• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for May 2022

Memorial Day Tradition and Events

May 31, 2022 by s p

Photo Courtesy Ardian Murraj

Rafaela Prifti/

The tradition began on May 30th, 1868, when flowers were placed on the graves of Union and Confederate soldiers in the cemetery. Back then it was called Decoration Day. After the end of WWII, soldiers and communities of many American towns placed small flags by every headstone in the cemetery to honor those who served in America’s wars. Putting aside disputes and arguments about its origins, in 1966, Congress and President Lyndon Johnson declared Waterloo, New York, the “birthplace” of Memorial Day. In Waterloo, a ceremony on May 5, 1866, honored veterans who had fought in the Civil War. The federal government adopted the Memorial Day name in 1967 and a year later Congress passed the Uniform Monday Holiday Act. It established Memorial Day as a national holiday observed in the United States on the last Monday of MayIn the nation’s capital, the observance takes place at Arlington National Cemetery. Before the pandemic, more than 4 million people visited the cemetery every year. However, the best-known memorial in the nation’s capital, is the Vietnam Veterans Memorial, which opened in 1982. Two years earlier, a group of former soldiers announced a competition to design a memorial. The winner was a 21-year-old student at Yale University. The design is formed by two walls of black stone about 76 meters long that meet to form the letter V. The names of more than 58,000 Americans killed or declared missing-in-action are cut into the stone.After the success of the Vietnam Veterans Memorial, Congress approved a memorial to the Korean War veterans, which opened in July of 1995. On the National Mall, the World War II Memorial is dedicated to those who answered the call of their country when U.S. entered the war on December 7th, 1941. Sixteen million men and women served in the American military between 1941 and 1945. More than 400,000 died. The fifty-six stone pillars that rise around the Memorial pool represent each of the American states and territories at the time of the war. There are no memorials yet for soldiers who died in America’s most recent wars – in Iraq and Afghanistan. As part of today’s observance, the Albanian-American communities across the country take part in parades and local memorial services in honor of its lost members and those who survived. It is a great way to remember history and pay homage to the “honor roll” among us. Sadly, a few of them departed during the lock-down time of the pandemic. Indeed, Dielli paid tribute to the passing of one such exceptional figure like William Johns (Vasil Kamenica in 2020. His name and picture next to those of his fellow countrymen are on display at St. Mary’s Albanian Orthodox Church in Worcester, MA, shown in the photo below.On Memorial Day, Americans will stop for one minute at three o’clock local time for the National Moment of Remembrance to honor the soldiers who have died in service to the country, no matter what wars they served in.

