Archives for February 2020

Durrës, tërmet në shpirt

February 19, 2020 by dgreca

–fragmente nga poema /

Emergency personnel carry a body during a search for survivors in a collapsed building in Durres, after an earthquake shook Albania, November 28, 2019. REUTERS/Florion Goga – RC2DKD97F0FV

Kënga e Parë /

6.4 ballë tmerr/

Një nga një shtëpitë/

u shkundën,/

një nga një shtëpitë/

u krisën. /

Një nga një/

u shembën. /

një nga një/

ata vdiqën…/

Shikoj /

Durrësin, /

Fushë Krujën,/

Thumanën,/

Tiranën…

Dridhet dheu,

dridhem dhe unë,

dhe qaj me gjëmë…

Sa afër

dhe

sa larg.

Sa më larg

aq më e madhe plaga,

6.4 ballë

dhe dy

oqeane larg.

Një nga një,

njerëzit po ikin,

si dallëndyshet,

kur u shembet foleja,

dhe deti rrëqethet

nga kujat grisur.

E shtëpitë si gur dominoje

përdhè pllatiten

e makthet

zhdaravitin

ankthet

ndër re,

arratisur.

Shtëpitë

ku ata jetonin,

rrugët,

ku ata,

gjer dje ecnin,

s’janë më njësoj,

kanë lëvizur.

Dhe gjithë frikë,

tok me to, dhe

dhjetëra shpirtra

po ngjiten në qiell

fluturimthi,

duke rrëmbyer,

dhimbjen time

9 ballëshe

të akullt

flakurimthi.

-“Jashtë, jashtë, jashtë!”

-“Në rrugë, në rrugë, në rrugë!!!”

Bota dridhet nën këmbë,

shungullit,” Ik, ik, ik…

panik….”

Njerëz

gjithë frikë…

Aty perënditë e vdekjes po zgjohen

dhe pulëbardhat po këlthasin

e me klithmat e tyre

çjerrin qiellin …

dhe dhimbja si tramundanë,

çjerr faqet

piskamë,

e i thellon zgavrat e ullinjve

ndër kodra…

Dhe anijet në molo

si dele të trembura në vathë

turfullojnë me ankth

duke u kolovajzur pa timon barkat e shpëtimit,

tragetet, peshkatoret dhe vinçat

që përplasen mes shkulmat

dhe u hedhin dallgëve

salvaxhente

shprese…

Për kë ?

Medet

aty

s’ka njeri.

( Sot është më frikë

në stere se në det).

6.4 ballë

dridhërima

dhe dritat e farit

humbasin drejt peshimin

e rrëkëllehen

në theqafje argjilash

drejt Currilash…

E në stere,

strehët,

nëse mund të quhen

ashtu

shtëpitë vatra-shuar

aty këtu

shkatërruar,

aty këtu

rrëzuar,

aty këtu

me muret anuar

ku qindra zemra,

shkërmoqen

në trishtim,

ashtu

shkretohen

vetmuar

e presin një vegim.

Oh Zot,

në dorë të kujt i ke lënë

shpirtrat e tyre?

Sa gënjeshtra

u kanë thënë njerëzve,

me ëndrra pasurie,

me turistë

me jahte?

Me sa errësirë

e kanë kërcënuar?

pa mëshirë

natyrën,

dhe thua

vallë

varret apo gurët e qytetit,

po hakmerren kështu?

Me 6.4 ballë,

vetëm për lakminë e tyre,

vetëm për paratë e tyre,

duke na lëbyrë,

majtas, djathtas

me shkëlqime false,

me tallje përqeshëse

“Hë, hë ndiqni paratë, hë!?,

Nga reklamat mashtruese

nga ekranet e tyre,

neronët,

perandorët klouna

të politikës

së shekullit të facebookut.

Zgërdhihet

cezar- marrëzia

nga NRTV-ja

dhe servilët

duke nënqeshur

duartrokasin

pacipërisht,

gjithë sqimë

zgërdheshur …

Sa urrejtje

kemi mes nesh

ne shqipot?!

Dhe pse kur jemi në hall

atëherë veç kujtohemi

se pse flamuri ynë

ka një zog me dy krerë,

kujtojmë pse Kosovës i dhemb

kur ne na dhemb,

dhe ne që jemi larg,

me një fjalë asgjëkundi

diasporë mallhumbur,

dhimbja na duket edhe më e madhe

nga një ndjenjë faji …

Por se kuptoj

pse Shkodra, Korça e Vlora

s’po bëjnë për Durrësin,

atë që bëjnë bijtë në Amerikë;

pse shqiptarët presin vetëm

nga qeveritë,

që se kuptojnë se paraja e bardhë

duhet për ditë të zezë

se shqiptaria bën për shqiptarin,

por vetëm 2 milionë euro s’mjaftojnë

për hakmarrjen e natyrës,

një miliardëshe.

Dhe një lider që përbetohet

për njerëzit e tij

dhe ka më shumë taborre

për të prishur shtëpi,

dhe asnjë qen shpëtimtar

për të nxjerrë nga gërmadhat frymët,

aty ku shpresa tani

po rrëmon me duar

para se shpirtrat në amshim

të kenë shkuar?

“Nënë mos ki frikë, nënë mos ki frikë,

se ne jemi këtu përtej partive,

përtej qeverive,

pse e kuptojmë jemi, sadopak, fajtorë

që kemi ikur.

“Nënë mos ki frikë, Durrës mos ki frikë …

Ky është testi për ne

6.4 ballë

tërmet.

Po pse ne shqipet

veprojmë

kaq sinqerisht

armiqësisht,

pa zgjidhur asgjë?

Pse?

pushtetarë,

bashkiakë,

ndërtues,

betonues,

aprovues,

hipotekues,

nënshkrues

ndërtesa- shpërthyes…

dhe ju njerëz fatkeq

ëndërrues

vajtues

ankues.

Ju viktima,

zombi të shpresës,

nëse ende jeni

përgjysmë gjallë,

pse vallë

kaq

marrëzisht,

e pafajësish

keni vepruar?

Kur nderin

në fytyrë

ua shkelin

e parasysh

haptas

ju fyejnë

pafytyrësisht,

e aq pamasë…

sa me gjasë,

nuk shkallë

intensiteti tërmeti

Rihter

ta masë?

Kënga e III-të

Kënga e IV-t

I dashur tërmet !

Në trotuar zbathur,

një djalë me xhup të verdhë,

me një celular në dorë

përpiqet të dijë fatin e të dashurve të tij.

Njerëzit enden aty-këtu;

gjithë frikë,

gjithkund

me sy të përhumbtë,

pa interes.

Fytyra pa shpresë,

sy të përlotur,

që vetëm

luten “ O zot”,

duke menduar,

vetëm

për të mbijetuar.

E prej syve të tyre

një zë bërtet:

“I dashur tërmet,

pse po na ndjek

prapë e prapë

përsëri

me lëkundje

e paslëkundje

ti?

Tunde, shkunde

dridhe, shembe

përkunde, lëkunde

më shumë se dheun

shpresat tona,

që epiqendrën

se kanë

poshtë nga toka

po nga

nga zemrat.

Këtu një tragjedi u shkrua

dhe emrin sa tragjik dhe përtallësh

“Mira mare”,

“Shihe detin” po prej nga ku …

Veç një selvi ka mbetur prej hotelit

si për të treguar varret e hapur,

për bujtësit e pafajësisë.

Sërish tinëzisht

ti tërmet …

tunde, shkunde

dridhe, shembe

fatin tonë

me rrahje zemre

Medet,

o tërmet!

Korja e dheut

poshtë nesh dridhet.

Shtëpitë dhe toka nën këmbë

ja po lëvizin,

njerëzve,

tmerri u ulurin

në fytyrë.

Dhe enden aty-këtu ;

gjithë frikë,

gjithkund

me sy të përhumbtë,

pa interes

fytyra pa shpresë,

sy të përlotur,

që vetëm luten

duke menduar,

vetëm e vetëm

për t’mbijetuar.

Dhe një zë vëngon

nga kodrat buron

lebetitet e thërret:

“I dashur tërmet,

O fat i zi,

pse po na ndjek

prapë e prapë

përsëri,

ti?”

Tunde, shkunde

dridhe, shembe

nëpërkëmbe…

“Prapë do t’na nxjerrësh

atë ujin

e zi?”

E mbi dhe,

tallu, përrallu

për pesë ditë

me pesë yje hotel,

rrena dhe shpresë,

tallje prapë

e prapë jashtë

nën diell.

-“Na ruaj,

o qiell…”

Tallu, përrallu

Jo më,

ngjallu !

