Archives for March 2021

Ëndrra Amerikane nëpërmjet Korpësit të Paqes në Shqipëri….

March 3, 2021 by dgreca

Nga Qemal Zylo-New York/

Duke jetuar me dekada nën diktaturë e cila i kishte të ndërprera marrëdhëniet diplomatike me shtetin më dashamirës dhe me vendime më të rendesishme për Kombin, ëndrra amerikane ishte e burgosur, por jo në shpirtrat e shqiptarëve. Amerika e deshi që Shqipëria dhe bota e Lindjes të permbysnin njëherë e përgjithmonë diktaturat dhe të rivendoseshin marrëdhëniet diplomatike 30 vjet më parë.

Qemal Zylo, Shef i transportit dhe furnizimit teknik të Korpësit të Paqes në Shqipëri. me stafin e Korpesit te Paqes.

Erërat e ndryshimit po frynin dhe në Shqipëri dhe pas demonstratash të njëspasnjëshme, grevave të urisë, dashurisë së popullit për demokracinë, bënë që në Shqipëri të rrëzohej regjimi diktatorial dhe të vendosej demokracia, ndonëse nevojitet shumë punë për të bërë.Gjatë përmbysjes së regjimit shumë intelektualë që e donin demokracinë nuk u përkrahen si duhet, veçanërisht ushtarakët, që kishte shumë prej tyre që megjithese e përkrahën ndryshimin u lanë pa punë, ku shumica përfunduan të shisnin banane në rrugë.

Gjatë kohës së ndryshimit ishja Shef Katedre në Akadaminë Ushtarake në Tiranë ku jepja leksione për lëndët inxhinierike, më vonë më nxorrën në asistencë.Duke pasur fatin të ishja në proces të mbrojtjes të doktoraturës në fushën e inxhinierisë mekanike dhe kishja mbrojtur dy gjuhë anglishten dhe italishten, aplikova për punë në Korpësin e Paqes pasi kishin nxjerrë në gazetë reklamën për vend të lirë pune si shofer.

Më kujtohet mirë se inervista që realizova me drejtoreshën e Korpësit të Paqes, Amerikanen Patricia Xhonson, e cila pasi u njoh me përvojën time si inxhinier dhe Shef Transporti me detyra të larta në Ushtri u cudit që unë po aplikoja për shofer. I thashë se unë kam përvojë një jetë të tërë, por nevojat urgjente të familjes më detyruan të vi të aplikoj tek ju. Pasi më dëgjoi me shumë vëmendje dhe mirësi amerikane më tha që do ju telefonojmë. Nuk kaloi as një javë dhe më thirri në zyrë duke më emëruar si shef i transportit dhe furnizimit teknik të Korpësit të Paqes, detyrë të cilën e përfundova me nder dhe profesionalizëm deri në vitin e mbrapshtë të 97-ës, vit ku në muajin shkurt u detyrova të largohesha me familjen nga lufta civile që filloi.

Kam shumë kujtime dhe krenari që punova në këtë Institucion të Paqes dhe Miqësisë në Botë. Përfitova shumë nga përvoja e punës krejt ndryshe nga ato që kishja mësuar dhe ushtruar gjatë jetës, por kurrësesi pa mohuar dijet dhe kulturën inxhinierike që mora në Universitetin Politeknik të Tiranës, me professor të nivelit të lartë. Mënyra se si punonin, bashkëpunimi, metodat e punës, teknologjia e nivelit të fundit shkencor, më dhanë një përvojë dhe përgatitije të re për jetën time. Sakrificat e shumta që bënin specialistët nëpër rrethe, të cilët ishin rreth 100 amerikanë, takimet për analiza pune si staff, si dhe mënyrën e organizimit të festave kombëtare amerikane ishin krejt ndryshe nga ato që kishja përjetuar më parë. Së bashku me kolegët e mi shqiptarë si inxh.Franc Marku, mësonim nga mirësia e tyre në komunikim dhe zgjidhjen e problemeve të ndryshme, të cilët bënin të ndiheshe i lirshëm për të punuar me shumë devocion. Korpësi i Paqes me drejtoreshë Patricia Xhonson më dha mundësinë të dilja për herë të parë jashtë kufijve të Atdheut në vitin 1995 në Greqi, në Selanik për riparime të teknikës. Më duhet të shtoj se gjithë makinat e Korpësit të Paqes, nuk riparoheshin në Shqipëri, pasi nuk kishte në atë kohë shërbim të specializuar. Nuk do t’i harroj kurrë vizitat e shumta pranë Ambasadës Amerikane, sidomos takimin me Ambasadorin e Jashtëzakonshëm dhe të Plotëfuqishëm të Amerikës në Tirane Z.Joseph E. Lake në zyrën e tij.

Një kujtim i paharruar do të ngelet drekimi dhe qetësia shpirtërore me drejtoreshën e Korpësit të Paqes Patricia Xhonson, e cila na ftoi familjarisht në një lokal pranë Liqenit Artificial. Ajo sot është një Ëngjëll në qiell dhe ne e kujtojmë me plot respekt dhe mall për cfarë i dha Kombit shqiptar dhe Korpësit të Paqes si një Lidere Amerikane e devotshme për Amerikën dhe botën.

Ndihem krenar që punova në këtë Institucion shumë të rëndësishëm botëror, në Korpësin e Paqes i cili mbush 60 vjet që nga dita e themelimit të tij, propozuar nga kandidati për President John F. Kennedy në vitin 1960. Në vitin 1961 Kongresi Amerikan e miratoi si Korpësi i Paqes me një program vullnetar të drejtuar nga Qeveria e Shteteve të Bashkuara që ofron ndihmë ndërkombëtare për zhvillimin social dhe ekonomik për vendet në zhvillim.

Punonjësit e Korpësit të Paqes e patën shansin të punonin si vullnetarë në Shqipëri vetëm pas fitores së demokracisë. Ata sollën kulturë të re komunikimi, sollën vlerat e larta të humanizmit amerikan dhe sollën ndryshime në shumë sektorë të jetës.Nëpërmjet Korpësit të Paqes preka endrrën amerikane në Shqipëri që do të ngelet përjetësisht në kujtesën time dhe të familjes.

*Autori i shkrimit ka qenë Shef i transportit dhe furnizimit teknik të Korpësit të Paqes në Shqipëri.

3 Mars, 2021

New York

DURDICA RAMQAJ, NJË CICERONE SHQIPTARE QË RRËFEN ZAGREBIN

March 3, 2021 by dgreca

Durdica Ramqaj, cicerone turistike e vetme e gjuhës shqipe në Kroaci, mësuesja me origjinë kroate, në një rrëfim ekskluziv për gazetën “Dielli”, Organ i Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, New York na tregon bashkëpunimin me shkollat shqipe në Kroaci, pasionin dhe punën e saj si cicerone turistike me fëmijët, integrimin e shqiptarëve e fëmijëve shqiptarë në Kroaci dhe lidhjen mes kulturave të dy popujve shqiptarë e kroatë. Me Durdica Ramqaj bisedoi gazetari i ‟Diellit” Sokol Paja.

NJË RRËFIM PËR MAGJITË E ZAGREBIT

Zagrebi është një ndër qytetet më të bukura në Ballkan. Historia, kultura, arkitektura dhe turizmi në këtë vend janë mahnitëse. Përveç punës me grupe turistësh shqiptarë që vizitojnë Kroacinë, kënaqësinë më të madhe e ndjej me fëmijët shqiptarë kur ju rrëfej magjitë e Zagrebit. Së bashku me kolegen, nxënësit dhe prindërit caktojmë ditën dhe kohën (të shtunën) për të vizituar vendet më të rëndësishme të Zagrebit. Takohemi në një vend të caktuar më parë (sheshi kryesor Josip Ban Jelačić). Menjëherë bëjmë krahasimin mes Josip Ban Jelačić-it e Gjergj Kastriotit – Skënderbeut. Flasim për historinë e qytetit, themelimin e tij, pozitën gjeografike, rregullimin shoqëror dhe politik, të drejtat dhe obligimet e garantuara me Kushtetutën e Kroacisë. Pastaj vizitojmë Katedralen e Zagrebit nga shekulli i 12, historikun e saj( ipeshket deri te i bekuari Alojzije Stepinac), pastaj tregu i njohur i Zagrebit Dolac( para 80-90 viteve Varrezat e Zagrebit), pastaj rrugën e njohur Tkalqiqeva me ndertesa tipike të shekullit 17,18 e 19, nën të cilën sot lëviz prroni i mbuluar. Medveshqaku vendi ku ishte zhvilluar manufaktura, vendi i quajtur Ura e pergjakur (Krvavi most), në të cilin kanë luftuar banorët e Kaptollit dhe të Gradecit ku jetonin njerëzit e rëndomte. Pastaj vizitojmë dyert e gurit, vendi i vetëm për të hyrë në qytet, i cili atëherë ishte i rrethuar me mure të larta. Aty gjendet statuja e Nënës së bekuar, mbrojtëse së Zagrebit. Bisedojmë për zjarret që kanë shkretuar Zagrebin. Vizitojmë Barnatoren e parë që njëri nder pronarët e parë ka qënë nipi i shkrimtarit të njohur italian Dante Alighieri. Pastaj vizitojmë sheshin e njohur të Shën Markut dhe kishën me të njëjtin emër, e mbuluar me tjegulla të ngjyrosura kuq e bardhë që njihen në tërë botën. Në këtë shesh behët inaugurimi i kryetarëve kroat, gjendet parlamenti (Sabor) kroat, Banski Dvori selia e qeverise, aty më poshtë edhe Kisha e Shën Katarinës, njëra prej kishave më të njohura e stilit barok. Pallaqa Dverce, Kulla Llotershqak gjatë historisë ishte vend mbrojtes kurse sot edhe muze. Kështu lëshohemi me Teleferik (Uspinjaqa) që edhe sot e kësaj dite funksionon. Në shëtitoren e ipeshkvit dhe kyeipeshkvit Josip Jurja Shtrossmayer, duke kaluar afër mureve të vjetra dhe gjimnazit katolik të shekullit 17, edhe sot po ashtu në funksion. Në këtë mënyrë kthehemi në sheshin kryesor Josip Ban Jelačić duke bërë një gjiro në mes dy brigjeve. Kthehemi tek vendi ku është vrarë Millan fs Shufllaj, i cili shkroi shumë për shqiptarët dhe u vra për atë. Vizitojmë edhe sandallet e Nënë Terezes në kapelen e Shën Dizmes para se të shkonte për të marrë Nobelin, filigranistin e njohur Shqiptar Lazer Lumezi, permendoren e Andrija Kačić Miošić-it që ka shkruar po ashtu për shqiptarët. Vizitojmë edhe globin e madh Lulja e Erës në të cilin janë të shkruara fjalët e mirëseardhjes : Mirsevini. Në fund vizitojmë edhe parkun e njohur Zrinjevac.

BASHKËPUNIMI ME SHKOLLAT SHQIPE SI CICERONE TURISTIKE

Si cicerone turistike i ndihmoj me shumë kënaqësi shkollat plotësuese shqipe në njohjen e bukurive historike, kulturore, gjeografike etj. Bashkëpunimi më i mirë është ai me shkollën Eugen Kumičić nga Velika Gorica. Eugeni është shkrimtari më i lexuar kroat i kohës. Ishte shkrimtar i realizmit dhe konsiderohet si paraardhes i letersisë origjinale kroate. Ishte edhe bashkkohës i shkrimtarës, poetes dhe luftëtares për të drejtat e femrave, Marije Jurić Zagorka. Krjjimtaria e tij perfshinë romane historike, drama, tregime, ese sociale si dhe vepra me temë dashurie), në kuadër të projektit “Njohim atdheun tonë të ri”. Në këtë shkollë mbahet mësimi plotësues në gjuhën shqipe, i lejuar nga Ministria e Arsimit e Republikës së Kroacisë, për nxënësit shqiptarë të lindur këtu që shkollohen sipas programit të arsimit në Kroaci.

NJOHIM ATDHEUN TONË TË RI

Mësimin në gjuhën shqipe e mban arsimtarja Melita Oreskoviq, kryesisht çdo të shtunë. Ajo ka bërë një punë të jashtëzakonshme. Numri i nxënësve varet nga interesimi i prindërve. Ata që regjitrohen nuk kanë mundësi ta lëshojnë mësimin gjatë vitit shkollor. Numri nuk është gjithnjë i njëjtë, ndonjëherë është më i madh apo më i vogël. Së bashku me mësuesen i njohim me atdheun e ri si nxënësit ashtu edhe prindërit e tyre 3-4 herë në vit, nga 2-3 orë (kryesisht nënat që po ashtu kanë nevojë të njoftohen me monumentet, historinë, kulturën, doket, institucionet në gjuhën e tyre). Në këtë mënyrë u ofrojmë mundësinë e integrimit të tyre në athdheun e ri, duke i lidhur me kulturat e dy popujve (kroat dhe shqiptar). Unë dhe kolega ime Melita punën e përbashkët e kemi prezantuar në 2018, në konferencën regjionale për mësimin plotësues në gjuhën shqipe, në Maribor të Slovenisë. Në Kroaci jam e vetmja cicerone turistike në gjuhën shqipe. Jemi të gatshëm t’i ndihmojmë edhe kolegët në shkollat e tjera( natyrisht pas pandemisë COVID 19).

SHQIPTARËT NË KROACI

Shqiptarët në Republikën e Kroacisë janë të shpërndarë pothuajse nëpër të gjitha qytetet e saj. Numri më i madh është i koncentruar në Zagreb. Në Zare ka një vendbanim me prejardhje shqiptare (Arbanasi), të cilët kanë ardhur nga Shqipëria në shekullin e 16 dhe 17. Komuniteti shqiptar ka dhënë njerëz të mëdhenj nga të gjitha lemit (po përmend vetëm disa: gjeneralët Ramiz Avdyli, Tome Berisha, Rrahim Ademi, Agim Ceku, prof dr. Behlul Brestovci, Harun Miniri, Mensur Gjergjizi, Lazer Lumezi, dr. Lush Daka, dr. kardiolog Tahir Ramqaj e shumë intelektualë të tjerë, mjekë të specializimeve të ndryshme, afaristë të shumtë. E pamundur që t’i përmend të gjithë.

