• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for April 2025

VATRA URON BESIMTARËT E KRISHTERË: GËZUAR DHE PËRSHUMËVJET PASHKËT

April 20, 2025 by s p

Të dashur bashkombas të besimit Katolikë dhe Ortodoksë

Më lejoni që në emër të Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës VATRA, të familjes sime dhe në emrin tim personal t’ju uroj përzemërsisht: Gëzuar dhe Përshumëvjet Pashkët.

Mbarësi, begati, mirësi e bekime prej Zotit të gjithësisë të keni ngaherë në familjet tuaja te nderuara e të bekuara. Pashkët, ngjallja e Krishtit, festa më e madhe në besimin e Krishterë, na mbush me emocion të veçantë, gëzim, me forcë, me besim, me shpresë e ripërtëritje shpirtërore.

Ngjallja e Krishtit është festë e jetës, e dritës, e së vërtetës, e lirisë, festë e dashurisë dhe besimit. Pashka e vitit 2025 le të përcjellë për të gjithë ne më shumë dritë e optimizëm, shpresë, prosperitet, paqe dhe dashuri për çdo bashkombas ku jeton e vepron.

I madhi Zot shpërbleftë ju dhe familjet tuaja me bekim, dritë, jetë, ditë të bukura e të lumtura në jetën tuaj.

Zoti ju bekoftë të gjithëve.

Me respekt e gëzim

Kryetari i VATRËS

Dr. Elmi BERISHA

Filed Under: Vatra

Hapet shkolla e parë shqipe në Firence

April 20, 2025 by s p

Shoqata Adriatiku/

Firence ka shkollën e vet shqip në këto 35 vjet emigracion shqiptar, ku gjuha shqipe mësohet falas për të gjithë fëmijët 5-15 vjeç. Shoqata kulturore shqiptare “Adriatiku”, e krijuar rishtas në Firence dhe e shtrirë në të gjithë Toskanën hapi shkollën shqipe në qytetin e kulturës e humanizmit. Në Firence, numri i shqiptarëve të Shqipërisë, Kosovës dhe Maqedonisë së Veriut, nënshtetas italianë apo rezidentë, është i konsiderueshëm në raport me popullsinë vendase. Siç është kontributi i tyre në jetën e qytetit dhe përditshmërinë e tij.

Shtatë mësuese të shqipes, me përvojë në mësimdhënie në Shqipëri e Itali, zhvillojnë mësimin e gjuhës e kulturës shqipe me fëmijët me origjinë shqiptare të lindur në Itali, që duan të njihen me gjuhën e prejardhjes e jo vetëm, si element identitar e pasurues i dimensionit të tyre si nënshtetas a rezidentë italianë. Njohja dhe shkëmbimi i mendësive në një Firence të hapur multikulturore është një nga qëllimet e shoqatës dhe ky hap i parë i krijimit të shkollës shqipe, si bërthamë e qendrës së gjuhës e kulturës shqipe nesër, është i rëndësishëm.

Ditën e parë të shkollës, e cila ndodhet pranë Circolo SMS Rifredi, me praninë e 25 fëmijëve të parë të regjistruar dhe një numri të konsiderueshëm të bashkësisë shqiptare në Firence, institucionet italiane u përfaqësuan nga drejtuesja e Bashkisë Firence mbi cështjet e të Rinjve e Traditave Popullore, znj. Letizia Perini, sekretari i përgjithshëm i CGIL, z. Bernardo Marasco, Presidenti i Disktriktit 5, z. Filippo Ferraro, zv/Presidenti, z. Franco Muzzi dhe këshilltarja e aktivistja, znj. Senka Majda.

Presidenti i shoqatës “Adriatiku” z. Naim Doda, hapi takimin duke uruar mirëseardhjen prindërve të shumtë e përfaqësuesve të tjerë të komunitetit e institucioneve dhe u shpreh optimist për këtë fillim e për hapat e tjerë që do të ndërmerren, për të cilët po punohet e bashkëveprohet në vijimësi me institucionet shqiptare e italiane.

Znj. Ardita Repishti, koordinatore e shkollës shqipe “Jeronim de Rada” e njëherësh mësuese, prezantoi hapat e bërë për këtë qëllim, në bashkëpunim me bashkësinë shqiptare të Shqipërisë, Kosovës e Maqedonisë së Veriut në Itali e atdhe, objektivat për rritjen e shkollës e konsolidimin e saj, duke u mbështetur në punën profesionale të gjashtë mësueseve të gjuhës shqipe, Tonine Maçaj, Dafina Shima, Saimire Kopshti, Filloreta Alltari, Denisa Nine e Etleva Gjinaj.

Znj. Senka Majda, bashkëpunëtore e hershme e shoqatës dhe komunitetit shqiptar në Firence, sa i takon përfaqësimit institucional, solli përshëndetjet e drejtueses së Arsimit të Bashkisë Firence, znj. Benedetta Albanese, e cila siguroi mbështetje për mësimin e gjuhës shqipe. Nga ana e vet, znj. Majda, e angazhuar në çështje të dinjitetit të qytetarëve në një Itali multikulturore, prezantoi lëvizjet e radhës për konsolidimin e veprimtarive të komunitetit me institucionet.

Z. Bernardo Marasco, Sekretar i Përgjithshëm i CGIL në Firence, u shpreh i nderuar për pjesëmarrjen në një aktivitet të tillë, me përfaqësi të zgjeruar të shqiptarëve në Itali, si kontribues të qenësishëm të jetën ekonomike, sociale e kulturore të vendit dhe ftoi për aktivizëm sa u takon çështjeve parësore të lidhura me fatet e emigrantëve në Itali.

Z. Filippo Ferraro, President i Distriktit 5 falënderoi për një organizim të tillë dhe premtoi hapësira e mbështetje të strukturave për shqiptarët në Itali. Aktivitetet e radhës të lidhura me uljen e viteve për marrjen e nështetësisë dhe gëzimit të të drejtave të plota të rezidentëve, si qytetarë italianë ishin një tjetër pikë e rëndësishme e fjalës së tij.

Z. Franco Muzzi, nënpresident i Distriktit 5, përgëzoi për hapin e rëndësishëm të bërë dhe premtoi mbështetje për më tej.

Premtime të rëndësishme për zgjerimin e shkollës shqipe në Firence, me filiale në të gjitha distriktet, me mjedise të përshtatshme për fëmijët e të rinjtë në institute vendore në qytet, apo ambiente shkollore, u artikuluan nga drejtuesja e Sporteve, Politikave për të Rinjtë dhe Traditat Popullore e Bashkisë së Firences, znj. Letizia Perini. Znj. Perini u shpreh entuziaste për organizimin dhe e gatshme të bashkëpunojë me komuntitetin shqiptar në Firence për konsolidimin e mësimit të shqipes për shqiptaro-italianët e Shqipërisë, Kosovës e Maqedonisë së Veriut.

Sfida e shkollës shqipe “Jeronim de Rada” është në hapat e parë, por sigurisht mbështetet në vullnetin e mirë të të gjithë atyre që e duan dhe punojnë për të, duke nisur nga themeluesit e shoqatës e anëtarë të saj, z. Naim Doda, z. Artan Bakiasi, z. Ledjon Kalivaçi, z. Myrteza Minxhaj, z. Fatos Kapo, z. Selman Meziu, znj. Ardita Repishti, znj. Filloreta Alltari, z. Sokol Gjergji, z. Korab Zhuja, z. Zef Zefi, z. Sokol Gjergji, z. Altin Vero, z. Mario Uci, z. Valon Kabashi e z. Erzen Mazreku, nga shumë dashamirës e mbështetës të saj.

Shoqata kulturore “Adriatiku”, me përfaqësues të Shqipërisë, Kosovës, arbëreshë, të Malit të Zi dhe të Maqedonisë së Veriut, – veç mësimit të gjuhës dhe njohjen me kulturën e zakonet shqiptare në realitetin multikulturor të Firences së të nesërmes, – ndërmerr organizimin e seminareve, konferencave dhe festave tradicionale e kombëtare, po ashtu kremtime me karakter kulturor të ndërsjellë që kontribuojnë në forcimin e marrëdhënieve mes Italisë, Shqipërisë dhe Kosovës.

Filed Under: Kronike

Poezia është si një kokë e bukur gruaje

April 20, 2025 by s p

Nga Keze Kozeta Zylo*/

Është magjike të ndodhesh në Librarinë “Ferguson” në Stamford, ne këtë sallë rrethuar nga libra të të gjitha zhanreve nga autorë botërorë, të përjetosh këto tituj librash që në imagjinatën time duken si Misse Bukurie si Sofia Loren, Elizabeth Taylor apo Margarita Xhepa dhe konkretisht këtu në zemër të Stamfordit, Connecticut. Antologjia me gratë poete më dha muzë, perëndeshën e frymëzimit ku poezitë e tyre janë si petalet e trëndafilta ndër fllade që sjellin qiellin e shpirtit plot dashuri ndër lexues. Penat e argjendta kultivojnë farërat që aq shumë i kanë çmuar dhe shijuar lexuesit ndër vite. Kur fillova të shkruaja ndonjë varg të thjeshtë qysh në klasën e pestë ndjeja aromën e metaforave sikur nëna ime që kultivonte farërat e luleve sidomos ato të lule mëllagave shëruese që aq shumë i ka çmuar dhe i mbillte nëpër saksi dhe avllitë me pllaka të shtruara nga mjeshtrit e kalldrëmeve. Ja kështu janë dhe poezitë në këtë antologji me lloj lloj lloj trëndafilash, me më të bukurën pasuri natyrore.

Poezinë e bukur e kam thellë në pejzat e shpirtit dhe më jep një kënaqësi estetike të paparë ashtu si shiu kur pikon dhe petalet gudulisen në lëkundje, si imazhi i Evës në kopshtin e Edenit. Pa lulet dhe gruan bota do të qe në zhdukje/ Mbushur me djaj si në botën e ferrit.

Është një antologji ku bota do të shoh dhe më bukur gratë shqiptare poete, sepse ato janë si sytë “smerald” të gjelbër, “safirë” me reflekse blu, apo të zezë të butë në të kadifejtë. Sytë e lexuesit do të zhyten si në pellgje uji të shndritshëm, kur Hëna sapo ka derdhur rrezet e saj nazike në natën me yje. Këtu krijohet mrekullia, emocioni i papërsëritshëm, sepse është depërtuese dhe zbulojnë thellësitë e fshehura në pellgje drite të lëngshme.

Bota e gruas shqiptare është akoma një univers i patreguar, një univers që e kemi për detyrë me penën tonë t’ja tregojmë botës që na rrethon këte kaleidoskop ndjenjash, ngjyrash të padukshme të shpirtit të thellë, paqësor dhe të mprehtë.

Në këtë qylym të endur aq bukur në avlemendin poetik me disa prej tyre kam lundruar në yjësitë e natës si psh në poezinë e nënë Terezës e mahnitur nga shkëlqimi i butë i dritës së shpirtit të saj nëpërmjet vargjeve: “Ki gjithmonë parasysh se lëkura krijon rrudha/ flokët bëhen të bardhë/ ditët shndërrohen në vite/ Por ato që janë të rëndësishme, nuk ndryshojnë/ forca jote dhe bindja jote nuk kanë moshë”.

Si poete e gjej vehten gati në këtë parajsë simfonike dhe ndjej përqafimin e një shenjtoreje shqiptare më e famshmja në rruzullin tokësor. Është një udhëtim poetik aromatik plot delikatesë si një drenushë e butëz mbi lëndinat e gjelbërta rrethuar me pemë si statuja Mikelanxheloje.

Ëndërroj që të propozohet një grua poete me një talent elektrik për çmimin nobël, sepse janë magji unike lirike. Natyrisht ka shumë gra poete me letërkëmbime poetësh të famshëm në botë dhe le të krijohet edhe fondi epistolar i grave shkrimtare. Ëndërroj gjithmonë të bëj vepra bamirësie jo vetëm me poezi, por dhe në realitet dhe kjo e fundit është poezia më e bukur e jetës, është rreze drite e shndritshme në renë e turbullt të dikujt. Gratë poete frymëzojnë e një prej tyre është Maya Angelou me poeemën “Gruaja Fenomenale” që thotë: Oh, jam kaq e jashtëzakonshme/ Një femër e mrekullueshme/ Jam unë/ Tani e kuptoni, se përse nuk kam nevojë të tund kokën/ të klith a të lëviz më kot/ a të flas me zë të lartë/ Nëse shihni që përmes kaloj me krenari të thellë…/ Shijomëni! E lumtur natyrisht që poezitë e mia së pari t’ja lexoj burrit tim të dashur dhe të jetë kritiku më i kualifikuar, më i fortë, më i ashpër, por në fund jemi në unison si në poezinë e Martha Rivera Garrido që shkruan: Mos u dashuro pas një gruaje që lexon/ Mos u dashuro pas një gruaje energjike, të hareshme/ të kthjellët, rebele, moskokëçarëse/ Mos të qëlloftë të dashurohesh pas një kësi gruaje/ se kur dashurohesh pas një gruaje të tillë/ në qëndroftë apo jo pranë teje, në të dashtë apo jo/ një grua të tillë, s’e harron dot më, Kurrë!

Doemos s’mund të harrohet kurrë, sepse poezia është si një kokë e bukur gruaje.

Autorja e shkrimit është shkrimtare, ish sekretare pranë Shoqatës së shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikane, autore e tetë librave, publiciste, mësuese dhe bashkëthemeluese e Shkollave Shqipe “Alba Life” Ambasador i Kombit në gjithë New York-un, Albany dhe në Online si dhe ka marrë titullin e lartë: Kalorës i Urdhrit të Flamurit nga Presidenti i Republikës së Shqipërisë.

(Kumtesë në promovimin e antologjisë “Pena e Gruas” organizuar nga Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë)

19 prill, 2025

Stamford, Connecticut

Filed Under: ESSE

“Reçak: The Story of a War Crime”

April 20, 2025 by s p

By Frank Shkreli/

Ambassador Walker, greetings to you sir – it’s nice to see you, as always. Being in the presence of Ambassador Walker makes me feel that for as long as there are people like him — in this troubled world of ours — there is hope for humankind. Being in his presence restores my faith in humanity! We are honored and privileged to have you with us today, Mr. Ambassador.

Ladies and gentlemen. We are here, to promote a book authored by the great friend of Kosova and the Albanian people, Ambassador William Walker. A firsthand testimony from an American diplomat — about a Serbian massacre of civilians in the village of Reçak in Kosovë.

We are here also to express our gratitude to Ambassador Walker. To thank him for deciding that cold January day to go to Reçak where he uncovered the massacre on January 15, 1999 — the site where Serbian government terrorist forces massacred 45 Albanian civilians in cold blood.

And then in a press conference for the world media, gathered in Prishtinë, he denounced, before the whole world what he had seen in Reçak: as a “massacre” and a “crime against humanity”. Ambassador Walker will tell us — that it was a day that changed his life, for sure, but more importantly, it marked a day that changed the future of Kosova and the history of the Balkans.

Ladies and gentlemen – Ambassador Walker did not have to go to Reçak that day. Instead he could have chosen to stay in a warm hotel room in Prishtinë, but he decided to go and, subsequently, to report to the world what he witnessed there. For those who believe in a higher power, him going to Reçak and holding a news conference afterwards, may seem like a divine intervention to save a people.

Just think for a second, if it had been someone else instead of Mr. Walker as Head of the Kosovo Veri fication Mission at that time in Prishtinë. Someone who for whatever reason, would not have gone to Reçak that day.

Just imagine! The world would have never learned about the massacre in Reçak and as a result, God knows what the future of Kosova would be today. So many what ifs?!

But it was Ambassador Walker who decided to go to Reçak! As a result, I remember the reaction was very quick in Washington to what Mr. Walker was reporting about atrocities of Serb forces against Albanians in Kosova.

I remember how the whole US government reacted by mobilizing to deal with the situation after the massacre in Reçak.

Let me tell you! Mr Walker’s press conference denouncing the Reçak massacre as a crime against humanity, shook-up the official Washington and the world. I remember that as Director of European Division of the Voice of America at the time, I attended almost daily inter-agency meetings dealing with Kosova situation.

The purpose was to coordinate activities among US government agencies as well as with US allies in Europe and throughout the world, to stop dhe bloodshed in Kosovë. At that point, there was no doubt in anybody’s mind that the mass murder at Reçak would become a turning point in the Kosova crisis.

But here we are today, 26 years later…tragic events indeed that led to the liberation and independence of the Republic of Kosova – In a permanent friendship and alliance – and in a shared commitment to truth and justice — with the United States.

So, my friends, Ambassador Walker’s book, “Reçak: The Story of a War Crime” is a huge document and a monument to the truth about the Serbian crimes against Albanian civilians in Kosova. Every Albanian American family should have this book in their library.

That’s the least we can do today: to express our gratitude, our thanks and admiration for all that Ambassador William Walker has done and continues to do for our people! Mr. Ambassador, we wish you good health and a long life, so that you can continue to tell the truth about the Reçak massacre. Thank you, my friend!

“REÇAK – HISTORIA E NJË KRIMI LUFTE”

Nga Frank Shkreli

(Federata Pan-Shqiptare e Amerikës Vatra organizoi promovimin e librit të Ambasador William G. Walker — “Reçak – Historia e një krimi lufte”, ditën e Shtunë më 19 Prill 2025 ora 11 Am në Selinë Qëndrore në Bronx, Nju Jork)

Ambasador Walker, ju përshëndes zotëri – është vërtetë kënaqësi, ashtu si gjithmonë, që shihemi sot këtu në Vatër. Mua, duke qenë në praninë e Ambasadorit Walker, më bën të ndihem se për sa ka njerëz si z. Walker — në këtë botë të trazuar tonën — ka shpresë për njerëzimin. Të qenit në praninë e tij më rikthen besimin tek njerëzimi! Jemi të nderuar dhe të privilegjuar që ju kemi sot këtu me ne, ambasador Walker.

Zonja dhe zotërinj! Jemi këtu sot, për të promovuar një libër të mikut të madh të Kosovës dhe të kombit shqiptar, ambasadorit William Walker. Një libër që duhet lexuar nga çdo shqiptar, kudo. Një dëshmi e dorës së parë nga një diplomat amerikan — i cili i tregoi botës për krimet serbe kundër njerëzimit në një fshat të vogël të quajtur Reçak të Kosovës. Por, ne jemi këtu edhe për të shprehur mirënjohjen tonë për ambasadorin Walker.

Për ta falënderuar atë për vendimin e guximshëm që të shkonte në Reçak atë ditë të ftohtë janari, ku zbuloi masakrën e 15 janarit 1999, e ku forcat terroriste serbe kishin masakruar 45 civilë shqiptarë dhe më pas, përmes një konference për shtyp për shtypin vendas dhe botëror, Z. Walker denoncoi para botës atë që kishte parë me sytë e tij në Reçak, një “masakër” dhe “krim kundër njerëzimit”. Ambasadori Walker do të na thotë se vajtja e tij në Reçak atë ditë, ishte një ditë që jo vetëm ndryshoi jetën e tij, por ndryshoi përgjithmonë edhe të ardhmen e Kosovës dhe të Ballkanit.

Tani, për ata që dinë diçka se si vepron burokracia qeveritare, dijmë se William Walker, i cili udhëhoqi Misionin Verifikues të OSBE-së në Kosovë në atë kohë, pritej që të kishte kërkuar leje nga lart për të mbajtur konferencën për shtyp në Prishtinë, me qëllim për t’i treguar botës se çfarë pa në Reçak. Falënderës Zotit, ambasadori Walker nuk i kërkoi askujt leje për të mbajtur konferencën për shtyp pas kthimit të tij në Prishtinë nga Reçaku, ndërsa kishte vendosur t’i tregonte botës për masakrën e Reçakut — masakrën më të rëndë që kur forcat serbe kishin nisur goditjet e tyre masive terroriste kundër civilëve shqiptarë. Për besimtarët, shkuarja e Ambasadorit Walker në Reçak mund të duket si një ndërhyrje hyjnore për të shpëtuar një popull nga zhdukja.

Merrni me mend për një sekondë, nëse do të kishte qenë dikush tjetër në vend të Z. Walker si Shef i Misionit Verifikues në Kosovë, në atë kohë. Dikush, i cili për çfarëdo arsye, nuk do të kishte shkuar në Reçak. Vetëm imagjinoni! Bota nuk do të kishte mësuar kurrë për masakrën në Reçak dhe si rrjedhojë, Zoti e di se cila do të ishte e ardhmja e Kosovës sot.

Por, fatbardhësisht, ishte ambasadori Walker ai që vendosi të shkonte në Reçak dhe personi që i tregoi botës të vërtetën e madhe për çfarë kishte ndodhur në atë vend dhe për atë që po ndodhte anë e mbanë Kosovës: Ndaj deklaratave të Ambasadorit Walker, reagimi ishte shumë i shpejtë në Uashington. Ndaj asaj që z. Walker po raportonte për mizoritë e forcave serbe në mbarë Kosovën kundër shqiptarëve civilë e të pa armatosur. Si rrjedhim, e gjithë qeveria e SHBA-së po mobilizohej për t’u marrë me situatën — në përpjekje për të ndalur masakrat e mëtejshme në Kosovë.

Mbaj mend se si konferenca për shtyp e Zotit Walker — kur ai ka denoncuar masakrën e Reçakut — pat tronditur Uashingtonin zyrtar por dhe botën.

Si Drejtor i Divizionit Evropian të Zërit të Amerikës në atë kohë, kam marrë pjesë pothuajse çdo ditë në takime ndër-institucionale të qeverisë federale amerikane mbi gjëndjen e krijuar në Kosovë, në përpjekje për të bashkrenduar aktivitetet midis agjencive qeveritare të SHBA-së si dhe me aleatët e SHBA-së në Evropë dhe në mbarë botën, me qëllim për të ndalur gjakderdhjen e mëtejshme në Kosovë. Në atë kohë nuk kishte dyshim se vrasja masive në Reçak do të bëhej një pikë kthesë në krizën e Kosovës.

Por, ja ku jemi sot 26 vite më vonë… Në janar të vitit 1999, ambasadori Walker njoftoi botën për krimet serbe kundër njerëzimit në Kosovë. Masakra e Reçakut – një pikë kthese tragjike për njerëzimin që e nxiti botën të vepronte për të ndaluar krime të mëtejshme kundër njerëzimit nga forcat terroriste serbe në Kosovë. Po, masakra në Reçak ishte një ngjarje tragjike, por edhe një pikëkthesë që çoi në çlirimin dhe pavarësinë e Republikës së Kosovës dhe në një miqësi dhe aleancë të përhershme me Shtetet e Bashkuara – në një përkushtim të përbashkët të dy vendeve aleate, për të vërtetën dhe drejtësinë.

Nëse më lejoni të bëj një sugjerim ose më mirë një thirrje… Libri i ambasadorit Walker, “Reçak: Historia e një krimi lufte” është një dokument për zbulimin dhe denoncimin e krimeve kundër njerëzimit në Kosovë. Çdo familje shqiptaro-amerikane dhe në mbarë trojet shqiptare në Ballkan dhe më gjerë duhet ta ketë këtë libër në bibliotekën private. Kjo është më e pakta që mund të bëjmë sot: të shprehim mirënjohjen, falënderimet dhe admirimin tonë për gjithçka që miku ynë i madh Ambasadori William Walker ka bërë dhe vazhdon të bëjë për popullin tonë! Duke të uruar shëndet dhe jetë të gjatë të falënderojmë përgjithmonë, përzemërsisht!

Filed Under: Komente

Thank you Ambassador Walker…

April 19, 2025 by s p

Dr. Elmi Berisha/

Today, I have the distinct honor and privilege to host an event that goes beyond a ceremonial book promotion. Because today, we pay tribute to more than a personal memoir or a historical account. This is a moral testament, a powerful act of courage to tell the truth in the face of severe consequences which serves as a lesson for all humanity. Ambassador William Walker’s book “Racak: The Story of a War Crime” stands as a living document of a moment that forever changed the history of Kosova and awakened the conscience of the democratic world. This book dives deep into the human pain, the power of justice, and the essential need to never forget.

With the pen of a diplomat and the heart of a humanist, Ambassador Walker offers a powerful and unbiased testimony of what happened on January 15, 1999, in Reçak. He writes not only about what he witnessed with his own eyes – but also about what he felt with his soul. And in that moment when he declared the words we all remember so well: “This is a massacre”, he did not merely make a statement – he reawakened the world’s conscience for a people who were demanding their freedom.

This book is more than an analysis. It is a journey through the life and diplomatic service of a man who did not bow to silence, who did not soften the truth for the sake of protocol, and who, instead of the coldness of bureaucratic reports, chose the discomfort of standing up for the truth and on the side of justice.

In a time when efforts to deny war crimes are present in public discourse – both regionally and internationally – this book reinforces our collective memory, serves as an educational resource for younger generations and a shield against the manipulation of truth.

Dear friends,

Kosova will be forever grateful to Ambassador William Walker. In January 1999 he was an international representative, the Head of Kosova Verification Mission – at that time he became a witness to the truth, and then a symbol of human integrity in dark times. He is a dear friend of the Albanian people forever. This book crowns the deep spiritual connection between him and the people of Kosova.

Published on the 26 year of the Reçak atrocity, his book inspires all of us to continue seeking justice, to never forget the past, and to build a future based on truth and human dignity.

Thank you Ambassador Walker for your words, your actions, your firm stance and continued support.

Filed Under: Politike

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 17
  • 18
  • 19
  • 20
  • 21
  • …
  • 49
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Kontributi shumëdimensional i Klerit Katolik dhe i Elitave Shqiptare në Pavarësinë e Shqipërisë 
  • Takimi i përvitshëm i Malësorëve të New Yorkut – Mbrëmje fondmbledhëse për Shoqatën “Malësia e Madhe”
  • Edi Rama, Belinda Balluku, SPAK, kur drejtësia troket, pushteti zbulohet!
  • “Strategjia Trump, ShBA më e fortë, Interesat Amerikane mbi gjithçka”
  • Pse leku shqiptar duket i fortë ndërsa ekonomia ndihet e dobët
  • IMAM ISA HOXHA (1918–2001), NJË JETË NË SHËRBIM TË FESË, DIJES, KULTURËS DHE ÇËSHTJES KOMBËTARE SHQIPTARE
  • UGSH ndan çmimet vjetore për gazetarët shqiptarë dhe për fituesit e konkursit “Vangjush Gambeta”
  • Fjala përshëndetëse e kryetarit të Federatës Vatra Dr. Elmi Berisha për Akademinë e Shkencave të Shqipërisë në Seancën Akademike kushtuar 100 vjetorit të lindjes së Peter Priftit
  • Shqipëria u bë pjesë e Lidhjes së Kombeve (17 dhjetor 1920)
  • NJЁ SURPRIZЁ XHENTЁLMENЁSH E GJON MILIT   
  • Format jo standarde të pullave në Filatelinë Shqiptare
  • Avokati i kujt?
  • MËSIMI I GJUHËS SHQIPE SI MJET PËR FORMIMIN E VETEDIJES KOMBËTARE TE SHQIPTARËT  
  • MES KULTURES DHE HIJEVE TE ANTIKULTURES
  • Historia dhe braktisja e Kullës së Elez Murrës – Një apel për të shpëtuar trashëgiminë historike

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT