Archives for March 2017

Një koment për Drtitan Hilën dhe fansat e tij

March 27, 2017 by dgreca

Nga Elida Buçpapaj /Publicisti dhe drejtuesi i Arenës tek OraNews Dritan Hila ka debatuar me shkrimtarin Agron Tufa në lidhje me të shkuarën diktatoriale.Shkas u bë një akt-ekspertizë e bërë nga Diana Çuli në vitin 1976 e cila u përdor pastaj për pushkatimin e poetit Genc Leka.Dritan Hila reagoi ashpër duke e fyer zotin Tufa si krijues dhe pas kësaj Agron Tufa botoi një dokument ku krimineli Feçor Shehu i jepte një mirënjohje Yll Hilës, të jatit të Dritanit, për kontributin që kishte dhënë kundër të dënuarve të Spaçit, në një kohë kur i jati i shkrimtarit Agron Tufa ishte i burgosur në Spaç.Dritan Hila u mbrojt duke thënë se i jati i tij ishte pjesë e kundërzbulimit, ndërsa dokumenti i paraqitur nga Agron Tufa tregonte të kundërtën.

Pas kësaj në rrjetin social Dritan Hila vendosi foton e të jatit dhe shkroi në anglisht: “Ai ishte babai im. Jam krenar me ty vëlla. Ju e bëtë Shqipërinë të madhe dhe të respektuar!”Periudha gati gjysmë shekullore diktatoriale sigurisht nuk lë shteg për të ndjerë krenari, veç turp dhe vrarje ndërgjegje, sepse eshtrat e të vrarëve të pafajshëm kanë bërë një mal më të lartë se Korabi!

Ndërsa vuajtjet e të dënuarve dhe sidomos shtresës vulnerabël, grave dhe fëmijëve, që regjimi ua ka djegur jetën, janë turp kombëtar!Është shumë i rëndë fakti që në Shqipëri nuk është mbajtur qendrim ndaj krimeve të diktaturës, edhe 26 vjet pas rrëzimit të sistemit.

Kjo ka krijuar kaos duke e kthyer Shqipërinë prapa.Enver Hoxha vazhdon të mbetet Hero i Popullit, ndërsa është aktori kryesor i tragjedisë shqiptare.

Gjatë një ballafaqimi që pati këtyre ditëve në aeroportin Malpensa të Milanos me Keda Kacelin, të mbesën e një të pushkatuari nga regjimi hoxhist, Ilir Hoxha, i biri i diktatorit vazhdon e krenohet me të jatin.Dhe ai ka të drejtë, në fund të fundit, sepse as PD dhe as PS as nuk kanë tentuar që t’ja heqin këtë titull të lartë.

Natyrisht kur është fjala për prindin, kjo është një temë e vështirë, por vendi dhe shoqëria nuk mund të mbeten peng i së shkuarës, as për hir të Ilir Hoxhës apo të kujdo tjetër, aq më tepër kur ata vazhdojnë t’i kenë idhuj etërit e tyre.Bashkim Shehu, i biri i Mehmet Shehut, është rast unik, që i ka denoncuar krimet e diktaturës dhe të të jatit.

Sado e vështirë të ketë qenë, sepese familja e Mehmet Shehut pastaj u kthye vetë në viktimë, sipas asaj që thotë populli se çfarë bën e gjen, denoncimi i Bashkim Shehut nuk ka ndikuar për keq, por përkundrazi, ka qenë një katharsis. Bashkim Shehu ishte i biri i të jatit, por s’kishte asnjë faj për fajet e të jatit.

Shoqëria nuk mund të fajësojë bijtë për fajet e prindërve. Këtë gjë e bënte diktatura që i çonte në skëterrë bijtë se ishin të prindërve të tyre.

Si Bashkim Shehu, duhet të veprojnë edhe bijtë e atyre që patën një rol sistemin kriminal që ka shkaktuar viktima me mijra.

Kështu duhet të veprojnë nëse duan të bëjnë karierë duhet ta kenë ndërgjegjen e pastër përpara publikut.

Pastaj pyetja është a duhet të ndjejë shoqeria shqiptare keqardhje për persekutorët, për hetuesit, për ata që kanë torturuar apo kanë kryer akt-ekspertiza duke marrë në qafë jetë njerëzish ?

Kjo është një pyetje retorike. Një pyetje idiote !Natyrisht që jo!

Shoqëria shqiptare duhet të ndjejë mëshirë për viktimat!

Shoqëria shqiptare i është në borxh vuajtjeve dhe torturave të viktimave të diktaturës që janë me mijra e mijra.

Diktatura nuk ishte krenari, as për t’u krenuar, por ishte tmerr, ishte ferr dhe turp kombëtar sepse ka shkaktuar tragjedi njerëzore ndaj njerëzve të pafajshëm dhe familjeve të tyre.

Donald J. Trump’s Psychological Profile

March 27, 2017 by dgreca

By Selman REPISHTI/

University of Sarajevo (B+H)/

Nowadays, it seems countries that were recently under the totalitarian regimes are trying to taste the fruits of democracy. On the other hand, truly democratic countries want to breathe a fresh wind of change and, as a result, they incline to the conservative alternatives step by step. For the later group of countries, the republican/conservative option is considered a new political brand that should be followed, supported, praised and glorified….

Our post-modern society can be described as a broad, worldwide community of spectacle. The globalization processes strengthen the ties between people all over the world. People now do not want to take part in important world events. They rather want to observe scandals because these are interesting events, full of pleasure and excitement. This phenomenon is known as collective voyeurism.

In my opinion, Donald J. Trump is an extraordinary skilled showman; he is distinguished by his subversive public appearance. Social psychology says that if somebody, or something, is salient in our field of perception, we can easily notice and remember him/her/it; and as a result of this shallow cognitive process, this entity can influence our attitudes, thoughts, emotions, and behavior. Therefore, the first ace that Trump uses to play the (pre) election game.

The second one is his background of many years standing entrepreneurship. To be specific, he perceives the USA as a large business organization or international corporation (in terms of the foreign policy). Thus, he probably, regards emigrants as “applicants” who should fulfill all the prerequisites in order to be hired in a job position. In this case, the job position refers to living and working in the USA. Insofar as Trump’s primary preoccupations are real estates, building, selling, and marketing, it is nor surprising that he wants to set up a wall along the border with Mexico similar to the Great Wall of China. His suggestion that Japan and South Korea should build their own nuclear weapons, while withdrawing the American troops from these territories, is also in accordance with his chief preoccupation “using innovation and changing strategies in a business corporation”. Therefore, the pattern of his future chess-like moves can be predicted based on the following considerations.

From the perspective of personality psychology, Trump’s childhood and adolescence experiences (he was the fourth of the five children in his family, and he attended a military academy) have the following effect on his current public behavior and statements: it seems that he is a headstrong, ambitious person who wants to reach a high level of self-affirmation. He has to prove (to himself) that he is not a less important child, as well as that he is strong enough to survive his physical and social environment. Additionally, he has a very high need for power, dominance, and autonomy. So, his participation in the election race is a sort of self-transcendent gesture, influenced by his self-affirmation. However, I am afraid that Trump is too much self-centered that he will oversee or ignore American national interests. Furthermore, the fact that his wives were fashion model, actress, and photo model indicates that his personal value system is based on superficial beauty, appearance, and public image. His social (public) self is the only thing that matters (from his point of view) and it appears that the most appropriate social role for him is to be a celebrity, i.e. a well-known social figure, which is worth of all nation’s attention.

Besides, his strengths are the following:

He is so a self-confident person that can resist other political leaders and show the world that the USA is still strong, powerful, and vigorous country
When he wins and succeeds, the whole nation can feel this victory situation as their own (as most people want to identify themselves with an authoritarian, prosperous and strict leaders.
His business experience can be advantageous to the USA if he will use it for appropriate purposes, because every country can be considered as a corporation, with its incomes and debts, as well as partnership with other countries.

Of course, there are two main constraints that have to be underlined:

Psychologically speaking, he can be characterized as an A type of personality (these persons are short-tempered and impulsive, and their psychological nature makes them prone to heart attacks, poor relations with other people etc.)
I think that he is also a thrill-seeking person, and will show a kind of hazardous or high-risk behavior if he sits on the presidential chair.

Bernie Sanders, on the other hand, is a true democrat; however, his advanced age can turn voters away, and not vote for him; psychology tells us that we perceive old people as being conservative, traditional, conventional, and not open-minded.

Hillary Clinton’s surname can make people recall the old times and think of her political engagement as old-fashioned. The other element is her gender. From the corner of social psychology, nations want to set women in place of their president when they think that their country’s power and economy have decreased. The logic that lays behind this logic is : ”If our country will fail, let ‘the less (physically) strong person’ lead it. We will get over the ultimate failure much easier if we can attribute it to a woman and not a man”.

Because, these are the principal parts of the engine of the contemporary social machinery: competence, ambition, and aspiration (along with the high-achievement-seeking behavior).

————————-

Note: The author is a psychologist, author of several textbooks and dozens of articles on psychology. His latest publication Psihologija Licnosti : Teorija i Empirija was published in Podgorica, 2016)

—————————————————-

Sukses i Grupi Artistik i Këngës Qytetare Beratase në Turqi

March 27, 2017 by dgreca

Sukses i madh dhe vlerësim i Grupit Artistik të Këngës Qytetare Beratase, në Turqi/Nga Pierre -Pandeli Simsia/Këto ditë Grupi Artistik i Këngës Qytetare Beratase me mbështetjen e Bashkisë së Beratit, Kryetari, zoti Petrit Sinaj ndodhet në Turqi ku po konkuron ndër grupet artistike të vendeve të Ballkanit; shoqëruar nga regjisori i suksesshëm Shpëtim Dyrmishi dhe Drejtoresha e Qendrës Kulturore Berat, Gena Dura.

Ashtu si edhe herët e tjera në skenat vendase dhe të huaja, artistët e talentuar beratas po shpalosin mjeshtërisht Folklorin e Pashtershëm Beratas, Këngën e Bukur Qytetare Beratase, atë xhevahir në gjerdanin e artë të Kulturës Shqiptare.

Artistët tepër të talentuar dhe të sukseshëm: Drejtuesi aranxhuesi muzikor i grupit, mjeshtër Altin Metohu, Mjeshtri i suksesshëm, klarinetisti i talentuar dhe i suksesshëm, vlerësuar me çmimin “Laver Bariu” Mehmet Topi” tenori i mirënjohur Dhimitër Dushi, ajo, që gjithë jetën e saj sakrifikoi dhe ia kushtoi skenës beratase, që unë, në një reportazhin tim e kam quajtur “Mbretëresha e Këngës Qytetare Beratase” e mirënjohura Floresha Debinja, këngëtari i mirënjohur Kujtim Babunja…

Kënga Qytetare Beratase, interpretimi i shkëlqyer dhe dinjitoz i këngëtarëve, tingujt e ëmbël drithërues të klarinetës, interpretuar nga Mehmet Topi, shoqëruar në piano organo nga Altin Metohhu, kanë elektrizuar komplet sallën.

Spektatori si i magnetizuar nga tingujt muzikorë të mjeshtrave beratas është bërë një me muzikën dhe, duke dalë pastaj nga ai “hutim” ka shpërthyer në duartrokitje të gjata frenetike.

Vlerësimi që iu bë Grupit Artistik, artistëve beratas nga grupet më të mira ballkanike në Turqi, është suksesi tjetër i radhës që muzika e bukur qytetare beratase trashëgohet ndër breza për të qenë përherë e freskët, e pavdekshme.

Urime, suksese artistë të talentuar beratas.

Faleminderit Qendra Kulturore Berat.

Faleminderit Bashkia Berat Kryetar Petrit Sinaj.

Lek Mirakaj: Visar Zhiti, një diamant që trazon persekutorët

March 26, 2017 by dgreca

*Lek Mirakaj:A nuk do ishte e mjaftushme vetë dekorata që Z.President i ka akorduar Visarit për qëndresën e tij në burgjet e komunizmit. A nuk janë të mjaftushme shprehjet e vlerësimet që lideri i Partisë Demokratike dr.Sali Berisha, ka adresuar në drejtim të personit të Visarit./

Burgu i Spaçit. Një ditë pranvere e vitit 1980. Lek Mirakaj, ishte dërguar atje për të vuajtur ferrin e qelive dhe galerive të errëta, si të gjithë të burgosurit e tjerë politikë që gjeti në atë burg-minierë. Mes tyre ishte edhe Visar Zhiti, më të cilin thotë se ndau besim e respekt të plotë që nga momenti i takimit e deri sa dolën nga burgu, për të vijuar më tej më të njëjtin besim e respekt edhe në vitet pas rënies së regjimit e deri më sot.

Poeti dhe shkrimtari Visar Zhiti, së fundmi i ngarkuar me punë në selinë diplomatike shqiptare në Vatikan, është përfshirë sërish në një debat në distancë me presidentin e vendit Bujar Nishani, për shkak se ky i fundit dekoroi para pak kohësh një ish-hetues të regjimit komunist.

Por përgjigjja e persidentit ka qenë një akuzë e ashpër për Zhitin duke e fajësuar për rolin e spiunit gjatë periudhës së vuajtjes së burgut.

Kjo çështje hap sërish debatin mbi ish-bashkëpunëtorët e sigurimit të shtetit që lakohen më shpesh e më ashpër se sa vetë xhelatët e diktaturës.

Lek Mirakaj, si një ish i përndjekur politik, dhe i njohur i z.Zhiti në rrethanat e burgut, pranon të bëjë këtë bisedë për gazetën Shqiptarja.com, ngacmuar nga debate i hapur këto ditë pas akuzave për spiunim ndaj Visar Zhitit, dalë nga zyra e presidentit Nishani.

Mirakaj, në çfarë rrethanash jeni njohur me Visar Zhitin? Si ka vijuar njohja juaj me të?

Lek MIRAKAJ: -Me Visarin jam njohur në kampin famkeq të Spaçit në pranverën e vitit 1980. Disa shokë të mij që kishin përfunduar para meje në burg, ma prezantuan Visarin si një djalë serioz, i ndershëm, me të cilin mund të shoqërohesha dhe të flisja pa frikë dhe pa rezerva. Që nga ajo kohë e në vazhdim, ato raporte të respektit dhe besimit të ndërsjellët i kanë rezistuar, si viteve të burgut, ashtu edhe viteve të periudhes post diktatoriale.

Si mund ta portretizoni Visarin poet të burgosur?

Lek MIRAKAJ: -Poetët mund ti burgosësh, po nuk mund ti ndalësh që të jenë poetë. Të tillë kishte mjaft në burg. Me që është rasti po përmend disa pa dashur ti dalloj nga ata, që nuk do ti përmend. Poeti martir Havzi Nela me gjithë vitet e shumta të kaluara në tmerrin e burgut, ishte i apasionuar pas të bukurës, në cilëndo formë, që mund ti shfaqej. Luan Burimi, Zyhdi Morava, Hasan Bajo, Agim Hamidi, prifti katolik Simon Zefi (Hardhija) e plot të tjerë, punimet kryesore i kanë krijuar në kushtet e burgut, duke i memorizuar. Pa dyshim në këtë grup njerëzish të talentuar dhe të guximshëm, Visari shkëlqen si një diamant, që i bën hije pothuaj të tërë shkrimtarëve të ashtuquajtur, të realizmit socialist. Dhe mos të harrojmë se nëse punimet e tyre do binin në dorën e sigurimit, pasojat do kishin qenë fatale.

Si do t’i cilësonit akuzat kundër tij, për spiunim, gjatë kohës së burgut, artikuluar drejtpërdrejt nga zyra më e lartë e shtetit, ajo e presidentit?

Lek MIRAKAJ:-Më lejoni t’ju bëj një korrigjim të vogël. Nuk do ti konsideroj “akuza” thjesht do i cilësoj “SHPIFJE” të denja për korbat që vuajnë kompleksin e fajit ndaj Visarit e tërë Visarëve që u përballën me diktaturën dhe me qëndresën e tyre i prishin qetësinë dhe gjumin, atyre që në një mënyrë apo tjetër e ndjejnë vehten përgjegjës për krimet. Për tu thelluar dhe për të qenë pak më i qartë: Shpifjet që bëhen ndaj personit të Visarit, nuk kanë të bëjnë me Visarin si individ. Ato janë në vazhdën e përpjekjeve 25-vjeçare për të disktretituar të gjithë ish të burgosurit politikë, pra edhe mua personalisht e shokët e mi bashkëvuajtës. Jetoj në SHBA, kam ndigju gjithfarë shpifjesh, sharjesh e fyerjesh, nga më skandalozet, që janë adresuar ndaj president Obames, po ashtu ndaj presdentit Trump. Asnjëherë nuk ka bërë vaki që ata ta ulin prestigjin e ofiqit në nivele të atilla, që fatkeqësisht presidenti i vendit tim u bë protagonist, duke u marrë me shpifje, që mund ti tolerohen gazetave e revistave të gossipit dhe skandalit. E thashë se ka një praktikë të mirëorganizuar për të diskretituar ish të burgosurit politikë. Në mos gabohem kjo lojë e pistë pati filluar me akuzat e sigurimsit Neshat Tozaj, që akuzonte se ish të burgosurit politikë ,kanë qënë të gjith spiunë. Jemi dëshmitar të akuzave të zonjës së zezë, alias Nexhmije Hoxhës, se ish të burgosurit e ndergjegjes kanë qënë, hajdutë lopësh. Kjo e bën më të dhimbshëm reagimin e presidentit që e rradhit vehten me të lart përmendurit.

Sidoqoftë një dokument i botuar keto ditë nga drejtori i Institutit të Studimeve për Krimet e Komunizmit Agron Tufa deshmoi se z.Zhiti edhe pse ishte tentuar ti ofrohej ky rol, kishte refuzuar ta pranonte. A e njihni ju këtë histori?

Lek MIRAKAJ:-Le ta nisim nga fundi. Për këtë histori Visari ka shkrujtur në njërin nga librat e tij, kështu që nuk bën lajm. Sigurisht që e dinja direkt nga Visari. E dinja se kisha besim të ndigjoj çdo gjë nga Visari, ai e kishte kaluar proven e “zjarrit” me qëndresën shembullore në burgjet e diktatures komuniste. Sidoqoftë është pë tu përshëndetur veprimi kurajoz i Z.Tufa që e botoi këtë dokument, pa marrë parasysh se mund të ketë pasoja meqë përgënjeshtroi presidentin e Republikës. Ai jeton e punon në Shqipëri dhe ne e dimë se si shkojnë punët atje.

A e ploteson edhe më tej portretin prej qëndrestari të z. Zhiti ky fakt?

Lek MIRAKAJ:-Do i përgjigjem shkurt kësaj pyetje. Visari as që ka nevoje për këtë dokument per të vertetuar portretin e tij prej qëndrestari. A nuk do ishte e mjaftushme vetë dekorata që Z.President i ka akorduar Visarit për qëndresën e tij në burgjet e komunizmit. A nuk janë të mjaftushme shprehjet e vlerësimet që lideri i Partisë Demokratike dr.Sali Berisha, ka adresuar në drejtim të personit të Visarit. Apo tashti do na thonë se kanë gabuar, se ishin të pa informuar. Të shpresojmë se do jenë më seriozë dhe z. president do kete kurajon civile për ti kërkuar ndjesë Visarit dhe gjithë ish të burgosurve politike. Në fund të fundit, pranimi i gabimit vetëm të lartëson. Le të shpresojmë.

Kush mund të jetë ish i përndjekuri me inicialet P.V.që u aludua dhe me ç’qëllim u përmend ai?

Lek MIRAKAJ:-Jam më se i sigurtë se individi me inicjalet P.V. nuk egziston. Ai është krijesë e fantazisë inatçore të presidentit tonë që e vuri vehten në këtë pozitë të pa këndshme. Ai mund të pretendojë se etika nuk ja lejon të zbulojë identitetin e paditësit, se i është komunikuar në mirbesim, me siguri do perpiqet të bejë lojë fjalësh, une do thonja se ky P.V, ky lloj kujdestari që paska pasur hallin e pastërtisë morale të figurës, që do përfaqesonte vëndin pranë selisë së shenjtë, nuk ekziston.President mos harro se ne kemi dëgjuar shume akuza në drejtim të personit tuaj për ngjarjet e ish-shkollës së Bashkuar, po ne i kemi injoruar. Ju nuk mundët ta përmbanit veten por vendosët ti përgjigjeni në formën më të pa përshtatshme qytetarit Visar, që ndoshta, veç protestës për dekretimin e një ish-hetuesi, donte të të nxirte edhe ndonjë guriçkë që i shkaktonte dhimbje, që në rrethana specifike si ato të Visarit është më se e kuptueshme.

-Qëndrojme pak te jeta e burgut. A keni pasur ju përvoja personale qe lidhen me spiunë në burg. A ishte e vështirë të ruheshe prej tyre. Si e zgjidhnit çështjen e komunikimit të lirë në ato rrethana survejimi?

Lek MIRAKAJ:-Të pretendoje se nuk kishte spiunë në burg do të ishte përtej absurdes, do të ishte qesharake. Mbas viteve ’60-të dhe sidomos pas revoltës së Spaçit, regjimi për ta bërë jetën e të dënuarve më të vështirë, filloi të sjell nga burgjet ordinere elementë ordinerë. Këta në shumicën dërrmuese përbënin kontigjentin e spiunëve. Për t’ju shmangur spiunëve nuk ishte shum e vështirë. Flas për t’u rujtun nga bisedat politike, dhe më besoni këto lloj bisedash, i konsumonim pa rezerva. Mjafton që të zgjidhje shokët. Fatmirësisht ne ishim një grup shokësh që kishim kaluar tërë jetën me njëri-tjetrin në kampet e internimit. Në këtë grup pa asnjë rezervë ishte pranu edhe Visari, që me ironinë e tij, me batutat e gjetura i jepte kënaqësi tërë grupit tonë. Sigurimi përpiqej që të krijonte frymën e frikës dhe mosbesimit ndërmjet të dënuarve, por pa ja arritur plotësisht qëllimit. Po ju sjell një shembull. Të githa grupet dhe individët që janë ridënuar në burg, janë dënuar me dëshmitarë të rremë, që njiheshin nga gjithë të burgosurit si dëshmitarë profesionistë. Mjafton te lexosh Fatos Lubonjën.Sipas njohjeve të mia nga puna kërkimore në arkiva, një bashkëpuntor i sigurimit në burg, thënë ndryshe spiun në qeli, kishte disa mënyra rëkrutimi. Kishte sigurisht edhe pak vullnetarë mes tyre, por të shumtët e bashkëpunëtorëve, futeshin në rrjetin e sigurimit me rrethana shtrënguese, pra përmes forcës, torturave, kërcënimeve me anëtarët e familjes e njerëzve të tjerë të dashur…

Pra ishin viktima. Në këto kushte pse duhet të diskutojmë sot e 25 vjet për viktimat dhe jo për xhelatët?

Lek MIRAKAJ:-Konstatimi juaj për mënyrat e rekrutimit është mëse i saktë. Ishte dhuna fizike dhe psiqike, ajo që i denatyralizonte njerëzit. Për të ardhur keq se sa herë hapen këto diskutime, me shumë mllef dënojme ata fatkeqë që nuk mundën ti rezistojnë atij presioni të paimagjinueshëm dhe harrojmë ata që janë fajtorët e vërtetë, bishat që nuk linin gjë pa bërë kur gjenin pika ku mund të ushtronin presion. Ky diskutim na kthen te biseda që bëmë më lart. Është një politikë djallëzore dhe e qëllimshme për të diskretituar ish të persekutuarit dhe për të injoruar fajtorët e vërtetë. E kam thënë gjatë një interviste në Zërin e Amerikës, se spiunët janë hallka e fundit në zinxhirin e personave përgjegjës për krimet e diktaturës komuniste. Janë ish-sigurimsat, ish-hetuesit, ish-operativët, gjykatësit dhe ish-prokurorët që duhen demaskuar dhe në mjaft raste edhe vënë përpara përgjegjësisë ligjore, për dhunimin e të drejtave të njeriut.

A mendoni se ata qindra bashkëpunëtorë që janë vënë në shërbim në këto rrethana duhet të dalin hapur e ta distancojnë veten nga pusi i errët e plot sekrete që po mbahet i tillë, nga politika, me qellim prej 27 vitesh?

Lek MIRAKAJ:-Ju po thoni që të kemi Gunter Grras. Do kishte qenë një veprim që do i kishte hequr mundësinë dashakeqve, për të përdorur marifete si ky që u perdor karshi Visarit, për tu mbyllur gojën të gjithë atyre, që mund të protestojnë për trajtimin që i është bërë ish të persekutuarve, herë më shumë dhe herë më pak. Fatkeqësisht atë që nuk patën kurajo ta bëjnë këta individë të denatyralizuar, shpresojmë që ta bëjë autoriteti i hapjes së dosjeve të ish-Sigurimit.

Në qarqet e politikes jane artikuluar gjatë këtyre viteve dy shprehje tipike: “bashkëvuajtes dhe bashkë fajtorë” si dhe “fajin e ka sistemi jo individi”. Çfarë komenti keni për këtë?

Lek MIRAKAJ:-Pa hyrë në analizë të qëllimit për të cilin u përdor kjo shprehje, mund të them se pati pasoja më tepër se të dëmshme. Së pari as unë dhe as shokët e mi nuk e ndjejmë veten fajtorë për atë që ka ndodhur. Aq më pak mund ta ndjejnë veten fajtor: poeti H.Nela, heronjtë e revoltës së Spaçit dhe Qafë Barit, ata fëmijë të pafajshëm që vdiqën në kampin e Tepelenës sa për të përmendur vetëm disa. Do të kishte pasur një farë kuptimi kjo shprehje sikur ata që janë fajtorë dhe bashkëfajtor, të paktën të kishin kërkuar ndjesë, gjë që nuk ndodhi.

Përkundrazi duke i shmangur nga përgjegjësia, ata fajtorët, u bënë edhe më të pa fytyrë dhe agresivë. Edhe sot në tërë botën kërkohen kriminelët nazistë dhe kur identifikohen i jepen drejtesisë, pa marrë parasysh as kohën as rrethanat në të cilat ata kanë vepruar. Nuk ka dyshim qe sistemi ishte kriminal, po, për të vënë në jetë atë sistem kriminal kërkoheshin njerëz të përshtatshëm dhe të gatshëm për të bërë krime. Toleranca që ju bë kriminelëve dhe vënia e shenjës së barazisë ndërmjet dy ekstremeve të kundërta, solli atë pasojë që Partia Demokratike po e paguan sot. Krijoi përshtypjen se të dy palët e politikës janë njësoj. Një gënjeshtër monstruoze që pasuesit e Partisë së Punës po e përdorin me mjeshtëri. Fatkeqësisht njerëzit kanë filluar të harrojnë se në kurrizin e të ashtuquajtur të majte rëndojnë 50 vjet diktaturë dhe askush nga ata “bashkë vujtës dhe bashkë fajtorë” nuk ka kërkuar falje deri më sot.

A besoni se një ditë do të zbardhen të vertetat e krimeve të komunizmit?

Lek MIRAKAJ:-Të vertetat e krimeve të komunizmit. Për tu bërë transparencë e plotë e krimeve të komunizmit duhet vullnet politik dhe emancipim qytetar, gjë që në stadin aktual mungon plotësisht. Shkrimet e shkrimtarëve ish të burgosur ndoshta janë dëshmia më reale e asaj që ka ndodhur. Hapja e dosjeve të krimit komunist dhe Vetingu që kërkon transparencë për bashkëpuntorët dhe ish-komunistët, që duhet thënë se kanë qenë skalioni i parë i spiunëve të Sigurimit, po nuk u manipulua mundet të shërbejë në demaskimin e krimeve të komunizmit. Shoqëria shqiptare do jetë gjithnjë e sëmur po nuk arriti të shkëputet dhe të demaskojë krimet e diktaturës komuniste. Sot dhe brezat që do të vijnë do i jenë mirnjohës Visarit dhe atyre që me shkrimet e tyre kanë bërë që ajo periudhë e zezë, që kure mos u persërittë, të mos harrohet. Z.Visar është një pasuri kombëtare, jo vetëm për qëndresën po edhe për kontributin në thesarin e kujtesës, për të mos harruar. Do i uroja vendit tim që Visari o një tjetër Visar të jetë personi që do i japë institucionit që perfaqëson unitetin kombëtar, dinjitetin e munguar. Koha ka ardhur. Le të shpresojmë!(Kortezi:Shqiptarja.com. Publikohet me lejen e te intervistuarit)

A ka zoti Rama një plan B?!

March 26, 2017 by dgreca

Nga Enver Bytyçi/I zënë në befasi nga lëvizja shah-mat që i bëri kreu i opozitës, Lulzim Basha, kryeministri Rama ka shfaqur shenja lodhjeje dhe dobësie. Megjithatë duhet besuar se ai ka një plan A dhe një plan B. Protesta e opozitës dhe paralajmërimet e Bashës për të mos marrë pjesë në çertifikimin e zgjedhjeve farsë e të manipuluara kanë bërë që parlamenti dhe komisionet parlamentare të jenë të paralizuara. Ndërkaq replikat në distancë midis përfaqësuesve të dy partive të koalicionit, PS-së dhe LSI-së, së bashku me mungesën e opozitës në parlament kanë bllokuar jetën parlammentare në vend. Disa institucione të shtetit shqiptar veprojnë në mungesë të institucionalizimit të tyre e ndërkohë në prill pritet të fillojë proçedura e zgjedhjes së presidentit të Republikës. Ndërkaq opozita mund të bllokojë edhe funksionimin e Komisionit Qendror të Zgjedhjeve. Në këto kushte Edi Rama është i detyruar ose të pranojë dorëheqjen dhe kushtin e opozitës për qeveri teknike e shtyrjen e zgjedhjeve, ose të rezistojë në modelin e rezistencës së liderëve autoritarë oligarkë e diktatorë. Rezistenca e llojit diktatorial është njëra alternativë e tij, por edhe një mundësi e favorizuar për shkak të lidhjeve të tij me krimin e trafiqet e drogës, si dhe me politikën dhe lidershipin rus. Fijet e këtyre lidhjeve të sektit të Rilindjes i mban në dorën e tij i biri i diktatorit, Ilir Hoxha. Sipas diplomatit amerikan, Adam Ereli, Shqipëria, një vend I shndërruar në prodhuesin numër një të marijuhanës në Europë, ka një lidership në pushtet të lidhur me Rusinë. Të njëjtën gjë shprehu raporti i DASH për situatën e kriminalitetit dhe korrupsionit në vendin tonë. Zoti Rama ka si interes të tij themelor “fitoren” e një mandadti të dytë, me ose pa LSI-në. Për këtë arësye ka mundësi që ai të pranojë një qeveri me bazë të gjerë e të pranuar nga të gjithë aktorët politikë, me kusht që zgjedhjet të mos shtyhen. Qershori është koha ideale për të që ai të ketë mundësi edhe pa qenë kryeministër të manipulojë, bëjë presion dhe imponojë rezultatin zgjedhor. Kanabistët në qershor i kanë mbjellë plantacionet e hashashit dhe për interes të parave të drogës bëhen të gjithë bashkë në mbështetje të kryekanabistëve rilindas. Ndërsa në shtator e më tutje kjo mundësi zvoglohet në maksimum për shkak se qeveria e re teknike do të ketë dettyrim shkatërrimin e drogës dhe kanabisit, krahas përgatitjeve për zgjedhjet. Ndaj kërkesa e shtyrjes së zgjedhjeve e tmerron Edi Ramën. Opozita duhet të bëjë presion deri në fund që krahas qeverisë teknike të pranuar prej saj të imponojë shtyrjen e zgjedhjeve. Ndryshe aksioni i saj nuk do të kishte kuptim. Tentakulat dhe rrjeti i krimit e trafiqeve janë organizuar dhe shtrirë në të gjithë Shqipërinë. Këto tentakula duhen shkulur nga rrënjët përpara se të zhvillohen zgjedhjet parlamentare. Dhe kjo kërkon kohën e vet, e cila kurrësesi nuk mund të përkojë me 18 qershorin. Mesa duket këtij qëllimi i shërben edhe vizita e kreut të opozitës në SHBA. Mbështetja ndërkombëtare, para së gjithash e administratës amerikane, është thuajse gjysma e punës për të arritur në finish. Nëse realizohet kjo, pra shtyrja e zgjedhjeve me qeveri teknike, Rama do të tentojë më pas planin B të tij, destabilizimin e vendit, për të fajësuar opozitën, si shkaktare të anarkisë. Nga deklarimet e zotit Rama të ditëve të fundit marrim vesh se kryeministri ka në fakt në planet e tij destabilizimin e Shqipërisë. Ai po përmend vazhdimisht ngjarjet e vitit 1997, si model të destabilizimit të vendit. Madje kishte vënë në këtë rol akademikun kosovar, Rexhep Qosja. Ky i fundit revoltën e Ramës dhe miqve të tij në vitin 1997 e pati konsideruar si “kryengritje të vonuar”. Ndërsa tani, në një valë me Tiranën zyrtare, por në invers, kërcënon nga skaji tjetër, është bërë bashkë me Rilindjen në pushtet. Para 20 viteve e konsideronte progress shkatërrimin e shtetit, tani e konsideron regres protestën kundër qeverisë. Të dy këta, Edi dhe Xhepi, po bëjnë këto ditë akuza sipas të cilave “Opozita në Çadrën e Lirisë qenka një opozitë anti-shtet, kundërrevolucionare”, duke dhënë mesazhin se kësaj radhe revolucioni do të vijë nga “shtetbërësi” Edi Rama. Kështu ata edhe kur janë me rebeluesit kundër institucioneve të shtetit (mars 1997), edhe kur janë në krye të institucioneve dhe kundër rebeluesve (mars 2017) na shfaqen si revolucionarë përparimtarë, që kanë si qëllim as më pak e as më shumë se (pu)shtetin e lidhur me krimin dhe lindjen ruse. Duket qartë se Rama do ta përdorë kartën e destabilizimit të Shqipërisë si presion të brendshëm e të jashtëm. Eshtë tashmë e ditur se shumica dërmuese e shqiptarëve, përfshirë demokratët, nuk e duan destabilizimin e konfliktin social në Shqipëri, janë kundër anarkisë dhe luftës civile. Këtë e dëshmon fakti se Çadra e Lirisë për më shumë se një muaj nuk ka prodhuar asnjë incident, pavarësisht provokimeve të qeverisë dhe kryeministrit shqiptar. Në fakt kryeministri shqiptar me kërcënimin për përsëritjen e ngjarjeve të vitit 1997 më shumë ka për qëllim të tremb e frikësojë bashkësinë ndërkombëtare, sesa opozitën. Kjo, sepse zoti Rama i druhet unifikimit politik të faktorit ndërkombëtar sa i përket denoncimit që tashmë media perendimore i bën çdo ditë pasoja kriminale të qeverisjes së Rilindjes. Edhe nëse ende gjenden sorosistë të Brukselit, të cilët mbështesin kryeministrin më të inkriminuar në Europë, administrata amerikane dhe shumëkush në BE janë vetëdijësuar se problem në Shqipëri nuk është droga, krimi, trafiqet, korrupsioni, por është qeveria e zotit Rama, e cila jo vetëm bashkëpunon me organizatat kriminale, por ka projektuar veprimtarinë dhe produktin e kësaj veprimtarie kriminale. Ndaj duket qartë se bota demokratike do të pozicionohet qartë kundër një oligarkie e një kryeministri të tillë. Ndaj zoti Rama përdor dordolecin e planit B, atë të shkatërrimit të Shqipërisë, pse jo edhe të rajonit, nëse opozita shqiptare nuk pranon kushtin e tij për zhvillimin e zgjedhjeve më 18 qershor. Më me leverdi për Ramën do të ishte krijimi i trazirave në rajon, sepse në këtë rast ai do të lante duart nga përgjegjësia direkte politike e juridike. Por forca e liderit global është dobësuar aq shumë sa tashmë dhe kolegu e miku i tij në Beograd, Aleksandër Vuçiç, po e bllokon të japë intervista në konferenca shtypi pas samiteve ndërkombëtare. Për destabilizimin e rajonit Rama u përpoq e përpiqet të kapërcejë gardhin e Prishtinës e të Shkupit në ndihmë të realizimit të ndonjë skenari rus të destabilizimit për ta përdorur këtë si kartë të shpëtimit të pushtetit të tij të pakufiizuar personal. E ka dëgjuar dikush zotin Rama të dënojë ndërhyrjen ruse për grusht shteti në Mal të Zi?! Grushtin e shtetit në Turqi ai e dënoi menjëherë, fill pas presidentit rus, Vladimir Putin.Prandaj duhet bërë kujdes. Derri i plagosur është shumë herë më i rrezikshëm sesa një tufë derrash, të cilët nuk kanë në ndjekje gjuetarin.