• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Life is war- listening in order to save the soul

July 7, 2016 by dgreca

By Alba Cela/

Dealing with the communist past is no easy feat for societies which struggle under the heavy weight of understanding the purpose of their suffering and the degree of their guilt. “Life is war- Surviving Dictatorship in Communist Albania” of author and historian Shannon Woodcoock, comes at an interesting time when there are several efforts to deal with the past in Albania, most of which are unfortunately rather touristy, in both scope and purpose. ‘Life is war’ is thankfully not trying to sell communism to the reader.

“Its combination of academic quality and literary skills sets this book apart from other works on communist Albania in particular and communism in general,”- writes Blendi Kajsiu in an earnest review capturing both the correctness and the warmth of the writing. Indeed the book provides the sort of reading experience equivalent to someone taking you by the arm with assertive strength and making you listen silently. These are stories that most Albanians are familiar with yet often fail to reflect on. There are real talking characters in Shannon Woodcock’s oral history collection where women, minorities and other individuals, often cast at the sides of the usual narratives, find a stronger voice.

There are simple life stories of loss and learning, discrimination and survival, jokes said under breath and compromises stuffed under the conscience. Stories ironically bound together by the experience of Albanian communism and yet scattered in their individuality of each personal life told. “I wrote this book because I don’t see my Albania in history books- Shannon says – in everyday life women exist… in this book women are people whose actions have stood alongside men’s- as in reality. This book also includes the experiences of Albanians who are Romani, Vlach- Albanian or Greek-Albanian.”

It sounds truly refreshing. Shannon’s characters, her interviewees, join her in a book promotion in Tirana in a hot day. After the ceremonies they start to thank her about the opportunity to talk. It is interesting how people who have suffered have always an urge to talk and the rest an inclination to be scared of listening. We sit in the promotion all together: people who have lost their family members to the regime, people who have been forced to relocate or change their lives, people who are good at telling stories and younger people who are trying to comprehend. Just sitting together seems to help all of us.

The telling life accounts in this book are of men and women who had different experiences of the regime, who underwent various types and degrees of changes, pain, adaptation and ultimately survival. It is the story of everyday life: of poverty and community, of earnest conviction and propaganda, of spies and pioneers with red scarves around their necks, Roma women and Vlach men. All these lives hurdled around the Albanian dictatorship, consumed by its punishing flames at times, left in peace by the routine at others.

I note down what Shannon says about healing, which is what we need more than anything. “It is healing to listen to each other’s’; experience of pain and injustice from that time , without saying that the person is lying or crazy or that they should forget it. “ It rings true. It is healing to read books like this for us who are trapped in between the regimes and seem to not know enough of either. And for those outside of Albania this book is much more revealing than any simplistic “Albania was North Korea of Europe” type of book out there. Maybe it was, but its story stull deserves to be told in an honest voice. Chapeau to Shannon for doing a bit of that.

You can buy this book in either hardcopy or electronic Kindle format at the website of the publisher: http://hammeronpress.net/shop/books/life-is-war/

KORTEZI: Tirana Times

Filed Under: Kulture Tagged With: Alba Cela, Life is war- listening in, order to save, the soul

MARTIRI I VOTES SE LIRE KUJTIM FRANGU JETOI PAK DHE DHA SHUME PER LIRINE!

July 7, 2016 by dgreca

Në 19 VJETORIN E VRASJES SË KOMISIONERIT KUJTIM TOFIK FRANGU/

Nga Besim Ndregjoni/

Ne këtë periudhë 25 vjeçare të ndrrimit të sistemit politikë kam organizuar dhe përkujtuar shumë figura të shquar antikomuniste të cilët kan lënë gjurmët e tyre në historine tonë kombëtare. Në mes këtyre martirve sot mbas 19 vitesh kujtojmë me respekt dhe venerim Martirin e votës së lire Kujtim Tofik Frangun. U mbushën 19 vite që çdo fillim të korrikut si vit shënues të kujtojmë ty Kujtim . Korrik 1977 vriten poetët e Librazhdit Vilson Blloshmi, dhe Genc Leka, për poezitë e tyre në mbrotje të lirisë. Diktatura i vrau në korrik se tronditej nga “Saharaja”shqiptare që kishte ndërtuar pushteti i tyre . Herojtë dhe martirët paskan të përbashkët jo vetëm idealet dhe lirinë por dhe vdekjen. 20 vite më pas në vitin e zi të 1997 falangat ideologjisë komuniste që nuk ju nënshtruan gjykimit për krimet e kryera të diktaturës vranë në qendrën e votimit mbrojtsin e votës së lire, idealistin e lirisë, birin e të burgosurit politikë Kujtim Frangun, vetëm se ai nuk pranoi të cenohet vota e lirë. Ai votën e quante të shejtë, të pa prekshme, kurse pala vrasëse donte pushtetin me tjetërsimin dhe cënimin e votës.

Ajo donte sundimin ideologjik dhe politik pa votë të lire. Historia përsëritet i njëti plumb që vrau poetët , i njëti plumb vrau mbrojtësin e votës së lire.Kujtim, të kujtova ty, se ti je nga ata emra që për lavdi s’do t’ia dish kur jeta mbillet nëpër zemra me bekim perëndish.

Sot të kujtova ty, si një emblemë e gjallë e histories së re , e kësaj historie që dhemb. Pikat e referimit nuk kan të sosur në këtë 19 vjetor të vrasjes tënde. Populli një armë ka në dorë, Votën e lire dhe verditkin e sajë të cilën ti e mbrrojte me jeten tënde.

Ti ishe i përndjekur politike , por me dinjitet , jetove 42 vite , por jeta jote nuk matet me vite që jetove por me kualitetet njerzore që e përballove atë jete.

Jeton pak pak dhe bën shumë , e tillë ishte jeta e martirit të votësë lire Kujtim Frangu. Ai përçonte “Mirësi” dhe kjo i buronte nga vuatjet që kishte kaluar në sistemin diktatorial. Motua e tij ishte “Të falim ne , që të pendohet të tjerët. Me urretje nuk shkohet larg…

I sakrifikicës për të tjerë deri në vetëflijim. Përjetuesi i viteve të burgut të babait të tijë Tofik Frangu që vuajti jo pak por dhjetra vite, vetëm se ishte fisnik dhe nacionalist dhe spranonte ditatin e krimit komuniste. Kujtim Frangu e kuptonte demokrcinë me thënjen e ish Presidentit Abraham Linkol, Aq sa nuk dua të jem skllav, po aq nuk dua të jem zotëri,. Gjithçka që nuk përputhet me këtë concept , bie në kundërshtim me demokracinë. Kjo shprehje kuptim plote përputhet me idealizmin dhe përkushtimin e kujtim Frangut dhe e karakterizon jo vetëm tërë veprimtrinë e jetës së tij por, dhe si komisioner i votes së lire për të cilën dha jetën I goditur me plumb nga një dorë gjakatare ditë e zgjedhjeve për deputetë e kuvendit të Shqipërisë në vitin 1997. Vdekja tregon se ç’njeri ke që qënë, thotë populli. Vdekjet më të bukura janë si ajo e

Kujtim Frangut, . Të biesh hero nga plumbi për nje ideal të lartë , për lirinë e njeriut , për të drejtën e vote së lire në demokraci. Zoti kur don , të shpërblen dhe me vdekjen.

Presidenti i Republikës së Shqipërisë Alfred Mosiu , me dekretin Nr. 4984 dt. 20.07.2005 e ka dekoruar Kujtim Frangun “Për merita të veçanta civile “me motivacionin “ Për kontributin e dhënë ,duke sakrifikuar dhe jetën në zhvillimet e demokratike në mbrotjem e votës së lire” Komisioni shtetëror I Këshillit të Ministrave me vendimin Nr. 19 dt. 12.07 1998 e ka shpallur Dëshmorë i Atdheut me motivacionin: Rënien në krye të detyrës si komisioner në Komisionin e Votimit”

Sot të kujtova ty në këtë korrik të verdhëremë, dhe u ndjeva i rëndësishëm duke marrë nga imazhi i yt. Sepse kujtesa për ty është një obligim për të dashur më shumë lirinë, të cilën ti na e mësove pak më shumë, duke vaditur rrënjët e saja me gjakun e rinisë tënde.

Filed Under: ESSE Tagged With: Besim Ndregjoni, deshmor i Votes se lire, Kujtim Frangu

Former Kosovo President Begins Montgomery Fellowship

July 7, 2016 by dgreca

In an earlier visit to Dartmouth, in 2012, Atifete Jahjaga delivers a speech on the challenges and successes of state building in Kosovo. (Photo by Eli Burakian ’00)/

It’s not every day that students and faculty get to engage with a former head of state. But that’s exactly the opportunity the Dartmouth community will have this summer when a former president of Kosovo will be in residence as a Montgomery Fellow.

Atifete Jahjaga, who completed her presidential term in April, was the first female president of Kosovo and among the youngest heads of state in the world when she took office in 2011 at age 36. As president, she has weathered political crises, built international relationships, fought for women’s empowerment and against terrorism, and advocated for Kosovo’s integration into the European Union.

A strong advocate for women’s rights, Jahjaga attended the Women in Parliaments Global Summit in Jordan in May. In an editorial about that meeting published in The Huffington Post, she wrote, “For over a century, we have galvanized our societies to accept the clear reality that women are an inseparable part of the comprehensive progress of any societies, they are agents of peace, of conflict resolution, of state-building processes, and their direct involvement ensures a safer and a more just world for everyone. … It is thus imperative and smart to add the talent of women in the equation to find solutions to our common challenges.”

The residency will likely be an opportunity for Jahjaga to reflect on her presidency and to plan her future. “She’s too young to retire, and too important, I think, to what is going on politically in the world at this moment,” says Montgomery Fellows Program Director Klaus Milich. Jahjaga arrives in Hanover next week.

“She would like to be strongly involved with the Dartmouth community while she’s here,” Milich says. “She will visit classes, she will meet with students, she will meet with faculty. She really wants to engage.”

On Thursday, July 14, Jahjaga will deliver a public lecture on “Women’s Empowerment—Women’s Leadership” at 4:30 p.m. in Moore Theater in the Hopkins Center for the Arts. In addition, Milich says, formal and informal events will be scheduled throughout the term.

The Montgomery endowment, which invites individuals to the College to live, work, and share their perspectives as members of the community, was established in 1977 through a gift of Kenneth ’25 and Harle Montgomery.

“The purpose of the Montgomery Fellows Program is to give students opportunities to meet people like President Jahjaga who have real world experiences—to see the how academic theory connects to everyday politics,” says Milich.

This will be Jahjaga’s second visit to Dartmouth. In 2012 she delivered a speech on the challenges and successes of state building in Kosovo, and awarded former medical dean and physician James Strickler ’50, DMS ’51, the Humanitarian Medal of Mother Teresa for his efforts to implement health programs in the Balkan nation.

Dartmouth has a long relationship with Kosovo, beginning in 1999, when faculty and staff of the Geisel School of Medicine and Dartmouth-Hitchcock Medical Center traveled to Pristina to provide medical care in the aftermath of the war with Serbia. Since 2000, more than 100 faculty, students, and staff from Geisel have participated in an exchange program with the University of Pristina.

Since then, numerous students, faculty, and staff from Arts & Sciences, the Tuck School of Business, the John Sloan Dickey Center for International Understanding, and Thayer School of Engineering have participated in academic and cultural exchanges, collaborated on research and business development projects, and provided technical assistance to Kosovar counterparts. Most recently, five faculty fellows from the University of Pristina were on campus during the spring term, hosted by the Gender Research Institute at Dartmouth and by Tuck.

Filed Under: Reportazh

SHKRIMTARË SUEDEZ VIZITOJNË DURRËSIN

July 7, 2016 by dgreca

Për Diellin nga Durrësi: Kadri Tarelli/

Para pak ditësh, në javën e fundit të muajit Qershor 2016, një grup shkrimtarësh suedez, vizitoi qytetin tonë, Durrësin e lashtë 3000-vjeçar. Ata e msynë qytetin bregdetar pas disa takimesh mjaft të bukura e të dobishme të zhvilluara në Lezhë, në bibliotekën e këtij qyteti, në Shkodër në Universitetin “Luigj Gurakuqi”, më pas në Tiranë me disa shkrimtarë, poetë, gazetarë, pedagogë dhe studjues të njohur.

Miqtë e nderuar u pritën në sallën e Bibliotekës Publike Durrës, ku zhvillua një bisedë e ngrohtë mes shkrimtarësh dhe krijuesish durrsak dhe miqëve të ardhur nga Suedia. Poetja, shkrimtarja dhe përkthyesja Anna Mattsson, shkrimtarja dhe gazetarja Britta Stenberg, tw cilat  u shoqëruan nga z. Sokol Demaku, shkrimtar, poet, publicist, përkthyes dhe mik i kahershëm i bibliotekës dhe i Durrësit, autor i 17 librave, së bashku me të edhe shkrimtari i njohur Hamit Gurguri, autor i 24 librave, të dy shqiptarë të Kosovës dhe banorë në Suedi, njëkohësisht edhe anëtarë aktiv të Lidhjes së shkrimtarëve të Suedisë.

Siç e do zakoni, miqtë u pritën nga drejtuesja e Bibliotekës Publike Durrës, znj. Mirela Ylli dhe specialistët e këtij institucioni. Edhe herë të tjera ka patur takime të tilla, sidomos me Sokolin dhe të tjerë shkrimtarë shqiptarë të mërgatës sonë, por është e para herë që ka miq dy shkrimtare suedeze. Të katër shkrimtarët shoqëroheshin nga shkrimtari ynë i njohur Z. Viron Kona, i cili ka qënë i ftuar disa herë në Suedi, meqë libri i tij për fëmijë “Ah more Bubulino”, është përkthyer në suedisht. Njëkohësisht miqtë, si përherë u shoqëruan edhe nga Avdyl Buçpapaj, ish drejtor i shkollës 9-vjeçare “Demokracia” në Durrëstë, i cili ka qënë nismëtari i lidhjes mes dy shkollave “Demokracia” në qytetin tonë dhe “Fjardingskolan”, në Boras të Suedisë. Është z. Avdyl, ai që bashkë me Sokolin, për dhjetë vjet me radhë, me vajtje-ardhet e ndërsjellta, kanë mbajtur gjallë lidhjen dhe miqësinë mes dy shkollave dhe mes dy qyteteve. Ai si drejtor, bashkë me mësues dhe nxënës të shkollës së tij, ka qënë disa herë në Suedi, për vizitë dhe shkëmbim përvoje mes kolegësh. Të dyve, Sokolit dhe Avdylit, u shkon mësëmiri fjala e urtë popullore që thotë: “të kesh miq, së pari duhet të jesh vetë mik”.

Për të nderuar miqtë, të pranishëm në takim ishin z. Nikolla Spathari, kryetar i klubit të shkrimtarëve dhe artistëve të Durrësit dhe poetët Agim Bajrami, Vladimir Muça, Xhevahir Cirongu dhe publicisti Kadri Tarelli, të cilët drejtuan pyetje dhe diskutuan rreth problemeve, vështirësive dhe pengesave që ndeshin në ditët e sotme, letërsia, botimi dhe përkthmi i librave. Si qershia mbi tortë në takim ishte ftuar edhe dr. Alisa Velaj, pedagoge në Universitetin A. Moisiu, e cila përveç përkthimit, solli edhe një analizë të thellë të poezisë së Anna Mattsson, duke i dhënë kështu vlera të larta bisedës letrare.

Specialistja e bibliotekës znj. Teuta Dhima, në këtë rast edhe drejtuese e takimit, me shumë mirësjellje dhe profesionalizëm, u drejtoi pyetje dy mikeshave, të cilat vinin për herë të parë në Durrës, pyetje që ngjallën diskutim, pasi prekin probleme që janë të përbashkëta dhe që hasen nga cilido autor, gjatë krijimit dhe përkthimit. Pyetja më direkte ishte: “A dëmtohen vlerat letrare gjatë përkthimit, ca më shumë kur kryhet edhe nga një gjuhë e dytë? Si shembull mori përkthimin e veprës së shkrimtarit tonë I. Kadare. Nuk është fjala për çdo përkthim, sepse edhe këtu kërkohen dhe duhen zbatuar ligjësitë e domosdoshme që kërkon një letërsi e mirë, por sidomos të poezisë, e cila është nazelie dhe do, jo vetëm njohje shumë të mirë e të saktë të gjuhës, por njohje të kulturës letrare të një populli, njëkohësisht edhe fuqi krijuese të çdo përkthyesi. “Nuk është diçka e re, – vuri në dukje znj. Anna Mattsson, – më vështirë dhe më pak cilësi ka, kur mbështetesh mbi një përkthim të mëparshëm nga një gjuhë tjetër, pasi humbasin pjesë të shpirtit dhe të kulturës të popullit që përfaqëson poeti, apo shkrimtari”.

Sot shqiptarët kanë njohje të mirë për Suedinë e bukur, jo thjesht për natyrën, gjeografinë dhe ekoniminë e vendit verior. Aty jeton një komunitet mjaft i madh shqiptarësh, afërsisht 60.000 mërgimtarë, të cilët në forma të ndryshme na bëjnë të ditur pjesë të jetës dhe shpirtit të këtij populli mikpritës dhe human, sidomos ndaj ne shqipatërve. Shumë shqiptarë, këtu përmend edhe shumë durrsakë, kanë patur mundësinë dhe kënaqësinë të vizitojnë Suedinë, të shkruajnë e të botojnë artikuj dhe libra, e të flasin për këtë vend të bekuar, me kulturë dhe demokraci të lartë. Në Shqipëri ka njohje edhe për letërsinë suedeze, nga të rritur, të rinj e fëmijë, sepse prej vitesh janë përkthyer e botuar me dhjetra libra. Veçanërisht njihen  mjaft mirë veprat me famë botërore “Pipi Çorapegjata” e shkrimtares Astrid Lindgren, “Udhëtimi i Nils Holgersonit” i Selma Lagerlëf, “Më shumë heroizma se sa grurë” i albanologut dhe mikut të shqiptarve, Ullmar Kvik (Qvick), dhe para pak kohësh edhe libri “Djali dhe Tigri” i Lars Westman, përkthyer mjeshtërisht nga Sokol Demaku. Siç u vu në dukje edhe gjatë bisëdës, vepra e dy shkrimtareve suedeze A. Mattsson dhe B. Stenberg, nuk ështē përkthyer ende në shqip. Shpresojmë që ardhja e tyre në Shqipëri, është një nxitje e bukur, për të sjellë sa më shpejt krijimet e tyre edhe në gjuhën tone, në vazhdën e pasurimit të letërsisë shqipe me zëra të rinj, si pjesë e kulturës, letërsisë dhe shpirtit suedez.

Në fund të veprimtarisë, pas falënderimeve të ndërsjellta, siç edhe ndodh në takime shkrimtarësh dhe krijuesish, Kadri Tarelli, Vladimir Muça dhe Xhevahir Cirongu, u dhuruan  miqve, libra nga krijimtaria e tyre dhe shkëmbyen autografë.

Pas takimit në bibliotekë, miqtë e ardhur nga Suedia e largët, të kënaqur nga pritja e ngrohtë e miqësore, kërkuan të shohin dhe të vizitojnë shtëpinë, ku ka bujtur, 100 e ca vjet më parë, shkrimtari, poeti, përkthyesi, historiani studjuesi dhe politikani ynë Fan Noli. Një kërkesë mjaft e bukur, por që na vuri në siklet, mua që po shkruaj këto radhë dhe Avdylin, si banorë të Durrësit tonë të lashtë e të madhërishëm në botën mesdhetare. Të them të drejtën u ndjemë disi ngushtë, sepse e dinim se në ç’gjendje të lodhur, të vuajtur e të mjeruar është shtëpia e shpallur objekt që mbrohet nga shteti. Nëpër vapën e mesditës durrsake, shkuam së bashku. Mikeshat i hodhën një sy, nuk thanë asnjë fjalë. Heshtja e tyre fliste më shumë. Në shikim dhe fytyrë u ndjehej dhe pasqyrohej trishtimi, për këtë vepër që e nderon poetin, qytetin dhe kombin, por të lënë në mëshirë të fatit, të shkatërrohet çdo ditë pak e nga pak.

Është bukur interesante, se letraret suedeze, jashtë takimeve zyrtare e protokollare ishin shumë gazmore dhe me humor të hollë. Flisnin lirshëm për gjithçka që shikonin. Biseda vërtitej rreth letërsisë dhe krijimtarisë, një fushë ku secili prej pjesëmarrësve ka ç’të rrëfejë. Anna si më enegjike dhe praktike, me t’u ulur në tavolinë për kafe apo për drekë, nxjerr bllokun e shënimeve dhe shkruan çdo fjalë shqipe që dëgjon apo që i bën përshtypje, kërkon përkthimin dhe e përsërit disa herë, duke u munduar ta shqiptojë sa më natyrshëm. Ne qeshnim dhe bashkë me ne qeshte edhe ajo. Hamit Gurguri, që unë e thërrita Gur prej guri, shërbente në rolin e përkthyesit. Duke parë zellin e madh për të shkruar e mësuar fjalë shqipe i’u drejtua me shaka:  “znj. Anna! Që nga ky çast, nuk të përkthej asnjë fjalë, sepse do ta mësosh shqipen shumë shpejt dhe unë nuk do të jem më përkthyesi juaj”. Qeshëm të gjithë, duke admiruar vullnetin dhe dëshirën e kësaj zonje, për të mësuar sa më shumë në gjuhën shqipe.

Nuk jam unë i pari që po them këto fjalë të arta: “Shkrimtarët janë ambasadorët më të mirë të kombeve”. Edhe prania e dy suedezeve të nderuara në Durrës, na mundëson më shumë ta njohim njëri – tjetrin, të njohim veprat dhe krijimet e secilit prej nesh, kështu të shtojmë njohjen, nderimin dhe dashurinë e ndërsjelltë për vendet tona.

KY takimi i dobishëm dhe i bukur, është një ngjarje e shënuar dhe e veçantë, që do të kujtohet gjatë nga letrarët dhe krijuesit durrsak.

Shpresojmë që dy zonjat, Anna Mattsson dhe Britta Stenberg, t’i kemi përsëri mes nesh, bashkë me krijimtarinë e tyre të përkthyer në shqip.

 

Kadri Tarelli

Durrës më: 03. Të korrikut. 2016

Filed Under: Mergata, Reportazh Tagged With: Kadri Tarelli, SHKRIMTARË SUEDEZ, VIZITOJNË DURRËSIN

… Prandaj duhen hapur Dosjet, që të zbardhet e vërteta!

July 7, 2016 by dgreca

Prof.Servet Pëllumbi t’ua nisë ditareve nga i vëllai Lirim Pëllumbi, i njohur në Durrës për burgosjen e të vëllait të Anton Çettës /

Nga Elida Buçpapaj/

Profesori i socialistëve Servet Pëllumbi  me rastin e 25 vjetorit të PS, ka botuar ditarin e tij politik të titulluar “Përvoja ime në Partinë Socialiste”, i cili ka shkaktuar polemika tek personazhet e përmendur. Por, kur ballafaqimi është i hapur, vihen pikat mbi “i” dhe e vërteta zbardhet.

Problemi është për të vërtetat e diktaturës që i mban të fshehura pikërisht kjo klasë politike. Këto të vërteta lidhen me krimet e diktaturës dhe me personat që njihen si persekutorë dhe ekzekutorë të tyre. Hapja e Dosjeve dhe zbulimi i veprimtarisë të eksponentëve dhe spiunëve të ish-Sigurimit do të ishte rruga e duhur për pastrim të ndërgjegjes në raport me krimet e kryera, sikur kanë vepruar të gjithë vendet që kanë dalë nga regjime diktatoriale, ku Shqipëra zë vendin e parë për nga mizoritë dhe shtazëria e regjimit stalinist.

Por në vend të zbardhjes të krimeve të komunizmit, ka një përpjekje të qartë për rehabilimin e sistemit dhe figurave kriminale siç është rasti i Mehmet Shehut.

Duke u kthyer tek Profesor Servet Pëllumbi që vjen nga garda e vjetër, ish Profesor i Shkollës të Partisë nga ku dilnin kuadrot e sistemit, ai është njëri nga ata që nuk mbështet hapjen e dosjeve.

Kam parë dikund Prof. Pëllumbi thotë se “të hapësh dosjet sikur të hapësh një varr ku mungon skeleti”. Kjo logjikë e Profesorit për të mos hapur Dosjet bie ndesh me veprimet e tij që sot del e boton ditaret, fjalë goje të thëna nëpër raste specifike a veprime të bëra në rrethana të caktuara, shpesh private, shpesh biseda konfidenciale, që kanë shkaktuar reaksion negativ sepse personazhet e përmendur i konsiderojnë ato si spekulim apo lajthitje të profesorit.

Por ndërsa Profesori merret me ditarë e kujtime duke u futur në qendër të vemendjes, qytetarët e Durrësit emri i tij i lidh në mënyrë të tërthortë me plagë të hapura nga diktatura dhe nuk harrojnë rolin e zi të Lirim Pëllumbit, ish-kryetarit të Degës të Brendëshme të qytetit të Durrësit, që është vëllai i Prof.Servet Pëllumbit.

A ju kujtohet këngëtarja e shquar Alida Hisku kur doli publikisht e tha femrat i përdhunonin nëpër burgje dhe gjatë hetuesisë. Iu sulën si çakej Alidës!

Lirim Pëllumbi, shefi i Degës të Brendshme të Durrësit, kujtohet pikërisht për tmerre të tilla se si i merrte vajzat më të bukura të Durrësit dhe i përdhunonte nëpër ambjente të Currilave. Këto kujtime tmerri ka Durrësi për vëllain e Prof.Servet Pëllumbit.

Përse nuk flet Prof.Servet Pëllumbi asnjëherë për vëllain e tij. Prandaj nuk dëshiron Prof.Servet Pëllumbi që të hapen dosjet?!

Prej këtij kapitulli do të duhej që t’i niste ditarët e tij ish-Profesori i Shkollës të Partisë. Aq më tepër kur thirrja për “katharsis” ka qenë një apel i kahmotshëm i liderit historik të PS që është Fatos Nano.

Prof.Pëllumbit i takon ta hapë këtë faqe të nxirë e të fshehur e të tregojë për të vëllain, sidomos sepse në Durrës Lirim Pëllumbi njihet si figura që në fund të viteve ’70 ka arrestuar dhe burgosur kardiologun e njohur të qytetit Beniamin Çetta, vëllain e të madhit Anton Çetta, i njohur në Durrës si Dr.Beni.

Dr.Beni gëzonte reputacion të madh në qytetin e Durrësit, e donte gjithë qyteti sepse ishte i zoti, i përkushtuar dhe i pakursyer. Për fatin e tij të keq Dr.Ben Çetta kishte rënë në dashuri me një vajzë durrsake shumë të bukur. Të dy duheshin pa masë e ndofta do të krijonin edhe familje e do të bënin edhe fëmijë. Por Sigurimi nuk i la. Pak a shumë i njëjti skenar si në filmin gjerman që ka fituar Oscar “Das Leben der Anderen”- “Jeta e të tjerëve”. Ëndërra e tyre u kthye në dramë. Sepse kryetarit të Degës të Brendshme të Durrësit Lirim Pëllumbit i ra në sy e dashura e Dr.Benit dhe sipas stilit të njohur kërkonte ta kthente në një viktimë të tij të rradhës.

Vajza nuk pranoi sepse ishte e dashuruar me Dr.Benin, atëhere Lirim Pëllumbi thirri hetuesin dhe e detyroi që ta arrestonin Dr. Ben Çettën me akuzën për agjitacion dhe propagandë, sepse në vitin 1965 Dr.Beni paskish thënë se, për t’iu shkuar sa më shpejt në ndihmë pacientëve me probleme kardiake duhen makina, pasi me biçikleta nuk arrihet të jepet ndihma e nevojshme. Dhe kjo fjalë goje e shqiptuar vite më parë, që ishte vetëm një vërejtje në të mirë të pacientëve, nga pozita të një profesionisti,  iu kthye në provë krimi dhe Dr.Ben Çettën e arrestuan dhe e burgosën. Dr. Ben Çetta ishte vëllai i të madhit Anton Çettës, shkrimtarit, profesorit të letërsisë dhe patriotit shqiptar, i njohur për pajtimin e gjaqeve në Kosovë. Dr.Ben Çetta ishte kopje e vëllait, por në fushë tjetër. Prandaj Durrësi nuk e harron kurrë, nuk ia harron edhe vuajtjet, edhe arrestimin, edhe burgosjen e një njeriu të pafajshëm të burgosur nga një kriminel si Lirim Pëllumbi.

Dr.Ben Çetta doli nga burgu vetëm pas rrëzimit të diktaturës. Paçka se qyteti e mban në zemër kujtimin e tij, për të nuk kujtohet kush, as PD e qytetit, as PD në Tiranë. As ata që shesin dekorata. Ata merren vetëm me llogaritje për marrje pushteti ndërsa plagët e shkaktuara nga diktatura i harrojnë.

Por Durrësi nuk harron, Durrësi e kujton me dashuri Dr. Ben Çettën dhe me neveri Lirim Pëllumbin.

Dhe kur Prof.Servet Pëllumbi hap e kujton ditarët e partisë, Durrësi i thotë, Ok hapi ato ditarë sepse personazhet e tyre janë gjallë e të japin vetë përgjigje, por nise së pari nga Lirim Pëllumbi dhe kërkoi ndjesë qytetit për bëmat e tyt vëllai, kërkoi ndjesë familjes Çetta. Sepse të paktën këtë e ke për borxh.

Prandaj duhen hapur Dosjet, që të zbardhet e vërteta!

Filed Under: Opinion Tagged With: Elida Buçpapaj, servet Pellumbi, te Anton Cetes, vellai Lirim Pellumbi

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 2669
  • 2670
  • 2671
  • 2672
  • 2673
  • …
  • 5724
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • NDAA i SHBA-së dhe pozicioni i Kosovës në arkitekturën e sigurisë
  • Alis Kallaçi do të çojë zërin dhe dhimbjen e “Nân”-s shqiptare në Eurovision Song
  • Garë për pushtet…
  • Njëqind vjet vetmi!
  • “Shënime për historinë antike të shqiptarëve”*
  • Si funksionon sistemi juridik në Shqipëri dhe pse ai ka nevojë për korrigjim?
  • Emisionet postare festive të fundvitit në Kosovë
  • JAKOBSTADS TIDNING (1939) / MBRETI ZOG, SHUMË BUJAR ME BAKSHISHE. — EMRI I TIJ NUK DO TË HARROHET KAQ SHPEJT NGA PRONARËT DHE PERSONELI I HOTELEVE NË VARSHAVË.
  • HAFIZ SHERIF LANGU, DELEGATI I PAVARËSISË TË CILIT IU MOHUA KONTRIBUTI PËR 50 VJET ME RRADHË, KLERIKU DHE VEPRIMTARI I SHQUAR I ÇËSHTJES KOMBËTARE
  • RIPUSHTIMI I KOSOVËS – KUVENDI I PRIZRENIT 1945
  • Nikola Tesla, gjeniu që u fiksua pas pëllumbave dhe u dashurua me njërin prej tyre
  • Bahamas njeh Kosovën!
  • Legjenda e portës shkodrane, Paulin Ndoja (19 dhjetor 1945 – 16 prill 2025) do të mbushte sot 80 vjeç
  • “Roli dhe kontributi i diplomacisë shqiptare në Maqedoninë e Veriut nga pavarësia deri sot”
  • Marie Shllaku, kur një jetë e re u shndërrua në përjetësi kombëtare

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT