Shkroi: Leonora Laçi/Shkoder/ Promovohet në Shkodër libri“ Poeti i Kabashit “ –Prendush Gega “ Artist i Merituar” i Mjeshtrit të Madh të Punës të studiuesit Xhemal Meçi./ “Vin pes Krajlat nëpër det/
Vin pes Krajlat që çoi Eropa,/
Dajn Shqipnin copa –copa”./
Studiuesi i palodhur pukjan Xhemal Meçi që gjatë gjithë jetës së tij hulumtoi me përkushtim të pashterrshëm, duke lartësuar Pukën e mbarë Malësinë me veprat e tij me karakterit shkencor, etnografik, folklorik e historik, së fundmi na paraqet vepren dy vëllimore “Poeti i Kabashit- Prendush Gega- Artist i Meritum”. Me 17 Tetor 2014 në ambientet e Bibliotekës “Marin Barleti” të Shkodrës në bashkëpunim me Muzeun Historik të Pukë u zhvillua promovimi i librit kushtuar rapsodit pukjan Prendush Gegës që në këngët e tij i këndonte çdo ngjarje historike apo dhe përditshmërisë, siq është shprehur dhe studiuesi Prof.Dr Kahreman Ulqini (1963)“Cdo ngjarje, çdo krismë pushke, prekte telat e çiftelisë së Prendushit”. Studiuesi i mirënjohur pukjan Prof. Xhemal Meçi me profesionalizmin e tij na sjell përpara nesh këtë vepër unikale në llojin e vet, që është realizuar me mjeshtëri etnologu, studiuesi, mësuesi që mban mbi vete çmimin e merituar dhe të përligjur plotësisht “Mjeshtër i Madh i Punës”. Në këtë aktivitet promovues morën pjesë profesor e studiues, përfaqsues të pushtetit vendor, media të ndryshme, si dhe miq e dashamirës të Profesor Xhemal Meçit. Përmendim këtu: Prof. dr Artan Haxhi, Tamara Gaci, Prof. dr. Mahir Hoti, Prof. dr Rifat Talani, Prof. Ahmet Osja, Marash Kolaj( nënprefekti i Pukës), Maxhid Cungu( Kryetar i Këshillit të Qarkut Shkodër), Kolonel Bilbil Dervishi etj. Fjala e hapjes u mbajt nga Drejtori i Bibliotekës “Marin Barleti” Gjovalin Cuni, referuan studiuesit Prof. dr.Bajram Xhafa (historian) dhe Sefer Pasha. Në fjalen e se cilit vlen të përmendet vlerësimi që i bën punës kolosale të Studiuesit Xhemal Meçi. Ku Prof.dr. Bajram Xhafa thekson mes të tjerash -“… Por me veprën që ka bërë profesor Xhemal Meçi, njërën nga të cilat po e promovojmë sot, ai i ngriti shkencës së Etnologjisë, vëtës së tij, Pukës e Masësisë, një përmendore. Ku me këtë promovim u jetësuan këngët e Prendush Gegës”. Ndërsa studiuesi Sefer Pasha shprehet -“ Se Prendush Gega është i jashtëzakonshëm, i bën autopsinë shoqërisë së kohës, këngët e tij janë pët tu admiruar. Poeti rapsod Prendush Gega nuk është veç i Kabashit e Pukës por i gjithë Shqipërisë”. Fjalë përshëndetëse mbajti dhe Kryetari i Qarkut Maxhid Cungu e Xhemal Shkjau. U recituan dhe vargje nga këngët e Prendush Gegës që morën mjaft duarktrokitje nga të ftuarit. Vepra dy vëllimore kushtuar rapsodit Prendush Gegës është një vlerë e shtuar për të njohur më mirë historinë e popullit shqiptar, sepse nëpërmjet këngëve është pasqyruar realiteti shqiptar në fund shek XIX dhe fillim shek XX. “Ku kënget e poetit të malësisë Prendush Gegës kishin marr jehonë që prej fushorëve të Kosovës deri në brigjet e Ardiatikut”- citoj këtu Ernest Koliqi-n. Ka shumëllojshmëri në tematikën e këngëve të Prendush Gegës, ku mbizotërojnë motivet patriotike e ngjarjeve historike, ku jepen me mjete të goditura artistike skena historike. Këta këngë shërbejnë dhe si fakte historike për periudhën delikate në të cilën kalonte Shqipërisë. Nga ana artistike, menjanohen detajet e panevojshme, duke u përqëndruar tek dinamizmi i vargut duke shprehur thelbsoren e asaj që dëshiron te transmetoj. Përdorimi i dialogut e monologut si dhe mjaft figurave letrare vihen re dukshëm. Kënget e Prendush Gegës i janë kushtuar figurave si : Halil Musës, Bajram Currit, Pal Marashit, Sali Tahirit, Sadik Hoxha, Ismail Arifi etj. Apo, dhe ngjarjeve si : Lufta e Shkodrës, Lufta e Fletit, duke vlersuar Lajthizën e Malziun, rapsodit ja brenin shpirtin dhe gjëndja nën sundimin turk të Shqipërisë, ku për Rrethimin e Shkodrës nga serbo-malazezët në 1913 thur vargjet: “Esat Pasha u mustak i zi
Po ban fjalë me Mal të Zi
Hiq ket punë s’ta za trimni
Po m’rrethove me Serbi
Hiq pa gjak s’ke mujt me hi
m’merr me t’keq e m’merr me zi
Kullot robin si baktin
Si baktin qi kullot barin
Hej medet si i bahet hallit
Se na u sos mishi i kalit
Njiqind grosh s’i gjindet oka
Krajl Nikolla krye lopa
Nuk po din ça ban europa
Veç po ndez Shkodrën me topa
Po e ndez e te e ka shkri
Nga nji gjyle e hodh per shpi
Ka vra gra e ka vra fmi
Ka qart kish e ka qart xhami”. Dhe në rastin kur në vitin 1903 në Iballë u ndërtua shkolla e re , kundër vullnetit turk, Prendushi thuri vargjet: “Na bajmë shkollën e bajmë saraje, sa për Turkun s’kemi gajle”. Kjo shkollë u ndërtua nga populli i zonës, ku dha ndihmesë dhe Dom Ndre Mjeda me tekste shkollore si dhe mësuesi i parë i kësaj shkolle Kolë Zezaj. Këngët e Prendush Gegës u bën model për “këngtorët” pra shkollat e rapsodisë të mëvoshme. Mjaft përsonalitet të botës Shqiptare apo dhe bashkëkohës kanë dhënë vleresime për Prendush Gegën si Lazër Shantoja, Gjon Karma, Migjeni, Lazër Radi, Prof. Ernest Koliqi, Prof. dr Mark Tirta, Prof. dr. Kahreman Ulqini etj. Vlersimet për Prendush Gegën janë realizuar në mjaft raste dhe në sesione shkencore kushtuar rapsodit pukjan. Vëllimi i dytë kushtuar Prendush Gegës përmban vlerësimet për rapsodin nga personalitet të shkencës e historisë, sesionet shkencore që janë relizuar për të, kujtime e se si e kujtojnë bashkëkohësit e tij. Fjalen e mbylljes e mbajti autori Xhemal Meçi, që falenderoi të pranishmit për pjesëmarrjen, si dhe u ndal tek rëndësia e zhvillimit të promovimit në Shkodër. Duke saktësuar se zgjedhja e Shkodrës nuk ishte rastësore por e qëllimshme, sepse më së tepërmi u vlersua në Shkodër dhe u nxorr në pah Prendush Gega dhe këngët e tij, duke qënë se në këngët e Prendushit zinte një vënd të rëndësishëm ky qytet dhe ngjarjet që po ndodhnin në atë kohë të vështirë. Aq më tepër që luftoj sëbashku me pukjan të tjerë në rrethimin e Shkodrës, studiuesi i mirënjohur Z. Meçi recitoi vargun e Prendushit –“ Shkodra shkret për Shqipni po don me dek”. Pas promovimit u shtrua një koktej si dhe dreke në Grand Hotel Europa që u sponsorizua nga deputeti i Shkodrës Agron Cela. Vepra dyvëllimshme e promovuar tashmë dhe në Shkodër, është pasuri e madhe për folklorin, ku ashtu si Homeri por i maleve shqiptare, Prendushi i thuri vargje heronjëve tanë, ku krijimtaria e tij është një pasqyrim i realitetit.
Politika e Beogradit sulmon Shqipërinë përmes mercenarëve shqiptarë!
Shkruan Asllan Dibrani/
Rastin e ngritjes së flamurit etnik shqiptar mbi Beograd serbët e shfrytëzojnë si propagandë edhe në fushën diplomatike. Nga urrejtja dhe primitivizmi shekullor i tyre, Ministria serbe dhe organet zyrtare deri në kryetarin e tyre Nikoliç, tha se në fluturaken (dronin) me flamur shqiptar ka munguar vetëm eksplozivi në mënyrë që gjithçka të ndërlidhet me terrorizmin. “Është shqetësuese që ekstremistët janë duke shkruar mesazhe të urrejtjes në Manastirin e Deçanit. Gjë që nuk ka as edhe një lidhje ngritja e flamurit me ato teza të tij shoviniste. Pastaj vazhdon citojmë:Shqiptarët janë ata që shkojnë për t’iu bashkuar ISIS-it në Irak dhe Siri”, tha Nikoliç ndër të tjera. Kjo politike që po shfrytëzohet nga qeveria serbe në këto dite dramatike pas eksesit në Studionin e Beogradit , po krijohet një huti nga se vet organet shtetërore të Kosovës dhe të Shqipërisë e deshën atë gjë që lejuan ekstremizmin islamik të krijoj aq hapësire në trojet tona, sa që edhe vet Departamenti Amerikan na e tërhoqi vërejtjen që disa herë. Vet Bashkësia ndërkombëtare po edhe ajo evropiane u prononcuan kundër këtij fenomeni aq brutal dhe antikombëtar…!!! Po ashtu ka krijuar një hamendje se çka po ndodh me shqiptarët, që me aq vrull veprojnë kundër vetvetes, kundër vlerave të veta ,kundër interesave nacionale , sa që vet Beogradi dhe shtet islamike ruse dhe greke e nxiten një gjë të tillë në prapaskenë me thikë me dy teha .Ndërsa ekzekutimin e vallëzimit drejt kësaj të keqe i mbeti qeverive shqiptare dhe të Kosovës. Shqiptarët dhe zyrtarët e tyre duhet ta luftojë këtë dukuri të tillë, një orë e ma parë qe ta heqin një barrë qe i kanë vënë vetvetes.. Të zhduket ky fenomen nga trojet tona me qellim që të demaskohet politika serbo-sllavo-greke , që janë financues dhe protagonist kryesor të realizimit të kësaj dogme në demin e shqiptarëve. Medalje në vete mbi akuzat apo edhe nxitjen e humbej se imazhit kombëtar prej këtyre mercenareve islamik që janë bërë mashë e dreqit e të birit vetëm jo në interesin e kombit shqiptar, por mish i egër në trupin e shendosh të shqiptarëve… Që serbët po e shfrytëzojnë si poteza në interesin e Serbisë dhe në dëm të shqiptarëve ajo s’ka dilemë ,po përsëritet edhe përmes diplomateve nëpër botë. Shqiptarë është koha që mos të merreni me injorancë dhe mos bini në kurthat serbo-ruso -greke. Ndalni fondet e tyre nga Serbia , Rusia , Turqia dhe vendet islamike në financën e ekstremizmit fetar islam nga e cila dinakëria sllave dhe propaganda e tyre, po na kushton si komb dhe popull negativ ,i pa kulturë i pa integritet të pa emancipuar dhe ma në fund edhe po na epet epiteti si terroristë.
“NGA KËMBËT BORROVIQ, NGA MENDJA EKSIQ (MANGËT)!?“
… “Mendimi shqiptar lindi me kandil, u ndërtua nga atdhetarët me fener dhe sot po vdes me qiri”…, ndërkaq Kosova u ndërtua me gjakun e martirëve të saj dhe jo nga parti-të politike ekzistuese. Ajo nuk do vdesë!/
Nga Fadil LUSHI/Tetove/
Është një refren i një kënge të vjetër qytetare, ku pos të tjerash thuhet: “Kush m’i qan hallet e mia…, bini ju moj dajre bini, juve hallin moj nuk ma dini…, e mos qaj e mos qaj, të kam shpirt moj, të kam xhan!”. Kjo këngë rrallë dëgjohet dhe nëse “i shkon” dikujt në vesh, atëherë shkon në veshin e atyre që “hiqen” paksa të moshuar apo janë “jashtë moshës mendore!”. Kjo këndohet gjithandej ku jetojnë shqiptarë, qofshin ata jugorë, veriorë, “shqiptarë maqedoncë, kosovarë, luginas dhe malazias”, të krishterë, ortodoksë, myslimanë, gegë, toskë, fukarenj, të dashuruar a edhe të dëshpëruar. Secili e këndon në dialektin dhe zhargonin e vet, qoftë ai të jetë amator a profesional. Këtë këngë, dikur moti e këndonin edhe të burgosurit politikë shqiptarë në “Petrova Rupa” të Goli Otokut famëkeq…, ata paksa ndryshonin ca fjalë të refrenit dhe thoshin: “kush i qan hallet e fëmijëve tanë!?”… Këto refrene i donte edhe arabaxhiu i mirë dhe i respektuar i mëhallës sonë. Se i kishte për shpirt këto refrene arabaxhiu, e dimë vetëm ne që e njihnim nga afër. Sot, kohë pas kohe, këtë këngë e “parapëlqejnë” edhe nipërit e ish-politikanëve të lartë komunistë si dhe ata stërnipërit e spahinjve që u shërbenin bejlerëve dhe pashallarëve. Sot, këtu pari duken ca pasanikë “të moderuar” që nuk e kanë “për qejf” këtë këngë, për faktin se punët i kanë në “terezi” (e çfarë “terezie” se!). Ata në vend të kësaj kënge e preferojnë atë refrenin: “Ti (pushtet, nënvizim yni) je drita e syve të mi!?”. Ne që shkruajmë këtë vështrim, nëse do ta respektojmë institucionin e mendimit ndryshe, atëherë duhet të themi se e gjithë kjo është një shije e përzgjedhjes së tyre dhe këtu nuk ka kurrgjë të keqe.
Miqtë e mi të nderuar do të pyesin me të drejtë se po ç’lidhje ka pasthirrma e këtij refreni të këngës në fjalë me shkrimin tim dhe të tjerë të tillë si ky. Para se t’u përgjigjem (nëse nuk harroj t’ua kthej “xhevapin”), më duhet të parashtroj një paragraf të ndërtuar nga një komunikim mes dy zonjushash, diku në kufirin shqiptaro-shqiptar…, një “llaf muhabet” që edhe sot e kësaj dite të Perëndisë nuk më “ik a nuk më del nga fiqiri!?”. Një zonjushë nga jugu i Shqipërisë, që ishte shumë e bukur dhe me take të larta, por që në fakt ishte e papërmbajtur, me veshët e mi dëgjova kur një tetovares i tha: “…, që ti nuk je shqiptare, por maqedonce…, dhe kështu siç e mban të folmen (aludonte në idiolektin e saj) tënde vetëm një dreq i mallkuar mund ta kuptojë!?”. Tetovarja e mençur nuk iu përgjigj, jo se i mungonte “hazër- xhevapi!?”, por pse kishte nxjerrë përfundimin se kjo “jugorja”, lëre që nuk kishte fare “haber” për të folmet krahinore por njëkohësisht dukej si një “lopë e gjallë komuniste!?”. Ndoshta kjo “budallaqe” ishte në të “drejtë”, sepse nuk kishte njohuri për faktin se ne jemi një komb me dy dialekte dhe shumë të tjera sociolekte, me një gjuhë standarde, me një kulturë, me dy shtete, me dy kuvende popullore, me dy “vezirë e nënvezirë”, me dy presidentë, me dy “bajrakë” (njëri me shqiponjë dykrenore), me dy himne, me shumë parti politike, me kushedi sa e sa të përzgjedhur të popullit, “me shtatë palë inate homerike “ si dhe me pesë shtëpi, tri prej të cilave i mbajmë me qira.
Në vazhdim të këtij vështrimi gazete do të parashtrojmë pyetjen se a mos vallë “banda (politike) frymore” e Prishtinës (nuk) e pëlqen refrenin: “…, kush (duhet) të na i qaj hallet tona…, bini ju moj dajre bini, juve hallet nuk na i dini…, mos qani e mos qani, ju kemi shpirt, ju kemi xhan!??” A mos vallë Republika e Kosovës nuk vonohet në formimin e qeverisë së re, a mos vallë partitë politike të Republikës së Kosovës bashkë me presidenten nuk e nëpërkëmbin Kushtetutën, a mos vallë ata që e ndërtuan “ligjin themelor të shtetit, ligj ky që përcakton rendin politik dhe ekonomik e shoqëror të tij, dhe në veçanti sistemin e zgjedhjeve, organet e larta dhe lokale të pushtetit shtetëror e të administratës shtetërore” e të tjera, sot nuk dinë ta lexojnë a edhe ta interpretojnë (drejt a gabimisht) ose “për inat duan t’i ngjisin bisht të paqenë”, a mos vallë atë e lexojnë sipas rregullave të alfabetit arab, a mos vallë qëllimisht duan t’i ngjisin gjymtime të sajuara, a mos vallë, duan ta bëjnë me “paterica”, a mos vallë kjo zvarritje a ky luks nuk i shkon përshtati politikës së shovinizmit shtetmadh të Beogradit , a mos vallë kjo vonesë e zgjedhjes së kryeparlamentarit dhe e formimit të qeverisë nuk abuzon afatet, a mos vallë e gjithë kjo nuk e vë në dyshim cilësinë e Kushtetutës dhe detyrimet e presidencës…, a mos vallë ky ligj themelor duhet të lexohet nga gjithsecili ashtu si t’i teket dhe kur t’i teket…, a mos vallë politikanët që duan të “bëjnë pazare” me Kushtetutën dhe me detyrimet kushtetuese të presidencës, një ditë do të detyrohen ashtu pavullnetshëm të shkojnë te punëtoria e qelqpunuesit për të porositur një kornizë për të vënë “fotografinë e tyre artistike” dhe më pastaj ta varin në murin e partisë politike dhe në atë “Murin e Vajit-Ankimit” (jo të Jerusalemit)!??? Ta nëpërkëmbësh kushtetutën, është njësoj sikur “një besimtar katolik njëkohësisht të bëjë kryqin ortodoks, avdesin dhe lutjet myslimane si dhe ritet bektashiane” dhe anasjelltas…, atij dhe komuniteteve të tjera u mbetet të respektojnë fetë e njëri-tjetrit dhe asgjë tjetër.
Një ditë, një njohësi të shkëlqyeshëm të instrumenteve muzikore i parashtrova pyetjen me sa vijon: A mund të ekzekutohet gajdja, dajrja, lodra dhe borizani bashkë me qemanen…, ma ktheu: Gjithsesi jo, sepse katër prej tyre janë shumë zhurmues dhe rrjedhimisht nuk mund të prodhojnë harmoni zërash (“politike”). Dhe, së fundi, a mos vallë politikanët e Prishtinës, me “axhamillëkun e tyre politik”, një ditë nuk do ta “aneksojnë” tërë territorin administrativ të Republikës së Kosovës (përjashto Mitrovicën e Veriut dhe Graçanicën)!??? Ndonëse në këtë kaos dhe ngërç politik nuk ka logjikë, prapëseprapë ca “politikanëbërës që hiqen për të mençur dhe për fodullë”, gjurmojnë a kërkojnë logjikën e paqenë…, kjo i vjen si ajo thënia: “Kur s’ke ara në mal, pse bën dava me çakejtë?”.
Dikur moti, kur babait tim doja t’ia tregoja “kufijtë e arës sonë të zaptuar me manaferra si dhe t’ia zbërtheja filozofinë” e një kryetitulli të një shkrimi tim, ma ktheu si me inat: a mos vallë edhe ti ke hise në të…, sikur donte të më thoshte: “edhe ti, nga mendja je eksiq (i mangët)!?”. Kishte pasur të “drejtë”, sepse nuk më “doli” ajo fjala e urtë popullore: ”Bëmë nënë të të ngjaj”…, unë “asnjëherë nuk i ngjava” Nënës Nazë në mendime. Eh, sikur ta kisha gjallë, do ta luftoja kralin! Ndjesë pastë Nëna Nazë!
“Mendimi shqiptar lindi me kandil, u ndërtua nga atdhetarët me fener dhe sot po vdes me qiri”…, ndërkaq Kosova u ndërtua me gjakun e martirëve të saj dhe jo nga parti-të politike ekzistuese. Ajo nuk do vdesë!
KERKOHEN STUDENTE SHQIPTARE PER STUDIME NE SHBA
Njoftim per studime ushtarake ne SHBA/
Qendra e Personel Rekrutimit (QPR) kerkon te rekrutoje studente ushtarake per studime ne Akademite Ushtarake ne SHBA, 6 (gjashte) vende per cdo akademi. Afati kohor per dorezimin e dosjeve prane QPR{Tirane}, eshte deri ne 31 tetor 2014.
Akademite jane:
– Westpoint, New York, SHBA.
– Akademia e Forcave Ajrore, Colorado, SH.B.A.
– Akademia e Forcave Detare/Marinsave. Annapolis. Maryland, SH.B.A.
– 1. Kriteret e pranimit te kandidateve:
• Te kete shtetesi shqiptare.
• Te kete kryer shkolle te mesme brenda ose jashte vendit, te njohur nga Ministria e Arsimit dhe Sportit te Republikes se Shqiperise.
• Te mos jete i denuar apo i ndjekur penalisht nga organet e drejtesise.
• Te jete ne moshe jo me pak se 18 vjec dhe jo me shume se 22 vjec, ne diten e fillimit te vitit akademik
• Te mos jete i martuar.
• Te jete i afte nga ana shendetesore.
• Te kete nje trup me fizik te rregullt, te shendetshem nga te gjitha pikepamjet, pa asnje mangesi apo shenja qe deformojne pamjen.
■ Te mos jete bartes i virusit HIV dhe Hepatit B; te mos kete kaluar semundje te zemres, veshkave. melcise dhe mushkerive.
• Kandidatet qe do te aplikojne per ndjekjen e studimeve ne institucionet arsimore ushtarake jashte vendit te kene noten mesatare te gjitha viteve te shkolles se mesme jo me pak se 8.5 si dhe te kene noten mesatare jo me pak se 8.5 , vecas per lendet, matematike, fizike, kimi.
-Te zoterojne gjuhen angleze ne te lexuar, te shkruar dhe te folur, ne baze te testimit AL-CFT mbi 70 pike, te zhvilluar nga Qendra e Gjuheve te Huaja ne Komanden e Doktrines dhe Stervitjes.
• Kandidatet nuk mund te regjistrohen per ndjekjen e studimeve ne institucionet arsimore ushtarake jashte vendit ne rast se:
a) Zoterojne diplome ushtarake per nivelin arsimor per te cilin aplikojne;
b) Kane fituar me pare statusin e studentit ushtarak;
c) Kane qene kontingjeni i Forcave te Armatosura per ndjekjen e studimeve ushtarake brenda dhe jashte vendit dhe nuk kane perfunduar studimet.
• Kandidati qe nuk ploteson qofte edhe nje nga kriteret e permendura me siper, s’kualifikohet.
• Komanda e Doktrines dhe Stervitjes (Akademia e Forcave te Armatosura), ne zbatim te pikes 2.12 te vere ne dispozicion te QPR-se te dhenat qe administrojne per kandidatet subjekt te pikave a, b dhe c.
2. Dokumentat per regjistrim:
Kandidati per regjistrim duhet te paraqese prane Zyres se Rekrutimit Tirane keto dokumente:
• Kerkese me shkrim e nenshkruar nga kandidati per ndjekjen e studimeve ushtarake ne SHBA. ku te specifikoher akademia per te cilen aplikohet dhe/ose te renditen akademite qe preferohen nga kandidati.
• Forrnular me te dhenat personale sipas formatit te percaktuar,
• ANEKSI A.
• Fotokopje e noterizuar e dokumentit zyrtar qe verteton perfundimin e shkolles se mesme dhe listes se notave.
• Certifikate per TOEFL, SAT ose ACT (nese e ka).
• Dokument i cili verteton se aplikanti eshte regjistruar per testimet qe zhvillohen online TOEFL, SAT ose ACT. Data e zhvillimit te testimit nuk duhet te jete me vone se javen e dyte te muajit nentor.
• Fotokopje e kartes se identitetir.
• Certifikate familjare 1 (nje) cope.
• Fotografi per dokument, 2 (dy) cope.
• Deshmi penaliteti.
• Vertetim nga gjykata qe nuk eshte ne proces gjyqesor.
• Vertetim nga prokuroria qe nuk eshte ne proces hetimi.
• Vertetim nga perrnbarimi.
• Raport mjekesor nga Spitali Ushtarak i Forces Takesore ku shprehet nese kandidati eshte i afte per te ndjekur studirnet ushtarake jashte vendit.
• Analiza e SIDA-s.
. Verte’timet mjekesore se kandidati nuk eshte bartes i virusit HIV dhe Hepatit “B” dhe qe nuk ka kaluar semundje te zemres, veshkave. melcise dhe mushkerive.
• Fotokopje e pasaportes se vlefshme per jashte shtetit.
Testi Psikologjik:
Testi Fizik:
Testi i Gjuhes se huaj:
3. Datat e testimit:
05.11.2014
07.11.2014
11.11.2014 Testi intelektual: 13.11.2014
LAMTUMIRE ADRIOLA!
KRONIKE DHIMBJEJE- QINDRA BASHKATDHETARË I DHANË LAMTUMIRËN E FUNDIT ADRIOLA SPAHIUT NË JACKSONVILLE, FLORIDA/
Nga Dalip Greca/
Të Shtunën me 18 Tetor 2014, së bashku me zv/kryetarin e Vatrës, Asllan Bushati dhe Adem Belliun e TV Kultura Shqiptare në New York, udhëtuam nga aeroporti Newark i Nju Xhersit që në orën 5 të mëngjesit. Me peshën e dhimbjes të humbjes së jetës të vajzës të mikut tonë të përbashkët, njëkohësisiht kryetar i degës së Vatrës në Jacksonville, Adriatik Spahiu, ishim nisë nga Bronxi-NY, që në orën 2 e 30 të mëngjesit. Vajza e Adem Belliut,Vera, na kishte përcjellë me makine në aeroport. Pesha e dhimbjes për moshataren e saj ndjehej dhe tek Vera. Pas rreth dy orëve fluturim u ndodhëm në aeroportin e Charlotte-s. Një orë qëndrim aty dhe pas një orë e 15 minutash arrijmë në aeroportin e Jacksonville. Aty takuam kryetarin e Vatrës, dr. Gjon Bucaj, që kishte udhëtuar që në mbrëmjen e së premtes, pasi kishim ngushëlluar së bashku, familjen e Anton Rajës, që humbi djalin e tij, Justin. Ishte një fundjavë e dhimbshme për komunitetin shqiptar, kjo që kaluam.
Vatrani Gjergj Lacuku po na priste me makinën e tij në hyrje të aeroportit.
Kur i afrohemi vendit të ngjarjes, ku u këput jeta e 19 vjecares Adriola Spahiu, Gjergji qëndron dhe na tregon dhimbshëm:- Ja këtu ndodhi tragjedia! E shkreta vajzë!
Në orën 10 e 30 arrijmë pranë Shtëpisë Mortore Ponte Vedra Valley . Jemi gjysëm ore para fillimit të shërbimeve funerale. Kemi kohë të mjaftueshme sa të porosisim aty pranë një kurorë lulesh në emër të Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA. Na ndihmon bashkëshorti i vatarnes Lola Hodo, që së bashku me Adem Belliun, shkojnë dhe bëjnë porosinë. Kurora e tufa me lule ka në dërguar edhe dega e Vatrës në Jacksonville, dega e Vatrës së Queensit në New York, dërguar nga dr. Skënder Murtezani,dega e Vatrës në South Florida me kryetar Kolec Ndoja, i cila së bashku me bashkëshorten ka ardhë t’i shprehë ngushëllimet bashkëshortëve Spahiu, dega e Vatrës në Orlando. Në orën 11 me peshën e dhimbjes në shpirtrat tanë shkojmë drejt arkmortit, ku qëndron 19 vjecarja e pajetë Adriola Spahiu.
– Prehu në Paqë, Adriola!
Cfarë t’i thoshim Adriatikut, Lolës, Mateas, për t’i ngushëlluar? Ku t’i gjenim fjalët? Ishim bërë të pagojë nga dhimbja. Mbahu vëlla? Mbahu motër! Kurajo Matea!
Zoti i merr për vete ëngjejt! Zëri ka iku, psherëtima dhe lot!
Njerëzit vetëm se vijnë varg. Shtëpi mortore duket e vogël për numrin e madh të shqiptarëve që kanë ardhë nga cdo cep i Floridës, por edhe nga Nju Jorku, Michigani, Bostoni dhe shtete të tjerë. Shumë rrinë korridoreve apo në sallën ngjitur me atë ku ëshët vendosë arkmorti. Vargu i gjatë ka mbushur edhe hapsirën jashtë Shtëpisë mortore. Për shumë minuta nuk ka fjalë, dëgjohen vetëm psherëtima e dënesa! Zot, të lutemi! Pse na e more këtë gonxhe, që sapo kishte celë pranverën e jetës? Nuk i kishte mbushë ende 19 vjetët? Po Zoti i di vetë punët e veta! Ne vec na dhemb zemra e na rënkon shpirti ndaj i lutemi e i përgjërohemi!
Adriatiku qëndron i fortë. Lola në krah të tij vec loton, Mateas nuk i besohet se nuk do ta ketë më pranë fizikisht motrën e madhe. Rrëketë e lotëve i zbresin faqeve dhe vec shtërngon dorën e nënës së dashur…
…Vatranët duken se kanë ardhë nga të gjitha anët. Kështu është Vatra si një shtëpi e përbashkët që e ndjenë dhimbjen si një familje e madhe. Janë këtu vatranët e Jacksonvilles, ata të South Floridës, të Orlandos, të Nju Jorkut….Shpresa Gallo ka ardhë së bashku me të birin. Në duar mbanë një buqetë shumëngjyrshe lulesh! Avokatja vatrane Lola Hodo ka ardhë së bashku me bashkëshortin, Gjergji Lacuku bashkë me bashkoshorten,avokati vatran Adrian Gjoka, po ashtu Gjergj Shkurtaj, Zani Hakrama, Elton Hysesai, Janë dhjetëra..Bukurosh Curraj, është i kudondodhur, në krye të punëve, ….
Përvec shqiptarëve kanë ardhë dhe shumë amerikanë për të ngushëlluar familjen. Në funeral respektohet tradita shqiptare. Madje edhe simbolet tona kombëtare, përfshirë Flamurin Kuq e zi. Drejtuesi amerikan i ceremonisë flet gjatë për kurajon, qëndresën dhe historinë tonë Kombëtare, Gjergj Kastriotin Skëndërbeun….Për Adriolën….për ëngjëllin që po ikën…
Fjalime për të larguar dhimbjen. Flet edhe kryetari i Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, dr. Gjon Bucaj. Fjalët mezi dalin nga dhimbja: E nderuar Familja Spahiu!
I nderuar Adriatik, Zonja Lola dhe Matea, dhimbjen e tuaj të thellë e kemi përjetuar nga larg, prej ditës, kur mësuam lajmin e idhët të tragjedisë që ju u goditi papritmas… Sot kemi ardhë të gjindemi pranë jush për të përcjellë së bashku Adriolën tuaj të dashtun me lamtumirën e fundit.
Adriola u nda nga kjo botë në pranverën e jetës së vet, duke lanë një lule më pak në kopshtin toksor, por prej tashit e deri në amshim, do të jetë një ëngjëll ma shumë në Parajsën qiellore.
Buzëqeshja e saj dhe dashuria për Ju, që i mori me vete, do të vijnë nga lart mbi ju prindët e dashur e të mirë, si rreze ngushëlluse, dhe mbi motrën e vogël Matean, për t’ju zbutë dhimbjen, për t’ju freskue zemrat, që të gjeni forcë ta pranoni me shpirt të qetë mungesën e saj mbi tokë.
Ngushëllim dhe forcë për ju do të jenë kujtimet e saj, dhe kujdesi me dashuni prindërore për lulen e vogël, që keni pranë, Matean,- ta keni me jetë të gjatë e fatlume!
Së fundmi, dr. Gjon Bucaj, ngushëlloi në emër të Vatrës dhe familjes së tij, duke përcjellë kurajo dhe qëndresë përballë dhimbjes.
Në emër të familjes Spahiu, miqëve dhe vatranëve të Jacksonville ka ngushëlluar me fjalë zemre e dhimbje shpirti, Bukurosh Curre. Duke u drejtuar nga arkivoli, ai pshertiu dhimbshëm:- Adriola…Adriola …Adriola…! Sytë përloten. Zëri dridhet…Fjalët s’binden.
– Na mblodhe sot në këtë kor dhimbjesh…Të vështrojmë me drithërima buzësh e psherëtima shpirtrash…Na mblodhe sot të derdhim lot, që nuk i pushojmë dot…Të themi fjalë që s’dalin zëshëm për t’u dëgjuar…
– Dhimbja u vë pengesë fjalëve…
Duke iu drejtuar qindar pjesmarrësve, ai i falenderoi ata qindra njerëz, që kishin ardhë për të ngushëlluar e për t’i dhënë kurajo familjes Spahiu; babait të Adriolës- Adriatikut, nënës Lola, që po i plas shpirti nga dhimbja, motrës Matea, që i rrjedhin lotët pa pushim.
Më pas Bukuroshi përcjell një jetshkrim të Adriolës, e cila lindi më 13 qershor 1995 në kryeqytetin shqiptar, Tiranë. Ishte fëmija i parë i Adriatikut dhe Lolës. Ishte një fëmijë i bukur, plot shëndet, lozonjare, që recitonte, këndonte e vallzonte, si për të shprehur gëzimin për jetën. Ishte e qeshur dhe e dashur përherë. Ishte motra e madhe e Mateas. Rrinin gjithëmonë bashkë si motra e shoqe, ku ndanin së bashku lumturinë e moshës, gëzimin që ndjenin në familjen e gëzuar. Të dyja ishin ëndrra e jetës së Adriatikut dhe Lolës. Të katër së bashku ndjeheshin të lumtur.
Fati e ndihu familjen Spahiu, që në vitin 2004 të vinin në Shtetet e Bashkuara të Amerikës. Gëzimi e lumturia në tokën e bekur të lirisë ua shtoi lumturinë. Adriola ishte e dedikuar që të sillte mirësi e dashuri për të gjithë.Edhe pse jetoi pak dhe jeta u tregua e padrejtë me të, ajo iku duke lënë pas mirësi. Gjërat më të mira e më të bukura , nuk mund të shihen, as mund të preken, ato i ndjenë vetëm zemra dhe shpirti.
Thonë se Zoti i merr ëngjëjt para kohe, packa se prindërve u drithëron zemrat e u thahen shpirtrat. Ëngjjëlli me emrin Adriola iku shpejt në fluturim drejt qiejve dhe na la pas mesazhin-amanet:-Duhet të duhemi, të jemi të gjithë bashkë, ta duam e ta ndihim njeri-tjetrin; ta kalojmë cdo cast në harmoni dhe të ndjejmë lumturinë…! Jeta është e shkurtër…!
Bukuroshi ngushëllon familjen duke u përcjellë kurajo dhe qëndresë dhe së fundi fton të pransihmit të ndajnë kujtimet që ruajnë për Adriolën. Dhimbja sikur lehtësohet për një cast, por sërish, kur arkivoli mbartet nga shtëpia mortore drejt varrezave aty pranë, pshërëtimat, ofshamat e dhimbjes shtohen. Vargu i qindra pjesmarrësve zgjatet tej rrugës kryesore. Në krye të ceremonisë është dervish Elidon Pashai, që ka ardhë nga Teqeja e Baba Rexhepit në Detroit. Ka bërë gjithë atë rrugë të gjatë me disa ndalesa për të qenë pranë vëllait shqiptar të besimit, Adriatikut, dhe familjes së tij, që shpirtrat u janë copëtuar nga dhimbja. Dervishi i ditur , Elidon Pashai,i ka fjalët e shqipes së bukur- balsam për zemrat që dhembin në këtëo ditë morti. Ai flet e ngushëllon shqip, përcjell kurajo cdo fjalë e tij. Këshillon që t’i qëndrojnë pranë familjes Spahiu për t’ia zbutë dhimbjen.Në Varreza ceremonia e varrimit kryhet në një diell të nxehtë. Flamuri kuq e zi me shqipen dy krerëshe ka mbuluar arkmortin. Fjala e dervish Edison Pashait në përcjelljen e fundme është një esse poetike e mrekullushme, që shkon drejt e në shpirtra. Ka aty dashuri për jetë, por edhe dhimbje mërgimi…. Adriatiku, Lola, Matea, me lule ndër duar i afrohen arkmortit, dhe vendosin mbi të lulet…Lule ishte dhe ajo që po varroset. Një dorë dhe’ sipas traditës, takimi dorë më dorë me familjen dhe gjithcka përfundon aty për të marrë me vete dhimbjen e madhe. Agimi, vëllai i Adriatikut, falenderon pjesmarrësit e shumtë dhe i fton ata që të mos mungojnë në drekën e lamtumirës së Adriolës.
Lamtumirë Ardiola!
Jacksonville, 18 tetor 2014