KUSH ËSHTË DURDICA RAMQAJ

Ka lindur në një fshat të Podravines, Virje (Kroaci) me 14 Maj 1947. Aty ka kaluar edhe ditet më të mira të fëmijërisë së saj. Shkollën fillore e ka vijuar në Virje e pastaj në Zagreb, ku ka kryer edhe shkollën e mesme. Disa vite pastaj i ka kaluar në Londer. Atëherë vendosi të studiojë gjuhën angleze të cilën e kreu në Zagreb në vitin 1973. Që nga shkolla fillore ka ëndërruar profesionin e mësuesit, të cilin e ushtroi pas kryerjes së fakultetit deri në daljen në pension. Gjatë studimeve u njoh me studentin shqiptar të mjekësisë Tahir Ramqaj. Pas disa vitesh dashurie, pasi kryen fakultetin, u martuan në Kosovë. Punën si mësuese e anglishtes e filloi në Shkollën fillore ” Ismail Qemali” të fshatit Staradran dhe “Trepca” në Banjen e Pejës ( Kosovë), 16 vite me radhë. Pas fillimit të luftës Atdhetare në Kroaci, është kthyer dhe ka punuar në shkollën fillore “K.Š. Gjalski” e pastaj “Oton Ivekovic.” Ka nxjerrë 37 gjenerata me radhë. Pas pensionit ka kryer fakultetin VERN për ciceron turistik në gjuhën shqipe, kroate dhe angleze. Është cicerone e vetme turistike e licencuar në gjuhën shqipe. Gjithashtu është poete, shkrimtare, përkthyese dhe aktiviste në shumë shoqata të ndryshme: anëtare e kryesisë së shkrimtarëve dhe artistëve ” A.Shenoa”, “Kulturës së ëndrrave”, shoqatës DEA të shqiptarëve( shkrimtarëve dhe artistëve shqiptarë). Është anëtare e “Amës kroate”, anëtare e Forumit të intelektualëve shqiptarë në R.e Kroacisë, anëtare e ciceronëve turistikë të Zagrebit dhe shtatë prefekturave të tjera kroate. Gjithshtu është anëtare e Këshillit të arsimtarëve në gjuhën shqipe në mësimin plotësues në Republikën e Kroacisë. Ka përkthyer nga anglishtja në kroatishte veprën e H.Sarnerit Rescue in Albania (Shpëtimi në Shqipëri), veprën e Edmond Tupjes “Kur dhimbja premton dashuri” (Kad bol obećava ljubav) nga shqipja në kroatishte. Deri tani ka shkruar shtatë vëllime poezish në dialektin kajkavian ( “Prkači na dondači” – Ëmbëlsira në ylber, “Čanđavi rožđaki” – Kacabuni ngjyrë gështenjë, ” Vetrovi svati na vožu ” – Dasmorët e erës në litar “Sjene u lancima”, – Hijet në litarë, “Leptiri slomljenih krila” – Fluturat me krahë të thyer, ” – “Lice i nalićje iluzije”- Fytyra dhe e kundërta e saj iluzore, “Između jave i snova” – Në mes të realitetit dhe ëndrrës ). Adhuron shumë edhe trashegiminë kulturore, historike po ashtu tolerancën dhe paqen.

Interview with Film Director and Producer Berat Asani

March 3, 2021 by dgreca

Interviewed By Nora Kalaja /

When was your debut as a film director? Can you tell us more about your debut film?

Berat Asani: The first artistic film I made as a director, is the film “Follower”, which has been made on my studying period at the academy of arts during my first year of study. I consider it as the first film, since in this film I had the opportunity to work with a formed team of colleagues where for most of them it was also the debut film. The strength, sincerity and desire for work were great for each of them. It was the first time I tried myself in front of the audience and the emotions and reactions of the viewers made me fall in love with this profession and increased my desire to create more films that would create feelings and experience for a wider audience.

What is your recent film “Mother’s Love” about?

Berat Asani: My latest movie “Mother’s Love” is about Besiana’s life which is plunged into turmoil after she discovers her son’s Bardh dark secrets, and faces a dilemma that will challenge her love and decision as a mother.

This film was realized in 2018 as a school project which was realized during my master studies at the Film Institute Ohrid Film Academy. To write this film I collaborated with another screenwriter like co-writer Cathal McCall and it is worth to mention that the film was made by an international team, as was the academy itself. I also had the great support of professional actors from Kosovo, such as as Ilire Vinca, Andi Bajgora, Anisa Ismaili and Sara Osmani, which was her debut in an art film. This film has been selected at the film festival in LA and I hope that that the festival journey continues after the Covid-19 pandemic.

Tell us a bit about the other films you’ve made.

Berat Asani: In terms of other films I made as a Director, I would like to mention “Oops” and “The Unknown”, which have been successful at various international festivals. I had the opportunity to learn many things during pre and post production.

“The Unknown” is the film with which I graduated from the University of Tetova at the Faculty of Arts as a Director with a degree in Film and TV. This film is about a young girl who falls in love with her neighbour who lives in the apartment in front of her building. She follows him through a small hand-held camera. Her family wants her to marry another boy. Everything changes after the girl ends up in the neighbour’s apartment, while her mother watches her from the small camera, where she disturbs this family’s world.

Where as with the “Oops” film I completed the first academic year for my master’s degree in FIOFA. Here I had a different experience, because it was my first film where I did not participate in the process of writing the screenplay. The screenplay was written by screenwriter Blagica Sekuloska. I made the film in Macedonian with a cast of Macedonian actors, and the work process was very special.

“Oops” is about Nikola who is a little genius that makes experiments around home. In New Year’s Eve he learns that his parents are again going to celebrate New Year at another place, and will not be at home. Nikola feels like he must do everything to make them stay with him at home.

As a Producer, how involved in the writing of a project do you get? Are you more involved in the initial development?

Berat Asani: So far I have not been a screenwriter for someone else’s project even though I would have liked to. As a director I have a lot of respect for screenwriters. In small countries, it often happens that Producers are included in the scenario due to limited conditions and opportunities for the realization of the project.

Can you tell us about your involvement with the Tetova International Film Festival?

Berat Asani: During the time when I decided to get acquainted with film and I was looking for the academy of arts, with a group of friends we heard that a film festival was being held in Tetovo. There we got in touch with the founder of the festival, where we were informed in more details. I expressed interest to contribute to the organizational participation in voluntary form in the first edition. Then every year I had the great desire to contribute and challenge myself in all the functions of the organizational and executive form of the festival until the board made a decision that I should be in charge of the chairman of the festival in the 7th edition (of which I continue until now). I am committed to growing the festival each year, along with contributing to cultural growth and creating a tradition for our city.

What do you have planned for this year for the festival?

Berat Asani: Initially, the festival has its journey and this year we are very happy to realize the 10th (jubilee) edition. Therefore, it is a more special edition, I would not have wanted to say anything about the planning, but I wish that this edition finds better opportunities to bring back to more massive numbers of audience in cinemas and less to be involved in hybrid form or online. Soon we will open the application where filmmakers will have the opportunity to apply with their films.

What do you consider as your career accomplishments?

Berat Asani: As a career achievement so far I would have considered the success of the festival, for which achievement are enjoyed by many other members. As a filmmaker, I think the latest film “Mother’s Love” was the best film in my opinion, but I think it takes a lot of work to declare success as an Author.

How do you see your role as a filmmaker?

Berat Asani: My role as a filmmaker is to make as many feature films as possible. I feel the necessity to tell a story, a need which is present in all human beings, but the desire to tell it in visual form is my gift and chosen way where this makes the difference. We are often in situations where through the film we want to change a perception or give a message to the audience, where often there are generalized messages or experiences which are shared and re-experienced in that certain duration to achieve a conscious awareness, uplift and culture in a higher mass.

Therefore, I am often not sure if I will ever be able to change the world through film, but that film will change me is more than certain.

Do filmmakers have any responsibility to culture? What message do you want to convey with your films?

Berat Asani: Undoubtedly filmmakers have a lot of responsibility for culture, as film is a very powerful tool to present ideologies, events, moral and social norms to a wide audience, which through the emotions created by the authors, achieves an impact and real experience that the audience can carry in everyday life as a personal experience. The most important part for me is the way and the feeling a film can be experienced, along with its message or the moral of the story.

What other hobbies do you have?

Berat Asani: One of my hobbies and passions is skateboarding which I have been practicing for 11 years now and also since we are lucky enough to have Kodra e Diellit (Sunny Hill) as a Ski Centre in Tetovo, I have also practiced Snowboarding. During the summer I do swimming and Paddle boarding. As a lifestyle hobby I practice Bodybuilding. I like hiking a lot because I like nature as a source of ideas and peace of mind.

What’s next?

Berat Asani: As I mentioned above about the festival we are working on the realization of this edition, I am also engaged in two short films as screenwriter and director where we plan to start soon in the production phase, being in a pandemic situation and I wish Covid-19 pandemic to get past and to enable normal functioning for everyone!

