• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for May 2015

Edhe nji herë po e kujtoj Mark Gjomarkajn

May 28, 2015 by dgreca

Nga Tahir Kolgjini/*
Në fletoren L’ALBANIE LIBRE, qi dikuër ishte organi për faqe të bardhë i Blokut Kombtar Indipendent, ishte kujtue sa herë, i ndiemi Mark Gjomarkaj, tue iu vumë në dukje cillësinat e tija si nji shqiptar me plot merita. Po kështu, disi âsht bâmë fjalë për ‘tê, në data të ndryshme, edhe në Lajmtarin e të Mërguemit.
Të gjithë shqiptarët, qi kanë flijue jetën e tyne për nji Shqipni të Lirë Etnike, duhet t’i kujtojmë shpesh e me nderime. Duhet t’i kujtojmë me qellim qi të jemi mirënjoftësa ndaj tyne dhe, në kët mënyrë, t’inkurajojmë pjesën nacionaliste përgjithësisht. Veç kësaj, na duhet me i kujtue dhe për arsye qi historiani i ardhshëm, të ketë burime të vërteta në përshkrimin e ngjarjeve të botës shqiptare gjatë kacafytjes së dytë botënore. E kemi për detyrë . . .
Sidomos për Markun, sado qi të jetë shkrue, ato, nuk janë të mjaftueshme për personalitetin e tij të vlefshëm. Janë shum pak. Prandej, edhe unë, tue u mundue me tregue dishka për kët HERO dhe tue e kujtue me nji nderim të thellë, po due me dalun përpara lexuesave të mij të dashtun.
***
Ishte periudha e Shqipnís Mbretnore, atëhere, kur e njofta Markun për herë të parë në Tiranë. Vjeta, nuk më kujtohet. Do të shkonte për të vazhdue mësimet n’Itali. Rasësisht u përshndeta me ‘tê dhe me disa shokë, qi kishin ardhë me e percjellun. I hateshëm dhe i pastër në trup; krrik (shik) në veshje dhe i zvillatun e simpatik në ftyrë. Më tërhoq vrejtjen zgjimi dhe sjellja e tij fisnike. Me qellim qi të përbâj nji mendim, fillova me ‘tê disa bisedime të ndryshme. Përgjigjet e tija, ishin të qarta dhe me vênd e mâ tepër në dialektet t’ona. Qysh atëhere, mbeta shum i kënaqun, tue m’u forcue shpresa për kët student të ri se, si djalosh i njij derës së mirë, do të mbërrije në gjendje me i shërbyem Shqipnis në kohën e ardhshme.
Aj, qè nji student shqiptar vërtetë idealist.
***
Ma vonë, Markun e shoh si Nenminister i Punëve të Mbrendshme në Tiranë, kur erdhi në fuqi qeverija e kryesueme prej të ndiemit Mustafa Krujës në fillim të vjetit 1942. Ishem ngarkue me detyrë në Kukës. E vizitova. Pashë se ishte shum i kujdesshëm për të ndigjue e shum i preftë në shprehje.
Aspak nuk më kishte gënjyem parashikimi i em, qi pata për ‘tê, atëherë kur ishte student.
Mbas këtij takimi, qoftë për arsye detyre, qoftë për arsye miqsije, shifeshim mâ shpesh. Dhe, sa herë kur takoheshim, bisedonte përzemërsisht e me nji guxim të jashtëzakonshëm tue iu dhânun randësi në shkallë të parë problemeve dhe interesave kombtare. Synonte me mbajtun nalt autoritetin shqiptar, tue mos i përfillun asnji grimë rrethanat, qi mund t’i shkaktonte gjendja delikate e kohës.
Kur ishte fjala për shqiptarë e për Shqipni, ate nuk e lakonte kurrgjâ në kët botë. As vdekja, nuk i bânte përshtypje.
Mâ vonë, me dorëhjekjen e qeveris së Mustafa Krujës, aj, nji herë, kaloi në jetën private. Mbasandej, me kapitullimin e Italis në vjeshtën e vjetit 1943, mori pjesë në Kuvendin Kombtar në Tiranë. Në kët kohë, elementi komunist, tue përfitue nga mungesa e autoritetit, e kishte mârrun frênin në dhamb dhe bânte atentate djathtas e majtas, tue vramë nacionalista të shquem, me qellim qi të mbjellte terrorin në popull dhe në qeveri.
Pikërisht në kët kohë të rrezikshme, Mark Gjomarkaj, me treqind miq e dashamirë, qi i kishte sjellun prej Mirdite, i siguroi mbrojtjen parlamentit, tue e ruejtun nga çdo msymje, ose kërcnim. Në ket mënyrë aj, legjislaturën e asaj kohe e vuni në gjendje me punue me qetësi e me gjak të ftoftë.
***
Aty tue u damë vera e vjeshta në vjetin 1944, brigadat komuniste, patën depertue në disa lagje të Tiranës dhe pozicioni i qeveris pat fillue me u tronditun keqas. Unë, ishem i ngarkuem me detyrën e Drejtorit të Përgjithshëm të Policís. Po na duhet me u zmbrapun për Shkodër me nji pjesë të personelit dhe të mjeteve, qi enè i kishim në dispozicion. Natën n’udhtim e sipër, të gjitha mjetet, na u shkatrruen nga bombardimet e fluturakeve anglo-amerikane dhe na mbetëm rrugës. Patëm dhe disa të vramë. Ata, qi tepruen, mbërritën në Shkodër. Unë shkova fillë në shtëpinë e Kapidanit. Në kët kohë dhe Marku, ishte në Shkodër.
Si dihet, në Shkodër, aso kohe, qe formue “Komiteti Kombtar i Shkodrës” nën kryesín e të ndiemve Sylqe Beg Bushatit dhe të Kapidan Gjon Marka Gjonit. Mark Gjomarkaj, ishte ngarkue me detyrën e Komandantit të Përgjithshëm të Forcave t’Armatosuna Kombtare. Ky Komitet, kishte për qellim me ndalue hymjen e komunistave në kët pllambë të fundit të tokës shqiptare, për me mund me lehtësue nji shkarkim eventual të ndonjij force anglo-amerikane në Shqipni, ose në ndonji vend në zonën e Shkodrës.
Kapidan Gjoni, më njofton se, mue më kishin ruejtun detyrën e Prefektit të Shkodrës dhe, si i tillë, më ngarkojshin dhe me detyrë antarësije në Komitet. Iu falënderova, tue i thânun se, jam drejtue për në Gjermani dhe se mbrenda javës, bashkë me dy oficera gjermanë, me nji aeroplan ushtarak nisemi për Vjenë.
-“Or Tahir,” më thotë, Kapidani , “na o do të shpëtojmë bashkë, ose do të vdesim bashkë.”
Mbi këte, dhe unë, e pranova kët detyrë. Njeriu, vdekjen e pranueka mâ tepër prej turpit se sa prej trimnije. E si u pashë edhe me Sylqe Beg Bushatin, mora Prefekturën e Shkodrës në dorëzim.
***
Ndërsa, lufta, vazhdonte me vrull në Merditë dhe aty këtu derdhas në malsinat tjera të Shqipnís, Markut i bâj kët propozim:
-«Thika, ka hasun n’asht. Komunizmi, nuk mund t’asgjâsohet me mâsa gjysake. Prandej, me nji urdhënesë, duhet të requizojmë të hollat dhe pasunín e luejtshme të bankave dhe të tregtarëve të zonës s’onë, pa përjashtim. T’iau kërkojmë për kundrejt dëftesash, tue iu dhânun nji afat të shkurtë. Kush nuk e ep shumën e kërkueme mbrenda afatit të caktuam,… në litar!… Armë ka. Me nga njimijë frank në muej, të përbâjmë nji forcë prej 15.000 vetësh dhe t’a ndezim luftën në nji ballë të gjânë, tue i mobilizue edhe vendet e shlirueme. Si t’i fusim forcat komuniste në dana, të marshojmë deri në kufinin grek. Me krijimin e njij qeverije kombtare, ka gjasë qi të zbarkoje ndonji njisi anglo-amerikane. Dhe shteti, si të stabilizohet gjendja, t’interesuemve iu paguen pasunin e requizueme.»
«Fitimi, âsht i yni, mbassi komunizmi jugosllav dhe grek, nuk janë në gjendje me iu ndihmue komunistave shqiptarë. Me gjithë këte, të supozojmë se, nuk mundëm me ia mbërrijtun këtij caku, atëhere, me të tanë kët fuqí, po e çajmë me pushkë; po hyjmë në Greki dhe po i dorëzohemi gjeneral GOBI-t.»
I ndiemi Mark, pa nji pa dy, e pranoi kët pikëpamje. Ia hapëm Kapidan Gjonit. Dhe aj, e pranoi. Mirëpo, kur ia parashtruem Sylqe Begit, aj, nuk u tregue d’akord, mbassi natyra e tij, nuk ishte e krijueme për me zbatue masa kësodore, qi sjellin përgjegjësina të rânda.
Prandej, dhe kjo mâsë, qi ishte e vetmja shpresë, mbeti pa u sendërgjue.
***
Rrethi, për dit e mâ tepër vinte tue u ngushtue. Ishte data 23 Nanduer, 1944. Hangrëm darkë. Tjerët, shkuen secili në punë të vet. Mbetëm Kapidani medis nesh dhe unë e Marku, në skajet e ngushta të tavolinës, skundrejt njani tjetrit. Në kët rasë, Marku , më drejtohet :
-“Or Tahir, duhet të përgaditesh se, Ti, do të dalish nesër bashkë me babën.”
-“Për ku, or Mark?”
-“Për ku t’a ketë shkrue, Zoti. Nji herë, për Gjermani. Baba, mbassi nuk zotnon ndonji gjuhë të huej, do t’i ap me vehte njanin prej vëllazënve. Do të niseni me ushtrín gjemane, qi ritirohet.”
-“Na, mâ, o duhet të nisemi krejt kështu, sikurse jemi; e pra, edhe Ti; ose duhet të qendrojmë të gjithë bashkë, si ç’jemi.”
– Baba, âsht i vjetër; prandej, nuk âsht i malit. Ti Tahir, je shum i lodhun. Të kemi ngarkue mjaft, e shërbime në vende të ndryshme. Je edhe i vetëm. Prandej, duhet të largohesh. Sa për mue, unë, jam djali mâ i madhi i Kapidanit të Merditës. Randimi kryesuer, peshon mbi mue, sepse, kam qenë i ngarkuem me autoritet. Mandej, kam ngarkue shum miq, shum kumarë e shum dashamirë dhe farefis me përgjegjësina. Këta nuk mund t’i lâ vetëm. N’atë minutë qi unë, të largohem nga Shqipnija, ka vdekun dera e Kapidanit të Merditës. E, po te vdes unë, dera e Kapidanit të Merditës, rron. Prandej, unë, do të qendroj në malet e Shqipnis.”
Dhe si i mallëngjyem, Marku, vazhdoi:
-”E dij. Do të jetë e pamundun me qendrue n’aratí, kur të zbatohen sistemet e ashpra të komunizmit. Do të vritem; por, s’ka gjâ. Vdekjen e pranoj për idealin kombtar dhe për mos me i lanun vetëm shokët e këtij ideali. Shqipnija, dikuër, në nji menyrë, ose në nji tjetër, prap ka me e gjetun rrugën e vet të natyrshme. Dhe juve ju uroj udhë të mbarë.”
Marku, kur shprehte fjalinat e fundit, iu rrokulluen nja dy pika lot mbi mollëzat e faqeve teposhtë. Unë, nuk pata gjâ me shtue, mbasi aj, parapëlqei rrugën e burrënís shqiptare.
Me 24 Nanduer, 1944 në mëngjes, u hallatosëm me te dhe, bashkë me Kapidan Gjon Marka Gjonin, lam Shkodrën, tue mârrun rrugën e aratís.
Karakteristika, qi e dallon Mark Gjomarkajn prej shqiptarëve tjerë, âsht kjo: Aj, qendroi në malet e Shqipnís për t’u vramë e tjerët, qendruen për të shpëtue.
***
Sigurisht, disa burra nacionalista, do të kenë mbajtun shenime dhe do t’i përshkruejnë ndodhinat me imtësi. Unë, këtu, shkurtimisht po shenoj disa pika kryesore, për hirë të historis kombtare:
Marku, me 26 Nanduer, 1944, e le’ Shkodrën, tue pasun me vehte nji fuqi të përbâme prej afër trimijë vetësh. Me qenë se shokët i kishte lanun të lirë me u dorëzue, ose me ndjekun rrugën e aratís me ushtrín gjermane, nji pjesë e kësaj fuqije, i dahet. Me fuqín, qi i mbetet, aj, vazhdon udhën nepër vende të ndryshme malore, tue kapërcyem lumej, gryka, kodra e suka të vështira dhe tue luftue e tue çamë me pushkë shum prita, të cillat, ishin vumë nga nji pjesë e popullit, qi e kishte mashtrue komunizmi. Lemisht, në këto ndeshje, derdhet shum gjak prej dy palëve. Për kët shkak, Marku, vendosë qi forcat, aty për aty, të shpërdahen andej -këndej, ku t’a gjykojnë me arsye, tue mbajtun ndërlidhjet regullisht medis tyne. Dhe vetë, me disa shokë, kalon në Merditë.
Gjatë kohës, qi Marku, qendron n’aratí, krijon nji organizatë kombtare, ecilla, shtrihet, thuejse, gadi në krejt Shqipnín. Mirëpo, dhe kjo, mjerisht, dështon, për shkak se, nji pjesë e kësaj organizate, veprimin e fillon para datës së caktueme.
Kësaj here, Tirana, vendosë me e mnjanue kët rrezik dhe shton e shpeshton seriozisht ndjekjet. Dhe Mark Gjomarkaj, në nji ndeshje, qi zhvillohet në vendin e quejtun -Prosek të Merditës – me datën 13-6-1946, plagoset randë. Dhe me 14-6-1946 n’ora 7.00 vret vehten me revolverin e vet, për mos me iu dorëzue i gjallë komunistave.
***
Mbas vetëvrasjes, forcat komuniste, trupin e Markut e ekspozojnë në Shpal, në Lesh e në Shkodër, tue e zvaritun e tue shkelmue.
Kjo sjellje banale, në vetvehte, tregon se, komunizmi, âsht nji shfaqje kundërnjerzore
Nacionalizmi shqiptar, nuk do t’i harroje kurr dëshmorët e vet.
Hiri i Zotit, qoftë me Mark Gjomarkajn dhe me shokët e idealit të tij të shenjtë.

