shi.
“Kanye West is my biggest inspiration. He has changed the game with clothes, fashion and music. Kanye is a big influence into who I am. My dream is to sign to his label “Good Music”. When I was in college I was going to join a fraternity named Kappa Alpha Psi. Since I dropped out of college and I am doing music now I feel Kanye’s label and team are the Kappa Alpha Psi of the music industry,”added Gashi.
Modeling and Fashion Design
G4shi is creating trends and has attracted the attention of fashion and clothing businesses. As of 2012 Gashi is the face and the representative of “Problem Child NYC”Clothing line.  He does modeling for Problem Child line in New York.
“I feel that style is everything, the way you present yourself is what makes you stand out. When you see me I want you to know I am a rock star. I love to try on different clothes, I prefer dope jeans, a great pair of sneakers, long Ts, a red hat and gold teeth. Others consider me as a trendsetter because I am not afraid to take fashion to the next level. I am not afraid of what people think,” said G4shi, model and representative of “Problem Child NYC’.
“I am going to be the proof that you could do whatever you want and come from nothing. Hip hop is a lifestyle – when you see me you see hip hop, from the way I dress to my style and my music. My style is out of this world; the way I live is a life style. I am one of the first white emcees who is doing it really big in fashion,” added G4shi.
Recent Projects and Upcoming Music Releases
In 2012 G4shi released two successful music videos. “Beautiful World” was released under Gashi’s crew Moxy in 2012 and “Rocket” shot by Mike D’Angleo was also released the same year. The following year “Lana’s Song”music video became an international sensation, shot by by 86th and 1/4thin New York.
His latest smash hits include “Lana’s Song” and “Take My Time” produced by Success Beats, “Rocket” by Dj Chew, “Beautiful World” by Myles William, “Right” and “Topback” by Smokie Morrison.
“My music has changed over time. When I first started doing music I was being controlled by others. People were telling me how to make it. Now I do whatever I love. Sometimes my music is a mix of dub step, a little bit of old school with a little bit of Houston Texas hip hop. To me Drenica is the Texas of Kosovo, because it is the heart of the country that’s why  I slow it down sometimes in my songs,” said the talented singer, rapper, songwriter, G4shi.
G4shi is currently working on another mix tape called “I’ll be right with you” which is expected to be released in 2013. G4shi is also working on his first album titled “Didn’t Register”.
“My debut album will be called ‘Didn’t register’. It is going to be futuristic music. The reason why I’m calling it didn’t register is because when I dropped out my parents told me to go back to school and register for classes or I wasn’t going to make it. For me plan A has always been my music, which I am very passionate about.
I want to spread positive energy and a positive message to the youth. To the kids of my generation my message is this: understand that anything you want in this world is possible and the only thing holding you back is yourself. Because if you put a limit in your head then sky is not the limit. Sometimes you got to dream further than you could see. And with positive people, the right time, right place, everything is possible. Just because it is not happening now doesn’t mean it is never going to happen. Sometimes you need to look how far you have come and not look how much more you have to go. Be yourself – love yourself – no body can love you the way you could love yourself.
I want to give a shot out to Mr. Gashi for letting us do this interview at his beautiful restaurant Zana in New York with amazing food, great atmosphere and employees. Thank you so much. I want to give a shot out to my sister Leonora for being one of my greatest role models -I am thankful for my parents for creating this handsome man 🙂 I want to thank my brother for introducing me to hip hop – I want to thank the Albanian people for supporting me. Even though I am Albanian I consider America my home. New York City, specifically Manhattan has been the biggest influence in the world and to me for my music, for my craziness, my weirdness, my style. New York has made me comfortable in my skin,” said rockstar G4shi.