Archives for April 2014

ENVER HOXHA MIDIS 100 TIRANEVE!

April 17, 2014 by dgreca

Nga Fritz RADOVANI/
Në librin “TIRANËT”, Historitë e 100 Despotëve dhe Diktatorëve, me titull: “TYRANTS”, botue në vitin 2004, for Lifetime Distributors Pty Ltd Building G, 2 Hudson Avenue Castle Hill, 2154 Australia, kam gjetë të vërtetën historike t’ pashkrueme deri tashti për né Shqiptarët:BOTA MODERNE

ENVER HOXHA/1908 – 1985/Udhëheqës i Shqipnisë/Jeta dhe Krimet

1908 – Lindi me 16 Tetor 1908 në Gjinokastër, nga një familje me fé myslimane në jug të
Shqipnisë…
1930 – Shkoi në Francë për studime.
1934 – Ka shërbye si sekretar i konsullatës shqiptare në Bruksel.
1936 – Ktheu në Shqipni, ku u ba mësues.
1939 – U largue nga arësimi për refuzimin e bamë për pjesmarrje në Partinë Fashiste
Shqiptare; hapi dyqan cigareshitës.
1941 – U formue Partia Komuniste Shqiptare; U zgjodh Sekretar i Përgjithshëm.
1944 – U formue Qeveria Provizore; Filluan gjyqet e ekzekutimet.
1948 – Zhduku grupin pro-Tito; mbylli Kishat dhe konfiskoi pronat private.
1961 – Ndërpreu marrëdhanjet me Bashkimin Sovjetik.
1978 – Ndërpreu marrëdhanjet me Kinën.
1981 – Seleksionoi partinë dhe drejtuesit e shtetit.
1985 – Vdiq me 11 prill 1985 në Tiranë.

Shenimi F.R.: Libri fillon nga viti 1353 para Krishtit, e vazhdon deri në vitin 2004.
■Nder 100 DIKTATORËT ma të njohun në histori Botnore, asht edhe Enver Hoxha…
***
“APROVOHET NDESHKIMI ME VDEKJE…
NA LAJMËRONI DATËN E EKZEKUTIMIT TË TYRE DHE VULLNETIN E FUNDIT.
Komandanti i Përgjithshëm Xheneral Kolonel Enver Hoxha d.v.”
■Kështu filloi Gjenocidi sllavokomunist nga anadollaku Enver Hoxha në vitin 1944, kunder Klerit Katolik Shqiptar dhe Atdhetarëve tanë, dhe vazhdoi me shfarosjen dhe shpartallimin e gjithë Shqipnisë, me pasuesin e tij Ramiz Alia, deri në vitin 1991.
■Viti 1967 ishte viti i shpalljes së haptë të “Shqipnisë shteti ateist i vetem në Botë!”

■Mbas vitit 1967 u pushkatuen, vdiqen në hetuesi, nder burgje e kampe pune…
1.Imzot Ernesto Çoba 2. Don Zef Bici 3. Don Mark Dushi 4. Don Marin Shkurti
5. Don Shtjefen Kurti 6 Don Anton Doçi 7. Don Mikel Beltoja 8. Don Prenk Nikçi
9. Don Mark Hasi 10. Don Lazer Jubani 11. Don Lec Sahatçia 12. Don Nikoll Gjini
13. Imzot Lazer Sheldija 14. Don Pjeter Gruda vdes në kampin Sarandë, 13 Janar 1989.
●Gjenocidi ka vra dhe zhdukë nga viti 1944 – 1989, gjithsejt 65 Klerikë Katolik në Shqipni.
■Mbas vitit 1967 burgosen, interrnohen dhe ridënohen:
1. At Pjeter Mëshkalla, 25 vjetë burg. 2. Don Mikel Koliqi, 38 vjetë burg dhe interrnim.
3Don Nikollë Mazrreku, 37 vjetë burg e interrnim. 4. At Zef Pllumbi, 28 vjetë burg e interrnim. 5. Don Simon Jubani, 26 vjetë burg. 6. At Gegë Lumaj, 20 vjetë burg.
7. At Gjergj Vata, ban mbi 10 vjetë burg si pasuesit… 8. Don Frano Illija.
9. Don Ndoc Sahatçija. 10.Don Nikollë Troshani. 11. Don Zef Simoni.
12. Don Kolec Toni. 13. Don Ndré Krroqi. 14.At Anton Luli. 15. Don Ndoc Ndoja.
16. Don Gjergj Simoni. 17. Don Marjan Arta. 18. Fratel Gasper Jubani.
19. At Ferdinand Pali. 20. At Aleks Baqli. 21. At Leon Kabashi. 22. Don Martin Trushi.
23. Don Nikollë Pergjini interrnohet.
■ Nga Kleri Ortodoks At Llazar Popi vdes në burgun e Tiranës, me 11 Dhjetor 1972.
■Një “ateist” a ka mundsi me ba luften kunder një besimi dhe jo, kunder një tjetri?!
■Pse Enver Hoxha pushkatoi dhe zhduku mbas 1967 vetem nga Kleri Katolik 14 Priften, burgosi dhe interrnoi 23 Klerikë tjerë Katolik, dhe ASNJË, nga Besimi musliman?
■Enver Hoxha para vitit 1944 arrijti me u ba terrorist, dhe me 11 Prill 1985 vdiq diktator.
(Nga cikli i shkrimeve: Në 70 vjetorin e permbytjes së Shqipnisë…
Vazhdon…)
Melbourne, 2014.

Ndjenja e Shqiptarizmit në vargjet e Naim Frashërit dhe të Pashko Vasës

April 17, 2014 by dgreca

Esse nga Aristotel Mici/
Naim Frashëri në Jug, dhe Pashko Vasa në Veri ishin dy nga zëdhësit më të fortë të idesë patriotike të shqiptarizmit. Tek ideja e bashkimit mbarëkombëtar ata shikonin shpëtimin dhe rilindjen e kombit. Që të dy ata i quanin të dëmshme përçarjet krahinore dhe fetre.
Toleranca fetare e të dy poetëve patriotë, Naimi Frashërit dhe Pashko Vasës, nuk e çudit aspak lexuesin e kohës së Rilindjes, dhe as të kohës së sotme, pasi ajo është edhe tolerancë tradicionale e mbarë kombit, gjë që flet për një psikologji të qytetëruar, për një civilizim mbarëshqiptar. Të dy poetët e përmendur, mbi gjithçka kanë vënë mëmëdhenë. Kështu Pashko Vasa e personifikon “Shqypninë” si një Zonjë madhështore: “Ti ke pas kenë një zonjë randë, Që burrat e dheut të thojshin Nanë”.

Ndërsa Naim Frashëri i drejtohet Nënës Shqipëri me apoteozë, duke u përfalur me përgjërim: “Shqipëri të qofsha falë,/ Të kam mëmë e më ke djalë”.
Në të dy rastet, uni lirik i poetëve, tregon që bijtë e shqipes ta ndjejnë veten si vet poetët.

Konkretisht, heroi lirik i Naimit mëson bashkëkombësit të jenë të bashkuar rreth Nënës Shqipëri, që në radhë të parë Shqipëria të jetë metaforikisht “Parajsa” e tyre, dhe feja të mos i përçajë, se jemi vëllezër të një kombi, të një gjaku, të një gjuhe dhe një bese:
Gjithë ç`jemi shqipëtarë,
Jemi një fis e një farë,
Kemi të tërë një shpresë,
Një gjak,një gjuhë,një besë.
Të bashkuar dhe jo të ndarë, shqipëtarët do ta shpëtojnë mëmëdhënë, prandaj ai i këshillon bashkëkohësit:
“Lëreni më nj`anë fenë,
Të shikojmë mëmëdhenë”
(Parajsa)
Po është e vetkuptueshme se me këtë këshillë Poeti shtron nevojën e bashkimit kombëtar, duke u ngritur kundër ndasisive fetare, që viheshin re gjithandej. Pra, Naimi, kur thotë “Lëreni më nj’anë fenë”, nuk ngrihet kunder feve dhe as nuk tregohet “atheist”. Për më tepër, për të qënë sa më i vërtetë, pas kësaj porosije, ai bën edhe pak didaktikë :
“Fet` e besët t`i kemi,
Po të ndarë të mos jemi,
Hoxh’ e xhami e dervishë,
Priftër e kllogjër’ e kishë
Nderë që kanë ta kenë,
Po të duan mëmëdhenë,
Të duan njerëzinë
Dhe tërë Shqipërinë
Kjo ide e Naim Frashërit, që feja të mos na ndajë,që, për Shqipërinë “ t`i lëmë më nj’anë besimet fetare”, për analogji na kujton vetiu thirrjet e famshme të Pashko Vasës në poezinë e tij të njohur “O moj Shqypni, e mjera Shqypni”.
Shqyptar’ me vllazën jeni tuj u vra
Ndër nji qind çeta jeni shpërnda;
Sa thonë “kam fe”, sa thonm din,
Njeni jam “turk”, tjeteri “latin”;
Do thonë “jam grek”, “shkje” disa tjerë;
Por jeni vllazën t’ gjith more t’ mjerë.

Pra dy autorë të famshëm të Rilindjes kanë ide të njëjta për bashkimin kombëtar, duke kërkuar që ndasitë fetare të mos bëhen pengesë për idealet patriotike. Ideja e shqiptarisë së këtyre dy autorëve të Rilindjes sonë fletë për një dukuri të psikologjisë sonë kombëtare, për atë që shqipëtarët ndjenjën patriotike e kanë të shenjtë dhe mbi gjithçka. Kjo ide e fuqishme e karakterit atdhetar të shqiptarit i pat tërhequr vemëndjen studjuesit austriak J. G. Hahnit, i cili rreth 150 vjet më par, më 1867, siç e thekson edhe Prof. Çabej, kur në veprën e tij shkruante: “Greku dhe vëllahu lirinë politike ia sakrifikon besimit. Shqiptarit i vjen aq rëndë të durojë zgjedhën, sa lirimin nga kjo zgjedhë e paguan me besimin e të parëve” . Më një fjalë, thënë më shkoqur, te shqiptari ndjenja kombëtare qendron e fuqishme dhe mirëkuptimi ndër fetar midis tyre është gjë normale. Aspekt i kësaj dukurie janë edhe martesat midis mijëra e mijëra shqiptarëve me besime të ndryshme, gjë që dëshmon realisht pohimin e Hahnit.
Siç pohojnë studjuesit e letërsisë, poezia e Pashko Vasës “O Moj Shqypni e mjera Shqypni”, gjallëroi jehonën patriotike në kohën e Rilindjes, duke u endur si fletë volante ne vitin 1880 nga një vend me shqiptarë në tjetrin, nga Stambolli, në Bukuresht, në Egjypt e deri tek arbëreshët e Italisë.
Kjo poezi u shkrua me dashurinë për atdheun që dergjej nën thundrën e pushtimit të Perandorisë Otomane të Turqisë. Kjo poezi dallohej nga një notë dhimbjeje për “Nanën Shqypni” si edhe nga grishja drejtuar bashkatdhetarëve për të kapërcyer dasitë ftare dhe për t’u bashkuar në emër të pavarësisë kombëtare:
Çonju shqiptarë prej gjumit, çonju,
Si vëllazën në një besë shtrengonju !
Dhe mos shikoni kisha e xhamia,
Fe e shqyptarit asht shqyptaria.
”Kjo vjershë luajti një rol të madh për zgjimin kombëtar të shqiptarëve. E vënë në muzikë, ajo u këndua si himn patriotik” . Thirrje e famshme e Pashko Vasës që të baskohemi si komb, pa u përçarë nga fetë, për analogji, na kujton vargjet e Naim Frashërit të shkruara në vjershën “Parajsa”:
“Lëreni më nj’anë fenë,
Të shikojmë mëmëdhenë”
Po është e qartë për çdo shqiptar se kur poeti thotë “Lëreni më nj’ anë fenë”, ai as nuk është kundër fesë dhe ass nuk flet si atheist, po kërkon si atdhetar, që ndasitë fetare të mos bëhen pengesë për bashkimin e kombit. Pra dy autorë të famshëm të Rilindjes Kombëtare, sipas mënyrës së tyre, kërkojnë që të arrihet bashkimi kombëtar, pa u përçarë nga besimet fetare. Po ndersa për Naim Frashërin rreth këtij problemi nuk bëhen vërejetje, kur ai shkruan: “Lëreni më nj’anë fenë për atdhenë”, Pashko Vasës i bëhen kritika, madje dikush ka kërkuar dhe çkishërimin e tij, duk e quajtur Rilindasin e Madh person antife, mohues të feve dhe dhe zëdhënës të një feje tjetër, të shqiptarizmës. Ta gjykosh kështu këtë personalitet të Rilindjes sonë do të thotë ta nxjerrësh mendimin e tij poetik jashtë nga konteksti historik i zgjimit kombëtar, së dyti, të mos vlerësosh veprën e tij letrare, historike, essistike prej afro një mij faqesh, dhe, së treti të mos kesh para sysh stilistikën, e fjalët e figurshme në krijimin poetik. Studiuesit serizë të letërsisë nuk janë shprehur kundër kësaj poezie, as kundër autorit të saj aq patriot. Pranjdaj duket e çuditshme pse kritika ndaj poezisë “Moj Shqypni e Mjera Shqypni” të Pashko Vsës është zgjuar tani, pas një qind e dyzetë vjetësh që nga koha e publiokimit të saj.
Po të shikosh me kujdes vargjet e poezisë “Moj Shqypni e Mjera Shqypni”, kupton me një herë frymëzimin e autorit dhe mjetet artistike që ai ka përdorur. Ashtu si e thamë, poezia nis me personifikimin e Shqipërisë si një Zonjë e “randë”; në mënyrë metaforike burrat e dheut e “quajshin nanë”. Po poeti do që kjo Nanë t’i ketë kryet lart, prandaj ai u bën grishje gjithë shqiptarëve që të çohen nga gjumi i robërisë turke, duke përdorur fjalë figurative siç është metonimia “Mos shikjoni kisha e xhamia”, thënë ndryshe mos u përçani nga fetë, pra ka të njejtin mendim që shpreh edhe Naim Frashëri “Të lëmë më nj’anë fenë,/ Po të shikojmë mëmëdhenë”. Në vijim të mendimit të tij patriotik, Pashko Vasa vazhdon me vargun tjetër poetike ”Fe e shqyptarit asht shqyptaria”. Kështu në rastin konkret kemi të bëjmë me një shprehje figurative, siç është metonimia, që lejon përdorimin e një fjale, a po shprehjeje, në vend të një tjetre, duke u mbështetur në afrinë kuptimore. Më qartë, autori nuk është ngritur kundër fesë dhë as ka predikuar një “fe tjetër”. Për ta kthjelluar mendimin edhe më shumë , le të kujtojmë dhe disa shprehje të tjera figurative të këtij lloji, siç janë, fjala vjen, “deveja është anija e shkretëtirës”, në këtë rast fjala “deve” , ka një kuptim figurative, është metonimi, se quan veprimin e një qënieje me një tjetër, duke u mbështetur tek aftësija për të transportuar mallra. Po kështu shprehja: “fëmijët janë lulet e jetës”, që me më shumë fjalë do të thotë se ”ashtu si lulet zbukurojnë natyrën, fëmijët zbukurojnë jetën”. Atëherë për analogji të të menduarit poetik edhe fjalët e vargut “fe e shqiptarit asht shqyptaria” marrin ngjyrim emocional sipas figurës letrare të metonimisë . Fjala “fe” në rastin konkret nuk është përdorur për motive teologjike, po për të shprehur poetikisht idealin patriotik të shqiptarit.
Autori duke sublimuar ndjenjën e shqiptarizmit, nuk e mohon as Zotin, as fenë. Kurrë ai nuk ka pasur një synim të tillë. Shenojmë se në veprën e tij letrare Pashko Vasa nuk ka asnjë qendrim antifetar dhe asnjë pretendim për të krijuar ndonjë fe tjetër. Vlen të përmënden për këtë dhe vargjet e fundit të kësaj poezie:
“T’ desim si burrat, që diqën motit.
E mos të marrohna përpara Zotit.”
Pra, autori ka nderim para fronit t Zotit dhe nuk del kundër tij. Për më tepër, në romanin e vet “Bardha e Temalit”, Pashko Vasa na ka dhënë figurën e një prifti human siç është në vepër, At Leonardin, i cili u rri aq pranë malësorëve të vuajtur e të plagosur, duke marrë pjesë në brengat e tyr. E gjykuar në mënyrë simpliste dhe jo estetike, ka pasur raste, që poezia “O Moj Shqypni e Mjera Shqypni” të jetë lexuar në publik e krasitur, ose e “ripunuar”, gjoja për ta bërë dhe më aktuale, gjë që fletë për një mungesë thellimi në kuptimin patriotik të autorit. I bëmë këto komente si argument për të pohuar se akuza kundër rilindasit të famshëm, Pashko Vasës dhe poezisë së tij “Moj Shqypni e Mjera Shqypni” na duket e pambështetur si nga ana logjike dhe e kuptimshmërisë stilistike dhe patriotike.

DUHET VENDOSUR E VËRTETA

April 17, 2014 by dgreca

NGA RASIM BEBO/ Çikago/
Shqiptarët dhe grekët janë dy popuj fqinj, por i kanë armiqësuar në mënyrën më të tejskajshme. Patrikana e Stambollit dhe kisha greke, janë të parat që e kanë nxitur këtë armiqësi. Në këto dyqind vitet e fundit, midis qarqet shovene të borgjezisë greke dhe Shqipërisë ka ekzistuar një URË e madhe lidhjeje. Këtë mundësi e kanë krijuar ARVANITASIT. Aristidh Kola flet për disa miliona të tillë. Irakli Koçallari flet për 5 milionë. Ndërsa Eleni Kocaqi flet për 7 milionë të tillë (më shumë se gjysma e Greqisë). Në vitin 1992 Peshkop Bellushçi ka vizituar vendbanimet arvanitase në Greqi dhe zbuloi mbi 700 fshatra të shpërndarë në tërë Greqinë që flasin shqip dhe rruajnë me fanatizëm gjuhën shqipe bashkë me doket dhe zakonet shqiptare që kemi edhe ne sot. Pa arvanitasit, nuk do të ekzistonte për asnjë çast Greqia. Ekzistenca 180 vjeçare e shtetit grek u detyrohet kryesisht arvanitasve. Arvanitasit janë ata që e bënë Greqinë, emrat e të cilëve i ka skalitur përjetësisht historia. Nuk po përmendim, admiralët, presidentët dhe kryeministrat e Greqisë. Por përmendim dy familje të mëdha arvanitase, të cilat kanë një shekull, që politikanët e tyre kanë qenë më në zë të Greqisë, Venizellajt e Kretës dhe Papandretë (Baba Ndreu në shqip) e Atikës. Kisha Greke ka përdorur një diskriminimin shumë të madh ndaj arvanitasve. Një shembull të qartë na jep shkrimtari, Doktori gjerman Karl Reinholdi, i cili botoi librin “Netët Pellazgjike” në vitin 1855, libër të cilin, qeveria greke e bllokoi. Ky libër u botua në Gjermani dhe Itali, kurse në Shqipëri u botua në vitin 2005, pas 150 vjetëve. Po të ishte botuar në Greqi, arvanitasit do të ishin në nivelin e kulturës së Arbëreshëve të Italisë. Grekët do të kishin te shqiptarët miq të vërtetë. Dora e shtrirë e miqësisë së shqiptarëve do të ishte një ogur i mirë për vetë Greqinë. Por për ta pasur këtë miqësi vëllazërore, grekët duhet të shkulin me rrënjë gjëmbaçët e helmatisur, të mbjellë anë e kënd tokës greke. Të braktisin njëherë e përgjithmonë shovinizmin. Të heqin dorë pёrfundimisht nga i ashtuquajturi Vorio-Epir. T’u kërkojnë falje shqiptarëve për gjëmat që u kanë bërë atyre, në këto 100 vjetët e fundit. Në të kundërtën Greqia do të përfundojë në Greminë. (P. Dangllia, “Dielli 9 shkurt 20).
VEPRIMTARIA ANTISHQIPTARE E PRIFTIT JANULLATOS. Janullatosi deklaron: “… se protestat për të ashtuquajturën Kisha e Përmetit do të vazhdojnë.” Në një mesazh ne greqisht te publikuar ne internet: “E përsёris që problemi ynë nuk bën fjalë për një ndërtesë, por fakti është që kemi të bëjmë me një përdhosje”. Janullatosi shpjegon se nuk bëhet fjalë për një truall por për një vend të shënjtë që do të kthehet në salla bilardosh e kumari. (Bota Sot, “Kryepeshkopi…”, 22-8-2013) Ç’punë ka Athina me kishën e Përmetit? Një akt paprecedent, Ministria e Jashtme e Greqisë shpërndau një notë proteste në pasditen e së premtes 17-8-2013, pak orë pasi policia shqiptare kishte mbështetur zyrën e përmbarimit në Përmet, për të zbatuar një vendim të formës së prerë të gjyqësorit shqiptar, për të larguar një kishë pa leje nga mjediset e Pallatit të Kulturës “Naim Frashëri. Po qeveria greke, pse hyn në këtë valle, po më saktë, ç’dreqin do që hyn? (M. Kikia). Pse Janullatosi sensibilizon shtetin grek për të mbrojtur kishën e Përmetit?… Atëherë këtu kemi të shkelur jo vetëm autoqefalin, por edhe vetë kombin shqiptar. Me të drejtë shkruan A.Çipa: “Askush dhe askurrë nuk duhej të guxonte të sulmonte Përmetin. Të sulmosh Përmetin, do të thotë të atakosh djepin e kombit, të qënësisë dhe formimit shqiptar … Në epilogun e kësaj ndërhyrje… në momentin që hirësia e tij, Janullatos ndërhyn politikisht, duhet të largohet, pasi ka kryer një vepër të rëndë në dëm të Shqipërisë…Përmetarët nuk ulin flamurin që ngritën Frashëllinjtë e mëdhenj, At Stath Melani, Vangjel Gjika, Sejfulla Malëshova, Stavro Vinjau, Fan Noli, Faik Konica Nikolla Naço etj, Eshtë detyrë jo vetëm e përmetarëve, por e çdo shqiptari, ta lartësojë atë dhe veprat e këtyre shqiptarëve të mëdhenj, duke fshirë çdo iluzion apo ëndërr të Megalidesë, se mund të ngrenë flamurin grek në Përmet. (A. Cipa, “Kryepeshkopi…”, 6 prill 2014)
Konica Thotë: “Greqia i sillet Shqipërisë, si ai fshati i madh fshatit të vogël. Kur vjen puna për të keqtrajtuar, shteti grek shkel çdo marrëveshje, dokument, apo konventë ndërkombëtare që ka firmosur. Për fat të keq, edhe shteti shqiptar i sillet Greqisë si ai fshati i vogël fshatit të madh.” Nuk është krenari të themi se Shqipëria nuk është nëpërkëmbur dhe keqtrajtuar kësisoj nga Greqia as në kohën e Zogut, as në kohën e diktaturës. Shtetarët tanë të sotëm e kanë zgjedhur vetë përuljen. Kapërdijnë çdo magalomani greke. Lidhja e ngushtë e PD me “Ta Nea Demokrasia” dhe PS me “PASOK-un”. Me këtë nënshtrim, Shqipëria përjetoi luftën civile me pellgje gjaku në vitin 1997 të kurdisur nga koloneli grek Janullatos. Në analogji të kësaj përuljeje, sjellim letrën e Mehmet Shehut dhe Fiqrete Shehut që i dërgonin Dushan Mugoshës më 22 prill 1944: “Nuk kishim parti, por kishim dhe ishim bashibozukë, ishim një “turli” me zarzavate të hidhura dhe me udhëzimet e Miladinit dhe të tuat, me ndihmat tuaja mundëm të seleksionoheshim, të formojmë partinë tonë komuniste, ta forcojmë, Na dhatë dorën, na mësuat, na ngritët si nëna foshnjën. (Internet AlbDreames. Net 5-10-2010. Nga Prof. Dr. Eshref Ymeri , 1-I- 14). Në vitin 1992 Janullatosi u mor me riorganizimin e Kishës Autoqefale Shqiptare dhe e futi në Kishën Greke. -Në vitin 1995 u mor me sovranitetin politik, në maskën e një Traktati Miqësie. -Në vitin 2004, me urdhër të Athinës, Fatos Nano dhe Sali Berisha sabotuan Rezolutën Çame. -Përgatitën kushtet për aneksimin e Korçës, gjë që s’e realizuan dot 100 vjet më parë, në vitet 1914-1918. –Në vitin 2006, nëpërmjet hapjes së një shkolle greke, përgatitën kushtet për aneksimin e Himarës, gjë që s’e realizuan dot 100 vjet më parë, në vitet 1914-1916 me anë të bandave të Spiro Milos dhe ushtarëve grekë. –Në vitin 2006-2008 nëpërmjet “varrezave greke”, i hapën varrin Shqipërisë së Jugut, gjë që se realizuan dot 100 vjet më parë, në vitet 1914-1916 me anë të bandave të andartëve dhe ushtrisë greke. –Në vitin 2009, nëpërmjet një marrëveshjeje, grabitën detin Jon të Shqipërisë. –Në statuti i vitit 1950 me 92 nene, i votuar dhe nënshkruar nga delegatët e atëhershëm dhe i miratuar nga kuvendi popullor, në vitin 1993 u shtua pika “2”. Kuvendi Kleriko Laik (21 janar 1993). Ku Kryepeshkopi bëri centralizimin e administratës së të gjithë kishave të Shqipërisë nën komandën e tij. Në Kuvendin Kleriko Laik të datës 9 maj 1996, statutit iu shtua pika “3” dispozita tranzitore” dhe iu shtuan tre nene të reja. Neni 93, i cili shfuqizoi nënshtetësinë shqiptare të Kryepeshkopit, neni 94 i cili vinte peshkopatat e Korçës, Beratit dhe Gjirokastrës nën pushtetin e Kryepeshkopit dhe neni 95, i cili nisi me themelimin e shoqatave të rinisë dhe të gruas Brenda KOASH-it. Ishin pikërisht këto shkelje dhe ky papëzim që shkaktuan reagime të ashpra nga bota ortodokse, me në krye Patrikanën. (Peshkop Serafini dërguar Foti Cicit korrik 2005). Po t’i zësh në gojë qeverisë greke dhe Janullatosit: -për problemin Çam, Ligjin e luftës, ujërat e detit Jon, Kishën e Përmetit, dhe shtëpinë e kulturës Themistokli Gërmeni në Korçë që një mëngjes u gjet gurë mbi gurë, për varrezat e ushtarëve grekë të mbushura me kofoma shqiptare, mauzoleumet, për kishat e stilit grek në Shqipëri, për Kishat me emër të Shën Kozmait, për shkollat greke në Shqipëri, për meshat në gjuhën greke në Shqipëri, për dy makina e blinduara të kryepeshkopit tok me luksin skadalizues, ku jetojnë dhe hijeshojnë misionarët grekë në Shqipëri etj., atëherë “ U mbetet qejfi qeverisë greke dhe grekut Janullatos”. Përndryshe polici hap dhe mbyll portat e kufirit, bën kontrolle të imta dhe fyese të pasaportat shqiptare dhe kthim mbrapa pa asnjë kriter, vetëm se janë çamë. “Deputetët tanë s’kanë kurajë të lidhin dy fjalë për Çamërinë”. Është për të qeshur dhe për të qarë, kur kryedeputetja jonë zbuloi se “e paskemi votuar Rezolutën, se s’i paskemi numëruar mirë votat”, duke e kaluar pa zë dhe pa lexuar edhe një herë në atë sallë të Kuvendit. “Tallje”. Por këtu tallen edhe pesë deputetët Çamë, që mbulohen me turpin e gjysmë milionë Çamëve që janë sot në Shqipëri. Nuk ka asnjë reagim zyrtar për shenjat dhe nishanet e Shqipërisë, që shteti grek i përdhos aq lehtësisht dhe madje duke na kërcënuar: “Shkruajini greqisht këto toponime”. Nuk ka asnjë reagim nga shteti Shqiptar dhe nga avokati i popullit, Kur djemtë Shqiptarë që vuajnë dënimet në burgjet greke, lëshohen natën si kavie për t’u gjuajtur dhe vrarë pyjeve dhe gërxheve të Greqisë, duke stërvitur dhe trajnuar trupat special greke. Mos të harrojmë se atyre u është privuar liria, kurse siguria e burgjeve është detyrim i autoriteteve të atij shteti. (A. C.). Shkopi i dirigjentit: “Dëgjoni, ju, politikanë shqiptarë! Greqia do të bëjë gjithçka dhe do të rekomandojë që Shqipëria ta marrë statusin e vendit kandidat, por kujdes: Prandaj mos bëni asnjë naze për plotësimin e kërkesave të Athinës, siç janë kufiri detar, mohimi i çështjes Çame, mosprekja e çështjes së ligjit të luftës, heshtja për mosnjohjen e kufirit tokësor me Shqipërinë nga ana e Greqisë, krijimi i komisionit të varrezave për ushtarët grekë, ngritja e varrezave të reja, përjetësimi i pushtimit të kishës ortodokse, avancimi i të drejtave të minoritetit grek e kështu me radhë”. (Nga Prof. Dr. Eshref Ymeri, “Ministri i jashtëm …”, Tetor 22 Tetor 2013). Historiani grek Nikolas Stavros thotë: “Futja në dorë e kishës shqiptare është fitorja më e madhe e jona në Shqipëri në shek XX”. Janullatosi ka deklaruar në gazetën greke “Kathemerini”: “Nuk e kuptoj idenë e shqiptarëve, që feja e shqiptarit është shqiptaria. Këtë tezë do ta luftojmë, duke dalë hapur kundër Rilindjes Kombëtare Shqipëtare”. NDAL, kolonel !… Se sa më shumë të kërkoni, aq më shpejtë duhet të largoheni. I kërkojmë qeverisë sonë, të mos t’i kapërdijë kërkesat e Janullatosit, që kërkon mohimin e kombit shqiptar. Nëqoftëse vazhdon qeveria e jone po në këtë kurs, atëherë edhe nga varri do tu nxirren eshtrat dhe do të trajtohen më keq se eshtrat e Enver Hoxhës, gjithmonë do të keni vulën e tradhtarit dhe të turpit. Prandaj: duhet që Janullatosit t’i tregohet rruga. Shqipëria sot nuk është më ajo e Kurt Pashë Beratit, që dënoi paraardhësin e tij Murgun Kozma Etolianin para 235 vjetëve. Prof. Dr. Eshref Ymeri shkruan: “Koha dridhet dhe përdridhet por vjen një kohë, që pema e kalbur jashtë hidhet”. “Kështu dhe me Greqinë, po korr atë që ka mbjellë, të gjitha ligësitë që ka bërë me fqinjët dhe me popullsitë që ka pasur brenda territoreve, të aneksuara prej saj, të cilat i spastroi me poshtërsira dhe me dhunë të paparë në historinë e Evropës dhe të botës. Greqia nuk mund të mbijetojë më në kurriz të popujve të tjerë, as me gjakun dhe djersën e tyre. Greqia meriton një ndëshkim, sikurse ish Jugosllavia, qoftë edhe më keq”. (“Presidenti Karlos Papulas…”, 15 shkurt 2012). …I paskej mbushur mendjen vetes se Greqia boll ka punuar deri më sot, tani ajo duhet të rrijë e të bëjë qejf me paratë e Perëndimit … qe ta merrni vesh ju, na paska shërbyer si themeli I qytetërimit perëndimor. Një megalomani e llojit të tillë, e yshtur më shumë kujdes prej kishës ortodokse greke, e cila me çdo gjë merret, por vetëm me punët e Zotit nuk është marrë ndonjëherë.
TËRMET NË MITIN E LASHTËSISË GREKE.
Në mungesë të shkrimeve pellazgjike (që janë shkatërruar ndoshta nga pushtuesit helene). ata kanë lënë gjurmë gojore si psh: epopetë e quajtura homerike, emrat e mitologjisë të ashtuquajtur greke, toponimet, eronimet, oponimet, anthroponimet, që edhe sot nuk mund të shpjegohen veçse me gjuhën e sotme shqipe. (Aref Mati – Aref Mathieu). Puna e Aref Matit “Doktor në shkencën e historisë së antikitetit (Greqia antike) të Univrsitetit Paris-Sorbon”, duhet të kthehet në pikë referimi, në bibliografi për të gjithë shkencëtarët e botës që do të merren këtej e tutje me antikitetin evropian. (L’Albania, Storia antica Spiralismo, Nuova movimento letterario in Albania il mosaic magico della basilica iliro – albanesi.)
Një grup historianësh të njohur, mbajtën një konferencë shtypi në fillim të kësaj jave, tek National Geographic Society, për të deklaruar se e kanë “fabrikuar krejtësisht Greqinë e lashtë”, një kulturë që prej një kohe të gjatë mendohej se ishte baza intelektuale e qytetërimit perëndimor. Grupi pranoi se ideja e një shoqërie të sofistikuar dhe në lulëzim që ekzistonte në Greqi më shumë se dy mijëvjeçarë më parë, ishte e gjitha një sajesë e krijuar nga një ekip prej dhjetëra historianësh, antropologësh dhe klasicistësh që punuan pa ndërpreje në periudhën mes viteve 1971 – 1974 për të “krijuar” dokumente dhe sende “greke” “Sinqerisht, asnjë herë nuk e mendonim që gjërat do të shkonin kaq larg”, deklaroi Profesor Gene Haddlebury, i cili është afruar të japë dorёheqjen nga pozicioni i tij si kryetari i Studimeve Helenistike në Universitetin e Georgeton. “Ishim të rinj dhe përpiqeshim të çonim përpara karrierat tona, kështu që nisëm të sajojmë; Homeri, Aristoteli, Sokrati, Hipokrati, leva dhe boshti, retorika, etika, të gjitha llojet e kolonave, gjithçka. Sipas Haddlebury, ideja e sajimit të një kulture të lashtë erdhi, kur ai dhe akademikë të tjerë kuptuan se nuk e kishin fare idenë se çfarë kishte ndodhur në fakt në Europë në periudhën 800 vjeçare përpara epokës së krishterë. Të frustuar nga hendeku që ekzistonte në të dhënat, duke parë që arkeologët nuk po ndihmonin aspak, ata ua paraqitën problemin kolegëve, se në atë kohë ishin duke u përpjekur për të gjetur një mënyrë për të shpjeguar gjëra të tilla si astronomia kartografia dhe demokracia. Brenda pak orësh u lind qytetërimi më i madh dhe më me ndikim i të gjithë kohëve. “Një natë dikush bëri shaka dhe tha sikur të marrim të gjitha këto ide, t’i bëjmë bashkë dhe të themi që grekët kishin bërë gjithë këto 2000 vjet më parë”, tha Haddlebury “Kështu rrodhën gjerat njëra pas tjetrës dhe pa e kuptuar as vetë, ne mbërritëm tek gjithçkaja, që nga përpjestimi i drejtë deri tek Iliada”. “Dhe meqë ra fjala, ishte një tmerr i vërtetë ta shkruaje atë”, vazhdoi ai, duke iu referuar Historians Admit To Inventing Ancient Greeks. Historianët: E kemi sajuar Greqinë e lashtë, sipas poemës epike që besohet se ka hedhur themelet e traditës letrare të perëndimit. “Por gjithsesi, na eci”. Përrreth së njëjtës kohe, një kurator në istitutin Smithsonian, kërkoi ndihmën e Harddleburyt: Muzeu kishte marrë një donacion të majmë për të krijuar një ekspozite mbi botën e lashtë “por faktikisht nuk kishte shumë gjëra për të vendosur aty”. Historianët iu futën menjëherë punës, duke falsifikuar me shpejtësi prova të një qytetërimi që, i plotësuar me poetët e filozofët e tij, perënditë dhe heronjtë, do të bëhej më vonë pika qendrore e librave shkollore, arsimit në kolegje dhe fushave të tëra të shkencave njerëzore. Emily Nguyen-Whiteman, njëra prej akademikeve të reja, shpjegoi se e gjithë arkitektura e lashtë greke bazohej në ndërtesa në Washington, duke përfshirë edhe një bankë që ndodhej matanë rrugës përballë kafenesë ku “ata ishin mbledhur për të rrahur idetë mbi mitologjinë e të tjera si këto. Zgjodhëm Greqinë, sepse kuptuam se askush nuk do të shkonte atje të kontrollonte”, tha ajo. “E keni parë ndonjëherë atë vend? Eshtë një varr i braktisur i mbushur me mace”. Ajo shtoi: “Por, ishte e pashmangshme që njerëzit të fillonin të kërkonin nga këto gjëra “të lashta” dhe pa kaluar shumë kohë u gjenda në Athinë gjatë gjithë verës duke ndërtuar Partenonin për të fshehur gjurmët”. Nguyen Whiteman pranoi se asaj iu ngarkua dhe detyra që të ndryshonte dokumente që varionin nga Biblat e hershme, deri te shkrimet e Tomas Xhefersonit, për të pasqyruar një ndikim të Greqisë së lashtë – një detyrë që përfshinte gjithashtu krijimin, nga hiçi, të një gjuhe të bazuar në greqishten moderne dhe që mund të kapërdihej me lehtësi si paraardhësja e saj e lashtë. Historianët u thanë gazetarëve se disa prej ideve të ashtuquajtura greke, ishin në fakt të huazuara nga romakët. Por për të tjerat ata thanë se ishin ide që kishin sajuar vetë. “Gjeometria, ishte gjithçka ide e Kevin” tha Haddlebury, duke iu referuar ish – studentit të sapodiplomuar në atë kohë, Kevin Davenport. “Ai djalë ishte i papërmbajtshëm në ato kohë. Në fakt, po ta mendosh, sot mësojmë gjeometrinë Davenportiane në shkollat e mesme, që sigurisht e quajnë gjeometria Euklidiane”.
Në një deklaratë ku shprehen, se kërkojnë falje për këtë gënjeshtër të madhe me temë lashtësinë, historianët shprehën shpresën se vepra e tyre do të mbijetoj për meritë të vet. ”Do të ishte turp të shihnim njerëzimin të braktiste arritje të tilla si heliocentrizmi dhe veprat e Eskilit, vetëm pёr shkak të origjinës së tyre”, thuhej në deklaratë. “Veç kësaj, kemi disa gjëra zhgënjyese për t’iu thënë në lidhje me piramidat, veprat e Leonardo Da Vincit, penicilinën, internetin, metodat shkencore, filmat dhe qentë”. (Profesor Gene Haddlebury, Kryetar I studimeve Helenistike ne Universitetin e Georgetoun. Burimi: http://www.theonion.com 20 tetor 2010).
SË FUNDI: Si qytetar i drejtohem QEVERIS SË ATDHEUT TIM ! -Qeveria Shqiptare të zbatojë parimin reciprok me Greqinë.
-Të largojë priftin grek nga Shqipëria me gjithë suitën e ij.
-Të shpallë varrezat greke të paligjshme dhe t’i prishë ato. Kockat e ushtarëve grekë, pas një ekspertize mjeko ligjore, le të dërgohen me DHL. Rasim Bebo Addison, Çikago, prill 2014

SPEKTAKEL MADHESHTOR SHQIPTARO-AMERIKAN NE BATTERY GARDENS NE NEW YORK

April 17, 2014 by dgreca

Spektaklin do t’a drejtojnë aktorja Eliza Dushku dhe Tony Dovolani/
Nga BEQIR SINA , New York/
New York , NY – Grupi Shqiptar i Medias , Fadil Berisha Studio , së bashku me Këshillin Amerikanë, Fondin e Arsimit Ndërkombëtar Amerikan për Kosovën është duke përgatitur një spektakël të përzgjedhur me mbi 150 shqiptarët më të suksesshëm të viteve të fundit në gjithë fushat e dijes në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Drejtues të mbrëmjes Gala janë Eliza Dushku dhe Tony Dovolani , një aktore hollivudiane dhe një nga kërcimtarët e famshëm në botë. Bordi i “Albanian American Success Stories” me Vera Mjeku – Drejtore Egzekutive, dhe me Board Advisor : Kujtim Balidemaj MD, Donika Bardha, Beti Beno Esq.,Tony Dovolani, Amilda Dymi, Mark Gjonaj, Giorgio Kolaj, Mark Kosmo, Nick Markola, Avni Mustafa, Konsulents: Fadil Berisha, Ed Hammel, Ismer Mjeku, Marketingun, Blerta Alikaj, dhe Webmasterin, Arben Mehmetaj, kanë vendosur lidhje me qindra shqiptarë që kanë shënuar histori të reja suksesi në jetën e tyre të emigrimit, në SHBA.
Një nga qëllimet kryesore është që të nisë krijimi i një baze të dhënash se kush janë shqiptarët më të sukseshsëm dhe cila është, puna e tyre, krijimitaria e tyre, suksesi i tyre në Amerikë. Po ashtu synohet që kjo ngjarje të bëhet vjetore.
Grupi Shqiptar i Medias , Fadil Berisha Studio , së bashku me Këshillin Amerikanë, Fondin e Arsimit Ndërkombëtar Amerikan për Kosovën, për këtë qëllim janë duke zhvilluar një rrjet të multi – mediave me anë të materialeve duke shfaqë sukseset e individëve të komunitetit shqiptaro- amerikan dhe kontributet që ata kanë bërë në biznes , politikë, shkencë , arsimit , artit , etj
Mbrëmja Gala do të jetë më datën 3 maj 2014 – e shtunë (6:00pm), ku komuniteti shqiptaro-amerikan do të mblidhet në lokalin e njohur Battery Gardens, në qytetin e New Yorkut, për të festuar në spektaklin “Albanian American Success Stories” – një iniciativë e paparë ndonjëherë, e cila tregon sukseset dhe arritjet e shqiptarëve në Amerikë.
Spektakli më i madh shqiptar në Amerikë, për të festuar, është i titulluar :”Histori Shqiptaro Amerikane Suksesi”, duke vënë në pah kontributet e 150 shqiptarve më të suksesshëm, një përzgjedhje kjo në biznes , afaristë, bamirës, arsimin e lartë, shkencat e ndryshme , politikan , artistët , dhe më shumë të tjerë .
Ngjarja më e madhe argëtuese e kulturore shqiptaro amerikane në SHBA, simbas organizatorit do të shoqërohet me premierën e një dokumentari realizuar me protretizimet e mbi 150 shqiptaro amerikanëve më të suksesshëm , duke përfshirë edhe fituesin e çmimit Nobel për Mjekësi Dr Ferid Murad , të parin shqiptar të zgjedhur në një post zyrtar amerikan në atë të Kuvendit e shtetit New Yorkut, zotin Mark Gjonaj , aktoren e famshëme dhe të njohur në botë, aktoren Eliza Dushku dhe supermodelen Emina Cunmulaj , fotografin me renome në Amerikë, Fadil Berisha, bankierin Richard Lucka, gazetaren e Fox News Lidia Ujkaj, bamirsen Shpresa Xhaklli, komedian e famshëm James Belushi, Lisa Milicaj, Councilwoman Pleasant Valley, politikanin e Uashingtonit Ilir Zherka, tenorin Saimir Pirgu, aktori Mike Dusi, dhe shumë të tjerë .
Duke festuar arritjet e suksesshme shqiptaro amerikane të; lidershipit, frymës kombëtare, ndikimi në integrimin amerikan, frymëzues në bamirësi e humanizëm, ndikimin shqiptar në art, biznes, arsim, shkencë, politikë, dhe më shumë të tjera, thuhet në një njoftim shqiptarët do të ken rastin të njehen nëpërmjet rrefimeve të tyre më 3 maj 2014.
Tridhjetë e pesë për qind e të ardhurave neto të këtij projekti do të shkojnë për Fondin e Arsimit Amerikan të Kosovës – Këshillit Amerikan . Si dhe për realizimin e një libëri luksoz i lidhur që do të përfshijë në faqet e tij individë dhe historitë e tyre të suksesit .Listimet në libër do të shfaqen sipas rendit alfabetik. Historia e çdo njerit thuhet në faqen e internetit do të jetë e redaktuar nga redaktorët e AASS shoqëruar me fotografi profesionale që do të merren nga studio prestigjioze “Fadil Berisha Studio” Në promovimin e këtij prodhimi multi – medial , ne do të kemi rastin të njihemi në mbrëmjen Gala më 3 maj 2014 , ora 06:00 e mbrëmjes në lokalin luksoz Battery Gardens, në qytetin e New Yorkut(http://albaniansuccessstories.com/

DREJTËSIA ZË LARASKA NË POGRADEC

April 17, 2014 by dgreca

Grotesk në prag të Pashkëve, arrestohet në korrupsion kafenesh “Qytetari i Nderit” të Pogradecit poeti Dhimitër Pojanaku. Kësisoj çnderohet qyteti dhe poeti por nuk shfajsohet drejtësia dhe shteti./
Nga KOLEC TRABOINI/
Ndërkohë që miqtë tanë Amerikane dhe Europianë janë të alarmuar me shkallën siprore të korrupsionit dhe mosdënimit të atyre që shfrytëzojnë pushtetin për të zhvatur, kur aferat e zyrtarëve të lartë të shtetit janë jashtë çdo lloj llogjike prej nënpunësi, kur ministrat hyn në zyra si varfanjakë e na u bënë milionerë (në këto 23 vjet hajni publike), kur gjithçka në këtë vend është një kaos i organizuar nga kupolat e politikës, na u gjënd pra një zgjidhje si prerje e artë. Eureka! Në një cep të Ilirisë, në nahi të Pogradecit, në një kafene buzë liqenit, u kap një njeri që për rushfet të vogël, punë para birre, të hiqte dorë nga gjykimi i një çeshtje.
Mesa duket kjo ishte një mirëorganizim brenda çorganizimit të makthshëm që kemi, për të mbërthyer një poet gjyqtar, i vetmi poet që punon në Shqipëri, se të tjerët janë pa punë e varavingo e thurin vargje kafeneve duke kruar xhepat. Qyqar të thuash edhe për këtë poet për profesionin që ka zgjedhur si gjyqtar, për më tepër edhe si i mikluar e i gudulisur nën sqetull si “Qytetar Nderi i Pogradecit”, ky pra si të ishte thembra e Akilit të drejtësisë shqiptare, u gjend të arrestohet në një lokal se i premtoi një zonje, që denoncoi (duket si skenaret e Filipit në Fix Fare), për të mos e marr çeshtjen e saj në dorë, pra ta anashkalojë. Padyshim që drejtësi duhet të ketë për të gjithë në këtë vend, veç lind një pyetje krejt natyrshëm, po Dhimitër Pojanakun gjetën ta bëjnë shëmbull në Shqipërinë e padrejtësive se gjoja këtu luftohet korrupsioni. Po kujt ja shesin këto dokrra. Po nuk jemi more në kohën kur populli nën udhëheqjen e Partisë kishte zgjedhur alternativën e barit se nuk kish rrugë tjetër dhe ishin bërë njerëzit si budallenj . Po qesharake do ta ktheni kauzën e luftës kundër korrupsionit?! Teatra do bëni, o shtet, o polici, o prokurorë e gjyqtarë, o ministra, o qeveri, o opozite, o lesh me qime. Jo kështu jo vetëm që nuk luftohet korrupsioni por kështu stimulohet korrupsioni i atyre që nëpër duar nuk kalojnë para sa për një birrë, dy qofte e një panine pogradeci por me miliona e jo para, por euro-dollarë. Janë 300 çeshtje-dosje korruptive ku përfshihen edhe nënpunës të lartë të shtetit që prokuroria shqiptare i ka mbyllur sepse bosat e korrupsionit i ka lali xhan. Po si nuk u arrestua ta zëmë një deputet, a ministër a ish ministër, a nënpunës i lartë, flasim per kapot pra. Dhe ja me një Modus Vivedi, një konsensus në mes të hallkave për një shou mediatik, dhe çeshtja u zgjidh, një arrestim në Pogradec i një gjyqtar-qyqari që edhe në kohë të gjykimit niste e meditonte( turbulluar fare) për ca vargje të rimuara, për fjali pa folje, për ca dashuriçka fshati, për ca zogj pa fole, ndaj dhe i turbulluar fare ra në grackën e vogël që i kishin ngritur duke i vënë përballë një zonjë që të turbullohej akoma ma mirë si Khajam i dehur. I kishte harruar poet- gjyqtar-qyqari fjalët e Shekspirit, se “shfaqja është gracka ku shpirti i mbretit zihet si laraska”.
Natyrish ai dënimin e meriton plotësisht, por, nuk e bën dot kurrë shëmbëllesen Krishtit edhe pse është orthodoks gjyqtar-qyqar-poeti.
Krishti kur shkoi e u gozhdua në kryq( jemi dhë ne prag Pashke de) mori mbi shpatulla tërë fajet e mëkatet e njerëzimit, mirëpo nuk mendojne se ky Dhimitër Pojanaku, megjithë dëshirën e madhe të kastave të politikës dhe shtetit (ky Ponc Pilat modern thuaj), mund te na jap pra një shfaqje kësisoji, madje as edhe në plan grotesk të sakrifikimit për të tjerë si lloji i vet me togën e gjyqtarëve.
I ka shpatullat fort të vogla gjyqtar-qyqar-poeti ndaj nuk i merr dot përsipër tërë fajet e mëkatet e banditëve në shtet e pushtet, në politikë e në çdo hallkë të këtij kaosi ku jetojmë, në këtë papunësi gjigande dhe korrupsion që e ka kthyer këtë shtet në gërmadhë e rrumpallë, pra nuk është e mundur të sakrifikohet ai për të mbuluar e humbur gjurmët tërë banda e hajdutëve që na kanë drejtuar e poshtruar prej një çerek shekulli pa ju hyr ferr në këmbë.
Populli do në bankën e të akuzuarve bosat e korrupsionit në shtet, pushtet e politikë e jo minjtë vegjël të vrimave, që rendin pas thërrimeve që lë sofra e madhe e korrupsionit politik e institucional shqiptar.