Archives for September 2016

“Humanisti Heshtur”, u shfaq në Producers Club Theater NY

September 29, 2016 by dgreca

BROADWAY NYC :Pas përfundimit të Javës së Filmit Shqiptarë në Nju Jork, në kuadër të ndarjes së çmimeve, vetë organizatorja dhe themeluesja e këtij festivali – producentja e njohur nga Kosova, në SHBA, Mrika Krasniqi, i ka dorzuar të dielën në mbrëmje në Producers Club Theater – protagonistitit të filmit dokumentar “Humanisti Heshtur” , filantropistit Nazar Mehmeti – çmimin “The best Documentar” – “Dokumentari më i mire”/

Nga Beqir SINA/

Një dokumentar 20 minuta (HD), ky , i cili i përket një seriali prej 8 dokumentarësh, të realizuar nga Merita Çoçoli, gazetare, aktore teatri, dhe prodhuese e dokumentareve, sidomos, ato, për perlën e kësaj treve shqiptare, Prespën me njerëzit e mrekullueshem të saj – ata që janë edhe të suksesshëm, kurbetqarët, që me dekada janë derdhur nëpër rrugët e botës.

Dokumentari “Humanisti Heshtur” shfaqur në Producers Club, njëra prej kinemave të vetme shqiptare, shumë afër me Broadway, e famshëm, të administratorit dhe pronarit të saj shqiptar Fredi Tollja, ishte me një pjesëmarrje simbolike, më tepër shoqërore, si një respekt dhe mirënjohje për “Humanistin e Heshtur” , siç e ka quajtur atë, autorja e këtij dokumentari znj.Merita Çoçoli.

Në këtë shfaqje e cila u dha vetëm 3-4 rrugë, larg nga Broadway – dhe Times Square, u mblodhën disa miq dhe shok të ngushtë të Nazar Mehmetit, bile edhe nga ata që kishin udhëtuar së bashku me të, prej Dallasit, Ismet Smajli dhe Ylber Korça. Miku i ngushtë i tij, deputeti Fatmir Mediu, kryetar i Partisë Republikane, veprimtari i dalluar Elmi Berisha dhe zyrtari nga Kosova Dr. Naim Dedushaj, kryytari Këshillit Kombëtar Shqiptarë, Haxhi Dauti- biznesmeni i suksesshëm nga Austria, Argëtim Hani, si dhe disa miq e shok të tjerë, bashkëvendas, të Nazar Mehmetit nga Waterbury.

Xhevat Limani, i cili është aktori i parë profesionist ndër shqiptarët e Maqedonisë me mbi tridhjetë vite pune në Teatrin shqiptar në Shkup, dramtug, dhe autor librash, mik i Nazar Mehmetit, moderojë shfaqjen e dokumentarit “Humanisti i Heshtur”.

Ai tha se Shqiptarët si popull – janë më tepër solist se sa korist., sidomos kur bëhet fjalë për të dëshmuar genin e tyre dhe të ndriçojnë qiellin shpirtëror, ata reagojnë jashtë formave Institucionale. Pra si subjekte me vullnet individual përballë dukurive, fenomeneve dhe çështjeve sociale dhe ato kombëtare.

Kohërat, përmendi Limani, gjithnjë kanë pasur heronjtë e tyre. Edhe, shekulli shqiptar natyrisht ka protagonistët e vetë., duke filluar që nga Pellasgu i madh deri tek Shën Tereza e Shqiptarëve.

Më tej, zoti Limani, duke u ndalur në dialektikën e botëkuptimit të sotem shqiptar, duke marrë parasysh fakte për male me punë, siç i quajti ai, veçojë ato që ka bërë, Nazar Mehmeti.

I cili , po simbas tij, mund të llogaritet kampion I humanizmit shqiptar në botë. Mbasi u shpreh Limani, edhe personalitetet në historinë e një kombi, natyrishtë që vleresohen në bazë të veprave e jo deklaratave dhe “rrahjes së gjoksit dhe vetë-lavdërimeve”.

“Nazar Mehmeti, ka ndihmuar me kontributin e tij, tha Xhevat Limani, ndërtimin e shtëpiseë së Kulturës në Gerncar, ndërtimin e shkollës në Kranj. Ndërtimin dhe përkujdesjen e varrezave të vendlindjes. Ndërtimin e Teqes bektashiane në Kranje. Shkollimin e një numëri të madh të studenteve .

Ndihmat e mëdha për Luftën e UÇK -së, së bashku me komunitetin e Dallasit për luftën dhe Pavarësinë e Kosovës e të shqiptarëve në Luginën e Preshevës. Ndihmat e pakursyera për Luftën e shqiptarëve nën Maqedoni dhe me gjerë. Ndihmat e pandalura për themelimin dhe ndërtimin e Universitetit të Tetovës.

Ndihmat, e dhënë individeve dhe shoqatave për promovime librash, filmash dhe aktivitetet të ndryshme rreth mësimit të gjuhës shqipe, nëpër shkollat shqipe të SHBA-ve. Ndihma dhe mbështetje të shumta materiale për festivalet dhe takimete e ndryshme të personaliteteve të shtetit shqiptar, qeverisë së Kosovës, si dhe shumë prezentime të shqiptarëve nga Ilirida dhe vise tjera” tha Xhevat Limani duke shtuar se ndihmat dhe mbështetjet e Nazar Mehmetit, s’kanë të numëruar”.