Filed Under: Opinion Tagged With: Rafaela Prifti

Piknik madhështor i Shoqatës Kraja në New York

May 31, 2022 by s p

Sokol Paja/

Piknik madhështor i Shoqatës Atdhetare Kraja në New York. Rreth 2 mijë patriotë të Shoqatës Kraja u bashkuan si një familje e vetme me patriotë të tjerë shqiptarë që jetojnë në New York. Kjo shoqatë është formuar që në vitin 1991 në New York, USA me synim mbajtjen gjallë të lidhjeve shpirtërore e tradicionale mes patriotëve krajanë që jetojnë në Amerikë dhe vendlindjes së tyre në Krajë. Sami Kanaqi, kryetari i shoqatës Atdhetare Kraja u shpreh për Diellin e Vatrës se ky ishte një piknik tradicional vjetor që organizohet me qëllim ruajtjen e traditave kombëtare, ruajtjen e identitetit kombëtar shqiptar, ruajtjen e gjuhës, forcimin e lidhjeve shpirtërore të patriotëve krajanë. “Ju shpreh mirënjohje dhe falenderim secilit nga zemra. Ky Piknik me pjesëmarrje të jashtëzakonshme është një festë dhe gëzim i veçantë për të gjithë ne si shoqatë e komunitet. Pjesëmarrje e sotshme tregon sesa të përkushtuar janë patriotët krajanë për të ruajtur vazhdimësinë e rrënjëve tona patriotike” u shpreh për Diellin e Vatrës Sami Kanaqi. Në këtë piknin të përvitshëm organizohen lojëra sportive, gatime tradicionale shqiptare, muzikë popullore shqiptare, promovohet identiteti shqiptar nëpërmjet botimeve të librave historikë, promovim i pikturave, punimeve të ndryshme nga anëtarët e shoqatës. Është një organizim mbarëfamiljar nga Shoqata Atdhetare Kraja ku secili nga patriotët gatuan diçka, sjell diçka, kryen një shërbim. Është një punë e shkëlqyer vëllazërisht, një model organizimi model dhe për organizatat e tjera. Shoqata Atdhetare Kraja ka marrë pjesë gjithmonë masivish në të gjitha aktivitetet patriotike si festa e Flamurit, Pavarësia e Kosovës, Parada Shqiptare dhe organizime të tjera atdhetare në New York, Uashington, New Jersey etj. Hamid Alaj, studiues dhe kontributor prej shumë kohësh në shoqatën Kraja ndër të tjera tha: “Karekteristikë e këtij pikniku mund të veçohet pjesëmarrja masive e komunitetit krajan e më gjërë, organizimi në një nivel të shkëlqyer e aktiviteteve të shumta, ceremonive e garave sportive, kërcimi i valles krajane nga grupi i valltareve dhe valltarëve nën udhëheqjen e Nadia Hoxhës dhe Hanna Demirit që e bënë këtë piknik madhështore në të gjitha drejtimet. Mirënjohje dhe Safet Doçit dhe ekipit të grill për punën. Selit falenderim nga zemra për angazhimin. Po ashtu u regjistruan edhe shumë antarë te rinj dhe një numër i konsiderueshëm i donatorëve e treguan fisnikërinë dhe dorën e mirësise për të ndihmuar shoqatën e tyre të zemrës” citoi studiuesi Alaj për Gazetën Dielli. Shoqata Atdhetare Kraja kryen një aktivitete bamirësie, patriotike dhe edukative në vendlindje duke promovuar talentet nëpërmjet dhënies së bursave për studentët. Mirënjohje patriotëve krajanë për organizimin dhe veprimtaritë e shkëlqyera në dobi të komunitetit dhe çështjes kombëtare.

Filed Under: Featured Tagged With: Sokol Paja

I GJITHË MJERIMI I NJË BOTE…

May 31, 2022 by s p

Zysha Lia Ha-Ha. Më elegantja ndër zyshat e gjimnazit. Fine. Me naze. Me poza. Me zë të përkëdhelur. E martuar me një burrë me biografi e punë të mirë.Edhe me një të dashur. Thuhej se ishte thjesht flirt. Kështu e quante i dashuri. Një mësues tjetër nga ata që e thërrisnin presor. Fliste,(sipas nesh, nxënësve), rrjedhshëm anglisht. Natyrisht pa qenë kurrë në Angli a Amerikë. E kujt i shkonte mendja, a edhe ëndrra, të shkelte ndonjëherë në ato vende të përbindshme…Ajo zysha na dukej, a na sillej, sikur të ish lindur diku në Paris a Romë. Kish, sē paku në pamje, edhe në vendet komuniste, njerëz të tillë. Si punë mbetje “ të botës së egër të reklamës”. Ku ta dish ç’gen trashëgonin së largu në kohë.Ishte edhe disi përbuzëse a poshtëruese ndaj të dobtëveSi i tha motrës për mua kur e takuam rastësisht rrugës:“Pse kaq i verdhë, pa mish, pse nuk e shëndoshni pak?” Motrën e kish nxënëse. Unë isha ende çerr i vogël në fillore. Vërtet i dobët e i zbehtë. Motra u mek. Ky yni, ish Gjimnazi më i vjetër a më i vetëm i qytetit. Kështu quhej. Mbante emrin e qytetit, si i vetmi i tij. Më vonë i vunë emrin e një heroi që nën zë thuhej se e kish vrarë Tarrasi. A se ish më i ditur se komandanti, a se dhe ky dashuronte po atë çupë. Atë që mori Tarrasi, më vonê,për gruaGjithsesi kujt dyshonte, i thuhej nën zë: “E pse nuk i shkon kurrë Tarrasi vizitë familjes së krye-heroit, ndërkohë që viziton të tjerë e të tjerë çdo vit”. Disa nga këta që flisnin nën zë, hynë e nuk dolën më nga burgjet pak më vonë……”Bota e re e së ardhmes së ndritur” i mbante në survejim tipat si zysha, dashnori a edhe burri i saj. Ju dukeshin a edhe aty lart në parti, i quanin si biçim “borgjezësh”. Ky i shoqi, mes nesh qurrashëve të vegjël të shkollës, thuhej se kish parë botën. Sepse kur fliste me shokë u rrëfente për mrekulli qytetesh si Buenos Aires( ah Buenos Aires…!, Oh, Ajri i mirë i mëngjesit…ç’qytet)…Rio de Janeiro, (ky lumë janari), e deri për Antibe që përzjehej edhe me Antile, Romë, a Paris a Nice. Në fakt lexonte shumë e përfytyrimin e kish të ndezur. Kish qenë veç një herë në Prishtinë, me pedagogë të tjerë…Më vonë na rezultoi që gjithçka “borgjeze” e që dukej klas, rridhte ngaqë i jati i burrit, anëtar partie i orëve të para, ish një lloj nëpunës i lartë i partisë në qeveri. Çoç ishte…Veç kësaj, ish kapur, thuhej, një herë tek luante bixhoz me “ borgjezē” të tjerë… Nuk di a bëri pak burg a e hoqën nga partia e dashur……30 vjet më vonë, në demokraturë, kur sapo u hap edhe për ne të lënët pas dynjaje, bota, rastisi të udhëtonim në një avion me çiftin e fisēm të së shkuarës. Zysha më pa po nuk më njohu. A ndofta nuk e lidhi dot pamjen time prej meso burri me kostum, me atë djalin e vogël anemik, vëllanë e njerës prej nxënësve të trembura të dikurit……Ndaluam në Romē, prej nga unë tranzit drejt Strasburgut e ata nuk di për ku. Tek bëheshim gati të zbrisnim nga avioni, ajo pat mbetur ulur, me rryp sigurie mbërthyer e s’po dinte ta hapte e nuk po i shqitej dot. E i shoqi që përpiqej ta ndihmonte e nuk mundej dot as ai( si ish “ćliruar”, vallë vetë?)…Pastaj e kuptova… Ai po i thoshte të kalonte rrëshqanthi, poshtë rrypit të sigurisë, se ndofta ish mbërthyer keq ajo kapësja e nuk hapej. A thua të kish kaluar vetë ashtu ai burrë, e nuk e pata vënë re. Kish gjasë se pat qenë gjithmonë mashkull i shkathët e i zoti…E vijonte të mbetej. Se dukej të ish dhe udhëtimi i tyre i parë me avion……I kisha sërish përpara tek kalonin kontrollin e bagazheve të dorës e atë trupor. Po prisja rradhën pas tyre e po shihja tek u “fusnin” duart kontrolluesit, e ata për tu treguar sa më të bindur, (a ashtu mendonin se duhej),i ngritën duart jo anash, por lart…Sikur po “dorëzoheshin”. Sikur luteshin, kërkonin falje: “ Kontrolloni, kontrolloni ju lutem…Na bëni ç’të doni”. Ishin aq të bindur e të përkorë……E ashtu vazhduan me duart lart edhe pas kontrollit e nuk po i ulnin duart as kur mbaruan kontrollin, e vazhduan ashtu më tej, derisa kontrollorët zunë e qeshën( ndofta edhe i morën për aktorë komikë), e u thanë: “Qetësohuni zonjë…zotëri….në rregull…ulini duart…”…I gjithë mjerimi i një bote izolimi, mpiksur në një çift njerëz …Prof.dr Ylli Pango

Filed Under: Kronike Tagged With: Ylli Pango

NË PRITJE TË NJË MESHTARI NË SHKUP QË DO TA FLISTE GJUHËN E NËNË TEREZËS

May 31, 2022 by s p

Nga Prof. Dr. SKENDER ASANI/

Ipeshkvia Shkup-Prizren historikisht ka luajtur rol të jashtëzakonshëm në ruajtën e kohezionit të brendshëm kombëtar e shpirtëror të shqiptarëve. Nga kjo ipeshkvi dolën apostuj të vërtetë të shqiptarizmës, të cilët mision nuk e kishin vetëm çështjen e predikimit dhe edukimit fetar por edhe ndërgjegjësimin kombëtar. Ipeshkvët dardanë Andreja Bogdani ,Pjetër Bogdani, Gjon Nikollë Kazazi, Andreja Logoreci,Pashk Trokshi, Lazër Mjeda etj. mbollën frymën e iluminizmit perendimor në këto treva dhe hodhën themelet e urave të komunkimit e bashkëpunimit kulturor në mes të shqiptarëve dhe popujve evropian.Shkupi si qendër e dikurshme e Dardanisë, ishte bërë edhe një panteon i ideve iluministe, por edhe një rreze shprese për mbijetesën shqiptare nën dominimet e huaja ideologjike e fetare. Nga Shkupi drejt metropoleve të Evropës dërgoheshin letra e telegrame që shpërfaqshin gjendjen reale të Ipeshkvisë, por edhe të arealit të përgjithshëm jetësor ku mbizotëronin idetë hegjemoniste të aleancve ballkanike.Brenda këtij areali po zhvillohej një ind i fuqishëm i mbijetesës shqiptare në Shkup që si strumbullar kishte familjet fisnike katolike shqiptare. I pazëvendësueshëm në këtë gjallim ishte kontributi i familjes Bojaxhiu, në krye me aristokratin e asaj kohe, Kolë Bojaxhiun. Më vonë nga kjo familje do të del një emër emblematikë me përmasa planetare. Gonxhe Bojaxhiu, një bijë shkupjane, më vonë u bë nënë e gjithë njerëzimit. E shenjta Nënë Tereze nga Çarshia e Vjetër e Shkupi mori frymën e diversitetit fetar, gjuhësor e kulturor dhe barti në gjithë botën mesazhin e mirësisë dhe dashurisë njerëzore.Me shpërthimin e luftërave ballkanike, filluan edhe goditjet e para ndaj këtij komuniteti, por fuqia e mbijetesës ishte më e madhe se furtunat që sillte koha. Përmasat e kësaj fuqie ishin të dukshme në organizimin kulturor e arsimor të komunitetit shqiptar katolik të Shkupit, andaj nuk është e rastësishme që pikërisht në këtë qytet lindën insitucionet e para skenike e muzikore shqiptare, siç ishte Teatri dhe banda frymore e qytetit të Shkupit.Kontinuiteti dhe prezenca e komunitetit katolik të Shkupit kishte ngritjet dhe rëniet e veta, deri në kohën e pavarsëmit të republikave të ish Federatës Jugosllave, atëherë kur edhe Ipeshkvia Shkup-Prizren e humbi primatin që e kishte dhe u transformua në një juridksion tjetër me seli në Prishtinë, që aktualisht njihet si Ipeshkvia Prishtinë Prizren.Por ky ndryshim nuk kaloi pa trauma në mesin e besimtarëve të komunitetit katolik të Shkupit. Ata ishin mësuar me meshat e Gaspër Gjinit dhe meshtarëve të tjerë, të cilët dashurinë për Hyjin dhe njerëzimin mbarë e transmetonin në gjuhën që e kuptonte më së miri komuniteti i Nënë Terezës në Shkup.Ky ishte edhe pragu fatkeq që ndante komunitetin katolik shqiptar në dy drejtime: në asimilim dhe shpërngulje. Sfidat e këtij procesi arritën t’i mbijetojnë shumë pak familje shqiptare katolike të Shkupit dhe më gjerë, andaj ne si ITSHKSH kemi ngritur disa “çadra” për të pritur rrebeshin e furtunave të mëtejme. Fillimisht kemi themeluar Departamentin për mbrojtjen e trashëgimisë së Gonxhe Bojaxhiut – Nënës Tereze, si një mburojë institucionale ndaj tendencave mohuese e asimiluese që i kanosen komunitetit të Nënë terezës në Shkup. Për këtë qëllim ne si ITSHKSH kemi ndërmarrë disa veprime, duke filluar nga organizimi i konferencave shkencore, botimi i veprave me gjurmë kon krete të komunitetit katolik shqiptar në Shklup, deri te organizimi i pritjes solemne me rastin e Kërshëndellave katolikë më 23 dhjetor në ambinetet e ITSHKSH, ditë kjo që do të jetë tradicionale dhe do të shënojë për çdo vit simbolikisht organizimin shqip të meshës në shenjë kujtimi e nderimi të figurës së madhe të shenjtores Nënë Tereza dhe komunitetit të saj në Shkup. Prandaj është koha që në Shkup të kemi një meshtar që mban meshë në gjuhën e Nënë Terezës, në gjuhën e atyre që mbajtën gjallë civilizimin evropian në këtë pjesë të Gadishulit të Ballkanit. Të gjitha gjuhët janë të Zotit, por veshi i njeriut është mësuar të përkëdhelet me atë gjuhë që nëna i ka kënduar ninulla që në djep. Ninullat shqiptare të Shkupit Dardan shpëndaheshin në qiell bashkë me jehonën e kambanës së Kishës së Zemrës së Krishtit dhe formonin plazmën e pandashme të sintagmës së Rilindjes Kombëtare – fe e atdhe në një fole.Komuniteti i Nënë Terezës pati fole të veten Ipeshkvinë Shkup-Prizren dhe me prishjen e kësaj foleje, shumë zogjë morën arratinë dhe shumë të tjerë e shterrën cicërrimën, ashtu siç shterren krojet kur ua shmangim ujin e burimit.Ardhja e një meshtari në Shkup që do të rikthente këto kroje në familjet katolike shqiptare, do të ishte një mrekulli që do ta bënte sakrificën e mbijetesës më kuptimplote, por edhe një mirënjohje për gjith ata që ruajtën kujtimin e shjejtë për gjithë këtë traditë të pasur. Komuniteti i Nënë Terezës e meriton t’i dëgjoj predikimet fetare në gjuhën e të parëve, në gjuhën e Pjetër Bogdanit, Lazër Mjedës, Zef Ramës e Gaspër Gjinit.ITSHKSH me Departamentin për mbrojtjen e trashëgimisë së Gonxhe Bojaxhiut-Nënë Terezës do të vazhdojë udhën e trazuar në zgjerimin e horizontit kuptimor mbi rëndësinë e kësaj figure madhore. Do të vazhdojë të këmbëngulë në mbrojtjen e saj nga mohimet e të tjerëve dhe nga ekzagjerimet që vijnë nga vet shqiptarët, duke i mveshur asaj atribute të paqena të heroizmave e folklorizmave kombëtare.E shenjta Nënë Tereza është aq e madhe në dimensionin e perceptimit planetar, sa që çdo etiketë patetike që e ngushton këtë dimension do ta lëndonte bukurinë që reflekton figura e saj.Ta admirosh këtë figurë duke mos ia ngushtuar atë që përfaqëson misioni i saj në botë, është nderi më i madh që mund t’i bëhet shenjtores Nënës Tereze.Shkup, 31 maj 2022

Filed Under: Ekonomi Tagged With: Skender Hasani

ME NJË QË E DUA…

May 31, 2022 by s p

Visar Zhiti/

Është varg i Walt Whitnan, poetit amerikan me ndikim të madh në poezinë botërore… kujtoj që gjenerata ime u rrit me poezinë e tij, me librin që na mahniste, “Fije Bari”, me përkthimin dinjitoz nga origjinali të Skënder Luarasit, botuar në vitin 1959 nën ndikimin e Bashkimit Sovjetik, por kur Shqipëria i prishi marrëdhëniet me atë vend, libri u ndalua. Por e gjenim gabimisht librarive të qyteteve tona të vogla, në raftet e librit bujqësor, nga që kishte atë titulli ashtu, “Fije bari”. Por ai ishte “shpirti i demokracisë” që na mungonte, i begatë si “vetë natyra”… Sjell një poezi të tij sot në ditën e tij të lindjes, të thjeshtë, por kuptimplotë si “fije bari” dhe, në nderim të miqve që s’janë më midis nesh, një shkrim të gazetarit dhe mikut Dalip Greca, pjesët ku tregon për vizitën tonë në shtëpinë e poetit të përjetshëm.V.Me Visar Zhitin, një vizitë në shtëpinë e Walt Whitman- nga Dalip Greca/Dielli-Arkiv-Krahas programit që kishin ndërtuar ftuesit e Visar Zhitit, (Albanian Freedoom House) dhe mikpritësit e tij në New York, Zef Balaj… dhe Esat Çoku, bashkëvuajtës në burgun e Spaçit… Visari kishte kumtuar një dëshirë që nga Tirana: Dua të shkoj të vizitoj Shtëpinë muze të Whitmanit.Dine Dine së bashku me të birin Ervisin, i kishin marrë masat. Pas vizitës në Vatër, të shtunën me 16 shkurt, me dy makina, u nisëm drejt Shtëpisë muze, që ndodhej në 330 Mickle Bulevard (e njohur edhe si Martin Luter King Jr. Bulevard, Camden NJ. Plot 170 kilometra rrugë. Visari udhëtoi me Dinen dhe të birin e Dines, Ervisin, ndërsa ne, me Esat Çoku, udhëtuam në makinën e Zef Balës. Një aksident trafiku në mesrrugë e zgjati kohën e udhëtimin. Ervisi e shmangu autostradën duke përfituar nga njohuritë për zonën, udhëtoi nëpër rrugë lokale, ndërsa Zefi udhëtoi në autostradë. Gjithsesi Visari kishte përfituar në ato pak minuta të vonesës tonë duke soditur shtëpinë dhe duke mbledhur “Fije bari”, titulli i librit të famshëm të Walt Whitman, odiseja e të cilit zgjati më shumë se tri dekada, që nga botimi i parë e deri tek i fundit, që u botua 33 vjet pas të parit, më 1891. Përmes njoftimi të publikuar dy muaj para vdekjes, në janar 1892 në Herald New York, poeti i madh Walt Whitman njoftoi se ky botim, siç quhet ndryshe dhe edicioni në shtratin e vdekjes, i shfuqizon të mëparshmit. Kishte nisë botimi në vitin e largët 1859, një libër i vogël me vetëm 12 poezi, dhe rrugës orteku, ishte rrokullisur e rritur me shpirtin e poetit dhe botim pas botimi, 1855, 56, 60, 67, 71-72, 1881, 88-89, deri tek 1891-92, libri peshonte në vlerë dhe në volum, kishte plot 400 poezi botimi i edicionit në shtratin e vdekjes.Whitman është poeti që la gjurmë jo vetëm në fushën e poezisë, ai quhet dhe “bardi” i Demokracisë. Ishte poet, eseist dhe gazetar, provoi të punonte mësues, punë zyre, ndërsa fillimet i pat edhe si ndihmës në shtypje gazetash. Pat lindur në 31 maj 1819 në West Hills, Huntington, Long Island, New York.Krijimtaria e Whitman i thyen kufijtë e formës poetike tradicionale. Ai përdori imazhe të pazakonta dhe simbolet në poezinë e tij. Whitman shkroi hapur për vdekjen dhe seksualitetit, duke përfshirë dhe prostitucionin. Ai është etiketuar shpesh si babai i vargut të lirë, edhe pse ai nuk e shpiku atë.…Whitman kishte abuzuar me alkoolin që në rini. Madje në gjendje gjysëm të dehur, ai pat shkruar dhe një roman, të cilin e pat përfunduar për pak ditë, por më vonë nuk ndjehej mirë, që ishte autor i tij.…Ndërsa çoja ndër mend se ç’kisha lexuar rreth Whitmanit, në shtëpi ruaj përkthimin e Skënder Luarasit, botim i vitit 1959, zëri i Visari sikur më shkund:- A e di se e kemi pasur edhe në burg “Fije Bari” të Whitmanit?Po që, në biblioteka e librari e vendosnin tek stenda e librit bujqësor, e dini? Mos u çudit. Po, po, i shpëtoi diktaturës nga injoranca Whitmani. E kishin klasifikuar në stendat e librit bujqësor. Ishte lejuar botimi me “urdhër” nga Moska, në të gjitha vendet ish-komuniste, përfshi dhe Shqipërinë, kohë kur qe liruar për pak kohë çensura, por kur u shtërngua sërish dhe autorë të tjerë që ishin botuar në të njëjtën kohë u ndaluan po me urdhër, në Shqipëri Whitmani pati fat, se e klasifikuan libër bujqësor!Disa fotografi në hyrje të shtëpisë muze të Whitmanit, fiksojnë vizitën e Visarit dhe ne shoqëruesëve të tij.Duke u ndarë me shokun e prangave, Dine Dinen, duk buzqeshur, ndërsa në dorë shëtrngon barin e mbledhur rrotull shtëpisë muze, Visari i thotë:- Ia vlente të udhëtonim 170 kilometra për të ardhur deri këtu, qoftë edhe për këto fije bari, për këtë shtëpi ku pushoi së rrahuri zemra e poetit të madh.- Natyrisht që ia vlente…

Filed Under: ESSE Tagged With: Visar Zhiti

  • « Previous Page
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • …
  • 48
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • PA SHTETFORMËSINË SHQIPTARE – RREZIQET DHE PASOJAT PËR MAQEDONINË E VERIUT
  • “Ambasador i imazhit shqiptar në botë”
  • “Gjergj Kastrioti Skënderbeu në pullat shqiptare 1913 – 2023”
  • Albanian American Educators Association Igli & Friends Concert Delivers Electrifying Evening of Albanian Heritage and Contemporary Artistry
  • Universiteti Shtetëror i Tetovës si Paradigmë e Arsimit të Lartë Shqiptar
  • Kujtesë e misionit profesional dhe jetësor që na bashkon…
  • LAHUTA SHQIPTARE NË DËSHMITË E HISTORIANËVE, ALBANOLOGËVE DHE STUDIUESVE EUROPIANË
  • Justina Aliaj e kthen Nënën Terezë në qytetin e saj të fëmijërisë
  • Unioni i Gazetarëve Shqiptarë dega në SHBA nderoi gazetarë të shquar shqiptaro- amerikanë
  • “Sekretet” e Faik Konicës, roli si Kryetar i “Vatrës” dhe editor i “Diellit”
  • Libri “Dënesje në dru” i shkrimtarit Lazër Stani, prozë e kërkimeve absurde
  • Bashkëpunimi ruso-serb në veri të Vilajetit të Kosovës (1901)
  • Lufta hibride ruse dhe mësimi për shqiptarët
  • Paradoks gjuhësor dhe letrar
  • “Dardanët”

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT