Archives for May 2020

PAK ARISTOTEL

May 22, 2020 by dgreca

Nga Astrit Lulushi/
Emri i tij është i pavdekshëm. Në lashtësi, maqedonasit, grekët dhe ilirët e quanin të vetin, por të mëdhenjtë i përkasin gjithë botës. Aristoteli ishte një nga filozofët më të famshëm që bota ka njohur ndonjëherë. Pjesa më e madhe e punës mbi filozofinë perëndimore është vepër e tre të mëdhenjve: Sokrat, Aristotel, Platon.Aristoteli lindi diku rreth vitit 384 pes. Qyteti i tij i lindjes ishte Stagira ose Siderokafsia, që do të thotë furrë shkrirjeje ose Shkritore, në Greqinë veriore.Babai i tij ishte Nikomaku. Nëna e tij ishte Phaestis. Nikomaku ishte një mjek oborri për Amyntas II – Mbret i Maqedonisë. Nikomaku (Niko i Madhi) vdiq kur Aristoteli ishte i ri. Nuk dihet shumë për Phaestis (Shtëpiake). Besohet se edhe ajo vdiq kur Aristoteli ishte i ri.Pas vdekjes së Nikomakut, Proxenus – burri i motrës së Aristotelit, Arimneste (njeri që mban mend shumë) – u bë kujdestari i Aristotelit. Kur Aristoteli mbushi moshën 17 vjeç, Proxenus e dërgoi në Athinë, për të ndjekur arsimin e lartë. Aristoteli u regjistrua në Akademinë e Platonit dhe shumë shpejt u njoh si student i jashtëzakonshëm.Aristoteli kishte marrëdhënie të ngushta me Platonin dhe ishte një nga nxënësit e tij më të preferuar. Besohej se pas Platonit, Aristoteli do të bëhej drejtori i Akademisë. Pas vdekjes së Platonit në 347 pes, Aristoteli nuk e trashëgoi pozicionin e drejtorit sepse nuk mundi të pajtohej me disa nga traktatet filozofike të Platonit.Aristoteli shkoi i ftuar në oborrin e Hermias – një mik i Aristotelit – ku qëndroi për 3 vjet, dhe u martua me mbesën e Hermias, Pythias. Aristoteli lindi një vajzë me Pythias. Emri i vajzës ishte gjithashtu Pythias. Sipas mitologjisë, Pythia, ishte mënyra a rruga me anë të së cilës perënditë komunikonin me njeriun – orakulli i Delphic ishte gjithnjë një grua që komunikonte me Apollonin (Pallas) për të marrë shpjegimin e ëndrrave ose përgjigjen e pyetjeve që bënin vizitorët. Në 338 pes, Aristoteli u kthye në vendlindjen e tij në Maqedoni. Atje ai filloi mësimin e djalit të mbretit Phillip II. Ai djalë që ishte vetëm 13 vjeç, do të rritej për t’u bërë një njeri që bota e njeh si Aleksandrin e Madh.Në 335 pes Aleksandri u bë mbret dhe pushtoi Athinën. Kjo bëri që Aristoteli të kthehej në Athinë. Në atë kohë, Akademia e Platonit vazhdonte të ishte akoma një nga institucionet kryesore të Athinës.Aristoteli kërkoi leje nga Aleksandri dhe hapi shkollën e tij të njohur si Liceu, ku kaloi pjesën më të madhe të kohës. Ai mësoi studentë dhe vetë bëri shumë punë kërkimore dhe shkruajti gjithçka rreth tyre. Nxënësit e tij detyroheshin të ecnin rreth tij, pasi ai e kishte këtë zakon të shëtiste nëpër kampusin e Liceut ndërsa fliste e jepte mësime. Kjo është arsyeja pse nxënësit u njohën si Peripatetics ose ‘njerëz që udhëtojnë’. Studentët e Liceut ishin angazhuar në kërkime në një gamë të gjerë temash që përfshijnë matematikën, shkencën, artet, filozofinë. Ata shkruanin të gjitha ato që gjenin në dorëshkrime dhe në proces, shkolla u bë një nga bibliotekat e para të mëdha të botës antike.Pythias, gruaja e Aristotelit, vdiq në të njëjtin vit që u hap Liceu. Menjëherë pas vdekjes së saj, Aristoteli u fejua në një lidhje romantike me një grua të quajtur Herpyllis. Herpyllis ishte nga Stagira – qyteti i lindjes i Aristotelit.Historianët besojnë se Herpyllis ishte një skllave dhënë Aristotelit nga oborri i Maqedonisë. Sidoqoftë më vonë, Aristoteli e liroi Herpyllin dhe përfundimisht u martua me të.Herpylli dhe Aristoteli së bashku patën fëmijë. Djali i tyre Nikomakus (i quajtur pas babait të Aristotelit) vdiq në një betejë kur ishte akoma i ri.Besohet se për të nderuar të birin, Aristoteli e quajti veprën e tij më të famshme filozofike Etika e Nikomakut.Në vitin 323 pes Aleksandri i Madh vdiq papritmas, qeveria që ishte pro maqedonase u rrëzua. Kishte ndjenjë anti-Maqedonase në të gjithë rrethin e Athinës dhe Aristoteli kishte frikë se do të ndiqej penalisht. Mendohet se në Athinë, Aristoteli kishte shërbyer një agjent i fshehtë i Aleksandrit të Madh. Kështu, ai iku dhe u vendos në ishullin Euboea, ku qëndroi derisa vdiq.Aristoteli besonte se universi ishte i përjetshëm, pafillim e pafund.Ai ishte shumë i interesuar për zoologji, studioi me kujdes kafshët dhe i klasifikoi në dy grupe – me gjak të kuq dhe jo të kuq. Në kontekstin e sotëm kjo ndarje korrespondon me vertebrorët dhe jovertebrorët.Aristoteli gjithashtu ishte magjepsur nga biologjia detare. Ai madje disektoi kafshët detare dhe studioi tiparet anatomike të tyre. Vëzhgimet që ai bëri për jetën detare janë vërtetuat si të sakta.Aristoteli ishte i interesuar edhe për shkencat e tokës. Traktati i tij i quajtur “Meteorology” (studim mbi matjen e ajrit ose atmosferës) jep një pasqyrë të njohurive të tij. Ai identifikoi ciklet e ujit dhe madje diskutoi rreth ngjarjeve astrologjike dhe katastrofave natyrore.Qëllimi kryesor i filozofisë së Aristotelit ishte vazhdimi i një procesi të arsyetimit. Ai vëzhgoi gjërat bazuar në karakteristikat e tyre, veprimet e tyre dhe gjendjen në të cilën ndodhen.Sipas tij, disa gjëra kur krijohen, çojnë në diçka tjetër për shkak të domosdoshmërisë. Ky proces arsyetimi u cilësua më vonë si syllogjizēm.Pas rënies së civilizimit antik grek, shkrimtarët muslimanë ruajtën disa nga veprat e Aristotelit. Aristoteli, filozofia e të cilit ndikoi shumë në fetë e krishtera dhe islamike, vdiq në vitin 322 pes., 62 vjeç.

VATRA COMMEMORATES MAY RIOTS OF SPAC AND QAFE BAR BY STANDING WITH SURVIVORS

May 22, 2020 by dgreca

By Rafaela Prifti/

VATRA held its first virtual commemorative event to honor the anticommunist prison riots of Space and Qafe Bar of May 1973 and 1984. On behalf of the survivors of Albania’s political persecuted, VATRA’s leadership vowed to raise awareness and take action to petition US Congress and authorities.

On Thursday, two members of the Executive Board of VATRA, Ervin Dine and Merita McCormack sent out e-invites for a Zoom meeting dedicated to the Spac and Qafe Bari prison rebellions. Unable to go to the annual commemorative ceremony in Washington DC in the face of the coronavirus pandemic, they said that moving the event online was appropriate. VATRA’s Vice President in charge of innovation, integration and youth, Ervin Dine, reinforced the importance of such acts of remembrance for the future generations and to not allow the return of the past. Elmi Berisha, President of VATRA thanked the initiators, participants and the ones who were not able to attend. He said: “The generations of Albanians who suffered persecution and were victimized by the Communist regime have protected our national identity and moral integrity.” Directly speaking to the survivors, Mr. Berisha stated: “You are the spark and the inspiration for our freedom. The Pan-Albanian Federation of America Vatra is proud to stand with you.” Expressing respect and gratitude, Dr. Pashko Camaj, VATRA’s Vice-President for Community Outreach and Education, remarked: “Nothing is worse than forgetfulness. Tonight’s event serves to remove the dust of history and let these heroes shine.”

Delivering a poignant key note address, Pellumb Lamaj, a symbol of anticommunist resistance, greeted “the positive initiative to pay homage to two crucial revolts that have become synonymous with anticommunist resistance. “The prison uprisings in Spac and Qafe Bar occurred three decades ago. In both cases, the regime’s violently crushed the protests and executed a number of the protagonists. Yet the martyrs have no grave for their family members to go to. Such actions by the communist amount to nothing more than a coward act of robing us of our history,” said Mr. Lamaj. He praised VATRA for honoring the martyrs and indicated that the Pan-Albanian Federation of America has the resources to take on the role of the anticommunist advocate in the diaspora. Lek Mirakaj, member of VATRA’s Board of Directors, remembered how his son, and his co-sufferer’s son ran into one another when families were allowed to see them in prison. It was a powerful image and message of the long-lasting wounds inflicted by communism onto the people. Mr. Mirakaj recalled the tenacity of Pellumb Lamaj who was thrown in Spac prison as a 19 year-old teenager, where he served a 12 year sentence, equal to about three-fourth of his whole life. “For a state with a history of roughly 100 years, the riots of Spac and Qafe Bar mark two stand-out moments. It was exactly there that chants like “Freedom! Democracy!” “Down with Communism!” were voiced out by the politically persecuted. The same cries rallied the students in the 1990s anticommunist movement in Albania. So, it is clear that the prisoners’ rebellions were expressions of the people’s aspirations to throw away the shackles of the regime,” said Mr. Mirakaj. Standing next to his son, Ervin, the next keynote speaker Dine Dine, started by saying that he shies away from public speaking. Then, the published author eloquently emphasized how the persecution practices and sentencing were maliciously prolonged in Albania. “After serving time in prison, we, as many others, were sent to internment camps of hard physical labor and unspeakable conditions,” he said. Mr. Dine recalled another fellow prisoner, as “an honest man and a hero”, who is the brother of Mark Mrnacaj from VATRA’s Board of Directors. He said that attending the meeting is an act of commemorates the legacy of the survivors. His family has endured a lengthy persecution from 1948 to 1989.

The survivors have been subjected to prison and labor camps for the better part of their lives in Albania. They are American Albanians and live in the US in the last decades, well-respected for their civic duties and role in the community. Roughly three decades after the collapse of communism, these survivors feel they have been terrorized for a second time by the ensuing noncommunist elite in Albania and lack of accountability by the ones in charge and responsible for the acts of torture, persecution and executions under communism. Mr. Dine Dine reference the dilapidated state of a Tepelene memorial in Albania dedicated to the Spac prison revolt. Responding to the idea of memorializing the survivors, Dr. Pashko Camaj of the Executive Board suggested a publication to document their memories and life stories. Merita McCormack advised the screening of the documentary film produced by Pellumb Lamaj at VATRA’s Headquarters. Mr. Mirakaj and Mr. Dine spoke of Pellumb Lamaj’s courage and uncompromising determination to expose the crimes of communism in Albania. Dielli’s Editor Dalip Greca said that he has covered extensively the topic of the crimes of communism through survivors’ interviews and witness stories. “The notorious prisons of Spac and Qafe Bari belonged to the communist machine of victimization and oppression that were prevalent in Albania. The barbaric punishment continued even after the Spac riot was crushed,” said Mr. Greca. Speaking as a survivor of imprisonment in the former-Yugoslavia, Shaqir Salihu said that, in comparison with Kosova, the prisons in Albania were harsher, while at the same time the communist propaganda promoted a false reality to indoctrinate the minds of Albanians who lived outside its borders. On the topic of actions and future goals, Augustin Mirakaj and Ervin Dine of the Executive Board of VATRA suggested drafting a petition to US Congress and the President to denounce “Albania’s communists as terrorists”. “Ironically”, they said, “today the same individuals who are responsible for the crimes against the persecuted in Albania are not held accountable. Instead, these individuals speak as democrats and hold government positions.” At the end of the meeting, President of VATRA, Elmi Berisha pledged his support: “I, with all of you, will stay committed to the cause of fighting for the martyrs of communism.”

The crimes of the ‘Red Terror’ have taken a significant toll on the members of VATRA for many generations. They are deeply embedded in VATRA’s long history of opposing communism and well-documented in Dielli. In May of last year, senior representatives of the Pan-Albanian Federation of America VATRA attended the annual commemorative service at the designated memorial site in Washington DC, to honor the memory of the victims of communism. I filed the report titled ‘We no longer wish to be victims of communism”. At the end of the virtual event on Thursday, it was proposed that the month of May be dedicated to the anticommunist martyrs. And there is a lot more to be done.

VATRA PËRKUJTOI REVOLTËN E SPAÇIT DHE TË QAFË-BARIT

May 22, 2020 by dgreca

– Revoltat i sollën në Kujtesë ata që kaluan në ferrin e diktaturës: Pëllumb Lamaj, Lek Mirakaj, Dine Dine, dhe bijtë e të dënuarëve politikë: Ervin Dine, Mark Mrnaçaj, Agustin Mirakaj, dhe ish i dënuari në burgjet e Serbisë Shaqir Salihu….Përshëndeti kryetari i Vatrës z. Elmi Berisha.Moderator-Ervin Dine.

– Kërkesë: Maji të shpallet muaji i Martirëve antikomunistë…

-Vatra do të përgatisë një Rezolutë të dokumentuar për krimet e komunizmit për në Kongresin Amerikan dhe do të përkrah lëvizjen: – Një Nuremberg i ri për Krimet e Komunizmit.

Nga Dalip Greca/

Në pamundësi për të shkuar në Washington pranë Monumentit kushtuar viktimave të komunizmit, për të bërë homazhe si çdo vit, Federata Pan Shqiptare e Amerikës’VATRA”, në kushtet e Pandemisë së Koronavirusit, organizoi një përkujtesë të veçantë virtuale, kushtuar Revoltave antikomuniste të Spaçit dhe të Qafë Barit.

Veprimtarinë e ka moderuar nënkryetari i Vatrës, i lindur në kampet e internimit,me baba të burgosur, që kur ai ishte foshnjë 1 vjeç, Ervin Dine.

Nënkryetari Dine pasi u ka uruar mirëseardhjen të gjithë pjesmarrësve në këtë veprimtari virtuale, tregoi se idenë për këtë lloj organizimi e kishte imponuar situate e kufizimit të lëvizjes, e diktuar nga Pandemia. Ideja, tha ai, na lindi tek bisedonim me Merita McCormack.

Është detyrë e Vatrës, tha Dine, që dy revoltat që tronditën sistemin komunist, ajo e Spaçit dhe Qafë Barit, t’i përkujtojë dhe të evokojë qëndresën antikomunistëve të dënuarëve politik shqiptar. Kujtesa është e domosdoshme jo vetëm për brezin tonë por edhe për brezat e ardhshëm. Siç po e shohim, politika nuk është e interesuar për ta ruajtë kujtesën dhe për të dënuar krimet e diktaturës. Është fat për ne, që sonte kemi ata që e përjetuan ferrin e Spaçit dhe të Qafë Barit. Pëllumb Lamaj, Lek Mirakaj dhe babai im, Dine Dine, do të dëshmojnë dhe do të sjellin në kujtesë ato ngjarje, përfundoi fjalën hyrëse Ervin Dine, i cili fillimisht ka ftuar kryetarin e Vatrës z. Elmi Berisha, që të përshëndes pjesmarrësit.

Kryetari Berisha i ka uruar të gjithë pjesmarërsit dhe ka përshëndetur seicilin. Ai tha se: Dua t’ju falenderoj nga zemra Ju Ervin dhe të gjithë organizatorët e pjesëmarrësit; ju të rinjët e Vatrës jeni gjenerata e re, gjenerata e shpresës, pa harruar themeluesit dhe paradhësit tanë vatranë. Ju jeni shpresa e nesërme dhe energjia e Vatrës. Vatra nderohet me këtë përkujtesë virtuale kushtuar dy ngjarjeve madhore, dy revoltave që tronditën diktaturën shqiptare, Revolta e Spaçit dhe ajo e Qafë Barit.Nuk e kam të lehtë me gjetë fjalët për të treguar vuajtjet e atyre që përjetuan ferrin e diktaturës, një pjesë prej të cilëve i kemi sot në këtë bashkëkonferencë virtuale.

Duke iu drejtuar atyre që kaluan në burgjet e diktaturës dhe kampet e internimit kryetari Berisha tha: Ju jeni kujtesa e kombit, me vuajtjet dhe qëndresën tuaj,ju keni rritur krenarinë Kombëtare. Ju na keni ruajtë identitetin tonë, krenarinë Kombëtare, historinë tonë që kanë dashtë t’na e fshehin. Ju brezi i vuajtur në diktaturën komunsite mbeteni inspirim i demokracisë shqiptare. Faleminderit për këtë veprimtari nderuse e përkujtuese. Unë dua që të shpreh mirënjohjen për të gjithë heronjt e qëndrestarët e burgjeve dhe kampeve të internimit të diktaturës. Mirënjohje për organizatorët! I përjetshëm Kujtimi i martirëve antikomunistë!

Dr. Pashko Camaj, nënkryetar i Vatrës ka përshëndetur veprimtarinë. Ai tha se: Dua t’ju falenderoj për këtë përkujtesë virtuale. Falenderoj Ervinin për këtë organizim emocional. Sot po e mësoj që babai i Ervinit, z. Dine ka vuajtur në ferrin e burgjeve të komunizmit. Dua ta dëgjoj sonte atë dhe bashkëvuajtësit e tij për të të ndricuar të vërtetën e qëndresës së antikomunistëve shqiptarë. Nuk duhen harruar vuajtjet. Kjo formë përkujtimi është një mrekulli. Kryetari i ri, z Berisha, në Kuvendin e 19 Janarit në Detroit shpalosi platformën e shekullit XXI, mendoj se edhe organizimi i kësaj veprimtarie, bën pjesë në këtë platformë.Të mos e lëmë pluhurin e harresës të mbulojë kujtesën kombëtare. Respekt e nderim për të gjithë ata që vuajtën në burgjet e komunizmit!

***

Z. Pëllumb Lamaj,një nga dënuarit politk, që e përjetoi prej moshës 19 vjeçare ferrin e burgjeve të tmerrshëm, falenderoi Vatrën për organizimin e kësaj përkujtese.Ai tha: Ju falendenderoj Ju vatranët që po organizoni këtë kujtesë për Revoltën e Spaçit dhe Qafë Barit. Ju mertitoni vlerësim jo vetëm nga komuniteti shqiptaro-amerikan, por nga i gjithë opinion shqiptar. Ka shumë rëndësi që kjo kujtesë vjen nga VATRA, një organizatë Kombëtare që i është gjendur Kombit edhe kur ai ka qenë në buzë të greminës…Unë kam bashkëpunuar dhe vazhdoj të bashkëpunoj me Vatrën, edhe pse nuk jam anëtar i saj.

Lamaj e përshkroi revoltën e Spaçit, që nisi me 21 Maj 1973, jo si një revoltë të thjeshtë, por si kryengritjen e parë antikomuniste në perandorinë komuniste të të gjithë vendeve të Lindjes, ndërsa të burgosurit që ngritën krye nga puna e rëndë, kushtet ekstreme, nga torturat fizike dhe psikologjike, Lamaj i përshkroi si heronj, që me kurajo iu kundërvunë policisë së regjimit, hoqën flamurin me yllin bolshevik, dhe ngritën flamurin pa yll, për tri ditë u bënë zotër të burgut. Burgu u rrethua me forca të shumta policore, të burgosurit u lanë pa ushqim e ujë, mbi ta u hodhën si bisha forcat speciale të sigurisë. Revolta e 21 Majit 1973 u shtyp me egërsi nga autoritetet, duke përdorur trupa dhe mjete ushtarake. Nxitësit, organizatorët dhe pjesëmarrësit më aktivë u ndëshkuan me rritje të dënimit, ndërsa katër prej tyre u dënuan me pushkatim. Katër martirët e revoltës së Spaçit ishin: Hajri Pashaj, Dervish Bejko, Pal Zefi dhe Skënder Daja, ndërkohë, rreth 110 të burgosur u ridënuan me 25 vjet.
Lamaj foli edhe për ekzekutimin e Xhelal Koprencka dhe dënimin me vdekje të dy gazetarëve Vangjel Lezho dhe Fadil Kokomani.

Xhelal Koprenca, tha ai, ishte nacionalist, mbante emrin e gjyshit, që kishte firmosë aktin e Pavarësisë së Shqipërisë, dhe nën/ministër i parë i Lufëts në Qeverinë e Ismail Qemalit. Komunistët nuk e donin historinë reale, por krijonin historinë e fallsifikuar.

Kanë kaluar 3 dekada dhe politika shqiptare hesht. Martirët e revoltës nuk kanë një varr ku ne bashkëvuajtësit dhe familjarët e tyre të vendosin një tufë lule.

Politika shqiptare i ka mbuluar me harresë revoltat antikomuniste. Bijtë e atyre që persekutuan janë sot në Parlament, qeveri, në biznes, kudo…Ne duhet të luftojmë, tha Pëllumb Lamaj, ne nuk duhet të lejojmë që padronët e Shqiëprisë të vjedhin historinë dhe vuajtjet tona.

Lamaj i propozoi Vatrës që të hartojë një rezolutë të dokumentuar për krimet e komunizmit dhe t’i bashkohet Lëvizjes antikomuniste në Evropë për organizimin e Nurmebergu për krimet e komunizmit. Vatra, tha ai, do të ishte mirë që të këkrojë zyrtarisht që Muaji maj të emërtohet si Muaji i Kujtesës së martirëve antikomunistë….Lamaj e ka mbyllë fjalën e tij : I paharruar kujtimi i martirëve antikomunistë!

Lek Mirakaj, që e ka nisë kalvarin e vuajtjeve në kampet e diktaurës dhe që provoi ferrin e burgjeve, falenderoj kryetarin Berisha për respektin dhe mesazhin që përcolli në hyrje ët kësaj Konference përkujtimore virtuale. Ai tha se ndjehej mirë që së bashku me bashkvuajtësit me Pëllumb Lamaj, që ishte më i riu në burg, krahasuar me atë vetë dhe Dine Dinen, dëshmojnë sonte në këtë veprimtari-homazh për martirët antikomunistë dhe si Kujtesë për Revoltën e Spaçit dhe Qafë Barit…Politika dhe qeveritë në këto 30 vjet nuk i kanë vlerësuar këto revolta. – Pëllumb Lamaj, tha Mirakaj, është ndër ata luftëtarë antikomunist, që nuk ka heshtur në këto tri dekada të pas shembjes së diktaturës. Ka kritikuar ashpër, publikisht, ka kontribuar me organizimin e veprimtarive të kujtesës, ka bërë me shpenzimet e veta edhe dokumentar, por që propaganda shurdhuse e shtetarëve i ka mbuluar me harresë.

Duke vlerësuar veprimtarinë kushtuar Revoltës së Spaçit dhe Qafë Barit, Mirakaj tha se këto dy revolta janë ngjarje të rëndësishme historike. Në 100 vjet histori të shqiptarëve, dy revoltat nuk mund të mbeten jashtë historisë kombëtare.

Të mos harrojmë kohën kur ato ndodhën, e para dy dekada para shembjes së diktaturës. Parullat që u hodhën, dëshmuan orientimin perëndimor të organizatorëve : Poshtë diktatura!… e Duam Shqipërinë si gjithë Europa…parulla që u dëgjuan në sheshet e demonstrimit të studentëve në kohëshembjen e diktaturës…

Ne sonte këtu dëshmojmë për revoltat, por edhe për vuajtjet e brezit tonë, fëmijëve tanë. Unë së bashku me Dinen kemi bërë nga 45 vjet internim e burg, Pëllumbi 12 vjet burg e vuajtje, e pushkatime në familje. Në kujtesën tonë janë vuajtje të tmerrshme,ne kaluam në ferrin e Tepelenës, ku vdiqën 300 fëmijë…Ne kaluam në porto Palermo, diktatori na mbylli në kështjellën e Ali Pashës…Po si mund të harrohen këto?…Pasardhësit dhe bijtë e atyre që na mohuan lirinë, kanë 30 vjet që kujtojnë e nderojnë Kongresin e Përmetit të 24 Majit, ku u sanksionuan krimi e dhuna, festojnë me banderola, brohorasin Parti-Enver, po si ka mundësi që nuk reflektojnë? Mendoni, a mund ndodhë në Gjermani sot, të kujtohen e festohen ngjrjet e nazizmit dhe të shfaqet Hitleri?!

Po, si nuk na i shfaqën asnjëherë në ekrane pamjet e revoltës së Spaçit dhe të Qafë-Barit?…Jam I bindur se janë të filmuara. Nuk lini ngjarje ata pa filmuar se u duhej edhe për dëshmi…

Pa u njohur këto dy protesta nuk ka dekomunistizim real të Shqipërisë, ka thënë Mirakaj.Duke u drejtuar nga më të rinjët pjesmarrës në këtë përkujtesë, Lek Mirakaj tha: Mark Mrnaçaj, është djal i një miku tim bashkëvuajtës, i Nikollë Mërnaçaj. Jemi arrestuar për një ditë.Kemi qenë lidhë me një prangë, duar më duar, na kanë çuar me një makinë në burg…Burrë zotni, trim… Dy herë e burgosën. A mund t’i harrojmë. Harresa do të ishte krim për brezat e rinj.Vatra mund të hartojë një antologji me kujtimet, propozoi ai.

***

I burgosuri politik, shkrimtari Dine Dine, ka qenë fëmijë, kur nisi kalvarin në kampet e internimit. Edhe ai mbanë mbi shpinë 45 vite burg e internim. Kur e ftuan të fliste tha: E kam shumë të vështirë të flas në publik, veçanërisht të flas për vet. Është zakoni im që të mos flas gjatë për veten. Kështu më ndodhi edhe kur promovova librin tim në Tiranë. Më kërkuan të flas, edhe pse ishin të lodhur nga diskutantët e shumtë që kishin folë gjatë për librin tim. Thjesht i falenderova. Ata më duartrokitën shumë.Në fakt kisha folë përmes librit.

Sonte, po kujtojmë Revoltën e Spaçit dhe Qafë Barit. S’mund të hesht sepse heshtja përsërit të shkuarën që harrohet. E kanë thënë këtë njerëz të mëdhenj, por dhe shkrimtarë të njohur si, Leon Tolstoi, Fyodor Dostojevski, Alexander Solzhenitsyn etj. Ma ka thënë këtë edhe profesorja amerikane Lori Amy. Prandaj Vatra bën mirë që i kujton e bën homazhe për martirët antikomunist. Të dyja revoltat, veçanërisht ajo e Spaçit, është një moment kulmor në rezistencën e antikomunizmit shqiptar. Spaci e tronditi sistemin, madje edhe botën komuniste. Mund të shkruash libra të tërë për këtë e të tjera ngjarje. Ju kërkoni kujtesë nga politika dhe shteti? Kot e keni! Edhe aq sa bëjnë , ata thjeshtë bëjnë për ”Show”.. Unë them se nuk u intereson kujtesa. U duhet vetëm si fasadë, jo kujtesë. Kam qenë i pranishëm në veprimtari të shumta. Më kujtohet promovimi i Memorialit të kampit të Tepelenës, ku unë kam qenë fëmijë i internuar. Gjithë ajo zhurmë, reklamë…kur shkuam atje pamë një memorial të zakonshëm, vendosur në një bazament mjeran…

Dua të falenderoj Pëllumb Lamajn që ka qenë një nga zërat e pakët që kërkon kujtesë. Ne duhet të kujtojmë edhe duke shkruar çfarë kemi përjetuar. E mbajta 25 vjet nëpër duar librin tim. I bënë një promovim madhështor. Por a e dini sa kopje printuan? Jo më shumë se 50-100. Kur u thashë se kam kërkesa për librin se është mbaruan. Çuan sa për sy faqe 2-3 kopje dhe aq.Nuk ju interson kujtesa jonë!

Ne këtë konferencë virtuale duhet të kujtojmë edhe bashkëvuajtësit…Ndjehem mirë që shoh Mark Mrnaçaj këtu sepse ia kam njohur babën Nikollë në Zejmen të Lezhës. Kemi kaluar pak kohë bashkë atje. Zotni burrë! Ne duhet të ngremë zërin dhe të mos lejojmë që të na kalojnë në harresë vuajtjet.Ta shfrytëzojmë Vatrën, institucionin më të rëndësishëm kombëtar. Noli dhe Konica edhe grindeshinmes vetes, por kur ishte fjala për Kombin, ata bëheshin bashkë. Mos e bëni Vatrën instrument të ndonjë partie politike, po mbajeni të pavarur dhe ngrijeni zërin dhe denonconi padrejtësitë!

***

Në konferencë ishte i praniëshm edhe ish gazetari i Zërit të Amerikës, z. Shaqir Salihu,i cili kaloi nëpër burgjet e Serbisë. Pas përshëndetjes ai tha: Unë falenderoj zonjën Merita B MCormack, që më ftoi në këtë konferencë. Vuajtjet në diktaturën komuniste në kufijtë e shtetit amë kanë qenë tepër të rënda…Respekt për vuajtjet tuaja! Mësova shumë nga ky bashkëbisedim.

Mark Mernaçaj, që lindi dhe u rrit në kampet e internimit, që përjetoi kalvarin e babait të tij në dy burgosje të gjata të babit të tij, Nikollë, që nuk arriti të përjetoi shembjen e diktaturës, vdiq menjëherë pas daljes nga burgu i dytë, tha se ndjehej i nderuar që ndodhej mes bashkëvuajtësve të babait të tij. Ai falenderoi organizatorët dhe kryetarin e Vatrës për praninë dhe përshëndetjen e tij të ngrohtë.

Unë mendoj se kujtesa do ta mundë harresën që përpiqet të imponojë shteti dhe politika shqiptare ndaj krimeve të diktaturës komuniste. Kam mendimin se dy revoltat, janë të vetmet në Europën Lindore, dhe të pangjajshme me asnjë tjetër. Gati në të gjithë Europën Lindore është gjetur rruga drejt demokracisë, ndërsa Shqipëria akoma është në mjegull. Fajin ua vënë sistemeve, por harrojnë njerëzit, harrojnë diktatorët, individin fajtor, kjo shpërndanë përgjegjësinë. Komunistët e nisën që gjatë luftës krimin dhe vrasjen e kundërshtarëve nacionalistë. Besoj se ju kujtohet që në gjyqin e parë të intelektualëve që u gjykuan nga gjykatës dhe prokurorë që kishin zbritë nga mali dhe i kryeqzuan intelektualët nacionaistë në sallën-Gjyq të Teatrit Kombëtar. Përse i pushkatuan ata? Ishin dhe vatranë ndër të pushkatuarit. I pushkatuan sepse donin të zhduknin kujtesën. Kështu edhe me revoltat antikomuniste.Nuk duan t’ua dëgjojnë emrin!

Agustin Mirakaj, anëtar Kryesisë së Vatrës, vjen nga një familje që e ka luftuar komunizmin me armë në mal, dhe ka përjetuar burgime, pushkatime e internime. Duke u bërë pjesë e video-konferencës ai kërkoi jo vetëm kujtesë, vlerësim e nderim për martirët antikomunist, por edhe dënim të krimeve të komunizmit. Ai propozoi hartimin e një peticioni, ku të denoncohen krimet e komunizmit dhe të provohet se komunistët shqiptarë kanë qenë terroristë. Ata na vranë, na zhdukën familjet tona. Na kanë marrë fëmijërinë. Nuk na lanë të shkollohemi. Na kanë terrorizuar. Ta çojmë peticionin në Kongresin amerikan dhe të bëhen botërisht të njohura krimet e komunizmit.

Dje diktatura bënte bunker sot bijtë bëjnë Kulla.Popullin e bëjnë që të vuaj…

***

Në mbyllje Pëllumb Lamaj tha: Tash Vatra ka kapacitete, ka djem e vajza të reja, të shkolluar në universitete të Amerikës e Europës; ata janë të aftë që të hartojnë një Rezolutë për ta dërguar në Kongresin e Amerikan. Duhet të lëvizimi siç po bën Europa. Duhet një Nuremberg i ri për të dënuar krimet e komunizmit. Do të ishte mirë që kryetari i Vatrës të na udhëheqë për të konkretizuar këtë nismë. Mos prisni që krimineli të dënojë vetëveten.

Editori I Diellit tha se kjo ishte një veprimtari emocionuese dhe me shumë vlerë. Ai tregoi se ishte njohur me revoltat në fillimet e demokracisë, ku kishte intervistuar pjesmarrës të revoltave, si vëllezërit Çoku. Ai tregoi se cilët ishin motivet që e bashkonin me kauzën e të burgosurve politik. Më pas ai informoi për pasqyrimin që u ka bërë revoltave gazeta Dielli si zë i Vatrës. Ka qenë kënaqësi bashkëpunimi i Vatrës me Pëllumb Lamaj, ku janë organizuar veprimtari pë revoltata, është shfaqur dokumentari i z. Lamaj etj.

***

Ndërsa kryetari i Vatrës z. Elmi Berisha, që e mbylli veprimtarinë tha: Personalisht ndjehem mirë që isha pjesë e kësaj veprimtarie me shumë emocione e vlera njohëse. Nuk e kam ndjerë fare kohën që kaluam bashkë. Jam gati të qëndroj deri në mëngjes. Ne të Kosovës nuk kemi qenë të informuar rreth burgjeve dhe kampeve të diktaturës. Shqiptarët e Kosovës kanë vuajt e përjetuar dhunën e pushtusit, ndërsa shqiptarët e Shqipërisë, kanë përjetuar vuajtjete e vetëvetes, të diktaturës komuniste. Spaçi, Qafë Bari, Goli Otoku, ftakeqësisht kanë marrë jetë shqiptarësh, si në Shqipëri ashtu edhe në Kosovë. Ju falenderoj për Kujtesën.

Vatra do të veprojë në Washington për ta çuar atje zërin tuaj, dëshmitarë të ferrit të diktaturës komuniste dhe zërin e të gjithë të burgosurve politik shqiptar.

Vitet ’90 për shqiptarët, veçanërisht këtu në SHBA, kanë meritën e finalizimit të përpjekjeve të shqiptarëve për liri e demokraci, për çlirimin e Kosovës, e rrëzimine diktaturës nv Shqipëri.E përjetoj dhimbjen tuaj që është dhe dhimbja ime. ..

Veprimtaria ishte e organizuar mjaft mirë dhe meriton fjalët më të mira nënkryetari Ervin Dine.

Nënshtrimi që vjen nga keqqvererisja

May 22, 2020 by dgreca

Nga Silvana BEGAJ/ Suedi*/ Shikoj çdo ditë lajmet e vendit tonë dhe çdo ditë bindem me thënien e Penn: Bëni që njerëzit të mendojnë se po qeverisin e do të nënshtrohen. Me sa kujtoj, u rrit nafta në Greqi me 10 cent dhe u dogj Athina, Franca po ashtu… Unë nuk dua të digjet Tirana. Ajo nuk ka faj… Unë dua të digjet mizoria që ne po tregojmë çdo ditë, çdo protestë, çdo reagim… Ne kemi vrarë mirësinë, dashurinë, e po e vrasim çdo ditë e më shumë. Çfarë na ndryshoi kaq shumë? Dikur dhe një të njohur e kishe vëlla, sot dhe vëllain e ke më pak se të njohur… Kam menduar se çdo gjë erdhi si pasojë e ndryshimit të sistemit nga centralizim në sipërmarrjen e lirë. Kush e di sa njerëz janë vrarë vetëm sepse dega e pemës së fqinjit binte mbi pjesën e tokës ku ndan gardhi i tij. Por këto nuk janë gjëra që ju nuk i dini. Për këtë u dashurova me Aleksandin e Madh i cili para se të vdiste kërkoi që në rrugën ku do kalonte, pa jetë, t’i linin duart jashtë që të gjithë të shikonin që Mbreti i Botës vdiq me duar bosh. Si idealistë që jam mendoja se njerëzit nuk e dinin se nuk kishin lexuar mbi Aleksandrin e Madh. Kujtdo i sugjeroja që të lexonte dhe t’i bëja të kuptonin që askush nuk fiton dot as parajsën dhe as përjetësinë me mizori dhe etje për pasuri që nuk na përkasin. Por të jesh i pasur nuk është as krim dhe as mëkat dhe as nuk të bën automatikisht njëri të keq. Ka shumë mënyra për t’u pasuruar. Deri këtu e kam kuptuar. Ajo që nuk kuptoj dot akoma është si mund të idealizosh dhe të ushtrosh dhunë e të veprosh në emër të një partie ku drejtuesit apo pjesëmarresit e saj janë pasuruar në mënyrë të beftë dhe të dyshimtë. Si popull të gjitha fatkeqësitë na kanë ardhur për shkak të politikave të gabuara ndër vite. Ne mund t’i mbyllim hesapet me të shkuarën, por a i mbyll ajo me ne? Ndryshimi i ligjeve për pronat për shembull rriti krimin në familje e në shoqëri. Ligjet me dy standarde na kanë lënë të pasigurt për sigurinë, qetësine, jetën etj. Dhe keto nuk kanë ardhur nga asgjëja. Kanë ardhur nga drejtuesit, përfaqësuesit, të zgjedhurit tanë për interesat e tyre. Sepse ata, të gjithë së bashku, për interesat e tyre ngrenë dhe pllakat e bulevardit. Sa bukur e thashë! Për interesat e tyre! Po ju, unë, ku jemi? Unë, ju, ne vritemi, vrasim, dhunohemi, dhunojmë dhe mbi të gjitha përdoremi për të mbrojtur interesat e tyre. I kemi zgjedhur të na përfaqësojnë dhe në të vërtetë dalim dhe i përfaqësojmë duke i ndjekur verbërisht se mos cenohen dhe të fitojnë pushtet. E kështu, historia përsëritet… Por kam një ngushëllim në fakt se e di që pas një përballje elektorale njeri nga ata do të humb. Sa keq! Shqipërinë e kane mbuluar militantët. Zërat e militantëve nuk janë për popullin. Janë për kryetarin, kryetaret! Janë ata që flasin për asgjë duke qenë e vetmja gjë mbi të cilën dinë gjithçka. Kryetarëve të partive nuk iu preket as një qime floku, iu bëjnë njeri-tjetrit favore me miliona euro, kanë formuar familjet klanore ku bëjnë favore dhe marrin favore. S’kanë nevojë për të zhvilluar konceptin lidership sepse këto janë Qeveri që mbahen dhe mbështeten tek njeri-tjetri. Ata që humbin jemi ne, ata që ikim (një milion vitet e fundit) jemi ne, duke na hequr sigurinë për jetën, nuk ka drejtësi, nuk ka zhvillim ekonomik, sepse nuk ka shpresë. Sepse në Shqipëri nuk ka opozitë. Duhet, sot, të vrasim frikën dhe të përfaqësojmë veten.

