Archives for July 2016

Lu, letër deputetëve: Votoni reformën në drejtësi

July 7, 2016 by dgreca

Ambasadori amerikan, Donald Lu u ka dërguar një letër deputetëve për reformën në drejtësi, përmes së cilës u kërkon atyre kërkon miratimin e saj.

“Është koha për të marrë një vendim, udhëheqësit të gjejnë një kompromis që të mbështet nga opozita dhe mazhoranca”, apelohet nga ambasadori Lu në këtë letër.

Duke shtuar se orojekti i 14 qershorit i Komisionit të Posaçëm Parlamentar për Reformën në Drejtësi i përmbush plotësisht standardet e Komisionit të Venecias dhe standardet evropiane.

Diplomati amerikan shpjegon më tej edhe se përse ndërkombëtarët kanë kundërshtuar vendet e rezervuara.

“SHBA dhe BE i kanë kundërshtuar vendet e rezervuara sepse kjo formulë do të etiketonte menjëherë anëtarët e komisionit të vetingut si pro qeverisë ose pro opozitës. Vetingu ka për qëllim të kthejë besimin në gjyqësor duke larguar manipulimet partiake. Ndikimi i qartë politik sugjeron se modeli i vendeve të rezervuara do e minonte këtë besim”, sqaron ai.

Në fund, Lu bën sërish thirrje për negociata në kërkim të kompromisit. Megjithatë e ka një paralajmërim.

“Megjithatë, nëse udhëheqësit politikë nuk e duan kompromisin dhe nuk bien dakord për një tekst të përbashkët, ju bëjmë thirrje që ju ta votoni reformën. SHBA besojnë se kjo reformë është jetike për të ardhmen e vendit tuaj. Ju bëjmë thirrje që më 21 korrik të votoni pro reformës në drejtësi”, konkludon ambasadori amerikan.

Këngëtarët shqiptarë zbarkojnë në Europë pasi në Shqipëri nuk ka treg

July 7, 2016 by dgreca

Personazh/Një intervistë ekskluzive me muzikantin, këngëtarin, artistin e talentuar, Shenol Amet /

-Ka këngëtare shumë të mira, por ka që nuk kanë zë, por bukuri/

-Mëkat është tradhtia edhe gjithçka që është e jashtëligjshme /

Nga Hermes Nikaj /*

Shenol lindi në qytetin e Shkupit dhe filloi të merrej me muzikë qysh në moshën 10-vjeçare. Më pas u angazhua me festivalet e fëmijëve, ku kuptoi se muzika ishte gjithçka për të dhe një pasion i lindur. Shenol Amet, artisti i kërkuar i diasporës ka marrë pjesë në aktivitete të shumta si muzikant e këngëtar duke performuar live për shqiptarët kudo në botë (Turqi, Austri, Gjermani etj). Në moshën 20-vjeçare formon edhe një bend muzikor, duke u bërë pjesë e shumë dasmave dhe gëzimeve të ndryshme familjare. 36-vjeçari vjen në një intervistë ekskluzive për lexuesit tanë, duke treguar sekretin e suksesit, lidhjen me diasporën dhe jetën e tij private.

-Shenol, një prezantim për lexuesin dhe për ne, do donim të dinim diçka më shumë rreth jush dhe punës që bëni?

Përshëndetje të gjithëve ju lexues, unë quhem Shenol dhe vij nga qyteti i Shkupit. Me profesion jam muzikant e këngëtar. Të tjerat jua tregoj më poshtë (qesh)

-Në Zvicër dhe Gjermani, a vijnë shumë këngëtare shqiptare?

-Po vijnë. Madje rregullisht. Kjo për arsye se tregu shqiptarë nuk e përballon atë shumicë këngëtaresh. Shumë prej tyre kanë zë të bukur dhe me të vërtetë performojnë art. Por ka edhe nga ato që nuk kanë zë por janë vetëm të bukura. Realitet i pranueshëm.

-Fillimisht jeni njohur si instrumentist, më pas këngëtar. Ky quhet guxim?

Po, është e vërtetë. Fillimet e mia kanë qenë si instrumentist dhe më pas fillova edhe të këndoj, një ndërthurje e cila u përshtat tek unë.

-Cili është sekreti i suksesit tuaj?

