NGA LULZIM MULLIQI-SHBA/
Njohja Nderkombetare e Pavaresise dhe e sovranitetit te Kosovës edhe nga me shume vende te tjera te botes,duhet te mbetet prioritet i vazhdueshem i Ministrise se Puneve te Jashtme te Kosovës deri ne anetaresimin e plote te Kosovës ne OKB.Qeveria dhe Ministria e Puneve te Jashtme duhet te mbetet fuqimisht e angazhuar per te lobuar per njohje te reja Nderkombetare nga ana e shteteve anetare te OKB-se,me qellim te forcimit te pozicionit nderkombetar te Kosovës dhe per te vendosur Mardhenie diplomatike me shumicen e ketyre vendeve te kesaj organizate boterore.Arritjet e deritanishme te njohjeve Nderkombetare qe sillen rreth 111 njohje nderkombetare,ne fakt jane nje merite e diplomacise proaktive dhe dinamike te Kosovës ne bashkepunim edhe me partneret tane nderkombetar,te cilet kane mbeshtetur procesin e njohjes dhe kane lobuar ne emer te shtetit te ri te Kosovës.Shteti sipas te drejtes Nderkombetare krijohet me aktin e njohjes.Faktoret kruciale per njohjen e nje shteti jane territori sovran,popullsia dhe pushteti sovran,te cilat perfaqesojne fakte te rendesishme,te cilat me njohje shnderrohen nga gjendja faktike ne gjendje juridike,pra shteti behet subjekt i se drejtes Nderkombetare me te drejta dhe detyra qe dalin nga kjo,qe nga momenti i njohjes.Keshtu,njohja ka karakter konstituiv.Njohja Nderkombetare eshte nje akt shume i rendesishem ne jeten e cdo shteti.Njohja eshte akt i lire i cdo shteti dhe varet nga vullneti i secilit shtet per ta njohur ekzistencen e shtetit te ri dhe per te vendosur Mardhenie diplomatike me te.Ne periudhat e ndryshme historike,ne te drejten Nderkombetare krijimi i shteteve te reja eshte mjaft e rendesishme,sepse krijimi i nje shteti te ri shkakton pasoja juridike dhe politike edhe ne Mardheniet Nderkombetare ,dhe ne kete menyre involvon edhe shtetet e tjera te pozicionohen ne menyra te ndryshme ndaj nje shteti te ri.Ne te drejten Nderkombetare dhe ne praktiken diplomatike njohja e shteteve mund te jete de Jure dhe de facto.Perpos ketyre ne praktikat diplomatike hasen edhe njohjet individuale dhe ato kolektive.Vlene te permendet se sot shteti i Kosovës eshte i anetaresuar edhe ne shume organizata te ndryshme ekonomike,financiare,
monetare dhe kulturore Nderkombetare,ku synimi i saj ne te ardhmen duhet te jete edhe anetaresimi i saj ne OKB.Kombet e Bashkuara jane nje organizate Nderkombetare me karakteristika te vecanta,ku kjo organizate formohet nga shtete te ndryshme te botes dhe se ne organeve te saj bashkohen perfaqesues te
qeverive kombetare te vendeve te ndryshme te botes.Seanca e pervitshme e Asamblese se Pergjithshme,zakonisht fillon ne muajin shtator dhe zhvillohen punimet ne seline e saj ne Nju Jork.Viteve te fundit,ne vazhdimesi ne punimet e Asamblese se Pergjithshme te Kombeve te Bashkuara po marrin pjese delegacionet e nivelit me te larte shterore nga Shqiperia dhe Kosova.Eshte per tu pershendetur fjalimi i presidentit te Shqiperise,Bujar Nishani, i cili me nje fjalim qe iu drejtua Asamblese se Pergjithshme te Kombeve te Bashkuara,kerkoi edhe njohjes e Kosovës nga Ana e kesaj organizate boterore.Ai nder te tjerash theksoi”Shqiperia do te vijoje te mbeshtese fuqimisht zgjerimin e njohjeve Nderkombetare te Kosovës,rolin aktiv qe ajo luan si anetare me te drejta te plote ne te gjitha organizatat rajonale,si dhe procesin e pandalshem te anetaresimit te saj edhe ne organizatat Nderkombetare”,theksoi presidenti shqiptar,Bujar Nishani.
Ne kuader te vizites se tij ne SHBA,edhe kryeministri i Kosovës,Isa Mustafa dhe Shefi i diplomacise se Kosovës,Enver Hoxhaj,Kane zhvilluar takime te shumte me Zyrtare te larte te politikes amerikane,pastaj ambasadore dhe diplomate te vendeve te ndryshme te botes te akredituar ne seline e OKB -se,ne Nju Jork.Sic njoftojne mediet ne te gjitha keto takime eshte kerkuar, qe Kosova te njihet nga me shume vende te botes.Me rritjen e numrin te njohjeve,prioritet duhet te mbetet edhe njohja diplomatike me shtetet qe e kane njohur Kosoven si shtet sovran dhe te pavarur.Mardheniet diplomatike ne pergjithesi e fuqizojne njohjen e Kosovës nga nje shtet dhe e forcojne poziten e saj,qe aspiron te behet nje anetar i plote i bashkesise nderkombetare,pra drejt anetaresimit te saj ne te ardhmen ne OKB.
Lulzim Mulliqi-Ekspert i Ceshtjeve Juridike dhe Mardhenieve Nderkombetare
Speciale – Kosova para çerek shekulli votoi 99,87% për Pavarësi
Foto Gazeta DIELLI: Kryeshefi Ekzekutiv i Agjencisë Shtetërore të Arkivave të Kosovës, Ramë Manaj, drejtorët Ruzhdi Panxha e Hamit Shala dhe korrespondenti në Kosovë i Gazetës Dielli, Behlul Jashari/
Kosova para çerek shekulli votoi 99,87% për Pavarësi
-Në Kosovë, para 25 vitesh u zhvillua shumë suksesshëm Referendumi për pavarësi. Kosovarët votuan 99,87 për qind për Kosovën shtet Sovran dhe i Pavarur në Referendumin e shpallur nga Kuvendi i saj dhe të zhvilluar nga 26 deri në 30 Shtator 1991, e që pasonte Deklaratën Kushtetuese për Pavarësi të 2 Korrikut e Kushtetutën e shpalljes së Republikës të 7 Shtatorit 1990, e pasohej edhe me zgjedhjet e para pluraliste, presidenciale e parlamentare të 24 Majit 1992, ku Dr. Ibrahim Rugova u zgjodh President i Republikës së Kosovës e u zgjodhën edhe deputetët e Kuvendit/
-Presidenti Rugova: Referendumi është një akt që e afirmoi tutje dhe është një garanci për realizimin e pavarësisë së Kosovës, në të tashmen dhe në të ardhmen/
-Dëshmi për Referendumin e Pavarësisë – nga organizatorët, nga Arkivi Shtetëror i Kosovës që është një shtëpi e madhe-pallat dokumentesh historike, nga gazeta “Bujku” – e përditshme e rezistencës, e lëvizjes e luftës për liri e pavarësi…/
SPECIALE-Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul JASHARI/
PRISHTINË, 24 Shtator 2016/ Në Arkivin Shtetëror të Kosovës që është një shtëpi e madhe-pallat dokumentesh lexojmë historinë. Në ballinat gazetës së rezistencës “Bujku” të para çerek shekulli, lexojmë kryetitujt: KOSOVA FILLOI REFERENDUMIN PËR SOVRANITET – në numrin e 27 shtatorit 1991 dhe MBI 99 PËR QIND TË VOTUESVE PËR SOVRANITETIN SHTETËROR TË KOSOVËS në numrin e 4 tetorit 1991, ku mbititulli është: Kumtesë e Komisionit Qendror për Zbatimin e Referendumit të Kuvendit të Republikës së Kosovës. Ndërsa, në nëntitull theksohet: Prej më se 1 milion votuesve kanë dalë në votime mbi 870 mijë veta ose rreth 85 për qind e numrit të pëgjithshem të qytetarëve me të drejtë vote. Pjesëmarrja e serbëve dhe e malazezve në referendum ishte simbolike.Më tej në kryeartikullin e gazëtës “Bujku” lexojmë: Deri më 3.10.1991 Komisionit Qendror të Kuvendit të Republikës së Kosovës për zbatimin e referendumit për Republikën e Kosovës shtet sovran dhe i pavarur i kanë arritur rezultatet e votimeve nga të gjitha komunat e Kosovës, si edhe nga disa shtete të Evropës Perëndimore, nga SHBA-të, Australia e të tjerë. Ende nuk kanë arritur rezultatet e votimeve të qytetarëve të Kosovës që punjnë përkohësisht në disa republika të tjera në Jugosllavi, si edhe nga disa shtete të Evropës Perëndimore, e supozohet se është një numër i madh i votuesve.
Nga përpunimi i rezultateve të votimimeve që kanë arritur mund të konstatohet se në Referendum, prej më tepër se 1 milion votuesve, kanë dalë më shumë se 870.000 votues, ose afër 85 për qind të numrit të përgjithshëm të qytetarëve me të drejtë vote. Për Kosovën shtet sovran dhe i pavarur janë deklaruar 99,8% të votuesve.
Rezultatat e votimeve dhanë mundësi të konstatohet se në Referendum ka dalë një numër i konsiderueshëm i myslimanëve, turqve, kroatavë, romëve e të tjerë, ndërsa pjesëmarrja e serbëve dhe e malazezve ishte simbolike.
Komisioni Qendror për zbatimin e Referendumit lut të gjitha komisionet, të cilat nuk i kanë dorëzuar ende rezultatet e votimeve, ta bëjnë këtë sa më shpejt të jetë e mundur, në mënyrë që të kumtohen rezultatet përfundimtare të Referendumit, thuhet në kumtesën e Komisionit Qendror për zbatimin e referendumit të Kuvendit të Republikës së Kosovës.
Kështu, në Kosovë, para 25 vitesh u zhvillua shumë suksesshëm referendumi për pavarësi. Kosovarët votuan 99,87 për qind për Kosovën shtet Sovran dhe i Pavarur në referendumin e shpallur nga Kuvendi i saj dhe të zhvilluar nga 26 deri në 30 Shtator 1991, e që pasonte Deklaratën Kushtetuese për pavarësi të 2 Korrikut e Kushtetutën e shpalljes së Republikës të 7 Shtatorit 1990, e pasohej edhe me zgjedhjet e para pluraliste, presidenciale e parlamentare të 24 Majit 1992, ku Dr. Ibrahim Rugova u zgjodh President i Republikës së Kosovës e u zgjodhën edhe deputetët e Kuvendit.
“Në Referendum dolën 914.802 veta ose 87,01% e 1.051.357 qytetarëve me të drejtë vote, prej tyre për Kosovën shtet sovran dhe i pavarur votuan 99,87%. Kundër kishin votuar 164 veta, ndërsa të pavlefshme ishin 933 fletëvotime”, konsatonte Komisioni Qendror i Kuvendit të Republikës së Kosovës për Zbatimin e Referendumit në raportin përfundimtar.
Gjithnjë sipas rezultateve zyrtare përfundimtare të shpallura nga Komisioni, në votim, për shkaqe dhe arsye të ndryshme, nuk dolën 136.555 votues apo veç 12,99% e qytetarëve të Republikës së Kosovës me të drejtë vote. Për realizimin e Referendumit pati 1500 vendvotime me 450 njësi votuese.
Referendumi për Pavarësinë, seancat e Kuvendit për Deklaratën Kushtetuese të 2 Korrikut dhe për Kushtetutën e Republikës së Kosovës të 7 Shtatorit 1990, si edhe zgjedhjet e para shumëpartiake parlamentare e presidenciale të 24 Majit 1992, janë mbajtur në rrethana të një okupimi të egër të regjimit të Beogradit dhe të një shtetrrethimi ushtarako-policor, ndërsa ishin mesazhe të fuqishme dhe të qarta të Kosovës për gjithë botën në një kohë të lëvizjes gjithëpopullore për liri, pavarësi e demokraci.
PRESIDENTI HISTORIK, DR. IBRAHIM RUGOVA: REFERENDUMI, AKT QË E AFIRMOI TUTJE DHE ËSHTË NJË GARANCI PËR REALIZIMIN E PAVARËSISË SË KOSOVËS
Referendumi i 26 deri 30 shtatorit1991 “është një akt që e afirmoi tutje dhe është një garanci për realizimin e pavarësisë së Kosovës, në të tashmen dhe në të ardhmen”, theksonte Presidenti historik i Republikës së Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova
Referendumi i 26 deri 30 shtatorit1991 “është një akt që e afirmoi tutje dhe është një garanci për realizimin e pavarësisë së Kosovës, në të tashmen dhe në të ardhmen”, theksonte Presidenti historik i Republikës së Kosovës, Ibrahim Rugova, në intervistën e parë ekskluzive të një presidenti kosovar për Agjencinë Telegrafike Shqiptare (ATSH), që e kam zhvilluar pikërisht në shtatorin e para 22 viteve, atëherë në 3 vjetorin e ngjarjes historike të deklarimit të vullnetit kombëtar e demokratik të popullit të Kosovës.
Një nga pyetjet e intervistës me Presidentin Rugova ishte: Populli i Kosovës u deklarua për një shtet të tillë edhe me Referendumin për pavarësi, pikërisht në shtatorin e para tre vjetëve. Ju lutemi edhe për një koment në përvjetorin e kësaj ngjarje madhore.
Përgjigja e Presidentit Rugova ishte kjo: “Referendumi për Kosovën e pavarur e neutrale, që u mbajt me sukses në ditët e fundit të shtatorit të vitit 1991, është një ngjarje shumë e rëndësishme. Pas Deklaratës kushtetuese e Kushtetutës së Republikës ajo tregoi në mënyrë plebishitare vullnetin dhe dëshirën e popullit, që ishte vijëzuar në dokumentet e mëparshme. Ky referendum ka rëndësi edhe shqiptare edhe ndërkombëtare, si akt i deklarimit të popullit të Kosovës. Pas tij pasuan edhe referendumet në viset e tjera shqiptare. Pasuan edhe zgjedhjet e lira, shumëpartiake, si një materializim i pushtetit që del nga ky referendum dhe nga situata e përgjithëshme e Kosovës. Pra, është një akt që e afirmoi tutje dhe është një garanci për realizimin e pavarësisë së Kosovës, në të tashmen dhe në të ardhmen.
Mbase pse jemi në situatë të rëndë, shpesh nuk po i vlerësojmë disa akte që i kemi bërë, që janë më afër. Prandaj, dua të them se me referendum, për herë të parë shqiptarët e Kosovës dhe të gjitha viseve të tjera shqiptare në ish-Jugosllavi u deklaruan para opinionit ndërkombëtar për interesat e tyre, për interesat globale, sepse asnjëherë shqiptarët nuk kanë pasur mundësi të deklarohen. Dihet se edhe më parë është biseduar për deklarime të tilla, por nuk janë lejuar nga bashkësia ndërkombatare. Për shembull, gjatë vitit 1918 e gjatë viteve që pasuan, gjatë Konferencës së Versajës, etj., kur definitivisht vihen këta kufij, që, për fat të keq, i kemi edhe tash, pastaj as në ’45-tën nuk ka pasur mundësi populli i Kosovës të deklarohet. Prandaj, këto referendume janë momente mjaft, mjaft të rëndësishme, dhe mund të them se u respektuan në Konferencën e Londrës ’92, sepse atje u thirrën shqiptarët e Kosovës si reprezentim, edhe shqiptarët e viseve të tjera. Do të thotë, ishte ai hap i vogël, por mjaft i rëndësishëm i këtyre deklarimeve që i bënë shqiptarët”.
Dhe vazhdonte intervista…
“Falënderoj Agjencinë Telegrafike Shqiptare për informimin nga Kosova e për Kosovën. Edhe kjo që pata rastin të bisedoj për këtë agjenci, që përfaqëson Shqipërinë dhe çështjen shqiptare, është një hap në politikën globale, në integrimet shqiptare”, theksonte Presidenti i Kosovës, Ibrahim Rugova në intervistën ekskluzive që kam zhvilluar për ATSH-në, derisa bisedonim gjatë ditën e enjte të 22 shtatorit 1994, në zyrën e tij, ku sot është muzeu – Shtëpia e Pavarësisë së Kosovës Dr. Ibrahim Rugova.
Ishte vit i kohëve të rënda të okupimit e dhunës kundër shqiptarëve të Kosovës. “Një represion masiv në Kosovë ka rritur tensionet politike këtu dhe në rajon, ndaj është e domosdoshme prania ndërkombëtare”, e përshkruante situatën dhe e kërkonte zgjidhjen Presidenti Rugova.
ILAZ RAMAJLI: REFERENDUMI U ORGANIZUA SHUMË MIRË, MEGJITHËSE MBAHEJ NË RRETHANA TË NJË OKUPIMI TË EGËR
Në krye të Kuvendit të Kosovës në atë kohë të vendimeve e ngjarjeve historike ishte Ilaz Ramajli. Ishin këto ngjarje e zhvillime drejt lirisë dhe pavarësisë së Kosovës, dhe një nga ato ishte Referendumi për Pavarësinë.
“Para Referendumit, edhe Deklarata Kushtetuese e 2 Korrikut dhe Kushtetuta e Republikës së Kosovës e 7 Shtatorit 1990, jo vetëm që ishin akte kushtetuese juridike, por në kohën kur u nxorën ishin edhe akte mbrojtëse dhe pozicionuese në raport me situatën e krijuar në ish Jugosllavi”, ka theksuar Ramajli në intervistat që kam zhvilluar.
Nga shpërbërja e ish Jugosllavisë, nga elementet konstituive të federatës, mes të cilave ishte edhe Kosova që u bë shtet, shtete të reja të rajonit dolën edhe Sllovenia, Kroacia, Bosnja e Hercegovina, Maqedona, Mali i Zi dhe Serbia.
“Si e dini, Kuvendi i Republikës së Kosovës nga data 7 shtator 1990 ka vepruar jashtë Kosovës, nga rrethanat për të cilat tanimë janë të njohura për të gjithë. Gjatë veprimit jashtë vendit Kuvendi plotësisht ka koordinuar aktivitetet e tija me subjektet politike të cilat në atë kohë ishin të organizuara dhe vepronin në Kosovë. Nisur nga rrethanat e kohës dhe ngjarjeve në hapësirat e ish Jugosllavisë si dhe në rrafshin ndërkombëtar por edhe me qëllim të rrumbullakimit të kornizës kushtetuese dhe ligjore për Kosovën shtet sovran e të pavarur e në marrëveshje me subjektet politike në Kosovë, Kuvendi në mbledhjen e 22 shtatorit 1991, mbajtur në Slloveni, nxori Vendimin për mbajtjen e Referendumit për Kosovën shtet sovran dhe i pavarur i cili do të organizohej prej 26-30 shtator 1991”, ka theksuar Ilaz Ramajli në një intervistë ekskluzive që kam zhvilluar në 20-vjetorin e Referendumit.
Ai ka vlerësuar se, Referendumi u organizua shumë mirë, megjithëse mbahej në rrethana të një okupimi të egër të Serbisë në Kosovë.
“Mbajtja e referendumit dhe rezultatet e tij jo vetëm që mundësuan ndryshimet kushtetuese me të cilat Kosova u shpall shtet sovran e i pavarur dhe u rrumbulaksua korniza kushtetuese e ligjore lidhur me këtë por ishte edhe një mesazh i fortë dhe shumë i qartë për Serbinë dhe gjithë botën se populli i Kosovës më asnjëherë nuk dëshiron të jetë nën kontrollin e të tjerëve, por është përcaktuar fuqishëm që shteti i tyre, Kosova, të jetë shtet sovran dhe i pavarur”, është shprehur Ramajli, kryetar i Kuvendit të Kosovës në kohën e mbajtjes së Referendumit.
Në Arkivin Shtetëror të Kosovës do mund ta gjejmë e lexojmë edhe shkrimin ekskluziv të Ilaz Ramajlit në gazetën tradicionale të Kosovës RILINDJA – BOTIM SPECIAL I 28 NËNTORIT 2002, FESTËS SË FLAMURIT DHE 90 VJETORIT TË PAVARËSISË SHQIPTARE.
Ekskluzive: Për Kushtetutën e Republikës së Kosovës me të dhëna që për herë të parë dalin në opinion, është mbititulli, ndërsa titulli është: 7 Shtatori, Dita e Kushtetutës së Republikës së Kosovës. Në këtë shkrim Ramajli, mes tjerash, thekson gatishmërinë e jashtëzakonshme të delegatëve të Kuvendit të Kosovës në atë kohë pa marrë parasysh pasojat dhe tregon se si lindi ideja që në Kaçanik të shpallet Kushtetuta.
TAKIM ME KRYESHEFIN EKZEKUTIV TË AGJENCISË SHTETËRORE TË ARKIVAVE TË KOSOVËS,RAMË MANAJ DHE DREJTORËT HAMIT SHALA E RUZHDI PANXHA
Pasditën e së enjtes së 22 shtatorit 2006 në Shtëpinë e madhe të dokumenteve, në takim me Kryeshefin Ekzekutiv të Agjencisë Shtetërore të Arkivave të Kosovës, Ramë Manaj dhe drejtorët Hamit Shala e Ruzhdi Panxha kemi biseduar edhe rreth kompletimit të Arkivit të Rilindjes të dërguar në Arkivin Shtetëror të Kosovës edhe me pjesët tjera të arkivit të gazetës tradicionale që ndodhen ende në Kompleksin Rilindja, ku Pallati 18 katësh është shndërruar në ndërtesë qeveritare. Në cilësinë kryeradaktorit të gazetës tradicionale kosovare Rilindja deri në numrin e fundit që ka dalë në 30 dhjetor të vitit historik 2008 të shpalljes së pavarësisë, në 29 janar 2007, me një vendim të veçantë të Kryeministrit kam nënshkruar marrëveshjen e hartuar nga Agjencia Kosovare e Mirëbesimit, e cila poashtu është nënshkruese, me Arkivin Shtetëror të Kosovës për dërgimin atje të gjithë Arkivit të Rilindjes, i cili edhe duhet të vlerësohet si edhe çdo pronë tjetër e Ndërmarrjes Shoqërore Gazetare Rilindja për realizimin e të drejtave të punëtorëve të saj.
MUNGESA E BOTIMEVE TË GAZETËS “BUJKU” TË DITËVE TË REFERENDUMIT TË PAVARËSISË
Gazeta tradicionale e historike shqiptare Rilindja, numri i parë i së cilës ka dalë në Prizren para më shumë se 71 vitesh, në 12 shkurt 1945, me përgatitje nga koha e Konferencës së Bujanit e në frymen e saj për të drejtat e shqiptarëve e të Kosovës, ka kaluar kohë të vështira, të okupimit të egër e ndalesave dhe vështirë ishte të ruhen e shpëtohen gjërat me vlerë për shqiptarët e Kosovën. Duket se është pasojë e atyre kohëve të vështira edhe mungesa që ishte në Arkivin e Rilindjes të dërguar në Arkivin Shtetëror të Kosovës në librat e lidhur të gazetës “Bujku” të ditëve të Referendumit të Pavarësisë. Të kohëve, kur regjimi i Beogradit okupoi me dhunë edhe Pallatin Rilindja, ku ishte Arkivi i Rilindjes, e pjesë e tij edhe gazetat e ditëve të Referendumit për Pavarësinë e Kosovës. Në Arkivin e Kosovës, në librat e lidhur të gazetave të Arkivit të Rilindjes kemi parë se mungonin pikërisht botimet e gazetës “Bujku” të ditëve të Referendumit. Ishte vetëm gazeta “Bujku” e datës 27 shtator 1991 me kryetitull “Kosova filloi Referendumin për Sovranitet” dhe…pas ditëve të mungesave është edhe gazeta “Bujku” e datës 4 tetor 1991 me kryetitullin “Mbi 99 për qind të votuesve për sovranitetin shtetëror të Kosovës”.
Meqë nuk u gjenden në Arkivin e Kosovës botimet e numrave historikë të gazetës “Bujku” të ditëve të Referendeumit, pa pasur mundësinë edhe të sjellë imazhin e tyre, do i përshkruajë si i kishim bërë e si dukeshin. Ishin “edhe gazetë edhe televizor”, si thoja atëherë, meqë në terrin informativ kur ishte i okupuar Televizioni i Prishtinës për ta “kompensuar” mungesën e televizionit botonim edhe shumë fotografi të madha nga votimet e atmosfera. Dhe e gjithë gazeta ishte referendum, me raporte të gjëra e fotografi të ekipeve të gazetarëve e korrespondentëve nga e gjithë Kosova që punonin ditë e natë e me sakrifica, duke qenë të gjitha faqet e gazetës ngjarje dite, duke hequr rubrikat e faqet e tjera të botimeve të zakonshme.
Në Arkivin e Rilindjes pasuri e madhe kombëtare, të dërguar në shtëpinë-pallatin e dokumenteve – Arkivin Shtetëror të Kosovës, mungesa e botimeve të gazetës “Bujku” të ditëve të Referendumit të Pavarësisë të fundshtatorit 1991 është e pakompensueshme dhe e pazëvendësueshme…Urojmë të gjenden ndokund, te ndokush që ka mundur t’i ketë e ruajë ato botime historike të gazetës “Bujku” të ditëve të Referendumit të Pavarësisë, të kohës së okupimit, kur edhe në bibliotekat nën masa të dhunshme bëhej kulturocid, jo vetëm që nuk merreshin për t’u ruajtur botimet shqipe, por edhe shkatërroheshin…
Gazeta e vetme e përditshme shqipe në atë kohë në Kosovë, “Bujku”, themelues-kryeredaktor i parë i së cilës isha, gazetë e rezistencës me orientim të fuqishëm properëndimor euroatlantik e pjesë e lëvizjes e luftës për liri, pavarësi e demokraci dilte nga 18 janari i vitit 1991, pasi me dhunë ishte ndaluar gazeta tradicionale kosovare Rilindja. Që atëherë nisën edhe bashkëpunimet me ATSH-në, nga e cila merrnim e botonim informacione në gazetën “Buku” dhe kështu u themeluan bashkëpunimet e para të mediave Shqipëri-Kosovë.
EDHE DOKUMENTE TË HAPJES SË ZYRËS SË ATSH NË PRISHTINË NË ARKIVIN E KOSOVËS
Në 22 shtator 2016, në Arkivin Shtetëror të Kosovës dërgova nga arkivi personal edhe disa ekzemplarë të gazetës Rilindja botime speciale si dhe dokumente të hapjes së Zyrës së Agjencisë Telegrafike Shqitare – ATSH në Prishtinë, në ambientet që, pas përfundimit të luftës para 17 viteve mi dha me një vendim të veçantë Qeveria e Përkohshme e Kosovës.
Në vitin historik të lirisë së Kosovës 1999, në 1 tetor, Qeveria e Përkohëshme e Kosovës i dha zyrë ATSH-së edhe si shprehje vlerësimi e mirënjohje për raportimet nga Kosova në vitet e lëvizjes e luftës për liri e pavarësi.
“I lejohet kësaj agjensie puna në territorin e Kosovës, si dhe vendosja e personelit të saj zyrtarisht në kryeqendrën e Kosovës”, theksohej në dokumentin e lejes së punës dhe dhënies së zyrës në aneksin e Pallatit Rilindja në Prishtinë, në një ambient ku para luftës ishte e vendosur një bankë. I nënshkruar nga ministri i Ministrisë së Informimit Publik në Qeverinë e Përkohëshme të Kosovës, Bajram Kosumi, dokumenti u dha pa asnjë pritje në të njëjtën ditë kur bëra kërkesën si korrespondent i ATSH në Prishtinë.
Para më shumë se 24 viteve, raportimet që bëja me lidhje telexi, e vetmja e mundshme atëherë nga Prishtina në Tiranë, për zgjedhjet e para pluraliste kosovare të 24 majit 1992 shënonin fillimet e korrespondenturës së ATSH në Kosovë. Zyra e telexit në Pallatin Rilinda u bë edhe zyrë e ATSH-së, prej nga raportoja ditë e natë.
Në kohën e luftës, të dëbimit të mëse 1 milion shqiptarëve nga Kosova, për rreth dy muaj “selia” e raportimeve të mia si korrespondent i ATSH ishte kufiri jugor i Kosovës, si dhe Tetova e Shkupi. Akreditimi u dha nga Ministria e Informatave e Maqedonisë të njëjtën ditë të kërkesës dërguar me telefax nga ATSH në 5 prill 1999.
Në prag të 17 Shkurtit historik 2008 të shpalljes së Pavarësisë së Kosovës, ATSH hapi zyrë në Grand Hotel Prishtina në kryeqytetin e shtetit më të ri evropian, bashkë me Dhomen e Tregtisë Tiranë.
***
Në Shtëpinë-Pallatin e dokumenteve- Arkivin Shtetëror të Kosovës mbërrita ndonjë minutë pasi kishte përfunuar aty një vizitë nga SHBA.
VIZITA E DELEGACIONIT NGA NEW YORK,SHBA
Delegacioni nga New Yorku, i kryesuar nga ish-sekretari i Komitetit “Shqipëria e lirë”, z. Idriz Lamaj, me seli në New York, më datë 22 shtator 2016, vizitoi Agjencinë Shtetërore të Arkivave të Kosovës.
Delegacioni në fjalë u prit nga Kryeshefi Ekzekutiv i ASHAK-së z. Ramë Manaj dhe bashkëpunëtorët e tij. Qëllimi i vizitës nga ish-sekretari i Komitetit “Shqipëria e lirë” ishte analizimi i mundësive për dorëzimin e materialit arkivor të veprimtarisë së Komitetit në ASHAK për ruajtje.
Kryeministri ka shkelur dokumentin strategjik për sigurinë kombëtare
LETER E HAPUR/
Nga Dr. Enver Bytyçi/*
Presidentit të Republikës, Shkëlqesisë së Tij, zotit Bujar Nishani!/
I nderuar dhe respektuar/
Shkëlqesia Juaj, zoti President,/
Duke shprehur konsideratën më të lartë për Ju, më lejoni të ndaj shqetësimin tim intelektual dhe qytetar për një akt të paprecedentë sa i përket menaxhimit të sektorëve strategjikë të Shqipërisë. Kaskada e Drinit në veri të vendit prodhon mbi 80 përqind të nevojave energjitike të Shqipërisë. Por prodhimi i energjisë elektrike të këtyre hidrocentraleve i është dhënë për menaxhim një kompanie të Republikës së Serbisë, përkatësisht asaj ETF. Qeveria shqiptare, ministri i Energjitikës, Damjan Gjiknuri si dhe kryeministri i vendit, Edi Rama, me këtë vendim kanë shkelur dokumentin strategjik për sigurinë kombëtare, për disa arësye: 1. Serbia historikisht ka dëshmuar një sjellje antishqiptare, armiqësore dhe madje në shekullin e kaluar ka ndërmarrë disa herë aksione ushtarake kundër territorit të Shqipërisë. Gjatë fushatave ushtarake dhe në kohë të vendosjes së regjimit ushtarak në Kosovë, ajo ka asgjësuar, sipas studimeve serioze, më shumë se 120 mijë shqiptarë dhe ka shpërngulur nga trojet e veta më shumë se 1 milion e 500 mijë të tjerë. Konflikti i fundit të shekullit të kaluar midis shqiptarëve dhe serbëve në Kosovë shkaktoi afërsisht të njëjtin numër të viktimave si edhe konflikti I vjeshtës 1912, mbi 20 mijë. Në ditët e sotme politika e Serbisë nuk ka ndryshuar. Këto ditë mediat serioze gjermane njoftuan se Serbia ende nuk ka heq dorë nga projekti i saj i “Serbisë së Madhe”. Përkrahja e referendumit në Republikën Srpska në Bosnjë të ditës së nesërme, më 25 shtator, referendum i cili na sjell në vëmendje fillimin e luftës në Bosnjë më 1992 është njëra nga dëshmitë e qëndrimit destruktiv të Serbisë. Por nuk ka nevojë të shkojmë në Bosnjë. Veriu i Kosovës është ende i pushtuar nga paramilitarët e ministrisë së Brendshme të Serbisë. Serbët e Kosovës janë ende të manipuluar nga Beogradi. Pavarësia e Kosovës ende nuk po njihet nga Serbia dhe qeveria e saj. Parlamenti dhe institucionet e Kosovës ende nuk funksionojnë me efektshmëri, sepse disa vendime të rëndësishme i bllokon politika e Beogradit. 2. Serbia dhe serbët jaën po aq nacionalistë sa edhe ç’kanë qenë më parë. Ata po thirren gjithnjë e më shumë në nacionalizmin e tyre për “Serbinë e Madhe” me mbështetjen totale të Rusisë dhe presidentit të saj, Vladimir Putin. Ky fakt e bën shumë serioz pozicionin e Serbisë në rajon dhe shton shanset për riaktivizimin e saj jo vetëm kundër pavarësisë, integritetit dhe sovranitetit të Kosovës, por edhe kundër Shqipërisë dhe interesave të saj strategjike. Serbia është ende në dilemën “midis Perendimit dhe Lindjes” dhe ka dalë kundër politikave të BE-së dhe SHBA-ve sa I përket sanksioneve kundër Rusisë. Serbia e ndihmon politikën e Kremlinit të tipit të Ukrainës në Ballkan. 3. Eshtë e vërtetë se Serbia është përcaktuar për integrim në Bashkimin Europian. Por zyrtarisht është kundër integrimit në NATO. Sa kohë që kundërshton idenë e përfshirjes në NATO nuk mund të ketë asnjë garanci se Serbia ka heq dorë nga ambicjet e saj nacionaliste antishqiptare. Ndërkohë ju bëj me dije se shumica e udhëheqësve politikë dhe deputetëve serbë janë gjithashtu kundër integrimit në BE, nëse kjo kushtëzohet me njohjen e pavarësisë dhe sovranitetit të Kosovës nga ana e Beogradit. Ne i shohim çdo ditë përpjekjet e Beogradit për ta penguar integrimin e Kosovës në organizatat ndërkombëtare dhe në ato euro-atlantike. 4. Qeveria shqiptare dhe institucionet e vendit tonë duhet të saktësojnë në qëndrimet e tyre se sjellja armiqësore e Serbisë ndaj Kosovës është qëndrim armiqësor edhe me Shqipërinë. Nuk mundet që Shqipëria ta trajtojë Beogradin dhe Serbinë si mike të saj, ndërkohë që në Kosovë ajo ndjek një politikë bllokimi, mosnjohjeje dhe destruktive në politikat e brendshme. Kryeministri serb, Vuçiç, rikonfirmoi në fjalën e tij të para dy ditëve në OKB, se Serbia i përmbahet të njëjtave qëndrimeve si të paraardhësve të tij, filluar me Vladan Gjorgjeviç e Pashiç e deri te Milosheviç, sa i përket sjelljet me shqiptarët, kur u mor me akuzën e përfshirjes së tyre në organizatën terroriste ISIS, në vend që të merrej me çeshtjet e brendshme të vendit të tij. Për këto si dhe arësye të tjera, ju kërkoj zoti President që të shqyrtoni nga pikëpamja e sigurisë kombëtare vendimin e qeverisë shqiptare për t’i dhënë kompanisë serbe ETF menaxhimin e energjisë elektrike të kaskadës së lumit Drin. Kërkoj që me autoritetin që Ju jep ligji dhe kushtetuta të merrni një vendim të prerë në Këshillin e Sigurisë Kombëtare – anulimin e këtij vendimi dhe tërheqjen e vëmendjes për ekzekutivin shqiptar, që të mos përsërisë historinë tragjike të viteve 1945-1948. Mos harrojmë se ambicjet e Beogradit për daljen në Adriatik dhe shënuar kufirin e Serbisë përgjatë lumit Drin janë pjesa më e dukshme e platformës nacionaliste të punuar dhe ripunuar gjatë gjithë historisë së re të saj prej mesit të shekullit të XIX e deri në fund të shekullit XX. Më i fundmi ishte memorandum i vitit 1986 i Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Serbisë si dhe deklarata e Sinodit të Kishës së Shenjtë Serbe e vitit 2003. Edhe nëse Serbia do të përcaktohet për integrim në BE e NATO, sa kohë që ajo nuk është bërë pjesë e këtyre organizatave, nuk mund të fitojë statusin e vendit joarmiqësor me Shqipërinë. Sa kohë që Serbia nuk do t’i njohë dhe nuk do të kërkojë ndjesë për krimet makabre kundër shqiptarëve gjatë më shumë se një shekulli e sidomos më 1998-1999, aq kohë ajo nuk mund të përfitojë statusin e vendit mik për Shqipërinë. Sa kohë që Serbia nuk do ta njohë pavarësinë dhe sovranitetin e integritetin territorial të Kosovës, aq kohë ajo duhet parë jo vetëm me spekticizëm, por duhet ndaluar në trajtimin e saj si vend konkurues në administrimin e sektorëve strategjikë të Shqipërisë. Nuk po ju drejtohem për mënyrën jo transparente dhe shkeljet e ligjit të konkurimit sa i përket përzgjedhjes së kompanisë serbe për adriministrimin e sektorit energjitik të kaskadës së Drinit, sepse këto janë çeshtje të gjyqësoorit, opinionit, për pasojë edhe tuajat si President, por jo në kompetencën tuaj për zgjidhje! Duke ju falenderuar për mirëkuptimin Zoti President,
Dr. Enver Bytyçi
Drejtor Ekzekutiv i Institutit të Studimeve të Europës Juglindore, Pedagog në Universitetin “Aleksandër Moisiu”, Durrës. Tirane, 24.09.2016
A është Shqipëria sot një Kolumbi e vogël?
Nga Ilir Levonja/
Nevoja për punë, e ka detyruar shqiptarin të pranojë një sërë sfidash. Së pari emigrimin. Së dyti vënien e personalitetit në dispozicion. Ku pavarsiht të tjerave, mjafton që nga darka të ketë një grusht parash. Së treti, aderimi patriarkal në një parti politike. Si rruga e artë për një plan katër a pesëvjeçar, punësimi. Ndonjë përqindje tenderimi. Dhe përfitimi titujsh si hero i demokracisë, qytetar nderi etj. Së katërti mbushja e mendjes se gjithçka është e mundshme mjafton që të mbjellësh, përpunosh, a të shesësh, çfarë do lloji bime narkotike. Madje kjo e fundit është bërë thuajse obsesion.
1)Nuk do ta besoja asesi, sikur një i njohuri im, të ma dëshmonte me fakte të gjalla. Dikush, prej dikund, i çonte foto me sms. Mund të ishin nga malësia e Kurveleshit. Mund të ishin nga veriu i vendit. Mund të ishin nga Myzeqeja. Mund të ishin nga Dumreja. Nga lugina e Vjosës. Nga Lugina e Osumit. Nga metropoli i shqiptarëve, Tirana etj. Kultivuesit i përkisnin të gjitha moshave. Dukej sikur mbillnin e përpunonin si në kohë, duhanin. Këtë monopol të rremë. A foragjeret për silazh.., kaq të impenjuar ishin.
Por frikshmëria fillonte dhe pluskonte me rrëfimet. Se si i mbanin të lidhur në stane. A kampingje çadrash ushtrie, nën kërcënimin me jetë. Ata…, të pabindurit.
Qe pikërisht fotoja në fjalë, e cila më shpuri tek ato mijra sekuenca nga luftrat prej dekadash midis policisë së shtetit të Kolumbisë, antidrogës amerikane, me kartelin e Pablo Eskobarit. Fermat e bimëve narkotike, ku punëtorë të skllavëruar, punonin në brigada. Nën një mbikqyrje të rreptë, të sejmenëve të bosëve të mariuanës.
Por le t’i marrim me radhë disa përkime kohësh.
2)Kolumbia sot i ka dhënë njerëzimit një gjeni të fjalës. Si, Gabriel Garsia Markez-i. Mirëpo në të gjitha bisedat që zhvillon me qytetarë nga bota. Emri i gjeniut zbehet, për shkak të volumit të kartelit të drogës. Sidomos i kreut të saj Pablo Eskobar. Djalit që u lind në Rio Negro 1949. Dhe që u rrit në Medelinin fqinj. Aty ku krijoi, sundoi. Nga ku preu dhe vrau. Ku edhe u vra.Sapo kishte pushuar së festuari 44 vjetorin. Në dhjetorin e 1993-it. Megjithatë, shtetit kolumbian, ligjëvënsve, njerëzve që dëshironin të ardhmen pa kokainë të Kolumbisë, iu desh vite e vite të mundnin fuqinë e kartelit. Ose shtetin paralel të drogës. Por akoma nuk kanë mundur atë, njollën. Tashmë për të famshmin qytet, si mbretëria mallinje e Kolumbisë tropikale.
Ai ishte shumë bujar, në dhurime. Deri në hedhje parash nga qielli me helikopter. Fakt që e beri edhe deputet. Njihet për tekat e sojit Eskobar. Kur sajonte zjarr për të ngrohur, për vajzën e tij. Ashtu duke djegur thasë me dollarë…
Njihet për dhurime të mëdha sociale. Si ndërtime pallate për të pastrehët. Objekte kulti, shkolla etj. Qëndra sportive si palestra, stadiume etj. Pasi fitimi ditor kalonte milionat neto të dollarëve. Amerika qe një treg i artë. Por, ai njihet që ishte po kaq bujar edhe në vënie tritoli. Eshtë fakt tashmë, kur një vendimi qeveritar më 1985 dhe pallatit të drejtësisë iu vunë 250 kg eksploziv si si për të treguar pushtetin e tij.
Vdiqën 90 veta dhe qindra të tjerë u plagosën.
Këto edhe shumë si këto. Por që Kolumbia i vuan edhe sot, për faktin e thjesht. Nga një kartel droge, nga një perandori si ajo Medelinit. Sot aty ekzistojnë mini perandoritë mallinje që e mbajnë vendin akoma në një luftë kartelesh. Sa analfabetizmi dhe puna e detyruar janë kontigjent real. Brigada kokaine punojnë maleve. Njerëz që nuk njohin asgjë tjetër. Vetëm plantacionet dhe tezgat e kokainës. Punëtorë të skllavëruar. Ku kundërshtimi paguhet me dhunë mizore.
Unë njoh të tillë qytetarë kolumbian, që qëndrimin këtu, në Amerikë.
E përfitojnë nga statuti i të përndjekurve prej karteleve të drogës.
3)Nuk e di se kur do kthjellohet shteti tek ne. Ose politika në tërësi. Pasi lufta me drogën, është një betejë që nuk e mundin dot vendimet e vona. Dhe me inat pozitarësh, apo opozitarësh partiakë. Të atyre selive partie që tashmë janë në kulmin e vetëm denoncimit.
Para pak ditësh, Corriere della Sera, e Italisë fqinje, shkruante se pak, fare pak… Gjysëm kilometri pistë u duhet pilotëve tanë. Dhe kartelet shqiptare nuk e kanë për gjë. Ta ndërtojnë një të tillë për pak orë. Të tjera të përditshme, e paraqesin hartën tonë. Një maket me flamuj prej gjethesh kanabisi. (The Economist, e Londrës…)
Institucionet e investikimit në vendet fqinje, prej kohësh dëshmojnë një shqetësim. Hemorigjinë shqiptare të kanabisit.
Një Shqipëri aktuale, me brigada kultivuesish dhe përpunuesish në male. Një Shqipëri që është kthyer në Medelinin e Ballkanit perëndimor. Një magazinë qëndër grumbullimi dhe shpërndarje. Edhe për Bullgarinë, Rumaninë e vende të tjera.
Nuk e di se kur do pushojë se ekzistuari, ajo mendësi shtetare. Që bëj një sy qorr, e një vesh të shurdhët. Lëri të ushqehen. Në fund të fundit botës matanë po ia shesin. Një lloj taktike tashmë dominante tek ne. Deri në shkelje marrëveshjesh apo embargosh. Dhe që burrat tanë e deklarojnë me qetësi. Në ca foltore peçikllasi, se nuk janë avionë ato që rrëzohen, por mushkonja.
Kjo është periudha më e errët e vendit.
E qorratisjes që shumë shpejt do na kushtojë, aq sa ndonjë ditë të afërme. Armiku i shqiptarëve do jetë kushdo që jeton jashtë Shqipërisë. Atdheut që i pëlqen t’i shkoj në vend vetëm e tija.
4)Dje mbrëma në orët e vona të natës, disa djem shkruanin emrat e deputetëve të Kuvendit të Shqipërisë…, koshave të plehrave nëpër rrugët e Tiranës. Unë jetojë e punojë në një vend ku riciklimi është parësor. Nisur nga deviza se kujdes me atë që ia merr tokës dhe nuk ia kthen më. Dhe që asaj, tokës, do i duhen me mijra vite për ta krijuar. Mirëpo kur nuk do populli, nuk do. Dhe nuk mund të vendosin dot 63 apo 64 deputetë. Ashtu sikundër disa parti që vendosin si të jenë gdhirë në mëngjes. Herë majtas, e herë djathtas. Kjo sepse Shqipëria eshtë bërë sot, vendi i mendësisë pra që i pëlqen t’i shkojë e tija.
Ata djem, aq më tepër që kishte aty edhe nga Prishtina, duhet të bëhen me shumicë. Koshave të plehrave, që vërtetë e kanë mbytur Shqipërinë. Do bëjnë akoma më mirë t’i ”dekorojnë” me gjethe kanabisi. Madje këtu do bëja sërish një ftesë publike. Me foto, malesh…, çadrash ngujimi. Me brigadat deri familjare, kur punojnë e përpunojnë kanabisin. Si në kohërat e tharjes së duhanit.
Se vonë, nuk është asnjëherë.
PRESIDENTI NISHANI DEKORON INDIVIDE NE DIASPORE
Presidenti Nishani vlerëson figura dhe personalitete me kontribute të spikatura të Bashkësisë Shqiptaro-Amerikane: Krenarë që jemi shqiptarë!/
24 shtator 2016-Nju-Jork, SHBA/
Presidenti i Republikës, Sh. T. Z. Bujar Nishani vlerësoi dhe çmoi në një ceremoni mbresëlënëse dekorimi në prani të shumë bashkatdhetarëve, kontributin mjaft të rëndësishëm të disa personaliteteve shqiptaro-amerikane me veprimtari të shquar atdhetare e shoqërore.
Kryetari i Shtetit shqiptar, i mikpritur ngrohtësisht së bashku me Zonjën e Parë Odeta Nishani në një atmosferë festive në Manhatan, shprehu kënaqësinë dhe emocionin e madh të shkaktuar nga takimi me bashkatdhetarët, duke vlerësuar në të njëjtën kohë atdhedashurinë dhe vullnetin e tyre për të ruajtur ndër breza identitetin dhe frymën kombëtare në shtetin më të fuqishëm e më demokratik në botë, në zemër të Shteteve të Bashkuara të Amerikës.
Me këtë rast, Presidenti Nishani nënvizoi mirënjohjen për mbështetjen e vazhdueshme të partnerit strategjik dhe aleatit të pazëvendësueshëm të dhënë ndaj demokracisë dhe institucioneve shqiptare, të Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe të qeverive të saj në kohët më vendimtare të historisë së kombit shqiptar, ndaj shqiptarëve kudo ku janë: në Shqipëri, Kosovë, Mal të Zi, Maqedoni, Luginën e Preshevës, Çamëri.
“Kjo traditë do ta vazhdojë në ditët, muajt, vitet, dekadat dhe shekujt në vijim miqësinë mes Shqipërisë dhe Shteteteve të Bashkuara të Amerikës” – theksoi Presidenti.
Presidenti Nishani çmoi rolin thelbësor e të pamohueshëm të Diasporës shqiptare për evidentimin dhe ruajtjen e vlerave të vërteta njerëzore e traditave të mrekullueshme të shqiptarëve.
“Ky vlerësim është për ju që jeni sonte në këtë sallë, për qindra mijëra shqiptarët kudo në Shtetet e Bashkuara, për familjet tuaja, të cilat ju mësuan jo vetëm respektin për të parët tuaj, por ju lanë trashëgim edhe respektin dhe krenarinë e të qenit shqiptarë”. – vuri në pah Presidenti Nishani.
Në veçanti, Kreu i Shtetit vuri në pah kontributin e jashtëzakonshëm dhe atdhetar, nëpërmjet ceremonisë zyrtare të dekorimeve, ku, u vlerësuan me Dekoratën “Nderi i Kombit” zotin Stan Dragoti me motivacionin: “Në vlerësim të krijimtarisë së tij të pasur kinematografike, rolit e kontributit të çmuar dhënë për dekada me radhë ndaj forcimit të lidhjeve të gjithanshme amerikano-shqiptare, si dhe përfaqësimit dinjitoz si artist i rrallë, duke lartësuar emrin e kombit shqiptar kudo në botë”; me Titullin “Mjeshtër i Madh” zotin Gëzim Nika: “Në shenjë mirënjohjeje për veprimtarinë e tij të shquar artistike dhe kontributin e rëndësishëm shumëvjeçar në lartësimin dhe përçimin e vlerave të rralla e të vyera të muzikës popullore shqiptare” si dhe me Titullin “Kalorës i Urdhrit të Skënderbeut” zotin Musli Mulosmanaj: “Në vlerësim të qëndresës fisnike e të paepur ndaj përndjekjes së diktaturës, si dhe me mirënjohje për veprimtarinë e tij të shquar atdhetare, kontributin e qenësishëm dhënë për mbrojtjen e përparimin e çështjes shqiptare”;zotin Vehbi Bajrami: “Në shenjë mirënjohjeje dhe vlerësimi për veprimtarinë e tij të spikatur atdhetare si dhe për kontributin e rëndësishëm mediatik në mbajtjen gjallë, përhapjen dhe lartësimin e vlerave më të çmuara të kombit tonë në bashkësinë shqiptaro-amerikane”; zotin Sami Repishti me motivacionin: “Me mirënjohje për vuajtjet e sakrificat e parrëfyeshme, përpjekjet mbinjerëzore dhe qëndresën stoike ndaj diktaturës komuniste. Në nderim të veprimtarisë së palodhur atdhetare për çështjes kombëtare, si dhe në respekt të rolit e kontributit të çmuar dhënë për dekada me radhë si veprimtar i shquar i të drejtave të njeriut; farkëtues i lidhjeve të gjithanshme shqiptaro-amerikane, duke u shndërruar në një simbol të rrallë e të vyer të shqiptarizmit”; zotin Frank Shkreli me motivacionin: “Në vlerësim të veprimtarisë së shquar atdhetare dhe kontributit të vyer shumëvjeçar si gazetar, publicist e redaktor i Seksionit Shqip dhe drejtues i palodhur i Divizionit Euro-Aziatik të “Zërit të Amerikës”, duke përhapur, mbrojtur me paanshmëri dhe lartësuar vlerat e parimet e shenjta të lirisë dhe demokracisë”.
Presidenti Nishani dekoroi gjithashtu zonjën Lisa Milicaj me Titullin “Kalorës i Urdhrit të Skënderbeut” me motivacionin: “Në shenjë mirënjohjeje për veprimtarinë e saj të shquar sipërmarrëse dhe politike, si dhe në vlerësim të arritjes së saj historike, duke qenë gruaja e parë shqiptaro-amerikane e zgjedhur në Shtetin e Nju-Jorkut; kontribuese e devotshme publike në mbrojtje, përhapje dhe lartësim të vlerave e parimeve të shenjta të lirisë dhe demokracisë” dhe zotin Lui Fundo me Titullin “Kalorës i Urdhrit të Skënderbeut”: “Në shenjë mirënjohjeje për veprimtarinë e tij të shquar atdhetare dhe sipërmarrëse, si dhe në vlerësim të kontributit të vyer dhënë në forcimin e lidhjeve historike shqiptaro-amerikane, si dhe për zhvillimin e mëtejshëm të marrëdhënieve ekonomike e tregtare mes Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe Shqipërisë”.
Në fjalën e mbajtur në këtë ceremoni, Presidenti Nishani u shpreh se: “është kënaqësi e veçantë të jem në mesin e bashkëkombësve të mi, të cilët kanë ardhur këtu për të ndërtuar një jetë më të mirë për veten e tyre, por nuk kanë harruar asnjëherë nga kanë ardhur dhe kush janë. Çdo ditë të jetës dhe punës tuaj në Amerikë, ju e keni dëshmuar se çfarë do të thotë të jesh shqiptar dhe ta duash vendin tënd. Ju keni bërë që miqësia shqiptaro-amerikane të thellohet dhe keni qenë faktor i rëndësishëm që çështja shqiptarë të jetë në agjendën amerikane. Ju keni mbajtur gjallë ëndrrën e shqiptarëve për liri edhe atëherë kur ajo dhunohej nga vetë ne shqiptarët. Ju keni mbajtur të gjallë ëndrrën për liri edhe atëherë kur ajo na mohohej nga të tjerët.
Shqiptarët e Amerikës, të gjithë brezat kush më shumë e kush më pak, dikush më miqësitë në nivele të larta politike, dikush më miqësinë me median, dikush më kontribut financiar e fizik, e dikush tjetër duke mbajtur familjet e tyre në trojet shqiptare, keni dhënë për Shqipërinë dhe shqiptarët një kontribut të jashtëzakonshëm. Kur askush në këtë anë të botës nuk e njihte Shqipërinë, diaspora e hershme këtu, ka bërë që Amerika të ishte në anën e shqiptarëve. Kur shteti zyrtar shqiptar vetëshpallej armik i Amerikës, ju shqiptarët e Amerikës keni bërë gjithçka që keni pasur mundësi që Amerika mos t’i braktistë shqiptarët mos ta harronte çështjen shqiptare. Kur ne po rigjenim lirinë pas errësirës së komunizmit, ju shqiptarët e Amerikës ishit të parët që ndihmuat, të parët që rivendosët lidhjet mes dy vendeve tona, dhe të parët që erdhët për ta rindërtuar dhe ringritur Shqipërinë, tashmë ashtu siç e kemi ëndërruar gjatë. Kur Kosova ishte në rrezik shfarosjeje, ju ishit të parët për të ngritur zërin, për të ndërgjegjësuar administratën amerikane për rrezikun që po iu kanosej shqiptarëve. Nuk u ndalët me kaq, po ndihmuat më qindra e mijëra familje kur ato kishin më së shumti nevojë, djemtë tuaj ishin vullnetarë dhe të patrembur në luftë për të mbrojtur popullin e Kosovës dhe ishit të parët që investuat për të ringritur Kosovën e shkatërruar nga lufta dhe gjenocidi. Ju çdoherë dhe në çdo kohë keni punuar dhe vepruar që sot të gjithë ne të themi me mburrje: JAM SHQIPTAR!
Kontributi i shqiptarëve të Amerikës është i veçantë i pazëvendësueshëm dhe që meriton mirënjohjen e shtetit shqiptar. Sonte, në cilësinë e Presidentit të Republikës së Shqipërisë, kam vendosur që të dekorohen disa figura të shquara të diasporës shqiptare të Amerikës, por, secili shqiptar i Amerikës meriton mirënjohje të veçantë për kontributin e dhënë për çështjen shqiptare. Çështja kombëtare nuk është retorikë, por një kolonë thelbësore e identiteti tonë, dhe për ju në këtë vend të madh e të lirë ka qenë e mundur të punohet e të merren rezultate për çështjen kombëtare. Prandaj ne duhet të frymëzohemi, të ruajmë identitetin tonë dhe para të gjithash me krenari origjinën tonë: JAM SHQIPTAR!
Zoti e bekoftë popullin amerikan! Zoti i bekoftë shqiptarët kudo që janë në botë!” – përfundoi fjalën e Tij Presidenti Nishani.
Në përfundim të kësaj pritjeje me bashkatdhetarët Shoqata e Policëve Shqiptarë në Shtetet e Bashkuara të Amerikës i shprehu Presidentit të Republikës, Sh. T. Z. Bujar Nishani mirënjohjen dhe vlerësimin për mbështetjen e Tij besnike e të përkushtuar që ka treguar ndaj anëtarëve të Komunitetit Ligjzbatues Shqiptaro-Amerikan në të gjithë Amerikën.