Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Protestat paralajmerojne “Pranveren shqiptare”

by

Bujar Leskaj/

Sot ndoshta filloi pranvera shqiptare, stina e protestave, e cila do t’u dëshmojë të gjithëve se Rama dhe sekti i tij nuk janë të pathyeshëm, e të pacënueshëm.Ata mijëra njerëz sot në shesh, që do të mblidhen ditë për ditë do t’u tregojnë të gjithëve që e kanë gabim po menduan me arrogancë se mund të tallen me popullin.Shqiptarët nuk janë të varfër, janë të vjedhur!Shqiptarët nuk janë pa dinjitet; e dëshmuan sot. Do ta dëshmojnë edhe nesër.Shqiptarët nuk janë të varfër, por kanë një kryeministër harbut që ka mbi dy dekada në majë të pushtetit dhe përpiqet të intimidojë shqiptarët, duke u thënë se kaq meritojnë dhe të mos pretendojnë shumë.Shqiptarët janë të vjedhur nga një sekt, që ndërkohë që çmimet prekin stratosferën, duke varfëruar gjithnjë e më shumë shqiptarët, ata festojnë në Dubai me udhëtime luksoze private.Shqiptarët dëshmuan sot në protestë se janë të kthjellët, se kanë guxim, mendim, energji; dinë të organizohen e të reagojnë. Çfarë do t’i ngelej sektit armiqësor në qeveri përballë një modeli të tillë politik e reagimi të tillë qytetar?Do të vazhdonin të ishin kaq arrogantë, hajdutë e armiqësorë me popullin?Jo!Përballë reagimit masiv të shqiptarëve, sektit Rama do t’i ngeleshin veçse disfata, frika, zmbrapsja, arratisja. Ata mijëra qytetarë sot përpara kryeministrisë dëshmuan se protestat e vazhdueshme do ta rrëzojnë këtë qeveri; dëshmuan se shqiptarët e ndërgjegjshëm vështirë se do ta shesin për miell votën e tyre; dëshmuan se nuk do të lejojnë më keqqeverisjen.A ka rrugë për daljen nga kjo krizë e stimuluar nga qeveria dhe oligarkët? Po, ka!Rama të heqë urgjentisht taksën e qarkullimit dhe TVSH nga nafta dhe energjia elektrike, si dhe të përgatisë menjëherë një paketë solidariteti për familjet në nevojë që të përballohet kriza.Sot, mijëra qytetarë dolën spontanisht në shesh!Nesër, të organizuar dhe me mbështetjen e sinqertë dhe reale të opozitës, këtë regjim ata e hedhin në Lanë!

“Fëmija i Bulevardit “Stalin”, apo të kujtosh fëmijërinë në Tiranën që nuk është më

by

Luan Rama/

Të kujtosh fëmijërinë, kohën e largët që herë-herë të farfurit nëpër ëndërr e që papritur të bëhet aq e afërt, menjëherë ngazëllehesh si fëmijë. Shumë shkrimtarë, në libra apo shkrime të tyre i janë kthyer fëmijërisë. Koleta gjeti aty burimin dhe frymëzimin e romaneve të parë ku veten e quajti Klodinë. Balzak thoshte: “A nuk e keni vënë re që, në fëmijëri apo në fillimet e jetës sociale, padashur, ne krijojmë një model me duart tona?”. Çaplini shtonte se “Të gjithë fëmijët kanë diçka nga gjenialiteti, por do të duhet që ajo të shfaqet.” Nga ana e tij, shkrimtari italian për fëmijê shkruante: ““Sa peshon loti i një fëmije? Varet: loti i një fëmije tekanjoz është më i lehtë se era, ndërsa ajo e një fëmije të uritur është më i rëndë se gjithë toka.”Ç’ndodh vallë ne sytë e një fëmije kur sheh botën dhe fillon të kuptojë fenomenin njerëzor, ngjyrën e kaltër qellore, hënën që shkon? Ç’ndodh vallë me të kur fëmijëria e tij bredh në një atmosferë ku pikëtakohen ngjarjet kryesore të vendit të tij, mitingjet, kortezhet e udhëheqësve të huaj, turmat entusiazte, brohorrimat, fishekzjarret, të cilat padyshim i kupton më vonë? “Fëmija i bulevardit Stalin” jam unë, me botën time të kujtimeve që s’janë shuar, kujtime të ngjizura që në imazhet e para që mund të mbahen mend, fytyrat e prindërve që s’janë më, gëzimet e trishtet fëminore. Shumë imazhe padyshim janë shuar në mjegullën e kohës por disa kanë mbetur, kokëforta, me dritën e një kohe që nuk është më, me rrugicat, shokët, ikjet e para për të zbuluar një botë tjetër përtej atij bulevardi dhe sheshi të qytetit ku vërtitej fati i atij vendi. E megjithatë ishte diçka e veçantë të rriteshe në sheshin e kryeqytetit, në bulevardin që fillonte me monumentin e stërmadh të Stalinit të vendosur mbi një bazament të lartë. Bulevardi përfundonte tutje në cep te qytetit, në atë pjerrinë ku ishin një grumbull shtëpish të ulta tiranase, mbuluar me tjegullat e kuqe, gjithnjë në heshtjen dhe paqen e tyre. Pikërisht në atë bulevard ngrihej simboli i një ideologjie që do të përcaktohente jetën dhe ardhmërinë e Shqipërisë, fatin e vet, ku për 40 vjet, ai fat nuk do të ndryshonte dhe imazhi i Stalinit do të ishte gjithnjë i pranishëm.Personazhet e ndryshme të asaj lagjeje ku jetova fëmijërinë ishin të jashtëzakonshëm, po edhe shumë interesantë. Ishin njerëz të ardhur nga të gjitha krahinat, me fate nga më të ndryshmet dhe me profesione çfarëdolloj, çka përbënin një Shqipëri në miniaturë: përkrahës të pushtetit dhe kundërshtarë të tij. Ishte një mikrokozmos njerëzor ku gjeje nga të gjitha llojet e tipat, po edhe histori e ngjarje që, si të thuash, përmblidhnin një histori kombëtare me heronj dhe armiq, shqiptarë dhe të huaj të mbetur nga lufta, me fitimtarë dhe të mundur, me njerëz të moralshëm dhe me vese, pra, gjithçka përmban jeta dhe drama njerëzore.Një bashkëpunim i këndshëm për çka dua të falenderoj në veçanti botuesen Enxhi Hudhri. Po kështu dhe dy miqtë e mi, Artur Muharremin për ballinën e këtij libri si dhe Sejdin Cekani për redaktimin. Një udhëtin në botën e një fëmije udhëve të asaj Tirane që nuk ekziston më.

SE BETEJAT O FITOHEN O HUMBEN…

by

Frano Kulli/

Pas zgjedhjeve të pjesëshme në gjashtë bashki të Shqipërisë, ku partia demokratike, në krye të së cilës, ju zoti Basha jeni prej tetë vjetësh nëpër nëntë, deklaruat, se “unë nuk kam humbur asnjë betejë”. Ti nuk ke humbë asnjë betejë ?!…Nuk e di se ç’betejës suaj mund t’i shkonte kjo deklaratë, se edhe nuk dihet se ç’betejë tjetër, përveç pjesëmarrjes në fushata elektorale ju ka rastisur të merrni pjesë, po sa për betejat elektorale, ju i keni humbur të gjitha. Po të gjitha, të gjitha. Kjo s’don mend as kalem e është e dukshme në dritë të diellit, zoti Basha.Fundja numëro një që ke fituar. Se betejat o fitohen o humben.

            -M’i kanë vjedhur-thatë ju, duke dashur të përforconi deklaratën tuaj me themele në akull dhe pohuat se do të vijoni të qëndroni përsëri në krye. (Në krye të humbjes, sigurisht). Dhe thatë se këtë do ta bëni për Shqipërinë…Po për cilën Shqipëri ? Gjasme po doni me thanë se jeni kaq i dobishëm për Shqipërinë se Shqipëria s’ban pa ju ? Me të vërtetë e besoni ju këtë që thoni ?…

            Më vjen me e përmendë jo rrallëherë një rrëfim të at Anton Harapit, i botuar in memoriam, në “Gjergj Fishta-botim përkujtimuer 1941”. Tregon padër Antoni: “Kam ndodhë vetë aty kur nji shqiptar i vjetër, tue u ankue një ditë me At Fishtën për shpërdorime të disa nënpunsave të shtetit, gadi si i dishpruem i thotë: “Pater Gjergj, shporru Shqipniet, persé (sepse) Shqipni nuk ka!” Fishta, i prekun prej shfrimit të plakut edhe i zemruem, por jo i trazuam, po don t’ia spjegojë bashkëfolësit se njerzit e shtetit s’janë Shqipnia… E atëherë plaku, për me i diftue se kishte mbetë i bindun, i thotë Fishtës: “Po na s’e kemi ditë mor Zotni, veç prej jush e kemi mësue se shka asht Shqipnia… “

            Biseda e kahershme është bërë në vitin 1923, pra është e 99 viteve më parë, periudhë në të cilën kjo Shqipëria jonë ka kaluar nëpër tri forma të shtetit të vet të pavarur, sistemi demokratik i atyre viteve qyshkur prej vitit 1921 është mbledhë Parlamenti i parë (Asamble Kushtetuese), mbas 1924 kur vendoset regjimi monarkik, pas 1944 e deri në vitin 1990 regjimi despotik e obskurantist komunist, më i egri i regjimeve të përbotshme dhe prej andej e deri këtu, jemi në sistemin pluripartiak demokratik. Së paku, në formë kështu. Se në thelb, si mendësi e si veprim demokratik, jemi atje ku ishim atëherë. Në 1923-shin pra!

            Prijësat këtu, njerëzit e politikës e të shtetit, prapë e quajnë veten se janë Shqipëria. Dhe thonë se pa ata Shqipëria s’bën. Ani pse, ata na kanë bërë me dije prej kohësh, se janë ndër më fort faqezinjtë sesa zbardhafaqësit e Shqipërisë. Ashtu si dikur edhe sot, “rrugaçat, sallahanat, vagabondat, shakllabanat, rriqnat e ndyet, mikrobt e kqi, që të mjerës moj Shqipni, kthelltë hi i kanë n’mushkni, pa dhimbë gjakun tuj ia pi”. E ju, zoti Basha po na thokeni se për Shqipërinë do të jeni prap në rradhën e parë të prijësave?! Edhe pse ndër prijësat ju jeni shfaqë si udhëheqësia më e dobët  e politikës krejt pak të dobishme shqiptare. Ju jeni njëri ndër dëmtorët e mëdhenj të Shqipërisë, Zoti Basha. Dhe dëmi juaj i madh, më i madhi dëm që i është bërë demokracisë në Shqipëri në këtë dekadën e fundit dhe që ia keni bërë ju është shpartallimi i opozicionit politik. Ju, me veprimin e mosveprimin tuaj si prijësi politik e keni gjymtuar demokracinë premature shqiptare. Dhe sot, prej kësaj ajo është më e dobët se kurrë. Shpresa e shqiptarëve sot është më e rrënuar se kurrë, shpresa për të ardhmen gati e paqenë, siguria për të e frikëshme.Mungesa e opozicionit është asfiksia e sistemit demokratik,kjo është e ditur e herëshme. Dhe ju jeni kontribues shembullor për gjithsa më sipër po themi, zotëri.Kurrë ne nuk mund të gjendeshim në këtë autokraci qeverisëse, nën dhunën e papërgjegjësisë së njëshit sot pa mbështetjen sistematike që ju, në krye të opozicionit politik, i keni dhënë asaj.

            Ndaj sot, më tepër se kurrë duhet t’ia kujtojnë e rikujtojnë zotit Basha se në politikë ka hyrë me katapultë, i reklamuar si një yll, gati dy dekada më parë. Por i ndriçuar prej një tjetër planeti dritërues… Trajektorja e përvojës së tij politike ka qenë gjithnjë nën aureolën e “engjëllit të tij mbrojtës”. Fati i ka buzëqeshur si kërkujt tjetër në demokracinë tonë, e cila po plaket e brishtë, ku hierarkinë e vlerave e bën njëshi dhe jo demos-i (populli). E gjithë karriera e tij ka kaluar, gjithherë nëpër maje; deputet dhe fill ministër, ministër, kryetar, kryetar… Gjithmonë me bekimin e engjëllit mbrojtës… Dhe kur i erdhi radha e vendimeve të mëdha gaboi. Gaboi në 2017,gaboi në 2019, gaboi në 2020-tën, gaboi në 2021. Së fundi, gaboi se deshi të këpusë fillin që e mbante lidhë me “engjëllin mbrojtës”.

            I duhet kujtuar, sot më shumë se kurrë se betejat e tij kanë qenë lojcake, kanë qenë të faluna e  nuk kanë qenë kurrë beteja. Ndaj ai nuk e dallon mirë as humbjen prej fitores në betejë…

            Gjithësesi kjo është punë për të e ta bëjë si të dojë. Ai dhe ata që e mbajnë. Po sa për Shqipërinë,…mos rri, po ik me vrap, zoti Basha. Ti, duhet të kishe ikë para se të vije, për të mirën e Shqipërisë. Unë për vedi e kam menduar e thënë këtë, me gojë e me shkrim, qysh kur ti ke ardhë.

Kryetari i Vatrës Elmi Berisha u takua Ministrin e Punëve të Brendshme të Kosovës z.Xhelal Sveçla

by

Dielli

Në një darkë vëllazërore të shtruar nga Harry Bajraktari, fisniku që mbledh personalitetet shtetërore shqiptare e diasporën, Kryetari i Federatës Panshqiptare të Amerikës VATRA z. Elmi Berisha në darkën e punës në New York u takua me Ministrin e Punëve të Brendshme të Republikës së Kosovës z.Xhelal Sveçla. Ky takim u zhvillua në kuadër të vizitës në Shtetet e Bashkuara të Amerikës që ministri Zveçla po realizon takime me personalitete të institucioneve relevante për forcimin e bashkëpunimit në mes të Republikës së Kosovës dhe SHBA-së. Temat e diskutuara në darkën e punës ishin: Forcimi i marrëdhënieve të bashkëpunimit me aleatin strategjik të kombit shqiptar SHBA, Siguria e qytetarëve të Kosovës në këto momente delikate në Evropë, Bashkëpunimi i Vatrës me institucionet e shtetit të Kosovës, Lufta kundër krimit të organizuar, nepotizmit, korrupsionit dhe ndërtimi i institucioneve të forta në Kosovë dhe krijimi i një të ardhme të sigurtë për qytetarët në Kosovë. Në darkën e punës morën pjesë personalitete të shquara të diasporës Shqiptaro-Amerikanë në USA si Harry Bajraktari organizator, Rrustem Geci, Dr. Sulejman Çelaj e të tjerë. I ftuar special ishte Konsulli i Kosovës në New York Ambasador Frymëzim Isufaj.Ministri i Punëve të Brendshme të Republikës së Kosovës z.Xhelal Sveçla vlerësoi rolin e jashtëzakonshëm të diasporës Shqiptaro-Amerikanë në ndihmë të çështjes shqiptare e sidomos luftës për Pavarësinë e Kosovës.

Çfarë pritet të ndodhë me çmimin e naftës?

by

Dr. Klajdi Bregu/

Grafiku më poshtë tregon çmimin e naftës në terma realë (të përshtatur për rritjen e çmimeve). Grafiku tregon se sot cmimi prej $120/fuçi është nga më të lartët që kemi parë në 80 vitet e fundit. Ajo që ka rëndësi është ku do të shkojë dhe sipas shumë analistëve pritet që çmimi të vazhdojë të rritet. Disa spekulime e çojnë deri në $200/fuçi por me shumë gjasa nëse lufta vazhdon do të arrijë $150 brenda këtij muaji.Pra kjo do të sillte nje çmim rreth 300lek/litër. Megjithatë ajo që grafiku më lart na tregon është se kjo rritje mund të mos zgjasë shumë, por edhe naftë me ato çmime që kishim vitin që kaloj vështirë se do i shohim më në një të ardhme të afërt.Tregu i naftës ka probleme strukturore sepse ka pasur shumë pak investime në kapital vitet e fundit, kjo e bën shumë të vështirë rritjen e ofertës kur rritet kërkesa (apo kur bie oferta nga një vend i caktuar – në këtë rast Rusia).