Archives for September 2022

BISEDË ME MALËSOREN FISNIKE DILËN E GJON GJEKËS SË TRIESHIT

September 21, 2022 by s p

Gjekë Gjonlekaj/New York

Këto ditë Britania e Madhe dhe mbarë njerëzimi i tha lamtumirën e fundit Mbretëreshës Elisabeth II. Për Mbretërinë e Bashkuar, Mbëretëresha Elisabeth e II ishte bijë, motër, nënë dhe gjyshe. Pas Nënës Tereze ishe gruaja më e përmëndur në botë. Ajo e mbajti në kokë kurorën mbretërore për 7 dekada dhe biografët e saj thonë se ishte gruaja më e respektuar në botë sepse përveç titullit të monarkes jetoi me nder, respekt e dinjitet pothuajse një shekull të tërë. Ajo u percollë në amshim me nderimet më të larta që janë parë ndonjëherë në hstorinë e njerëzimit. Këto ceremoni mortore prej 12 ditësh zgjuan shumë emocione edhe në familjet shqiptaro-amerikane, duke evokuar ndjenja për nënat dhe gjyshet tona. Kjo ceremoni madhështore bëri që t’i nderojme dhe t’i kujtojmë ato pak nëna e gjyshe këtu në Amerikë që erdhen me ne në moshën e granisë, por për më shumë se 40 dekada ato u bënë gjyshe dhe katragjyshe. Sipas Kodit Moral të Malësisë së Madhe nënat dhe gjyshet ishin shumë të nderuara në familje dhe në fis. Ato mbartin detyra me rëndësi në familje dhe në shoqërinë e asaj kohe, bile zoja e shtepisë në ato kohëra mbante titullin e mbretëreshës përbrënda familjes. Nënat dhe gjyshet tona kishin rolin e dytë pas zotit të shtëpisë në familje. Shumica e grave në atë kohë ishin mburojë e fortë në ruajtjen e dinjitetit të familjes dhe respektit në shoqëri.
Këtu në Shtetet e Bashkuara nuk kemi shumë gjyshe, sepse pleqëria e ka bërë të vetën dhe shumica nga ato nuk jetojnë më. Është fjala për ato që kanë lindur dhe janë rritur në Malësi. Këto gra të moshuara ruajnë shumë kujtime dhe përjetime nga vendlindjet tona. Disa nga ato e kanë kujtesën e fortë dhe i mbajnë mend shumicën e ngjarjeve të vendlindjes dhe më gjerë.
Kohë më parë kisha rastin të bisedoj me njërën prej nënave dhe gjysheve shumë e përmendur në Komunitetin tonë të Malësisë në New York. Kjo është Dilë Gjonja e Gjo’Gjekës së Trieshit patriotit dhe mësuesit të përmendur në Malësi. Është nder dhe privilegj me qënë bijë e këtij atdhetari shumë të qytetërur. Ishte kënaqësi me bisedua me Dilen, ngase mbante mend për mrekulli historinë e familjes dhe të Trieshit! Dila gjatë kësaj bisede ishte shumë fisnike dhe nuk kishte asnjë pretendim personal ose familjar për madhështi. Ishte shumë modeste pavarësisht se babai i saj Gjon Gjeka kishte njohuri të gjëra për Malësinë tonë dhe më gjerë. Pyetjes sime si ishte Gjoni në familje Dila iu përgjegj:” Babai im ishte shumë i mirë në familje, shumë i qetë, por nuk ishte ishte shumë i kujdesshem për pune ekonomike me fjalë të tjera nuk ishte aspak i dhënë pas punëve shtëpiake”. Disa herë bëne gabime, bile i merrte delet tona nga livadhet tona dhe i fuste nën ahër duke menduar se janë delet e huaja. Kur shkonim për t’i sjellur në shtëpi delet tona nuk ishin aty. Kërkonim orë të tëra dhe nuk i gjënim. Ai na tregonte se i kishte gjetur ato dele në livadhet e tij dhe i kishte mbyllur nën ahër. Ç’me pa ato ishin delet tona. Gjoni kishte prirje për kulturë por më shumë për kulturë gjermane, por Ai kishte edhe kulturë fetare dhe e nderonte Jezu Krishtin si Zot dhe njeriun më të mirë që kishte dhënë njerëzimi gjatë gjithë historisë. Gjon Gjeka, tregon Dila kishte respekt të veçantë për libra dhe dokumente të shkruara. Por kishte një dobësi se shumë herë ua jepte njerëzëve për t’i lexuar dhe nuk i kthenin mbrapa kurrë. Babai im tregon Dila e kishte ruajtur arkivin e kishës së Trieshit, bile këtë të vërtëtë e pohoi edhe Patër Mirash Marinaj gjatë një interviste me Zërin e Amerikës më rastin e 250-Vjetorit të Famullisë së Trieshit në verën e vitit 2013. Ato kishin qënë arkiva me shumë rendësi që do të ishin zhdukur sikur të mos ishte Gjon Gjeka. Sipas rrëfimeve të Dilës Gjoni kishte deshirë që të gjitha bijat e tij të martoheshin në Hot, duke menduar se Hoti ishte njëra prej krahinave më patriotike të Malësisëe së Madhe. Kështu ishte bërë dhe 4 bijat e tij ishin martuar në Hot. Ajo tregon se Gjoni fliste natë e ditë për Shqipërinë dhe për popullin shqiptar, por kurrë nuk fliste keq për kombet e tjera dhe kështu ruhej nga akuzat dhe shpifjet e bashkëvëndasëve që një pjesë e dukshme e tyre ishin të dhënë me mish e shpirt për qëllimet sërbo malazeze. Pavarësisht se Gjoni jetonte në një shoqëri që ishte vështirë për ta kuptuar. Ai për ceremoni të ndryshme qofshin ato dasma ose vdekje vishej në kostume qytetare dhe vente kravatën. Dila mund të fliste orë të tëra për historinë e Tij dhe nënës Prenë Mires bijë nga Kelemendi. Ne ishim shumë fëmijë, dhe nëna e kishte të vështirë kujdesin për ne tregon Dila. Pavarësisht vështirësive anjë herë në jetë nuk e kisha dëgjuar që të ankohej për diçka, edhe pse nga ana e gjinisë ishte shumë e vetmuar. Prenë Mirja kujtohet sot e kësaj dite për qëndresën e mrekullueshme për vdekjen e djalit të saj të dashur Profesor Agron Lucaj.
Dila e Gjo’Gjekës gjatë jetës së saj 85 vjecare përjetoi dhimbje të mëdha për vdekje tragjike të motrës Pashkë Gjonja dhe vëllaut Agron Lucaj, dhe gjatë jetës Dila humbi 11 anëtarë të familjes ku përfshihen burri i saj Martin Gjoni Gjelaj i cili vdiq para 8 vjetësh. Ajo përjetoi vdekjen e djalit të saj të dashur Markut i cili vdiq në New York para dy vjetësh në moshë relativisht të re. Edhe prindërit ishin të dhimbshëm pavarësisht se ishin të moshuar. Katër vëllazër: Toma, Agroni, Noshi dhe Nikolla ishin shumë të dashur me njëri tjetërin dhe me prindër e motra. Në këto humbje bëjnë pjesë edhe tri motra të saj. Përveç Agronit dhe vëllazërve tjerë Dila ruan kujtime shumë të mira edhe nga Toma i cili në Triesh njihej me emërin Toli i Gjo’Gjekes, që kishte emigruar në Gjermaninë Perëndimore menjëhërë pas Luftës së Dytë Botërore. Pavarësisht se ishte larguar nga vendlindje në moshë të re Ai kishte treguar interesim të madh per familjen dhe për vendlindjen e tij. Kohë pas kohe dërgonte dhurata për familjarët e tij, pastaj për kishën e Trieshit kishte dhënë një kontribut të konsiderueshëm, ashtu siç kishte dhënë edhe për rregullimin e varreve të fshatit ku kishte lindur. Fëmijët e Tomës dhe zonja e tij gjermane vinin për vizita në Triesh, pavarësisht se nuk flisnin shqip ato ishin me fat se gjyshi i tyre Gjon Gjeka fliste gjermanisht, që në këtë rast luante rolin e përkthuyesit në familje dhe në shoqëri. Dila tregon shumë edhe për tezen e saj Drane Miren qe kishte kontribuar këmbanën e kishës së Trieshit dhe po ashtu kishte dhënë ndihmë për ndërtimin e saraxhës së kishës. Sot familja e Gjon Gjekës Lucaj është një prej familjeve më të mëdha të Trieshit por pothuajse shumica janë në Shtetet e Bashkuara dhe në Gjermani. Atje jeton vëllau i saj që në Triesh njihej me emërin Zefi i Gjo’ Gjekës, bijat e të cilit janë shkolluar për mrekulli, bile vajza e madhe Lena ka doktoruar në shkencat shoqërore në Gjermani. Edhe fëmija e Tomës janë shumë të shkolluar. Pas vdekjes së babës dhe nënës, Dila shumë herë luante rrol me rëndësi për të mirën e Familjes së Gjon Gjekës. Por ishte e mrekullueshme edhe në shtëpinë e Martin Gjonit Gjelaj ku ishte martuar. Ajo me djemte e saj dhe me Familjen e Nikollë Gjonit treguan interesim të jashtzakonshëm për nderimet e Gjonit dhe Agronit pas vdekjes, duke organizuar konferenca shkencore dhe orë përkujtimore për vëllaun e tyre të dashur Agronin. Dilë Gjonja e Gjo’Gjekës së Trieshit kishte mësuar shumë nga babai i saj shumë i permendur. Edhe djemte e saj u shquan në veprimtari të ndryshme. Djali i saj i ndjerë Marku ishte mjeshtër i madh,ndërsa Zefi është njëri prej malësorëve më të sukseshëm në biznes, është bujar dhe shquhet për donacione për të mirën e shoqërisë dhe të Malësisë. Edhe djali i saj më i riu Koti është me profesion inxhinier në New York. Djemte e vëllaut Nikollës janë shumë të sukseshëm në fushën e tyre të biznesit. Prej saj mesuam shumë të vërteta përTrieshin dhe për Malësinë. Dilë Gjonja është si një nanë e madhe(matriarch) siç e quan bota anglo-saksone. Nënat dhe gjyshet si Dilë Gjonja kanë dhënë dhe japin kontribut të jashtzakonshëm që fëmijët e brezave te ri të Amerikës të mësojnë gjuhën shqipe, traditat dhe historinë e venlindjeve tona. Ato lujnë rrol me rëndësi në lidhjet ndërfamiljare, që shumë herë edhe mund të luhaten.Të gjitha nënat dhe gjyshet që kanë lindur atje kanë shumë rëndësi që të mos e harrojnë tokën e të parëve të tonë.
Dilë Gjonja është një grua tani plakë e jashtzakonshme e cila me sjelljet e saj fisnike nderon familjen dhe krahinën e Trieshit dhe të Hotit ku ishte martuar shumë dekada më parë.. Dilë Gjonja më kujton ato gratë e kohërave klasike. Çdo herë që e kam takuar kam mësuar diçka të re prej saj. E konsideroj si një prej mësueseve të mia, sepse Ajo flet jo nga librat por nga përvoja e jetës më shumë të hidhur se të ëmbël. Dilë, dhe në fund të uroj shëndet e jëtë.

Një copë Dibër po e prekim në Staten Island

September 21, 2022 by s p

Staten Island, 20 shtator 2022 – “Java Kulturore Shqiptare në SHBA” nën organizimin e ITShKSh-së, filloi mbrëmë në Shoqatën Atdhetare “Dibra” në Staten Island të Nju Jorkut, aty ku shqiptaria dhe bujaria bëhen bashkë.

Drejtori i Institutit, Skender Asani, shpalosi veprimtarinë hulumtuese e botuese, si një tregues që dëshmon se kujdesi ynë institucional është i orientuar në zgjerimin dhe thellimin e njohurive mbi pasurinë kulturore e shpirtërore të mërgatës sonë këtu në Amerikë, ku dibranët luajnë një rol tepër të rëndësishëm. “Ne si Institut shumë shpejt do të zyrtarizojmë edhe Departamentin e Mërgatës, i cili në fokus do të ketë edhe këtë degë të gjallë të gjakut tonë në Amerikë. Prandaj edhe “Java e kulturës shqiptare në SHBA” që po starton këtu në Shoqatën Atdhetare Dibra në Staten Island, është një ogur i mire për gjithë neve, sepse tash e tutje bashkëpunimi ynë do të vendoset në korniza institucionale, ku nuk do të mungojnë ngjarjet, idetë e projektet me interes të përbashkët”, tha Asani.

Me këtë rast u promovuan edhe një pjesë e veprave të Institutit, në mesin e të cilave edhe libri monografik “Said Najdeni – Hoxhë Voka / Hafiz Sherif Langu”, të autorit nga Dibra Mahmud Hysa, botuar nga ITShKSh.

Në këtë takim me kryetarin Dashnor Miftari dhe bordin e shoqatës së dibranëve, nuk mungoi edhe interesimi për punën e institutit tonë. Ata u shprehën të gatshëm për të ndihmuar çdo nismë të mbarë kulturore e shkencore që është në interes të komunitetit.

Në këtë takim mori pjesë edhe zëvendësdrejtori i Agjencisë së Migracionit, Izmit Nura, sikurse edhe studiuesit Zeqirija Ibrahimi, Sefer Tahiri e Sevdail Demiri – kryetar i Këshillit të Institutit.

Ditët në vazhdim, në program janë edhe aktivitete e promovime në qendra tjera të komunitetit shqiptar në SHBA.

Presidentja Osmani takoi këshilltarin e Departamentit të Shtetit të SHBA-së, Derek Chollet dhe të dërguarin amerikan për Ballkanin Perëndimor, Gabriel Escobar

September 21, 2022 by s p

Presidentja e Republikës së Kosovës, në kuadër të vizitës në New York, është takuar me këshilltarin në Departamentit Amerikan të Shtetit, z. Derek Chollet dhe të dërguarin amerikan për Ballkanin Perëndimor, Gabriel Escobar.

Në takim me zyrtarët e lartë amerikanë, Presidentja Osmani ka diskutuar për zhvillimet e fundit në rajon dhe më gjerë si dhe bashkëpunimin e mëtejm për ta avancuar integrimin euroatlantik të Kosovës, si një parakusht për stabilitet afatgjatë.

Presidentja Osmani shprehu mirënjohjen e saj për mbështetjen e vazhdueshme të SHBA-ve, dhe në veçanti përkrahjen e SHBA-ve në procesin e dialogut. Ajo gjithashtu theksoi nevojën për të ecur përpara me procesin e dialogut me Serbinë, të përqendruar në njohjen reciproke. Presidentja Osmani, potencoi nevojën që Serbia t`i zbatojë obligimet e saj nga marrëveshja për udhërrëfyesin e energjisë dhe nevojën urgjente që të arrihet sukses sa i përket marrëveshjes për të zhdukurit me dhunë.

Si mund të reflektohet në Kosovë fundi i konflikti në Ukrainë?

September 21, 2022 by s p

Fundi i konfliktit në Ukrainë, mund të hapë “kutinë e Pandorës” edhe në Ballkan dhe kjo sidomos mund të jetë si rezultat i “pazareve nën tavolinë” që mund të bëhen pas përfundimit të këtij konflikti. Nëse Rusia del e humbur në këtë konflikt, gjasat janë shumë reale që tokat e pushtuara nga rusët t’i rikthehen Ukrainës dhe kjo mund të trimërojë makinerinë ushtarke e politike të Beogradit për ndonjë mësymje ndaj Kosovës, duke provuar të kompensojë humbjet ruse në terren.

Shkruan Mehmet PRISHTINA

Dërgimi i kaq shumë emisarëve në Kosovë dëshmon se ende nuk e ka një politikë të unifikuar të botës perëndimore kundrejt çështjeve të pambyllura në mes të Kosovës dhe Serbisë. Kjo edhe për fajin e vet politikës kosovare e cila ka mangësi të shumta në ruajtjen e kontinuitetit dhe konzistencës politike ndaj qasjeve arrogante të Serbisë.

Vëzhgues të shumtë perendimorë, megjithatë kanë parlajmëruar se pas përfundimit të zhvilimeve në Ukrainë mund të pritet ndonjë kthesë dramatike në raportet Kosovë-Serbi. Kjo është edhe arsyeja që në opinion po qarkullojnë plane e ide të ndryshme që hedhin dritë mbi arritjen e mundshme të një marrëveshje përfundimtare në mes të Kosovës dhe Serbisë.

Ditë më pare, presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiq, ka bërë të ditur se diplomatët evropianë kanë propozuar “kornizë të re” për dialogun mes Prishtinës dhe Beogradit, që ndërmjetësohet nga Bashkimi Evropian në Bruksel.

Mediat në Prishtinë kanë siguruar një kopje të pretenduar nga kjo “kornizë të re” e marrëvesshjes në mes të Kosovës dhe Serbisë, ku në pikën e parë potencohet se “Një normalizim substancial i raporteve duhet të arrihet deri në mes të vitit 2023”. Më pas vazhdohet me pikën e dytë. “Kosova dhe Serbia janë dy realitetet të ndara legale dhe politike që duhet të njihen si të tilla nga të gjitha palët në procesin e dialogut. ‘Të gjitha palët’ janë Prishtina (Kosova), Beogradi (Serbia) dhe Brukseli (BE, që nënkupton të gjitha shtetet e BE-së, përfshirë edhe jo njohësit)”. Kurse pika e tjetër sqaron pozicionin e Serbisë. “Serbia nuk do të jetë e gatshme t’i bashkohet BE-së pa një normalizim komplet të raporteve politike, legale dhe diplomatike me Kosovën. Gjithsesi, duke pasur parasysh që pranimi i Serbisë në BE është akoma larg, në këtë fazë, Serbisë nuk do t’i kërkohet që ligjërisht ta njohë Kosovën”. Ky pozicion është rrjedhojë e faktit që, aktualisht, BE-ja nuk është e gatshme as të shqyrtojë një anëtarësim të përshpejtuar për Serbinë, rrjedhimisht edhe për vendet tjera të Ballkanit perëndimor.

Mund të mos ketë asgjë nga ky dokument i përfolur i cili po qarkullon në media, por ajo që po duket shumë qartë ka të bëjë me interesimin e shtuar të diplomatëve ndërkombëtarë për ta mbyllur hendekun e hapur që qëndron në mes të Kosovës dhe Serbisë. Por, ky hendek, sipas diplomatëve ndërkombëtarë, nuk mund të mbyllet duke lënë hapur plagët që shkaktojnë “hemoragji” të reja në raportet midis dy vendeve. Ata parasegjithash aludojnë në zgjidhjen e problemit të pakicës serbe në Kosovë, e cila duhet të ketë një trajtim të posaçëm dhe madje përtej Pakos së Ahtisarit.

Por si mund të mbyllet një plagë, nëse Serbisë i lejtohet të hapë plagë të reja në trupin e Kosovës?

Përgjigja në këtë pyetje në fakt është thelbi i qasjes që duhet ta kenë edhe diplomatët ndërkombëtarë edhe klasa politike e Kosovës. Ajo çka druajnë me të drejtë autoritetet shtetërore të Kosovës, është frika nga bosnjizimi, si model defaktorizues për shtetin e Kosovës. Nëse në Bosnjë e Hercegovinë bashkësia ndërkombëtare u tregua e pafuqishme të pengojë prirjet fragmentuese të serbëve, kush mund të grantojë se të njejtat prirje të mos përsëriten edhe në Kosovë?

Fundi i konfliktit në Ukrainë, mund të hapë “kutinë e Pandorës” edhe në Ballkan dhe kjo sidomos mund të jetë si rezultat i “pazareve nën tavolinë” që mund të bëhen pas përfundimit të këtij konflikti. Nëse Rusia del e humbur në këtë konflekt, gjasat janë shumë reale që tokat e pushtuara nga rusët t’i rikthehen Ukrainës dhe kjo mund të trimërojë makinerinë ushtarke e politike të Beogradit për ndonjë mësymje ndaj Kosovës, duke provuar të kompensojë humbjet ruse në terren.

Ekspertët e fushave të sigurisë dhe të politikës ndërkombëtare e kanë hedhur poshtë pretendimin e Putinit i cili ka thënë se republikat e Donbasit – siç njihen bashkërisht Donjecku dhe Luhansku – kanë vepruar njësoj si Kosova me shpalljen e pavarësisë.

“Është fakt që shumë shtete perëndimore e kanë njohur Kosovën si shtet të pavarur. Ne e kemi bërë të njëjtën gjë me republikat e Donbasit”, ka thënë Putini më 26 prill, sipas një komunikate të lëshuar nga Presidenca ruse.

Megjithatë, Kosova i plotëson kriteret për të qenë shtet i pavarur, ndryshe nga rajonet separatiste të Ukrainës, Donjeck dhe Luhansk, thonë njohësit dhe ekspertët e të Drejtës Ndërkombëtare.

Një argument shtesë që hedhe poshtë pretendimet e Putinit është edhe Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë (GJND) e cila ka konstatuar në vitin 2010 se shpallja e pavarësisë së Kosovës nuk bie ndesh me Ligjin ndërkombëtar. Kjo ka ndikuar që shtetësinë e Kosovës ta njohin deri më tash më shumë se 100 vende, përfshirë Shtetet e Bashkuara dhe shumicën e shteteve të Bashkimit Evropian.

Për të mbështetur këto argumente, vjen edhe interpretimi shterrues i profesorit të marrëdhënieve ndërkombëtare në Universitetin e Oksfordit, Richard Caplan, i cili thotë se ndërhyrja e NATO-s, për t’i dhënë fund dhunës së ushtrisë serbe në Kosovë, ka pasur përkrahje të madhe, ndryshe nga rasti i Donbasit.

“Më 1999, Këshilli i Sigurimit i Kombeve të Bashkuara – përfshirë Rusinë – ka thënë se ekziston një krizë e pashmangshme humanitare në Kosovë. Kjo nuk do të thotë se Rusia ka pranuar përdorimin e forcës nga ana e NATO-s. Rusia qartazi e ka kundërshtuar këtë gjë, mirëpo këtu qëndron dallimi… sepse për Donbasin nuk thuhet se minoriteti rus atje është duke u rrezikuar apo ka qenë në rrezik nga Qeveria e Ukrainës”, thotë Caplan për Radion Evropa e Lirë.

Por, a mjaftojnë vetëm argumentet të jenë në anën tonë, nëse Kosova nuk e ka një mbështetje të sigurt nga bashkësia ndërkombëtare?

Kërcënimeve të vazhdueshme të Serbisë ndaj Kosovës, i është kundërpëgigjur misioni paqeruajtës i NATO -s – KFOR.

“Numri dhe kohëzgjatja e patrullimeve rutinore në të gjithë Kosovën, përfshirë Kosovën veriore, është rritur,” tha një zëdhënës i Aleancës për gazetën gjermane BILD.

KFOR po monitoron “situatën në të gjithë Kosovën nga afër dhe vazhdon të fokusohet në zbatimin e përditshëm të mandatit të tij – që rrjedh nga Rezoluta 1244 e Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara të vitit 1999 – për të siguruar një mjedis të sigurt dhe liri të lëvizjes për të gjitha komunitetet që jetojnë në Kosovë ”, ka thënë i njejti burim.

Pra, nëse i marrim parasysh këto deklarime të KFOR-it, Kosova nuk ka arsye të jetë e shqetësuar nga kërcënimet ushtarke të Serbisë. Por, kjo nuk mjafton që të merret si “terapi afatgjate”, sepse Kosova duhet të punojë në ndërtimin e një startegjie efikase mbrojtëse me ndihmën e aleatëve, sidomos të amerikanëve. Pa këtë strategji, shteti i Kosovës nuk mund ta arsyetojë politikisht angazhimin për pacenueshmërinë e territorit, sepse sovraniteti i një shteti nuk mbrohet vetëm me retorika të thata por edhe me projekte e programe konkrete në fushën e sigurisë dhe të mbrojtjes.

Prishtinë, 19 shtator 2022

Për ata që nuk kuptojne perse qeveria Kurti refuzon t’i bashkohet Ballkanit te Hapur?

September 20, 2022 by s p

Ph.D. Dritan Demiraj/

Per te gjithe ata qe ne Shqiperi nuk e kuptojne perse qeveria Kurti refuzon t’i bashkohet Ballkanit te Hapur, deshiroj te sjell ne vemendjen tuaj.

Serbia prej 20 vitesh po perdor çdo mundesi, institucion nderkombetar, vende mike dhe jo mike me Shqiptaret, per te bllokuar anetaresimin e Dardanise ne institucionet nderkombetare me te vetmin qellim qe ajo te nenshtrohet dhe Serbia te realizoje objektivat e saj kombetare dhe ekonomike.

Edhe javes qe kaloi, Serbia “demokratike” dhe “pro Europiane” nepermjet parlamentit te saj pas debatit per dialogun me Kosoven, e autorizoi presidentin Aleksandër Vuçiç që t’iu dergoje një letër presidentit të Rusisë Vladimir Putin dhe kryetarit te Partise Komuniste të Kinës, ‘shokut’ Xi Jinping.

Ne kete kerkese zyrtare, ministri i Milosheviçit Vuçiç kerkon unifikimin e veprimeve ndaj Moskës dhe Pekinit që të vendosin veton ne te gjithe rastet kurdo që në Organizatën e Kombeve të Bashkuara (OKB) te kerkohet anëtarësimi i Dardanisë në këtë institucion te rendesishem ndërkombëtar.

Siç dihet Rusia, Kina, Franca, Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe Britania e Madhe janë pesë vendet anëtare të përhershme të Këshillit të Sigurimit dhe ne çdo rast ata kanë të drejtën e vetos.

Situata e sotme gjeopolitike, kur perendimi eshte unifikuar ne vendimet e perbashketa me vendosjen e sanksioneve ekonomike por jo vetem kunder Federates Ruse se bashku me retoriken e ‘shokut’ Xi Jinping kunder SHBA-ve, duke kerkuar krijimin e nje rendi te ri boteror, e veshtireson edhe me tej anetaresimin e saj.

Kjo dhe pikerisht kjo qasje anti Shqiptare e Serbise dhe e vijes politike te Vuçiçit, e ben edhe me te qarte qellimin e vertete te Ballkanit te Hapur, e cila perveç perfitimeve ekonomike te Serbise nuk ka asnje axhende tjeter per hapje kufijsh ose promovim te levizjes se lire.

Promovim biznesi, levizje te lire dhe shkembime mallrash nuk mund te kete me agresorin, i cili nderkohe qe nuk ka kerkuar falje per mijera te vrare, perdhunuar dhe genicid perdor te gjitha format per te ndaluar njohjet dhe integrimin nderkombetar te Dardanise.

Dr. Dritan Demiraj.

19 Shtator 2022.