Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

SHBA, Kosovës 27 milionë dollarë shtesë prej USAID-it

by

-Ambasadori  Delawie: Ne po e ndihmojnë Kosovën që të intensifikojë përpjekjet në luftën kundër korrupsionit, në mënyrë që të hiqen pengesat ndaj zhvillimit ekonomik, si dhe të rritet besimi i qytetarëve në institucionet demokratike/

PRISHTINë, 27 Shtator 2016-Gazeta DIELLI-B.Jashari/ Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, së bashku me Drejtorin e Misionit të USAID-it në Kosovë, James Hope, në prezencën e Ambasadorit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Greg Delawie, si dhe Zëvendëses së lartë të Ndihmës-Administratorit të USAID-it nga Byroja për Evropë dhe Euroazi, Margot Ellis, sot kanë nënshkruar amendamentin e 7-të të Marrëveshjes së Grantit për Objektivat Zhvillimore.

Me nënshkrimin e këtij amandamenti, Kosova përfiton një shumë shtesë prej rreth 27 milionë dollarë, duke bërë kështu që shuma totale e grantit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës për Kosovën të arrijë në mbi 130 milionë dollarë.

Duke folur për rëndësinë e kësaj marrëveshjeje, presidenti Thaçi theksoi se ky është vërtetim i partneritetit që kemi me SHBA-në në zhvillimin e përgjithshëm të Kosovës, veçanërisht në përmirësimin e sundimit të ligjit, qeverisjes, si dhe në shtimin e investimeve dhe hapjen e vendeve të reja të punës në sektorin privat.

“I jemi mirënjohës administratës amerikane dhe tërë popullit amerikan për mbështetjen e vazhdueshme vëllazërore për popullin e Kosovës”, ka thënë presidenti Thaçi.

Kurse, ambasadori  Delawie tha se nënshkrimi i kësaj marrëveshjeje vjen si përkushtim i vazhdueshëm për të ndihmuar Kosovën që të adresojë sfidat zhvillimore dhe progresin drejt një të ardhme më të qëndrueshme evropiane.

“Ne po e ndihmojnë Kosovën që të intensifikojë përpjekjet në luftën kundër korrupsionit, në mënyrë që të hiqen pengesat ndaj zhvillimit ekonomik, si dhe të rritet besimi i qytetarëve në institucionet demokratike të Kosovës. Zhvillimi i qëndrueshëm ishte tema kyçe e Asamblesë së Përgjithshme të Kombeve të Bashkuara këtë vit. Dhe është e duhur që ta përmbyllim ngjarjen e sotme, duke u zotuar të gjithë së bashku për të përmbushur objektivat zhvillimore të Kosovës përmes një partneriteti dhe bashkëpunimi efektiv dhe pune të palodhshme”, ka thënë ambasadori Delawie.

Amendamenti i 7-të i Marrëveshjes së Grantit për Objektivat Zhvillimore është vazhdimësi e amendamenteve të marrëveshjes bazë, të nënshkruar më 9 tetor 2013, në mes Republikës së Kosovës dhe Shteteve të Bashkuara të Amerikës, përmes Agjencisë së Shteteve të Bashkuara për Zhvillim Ndërkombëtar (USAID).

Bazuar në këtë marrëveshje, Kosova është përfituese në realizimin e tri objektivave zhvillimore. Objektiva e parë është përmirësimi i sundimit të ligjit dhe qeverisja që i plotëson nevojat e qytetarëve, e dytë është shtimi i investimeve dhe krijimi i punësimit në sektorin privat, kurse e treta është dhe zhvillimi i kapitalit njerëzor.

 

Kosovë-KFOR, stërvitjeje rajonale me EUFOR në Bosnjë dhe Hercegovinë

by

-Komandanti i KFOR-it Gjeneral Major Fungo: Kam kënaqësinë të shoh se pas shumë muajsh të planifikimit dhe koordinimit ndërmjet KFOR-it dhe EUFOR-it, trupat do të jenë pjesë e një stërvitjeje rajonale të këtij lloji/

kfor-kosove-stervitje-Ushtrimi OPRAH Niveli 2 – Komunikatë e KFOR/

PRISHTINË, 27 Shtator 2016-Gazeta DIELLI-Behlul Jashari/ Në fund të shtatorit do të mbahet ushtrimi “Reagim i shpejtë 2016” në rajonin Manjaça, afër Banja Llukës, në Bosnjë dhe Hercegovinë. “Ky ushtrim paraqet një mundësi për të integruar ushtrimin dhe planifikimin e kompetencave në mes të KFOR-it dhe EUFOR-it, të cilat do të rrisin aftësinë e tyre për t‘u vendosur me shpejtësi, kurdo që ato të thirren”, thekson njoftimi i sapodërguar sot nga Forca paqeruajtëse e NATO-s në Kosovë.

Bëhet e ditur se, ushtrimi do të mbahet me mbi 500 ushtarë nga EUFOR-i, duke përfshirë edhe Mbretërinë e Bashkuar, Austrinë, Hungarinë dhe forcat e KFOR-it nga Kompania Portugeze/ Hungareze për Rezerva Taktike  (KTM). Ushtrimi do të zhvillohet në bashkëpunim të ngushtë me autoritetet e Bosnjës dhe Hercegovinës. Këta ushtarë do të kenë mundësi të zgjerojnë njohuritë dhe përvojën e tyre në shumë fusha, duke përfshirë Largimin e Mjeteve Shpërthyese dhe Operacionet Joluftarake  të Evakuimit (NEO).Komandanti i KFOR-it Gjeneral Major Fungo, njoftoi: “Kam kënaqësinë të shoh se pas shumë muajsh të planifikimit dhe koordinimit ndërmjet KFOR-it dhe EUFOR-it, trupat do të jenë pjesë e një stërvitjeje rajonale të këtij lloji. Ky ushtrim padyshim do të sfidojë të gjitha trupat dhe stafin pjesëmarrës, dhe kjo është pikërisht ajo që ne duam, që burrat dhe gratë e KFOR-it, të cilët kam privilegjin t’i komandoj, janë të trajnuar dhe ushtruar në mënyrë aktive për çdo zbarkim  të mundshëm tani dhe në të ardhmen. Ajo mbetet një nga pikat e forta kryesore të KFOR-it dhe NATO-s që ne i kemi demonstruar në vazhdimësi, realizimin e shkëlqyer që mund të arrihet në mes të të gjitha kombeve partnere nëprmjet  një fryme të bashkëpunimit të përkushtuar dhe aktiv”.KFOR-i është i përbërë nga një forcë mirë- e ekuilibruar, si kinetike dhe jo-kinetike, nga 31 kombe.(foto ilustrim -arkiv i Gazetes DIELLI)

Gëlqerja e kohës dhe plehrat e sotshme

by

Nga Ilir Levonja/

Çfarë është edhe pse ndodh, riciklimi?. Çfarë është për shqiptarët, edhe pse duhet të ndodhi edhe në Shqipëri, riciklimi? Duke qënë se jetojë në një vend, ku mbetjet urbane janë lëndë parësore për energji. Parësore për riprodhimin e sendeve të së përditshmes. Nga kancelaritë, tek lodrat, tek gjërat e duarve. Në mëngjesore e restorante etj. Në një vend ku shoqëria i thotë vetvetes, mjaft e grabitëm tokën tonë. Mjaft e mbuluam me plehra etj. Normale që riciklimi të jetë parësor dhe bashkohor. Po aq normale është që edhe qytetet të zgjohen të pastër. Pasi, grumbullimi dhe përpunimi i mbetjeve urbane. Riciklimi i tyre, janë pjesë logjike e një proçesi të domosdoshëm sot.

Më shumë se cilido tjetër vend, ricklimin, përpunimin, e mbeturinave e ka të domosdoshme Shqipëria. Eshtë vendi që aktualisht i përpunon mbetjet akoma me praktikën e sistemit të kaluar. Një buldozer, në një gropore që vetëm landfill nuk është. Edhe pse ata e quajnë kështu. Ku disa punëtorë të mjeruar djegin përdita kapule të ndotura që vetëm tymra kancerogjenë përhapin nëpër qiell.
Nëse në shumë drejtime të tjera, mund t’i japim një notë kaluese Shqipërisë. E krahasuar me rajonin dhe demokracitë e reja. Me plehrat ajo ka mbetur në klasë. Arsyeja ka të bëjë edhe me pa përgjegjshmërinë sociale. Por edhe me standartet e aplikimit në menaxhimin dhe përpunimin e mbetjeve urbane.
Megjithatë, për një gjë është për të ardhur keq. Se pavarsisht mëkateve të tjera. Në atë kohë, vlonin brigadat e fshesarëve të natës. Karrot e mbetjeve dhe mjetet e spërkatjes së rrugëve me ujë. Dhe plehrat digjeshin në një distancë që konsiderohej me plotë gojën, e largët për qëndrat urbane. Ishte kjo arsyeja që qëndrat urbane, ndërrmarrjet, shërbimet sociale etj…,plazhet, vendet e verimit vinin erë gëlqere. Sot mjerë ai që shkon e pushon diku. Përshembull Divjaka, vendi ku unë u miqësova në fëmijëri me detin dhe pyllin, qe e gjitha një landfill plehrash më vete. Aq sa dhembshurisë time, nuk i mbeti asgjë tjetër veç ajo brerore me tamponë bebelinosh, e shishesh plastike. Kacavjerrur degëve nëpër pisha e gjethorë të tjerë të natyrës. Të thuash se iu futëm rrugës së demokracisë, vetëm për tu plehëruar kokë e këmbë. Eshtë fare pak. Por jo vetëm kaq, e gjithë Shqipëria ka dështuar në investimet publike me grumbillimin, përpunimin etj…, të mbetjeve urbane. Dhe ja përse? Së pari nuk u arrit asnjëherë në një strategji bashkëkohore si në vendet perëndimore. Në grumbullimin dhe përpunimin e mbetjeve urbane. Gjithmonë format e tenderimeve kanë qënë mollë sherresh, vrasjesh, e pengmarrjesh. Për shkak të trysnisë pengmarrje. Të pushteve lokale dhe atij qëndror, nga të fortit. Apo klanet politike. Së dyti, vetë Efekti politik i qejfit të njërit apo tjetrit. Dhe jo unifikimit të votave, duke përfshirë këtu edhe një ego të sëmurë të njëshave. Mjafton të shikosh Edi Ramën se sa me nervozizëm dhe tallje…, me cinizëm arkaik prej kamorristi, i përgjigjet shoqërisë civile. Kur në fakt në vendimarrje të një rëndësie të tillë, i takon asaj të jetë dominante. Pasi ka të bëjë drejt për së drejti me ‘të. Si të thuash është një ligj që ka efekt të drejtpërdrejtë. Jo të mëvonshëm. Dhe së treti, shkërdhatsimi i terminologjisë. Siç është rasti i riciklimit. Që në Shqipëri, po e mbysin me termin import të plehrave. Të mbetjeve nga jashtë. Sikur gjithë vendet e huaja do sjellin aty arsenalin e mbetjeve të tyre.
Kjo është naive, pasi vet vendet përkatëse e kanë të rregulluar me legjislacion export-iportin e plehrave.
Por çfarë është e gjitha kjo. Kjo që ndodh në Shqipëri, jo ligji, i plehrave. Jo riciklimi. Jo mbetjet kancerogjene etj. Eshtë plotësisht fytyra e demagogjisë në politikën tonë. Që një herë thonë kështu, një herë ashtu. Ose, është në rregull kur dua unë. Dhe nuk është në rregull kur do ti. Shkurt ai uni prej patriarku që aq dominant është tek ne. Dhe Edi Rama e ka hak një shpullë fytyrës prej popullit të tij. Mjafton t’i kthehemi kujtesës. Asaj që ne shqiptarët çuditërisht e lëmë pas dore. Nga vjeshta e 2011, kur qeveria e Berishës e votoi me 73 vota. Atëhere Edi Rama kishte dhe një aleat. që ai mendonte të fort. Dhe që e respektonte, sepse ishte presidenti i republikës. Pra Bamir Topin, që nuk e dekretoi si ligj. Kishte dhe shoqërinë civile. Emra që ishin krahu i djathtë i tij. Që marshuan bashkarisht kundër plehrave. Tani për Edi Ramën, presidenti nuk ekziston. Po ashtu edhe kancerogjenia e plehrave. Nuk ekziston as akti i parë qevrisjes së tij, në shtatorin e 2013. Ai i shfuqizimit të ligjit…, nuk e dimë çfarë emri t’i vëmë. I plehrave, i riciklimit, i mbetjeve nga jashtë etj…
Por lënë mënjanë si Edi Ramën apo qeverinë Berisha. Çfarë ndodhi aktualisht në Shqipëri, ky rivotimi i ligjit të të ashtuqujtur, i plehrave. Të enjten e kaluar me 63 vota pro. EZhshtë akti skenik më domethënës për shoqërinë civile. Kjo dredhjedevijim premtimesh. Apo demagogji politike, për të kuptuar mungesën e pastërtisë etj. Apo edhe faktin se, sikur të pastrohej normalisht, si në të përditshmen e vendeve perëndimore, Shqipëria jonë. Ju garantojë se nuk do kishit nevojë fare për import materialesh të riciklueshme. Atëhere vendi ynë do të gdhihet i pastër, me mëngjeset erë gëlqere.

Udhëheqës të Kosovës, mos harroni: Dardha e ka bishtin prapa

by

 

1-kishaKisha Ortodokse Serbe në kompleksin e Universitetit të Prishtinës nuk është ndërtuar për qëllime fetare, por për ta vulosur, kurorëzuar pushtimin përfundimtar të Kosovës nga Serbia./

Nga Sadik Elshani*/

Keto dite ne shtypin ditor dhe ne skenen politike e publike te Kosoves eshte duke u zhvilluar nje debat (pak i vonuar) per kishen ortodokse serbe te ndertuar ne oborrin e Universitetit te Prishtines. Se pari, ky objekt ne nderim nuk eshte kishe dhe kurre nuk eshte perdorur si kishe. Ky objekt eshte nje ngrehine, nje grumbull tullash e betoni e ndertuar pa leje, pa dokumentacion te nevojshem dhe eshte ndertuar ne token e huaj pa lejen e pronarit, universitetit apo komunes se Prishtines. Ky objekt ka filluar te ndertohet ne kohen e okupimit te pergjithshem te Kosoves nga Serbia e udhehequr nga nje regjim kriminel dhe ne prani te krimineleve serbe, si Arkani me banden e tij. Kisha Ortodokse Serbe kurre nuk e ngriti zerin kunder krimeve cnjerezore qe po bente Serbia ne emer te ceshtjes serbe dhe projektit te Serbise se Madhe. Perkundrazi, me bekimin e kesaj kishe u kryen krime cnjerezore te papoara ne kontinentin europian qe nga mbarimi i Luftes se Dyte Boterore. Prandaj, nje objekt i tille qe simbolizon pushtimin, krimin, pastrimin etnik, crrenjosjen e nje populli nga trojet e tij shekullore, gjenocidin, nuk e ka vendin ne oborrin e nje institucioni qe eshte tempulli i diturise se nje vendi. Ndertuesit e kesaj kishe nuk kenaqen me kaq, ata do te kerkojne vend per ta ndertuar konakun. Pastaj duan toke rreth kishes per te mbjelle grur, miser, peme, perime, sepse kisha duhet te vetembahet. Pra, ata metojne ta zaptojne tere ate siperfaqe rreth kishes dhe universitetit te mos i mbetet asgje. Pyetni decanasit per praktikat, taktikat zaptuese te kishes serbe. Serbet kurre nuk ngopen me toka shqiptare.Eshte per t’u shqetesuar reagimi i udheheqesve te Kosoves lidhur me keto zhvillime te diteve te fundit. Si zakonisht reagimet e tyre jane te pamatura, naïve dhe servile. Keshtu, Kryetari Thaci deklaroi me arrogance, se: “Askush nuk guxon ta prek kishen”; “Nuk shkohet ne Europe duke rrenuar kisha”, etj. Askush nuk eshte duke u versulur egersisht me kazma e lopata per ta shkaterruar kete kishe. Ka forma te tjera sesi mund te zgjidhet kjo ceshtje. Ndersa deputeti i LDK-se, profesor Muhamet Mustafa u shpreh: “Kisha s’duhet rrenuar, eshte deshmi e gjenocidit”. Deshmi e gjenocidit nuk eshte kjo kishe, por jane gjithe ato vrasje mizore te njerezve te pafajshem: burrave, grave femijve, pleqve; jane dhunimet e femrave shqiptare; jane shkaterrimet e objekteve fetare, kishave katolike, xhamive, shkollave, bibliotekave dhe mijera objekteve te banimit. Ndertesen e Lidhjes se Prizrenit nuk e shkaterruan as turqit, kunder te cileve ishte organizuar kjo Lidhje, as regjimet e Kralit e te Rankoviqit qe ishin mjaft te egra. Por,ja rfegjimi i Milosheviqit e rrafshoi per toke ate. Profesor Muhamet Mustafa e pranon se kjo kishe eshte ndertuar paligjshem dhe me tutje vazhdon: “Duhet te mbetet deshmi e nje kohe aparthejdi e ndertuar si pjese e projektit te dhunes sistematike shteterore, ne kundershtim me ligjet dhe planet urbanistike e zhvillimore te Prishtines dhe Kosoves”. Eshte shume e thjeshte, nese dicka eshte bere pa ligj, atehere ligji duhet te respektohet dhe e padrejta duhet te korrigjohet, te vihet ne vend. Sipas logjikes se profesor Mustafes, ne Gjermani ende duhet te jene permendoret dhe simbolet e Hitlerit dhe ne ish vendet e lindjes, permendoret dhe simbolet e komunizmit per t’iu perkujtuar atyre ato kohera te tmerrshme. Por ata i shkaterruan, i rrezuan ato se nuk donin t’i kujtonin ato kohera, por donin te ecnin perpara. Ato e kane vendin ne muzeume dhe jo ne vende publike.

Kjo kishe eshte ndertuar per qellime politike. Nuk eshte objekt fetar, por eshte objekt per te legjitimuar pushtimin e Kosoves, per te thene se ata nuk mund ta lene Kosoven se aty ndodhet njera nder kishat me te medha serbe ne Ballkan. Ata ua nderruan emrat rrugeve, duke u dhene emra te mbreterve e princave serbe,e mbushen Kosoven me permendoret e car Dushanit, Vuk Kraxhiqit, Dositej Obradoviqit, etj. Ne te gjithe duhet te jemi te vetedijshem se per fat te keq, koherat, historia nderrojne shpesh ne Ballkan. Serbet i kane te projektuara ne perspektive planet e tyre djallezore, shohin shume larg, ndersa udheheqesit tane nuk shohin as para hundes se tyre. Ky objekt nuk simbolizon harmonine, tolerancen nderfetare e nderetnike, por simbolizon tmerrin vuajtjet, terrorin, nje kohe te eger qe e ka traumatizuar nje popull te tere. Prania e ketij objkkti ne kete vend, gurthemeli i te cilit eshte vene ne prani te krimineleve te eger eshte nje provokim dhe fyerje per te gjithe shqiptaret.

Te gjitha grupet etnike qe jetojne ne Kosoven e lire dhe demokratike, duhet t’i gezojne te gjitha te drejtat, perfshire edhe  te drejtat per te ndertuar objektet, tempujt e tyre fetar. Shqiptaret nuk jane kunder ndertimit te kishave dhe objekteve tjera fetare, por ato duhet te ndertohen duke respektuar ligjin, rregullimin hapesiror e urbanistik te vendbanimeve perkatese. Shqiptaret jane te njohur per tolerance e tyre fetare. Jane pikerisht shqiptaret ata qe i mbrojten kishat dhe manastiret serbe ne Kosove, madje ne disa raste edhe duke e flijuar jeten e tyre. Jane serbet ata qe egersisht nder shekuj dhe ne konfliktin, lufterat e viteve te 90-ta te shekullit te kaluar rrafshuan me dhe me mijera objekte fetare, kulturore ne Kosove, Bosnje e Kroaci. Prandaj keta shkaterrimtare nuk mund te na mbajne ligjerata e te na shesin moral per tolerance fetare. As Europpa nuk mund te na mbaje ligjerata te tilla, sepse kur Europa e “qyteteruar” po shfaroste hebrenjte, shqiptaret e “prapambetur” i strehuan dhe i mbrojten ata nga vdekja e sigurt. Shqiptaret ndoshta jane te varfer e sipas disave, te “prapambetur”, por shqiptaret kane nje kod moral e etik te larte, kane shpirt njerezor e fisnik.

Gjendja e krijuar rreth kesaj ngrehine, kishe eshte shume e ndjeshme dhe kerkon qasje serioze, gjykim serioz e maturi dhe jo veprime me koka te nxehta. Serbet me veprimet e tyre duke u munduar ta funkcionalizojne kete objekt, jane duke i vene shqiptaret ne nje pozite te veshtire, para nje dileme hamletiane: ta rrezosh, apo te mos e rrezosh: ta lejosh te funkcionoje, apo te mos funkcionoje. Sa te jete ky objekt ne kembe ne kete vend, gjithmone do te jete burim provokimesh e trazirash. Zgjidhja e ketij problem duhet bere neper rruget institucionale e ligjore. Studentet dhe qytetaret duhet ta ngrene zerin, por eshte mire qe askush te mos i merr gjerat ne duart e veta. Veprimet e pamatura mund ta demtojne rende ceshtjen e Kosoves. Per kete jane duke punuar me perkushtim dite e nate kisha dhe qeveria serbe dhe perkrahesit e tyre, bashkepjesemarresit ne krimet e tyre. Edhe ne shtetet perendimore prishen kishat qe nuk kane vlera historike dhe qe ndodhen ne ndonje vend ku duhet te ndertohet dicka tjeter ne perputhje me kerkesat, nevojat e vendbanimeve te caktuara. Disa bashkesi fetare i shesin kishat dhe objektet tjera fetare, sepse nuk mund t’i mbajne ato per shkak te numrit te vogel te besimtareve. Ne raste te tilla, bleresi e shkaterron ate objekt dhe nderton dicka te re ose e pershtat per ndonje perdorim tjeter: banesa, shitore, etj.

Duke patur parasysh rrethanat dhe qellimin e ndertimit te kesaj kishe ne prone te huaj, pa lejen e pronarit, pa lejen e organeve perkatese komunale, pa dokumentacionin e duhur, atehere kjo kishe nuk mund te qendroje ne vendin e tanishem. Atyre qe e kane nisur kete objekt duhet thene qe ta cvendosin ne nje vend tjeter, sipas ligjit dhe rregullimit hapesiror. Sic i kane vene tullat nje nga nje, mund edhe t’i heqin ato, nje nga nje. Per kete duhet dhene nje afat i caktuar dhe pas ketij afati duhet bere e ditur se objekti do te shkaterrohet. Nese ky objekt mund te perdoret per dicka tjeter, atehere, si shenje e vullnetit te mire, ndoshta duhet ofruar nje kompensim material dhe ndertuesit te heqin dore nga pronesia e ketij objekti nje here e pergjithmone. Sepse sic u cek me lart ky objekt eshte ne ndertim dhe kurre nuk ka qene kishe dhe nuk ka kurrefare vlera historike qe te qendroje aty ku eshte sot. Mund te kete edhe zgjidhje te tjera, por gjithmone duke patur parasysh se duhet vepruar me maturi, gjakftofesi dhe per interesat me te mira te Kosoves. Ne kete debat eshte mire te angazhohen edhe intelektualet, historianet, politikologet, sociologet, institucionet shkencore, si Akademia e Shkencave dhe Arteve e Kosoves, ne menyre qe te gjendet nje zgjidhje e pranueshme per te gjitha palet.

Per kete ceshtje dhe disa ceshtje tjera te rendesishme, udheheqesit e Kosoves kane nje trysni nga bashkesia nderkombetare. Ne u jemi mirenjohes perjete te gjithe miqve tane qe na perkrahen ne ditet me te veshtira, por sot disa nga ata nuk jane duke u sjellur si miq te vertete. Miku i mire, miku i vertete nuk te ve ne pozite te veshtire. Kerkesat e nderkombetareve per Associacionin e Komunave Serbe dhe shenjezimin (demarkacionin) me Malin e Zi ne formen e tanishme jane te papranueshme. Nuk e di a do ta pranonin keta nderkombetaret sikur nje objekt pa leje dhe me qellime provokuese te ishte ndertuar ne kampuset e universiteteve te tyre. Me siguri jo. Udheheqesit e Kosoves duhet t’i ngulin kembet dhe t’i mbrojne interesat e Kosoves. Ne i dime me mire problemet tona sesa nderkombetaret, ata nuk do te jetojne ne Kosove, ne do te jetojme dhe do te ballafaqohemi me keto probleme tere jeten. Nasradini tha: “Te vije te me shoh ai qe ka rene nga dardha”. Kur eshte puna te marredheniet me serbet, ne jemi ata qe shpesh kemi rene nga dardha e jo nderkombetaret. “Mikun prite mire, nderoje, por zot shtepie mos e bej” – thote nje fjale e urte shqipe. Ne duhet te keshillohemi, t’i degjojme kur e kane me vend, por vendimet duhet t’i marrim vete.

Udheheqesit tane nuk i rrezatojne, nuk i paraqesin vlerat tona kombetare e njerezore te popullit tone, prandaj sillen me perulje, me servilizem. Ata nuk jane duke i mbrojtur ineresat e Kosoves, por ineresat e tyre dhe klaneve te tyre. Udheheqesit e kompromituar, e korruptuar e te nje mendesie provinciale askush nuk i merr seriozisht. Nenshkrimi, pranimi i marreveshjeve te demshme, te papranueshme per Kosoven, do te kete rrjedhoja shume negative per te ardhmen tone dhe gjithmone do te jene burim i trazirave dhe konflikteve. Cdo vendim te rendesishem duhet ta shqyrtojme me miqte tane te vertete, ShBA-te e Gjermanine. Te tjeret jane duke e ledhatuar Serbine. Fale tyre, Serbia ende eshte duke na terhequr per hunde. Udheheqesit e Kosoves nuk duhet ta harrojne historine, pervojen e popullit tone. Zgjidhja e problemeve ne menyre siperfaqesore, nuk eshte zgjidhje me vend, ato gjithmone fshehin dicka prapa. “Dardha e ka bishtin prapa”, thote nje fjale e jona e urte. Dhe kete udheheqesit e Kosoves nuk duhet ta harrojne kurre, sepse problemet qe nuk zgjidhen nje here e per gjithmone do te kene rrjedhojat katastrofike. Te tilla jane djallezite serbe.

 

Philadelphia, 22 shtator, 2016

Sadik Elshani eshte doktor i shkencave te kimise dhe veprimtar i bashkesise shqiptaro – amerikane.

Simfoni historish njerëzore

by

Nga Marjana BULKU/

24 shtator 2016, Simphony Space. New York- Simfoni historish njerëzore, zërash,urimesh,mirënjohjesh.Një simfoni me ”lule bore shqiptare” ca tinguj që përmbyllën finalen e një mbrëmje të pazakontë që nën magjinë artistike e cila nderonte në gjuhën shqipe zonjat që prej vitesh nuk jetojnë më në Shqipëri, na e bëri edhe më prezente Shqipërinë, me gjithë nënat, miket motrat e miqtë tanë përtej simfonisë skenike njujorkeze.Skena që nderonte shqiptaret duke nxitur qindra të tjerë që ta duan vendin amë  ,të bëjnë cfarë të mundin për të sepse atje nuk të harrojnë, atje të duan ,atje kanë nevojë për modele që dijnë të gjejnë rrugët edhe kur ato nyjëzohen, atë mbrëmje shtatori foli shqip, skena këndoi shqip, skena u nderua nga kreu i shtetit shqiptar Presidenti Bujar Nishani, ajo u bë dëshmitare e hapave që ndjek suksesi bazuar në punën dhe dinjitetin.Gjithcka nisi nga një ide, sic shprehet Presidentja e Albanian Excellence znj Flora Nikolla  , nga një vullnet pozitiv që konkrete dhe të dukshme e bëri rrugëtimi i gjatë nga Tirana drejt Nju Jorkut në një Gala që edhe më madhështore e bënte mirnjohja dhe respekti për punën me të cilën zonjat e Nju Jorkut kanë ndërtuar jetën dhe karrierën në kryeqendrën më të madh të botës.Këtë herë protagoniste ishin Zonjat, ato që familjes i falin kohën, mundin dhe dashurinë.Por përtej zonjave janë familjet, miqtë, kolegët, e kush si ato di të ndërtojë miqësi që zgjasin deri në përjetësi?!Është kaq bukur kur shqiptarët i sheh bashkë, e padyshim që kjo përbën arsyje për të mbetur ditë në kujtesë. Ajo cka do ta bëjë të jetojë gjatë këtë gala festive e dinjitoze, përtej Simphoni Space, veshjeve plot klass shqiptaresh, tingujve të mrekullueshëm që u dëgjuan aty, interpretimit të sopranove tona Dëshira Ahmeti Kërliu, Lindita Lole Mezini, cellistes Gjilberta Lucaj,interpretimi mbi piano i Zonjës Edlira Gjoni , skenografia modeste por mjaft  simbolike,dokumentari emocionues plot detaje e fakte produkt i një pune cilësore stimuluese e frymëzuese.E gjitha kjo tablo nën regjinë e Andis Gjonit i foli sallës dhe përtej sallës, shqiptarëve të Nju Jorkut dhe jo vetëm atyre, e ndërsa skena fliste unë shkoj thellë e më thellë në cdo element që e formëson ngjarjen,duke filluar nga  ideja,artikulimi i saj, partnerët që janë një suport jo vetëm njërëzor  por edhe material,zonjat dhe identifikimi i tyre, produktet që ato i bëjnë edhe më zonja e njerëzore,gërshetimi i elementeve artistike,prezenca e kreut të shtetit jo vetëm fizike por edhe emocionale e prekëse në cdo fjalë e fjali,tingujt e ”Lule borës”që na sollën Shkodrën  artit dhe cdo qytet Shqipërie që këndon përmes tingujve të kompozitorit të madh e të paharruar shkodran Simon Gjoni.Dhe si për ta materializuar, bërë të prekshëm dhe produktiv këtë event Albanian Excellence ka publikuar edhe një botim  që përjetëson 24 shtatorin 2016 me profesionalizmin e intervistave të Flora Nikollës, mesazhet e pafundme të zonjave që bëjnë histori pune e arritjesh me punë, tabllotë fotografike të Anjola Toros, dhe padyshim që ky botim përbën memorjalin e akteve të tilla që përvecse gjallërojnë jetën e shqiptarëve në emigrim, na lidhin më fort me pjesët tona të jetës të mbetura përtej oqeanit të distancave që na ndajnë . Faleminderit Albanian Excellence që na bashkon me Shqipërinë amë.