Ai i kujtojë shikuesve se e bëri këtë përshkrim – ilustruar me atë çfarë ka bërë Nazar Mehmeti, sa për të përkujtuar sado pak portretin e tij human, që natyrishtë simbas Limanit protreti i Nazar Mehmetit “do të jetë trajtesë motivuese edhe për poetët, shkrimtarët, piktorët, dokumentaristët, filmbërësit dhe muziktarët”.

Më tej, Xhavat Limani, duke u nisur nga veprimtaria e tij e madhe i asaj pune, që ai prezatojë, tha se duhet t’i propozojmë dhe të mbështesim propozimin e Ish kryetarit të Senatit te Universitetit te Tetoves z. Milaim Fejziu që Nazarit, ti akordohet tituli : Doctor causas honoris(Doktor nderi I Universitetit te Tetoves).

Dhe, një nga salllat apo amfiteatrot për ligjerata të mbajë emrin Nazar Mehmeti, siç praktikohet nëpër Universitetet amerikane, kur donator të ndryshëm japin para, atëhere auditorium të ndryshme mbajnë emrat e donatorëve.Ndërkohë në fund Xhevat Limani tha se “Presidencës së shtetit shqiptar duhet t’i propozojmë që veprimtarit të madh, marathonomakut të heshtur në fushën e humanizmit, ti jepet titulli “NDERI I KOMBIT”.

Ndërsa, gazeta jonë duke folur me autoren e këtij dokumentari online, Merita Çoçoli, ajo tha se është nga Korça, e martuar dhe jeton në Shkup, teksa punon në Televizionin MTV 2, si gazetare, por ka dy profesione aktore dhe producente.

“Unë e kam bërë filmin dokumentar me 8 seri me shqiptarët e Prespës, tregon ajo, teksa dokumentarin për Nazarin, e kam veçuar nga këto seri, mbasi ai është një projekt privat i imi. Në të cilin Televizioni i Maqedonisë më ka ndihmuar, vetëm me arkivin, dhe akoma nuk e ka shfaqur premierën, e sapo përfunduar.

Çoçoli, thotë se është e motivuar për këtë dokumentar ngaqë sipas saj figura e Nazarit , është madhore, ashtu si të paktën e ka njohur ajo.

Dokumentari i saj në se e shikon ka disa episode me shumë emocione, ku fotografia dhe ndenja e portretit në këtë film, janë shumë të ndjeshme dhe të kapshme për shikuesin, dhe, jo vetëm për ata që kan dëgjuar, por mendojë se edhe për ata që e njofin mirë Nazar Mehmetin, në SHBA, duke e bërë atë edhe protagonistin e një filmi dokumentar si ky “Humanisti i Heshtur”, që të duket sikur ne jetojmë me Nazarin çdo ditë.

“Premjerën e shfaqa për herë të parë në amfitetarin e Durrësit në Shqiperi, e shikuan një numër i madh shikuesish, të cilët u çuditën që paska njerëz të tillë shumë human dhe shumë të thjesht, siç është edhe protreti i Nazar Mehmetit, në filmin dokumentar ‘Humanisti i Heshtur”.

Më tej nisë e sqaronë, se ajo nuk ishte nisur ti bëj një portret të vetëm Nazar Mehmetit, ngaqë sipas saj edhe historia nisë ndryshe………!

Dhe këtë e lidhë prej nga koha kur Shoqata e Shqiptarëve “Prespa” në Chikago, shpalli një konkurs, për skenar me temë “Prespa ndër shekuaj”, ku ajo konkurojë dhe thotë se e fitojë.

Si u realizua dokumentari “Humanisti Heshtur”:

“Më mori në telefonë dhe më pyeti se çfarë duhej për ti realizuar këto dokumentare. I paraqita një skenar teknik, për ditët e xhirimit në Prespë, gjatë të katër stinëve, pranverë, verë, vjeshtë, dhe dimër, në xhirimet në Amerikë , Tetovë e me rradhë. Ramë dakort për shpenzimet dhe akomodimin në Amerikë, si dhe kontaktet me njerëzit që duhet të intervistojmë. Bariun, njëkohësisht e kisha edhe konsulent të dokumentarit. Mu desh ndërkohë të studjoj për shpërnguljet e prespareve, arsimimin, traditat, si mbijetojnë ata që kanë mbetur. Kjo, punë zgjati një vit. Se pari caktova drejtorin e fotografisë që është Iber Deari, një kineast i ri , por shumë i talentuar. Nga përvoja ime në Televizionin e Maqedonisë, kisha kontakte të shumta me njerëzit që bëjnë film, montazh, grafike e tij dhe kjo më ndihmojë shumë”.

Ndërkaq, vazhdon të tregojë autorja e këtij dokumentari pasi mbarova xhirimet e para në Prespë, ku përveç njerëzve xhirova edhe liqenin, malet nga sipër nepërmjet një tjetër kamere me dron, udhëtuam për në Amerike, dhe xhiruam në Michigan, Chikago dhe se fundi në Texas, gati dy javë.

“Bariu, xhaxhai i Nazarit, ishte gjithmonë me ne , dhe kur në Chikago shkuam edhe tek dasma e vajzës se Nazarit për të xhiruar, aty si vazhdon tradita e dasmave të shqiptarëve në Amerike, aty zbulova Nazarin Mehmetin dhe gjeta mes atyr presparve edhe atë që unë e qujta “Humanisti i Heshtur”.

Komunitet- Obligim shpirtëror për Nënë Terezën

September 29, 2016 by dgreca

Nga Ina Reçi/New York, Monroe College. Edhe pse disa anëtare të Organizatës së Gruas Shqiptare – Amerikane (The Women;s Organization “Hope & Peace”) u ndodhën në Vatikan më datë 4 Shtator 2016, për të marë pjesë në Ceremoninë e Shenjtërimit të Nënë Terezës, ato nuk u mjaftuan me kaq, por me kthimin në SHBA mbajtën në New York, Simpoziumin Letraro – Shkencor me Temë “Jeta dhe Vepra e Shenjtores Mother Teresa”.Në një nga ambjentet e Monroe College në Bronx, ku morën pjesë artistë shqitarë e të huaj, Zëvëndës Presidentë të Monroe College, dipllomatë shqiptarë, shkrimtarë, mësues, studentë, drejtues të NGO që veprojnë në SHBA, nën drejtimin e aktores amerikane Iliene Kristen dhe gazetares Mimoza Dajçi zhvilloi punimet ky sesion letraro – shkencor, ideuar kohë më parë. Për disa orë si në një film u hodh dritë mbi jetën e veprën e humanistes e bamirëses Gonxhe Bojaxhi – Nënë Terezës. Si traditë e çdo tubimi edhe ky simpozium hapi siparin e tij me Hymnet Shqiptare dhe Amerikane.

Nderuan veprimtarinë me kumtesat e tyre, aktivistja e njohur e komunitetit shqiptar në SHBA – inxhinierja kimiste Znj. Merita Shkupi, Zëvëndës Presidenti i Monroe College (indiani – amerikan) Dean Alex Ephrem Shah, i cili solli pasazhe të rëndësishme e të panjohura më parë nga jeta e bamiresitë e Nënë Terezës në Indi, Kryetarja e Organizatës së Grave “Marigona”në New Jersi – shkrimtarja Sabije Veseli, arsimtarja Violeta Mirakaj, studentët Ina Reçi, Shpresim Haxhaj etj.

Aktori Xhevat Limani interpretoi në shqip dhe anglisht poezi – krijime të Nënë Terezës, dhe poezi kushtuar Nënë Terezës, si dhe mbajti një kumtesë interesante rreth fakteve të jetës dhe respektit të saj në Shkup nga populli ynë, ku dhe kritikoi disa politikanë shqiptarë, të cilët sot tha ai u hodhën të parët në përkrahje të saj në Vatikan apo gjetkë, mbështetje të cilën ata duhet ta kishin treguar me kohë për Nënë Terezën. Këngëtari, shkrimtari dhe përkthyesi Z. Vasil Marku njëherësh autor edhe i një libri për Nënë Terezën, në referencën e tij, lexoi përveç të tjerave edhe shprehje e thënie të Nënë Terezës, perla që ajo i kishte praktikuar gjatë gjithë jetës së saj.

Ky aktivitet u përshëndet edhe nga të rinj shqiptarë, studentë të shkëlqyer nëpër universitet amerikane, të cilët vinë nga familje ish të persekutuara politike si në Shqipëri ashtu edhe në Kosovë. Lideri i Stacionit Policor Nr. 49 në Bronx, dhe Lideri i Distriktit Nr. 80 në Bronx, ish piloti amerikan Z. Joseph Thompson, një nga mbështësit kryesor të fushatës së Assamblyman Z. Mark Gjonaj në fjalën e tij, pasi vlërësoi këtë simpozium të rëndësishëm për Nënë Terezën, u ndal tek puna e palodhur dhe përpjekjet e Organizatës “Hope & Peace” për të evidentuar figura të larta si Nënë Tereza, por edhe mbështjen që kjo organizatë i jep femrës shqiptare dhe amerikane në rast nevoje e humane në tërësi.

Eshtë e vërtetë që shumë nga diaspora shqiptare u vunë në lëvizje e mbajtën aktivitete të ndryshme me ratin e Shenjtërimit të Nënë Terezës, vendosjen e Bustit të saj nëpër vende të rëndësishme në New York, gjë të cilën kjo organizatë e vlerësoi shumë dhe e ka mbêshtetur, por edhe ato si nëna, vajza dhe gra shqiptare të Organzatës së Gruas “Hope & Peace” e ndjenin si obligim shpirtëror të mbanin një veprimtari shkencore, si trashëgimtare të Motrës së tyre të Shenjtë, pasi sipas tyre të gjithë besimtarët e përkrahësit e saj e kanë për detyrë të respektojnë Shenjtoren shqiptare, aq më tepër thotë Znj. Mimoza Dajçi, që në kohën e komunizmit asaj nuk ju lejua të takonte për së gjalli nënën dhe motrën e saj, por e gjitha familja u nda nga kjo botë pa përqafimin e lamtumirës.

Arstistja amerikane Znj. Ilene Kristen anëtare e Organizatës “Hope & Peace” e ndjeu veten mirë dhe të gëzuar që ju dha rasti të ishte pjesë e këtij eventimenti dhe ta drejtonte si moderatore. Ajo si aktore profesioniste me inteligjencën e mjeshtërinë e saj artistike diti ti japë ngjyra të këndshme takimit, duke biseduar me të ftuarit si miq të vjetër e dashamirës të saj.

Monitori i vendosur në krye të sallës herë pas here shpaloste në ekranin e madh pamje filmike nga jeta dhe vepra e Nënë Terezës. Për efektetet elektronike të programit u kujdes veprimtari i palodhur i komunitetit Prof. Haxhi Berisha. Në mbyllje ky simposium, fokusi i të cilit ishte figura e Nënë Terezës, u mbyll me këngëtaret e njohura Sebahate Berlajolli dhe Fllanxa Sela Pollozhani, repertori i këngëve dhe interpretimet e të cilave u duartrokitën nga të pranishmit.

Organizata e Gruas “Hope & Peace”, një subjekt i pavaruar shoqëror në SHBA me drejtim human e bamirës nuk rresht së kujtuari, vlerësuar e nderuar njerëz të rrallë të komunitet që me përpjekjet e tyre në emigracion angazhohen edhe me veprimtari tē ndryshme kulturore, humane e bamirëse në dobi të diasporës shqiptare dhe amerikane. Një nga drejtueset e kësaj organizate Znj. Mimoza Dajçi në prononcime të ndryshme të saj tha se, ngritja e këtij paneli shkencor sot këtu, dedikuar Nënë Terezës është një nga mënyrat e gjetura që ne si femra në diasporë të nderojmë motrën tonë Shenjtore Nënë Tereza, e më shumë se kujtdo thotë ajo na takon edhe ne si gra e vajza shqiptare për ta ngritur zërin tonë paqësor e human për Nënën e Bamirësen e përkushtuar ndaj varfërisë e të sëmurëve në botë, Shenjtores Shqiptare Nënë Tereza.

Duke falenderuar të gjithë pjesëmarësit, si për praninë e referencat e tyre Znj. Dajçi u ndal në kohën që ata shpenzojnë duke marë pjesë edhe në evente të tilla, pasi tha ajo koha është shumë e çmuar për të gjithë dhe ju falenderoj të gjitheve së bashku që i kushtuam pak kohë figurës së Shenjtores së Ndritur Shqiptare Nënë Tereza.

Drejetoresha Ekzekutive e Zyrës së Kontrollorit të New York-ut Z. Scott Stringer, Znj. Ashley Torres dhe artistja Ilene Kristen u ndanë “Çertifika Mirënjohje” infermieres Cynthia Arzu, veprimtares Merita Shkupi, poetes e publicistes së njohur Elida Buçpapaj, aktivistes Altina Siqesa Sina, veprimtares Nexhmije Hoxha, veprimtareve Sabije Veseli, Pranvera Reçi, Violeta Mirakaj, Gonxhe Meta, Zyre Musliu, Sebahate Berlajolli, Nebahat Berlajolli, Fllanxha Sela Pollozhani, Kimete Haxhaj, Zëvëndës Presidentit të Monroe College Z. Dean Alex Ephrem Shah, aktivistit Z. Elvis Arzu, dipllomatit Z. Skender Shkupi, Prof. Haxhi Berisha, veprimatërt Gentian Gjinaj dhe Armand Gjinaj, Shpresim Haxhaj etj.

* * *

Në një nga takimet mes shqiptarëve dhe Presidentit Bujar Nisahni në New York, ku drejtueset e kësaj organizate patën rast të takonin Zonjën e Parë të Shqipërisë Znj. Odeta Nishani, i afruan asaj në shenjë respekti një “Mirënjohje” të tillë, e cila e vlerësoi dhe mirëpriti me kënaqësi.

Kjo organizatë ndihet shumë e lumtur që nëpërmjet veprimtarive të tyre të vlerësojnë individë të ndryshëm, të sakrificës për kombin, popullin shqiptar e amerikan, pasi thotë Znj. Dajçi, atdheu ynë Shqipëria akoma edhe sot e ka shumë të vështirë të ndajë Medalje me shumicë, apo të respektojë e nderojë njerëzit e dalluar të kombit. Megjithëse kohët e fundit ka përmirësime në këto drejtime, por akoma ka punë për tu bërë, pasi thekson ajo duhet të shkundemi nga burokracitë e së shkuarës, të përfitojmë nga e sotmja e veçanerisht nga vlerat pozitive të botës së qytetëruar veçanerisht perëndimit.

Nga podiumi i këtij auditori një falenderim special ju drejtua drejtuesve të Monroe College në Bronx dhe Prof. Haxhi Berishës për oportunitetin që i jep diasporës shqiptare për të organizuar aty aktivitete të ndryshme.

Pas përfundimit të këtij Sesioni disa anëtare të kësaj organizate u drejtuan për në Qendrën e Misionereve Mother Tereza – NewYork, ku shfaqej filmi dokumentar kushtuar jetës dhe veprës së Nënë Terezës, si dhe u hap ekspozita dedikuar Nënë Terezës. Në këtë qendër ku ka qëndruar kohë pas kohe qysh prej viteve 80′ Nënë Tereza, Organizata “Hope & Peace” u prit me dashamirësi dhe respekt nga Motrat e Misionit Mother Tereza, takimet e tyre u lanë të hapura për bashkëpunime të reja.

New York, 25 Shtator 2016

Shqiperia e gatshme per investime nga Amerika

September 29, 2016 by dgreca

Nga Skënder Karaçica/

Presidenti i Shqiperise,Bujar Nishani,me bashkepunetore dhe e shoqeruar nga Ambasadorja ne Uashington Floreta Faber vizituan Dhomen Amerike-Izrael te Tregetise ne Cikago dhe me perfaqesuesit e botes se bisnesit dhe te kompanive u bisedua per rruget e bashkepunimit ekonomik dhe te mundesive per investime ne ekonomine shqiptare.Ne kete takim ishin te pranishem SHSHA-SHGSHA nismetare per projektet ekonomiko-financiare per konsolidimin ekonomik Kosove-Shqiperi dhe te viseve etnike shqiptare ne Ballkan permes investimeve kapitale nga Amerika.

David Golder,anetar i Bordit te Federates Hebreike ne Cikago i deshiroj mire se ardhje presidentit Nishani dhe ne fjalimin e tij preku disa nga ceshtjet aktuale ekonomike dhe te bashkepunimit me Shqiperine dhe rolin e saj shumepaleshe ne rajon dhe ne bote.Tashti e kemi te njohur kontributin qe ka dhene populli shqiptar per pranine dhe shpetimin e popullit hebreike gjate Luftes se Dyte Boterore dhe nje mike e respektuar per shtetin e Izraelit.Ne paraqitjen e saj Jane Fischer,kryetare e Dhomes Amerike-Izrael te Tregetise i tha presidentit shqiptar se ky isntitucion ekonomik dhe te botes se bisnesit modern ne Amerkike,do te jete afer projeketeve qe na vijne nga Shqiperia dhe Kosova per te ndihmuar ekonomite e te dyjave vendeve qe tashme kemi shume njohuri per tere resurset e pasura natyrore dhe njerezore qe ka populli shqiptar ne hapesiren e vet.Miku i shqiptareve Daniel Shure,keshilltar-anetar i Bordit te ketij institucioni dhe ,,Ambasador Nderi,,i Shqiperise ne fjalimin e tij foli me respekt per popullin shqiptar dhe permendi organizimin e sukseshem te Konferences Ekonomike per Investime qe u mbajt vitin e kaluar ne Cikago,ku mori pjese delegacioni shteterore i Republikes se Kosoves me presidenten Atifete Jahjaga.Per tere rrugetimin e perafrimit dhe te njohjes me historine e bujshme,te haminizmit,te mikpritjes dhe per pranine dhe shpetimin e popullit tim hebreik ne Shqiperi dhe Kosove,na kane ndihmuar shume dy veprimtaret shqiptarte te SHSHA-se Mahmut Skenderi dhe Skenderi Karacica,qe per takimin e sotem dhe ne te ardhmen me institucionet e te dyja shteteve Kosove-Shqiperi ata na kane afruar projekte madhore politike dhe ekonomike,tha ne fjalen e tij Dan Shure.Para presidentit shqiptar,Daniel Shure paraqiti propozimin per organizimin e manifestimit ne Muzeun Holokaust ne Skokie,ku do te vehet Pllaka Perkujtimore me mbishkrimin:Prania dhe shpetimi i hebrejve gjate Luftes se Dyte Boterore qe u prit me duartroktije nga te pranishmit ne sallle.

Presidenti shqiptar Bujar Nishani ne fjalen e tij pershendeti ne emer te Shqiperise te pranishmit dhe bordin e ketij institucioni ekonomiko-financiar te tregetise dhe ne disa vija preku rrugetimin e Shqiperise drejt demokracise dhe te lirise,per ta qitur jashte faqeve historike regjimin komunist qe per 45 vjet kete vend e mbajti te izoluar nga bota demokratike.Shqiperia dhe Izraeli sot kane marredhenie te mira miqesore ne shume fusha te jetes dhe ne planin polik,ekonomik,kulturor per te dhene kontributin per paqen dhe sigurine nderkombetare.Me shtetin e Amerikes jemi ne miqesi te perjetshme ndonese ne rrethanat historike te renda per popullin shqipar ne Ballkan,kz vend mik na eshte gjetur prane dhe fjala e saj nder vite e pati shpetuar Shqiperine nga ndarja dhe grabitja e fqinjve tane.Ne vazhdim presidenti Nishani theksoi se per dyqind vjet te regjimeve pushtuese te Serbise ndaj Kosoves qe u la me gjak,vrasje,tortura deri ne shkalle te gjenocidit,perseri ne vitin 1998-1999,Amerika me aleatet e shpetoj nga asgjesimi popullin shqiptar ne hapesiren e vet kombetare dhe sot Kosoven kemi te lire dhe shtet sovran dhe demokfratik,theksoi ne fjalen e tij presidenti Nishani.Nje pjese te fjales se tij presidenti shqiptar ia kushtoi ceshtjes se pranise dhe shpetimit te hebrejeve gjate Luftes se Dyte Boterore ne Shqiperi,qe per fatin jo te mire te kohes ne regjimin komunist ne nuk dinim asgje qe ju kemi pranuia ne familjet tona shqiptare dhe ju kemi shpetuar nga asgjesimi nazi-fashist.Ju keni ditur me shume per oret e historise vrastare ndaj popullit tuaj dhe te shpetimit ne Shqiperi,kjo per faktin se ne ishim te izoluar nga bota.Keto marredhnie sot po thellohen perdite e me shume,sikunder qe po takohemi sot ne Cikago dhe neser ne Shqiperi per te bashkepunaur ne planin ekonoimik dhe te investineve ku vendi im eshte i gatshem qe tju pres me tere infrastrukturen ligjore te shtetit shqiptar per investimet nga Amerika,tha ne fund te fjales se tij presidenti Bujar Nishani ne takimin me bordin e Dhomes Amerike-Izrael te Tregetise ne Cikago.

Fare ne fund,Steve Dishler dhe Michael R.Schmitt,para presidentit ritheksuan heroizmin e popullit shqiptar qe pranoi dhe shpetoj popullin hebreik ne kohen me te rende dhe falenderuan presidentin Nishani per viziten e tij ne kete institucion ekonomik dhe te tregetise,ku tashme ne kete kolektuv kane pranuar per te bere pervojen e duhur profesionale kater studente shqiptare nga Kosova dhe Shqiperia.

Skënder Karaçica
Executive Director

70-VJETORI I MARTIRIZIMIT TË AVOKATIT MUZAFER PIPA

September 29, 2016 by dgreca

Nga Frank Shkreli/

”Si asht e mundun zotnij, që një trup gjykues, i cili për kryetar ka një ish-“teneqexhi”, (ishte fjala për Koçi Xoxen), e për prokuror një ish-“kafexhi”, (e kishte fjalën për Bedri Spahiun), të munden sot me gjykue elitën e kulturës shqiptare?”,

Kështu është shprehur Avokat Muzafer Pipa më 22 mars të vitit 1946, drejtuar trupit që gjykonte, ndër të tjerë, At Gjon Shllakun, At Gjon Faustin, At Daniel Dajanin, përfshirë studentët Mark Çuni, Gjergj Bici, Gjelosh Lulashi, Fran Miraka, dhe Qerim Sadiku, të cilët u dënuan me pushkatim nga trupi gjykues në Shkodër. Në këtë gjyq, ku Avokat Muzafer Pipa shërbente si avokat mbrojtës i tyre, ai, sipas dëshmitarëve, me të vërtetë pat treguar një guxim dhe trimëri të paparë, por edhe altruizmin njerëzor, në mbrojtje të klerikëve katolikë. Megjithse ai nuk kishte ndonjë lidhje me jezuitët, françeskanët, ose me klerikë të tjerë, Muzafer Pipa u shty nga guximi, ndershmëria, nga heroizmi dhe ndjenja e drejtësisë për të afërmin — si avokat besnik që ishte ndaj profesionit të tij, për t’u ardhur në ndihmë klerikëve të pafajshëm.Ndërgjegja e tij nuk e lejonte të rrinte duar kryq përball padrejtsishë të tilla, madje megjithse ishte i vetdijshëm se një mbrojtje e tillë e klerikëve katolikë nga ana e tij, mund të çonte edhe në dënimin e tij me vdekje, gjë që më në fund edhe ndodhi më 30-shtator, 1946. Vëllai i Muzaferit, Profesor Arshi Pipa më ka thënë se avokati mbrojtës i klerit katolik, Muzaferi e bëri këtë punë krejtësisht në baza vullnetare, pa u marrë asnjë lek të akuzuarve për shërbimet e tij. Për më tepër, ai e bëri këtë detyrë me pasion dhe me bindjen më të madhe, duke dhënë prova të pa-diskutueshme dhe duke bërë një mbrojtje të jashtzakonshme me fakte se akuzat shpifëse të gjyqeve komuniste kundër klerikëve shqiptarë ishin fals.

Disa muaj pas këtij gjyqi dhe pas pushkatimit të klerikëve katolikë të lartë përmendur, autoritetet komuniste e arrestojnë edhe Muzafer Pipën duke i mohuar atij të drejtat e tija bazë, si avokat dhe si qytetar. Ai u torturua nga autoritetet komuniste me një hakmarrje të egër për kurajon dhe vendosmërinë e tij civile dhe profesionale që ai tregoi në mbrojtje të të drejtave të klerikëve katolikë shqiptarë.

Profesor Arshi Pipa shënon në “Librin e Burgut” se, “Im vëlla, Muzafer Pipa, avokat, qe arrestue në Shtatuer, 1946 dhe mbasi u torturue deri në vdekje, u nxuer dhe u vra me nji batare automatiku në Degën e Sigurimit të Shkodrës, kinse kishte dashtë t’ikte”. Arshi Pipa, në “Librin e Burgut” shënon gjithashtu se vrasjen e vëllait të tij Muzaferit ia kishin mbajtur të fshehtë dhe se e kishte mësuar vetëm gjatë procesit të dytë kundër tij, në Prokurorinë e Durrësit. Në “Elegjinë Vëllaznore”, kushtuar vëllait Muzafer, në lidhje me këtë deshpërim të thellë, poeti shprehet se:

“Ma thonte zemra e ngrata

Se jeta t’kishte lanë

Edhe pse shokët e miqtë

Nuk dojshin me ma thanë”.

Fatkeqsisht, Muzafer Pipa si shumë intelektualë patriotë shqiptarë të kohës së tij e pësoi jo vetëm nga komunizmi por edhe nga fashizmi. Me okupimin e Shqipërisë nga Italia, Muzafer Pipa, së bashku me shumë studentë të tjerë shqiptarë dërgohet në kampe përqëndrimi në Itali, ndërkohë që lirohet pas dy vjetësh dhe i jepet mundësia të vazhdonte studimet që përfunduan me diplomimin e tij në universitetin e famshëm të drejtësisë në Padua. Profesor Arshi Pipa, në lidhje me vuajtjet dhe mundimet e të vëllait gjatë kësaj periudhe mundimesh për mbarë familjen Pipa, ka shënuar se, “Im vëlla pat qenë burgosë nga auktoritetet fashiste italiane në ishullin Ventottene, afër Gaeta-s, më 1940 dhe ma vonë qe internue në kampin nazist të Prishtinës, më 1944”, duke u shprehur në poemën Elegjia Vëllaznore, kushtuar vëllait të vrarë se:

“Ti vuejtje, ti rreziqe

Durove simbas stinës

Nga ishulli i Ventottenës

Ndër telat e Prishtinës”

Në fund të vitit 1944, Muzafer Pipa lirohet nga kampi nazist i përqendrimit në Prishtinë dhe këthehet në Tiranë për të ushtruar detyrën e avokatit. Megjith aftësitë dhe edukatën e tij si avokat i diplomuar në Itali, Muzafer Pipa refuzon t’i bashkohej regjimit komunist të posa vendosur në Tiranë, pasi kishte venë re qyshë heret shkeljen brutale të të drejtave bazë të shqiptarëve nga regjimi i ri komunist i Enver Hoxhës.

Në vitin 2008 Shkodra e tij i akordoi titullin “Qytetar Nderi”. Ndërkohë që ish-Presidenti i Shqipërisë Topi e ka dekoruar Muzafer Pipën me Urdhrin, “Nderi i Kombit” (pas vdekjes) me motivacionin: “Patriotit dhe intelektualit të shquar, që gjithçka që pati, dijen, kulturën dhe jetën e tij të re ia kushtoi çështjes së lirisë, drejtësisë dhe demokracisë, duke kundërshtuar deri në flijim vendosjen e diktaturës në Shqipëri”.

Në kujtim të vëllait të martirizuar nga regjimi komunist, megjithse poeti nuk dinte për veten e tij nëse do të dilte i gjallë nga burgjet komuniste të të asaj që ai e ka cilësuar si “kohës së robnisë”, i betohet vëllait të vet të vrarë, Muzaferit se:

“Kur ndofta nga mizori

Po përgatitet ura,

Për mue këtë herë, e kanga

E mbramë asht kjo që thura.

Me gjakun tand deshmori

Vulosi sot nji be

Përbuzi komunizmin

E truhem për atdhe.”

Avokati Muzafer Pipa sakrifikoi jetën e vet me dinjitet dhe ndershmëri, duke luftuar për kauzën e drejtësisë dhe në mbështetje të të drejtave të njeriut për bashkadhetarët e tij, pa marrë parsyshë përkatësinë e tyre fetare dhe as dallimeve të tjera. Prandaj, është me vend që në këtë 70-vjetor të martirizimit të Avokatit Muzafer Pipa – këtij, “Armiku të shtypjes e bir besnik i Atdheut” — jo vetëm katolikët, por mbarë kombi shqiptar ta kujtojë me nderim dhe respekt ketë hero të kombit, me shpresën që gjaku i tij të mos jetë derdhur më kot dhe që shembulli i altruizmit të tij human, guximi, trimëria dhe vendosmëria e tij si shqiptar dhe si jurist, në mbrojtje të drejtësisë për bashkombasit e vet para xhelatëve sllavo-komunistë, të frymëzojë brezat e rinjë të shqiptarëve.

Më mirë një mulli se sa një Hec, Tropojë!

September 29, 2016 by dgreca

Nga Ilir Levonja/

Nga dje…, pasdreke në internet qarkullojnë disa video e foto. Ku mjete të rënda, si Varinksi, kamiona repoltabël etj., i sillen përgjatë, lumit të Valbonës. Flitet për ndërtimin e një Hec-i. Kjo mania shqiptare e zhurmës së investimeve. Se gjoja jemi vendi i parë në burimet ujore. Dhe të shfrytëzojmë sa të mundim lumenjtë. Kudo që i kemi. Ato gryka malesh që pasi i lidhim me beton i quajmë kaskada. Eshtë më se e vërtetë, që jemi një vend me burime potenciale ujore. Po aq sa është e vërtetë vuajtja për pikën ujit. Çdo vit flitet për investime ujësjellsash. Dhe çdo vit, muaj e përditë çajmë rrugë qytetesh. Sepse çdo vit e përditë flasim për amortizimin e rrjeteve të shpërdarjes. Eshtë e vërtetë që kemi plot.
Ujë me shumicë kemi. Por buzë plasur vdesim për pikën e ujit.
Nga ana tjetër, këtë e verteton edhe një fakt i makthit njerëzor. Ai shirave të vjeshtës. Apo prag pranverës. Ku zona e nën Shkodrës ka si mallkim hapjen e portave të Fierzës e Komanit. Krenaria jonë nga koha e izolimit.
Bëhet fjalë për ndërtimin e 30 Heceve. Dhe sipas të dhënave që mezi vinë, 14 nga këto do ndërtohen brenda parkut kombëtar ku rrjedh Valbona.
Ajo që më shqetëson. Dhe që shpesh të tjerët ma tekstin si një lloj panjohje timen me problemin. Ose si një revansh që e shoh vetëm zi punën e qeverisjes. Eshtë një fakt i thjeshtë. Ngritja e supeve nga vendasit. Një lloj padrite, pa qënie fare në dijeni se çfarë ndodh në truallin e tyre dhe përreth. Veç habi se ah…, e se si një mëngjes, gushakët e hekurt dhe bubuzhelat rrëmues gdhihen aty. E i futen vënçe terrenit. Dhe të parafytyrosh planet kohore midis prurjes së shtetarëve aty, në kohë fushatash. Me këtë kohën e mbërritjes së bubuzhelave prej hekuri. Të kap data. Mjafton të kujtosh se si zbarkuan në Dibër pak javë më parë. Gjithëfarësoj kallorexhiu. Të thuash se më fund i mbaruan hallet kësaj të uruare Dibër. Mjafton që zgjodhi një xhevahir. Një shushak nga e përditshmja që më me adhurim shikonte atë njëshin nga Tirana. Se sa popullin e tij.
Kështu edhe me luginën e Valbonës dje dhe sot. Dhe për më tepër mezi e gjen një kuadrat në shtypin e ditës. Pasi faqet e para janë në lukuni batutash për plehrat. Që para tre vjetëve nuk ishin të shijshme. Tani janë mjalt nga lulet e maleve të virgjër.
Po u drejtohem vetëm qytetarëve të Tropojës dhe malsisë së Gjakovës. Po u tregojë një rast këtu tek unë. E kam nja 300 metër larg shtëpisë. Një njëri deshironte të hapte një biznes. Një lavanteri për pastrimin dhe hekurosjen e rrobave. Një biznes kaq i përhapur këtu në Amerikë. Na erdhën dokumentat derë më derë. Na u la kohë 1 javë që t’i shikonim. Donim apo jo t’i firmosnim. Të pranonim apo jo, hapjen e këtij biznesi këtu pranë nesh? Për shumë e shumë e arsye. Më e para prishja e mjedisit, apo e qetësisë etj. Ne pleqëruam dhe bvenduam. Biznesi sot është i gjithi një godinë tre katshe, me parametrat kohorë e gjithçka konform natyrës. Desha të them se na pyetën. Për një gjë kaq të vogël. Kurse aty në dheun tuaj. Ju pyeteni vetëm në kohë fushatash.
Kjo është fatkqësia dhe terraposhtja e vendit tonë.
Kjo është fatkeqësia dhe terraposhtja e juaj. Ndaj bëhuni zot të fatit tuaj.
Nga ana tjetër mania e investime për të fituar i sjellur atij vendit vetëm frymën e garës pa asnjë lloj kriteri. Merr bujqësinë, ke sera me shumicë aq sa prodhimi ishte baraz kalbje. Tani ka etje për energji. Dhe e mendoni, 30 Hec-e në atë brishtësi rrjedhe mes kreshtave dhe logut të shqiptarëve. Nuk ka industri më të keqe se sa ajo që prish industrinë e sajuar nga mëma natyrë. Sidomos kur bëhet fjalë për vende si lugina e Valbonës.
Aq më tepër kur mënyrat e prodhimit hidrike. Në raport me mënyrat e tjera si gazrat natyrorë, ose gazrat e çliruar nga kombinimet e elementeve kimik, gazrat e gjebër etj. Panelet diellore etj.. Pra mënyra hidrike janë pjesë e një teknollogjie të tejkaluar.
Nga viti 2013, syri iu vu Vjosës. Atë mot pamë protesta. Deri nga ekologjistë të huaj. Bëjeni edhe ju. Në fund të fundit, fatet tuaja …, e ardhmja juaj nëse duhet të përmbytet. Apo të mbetet ashtu një rrjedhë shtojzavallesh. Me ato bujtina malore. Me ato lugje e ku mrekullon folklori juaj. Jeni ju të parët për vulosjen e fatit tuaj.
Jo unë, shtetari nr kaq e aq, i protokollit sipas vitit rendor të Republikës së Shqipërisë.