dgreca – Page 3983 – Dielli

ANDRRA E ULQINAKVE PER GJUHEN SHQIPE

March 30, 2015 by dgreca

*Andrra që keni pasë pamë tash sa`kohë, sot u shfaq me ate gjuhë që ju e ruejtët si prushi në gji./
*Fjala e mbajtur para prindërve dhe qytetarëve Ulqinakë nga Jahja Domnori,Drejtori i shkollës së parë shqipe në Ulqin 1941-42, Jahja Domnori/
Zotni të ndershëm dhe vllazen ulqinakë,
Ma parë ju kërkoj të falun që keni pasë mirësinë me marrë mundimin e me urdhnue deri ktu. Arsyeja e mbledhjes së sotme s’âsht tjetër vetem se dishroj me pasë nji marrdhanie me ju me qellim që t’u apim edukaten e duhun fëmive tuaj.
Andrra që keni pasë pamë tash sa`kohë, sot u shfaq me ate gjuhë që ju e ruejtët si prushi në gji.
Sot po ju flet nji vlla i përzemërt i jueji. Më kujtohen fjalët e shkrimtarit Francez Builo i cili thote : se nji popull që ruen gjuhen e vet aj ka ruejt çilsin e rrugës së indipendencës. Por kjo gjuhë e ruejtun prej jush si drita e syve duhet punue, e këte punë e ban shkolla.
Prandaj ma parë do t’ju flas për randësinë e shkollës e mandej do të flas marrdhanien që ka shkolla me ju, per me rritë fëmit si duhet.
Shkolla si dihet ka për qellim të mbramë me mësue e me zhvillue inteligen e fëmis. ajo dishron me përpunue përnjiherësh e armonikisht të gjitha vetitë shpirtnore të fëmis. E aj nuk asht vetem nji shpirt, e as vetem nji trup që do t’i jepet edukata, por asht nji njeri.
Shkolla vegon me formue qenie të plotsueme d.m.th. burra e gra me trup te shëndoshë, me zemër trime,me vullnet të fortë,me nji shpirt te drejtë,por edhe njers që të jenë të zotët me mprojtë të drejtat e veta. Prandaj djelmve dhe varzave që do t’u bahet teslime edukata në dorën e tyne,do të jenë fëmit tuej ,fëmi shqiptarësh të shekullit XX.

Shkolla përpiqet me pregaditë qytetar e qytetare të rrespektueshëm ndaj ligjeve,me dashtë tek s’ban Atdheun e tyne e krejtë të gadshëm me ba çdo sakrificë për te.
Nji njeri që s’ka dashtni për atdhe aj s’ka besimin e sigurtë. Për këte arsye shkolla duhet me siguru vemendjen e të gjithë shpirtnave të njomë për nji qellim: Atdheu mbi të gjitha.
Shkolla e sotshme nuk do të japi njohuri të thata, por do të mundohet që me anë të punve të vogla me j’a pregaditë të gjithë ata cilësi shpirtnore që ka prirje fëmija.
Prej c’thame, se shkolla e jonë pregaditë përnjiheresh njeriun në kuptim të vërtetë të fjalës,qytetarin e mëtejshem.
Shkolla e sotme jo vetem që e mpron të drejten fetare të sejcilit, por edhe i ep shkas
e zhvillim të përhapjes se çdo feje tue e lanë të lirë mësimin e ushtrimin.
Âsht shumë i gabueshëm në qoftë se ndokuj i përshkohet nepër mend se shkolla shqiptare përbuz fetë. Kjo mund të jetë vetem nji propagandë e flligët e atyne që dishrojnë me ju ba varrin ju.

Me hi e me folë se ç’randsi kanë fenat, unë nuk jam kompetent për këte punë por di t’ju tham se nji njeri që hjek shpresen prej zotit aj nuk do të ketë shtyllë ku me u pshtetë ose shkop ku me u mbajtë.Të tanë jeta do t’i shkonte si i mbytuni nepër shkumë.

Por faktorët që përbajnë shkollen janë fëmitë e mësuesit e siç do mjeshtër, për me e krye zanatin (mjeshtrine) e tij i duhen veglat e brumi, ashtu edhe na, për me krye misionin e naltë t’tonin duhet të kemi brumin,që jane fëmitë të formuem si duhet.
Ju bie si shembull nji zdukthatar, se sado veglat e mira me i pasë, kur brumi asht i keq nuk mund të krijojë nji gja të përsosun.
Pra e para e punës na dona me pasë fëmit të gatuem deri diku prej nanave ulqinake e mandej na me i vu ne rrugë të mbarë.
Shkolla pra kërkon qi m’i vue fëmitë në marrdhanie me ju në kondita hygjenike si c’e lypë nevoja trupore e shpirtnore e tyne.Duhet ta dini se në pikëpamje të pastërtisë fëmija asht nji pasqyrë e nanës dhe e babës.
Prandaj puna e parë asht që me anë të pastertisë, fëmija munden me e pasë trupin e shendoshë e asht e dijtun se latini kot s’ka thanë: Mendja e shndoshë, ne trup të shndoshë.(Men sana in corpore sana).
Nji fëmi që ka trupin e shendoshë,aj ka edhe mendtë e shndoshtë e asht i gadshëm me i rrokë mësimet si duhen.Familja duhet të ketë kujdes, që femitë me i dërgue të pastër në shkollë.
Tash do te flasi për edukaten e shpisë e mandej të shkollës.
Ma pare se kërkushi, i takon nanës kujdesimi i fëmivet, për arsyet se:
1-Ndërmjet prindve e fëmive,gjindet lidhnije ma e ngushtë,pse fmija din me dashtë ma fort njate që i plotson dishirat e nevojat e tij. Nji fëmis po ju afrue nji i huej menjiherë nisë me u ngërvallë.
2-Ndërmjet prindve e fëmive, në mnyrë të veçantë, frymzimi nanës ka fuqinë ma të madhe,pse nanë e fëmi gjinden ma afër se kërkushi,aq afër sa gadi me u thane nji.
Pestalozi, themelues i edukatës na mësoj me i lshue nanës vendin e parë.
Nanat e edukueme, lindin e rrisin fëmi të edukuem. Këte fuqi të nanës e gjejmë edhe te fjala popullore: Ban nanë se të gjas e dy kambë i rreshqas.

Vepra e prindve ndaj fëmive asht çmos e fuqishme pse pak a shumë prind e fëmi kanë nji gjak e nji natyrë. Fëmija pa dalë mirë prej djepit mundohet me i ndihmue vllazënve të vet ma të dobët,këtu kuptohet edhe veprimi i përbashkët.Aty në shpi mundohet me u marrë parasysh personaliteti i fëmis.
Tue kenë se në familje janë fëmi ma pak,munden me ju plotsue të gjitha nevojat secilit fëmi
Por ktyne të mirave u rrinë përballë edhe këto te kqija :
Janë disa prind që nuk dien a as nuk ju vjen përdoresh edukata.
Disa për shkak të punve të shumta që kanë jashta shpijet,nuk mund t’ua barin kujdesin e as nuk mund t’u vien rreth fëmive.Disa të tjerë, nuk i japin randsien që i përket edukatës.Kto gjana ndodhin edhe nepër familje ku nanës e babës i del koha me rritë fëmit.
Jane disa nana,zoja shpijash,të cilat ja japin vet tamlin e gjiut fëmive.Kjo asht ndera e stolija ma e madhe për nji nanë shqiptare.Ka disa nana të tjera,të cilat për me i dhanë vedit randsi ose për me u dukë se janë shpijash të mira nuk merren aspak me rritjen e fëmivet, edhe tamlin e gjiut nuk ja japin atyne. E ktu vjen edhe rrenimi i familjeve të mëdha. Fëmit e tyne jane lanë ne dorën e disa të rejave, që janë ma fëmi se fëmija.
Prandaj tue marrë për bazë se shteti ynë të gjithë shpresen e ka pshtetë në familje,të cilat sa ma nalt që të jenë, aq ma nalt qendron shteti.
Duhet ta dimë se pasqyra e fëmijve në shkollë asht nana, e pasqyra e konstruktorit të shtetit asht shkolla.
Prej shka thamë deri ktu,kuptohet se shkolla e parë e fëmive asht familja,por edhe shkolla ka të mirat e saj.
Fëmija në shkollë gjindet si nji gjymtyrë e nji shoqnije e kjo gja asht ndër faktorët ma kryesor që e bajnë ate me përfitue ndiesit e rrelacionit shoqnuer. Aty shef se si mundet me i ndihmue nji ma t’vobegtit, nji ma të dobtit fizikisht.
Në shkollë e kqyrin edukatën njers kompetent (që e kane për zanat) të cilët kane mësue po për njate punë e janë të rrahun me çashtje fëminore.
Mësuesi në shkollë i rrin fëmis pa paragjykime e kjo punë i ndihmon fort për me pru nji gjykim të madh mbi sjelljen e mbi të metat e fëmis.

Në shkollë tue punue nxansit krijohet nji fare zelli me ja kalue njeni tjetrit. Kjo punë ka nji njoftje të madhe për fëmi deri sa të ruhet e të mos kalohet kufini.
Në shkollë, fëmija din me njoftë fuqitë e veta mendore e trupore e mos me i besue vetes
ma tepër se sa vlen, pra i zhduket madhështija.
Në shkollë, ku pa ndryshim rrin e mëson si i vobegti si pasaniku, përpjeket e afrohet ma tepër gjaja shoqnore. Ktu fillon pra, me ja diet pasaniku të vobegtit,zengjini fukarasë.
ktu mëson fëmija ç’asht zeqati, sadakaja, buka e shndandout. Sidomos në kohë të sotshme, ku popujt nji palë kane rrezervue kapitale e nji palë të tjerë janë denue me vdekë ûje, për kte shkak po përligjen me lufta e gjaqe.
Dhima për të vobegtin e drejtsia për të gjithë jane bazat esenciale të shkollës së sotshme.
Këtu do t’ju flas pak për edukimin e përbashkët ku do të mesojnë pa ndryshim varzat edhe djelmtë.
Në statistiken që kam në dorë,shof se janë regjistruem 227 djelm e 97 varza.
Kjo gja më ban me dyshue mbi formimin e nanave shqiptare (ulqinake) prej të cilave do të mvaret e ardhshmja e fëmivet.
Ndeja e pandame e djelmve me varza i ban të parët ma të paqët në fjalë.
Kur të dy palët do të edukohen në shkollë do të kenë respekt për njeri tjetrin.
E keqja asht, kur prindja i lanë fëmit, djelm e varza pa shkollë, ku asnji njeri s’merr mbi ta kurrfarë përgjegjsije. Prandaj ju thrras, o vllazen ulqinake që te mos i leni fëmit t’u rrugve, pse ktu në shkollë ecin zbashku djalë e vajzë, si në votër vllau me motër.
Prej shka thamë deri ktu, kuptohet se shpija asht baza e edukatës, ndërsa shkolla i çon përpara me disiplinen e vet.Prandej shkollë e shpi duhet të kenë nji lidhni e krahasueme si njena dore lanë tjetren e te dyja lajnë fytyren.
Femija në shkollë hyen 6 vjetsh, e aj i ka kenë shtrue edukatës se prindve e vazhdon gjithnji nën mbikqyrjen e tyne.
Në qoftë se nji fëmi kalon nji orë në shkollë e shumë orë në shpi ç’do të ngjante në qoftë se familja asht në kundërshtim me shkollen.
Po e xamë se në shkollë ndalohet kumbara,alkooli etj.c’do të ngjante në qoftë se familja i ep letra me luejt për natë ose pjek rakinë vetë .Puna e mësuesit në kte mnyrë shkon kot,në Buen.( në lum)
Pra nji gja që e ndalon mësuesi duhet të jetë e ndalueme edhe prej prindve.

Për kte âsht e domosdoshme me përmbledhe njohuni mbi jeten e fëmive tuej. Nji prind ankohet se djali s’kap libër me dorë.
Mësuesi ankohet se djali vjen vonë në shkollë.
Ka fëmi qe rrinë të mërzitshem në shkollë, mesuesi duhet të dijë në qoftë se ka ndonji hall apo ndonji smundje,e tue dijtë shpirtin e nji fëmije ,din me gjetë edhe shkakun për te.
Ka fëmi që vuejnë me smundje të ndryshme,prindi duhet të bisedojë me mësuesin, e mësuesi ka me kenë i gadshëm me u sjellë me te si i përket.
Shumë fëmi që kanë probleme, vehen në rrugë të mbarë prej nji mësuesi specialist,kur prindi e mësuesi punojnë zbashku. Por nji gja duhet me pasë parasysh,mos me i msue fëmit vetëm me urdhna.
Fëmija e sahati nuk duhen me u ngrehë shpesh por duhen lanë me ecë edhe vetiut.Në daç me e vu fëmin në rrugë të mbarë duhet me i kallxue ate c’ka do të bajnë e jo kurrë gjanë e ndalueme.
Në qoftë se mësojmë nji fëmi me punue vetem me urdhna, ka me mbetë gjallë e ngusht,e kur t’i bien ndonji gja mbi krye s’ka me diet me e plotsue .
Fjala që i thue fëmis duhet me kenë nji mur çeliku,nuk duhet të thyhesh e të bajnë ate që nuk e ke lejue ma parë.
Kurrë mos i fol me gjak të nxetë, e aty ku mundesh me krye punen me nji fjalë t’ambel. Fëmija bindet ma shpejt me fjalë të mira se sa me fjalë të ashpra apo me rrahje.
Fëmija asht tue u formue dhe na duhet ta respektojme ate që edhe ai mandej të na respektojë ne …….
Jahja Domnori Ulqin 1941
Pegatiti:Pertefe Leka

Mësoni gjuhën e bukur shqipe

March 30, 2015 by dgreca

Nga Pertefe Leka/
Thirrja që u bëri Presidenti Nishani autoriteteve të Komunës së Ulqinit “Të punohet sa më shumë në ruajtjen e gjuhës,traditave dhe identitetit kombëtar,si vlera më e çmuar që kemi” më zgjoj kujtimin e mësuesve shkodranë që vepruan me devotshmëri për përhapjen e gjuhës shqipe në Ulqin e rrethina, 75 vjet më parë .
Shqiptarët jashtë kufijëve po ndihen të përfaqësuar.Vizita e Presidentit Nishani në Cetinjë,Tuz,Ulqin Tivar, u prit ngrohtësisht nga qytetarët autokton.Komunikimi shpresëdhënës se mbrojtja nga shteti amë është evident të mbush me optimizëm për të ardhmen.
Presidenti përballë mediave theksoi :”Të respektohet e drejta e pronës private dhe e administrimit të saj,si edhe të gëzojë të gjithë hapësirën e nevojshme ligjore për shkollimin në gjuhën shqipe dhe në përdorimin e simboleve kombëtare.”
Ndër të tjera, Presidenti ofroi gatishmërinë e institucionit që përfaqëson duke theksuar: ”Institucioni i Presidentit do të jetë kurdoherë pranë jush, në ndihmë të lidhjeve sa më të mira dhe të respektimit të çdo të drejte tuajën qytetare dhe kombëtare.”
Kjo vizitë e Presidentit na zgjon shpresën se kjo duhet të ndodhi edhe në Çamëri,që shqiptarët të ndihen të plotësuar. Shqipërinë natyrale askush nuk mund ta tjetërsojë.Ajo ekziston.Shqiptarët nuk e harrojnë historinë.
Kështu veproi ish ministri i Arsimit,Ernest Koliqi, kur dërgoi mësues në trojet shqiptare për përhapjen e arsimit në gjuhën shqipe,në Kosovë dhe në pjesën veriore të Shqipërisë që kishin mbetur jashtë kufijëve të 1913-tës
Duke shfletuar kujtimet e disa mësuesve shkodranë,të cilët punuan me përkushtim për arsimimin në gjuhën shqipe në Ulqin, mbushesh me krenari sepse këta shembuj duhet të përsëriten.Ata i kërkon koha.Këtë porosi e dha edhe presidenti Nishani, gjatë vizitës së tij në Mal të Zi.
Ja si vepruan 75 vjet më parë mësuesit shkodranë.Jahja Domnori,Prenkë Jakova,……
Në vitin 1941,Ministria e Arsimit emëroi për zonën e Ulqinit mësuesin Jahja Domnorin i cili ishte i pajisur me një kulturë të gjerë pedagogjike dhe me një përvoje të mirë pune për hapjen e shkollave të reja, si në Dibër,Vlorë,Durrës e në Shkodër. Ai do të kryente detyrën e Drejtorit dhe Inspektorit të zonës në N/prefekturën e Ulqinit.
Duke pasur në varësi të gjitha rrethinat e Ulqinit, kishte nevojë për mësues të devotshëm, pasi njerëzit atje ishin të etur për shkollën shqipe e cila deri atëhere ishte e ndaluar.
Këte detyrë e mori përsipër vetë inspektori i zonës,mësuesi Jahja Domnori,që të zgjidhte mësues nga familje të nderuara intelektuale, duke shfytëzuar njohjet që kishte me ta.
Mësuesi J. Domnori, ishte njohur me babain e Prenkë Jakovës,Kolen, kur ishin bashkë në luftën e Koplikut,me 1920. Kola,me origjinë nga Gjakova, ishte ndër organizatorët e mbrojtjes së kufijëve kombëtar nga agresioni jugosllav.Dy familjet kishin ruajtur një miqësi të sinqertë.Për këte, trokiti në derën e Gjakovarëve, për të inkuadruar djalin e tyre, Prenkën, në këte detyrë fisnike.
Më mirë e përshkruan vetë Prenka këte lidhje në kujtimet e tij.Ai kishte respektin me te madh për Zotni ,Jahon,(kështu e thërriste Prenka) Ke andje t’i lexosh ato shënime, me një gjuhë të bukur shkodrane, ku Prenka i ka dhënë melodinë e shpirtit te tij.
“Nji ditë, tek po lexojshe diçka në revisten “Hylli I Drites,”në oden e vogël u fut nana Rozë,me duert e saja tanë shkumë sapunit e tanë preokupim, e më thotë se ka ardhe nji mik i shtepisë tonë,Jaho Domnori, që ishte drejtor i shkollës fillore të Ulqinit.Unë tue e njoftë mirë zotni Jahon,lashë librin e dola menjëherë në oborrin tonë të vogël,ku nana Rozë e kishte vendue në nji karrike thuprash .Pasi u falme me njeni tjetrin, ai me propozoj që të shkojshe si mësues në katundin e Katërkollit,në Anë të Malit,se në ate zonë kishte marrë edhe mësues të tjerë prej Shkodret, si Viktor Kicin,Prenke Shiroken,Shuk Shllakun,Ramadan Millen,Zef Berishen e shumë të tjerë.
Unë si me marifet ja hodha fjalën,për me më marrë në Ulqin,e aj plot deshirë,me premtoj,se do ta realizonte këte deshirë timen,por në të ardhmen.
Me që të gjithë mësuesit, që më përmendi Zotni Jahoja i njifshe mirë,pranova pa ma të voglin hezitim.
Nana tuj i prue nji kafe tarnake, e tuj fluturue prej gzimit e falnderonte zotni Jahon për interesimin e tij. Ajo ju lut edhe për vllaun tem,Çeskun,për me i gjetë nji vend edhe atij,se i pelqente natyra dhe puna si mësues”.(nga kujtimet e P.Jakoves )
Pa urdhëra nga lart,por me një bisedë të hapur e të sinqertë drejtori i shkollës e zgjodhi personelin me mësues që e donin Atdheun dhe përparimin e Kombit.
Eshte historik ,fjalimi që mbajti drejtori i shkollës J.Domnori ditën e hapjes së shkollës shqipe në Ulqin,me prindër,mësues dhe autoritetet vendore.
“Arsyja e mbledhjes sotme s’asht tjetër vetem se dishroj me pasë nji marrdhanie me ju, me qellim qe t’u japim edukaten e duhun femijve tuaj.
Andrra që keni pasë pamë tash sa kohë, se nji popull që ruen gjuhën e vet ,aj ka ruejt çilsin e rrugës së indipendencës u shfaq sot si drita e syve .Kjo gjuhë e ruejtun prej jush,si prushi në gji duhet punue, e këte punë e ban shkolla…
Shkolla përpiqet me pregadite qytetarë e qytetare të respektueshem ndaj ligjeve, me dashtë tek s’ban Atdheun, e krejtë të gadshëm me ba çdo sakrificë për te.”(nga shenimet e J.Domnorit)
Ky ishte motive kryesor i të gjithë atyre që punuan pa u ndalur për të përhapur dijet me gjuhën e bukur shqipe.
Kështu veproi edhe Prenka,djale i ri.Ai shpesh ndeshej me prindër të cilët ia drejtonin pyetjet pa kuptuar, në gjuhën sllave,por Prenka me dashuri dhe admirim për ata njerëz të mrekullueshem,u thoshte :”O vllazen,kjo asht shkolle shqipe, mos ma permendi ma pjevanjen por me thoni :A..din..me ..këndue ..mirë ..shqip.”

U përurua në Staten Island- Nju Jork, libri “Fitorja e Kosovës në duart e Dibrës”

March 30, 2015 by dgreca

Daci : “Libri vjen si një mesazh solidariteti në këto ditë të vështira e të trazuara jo vetëm për shqiptarët, por për mbarë njerëzimin”/
STATEN ISLAND NEW YORK : – Në Klubin e dibranëve – “Dibra” në ishullin Staten Island – New York, dje në mesdrek, pas rrugëtimit të tij – në Tiranë dhe Dibër e Madhe, u përurua libri “Fitorja e Kosovës në duart e Dibrës” i autorit Fatos Mehdi Daci.
Veprimtaria u organizua nga Shoqata Atdhetare “Dibra”, në bashkëpunim me disa veprimtarë të këtij komuniteti. I pranishëm ka qenë edhe vetë protagonisti i këtij libri- ose personazhi kryesorë i romanit , Sakip Veliu, i cili në mungesë të autorit, ka dhuruar për të gjithë pjesëmarrësit nga një libër me autografin e tij, edhe në emër të autorit.
Në këtë veprimtarii ishin të pranishëm, një grup veprimtarësh ,drejtues dhe përfaqësues të shoqatës Atdhetare Dibra, miq, kolegë, dhe dashamirë të autorit dhe personazhit kryesorë të librit,:Ylber Pilku, Arben Rrustja, Lavderim Koxha, Arif Mjeshtri, Imer Rusi, Qamil Çela, Lirim Mashkulli, Rrustem Arapi, Agron Efendia, Selaudin(Dini) Radoveshi, Rrape Ruci, Enver Hasanbelliu, Dr. Adem Harxhi, Prof. Skënder Kodra, Shpend Koleci, Tomë Paloka dhe Hysen Kosovrasti.
Pas hapjes së kësaj veprimtarie kulturore nga drejtuesi i saj – gazetari i komunitetit Beqir Sina, i cili shprehu kënaqësinë që promovimi i këtij libri po nxjerr në pah disa nga vlerat më të spikatura dhe vyrtytet e çmuara tek Dibranët, si historia e tyre kombëtare, bujaria, trimëria, zemërgjerësia, fisnikëria, ka qenë recenzuesi i këtij libri Hysen Kosovrasti, i cili lexoi referatin me titull: “Fitorja e Kosovës në duart e Dibrës” i autorit Fatos Daci – Histori të pazakonta njerëzore nga lufta e vitit 1999 në Kosovë.
Shkrimtari dhe publicisti, nga Dibra e Madhe, Kosovrasti, foli gjatë referatit të tij, për traumën kosovare, dëbimin e tyre si dhe përkrahjen e dhënë të dëbuarve nga shqiptarët e Shqipërisë dhe Maqedonisë.
Ai më tej shtoi se familja katëranëtarëshe e Abdyl Bahtirit nga Sibovci i Podujevës, jo vetëm që i gjeti dyert e zemrat e hapura në familjen e Sakip Veliut, pasi ata emigruan në SHBA, ndërsa vogëlushen Fitoren e ritën dhe në moshën shtatë vjeçe arritën t’a bëjnë me bashkim biologjik me familjen. Sakaq, fatmirësisht ajo sot është 16 vjeçe, dhe rritet e shëndetshme dhe e lumtur, tha Kosovrasti.
Më pas rencenzuesi nënvizojë, atë se autori Fatos Daci, në romanin e tij një histori njerëzore e pazakontë vjen me këtë roman me një titull provokativ dhe metaforik “Fitorja e Kosovës në duart e Dibrës”, roman ky që përshkruan në të edhe dëbimet e dibranëve, që u bënë nga serbët pas kryengritjes anti serbe të dibranëve në vitin 1913, luftën e vitit 1999, heroike të UÇK-së dhe ndihmesën e koalicionit të madh të Natos me në krye SHBA kundra forcave ushtarake e policore të ish–Jugosllavisë, së mbetur të asaj kohe e cila me Kosovën shënojë edhe shpërbërjen e saj”.
“Në këtë kontekst, përshkruhet tha në rencezën e tij – Kosovrasti, edhe ardhja e 10 mijë vëllezërve dhe motrave nga Kosova të larguar me forcë nga shtëpitë e tyre, nga maskrat, dhuna, dhe përndjekja e tyre, nga policia, ushtria dhe forcat paramilitare serbe, për të gjetur strehim- bujarinë dhe hapjen e zemrës dhe shtëpive të tyre në Dibër e Peshkopi, duke treguar si i gjithë populli shqiptar atë humanizmin e pashoq të treguar në rastin e luftës së Kosovës, i cili është humanizmi ekstrem i shkallës sipërore, mirësia dhe bujaria shqiptare”
Kurse, duke folur për autorin, Kosovrasti, tha se Fatos Daci me këtë libër vë edhe një gurë për atë që pësoi populli i Kosovës Martire, duke thurur ngjarjen në roman me protagonist kryesor një vajzë shtatë vjeçare, e cila edhe nga Amerika e largët ëndërron për vendlindjen, Dibrën, si shumë moshatar të saj, duke kujtuar natyrën e bukur të këtij qyteti, ku ajo ka përjetur momentet më të dashura të jetës së saj, që ndoshta nuk mund t’i hasë as atje ku ajo tani jeton…..”
Më pas përshëndeti të pranishmit shkrimtari Tomë Paloka, i cili shprehu kënaqësinë që promovimi i këtij libri me vlera të veçanta të kombit shqiptarë, bëhet në mesin e një komuniteti të dalluar në Nju Jork, pra si tha ai komunitetit Dibran.
“Dashamirë të fjalës së shkruar Shqipe, tha folësi kryesorë i këtij promovimi – botuesi i Revistës “Trojet Tona” Tomë Paloka, shkrimtar dhe publicist, duke vlersuar pjesmarrjen tuaj në këtë promovim të këtij libri, përkatësisht, romanin “Fitorja e Kosovës në duart e Dibrës”, e shkrimtarit Fatos Daci, ne i bëjmë një nder autorit, dhe personazheve të këtij romani, por edhe vetes tonë, sepse këtu në Amerikë – kurbet pra, ne kemi mundësinë të marrim në dorë një libër në gjuhën shqipe, i cili është edhe një “pikë uji” në liqenin e madh të kulturës sonë kombëtare. Dhe, aqë më tepër kur një libër siç është ky që promovojmë sot, është ai libër që pasqyron jetën tonë, edhe me atë dhimbjen e saj si plagë e kahershme e të gjitha atyre dhimbjeve të mëdha që kaloi kombi ynë, me ato ikjet e vazhdueshme nga trojet e tona, ndër shekuj të detyruar nga pushutuesit e ndryshëm shekullor”.
Më pasë për t’a bër edhe më të larmishëme këtë veprimtari Paloka, recitoi një poezi të publikuar vite më parë në revistën e tij “Trojet Tona” të potetit të ndjerë Qerim Ujkani, poezi e cila i kushtohet baladës me krenare të femrës shqiptare, sidomos atyre që u bën pjesë të eksodit dhe genocidit biblik të luftës në Kosovë në vitin 1999,e shoqëruar me një fotografi të një nëne shqiptare me një fëmijë në dorë duke përjetuar eksodin, fotografi që tha Paloka bëri xhiron e botës në atë kohë.
Promovimin e librit “Fitorja e Kosovës në duart e Dibrës” – Një histori Njerëzore e Pazakontë, e autorit Fatos Daci, u përshëndet edhe nga Kryetari i Akademisë Shqiptare-Amerikane të Shkencave, Prof. dr. Skender Kodra, i cili mes të tjerave ka ngritur lart bujarinë dhe fisnikërinë dibrane. Kurse, në emër të Shoqatës Atdhetare “Dibra”, përshëndeti kryetari i kësaj shoqate zoti Musa Paçuku.
Ky libër u mirëprit dhe u vlerësua edhe nga veprimtarë të dalluar të komunitetit, si professor Esat Ahmeti, Dr. Adem Harxhi, zoti Lavdërim Koxha dhe poeti Shpend Koleci, i cili recitoi edhe një prozë nga libri “Fitorja e Kosovës në duart e Dibrës” –
Sakip Veliu – në emër të tij, dhe autorit të librit falenderoi të pranishmit, dhe panelistët, të ftuarit specialë dhe në veçanti bashkëshorten Bujaren dhe familjen e tij, për motivimin e tyre të vazhdueshëm në këtë histori, e cila është e përshkruar me aq mejshtëri në faqet e këtij libri, nga autori i saj.
Mësimdhënsi nga Dibra e Madhe në pension, Sakip Veliu, më pas duke falënderuar autorin Fatos Daci, gjeti rastin në mënyrë të veçantë, të shpreh një mirënjohje dhe faleminderim edhe për bashkëshorten e tij Bujaren, e cila tha ai për koicidencë si pjesë e kësaj ngjarje të këtij romani, ka edhe emrin sinjikativ të kësaj dashurie dhe fisnikërie të gruas shqiptare – bujarinë dhe dashurinë e nëns për fëmijën. Veliu, drejtojë edhe një faleminderim për fëmijët e tij, për përkrahjen dhe mbështetjen që i kanë dhënë, atij, duke permendur mes tyre edhe shtypin shqiptar , gazetarët e mrekullueshëm dhe të palodhshëm si gazetarin Rexhep Torte, Nefail Spahiu, në përcjelljen hap pas hapi të kësaj historie, që lidhet me luftën në Kosovë, eksodin biblik të shqiptarëve.
Tek faleminderimet teksa i permendi të gjithë me radhë ai tha se :” Nuk mund të le pa permendur edhe Qendrën Medicinale Dibër, Dr. Lulëzim Mela, Ylber Kokale, stafin e motrave mendicinale, me Bardha Tominja, që për çdo çast u kudesën për shëndetin e Fitores”.
Në mbyllje të kësaj veprimtarie kulturore drejtuesi i saj – gazetari i komunitetit Beqir Sina, lexoi biografinë e autorit, dhe mesazhin e dërgura prej tij për këtë libër.
“Ky autor paraqitet para publikut shqiptar me këtë vepër të madhe, tha Sina, pasi 45 vjetë me radhë ka shkruar e publikuar shkrime të shumta në shtypin e përditshëm dhe periodik shqiptar si dhe deri tani ka botuar 35 libra, çka i bie përafërsisht “çdo vit një libër”….. Gjatë 10 vjetëve të fundit, Daci ka botuar 11 vepra të tjera letrare e historike, përfshirë veprën madhore “Enciklopedia e Dibrës”, në vitin 2006, duke botuar në të njëjtën periudhë tri gazeta “Dibra”, “Zëri i Lirë” e “Trojet Shqiptare” dhe duke shkruar intensivisht artikuj në më shumë se 12 organe të tjera publicistike të vendit tonë.Deri tani ai ka botuar 7700 faqe libri, ku gjenden 1892 portrete individuale, 20.000 emra dhe mbiemra, të cilët janë të listruara me 2541 fotografi. Fatos M. Daci është fitues e disa çmimve ndërsa Komuna e Lurës e ka nderuar me mirënjohjen “Qytetar Nderi”./Photo credit Esat Ahmeti/

De Biasi: Fitore e rëndësishme, lojtarët treguan karakter

March 29, 2015 by dgreca

Pere Rezultatin me SERBINE- Per France 2016 De Biasi tha se shumë do te varet nga vendimi i Keshillit te Arbitrazhit Sportiv ne Lozane ne 17 prill. “ Nese Kas do te na jape tre piket do te mund te jemi me afer kampionatit europian”./
ELBASAN-Trajneri i Kombëtares shqiptare, Giovani De Biasi e ka vlerësuar si mjaft të rëndësishme fitoren e sotshme të Shqiperise 2-1 ndaj Armenisë në rrugën drejt kualifikimit për në kampionatin Europian “France 2016”.
Por De Biasi ka shtuar se shumë do te varet nga vendimi i Keshillit te Arbitrazhit Sportiv ne Lozane ne 17 prill. “ Nese Kas do te na jape tre piket do te mund te jemi me afer kampionatit europian”, eshte shprehur tekniku De Biasi.
De Biasi eshte shprehur se sot shume prej lojtareve nuk ishin ne formen e tyre me te mire, por ai ka vleresuar impenjimin e tyre. Trajneri ka veçuar lojen e Mergim Mavrajt, qe “megjithëse ka pasur dëmtime dhe probleme të tjera familjare këte javë serish zhvilloi nje ndeshje te madhe duke treguar se ka nje zemer te madhe”.
De Biasi e ka cilesuar ndeshjen e sotme si nje takim qe ia vlen ta luash, duke theksuar se ne ndeshje si keto ia qe lojtaret te japin maksimumin.
Ai tha se, “sot isha ne kishe ,por dola shpejt se nuk më lanë kamerat. Patem shumë shtylla dhe dukej se ishim pa fat.Jam shume i lumtur nga kjo ndeshje.sigurisht Armenia nuk ka emrin e Francës dhe Italisë por lojtarët treguan se e donin fitoren”.
“Per ne ishte primare.fitorja por duhet te rikarikojme bateritë për ndeshjet e ardhshme”, tha De Biasi.

SHQIPERIA, INEKZISTENTE NE PJESEN E PARE, E MREKULLUESHME NE TE DYTEN

March 29, 2015 by dgreca

Shqiperi-Armeni 2:1/
Stadiumi I Elbasanit/
Shikues: 13.000./
Gjyqtarë: David Borbalan, Raul Kabanjero, Roberto Diaz Perez, Horge Prieto.
Shqipëria: Shqipëria: Berisha, Hysaj, Cana, Mavraj, Agolli, Kukeli Xhaka, Abrashi(Lenjani), Memushaj(Gashi), Roshi (Salihi) dhe Cikalleshi.
Armenia: Berezovskiy, Hambardzumyan, Arzumanjan, Andonyan, Harutyunyan, Yedigaryan, Manucarjan, Mkhitaryan, Pizzelli, Ghazaryan dhe Movsisyan.
Shqipëri-Armeni 2:1
Shikues: 13.000.
Gjyqtarë: David Borbalan, Raul Kabanjero, Roberto Diaz Perez, Horge Prieto.
Shënues: Mavraj (77’), Gashi (81’) – Mavraj (4’-autogol) .
Kartonat e verdhë: Cana, Kukeli, Cikalleshi – Pizzelli, Hambardzumyan , Arzumanjan.
Karton i kuq: Hambardzumyan (Pas dy të
Shqipëria: Berisha, Hysaj, Cana, Mavraj, Agolli, Kukeli, Xhaka, Abrashi (Lenjani 46’), Memushaj (Gashi 46’), Roshi (Salihi 69’) dhe Cikalleshi.
Armenia: Berezovskiy, Hambardzumyan, Arzumanjan, Andonyan, Harutyunyan, Yedigaryan (Koryan 84’), Manucarjan (Hovhannisjan 67’), Mkhitaryan, Pizzelli, Ghazaryan dhe Movsisyan.

Kemi fituar nje ndeshje te veshtire me nje ekip as te foret as te lehte. Pjesa e pare ka qene zi per Kombetaren shqiptare. Dukej se tekniku Italian I natyralizuar nuk u kishte gjete vendin lojtareve dhe skema e perdorur ishte jo efikase. Filimi na dha nje ekip t empire, qe pa u mbyllur minuta e kater kapitulloi. Jo vetem rezultati 0-1 gajte pjeses se pare, por edhe loja, ishin ne diten me te zeze te Kombetares. Kjo pjese e pare tregoi se ne kundertehnie me euforine, Franca eshet gjithnje e e me larg Shqiperise. Pjesa e pare konfirmoi se kjo kombetare nuk mund te shkoje ne France. Ky ishet realiteti I pjeses se pare.
Vecse pjesa e dyte ishte si ne film. Gjithcka u permbys ne favor te Kombetares Shqiptare dhe teknikut De Biazi.
Zevendesimet dhane efekt. Ne fakt Shqiperia nuk e ka komodiettin qe te lere ne stol Gashin, me te mirin e Bazelit dhe Lenjanin, qe ka shpirt kombetar en fushe. Pak minuta pasi Shqipëria barazoi rezultatin me Armeninë me Mërgim Magraj, Shkëlzen Gashi ka realizuar për të rikthyer epërsinë në favor të Shqipërisë, ne 2 me 1 per Shqiperine.
Shqipëria e nisi pjesën e dytë me dy zevëndësime. Nga fushe u larguan Memushaj e Abrashi, per tu futur Shkëlzen Gashi e Ermir Lenjani.
Ndeshja minute pas minute
73′ Cikalleshi sërish i pafat sot. Sulmuesi mer topin brenda zonës dhe godet menjëherë por është përsëri shtylla ajo që i thotë “jo”
71′ Sërish një mundësi e mirë për Shqipërinë. Mvraj mer një top afër 16 metërshit dhe gjuan fluturimthi por topi ndalet me vështirësi nga portieri armen
70′ Armenia me 10 lojtarë. Pixeli ndërhyn keq ndaj Lenjanit dhe arbitri e ndëshkon me kartonin e dytë të verdhë duke e larguar nga fusha
69′ Largohet nga fusha e lojës Odise Roshi dhe në fushë hyn Hamdi Salihi
64′ Goditje dënimi për Shqipërinë nga një distancë e largët, ekzekutimin e merr përsipër Gashi që gjuan fuqishëm por topi përfundon ngjitur me shtyllën
63′ Kundërsulm i shpejtë i armenëve dhe për pak portieri Berisha zihet në befasi
58′ Cikalleshi merr një pasim të gjatë dhe pengohet brenda zonës dhe pretendon për penallti, por nuk është i këtij mendimi arbitri
55′ Zbritje e shpejtëe kombëtares shqiptare, Lenjani merr një pasim brenda zonës dhe kthen topin për shokët e tij, aty përfiton Gashi që gjuan me të djathtën, por goditja e tij është e dobët dhe ndalet nga mbrojtësi
52′ Një tjetër krosim i rrezikshëm nga Agolli në krahun e majtë. Lenjani i gjetur brenda zonës kërcen mbi të gjithë dhe godet, por topi përfundon jashtë
46′ Shqipëria e nis pjesën e dytë me dy zevëndësime, largohet Memushaj e Abrashi, në fushë hyn Shkëlzen Gashi e Ermir Lenjani
45+1’ Tjetër rast shënimi për Shqipërinë! Sokol Cikalleshi gjuan me kokë, por portieri armen pret topin.
45’ Shqipëria rrezikon sërish përmes një harkimi nga Agolli, por Lorik Cana gjuan vetëm jashtë portës.
44′ Goditje dënimi për Shqipërinë në krahun e majtë. Agolli e merr përsipër duke krosuar drejt zonës por aty nuk munden dot të përfitojnë futbollistët shqiptarë
40’ Cana harkon nga ana e djathtë për një rast tjetër të Shqipërisë, por portieri kundërshtar kap topin.Ermir Lenjani ngrihet në nxemje për Shqipërinë
37′ Karton i verdhë për Pixelin, mesfushori ndërhyn keq ndaj Xhakës
36′ Memushaj merr një pasim perfekt brenda zonës por arbitri ndal lojën për faull të shkaktuar nga mesfushori shqiptar. Rast i dyshimtë
34’ Goditet shtylla e Armenisë! Sokol Cikalleshi gjuajti furishëm, por topi goditi vetëm shtyllën e majtë të portës kundërshtare. Mbetet 1:0 në favor të armenëve.
23′ Kundërsulm i shpejtë në krahun e djathtë për Shqipërinë me Odise Roshin, mesfushori kroson rrezikshëm drejt zonës por aty nuk përfiton dot Cikalleshi dhe topi largohet nga mbrojtësit armenë.
20′ Tension në shkallët e stadiumit mes tifogrupeve shqiptare, policia shoqëron disa persona
19′ Cana ndërhyrje të gabuar, ndëshkohet me karton të verdhë
18′ rast ideal për Shqipërinë. Sërish është Agolli që jep një krosim perfekt në zonë nga krahu i majtë dhe aty Abrashi edhe pse shtatshkurtër, kërcen mbi të gjithë dhe godet me kokë por topi përfundon ngjitur me shtyllën
16′ Shqetësim për Hysajn, mbrojtësi ndjen dhimbje në kofshë por vazhdon të mbetet në fushë
14′ Një sulm i shpejtë i Shqipërisë me Roshin. Topi kalon në të majtë te te Agolli dhe ky i fundit e kroson menjeherë drejt zonës, aty Xhaka kërcen mbi të gjithë dhe gjuan me kokë por goditja e tij përfundon jashtë