dgreca – Page 561 – Dielli

Kush është në gjendje t’u përngjajë martirëve?

May 29, 2020 by dgreca

Marije Tuci – “Virgjëra që i skuqi buzët e veta me gjakun e Qengjit”-/

Nga Don Pal Tunaj*/

“Me virtyt të pastër mposhti/

vesin e lig të trupit, /

përçmoi joshjet e botës,/

gjurmët e Krishtit ndoqi.”[1]/

“Kur shlyhet fytyra, shlyhet edhe kujtesa”/

Marie Tucit, rishtarja stigmatine, lindi në Rrëshen-Mirditë, 12. 03.1928. Pra, kjo dëshmitare e fesë së krishterë, e shpirtit fisnik shqiptar, siç dëshmon jeta, vepra dhe martirizimi i postullantes së Motrave Stigmatine, vdiq më 24 tetor të vitit 1950 në Shkodër.

Në jetën e saj të shkurtër, Marie Tuci dëshmoi dhe transmetoi fuqinë e fesë së krishterë, shndriti ndërgjegjen e tjerëve me besimin e patundur në Krishtin. Kujtojmë se Marie Tuci, mirditore, është e vetmja femër që gjendet deri më tani, në listën e 38 martirëve shqiptarë të cilët, më 5 nëntor 2016 në Shkodër u shpallën të Lumtur.

“Të drejtohem ty, që vjen prej popullit, prej njerëzve të thjeshtë, por që i përket radhës së Virgjëreshave. Në ty shkëlqimi i shpirtit ndriçon përmbi bukurinë e jashtme të personit. Për këtë arsye ti je një shëmbëllesë besnike e Kishës”[2].

Kur e lexojmë biografinë e saj, e para që bie në sy është mosha e re dhe besnikëria e saj ndaj Jezu Krishtit; fotografia e një vajze më flokë bishtaleca, e cila i vuajti torturat më çnjerëzore që janë kryer mbi trupin e saj. Qëllimi i persekutorëve ishte që ta shpërfytyrojnë fytyrën që shndriste pamjen e Krishtit. Fytyrë cilën duhet shpërfytyruar; vetë hetuesit që e torturonin, i kishin bërë një premtim: “Do të të shpërfytyroj deri në atë pikë, sa as familja jote nuk do të të njohë”,[3] sepse “fytyra është kujtesa e njeriut, që e gjurmon fytyrën dhe mbahet gjallë përmes saj. Kur shlyhet fytyra, shlyhet edhe kujtesa. Fytyra e mban gjallë kujtesën e njeriut. Kur njeriu kujton fytyrën e tjetrit, bëhet i gjallë. Të kujtosh, domethënë, të jetosh”[4].

Torturuesit në emër të urrejtjes ndaj fesë dëshirojnë të shpërfytyrojnë jo vetëm fytyrën e personit, por edhe fytyrën e fesë, kujtesën, sepse njeriu është shëmbëllesa e Hyjit (Zan 1, 26). Veronika, duke ia fshirë fytyrën Jezusit, ajo dëshiron ta ruajë kujtimin e fytyrës së Jezusit: “Fytyra është mahnitja e parë dhe më e thellë e njeriut (…) vetëm njeriu di t’i mahnitet fytyrës. Fytyra është mahnitje e pambarueshme e njeriut, meqë dhe vetë fytyra e njeriut është e pambarueshme (…) fytyra është vatra e parë e bashkësisë njerëzore. Përmes saj krijohet bashkësia. Bashkësia është tërheqje e njeriut ndaj fytyrës së tjetrit. Kjo tërheqje krijon vatrën e vërtetë të bashkësisë mes njerëzve”[5]. Kjo bashkësi që krijohet nëpërmjet fytyrës është pengesa dhe lufta më e madhe e sistemit komunist-ateist, sepse nuk dëshirojnë që nëpërmjet fytyrës si fytyra e Hyjit të ruhet bashkësia, të njihet njeriu me tjetrin dhe “gjithë ligësia dhe brishtësia e një ideologjie hetohet sidomos përmes shtypjes që bën ndaj një bashkësie tjetër. Sa më i rreptë të jetë nënshtrimi që i bëhet një bashkësie (pse të mos themi edhe vetë personit), aq më tepër shfaqet ligështia e saj. Ideologjitë, së pari ligështohen përmes ushtrimit të nënshtrimit dhe shpenzohen pikërisht nga ky nënshtrim. Ditët e tyre mbarojnë me po atë shpejtësi, që nguten për të nënshtruar bashkësinë ose personin nën kthetrat e ideologjisë së tyre”[6].

Torturat më poshtëruese duke e shpërfytyruar, e nxjerrin më shumë qëndresën, butësinë, durimin, sepse: “Është dita e lindjes së një virgjre për qiellin: ta ndjekim paprekshmërinë e saj. Është dita e lindjes së një martireje: ta ofrojmë porsi ajo flinë tonë. (…) Një lloj i ri i martirizimit! Nuk ishte ende e aftë të pësonte mundime, e pra ishte e pjekur për fitore. Lufta ishte e ashpër, por kurora e lehtë. Mosha e re dha një mësim të përsosur të forcës. Një nuse e re nuk shkon me aq shpejtësi në dasmë si shkoi kjo virgjër në vendin e martirizimit të saj: e hareshme, e shpejtë, me kokë të mbushur jo më kurora, por më Krishtin, jo me lule, por me virtyte. (…) Me çfarë kërcënimesh nuk iu kërcënua magjistrati për ta frikësuar, dhe më çfarë joshjesh nuk iu drejtua për ta bindur, dhe për sa kërkues të dorës së saj nuk i foli ai për ta larguar nga vendimi i saj! Por ajo: “është fyerje për Dhëndrin të presësh një dashnor. Mua do të më ketë ai që më kërkoi i pari. O vrastar, përse ngurron? Le të vdesë ky trup: të cilin mund ta duaj dhe ta lakmojë ai që unë nuk e dua. (…) në të njëjtin person, pra, e keni një martirizim të dyfishtë: të pastërtisë dhe të fesë. Mbeti virgjër dhe e fitoi palmën e martirizimit”[7]. Kjo përgatitje për martirizim buron nga dëshmia e martirëve që ishin vrarë dhe ndaj të cilëve ajo nuk qëndronte pa nxjerr frytin e gjakut të tyre si forcë për të dhënë edhe ajo dëshmi. Edhe pse vajzë e re, Marije Tucin hetuesit e munduan, tentuan ta joshnin në të gjitha mënyrat, mbi të e shkarkonin tërë hidhërimin me tortura, në shpërfytyrimin e saj shkëlqente pastërtia: “Në ty shkëlqimi i shpirtit ndriçon përmbi bukurinë e jashtme të personit. Për këtë arsye ti je shëmbëllesë besnike e Kishës”[8].

Kapitulli më i dhimbshëm që përfshin periudhën e gjysmës se dytë të shek. XX në Shqipëri mbetet tortura mbi gratë dhe vajzat e reja, që është një kapitull i pahapur: “Shumë prej këtyre historive, si skelete qëndrojnë të mbyllura hermetikisht, ende të shpërfillura apo të panjohura, në raftet e Sigurimit”[9], por martirja e re dha shembullin e përcaktimit të saj që i përket Krishtit: “Është virgjëra që i skuqi buzët e veta me gjakun e Qengjit dhe e ushqeu shpirtin e vet me meditimin mbi vdekjen e të dashurit të vet hyjnor”[10].

Dhuna ndaj saj ishte tepër barbare, qëllimi i torturuesve ishte për ta çnjerëzuar, “një grua aq e madhërishme, të cilën shpirti i ndytë e kishte frikë, nuk mund të vdiste ndryshe, në mos ta kishte dashur ajo vetë”[11]. Palëkundshmëria e saj ishte e pamohueshme në shkollën e Jezusit. Ajo për Kishën tonë u bë “lulja që ka çelur në pemën e Kishës, janë xhevahir dhe margaritar hiri, gëzimi i jetës, objekt lavdërimi dhe nderi, dhuratë e plotë dhe e pandërrueshme e Hyjit, shkëlqim i shenjtërisë së Zotit, pjesa e zgjedhur e grigjës së Krishtit. Kisha nënë ndien gëzim të gjallë për (të) dhe në (të) shpreh frytshmërinë e saj shpirtërore”[12].

“Le të mësojë fëmijëria e mendjelehtë, dhe rinia e guximshme”

Porosia e jetës, që martirja Marije Tuci na dhuron si trashëgimi për të rinjtë dhe mbarë të krishterët, është më së miri e përmbledhur në fjalët e Papa Piut XII, në kanonizimin e Maria Gorettit. Papa me dëlirësinë dhe fenë e kësaj martire porosit: “Të mësojnë nënat dhe etërit si duhet edukuar në mënyrë të drejtë, të shenjtë dhe shumë të fortë fëmijët, që Hyji ua ka besuar atyre, dhe si duhet t’ua mësojnë urdhërimet e besimit katolik, në mënyrë që, kur virtyti i tyre të gjendet në vështirësi, të ndihmuar nga hiri i Zotit, të mund të dalin ngadhënjyes, të paprekur dhe të panjollë. Le të mësojë fëmijëria e mendjelehtë, dhe rinia e guximshme të mos shkojnë drejt kënaqësive kalimtare të shqisave të tyre, pas ngashënjimit joshës të veseve, por të mësojnë të prihen, edhe mes vështirësive, drejt asaj përsosmërie të krishterë, të cilën të gjithë ne mund ta arrijmë me një vullnet të vendosur, të mbështetur nga hiri mbinatyror, me përpjekje dhe me lutje.

Me siguri nuk jemi të thirrur të gjithë të vuajmë martirizimin, por të gjithë jemi të thirrur të arrijmë virtytin e krishterë. Virtyti kërkon forcë, që, nëse nuk arrin në shkallën heroike të kësaj vajze, s’do të thotë se kërkon kujdes më të vogël çdo ditë, të zellshëm sa të mos lihet pas dore kurrë deri në fund të jetës. Për këtë arsye mund të quhet gati një martirizim i ngadalshëm dhe i vazhdueshëm, të cilin fjala hyjnore e Jezu Krishtit na fton ta jetojmë: “Mbretëria e qiellit po depërton më vështirësi, e vetëm të fortët e shtijnë në dorë” (Mt 11,12)”[13].

Feja e Marije Tucit ishte e madhe. Një e mbijetuar dhe bashkëvuajtëse më të, dëshmon se: “Marija ishte inteligjente, guximtare, me një fe të madhe, lutej shumë në burg”[14], dhe “e mbyllur në dhomën tënde mbaje gjithmonë mendjen të ngulur në Krishtin, edhe gjatë natës. Madje çdo çast rri në pritje të ardhjes së tij. Këtë ai e dëshiron prej teje, për këtë të ka zgjedhur”[15], sepse “kështu feja në Kryqin – feja e gjallë, e shoqëruar nga kushtimi i dashur – është për ne dera e hyrjes në jetë dhe fillimi i lavdisë së ardhshme. Kryqi është përparësia jonë e vetme: “Sa për mua, mos e thëntë Zoti të mburrem me tjetër send, përveç me kryqin e Zotit tonë Jezu Krishtit, nëpër të cilin për mua bota është e kryqëzuar dhe unë për botën” (Gal 6,14). Ai që është vënë në anën e Krishtit është i vdekur për botën, ashtu siç është e vdekur edhe bota për të. Ai i bart në trupin e tij shenjat e Zotit (khs. Gal 6,17); është i dobët dhe i përçmuar në rrethet e njerëzve, por pikërisht për këtë është i fortë në realitet, sepse në dobësi tregohet plotësisht fuqia e Hyjit (khs. 2 Kor 12,9)”[16].

Ajo i është premtuar Jezu Krishtit

Për Marijen, “Kryqi nuk është qëllim në vetvete. Ai spikat në lartësi dhe është grishje drejt lartësisë. Pra, nuk është vetëm një simbol – por është edhe një armë fitimprurëse e Krishtit, vishkulli i bariut, me të cilin Davidi hyjnor i del përballë Goliatit të ferrit, simboli ngadhënjyes me të cilin ai troket në derën e qiellit dhe e hap atë. Atëherë vërshon ngulfi i dritës hyjnore, duke i përmbytur të gjithë ata që marshojnë në ndjekje të Kryqit”[17].

Dëshmitë mbi jetën e saj janë rrëqethëse, trishtojnë shpirtin edhe për t’i dëgjuar, ne mes torturave është ajo kur e mbyllnin në një thes me një mace të tërbuar, që rrihej më shkop që ta gërvishte e ta kafshonte edhe më shumë dhe si pasojë ta bënin të dilte nga thesi krejt të gjakosur dhe të shpërfytyruar, dhe duke e bërë propozime dhe joshje për ta përvetësuar dhe larguar nga dashuria për Krishtin dhe Kishën. E sfilitur ajo në vetvete meditonte më dhimbje, “cilat, pra janë mjetet për ta mbajtur Krishtin? Jo dhuna e zinxhirëve, jo shtrëngesat e litarit, por lidhjet e dashurisë, marrëdhëniet e shpirtit. E mban dashuria e shpirtit”[18].

Pyetjes: “Po ç’të paskan bërë kështu?” M’u përgjigj: “Më kanë bërë shumë gjilpëra”[19], ajo e cila nuk arriti të mbartë mbi kokën e vet kurorën e kushtimit në jetën e rregulltarisë, iu rezervua një kurorë tjetër e përngjashme më atë të Krishtit, jo një kurorë të bardhë e me lule, por një kurorë si mësuesi dhe dhëndri i saj Jezu Krishti, gjembat e asaj kurore të Krishtit të cilat vazhdojnë t’ia shporojnë edhe trupin e Martires.

Dashuria ndaj Virgjërës Mari ishte e madhe, kjo madhështi e dashurisë për të na vjen nga faktet: “Ndjeu fort afër vetes praninë e Nënës se Krishtit, emrin e të cilës e mbante me nder. Me të, qysh e vogël, qe lidhur fort nga devocioni i thjeshtë dhe i thellë, nëpërmjet Rruzares, që as ajo vetë s’e mbante mend kur kishte mësuar ta thoshte. Për këtë dëshmojnë edhe ato 24 kokrra të verdha, mbetje të Rruzares që i është gjetur mes gishtave kur e nxorën kufomën”[20]. Rruzarja është ungjilli i të krishterit, të cilin ungjill e mbart në vetvete, të cilën mund të recitosh në heshtjen e zemrës, pavarësisht vendndodhjes, punës, ashtu siç na dëshmon edhe Marija që mund ta mbartësh më vete edhe në burgime e salvime. Emri i saj si i Virgjërës Mari e nxit edhe më shumë në përngjasim të fesë, vullnetit të Zotit, dhimbjes së saj. Përngjasimi i saj më Virgjërën Mari dhe gjendja e persekutimit dhe dhunës që ushtrohet në trupin e saj, na dërgon drejt atij konfrontimi zanafillor më figurën e Evës, e cila ishte mashtruar dhe e nënshtruar duke u bërë e padëgjueshme ndaj fjalës hyjnore dhe u largua nga dashuria e Hyjit.

Martirja dëshiron një nënshtrim tjetër, ndaj vullnetit të Zotit, sipas shkollës së Nënës së Hyjit. Ajo i është premtuar Jezu Krishtit, sipas shembullit të Virgjërës, Nënës së Kishës: “Ashtu sikur Kryet dhe gjymtyrët janë së bashku një bir i vetëm dhe shumë bij, ashtu edhe Maria dhe Kisha janë një nënë dhe shumë nëna, një virgjër dhe shumë virgjëra, të dyja mbesin shtatzëna për virtyt të Shpirtit Shenjt pa lakmi dhe epshe, të dyja i japin Atit bij pa mëkat. Maria pa kurrfarë mëkati i lindi trupit Kokën, ndërsa Kisha në faljen e të gjitha mëkateve i ka lindur Kokës trupin. Të dyja janë nëna të Krishtit, porse asnjëra prej tyre nuk lind tërësinë pa tjetrën”.[21] Në këtë lidhje të fortë ka hyrë edhe martirja jonë më përkushtimin e saj, më devotshmërinë ndaj Virgjërës Mari, dhe lutja e Rruzares është shprehja më e lartë e dashurisë dhe devotshmërisë ndaj saj. Në gjitha misteret rrumbullakohet e tërë historia e Shëlbimit, drejtë atij shëlbim që ajo shpejt do të niset, më një fe të cilën nuk e mohoi, por si Shën Shtjefni lutej për keqbërësit: “O Zot, mos ua merr këtë për mëkat” (Vap 7,60) .

Dashuria dhe përkushtimi ndaj Nënës së Hyjit janë të rrënjosur në Kishën tonë, në këto rrënjë qëndron edhe lidhja e saj me të, sepse, “edhe një shpirt besnik mund ta konsiderojë veten si Nuse e Fjalës së Hyjit, nënë, bir dhe motër e Krishtit, virgjër e frytshme”[22]. Dashuria ndaj Virgjërës Mari, është dashuri ndaj asaj dashurie e cila vjen nga Hyji, i cili nuk na la të jemi vetëm bij të Eves. Dashuria jonë ndaj Virgjërës Mari domethënë të lejosh që Hyji të veprojë edhe në ne: “Hyji, pra, është Ati i gjërave të krijuara, ndërsa Maria nëna e gjërave të rikrijuara. Hyji është Ati i themelimit të botës, Maria është nëna e përmirësimit të asaj bote”[23], në këtë lidhje të stabilizuar nëpërmjet Marisë, martirja dëshiron të ripërtërijë përmirësimin e botës, atë përmirësim me dëshmi deri në derdhjen e gjakut të saj. Është një lidhje e fortë, të cilën pa syrin e fesë ajo mund të na zhduket, apo mund ta zhveshim dëshminë e fesë së saj që e vulosi deri në vdekje. Jemi të porositur nga feja e saj të hyjmë në thellësinë e besimit, që as mizoria e dhunës nuk e shkëputi nga ajo dashuri për Krishtin: “Nëse ke dëshirë që edhe ti të kesh Krishtin, kërkoje pa pushim dhe mos iu frikëso vuajtjes. Është shumë më lehtë ndonjëherë ta gjesh mes mundimeve të trupit, në duar e dhunuesve. Vërtet një herë e lirë prej duarve të dhunuesve dhe fitimtare mbi pushtetin e së keqes, menjëherë në atë çast do të vijë në takim Krishti, i cili nuk do të lejojë që provat e tua të zgjasin”[24].

Momentet e fundit të jetës i kalon në liri, në spital dhe çdo herë e mbikëqyrur. Nga kjo liri nga duart e dhunuesve, tha: “Falënderoj Zotin që ditët e fundit të jetës po i kaloj në liri”[25]. Kjo e dërgon në lirinë e Mbretërisë qiellore me dritëzën e ndezur të fesë, e cila niset drejt Dhëndrit të Amshuar, e lumtur se“luftën e mirë e luftova, vrapimin e kreva, fenë e ruajta. Qysh tash më pret gati kurora e drejtësisë” (2 Tim 4,7-8).

“Kush është në gjendje t’u përngjajë martirëve?”

Ajo di se si të vdesë, këtë përgatitje e bëri nga martirët që i paraprinë në amshim. Shpërfytyrimin që e përjetoi, amshimi do t’ia ripërtërijë, sepse ajo nuk hoqi dorë nga Amshimi, nuk u nënshtrua, nuk u zmbraps, sepse “kur njeriu heq dorë nga amshimi, fytyra e tjetrit fillon të shpërfytyrohet, fillon mohimi i saj”[26]. Errësira e burgut është vendi ku për së afërmi jemi në takim me vdekjen. Sikurse qelia e burgut është e kufizuar më hapësirën e vet, ashtu fillon duke u ngushtuar ngadalë drejt një qelie tjetër që është varri. Të gjithë martirët e bëjnë këtë sprovë feje, në errësirën e burgut, e herë-herë edhe në trishtimin që e kaplon edhe trupin. “Ati im, nëse është e mundur, largoje prej meje këtë kelk mundimesh! Megjithatë, le të bëhet, jo si dua unë, por si do ti! Shpirti, vërtetë, është i gatshëm, por trupi është i ligshtë” (Mt 26, 39. 41). Marije Tuci na lë një trashëgimi të pasur feje, mësim të madh dëshmie, ajo e sfidon sot jetën e të krishterit: “Cili moment është më i volitshëm se sa momenti në të cilin, për shkak të dashurisë tonë ndaj Hyjit në Krishtin, vihemi në pranga nëpërmjet kotësive dhe madhështisë së botës dhe bëhemi ngadhënjyes e jo të mposhtur?”[27]

Martirizimi si fenomen nuk i përket vetëm një periudhe kohore, por kjo fisnikëri më e lartë njerëzore ka qenë dhe mbetet vlerë e qëndrueshme në kohëra dhe rrethana të ndryshme. Dëshirojmë t’i japim një fytyrë martirizimit në kohën tonë, ne kemi nevojë për ta, sepse na zgjojnë ndërgjegjen e fjetur, për ta zgjuar vetëdijen e të krishterit, për ta rindezur fenë, sepse martirizimi na paraqitet në shumëllojshmëri të jetës. Martirët e shenjtë u munduan të duan edhe armiqtë: si mund të jenë pjesëtarë të tyre ata, që nganjëherë nuk dëshirojnë t’u kthejnë dashurinë as miqve të tyre?!

Pra, mos të jemi përtacë, vëllezër të dashur, për t’i ngjasuar martirëve të shenjtë aq sa mundemi, kështu që në saje të meritave dhe të lutjeve të tyre të meritojmë të lirohemi ngatë gjitha mëkatet.

Ndokush mund edhe të bëjë vërejtje: “Kush është në gjendje t’u përngjajë martirëve?” Edhe pse jo në gjithçka, megjithatë në shumë gjëra, me ndihmën e Zotit, mundemi dhe duhet t’u përngjajmë. (…)

Edhe paqja ka martirët e saj. Vërtet, të mposhtësh inatin, të largosh lakminë si helmin e gjarpërinjve, të kontrollosh krenarinë, të largosh urrejtjen nga zemra jote, të ndalosh orekset e tepërta të fytit, të mos jepesh pas pijes, e gjithë është një pjesë e madhe e martirizimit. (…) E, meqë martir do të thotë “dëshmitar”, ai që do t’i bëjë dëshmi të vërtetës, pa dyshim se do të jetë një martir i Krishtit, i cili është e vërteta”[28]. Kjo mënyrë e të jetuarit si të krishterë, na përfshin me tërë universalitetin e saj ungjillor, e cila duhet të shtrihet në gjitha sferat e saj të dëshmisë, e cila na përfshin në ekzistencën e përditshme. Kjo përfshirje e ungjillit që e jetoi Marije Tuci në gjithë formimin e saj si e krishterë edhe përpara persekutimit, nuk bëri asgjë të veçantë, përveç se i qëndroi besnike Jezu Krishtit, dhe kjo thjeshtësi ungjillore e ngriti në altarin e shenjtërimit: “E dashura bashkësi katolike e Shqipërisë, ki besim dhe shiko me optimizëm të ardhmen tënde! Ashtu si në të kaluarën ke ditur t’i mbetesh besnike të vetmit Zot, Jezu Krishtit, qoftë duke sakrifikuar edhe jetën tënde; ji tani e gatshme të marrësh menjëherë Ungjillin e dashurisë hyjnore dhe të dëshmosh me guxim të gjitha kërkesat e tija. Jep shembullin e një dashurie pa kushte, të një dashurie që është më e madhe se ofendimet që t’u bënë e që duke i harruar, është gati të falë persekutorët e vet”[29]. Testamenti i saj i fesë për ne është mision dhe detyrë ta mbajmë të gjallë dëshminë e saj, duke i përngjarë asaj në imitimin e Krishtit.

E lumtura Marije Tuci, lutu për ne!/drita.info

Titulli I redaksise. E dergoi per Gazeten “DIELLI” ne New York,autori.E falenderojme.

—————————————————————

[1]Himni, Për një virgjëreshë, në Liturgjinë e Orëve, I, fq.1233.

[2]Shën Ambrozi, ipeshkëv, Mbi virgjërinë, në Liturgjia e Orëve, I, fq. 1021.

[3]Atë Leonardo Di Pinto o.f.m., Imzot Vinçenc Prennushi me shokë martirë, v. II, fq. 418.

[4]Don Robert Kola, Shpalime Teologjike, Njeriu ikonë e Hyjit, fq. 87-88.

[5]Don Robert Kola, Njeriu ikonë e Hyjit, fq. 84.

[6]Don Robert Kola, Njeriu ikonë e Hyjit, fq. 86.

[7]Shën Augustini, ipeshkëv, Mbi virgjërinë, në Liturgjia e orëve, III, fq. 1164.

[8]Shën Augustini, ipeshkëv, Mbi virgjërinë, në Liturgjia e orëve, I, fq. 1021.

[9]Di Pinto o.f.m., Imzot Vinçenc Prennushi me shokë martirë, fq. 418.

[10]Shën Metodi Sikul, ipeshkëv, Ligjërata mbi shën Agatën, në Liturgjia e orëve, II, fq.1363.

[11]Shën Metodi Sikul, Ligjërata mbi shën Agatën, fq. 1409.

[12]Shën Çipriani, ipeshkëv dhe martir, Mbi sjelljen e virgjërave, në Liturgjia e orëve, III, fq. 1451-52.

[13]Piu XII, Papë, Fjalimi për kanonizimin e shën Marija Goretit, në Liturgjia e orëve, III, fq. 1403.

[14]Di Pinto o.f.m., Imzot Vinçenc Prennushi me shokë martirë, v. II, fq. 417.

[15]Shën Metodi Sikul, ipeshkëv, Ligjërata mbi shën Agatën, në Liturgjia e orëve, I fq.1022.

[16]Shën Tereza Benedikta e Kryqit, virgjër dhe martire, Scientia Crucis, në Liturgjia e orëve, III, fq. 1139.

[17]Shën Tereza Benedikta e Kryqit, virgjër dhe martire, Scientia Crucis, fq. 1140.

[18]Shën Metodi Sikul, ipeshkëv, Ligjërata mbi shën Agatën, në Liturgjia e orëve, I, fq.1022.

[19]Di Pinto o.f.m., Imzot Vinçenc Prennushi me shokë martirë, v. II, fq. 417.

[20]Vep. e cit. fq. 421.

[21]Isaku nga Stela, abat, Ligjëratat, në Liturgjia e Orëve, I, fq. 214.

[22]Vep. e cit. fq. 215.

[23]Shën Anselmi, Fjalimet, në Liturgjia e Orëve, I, fq. 1010

[24]Shën Ambrozi, ipeshkëv, Mbi virgjërinë, në Liturgjia e Orëve, I, fq. 1022-23.

[25]Di Pinto o.f.m., Imzot Vinçenc Prennushi me shokë martirë, v. II, fq. 421.

[26]Don Robert Kola, Njeriu ikonë e Hyjit, fq. 89.

[27]Origjeni, Nxitjet për martirizim, në Liturgjia e Orëve, III, fq.1322.

[28]Shën Çezari Arles, ipeshkëv, Fjalimet, në Liturgjia e Orëve, II, fq. 1569-70.

[29]Gjon Pali II, Predikimi gjatë Meshës në Katedralen e Shkodrës, Papa në Shqipëri, Don David Xhuxha, fq, 32.

SHQIPËRIA NË BETEJËN NDAJ COVID-19. KU ËSHTË GABUAR?

May 29, 2020 by dgreca

Leonard Solis, si ish-Ministër i Shëndetësisë në Shqipëri dhe tashmë Drejtor mjekësor i “International Hospital- Amerikan Group” në Tiranë, rrëfen Shqipërinë në luftën ndaj Covid-19. Si mjek z.Solis analizon ku çaloi sistemi shëndetësor shqiptar, dhe pritshmëritë për të ardhmen. Z. Solis rrëfen ekskluzivisht për gazetën Dielli, Organ i Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA, New York, urdhërat dhe masat disproporcionale të qeverisë, rimëkëmbja e ekonomisë etj, intervistë dhënë gazetarit Sokol PAJA.

NGA TËRMETI TE PANDEMIA COVID-19

Fillimi i pandemisë e gjeti Shqipërinë në një situatë të vështirë ekonomike e psikologjike, menjëherë pas dy tërmeteve të fuqishme 5,8 dhe 6.4 ballë Richter në zonën më të populluar të saj. Dëmet ekonomike ishin të pallogaritshme jo vetëm në humbje njerëzore, por dhe direkt mbi ekonomitë e vogla dhe shumë familje të varfra që humbën gjithçka. Tërmeti është një shkundje në nivel kapilar edhe për shtete me ekonomi shumë të zhvilluar e jo më në një Shqipëri me një ekonomi të dobët, fragile e me një fond rezervë për rastet e fatkeqësive natyrore qesharak. Tërmeti dhe Epidemia gjunjëzojnë edhe shtetet më të fuqishme. Epidemia bëhet edhe më e vështirë për ta trajtuar kur është në situatë pandemie. Dallimi qëndron në mungesën totale të solidaritetit në raste Pandemie. Seicili merr masa për vendin e vet dhe askush nuk të ndihmon në raste Pandemie. Ashtu si edhe ndodhi me të gjithë Europën. Vendimi i parë në Pandemi që morën Parlamentet dhe Qeveritë e çdo shteti, ishte ndalimi i çdo lloj eksporti të materialeve mjekësore dhe aparaturave.

SI REAGOI QEVERIA NDAJ COVID-19

Mendoj se situata dramatike në Kinë u vlerësua si duhet e në kohën e duhur nga autoritetet Shqiptare duke ndezur kambanat e alarmit. Marrja e masave dhe vlerësimi i situatës në rastet e pandemisë në kohën e duhur është tepër e rëndësishme dhe jetëshpëtuese. Edhe disa ditë të fillosh më herët, shpëtohen shumë jetë njerëzish. Ngritja e task-forcës në kohën e duhur, ekspertiza shkencore e Institutit të Shëndetit Publik që ka një experiencë pozitive me epidemitë që ka kaluar vendi ynë në këto vite, bëri një vlerësim e marrje të masave adekuate. Në vendet e Evropës Qëndrore e Lindore për shumë arsye komplekse, vala e parë e Pandemisë kaloi shumë më lehte dhe me dëme minimale në jetë njerëzore edhe falë masave të gjithanshme të izolimit fizik, mbylljes së shkollave, ndalimit të grumbullimeve publike, mitingjet e të gjithë paketës që OBSH udhëzoi. Për herë të parë vendet e Evropës Lindore dhanë një shëmbull poźitiv e rezultativ. Çdokush e di që epidemitë nuk trajtohen vetëm me spitale. Ajo është hallka e fundit e përballimit. Kaskada e masave që synon të ulë kurbën dhe të ulë fluksin që vjen në njësinë e kohës drejt spitaleve është kyçi i suksesit për të kursyer jetët njerëzore. Shumë shtete të Evropës Lindore e Qëndrore duke njohur fraxhilitetin dhe vulnerabilitetin e sistemeve të tyre shëndetësore në përgjithesi, por edhe te Shtretërve të Reanimacionit në veçanti për trajtimin e rasteve me pamjaftueshmëri respiratore, i shtrenguan masat e izolimit, karantinimit, ndalimit të fluturimeve me vendet e vatrave të nxehta si Kina e më vonë Italia me masa shumë të forta e të ashpra se vendet Europiano perëndimore që kishin besim më tepër tek strukturat e veta. Për Shqipërinë shpalosja e frikshme e situatës në Lombardi dhe sidomos amplifikimi nga media ishte një sinjal shumë domethënës që Pandemia, nuk ishte më Kineze por kishte marrë pasaportën Evropiane. Shkurt, nga ana e izolimit dhe uljes së mundësisë së transmetimit para dhe pas shfaqjes të pacientit zero mund të themi se qeveria veproi me korrektesë e ashpërsi maksimale. Jeta mbi gjithçka. Po ashtu dhe zbrazja e Spitalit Infektiv dhe më vonë i Sanatoriumit duke u adoptuar si spital Covid ishin masa adekuate dhe në kohën e duhur. Fatmirësisht e fituam një betejë, një fitore delikate, jo permanente e në një terren rrëshqitës por mbase atë më të rëndësishmen me Covid 19. Tashmë kemi kaluar nga strategjia “ Qëndro në Shtëpi” në situatën aktuale : “ Qëndro alert”.

KU U GABUA? ÇFARË DUHET TË ISHTE BËRË NDRYSHE?

Paqartësia, gabimet, deklaratat katërcipërisht kontradiktore të kryera nga shumë lidera Botërorë ishin tipari i kësaj faze të Pandemisë. Qeverisë shqiptare mendoj që i mungoi zhdërvjelltësia e shkathtësia për tu përshtatur më shpejt me situatat e paqëndrueshme. Masat ishin “clockëise” por shpejtësia, testimet jo në shkallë të gjerë, pamundësia e njerëzve të dyshuar për të kryer testimin e konsultën, mosaktivizimi i mjekëve të familjes bëri që të dhënat mbi ecurinë e sëmundjes, shkallën e përhapjes dhe izolimin në vatër e gjurmimin ta kishim me mangësi. Po ashtu dhe shumë pacientë me temperaturë e sëmundje të tjera infektive ngelën pa marrë shërbimin për shkak të frikës të personelit ose mungesës së strukturave jo covide. Komplikacionet nga sëmundjet e tjera u shtuan shumë dhe rastet kirurgjikale të paraqitura në spitalet tona të traskuruar. Grafiku i incidencës e prevalencës, tendenca e përhapjes, edhe për shkak të spontanitetit e moskryrjes në shkallë të gjerë të testimit nuk ishte domethënës e orientues. Grafiku i ulje-ngritjeve të rasteve covid pozitiv nuk shpjegon saktë tendencën e shpërndarjes dhe intensitetin e covid për shkak të numrit të pamjaftueshëm të testimeve. Problem më i rëndë për vendin tonë është rrënimi i individëve, ekonomive të vogla e të mesme për shkak të masave të imponuara. Te ashtuquajturat SME ( small & medium enterprises) që mbajnë gjallë ekonominë, pra, edhe bizneset fragile individuale a familjare, hoteleritë, turizmi, fasoneritë kanë pësuar një nockdoën dhe gati pa asistencë. Shteti është treguar tepër inaktiv për të asistuar dhe e gjitha bie në shpatullat e bizneseve.

QEVERIA, URDHRA NON SENSE DHE MASA DISPROPORCIONALE

OBSH orienton që pa një paketë shoqëruese masash kompensuese ekonomike në kohë të shpejtë, do çedojë shpejt a vonë dhe strategjia e imponimit për izolimin social apo distancimin. Shpesh qeveria ka dhënë urdhra nonsense apo marrë masa disproporcionale. Shpesh të egzagjeruara e shumë herë të neglizhuara fare. Ky është dhe problemi më i madh deri tani. Për të krijuar një ide të pasojave shëndetësore në Shqipëri: Shqipëria ka rreth 21 000 vdekje në një vit të zakonshëm. Pjesën më të madhe rreth 14000 e përbëjnë sëmundjet kardiovaskulare. Rreth 5-6000 vdekjet vijnë nga sëmundjet kanceroze. Mosha është gjithmonë faktor rreziku dhe kjo sëmundje dukej si e projektuar për moshën e tretë. Pra i bie që në ditë në Shqipëri vdesin rreth 60 persona jashtë pandemisë. Rreth 1800- 2000 vdekje në muaj. Për këta pesë muaj nga Covid 19 , ne kemi rreth 1000 të sëmurë dhe rreth 30 vdekje. Ky është tregues i suksesit të menaxhimit të pandemisë krahas shumë faktorëve të tjerë të panjohur mirë që na kanë favorizuar. Të dhënat inkurajuese kërkojnë një hapje më të shpejtë e të kujdesshme për mos dëmtuar edhe më tej një ekonomi të lodhur. Pra, nuk duhet të jemi inertë me masat e marra dhe duhet të jemi më fleksibël për ti dhënë frymëmarrje ekonomisë. Ekspertët duhet të flasin më shumë, politikanët më pak e të marrin vendime jo arbitrare të konsultuara me ekspertët. Në shumë raste politika keqpërdori situatën pandemike për interesa të veta të ngushta, gjë që shkaktoi zëmërim dhe ulje të besueshmërisë. Media dhe shtypi i shkruar kanë bërë një propaganda panikndjellëse duke hiperbolizuar situatën.

ÇFARË PRITET TË NDODHË NË TË ARDHMËN ME COVID?

Ka një paqartësi të madhe për të ardhmen e covid 19. Ende nuk ka trajtim optimal, ka shumë skema trajtimi që tregon pasigurinë e një mjekimi eficient megjithëse gjërat kanë evoluar për mirë. Imuniteti sipas studimeve duket i përkohshëm dhe bie pas gjashtë muajsh duke e bërë receptiv të njëjtin pacient ndaj shtamit mutant të covid-19. Nuk duket se do të kemi një vaksinë të sigurtë brenda një afati mbi një vjeçar. Vaksina mund të mos prodhohet asnjëherë dhe Covidi të fitojë “qytetarinë”. Ne duhet të vazhdojmë me kujdes e me masa strikte jetën tonë për të pritur me durim e kujdes përparimin e shkencës, perfeksionimin e mjekimit, por dhe të shpëtojmë familjet tona e shoqërinë nga rrënimi ekonomik.

A KA KAPACITETE SHQIPËRIA PËR TË PRITUR VALËN E DYTË TË COVID?

Një shembull të mirë e dhamë, pavarësisht nga kosto e frikshme ekonomike. E njohim sëmundjen më mirë, jemi më të përgatitur. Kemi një shtresë njerëzish që e kanë kaluar sëmundjen dhe shërbejnë si izolantë për përhapje, duke ulur koeficientin, kemi marrë disa masa për paisjen e reanimacioneve më mirë, sepse kjo periudhë na bëri të reflektonim. Të gjitha këto na bëjnë optimistë që situata do të kontrollohet më mirë dhe kurba do të jetë më e kontrollueshme. Pasazhimi i virusit duket se po sjell dhe dobësimin e virulencës së tij. Vaksinimi i detyrueshëm i shqiptarëve dhe Evropës Lindore me BCG ( Bacille Calmette- Guerrin) tregoi një imunitet jo specifik të lartë që ka ndikuar jo pak në gravitetin e ulët të rasteve që është një faktor lehtësues për të gjithë Evropën lindore. Mosha mesatare e popullsisë relativisht e ulët, mikroklimat dendësia e popullsisë, të gjitha këto na bëjnë optimistë për një qarkullim të butë dhe të menaxhueshëm të situatës në një valë të dytë. Shembull suksesi është dhe Greqia, Bullgaria, Maqedonia e Veriut, Mali i Zi, Rumania, Çekia, Hungari Polonia.

MESAZHI PËR LEXUESIT E DIELLI DHE DIASPORËN SHQIPTARE NË USA

Gëzuar 111-vjetorin gazetës “Dielli”. Ju uroj edhe qindra vjet të tjerë aktivitet të plotë e të suksesshëm për të shërbyer si burim i pastër informimi për shqiptarët kudo ndodhen e si një nukleus ku mbahen gjallë të ndjenjës kombëtare. Dëshiroj të përshëndes të gjithë ata prindër që në kulmin e vet u zhvendosën në Amerikë duke vetësakrifikuar karrierën për të asfaltuar të ardhmen e fëmijëve të tyre. Fatmirësisht familja shqiptare ngelet një bërthamë e fortë.

KOSOVA DREJT QEVERISË SË RE…

May 28, 2020 by dgreca

Abdullah Hoti, i mandatuar nga LDK per Qeverine e re.

-Gjykata Kushtetuese e Kosovës i jep të drejtë Presidentit për Dekretin. Objekti i çështjes së kërkesës ishte vlerësimi i kushtetutshmërisë së Dekretit të Presidentit të Republikës së Kosovës, nr. 24/2020, i datës 30 prill 2020, me të cilin z. Avdullah Hoti, iu propozua Kuvendit të Republikës së Kosovës si kandidat për Kryeministër për të formuar Qeverinë e Republikës së Kosovës.

– Kushtetuesja e Kosovës: E drejta për të propozuar mandatarin për Kryeministër është edhe përgjegjësi dhe privilegj/

– Shtetet e Bashkuara u bëjnë thirrje të gjitha institucioneve dhe partive politike të zbatojnë vendimin e sotëm dhe të gjitha vendimet e Gjykatës Kushtetuese të Kosovës. Ne kërkojmë nga të gjithë liderët të punojnë së bashku për një tranzicion të rregullt në interes të paqes, stabilitetit dhe prosperitetit për të gjithë qytetarët e Kosovës/

– AVDULLAH HOTI: KOHA TË BASHKOHEMI PËR TË ARDHMEN E KOSOVËS

PRISHTINË, 28 Maj 2020-Gazeta DIELLI/ Gjykata Kushtetuese e Republikës së Kosovës sot në mbrëmje njoftoi Vendimet nga seanca shqyrtuese e mbajtur më 28 maj 2020. Gjykata Kushtetuese e Kosovës i jep të drejtë Presidentit për Dekretin. Objekti i çështjes së kërkesës ishte vlerësimi i kushtetutshmërisë së Dekretit të Presidentit të Republikës së Kosovës, nr. 24/2020, i datës 30 prill 2020, me të cilin z. Avdullah Hoti, iu propozua Kuvendit të Republikës së Kosovës si kandidat për Kryeministër për të formuar Qeverinë e Republikës së Kosovës.

Menjëherë pas këtij zhvillimi, nga Ambasada Amerikane në Prishtinë u dërgua Deklaratë e Sh.B.A-ve për vendimin e Gjykatës Kushtetuese.

“Shtetet e Bashkuara u bëjnë thirrje të gjitha institucioneve dhe partive politike të zbatojnë vendimin e sotëm dhe të gjitha vendimet e Gjykatës Kushtetuese të Kosovës. Ne kërkojmë nga të gjithë liderët të punojnë së bashku për një tranzicion të rregullt në interes të paqes, stabilitetit dhe prosperitetit për të gjithë qytetarët e Kosovës”, thekson Deklarata.

VENDIMET E GJYKATËS KUSHTETUESE TË REPUBLIKËS SË KOSOVËS NGA SEANCA SHQYRTUESE E MBAJTUR MË 28 MAJ 2020:

Lexoje ketu: https://gjk-ks.org/vendimet-nga-seanca-shqyrtuese-e-mbajtur-me-28-maj-2020/

AVDULLAH HOTI: KOHA TË BASHKOHEMI PËR TË ARDHMEN E KOSOVËS

I mandatuari për Kryeministër të Kosovës, Avdullah Hoti, pas vendimit të Gjykatës Kushtetuese ka shkruar:

Si mandatar për kryeministër të Qeverisë së Kosovës, mirëpres vendimin e Gjykatës Kushtetuese. Është koha të bashkohemi për të ardhmen e vendit dhe qytetarëve tanë.
Askush nuk ka humbur. Rimëkëmbja e mirëbesimit në mes nesh dhe respektimi i rendit institucional është detyrë dhe obligim yni i përbashkët.
Bashkë me miqtë tanë strategjikë, SHBA-të dhe BE-në, do të punojmë me përkushtim për jetësimin e aspiratave tona për integrime euroatlantike.

AMBASADA AMERIKANE: PUNONI SË BASHKU PËR NJË TRANZICON TË RREGULLT NË INTERES TË PAQES

May 28, 2020 by dgreca

Deklaratë e Sh.B.A-ve për vendimin e Gjykatës Kushtetuese

Prishtine, 28 Maj 2020- Shtetet e Bashkuara u bëjnë thirrje të gjitha institucioneve dhe partive politike të zbatojnë vendimin e sotëm dhe të gjitha vendimet e Gjykatës Kushtetuese të Kosovës. Ne kërkojmë nga të gjithë liderët të punojnë së bashku për një tranzicion të rregullt në interes të paqes, stabilite!

***

U.S. Statement on the Constitutional Court DecisionThe United States calls on all institutions and political parties to implement today’s ruling and all decisions of Kosovo’s Constitutional Court. We ask all leaders to work together for an orderly transition AMBASADA AMERIKANE: PUNONI SË BASHKU PËR NJË TRANZICON TË RREGULLT NË INTERES TË PAQES

KUSHTETUSJA, IKEN KURTI, VJEN HOTI

May 28, 2020 by dgreca

Gjykata Kushtetuese pajtohet me dekretin e Thaçit, rrëzohte ligjërisht Qeveria e Kryemnistrit Kurti

Nga Shkelqim Hysenaj*

Gjykata Kushtetuese e Kosovës ka thënë se dekreti i presidentit Hashim Thaçi, për ta mandatuar Avdullah Hotin nga Lidhja Demokratike e Kosovës për postin e kryeministrit, është në përputhje me Kushtetutën dhe se mocioni i mosbesimit ndaj në qeverie në kuvend nuk rezulton në shpërndarjen e detyrueshme të kuvendit.

Në vendim e Gjykatës Kushtetuese thuhet:

Gjykata vendosi që dekreti i kontestuar i presidentit është në përputhshmëri me paragrafin 2 të nenit 82 [Shpërndarja e kuvendit] të Kushtetutës, duke konstatuar rrjedhimisht, që votimi i suksesshëm i një mocioni mosbesimi të kuvendit ndaj qeverisë, nuk rezulton në shpërndarjen e detyrueshme të kuvendit dhe mundëson formimin e një qeverie të re në pajtim me nenin 95 [Zgjedhja e qeverisë] të Kushtetutës”, thuhet në vendim.

Gjykata ka sqaruar se kur një qeveri nuk i mbijeton një mocioni mosbesimi në kuvend dhe partia fituese e zgjedhjeve, por nëse kjo parti dështon të mandatojë një kandidatë për kryeministër, atëherë e drejta i kalon një partie tjetër.

“Në të gjitha rastet kur dorëheqja e kryeministrit apo mbetja e postit përkatës i lirë për arsye tjera, ka rezultuar në rënien e qeverisë edhe kur dorëheqja e qeverisë është rezultat i një mocioni të suksesshëm mosbesimi, me kushtin që pas këtij mocioni nuk ka pasuar shpërndarja e kuvendit sipas parimeve të sqaruara më lart, aktivizohet paragrafi 5 i nenit 95 të Kushtetutës, i cili detyron presidentin për të mandatuar kandidatin e ri për kryeministër”.

“Partia politike ose koalicioni i cili e ka të drejtën e parë të propozimit të mandatarit për Kryeministër dhe formimit të qeverisë është sërish partia politike ose koalicioni fitues. Për formimin e kësaj qeverie duhet të ndiqet procedura e përcaktuar përmes paragrafit 2 dhe 3 të nenit 95 të Kushtetutës, ndërsa, dështimi i marrjes së votave të nevojshme në kuvend apo refuzimi i këtij mandati, kalon të drejtën e formimit të qeverisë te një parti politike ose koalicion që mund të ketë shumicën e nevojshme për të formuar qeverinë”, thuhet në vendimin e Kushtetueses.

Ky vendim i Kushtetueses vjen pasi më 30 prill, presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi mandatoi Avdullah Hotin nga Lidhja Demokratike e Kosovës, për postin e kryeministrit të Kosovës.

Atëbotë, Thaçi tha se Lëvizja Vetëvendosje, si fituese e zgjedhjeve të 6 tetorit, 2019, nuk e kishte shfrytëzuar mundësinë e saj kushtetuese për propozimin e mandatarit, kështu që këtë të drejtë ia kaloi LDK-së, partisë së dytë të dalë në zgjedhjet e tetorit.

Po të njëjtën ditë, Lëvizja Vetëvendosje iu drejtua Gjykatës Kushtetuese duke kërkuar nga ky institucion vlerësim mbi kushtetutshmërinë e dekretit të Thaçit për Hotin.

Pas mocionit të suksesshëm të mosbesimit ndaj Qeverisë së Kosovës, të udhëhequr nga kryeministri tashmë në detyrë, Albin Kurti, partnerja e koalicionit, LDK-ja, nisi bisedimet për krijimin e një koalicioni të ri qeverisës me Aleancën për Ardhmërinë e Kosovës, Nismën Socialdemokrate, Listën Serbe dhe partitë e tjera të komuniteteve joshumicë.

LDK-ja madje ka përpiluar programin qeverisës dhe e ka bërë publik atë para Grupit të saj Parlamentar, para se Gjykata Kushtetuese të vendoste rreth çështjes së formimit të Qeverisë së re të Kosovës.

Lëvizja Vetëvendosje e udhëhequr nga Albin Kurti insiston në mbajtjen e zgjedhjeve pas përfundimit të pandemisë së koronavirusit dhe LDK-ja shprehet se vendi nuk ka nevojë të shkojë në zgjedhje, por të qeveriste nga një ekzekutiv i ri, me fuqi të plota kushtetuese.

Presioni mbi Gjykatën Kushtetuese

Që nga dita kur u rrëzua qeveria, u ashpërsua gjuha politike në Kosovë, kryesisht mes presidentit Hashim Thaçi dhe kryeministrit në detyrë, Albin Kurti.

Derisa pritej vendimi i Gjykatës Kushtetuese për dekretin e presidentit Thaçi për të mandatar Avdullah Hotin e LDK-së, shpeshherë ashpërsimi i gjuhës dhe kundërshtimeve u interpretua si presion mbi Gjykatën Kushtetuese

Më 1 maj, Gjykata Kushtetuese pezulloi përkohësisht zbatimin e dekretit të Thaçit për qeverinë e re deri më 29 maj.

Më 19 maj përmes një reagimi, Gjykata Kushtetuese tha se diskursi publik kërcënues i përdorur nga presidenti dhe kryeministri në detyrë ka për qëllim ndikimin apo paragjykimin e vendimmarrjes së Gjykatës Kushtetuese për çështjen e dekretit të Presidentit për caktimin e mandatarit për krijimin e Qeverisë së re.

“Gjykata Kushtetuese e dënon ashpër këtë ndërhyrje në pavarësinë e vet institucionale, si dhe përpjekjen e akterëve politikë dhe institucionalë për të përfshirë Gjykatën Kushtetuese në debate politike ditore”, u tha në reagimin e Gjykatës Kushtetuese.

Më 13 maj Vetëvendosje organizoi një aktivitet të cilin aktivistë të saj e quajtën “provë për protestë”.

Në kohën sa vendi po përballej me masa të rrepta për kufizimin e lirisë së lëvizjes së qytetarëve shkaku i pandemisë së koronavirusit të ri, rreth 500 persona morën pjesë në këtë aktivitet.

Partitë politike e quajtën këtë organizim si presion mbi Gjykatën Kushtetuese lidhur me çështjen delikate që po trajtonte sa i takon mandatarit të ri për formimin e qeverisë.

Respektimi i vendimit

Gjatë kohës sa Gjykata Kushtetuese po trajtonte këtë lëndë, partitë politike kanë folur për respektimin e vendimit të Kushtetueses.

Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi ka thënë se do të respektojë vendimin që Kushtetuesja nxjerrë për dekretin e tij për t’ia dhënë mandatin partisë së dytë, LDK-së.

Kryeministri në detyrë i Kosovës, Albin Kurti, është deklaruar vazhdimisht se pret nga Gjykata Kushtetuese që të bëjë intepretimin e Kushtetutës dhe jo, siç është shprehur ai, shkrimin e saj.

Edhe LDK-ja që priste vendimin e Gjykatës Kushtetuese për formimin e qeverisë së re, është deklaruar se do të respektojë çfarëdo vendimi që nxjerr ky institucion.

Thirrje për respektim të vendimit kanë bërë edhe vendet e Quint-it.

Çka ndodhi me qeverinë?

Lëvizja Vetëvendosje si fituese e zgjedhjeve pas shumë javësh negociata arriti marrëveshje për bashkëqeverisje me Lidhjen Demokratike të Kosovës në fillim të muajit shkurt.

Por, koalicioni mes këtyre dy subjekteve politike zgjati vetëm 45 ditë.

Që nga ditët e para të bashkëqeverisjes u shfaqën mospajtime.

Heqja e tarifës për produktet me origjinë nga Serbia dhe Bosnje e Hercegovina, e që ishte kërkesë amerikane, ndau në dysh koalicionin qeverisës.

Vendimi final për tërheqje të LDK-së nga koalicioni me Vetëvendosjen u morr pasi kryeministri Albin Kurti, shkarkoi nga posti i ministrit të Punëve të Brendshme Agim Veliun, një prej figurave kyçe të LDK-së.

Pas këtij vendimi LDK-ja mblodhi nënshkrimet për thirrjen e një seance të jashtëzakonshme ku do të votohej mocion mosbesimi për qeverinë e udhëhequr nga Albin Kurti.

Më 25 mars, me shumicë votash, Kuvendi i Kosovës rrëzoi qeverinë.

Që nga ajo ditë Kosova vazhdon të udhëhiqet nga një qeveri në detyrë, në kuadër të së cilës, vazhduan punën edhe ministrat e LDK-së.

Kortezi Evropa e Lire