Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

LIRIA E FESË, PËRPARËSI E RËNDËSISHME E POLITIKËS SË JASHTME TË SHTETEVE TË BASHKUARA

by

NGA FRANK SHKRELI- 27 Tetori shënon Ditën Ndërkombëtare të Lirisë Fetare për vitin 2020. Ka mbetur vetëm një javë deri në zgjedhjet presidenciale të 3 nëntorit 2020 në Shtetet e Bashkuara, ndërkohë që vlen të theksohet se avancimi i lirive në përgjithësi dhe në veçanti i lirisë fetare, në nivel ndërkombëtar, duhet të jetë një prioritet mbi partiak.  Administrata e ardhëshme, cilado qoftë ajo, duhet të vazhdojë t’i japë përparësi lirisë fetare anë e mbanë botës. Status quo-ja për shumë komunitete fetare të pambrojtura, në të gjithë botën, është një krizë që nuk duhet të tolerohet, thekson në një deklaratë me rastin e Ditës Ndërkombëtare, Instituti (Amerikan) për Lirinë e Fesë.

Historikisht, megjithëse me disa ndryshime në politikën e tyre, përfshir sukseset dhe dështimet në mbrojtje të lirisë së fesë gjatë viteve e dekadave – administratat amerikane të njëpasnjëshme kanë  mbrojtur due kanë avancuar lirinë e fesë, si pjesë të pandarë të politikës së jashtme amerikane.

Edhe Administrata aktuale, nepërmjet një deklarate të Sekretarit Amerikan të Shtetit, Michael Pompeo u angazhua dje se liria e fesë, “Do të mbetet gjithmonë -një përparësi thelbësore e politikës së jashtme të SHBA”.

“Njëzet e dy vjet më parë si sot, Shtetet e Bashkuara miratuan Aktin Ndërkombëtar të Lirisë Fetare të vitit 1998”, tha Kryediplomati amerikan në deklaratën e tij me këtë rast,  “Duke ripohuar angazhimin tonë për të promovuar dhe mbrojtur të drejtën themelore të lirisë fetare për të gjithë njerëzit, kudo që ndodhen. Si pikënisje nga vizioni i themeluesve të Amerikës, qeveria jonë e kuptoi që një individ, pavarësisht nga feja apo bindjet e tij, duhet të jetë i lirë të organizojë jetën e tij, në përputhje me ndërgjegjen e tij.  Liria fetare dhe temat e tjera të dinjitetit njerëzor janë – dhe do të mbesin gjithmonë – një përparësi thelbësore e politikës së jashtme të SHBA-ve.”  

Në deklaratën e tij, Z. Pompeo përmend shkeljet aktuale sot të lirisë fetare në botë, duke venë në dukje, tre vende, dhunueset më të egera të lirisë fetare në botë, sipas tij –“Republika Popullore e Kinës, Irani dhe Korea e Veriut”, duke veçuar Kinën si dhunuesen më të egër të lirisë fetare, e cila thotë, Z. Pompeo,  “Ka kërkuar të zhdukë të gjitha format e fetare si dhe besimet që nuk përputhen me doktrinën e Partisë Komuniste Kineze”.

Lëvizjea globale për lirinë fetare është tani një realitet përfundon Z. Pompeo, “Një realitet plot diversitete rajonale, kulturore dhe politike – duke dëshmuar kështu për një të vërtetë universale, pa mëdyshje, se çdo person, kudo, ka të drejtë të besojë ose të mos besojë, të ndryshojë bindjet e besimit të tij, të deklarojë fenë e tij dhe ta përhapë atë ndër të tjerë.  Në këtë Ditë Ndërkombëtare të Lirisë Fetare, Shtetet e Bashkuara janë krenare që promovojnë dhe mbrojnë lirinë fetare kudo, shkruan në deklaratën e tij kushtuar Ditës Ndërkombëtare të Lirisë Fetare 2020, Kryediplomati amerikan, Michael Pompeo.

 Ndërsa në një deklaratë për median, Administratori në Detyrë i USAID-it, Z.  John Barsa  tha se “Qeveria e SHBA ka caktuar 27 Tetorin si Dita Ndërkombëtare e Lirisë Fetare në përkujtim të nënshkrimit historik të Aktit Ndërkombëtar të Lirisë Fetare (IRFA) në vitin 1998. Mbrojtja dhe promovimi i kësaj lirie themelore, në të gjithë botën, ka qenë parimi kryesor i diplomacisë amerikane dhe ndihmesës së jashtme, që prej atij viti.”  Drejtori në Detyrë i USAID-t tha se megjithëse është shënuar përparim, mbetet shumë për tu bërë në këtë fushë, pasi në dhjetë vjetët e fundit janë shënuar shkelje të rënda të lirisë fetare në një numër vendesh të botës dhe pothuaj kundër të gjitha feve, pa dallim.  Si përfundim, shtoi ai, “Presidenti Trump dhe Zevëndës presidenti Pence e kanë bërë përparimin dhe mbrojtjen e lirisë fetare në të gjithë botën, një përparësi të politikës së jashtme Amerikane.  Kjo është me të vërtetë liria e parë e Amerikës dhe USAID është krenar që luan një rol jetësor në ruajtjen e saj në të gjithë botën”, ka përfunduar Administratori në detyrë i USAID-it, Z. John Barsa.

Mbrojtja e lirisë  fetare në botë është mbrojtur gjithmonë nga Shtetet e Bashkuara, por është thekësuar më shumë sidomos që nga viti 1998 kur Presidenti demokrat Bill Klinton nënshkroi ligjin “International Religious Freedom Act” (IRFA) në vitin 1998.  Mbrojtjen e lirisë fetare në politikën e jashtme e vazhdoi edhe Presidenti republikan Xhorxh W Bush, duke u përqendruar në qeveritë që dhunonin këtë të drejtë dhe duke marrë masa për të përmirësuar gjendjen e lirisë fetare në ato vende.  Edhe Presidenti demokrat Barak Obama nënshkroi disa dispozita diplomatike për të bërë më të fortë ligjin e vitit 1998, të nënshkruar nga Presidenti Klinton.

Ndërkaq, Administrata Trump qershorin që kaloi nënshkroi në urdhër ekzekutiv për avancimin e Lirisë Fetare në nivel Ndërkombëtar, në të cilën është thenë se, “Liria fetare për të gjithë popujt anë e mbanë botës, është një përparësi e politikës së jashtme të Shteteve të Bashkuara dhe se Shtetet e Bashkuara do të respektojnë dhe do të promovojnë lirinë fetare, me të gjitha mjetet që kanë në dispozicion.”

Në Ditën Ndërkombëtare të Lirisë 2020, Instituti Amerikan për Lirinë e Fesë, mbështet promovimin e lirisë fetare nga administratat republikane dhe demokrate — tashti dhe në të ardhmen — duke thënë se, “Liria fetare në nivel ndërkombëtar duhet të jetë një përparësi për të dy partitë kryesore politike amerikane, jo vetëm për mbrojtjen e një numri të caktuar njerëzish që pësojnë persekutimin fetar sot, por edhe për stabilitetin e atyre shoqërive ku po ndodhin persekutimet, pasi promovimi i lirisë  fetare është gjithashtu edhe në favor të sigurisë kombëtare të SHBA-ve.

PRITSHMËRITË NGA ZGJEDHJET PRESIDENCIALE NË SHBA

by

Lereni komunitetitn të bëjë atë që gjykon se është më e dobishmja  për ne në SHBA dhe për Kombin/

NGA ASLLAN BUSHATI-

Edhe pak ditë na ndajnë nga zgjedhjet presidenciale të vitit 2020 në SHBA. Ata po vijnë në një kohë jashtzakonisht të vështirë e të paimagjinueshme  që na imponoi  pandemija botrore e  koronavirusit kinez. Pra, në kohë krize ekonomike botrore (kuptohet dhe amerikane), kohë  krizë shëndetsore, kohë krize të brendëshme e të jashtmë për cdo vend, (politike e diplomatike), kohë e streseve madhore dhe mbi të gjitha paqartësie e besimi për të ardhmen.

Në SHBA, masmedia, stafet elektorale të të dy krahëve të politikës, e  kandidatët për president, i kane cuar përceptimet  programore  në kufijt e të pabesueshmes. Si asnjëherë më parë, ka akuza të dyanëshme  në skajet e të papranueshmes për: korrupsion, neglizhencë, paaftësi, indiferencë, mosmenaxhim e deri qëndrime  rracore e antikushtetuese etj. Këto e kanë polarizuar mjedisin shoqror deri në kufijt e një “lufte klasore” krejt të panevojëshme, vetëm për ruajtjen ose përmbysjen e karrigeve qeverisëse.

Në gjykimin tim e majta amerikane para dhe pas ardhjes në pushtet të Presidentit Trump e teproi  shumë me informacine jo të besueshme për: histori  rozë me femra që para tridhjetë viteve, me insistimin e ndihmesës së segmenteve sekrete ruse në rezultatin e zgjedhjeve të 2016-tës, të cilat me dokomenta u rrëzuan. Po ashtu  me kundërshtimet për  emrimet në Gjykatën e Lartë, me sistemin shëndetsor, emigracionin, mjedisin, diplomacinë për  Iranin, Korenë e Veriut, NATON  etj, ku lihet të kuptohet se njera palë është patriote e tjetra jo patrote. Kjo ka ndjellë e frymëzuar segmente ekstreme të dhunëshme në rrugë e në mjediset qëndrore të shumë qyteteve  duke dhunuar policinë, pronën e qytetarëve, rendin e qetsinë publike. Pse? Për karrigen e pushtetit.

Edhe e djathta nuk e ka ruajtur qetsinë dhe menaxhimin e situatave si forcë në pushtet që ka detyrime pavarsisht bindjeve politike. Shpesh ajo ka rënë në “grackën  e skifterve” të së majtës duke i quajtur  pikpamjet  e tyre politike  si “socialiste”e “komuniste” e duke insistuar se ata janë mina në themelet e Kombit Amerikan. Pse? Vetëm që  të blokohet rrotacioni për karrigën e pushtetit.

Parë nga këndshikimi mbarshqiptar, pavarsisht nga dallimet substanciale  të dyja krahët e politikës amerikane, ata kanë treguar e tregojnë  ndiesi positive për shqiptarët. Ata e dinë mirë se ne jemi dashamirësit më të mëdhej amerikan në planet. Ne nuk kemi qenë, nuk jemi aktualish dhe nuk do të jemi asnjëherë edhe në të ardhmen jashtë planeve korente e perspective përkrahjes amerikane pavarsisht se kush është  e do të jetë në pushtet (republikan apo demokrat).

Nisur nga sa më sipër, më duket fëminore e deri qesharake  rreshtimi  apo thirrjet e medjave shqiptare, e aq më keq e politikanve të caktuar, për të përkrahur këtë apo atë forcë politike, këtë apo atë president në këtë process zgjedhor.

Kryeministri ynë Edi Rama, në procesin zgjedhor 2016  në SHBA, bëri gafën më të madhe politike, deri  rrugacrore,  me deklaratën që tha për Presidentin Trump. Kjo  sigurisht që  nuk kaloi papasoja, madje na baltosi të gjithë ne që jetojmë këtu  në SHBA. Atëhere lypset të mësojmë nga  këto qëndrime diletante dhe të lihet  rehat komunitetit shqiptaro- amerikan që të votojë lirshëm  e në përshtatje me interest personale, familjare, të komunitetit dhe të Kombit.

Komunitetit shqiptaro- amerikan, ka nevojë për të patur miq e dashamirë në të dy krahët e politikës amerikane. Për të patur miq tek të zgjedhurit vendor, në Kongres, Senat, Departamentin e Shtetit  dhe po të jetë e mundur edhe në Shtëpinë e Bardhë. Vetëm kështu do ti shërbehet më mirë komunitetit dhe Kombit. E them këtë se vendimet më të rëndësishme për Kombin tonë janë marrë këtu në SHBA, dhe roli i këtij komunitetit shpesh ka qenë vendimtar e shpëtimtar dhe i tillë do të jetë edhe për të ardhmen.

Komuniteti shqiptar lypset që me mencuri të menaxhojë votën e përqëndruar. Ajo mund të përqëndrohet për një antar të këshillit bashkiak, për një asamblist, kryetar bashkie apo guvernator, për një kongresmen apo senator etj.

Në rastin konkret të zgjedhjeve  presidenciale të 3 Nëntorit këtij viti, në qoftë se  vota e komunitetit shqiptar vecanërisht në Michigan e Florida  adresohen për Presidentin Trump, atëherë ka shumë gjasa  që ata  ta cvendosin  balancën në favor të zgjedhjes  tij si President i SHBA-së. Nga ana tjetër, në NY cdo votë për  Trump do të ishte  votë e djegur se mjedisi është madhor për demokratët. Kjo nënkupton atë që përqëndrimi i votive  është mencuri dhe i rëndësishëm.

Si përfundim, ajo që më duket si substanciale për ta ritheksuar në këtë proces zgjedhor,  është nënvizimi edhe një herë i faktit  se mediat dhe politikanët shqiptarë duhet të heqin dorë nga tifozllëku për ta drejtuar komunitetin në  një kah të caktuar partiak. Lereni komunitetitn të bëjë atë që gjykon se është më e dobishmja  për ne në SHBA dhe për Kombin. Respekte.

Amerika ende nuk është aleate e Serbisë

by

Shkruan: Prof.Dr.Mehdi HYSENI/ Një fjalë urtë popullore thotë: “Nga e thëna në të bërë, është një det i tërë”. Ose si thonë anglezët : “ From  words to deeds is a great  sea”. 

*** Edhe pse A.Vuçiqit këta ia “kana” shumë, që edhe Amerika të jetë një aleat i Serbisë sikurse Rusia dhe Kina, mirëpo, ai, duhet të ketë parasysh faktin se ka për të kryr shumë “detyra shtëpie” për ta bindur Amerikën dhe aleatët e saj evro-perëndimorë, se Serbia vërtet e meriton që Amerikën ta ketë aleat të saj, A. Vuçiqi, së pari, duhet ta njohë Republikën e Kosovës, ashtu si e ka njohur Amerika. Ndryshe, Serbia  nuk ka gjasa minimale që ta  përfitojë Amerikën si aleat të saj ndërkombëtar.

*** Natyrisht, këtë do ta dëshironte shumë presidenti serb Aleksandar Vuçiq dhe Serbia, mirëpo, derisa  Beogradi zyrtar nuk e njeh Reublikën e Kosovës, është e pabesushme dhe joreale, që Amerika të jetë  aleate e Serbisë, ashtu sikurse janë Rusia dhe Kina.

Me gjithë ndihmën e deritashme ekonomike, tregtare, të bizneseve dhe të investimeve të ndryshme të Amerikës në Serbi (2001-2020), si dhe të marrëdhënieve të mira ndërshtetërore diplomatike midis Beogradit dhe Uashingtonit, sidomos pas nënshkrimit të Marrëveshjes ekonomike në Uashington, më 4 shtator 2020, ku presidenti Donald Tramp me emisarin e tij shtetëror Richard Grenell për Dialogun e Brukselit të palëve negociuese serbo – shqiptare (Beograd-Prishtinë) inkurajoi dhe mbështeti presidentin serb Aleksandar Vuçiq dhe kreyeministrin Avdulla Hoti, që të nënshkruanin marrëveshjen  për normalizimin e marrëdhënieve ekonomike mes Serbisë dhe Kosovës, kjo nuk do të thotë se tani, pas 4 shtatorit, Amerika  “është bërë aleate e Serbisë”, ashtu sikurse është prononcuar  naivisht A. Vuçiq : “Me gjithë standradin e dyfishtë, Serbia nuk ka rrugë tjetër  përveç rrugës evropiane, të cilën, duhet ta vazhodjë dhe, njëkohësisht  t’i ruajë aleatët  dhe miqtë e vet tradicionalë siç janë Rusia, Kina dhe SHBA-ja”.( https://www.novosti.rs/vesti/politika/922750/vucic-srbija-nema-bolji-put-evropskog).

Edhe pse presidenti A.Vuçiq Amerikën e konsideron si aleat të mundshëm, duke i riparuar dhe, duke i ngritur marrëdhëniet dhe lidhjet në shkallën më të lartë ndërshtetërore, jetësimi në praktikë i kësaj  skeme strategjike nuk është fare e lehtë, sepse derisa Serbia nuk e njeh Republikën e Kosovës (17.02.2008), ashtu siç e ka njohur Amerika dhe më se 100 shtete të tjera të OKB-së, as presidenti Aleksandar Vuçiq, as Serbisa nuk mund të llogarisin e as të shpesojnë se Amerika do bëhet aleat i tyre. Kjo nuk do të ndodhë pavarësisht  nga dëshira e presientit A. Vuçiq, si dhe nga  shkalla e tanishme e marrëdhënieve diplomatike të Beogradit me Uashingtonin.

Në Bruksel nuk do arrihet kurrfarë kompromisi politik mes Beogradit dhe Prishtinës, nëse Serbia nuk e njeh Republikën e Kosovës !

Kjo nuk e vështirë për t’u ditur, sepse qe 8 vjet presidenti serb Aleksandar Vuçiq me fanatizëm mbron konceptin strategjik të politikës, të diplomacisë dhe propagandës së regjimit të Slobodan Milosheviqit, të Kishës Ortodokse Serbe, të Akademisë Shkencave dhe të Arteve Serbe të Beogradit, si dhe të “Velika Srbija” të Vojislav Sheshelit, se  “Kosova është e Serbisë”. Kështu thuhet edhe në Kushtetutën e Republikës së Serbisë së vitit 2006.

Prandaj, ata liderë politikë  me medium e tyre të verdha ditore, që po propagandojnë se Serbia do ta njohë Kosovën me të përfunduar Dialogu i Brukeslit,  janë duke parë  “ëndrra duke ecur”, përkatësisht janë duke e mashtruar  dhe dezorientuar popullin shqiptar në Kosovë, që ai t’u japë ndonjë “dritë të gjelbër” përfaqësuesve të vet në qeveri apo në parlament, në mënyrë që të bëjnë ndonjë “kompromis të dhembshëm” , të keq, të dëmshëm dhe katastrofik për fatin e Kosovës shqiptare.

Mirëpo, kjo nuk do të ndodhë, nëse Serbia nuk e njeh Kosovën brenda kufijve të sajt ekzistues. Këtë pazar të keq-anipavarësi dhe antisovranitet territorial dhe shtetëror të Kosovës, do ta prishë Lëvizja Vetëvendosje së bashku me popullin, i cili nuk do të lejojë copëtimin e territorit të Republikës së Kosovës nga ana e Serbisë, ashtu si i konvenon politikës kolonialiste dhe neokolonialiste të saj.

“Kompromisi” sipas “syzeve diplomatike” të presidentit A. Vuçiq !?

Ende pa u arritur Marrëveshja e Uashingtonit (4 shtator 2020) për normalizimin e marredhënieve ekonomike mes Prishtinës dhe Beogradit, presidenti serb Aleksandar Vuçiq që në mbledhjen trilaterale në Bruksel (16 korrik 2020), ku veç palëve negociuese serbo – shqiptare të Serbisë dhe të Kosovës, morën pjesë edhe  ndërmjetësit e BE-së, Zhosep Borell dhe Miroslav Lajçak, pati deklaruar se gjoja “pala negociuese shqiptare me kryeministrin Abdulla Hoti në krye, nuk i kanë të qarta temat për të cilat duhet biseduar, duke qenë se kryeministri Hoti 20 herë përsëriti sintagmën  ‘dy shtete’. –E,  çfarë, do bëhej nëse,  edhe unë do përsërisja çdo herë ‘ një shtet dhe një krahinë autonome. Kjo do të thoshte se ndokush ka ardhur këtu jo të bisedojë, por të mendojë se ekziston mundësia për  ndonjë nënçmim të rëndë, që të pranohet ajo çfarë është në interesin e tyre.”

Së pari, ky është  një budallallëk apolitik i Vuçiqit, i cili  kurrë nuk do ta shpierë drejt BE-së dhe Amerikës, pa e njohur de fakto dhe de jure shtetin e pavarur dhe sovran të Kosovës, edhe pse  sipas Kushtetutës në fuqi të Serbisë, “Kosova është krahinë e Serbisë”(2006),  Kosova është shtet i pavarur, ashtu si Serbia , edhe pse Kosova ende nuk është e njohur nga OKB-ja, si rrjedhim i VETO-s së Rusisë dhe abstenimit të Kinës, që duke favorizuar kolonializmin gjenocidal dhe hegjemonizmin e Serbisë,  duke u mbështetur në Rezolutën 1244 të KS-së të OKB-së (10.VI.1999), e cila nuk e njeh  shtetin e pavarur të Kosovës. Mirëpo, Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë e së OKB-së, në bazë të Opinionit të saj këshillëdhënës e njeh Republikën e Kosovës (22 korrik 2010), duke vlerësuar se, është shpallur në përputhje me parimet dhe me normat e së drejtës ndërkombëtare.

-E tërë kjo gjendje faktike dhe juridike, do të thotë se Kosova është shtet i pavarur, edhe pse  këtë nuk e njeh Beogradi zyrtar. Mirëpo, kjo është çështje e brendshme politike e Serbisë, jo e së drejtës ndërkombëtare , siç ka konstatuar në mënyrë të argumentuar dhe me plot të drejtë Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë.

Pra, në rastin konkret, presidenti Serb A.Vuçiq nuk ka pse ta kritikojë kryeministrin Avdullah Hoti, pse ai  “20 herë e paska përsëritur togfjalëshin-DY SHTETE”. -Hoti, shumë mirë ia paska qëlluar, se vërtet Kosova dhe Serbia janë dy shtete, pavarësisht kundërshtimit të gabuar të Vuçiqit, i cili, sikurse dikur kryekrimineli Slobodan Milosheviq, ashtu edhe sot krimineli Vojislav Sheshel nuk e njeh Kosovën si shtet të pavarur dhe sovran jashtë Serbisë kolonialiste.

Mirëpo, kryeministri A. Hoti ka të drejtë dhe, sipas Kushtetutës, është i detyruar të shprehet, se Kosova dhe Serbia janë dy shtete të barabarta, edhe pse nuk janë të barabarta në OKB, sepse Rusia dhe Kina kanë bllokuar ndryshimin e Rezolutës 1244 në Këshillin e Sigurimit  të OKB-s. Mirëpo, kjo nuk do të thotë se Kosova nuk është shtet i pavarur nga Serbia, edhe pse kjo, Rusia, Kina, Greqia, Sllovakia, Rumania, Spanja dhe gjysmëqiproja greke nuk e njohin  Republikën e Kosovës.

Prandaj, kështu, si Avdullah Hoti, “edhe SHBA-ja, edhe shumica e BE-së, Kosovën dhe Serbinë i konsiderojnë si dy shtete të pavarura”. Këtë e ka deklruar vetë presidenti serb Aleksandar Vuçiq” . (Shih në: https://www.blic.rs/vesti/politika/vucic-i-sad-i-vecina-eu-srbiju-i-kosovo-posmatraju-kao-dve-nezavisne-drzave/fh2t0cj).

Andaj, Aleksandar Vuçiqit nuk ka pse t’i “dhembë koka” ,dhe, pse të “ndihet alergjik”  ose “ i nënçmuar”, kur ulet përballë Hotit, dhe nga ai dëgjon akuzat e tij të drejta dhe të argumentuara se “ shqiptarët janë viktima e serbët kriminelë, se ne duhet t’i paguajmë reparacionet e luftës…, se Kosova është shtet etj. Të gjitha këto i kam  hedhur poshtë, duke mbyllur çdo bisedë lidhur me to.” !?

Po, meqë Vuçiqi qenka  alrgjik në cilësimin e serbëve si “kriminelë”, ashtu sikurse akademiku Frashër Demaj, i cili në një panel televiziv me kryeakademikun Mehmet Kraja,  deklaroi se “Serbët nuk janë ata që kanë kryer terror dhe vrasje në Kosovë; se Gjykatat serbe nuk janë ato që kanë dënuar me qindra e me mija shqiptarë, por ishin gjykatat jugosllave” (Shih në: https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=2736067606656832&id=100007608580549 ).

-Atëherë, shtrohet pyetja serioze, pse, ç’kërkon presidenti Aleksandar Vuçiq në negociatat e Brukselit, kur ai nuk pranon ta njohë Republikën e Kosovës (2008); nuk pranon që të paguajë të gjitha reparacionet e luftës së Serbisë, e  cila ka shkatërruar dhe djegur Kosovën, si dhe ka vrarë e maskaruar mbi “13.0000” shqiptarë të të gjitha moshave.

-Ja,  këto janë faktet dhe argumentet  për të cilat presidenti serb Aleksandar Vuçiq, duhet të ndihet keq dhe të kërkojë falje publike në emër të të gjithë serbëve dhe të Serbisë për shkak të krimeve të gjenocidit të kryera ndaj shqiptarëve në Kosovë (1989-1999).

Sipas  “Telegrafi.com” të Prishtinës,  bilanci i vrasjeve  në njerëz, si dhe i shkatërrimeve dhe i dëmeve materiale në Kosovë nga ana e Serbisë gjenocidale pushtuese , është ky:  ““Shtëpi të shkatërruara – dëmtuara të popullatës shqiptare: 100.589; shkolla të shkatërruara – të dëmtuara me dokumentacion: 358; zyra të vendit: 71; shtëpi kulture: 30; biblioteka publike dhe shkollore: 93; objekte shëndetësore: 123; objekte fetare (xhami, teqe, tyrbe): 215; kisha katolike: 5; objekte ndihmëse – përcjellëse: 88.101; pasojat e luftës në njerëz, masakra të mëdha, vrasje e organizuar, madje edhe të familjeve të tëra gjatë periudhës janar 1998 – 12 qershor 1999; Të vrarë: 11.840 viktima nga Kosova,  1.392 fëmijë deri në 18 vjeç;  296 fëmijë deri në 5 vjeç;  1.739 femra;  1.882 të moshuar mbi moshën 65-vjeçare;  1.450 banorë ende janë të pagjetur; Janë dhunuar 20.400 femra shqiptare. Sipas të dhënave të UNCHR, në fillim të qershorit 1999, nga Kosova ka pasur afro 1 milion refugjatët të dëbuar prej Kosove, gjatë periudhës së bombardimeve të NATO-së. Vendosja e refugjatëve sipas shteteve ishte: 443.300 ishin vendosur në Shqipëri; 247.800 në Maqedoni, 69.300 në Mal të Zi; 21.700 në Bosnjë-Hercegovinë. Pra, një totali prej 782.100. Në vendet e tjera të botës u vendosën gjithsej 76.475 refugjatë, duke përfshirë 13.639 në Gjermani, 7.581 në Turqi, 5.829 në Itali, 5.730 në SHBA, pastaj në Francë, Norvegji, Suedi, Britani të Madhe, Poloni, Spanjë, Portugali, Finlandë, Zvicër, Izrael etj.”” (Burimi: Bilanci i krimeve serbe në Kosovë).
Bilanci i krimeve serbe në KosovëIsh funksionari i lartë shqiptar, në kohën e Republikës Socialiste Federative të Jugosllavisë (RSFJ) dhe njohësi…

Sa më sipër, këto shifra statistikore të kryerjes së gjenocidit serb në Kosovë ndaj shqiptarëve nuk mund të cilësohen ndryshe veçse krime kundër njerëzimit,që kanë pasur për qëllim shfarosjen e  një pjese të kombit shqiptar në Kosovën e Shqipërisë Etnike.

Këtë të vërtetë  dhe tragjedi të hidhur historike, kombëtare dhe të përgjkashme të mbi 90% të shqiptarëve nuk mund ta shlyejnë as  pseudoakademikët serbomëdhenjë të ASHAS-së,  as priftërinjtë, peshkopët dhe patriarkët falsifikatorë dhe manipulues serbomëdhnejë, të cilët me shekuj kanë misitifikuar dhe shtrembëruar të vërtetën historike, kombëtare, territoriale dhe shtetëore shqiptare dhe të Shqipërisë Etnike në Ballkan (1389-2020).

Gjithashtu, këtë të vërtetë të gjenicidit serb ndaj shqiptarëve në Kosovë (1989-1999) nuk mund “retushojnë”  dhe ta shlyejnë nga kujtesa historike e  brezit të sotëm dhe, e asnjë brezi të nesërm shqiptar, as ato paçavure të  alla-akadmikëve shqipfolës, të cilët pohojnë dhe shkruajnë botërisht, se në “Kosovë serbët nuk kanë kryer krime dhe terror; se në Kosovë, shqiptarët nuk i kanë dënuar gjykatat serbe, por ato jugosllave” !?

-Letra duron gjithëçka, por faktet dhe argumentet e krimeve të gjenocidit serb në Kosovë janë të parrëzueshme dhe nuk parashkruhen kurrë sipas së drejtës ndërkombëtare. Zbardhja e këtyre fakteve varet vetëm nga vetë shqiptarët, domethënë  nga Qeveria dhe nga Kuvendi i Kosovës, duke u bazuar edhe në “Rezolutën për gjenocidin serb të kryer në Kosovë,  të miratuar në Kuvendin e Kosovës, më 16 maj 2019”, në mënyrë të ngritet procedura ligjore për formimin e një Gjykate Ndërkombëtare për dënimin e krimeve të gjenocidit serb në Kosovë, gjatë viteve 1998-1999.

LULZIM BASHA, NJE LIDER NDRYSHE

by

Lulzim Basha perball Ilva Tares/

Nga Lek Mirakaj-
Me ne fund nje bisede serjoze dhe brenda parametrave te edukates.Nje rast I rralle ne transmetimet e bisedave poltike ne mediat tona vizive.Me duhet te pohoj qe ne fillim te bisedes,se ne fund te fundit nje bisede eshte.Eshte hera e pare qe pash Lulzim Bashen kryetar te PD ,jo nje individ te frustuar te etur per pushtet,pashe nje njeri qe kerkon te behet nje lider ndryshe nga liderat qe na ka afruar mjedisi politike Shqiptar,per mendimin tim edhe I ushqyer nga media e pa pergjigjeshme shqiptare, pergjegjese ne ushqimin e ideve te liderve te forte e gjithdijshem.Kishte kohe qe personalisht,isha mjaft dyshues dhe kritik per drejtimin e PD,nuk mendoj se ka ndonje peshe ne opinionin publik,po eshte nje e drejte e imja si e çdo individi tjeter,te kem e te shpreh mendimin tim,qofte edhe I gabuar,pa marr parasysh si me mesonte nena time e shum vuajtur dhe heroine,ndjeste paste , me thoshte kur nuk fola ,kurr nuk gabova.I ndjek me aqe sa mundem zhvillimet dhe debater politike ne Atdhe .Nje vulgaritet i peshtire ,ku çdo gazetaruc I pret fjalen kryeministrit,apo perfaqesuesit te forces politike te krahut tjeter politike.Pashe nje bisede ku u paraqiten ide ,propozime konkrete per perspektiven dhe nje oponence me kualitet.Sa shum ka nevoje publiku shqiptar per konfrontime te ketij niveli.Dhe me rendesishmja pashe nje lider qe eshte krejt I ndryshim
nga kryeministri.pashe nje lider qe ne menyre bindese e çvleftesoj perfundimisht legjenden qe me kembengulje socjalistet jane munduar,e duhet thene ,shpesh here me sukses,se ne fund te fundit ata jane njesoj.Basha tregoj se Ai nuk eshte I njejte me kryeministrin e batutave qe ne vend te bisedes se çilter e te ndershme me popullin,perdor sarkazmen e barcaletat e thue se shqiptaret mund ti mashtroj si dikur kur dilte me spate ne dore.Si duket nuk Ai nuk arrin te kuptoj se shqiptaret e 2020 tes nuk jane ata te 22 viteve me pare qe e konsideronin “”garip””qe te frustum prej realitetit te veshtire te kohes,kishin nevoje edhe per karagjozlliqet e Rames.E ardhmja e vendit ndodhet ne pikepyetje.Ka ardhe koha qe pavaresisht prej zhgenjimeve qe sejcili mund te kete ndaj qeverisjes se kaluar te PD,pavaresisht pakenaqesive qe mund te kete ndaj Berishes,kushdo qe mendon se komunistet nuk ishin ne anen e duhur te historise,te mendoj se abstenimi eshte vote per PS ,alias komuniste,.Kushdo qe mendon se eshte koha per te mos lene ish komunistet te varferojne ,te tallen me vuajtjet qe shkaktoj ish partija e tyre, jo vetem vete te marr pergjegjesine per te provuar ,nese nuk jemi te sigurte se do ndryshoj,te votoj .Nese nuk deshirojne te votojne per PD ,le te votojne per ato grupime apo parti qe shprehen hapur per ndryshimin dhe qe mendojne se “” komunistet nuk ishin ne anen e duhur te historise””

SFILATAT E PADOBISHME TË POLITIKANËVE

by

-Çka sollën vizitat e presidentëve të Shqipërisë në Plavë Guci?-

Nga Esad Gjonbalaj-

Vizitat e presidentëve të Shqipërisë në Plavë Guci dhe politikaneve  shqiptar nga shtetet tona gjatë dekadave të fundit nuk kanë munguar dhe ne i kemi cilësuar si një formë kujdesi,  angazhimi e shprese për trevën tonë. Por cilat ishin efektet  dhe përfitimet e banorëve shqiptare në Plavë Guci nga këto vizita zyrtare e private ? 

Përveç pompozitetit medial dhe postimeve në rrjetet sociale BASH  asgjë konkrete për të mirën e banorëve të kësaj treve.

Edhe vizitës së fundit të para dy viteve të presidentit të Shqipërisë, Shkëlqesisë së tij  zt.İlir Meta iu gëzuam shumë, u gëzuam sepse Shqipëria “mollë e ndaluar” apo tabu për ne, po kthehet sërish në Plavë Gucinë e harruar. Nuk ishte Zt Meta  i pari që na vizitoi meqë para tij ishin këtu edhe presidenti zt.Nishani zyrtarisht e zt.Mejdani privatisht. Nga vizita e fundit e presidentit Meta u vërejtën shumë elemente të mungesës së njohurive elementare për trevën tone. Zoti President çka  simbolizon për Ju i nderuar kryetar, Plave Gucia dhe pse kaq vone po vini,  dhe çka po sillini ne këtë pjesë te trungut te cunguar te atdheut.?

Ju i nderuar zt.President a e dini se keni shkelur në trojet legjendare të Jakup Ferrit e të Ali Pashë  Gucisë që as për një çast gjate vizitës Tuaj nuk i përmendet fare,  personalitete këto  kyçe të Lidhjes së Prizrenit, a sollët ndonjë kujtim për këta trima legjendar apo bëtë diçka për të vlerësuar  luftën dhe sakrificën e tyre dhe të plave-guciasve për mbrojtën e çështjes mbarëkombëtare të shqiptarisë nga ambiciet hegjemoniste të fqinjëve sllavë.

A e preket fare plagën e asimilimit gjatë vizitës Tuaj, apo vetëm shijuat bukurinë e nektarin e natyrës së virgjër të Plavë Gucisë. Plava e Gucia e izoluar për më shumë se një shekull e gjysmë ka mbetur duke rënkuar e duke i shëruar plagët e asimilimit sepse e vetme bëri shumë për shqiptarinë e Shqipërinë londinze, Po sa për të rifreskuar kujtesën Tuaj  a mos vallë harruat flamurin më të vjetër shqipëtar që ekziston në Muzeun Kombëtar në Tiranë, atë  të Luftës mitike të Nokshiqit ku Ne,  Plave Guciasit me lufte frontale dy herë e  mposhtem ushtarakisht Malin e Zi në vitin 1879/80. Luftë kjo titanike e vullnetareve tanë të uritur e të pajisur dobët që munden një ushtri të rregulltë pa ndihme nga jashtë por vetëm me forca vetanake  shqiptare.

Zt President Ilir Meta Ju e dini se Serbia investon qindra milionë euro për 5% serbë në Kosovë e Ne, shqiptarët  nën Mal të Zi jemi më shumë se 6% e përbërjes së popullatës së përgjithshme të Malit të Zi. Vallë po pse zt President nuk sollët së paku disa Abetare të unifikuara gjate vizitës Tuaj për ata pak vogëlushë shqiptarë që kanë mbetur në ato troje pa përkrahje të shtetit amë. Çfarë  simbolike domethënëse do të ishte një gjest i tillë. Vallë Shkëlqesia Juaj përveç relaksit në Alpet shqiptare a preket fare në plagën e rënd të  asimilimit për të cilën punon Serbia e Mali i Zi qe 140 vite. Pse nuk u takuat me ata që sot kanë humbur gjuhen dhe identitetin kombëtar nga presioni  ,shtypja dhe izolimi të cilët me një politikë vizionare do të ktheheshin në rrënjët e veta. Nuk i fajësoj shumë ata që humben gjuhen me presione, dhune e shtypje por ju zt. President dhe shtetet tona (para sę gjithash Shqipëria por edhe Kosova) do ti kthenit ata me dashuri e mirënjohje në rrënjët e origjinës së tyre të  humbur. Vallë Zt.President,  nga nikoqiret a u shprehen shqetësime apo vetëm ishit të interesuar për rrjete sociale dhe publicitetin e promovimin senzacionalist të  vizitës Tuaj?

Është ironi e llojit të vetë se si vallë dy shtetet tona  shqiptare nuk kanë bërë AMA BASH ASNJË  veprim për të përkrahur trevën tonë e as shqiptarët në MZ, përveç vizitave zyrtare e private e turistike dhe sorollatjeve të tyre në rroba sportive,  veprim konkret për të mirën e banorëve shqiptar NUK KA PASUR DERİ MË TASH. Por, siç thotë thënia e popullit : shpresa vdes e fundit.E Plavë e Gucia shpresat i ka nga Shqipëria e Kosova !!!