Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for July 2018

‘Kosovo’s Mandela’ dies at 82

by

The president has announced three days of mourning/

1 Demaci

PRISTINA (Reuters) – Adem Demaci, a former long-term political prisoner known to ethnic Albanians as the “Mandela of Kosovo” for his resistance to Serb rule, died on Thursday at the age of 82, officials said.

FILE PHOTO: Kosovo Liberation Army (KLA) political representative Adem Demaci, addresses a news conference at Ljubljana’s airport. Feb. 19 1999. REUTERS/ Srdjan Zivulovic/File Photo

Demaci spent 28 years in Serb jails during Yugoslav times and was considered a symbol for Kosovo’s majority ethnic Albanians in their struggle with communist Yugoslavia and later Serbia for greater rights and independence for the province.

“It is difficult to accept that our symbol of resistance has passed away. He was always unbreakable and unbending in the face of every challenge,” Kosovo’s President Hashim Thaci wrote on Facebook.

The president has announced three days of mourning.

After he was released from jail in 1990 he served until 1995 as a human rights activist, reporting on abuses carried out under the regime of Slobodan Milosevic

He won the European Parliament’s Andrei Sakharov Prize for his human rights work in 1991.

In the late 1990s Demaci was the head of the political representative office of the Kosovo Liberation Army (KLA) which launched a guerrilla war.

Kosovo seceded from Serbia in 2008, almost a decade after a NATO bombing campaign ousted Serbian forces and ended the crackdown on ethnic Albanians.

It has been recognized by 115 countries, including 23 out of 28 EU members, but its UN membership is being blocked by Serbia’s allies Russia and China.

Reporting by Fatos Bytyci; Editing by Andrew Bolton

 

KUVENDI I KOSOVES, seancë komemorative për Adem Demaçin

by

-Kuvendi i Kosovës mbajti seancë komemorative në nderim të figurës së veprimtarit të shquar, Adem Demaçi/

-Haradinaj: Gjithë jetën për atdhe. Lavdi heroi ynë, Baca Adem/

1 Demaci Kuvendi zi1 qeveria ngush1 ramushi ngush

PRISHTINË, 27 Korrik 2018-Gazeta DIELLI/ Kuvendi i Republikës së Kosovës, është mbledhur sot për të nderuar figurën e veprimtarit të shquar, Adem Demaçi, i cili ndërroi jetë të enjten.

Kryetari i Kuvendit, Kadri Veseli, gjatë fjalës së tij, tha se Kosova ka humbur simbolin e gjithë lëvizjes kombëtare për lirinë dhe pavarësinë e saj.

Veseli tha se Adem Demaçi ishte i kombit dhe do të mbetet i tillë përjetë e mot.

“Vepra e tij shërbeu si burim frymëzimi jo vetëm për luftën tonë, për Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës, por edhe për ndërtimin e shtetit të ri të Kosovës, në bazë të themeleve të shëndosha, të vlerave të lirisë e demokracisë”, tha kryeparlamentari Veseli.

Nënkryetarja e Kuvendit të Shqipërisë, Vaselika Hysi, shprehu ngushëllimet në emër të parlamentit të Shqipërisë.

“Kosova e lirë humbi një ndër frymëzuesit dhe martirët e saj. Ndarja nga jeta e Adem Demaçit thërret për t’u bërë të gjithë më të fortë”, tha nënkryetarja e Kuvendit të Shqipërisë.

Kryetari i Kuvendit të Maqedonisë, Talat Xhaferi, tha se vepra e Adem Demaçit nuk do të harrohet kurrë.

“Nuk u ndal kurrë së menduari për atë se si të ndërtohet një shtet i pavarur, demokratik dhe i barabartë me të tjerët. Ndarja e Adem Demaçit nga jeta është humbje e madhe për të gjithë shqiptarët, por edhe për të gjithë njerëzimin. Personaliteti i tij unik është i pazëvendësueshëm dhe vepra e tij nuk do të harrohet kurrë”, tha kryetari i Kuvendit të Maqedonisë.

Në fund, mori fjalën djali i Adem Demaçit, Shqiptar Demaçi, i cili falënderoi të pranishmit.Pas mbledhjes komemorative, kryetari i Kuvendit të Republikës së Kosovës, Kadri Veseli, deputetë dhe drejtues të tjerë të institucioneve, bën homazhe para trupit të Adem Demaçit.

1 a Ramushi ademi

Haradinaj: Gjithë jetën për atdhe. Lavdi heroi ynë, Baca Adem/

Kryeministri i Republikës së Kosovës, Ramush Haradinaj, mori pjesë në ceremoninë komemorative dhe bëri homazhe pranë arkivolit të trupit të pajetë, si dhe u shënua në librin e zisë, pas ndarjes nga jeta të veprimtarit dhe simbolit të rezistencës së çështjes kombëtare, Adem Demaçi, e cila u organizua në ambientet e Kuvendit të Republikës së Kosovës.

 Pas homazheve, kryeministri Haradinaj, në librin e zisë shkroi “Gjithë jetën për atdhe. Lavdi heroi ynë, Baca Adem”. Pjesëmarrës në këtë ceremoni ishin, përveç përfaqësuesve më të lartë të shtetit të Kosovës, edhe kryetari i Kuvendit të Maqedonisë, Talat Xhaferi, nënkryetarja e Kuvendit të Shqipërisë, Vasilika Hysi, ambasadorë të akredituar në Kosovë dhe personalitete të tjera.

ADEM DEMAÇI NË KËRKIM TË LIRISË

by

 

-Adem Demaçi, simbol i rezistencës shqiptare në Kosovë,  edhe me grevë urie në kërkim të lirisë dhe në mbrojtje të fjalës shqipe/

1 Adem Greca '931 Ali Pdrimja6 Greva1 Rilindja Greva.JPG2 Grand Prishtine 20025 Demaci saharov1 Perf greva 93

-Demaçi në festimin e 57-vjetorit të gazetës tradicionale të Kosovës: Rilindja arriti ta luajë një rol që ta mbante të gjallë frymën kombëtare/

-Rilindja në numrin festiv të 12 shkurtit 2002 në faqen e parë botonte editorialin e shkruar enkas nga Ambasadori Xhon Menzis, Shef i Misionit, Zyra e SHBA-ve në Prishtinë/

-Me rastin e ndarjes së Çmimit Sakharov, në 4 dhjetor 1991,  Adem Demaçi tha: Në Kosovë pushtuesit serbomëdhenj, hegjemonistë e militaristë, përmes dhunës më të egër, po i presin një nga një arteriet jetëdhënëse të popullit shqiptar…/

SPECIALE-Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul JASHARI- PRISHTINË, 27 Korrik 2018/ Në Kosovë para  çerek shekulli, nga 24 maji deri në  3 qershor të vitit 1993,  u zhvillua një grevë e madhe e urisë e gazetarëve dhe shkrimtarëve shqiptarë, e nisur nga simboli i rezistencës shqiptare në Kosovë, Adem Demaçi, në kërkim të lirisë dhe në mbrojtje të fjalës shqipe, Ndërmarrjes Rilindja, në kohë të stuhishme, të rënda të pushtimit e të dhunës së egër nga regjimi serb, i cili pasi ndaloi gazetën tradicionale Rilindja, të vetmen të përditshme shqipe në Kosovë, po ia merrte për ta tjetërsuar e shndëruar në ndërmarrjen fantome “Panorama” të instaluar nga Beogradi edhe gjithë pronën, përfshirë pallatin 18 katësh në qendër të Prishtinës.

Trokëllima e telexit të raportimeve që bëja për Agjencinë shtetërore-zyrtare të lajmeve të Shqipërisë – ATSH, duke nisur nga 24 maji 1992 i zgjedhjeve të para pluraliste në Kosovë, hapë filmin dokumentar të xhiruar gjatë grevës njëmbëdhjetëditëshe. Derisa zhvillohet greva e urisë e gazetarëve e shkrimtarëve shqiptarë në Pallatin e Shtypit Rilindja në Prishtinë, flas në dokumentar:  “Këtu është zyra e telexit të Rilindjes. Nga ky telex për çdo ditë dërgojmë raporte, informata për Agjencinë Telegrafike Shqiptare, në Tiranë. Ja, në këto momente jemi duke u përpjekur ta marrim lidhjen…Presim… Lidhjet janë tepër të dobëta…”

Lexoj nga lajmi që sapo kisha dërguar nga Prishtina në Tiranë në Agjencinë shtetërore-zyrtare të lajmeve të Shqipërisë: “Para mbrëmjes, përfaqësuesi i Misionit të KSBE-së në Kosovë erdhi në Rilindje dhe po bisedon me Këshillin Grevist. Deri tash nuk ka ende asgjë nga ajo që pritej për sot, arritja e marrëveshjes konkrete. Bisedat vazhdojnë, ndërsa vazhdon edhe dita e tetë e grevës së urisë e Adem Demaçit dhe grevistëve të tjerë për mbrojtje të lirisë dhe fjalës shqipe. Qëndrimet serbe që na i prezantoi misionari i KSBE-së janë të papranueshme për Këshillin Grevist dhe për kolektivin e Rilindjes…Tashmë janë vendosur edhe rojet e armatosura civile serbe në portën e Rilindjes…”

KSBE ishte mision  evropian, që tash është OSBE. Emri zyrtar i OSBE-së para vitit 1995 ka qenë Konferenca për Siguri dhe Bashkëpunim në Evropë (KSBE).

Në atë mbrëmje të 31 majit 1993, të ditës së tetë të grevës së urisë, dr. Gani Demolli, themelues i shërbimit mjekësor  “Nëna” në kohën e dëbimit të dhunshëm të shqiptarëve edhe nga spitalet, derisa po kujdesej për shëndetin e grevistëve duke qëndruar ditë e natë pranë tyre po vijonte të bënte me kamerën e tij edhe një film dokumentar dëshmi kohe për rezistencën deri në flijim, për lëvizjen gjithëkombëtare për liri e pavarësi…

Në dokumentarin e kohëve të kërkimit të lirisë, “Greva e urisë 1993” në Pallatin e Shtypit Rilindja në kryeqytetin e Kosovës, në ekran, shfaqen emrat e disa prej shumë grevistëve: Ali Podrimja, Zenun Çelaj, Bardh Hamzaj, Nehat Islami, Shaip Beqiri, Idriz Ulaj, Milazim Krasniqi, Abdullah Konushevci, Bajram Kosumi, Vezir Uka, Shkëlzen Stublla,  Halil Matoshi, Blerim Shala, Besim Rexhaj, Gani Gashi, Shpend Vinca, Haqif Mulliqi, Agim Zogaj, Muhamet Ahmeti…Shfaqen pamjet e njerëzve dhe kohëve të rezistencës, të lëvizjes e luftës për Kosovën e lirë e të pavarur.

“Më 20 maj 1993 regjimi serb me dekret të posaçëm ‘Rilindjen’  të vetmen Ndërmarrje Gazetare Botuese në gjuhën shqipe e shendërroi në ‘Panorama’”, shkruhet në fillim të filmit dokumentar.

Në dokumentar për kërkesat e Këshillit Grevist gjatë një konference për shtyp flet kryeredaktori i atëhershëm i revistës letrare “Fjala”, që e botonte Ndërmarrja Rilindja, Milazim Krasniqi. “Ato kërkesa janë në funksion të mbrojtjes së Institucionit të Rilindjes dhe  të shtypit të lirë…”, thekson ai.

 

Ishte kohë okupimi, shqiptarët ishin dëbuar  kolektivisht nga puna e nga institucionet, nga universiteti, edhe fëmijtë shqiptarë ishin dëbuar nga shkollat e çerdhet, foshnjoret…

“Kjo është dëshmia: Pushteti serb pengoi fillimin e mësimit në shkollat shqipe në Kosovë… Serbia mbyll shkollat e shqiptarëve”, flas në dokumentarin e grevës së urisë në Pallatin Rilindja – lexoj titujt e mëdhenj në ballinën e gazetës së rezistencës “Bujku”.

Në atë kohë, në dokumentar flas, lexoj edhe titujt e numrit vijues të gazetës që nuk u ndal edhe kur u ndalua: “U ndalua gazeta ‘Bujku’ e 3 shtatorit (viti 1991). U ndalua sepse shkroi se policia serbe nuk lejoi nxënësit shqiptarë të hyjnë në shkolla”.

Edhe në atë kohë, poeti Ali Podrimja në grevën e urisë në mbrojtje të fjalës shqipe, kishte një përjetim lirie si ëndërr në barrikadimin në Pallatin e Rilindjes. Në dokumentar shihet e degjohet tek këndon-reciton me buzët shkrumb etje e urie vargjet që sapo i krijonte:

“SHIKIMI NGA DRITARJA

Nëse shkojmë mos na vajtoni

Vetëm na këndoni

Se lirinë e përjtuam nga brenda”.

Në dokumentarin për grevën, në rrëfimin e nisur pranë telexit të raportimeve për ATSH, në ambientet e grevës së urisë, them edhe këtë: “Grevistët e urisë në Pallatin e Shtypit, të vetmin kontakt me jashtë Pallatin e kanë shikimin në botë nga këto dritare. Ata janë ngujuar qe tetë ditë këtu, janë barrikaduar këtu, për fjalën e lirë shqipe…”

Në dokumentar shihet: data 31 maj 1993, ora e mbrëmjes vonë, rraplloj dyerte mbyllura për shqiptarët nga serbët e armatosur, në shtëpinë tonë, të Rilindjes… Dua t’i hap…

E rezistenca,  greva e urisë vazhdonte në Pallatin e Shtypit Rilindja…

Dita e fillimit të grevës ishte pikërisht një vit pas zgjedhjeve të para pluraliste presidenciale e parlamentare të 24 Majit 1992 në kërkim të vendosjes së pushtetit të Kosovës në Kosovë, në zhvillime historike, që pasonin Deklaratën e Pavarësisë të 2 Korrikut e Kushtetutën e 7 Shtatorit 1990, si dhe Referendumin e 26 deri 30 shtator 1991, në të cilin për shtet sovran dhe të pavarur u deklaruan 99,87 për qind e qytetarëve pjesëmarrës masivisht në votim…

 

Para  16 viteve, në 12 shkurt 2002,  Adem Demaçi merrte pjesë në festën e 57-vjetorit të gazetës tradicionale të Kosovës Rilindja, kryeredaktor i së cilës isha në atë kohë dhe i kisha bërë ftesë të veçantë.

“Festimi i 57-vjetorit të ‘Rilindjes’” ishte mbititulli e “Gazetë që mbajti gjallë fryemën kombetare dhe besimin e popullit të Kosovës” ishte kryetitulli në ballinë, i nxjerrë nga fjala përshendetëse e Adem Demaçit dhe e pjesëmarrësve të tjerë, përfshirë diplomatët e përfaqësive në Prishtinë të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Gjermanisë e Shqipërisë.  Rilindja në numrin festiv të 12 shkurtit 2002 në faqen e parë botonte editorialin me titull “‘Sundimi i Ligjit’ apo ‘Sundimi i Bandave’? Kosova Duhet të Vendosë”, të shkruar enkas nga Ambasadori Xhon Menzis, Shef i Misionit, Zyra e SHBA-ve në Prishtinë.

Adem Demaçi në manifestimin e gazetës Rilindja, mes tjarash, tha:

“Kam nderin dhe fatin që të marrë pjesë në festimin e 57-vjetorit. E di se si ka filluar nxjerrja e gazetës, ka filluar duke sjellë rrotën me dorë. Mustafa Hoxha, Haki Hoxha, Esad Mekuli kanë radhitur me dorë, i kanë nxjerrë gazetat…Falë atyre burrave që punuan në kushte të vështira, Rilindja u shndërrua në tribunë. Përveç materialeve partiake botonte edhe materiale tjera që na shtonin shpresën se një ditë do ta ndjekim sunduesin serb…Rilindja arriti ta luajë një rol që ta mbante të gjallë frymën kombëtare me kuadrot qe arritën nga Normalja e Elbasanit dhe nga shtetet fqinje, Italia e Austria”.

Në monografi kam shkruar, se para 73 viteve, në 12 Shkurt 1945, në Prizren nisi të dalë gazeta shqiptare, tradicionale e Kosovës, Rilindja me angazhimin e intelektualëve të shquar të asaj kohe, me shkronja plumbi që u sollën me arka nga Tirana, e më pas vazhdoi në dalë në kryeqytetin Prishtinë. Gazeta historike Rilindja arriti të jetë histori e Kosovës që nga koha e Konferencës së Bujanit e Rezolutës për të ardhme të vullnetit kombëtar e demokratik të popullit e deri në Pavarësinë e shpallur në 17 Shkurt 2008 e në njohjet ndërkombëtare.

Adem Demaçi,  shkrimtar shqiptar nga Kosova,  ishte 55 vjeç kur mori çmimin prestigjioz të Parlamentit Evropian për mendimin e lirë – Çmimin Sakharov. Në atë kohë ishte kryetar i Këshillit për Mbrojtjen e të Drejtave dhe Lirive të Njeriut në Prishtinë.

Me atë rast të dorëzimit të Çmimit Sakharov, në 4 dhjetor 1991,  Adem Demaçi, mes tjerash, tha:

“Në Kosovë pushtuesit serbomëdhenj, hegjemonistë e militaristë, përmes dhunës më të egër, po i presin një nga një arteriet jetëdhënëse të popullit shqiptar duke rrënuar pa mëshirë e plotësisht sistemin informativ, arsimor, shëndetësor, kulturor, sistemin bankar-financiar, sistemin ekonomik, juridik dhe përfundimisht u gjet i rrënuar e i shkallmuar i tërë sistemi politik. E tërë Kosova është shndërruar në një megaburg ku shqiptarët nuk gëzojnë as sigurinë më të vogël fizike, as juridike.

Duke çmuar kohën tuaj, nuk mund të ndalem tani në hollësira, por Këshilli për Mbrojtjen e të Drejtave dhe Lirive të Njeriut nga Kosova, përditë dërgon në shumë qendra të botës informata të argumentuara…”.

LIDHJA PËR DOKUMENTARIN E GREVËS SË URISË SË ADEM DEMAÇIT…:

 https://www.youtube.com/watch?v=Qn0U61s8GQo

Kadare: Demaçi,i domosdoshëm si rrallëkush për ne dhe për kombin

by

Kadare: Ngushëllimet tona për humbjen e Ademit të shtrenjtë/

auto_20081028PHT40770_original1532635262

Shkrimtari shqiptar me famë botërore, Ismail Kadare dhe bashkëshortja e tij Helena, i kanë shprehur ngushëllime familjes Demaçi për vdekjen e veprimtarit dhe shkrimtarit Adem Demaçit.

Ngushëllimi i dërguar familjes Demaçi:

Të tronditur si rrallë herë në jetë, ju dërgojmë ngushëllimet tona për humbjen e Ademit të shtrenjtë, mikut të pazëvendësueshëm, të domosdoshëm si rrallëkush për ne dhe për kombin.

Ismail dhe Helena Kadare

 

ADEM DEMAÇI – FRYMËZUESI I LIRISË SONË

by

1 bytyqi-1

Shkruan: Nuhi Bytyçi/

Dje shkoi nga bota shqiptare për në amshim Adem Demaçi, ky personalitet unikat, jo vetëm në tërë Lëvizjen tonë kombëtare, por edhe në përmasa ndërkombëtare. Adem Demaçi, ishte shkrimtar e publicist, humanist, simbol i dinjitetit, rezistencës sonë kombëtare për liri, sovranitet dhe bashkim kombëtar. Ai, përherë ishte në shërbim të interesave kombëtare, i gatshëm edhe për tu sakrifikuar për lirinë e popullit tonë. Adem Demaçi, padyshim mbetet personaliteti i veçantë, më i guximshëm dhe më i pathyeshëm i popullit shqiptar në historinë tonë më të re.  Demaçi ishte frymëzues edhe i gazetarëve, të cilët në rrethana okupimi rrezikuan shumëçka për informim  objektiv, fjalën e lirë dhe mobilizimin e popullit në rrugëtimin e tij të gjatë drejt lirisë dhe pavarësisë.

Si gazetar, kam pasur rastin dhe nderin që të takohem, ta intervistoj disa herë Bacën Adem. Ai përherë ishte në shërbim të mendimit të lirë, domethënës, me mesazh shumë të qartë për popullin. E thoshte përherë të vërtetën, ndonëse ajo shpeshherë ishte e hidhur. Mirëpo, ai gjithherë kishte të drejtë, sepse ishte real, largpamës dhe vizionar i madh.

Kur u pa përfundimisht se Kosova nuk mund të çlirohet pa luftë të armatosur nga Serbia, që në krijim të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, Adem Demaçi mu në mes të Prishtinës do të hapë zyren e tij dhe do të veprojë Përfaqësues i përgjithshëm politik i kësaj ushtrie. Kështu, ai do të luftojë me argumente të fuqishme përpjekjet e Serbisë dhe të aleatëve të saj në krye me Rusinë për ta radhitur Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës në mesin e organizatavë terroriste dhe do ti hapë rrugën e legjitimimit në arenën ndërkombëtare si forcë çlirimtare.

Pas luftës, me Bacën Adem kam pasur rastin që të bashkëpunoj, sidomos kur ishte kryetar i Bordit të drejtorëve të Radiotelevizionit public të Kosovës.  Ai angazhohej për informim të lirë dhe që RTK të jetë transmetues i fuqishëm publik vetëm në shërbim të publikut e jo të politikës. Gjatë mandatit të tij ai ka arritur që ta realizojë me sukses misionin e tij.

Si skenarist dhe autor i filmit dokumentar “Adem Demaçi – simbol i lirisë”, së bashku me regjisorin Ilir Kabashin, autorët e muzikës Ilir e Korab Shaqiri, me montazheren Mellani Devexhiu, si dhe me  mbështetjen e shumë kolegëve të tjerë dhe të menaxhmentit të RTK-së, si dhe me mbështetjen e familjes Demaçi, veçmas të djalit të tij Shqiptarit, bashkëshortes Xhemajlijes, të shokëve të burgut, të veprimtarëve të Shoqatës së të burgosurve politikë të Kosovës, jemi përpjekur që me materialet e ndryshme arkivore, ku flet vetëm Heroi i Kosovës dhe  Nderi i Kombit, Adem Demaçi, të paraqesim në vija të shkurtëra figurën e njeriut tonë të madh, që tërë jetën e tij  në vazhdimësi ia ka kushtuar popullit tonë të vuajtur. Premiera e filmit dokumentar “Simboli i lirisë”, kushtuar Adem Demaçit, u shfaq në Kino ABC më 17.10.2015 dhe u transmetua drejtpërdrejtë në RTK. Me këtë rast, Demaçit iu dorëzua edhe Mirënjohja e Bordit të RTK-së për kontributin e tij në afirmimin e fjalës së lirë dhe fuqizimin e trasmetuesit publik. Kjo ishte mirënjohje e merituar që iu dha njeriut që përherë luftoi për mendim të lirë dhe informim objektiv sipas standardeve profesionale evropiane.

Me këtë rast do të përkujtoj vetëm dy momente që lidhen drejtpërdrejtë më protagonistin e këtij filmi, me Bacën Adem tonë të madh, i cili mua si gazetar më frymëzoi që ta kryej me sukses misionin tim në rrethana të vështira.

1.Momenti i parë ndërlidhet me një periudhë të rëndësishme historike: përgaritjet për organizimin e Demonstartave studentore të 1 tetorit 1997.

Me rastin e përgatitjes së një emisioni për Televizionin Shqiptar realizuar me qëllim të sensibilizimit të opinionit në prag të Demonstratave studentore të 1 tetorit të vitit 1997, kontaktova me Bacën Adem dhe e kërkova mendimin e tij lidhur me këto demonstrata. Ai pa asnjë hezitim shprehu gatishmërinë që të japë një deklaratë në mbështetje të pa rezervë të Lëvizjes studentore dhe premtoi se do të marrë pjesë në demonstratë, për dallim nga shumë politikanë dhe udhëheqës te asaj kohe që nuk kishin guximin dhe vullnetin të mbështesnin këtë Lëvizje historike që po ndodhte dhe që po i hapte rrugë luftës clirimtare të UÇK-së.

  1. Momenti i dytë, është pikërisht periudha e luftës çlirimtare.

Baca Adem asokohe ishte Përfaqësues i përgjithshëm politik i UÇK-së. E thirra në telefon dhe kërkova që të takohemi dhe të këmbejmë disa opinione lidhur me zhvillimet e atëhershme dramatike në Kosovë dhe në vecanti për sensibilizimin e opinionit vendor dhe ndërkombëtar për luftën e drejtë të UÇK-së përmes realizimit të emisioneve televizive për Televizionin Shqiptar dhe po ashtu përmes shpërndarjes së të vërtetës për UÇK-në përmes qendrave televizive botërore.

Baca Adem më sugjeroi të takohemi në parkun e Taukbashqes në Prishtinë dhe të bisedojmë më lirshëm ngase mund të na përgjojë sigurimi sekret serb.
Baca Adem i paraqiti në mënyrë të argumentuar disa mendime shumë largpamëse lidhur me zhvillimet ushtarake dhe politike në Kosovë dhe mu lut që tu përcjellë këto mesazhe posacërisht disa eprorëve të lartë të shkolluar që tashmë ishin angazhuar në SHP të UÇK-së se si të koordinojnë veprimet luftarake dhe ato poltitike e të mos jepnin deklarata politike kontraverze që po krijonin huti në popull. Ai si gjithmonë ishte optimist për përfundimin e suksesshëm të luftës sonë. Mirëpo, insistonte që fati i Kosovës të zgjidhet njeherë e përgjithmonë, pa bërë asnjë kompromis në dëm të popullit shqiptar. Mu për këtë nuk u pajtua që të marrë pjesë në Konferencën ndërkombëtare për Kosovën në Rambuje të Francës dhe dha dorëheqje nga përfaqësuesi i përgjithshëm politik i UÇK-së. Ai kishte argumentet e tij për rezervat në Marrëveshjen e ofruar.

Më 17.02.2008, kur Kosova u shpall shtet i pavarur e sovran, Demaçi mori pjesë si mysafir nderi në mbledhjen historike të Kuvendit të Kosovës dhe ishte i bindur se kështu u realizua vetëm një pjesë e synimit të tij dhe të popullit tonë. Ndërsa, bashkimi kombëtar  mbetet obligim i këtij brezi dhe i brezave të ardhshëm.

Shkurja në amshim e Adem Demaçit, është humbje e pakompenzueshme për popullin tonë. Mirëpo, ai në kujtesën tonë do të mbetet njeri i guximshëm, i pathyeshëm, vizionar i madh dhe mobilizues për të ardhmen e popullit tonë.  Vepra e tij, do të jetojë gjithmonë dhe do të përkujtohet nga ne dhe brezat e ardhshëm si  shembull konkret se si duhet punuar dhe sakrifikuar për interesa madhore.

4 Bytyqi

Nga promovimi i filmit dokumentar “Adem Demaçi – simbol i lirisë”, Prishtinë, 17.10.2015

2 Mirnjohje

Mirënjohja e Bordit të RTK-së për kontributin e Adem Demaçit në afirmimin e fjalës së lirë dhe zhvillimin e transmetuesit public të Kosovës – RTK-së

3 RTK