BURRAT QË NUK DUAN TË HUMBASIN

March 3, 2021 by dgreca

Nga DACIA MARAINI/

E përktheu Eugjen Merlika/

E kuptoj se sot është e vështirë të flasësh për tjetër, por dua të tërheq vërejtjen e atij që lexon mbi tatëpjetën e rrezikëshme që po merr dhuna kundër grave. Për të gjitha desha të ndaloj mbi rastin Ceccarelli që ka paguar përcjelljen mortore të saj ndërsa ishte shumë mirë, duke kërkuar të gjente një njeri që me pagesë të kujdesej për babain e moshuar dhe djalin e vogël. Pësonte trajtimin e keq të një shoku të dhunshëm. Por përse nuk I ngrinte padi? Mund t’a marrim me mënd se Clara kishte frikë të keqësonte gjëndjen. Shoku, Renato Scapusi, nuk lejonte të braktisej dhe e frikësonte me kërcënime të vazhdueshme. Por veç frikës, me gjasë Clara nuk e padiste duke ditur se gratë nuk besohen. Po nëse ajo gënjen? Nëse bëhet fjalë për maninë e përndjekjes? A mos ndoshta ajo do t’a verë në një dritë të shtrembër?

Clara është vrarë me tridhjetë goditje të tërbuara me thikë, që i kanë shpuar mëlçinë, zemrën, fytin, mushkërinë. Në fillim burri iku, pastaj u paraqit në polici.”Donte të më linte dhe un nuk e duronja”. I njëjti argument. Thuajse ai argument ligjëronte atë vdekje të llahtarëshme. Por nëse historitë përsëriten gjithmonë të njëjta, a nuk mund të parashikojmë shkatërrimin e të ndihmojmë këto gra më parë se të humbasin jetën? Ndodh kështu: të dy janë dashuruar, madje kanë lindur edhe fëmijë së bashku. Por në një farë çasti ai fillon të bëhet xheloz për pavarësinë e saj e nis keqtrajtimin. Ajo kundërpërgjigjet, ai shton dhunën gojore; ajo kërcënon me ikje; ai fillon me grushta. Ndonjë herë (por jo atëherë kur duhet) ajo e padit. Në këtë rast ai qëndron paksa larg për pak e pastaj rifillon përndjekjen. Pastaj shtiret sikur pendohet, i jep një takim jashtë shtëpije e n’atë rast e vret. Dikush pyet përse, ndërsa në Vend pakësohen vrasjet, shtohen vrasjet e grave çdo vit?

E kam shkruajtur por po e përsëris: çdo arritjeje të pavarësisë femërore i përgjigjet një humbje e privilegjeve mashkullorë. Ata burra, që janë shumica, e kanë një minimum barazpeshe e urtësie në vetvete, pranojnë ndryshimet edhe se humbasin. Të tjerë, më të dobët e më frikacë, që njëjtësojnë burrërinë me zotërimin, nuk lejojnë autonomi të reja femërore e më parë se të humbasin kontrollin dhe zotërimin mbi gruan, që e quajnë të tijën, parapëlqejnë t’a vrasin.

“Corriere della Sera”, 1 mara 2021 E përktheu Eugjen Merlika

Lajçak: Marrëveshja Kosovë-Serbi mund të arrihet brenda mandatit të qeverisë së re në Prishtinë

March 2, 2021 by dgreca

I dërguari i posaçëm i Bashkimit Evropian për bisedimet Kosovë – Serbi, Miroslav Lajçak, tha të martën se pret që marrëveshja për normalizimin e marrëdhënieve ndërmjet të dyja vendeve, të arrihet brenda mandatit qeverisës të Albin Kurtit dhe Vjosa Osmanit.

Ai i bëri këto komente pas takimit me ushtruesen e detyrës së presidentes së Kosovës, Vjosa Osmani, në kuadër vizitës treditëshe në Prishtinë, në përpjekje për të sigurur rifillimin e bisedimeve menjëherë pas themelimit të institucioneve të reja të Kosovës, pas zgjedhjeve parlamentare të 14 shkurtit, në të cilat doli fituese lëvizja Vetëvendosje.

“Po unë mendoj se ne mund ta përfundojmë këtë proces me një marrëveshje gjithëpërfshirëse për normalizimin e marrëdhënieve gjatë mandatit të zotit Kurti dhe zonjës Osmani dhe nuk shoh ndonjë pengesë pse të mos e arrijmë”, tha zoti Lajçak duke nënvizuar se autoritetet në Kosovë kanë mirëkuptim për rolin e rëndësishëm të bisedimeve që sipas tij mund të përmbyllen për disa muaj.

“Nuk kërkon vite, por nuk është në të drejtën e Bashkimit Evropian të vendos. Ne nuk po i nxitojmë palët. Ne nuk jemi duke ngadalësuar procesin. Ne jemi këtu dhe është në dorën e Kosovës dhe Serbisë se sa shpejt dëshirojnë të ecin. Nëse dëshirojnë të takohen në baza mujore ne jemi aty, nëse duan të takohen në baza javore ne jemi aty, pra ne jemi këtu për të lehtësuar dhe siç e thashë, pëfundimisht nuk na duhen edhe dhjetë vjet të tjera, as pesë dhe tre vjet, nëse ka përkushtim dhe gatishmëri nga palët”, tha zoti Lajçak.

Ai tha se me administratën e re amerikane të presidentit Joe Biden, Bashkimi Evropian dhe Shtetet e Bashkuara po punojnë në baza ditore për të njëjtin qëllim; për të çuar përpara Kosovën dhe rajonin drejt së ardhmes evropiane.

Ushtruesja e detyrës së presidentes së Kosovës, Vjosa Osmani tha se procesi i bisedimeve duhet të rishikohet.

“E bëra të qartë në emër të institucioneve të Kosovës dhe në veçanti në emër të institucionit që drejtoj, që po ashtu udhëheq me politikën e jashtme, që për ne procesi i dialogut duhet ta ketë një “reset”, pra një rishikim i cili ndër të tjera ndihmon që Republika e Kosovës të jetë e përgatitur dhe mbi të gjitha të respektojë interesat e veta, interesat e qytetarëve të Republikës së Kosovës në një proces i cili patjetër duhet të rezultojë me njohje reciproke në mes të Kosovës dhe Serbisë në kufijtë aktual të Kosovës dhe me Kushtetutën aktuale të Kosovës”, tha ajo.

Zonja Osmani tha se institucionet e reja të Kosovës do të angazhohen në bisedime por, me një qasje të re dhe nuk do të lejojnë që tërësia tokësore e Kosovës të të bëhet pjesë e bisedimeve.

“Pra përfitimi final është anëtarësimi në Bashkimin Evropian e jo të konsiderohet Kosova si një shportë me pemë e perime ku çdo kush merr diçka prej saj duke e shndërruar në një shtet jofunksional, i cili nuk i duhet as qytetarëve të saj, nuk i duhet as rajonit e nuk u duhet as partnerëve tanë ndërkombëtar”, tha zonja Osmani.

Të hënën, kryetari i lëvizjes Vetëvendosje, Albin Kurti, tha pas takimit me zotin Lajçak se nuk është kundër bisedimeve me Serbinë, por kërkon që ato të jenë parimore dhe të përgatitura mirë.

Zoti Lajçak, pas Kosovës do të shkojë në Beograd, është vënë në përpjekje për të siguruar vazhdimin e bisedimeve gjatë këtij viti, meqë vitin e ardhshëm është Serbia që do të mbajë zgjedhjet e reja presidenciale e parlamentare, gjë që do të çonte në një periudhë tjetër të pezullimit të bisedimeve që filluan dhjetë vjet më parë.

Serbia kundërshton pavarësinë e Kosovës të shpallur në shkurt të vitit 2008 por është përfshirë në bisedime për normalizim marrëdhëniesh që është kusht për integrimet evropiane.