*Ne Foto:Mark GJomarkaj
*Marrë nga Lajmtari i të Mërguemit, nr.12, Vt.7, Korrik 1976, fq.11-15

Filed Under: ESSE Tagged With: Edhe nji herë po e kujtoj, Mark Gjomarkajn, Tahir Kolgjini

FIFA E KORRUPTUAR!

May 28, 2015 by dgreca

…Drejtori i FBI-së James Comey thekosi nga ana e tij se të “akuzuarit nxitën një kulturë dhe atmosferë korrupsioni në sportin më popullor të botës.” Ryshfeti dhe pagesat ilegale ishin si diçka e zakonshme mbrenda organizatës FIFA./
Nga Frank Shkreli/
Ministria e Drejtësisë e Shteteve të Bashkuara njoftoi të Mërkurën në Gjykatën Federale në Brooklyn të New Yorkut,  padinë me 47-akuza kundër nëntë zyrtarëve të lartë dhe pesë drejtorëve ekzekutivë të organizatës ndërkombëtare të futbollit, FIFA. Ndër të akuzuarit që gjithsejt janë 14, përfshihen dy zëvendës presidentë të tanishëm të FIFA-s.  Padia me 47-kundërvajtje, ndër të tjera akuzon të pandehurit, për korrupsion dhe për konspiracion për pastrim parashë, thuhet në njoftimin e Ministrisë amerikane, në lidhje me pjesëmarrjen e të akuzuarve në një intrigë prej më shumë se dy dekadash, për të pasuruar veten dhe në këtë proces duke korruptuar futbollin ndërkombëtar.  Disa prej tyre, thuhet në njoftim, pranuan se ishin fajtorë ndaj akuzave të ngritura kundër tyre.
  Të akuzuarit, thotë Ministria amerikane Drejtësisë, janë zyrtarë ë lartë të “Fédération Internationale de Football Association” (FIFA), që është organizata përgjegjëse për manexhimin dhe promovimin e lojës së futbollit anë e mbanë botës. Përveç zyrtarëve të lartë të FIFA-s, ndër të akuzuarit thuhet se përfshihen edhe zyrtarë të lartë të organizatave që veprojnë nën ombrellën e organizatës FIFA, përfshirë këtu zyrtarë të FIFA-s edhe nga Amerika Veriore dhe nga Amerika Latine.  Të akuzuarit, thuhet në njoftim, gjatë asaj periudhe kishin pranuar të jepnin dhe të merrnin ryshfet që arrinë shumën e mbi 150-milionë dollarëve, gjatë procesit për të vendosur mbi të drejtën të drejtën se ku, kur edhe kush dhe nën çfarë rrethanash merr pjesë në turne dhe ndeshje ndërkombëtare të futbollit.  Këto akuza u njoftuan Në New York nga Prokurorja e Përgjithshme e Shteteve të Bashkuara Loretta E. Lynch përkrah së cilës gjëndej edhe Drejtori i FBI-së James B. Comey dhe zyrtarë të tjerë të lartë të drejtësisë federale dhe shtetërore.
  Ndërkaqë në Zurich të Zvicrës, autoritetet e atij vendi, me kërkesë të Shteteve të Bashkuara dhe në bashkpunim me to, arrestuan më heret dje shtatë prej të akuzuarve: Jeffrey Webb, Eduardo Li, Julio Rocha, Costas Takkas, Eugenio Figueredo, Rafael Esquivel dhe  José Maria Marin.  Prokurorja e Përgjithshëme e Shteteve të Bashkuara, Loretta Lynch tha duke njoftuar arrestimet — përfshirë  ndër të tjerë edhe ish-përfaqsuesin amerikan pranë organizatës FIFA, Charles Blazer — se akuzat kanë të bëjnë me “një korrupcion të përgjithshëm që ishte bërë pjesë e sistemit dhe i cili i kishte rrënjët e thella, si jashtë vendit ashtu edhe këtu në Shtetet e Bashkuara.  Ajo tha se në këtë korrupcion janë përfshirë, “të pakën dy breza zyrtarësh të futbollit ndërkombëtar, të cilët sipas akt-akuzës kanë abuzuar me pozitat e tyre duke përvetësuar padrejtësisht miliona dollar nga ryshveti.” Krye- Prokurorja amerikane, Loretta Lynch, megjithëse sapo ka filluar nga detyra në këtë post, tha se kjo valë e korrpucionit për një kohë kaq të gjatë, ka “Dëmtuar rëndë një numër të madh viktimash, duke filluar nga skuadrat e futbollit për të rinjët në vendet në zhvillim e sipër, të cilat duhej që të përfitonin nga të ardhurat që mblidheshin duke shitur të drejtat comerciale të këtyre organizatave, e deri tek tifozët në këtë vend dhe në vende të tjera të botës, të cilët me pjesëmarrjen e tyre në këtë sport, bëjnë që këto të drejta komerciale të kenë vlerë dhe të përdoren për të gjithë për të promovuar lojën e futbollit në mbarë botën.  Loretta Lynch pohoi se, “masa e njoftuar sot e bën të qartë se Ministria e Drejtësisë e Shteteve të Bashkuara angazhohet që këtyre praktikave të korruptuara tu jepet fund dhe që fajtorët njëkohësisht, të sillen para drejtësisë”. Ajo shtoi duke thënë se presim që në këtë përpjekje të vazhdojmë bashkpunimin tonë edhe me vendet e tjera, duke falënderuar autoritetet qeveritare të Zvicrës si edhe ortakë të tjerë ndërkombëtarë për ndihmën e tyre të shkqëlqyeshme që ato kanë dhënë gjatë këtyre hetimeve, që çuan në akt-akuzat kundër zyrtarëve dhe ish-zyrtarëve më të lartë të orgnaizatës FIFA. 
