Nga Spartak Ngjela/
Është e njohur tani se të gjitha historitë e pushteteve personalë kanë një ngjashmëri thuajse identike, kur është fjala për arbitrarizmin dhe forcën që ushtrohet me demagogji për një “qëllim të madh të përbashkët”.
Në fakt, këto tani janë vetëm ngjarje të shoqërive të pazhvilluara, ku pushteti dhe gënjeshtra janë e njëjta gjë. Kjo po ndodh edhe sot në qeverisjen Rama: një hall për të mbuluar dështimin në qeverisje.
Dhe pyetja është kjo: ku ka ndodhur dështimi?
Dështimi po vjen e po thellohet dita- ditës, se ky kryeministër nuk gjeti dot para për ta nxjerrë vendin nga kriza financiare. Remitancat e emigrantëve, që deri para dy vjetësh kanë qenë rreth 25 përqind të GDP, janë në një rënië drastike, kurse prodhim s’ka – atëherë, si do të jetojnë shqiptarët?
Por këtu vjen e spikat naiviteti i një kryeministri që po bie edhe ky në injorancën e Enver Hoxhës, sepse e mendojnë pushtetin mashtrim.
Enver Hoxha, pasi iu pre ndihma kineze, e mendoi veten të humbur në lidhje me zhvillimin e brendshëm.
Po, si shtet, kishte rezerva deri në pesë vjet.
Filloi të prekë rezervat shtetërore, dhe kur e pa se, askush nuk po i jepte ndihma pa kushte kundër tiranisë dhe terrorit shtetëror që ky ushtronte ndaj popullit të vet, mendoi aplikimin e fundit të tij dhe të vetë regjimit – deshi ta shfrytëzonte deri në palcë fshatarësinë për ta gjetur këtu burimin e të ardhurave në mbajtje të pushtetit.
Prandaj iu hoqi atyrë gjithçka private, tokë e bagëti, madje edhe pulat, dhe krijoi “tufzat” e tij të famshme.
Si përfundim? Asgjë.
Hoxha mendoi se kështu ata do të risnin më tepër prodhimin, sepse do t’i kushtoheshin tërësisht “pronës së kooperativës”. Po, jo vetëm që kjo s’ndodhi, por, gradualisht ra edhe prodhimi në mënyrë drastike.
Fshatarët u sulën në dy drejtime: edhe të prodhimet e tyre të kooperativave, që i merrnin natën sepse nuk kishin çfarë të hanin; por edhe i ranë tregut të qytetit.
Ky ishte fund i regjimit komunist në Shqipëri, që sigurisht e merritonte sepse, pasi kishte ardhur nga marrëzia e Enver Hoxhës, po nga marrëzia e tij ra aq keq, sa tani nuk dinë se ku kanë dhe kokën.
E njëjta gjë do të ndodhë edhe me Ramën. Ky i ka hyrë të njëjtës rrugë të marrë: po i bie kapitalit me gjoba dhe me mjete të tjera represive, duke menduar gabimisht se kështu do të gjejë paratë pët të ndenjur në pushtet.
Qesharake.
Informaliteti sot në Shqipëri është fenomen objektiv; dhe kush s’e kupton këtë, shkon te represioni shtetëror.
Kjo do të rrënojë tregun, dhe rrënimi i tregut do të rrënojë vetë kryeministrin, i cili do të fluturojë keq e më keq.
E vetmja shpresë për të gjetur burim financiar për të ringjallur ekonominë shqiptarë, nuk është zhvatja e kapitalit privat, sepse ajo të jep pará sot dhe të gropos nesër.
Paraja fitohet me politikë. Paraja dhe politika aktuale është vetëm te Bashkimi Europian dhe askund tjetër.
Kjo është e vetmja politikë dobiprurëse; dhe të gjitha të tjerat, qofshin në Pekin apo Moskë, janë vetëm iluzione si ato të Ramiz Alisë.
Por ky kryeministër rastësor nuk di të bëjë reforma, dhe BE pa reforma nuk i afrohet.
Politika e tij me dobi për të nxjerrë vendin nga kriza financiare që po e pllakos për ditë e më shumë këtë vend, është vetëm reformimi i shtetit shqiptar, sipas kushteve që ka vënë Bashkimi Europian.
Kjo në fakt është prá, por, në të njëjtën kohë, historikisht, ky është i njëjti ngërç apo bllokim që pllakosi Enver Hoxhën.
Edhe Hoxhës, që t’i jepnin pará, i kërkonin reforma, por ai i kishte frikë reformat se i rrezikonin pushtetin personal, prandaj mendoi të shkatërrojë vetë shoqërinë, gjithë po me mendimin se do ta shfrytëzonte atë deri në palcë.
Ky ka qenë fund i tij, dhe, siç shihet, ky do të jetë edhe fundi i Ramës.
Të dy njëlloj: nuk bëjnë reforma.
Po Rama e di këtë? Nuk besoj se e di, përderisa ka filluar edhe ky të ketë shpresë që të jetojë ne pushtet me “tufëzimet” që shpiku Enver Hoxha.
Tregu kapitalist është kapriçioz: ai nuk të lejon që të dalësh jashtë regullave të tij, se ndryshe shpërbëhet për të sjellë krizë të menjëhershme, dhe erupocion shoqëror.
Rama duhet të matet mire: po nuk bën dot reformat dhe s’plotëson dot kushtet që i ka vënë Bashkimi Europian, duhet të largohet. Deviza politike që nga viti 2013, kur u rrëzua Sali Berisha është: “lufta kundër korrupsionit”. Kjo është reforma, sepse pa këtë reformë shtetërore, e ardhmja e Shqipërisë është pa shpresë./Mapo
MEDIOKER
Nga Faik KRASNIQI/
Njeriu nuk lind i mësuar. Mëson rrugës… E, megjithatë, shpesh në jetë jemi mediokër, përderisa kufizojmë përpjekjet vetjake për të mësuar më shumë, për të gjykuar më thellë!
Unë nuk mund të përkufizoj njerëzit si mediokër, pasi çdo njeri ka lindur për të qenë kreativ në varësi të gjenit dhe trashëgimisë. Edhe një punëtor i thjeshtë ose një njeri i rëndomtë, pijanec e diçka e tillë, mund të dalë jashtë përkufizimit të mediokritetit.
Tani problemi qëndron në atë se në cilën alternativë është njeriu me aftësi të mëdha.
Një njeri negativ që është mësuar tërë jetën e tij të vjedhë, besoj nuk e ka të vështirë të hyjë brenda në shtëpinë e një fqinji e të vjedh në mes të natës pa problem fare dhe ky akt përbën një akt me vlerë negative dhe nuk mund ta quajmë mediokër. Një politikan i aftë tregon vlerat e tij para popullit të tij. Një doktor gjithashtu. Një mësues gjithashtu. Etj.
Populli shqiptar në përgjithësi është mediokër përsa i përket kulturës, arteve, shkencave dhe shumë fushave, sepse mediokriteti nuk shkulet nga njeriu duke mos i kultivuar atij një veprim interesant dhe të dobishëm.
Megjithatë, po të ishte se bota do të ishte mediokre, besoj sot nuk do të ishim aty ku jemi.
BUÇPAPAJ FITON ÇMIMIN E CIKLIT MË TË MIRË “OENEUMI”
*POETI MUJË BUCPAPAJ MERR ÇMIMIN E CIKLIT MË TË MIRË “OENEUMI” në Festivalin Ndërkombëtar të Poezisë “Ditët e Naimit”, Tetovë/
*“Ky çmim vjen pas disa vlerësimeve ndërkombëtare që poeti shqiptar ka marrë vitet e fundit.”/
Nga Vilhelme Vrana Haxhiraj/
Është mbyllur Edicioni XVIII Festivalit Ndërkombëtar të Poezisë “Ditët e Naimit”, i cili u mbajt në Tetovë prej 16 – 19 tetor 2014.
Poeti i mirënjohur Mujë Buçpapaj është vlerësuar nga juria e festivalit me Çmimin “Oeneumi”, “Për ciklin më të mirë poetik”(For the best poetry cycle). Ky çmim vjen pas disa vlerësimeve ndërkombëtare që poeti shqiptar ka marrë vitet e fundit.
Pesë muaj më parë (në Qershor 2014), Organizata Ndërkombëtare Kulturore “Kafeja e ideve”, në Athinë dhe UNESKO i kanë dhënë poetit M.Buçpapaj çmimin “Aleksandri i Madh i Artë”, çmim i fituar tre vjet më parë edhe nga poeti i mirenjohur shqiptar Ali Podrimja. Arsyet e dhënjes së çmimit i referohen kontributit të Buçpapajt në poezi. “Shkrimtari krijon një shkollë të re poetike model në ndertimin e vargjeve dhe përshkrimit të përvojave të vështira, të cilat ndërthuren bashkë nëpërmjet vragjeve, që kërkojnë analizë të thellë në mënyrë që të bëhet e kuptueshme rëndësia e kuptimeve dhe vargjeve të cilat hapin rrugë të reja të shprehjes poetike.”
Në edicionin e sivjetëm të Festivalit të Tetovës ishin të ftuar 40 poetë të njohur nga vende të ndryshme të botës si: SHBA, Argjentinë, Kolumbi, Danimarkë, Islandë, Gjermani, Francë, Itali, Poloni, Izrael, Greqi, Turqi, Iran, Kroaci, Slloveni, Bullgari, Serbi, Bosnjë dhe Hercegovinë, dhe poete shqiptare nga Mali i Zi, Shqiperia, Kosova dhe Maqedonia.
Ashtu si edhe në festivalet e tjera, në programin e këtij edicioni ishte parashikuar edhe botimi i një antologjie me cikle poetike nga të 40-të poetët pjesëmarrës, prej nga u shpall edhe cikli më i mirë “OENEUMI”për poetin Mujë Buçpapaj. Sqarojmë për lexuesit se “Oeneumi” është emri Ilir i Tetovës dhe ka simbolikën e vet të fuqishme jo vetëm poetike.
Mujë Buçpapaj, aktualisht drejtor i gazetës letrare kulturore “Nacional”, është një figurë mjaft e njohur dhe e spikatur në fushën e artit dhe letërsisë. Ai është autor i shumë librave, por edhe i qindra shkrimeve publicistike, kritikave, esseve, studimeve , si dhe përkthimeve kryesisht nga poezia bashkëkohore amerikane. Është autor i disa përmbledhjeve poetike, esseve dhe studimeve, një pjesë e të cilave të botuara në disa gjuhë të huaja. Si një nga poetët më të mirë bashkëkohorë ka fituar disa çmime kombëtare dhe ndërkombëtare.
Më 2009 Shoqata e perkthyesve të SHBA-ve, dhe shoqata e bibliotekave publike te SHBA-ve, i jep Çmimin e parë për libin “THE INVISIBLE VICTORY”, si libri më i mire i botuar në anglisht nga gjuhet e huaja. Libri ju rekomodua studenteve të universiteteve per t’u lexuar.
Më 2010 Revista prestigjioze amerikane “ Translation Revieë” e cila botohet prej 30 vjetesh nga Universiteti i Teksasit në një numër të saj shkruan një studim të gjatë për poezinë e M.Bucpapajt. Revista më e madhe në botë për perkthimin nga gjuhet e huaja, vlerëson “THE INVISIBLE VICTORY”, si libri më i mirë i botuar gjatë atij viti në anglisht.
Në nëntor 2012 libri i fundit i poetit Mujë Buçpapaj “The invisible victory” fitoi çmimin e librit më të mirë i cili qarkullon ndërkombëtarisht nga Organizata Ndërkombëtare Kulturore “Kafeja e ideve” në Selaminë të Athinës.
Për shkollën poetikë të Mujë Bucpapajt kanë shkruar edhe disa nga kritikët më të njohur të letërsisë në SHBA, Greqi, Zvicër, Kroaci, Slloveni, Maqedoni, Mal të Zi, Rumani etj, ku edhe është përkthyer dhe botuar poezia e tij. Në kudër të Festivalit Ndërkombëtar u mbajten disa orë letrare, u hap një ekspozite pikturash, u promovuan libra, si dhe u vizituan lokalitete kulturore dhe historike të qytetit, nën organizimin e shkelqyer të Drejtorit të këtij Festivali, poetit të mirenjohur Shaip Emerllahu. Poeti shqiptar Mujë Buçpapaj, i cili mori pjesë në Festival dhe në ceremoninë e ndarjes së çmimeve falenderoi organizatorët dhe jurinë për çmimin si dhe mbajtjen e veprimtarisë në një nivel të lartë. Ai tha se “vlerësimi ishte një nderim edhe për poezinë bashkëkohore shqipe dhe letërsinë shqiptare në tërësi. “
Sipas njoftimit të jurisë së konkursit
Lista e pjesëmarrësve në të edicionit XVIII Festivalit Ndërkombëtar të Poezisë “Ditët e Naimit”
Sebastiano GRASSO (ITALY) , Maryam Ala AMJAD (IRAN), Kadir AYDEMİR (TURKEY), Silke Liria Blumbach (GERMANY), Bisera Suljiç – BOSHKAILO (BOSNA AND HERCEGOVINA), Mujë BUÇPAPAJ (ALBANIA), Laure CAMBAU (FRANCE), Germain DROOGENBROODT (BELGIUM), Shaip EMËRLLAHU (MACEDONIA), Galina GANOVA (BULGARIA), Laura GARAVIGLIA (ITALY), Brigitte GYR (FRANCE) , Entela SAFETI – KASI (ALBANIA), Trajçe KACAROV (MACEDONIA) , Levent KARATAŞ (TURKEY), Joslin Love KEARSE (SHBA), Dinos KUBATIS (GREECE), Giuseppe NAPOLITANO (ITALY), Bujar PLLOSHTANI (MACEDONIA), Slavica DABEVSKA QIROVSKA (MACEDONIA), Braha ROSENFELD (IZRAEL), Robert SIMONIŠEK (SLOVENIA) , Victoria Slavuski (ARGENTINA), Nicolaj STOCHHOLM (DENMARK), Christos TOUMANIDIS (GREECE) , Björk ÞORGRÍMSDÓTTIR (ISLAND) , Ndue UKAJ (KOSOVA) , Burhanedin XHEMAILI (MACEDONIA), Emine Maliqi – ZAIRI (PESO) (KOSOVA) , Bohdan ZADURA (POLAND), Ilire ZAJMI (KOSOVA), Visar ZHITI (ALBANIA).
NJE DITE NDRYSHE
Nga Mimoza Dajci/
Krahasuar me shtetet e tjera te Amerikes transporti hekurudhor e ai rrugor ne New York perben nje linje perfekte ne sherbim te qytetarit. Duke ekzistuar nje komoditet i tille, fale teknikes bashkohore por edhe punes se mire te disa scientisteve shqiptare, blerja e nje makine ne kete shtet gjigand ndoshta do te ishte (te pakten per ekonomine time) nje lluks i panevojshem, por mos te harrojme se nganjehere te pasurit e nje makine eshte edhe domosdoshmeri. Megjithese nuk i kisha mundesite financiare per te mbajtur makine, halli me beri te blej nje te tille.
Ate kohe punoja turni i dyte ne spital e kthehesha vone ne shtepi, e pas ores dhjete te mbremjes trenat sa vinin e rralloheshin. Nata eshte shume e frikshme ne Bronx. Para disa kohe nje pacient afrikano amerikan i shtruar ne urgjence (aty ku une punoj) me tha se mjeku i kishte thene te dilte nga spitali, pasi nuk kishte ndonje diagnoze serioze ashtu sic kishte meduar ai, por pacienti kerkonte te qendronte ne urgjence deri ne te gdhire sepse kishte frike te shkonte ne shtepi ne ate ore te nates (11pm), qe sipas tij ishte e rrezikshme dhe me pasoja per jeten. Po pse keni frike e pyeta une. Ju jeni edhe mashkull. Ai me pa i habitur e si me medyshje me tha, pse nuk e dini ju qe pas ores dhjete te mbremjes planifikohen vrasjet e vjedhjet ne Bronx. Jo i thashe nuk e di…
Ne fakt flitet shume per dhune, vrasje e grabitje nga individe te ndryshem, pavaresisht, se kriminaliteti ne Bronx keto vitet e fundit ka shenuar renie.
Nuk jam raciste por, nje mbremje duke u kthyer nga puna ne oret e vona te nates nje njeri me ngjyre me ndoqi nga pas ne tren, e kur zbrita nga treni me kercenoi me thike. Ishte vertete e frikshme. Po me kanosej jeta nga nje i panjohur. Te pakten ate njeri nuk e kisha pare ndonjehere. Veshur me xhup e kapuc ne koke (sezon vere) ne duar mbante doreza lekure dhe nje cader te madhe, si duket aty fshihte thiken e krimit e kerkonte me cdo kusht te realizonte ndonje vrasje. Viktimen e gjeti, gjahu ate nate per ate isha une. Ishte ose jo i droguar kete nuk mund ta them. Trenisti ndiqte me shpejtesi itenerarin e rruges, une ndrova vend, u la ne nje sedilje tjeter te vagonit. I panjohuri me doli perballe, me shikonte ngultas panderprerje nen syzet e erreta. Po perjetoja nje moment tmerri. Arrita ne stacionin tim – afer shtepise. Zbrita nga treni “me qetesi” ai me parakaloi ne heshtje, pas nja njezet hapash u fsheh pas nje makine. Mendoi ndoshta se nuk e vura re, nga cadra dallova te nxirte nje send qe shendriste si pasqyre, ishte nje alamet thike, te cilen kur me pa qe e pashe e ngriti perpjete ne drejtimin tim. Si ne nje sprint vrapuesi nxitova per te krijuar sa me shpejt distance ndaj tij. Edhe ai filloi te vrapoje pas meje, por nuk me arriti dot. Fale vrapit te shpejte qe bera e kalimit te nje makine policie aty prane shpetova nga kthetrat e vrastarit.
Kjo histori ishte qe i vuri kapakun cdo ngjarje per te blere makine, duke me detyruar qe edhe pse me sforco te madhe ekonomike te paisesha edhe une me nje mjet qe do te me shpetonte jeten. Me nje fjale i vura nje”arne” ekonomise se jetes time, sigurisht jo te pasur, por relativisht te perballueshme ne saj te punes se perditshme qe bej.
*** *** ***
Stilistja e pemeve
Edhe pse u ndala pak tek ky episod, ideja e ketij shkrimi me largon sadopak kujtesen nga ajo eksperience e hidhur, te cilen nganjehere e quaj si “nje enderr te keqe”, e me orienton tek natyra e fresket e gjelberimi i saj. Pra sic ju tregova me siper halli me detyroi qe te blej makine per te shpetuar jeten nga ndonje sulm i pa pritur pas 13 vitesh qendrimi ne SHBA, e ne nje moshe relativisht jo te re.
Shpesh kur vozisim me makine na jepet rasti te shikojme anes rrugeve peme pafund te mbjella ne menyre simetrike nga dora e njeriut, qe duket sikur sfilojne ne tapetin e gjelber, si dhe parqe te tera me lule. Kur shikon keto bukuri te rralla te qartesohet shikimi e i jep makines ne cdo ore te dites e nates, pasi dashur pa dashur syte te kalojne edhe tek pejsazhi i bukur i natyres.
*** *** ***
Pema eshte nje fenomen natyror e femeror persa i perket gramatikes, por edhe po ta shikosh me vemendje strukturen e saj, ajo eshte e ndertuar me shume feminilitet, si nga trungu ashtu edhe eleganca. Si dhe femrat, pemet e ndrojne pamjen e makeup-in e tyre shpesh, ne te kater stinet e vitit. Lekundjet e perkedheljet e pemeve nga era ne vjeshte e ne dimer te sjellin para sysh vajzat e reja e plote jete qe parakalojne si pasarela mode, apo si vajzat e llastuara qe per te terhequr vemendjen duket sikur thone “Hej kalimtare te dashur egzistojme edhe ne”. Shume bukur, edhe ne i pranojme i shikojme me dashuri pemet qe kemi perqark e sa te mundemi i mbrojme ato nga ndonje dashakeqes.
Interesante ishte kur mesova nga interneti se studiuesi amerikan Sam Van Aken kishte arritur te krijonte pemen e hibritizuar me 40 lloje frutash. Pema e tij ishte kthyer ne nje prodhimtare te shkelqyer, ne cdo kohe ajo ishte e mbushur me lule e fruta te ndryshme sipas stineve te vitit. S’kishte gje me te bukur, nje shporte e madhe me fruta qe mund ta shijosh cdo dite te vitit. E kjo shporte e mrekullueshme me fruta i erdhi si dhurate njerezimit fale shkenctarit amerikan e natyres meme.
Por mos te harrojme se pemet kane nje stil te vecante ne prezencen e tyre. Ato kane nje stil te paarritshem, packa se Lady Gaga apo ndonje artiste tjeter kerkon ti imitoje, perseri pemet mbeten unike ne “stilin” e tyre. Stilistet e pasarelave Giorggo Armani, Gianni Versace sigurisht mbeten legjenda ne biznesin e modes, por ndryshe nga keto emra, emri i stilistes se pemeve eshte shume i thjeshte. Ajo ka nje popullaritet te madh, e per modesti quhet mema natyre. Gjithe jeten e saj brez pas brezi e ka kaluar duke menduar e punuar pa u lodhur qe “fustanet e vajzave te saj” te duken sa me te bukura, pasi ato kane nje larmi ne veshjet e tyre, ndryshe duken ne pranvere, ndryshe ne vere, e ndryshe ne vjeshte e ne dimer.
Mema natyre me fantazine e saj krijon “veshje” per te gjitha stinet e vitit, ne menyre qe pemet te duken sa me terheqese nga fansat e tyre. Cfare perben edhe suksesin e saj. Ajo ndihet e lumtur e krenare qe per cdo sezon pemet kane luk ndryshe cdo kohe. S’ka gje me mahnitese kur i shikojme pemet ne pranvere te mbulura nen kurore lulesh, lloj-lloj ngjyrash roze, te bardhe, te verdhe, te kalter, te purpult, te kuqe. Ato te shijshme jane edhe ne vere se na sjellin kenaqesi me frutat e tyre sidomos tek femijet, jo se frutat nuk u pelqejne te rriturve pasi ato jane te pasura ne vitamina, por te vegjelit gezohen kur kacavirren neper deget e tyre per te keputur ndonje koker molle, dardhe, pjeshke, ftua apo hurme farezeze. Era dhe aroma qe ato na dhurojne eshte kurdohere e kendshme dhe pastron ajrin e ndotur.
– Cfare ere te mire mban porfumi juaj – i tha nje vajze ne nje mbremje shoqes se saj.
– Faleminderit – i tha tjera – eshte porfumi im i preferuar nga lulja jasmin.
Sa here kalojme prane nje peme bliri, mimoze apo kumbulle rruga perqark kundermon ere te mire dhe lulet reflektojne gjithe sharm nen kolorin e tyre.
Per tu ndalur serish tek stilistja e pemeve me duhet te them se asaj i takon me te vertete Cmimi me i Larte i Botes qe duhet te mare nje krijues arti, pasi ajo ne pranver i vesh pemet me lule dhe arome te kendshme, ne vere i mbush me fruta, ne vjeshte i rrethon rrenjet e tyre me gjethet e rena dhe i ngroh me ndonje rreze dielli qe shfaqet ne horizont, ndersa ne dimer i vesh me petkun e bardhe te debores.
Me rastin e Krishtlindjeve debora u hedh bredhave mantelin e bardhe, njerezit i zbukurojne ato me drita, ndersa femijet hedhin valle rreth tyre e marin dhuratat qe u ka sjelle Santa Claus.
Feminilitetin e pemeve e kemi kudo, e na pelqen kur i shikojme sa here ecim apo vozisim me makine neper rruget e gjata e te pafund te botes. Keshtu qe edhe makina eshte ne nje fare menyre nje “domosdoshmeri” per te shpetuar jete e per te shijuar natyren e bukur .
New York, Dhjetor 2014
Hirushja, the first interactive Albanian app for kids
ODA Lab announced the release of the first product of its kind: an interactive gaming and learning app in Albanian for kids. The app is called “Hirushja” and it is an interactive learning tool for children of Albanian descent. HIRUSHJA will be one of the fairy-tails released under Lepuroshi Learning Center, which is a collection of interactive activities that allows young kids to play and learn at the same time while enjoying classic stories and games. The Hirushja app will become available to Android and iOS users on February 15, 2015.
HIRUSHJA is an Albanian app for learning recommended to children age three to eight. It offers a collection of fun activities that are designed to improve literacy through interactive games around classic children’s literature and familiar puzzle challenges such as the Rubik’s cube.
Concept – Message from CEO
“The idea for this product originated out of a real, personal need. I am one of the founders of ODA Lab and a father to a seven-year-old girl. Every summer I send her to my parents’ house in Kosova to make sure that she is exposed to Albanian culture and language. I noticed that shortly after she returns from the trip, she begins to lose everything she has learned over the summer months, because the young mind needs to stay active in order to retain the vocabulary.
Like most modern kids my daughter loves to spend time on her tablet. It has been a great challenge, as a parent, to find meaningful activities for her to engage in during the screen time. As I searched for apps to help her stay connected to the Albanian language, I realized that while there are plenty available to the English-speaking children, there isn’t the same pool of resources for Albanian children to learn interactively. My partners and I decided to put our heads together and create a tool that would allow kids to learn in a fun way in Albanian.
We didn’t want to cut into a child’s play time, in fact, our goal was to make kids feel like they are playing rather than learning and this is why we purposefully created a non-academic interactive tool that is free of drill-based exercises.
Our team dedicated the past year to researching and testing various learning techniques with focus to build out a technology that is effective, visually engaging and easy to use,” stated Rinol Alaj, co-founder and CEO of ODA Lab.
A Message From Our Founders
“We founded ODA Lab with a mission to give back to our community by utilizing the skills and knowledge we have obtained while studying and living abroad.
We are group of globetrotters, with origin from Kosova. Since we left the country of our origins we have established ourselves as professionals around the glove, thanks to the great opportunities awarded to us through higher education and stable economy. Several of us have recently returned home to continue our lives and professional development in Kosova.
With most of our family and friends residing in Kosova we still feel a deep connection to our native community. Throughout our many visits home, and to surrounding territories, we have uncovered that economic barriers prevent people from participating in newer technologies. This exposes them to the dangers associated with the digital divide, which perpetuates socio-economic inequality between the rich and poor countries.
Our mission is to help alleviate the technological gap by creating digital resources with purpose of increasing interactive way through use of latest technology and by working with government officials to solve obstacles around access, connectivity and content availability. We established ODA Lab because we believe that our mission is achievable if we apply creativity and innovation to incorporate digital solutions.
Technology is a powerful tool that has the capacity to change the way people communicate, learn and operate their daily lives. Our long-term vision is to work across cultures and industries to build tech products that improve the lives of the people and strengthen communities.
We begin this journey through our first offering HIRUSHJA, a digital learning tool that allows kids to play and learn at the same time in Albanian language,” said Driton Alaj, Chief Information Officer of ODA Lab.
About ODA Lab
ODA Lab (www.oda-lab.com) was founded early 2014. ODA Lab is an international digital services company with touch points in United States, Switzerland and Kosova, where it houses the main production facilities. It specializes in web and mobile application development, product design, and digital strategy – delivering end-to-end solutions to its clients and consumers globally.
ODA’s Headquarters are located in Pristina, Kosova, with a team comprising of professional Developers, Programmers, Researchers, and Designers which are overseen by the Chief Information Officer (CIO). The PR and Marketing Operations is located in Switzerland and United States, which is led by a team of great researchers with many years of experience brand and market research.
“Our multidisciplinary team consists of computer scientists, graphic designers, marketing specialists, business strategists and human factors researchers. Having a diverse team enables us to form a deeper understanding of industry pain-points and formulate comprehensive, transformational ideas.
We strive to be a holistic, socially conscious enterprise, which means that the products and business solutions we put out into the world must align with our core values – becoming successful, while enhancing the lives of individuals and strengthening communities,” said Alban Nevzati, co-founder of ODA Lab.