Sot duhet të jemi bashkë për jetën tonë, për fëmijët tanë, për të ardhmen dhe për Shqipërinë dhe të recitojmë vargjet e Nolit:

Dhe një zë vëngon nga lumi,

Më buçet, më zgjon nga gjumi,

Se mileti po gatitet,

Se tirani lebetitet,

Se pëlcet, kërcet furtuna,

Fryhet Vjosa, derdhet Buna,

Skuqet Semani dhe Drini,

Dridhet Beu dhe zengjini,

Se pas vdekjes ndriti jeta,

Dhe kudo gjëmon trumbeta:

Ngrehuni dhe bjeruni,

Korrini dhe shtypini,

Katundar’ e punëtorë,

Që nga Shkodra gjer në Vlorë.

Publikoi Gazeta Dielli www.gazetadielli.com

SHQIPTARËT NË KROACI DHE BETEJA E SHTETIT KROAT NDAJ COVID-19

May 22, 2020 by dgreca

Shoip Shoipi doktor në qendrën klinike “Spitali i Motrave Bamirëse“ në Zagreb, rrëfen ekskluzivisht për gazetën Dielli New York, Kroacinë në betejën ndaj Covid-19, intervistë dhënë gazetarit Sokol Paja.*

SITUATA E COVID-19 NË KROACI

Që nga fillimi i epidemisë, në rreth 4 milionë banorë sa ka Kroacia, deri më sot janë konfirmuar 2232 raste të COVID -19 dhe 96 persona të ndjerë. Gjithsejt 1967 pacient janë shëruar, ndërsa deri me ditën e sodit aktiv janë 169 individ. Kroacia, ashtu edhe si shtetet e tjera ballkanike, patën fatin e mirë që nuk i përjetuan skenat tash më të njohura në Itali, Spanjë dhe Francë, por nuk u përballuan me të njëjtën situatë si vende ku qasja ndaj shenjave të para të pandemisë nuk ishte në nivelin e duhur (si SHBA dhe Mbretëria e Bashkuar). Ndoshta edhe nga përvoja e shteteve të lartpërmendura, institucionet kompetente të shtetit kroat reaguan në kohë dhe nuk lejuan përhapjen e pakontrolluar të infeksionit. Me kalimin e kohës, si kusht për zbutjen e masave restriktive të vendosura kah mesi i muajit mars (ndalim i grumbullimit të njerëzve, punës së shitoreve, ngjarjeve sportive, ndalim i mundësisë të lëshohet vendi i përhershëm i banimit pa leje speciale nga autoritetet etj) ishtezvoglimi i numrit të ri të të infektuareve në një afat stabil prej 5-7 ditësh. Edhe pse kishte sinjale se prezenca e virusit në Kroaci bie, zbutja e ndalesave të numërta u zgjat deri më 11 maj, për faktin se u vërejt rritje e të infektuarve brenda shtëpive të specializuara për të moshuar, që dukshëm e rriti lakoren e numrit të përgjithshëm tëtë infektuarve dhe, për fat të keq, edhe numrit e të ndjerëve. Sigurisht që ky numër relativisht i vogël i të infektuarve dhe të ndjerëve ka efektet e veta anësore të lidhur me masat restriktive. Veprimtaria e ngadalësuar ekonomike, që direkt lidhet me vendet e punës, ishte një nga arsyet që javën e fundit këto masa të shfuqizohen, duke u përpjekur të vëndoset një ekuilibër midis shëndetit nga njëra anë, dhemirëqenies ekonomike nga ana tjetër. Çerdhet dhe shkollat me fëmijë prej klasës së parë deri klasën e katër (me kusht që të dy prindërit të jenë të punësuar) janë të hapura, transporti publik përsëri është aktiv etj. Edhe pse të gjithë bashkë jemi në pritje të gjetjes së vaksinës dhe barit adekuat për shërim të infeksionit, në kontekstin kur këto të dyja mungojnë, metodat mesjetare (karantina dhe izolimi) u treguan si hap i parë i suksesshëm për ballafaqim serioz me pandeminë. Duke vazhduar të mësojmë për sëmundjen (por edhe duke ulur numrin e të infektuarve), masat e ndërmara gradualisht janë duke u zbutur.

MASAT QË MORI QEVERIA KROATE

Kur shfaqet një virus për të cilin nuk dime asgjë dhe popullata duhet mbrojtur, reagimi i parë është shpesh tejet ekstrem dhe konservativ, ashtu si edhe ndodhi në shumicën e vendeve të prekur nga pandemia. Siç përmenda edhe më lartë, nisur nga përvoja e vendeve të tjera që kishin numër dukshëm më të madh dhe përhapje të vrullshme të të infektuarve, sjellja e shtetit kroat ishte e përgjegjshme, çka rezultoi me përhapje të ngadalshme të infeksionit dhe një shkallë të ulët të vdekshmërisë. Infeksioni depërtoi nga Italia dhe nga kroatët që i kaluan pushimet dimërore në qendrat e skijimit në Austri. Do kisha dasht të potencoj se Kroacia ka një traditë relativisht të gjatë të funksionimit të qendrave të shëndetit publik. Me ndihmën e fondacionit Rockefeller, më 1926, në kuadër të fakultetit të Mjekësisë në kryeqytetin kroat është krijuar Shkolla e Shëndetit Publik “Andrija Shtampar”. Shkolla që atëherë luan një rol të rëndësishëm në edukimin e popullatës dhe ndërmer aktivitete specifike në favor të shëndetit publik, e nga 1982 ajo është edhe qendër bashkëpunimi e Organizatës Botërore të Shëndetësisë për kujdesin primar shëndetësor. Punën dhe parimet e shkollës e kanë ndjekë dhe kultivu shtetet ballkanike, por edhe më gjërë në Europë, SHBA dhe Kinë, ku Andrija Shtampar jetoi dhe riorganizoi shërbimin e shëndetit publik gjatë viteve 1933-36. Kroatët kanëedhe një historik të hershëm me epidemitë. Dubrovniku, tash i njohur si qytet bregdet, në mesjetën e vonshme (si Republika e Dubrovnikut, apo Raguzës më saktësisht) ka qenë port i rëndësishëm dhe me vizitorë-tregtarë nga tërë bota, më 1377 si i pari në botë prezanton karantinën, si masë mbrojtjeje ndaj sëmundjeve infektive, veçanërisht nga murtaja. Ky vendim, publikohet nëstatutin e Republikës, në të ashtuquajturin Libri e Gjelbër (Liber Viridis) dhe thotë:Veniens de locis pestiferis non intret Ragusium nel districtum (Kushdo që vjen nga zonat e infektuara, nuk do të hyjë në Dubrovnik ose territorin e tij).Percaktohet që as vendasit dhe as të huajt që vijnë nga zonat e infektuara të murtajës nuk mund të hyjnë në qytet nëse nuk kalojnë 30 ditë në ishujt Mrkan, Bobari dhe Supetar afër Cavtatit, gjegjësisht Dubrovnikut. Paralel me luftën me pandeminë, në mars Zagrebin e goditi një tërmet i cili, për shkak të frikës nga përsëritja e goditjes, rezultoi me zhvendosje të popullatës larg kryeqytetit kroat, në brendi të shtetit dhe qytetet bregdetare. Institucionet reaguan me kufizim të lëvizjes së qytetarëve, nga një vend në tjetër dhe nga adresa e përhershme e banimit. U ndërpre qarkullimi publik, brenda dhe ai mes qyteteve të ndryshme. Po ashtu, çdo instuticion ose ndërmarje publike apo private u desh të kufizon numrin e të punësuarve në minimum. Edhe pse kishte pakënaqësi për kufizimin e lëvizjes, masat u respektuan. Në parim, qytetarët kroat janë të disiplinuar dhe kjo vjen nga kultura relativisht e lartë politike dhe vetëdija qytetare, e cila në situatën konkrete me pandeminë gjeti reflektim në respektimin e masave të ndërmara.

SHQIPTARËT NË KROACI

Në Kroaci zyrtarisht ka të regjistruar rreth 18.500 shqiptarë, nga vise të ndryshme shqiptare, kryesisht nga Kosova dhe Maqedonia e Veriut. Pjesa më e madhe e tyre merren me hotelieri dhe gastronomi, por dy dekadat e fundit shqiptarët janë prezent në çdo sferë të jetës shoqërore, ekonomike dhe politike dhe luajnë rol të dallueshëm në këtë kontekst. Pandemia i prek shqiptarët aq sa i prek fqinjët e tyre kroat. Brengos fakti se, meqë një pjesë e konsiderueshme e tyre meren me gastronomi, sezoni turistik që pritet të jetë dukshëm më i dobët këtë vit, të reflektohet edhe tek suksesi i bizneseve shqiptare.

E ARDHMJA E PANDEMISË NË KROACI

Numri i të infektuarve javën e fundit jep shpresë për kahje pozitive në tentimin për mposhtjen e pandemisë. Këto ditë regjistrojmë nga 2-3 në nivel ditorë të infektuar dhe nga 10-15 të shëruar, kurse numri i të ndjerëve është 1-2 persona. Numri më i madh i të ndjerëve ka qenë me moshë mbi 70 vjeçare dhe me ndonjë sëmundje paraprake kronike. Ka edhe shumë gjëra që akoma mbeten të panjohura për virusin COVID-19, dhe si profesionist mundohemi që, brenda konturave të punës së përditshme, të kuptojm logjikën e zhvillimit të sëmundjes dhe mënyrën më të mirë për të fituar luftën. Besoj që me çdo provë të rradhës, riten edhe njohuritë tona dhe aftësia që sa më parë të gjendet vaksina dhe bari. Lehtësimi i masave të fundit është rezultat i një dëshire të madhe për të qenë në gjendje të jetojmë përsëri jetë normale, si një dëshirë shumë e arsyeshme, por sigurisht edhe si rezultat i përmirësimit të dukshëm të pasqyrës me të infektuar. Tani më është e kuptueshme që ekziston një tregues i qartë se mund të vazhdohet me heqjen e karantinës, në mënyrë që shumë biznese dhe kompani që varen nga kontakti me njerëzit të mund të funksionojnë në treg. Si do të rezultoje e gjithe kjo në fund, për të qenë të sinqertë, është herët për të thënë.E dijmë që një pjesë e masave akoma mbeten në fuqi, si distanca fizike, pastrimi ose dezinfektimi i duarvepërdorimi i domosdoshëm i maskave në hapësira publike apo largimi i mundësisë që njerëzit të shtrëngojnë duart apo përqafohen, pa mare parasyshë afërsinë emocionale. Këto masa mund të vazhdojnë të rezultojnë në zvoglimin e përhapjes së virusit ose eliminin e tij gradual.

MESAZHI PËR LEXUESIT E DIELLIT DHE DIASPORËN NË USA

Do kisha dasht të përcjell përshëndetjet më te përzemërta lexueseve të Diellit, bashkatdhetarëve si dhe Federatës Panshqiptare Vatra për misionin e tyre. Është kënaqësi të jesh i vetëdijshëm dhe vazdosh të dëgjosh për punët që janë bërë dhe bëhen për të drejtat dhe interesat tona individuale dhe kolektive dhe promovimin e vlerave tona të veçanta. Si mjek dhe individ që meret me punë shkencore, lidhur me pandeminë, do kisha porositur si vijon: nuk është mjaft çka porosit politika apo institucionet, shtabi emergjent apo cilat janë masat e tyre të preferurara; është kyç respektimi i rregullave të duhura. Çdo individ mund të bëjë një ndryshim të madh nëse e kupton se këto rregulla vlejnë për të gjithë, duke mos anashkaluar asnjë individ në veçanti dhe se rezultati përfundimtar është në dobi dhe kënaqesi të të gjithë neve.

KUSH ËSHTË SHOIP SHOIPI

Shoip Shoipi është me origjinë nga Gostivari i Republikës së Maqedonisë së Veriut. Studimet e mjeksisë i ka kryer në Univesitetin e Zagrebit, ku edhe jeton 30 vitet e fundit. I punësuar është në qendrën klinike “Spitali i Motrave Bamirëse“ në Zagreb. Me profesion është specialist-urolog, subspecialist në onkologji urologjike dhe subspecialist për urolitiazë. Ka doktoruar në shkencat biomedicinale në temën e karcinomit te fshikzës urinare. Në kohën e pandemisë, klinika ku është i angazhuar, drejt për së drejti ka qenë dhe është e inkuadruar në intervenimet dhe operimet e të semurëve me virusin SARS- CoV-2. Është anëtarë i Këshillit të Pakicës Kombëtare Shqiptare të qytetit të Zagrebit, si dhe anëtarë i Shoqates së Urologëve të Kroacisë dhe Shoqatës së Urologëve të Europës.

*Per me shame fotografi shine ne Facebook dielli vatra