LETËR MIRËKUPTIMI Malit të Zi:MOS LUANI ME KUFIRIN!

February 22, 2017 by dgreca

LETËR MIRËKUPTIMI Malit të Zi: Kufiri të mos luajë nga linja: Qafë e Bogiqit – Qafë e Çakorrit – Mokra- Maje e Qafë e Hajlës – Zhleb/

KLUBI I INTELEKTUALËVE RUGOVAS
KIRUG
Prishtinë, 15 shkurt 2017

Klubi i Intelektualëve Rugovas “ KIRUG” i përbërë nga 25 profesorë universitarë të fushave të ndryshme, nëpërmjet Kryesisë së vetë nga: Prof dr Riza Smaka, Prof dr Mujë Rugova, Prof dr Ali B. Muriqi, Prof dr Zymer Neziri, Prof dr Shemsedin Dreshaj, Prof dr Hysen Lajqi, dr. Jeton Kelmendi, në takimin e punës së datës 15 shkurt 2017, të mbajtur në Prishtinë, njëzërit miratoi këtë:

LETËR MIRËKUPTIMI

adresuar:
• Kryetarit të Republikës së Malit të Zi, Z. Filip Vujanovic,
• Kryetarit të Kuvendit të Republikës së Malit të Zi, Z. Ivan Brajoviq,
• Kryeministrit të Republikës së Malit të Zi, Z. Dusko Markoviq,
• Ambasadorit të Republikës së Malit të Zi, Z. Ferhat Dinosha,
• Kryetarit t Shoqats s Malazezve t Kosovës, Z. Slobodan Vujiciq.
Per informim:
• Presidentit të Republiks së Kosovës, Z. Hashim Thaçit,
• Kryetarit të Kuvendit të Republikës së Kosovës z. Kadri Veselit,
• Kryeministrit të Republikës së Kosovës, z. Isa Mustafa,
• Ministrit të Punëve të Jashtme z. Enver Hoxhaj.
Subjekti:

Demarkacioni kufitar kosovar- malazez

Klubi i Intelektualëve Rugovas “KIRUG” , në Prishtinë, sikundër qyetarët dhe institucionet publike të Republikës së Kosovës , qytetarëve dhe institucioneve publike të Republikës së Malit të Zi, i shpreh kënaqësi të sinçertë për njohjen reciproke të Republikës së Malit të Zi dhe Republikës së Kosovë si shtete sovrane, të pavarura, demokratike , fqinjë dhe të përcaktuara për kultivimin , zhvillimin e përparimin cilësor të marrëdhënieve shoqërore, politike, ekonomike, kulturore, arsimore, shkencore , sportive si dhe të gjitha formave tjera të ndërsjella!
Për krijimin, përparimin dhe kultivimin imediat e të dobishme reciprokisht të marrëdhënieve fqinjësore të mira në të gjitha fushat e jetës shoqërore, ndër të tjera ,kërkohet përcaktimi i kufirit të natyrshëm, real, të drejtë dhe me asgjë të kontestuar e ,për aq, të qendrueshëm ndërmjet shteteve tona, Republikës së Kosovës dhe Republikës së Malit të Zi!
Aktualisht, dy komisionet për demarkacion kufitar të shteteve tona , në vend të demarkacionit konform me kriteret natyrale, gjeografike, historike, etnike e pronësore si dhe në në zbatim të delimitacionit ekzistues të kufirit Kosovar- Malazez nga viti 1945, panevojshëm madje edhe gabimisht duke u bazuar vetëm në të dhënat sekondare, subsidiare kadastrale , kanë aplikuar ridelimitacion, të cilin e kanë emërtuar demarkacion kufitar!
Sikundër dihet ( nga hartat zyrtare të Malit të Zi, Sërbisë, Kosovës, Jugosllavisë së II-të, enciklopeditë shkencore, monografitë, tekstet shkollore e universitare ) dhe me asgjë nuk mund të kontestohet, kufirin ndërmjet Sërbisë përkatësisht Kosovës dhe Malit të Zi, në vitin 1945 e ka pasë delimituar Komisioni Shtetëror i Jugosllavisë së II –të ( 1945 – 92), në të cilin shtet ishte Mali i Zi, Sërbia, Kosova etj) në linjën Qafë e Bogiqit – Qafë e Çakorrit- Mokra – Maje e Hajlës – Qafë e Hajlës – Zhleb. Ai Komision, koincidentalisht, kryesohej nga Millovan Gjillas, malazez, në përbërje të cilit ishin edhe së paku dy malazezë, Svetozar Vukmanoviq Tempo, Milladin Popoviq, të tretë, influentë në saje të posteve politike e shtetërore të larta. Ndaj, kushtimisht, këtë Komision, në të cilin nuk ishte asnjë shqiptar, do ta quajmë: Komisioni “Malazez” për Delimitacion…”
Pra , Komisioni “Malazez” për Delimitacionin, kufirin ndërmjet Kosovës dhe Malit të Zi në linjën: Qafë e Bogiqit – Qafë e Çakorrit – Mokra- Maje e Hajlës – Qafë e Hajlës – Zhleb, fillimisht, administrativ e rrjedhimisht, politik, e ka pasë delimituar në vitin 1945 dhe, nga atëherë deri në ditët e sotme, në procedurë e bazë ligjore, jo qe nuk është ndryshuar, po, asnjëherë nuk ka qenë temë debatuese. Dihet fare qartë se, ndryshimi i kufirit në fjalë, do të mund të procedohej dhe të caktohej nga dy kuvendet e shteteve tona, gjë që, asnjëherë deri sot, nuk ka ndodhur.
Kufiri ndërmjet Republikës së Kosovës dhe Republikës së Malit të Zi, në linjën Qafë e Bogiqit – Qafë e Çakorrit – Mokra – Maja e Hajlës – Qafë e Hajlës – Zhleb ,nga viti 1945 , ishte i delimituar nga Komisioni “Malazez” për Delimitacion, koincidentalisht , sikundër u tha më sipër, i dominuar nga malazezët , në një anë dhe dhe pa asnjë shqiptar, në anën tjetër!
Në këtë kontekst , apostrofojmë se, KIRUG-u ,tok me mbi 200 000 qytetarë peticionistë , me sëpakut po aq qytetarë protestues publik, opozitën parlamentare , qytetarët e viseve qe kufizohet Kosova dhe Mali i Zi, një numër të konsideruar të klasës akademike dhe të shoqërisë civile, angazhohet dhe fuqimisht e përkrah eksklusivisaht vetëm demarkacionin kufitar kosovar – malazez të mbështetur në linjen kufitare Qafë e Bogiqit- Qafë e Çakorrit – Mokra – Maja e Hajlës- Qafë e Hajlës – Zhleb , ndryshe ,të delimituar pikërisht nga Komisioni “Malazez” për Delimitacion!
Siikundër opozita parlamentare , qytetarët e zonës kufitare kosovare – malazeze të komunave të Junikut, Deçanit, Pejës, Pogurit ,mbi 200 000 peticionistë në formë shkrimore dhe sëpakut po aq qytetarë në protesta gjithëpopullore , pjesë e konsideruar e klasës akademike dhe e shoqërisë civile, KIRUG-u ,
– Është fuqishëm i përcaktuar për krijim, zhvillim dhe kultivim të raporteve ndërshtetërore fqinjësore konsistente dhe konsekuente të mira ndërmjet Republikës së Kosovës dhe Republikës së Malit të Zi,
– Shhpreh kënaqësi për njohjen reciproke të Republikës së Kosovës dhe Republikës së Malit të Zi ,si shtete demokratike të së drejtës, sovrane dhe të pavarura në fqinjësi të mirë dhe të qendrueshme ,
– E vlerëson të gabuar dhe të padrejtë “demarkacionin” e komisioneve shtetërore të Republikës së Kosovës dhe të Malit të Zi , nga se , në vend të demarkacionit konform me delimitacionin ekzistues nga viti 1945 të bërë nga Komisioni “ Malazez” për Delimitacion dhe Demarkacion ,kanë praktikuar ridelimitacion e, sëandejmi, demarkacion të mbështetur vetëm në të dhënat kadastrale sekondare , suplementare por jo edhe në komponentët primare dhe valide historike (nga viti 1945) , gjeografike, etnike, pronësore ,natyrore të determinuara nga konfiguracioni , ujëndarjet, ujërëniet , qafat, majat, kreshtat, kodrat , vargmalet , ndryshe, të trajtuara si kritere bazike, tradicionale ,të mirënjohura dhe të afirmuara në teorinë dhe në praktikat e se drejtës ndërkombëtare publike ,
– Shpreh kënaqësi dhe falënderim për autoritetet shtetërore të Republikës së Malit të Zi ,të cilat, më së një herë, kanë treguar vullnet politik benevolent dhe gatitshmëri fqinjësore të mirë për një rishikim kritik , të bazuar në kritere bazike ndërkombëtarisht valide, linjën kufitare Kosovare – Malazeze!
– E mbeshtet dhe e përshendet rishikimin kritik të demarkacionit kufitar kosovar – malazez , por, ekskluzivisht konform me linjen kufitare egzistuese nga viti 1945 ,ndryshe, siç u the më sipër, të sanksionuar nga Komisioni “ Malazez” për Delimitacion( Demarkacion)!
Rrjedhimisht , KIRUG-u, duke pasë kënaqësinë dhe nderin t’i përshendes autoritetet publike dhe kompetente për përfaqësimin legjitim dhe legal të Republikës së Malit të Zi, të njëjtave ju apelon për
– Mirëkuptimin e qendrimit të KIRUG-ut për konfirmimin e linjës kufitare Kosovare – Malazeze : Qafë e Bogiqit – Qafë e Çakorrit – Mokra – Maja e Hajlës – Qafë e Hajlës – Zhleb , të caktuar në vitin 1945 nga Komisioni “Malazez” për Delimitacion, e cila, ndryshe , në procedurë dhe bazë legale asnjëherë, jo qe nuk është ndryshuar, por nuk ka qenë temë e debatit,
– Rishikim dhe demarkacion bilateral Kosovar – Malazez të drejtë , të pakontestuar dhe të qendrueshëm konform me delimitacionin ekzistues nga viti 1945 të disajnuar nga “Malazezët” si dhe
– Deri në ratifikimin e Marrëveshjes për Demarkacion konform me delimitacionin e vitit 1945, nga të dy shtetet tona, Republika e Kosovës dhe Republika e Malit të Zi, bilateralisht të përfillet me korrektësi fqinjësore të mirë linja kufitare eksistuese, fillimisht, administrative e, rrjedhimisht, politike!
KIRUG-u, duke llogaritur në mirëkuptim edhe në këtë rast, me nderime dhe kënaqësi përshendet:
• Kryetarin e Republikës së Malit të Zi, Z Filip Vujanovic,
• Kryetarin e Kuvendit të Malit të Zi , Z. Ivan Brajovic,
• Kryetarin e Qeverisë së Malit të Zi , Z.Dusko Markovic,
• Ambasadorin e Republikës së Malit të Zi në Kosovë, Z. Ferhat Dinosha,
• Kryetarin e Unionit të Malazezëve të Kosovës ,në Prishtinë, Z. Slobodan Vujiqiq!
KLUBI I INTELEKTUALEVE RUGOVAS , “ KIRUG” ,PRISHTINE, 15 shkurt 2017

Kryetari Sekretari
Prof dr Riza Smaka Prof dr Jeton Kelmendi,

FORMA TE GJENOCIDIT SERB KUNDER SHQIPTAREVE TE KOSOVES

February 22, 2017 by dgreca

Shkruan: Prof Dr Riza SMAKA /

FORMA TE GJENOCIDIT SERB KUNDER SHQIPTAREVE TE KOSOVES/

Abstrakti/

Gjenocidi është një nga format më monstruoze e brutale kundër vlerave civilizuese, njërëzimit dhe të drejtave elementare humanitare, socio-ekonomike, politike, kulturore , etnike, tradicionale e gjuhësore.Gjenocidi është dukuri quazi shoqërore në sfondin më të errtë ,bizar,monstruoz,malevolent,

Terma topike:

Gjenocidi

Etnocidi

Democidi

Kulturocidi

Krimi i luftës

Gjenocidisti dhe viktima e gjenocidit!

Trajtime teorike dhe praktike të gjenocidit

Për koncepcionin nocional të gjenocidit, nga viti 1944 deri në aktualitet ,kanë shkruar mendimtarë të fushave të ndryshme , nder më të spikaturit, nëpër vite janë:

1944 ,Raphael Lemkin

1959, Pieter Drost,

1975, Vahakn Dadrian,

1976, Irving Horowitz,

1981, Leo Kuper, Genocide Scholar ,

1982, Jack Porter,

1984, Yehude Banner,

1987, Thony Barta,

1988, Henry Huttenbach @Helen Fein

1990, Frank Chalk @ John Thompson1993, Helen Fein

1944, Steven Katch @ Israel Charry

2003, Barbara Hart

2005,Marc Levane

2007,Martin Shaw

2016, John Cox.

Krahas eseve, artikujve dhe analizave kritike- teorike referuar koncepcionit të gjenocidit, në këtë periudhë, janë miratuar disa dokumente juridike -ndërkombëtare,me të cilat, pos definicionit të gjenocidit ,janë formuluar elementet esenciale të cilat e konstitutojnë dhe e formësojnë figurën dhe kuptimin normativ të gjenocidit.

Në vitin 1945 , në Aktakuzën kundër 24 liderëve nazistë , ka qenë formuluar figura definicionit të krimit monstruoz- gjenocidit.
*Në Rezolutën e Asamblesë së Përgjithshme të OKB-së , të miratuar në vitin 1946, ka qenë definuar dhe inkriminuar koncepcioni nocional i gjenocidit.

Sipas Konventës për Parandalimin dhe Dënimin e Krimeve dhe të Gjenocidit ( CPPCG), të miratuar nga Asembleja e Përgjithshme e OKB-së, në vitin 1948, gjenocidit është , ndonjë nga aktet e kryera me qellim:

për të shkatrruar tërësisht ose pjesërisht grupin nacional, ethnik, racial, religjioz nëpërmjet vrasjeve, shkaktimeve , dëmtimeve serioze trupore ose mentale të anëtarëve të grupit ( të targetuar),

të përkeqësimit përkatësisht goditjes ( infliction) esenciale të kushteve jetësore të grupit me qellim të shkaktimit të destrukcioneve fizike në tërësi ose pjesërisht të tij,

të imponimit të masave tendencioze – të qellimta për të preventuar lindjen ( natalitetin) përbrënda gupit ( të targetuar) si dhe , me qellim të

të transferimi të fëmijeve të grupit ( të targetuar) në grupin tjetër.

Rrjedhimisht , gjenocidi është i definuar ngjashëm edhe me Artikullin 6 të Statutit të Romës për Gjykatën Ndërkombëtare Penale.

Gjeneza e orekseve hegjemoniste sërbe kundër shqiptarëve dhe territoreve shqiptare

Në shekullin XIX- të, Perandoria Otomane ishte e dobësuar dukshem nga faktorë të brendshëm dhe të jashtëm.

Nga brenda , Perandoria Otomane ishte e eroduar dhe ligështuar nga korrupsioni galopant në adminisitratën publike madje edhe në strukturat ushtarake më të larta.

Perandoria Otomane dukshëm kishte ngec pas advancimeve teknike – teknologjike të shteteve europiane. Përbrënda Perandorisë Otomane , shumë popuj të nënshtruar , në okasione të caktuara, kryengritshin për pavaresi. Nga jashtë, Perandoria Otomane atakohej dhe rrezikohej nga të gjitha anët.

Perandoria Ruse , pasi që, ishte zgjëruar tej mase duke e pushtuar , pothuaj se, pa pengesa pjesën veriore të Azisë ,madje , edhe një pjesë të madhe të Amerikës Veriore , ishte konsoliduar në fuqi koloniale të fuqishme ,qe gjithnjë, pretendonte ekpansion të thellë në territoret e Perandorisë Otomane, e cila, pritej të rrenohej . Zgjërimet ekspansioniste marramendëse Perandoria Ruse i kishte realizuar në territore aziatike të pabanuara eventualisht të banuara rrallë ,në të cilat ,nuk interferonin shtetet koloniale europiane nga se ishin të preokupuara me zbulime dhe pushtime të tokave të reja në hapësira e kontinente tjera.

Edhe shtetet koloniale europiane e atakonin Perandorinë Otomane në forma të ndryshme ,nder të tjera, duke i sponsoruar kryengritjet ,veçanërisht ,të popujve arabë për kryengritje e pavarësi me synim malevolent, një të dobësimit të Perendorisë Otomane dhe dy , jo të shypartallimit të saj dhe të pushtimeve të territoreve arabe qe kishin rëndësi gjeopolitike, gjeostrategjike dhe gjeoekonomike.

Seandejmi Përandoria Otomane , veçanërisht gjatë shekullit XIX-të ishte dobësuar tej mase sa qe, konsiderohej “ E sëmura e Bosforit” qe pritej të rrenohej nga stuhia e parë.

Në atë kontekst , shtetet koloniale europiane ,duke e përfshirë Rusinë, planifikonin një ridisajnim gjeopolitik të territoreve europiane të cilat ndodheshin nën sundimin Otoman.

Pas luftërave ruso – turke në pjesën e dytë të shekullit XIX-të, në të cilat Perandoria Otomane pat pësuar disfata, Rusia, në Shën Stevan, 1878, njëanëshëm pat favorizuar shtete sllave ballkanike e veçanërisht Bullgarinë.

Ridisajnimin e tillë nuk e patën pranuar shtetet e fuqishme europiane perendimore , patën kërkuar dhe realizuar revidimin e projektit rus të Shën Stevanit ,ashtu që, në Berlin , nder të tjera , koncerti i shteteve influente europiane , nder të tjera, i pat pranuar shtete të pavarura Sërbinë, Rumuninë , Malin e Zi e virtuelisht edhe Bullgarinë.

Sërbia , Mali i Zi e Greqia,në Kongresin e Berlinit ,kanë qenë privilegjuar dukshëm me koncesione territoriale në dëmin e tokave shqiptare. Rrjedhimisht , nga po ato dhe disa shtete tjera, zhvillohej propagandë e fuqishme antishqiptare duke i kualifikuar të njëjtit të pa indentitet kombëtar, melez me popuj lindorë, të pa traditë shtetërore, krejt, në funksion të shpërngulljes masive , në një anë si dhe të okupimit të territoreve të tyre, në anën tjetër.

Në atë drejtim, nga nomenklaturat shtëtërore, politke e shkencore veçanërisht të Sëbisë , nga viti 1878 e deri në aktualitet, në okasione oportune, janë përgatitur , miratuar madje janë publikuar dhe, në masë të madhe ,janë realizuar plane, projekte dhe programe fantome, morbide për taktikat e teknikat bizare në formë të shpërnguljeve masive, apilikimit të dhunës shtetërore , krimeve të luftës madje , vrasjeve, çpronësimeve përkatësisht të akteve gjenocidiste kundër shqiptarëve.

Projektet , programet e planet e tilla, veçanërisht, i kanë mbështetur fuqishëm shtetet antigjermane , në radhë të parë Rusia , Franca madje edhe Britania e Madhe. Këto shtete, nga droja e ekspansionizmit gjerman , synonin qe ,nga sllavët jugor, kryesisht ,nga sërbët më të shumtë në numër ,të bënin tamponb shtet ca më të fuqishëm e për aq , më pengues të dëpërtimit gjerman në Ballkan e sëandejmi në Lindje.

Ndaj , kryesisht , Rusia e Franca e kanë pasë favorizuar shtetin sërb me koncesione territoriale në dëmin e shqiptarëve sikundër në vitin 1913 në Konferencën e Ambasadorëve në London ashtu edhe në vitin 1919 në Konferencën e Paqës në Paris .

Në Konferencën e Ambasadorëve, edhe sipas opinionit të kryetarit të saj , Lordit Gray, Kosova i ka qenë konceduar Sërbisë pa të drejt ,por, për hir të ruajtjes së paqës përkatësisht të preservimit të interesave gjeopolitike, gjeostrategjike të fuqive të mëdha të kohës. Vijimisht, ashtu ka qenë vepruar edhe në Konferencën e Paqës, në të cilën, shteti sërb ,ka qenë shpërblyer me dhuratë të stërmadhe ,të pamerituar me asgjë, me Vojvodinën kryesisht të banuar me hungarezë e gjermanë.

Rrjedhimisht, në Konferencën e Paqës , në vitin 1919 ,ka qenë formuar shteti unitar i sllavëve jugor me pijemontin, shtetin dhe entitetin sërb.

Shteti sërb, duke e përjetuar euforisht pozitën e privilegjuar nga shtetet e mëdha të kohëve ,gjatë të gjitha etapave historike – kritike dhe, në të njëjtat, duke u favorizuar dukshëm me territore të huaja, kryesisht, shqiptare, krijojë dhe zhvilloi mentalitet, kulturë dhe traditë politike megalomane, hegjemone, eksklusive dhe, në atë drejtim, investoi pakursyeshëm për indoktrinim antishqiptar të popullit sërb dhe gjithandej.

Ndaj, edhe apetitet e pangopshme megalomane e hegjemone ,në një anë dhe, urrejtëse, eksklusive antishqiptare , në anën tjetër.

Forma specifike të akteve gjenocidiste, të krimeve të luftës dhe të krimeve shtetërore të autoriteteve sërbe kundër shqiptarëve në Kosovë e gjithandej

Shteti sërb ,në implementim të politikave megalomane e hegjemoniste , nëpërmjet ushtrisë , policicë , administratës dhe sërbëve vendorë të armatosur , kundër shqiptarëve civilë,autoktonë ,të gjitha moshave e gjinive, gjatë periudhës 1878 – 1999, me intensitete , metoda dhe okasione diferente , adapte me rrethanat historike, makijavelisht, ka ushtruar akte kriminale paraluftarake , luftarake madje edhe gjenocidiste nëpërmjet vrasjeve individuale, vrasjeve grupore , vrasjeve masive, plagosjeve , dëmtimeve fizike , morale e materjale, përdhunimeve monstruoze të fëmrave shqiptare të të gjitha moshave shpesh herë në praninë e fëmijeve dhe familjarëve, çpronësimeve violente , diskriminimeve socio- ekonomike , kulturore e politike , shpërnguljeve të shqiptarëve dhe kolonizimeve të trojeve , kryesisht, me sërb!

Në funksion të dealbanizimit dhe në favor të sërbizimit të territoreve shqiptare , shteti sërb, konform me plane , programe e projekte kishtare, shkencore, politike dhe shtetërore ,nder të tjera ,në realizim të Projektit të Garashaninit, Andriqit, Çubrillovoqit si dhe të Projektit të Akademisë së Shkencave dhe të Arteve të Sëbisë, veçanërisht gjatë etapave kritike – historike : 1878, 1912-1914, 1919-41, 1945-61, 1989-99, fatkeqësisht ,nëse jo explicite, padyshim, implicite ,i yshtur dhe i stimuluar , në radhë të parë, nga Rusia dhe Franca, padrejtësisht ka okupuar territore tradicionalisht shqiptare dhe të njëjtat , makijavelisht i ka sërbizuar nëpërmjet democidit, etnocidit, kulturocidit, toponimocidit, hidronimocidit, oronimocidit !

Shteti sërb, veçanërisht ,gjatë peridhave kritike historike :1919- 41 , 1945- 66, 1989 -99, në funksion të realizimit të politikave shtetërore antishqiptare , ka miratuar dhe praktikuar plane, projekte, programe akte politike, akte ligjore dhe akte administrative diskriminatore për shqiptarët , për kolonizimin e territoreve shqiptare me sërb dhe për sërbizimin përfundimtar të trojeve historikisht shqiptare,

Pos gjatë etapave historike kritike të theksuara më sipër, shteti sërb, gjatë periudhës 1989 – 99, veçanërisht, pat ushtruar politika dhe praktika shtetërore antishqiptare , e për aq anticivilizuese ,pos vrasjeve individuale e grupore , dëmtimeve fizike, morale e materjale, diskriminimeve socio-ekonomike , arsimore e politike, vetëm gjatë vitit 1999, me dhunë ushtarake e policore , ka pasë shpërngulur cirka një milion shqiptarë të të gjitha moshave e gjinive!

Në aktet e sipërthëna të shtetit sërb, rezultojnë komponentet dhe format e etnocidit, kulturocidit, democidit, historicidit, toponimocidit, oronimocidit në dëmin e shqiptarëve , në përgjithësi e veçanërisht të shqiptarëve të Kosovës ,në veçanti.

Prof dr Riza Smaka

Mund t’i shkruani autorit ne Emailin e tij: riza_smaka@hotmail.com

SI E SULMOI FAMILJEN PPSH ME SIGURIMIN ANTISHQIPTAR

February 22, 2017 by dgreca

Nga Fritz RADOVANI-Melbourne-Australi/*

KAMPI I SHFAROSJES SË QAFË BARIT/

PAPA GJON PALI II ka thanë: “Ajo që ka ngja në Shqipni, të dashtun Vëllazën dhe Motra, nuk asht pa kurrë në historinë e njerëzimit…”

1967 “REVOLUCIONI IDEOLOGJIK DHE KULTUROR”, kur tirani barbar i Popullit Shqiptar Enver Hoxha, shpalli botnisht “Luften e Kllasave” në Shqipni, pikrisht atëherë, “me pushkë e kazem” ai shkatrroi Familjen tradicionale, një nga skalitjet shekullore ma të persosuna në shkambijtë e kështjellave të Gjergj Kastriotit.

Shqiptarët po vertetojnë se kanë “kujtesen e dobët”… Po, nuk asht e largët ajo ditë kur të shkruhet “pa frikë dhe me shkronja të mëdha” se: “Një turk gjinokastre, paturpësisht me 30 MAJI 1969, naten per terr si gjithmonë, ka hjedhë në erë Kishen Katolike të Shek. XIII, të Shën Mërisë së Vaut të Dejës, pranë Shkodres… Pse aty ishte kunorzue i Madhi Gjergj Kastrioti Skenderbeu me Doniken… E me të cilen, u pat le Djali Gjon Kastrioti…”

Mbasardhësit e Ilirëve në Ballkan ishin bash Shqiptarët e Kastriotit. Ata, që shovenistët sllavë, grekë, turqë, italian e bullgarë me shekuj menduen shfarosjen e tyne, e per cilët shkruente Noli: “Vetem Malësorët e Veriut, mbetën katholikë me armë në dorë!”

E Ata Malësorë duhet të harronin “Formulen e Pagëzimit të Imzot Palë Engjullit”, Ata nuk duhet të dinin “me ba Kryq”! E Kryqat e gdhenun nder dyertë e Tyne shekullore duheshin rrafshue bashkë me Kullat e nalta të Maleve të Hotit të Dedë Gjo Lulit, të Asaj Grudës kreshnike, të Pukës së Mirakajve e deri poshtë tek Markagjonët e Mirditës… E pa harrue kurrë vrasësin e Bajram Currit, Gurakuqit e Isa Boletinit, vllazen të një gjaku. E nder djepat e sternipave të Tyne duhet të këndonte “internacionalen” zagari i kuq!..

Edhe Kryqat e Varreve dhe të Shenjave të pushimit ua thyene e ua dogjen zhari…

Nder rrugët kamsore të maleve shihej ndonjë mushk e mbas tij ndonjë Malsuer…

Shumica mori rrugët e pafund të Europës dhe t’ Amerikës, per mos me u kthye kurrma!

Ata që mbetën këtu… Provuen vdekjen nder malet e Tepelenës e fushat e Myzeqesë…

Djepat e Tyne ishin nen grumbujt e plehut e të llomit të kënetave të Maliqit e Taravicës.

Burreli, Spaçi, Qafë Bari, Vlona, Saranda e ku kishte kampe shfarosje, të ngarkueme me strajca tue fillue nga Nana ime, vraponin padijtë se ku e kanë djalin, vajzen e njeriun ma të vuejtunin e shtëpisë, që ndoshta, nuk do ta shkelte kurrma prakun e derës së oborrit!..

Gratë duhet të rrisnin fëmijët vetë, kur burrat ishin të burgosun… Të gjitha “të ndame”.

Fëmijët kishin një Prind… Vetem një Prind… E shumica e harruen pergjithmonë Baben!

Ajo që edukonte “Njeriun e rinj” dhe kujdesej per te, ishte “Nëna Parti”…

Vetem me 1 maji, në tribunen e Tiranës, shikonin edhe “Baben” që ua kishte ba gjamen!

E jeta vazhdonte… Rradhat e qumështit i prisnin çdo mengjes ora 2 ose 3 mbasmesnate!

Kjo ishte jeta e “lumtur” që solli PPSH dhe shoku Enver, e mbas tij edhe shoku Ramiz!

■E mbas tij… Nuk dij as sot ku mund të jetë fundi i këtij mjerimi per Popullin Shqiptar!

***

E kush ua vinte gishtin Atyne rrezikzezëve që prangoseshin derisa plakeshin në burgje?!

■“Arma e Sigurimit të Shtetit” që mbas vitit 1967, mvarej direkt nga Komiteti Qendror i PPSH, ose e thanun ma sakt: “Nga kriminelët Enveri, Nexhmija dhe Ramiz Alia”.

Orjentimi jepej nga naltë pak a shumë shoqnue me një “motivacion” të përgjithshëm.

■Në Arkivin e Ministrisë së Mbrendshme në Tiranë, në vitin 1998 kam pasë rasen me pa në kopertinen e një dosjes një listë emnore prej kater vetësh. Dy prej tyne ishin emna të njohun si kriminela të Sigurimit të Shtetit… Po emnat e tyne në kopertinen e asaj Dosje pse ishin!?… Me shtyni kurioziteti dhe pyeta një nga nëpunësit që e dijshe se nuk flet.

Ai më tregoi se: “Këta persona që njihen si oficera sigurimi prej kohe, dhe janë shumë të besueshëm per PPSH, me rasën e “Revolucionit kulturor të 1967”, janë ngarkuar per të studjuar disa nga Dosjet e vjetra të Sigurimit të Shtetit, per të vrejtur se nga ata të cilët janë dënuar në vitet e para 1945 – 1954, cilët “janë dënuar më pak se duhej” dhe tani mund të ridënohen prap, duke i akuzuar sigurisht me akuza të reja kunder PPSH…”

■Ju them të vërteten u shtanga, dhe po shikojshe në sy personin që po më shpjegonte… Mendja, më fluturoj tek im vëlla, i cili u arrestue prap në 1967 dhe, agjenti i sigurimit që e ka akuzue heren e parë, shoku i vet Pjerin Vata, ishte prap që po e akuzonte… dhe im vëlla u ridenue me 10 vjet burg…, të cilat i bani ditë në ditë nder kampe shfarosje, Spaç…

Pra, “agjenti i sigurimit” i viteve 1950, në bashkpunim me oficerin e sigurimit që në vitin 1967 po rishikonte mundësitë e arrestimit në perputhje me “Revolucionin Kultural”, e marrin tim vëlla dhe e torturojnë 11 muej, e ridënojnë, i shkatrrojnë familjen tue i njollosë pafaj edhe fëmijët me të ardhmen e tyne e, të gjithë far’ e fisin.., që ba e pa ba perfshihen në “Luften e Kllasave” dhe, perfundojnë ndoshta, edhe këta nder burgje e interrnime.

Po sa vetë u arrestuen dhe u interrnuen nga qytetet e ndryshme të Shqipnisë si im vëlla?!

■Vetem në burgun e Spaçit, më ka pas tregue Ai, se ishin afer 10 persona që nuk ishin të ndamë nga gratë e tyne, ndersa afer 800 të burgosun tjerë ishin të ndamë me gra.

Nuk po flas per vete dhe presionet e hetuesve Dhimiter Shkodrani e El-ham Xhika, per me lëshue deklarata fallco kunder vllaut tim, mbasi desht vetem Zoti dhe me shpetoi prej atyne katilave nga një tmerr i vertetë, pa u njollosë me poshtersi e turp per gjithë jeten.

As nuk bahet fjalë me u dijtë ndonjëherë tmerri dhe e verteta e atyne vendeve! Piksynimi i Sigurimit të Shtetit ishte shkatrrimi i Familjeve dhe angazhimi i sa ma shumë vetave në organet e spijunazhit, sigurisht, tue i shnderue dhe vue në sherbim të së keqes…

■Tue fillue nga komunistët e “thjeshtë” nder ndermarrje e kooperativa e deri tek ata me funksione të randsishme, të gjithë paperjashtim do të “ndihmonin Revolucionin” me ma të shemtuemet informacione, që prangosnin cilindo që prekte interesat e PPSH, (që në të vertetë cenonte kolltukët e dy katilave të pashpirtë e nder). Elementi ma i rrezikshem ishte çdo informator tue fillue nga brigadjerët, pergjegjsat e reparteve, shefat e kuadrit, dhe kryetarët e lagjeve, që vetem në Shkoder kushedi sa vetë i kanë çue në pushkatim, me informacione dhe shpifje që kanë firmue nder degat ushtarake e të mbrendshme.

■Mbas vitit 1967, çdo njeri sa dilte nga shtëpia “do të shikonte mbrapa”, “a po e ndjekë kush?..”, një cilësi që deri atëherë ishte vetem e të burgosunve politik, që ishin lirue nga burgjet e vogla dhe po jetonin nder burgjet e mëdha ku, “ndertohej socializmi”!

Pjesa e IV, Vijon me Pjesen V

Melbourne, 22 Shkurt 2017

Lost Iraq

February 22, 2017 by dgreca

By David L. Phillips*/

Erbil, Iraqi Kurdistan — The battle for Mosul is underway. It will be bloody, but the Islamic State will be defeated. Beyond Mosul, a political plan is needed to defeat Islamism in Iraq and prevent ISIS from morphing into a new, even more murderous movement.

ISIS was able to seize Mosul, Iraq’s second largest city, with less than a thousand fighters because Iraq’s Sunnis welcomed them. Twelve divisions turned tail, abandoning state of the art military equipment provided by the US to the Iraqi armed forces and police. Former Premier Nuri al-Maliki, a strident Shiite politician, polarized the country. Sunnis thought anything was better than Shiite domination until they discovered the harsh reality of life under ISIS.

The 2005 power-sharing constitution sought to harmonize sectarian and ethnic differences between Iraqis. However, the constitution was never implemented. After fourteen years of civil war, it is time to recognize that Iraq is not a functional unitary state.

The Trump administration should allow Iraqis to break-up Iraq, reconstituting in three parts. Enfranchising Sunnis as stakeholders with control over their governance, security, and resources would encourage moderation among Sunnis living in Anbar, Nineveh and Saladin governorates. They deserve an entity of their own.

Iraq’s break-up would legally affirm the de-facto independence that exists in Kurdistan today. Kurds are staunchly pro-American and a proven partner in the fight against ISIS.

The rest of Iraq, overwhelmingly Shiite with Baghdad as its capital, would include the holy cities of Najaf and Karbala, as well as oil fields in the southeast. Iraq would inevitably remain under Iranian influence with security provided by Popular Mobilization Units, an affiliate of the Iranian Revolutionary Guard. Iraq became a proxy of Iran in 2003 when regime change empowered its Shiite majority.

Would newly-independent states emerging from Iraq’s break-up be viable? The Shiite region surely would; Baghdad would retain ownership of vast oil reserves in Basra.

Oil and gas fields in Kirkuk and on the outskirts of Suleimania would provide a revenue stream for Kurdistan.

Sunni areas have no hydrocarbon wealth. The terms of an amicable divorce, therefore, must include wealth-sharing so Sunni tribes are not without.

An independent Kurdistan is in America’s interest. Kurds are America’s best and only friend in the Middle East (except Israel).

Kurdistan’s independence would strengthen security cooperation with Kurdish Peshmerga – “those who face death.” Peshmerga have proven their mettle battling ISIS.

The Kurdistan Regional Government is a valuable source of intelligence, which helps US-led efforts to counter violent extremism in the region.

As a moderate, Muslim-majority country, Kurdistan represents an alternative to radical Islamism in Turkey and the Gulf States.

If anti-Americanism results in Turkey’s decision to deny the US access to Incirlik Air Force Base, airfields in Iraqi Kurdistan could become the staging ground for fighting ISIS in Iraq and Syria. In this event, Iraqi Kurdistan would function as the eastern flank of NATO.

Not only is Kurdistan pro-American. It is friendly to Israel, cooperating in a variety of security and economic fields.

Trump promised to shake things up. A reality-based approach, recognizing Iraq as a failed state, is overdue and necessary.( Hufington Post)
*David L. Phillips is Director of the Program on Peace-building and Rights at Columbia University’s Institute for the Study of Human Rights. He served as a Senior Adviser and Foreign Affairs Experts at the US Department of State during the administrations of President Clinton, Bush, and Obama. He has published many books on the Middle East including “An Uncertain Ally: Turkey Under Erdogan’s Dictatorship”, “The Kurdish Spring: A New Map for the Middle East”, and “Losing Iraq: Inside the Post-War Reconstruction Fiasco”.

Basha- Fleckeinsteit: S’ka zgjedhje me krimin

February 21, 2017 by dgreca

Lulzim Basha deklaroi mbrëmë pas takimin me raporterin e PE për Shqipërinë, Knut Fleckeinstein se, e vetmja rrugë që garanton kthimin e opozitës në Parlament është një pakt kombëtar për një qeveri që do të sigurojë zgjedhje të lira. Basha foli në një prononcim pas takimit me raporterin Fleckeinstein, ndërsa tha se i kishte përcjellë europarlamentarit vendosmërinë për t’i shkuar vendimit opozitar dhe qytetar deri në realizimin e qëllimit të tij.“I komunikova vendimin që kemi marrë me qytetarët shqiptarë për të mos u zmbrapsur nga beteja për zgjedhje të lira dhe të ndershme përmes një qeverie teknike, ku partitë politike të shprehin vullnetin për të punuar së bashku. Kjo nuk mund të ndodhë me këtë qeveri, nuk mund të ndodhë me këtë kryeministër, ndaj PD, opozita është e bashkuar rreth këtij qëllimi, është e vendosur të jetë me qytetarët dhe pranë qytetarëve shqiptarë deri në realizimin e këtij qëllimi”, tha Basha.Kreu i PD tha se opozita nuk do të bëhet pjesë e një Parlamenti fasadë e aq më tepër të lejojë që zgjedhjet të organizohen nga duart e krimit të organizuar dhe drogës.“Këto janë çështjet që bisedova me zotin Fleckeinstein, duke shpjeguar natyrisht edhe bashkë me pozicionin tonë edhe rast pas rasti problematikën e thelluar të krimit, të drogës, vetëm javën e fundit shifrat janë të frikshme, të kapjes së drogës në Itali, e cila është një sasi e vogël e asaj që nuk kapet, të milionave e milionave në duart e krimit të organizuar të bërë njësh me pushtetin. Në këto kushte, nuk ka asnjë zgjidhje tjetër, përveçse një qeverie teknike që garanton zgjedhje të lira dhe të ndershme dhe vendimin e opozitës për të mos qenë pjesë e një Parlamenti fasadë deri në momentin ku partitë politike në atë Parlament, por edhe partitë politike jashtë atij Parlamenti të jenë pjesë e një pakti kombëtar për një qeveri teknike të zgjedhjeve të lira dhe të ndershme”, u shpreh Basha.

– Zoti Basha, si u prit fakti që ju keni bojkotuar jetën parlamentare, duke patur parasysh një deklaratë të mëngjesit të zotit Fleckeinstein sipas të cilit do të ishte mirë që anëtarët e Parlamentit gjithçka ta diskutojnë në Parlament. Sa mund ta dëmtojë kauzën e opozitës për të kërkuar zgjedhje të lira dhe të ndershme debati i zhvilluar jashtë Parlamentit nga pikëpamja kushtetuese dhe politike gjithashtu?

Unë i komunikova zotit Fleckeinstein, jo thjesht vendimin e opozitës, por edhe bindjen time të thellë se me këtë Parlament të padekriminalizuar, në këtë Parlament fasadë opozita nuk ka vend sa kohë që prioriteti jetik i shqiptarëve për zgjedhjet e lira dhe të ndershme janë në rrezik. Ne do të kthehemi në Parlament vetëm në momentin kur të gjithë faktorët politikë do të marrin përsipër përgjegjësinë para shqiptarëve, për t’i dhënë shqiptarëve një qeveri që do të garantojë zgjedhje të lira dhe të ndershme.

– Çfarë tha zoti Fleckeinstein për këto kërkesa të opozitës për të negociuar në mënyrë që me mazhorancën së bashku të siguroni standardet që ju kërkoni për zgjedhjet e lira dhe të ndershme….

Zoti Fleckeinstein nuk ka ardhur në Shqipëri për të negociuar. Ai është këtu në cilësinë e raporterit për Shqipërinë. E falënderova për rezolutën e Parlamentit Europian, e cila flet qartësisht për drogën, për krimin e organizuar, për nevojën e zgjedhjeve të lira dhe të ndershme, për të ardhmen e Shqipërisë. Detyra ime dhe kënaqësia ime ishte ta informoja atë për zhvillimet e fundit, për qëndrimet e opozitës dhe për vendosmërinë tonë për t’i shkuar deri në fund kauzës kombëtare për zgjedhje të lira dhe të ndershme.

– Sa mund ta pengojë reformën në drejtësi që opozita nuk do të jetë në Parlament duke patur parasysh dhe angazhimin maksimal të faktorëve ndërkombëtarë për të investuar në këtë reformë?

Partia Demokratike është krenare për kontributin që ka dhënë për reformën në drejtësi, duke miratuar paketën kushtetuese për reformën në drejtësi. Mazhoranca Rama-Meta premtoi se 7 ligjet organike do të bëheshin me konsensus me opozitën. Ajo e shkeli konsensusin të dhënë edhe ndaj partnerëve ndërkombëtarë dhe sot nuk ka se si ta drejtojë gishtin nga opozita, sepse nuk u vetëpërjashtuam. Ishte mazhoranca Rama-Meta që përjashtoi opozitën, në shkelje të premtimit të bërë nga hartimi i 7 ligjeve. Por sot, prioriteti jetik i shqiptarëve janë zgjedhjet e lira dhe të ndershme dhe rruga e vetme për të garantuar këtë, si dhe për të garantuar kthimin e opozitës në Parlament është një pakt kombëtar për një qeveri të zgjedhjeve të lira dhe të ndershme.

– Por a do të pengohet reforma në drejtësi z. Basha duke patur parasysh afatet që përcakton reforma kushtetuese?

Dua ta keni shumë të qartë se reforma u pengua në momentin kur 7 ligjet, në kundërshtim me premtimin dhe angazhimin e marrë para partnerëve ndërkombëtarë u kaluan duke përjashtuar opozitën. Kur e përjashton opozitën, çfarë i kërkon pastaj? Ne jemi përjashtuar që prej shtatorit, nga ky aspekt i reformës në drejtësi dhe sot 4 muaj para zgjedhjeve, prioriteti jetik i shqiptarëve, garantimi i zgjedhjeve të lira dhe të ndershme kërkon që ky Parlament me opozitën brenda të marrë pikë së pari vendimin për një qeveri që do të garantojë zgjedhje të lira dhe të ndershme.

– A do të pranojë PD zgjidhje tjetër përveç qeverisë teknike?

Jo. PD nuk mund të pranojë asnjë fasadë, e cila do të sjellë përsëri zgjedhje të manipuluara, zgjedhje të kapura nga krimi, zgjedhje me kriminelë ne nuk do të pranojmë. Ky është një vendim jo thjesht i PD, jo thjesht i opozitës, është një vendim i madh i qytetarëve, një konsensus që sa vjen edhe rritet, që kalon kufijtë e PD apo të opozitës. Sepse zgjedhjet e lira dhe të ndershme dhe largimi i kriminelëve nga politika, jam i sigurtë është edhe aspirata e çdo socialisti dhe socialisteje të ndershëm dhe çdo shqiptari të ndershëm. Ndaj ne nuk do të pranojmë asnjë zgjidhje fasadë. E vetmja zgjidhje është një qeveri e vullnetit të mirë për zgjedhje të lira dhe të ndershme.

Ka dy rrugë: Ose do të kemi zgjedhje të lira dhe të ndershme përmes një qeverie që i garanton ato, ose populli e qytetarët do të vazhdojnë qëndresën derisa kjo të bëhet realitet.

– Me opozitën apo pa opoziën?

Nuk do të ketë zgjedhje! Zgjedhje nuk do të ketë. PD, opozita nuk do të lejojë mbajtjen e zgjedhjeve fasadë, nuk do të lejojë zgjedhje me krim, korrupsion dhe drogë. Ky është një vendim i marrë dhe ne kësaj do t’i shkojmë deri në fund.