  Ndërsa, Ndihmës Prokurori i Përgjithshëm i Shteteve të Bashkuara, Kelly Currie gjatë të njëjtës konferencë me shtypin e mbushur me gazetarë, në New York ku u njoftuan arrestimet, theksoi në lidhje me akuzat se, “Njoftimi i sotëm dërgon mesazhin e nevojshëm kudo: se mjaft është mjaft! Pas një korrupcioni të gjithanshëm që mbulon disa dekada, futbolli i organizuar ndërkombëtar ka nevojë për një fillim të ri – për një mundësi të re që institucionet e tija të jenë të afta të mbikqyrin nderëshmërisht një sport aq të dashur për të gjithë anë e mbanë botës.” Z. Curry u angazhua duke e bërë të qartë se kjo akt-akuzë nuk është kapitulli i fundit i hetimeve tona, ky është vetëm fillimi, tha ai.
Ndërsa Drejtori i FBI-së James Comey thekosi nga ana e tij se të “akuzuarit nxitën një kulturë dhe atmosferë korrupcioni në sportin më popullor të botës.” Ryshveti dhe pagesat ilegale ishin si diçka e zakonshme mbrenda organizatës FIFA. Ndërkaq, ai dhe falenderoi hetuesit dhe prokurorët anë e mbanë botës të cilët e ndoqën kët rast korrupcioni ndërkombëtar për shumë vjetë dhe me aqë përkushtim, shtoi ai.
Organizata ndërkombëtare FIFA përbëhet nga 290 shoqata, ndërkohë që secila përfaqëson futbollin e orgnaizuar në një shtet ose territorr. Përveç këtyre, FIFA njeh gjithashtu edhe gjashtë konfederacione kontinentale të cilat duhej të ndihmonin në zhvillimin dhe në promovimin e futbollit anë e mabnë botës.
 
Përveç këtyre akuzave zyrtare që o njoftuan të mërurn nga zyrtarët amerikanë të drejtësisë kundër zyrtarëve dhe ish-zyrtarëve të organizatës FIFA, gazeta New York Times shkruan sot se kritikët e organizatës ndërkombëtare të futbollit kanë venë në dukje shpesh mungesën e transparencës në lidhje me pagat dhe me burimet financiare të organizatës, ndërsa ka pranuar vet se të ardhurat prej vitit 2011 e deri më 2014 ishin pothuaj një shume marramendëse prej pothuaj 6 miliardë dollarësh.
Gazeta e New Yorkut citon kritikët e FIFA-s të kenë thënë se vendimet politike të kësaj organizate shpesh merren pa debat dhe pa ndonjë shpjegim nga një grup i vogël zyrtarësh që njihen si Komisioni Ekzekutiv. Gazeta thotë se FIFA, për vite me radhë, kjo organizatë është drejtuar pa asnjë kontroll të jashtëm dhe me pak ose aspak transparencë.New York Times citon eskperten Alexandra Wrage ta ketë etikuar FIFA-n si një organizatë, “bizantine dhe e padepërtueshme”.
Në këtë ndërkohë, FIFA reagoi ndaj këtyre akuzave të drejtësisë amerikane kundër zyrtarëve dhe ish zyrtarëve të saj duke thënë se, “Jemi të kënaqur që shohim se hetimet po zhvillohen energjetikisht për të mirën e futbollit dhe besojmë se ato do të ndihmojnë në riforcimin e masave që FIFA ka ndërmarrë tanimë.”
Akt-akuzat e prokurorëve amerikanë kundër FIFA-s, janë gjithashtu një rast që tregon seriozitetin e përballjes me korrpucionin kur zyrtarët e një organizate si kjo, ose cilado qoftë dhe kudo qoftë ajo, vjedhin nga antarët ose nga shoqëria, të cilën ata duhet të përfaqësojnë. Si të tillë, zyrtarët dhe ish-zyrtarët e FIFA-s të arrestuar këto ditë, por edhe zyrtarë të organizatave të tjera që sillen në këtë mënyrë — qofshin ato kombëtare ose ndërkombëtare — duhet të përballen me drejtësinë dhe me ligjin, ashtu siç njoftuan zyrtarët më të lartë të drejtësisë amerikane në New York, në bashkpunim me autoritetet zvicerane dhe prokuruorë të tjerë anë e mbanë botës. Ligji është ligj, qoftë në fushën e topit, qoftë në kancelaritë më të larta të orgnaizatave kombëtare ose ndërkombëtare, siç është FIFA, parimi dhe detyra e së cilës është për të drejtuar dhe për të promovuar sportin e futbollit anë e mbanë botës.

Filed Under: Featured Tagged With: FIFA e korruptuar, Frank shkreli

PIKNIK MADHERSHTOR I DIASPORËS NË NEW YORK

May 28, 2015 by dgreca

Nga Ejllo Berishaj/
Nën organizimin e shoqatave shqiptare me veprimtari në SHBA me origjinë nga trojet tona etnike nën Mal të Zi me 25 Maj 2015 u mbajt pikniku i përbashkët i shoqatave tona atdhetare. Ishte kjo një dite e veçantë ku parku piktoresk i New Yorkut , FDR State Park sikur ishte i vogël për të zën numrin e madhe të pjesëmarrëseve.
Shoqata tona me aktivistet e tyre kishin bërë ma të mirën të mundshme që kjo dite e bukur pranverore te jetë sa ma e hareshme për pjesëmarrësit. Edhe pse larg nga vendlindjet tona ishte kënaqësi kur i shiqon me qindra te rinjë tonë të bashkuar duke u argëtuar së bashku dhe duke komunikuar në gjuhen tonë të bukur shqipe. U jemi mirënjohës kryesive të shoqatave tona për koordinimin e përbashkët që rezultojë në krijimin e një atmosfere të shkëlqyer si asnjëherë ma parë . Respekti dhe vlerësimi ma i lart është për ju të nderuar bashkëkombës që me pjesëmarrjen tuaj e bëtë këtë manifestim në natyrë të jetë një manifestim që vërtetë thënë ishte dhe do te mbetet i tillë në kujtesën tonë një tubim i pa harruar dhe Madhështor.
Është vlere e veçantë njerëzore që posedojmë ne shqiptaret ku në një tubim masiv siç ishte pikniku i përbashkët dhe me një pjesmarrje të mase 2000 bashkëkombësve çdo gjë te kaloj ne mënyrën ma te mire te mundësheme .
Se interesimi ishte jashtëzakonisht i madhe për pjesëmarrje në Piknikun e Shoqatave tona e dëshmon edhe ardhja nga vendlindja e klubit futbollistik (KF) Ana e Mali, klub i cili ma prezencën e tyre i dhan gjallëri edhe ma shume mirëvajtjes se piknikut. Gjat rrjedhës se piknikut u zhvilluan aktivitete të shumta sportive dhe garime të llojllojshme në disiplina të ndryshme si në futboll, volejboll, basketboll hedhje të peshës, tërheqjeje të litarit, shah domina etj etj.
Si zakonisht Asambleisiti jon Mark Gjonaj dha një kontribut të shkëlqyer për mirëvajtjen e piknikut, asamblesiti i jonë për argëtimin e vogëlushëve pjesëmarrës ne piknik kishte porositur enkas për ta lojëra te argëtimit balona me ajër dhe një Grup për ngjyrosje te fytyrave. Këtë tubim me prezencën e tyre e nderuan edhe ish kongresmeni i jone Josepf J. DioGuardi, ndërkaq nga vendlindja për të mbuluar rrjedhën e piknikut kishte ardhur ekipi i TV Boin me gazetaren e mirënjohur Esmeralda Raiceviq dhe kameramani Mark Ujkaj.
Të nderuar bashkëkombës, të nderuar bashkëvendas, të respektuar anëtar shfrytëzoj rastin që në emër të shoqatave tona të ju falënderojmë për pjesëmarrje dhe dhashë zoti që Uniteti i jone të jet shembull i unifikimit të Diasporës tonë të fuqishme shqiptare nëe SHBA.
Për Shoqatat
– Fondacioni Plavë Guci
– Shoqata Malësi e Madhe
– Shoqata Ana e Malit
– Fondacioni Dom Simon Filipaj
– Shoqata Atdhetare “Kraja”
– Rrënjët Shqiptare- Shoqata Malësi e Madhe
Ejllo Berishaj , korrdinator
New York 27 Maj 2015

Filed Under: Komunitet Tagged With: Ejllo Berisha, ne New York, PIKNIK MADHERSHTOR I DIASPORËS

Vuçiç në Tiranë: Zgjidhje problemesh apo Miladini i radhës ?!