Për hir të vërtetës

të jetës,

Ngrihu ti !

Mos u tërhiq

përsëri!

Një nga një shtëpitë

u shkundën,

një nga një shtëpitë

u krisën.

Një nga një

u shembën

një nga një

ata vdiqën…

“Në burg të gjithë”,

gjëmon Neroni.

Të gjithë fajtorët do t’i dënoj!”

Por kryefajtorin e kam mik

S’kam çfarë t’i boj”.

E për të mbuluar

sadopak gjëmën,

rrit si lolo zhurmën.

Dhe si Neroni

i mbushet mendja

se di të aktrojë,

qysh prej Thumane

gjer

“I love Tropojë!”

Po ç’ rëndësi

ka sot,

kur shpirtrat

askush

s’mundet

t’i zëvendësojë.

Jo, jo

Veç dhimbje e përmallim

sheh.

jetën dhe vdekjen

papre,

në një përqafim

pa zgjim…

Kënga e V-të

Tërmet brenda teje

Bota po zhvendoset rreth jush,

duke shkundur zemrën tuaj,

duke tronditur mendjen tuaj,

duke ju humbur kontrollin

derisa të bini dhe ju,

të pafuqishëm dhe të pambrojtur,

të frikësuar dhe të lëkundur

o njerëz.

Sepse gërmadhat po bien rreth jush

dhe kjo u mjegullon pamjen

dhe në mos qofshin

gërmadha në të vërtetë.

janë emocionet tuaja,

të mbingopura, gjithëpërfshirëse,

gjithë dhimbje dhe lot.

Kjo është shumëçka që mund të shohësh,

o njeri,

ndërsa ulesh i rrethuar nga vetmia,

mbi ata gur a plis emocionesh,

që po të mbysin,

sa dhe të marrësh frymë kërkon aq mund.

Ti me zor po merr frymë,

o njeri.

Mos u bë mizor i vetes,

nxirre dhe mbaje frymën brenda.

Mbaje në kontroll atë ç’ ka ke humbur,

sepse je i hutuar si fillim

dhe nuk e di se ç’po ndodh,

por mund ta kuptosh

disi më vonë

se tani konfuzioni sërish po të mbyt,

çorientues dhe poshtërues,

duke të bërë të paaftë

për të ndihmuar vetveten.

Ndaj në këtë tërmet,

ti po lufton

vetëm sa për të marrë frymë

sa të mbetesh gjallë.

Sheh

shkatërrim dhe ngatërrim ngado,

ndaj gjith’ajo çfarë mund të bësh

është të luftosh,

po, po të luftosh.

Përpiqu të kapësh skajet e botës,

qofshin ato dhe fijet e kashtës.

sa për ta mbajtur pak veten,

për ta qetësuar,

por ti nuk mund t’ia dalësh kurrë vetëm

me sukses një tërmeti si ky,

sepse nuk ke fare fuqi

as dëshirë

tani.

Dije

ti nuk mund ta qetësosh botën

po nuk qetësove së pari

veten!

E pastaj, o njeri

Lëri lotët të burojnë,

lëri të rrjedhin poshtë fytyrës;

dhe e vetmja alibi e tërmetit,

o njeri,

është

tërmeti brenda teje.

AMERIKA UROI PAVARËSINË E KOSOVËS

February 19, 2020 by dgreca

Me rastin e 12-vjetorit, 2020)/

Nga Frank Shkreli/

20-vjet pas çlirimit dhe 12 vjet pas shpalljes së Pavarësisë së Kosovës, Shtetet e Bashkuara vazhdojnë të jenë mbështetësi kryesor i integritetit dhe sovranitetit të Kosovës së pavarur, ndërsa vazhdon angazhimet dhe përpjekjet në nivel rajonal për një marrëveshje përfundimtare midis Prishtinës dhe Beogradit, ndërkohë që nivelin ndërkombëtar, Washingtoni lobon gjithnjë për më shumë njohje të Republikës së Kosovës nga vendet e botës që nuk e kanë njohur ende. Të gjitha këto me synimin për anëtarësimin eventual të Republikës së Kosovës në organizmat euro-atlantike dhe në organizatat kryesore ndërkombëtare, përfshir Organizatën e Kombeve të Bashkuara.

Në të vërtetë, duket sikur Shtetet e Bashkuara po bëjnë më shumë në këtë drejtim se vetë Kosova dhe Shqipëria, marrë së bashku. Zyrtarët amerikanë të niveleve të ndryshme, kanë theksuar vazhdimisht se Shtetet e Bashkuara janë mbeten një partner i vendosur i Kosovës dhe kanë nënvizuar, vazhdimisht, në deklaratat e tyre në Prishtinë dhe në Washington, se Shtetet e Bashkuara vazhdojnë të jenë të angazhuara për një Kosovë demokratike, të bazuar në ligj, tolerante dhe e begatë, që do të bëhet anëtare e plotë e familjes europiane dhe euro-atlantike, me të drejta dhe përgjegjësi të barabarta dhe në paqe me fqinjët e saj.

Vazhdimësia e këti partneriteti, jo aq të zakonshëm në marrdhëniet ndërkombëtare, është mbështetur gjatë dy dekadave të fundit nga administratat amerikane, demokrate dhe republikane, pa dallim, si një nga prioritetet e politikës amerikane në Ballkanin Perëndimor dhe në kontinentin evropian. Administrata republikane e Presidentit Trump ka caktuar dy përfaqsues të saj, muajt e fundit, për tu marrë me Kosovën. Presidenti amerikan, Donald Trump i ka dërguar një telegram Presidentit të Kosovës, Z. Hashim Thaçi me rastin e 12-vjetorit të pavarësisë së Kosovës duke shkruar se, “Populli Amerikan dhe unë së bashku, urojmë të gjithë qytetarët e Kosovës për 12 vjetorin e pavarësisë së Kosovës. Lidhjet e fuqishme në mes të Kosovës dhe Shteteve të Bashkuara janë farkëtuar nga përkushtimi i përbashkët për bërjen e Kosovës vend sovran, të pavarur, multi-etnik dhe demokratik. E përgëzojmë Kosovën për zgjedhjet demokratike të muajit tetor dhe mirëpresim angazhimin e vazhdueshëm për të çuar përpara paqen, drejtësinë dhe prosperitetin për popullin e Kosovës si dhe tërë rajonin e Ballkanit Perëndimor”, është shprehur Presidenti Trump në mesazhin e tij me rastin e 12-vjetorit të pavarësisë së Republikës së Kosovës dhe premtoi se ,”Shtetet e Bashkuara mbesin të përkushtuara për marrëdhëniet e fuqishme bilaterale, të mbështetura në punën e vyeshme të popullatës tuaj dinamike dhe në përcaktimin e përhershëm për vlerat tona të përbashkëta” ka nënvijuar Presidenti i Shteteve të Bashkuara, Trump.

Në 12-vjetorin e Pavarësisë së Kosovës edhe Sekretari Amerikan i Shtetit, Mike Pompeo, uroi me rastin e Ditës së Pavarësisë së Kosovës ndërsa ka thekësuar rëndësinë që Washingtoni i kushton sovranitetit dhe pavarësisë së Kosovës, duke thënë se ato janë thelbësore për sigurinë dhe qëndueshmërinë në rajonin e Ballkanit Perëndimor. Në urimin e tij, Kryediplomati amerikan shkruan se, “Për më shumë se një dekadë dy vendet tona kanë gëzuar një partneritet të fortë mbështetur në vlera të përbashkëta. Sovraniteti dhe pavarësia e Kosovës mbeten thelbësore për sigurinë dhe qëndrueshmërinë e Ballkanit Perëndimor. Shtetet e Bashkuara mbështesin Kosovën në udhëtimin e saj drejt integrimit në institucionet transatlantike dhe do të vazhdojnë të punojnë për të forcuar sundimin e ligjit, për të çrrënjosur korrupsionin dhe për të nxitur përparimin ekonomik për të gjithë qytetarët e Kosovës”, është shprehur Mike Pompeo në mesazhin e tij.

Z. Pompeo iu referua edhe zgjedhjeve të fundit në Kosovë, duke thënë se me formimin e qeverisë së re, Kosova ka një mundësi të re për të realizuar mundësitë e saj të plota, si për qytetarët ashtu edhe për marrëdhëniet me vendet fqinje. Ai u shpreh i inkurajuar nga ngjarjet e fundit, siç duket në reference të dy marrveshjeve të nënshkruara në Berlin, që sipas tij, “sinjalizojnë një lëvizje drejt lehtësimit të investimeve, turizmit dhe lidhjeve tregtare dhe të njerëzve me Serbinë, të cilat paraqesin themelet për përparim të mëtejshëm në normalizimin gjithëpërfshirës të marrëdhënieve në të ardhmen e afërt”midis dy vendeve, ka thekësuar Sekretari I Shtetetit, Mike Pompeo në urimin e tij me rastin e përvjetorit të 12-të të pavarësisë së Kosovës.

Këtë vazhdimësi të partneritetit historik midis Amerikës dhe Kosovës e theksoi edhe Partia Demokrate e Shteteve të Bashkuara nepërmjet Kryetarit të Komisionit Kombëtar të Partisë Demokratike të Shteteve të Bashkuara, Z. Tom Perez, gjë që, sin ë të kaluarën, tregon qëndrimin e përbashkët të politikës amerikane karshi Kosovës. “Sot ne bashkohemi me të gjithë shqiptarët anë e mbanë botës, por sidomos me shqiptaro-amerikanët në Shtetet e Bashkuara, për të festuar pavarësinë e Kosovës. Ne jemi krenarë për rolin që ka luajtur Amerika në mbështetje të paqës, begatisë dhe demokracisë në Ballkan gjatë gjithë shekullit të kaluar.”

“Shtetet e Bashkuara”, nënvijoi Kryetari i Komisionit Kombëtar të Partisë Demokrate të Amerikës, “nën udhëheqjen e Presidentit Woodrow Wilson, luajtën rolin kritik në mbështetje të sovranitetit dhe të integritetit territorial të Shqipërisë. Në vitin 1999, Shtetet e Bashkuara, suksesshëm, udhëhoqën misionin ushtarak për t’i dhënë fund spastrimit etnik në Kosovë”, u shpreh, demokrati Tom Perez

Duke thekësuar mbështetjen për pavarësinë e Kosovës dhe duke u zotuar për ndihmën e pa kursyer për Republikën e Kosovës në të ardhmen në rrugën si demokracia më e re në Evropë, Z. Perez përshëndeti me këtë rast edhe komunitetin shqiptaro-amerikan, i cili tha ai, feston pavarësinë e Kosovës dhe të cilët kanë punuar aq shumë për të bërë këtë ëndërr realitet. Emigrantët shqiptarë, si shumë të tjerë para tyre, kanë adaptuar Shtetet e Bashkuara si vendin e tyre dhe kanë dhënë kontribute të dukëshme komuniteteve anë e mbanë këtij vendi. Duke filluar nga antarët e sindikatave në Nju Jork e deri tek tregëtitë e vogëla në Miçigen, përfshir artistët frymëzues shqiptarë, shqiptaro-amerikanët i shtojnë vlera atij mozaiku, që e quajmë Shtetet e Bashkuara të Amerikës, me besimin për një vazhdimësi të marrëdhënieve të forta midis Shteteve të Bashkuara dhe Kosovës”, është shprehur Kreu i Komisionit Kombëtar të Partisë Demorkate amerikane, Z. Tom Perez.

Fjalët e udhëheqësve më të lartë të Shteteve të Bashkuara, përfaqsues të dy partive politike në Amerikë, me rastin e 12-vjetorit të pavarësisë së Kosovës, janë tepër miqësore. Angazhimi si edhe dëshirat e tyre për një zhvillim edhe më të fortë të marrëdhënieve midis Republikës së Kosovës dhe Shteteve të Bashkuara janë gjithashtu të sinqerta. Por, mbetet për tu parë nëse udhëheqësit e Kosovës dhe shqiptarët në përgjithësi, përfshësirë Tiranën zyrtare do të punojnë të bashkuar, jo vetëm me fjalë, por edhe me vepra, drejtë realizimit të vizionit të hershëm të presidentit historik të Kosovës, Dr. Ibrahim Rugovës, i cili i dëshironte shqiptarët në përgjithësi si pjesëtarë të vlerave të përbashkëta me perëndimin dhe Kosovën, “Shtet të pavarur e sovran, të integruar në strukturat euroatlantike dhe në miqësi të përhershme me Shtetet e Bashkuara të Amerikës”.

DIELLI LIND NË UASHINGTON

February 19, 2020 by dgreca

Shkruan: Prend Ndoja, SHBA/

Nga e kaluara e jonë kemi mësuar se në orientimet ideologjike në shërbim të atdheut vërehej laramani e theksuar. Shumë orientime të tilla gabuara të së kaluarës tani më janë të pariparueshme. Sa njerëz të “dijes e politikanë të shquar” me tërë potencialin e tyre luftuan për pesë shekuj kundër vetvetes, për ta përqafuar kulturën e lindjes, kulturën e pushtuesit e për ta rrënjosur atë në tokën tonë, ndërsa ata që ndiznin kandila në errsirën e asj kohe dhe ruanin autoktoninë e tyre u vranë pas shpine nga bashkëkombasit e tyre. Ata i vranë për të fituar tituj turpi që u dhuronte Perandoria, pasi ata ishin bërë vegla të pushtuesit. Ata luftonin, shkruanin dhe predikonin ideologji të gabuara që errësonin mendjen dhe fatin e popullit tonë. Pastaj, po të njëjtën gjë e vazhduann “dijetarët” me ide të gabuara, që luftonin, shkruanin dhe propagandonin gjoja se fati i popullit tonë lind nga dera e komunizmit. Shkruanin dhe luftonin kundër miqve të tyre të vërtetë anglo-amerikanë, për ta sjellë komunizmin-sllavizmin në vendin tonë. I gjithë ky tmerr ishte rrjedhojë e veprimeve armiqësore të mëparme dhe ata që i pasuan ia kishin ndaluar shkollimin popullit tonë në gjuhën amtare, që të mos kenë përgatitjen e duhur për t’i kuptuar intrigat e njerëzve tanë që ishin kthyer në shërbim të pushtuesve.

Në fund të shekullit të kaluar u bë një kthesë historike në të mirë të vendit tonë; është hapur një dritare që ishte mbyllur që nga koha e Gjergj Kastriotit në tokën dardane. Kjo kthesë, ky orientim i mbarë për fatin tonë nuk erdhi vetvetiu, apo si dhuratë për popullin tone. Kjo qe një sakrificë, një përgatitje diplomatike që me shumë vështirësi zhvishte dogmat e mbeturinave të turqizmit, sllavizmit dhe komunizmit, që kishin vënë myk në mendjet e shumë njerëzve tanë, që për shumë shekuj lëvronin mbarë e mbrapashtë në fushën e kombit tonë.

Emigrantët shqiptarë qenë dhe mbetën damari më i fuqishëm në zemrën e kombit. Ata nuk e njohën kurrë servilizmin, apo pajtimin në asnjë aspekt, në asnjë moment me pushtuesin. Ata, me një ndjenjë malli e dhembsurie të thellë e bënë të pamundurën të mundur për vendlindjen e tyre të robëruar. Mbi peshën e rëndë të mërgimit, ata i shpenzuan rezervat e fundit të energjisë kundër çdo pushtuesi, ndërsa në anën tjetër i kërkonin të gjitha variantet e depërtimit për ta përfituar dorën ndihmëtare të shtetit amerikan dhe të shteteve me ndikim për çlirimin e vendit tonë. Por, edhe në mërgim në të shumtën e rasteve ndihej mungesa e një organizimi të mirëfilltë në fushën e diplomacisë dhe të organizimi të aktiviteteve politike.

Në mungesë të vetëdijësimit të plotë, zëri i partive, klubeve, shoqatave të ndara ideologjikisht e kishte zbehur forcën, nuk kumbonte ashtu siç kërkohej. Pra, ndihej mungesë e madhe e një mendjeje të ndritur që t‘i ngjante Kuvendit të Lezhës, që t‘i bashkonte gjithë shqiptarët, të cilët njëzëri do t‘i shpalosnin problemet e kombit tonë në mënyrë unike para fuqive të mëdha. Në SHBA e gjithë kjo mungesë që vërehej vite me radhë u plotësua me ardhjen e Ibrahim Rugovës këtu. Kështu filloi epoka e re duke i bërë jehonë bashkimit dhe veprimit njëzëri, duke i shkrirë të gjitha partitë tjera politike në një forcë të përbashkët që ishte LDK. Kjo parti në krye me Ibrahim Rugovën nuk ishte vetëm parti politike, por ishte shndërruar në një armatë diplomatike, që e mbante në këmbë skeletin e kombit brenda dhe jashtë atdheut. Ajo ishte shtetësia e jonë, shpresa e jonë përballë armikut të tmerrshëm. Por, prapë, si gjithmonë në skenën tonë politike dilnin në pah figura të sojit të Hamzait, që si hijena e sulmonin nga mbrapa. Ai ia doli me diplomaci dhe butësi që t‘i izolonte efektet e tyre në skenën politike. Ai, me rezistencën paqësore u bë arma më e fuqishme dhe e pakompromis në luftë kundër armikut. Në kushte të vështira nën regjimin e egër serb, ai arriti t‘i lidhte urat e miqësisë me vendet dhe miqtë famëmëdhenj të botës, nga ku dhe i vuri themelet e shtetit shqiptar në Dardanin e vjetër.

Dr. Ibrahim Rugova me armët paqësore i shpëtoi me mijëra jetë, e shmangu Srebrenicën që mos të ndodhtë në Kosovë. Sot bashkëveprimtarët e kohës së tij e udhëheqin LDK-në e dhuruar nga Rugova, por, edhe sot ka nga ata që dhuratën e mbajnë si pasaportë nderi për të qëndruar lart në duelet politike, ndërsa në realitet, parimet bazë i kanë fundosur për interesat e tyre personale. Nga dritarja e hapur që Rugova e freskonte shtëpinë tonë me rreze lirie, andej duhet edhe sot t’i projektojmë udhët e ardhmërisë sonë. Gabimet tona e kanë boshatisur këtë udhë, gjë që na kushtoi shumë gjatë këtyre viteve. Tani, timoni i udhës së shpresës është afër udhëtarëve të denjë, që me padurim e kanë pritur këtë ditë që të vazhdojnë aty ku kishte mbetur. Orientimet e gabuara politike, ndarjet, pavetëdije apo të qëllimshme e lëndojnë vazhdimisht mirëqenien e popullit tonë, gjë që kërkon një korrektim, për një përqëndrim të saktë.

Ne vitet ‘90, në shtetin e New York-ut, i dhamë shqelmin njëherë e përgjithmonë kësaj dukurie negative. Në emër të Lirisë, u bashkuam të gjithë në shtetin e Neë York-ut dhe më gjerë, nga të gjitha rajonet, religjionet, partitë, ideologjitë, që njëzëri t’i përgjigjemi zërit të Atdheut. Nga ky bashkim, nga ky zë i përbashkët, u fuqizua liria e vendit tonë. Ashtu si atëherë, edhe sot është mëse e nevojshme që në radhë të parë të vihen interesat e kombit, interesat e këtij populli të shumëvuajtur, qe ta gëzojnë një jetë të lumtur me plot begati e në liri, në vendin e tyre të dashur. Përndryshe, ne vetë po e mallkojmë fatin tonë dhe një ditë kur do të jetë shumë vonë, do të pendohemi dhe do të turpërohemi nga gabimet tona. Toka dardane nën sqetullën e saj e mban nje ditar, ku do të lexohet e vërteta përgjatë shekujve që do të vijnë.

Albania Hails ‘Magic’ Donor Pledges for Earthquake Recovery

February 18, 2020 by dgreca

Donors dug deep on Monday to help fund Albania’s recovery from a major earthquake late last year. “Some magic has happened,” Albanian PM Edi Rama said./

By Gjergj Erebara*/

Donors from across the world have pledged 330 million euros in cash and in-kind donations and 850 million euros in long-term projects and loans to address the effects of a November 2019 earthquake in Albania that killed 51 people and razed 11,000 homes.

Albanian Prime Minister Edi Rama said the aid toll was “beyond our wildest imagination.”

At a conference on Monday called by the European Commission, the executive arm of the European Union, Commission President Ursula von der Leyen announced a 115 million-euro package of financial help to rebuilt public infrastructure while the EU’s lending arm, the European Investment Bank, announced loans up to 100 million for both the private and public sector.

The United Arab Emirates pledged to help rebuild 2,000 homes for a total cost of 70 million euros; Turkey offered to erect some 500 homes for up to 45 million euros; Italy pledged 65 million euros in grants, while France said it would provide 150 million euros in development projects and loans.

In the Balkans, Serbia, which has long had a difficult relationship with Albania, pledged two million euros.

“This is a real wow and the fact that I don’t have a speech with me tells about my expectations,” Rama said at the end of the conference. “Some magic has happened. This is beyond our wildest imagination.”

Von der Leyen said: “It is clear Albania cannot hold alone this burden. This is what brings us here. We pledge a sustained wave of investment for reconstruction.”-*Kortezi Balkaninsight

ELEGJI PER BREZIN TIM

February 18, 2020 by dgreca