Analiza – Page 328 – Dielli

INTELEKTUALËT, DIMENSIONI I MUNGUAR I SUBJEKTËVE POLITIKE

September 24, 2020 by dgreca

Diskursi politik–

INTELEKTUALËT, DIMENSIONI I MUNGUAR I SUBJEKTËVE POLITIKE–

Në shoqëritë e ndryshme vazhdimisht kanë ekzistuar persona me dinjitët të cilët janë dalluar nga të tjerët përmes ndershmërisë, guximit qytetar dhe profesionalizmit të dëshmuar. Në një kategori të tillë personash bëjnë pjesë intelektualët, të cilët kanë krijuar autoritetin e tyre duke mbrojtur parimet shoqërore e jo duke qenë konformist për interesa personale. Ndonëse një kategori e tillë për nga numri është e vogël, vazhdimisht gëzojnë respektin shoqëror, duke qenë model për të tjert, ndërsa përjashtim bëjnë mjediset më mentalitet autokratik apo demokraci të pakonsoliduar.

Shkruan: Nail Draga

Me qellim për të mbeshtetur ndryshimin shoqëror të pluralizmit në vendet e ish kampit socialist në fillim subjektët politike janë mbeshtetur edhe nga intelektualët, duke mos qenë statist, por e kundërta duke qenë pjesëmarrës aktiv, sipas kapacitetit dhe mbeshtetjës në forumet politike. Por, më kalimin e kohës prania e tyre ka filluar të zbehët, sepse në subjektët politike në sajë të mos funksionimit të demokracisë së brendshme, autoritarizmit e bajraktarizmit u formuan grupime të ndryshme, të njohura si frakcione, që më vonë pasoj në ndarje duke themeluar parti të reja. Kemi të bëjmë me dukurinë e dekompozimit në skenën politike e cila është bërë dukuri e kohës kudo në hapësirën etnogjeografike shqiptare, ku as shqiptarët në Mal të Zi nuk janë përjashtim.

Sindromi i politikës ndaj intelektualëve

Në sajë të qendrimit të tyre parimor, dhe në mungesë të respektit të tyre, intelektual të ndryshëm në heshtje në sajë të edukatës dhe etikës janë tërhequr sepse nuk kanë mundur të pranojnë situatat konfuze dhe grupet e interesave në subjektët politike. Në situatë të tillë nuk ka dilemë së injorohën vlerat profesionale, intelektuale dhe autoriteti shoqëror. Madje përvoja e deritashme dëshmon se të tillët subjektëve politike, përkatësisht udhëheqësve të tyre iu janë nevojitur për një kohë të caktuar, deri sa kanë arritur qellimet e tyre.

Një e dhënë e tillë dëshmon se kemi të bëjmë me një qendrim utilitar, nga ana e subjektëve politike përkatësisht mungesën e respektit, se ka ekzistuar friga si më parë edhe tash nga autoriteti i tyre profesional dhe shoqëror, sepse të tillët i kanë trajtuar si konkurent të mundshëm për stafin udhëheqës së partive politike. Pra kemi të bëjmë me sindromin ndaj intelektualëve, përkatësisht qendrimin dhe autoritetin e tyre ndaj rrethanave shoqërore, që bie ndesh me interesat e subjektëve politike në veçanti dhe pushtetit në përgjithësi.

Zhgënjimi i intelektualëve

Çdo subjekt politik që ka një strategji të veprimit do të përpiqej që në mesin e tyre për të pasur përfaqësim intelektual, personalitete më vlera dhe kontribute, që vetëm intelektualët mund ti ofronin. Nga një veprim i tillë do të përfitonte subjekti politik duke pasur vizione dhe alternativa me të qarta. Por, përvoja e deritashme dëshmon së një numër i konsideruar i intelektualëve janë zhgënjyer, sepse më të arritur objektivat e tyre, subjektët politike në mënyrë përfide i kanë mënjanuar ata, nga del se ndaj tyre ekziston një animozitet sepse ata janë parimor dhe të vendosur në qendrimet e parimet e tyre.

Kemi të bëjmë pikërisht me çështjen e parimeve, që nuk janë të pranueshëm për struktura të ndryshme politike të cilët i kanë devijuar ato, në sajë të interesave personale apo të klanëve të ndryshme. Një përvojë e tillë është dëshmuar në praktikë pothuaj kudo në kohën e tranzicionit që nuk është në favor të demokracisë dhe vlerave të pluralizmit politik.

Qasje e dyfishtë e subjektëve politike

Por, në sajë të rrjedhave shoqërore, në pluralizëm jemi dëshmitarë se subjektët politike kanë qasje të dyfishtë, sepse ndryshe veprojnë sa janë në opozitë e ndryshe kur vijnë në pushtet. Raste të tilla ka mjaft kudo, andaj nuk thuhet kot së pushteti dëshmon karakterin e personave në qeverisje.

Kemi të bëjmë me një situatë të re, sepse me kalimin e kohës subjektet politike kanë humbur dimensionin intelektual, sepse ka munguar respekti dhe mbeshtetja e tyre nga subjekti politik në aspektin kadrovik, apo përfaqësues, për të realizuar objektivat në qeverisje, sepse kanë ardhë në shprehje interesat personale e klanore e jo ato profesionale në nivel lokal apo shtetëror.

Nuk ka si të jetë ndryshe se të tillët shumë herë janë anashkaluar për të qenë përfaqësues madje edhe në këshillat apo komisionet e ndryshme profesionale në nivel lokal apo shtetëror, sepse atyre vendet iu zëjnë të tjerët, të cilët janë afër udhëheqjes partiake, që janë më të pranueshëm, përkatësisht të degjueshëm. Një veprim i tillë të kujton kohën e monizmit, madje duke i tejkaluar në shumë aspekte, çështje që meriton një qasje të veçantë.

Veprimet e tilla thënë më së buti janë aksidentale, sepse intelektualët iu duhën më shumë subjektëve politike, se sa ata atyre, sepse në sajë të kapacitetit të tyre ata ofrojnë zgjidhje, ide dhe alternativa, që avancojnë çështjet preokupuese në mjedisin përkatës.

Populizmi, militantët dhe matrapazët

Duke marrë parasysh së në shumë subjekte politike aderojnë kategori të ndryshme qytetarësh, duhet theksuar së në fillimet e pluralizmit kemi pasur të bëjmë me populizmin, dukuri kjo e njohur për vendet më demokraci të pa konsoliduar, ndërsa më vonë kemi pasur një evoluim, që kemi të bëjmë më kategori të veçantë e ato janë militantët. Madje këto vazhdojnë të jenë ende në modë sepse janë të zëshëm, të përshtatshëm dhe praktik andaj si të tillë janë në pararojë të veprimit politik së bashku më matrapazët, sidomos gjatë fushatave zgjedhore.

Në një situatë të tillë nuk ka dilemë së zbehën vlerat intelektuale, profesionale e meritokracia shoqërore sepse në rend të parë janë interesat personale e ato klanore të subjektëve politike. Madje një pjesë e mirë e militantëve janë avancuar sepse me kalimin e kohës janë pajisur edhe me diploma të fakultetëve të ndryshme, kryesisht ata private, pavarësisht së kanë mungesë të njohurive elementare, por në sajë të angazhimit dhe “meritave”politike ata punësohen dhe zënë pozita duke dëshmuar së angazhimi politik jep rezultate.

Politizimi dukuri me pasoja

Përfundimisht kemi të bëjmë me tranzicionin e tejzgjatur që veçohet më krizë politike e morale, ku kuadrat e dëshmuara me përgatitje shkollore mbesin jashtë procesit të punësimit, përkatësisht të pushtetit, sepse nuk kanë mbeshtetje politike. Raste të tilla ka mjaft kudo në vendet e ish kampit socialist, sepse përkatësia partiake ka më shumë vlerë së sa diploma universitare, qofshin ata edhe prestigjioze.

Në gamën e gjerë shoqërore, nuk ka dilemë së intelektualët janë në pozitë të pavolitshme, sepse ata më qellim margjinalizohën, duke mos pasur respektin e duhur, ndërsa e kundërta është me të vetquajturit intelektual të cilët me qendrimin tyre konformist janë të përshtatshëm për të gjitha pushtetet dhe si të tillë përmes subjektëve politike arrijnë qellimet e tyre personale. Në rrethana të tilla shoqërore, nuk ka dilemë së kemi të bëjmë me politizimin e shoqërisë në tërësi, dukuri e cila ka marrë përmasa shqetësuese duke eliminuar vlerat e dëshmuara, që është fatkeqësi për të tashmën dhe të ardhmën.

( shtator 2020)

Kosovo-Toward True Independence

September 24, 2020 by dgreca

By Alon Ben-Meir- September 24, 2020-Kosovo became the youngest country in Europe when it declared independence in 2008. Sadly though, Kosovo continues to suffer from mounting problems, including a lack of experience in governing, rampant corruption (especially at the top echelons of the national government), dislocation of human and natural resources, bitter political rivalries, and undue influence by foreign powers. Although these problems and others have impeded Kosovo’s progress, the country has tremendous potential if it only mobilizes its human and material resources and establishes a cohesive national agenda aimed at addressing its woes and unraveling the web of problems that have plagued the country from its inception.
As a young country, it is expected that many of the following problems would occur. But given its youth and being that its very existence is still contested, Kosovo must focus on addressing its national shortcomings to enable it to stand on its feet and cement its independence while growing and prospering.
Weeding out corruption: There is nothing more debilitating to the country than widespread corruption and organized crime, which have infected much of the government as well as the private sector. Kosovo ranks low—101—on Transparency International’s 2019 Corruption Perceptions Index listing 180 countries from least to most corrupt.
Whether appointing cronies unqualified to government posts, cutting corners in businesses, wantonly spending government funds, compromising national interest for personal financial benefit, making unsavory deals with foreign entities, and squandering money on projects for political favors, all severely limit Kosovo’s progress and undermine its standing in the eyes of the international community. Weeding out corruption is a must, especially if the country wants to attract foreign investment and financial assistance, which are critical for its flagging economy.
Strengthening democracy: Central to its future wellbeing and eligibility for EU accession, Kosovo must adhere to the democratic principles on which it was founded and strengthen its democratic institutions. Moreover, since Kosovo had successive governments characterized by fragile, dysfunctional, and weak coalitions, it must now focus on repairing its mismanagement by being transparent and accountable and scrutinize scandalous decisions by leaders. It must also allow for independent oversight bodies and the enforcement of the rule of law, as progress on improving human rights protections was slow in recent years according to Human Rights Watch.
Despite Kosovo’s comprehensive legal framework for the independent media sector, little progress was made in implementing this framework in practice. In the first eight months of 2018, the Association of Journalists of Kosovo documented 13 cases of threats and violence against journalists. A free media, speech, assembly, and peaceful protest must be treated as sacrosanct as they are the pillars on which democracy thrives or dies. Moreover, the government must ensure individual freedoms in all walks of life, protect minorities and vulnerable groups, and safeguard human rights and equality before the law.
Mobilizing human resources: Kosovo is one of the continent’s poorest and youngest countries. Unemployment is almost 30 percent, disproportionately affecting the young. Kosovo’s treasure of young people—53 percent of the population is under the age of 25—have futures in limbo due to the limited opportunities to grow and prosper professionally.
Many young adults with university degrees who could become significant contributors to the building, growth, and prosperity of the nation end up leaving the country for better job opportunities. This brain drain is the biggest loss for the country. The government must plan and institute national programs to provide a better future for the young who would otherwise be gone permanently.

Investing in sustainable development: Sustainable development projects involving community input-be that land development, afforestation, collective produce and animal farming, and manufacturing of house-hold products—will be a critical national program. These projects will provide thousands of young professionals the opportunity to work closely with their communities, use their skills, and develop a sense of belonging as well as a vested interest in the development of their projects. This will help improve living standards in rural communities, increase competitiveness in agriculture, and allow the young to develop skills to the benefit of all.
For example, $2 million will achieve profoundly impactful community projects in water management (drinking and irrigation) and school infrastructure, women’s cooperatives and adult education, food security and unalienating production, and enterprises based on local capacities and self-described goals. Kosovo represents a real opportunity for widescale poverty alleviation and sustainability driven by people-powered change. However, it requires investment in strengthening people’s skills in local community planning of life-enhancing initiatives and managing participatory movements for development and social change.
Reforming and expanding education: No country can harness its human resources unless it makes education at all levels a priority. Investing in education is the best investment and most profitable in the long-term. In Kosovo, education is lagging behind.

The government must spare no effort in making education available. Although elementary and high school education is compulsory, the government investment should focus on the quality of education and by giving priority to the sciences and technology. Undergraduate and graduate students should be able to earn their degrees free of charge provided that they commit to perform a community service (such as firefighting, disaster relief, and community elder care) for the same number of years as their schooling years.

Restructuring the energy sector: Kosovo needs to embark on a national program that reforms the energy sector by focusing first on renewable energy sources, harnessing in particular solar and wind while tackling major environmental and health problem which are badly affecting the country.
Since Kosovo aspires to become an EU member state and wants to become energy independent, it should not invite Turkish energy companies to explore its vast reservoir of energy as Turkey wants to control the energy sector. Instead, Kosovo should work in partnership with European and Israeli energy companies to guarantee sovereign control over its energy resources while ensuring a reliable energy supply.
Preventing undue influence by foreign powers: Whereas Kosovo needs to work with and establish good neighborly relations with other countries, it must remain vigilant against undue influence by foreign powers, especially Erdogan’s Turkey. Ankara has its own geostrategic agendas, often contrary to Kosovo’s national interests.
Turkey views Kosovo as a province of its would-be neo-Ottoman Empire, and Erdogan’s investments in mosques and major national projects, including Kosovo’s airport and energy distribution network, are controlled by Turkish companies designed solely to keep Kosovo in Turkey’s influence. Yes, Kosovo needs foreign investments, but it must never accept any investments from foreign governments that compromise its independence.
Russia, on the other hand, has used its veto power at the UNSC against recognizing Kosovo. Putin’s aim in this regard is to isolate Serbia from Europe and bring it into Moscow’s orbit: as long as Serbia does not recognize Kosovo, neither country will be eligible for EU membership, as the EU made mutual recognition a pre-condition to their integration.
Expanding the technological sector: Given the rapid development of digital technology, Kosovo has an unprecedented opportunity to further advance in this area, especially now that Israel has recognized Kosovo. Israel, being the world leader in this field, can assist Kosovo in the development of its technological industry without any strings attached.
There are several IT startups in Kosovo who began at the Innovation Center Kosovo (ICK), a high-tech complex whose mission is to create jobs and business opportunities “in Kosovo’s IT and ‘green energy’ sectors through innovation, entrepreneurship and investment.” Indeed, partly due to ICK, Kosovo enjoys thriving IT startups; it can emulate Israel and become the IT hub of the Balkans.
Certainly, many of these programs and initiatives require significant funding. While the EU, the US, the World Bank, and the IMF will continue to assist financially and provide long-term loans, it is essential that Kosovo harnesses its own natural resources, especially in the energy sector. This would give Kosovo over a period of five years the funding it needs to invest wisely and provide job opportunities for tens of thousands of people, especially the young.
Thousands of Kosovar Albanians have sacrificed their lives to see Kosovo rise from the ashes of war. They bequeathed the country to this generation who must honor their sacrifices and never again allow a foreign power to impede their march toward a real democracy. They must stand tall and strong because it is only from that position of strength and vigilance Kosovo will march confidently toward true independence.

Kosovo Opposition and EU Undermine Serbia-Kosovo Washington Deal

September 23, 2020 by dgreca

As opposition leaders voice scepticism about the Washington agreements between Serbia and Kosovo, the EU has claimed it is already dealing with some of the key topics that the US agreements address.

By Xhorxhina Bami*-One day after former prime minister Albin Kurti voiced deep doubts about the economic normalisation deal with Serbia, signed in Washington under US President Donald Trump’s auspices on September 4, the EU has also undermined its significance. Kosovo politicians remain divided on the separate agreements that the two countries signed with the US – which do not specify when they should enter into force, or whether they require ratification by their national parliaments, although domestic laws in both countries say they should be.

After the EU initially adopted a restrained attitude to the US-brokered agreements, on Wednesday, Ana Pisonero, EU Spokesperson for International Partnerships, Neighborhoods and Enlargement, told Radio Free Europe that the EU was already realising key items in the Washington deal.

“The EU has provided technical assistance to the entire Peace Highway”, she said, referencing the planned US-funded motorway connecting Nis in Serbia and Kosovo’s capital, Pristina. It had “already approved investments for the first sections of the highway in Serbia and Kosovo”, she added.

On September 15, the US International Development Finance Corporation, DFC, and the US Export-Import Bank, EXIM, signed Letters of Intent with Serbia and Kosovo on building the new motorway.

Kosovo opposition parties have meanwhile dubbed the US-brokered agreements non-implementable.

In an interview for Kosovo TV channel KTV on Tuesday, Albin Kurti, former prime minister and now the leader of the main opposition Vetevendosje party, called the Washington deal a “messy agreement”, saying it had far too many things written on only “a page-and-a-half”.

Kurti said parts of the agreement could not be implemented at all, citing as one example the air links that Kosovo and Serbia agreed to reestablish with the assistance of the US.

“How can an airline work when Kosovo citizens cannot use their IDs to get to Serbia but must get a form on the border that says they lost their IDs,” he asked, referring to the fact that Serbia does not recognise Kosovo or Kosovo-issued documents. In order for Kosovo citizens to enter Serbia from Kosovo, they must obtain a document issued by Serbian authorities at the non-recognised border.

Another hot issue between Kosovo and Serbia is the implementation by Kosovo of a semi-autonomous Association of Serb-majority Municipalities, which was agreed back in 2013 in Brussels. Kosovo is still trying to duck this sensitive pledge.

After a meeting of the Kosovo parliamentary leadership on Tuesday, Parliament Speaker Vjosa Osmani reiterated that the creation of such an association “with executive competencies is a risk for Kosovo”, saying that the parties who signed the agreement to create it in 2013 should have “understood this along the way”, along with people like her who have “opposed it since the beginning”.

Osmani referred to words of Kosovo President Hashim Thaci, who previously called the 2013 agreement “an investment in the European future of our children” but is now firmly against setting up the association.

On September 16, Thaci urged parliament to pass a resolution banning the government from discussing such topics as the association of Serb-majority municipalities – calling such discussions a “grave and dangerous mistake”.

The leader of the governing Democratic League of Kosovo, LDK, Isa Mustafa, however, reminded Thaci the next day that he had signed the 2013 agreement himself.

Amid various disputes on external politics, Kosovo risks tumbling into another internal political crisis, with the LDK threatening to break up the current fragile coalition if its junior governing partner, the Alliance for the Future of Kosovo, AAK, conditions its continued support on its leader, Ramush Haradinaj, succeeding Thaci as President when his mandate ends in April 2021. Thaci has pledged to end his political career at that point.

Meanwhile, Vetevendosje is pushing hard for new elections. Kurti – who was ousted as PM after a brief term in March – told TV channel KTV that Vetevendosje “will do everything possible to get 50 per cent of the votes together with Vjosa Osmani”, who has been dismissed from the LDK leadership after repeatedly opposing party policy.

“Of course we are ready to cooperate to overthrow the government,” he added. “There have been contacts between parliamentary groups,” he continued, claiming that the only issue for Vetevendosje was which party to form a coalition with.(* BIRN)

Albanian Leader in Montenegro Wants Minorities in Government

September 23, 2020 by dgreca

Nik Gjeloshaj tells BIRN that Montenegro’s national minorities can fight for their goals better inside the government, signaling an end to years of cooperation with the once-ruling Democratic Party of Socialists…*

Parties representing Montenegro’s national minorities must be part of the new government as the best way of protecting their national interests following a watershed August election, a prominent ethnic Albanian leader in the country has told BIRN.

In a boost to the three main political blocs working to form a new government, Nik Gjeloshaj, leader of the ethnic Albanian coalition The Time is Now said Albanians were ready to join the negotiations that would, if successful, confine the Democratic Party of Socialists, DPS, to the opposition benches for the first time in three decades.

“I think that only through participation in government and state institutions, where important things are decided, Albanians can prevent bad decisions and so we as Albanian representatives can contribute to improving them,” Gjeloshaj, 41, said in an interview with BIRN.

Leaders of the three main blocs that together hold 41 of parliament’s 81 seats after the August 30 election has called on Montenegro’s national minorities to join them. Some, however, are wary given that the largest bloc, For the Future of Montenegro, contains strongly pro-Serbian and pro-Russian nationalist figures who previously opposed Montenegro’s break from its state union with Serbia in 2006.

Montenegro’s ethnic Albanians, in particular, have little desire to be drawn back into Serbia’s orbit two decades after NATO went to war to halt a wave of ethnic cleansing and killings by Serbian security forces in predominantly ethnic Albanian Kosovo, then a southern province of Serbia but since 2008 an independent state.

Gjeloshaj said some members of For the Future of Montenegro would have to work hard to gain the confidence of Montenegro’s national minorities. “Deeds are important to us, not just words,” he said.

“Especially when talking about politics, which is a delicate area, and the future of the one nation we represent.”

“Possible negotiations will show whether the invitation of the new majority was of a formal nature or whether they are ready to accept our demands, which are in line with democratic standards and international conventions.”

“Our coalition negotiating platform will contain basic program principles that represent the principles of Albanian national parties,” Gjeloshaj added.

“If we reach an agreement about our program principles, for their implementation we must have representatives in state institutions. But above all, the principles are the priority.”

Minorities ready to abandon DPS

The Time is Now and Unanimously, both ethnic Albanian coalitions, hold one seat each in parliament. A mathematics teacher by trade, Gjeloshaj became a local political star in March 2019 when he was elected the first mayor of the restored municipality of Tuzi, his native town near the border with Albania. Tuzi once enjoyed the status of a municipality but lost it in 1957 when Montenegro was part of the federal Yugoslavia.

Administered as an outlying district of the capital, Podgorica, Tuzi’s 3,000 inhabitants long wanted to run their own affairs again. After much pressure, the government restored Tuzi’s municipal status in 2018.

The three main opposition blocs negotiating to form the government have pledged to honor Montenegro’s international commitments, such as membership of NATO, and to keep the country on the path to membership of the European Union, goals that are strongly supported by the ethnic Albanian minority. They have also given assurances that Montenegro will not reverse its recognition of Kosovo as an independent.

Gjeloshaj’s call for cooperation follows that of the party representing the Bosniak minority with three seats in parliament. Other ethnic Albanian representatives have also said they are open to negotiations.

Montenegro is a multi-ethnic state unusual in the Balkans in having no overwhelmingly dominant community. Some 45 percent of the country’s 650,000 people identify as Montenegrin, 29 percent as Serb, 4.9 percent as Albanian and 8.6 percent as Bosniak.

For years, Bosniaks and Albanians in parliament allied with the DPS in government.

At the end of last year, Andrija Mandic, a prominent Serb leader in For the Future of Montenegro, accused minority parties of complicity in what he said were state policies against Serbs under the DPS and its leader, President Milo Djukanovic.

The remark came at a moment of great controversy, with minority parties voting with the DPS in passing a law on religious freedom that Serbs and the Serbian Orthodox Church say is designed to strip the Church of its property, triggering months of street protests that rocked the government. After the election, Mandic called on minority parties to join the new majority in parliament.

With the DPS calling on them to join the opposition, Gjeloshaj said Albanian parties would decide their own political path.

“We continue to fully share foreign policy goals with the DPS and to care for Montenegro’s path,” he said, “but we believe that we can fight better and stronger around our program goals within the executive branch.”

He stressed that Albanian parties retained the strong support of neighboring Albania, Kosovo and “strategic partner” US.

“What needs to be emphasized is that everyone is responsible for their decisions and it is very important to us that our decisions are compatible with the views of strategic partners,” he said.

“We have great cooperation with Kosovo and Albania representatives, and it will get better every day. We do not interfere in their decisions for which they take responsibility, and so far they have not interfered in our decisions, for which we take responsibility.”

Caption: Leaders of Albanian coalition The time is now.Photo:Albanian Alternative.

Cortezai BIRN-Samir Kajosevic

Militantëve të të gjitha partive politike në Kosovë

September 23, 2020 by dgreca

Shkruan:Nue Oroshi- Militantizmi është një veti apo një shprehi e cila paraqitët tek partiakët të cilët e shohin në të shumtën e rasteve liderin e tyre partiak si idol.Ata krijojnë një lidhje të afërt shpirtërore me liderin e tyre sa që edhe kur ka të drejtë edhe kur gabon në të shumtën e rasteve i gjejnë njëqind e një mijë fakte të paqena për ta mbrojtur atë, dhe për ta ngarkuar partinë tjetër për ta sulmuar.Në Kosovë kemi dy lloje militantësh.Militantët verbal apo të pa paguar të cilët janë të shumtë dhe bëjnë zhurmë të madhe vetëm e vetëm që lideri i tyre të ketë të drejtë dhe militantët lëvizës të cilët shfrytzojnë interesat e pushtetit për tu pasuruar.Militantët verbal pavarësisht se si ndërrohen pushtetet, ata në të shumtën e rasteve nuk përfitojnë gjë prej këtij militantizmi por ju mjafton që njëherë në katër vjet ta shohin liderin e tyre dhe t´iu jap dorën dhe një buzëqeshje mashtruese në një fushatë elektorale sa për të marrë votën e tyre.Kurse militantët përfitues janë të tjerë.Ata janë si ushujza apo zvarraniku që ju afrohen çdo lloj pushteti që vjen,kryesore është që të përfitojnë tenderet dhe të jenë mirë me pushtetin.Të këta lloj militantësh nuk ka rëndësi se kush vjen në pushtet, por kryesore është që ata të mos i prishin interesat e tyre biznesore.Meqenëse të gjithë këta militant partiak gjinden kudo nëpër Kosovë si në fshatë si në lagje të qyteteteve dhe në të shumtën e rasteve edhe përplasën me njëri-tjetrin duke mbrojtur liderët e tyre partiak dhe duke harruar që kafet e mëngjesit i pijnë se bashku në shitorët e fshatit.Ata janë lindur dhe rritur se bashku.E nuk është e moralshme që ti ndajnë interesat partiake.

Për ata që nuk e dijnë dëshiroj t´iu jap një spjegim se si veprojnë partitë politike në Kosovë.Lideret politik të Kosovës ata ngacmohen me njëri-tjetrin vëtem në Parlament të Kosovës nëpër debate televizive,konferenca shtypi, apo në ndonjë kremte që gjuajnë me fjalë me njëri-tjetrin.Por kur të bjen muzgu i mbremjës dhe fillon të errësohet nata,ata skajeve të restorantëve të Prishtinës apo ndonjë qyteti tjetër bashkohen,hanë dhe pinë pije të shtrenjeta e meze të mira dhe ndajnë tenderet në shenjë ngadhënjimi.Të tillët i ke në të gjitha partitë politike të Kosovës.Ndërsa ju militantët partiak gjuheni në mbremje me fjalë me bashkëfshatarin e juaj që mund të ketë qëlluar që të ka ndihmuar gjatë tërë ditës kur e ke pasur nevojën që të është shkaktuar ndonjë defekt në makinat e punës bujqësore apo ka shpejtuar që të ndihmon në kohëra të vranëta kur mblidhen livadhet e kur shpejtohet që mos ti zënë shiu dhe ti prishë të tërat.Kështu që do të ishte e mirë që me bashkëfshatarët nëpër fshatra apo me bashkëqytetaret nëpër lagje të qytetete të shkoni mirë në mes vete pavarësisht dallimeve politike.

Këtu dëshiroj të potencoj një rast.Me rastin e mbajtjes së zgjedhjeve në Prizren në vitin 2009 –2010 sepse u mbajten tri runde të zgjedhjeve për kryetar komune, zgjedhje të rregullta plus dy balotazhe, në një fushatë zgjedhore ku ishim ndarë në dy grupime të mëdha politike në qytetin e Prizrenit në një anë ishin partitë shqiptare me kandidatin e tyre kurse në anën tjetër ishte PDK me partitë e minoriteteve me kandidatin e tyre.Zgjedhjet shkuan në balotazhë dhe kandidati i partive shqiptare për 200 vota doli me i votuari.Në atë rast pati një tronditje të Qeverisë qendrore që në këtë kohë po i kalonin vitet e mjaltit në qeverisje qëndrore PDK dhe LDK. Ne nga Prizreni që atëherë koalicionin tonë e quanim Koalicioni i Lidhjes së Prizrenit ku i patëm shkaktu një termet qeverisjes qendrore sepse PDK e humbi Jeruzalemin e saj siç e quanin ata vet dhe për disa orë ishte prishur koalicioni.Është e njohur deklarata e zanzibarit që këtë sihariq e kishte dhënë Hajredin Kuqi për prishjen e koalicionit qendror.Meqenëse të dyja partitë kishin lakmuar për të ruajtur pushtetin ishin ulur sërish në tavolinë Hashim Thaqi dhe Fatmir Sejdiu.

Njëri ishte kryeministër e tjetri president.Ata ranë dakort edhe me përkrahjen dhe miratimin e Eqrem Kryeziut atëherë nënkryetar i LDK-së dhe kryetar i degës së LDK-së në Prizren, që ti falin edhe për një mandat qeverisjeje Prizrenin PDK-së.Meqenëse ligjerisht nuk kishte mundësi sepse kandidati i koalicionit për Lidhjen e Prizrenit kishte fituar 200 vota më shumë, ata kërkuan që të mbahet balotazhi i dytë që nuk ka ndodhur asnjëherë në historinë e politikës.Kështu ai balotazh ishte tash vetëm një farsë sepse çdo gjë ishte kryer në tavolinë.

Ky ishte vetëm një shembull se si vepron politika jonë në Kosovë.Shembuj të tillë kemi mjaftë ku bëhen pazare politike dhë vështirsitë me të mëdha të partive tona politike për të krijuar një qeveri nuk është programi qeverisës e as orientimi ideologjik i partive politike.Vështirsitë më të mëdha janë tek ndarja e pushtetit që nënkupton edhe ndarjen e buxhetit të Kosovës.Prandaj në fund kam një këshillë miqësore për të gjithë ju militant të partive politike në Kosovë.Mos përplaseni në mes vete për liderët e tuaj partiak.Por shikoni nëpër fshat apo lagje të qytetetve se çka keni mangësi dhe bëhuni bashkë e kushtëzoni liderët partiak pavarsisht se të cilave partive politike janë se pa u bërë rregullimi i infrastrukturës në fshat apo lagje të qyteteve,pa u krijuar kushtet për punësimin e të rinjeve dhe të rejave, nuk do t´iu votojmë.

Militantizmi i tepruar edhe kur liderët e juaj politik e kanë gabim qonë në krijimin e kultit të liderit që nuk ekziston në botën demokratike perëndimore kurse në komunizëm quhet diktator.Kohërat e diktaturave dhe diktatorëve kanë përfunduar në trojet shqiptare prandaj kritikoni liderët tuaj politik kur e kanë gabim dhe mbroni ata kur kanë të drejtë.