Archives for October 2021

TË RUAJMË KULTURË TONË KOMBËTARE NGA ASGJËSIMI

October 10, 2021 by s p

Nga Kristo Çipa

Vite më parë u ndodha rastësisht në një zonë minoritare ku festohej një datë fetare që përkonte me emrin e atij fshati. Me këtë rast kishin ardhur personalitete politike, fetare dhe kulturore të vendit amë. Më ka ngelë në kujtesë pjesmarrja dhe interpretimi i saktë i këtyre personaliteteve, të këngës dhe valles tradicionale të asaj zone. Pyeta dhe më shpjeguan se i kanë mësuar qysh në shkollë. Kombet, shtetet, krahinat, trevat, qytetet, fshatrat, lagjet, shtëpitë jetojnë me kulturën dhe traditën e tyre që duan ta ruajnë, zhvillojnë dhe transmetojnë atë. Kombi shqiptar me individualitetin që e karakterizon, ruan në kulturën popullore thesare të jashtëzakonshme. Por shteti e shpërdoron këtë madhështi sa të krijohet përshtypja se kjo mrekulli nuk është e jona por e ardhur prej së largu dhe nuk ka pikë lidhje me administrimin tonë shtetëror. Në kaq pak hapësirë gjeografike ku jeton populli shqiptar ka aq shumë perla folklorike, arkeologjike, historike e natyrore që Shqipëria mund të rrojë vetëm duke i ekspozuar në të katër anët e botës. Unë nuk do ti përmend sepse ato janë shumë në listim por edhe sikur një të vetëm të haroj më duket se do të prish harmoninë dhe bashkëjetesën e tyre.

Objekt i këtij shkrimi do të jetë alternativa e ruajtjes dhe zhvillimit të këtyre mrekullive në bashkëpunim individ, grup (shoqatë) dhe shtet. Nëse individi dhe grupi mundohen në forma nga më të ndryshmet ta ruajnë, zhvillojnë dhe transetojnë kulturën tradicionale të vendit të tyre, shteti ka filluar të harojë gjithnjë e më shumë(për ilustrim merrni Festvalin Folklorik Kombëtar të Gjirokastrës i cili ka gjashtë vjet pa u zhvilluar). Unë si i ndivid së bashku me Ansamblin Foklorik “Bejkë e Bardhë”, kemi artikuluar para disa vitesh në shtyp dhe media një projekt drejtuat Ministrisë së Kulturës, Arsimit, Akademisë së Shkencave, Kryeministrit dhe Presidentit të Republikës që ka si për qëllim futjen në programin arsimor të shkollave 9-vjeçare në orën e muzikës, traditën folklorike. Ky propozim konsiston në aktivizimi e bartëve të sotëm të kulturës popullore si palë e kontraktuar nga të dy ministritë përkatëse për tua mësuar këtë traditë brezit të ardhshëm dhe për të mos ja lënë spontanitetit. Të gjthë e dimë se ora e muzikës është orë plotësuese në programin arsimor, për vet faktin se ajo u ndahet mësuesve për plotësim norme por edhe specialistë të mirëfilltë me arsimin përkstës ka shumë pak, aq sa nuk mbulojnë as 10-të pëqind të shpërndarjes gjeografike të shkollave 9-vjeçare. Nga ana tjetër, duke u futur në program kultura tradicionale, disiplinon dhe rrit cilësinë në përcjelljen e saj në breza duke e ruajtur nga huazimet, deformimet, banalizimeve dhe idiologjizimeve. Në këtë moshë që u mësohet fëmijve, jo vetëm që përvetësohet shumë shpejt nga ata (falë edhe teknologjisë së sotme) por mbahet mend gjatë gjithë jetës. Ky program do të specifikohet sipas trevave. Ku këndohet polifoni, të bashkëpunohet me bartësit më tipik të atyre trevave, ku këndohet me çifteli do të jenë transmetues instrumentistët tipik, ku janë sazet popullore sazexhinjtë e kështu me radhë për ç’do zonë. Ne e njohim ngurimin qeveritar dhe burokracinë grykëse, por duke bërë nje bilanc ekonomike del se nuk i vëmë ngarkesë ekonomike buxhetit të këtyre ministrive. Nëse këto institucione do të kanalizojnë projektet e mësipërme në këtë zë, apo edhe një projekt kombëtar pranë UNESKO-s dhe BE-së do të ishte e zgjidhja ideale me kosto minimale.
Duke parë interesimin gjthnjë e në rritje të të huajve ndaj Shqipërisë dhe resurseve të saj, doja t’ju paraqisja një fakt mjaft interrsant që e kam hasur në eksperiencën time në këtë fushë. Grupe të ndryshme turistësh nga vende të ndryshme në kantaktin e parë me polifoninë ngelen të befasuar aq sa përshtypja e tyre për të e tejkalon atë të ushqimit tradicional dhe natyrës sonë të mrekullueshme. Shpesh shpjegimi mitologjik i saj i çon ata në një kohë dhe planet tjetër. Edhe turizmi është një burim tjetër i konsiderueshëm të ardhurash për realizimin e këtij projekti.
Disa vite më parë në Labëri, në fshatin Vranisht, në abjentet e shkollës organizova me mbështetjen e Bashkisë Himarë një festval folklorik midis gjashtë shkollave 9-vjeçare të kësaj Bashkie dhe mund t’ju them se ishte një mrekulli edhe pse ishte për herë të parë. Të krijohej ndjesia se fëmijët tanë e kanë në ADN- në e tyre këngën dhe vallen tradicionale. Është e pafalshme për ne që këtë mundësi të artë të mos e shfrytëzojmë për të ruajtur e zhvilluar kulturën tonë në këtë moment të globalizmit kulturor. Identiteti ynë këmbëtar e kulturor ka qënë mbijetesa jonë nëpër shekuj. Uji vlerësohet kur shteron. Nuk ma do mendja që ta vlerësojmë traditën kur të asimilohet. Për këtë projekt me bazament kombëtar e shtetëror, shpresojmë që diaspora shqiptare do të mbështesë dhe kërkojë në rrugë të ndryshme realizimin e menjëhersh të “mos vdekjes” tonë shpirtërore.

100 VJETORI I LANË – LURËS DO TË ISHTE REPORTAZHI MË I DASHUR I JETËS SIME

October 9, 2021 by s p

Jam atje, me mend e me shpirt, por pa penë e fotoaparat në dorë…Shënime në një ditë të mbushur si asnjëherë me histori Dibre, në një bisedë me Dr. Prof. Adem Bungurin dhe nismëtarë të një ngjarje që u ndez për të mos u shuar kurrë

Nga Abdurahim Ashiku, gazetar

Nuk i kam bërë ndonjë portret pune Adem Bungurit, as e kam marrë në ndonjë intervistë sa kohë punoja gazetar profesionist; në ATSH, shtypin qendror e atë vendor. Më ngelet merak ashtu siç edhe për shumë figura që në këtë kohë, janë nga mëngjesi në mëngjes në Dibër, flenë me Të, zgjohen me Të, përgjërohen për Të…Na lidhi nyje mbrojtja e Dibrës nga synimi i pushtetarëve të djathtë e të majtë për ta mbytur e për të mbushur xhepat nga ajo që tashmë nuk është një toponim fshati por toponim që e njeh edhe Amerika, Kina, bota… nga SKAVICA…Ai prej Greve, larg nga bregu i Hurdhës, në ballkon të pamjes. As toka, as varre, as kujtime…i mbyten.Megjithatë ai i thotë JO SKAVICËS!, me kompetencat e një shkencëtari, një arkeologu të elitës shqiptare që nuk donë që vlerat historike të saj të mbyten e kjo trevë të mos i flasë historisë shqiptare thellësisë së shekujve.Dhe i ka radhitur të gjitha vlerat arkeologjike që mbyten, vlera që deri më sot nuk kanë parë kazmën e arkeologut, nuk kanë parë ekspedita kërkimore, kanë mbetur larg vëmendjes shtetërore dhe shkencore…Unë jam prej Zdojani. Hurdha e Skavicës më vjen nja pesëdhjetë pashë poshtë trojeve të babait tim. Po të kisha jetë do të ngreja një shtëpi në krye të kodrës, ballkon natyror i pamjes me Drinin gjarpërues brigjeve të Mollës së Luznisë e Muhurrit, tokave të begata të Çapit të Brezhdanit. Hurdha e Skavicës nuk më mbyt as troje, as tokë, as varre të të parëve të mi. Mbyt luginën e Drinit të Zi, luginën më pjellore të maleve të vendit, luginën ku u derdh gjak i kuq dibran në betejat e mëdha kundër pashallarëve më të mëdhenj otomanë, betejat kundër serbit i etur për ta sllavizuar Dibrën e më tej për ta prerë e tërheqë pas vetes për “kullani”.Nuk e dua Dibrën të mbytur për asnjë lloj arsyeje, ASNJË LLOJ… Edhe pse e di se zjarri, uji dhe shteti, të djegin, të mbysin pa exhel…Këtu jemi bashkuar tashmë prej disa vitesh me Adem Bungurin, profesor e doktor i shkencave. Dhe nuk tërhiqemi. Këtë e bëjmë publike edhe përballë, “patronazhistëve”, siç i quan Ademi, soj i ri piavicash që po mbushin xhepat e forcojnë këmbët e karrigeve ku janë ulur…Na bashkoi këto dy vjet, një elitë nga historia shqiptare, historia e asaj që quhet “Beteja e Lanë-Lurës”, betejë që deri në vitin 1990 kishte ngelë në kujtesë me një lapidar të vogël në një shkëmb në krye të fushës së Lanë-Lurës e që dikush, dikujt që në këtë kapërcyell “demokracie”, i interesoi që ta shkulë, ta copëtojë, mos i lejë as nam dhe as nishan. Unë atëherë shkrova diçka, bëra protestën time qytetare shqiptare, protestën tim si dibran.Për 29 vjet për të nuk u kujtua kush, nuk u shkrua as edhe një rresht në përvjetorë të zakonshëm e “rrumbullak”.E zgjova 28 vjet më vonë. Xheloz për 100 vjetorin e Luftës së Vlorës, festuar me madhështi në 100 vjetorin e hedhjes së italianit në det, hedhje me “pushkën” mbarë shqiptare. Kërkova thjesht që 100 vjetori i betejës së Lanës së Lurës të festohej me të njëjtin seriozitet shkencor e veprimtari publike zyrtare sa dhe si i Vlorës…Çuditërisht u hesht. Në programin e Akademisë së Shkencave të Shqipërisë (shih portalin) nuk figuron as si emër kjo ngjarje e jo më me veprimtari shkencore, me nxjerrjen në pah të figurave qendrore të kësaj beteje e të emrave të atyre që dhanë jetën si të kishin le.Mu bashkua Adem Bunguri nëpërmjet komunikimeve në email e në një takim të ngushtë në Golem në gusht 2021, një mbështetje që më ngrohu e mbushi shishen që boja të mos i mungonte penës sime.Mu bashkua edhe Dr. Mustafa Tota. Erdhi në korrik 2021 në Golem dhe biseduam gjatë. Kishte bërë hapa të mëdhenj që beteja e Lanë Lurës dhe vendimi i Këshillit të Kombeve për vendosjen përfundimtare të kufijve të Shqipërisë të ngjitej në një veprimtari të gjerë shkencore në Akademinë e Shkencave, në veprimtari zyrtare shtetërore në Peshkopi e në Lanë Lurë.Nga informacionet që kam marrë jam i gëzuar, gëzim që ndër të tjera ma sjell Prof. Dr. Adem Bunguri çdo ditë.Kam marrë prej tij sot një ftesë, një mundësi që të jem pjesë e tubimeve shkencore e historike, të kem një vend në sallë, të jem në një rreshtim në Lanë-Lurë…Do të desha të jem atje, në salla, rrugëve të vendlindjes, maleve të Dibrës.Do të desha sepse për mua do të ishte reportazhi i jetës sime. Nuk më vjen më.Me dhimbje nuk mund ti përgjigjem pozitivisht ftesës.Arsyen e keni në letërkëmbimin sot me legjendën e mbrojtjes së Dibrës në ditët tona, Prof. Dr. Adem Bungurit… Jam atje, me mend e me shpirt, por pa penë e fotoaparat në dorë…Athinë, 9 tetor 2021I DASHUR DURO,Të falënderoj shumë për emalin dhe mesazhet. Unë do të kisha dashur të jesh i pranishëm në këtë aktivitet të rëndësishëm dhe të thoni fjalën tuaj si publicist i shquar në këtë 100 vjetor të rëndësishëm të luftës kundër pushtimit serb në Peshkopi (25-26 tetor) dhe Tiranë (6-8 dhjetor). Unë besoj se prania juaj në Konferencën e Peshkopisë, do ti bënte nder kësaj konference, pjesëmarrësve dibranë dhe historisë së Dibrës.Meqë unë jam në komisionin organizues, besoj se në pikëpamje organizative, kjo gjë mund të realizohet, të paktën për në Peshkopi dhe Lan Lurë. Prandaj mund të më shkruani për sasinë e nevojshme të kostos së shpenzimeve të udhëtimit dhe akomodimit tuaj për Peshkopi, që unë të di sasinë që duhet të planifikojmë për këtë gjë.Unë tani po nisem për në Peshkopi, për të ndjekur përgatitjen e konferencës etj.Duke shpresuar të shihemi së shpejti, ju përshëndes dhe ju uroj çdo të mirë,Miqësisht, AdemiTiranë, 9 tetor 2021SHUMË FALEMINDERIT ADEM BUNGURI!E kisha shumë dëshirë të vija, por, me gjithë dashamirësinë tënde që të më “dërgosh kalë” për të ardhur, nga dita e djeshme e kam të vështirë të lëviz nga njëra dhomë në tjetrën e jo më të dal jashtë. Një aksident i vogël në kavilen e këmbës më detyroi që ta ve atë në allçi.Më llogarit sikur jam atje.Në fund të fundit ajo që kam kërkuar para 29 vjetësh dhe para një viti, megjithëse me nxitim, u bë realitet.Po tu dha rasti në fjalën tënde përcillu të pranishmëve respektin tim të lartë.Unë shkrova. Jam i gëzuar që njerëzit lexuan diçka nga brenga ime historike për Dibrën.Më informo për zhvillimin e veprimtarive.Gjitha të mirat!Shpresoj të takohemi vitin e ardhshëm në Golem!Me respektAbdurahim AshikuAthinë, 9 tetor 2021

EPIRI ARBËROR

October 9, 2021 by s p

Atdhe Geci – Dortmund, Germani, 2021

Çamëri, gjak i Zeusit, Apollonit, Kadmit dhe Ilirit ushtarët andartë me thika ty ta shqelmuan gjirin dhe masakrat e tyre bën që gjenocidi grekë ndaj çamëve e arvanitë të tronditë. Koha flet edhe kur është e ndaluar! Gjenocidi ndaj çamëve etnik dhe arvanitëve nuk do duhej të ndodhte, por, Greqia me dhunë i shkëmbeu çamët për turq në Turqi Çamëri, gjak i Zeusit, Apollonit, Kadmit dhe Ilirit s´di si t´ua shpjegojmë të ardhmen të palindurve, Pavarësisë së Çamërisë, kurrë nuk i skadon afati! Por, kur të jemi gati, Greqisë do ia marrim pjesët arbërore, tokën e të katër perëndive shqiptare. Çamëri, mblidhi heshtjet e fshehura, rrëfimet e shkruara dhe të pashkruara, mblidhi fjalët nëpër gurë e rrënoja, mblidhi shkrimet nëpër ishuj dhe, nxirre nga toka, deti e ajri, gjeografinë e atdheut. Çamëri, je e bekuar e përjetëshme e perëndive, e bekuar e nënave dhe baballarve çamë e arvanitë Prevezë, tregoju lugën plot gjak Zeusit, Kadmit e birit të Kadmit, Ilirit. Tregoju të gjithë zotave t´u se Greqia, bukën e përditshme na e ktheu në gjak dhe varre. Pellazgji, nuse e plagosur me shumë emra, në Dodonë i shoh gishtat tu nëpër faqe të gurve dhe mure të rrënojave, shoh gjirin tënd për Zeusin, Pirron, Aleksandrin dhe Agamemnonin Çamëri, të gjitha vargjet i kam nga pika jote e gjakut, nga këngët me valle dhe me fustanellë, zemër, mos e le zemërimin në kraharor të shuhet, Pavarësisë së Çamërisë kurrë nuk i skadon afati Greqia në të tëra pjesët e saj është tokë arbërore. Atdhe Geci – Dortmund, Germani, 2021

SIPËRMARRËSJA MIRELA KANINI, NJË HISTORI SUKSESI SHQIPTAR NË AMERIKË

October 9, 2021 by s p

Mirela Kanini sipërmarrësja shqiptare e suksesshme në Illinois, rrëfen ekskluzivisht për gazetën ‟Dielli”, Organ i Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, New York, historikun e biznesit “Riche Organics”, si lindi ideja e biznesit, tregu i punës dhe shërbimet që ofrohen, të veçantat e produkteve, kërkesa në treg, suksesi i tyre dhe konkurenca, strategjia e marketingut dhe zhvillimi i ideve, kontratat e biznesit me shtetet e Amerikës dhe ideja për një biznes në Shqipëri, modeli ekonomik i Shqipërisë etj. Me Mirela Kaninin bisedoi Editori i ‟Diellit” Sokol PAJA.

HISTORIKU I BIZNESIT “RICHE ORGANICS”

Biznesin e mbiquajtur “Riche Organics” e kam hapur zyrtarisht në vitin 2012 por zanafillat e tij janë më të hershme. Ky është një brand i krijuar që nga zero nga unë dhe vajza ime që sot është gjithashtu partnerja ime në biznes si dhe në bashkëpunim me manifakturues ku prodhojmë disa prej produkteve tona për treg. Produktet e para që krijuam ishin kremra për trupin, fytyrën, sapunë, shampo, maska etj dhe të gjitha këto me përmbajtje bio, organike dhe pa kimikate në pamje të padukshme por të dëmshme për shëndetin. Pastaj me kalimin e viteve dhe kërkesat në rritje në treg për produkte të tilla u shtuan dhe vazhdojmë të shtojmë asortimente të tjera për klientët tanë. Çdo gjë filloi në “kitchen island” dhe më vonë u rrit vazhdimisht në atë që është sot. Produktet tona sot prodhohen 100% në USA dhe fabrikat janë kryesisht në Florida dhe Colorado.

SI LINDI IDEJA E BIZNESIT, TREGU I PUNËS DHE SHËRBIMET QË OFROHEN

Kur erdha në Amerikë si emigrante fillimisht isha pa dokumenta, pa të ardhura financiare për të ndjekur studimet dhe mbi të gjitha me dy fëmijë të vegjël dhe bashkëshortin, ndaj na u desh të punonim çfarëdo lloj pune për mbijetesë. Për fat të mirë u punësova në një nga kompanitë më prestigjioze në Amerikë kur është fjala për institutet e bukurisë. Ajo kompani madje ka universitetin e saj për këtë fushë dhe ofronte trajnime të gjithanshme dhe të shumëllojshme. E fillova si ndihmëse dhe fillimisht isha e lumtur që gjeta një punë por pastaj në vitin e dytë që punoja atje më ngarkuan detyrën e menaxhimit të një prej departamenteve në atë kohë me 30 veta dhe gjithashtu isha pjesëtare e grupit që merrej me përzgjedhjen e produkteve që përdornin nëpër sallonet përkatëse të bukurisë. Kjo korporatë kishte 25 të tilla të standarteve të larta. Puna atje si të thuash më shtyu drejt këtij destinacioni ose më saktë unë me njohuritë që mora për vite atje mbi këtë industri dhe të fshehtat e saj, ndjeva se mund të bëja diçka ndryshe, një alternativë për produkte më të shëndetshme. Në mënyrë të natyrshme më ka pëlqyer gjithmonë të kujdesem për pamjen, lëkurën, shëndetin dhe këtë gjë si pa dashje ja kisha përcjellë edhe vajzës sime që ishte pothuajse adoleshente dhe më ishte bërë si shoqe. Shumë gjëra i kam bërë pak ndryshe dhe jo sipas radhës dhe një nga ato është që jam martuar në moshë shumë të rë dhe po aq e re jam bërë nënë e dy fëmijëve. Asnjëherë nuk më pengoi kjo gjë për të arritur objektivat e mia në jetë. Shpesh herë të dyja eksperimentonim me maska për fytyrën dhe kur shihnim rezultate të mira vendosnim t’ja jepnim për provë miqve tanë. Erdhi një moment kur filluan të na kërkonin se ku mund ti gjenin produkte të tilla dhe aty krijuam një personazh imagjinar ” the lady from Wisconsin”. Sa herë merrnim porosi ja jepnim në emër të saj sepse nuk kishim kurajo të dilnim hapur që ishin prodhime tonat. Por një ditë kërkesat vinin në rritje dhe e kuptuam që kishte ardhur koha të formonim kompaninë tonë. U ndeshëm me shumë vështirësi, që nga trademark i brand-it deri tek të punuarit me orë të zgjatura dhe herë merrnim rolin e shpërndarësve, e herë të menaxherëve kur na duhej. Sigurisht kisha mbështetje të plotë të familjes, sidomos bashkëshortit që në atë kohë kishte përparuar dhe merrej me aktivitetin e tij privat gjithashtu. Nuk mund ta marr vetë gjithë kreditin sepse financiarisht fillimi është përpjekje dhe shumë herë pa rezultate. Po ashtu përfshihej në shpërndarje (delivery) edhe djali im. Të gjithë ndihmonin kur të mundeshin. Fillimisht produktet tona filluam ti shisnim ku na jepej rasti, nëpër Farmers Market, nëpër sallone, dyqane dhe nuk dekurajoheshim kur na mbyllnin derën në fytyrë por mendonim është gjithmonë dikush që do i pranojë pa marrë parasysh sa i shumëllojshëm është ky treg. Ka patur plot momente që kam thënë me vete ” po unë kush mendoj se jam që të hedh një hap të tillë”, por pastaj ngushëllohesha me atë që të gjithë e kanë filluar nga diku dhe çdo gjë e ka një pikënisje.

TË VEÇANTAT E PRODUKTEVE, KËRKESA NË TREG, SUKSESI I TYRE DHE KONKURENCA

Me internetin njerëzit pak a shumë mësuan të vërtetat mbi produktet me kimikate dhe dëmin e tyre dhe kërkesa për alternativa të shëndetshme është vazhdimisht në rritje. Cilësia e produkteve tona na siguroi një numër të mjaftueshëm klientësh dhe hapi tjetër llogjik ishte të hapnim dyqane me emrin e brand-it tonë. Dyqani jone i parë ishte në Downtown Highland Park që shumë shpejt u quajt nga “Voyage Magazine” si “best hidden gem of Chicago”(një thesar i fshehur i Chicagos). Madje dhe na intervistuan për të mësuar më tej. Po ashtu dhe “Northshore Magazine” kishte në faqet e saj atë kohë artikuj mbi kompaninë tonë dhe theksonte gjithashtu faktin që ishte kompani e krijuar nga gra për më tepër. Në biznes edhe në një vend të zhvilluar si Amerika, gratë biznesmene konsiderohen minoritet. Dyqani tjetër është në një nga Ëestfield Malls në USA që janë dhe ndër shopping malls më të fuqishmet në botë. Ideja ishte që të vazhdonim të hapnin dyqane të tjera por COVID19 ndryshoi shumë gjëra në fushën e biznesit përveç se edhe jetën tonë në përgjithësi dhe mendoj se për momentin është ide e gabuar hapja e të tillave, ndaj fokusimin e kemi tek online store të cilin e kemi pasur paralel që në fillim të biznesit. Shopping online mendoj se është edhe e ardhmja në industrinë e shitjes dhe Amazon është një shembull konkret se si funksion dhe sa shumë kohë i shpëton njerëzve .Ndërsa për konkurencën do thoja që nuk më pengon dhe eci me parimin që dielli kur ngrihet lart në qiell del për të na ndriçuar dhe ngrohur të gjithë ne. Të gjithë kemi diçka unike për të ofruar që nuk e kanë të tjerët. Çfarë na bën ne të veçantë është çertifikimet e ndryshme që kemi si 100% Made in USA , PETA certified (që nuk testohen në kafshë), GMP certified, USDA ORGANIC certified ect. Sa për formimin tim është e kuptueshme që më karakterizon disiplina, etika e punës, integriteti, fokusimi dhe motivimi pa i vënë limite vetes. Gjithashtu besoj se në biznes duhet intuitë e fortë dhe pak fat. Gary Vayncheck një milioner emigrant që e ka krjuar vetë gjithçka dhe është vetëm 40 vjeç më duket, tha kështu kur fliste para një auditori me studentë: Ju të gjithë po mbani shënime që të përfitoni nga këto mendime që ndaj unë me ju, shumë nga ju do mbarojnë studimet me rezultate të shkelqyera por nga 1000 studentë këtu vetëm një ndoshta mund të bëhet biznesmen i suksesshëm sepse të qënit i tillë nuk mësohet në shkollë dhe për këtë mos t’ju gënjejë askush.

STRATEGJIA E MARKETINGUT DHE ZHVILLIMI I IDEVE INOVATIVES

trategjia më e mirë është shërbimi me pesë yje që i jepet klientëve në komunikimin me ta, përveç faktit që produkti i mirë shet vetveten. Trajnimi i të punësuarve në kompani me njohuritë përkatëse dhe më të fundit në përshtatje me tregun. Qëllimi fillestar është të ndihmojmë njerëzit për një lëkurë më të mirë, për flokë më të shëndetshëm dhe për tu ndjerë mirë për veten, fitimet janë pastaj vetëm rezultat. Ne investojmë periodikisht në marketing sidomos në sezone festash ku ka ulje të ndjeshme çmimesh. Vitin e fundit sapo kemi filluar me produkte që përmbajnë CBD oil dhe që janë cilësuar ndër më të mirat për nga kualiteti. Këtë radhë kemi sjell në treg jo vetëm produkte për trupin e fytyrën, por edhe gummies, kapsula dhe vajra që merren në mënyrë orale. CBD oil (cannabidiol) është vaj nga hemp ose mariuana por theksoj që i është hequr ajo pjesa që ka efekt psikoaktiv dhe sjell përmirësime të jashtëzakonshme pozitive për shëndetin pa pasur efekte anësore. Këto ndihmojnë ata që kanë probleme me gjumin, ankthin, dhimbje artriti, inflamacion, stres përveç se ndikojnë në rritjen e imunitetit sepse ky vaj është shumë i pasur me antioksidantë madje qindrafish më shumë se çdo vitaminë. Gjithashtu të marrësh produkte me CBD oil nuk është e njëjta gjë si të jesh përdorues i mariuanës dhe gjithçka ka limite sigurisht pavarësisht se në USA është e legalizuar në të dyja rastet.

KONTRATAT E BIZNESIT ME SHTETET E AMERIKËS DHE IDEJA PËR NJË BIZNES NË SHQIPËRI

Ne tregtojmë në çdo shtet të Amerikës falë “online shopping” dhe sa për idenë e biznesit në Shqipëri sigurisht ma ka përshkruar mendjen dhe nëse krijohen kushtet pse jo mund të zgjerohemi dhe atje një ditë.

MODELI EKONOMIK I SHQIPËRISË, NGA SE VUAN EKONOMIA SHQIPTARE

Shqipëria duhet të ishte një Zvicër e Ballkanit përsa i përket bukurive dhe pasurive natyrore, madje i është premtuar shpesh kjo gjë nëpër fushata elektorale. Historikisht më duket sikur zgjedhim në krye njerëz të paaftë përderisa vazhdojmë të jemi aq të varfër. Pasuritë natyrore nuk janë çelësi automatik i mirëqënies sonë sepse po të ishte ashtu Afrika që ulet mbi diamante sot do ishte e pasur dhe Afganistani me male të tëra me minerale të çmuar do ishte i pasur gjithashtu. Ndonjëherë ajo çka duhet të jetë bekim kthehet në mallkim kur bie në duart e njerëzve të papërgjegjshëm dhe pa atdhedashuri. Nuk mund të pranoj kurrsesi se jemi të këqinj por fatkeq po. Akoma nuk po dimë si të marrim fatin tonë në duar. Shumica e shqiptarëve në botë janë qytetarë të denjë që kanë treguar se sapo i është ndryshuar habitati kanë shkëlqyer. Ata jo vetëm përparojnë shpejt por i japin prioritet shkollimit të fëmijëve dhe i gjen të përfshirë në fusha të ndryshme. Ndaj mendoj se së pari duhet të ndryshohet pak mentaliteti i spontanitetit, që i lëmë gjërat të rrokullisen sipas rrjedhës. Duhen zëvendësuar shprehjet që “kështu jemi ne shqiptarët”, ” ca do presësh nga kjo qeveri”. Qeveria zgjidhet nga populli për ti shërbyer popullit dhe paguhet po nga populli. Ata nuk vihen në krye për tu pasuruar për vete. Nëse dikush që punëson nuk bën punën që i takon, logjikisht duhet të pushohet nga puna, pra është shumë e thjeshtë në teori. Vetëm se historikisht këto ndryshime kudo në botë janë zgjidhur me revolucion dhe jo me apati kafeneve apo me shfryrje mllefesh nëpër rrjetet sociale. Shpesoj që një ditë Shqipëria të bëhet një vend i begatë me mirëqënie dhe qytetarë të lumtur dhe jo të frustruar siç janë sot nga stresi që po i merr jetën dhe betoni frymën. Shqipëria dhe shqiptarët meritojnë shumë më tepër se kaq, meritojnë një jetë dinjitoze me standarte si ato të botës së zhvilluar. Nuk mund të jetohet përjetësisht në stadin e mbijetesës. Shqipëria është e mbushur plot me njerëz të mirë dhe të zgjuar ashtu siç është plot dhe me nierëz që i ka shkuar thika në palcë. Jo ne nuk jemi aspak të këqinj por jemi si ata fëmijët e keqtrajtuar që do ishin bërë ndryshe dhe më të mirë po të kishin pasur prindër të denjë.

BIZNESMENE E SUKSESHME, TALENT DHE PUNË

Së pari mendoj se më ka bërë dëshira për të bërë gjithmonë diçka më shumë në jetë dhe motivimi. Puna intensive me dedikim është gjithashtu një faktor i rëndësishëm dhe kur këto kombinohen bashkë, nëse talenti ekziston brenda meje ose çdo individi tjetër është pastaj çështje kohe për të dalë në pah mendoj. Ide mund të ketë plot njeriu por një ide e pa ekzekutuar mbetet thjesht një ëndërr e pa realizuar. Talenti i vetëm nuk mjafton. Përsa i përket zgjerimit të biznesit në të ardhmen ajo do varet në përkatësi me faktorët ekonomikë në të ardhmen. Siç e përmenda dhe më lart, orientimi do jetë më shumë drejt online stores dhe jo dhe aq në hapje dyqanesh me shpenzime kolosale. Nuk përjashtohet dhe mundësia e pranimit të investitorëve të përshtatshëm ose bashkangjitjes me një kompani më të fuqishme. Asnjëherë nuk bën dot plane të fiksuara në biznes sepse askush nuk e predikon dot të ardhmen por kartat jane gjithmonë të hapura.

PATRIOTI PLLUM GJOKAJ DHUROI 200 DOLLARË PËR FUSHATËN E VATRËS

October 9, 2021 by s p

Dielli

Patrioti Pllum Gjokaj dhuroi 200 dollarë për fushatën e Vatrës. Ai iu bashkua sot fushatës së Vatrës si një mundësi për të mbështetur në jetëgjatësinë e saj gazetën më të vjetër në botën shqiptare Dielli dhe Federatën Vatra si familjen më të madhe patriotike shqiptare në diasporë. Patrioti Pllum Gjokaj përveç se dhuroi, ai u anëtarësa në Vatër dhe u bëri thirrje edhe shqiptarëve të tjerë që të bëhen pjesë e familjes së madhe patriotike vatrane në Amerikë. Pëllum Gjokaj u prit në Vatër nga Editori i Diellit Sokol Paja i cili i shpjegoi imtësisht rolin dhe etapat në të cilat ka kaluar gazeta Dielli dhe Federata Vatra që nga krijimi e deri në ditët e sotme. Vatra e shqiptarëve të Amerikës, Vatra e kombit tone i shpreh mirënjohje Patriotit fisnik e të dashur Pllum Gjokaj nga Hoti i Malësisë së Madhe për të këtë dhurim dhe mbi të gjitha për angazhimet në vazhdim në Vatër dhe dëshirën për të mbështetur në çdo kohë Federatën Vatra dhe gazetën Dielli.