Archives for February 2025

Administrata Trump dhe perspektiva e Kosovën dhe rajonin, midis globalizmit dhe konservatorizmit të djathtë amerikan

February 21, 2025 by s p

Hisen Berisha/

Administrata e Donald Trump, me qasjen e saj të drejtpërdrejtë dhe shpesh konfrontuese ndaj strukturave globaliste liberale, shihet nga shumë konservatorë si një mundësi për të sfiduar ndikimin e Soros-it dhe rrjeteve të tij ideologjike në Ballkanin Perëndimor, veçanërisht në Kosovë dhe Shqipëri.

Në këtë kontekst, zgjedhjet e 9 Shkurtit në Kosovë dhe formimi i qeverisë pas tyre do të jenë një test i rëndësishëm për të parë nëse një administratë e re Trump do të ketë ndikim në eliminimin e strukturave që e kanë deformuar politikën kosovare dhe e kanë larguar nga orientimi konservator perëndimor.

Fondacionet dhe organizatat e lidhura me George Soros kanë pasur një ndikim të madh në tranzicionin politik të Ballkanit, duke promovuar një elitë politike dhe intelektuale të orientuar drejt liberalizmit ekstrem, shpesh duke zëvendësuar elitat tradicionale kombëtare dhe duke dobësuar institucionet shtetërore përmes projekteve të kontrolluara nga jashtë.

Në Kosovë, Shqipëri dhe vende të tjera të rajonit, bursistët dhe vazalët e Sorosit pa status special, kanë dominuar qeverisjen përmes kapjes së partive politike, ndikimit në media dhe rrjeteve të OJQ-ve.

E tëra kjo ka rezultuar me:

– Një politikë të jashtme të varur nga interesat globaliste liberale dhe jo nga nevojat kombëtare.

– Një ekonomi të kapur nga oligarkët e lidhur me rrjetet e Sorosit, që kanë penguar zhvillimin e një kapitalizmi kombëtar të qëndrueshëm.

– Një politikë të brendshme që favorizon destabilitetin, për të mbajtur vendet e rajonit të dobëta dhe të kontrollueshme nga struktura të jashtme.

– Një agjendë kundër vlerave kombëtare dhe konservatore, duke promovuar narrativat e globalizmit ekstrem, urrejtjes, përçarjes, denigrimit dhe dobësimin e identitetit shtetëror me këtë edhe kombëtar.

A do ta shpëtojë Trump Kosovën nga strukturat soroiste?

Administrata Trump në mandatin e parë tregoi një qasje të ndryshme nga administratat liberale amerikane në Ballkan, duke kërkuar një angazhim më të drejtpërdrejtë në zgjidhjen e problemeve dhe një distancim nga politika tradicionale e “menaxhimit të konfliktit” që i shërbente më shumë strukturave të Sorosit sesa stabilitetit afatgjatë të rajonit.

Me rikthimin e Trump në pushtet, pritet që një nga prioritetet e tij në politikën e jashtme të jetë eliminimi i ndikimit të Sorosit në shtetet aleate, ku hyn edhe Kosova.

Kjo strategji e administratës Trump e përligjur me aktet shtetërore që ka nënshkruar Presidenti Trump me tu ulur në karrigën ekzekutive në Shtëpinë e Bardhë, konsiston në:

– Reduktimin e financimeve për OJQ-të dhe rrjetet që promovojnë destabilitet politik në Ballkan.

– Përkrahjen e forcave konservatore që mbështesin një aleancë të fortë me SHBA-në, bazuar në interesa kombëtare dhe jo në agjenda ideologjike.

– Rishikimin e marrëdhënieve me politikanët e lidhur me Sorosin dhe promovimin e një elite të re politike që nuk është e varur nga fondacionet liberale.

Në rastin e Kosovës, kjo do duhej të nënkuptonte dekapitullimin e klasës politike aktuale që është e mbështetur nga strukturat globaliste dhe ndërtimin e një force të re konservatore që ka për prioritet mbrojtjen e interesave kombëtare dhe forcimin e shtetit.

Ndikimi i Trump në formimin e qeverisë së Kosovës pas 9 Shkurtit

Për SHBA-në, Kosova mbetet një pikë strategjike në Ballkan, por mënyra se si do të menaxhohet ky raport varet nga orientimi i qeverisë së re që do të dalë nga zgjedhjet e 9 Shkurtit.

Kthimi i Trump në pushtet para se të formohet një qeveri e re, shihej si ogur i zi për strukturat e bashkëpunëtorët e Soros.

Pritet se kjo strategji e përligjur e Administratës së re Trump, do të ndikojë në shumë aspekte për ndërtimin e ekipit politik qeverisës në Kosovë dhe jo vetëm, si:

– Mospërkrahjen e një qeverie që bazohet në rrjete të financuara nga Sorosi dhe që ka një qasje liberale-globaliste në raport me politikën dhe ekonominë.

– Mbështetjen e forcave politike që kanë një orientim më të qartë konservator, pro-amerikan dhe të bazuar në vlera kombëtare.

– Riformatimin e aleancave politike në Kosovë, duke larguar ndikimin e elitave të vjetra të korruptuara që kanë shërbyer si ekzekutorë të politikave të Sorosit në rajon.

Në këtë kontekst, administrata Trump do të duhej të ketë një rol kritik në ruajtjen e Kosovës nga riinstalimi i falangave të Sorosit në qeveri dhe institucione, duke mbështetur një strukturë të re politike të djathtë dhe konservatore.

Zhbërja e elitave të korruptuara dhe krijimi i një alternative konservatore në Ballkan

Një nga sfidat më të mëdha për Ballkanin është prania e një elite politike të vjetër, të korruptuar dhe të lidhur me rrjete ndërkombëtare që nuk kanë interes për zhvillimin e kombit, por për ruajtjen e pushtetit të tyre në shërbim të agjendave globaliste.

Si mund të zhbëhen këto struktura?

1. Pastrimi i politikës nga elitat e korruptuara dhe lidhjet e tyre me Sorosin, përmes një procesi të reformës së thellë politike dhe ligjore që eliminon ndikimin e tyre.

2. Ndërtimi i një alternative të djathtë konservatore, që promovon vlera tradicionale, shtet të fortë dhe bashkëpunim strategjik me SHBA-në.

3. Forcimi i sovranitetit ekonomik, duke ndaluar kapjen e ekonomisë nga oligarkët e lidhur me rrjetet globaliste dhe duke mbështetur sipërmarrjet kombëtare.

4. Përkrahja e mediave të pavarura konservatore, që nuk janë të varura nga fondet e Sorosit dhe promovojnë një narrativë ndryshe nga propaganda liberale-globaliste.

5. Forcimi i aleancave mes partive dhe grupeve konservatore në rajon, për të krijuar një kundërpeshë të fuqishme ndaj agjendës globaliste në Ballkanin Perëndimor.

Zërat e parë medial, (për takimin e lidershipit politik e partiak të Kosovës, me përfaqësues të Ambasadës së SHBA në Kosovë, të atashuar nga ish-administrata Biden), që flasin për përafrime politike për ta bërë qeverinë e re, tregojnë se po sfidohet “strategjia” e administratës Trump, e cila po rrezikon të mbetet mirazh diplomatik. E kjo do të ishte vrasje e shpresës për kombet që pas zgjedhjeve në SHBA dhe kthimit të administratës Trump e panë si shpëtim të vlerave nacionale të popujve, identiteteve kombëtare dhe zhvillimit të demokracisë.

Mbi librin Neoshqiptarizmi të Arian Galdinit!

February 21, 2025 by s p

Nga Kristina Nano

Kandidate për Doktoraturë në JMU, SHBA/

Rëndësia e një doktrine të re kombëtare.

Në botën e sotme, ku sfidat e globalizimit dhe presionet e homogjenizimit kulturor kanë vënë në provë identitetet kombëtare, Arian Galdini na sjell një vepër monumentale: Neoshqiptarizmi.

Ky libër nuk është thjesht një reflektim mbi shqiptarinë, por një manifest filozofik, ideologjik dhe politik, që shkon përtej një analize historike dhe propozon një rrugë të re për kombin shqiptar.

Në të, Galdini ndërton një sistem të ri mendimi kombëtar, i cili jo vetëm që merr në konsideratë pasurinë intelektuale të Rilindjes Kombëtare, por gjithashtu e transformon atë në një doktrinë moderne dhe vizionare.

Neoshqiptarizmi nuk është një rikthim nostalgjik në të kaluarën, por një qasje intelektuale e guximshme, e cila kërkon të pozicionojë Shqipërinë dhe shqiptarët si një faktor historik e kulturor në Europën moderne.

Vizioni filozofik i Galdinit: Një Komb që lind rishtazi.

Një nga aspektet më të fuqishme të kësaj vepre është filozofia e saj e qartë kombëtare.

Nëse mendimtarët si Sami Frashëri, Faik Konica dhe Mithat Frashëri hodhën bazat e shqiptarizmit si një vetëdije intelektuale dhe politike, Galdini e çon më tej këtë vizion duke e rikonceptuar shqiptarinë si një koncept dinamik, të gjallë, të aftë për t’u përshtatur dhe për të ndërtuar një identitet të fortë kombëtar brenda një bote gjithnjë e më të ndërlikuar.

Në këtë kontekst, Galdini i përgjigjet një dileme ekzistenciale që ka ndjekur shqiptarët për dekada: Si mund të qëndrojmë të fuqishëm si komb, pa u tretur në vorbullën e globalizmit?

Në këtë aspekt, autori e pozicionon Neoshqiptarizmin si një filozofi të rezistencës intelektuale dhe të veprimit politik, duke argumentuar se identiteti kombëtar nuk është një kufizim, por një mjet fuqizimi për të ndërvepruar me botën moderne.

Themelimi i një platforme të re ideologjike.

Libri ka meritën e madhe që vendos bazat për një ideologji të re kombëtare, e cila nuk është as një nacionalizëm folklorik e romantik, as një koncept i vjetëruar dhe i mbyllur në vetvete.

Përkundrazi, Neoshqiptarizmi është një ideologji e hapur, e fortë në rrënjët e saj historike, por e aftë të ndërtojë ura me modernitetin dhe përparimin.

Ajo mbështetet mbi disa shtylla fundamentale:

• Ruajtja e identitetit kulturor si thelb i qenies shqiptare – Galdini, duke analizuar veprën e mendimtarëve më të mëdhenj shqiptarë, na kujton se një komb pa kujtesë historike është një komb i destinuar të shpërbëhet.

• Bashkimi i shqiptarëve përmes vlerave dhe jo thjesht përmes kufijve politikë – Një nga idetë më të fuqishme të Galdinit është se shqiptaria nuk mund të kufizohet në një narrativë të thjeshtë shtetërore, por duhet të ndërtohet si një ndjenjë e përbashkët përtej politikës ditore.

• Një elitë e re intelektuale dhe morale – Libri argumenton me forcë se Rilindja Kombëtare ishte e suksesshme sepse krijoi një elitë intelektuale të përkushtuar ndaj çështjes shqiptare.

Në të njëjtën mënyrë, Neoshqiptarizmi duhet të prodhojë një elitë të re mendimi, e cila të udhëheqë kombin drejt një të ardhmeje më të ndritur.

• Përkatësia Europiane e Shqipërisë – Galdini e afirmon qartë se Shqipëria dhe shqiptarët janë pjesë organike e Perëndimit, jo thjesht si një orientim politik, por si një realitet historik dhe kulturor.

Kjo është një tezë e guximshme, e cila e vendos Neoshqiptarizmin në qendër të debatit të sotëm mbi identitetin europian të shqiptarëve.

Metodologjia e thellë dhe e strukturuar e analizës.

Në aspektin metodologjik, libri është një model i analizës së strukturuar shkencore dhe historike. Galdini ndërton argumentin e tij mbi:

• Një bazë të fortë historike – duke analizuar mendimin politik shqiptar nga Rilindja deri në ditët e sotme, duke e lidhur me zhvillimet globale dhe europiane.

• Një metodologji krahasuese – duke vendosur idetë e Neoshqiptarizmit në kontekstin e doktrinave të tjera kombëtare dhe filozofike të Europës.

• Një qasje kritike dhe ndërtuese – në vend që thjesht të kritikojë problemet e shoqërisë shqiptare, Galdini propozon zgjidhje konkrete për ripërtëritjen dhe rinisjen e kombit.

Kjo metodologji e bën librin një kontribut të rëndësishëm për studimet e identitetit kombëtar dhe të filozofisë politike shqiptare, duke e vendosur atë në të njëjtin nivel me veprat e mendimtarëve më të mëdhenj të shqiptarizmit.

Rëndësia politike dhe praktike e Neoshqiptarizmit.

Përtej vlerës së tij intelektuale dhe filozofike, Neoshqiptarizmi ka një rëndësi të drejtpërdrejtë për realitetin politik të Shqipërisë dhe shqiptarëve.

Në një kohë kur partitë politike shqiptare shpesh operojnë pa një vizion të qartë, libri i Galdinit shërben si një manifest për një lëvizje të re kombëtare, e cila mund të formojë bazat për një Shqipëri të bazuar në vlera, vizion dhe integritet.

Kjo vepër ka potencialin të ndikojë:

• Në mënyrën se si shqiptarët e shohin veten si komb.

• Në mënyrën se si elitat politike ndërtojnë strategjinë e tyre kombëtare.

• Në formësimin e një lëvizjeje të re patriotike dhe intelektuale në Shqipëri dhe në diasporë.

Një vepër monumentale për të ardhmen e Shqiptarisë.

Neoshqiptarizmi i Arian Galdinit nuk është vetëm një libër, por një thirrje për zgjim kombëtar.

Është një udhërrëfyes për të gjithë ata që besojnë se Shqipëria ka një të ardhme më të madhe sesa mediokriteti i sotëm politik dhe ekonomik.

Me një gjuhë të fuqishme, një argumentim shkencor të pakontestueshëm dhe një pasion të thellë për kombin, Galdini ka krijuar një vepër që duhet të lexohet nga çdo intelektual shqiptar, çdo lider politik dhe çdo qytetar që beson në një Shqipëri më të fortë, më të ndritur dhe më të denjë.

Pa dyshim, Neoshqiptarizmi do të hyjë në histori si manifesti i një epoke të re për shqiptarinë!

GJUHA AMTARE, NJË PJESË THELBËSORE E IDENTITETIT DHE TRASHËGIMISË SONË KULTURORE

February 21, 2025 by s p

(Me rastin e Ditës ndërkombëtare të gjuhës amtare)

Nga Prof.dr Skender ASANI/

Dita Ndërkombëtare e Gjuhës Amtare, e shpallur nga UNESCO më 21 shkurt 1999, ka një domethënie të veçantë për ruajtjen dhe zhvillimin e gjuhëve, veçanërisht në një botë ku globalizimi shpesh rrezikon gjuhët më të vogla. Kjo ditë shërben si një moment reflektimi mbi rëndësinë e gjuhëve amtare jo vetëm për identitetin kombëtar e kulturor, por edhe për funksionimin e një shoqërie demokratike dhe të hapur.

Gjuhët nuk janë ishuj të izoluar në shoqëritë moderne. Përkundrazi, gjuhët historikisht, përveç mesazheve të ndryshme, kanë bartur edhe mvetësitë etnopsikologjike e kulturotre të popujve të ndryshëm. Prandaj, shumëgjuhësia nuk duhet parë si pengesë, por si një mundësi për të ndërtuar ura komunikimi mes njerëzve dhe kulturave. Historia na mëson se qytetërimet më të zhvilluara kanë qenë ato që kanë njohur dhe respektuar gjuhët e njëra-tjetrës, duke nxitur kështu shkëmbimin kulturor, ekonomik dhe tregtar. Në këtë kontekst, përdorimi dhe njohja e gjuhëve të ndryshme nuk është thjesht një nevojë administrative, por një domosdoshmëri për harmoninë dhe bashkëjetesën shoqërore.

Në Maqedoninë e Veriut, Ligji për Përdorimin e Gjuhëve është një hap i rëndësishëm drejt garantimit të të drejtave gjuhësore dhe respektimit të diversitetit kulturor. Sfidat e zbatimit të këtij ligji nuk duhet parë si vështirësi të pakapërcyeshme, por si një mundësi për të ndërtuar një shoqëri më të drejtë dhe gjithëpërfshirëse. Është e rëndësishme që institucionet dhe bota akademike të bashkëpunojnë për të gjetur mënyra më efikase për zbatimin e shumëgjuhësisë në realitetin e përditshëm.

Respektimi i gjuhëve të tjera nuk cënon identitetin gjuhësor të askujt. Përkundrazi, ai ndihmon në ruajtjen dhe forcimin e gjuhëve duke i bërë ato pjesë të një procesi të natyrshëm komunikimi. Për shembull, për shqiptarët e Maqedonisë së Veriut, funksionimi normal i gjuhës shqipe në institucionet shtetërore nuk duhet të shihet si një favor, por si një e drejtë e natyrshme që forcon barazinë dhe harmoninë shoqërore.

Në epokën e globalizimit dhe teknologjisë, është e domosdoshme që përfitimet e komunikimit të avancuar të reflektohen edhe në marrëdhëniet ndërgjuhësore. Një shoqëri moderne nuk mund të përparojë pa respektuar gjuhën dhe kulturën e tjetrit. Ligjet janë mjete juridike që rregullojnë të drejtat, por është në dorën e njerëzve të dijes dhe institucioneve shkencore të krijojnë një qasje që i përshtatet standardeve të botës së qytetëruar.

Gjuha amtare është një pjesë thelbësore e identitetit dhe trashëgimisë sonë kulturore. Ruajtja dhe promovimi i saj nuk janë vetëm detyra të institucioneve, por edhe të vetë individëve dhe shoqërisë në tërësi. Nëse respektojmë dhe njohim gjuhët e njëri-tjetrit, atëherë kemi bërë hapin e parë drejt një shoqërie më të hapur, më të drejtë dhe më të zhvilluar.

Realiteti shumetnik e shumkulturor në vendin tonë, nuk lejon kurrfarë arbitrariteti gjuhësor. Përkundrazi, gjuha e një kombi është vet historia dhe tradita e tij dhe çdo mohim i saj është mohim i ekzistencës së atij kombi.

VATRA U PRIT NË DEPARTAMENTIN E SHTETIT AMERIKAN

February 20, 2025 by s p

Washington, 20 Shkurt 2025 – Federata Pan-Shqiptare e Amerikës “Vatra” zhvilloi një vizitë zyrtare në Departamentin e Shtetit Amerikan. Kryetari i Vatrës Dr. Elmi Berisha, Sekretari Dr. Pashko Camaj dhe aktivisti i çështjes kombëtare z.Bardh Tomaj u pritën në takim nga zonja Colleen Hyland – drejtoreshë e Zyrës së Europës Jugore Qendrore në Departamentin e Shtetit Amerikan. Tema të diskutimit ishin: Zgjedhjet dhe proceset demokratike në Kosovë, nevoja për formimin e qeverisë dhe institucioneve ligjzbatuese, nevoja e forcimit të bashkëpunimit mes Kosovës dhe Shteteve të Bashkuara të Amerikës për një zhvillim të qëndrueshëm dhe integrim sa më të shpejtë euroatlantik, roli i Vatrës në forcimin e lidhjeve shqiptaro-amerikane dhe rritjen e bashkëpunimit mes institucioneve shtetëtore amerikane dhe atyre të Kosovës e Shqipërisë, situata dhe zhvillimet politike në Shqipëri, vazhdimësia e partneritetit shqiptaro-amerikan dhe mbikëqyrja proceseve dhe zhvillimeve demokratike në Kosovë dhe Shqipëri. Zonja Colleen Hyland- drejtoreshë e Zyrës së Europës Jugore Qendrore në Departamentin e Shtetit Amerikan vlerësoi rolin e Vatrës dhe këmbënguli për vazhdimin e bashkëpunimit të ngushtë mes Federatës Vatra e Departamentit të Shtetit Amerikan.

Përkujtojmë sot ditën e rrëzimit të shtatores së Enver Hoxhës, 20 shkurt 1991

February 20, 2025 by s p

Kanë kaluar plot 34 vjet që nga dita kur mijëra qytetarë rrëzuan shtatoren e ish-diktatorit Enver Hoxha, në sheshin Skënderbej, ngjarje e cila do të shënonte kështu dhe rënien e regjimit të vjetër diktatorial i cili ishte në ditët e tij të fundit.

Ky akt ishte simbol i shpresës së madhe që u ngjall atë ditë, shpresës se krimi dhe vrasjet politike kishin marrë fund.

Today we commemorate the fall of the statue of Enver Hoxha, on February 20th, 1991

It has been 34 years since the day when thousands of citizens toppled the statue of former dictator Enver Hoxha, in Skanderbeg Square, an event which would mark the fall of the old dictatorial regime which was in its last days.

This act was a symbol of the great hope that was raised that day, the hope that crime and political executions were over.

(Muzeu Kombëtar “Shtëpia me Gjethe”)