s p – Page 1900 – Dielli

Liruar nga ligji

January 4, 2023 by s p

Astrit Lulushi/

A nuk e dini pse po u flas atyre që e njohin ligjin? Se ligji ka pushtet mbi dikë vetëm për aq kohë sa ai njeri jeton.

Ligji është i mirë dhe i keq. Megjithatë, njeriu nuk do ta kishte ditur se çfarë ishte e keqe po të mos ishte “ligji”. Sepse nuk do ta kishte ditur se çfarë ishte në të vërtetë “tradhëtia” nëse ligji i dikurshëm nuk do të thoshte: “Mos ik se tradhëton”.

Përveç ligjit, e keqja ishte e vdekur. Pa ligj njeriu ishte gjallë. Kur erdhi ligji, e keqja lindi. Vetë ligji që kishte për qëllim të sillte jetë, në të vërtetë solli vdekjen. Sepse e keqja, duke shfrytëzuar mundësinë e dhënë nga ligji, mashtroi. Në mënyrë që e keqja të mund të njihej si e keqe, ligji u përdor për të sjellë vdekjen, që keqja të bëhej krejtësisht e keqe.

Dihet se ligji është i frymës, por njeriu është joshpirtëror, i shitur si skllav. Nuk e kupton atë që bën. Atë që do të bëjë nuk e bën. E di që e mira nuk banon brenda tij. Sepse nuk bën të mirën që do, por të keqen që nuk do ta bëjë, këtë vazhdon ta bëjë. Tani, nëse bën atë që nuk do, nuk është më ai që e bën, por është e keqja që jeton në të.

Kështu është ligji në fuqi: edhe pse njeriu dëshiron të bëj të mirën, e keqja është me të. Ai sheh një ligj tjetër që vepron përbrenda, që lufton kundër ligjit të mendjes dhe e bën rob të ligjit të së keqes. Nga ky mjerim ai edhe ikën. Kush do ta shpëtojë nga trupi që i nënshtrohet vdekjes?

Aurela Gaçe: Detyra jonë është të ndajmë dhuratën e Zotit me njerëzit

January 4, 2023 by s p

Intervistë me ikonën e muzikës shqipe AURELA GAÇE/

Intervistoi: Armend Preteni

Ikonës së muzikës shqipe Aurela Gaçe, Zoti ia ka falur një dhuratë të çmuar, talentin për të kënduar dhe këtë armë ajo padyshim e ka dëshmuar me triumfin e saj në çdo skenë ku ka interpretuar.

Hapat e saj të parë filluan në “Festivalin e Fëmijëve” në qytetin e saj të lindjes Vlorë, për të vijuar rrugëtimin e saj të suksesshëm në vitin 1993 në Festivalin e RTSH me këngën “Pegaso”.

Pikërisht nga pjesmarrja e saj në këtë festival lindën këngë hite si: “Nata” (Fest’36 -1997), “Fati ynë shpresë e marrëzi” (Fest 36′ – 1997), “S’jam tribu” (Fest’38 – 1999), “Jetoj” (Fest’40 – 2001) etj…, që lanë gjurmë jo vetëm në karrierën e Aurelës si artiste por edhe në muzikën shqipe në përgjithësi.

Pas disa vitesh emigrim në SHBA, pop ylli i muzikës Aurela Gaçe i rikthehet festivaleve por kësaj radhe në “Këngën Magjike” në vitin 2007 ajo fiton çmimin e parë me këngën “Hape vetën ti”.

Për të vijuar tutje më shumë këngë solo e bashkëpunime të cilat u mirëpriten nga publiku shqiptar.

Në një intervistë të realizuar nga gazetari Armend Preteni, ylli i estradës Aurela Gaçe si rrallë herë përgjigjet në pyetje rreth jetës dhe karrierës, të cilat ju ftojmë t’i zbuloni në vijim…

(Padyshim viti 2022 do t’mbetet i paharruar për Aurelen, lansuat disa këngë të realizuara me videoklipe dhe nuk u ndalet me koncerte të shumta gjithandej trojeve shqiptare)

Gjatë vitit 2022 publikuat njëmbdhjetë këngë, dhjetë prej të cilave të realizuara dhe me videoklipe, disa prej të cilave janë: “Si jetoj” “Jo tani” në duet me Aleksandër Gjokën, “Kce me tupana”, “Tradhëtar”, “Babi im” në duet me Eli Faren, katër prej të cilave me videoklipe. Sa jeni ndarë e kënaqur me realizimin në tërësi duke u ndërlidhur me këtë pikë poashtu keni paralajmë ruar publikimin e albumit “Unike” duke qenë njëkohësisht aktive dhe me mbrëmje muzikore e koncerte gjithandej ku flitet gjuha shqipe?

Aurela Gaçe: Lidhur me albumin, deri tani jane publikuar 11 këngë, 10 prej të cilave janë të shoqëruara me videoklipe derisa priten edhe 7 të tjera pasi është double album “Unike”… me taban ( me traditë).

A jam ndarë e kënaqur?

Gjithmonë ka mirë e më mirë. Unë jam kritike e punëve që bëj.

Por, ka raste kur disa këngë që duan shumë angazhim në klip, por ka edhe nga ato që mjafton interpretim i vërtetë në ekran për të përcjellë mesazhin…

Kur ti realizon album, është e pamundur që te gjitha kënget të jenë nota 10. Por ama, secila nga ato ka dalë nga një pjesë e shpirtit tim, e kjo ka shumë rëndësi.

Vlen të theksohet se shumë nga ato materiale janë realizuar në kohën e errët të pandemisë. Une mundohesha të mbaja gjallë shpirtin tim artistik, duke mos i ju dorezuar mërzisë, problemeve, frikës. Shkoja në studio çdo ditë. Ishte ajo si unë të merrja frymë. Për mua, muzika u bë shpëtim. Kjo ka rëndësi më shumë se çdo gjë. Mësova më shumë se kurrë se muzika është në çdo qelizë timen.

Thuhet se vitet e fëmijërisë janë më të ëmblat, na kujtoni ndonjë ngjarje për të cilën edhe sot ke nostalgji nga vendlindja?

Aurela Gaçe: Po, edhe për mua, fëmijêria ka qene kohë e bukur. Kam shumë kujtime, shumë… Kam qenë gjithë kohës në skenë, qysh fëmije. Në festivalet e qytetit. Në çdo festë të shkollës, në çdo festë të vendit ku u rrita, të shkolles etj. Pra, për mua, aktiviteti artistik ishte gjëja që mbushte jetën time si femijë. Por, ajo që dua të them më shumë se gjithçka, ishte ardhja në jetë e motrës time. Kur ka lindur vëllai, kam qenë akoma e vogël të kujtoja rëndësinë. Ama kur erdhi në jetë motra, isha 11 vjeç, e madhe mjaftueshëm të kuptoja. M’u duk sikur ishte e imja. Kujdesesha për çdo aspekt. Mendoj se dashuria e familjes është më e bukura që mund të të ndodhte.

Kënga “Fati ynë shpresë dhe marrëzi” e publikuar para shumë vitesh, mbetet një simbol i karrierës tuaj, si lindi kjo këngë e cila u bë hit dhe jehona e të cilës po dëgjohet edhe sot e do të dëgjohet edhe shumë dekada?

Aurela Gaçe: Në fakt, ishin dy tre javët e fundit përpara se të fillonte festivali. Unë zakonisht bëhësha gati muaj përpara për të marrë pjesë aty. Ndërkohë atë periudhë, nuk isha në Shqipëri, në ato muaj, pra nuk isha gati. Nuk kishte asnjë këngë për t’u paraqitur në festival.

Ishte këmbëngulja e drejtuesit Zhani Ciko, i cili besoj se e lexonte mirë forcën time (gjë që mbase unë nuk isha shumë e qartë nëse e kisha ose jo). Ai më thotë se ka ngelur veq një këngë. Këngë e krijuar nga Ferdinand Deda. Ishte me një tekst tjetër.

E degjova. Një demo të thjeshtë. Me atë muzikë shkoj në studion e Shpetim Saraçit. Ai e ri orketsron me një koncept tjetër. Me pyeti se çfare dëgjoja në atë kohë. I tregova artistët që dëgjoja. Ai e riorkestroi. Me atë që mora, menjëherë kerkova ndihmën e potëve. Më drejtuan tek poeti Ilirjan Zhupa. Kujdes. Poetët, jo të gjjthë shkruajnë tekste. Tekste janë komplet tjetër teknikë. Ilirjani punoi së bashku me mua për çdo germë, zanore, për një javë, deri netët e vona. S’kishim kohë. Duhej kënga urgjent. Ndryshe mbyllej konkurrimi. Shoesh Ilirjani më thoshte, oh është e vështirë (pasi siç ju thashë, është poet i mirëfilltë, i lirë në mendim, ndërkohë tekstet të lodhin, pasi duhet metrika e melodisë, në çdo fjalë që themi është edhe e këndueshme). Ama, unë me këmbëngulje nuk largohesha. Do ta bësh i thosha, je lab (Qeshet). Labi nuk dorëzohet. E më në fund mbaroi, u paraqita në festival, e tani pikërisht ajo këngë më përfaqëson.

Sipas teje, a është e nevojshme që një këngëtar/e të provokojë në skenë, apo nuk mund të kuptohet një këngëtar/e, i/e pëlqyer sot pa provokime?

Aurela Gaçe: Nuk shoh asnjë gjë të keqe në proviokim. Në çdo moment, njerëzit provokohen. S’ka asnjë të keqe. Ka këngetarë si Tina Turner , që nuk ka bëre kurrë tweark në skenë, ama me energjinë e saj, ka provokuar. Ka artistë meshkuj, në botën e “rock music” etj, që thjeshtë me qenien e tyre, më atë që bënin provokonin. Të provokosh do të thotë të dëpërtosh. Atëherë je artist. Ah nëse e keni fjalën për provokim sensual, varet. Se ku mund të jetë kufiri. Por mesa kemi parë në histori të muzikës botërore gjithmonë ka pasur sensualitet në skenë.

Mendoj se gjithësecili hynë në skenë (ose në fushbetejë) me armët e veta më të forta. Varet cilëve armë u jep përparësi.

A pëlqehet ose jo dikush pa provokime? Oh sigurisht që po. Unë kam tri dekada në skenë. Nuk i kam përdorur ato armë. Mbase se kam ndjerë të nevojshme, prandaj se kam bërë. Por ke artistë që i kanë qëndruar kohës më shumë vite në skenë, e pubiku i do. Ata janë thjeshtë aty, një shpirt. Publiku nuk ka nevojë ti shoh si objekte sensuale për ti dashur. Kështu që varet çfare kërkon artisti, si kërkon të shfaqet në publik

Jeni artistja e vetme shqiptare e cila në festivalet ku ka marr pjesë ka triumfuar ose është shpërblyer me njërin nga tri çmimet e para, përmendim këtu Festivalin e Radio Televizionit Shqiptar, “Këngën Magjike”, pëfaqësimin dinjitoz me këngën “Feel the Passion” në Eurovision, a e ka në plan Aurela t’i rikthehet sërish festivaleve?

Aurela Gaçe: I thonë një fjale: Asnjeherë mos thuaj jo. Por deri tani, mendoj se i kam mbyllur festivalet. Në fund të fundit, detyra jonë është të ndajmë dhuratën e Zotit me njerëzit. Unë vazhdoj e bëj pa pushim. Çfarë rëndëse ka nëse është festival apo projekt i imi personal? E rëndësishme është të shkojmë tek dëgjuesi ynë në çdo lloj forme. Nuk kam deshirë të futem në gara, pasi në këtë stad të jetës, jam e pjekur mjaftueshëm të kuptoj se jam këtu, në muzikë, jo për gara

Rikthemi sërish vite prapa, kur në “Fest 95” u prezantuat me këngën “Nata”, në “Fest 99” me “S’jam Tribu”, derisa në vitin 2001 po në Festivalin e Rtsh me këngën “Jetoj” spikatet jo vetëm me interpretimin por edhe me paraqitjen dhe stilin sidomos me të fundit ku zgjedhët ngjyrat bardh dhe zi që edhe sot ka mbetur në kujtesë te audienca. Sot nga ky kënd ku jeni a mendoni që institutcionet e Kulturës në Shqipëri do të duhej ta vlerësonin Aurelen Gaçen për kontributin dhënë në ngritjen e nivelit të muzikës shqipe?

Aurela Gaçe: Nga Institucionet nuk pres asgjë. Kam marrë dashuri kaq shumë nga njerëzit. Ky është vlerësimi.

Sipas jush, ku është muzika shqipe sot, a jeni e kënaqur me standartin aktual apo duhet ndryshime urgjente?

Aurela Gaçe: Se di çfarë të them në këtë pikë. Kohët ndryshojnë. Jeta ecën. Hyjnë trende, hynë mode e re. S’ka asgjë të keqe. Ka ndodhur gjithmonë në çdo kohë. Ngelet ajo çfarë ngelet në fund të çdo kohe. Çdo brez ka shijet e veta. Sigurisht më shqetëson shumë fakti që shumë artistë dalin playback në publik. Të paguash biletë, ose qoftë një pije, e të shohësh dikë që hap gojën ,ose bën sikur! Kjo po, kjo më shqetëson. A ndodh kjo në botë? Që zëri të vazhdojë, ndërkohë që këngëtari e ka mikrofonin poshtë? Ose vazhdon kërcen? Ndërkohë zëri vazhdon? Në botë? Oh, jo jo, s’ka shansë. Publiku do kishte kërkuar lekët e biletës pas.

Festës së Vitit të Ri në dekadën e fundit sikur i ka humbur ajo “madhështia” që e kishte dikur/Si e festonit Vitin e Ri para shumë vitesh dhe si e feston sot?

Aurela Gaçe: Unë e festoj gjithmonë në skenë. Si çdo artist. Ne pushojmë ose festojmë gjithmonë mbasi kemi argëtuar njerëzit që duan të kalojnë mes tingujve të muzikës ato orë të Vitit të Ri.

Cila është motoja që përdor më shpesh si mesazh për shoqërinë dhe jetën në përgjithësi?

Aurela Gaçe: Motoja ime: Është pikërisht, jeto, jeto sot. Nesër mund të jetë shumë vonë.

Gazetarja Eva Dori vlerësohet me çmimin “Gruaja e Fuqishme 2022”, në Nju Xhersi

January 4, 2023 by s p

Eva Dori: Mirënjohje ndaj Aleancës Shqiptare dhe kryebashkiakut të Nju Xhersit, çmimin ua dedikoj të gjitha grave në emigracion

Intervistoi: Eneida Jaçaj Lamçe

Pasioni për punën, profesionin, të bukurën, do ta shoqërojë gjithë jetën njeriun që është i dashuruar pas veprave të mira, dijes dhe kulturës. Në çdo skaj të botës që mund të gjendet, mes vështirësive apo të mirave, dashuria për punën dhe profesionin nuk do ta tradhtojë asnjëherë, pasi është gdhendur rrënjësisht në zemër, për të krijuar vepra të bukura në të mirë të vetes dhe të komunitetit që e rrethon. Njeriu kur arrin të kuptojë se çfarë dëshiron të realizojë apo krijojë, e ka arritur plotësisht lirinë dhe pavarësinë e tij! Kur veprat e mira vlerësohen, mbështeten dhe shpërblehen, kënaqësia është e dyfishtë, dhe të jep kurajë për të punuar akoma edhe më shumë, duke nxjerrë më të mirën në shërbim të vetes dhe atyre që e rrethojnë. Gazetarja Eva Dori është vlerësuar me çertifikatë mirënjohje nga Aleanca Shqiptare dhe kryebashkiaku i Nju Xhersit, Richard Rigoglioso, si “Gruaja e fuqishme 2022”, me dedikimin “Mirënjohje për qëndresën e fortë kundrejt sfidave në jetë”. Eva Dori është një gazetare e apasionuar, e cila jep shumë për komunitetin shqiptar në Filadelfia, me projektet e saj për promivimin e gjuhës, valleve, folklorit shqiptar. Eva Dori, përpos emisonit Albanian Dream, pasqyron të gjitha aktivitetet e Shoqatës “Bijtë e Shqipes”, shoqatë e cila është në promovim të vlerave kutlurore shqiptare, duke mbajtur ndezur pishtarin e gjuhës shqipe, si asetin më të çmuar të trashëgimisë kulturore të kombit shqiptar.

-Shoqata “Bijtë e Shqipes”, me kryetar z.Bujar Gjoka, ka demonstruar se është gjithmonë në shërbim të promovimit të vlerave kulturore shqiptare, ruajtjes së gjuhës shqipe, si asetin më të çmuar të trashëgimisë kulturore të kombit tonë shqiptar. Gjithashtu nuk harron të vlerësojë dhe nxjerrë në pah punën dhe vlerat e personazheve që na nderojnë dhe na bëjnë të ndihemi krenarë si komb. Kjo shoqatë vlerësoi me mirënjohje aktoren Margarita Xhepa, çmim të cilin ia keni dorëzuar ju. Çfarë do të thotë ky çmim, dhe çfarë emocioni përjetuat kur e dorëzuat këtë çmim në duart e aktores së talentuar?

Margarita Xhepa mori çertifikatë mirënjohje për gjithçka që ka dhënë dhe po jep si një aktore e shkëlqyer e kombit tonë, si një qytetare e intelektuale e palodhur në shpalosjen e vlerave dhe bukurisë shprehëse të gjuhës shqipe. Falenderoj z. Bujar Gjoka, kryetarin e kësaj shoqate që më dha mundësinë mua t’i jap këtë çmim! Kam patur fatin që, pothuajse, në të gjitha aktivitetet tona që kemi zhvilluar, znj. Margarita nuk na harron asnjëherë, na mbështet duke na dhënë mesazhe që janë shumë domethënëse për ne emigrantët.

-Të krijosh, të punosh dhe të japësh nga vetja më të mirën e mundshme në të mirë të komunitetit, është kënaqësi, por kur e mira shpërblehet dhe njihet, kënaqësia vjen e dyfishtë, dhe të shtyn të bësh akoma gjëra më të bukura. Ju, Eva, jeni vlerësuar me një çertifikatë mirënjohje nga Aleanca Shqiptare dhe kryebashkiaku i Nju Xhersit, për kontribut ndaj komunitetit shqiptar. E prisnit?

Për të gjithë ne emigrantët, është një moment shumë i bukur kur të vjen një ftesë për të patur të tilla mundësi, të ndalësh për pak kohë ritmin, që të kërkon jeta këtu. Në këtë ndalim, të jepet mundësia të kthehesh te rrënjët e tua; të flasësh, këndosh e të kërcesh shqip, e rrethuar me dashuri miqsh të mirë. Profesioni i gazetarisë, gjithmonë më shtyn të jem aty ku mblidhen e festojnë shqiptarët; të jem me ta, të dëgjoj sukseset e tyre e, natyrisht, duke i pasqyruar sa më shumë efektin e promovimit. Ne duhet të bëhemi një dritë shprese për të gjithë emigrantët e rinj, që edhe ata si ne do ia dalin! E prita me shumë kënaqësi ftesën nga kryetari i Shoqatës Aleanca Shqiptare z. Alban Gaba, i cili tashmë e ka kthyer në një traditë të bukur festimin e të gjithave festave që kanë të bëjnë me promovimin e vlerave të komunitetit shqiptar në Neë Jersey!

-Ju jeni vlerësuar me një tjetër çmim, “Gruaja e Fuqishme 2022”. Çmimi ju është dorëzuar nga vetë kryebashkiaku i Nju Xhersit, z Richard Rigoglioso. Çfarë do të thotë për ju ky çmim?

Nën kujdesin e poetes së talentuar, znj. Arjana Fetahu Gaba dhe znj. Bardha Cela Bushka, Shoqata “Aleanca Shqiptare” vendosi të organizojë në vitin që lamë pas, Mother’s Day – Empowering Woman’s Awards 2022! Unë, gjithmonë, kur shkoj në të tilla organizime xhiroj dhe fotografoj pa fund. Përpiqem të marr emocionet e të gjithëve atyre që vlerësohen në të tilla evente. Emocionohem dhe përlotem njësoj me ta. Çmimi për Gruan e Fuqishme 2022, i ardhur në formën e një çertifikate falenderimi, me dedikimin “Mirënjohje për qëndresën e fortë kundrejt sfidave në jetë”, do të thotë shumë për mua, sepse, unë përfaqësoja jo vetëm Evën, por gratë e Philadelphias! Ky çmim vjen pas një tjetër emocioni të bukur që mora në mbrëmjen e ndërrimit të viteve në Shqipëri, duke u nominuar dhe fituar çmimin e parë, si Gruaja e Vitit për karriere!

-Sa i lidhur është vetëzhvillimi i gruas me rritjen e shoqërisë? Cila është pika konverguese që bashkon zhvillimin e femrës me zhvillimin e shoqërisë në tërësi?

Gruaja luan një rol të rëndësishëm në edukimin e brezave dhe shoqërisë. Patjetër që një grua e arsimuar do të përgatisë fëmijë me një zhvillim më të gjerë kulturor, dijesh dhe të edukuar. Kjo do të ndihmojë të kemi një shoqëri sa më larg veseve të këqija, drejt një shoqërie më të emancipuar dhe të zhvilluar. Ne kemi shumë gra në emigracion që, përveç mëmësisë, janë gra të pavarura, të shkolluara, pra nuk janë vetëm amvisa. Ato gra që kanë shumë vite në emigracion, të cilat e kanë gjetur veten, duhet të japin ndihmën për integrimin e grave që sapo kanë ardhur në një vend kaq të madh si Amerika. Unë njoh gra shumë të mira, që nuk do të përtonin të jepnin ndihmën e tyre, në funksion të një komuniteti shqiptar sa më të bashkuar dhe të zhvilluar.

-Emisioni Albanian Dream është një emision shumë popullor për komunitetin shqiptar në Filadelfia, por jo vetëm. Si arritët të formësonit një program të tillë dhe të qëndrojë kaq i suksesshëm te publiku?

Në Philadelphia kemi shumë biznesmenë, të cilët kanë bërë emër jo vetëm që tashmë janë të suksesshëm, por edhe ndihmojnë shumë komunitetin shqiptar, siç është z. Enver Parllaku, një atdhetar me zemër të madhe. Ishte pikërisht z.Parllaku që më nxiti ta nisja këtë emisionin dhe e falenderoj, sepse më dha shtysën për të filluar një emision që përditë e më shumë më jep mundësinë të njihem me shumë njerëz të sukseshëm e që na përfaqësojnë kudo me dinjitet.

-Ju shikojme të pasqyroni çdo aktivitet që zhvillon shkolla shqipe “Gjuha Jonë”. Si ishte ky vit në syrin tuaj si gazetare?

Unë solla emocionet më të bukura gjatë vitit shkollor 2021-2022! Shumica e nxënësve janë të lindur këtu dhe për ta ishte bukur të mësonin edhe ta shkruanin gjuhën e bukur shqipe. Atë gjuhë ku prindërit dhe gjyshërit e tyre flasin në shtëpi! Dua te falenderoj drejtoreshën e shkollës, “Gjuha Jonë”, Znj Rajmonda Bardhi , mësueset Mimoza Sotiri, Irini Zeneli, Afërdita Muzhaqi, që e bënë aq të lehtë për fëmijët mësimin e gjuhës shqipe! Por një falenderim i veçantë shkon për nënkryetaren e shoqatës, “Bijtë e Shqipes”, njëkohësisht mësuese në këtë shkollë, znj. Rudina Bani!

-Ju keni zhvilluar aktivitete të shumta, ku pjesë e veprimtarisë suaj në shërbim të komunitetit shqiptar në Filadelfia janë bërë edhe personazhe të ndryshëm, të cilët kanë dhënë kontribut në pasqyrimin dhe përçimin e vlerave kulturore ndër breza, por edhe personazhe të cilët janë shumë të suksesshëm dhe na bëjnë të ndihemi krenarë, se ne dimë të ndriçojmë edhe në një vend të huaj. Cilët janë ato personazhe që ju kanë dhënë emocion, gjatë vitit që lamë pas?

Personazhet që mora më shumë emocion ishin Alban Gaba, President i Shoqatës “Aleanca Shqiptare”, në Nju Xhersi. Ai ka një kontribut të vyer në drejtim të përcjelljes së vlerave patriotike shqiptare, i cili u shpall “Qytetar Nderi” i Garfield. Ai ka ndërtuar shtatoren e Nënë Terezës, në sheshin e Garfield. Tri vëllezërit kosovarë Osmanollaj, si Leo, Shkëlqim dhe Përparimi, të cilët ndihmuan familjen Decaj. Gjithashtu, kënaqësi të veçantë dhe emocione kam marrë nga bamirësi Panajot Agalliu, biznesmenin Roland Ismailanji, një atdhetar me zemër të madhe dhe i suksesshëm në punën e tij. Dua të falenderoj z.Haki Collaku, që më dha mundësinë të xhiroj Odën Dibrane, një ndër odat më të bukura në Philadelphia. Gjithashtu, kryebashkiakun e Qarkut Kukës, Abdullah Domi, i cili na nderoi me pjesëmarrjen e tij në 20 vjetorin e Shoqatës “Bijtë e Shqipes”, në Filadelfia, duke ngritur edhe Flamurin e Pavarësisë, një emocion i papërshkrueshëm. Nuk do të lë pa përmendur dy shqiptarë të suksesshëm, si Feliks Haxhija, detektivi më i kërkuar dhe i njohur në Amerikë, dhe stilisten Gerta Cami, e cila punon fustane për princesha të vogla. Në Filadelfia dhe Nju Xhersi u organizua sfilata me fustanet e punuara aq bukur nga Gerta, një vajzë e talentuar, e cila është kërkuar në disa shtete të botës. Emocionet janë të pafundme! Gjej rastin të falenderoj stafin e emisionit Albanian Dream, veçanërisht Igli Tefa, i cili punon me aq mjeshtëri emisionet e këtij programi. Ju uroj një vit të mbarë dhe të bekuar, të gjithë shqiptarëve kudo që ndodhen!

Shqiptari i pare qe ka fituar medaljen e arte ne Lojrat Olimpike eshte Shaban Trstena

January 4, 2023 by s p

Saimir Z. Kadiu

Ai ka fituar medaljen e arte ne Lojrat Olimpike te Los Angeles ne vitin 1984 ne mundjen e lire ne peshen 52 kg (kuptohet duke qene sportist i ish Jugosllavise).

Trstena i lindur ne Shkup, 58 vjet me pare, me 1 janar 1965 eshte ende medalisti i arte me i ri (19 vjec) qe fiton nje medalje te tille ne mundje ne nje Olimpiade…

Ne Olimpiaden e Seulit ne vitin 1988, Trstena fitoi medaljen e argjendit.

Trstena ka qene edhe dy here Kampion i Evropes ne vitet 1984 dhe 1990.

Gjate karrieres se tij ka fituar 715 ndeshje ne 741 te zhvilluara.

Ka marre pjese ne 42 turne te nivelit nderkombetar duke fituar 30 medalje te arta.

… dhe ne menyre paradoksale kur u kthye nga Los Angeles me medaljen e arte olimpike ne aeroportin e Shkupit e priten 20 veta, kryesisht familjaret e tij. Asnje autoritet jugosllav nuk ishte ne pritjen e kampionit.

Përtej mesazhit të urimit nga Presidenti Klinton

January 3, 2023 by s p

Çerçiz Loloçi/

1.
Ka disa vjet që marr çdo fundviti një mesazh urimi nga ish presidenti Bill Klinton, tashmë drejtues i një fondacioni së bashku me bashkëshorten dhe vajzën e vet. Është një mesazh kortezie, që u shkon edhe shumë të tjerëve që janë të informuar dhe kanë pasqyruar veprimtaritë e kësaj organizate jofitimprurëse në vende të ndryshme të botës dhe që më vjen edhe mua në postën personale elektronike (www.clintonfoundation.org.).

Si president i 42-të i SHBA në periudhën 1993-2001, përfaqësues i Partisë Demokratike për dy mandate rresht (mori detyrën presidenciale nga George H. W. Bush dhe ia dorëzoi të birit, George W. Bush), Klinton ka qenë më parë Prokuror i Përgjithshëm i shtetit të Arkansasit në 1977-1979 dhe guvernatori i po këtij shteti në vitet 1979-1981 dhe 1983-1992. Së bashku me paraardhësin dhe pasardhësin e tij, ai konsiderohet ndër personalitetet më të dashura për shqiptarët në të gjitha viset, sepse pikërisht në periudhën e tij ndodhi ngjarja më e madhe: ndalimi i genocidit serb në zemër të Europës.

Bill Klinton ishte i pari president amerikan që priti në takim të veçantë në 1998 në Shtëpinë e Bardhë udhëheqësin e LDK-së, Ibrahim Rugova dhe politikani që ndikoi në miratimin dhe realizimin e vendimeve të OKB-së për ndërhyrjen ushtarake të NATO-s në Luftën e Kosovës në 1999.

Klinton ka pasur fëmijëri dhe jetë të vështirë, por falë konkurencës që është në themel të demokracisë amerikane dhe aftësive profesionale, ai arriti të bëhet një simbol i demokratëve jo vetëm brenda hapësirës së këtij kontinenti, po edhe në shkallë botërore. Ai vetë dhe gruaja e tij, Hillari Klinton, Sekretare e Shtetit nën presidencën Obama janë shumë të respektuar në Shqipëri, Kosovë, Maqedoni e Veriut, Mali i Zi apo në atë që quhet hapësira e natyrshme; shumë fëmijë të lindur në këto vite kanë emrat e tyre, përveç që ka edhe një mori statujash e portretesh nga artistë amatorë.

Do të ishim të padrejtë të pohonim se ajo që ndodhi me shqiptarët në mijëvjeçarin e ri është vetëm fryt i përkujdesjes amerikane në nivelet më të larta; këtu kanë dhënë ndihmesën e tyre edhe mjaft aktorë të tjerë, përfshi një personalitet të pangjashëm me askënd si Nënë Tereza, fituese e Nobelit të Paqes në 1979, emri më i shquar i letrave shqipe Ismail Kadare, komunitetin e mendjeve të ndriçuara në SHBA me dy drejtorët e ‘Zërit të Amerikës’, Frank Shkreli dhe Elez Biberaj, një grup i senatorëve dhe kongresmenëve amerikanë me origjinë hebreje, përpjekjet e orientimit properëndimor të Rugovës dhe lufta e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.

2.
Shteti që konsiderohet si kampion i demokracisë ka një kufizim mandatesh për presidentët dhe ndalime të tjera ligjore dhe personat që përfundojnë detyrën kthehen në punët e tyre private ose mund të kenë fonacione ose biblioteka me emrin e vet. Kjo tashmë është normë në SHBA dhe në të gjitha shtetet europiane, por kjo gjë nuk ndodh në viset tona.

Shqiptarët kanë fituar shumë në shekullin e ri (Shqipëria në NATO dhe shumë afër pranimit në familjen europiane, Maqedonia e Veriut me një popullsi të konsiderueshme shqiptare dhe bashkëpërgjegjëse në qeverisje, gjithashtu në NATO dhe pranë bashkësisë së kontinentit, Mali i Zi me një pjesë shqiptare po ashtu në NATO), ata janë sot një faktor rajonal që kontribuon për paqen dhe mbrojtjen e vlerave euro-atlantike.

Megjithatë në të gjitha këto vise të populluara prej tyre, ata kanë edhe klasën më të papërgjegjshme, më të korruptuar, partitë janë si çeta bashibozukësh, pa demokraci të brendshme, pa konkurencë, pa zgjedhje të ndershme e demokratike, pa shtyp të lirë, me institucione false dhe jo të pavarura dhe kjo është vërtet dëshpëruese. Me institucione të vjetra apo të reja të drejtësisë ka një fakt bërtitës: pasurimin e menjëhershëm të oligarkëve të politikës, që kurrsesi s’mund të ndodhë me rrogat fikse shtetërore, por askush nuk është ndëshkuar ose do të ndëshkohet pa një fillim të ri.
Shoqëria shqiptare e ka mëse të nevojshme ribërjen e saj, me emra dhe gjenerata të reja për të rikthyer shpresën, për të kryer më së pari reformimin e forcave politike, largimin e kryetarëve pa anëtarë, kufizimin e mandateve dhe sidomos me vënien para përgjegjësisë të protagonistëve që kanë bërë ç’kanë dashur me financat publike.