The Atlantic Roge Karma – Përktheu: Rafael Floqi/

Çmimet janë rritur më shpejt se sa pritej për tre muajt e fundit. Çfarë po ndodh?

Vetëm pak muaj më parë, Amerika dukej se e kishte kaprdirë për mirë rritjen e inflacionit pas pandemisë. Më pas, në janar, çmimet u rritën më shpejt se sa pritej. Ndoshta vetëm një goditje. E njëjta gjë ndodhi në shkurt. E çuditshme, por me gjasë jo e madhe. Pastaj raporti i inflacionit të marsit u ndez gjithashtu. Mirëpo – a është koha për panik?

Përgjigja e shkurtër është jo. Sipas masës më të përdorur gjerësisht, inflacioni bazë (metrika që politikëbërësit i kushtojnë vëmendje sepse përjashton çmimet e paqëndrueshme si ushqimi dhe energjia) është ngecur në rreth 4 përqind, dyfishi i objektivit prej 2 përqind të Rezervës Federale.

Por kjo është shumë larg nga kriza e vitit 2022, kur inflacioni bazë arriti kulmin në gati 7 për qind dhe çmimi i pothuajse çdo gjëje po rritej me shpejtësi të rrezikshme. Në vend të kësaj, ne duket se po përballemi me një problem të miljes së fundit: inflacioni është normalizuar kryesisht, por prishja e disa pikëve përfundimtare të përqindjes në një pjesë të vogël të kategorive po rezulton më e vështirë se sa pritej. Ekzistojnë dy pikëpamje kontradiktore se çfarë saktësisht po ndodh, secila me implikime drastike të ndryshme për mënyrën se si Rezerva Federale duhet të përgjigjet. Një kamp shqetësohet se Fed mund të humbasë përsëri kontrollin e inflacionit; tjetri ka frikë se Banka Qendrore do të gjunjëzojë në mënyrë të panevojshme ekonominë e SHBA-së.

Pikëpamja e “inflacionit në zhdukje” është se çmimet e sotme ende në rritje pasqyrojnë një kombinim të veçorive statistikore dhe efekteve të valëzimit të pandemisë që pothuajse me siguri do të zgjidhen vetë. Ky kamp vë në dukje se në thelb i gjithë inflacioni i tepërt aktual rrjedh nga sigurimi i automjeteve dhe strehimi. Historia e sigurimit të automjeteve është e drejtpërdrejtë: çmimet e makinave u rritën në 2021 dhe 2022, dhe kur makinat bëhen më të shtrenjta, po ashtu bëhet edhe sigurimi i tyre. Inflacioni i djeshëm i makinave çon në inflacionin e sigurimeve të makinave sot. Kjo është zhgënjyese për shoferët tani, por mbart një rreshtim argjendi. Duke qenë se inflacioni i makinave ka rënë në mënyrë dramatike gjatë vitit të kaluar, duhet të jetë vetëm çështje kohe para se të stabilizohen edhe çmimet e sigurimeve.

Strehimi, i cili përbënte plot dy të tretat e inflacionit të tepërt në mars, është pak më i ndërlikuar. Ju mund të mendoni se inflacioni i banesave do të llogaritet thjesht duke parë çmimet e shtëpive apo apartamenteve të reja. Por për shumicën e amerikanëve që tashmë kanë shtëpinë e tyre, ajo llogaritet duke përdorur një masë të njohur si “qira ekuivalente e pronarëve”, Statisticienët e qeverisë përpiqen të përcaktojnë se sa para do të paguanin në mënyrë të arsyeshme pronarët e shtëpive për qiranë duke parë se çfarë paguajnë njerëzit në shtëpi të ngjashme. Kjo mënyrë e llogaritjes së çmimeve të banesave ka lloj-lloj të metash. Një çështje është se të dhënat e inflacionit llogariten çdo muaj, por shumica e qiramarrësve kanë qira një ose dyvjeçare, që do të thotë se numrat zyrtarë zakonisht vonojnë tregun real të banesave me një vit ose më shumë. Tregu i banesave është ftohur ndjeshëm gjatë një viti e gjysmë të kaluar, por të dhënat e inflacionit po reflektojnë ende tregun shumë më të nxehtë të fillimit të vitit 2023 ose fundit të 2022. Herët a vonë, edhe ato duhet të bien. “Inflacioni i tepërt që na ka mbetur është në disa zona ezoterike që pasqyrojnë rritjet e çmimeve të kaluara,” tha Ernie Tedeschi, drejtor i ekonomisë në Laboratorin e Buxhetit të Yale. “Unë nuk jam ende shumë i shqetësuar për ringritjen e inflacionit.”

Kampi i “pagave të nxehta” tregon një histori krejt tjetër. Anëtarët e saj vërejnë se edhe pse rritja e çmimeve dukej se po zvogëlohej në fillim të vitit 2024, pagat po rriteshin akoma shumë më shpejt sesa përpara pandemisë. Kur pagat po rriten me shpejtësi, shumë punëdhënës, veçanërisht ata në industritë e shërbimeve intensive të punës, rrisin çmimet për të mbuluar kostot më të larta të pagave. Kjo mund të shfaqet në të dhëna në mënyra të ndryshme – mbase janë sende ushqimore një muaj, ndoshta biletat e fluturimit ose kostot e riparimit të automjeteve një muaj tjetër – por çështja është se për sa kohë që pagat janë të nxehta, çmimet do të jenë gjithashtu.

“Rritja e inflacionit gjatë tre muajve të fundit është më e lartë se çdo gjë që pamë nga viti 1992 deri në vitin 2019”, tha Jason Furman, ish-drejtori i Këshillit të Këshilltarëve Ekonomikë të Barack Obamës. “Është e vështirë të thuhet se kjo është vetëm një rastësi në të dhëna.”

Ithtarët e idesë së “inflacionit në zhdukje” nuk e mohojnë rëndësinë e pagave në rritjen e çmimeve; në vend të kësaj, ata tregojnë masa alternative që tregojnë rritjen e pagave më afër niveleve para pandemisë. Ata gjithashtu theksojnë faktin se fitimet e korporatave janë më të larta sot se sa ishin në vitin 2019, duke nënkuptuar se pagat kanë më shumë hapësirë për t’u rritur pa i rritur domosdoshmërisht çmimet.

Edhe pse kjo mosmarrëveshje mund të tingëllojë teknike, ajo do të jetë një nga vendimet më të rëndësishme që ka marrë Rezerva Federale në dekada. Vitin e kaluar, banka qendrore ngriti normat e interesit në nivelet më të larta që nga viti 2001, ku ato kanë mbetur edhe pse inflacioni ka rënë në mënyrë dramatike. Rritja e normave të interesit i bën paratë më të shtrenjta për bizneset dhe konsumatorët për të marrë hua dhe, për rrjedhojë, për të shpenzuar, gjë që mendohet se redukton inflacionin, por mund të rrisë edhe papunësinë. Kjo e lë Fed-in me një zgjedhje të vështirë për të bërë: A duhet të mbajë normat e larta dhe të rrezikojë të mbytë tregun më të mirë të punës në dekada, apo të fillojë të ulë normat dhe të rrezikojë që inflacioni të rritet sërish?

Nëse besoni se inflacioni është mbi të gjitha produkt i rritjes së fortë të pagave, atëherë ulja e parakohshme e normave të interesit mund të shkaktojë që çmimet të rriten edhe më shumë. Kjo është pamja që Fed duket se ka. “Tani për tani, duke pasur parasysh fuqinë e tregut të punës dhe progresin e deritanishëm mbi inflacionin, është e përshtatshme që politikat kufizuese të lihen kohë të mëtejshme për të punuar”, tha kryetari i FED-it, Jerome Powell, në një sesion pyetjesh dhe përgjigjesh pas publikimit të të dhënave të inflacionit të marsit. Përkthimi: Ekonomia është ende shumë e nxehtë dhe ne nuk do t’i ulim normat e interesit së shpejti.

Michael Powell: Ajo që la klasa e mesme e lartë nuk ka të bëjë me inflacionin

Megjithatë, nëse besoni se milja e fundit e inflacionit është produkt i vonesave statistikore, mbajtja e normave të interesit të larta ka pak kuptim. Në fakt, normat e larta të interesit në mënyrë paradoksale mund ta shtyjnë inflacionin më të lartë se sa do të ishte ndryshe. Shumë pronarë shtëpish, për shembull, i janë përgjigjur normave të larta të interesit duke qëndruar të vendosur për të ruajtur hipotekat e lira që siguruan kur normat ishin më të ulëta (pse të hiqni dorë nga një normë hipotekore prej 3 për qind për një normë 7 për qind?). Ky “efekt i bllokimit” ka kufizuar furnizimin e shtëpive të disponueshme, gjë që rrit çmimet.

Tarifat e larta gjithashtu mund të jenë pjesërisht përgjegjëse për kostot e sigurimit të automjeteve. Kompanitë e sigurimeve shpesh investojnë pagesat e primeve të klientëve të tyre në aktive të sigurta, të tilla si obligacionet qeveritare. Kur normat e interesit u rritën, megjithatë, vlera e obligacioneve të qeverisë ra në mënyrë dramatike, duke i lënë siguruesit me humbje të mëdha në bilancet e tyre. Siç raporton Talmon Joseph Smith i New York Times, një arsye pse kompanitë e sigurimit të automjeteve kanë rritur primet e tyre është të ndihmojnë në mbulimin e këtyre humbjeve. Me fjalë të tjera, në dy kategoritë ku inflacioni ka qenë më i qëndrueshëm, normat e interesit mund të mbështesin çmimet ekzaktësisht të larta që supozohet se do të ulin.

Qasja “prit dhe shiko” e Fed vjen me rreziqe të tjera gjithashtu. Tashmë, normat e larta kanë rritur kostot e blerjeve të mëdha të jetës, e kanë bërë akoma më shumë një treg jofunksional të banesave dhe kanë shkaktuar një krizë bankare. Ata nuk kanë bërë ende një goditje në tregun e punës në lulëzim të Amerikës. Por sa më gjatë që normat të qëndrojnë të larta, aq më e madhe është mundësia që ekonomia të fillojë të shtrëngohet nën presion. Kuptohet, Powell ka deklaruar se nëse papunësia fillon të rritet, Fed do të ishte e gatshme të ulë normat. Por kostot më të ulëta të huamarrjes nuk do të përkthehen në shpenzime më të larta brenda natës. Mund të duhen muaj, madje vite që ato të kenë efektin e tyre të plotë. Shumë njerëz mund të humbasin punën e tyre ndërkohë.

Duke pasur parasysh se ku dukej se po shkonte inflacioni në fillim të këtij viti, fakti që Rezerva Federale e gjen veten fare në këtë pozicion është zhgënjyese. Por duke pasur parasysh se ku ishin çmimet 18 muaj më parë, është një mrekulli. Në atë kohë, Fed besonte se do të detyrohej të zgjidhte midis një krize inflacioni të stilit të viteve 1970 ose një recesioni të dhimbshëm; sot ajo është duke vendosur midis inflacionit pak më të lartë se ai tipik ose një ekonomie disi më pak yjore. Kjo nuk e bën më të lehtë vendimin e bankës qendrore, por ndoshta duhet të na bëjë ne të tjerët pak më pak të stresuar për këtë.