Në fakt nuk di të kem një të tillë… Por mund t’ju them se një mashkull në karrierë është një mashkull i kompletuar dhe të jesh vetvetja

-Publiku është ai që kërkon emocion dhe argëtim… Po artisti çfarë kërkon, ju konkretisht?

Ti pëlqejë muzika që unë bëj dhe duartrokitja, kaq më mjafton dhe vlerësohem pafund.

-Si e shikon jetën tënde profesionale në këtë moment të saj?

Deri tani shumë mirë, por gjërat e mira vijnë avash-avash. Jam i kënaqur me gjërat që i arrij me forcat e mia.

-Jeta private, si shkon?

Shkon shumë mirë.

-Ke ndonjë këshillë për ata që duan t’i futen muzikës?

Duhet punë, përkushtim, taktikë dhe shumë vullnet.

-Çfarë quani mëkat?

Tradhtia edhe gjithçka që është e jashtëligjshme

-Një mashkull i kuruar estetikisht, jam kurioz të di si e mbani trupin në formë?

Po, më pëlqen të kurohem dhe të ndjek trendet e fundit të modës. E mbaj trupin në formë sepse konsumoj shumë lëngje, fruta dhe fitness.

-Çfarë do përcillni këtë herë për fansat dhe lexuesit e gazetës?

Ju them se Shenol ju do shumë të gjithëve. Ju uroj një verë të mbarë, ushqehuni shëndetshëm dhe dëgjoni muzikë të mirë.

* E dergoi per Diellin: Alber Zholi

Life is war- listening in order to save the soul

July 7, 2016 by dgreca

By Alba Cela/

Dealing with the communist past is no easy feat for societies which struggle under the heavy weight of understanding the purpose of their suffering and the degree of their guilt. “Life is war- Surviving Dictatorship in Communist Albania” of author and historian Shannon Woodcoock, comes at an interesting time when there are several efforts to deal with the past in Albania, most of which are unfortunately rather touristy, in both scope and purpose. ‘Life is war’ is thankfully not trying to sell communism to the reader.

“Its combination of academic quality and literary skills sets this book apart from other works on communist Albania in particular and communism in general,”- writes Blendi Kajsiu in an earnest review capturing both the correctness and the warmth of the writing. Indeed the book provides the sort of reading experience equivalent to someone taking you by the arm with assertive strength and making you listen silently. These are stories that most Albanians are familiar with yet often fail to reflect on. There are real talking characters in Shannon Woodcock’s oral history collection where women, minorities and other individuals, often cast at the sides of the usual narratives, find a stronger voice.

There are simple life stories of loss and learning, discrimination and survival, jokes said under breath and compromises stuffed under the conscience. Stories ironically bound together by the experience of Albanian communism and yet scattered in their individuality of each personal life told. “I wrote this book because I don’t see my Albania in history books- Shannon says – in everyday life women exist… in this book women are people whose actions have stood alongside men’s- as in reality. This book also includes the experiences of Albanians who are Romani, Vlach- Albanian or Greek-Albanian.”

It sounds truly refreshing. Shannon’s characters, her interviewees, join her in a book promotion in Tirana in a hot day. After the ceremonies they start to thank her about the opportunity to talk. It is interesting how people who have suffered have always an urge to talk and the rest an inclination to be scared of listening. We sit in the promotion all together: people who have lost their family members to the regime, people who have been forced to relocate or change their lives, people who are good at telling stories and younger people who are trying to comprehend. Just sitting together seems to help all of us.

The telling life accounts in this book are of men and women who had different experiences of the regime, who underwent various types and degrees of changes, pain, adaptation and ultimately survival. It is the story of everyday life: of poverty and community, of earnest conviction and propaganda, of spies and pioneers with red scarves around their necks, Roma women and Vlach men. All these lives hurdled around the Albanian dictatorship, consumed by its punishing flames at times, left in peace by the routine at others.

I note down what Shannon says about healing, which is what we need more than anything. “It is healing to listen to each other’s’; experience of pain and injustice from that time , without saying that the person is lying or crazy or that they should forget it. “ It rings true. It is healing to read books like this for us who are trapped in between the regimes and seem to not know enough of either. And for those outside of Albania this book is much more revealing than any simplistic “Albania was North Korea of Europe” type of book out there. Maybe it was, but its story stull deserves to be told in an honest voice. Chapeau to Shannon for doing a bit of that.

You can buy this book in either hardcopy or electronic Kindle format at the website of the publisher: http://hammeronpress.net/shop/books/life-is-war/

KORTEZI: Tirana Times

MARTIRI I VOTES SE LIRE KUJTIM FRANGU JETOI PAK DHE DHA SHUME PER LIRINE!

July 7, 2016 by dgreca

Në 19 VJETORIN E VRASJES SË KOMISIONERIT KUJTIM TOFIK FRANGU/

Nga Besim Ndregjoni/

Ne këtë periudhë 25 vjeçare të ndrrimit të sistemit politikë kam organizuar dhe përkujtuar shumë figura të shquar antikomuniste të cilët kan lënë gjurmët e tyre në historine tonë kombëtare. Në mes këtyre martirve sot mbas 19 vitesh kujtojmë me respekt dhe venerim Martirin e votës së lire Kujtim Tofik Frangun. U mbushën 19 vite që çdo fillim të korrikut si vit shënues të kujtojmë ty Kujtim . Korrik 1977 vriten poetët e Librazhdit Vilson Blloshmi, dhe Genc Leka, për poezitë e tyre në mbrotje të lirisë. Diktatura i vrau në korrik se tronditej nga “Saharaja”shqiptare që kishte ndërtuar pushteti i tyre . Herojtë dhe martirët paskan të përbashkët jo vetëm idealet dhe lirinë por dhe vdekjen. 20 vite më pas në vitin e zi të 1997 falangat ideologjisë komuniste që nuk ju nënshtruan gjykimit për krimet e kryera të diktaturës vranë në qendrën e votimit mbrojtsin e votës së lire, idealistin e lirisë, birin e të burgosurit politikë Kujtim Frangun, vetëm se ai nuk pranoi të cenohet vota e lirë. Ai votën e quante të shejtë, të pa prekshme, kurse pala vrasëse donte pushtetin me tjetërsimin dhe cënimin e votës.

Ajo donte sundimin ideologjik dhe politik pa votë të lire. Historia përsëritet i njëti plumb që vrau poetët , i njëti plumb vrau mbrojtësin e votës së lire.Kujtim, të kujtova ty, se ti je nga ata emra që për lavdi s’do t’ia dish kur jeta mbillet nëpër zemra me bekim perëndish.

Sot të kujtova ty, si një emblemë e gjallë e histories së re , e kësaj historie që dhemb. Pikat e referimit nuk kan të sosur në këtë 19 vjetor të vrasjes tënde. Populli një armë ka në dorë, Votën e lire dhe verditkin e sajë të cilën ti e mbrrojte me jeten tënde.

Ti ishe i përndjekur politike , por me dinjitet , jetove 42 vite , por jeta jote nuk matet me vite që jetove por me kualitetet njerzore që e përballove atë jete.

Jeton pak pak dhe bën shumë , e tillë ishte jeta e martirit të votësë lire Kujtim Frangu. Ai përçonte “Mirësi” dhe kjo i buronte nga vuatjet që kishte kaluar në sistemin diktatorial. Motua e tij ishte “Të falim ne , që të pendohet të tjerët. Me urretje nuk shkohet larg…

I sakrifikicës për të tjerë deri në vetëflijim. Përjetuesi i viteve të burgut të babait të tijë Tofik Frangu që vuajti jo pak por dhjetra vite, vetëm se ishte fisnik dhe nacionalist dhe spranonte ditatin e krimit komuniste. Kujtim Frangu e kuptonte demokrcinë me thënjen e ish Presidentit Abraham Linkol, Aq sa nuk dua të jem skllav, po aq nuk dua të jem zotëri,. Gjithçka që nuk përputhet me këtë concept , bie në kundërshtim me demokracinë. Kjo shprehje kuptim plote përputhet me idealizmin dhe përkushtimin e kujtim Frangut dhe e karakterizon jo vetëm tërë veprimtrinë e jetës së tij por, dhe si komisioner i votes së lire për të cilën dha jetën I goditur me plumb nga një dorë gjakatare ditë e zgjedhjeve për deputetë e kuvendit të Shqipërisë në vitin 1997. Vdekja tregon se ç’njeri ke që qënë, thotë populli. Vdekjet më të bukura janë si ajo e

Kujtim Frangut, . Të biesh hero nga plumbi për nje ideal të lartë , për lirinë e njeriut , për të drejtën e vote së lire në demokraci. Zoti kur don , të shpërblen dhe me vdekjen.

Presidenti i Republikës së Shqipërisë Alfred Mosiu , me dekretin Nr. 4984 dt. 20.07.2005 e ka dekoruar Kujtim Frangun “Për merita të veçanta civile “me motivacionin “ Për kontributin e dhënë ,duke sakrifikuar dhe jetën në zhvillimet e demokratike në mbrotjem e votës së lire” Komisioni shtetëror I Këshillit të Ministrave me vendimin Nr. 19 dt. 12.07 1998 e ka shpallur Dëshmorë i Atdheut me motivacionin: Rënien në krye të detyrës si komisioner në Komisionin e Votimit”

Sot të kujtova ty në këtë korrik të verdhëremë, dhe u ndjeva i rëndësishëm duke marrë nga imazhi i yt. Sepse kujtesa për ty është një obligim për të dashur më shumë lirinë, të cilën ti na e mësove pak më shumë, duke vaditur rrënjët e saja me gjakun e rinisë tënde.

Former Kosovo President Begins Montgomery Fellowship

July 7, 2016 by dgreca

In an earlier visit to Dartmouth, in 2012, Atifete Jahjaga delivers a speech on the challenges and successes of state building in Kosovo. (Photo by Eli Burakian ’00)/

It’s not every day that students and faculty get to engage with a former head of state. But that’s exactly the opportunity the Dartmouth community will have this summer when a former president of Kosovo will be in residence as a Montgomery Fellow.

Atifete Jahjaga, who completed her presidential term in April, was the first female president of Kosovo and among the youngest heads of state in the world when she took office in 2011 at age 36. As president, she has weathered political crises, built international relationships, fought for women’s empowerment and against terrorism, and advocated for Kosovo’s integration into the European Union.

A strong advocate for women’s rights, Jahjaga attended the Women in Parliaments Global Summit in Jordan in May. In an editorial about that meeting published in The Huffington Post, she wrote, “For over a century, we have galvanized our societies to accept the clear reality that women are an inseparable part of the comprehensive progress of any societies, they are agents of peace, of conflict resolution, of state-building processes, and their direct involvement ensures a safer and a more just world for everyone. … It is thus imperative and smart to add the talent of women in the equation to find solutions to our common challenges.”

The residency will likely be an opportunity for Jahjaga to reflect on her presidency and to plan her future. “She’s too young to retire, and too important, I think, to what is going on politically in the world at this moment,” says Montgomery Fellows Program Director Klaus Milich. Jahjaga arrives in Hanover next week.

“She would like to be strongly involved with the Dartmouth community while she’s here,” Milich says. “She will visit classes, she will meet with students, she will meet with faculty. She really wants to engage.”

On Thursday, July 14, Jahjaga will deliver a public lecture on “Women’s Empowerment—Women’s Leadership” at 4:30 p.m. in Moore Theater in the Hopkins Center for the Arts. In addition, Milich says, formal and informal events will be scheduled throughout the term.

The Montgomery endowment, which invites individuals to the College to live, work, and share their perspectives as members of the community, was established in 1977 through a gift of Kenneth ’25 and Harle Montgomery.

“The purpose of the Montgomery Fellows Program is to give students opportunities to meet people like President Jahjaga who have real world experiences—to see the how academic theory connects to everyday politics,” says Milich.

This will be Jahjaga’s second visit to Dartmouth. In 2012 she delivered a speech on the challenges and successes of state building in Kosovo, and awarded former medical dean and physician James Strickler ’50, DMS ’51, the Humanitarian Medal of Mother Teresa for his efforts to implement health programs in the Balkan nation.

Dartmouth has a long relationship with Kosovo, beginning in 1999, when faculty and staff of the Geisel School of Medicine and Dartmouth-Hitchcock Medical Center traveled to Pristina to provide medical care in the aftermath of the war with Serbia. Since 2000, more than 100 faculty, students, and staff from Geisel have participated in an exchange program with the University of Pristina.

Since then, numerous students, faculty, and staff from Arts & Sciences, the Tuck School of Business, the John Sloan Dickey Center for International Understanding, and Thayer School of Engineering have participated in academic and cultural exchanges, collaborated on research and business development projects, and provided technical assistance to Kosovar counterparts. Most recently, five faculty fellows from the University of Pristina were on campus during the spring term, hosted by the Gender Research Institute at Dartmouth and by Tuck.