May 27, 2015 by dgreca

Nga Nebil Çika/
Rama – Vuçiç ose më mirë të themi Shqipëria me Serbinë kanë shumë gjëra për të biseduar e sigurisht edhe për të zgjidhur ! Çështja me e madhe është pa dyshim njohja e shtetit të Kosovës nga Serbia .Kjo është aktualisht edhe çështja me e madhe dhe me e pa zgjidhur jo vetëm e Tiranes zyrtare por e gjithë shqiptarëve me Serbinë. Mendoj se çdo bisedë apo marrëveshje politike, ekonomike ,teknike etje duhet të trajtohen e orientohen nga Rama dhe qeveri shqiptarë ne akord me interesat kombëtare të gjithë shqiptarëve ne rajon. Ato ekonomike në kuadër të bashkëpunimit rajonal si ndërtimi i rrugëve, hekurudhave, rrjeteve energjetike apo aspekte të tjera te infrastrukturës duhet te përfshijnë pa tjetër edhe interesat e Kosovës dhe viset e tjera shqiptare në rajon.
Statusi nacional,politik e social shqiptarëve e Luginës se Preshevës ( Kosova Lindore) mbetet ende një problem për tu zgjidhur midis Serbisë dhe Shqipërisë. Nuk mjafton një vizite e Ramës apo disa mijëra euro për një spital qe kjo çështje te quhet e mbyllur. Shqipëri duhet te këmbëngulë madje te kushtëzojë te gjitha marrëveshjet me Serbinë me te drejta e shqiptareve ne Serbi . Modelin evropian për këtë e ka. Ato nuk duhet të jenë me pak se ato që gëzon minoriteti serb në Kosovë .
Maqedonia dhe zhvillimet atje do të jenë pa tjetër pjesë e bisedimeve . Këtë e kanë detyruar publikisht të dy kryeministrat Rama e Vuçiç . Shqipëria është e dëmtuar direkt nga ngjarjet në Kumanovë dhe nga mos respektimi i marrëveshjes se Ohrit pasi ne mënyrë të vazhdueshme viktimat e politikane dhe situatave te konfliktit ne Maqedoni kanë qene shqiptarët . Serbia ka qene dhe mbetet një mbështetëse e politikave antishqiptare te aplikuara nga qeveria e shteti i Maqedonisë përfshi edhe masakrën e Kumanovës . Serbia është përfolur si pjesë e mundshme e skenarit makabër e antishqiptar ne Kumanovë dhe bashke me Rusinë janë dy shtetet qe u munduan te implikojnë Shqipërinë dhe Kosovën duke i akuzuar se qëndrojnë pas “terroristeve” . Rasti i Kumanovës nuk është e para hera qe Serbia mundohet te njollose përpjekjet e shqiptareve për liri kombëtare ne Maqedoni e kudo tjetër në rajon duke i cilësuar si terrorizëm apo projekte për Shqipërinë e madhe. Ka ardhur koha që Shqipëria ta diskutojë e të tentojë ta ndalojë ketë politike antishqiptare te Serbisë që nuk përkon me përpjekjet ndërkombëtare për paqe e stabilitet ne rajon. Tirana si në rasatin ndaj Maqedonisë duhet ta përdorë përparësinë e statusit ndërkombëtar qe i jep anëtarësia ne NATO por edhe pozita dhe statusi i forcuar gjeopolitik i shqiptarëve ne rajon për ta ndalur një herë e mirë Serbinë në kursin e sajë antishqiptar .Faktin e faktorizimit gjithnjë e ne rritje te shqiptareve e ka pranuar publikisht edhe z. Vuçiç , Nuk jam i sigurt në se Rama e ka kuptuar e ka vendosur ta përdor ketë pozite favorizuese ne raportet me Serbinë . Këto që thamë janë disa problemet që un besoj se nuk mund te shmangen dot nga bisedimet Rama- Vuçiç ne se vizita ka qellim ate qe pretendohen publikisht. Por nuk besoj se te gjitha do te trajtohen ne vizitën nesër ne Tiranë. Ashtu si në rastin e vizitës së Ramës ne Beograd mendoj se do ketë shume demagogji, aktrim dhe jo rezultate konkrete. Pranine e Serbisë ne momente te rëndësishme politike siç janë zgjedhjet e maja i ka trajtuar gjithnjë si “ historike” ashtu siç po mundohet ta praqes edhe këtë vizitë te z. Vuçiç në Tiranë. Vazhdojnë ta konsiderojnë “historike” themelimin e PKSH ne 8 nëntor 1941nag ana e serbeve ndërkohë qe themeluesi i saj Miladin Popoviç është ende “Hero i Popullit”,historik e trajtojnë edhe koalicionin qeveritar PS- LSI te ngjizura ne 1 prill 2913 me bekimin e serbit TadIç në Shkodër, historike edhe vizita e Vucic ne mes te fushatës se zgjedhjeve lokale. Te jete rastësi . Ne politike nuk ka rastësi thotë Çurçilli ,
Mendoj se Rama do ta trajtoje këtë qokë politike që i bën Vuçiç për zgjedhjet e 21 qershorit dhe do ta shfrytëzoje vizitën ne maksimum për fushatën e tij elektorale. Do te ishte mirë që për ato qe thash me larte Tirana të dilte nga kurthi historik i marrëdhënieve inferiore me Beogradin te manifestuara ne vazhdimësi te paktën qe nga viti 1944 e këtej . Nuk na ngelet gjë vetëm te shpresojmë që Vuçiç të mos jetë qoka apo Miladini i radhës që thirret apo vjen ne Tiranë për te ndihmuar komunistët shqiptarë në përpjekjet e tyre për te marrë apo mbajtur pushtetin! (Kortezi:Minerva)

Filed Under: Editorial Tagged With: : Zgjidhje problemesh apo, Miladini i radhës ?!, Nebil Cika, Vuçiç në Tiranë

Adapting to a changed security environment

May 27, 2015 by dgreca

Speech by NATO Secretary General Jens Stoltenberg at the Center for Strategic and International Studies (CSIS) in Washington D.C./
Ladies and gentlemen,/
Doctor Hamre, dear John,/
Thank you for that kind introduction./
And thank you to CSIS for hosting me./
It is an honour to address such a distinguished audience in this wonderful building./
John, I know you are very proud of your Viking roots.
You are a recipient of the Royal Norwegian Order of Merit.
The highest honour my country can bestow on a foreign citizen.
Indeed, for many years, you have promoted the ties between North America and Europe.
The vital transatlantic bond which is the very foundation of our security.
So you really are the right man to host a Norwegian NATO Secretary General to speak about our changed security environment.
And what we, as a transatlantic community, need to do about it.
Ladies and Gentlemen,
We are at a turning-point for Euro-Atlantic security.
We face rising challenges. The very fabric of our security order is at stake.
We must be prepared for the long haul.
And that is why we need to adapt.
To the south, the challenges are complex and diverse.
The Arab Spring has turned to brutal winter.
Failed and weak states are fuelling regional instability and sectarian strife.
ISIL and other extremist groups spread terror and intolerance.
And inspire attacks from Paris to Texas.
And people move in large numbers.
Many to flee, others to fight.
NATO is playing its part in addressing these challenges in the Middle East and North Africa.
And I am ready to set out what we are doing in greater detail during our discussion.
But let me focus my opening remarks on the east.
***
The challenge from the east is clear, and it comes from a resurgent Russia.
Russia’s illegal and illegitimate annexation of Crimea and its continued destabilisation of Ukraine have brought armed conflict back to Europe.
This conflict has already cost over 6,000 lives.
There are continuous ceasefire violations.
And heavy fighting could flare up at any moment.
That is why I fully support the efforts of the United States, as well as Germany and France, to find a political solution in Ukraine.
The path to peace is the full implementation of the Minsk agreements.
So, I urge all parties to take that path.
Russia has a special responsibility.
It supports separatists in Eastern Ukraine with training, weapons and forces.
And it maintains a large number of troops on Ukraine’s border.
But we cannot look at Russia’s aggressive actions in Ukraine in isolation.
They are part of a disturbing pattern of Russian behaviour that goes well beyond Ukraine.
And this pattern undermines key principles of European security.
Respect for borders.
The independence of states.
Transparency and predictability of military activities.
And a commitment to resolve differences through diplomacy, not force.
***
First, let’s look at respect for borders.
The UN Charter and the Helsinki Final Act are clear.
Russia helped to draft these documents, and signed them. But it has broken its commitments.
Crimea has been part of Ukraine since the country became independent.
But Russia sent in troops without insignia.
Organized a so-called referendum, which met no international standard.
And seized part of another country.
President Putin even admitted publicly that Crimea’s annexation had been planned in advance.
After the Russia-Georgia war in 2008, Russia recognised two Georgian regions as independent states.
It has taken almost full control of both.
And built fences between them and the rest of Georgia.
It also has troops in Moldova that Moldova wants out.
And which Russia pledged to withdraw in 1999.
So Russia has been violating the territorial integrity of its neighbours for years.
And continues to do so.
That brings me to the second principle: the independence of states.
Ukraine’s desire to move closer to the European Union was met by force.
So was Georgia’s aspiration to join NATO.
Moldova has also received clear warnings about closer moves towards Europe.
Russia’s leaders claim that its neighbourhood represents a “zone of privileged interest”.
But its efforts to create a sphere of influence risk taking us back in time.
To when great powers drew lines on the map at the expense of smaller states.
And nations were not free to decide their own destiny.
This could create a sphere of instability for us all.
And it is not the sort of Europe we can accept 25 years after the end of the Cold War.
The third principle is: transparency and predictability in military activities.
For decades, we built a stable European security system.
Based on fewer forces, fewer weapons, and fewer large exercises.
On more information sharing.
And on arms control agreements to build trust and confidence across former dividing lines.
These agreements reduced the risk of conflict and miscalculation.
The Conventional Forces in Europe Treaty put limits on the number and movement of equipment like tanks and fighter planes.
But Russia unilaterally suspended implementation.
The Open Skies Treaty allows us to look at each other’s territory from the air to increase transparency.
But Russia is obstructing these activities.
The Vienna Document sets out rules for reporting large military exercises, and allows for inspections.
But Russia has found ways around it to avoid notifying the largest military exercises in the post-Cold War era.
Three of these snap exercises have included over 80,000 troops.
Moving over great distances and at great speed.
One such snap exercise in February of last year was used to deploy forces to annex Crimea.
Others masked support to separatists in eastern Ukraine. And led to the build-up of forces on Ukraine’s border.
As I speak, Russia is conducting yet another snap exercise, with 250 aircraft and 700 pieces of heavy equipment.
NATO, on the other hand, strives to create predictability.
Our largest exercise in twenty years will take place next fall in Italy, Portugal and Spain.
It was announced a year ago.
International observers, including Russia, will have full access.
And you can find the schedule of our planned exercises on NATO’s website.
Because we have nothing to hide.
Whereas Russia is doing all it can to minimize the transparency of what its forces are doing.
This brings me to the final principle.
Resolving differences through dialogue, not force.
Through the pattern I have described, in Ukraine, Georgia and Moldova, Russia has shown the will to use force, or the threat of it, to coerce its neighbours.
And Russia’s recent use of nuclear rhetoric, exercises and operations are deeply troubling. As are concerns regarding its compliance with the Intermediate Nuclear Forces Treaty.
President Putin’s admission that he considered putting Russia’s nuclear forces on alert while Russia was annexing Crimea is but one example.
Russia has also significantly increased the scale, number and range of provocative flights by nuclear-capable bombers across much of the globe.
From Japan to Gibraltar.
From Crete to California.
And from the Baltic to the Black Sea.
Russian officials announced plans to base modern nuclear-capable missile systems in Kaliningrad. And they claim that Russia has the right to deploy nuclear forces to Crimea.
This would fundamentally change the balance of security in Europe.
***
We learned during the Cold War that when it comes to nuclear weapons, caution, predictability and transparency are vital.
Russia’s nuclear sabre-rattling is unjustified, destabilizing and dangerous.
All of this takes place against the background of Russia’s significant rearmament programme.
Some of its new military systems were put on parade during this year’s Victory Day celebration.
And Russia is deploying many of its most modern systems and basing military units near NATO’s borders.

Ladies and gentlemen,
These are not random events.
They form a bigger picture, which is of great concern.
Russia is a global actor that is asserting its military power.
Stirring up aggressive nationalism.
Claiming the right to impose its will on its neighbours.
And grabbing land.
We regret that Russia is taking this course.
Because when might becomes right, the consequences are grave.
For twenty-five years, we have worked hard to include, not isolate, Russia.
Our aim was a strategic partnership.
Borders were opened. Trade went up. And trust increased.
The G-7 expanded to become the G-8, and Russia was invited into the World Trade Organisation.
We created the NATO-Russia Council, and offered to work together on missile defence.
We cooperated in many areas.
From countering terrorism and piracy, to helping Afghanistan.
All of this benefitted us, and it benefitted Russia.
But today, the choices made by Moscow have taken our relations with Russia to their lowest point in decades.
We are not back to the Cold War.
But we are far from a strategic partnership.
So we need to adapt to deal with challenges that may be with us for a long time.
We are doing this in three ways:
Reinforcing our deterrence and defence.
Managing our relations with a resurgent Russia.
And supporting our European neighbours.
First: a strong defence.
NATO’s core task is collective defence. Our commitment to defend each other, enshrined in Article 5 of the Washington Treaty, is as strong and relevant today as ever before.
That is why we are implementing the biggest reinforcement of our collective defence since the Cold War.
We have increased our presence in Eastern Europe in the air, on land, and at sea.
Boosting our Air Policing. And beefing up our exercise programmes.
We are doubling the size of the NATO Response Force.
Its centrepiece is the “Spearhead Force,” with lead elements ready to move in as little as 48 hours.
Seven European Allies have volunteered to lead the Spearhead Force, over the coming years.
And we are establishing new NATO command units across the eastern part of our Alliance.
To make it easier for our forces to exercise, deploy and reinforce.
Yesterday, I thanked President Obama for his leadership and for America’s quick contribution to reinforcing our collective defence.
Through the one billion dollar European Reassurance Initiative and Operation Atlantic Resolve.
Everywhere I go across the Alliance, I meet US service men and women. Their presence sends a clear signal.
America stands with Europe.
And European Allies are in lock-step with the United States.
This is transatlantic teamwork.
But for all of us, there is more to do.
Before the NATO Summit in Warsaw next year.
And beyond.
We are enhancing our cyber-defences, and making clear that a cyber attack could trigger a collective response.
We are actively developing how we deal with hybrid threats. Including by working more closely with the European Union.
We are speeding up our decision making.
We are deepening our intelligence sharing.
We are carefully assessing the implications of what Russia is doing.
Including its nuclear activities.
Keeping NATO strong does not come for free.
So we must redouble our efforts to meet the defence investment pledge we made last year.
To stop the cuts, gradually increase spending to 2 percent of GDP. And spend better.
Because we cannot take our security for granted.
And this brings me to my second point.
A strong NATO is not only our best protection, but it also provides us with the best foundation to manage our relationship with Russia.
We do not seek confrontation with Russia.
Nor do we seek its isolation.
We still aspire to a constructive relationship with Russia, because that would benefit Euro-Atlantic security and the whole international order.
But Russia has changed.
And we must adapt.
In doing so, we will not change who we are.
We are sticking to our principles and to our international commitments.
We are committed to preserving European security institutions and agreements.
We will remain transparent and predictable.
We will continue to respond to disinformation with information.
Not propaganda.
And we will keep the channels of communication open with Russia.
Both military-to-military and diplomatic.
Because there is no contradiction in strengthening our collective defence and staying open for dialogue.
A vigilant dialogue.
Where actions speak louder than words.
And in this dialogue, we will firmly uphold the sovereignty and territorial integrity of all European countries.
This brings me to my third and final point: supporting our partners in Europe.
It is in our interest, as a transatlantic community, to have neighbours that are stable and independent.
That is why NATO is working with Georgia, Moldova and Ukraine to help them to carry out reforms and build strong institutions.
These nations are not a buffer zone.
They are independent, sovereign states.
They have the right to choose their own path.
And we will continue to help them on that path.
Because if our neighbours are more stable, we are more secure.

Ladies and gentlemen,
For decades, as a transatlantic community, we have kept our peoples safe.
We erased divisions in Europe.
We built a rules-based order which benefits us all.
But as our challenges increase, we must adapt.
To ensure our security
To protect the values of our open and democratic societies.
And to support our partners.
This requires continued commitment and solidarity.
The world is changing.
And we are changing.
But one thing that will not change is our determination to stand united.
Thank you.

Filed Under: Opinion Tagged With: Adapting to a changed, security environment

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • …
  • 67
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Kontributi shumëdimensional i Klerit Katolik dhe i Elitave Shqiptare në Pavarësinë e Shqipërisë 
  • Takimi i përvitshëm i Malësorëve të New Yorkut – Mbrëmje fondmbledhëse për Shoqatën “Malësia e Madhe”
  • Edi Rama, Belinda Balluku, SPAK, kur drejtësia troket, pushteti zbulohet!
  • “Strategjia Trump, ShBA më e fortë, Interesat Amerikane mbi gjithçka”
  • Pse leku shqiptar duket i fortë ndërsa ekonomia ndihet e dobët
  • IMAM ISA HOXHA (1918–2001), NJË JETË NË SHËRBIM TË FESË, DIJES, KULTURËS DHE ÇËSHTJES KOMBËTARE SHQIPTARE
  • UGSH ndan çmimet vjetore për gazetarët shqiptarë dhe për fituesit e konkursit “Vangjush Gambeta”
  • Fjala përshëndetëse e kryetarit të Federatës Vatra Dr. Elmi Berisha për Akademinë e Shkencave të Shqipërisë në Seancën Akademike kushtuar 100 vjetorit të lindjes së Peter Priftit
  • Shqipëria u bë pjesë e Lidhjes së Kombeve (17 dhjetor 1920)
  • NJЁ SURPRIZЁ XHENTЁLMENЁSH E GJON MILIT   
  • Format jo standarde të pullave në Filatelinë Shqiptare
  • Avokati i kujt?
  • MËSIMI I GJUHËS SHQIPE SI MJET PËR FORMIMIN E VETEDIJES KOMBËTARE TE SHQIPTARËT  
  • MES KULTURES DHE HIJEVE TE ANTIKULTURES
  • Historia dhe braktisja e Kullës së Elez Murrës – Një apel për të shpëtuar trashëgiminë historike

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT