Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

MOS THONI QË NË SHQIPËRI NUK KA ”DISIDENTË” !

by

Nga Pellumb LAMAJ/

Në përgjithësi disidentë u quajtën individët që në periudha të ndryshme të historisë ngritën zërin dhe nisën aktivitetin e tyre kundër shtetit dhe regjimit ku jetonin në forma të ndryshme duke denoncuar mungesën e lirisë dhe të fjalës e duke kërkuar në këtë mënyrë vendosjen e shtetit të së drejtës,duke rrezikuar jetën e tyre. Në më të shumtën e rasteve,ata do të arrestoheshin e dënoheshin,madje një pjesë edhe do të ekzekutoheshin.
Dhe historia botërore njeh shumë shembuj të tillë.

Fatkeqësisht kjo disidencë në krahasim me vendet e tjera komuniste në Shqipëri mungoi për vet faktin se regjimi barbar sllavokomunist shkeli me këmbë ç’do të drejtë themelore duke mos kursyer as pjellën e vet.
Shqipëria u mbush me kampe,burgje ,internime dhe shoqëria shqiptare për nënë e babë njohu vetëm Enverin dhe partinë .
Terrori sllavokomunist do të përligjte luftën e klasave dhe turmat për të mbijetuar do ti nënshtroheshin kësaj mortaje të kuqe që do të shkatërronte pak nga pak të gjitha vlerat shpirtërore,morale e kombëtare të shqiptarit duke ndërtuar në këtë mënyrë njeriun e ri,njeriun socialist.

Për gjysëm shekulli të gjitha institucionet shtetërore do të viheshin nën këmbët e bandës bolshevikë të Tiranës dhe do ti shërbenin asaj me një dedikim të paparë.Pati dhe shkrimtarë e intelektualë që dolën jashtë shtetit dhe kishin shansin historik të denonconin tragjedinë shqiptare e të shndërroheshin në mbrojtës e Disidentë të kombit të tyre,por ata jo vetëm nuk e bënë,përkundrazi u shndrruan në lolo oborri pa brejtjen më të vogël të ndërgjegjes duke i shërbyer me përulësi përbindëshit të kuq. 

Pas shembjes së Murit të Berlinit kur u mendua e u shpresua se në Shqipëri më në fund do të vendosej shteti i së drejtës që kishte munguar për gjysëm shekulli dhe fajtorët e gjithë asaj tragjedie kombëtare do të jepnin llogari,për ironi të fatit ndodhi e kundërta.
Sipas pazareve të më të mëdhenjëve dhe Katovicës edhe njëherë tjetër në histori e keqja dhe krimi jo vetëm nuk u dënuan,përkundrazi sipas skenarëve famkeqe, fajtorët e kriminelët u privilegjuan jo vetëm nga klasa politike brenda Shqipërisë, por dhe nga bota perëndimore që gjithmonë udhëhiqet e vepron në bazë të interesave.

Dhe për të justifikuar këto pazare të pista të kurvës politike,në Shqipëri mbinë si ato kërpudhat partite politike, ”Disidentët” dhe të Persekutuarit politik të partive.

Pasi i shërbenin njerës bandë neokomuniste e pasuroheshin në kurriz të shoqërisë,pa ngritur asnjëherë zërin për padrejtësitë dhe vuajtjet e popullit,kur vinte në pushtet banda tjetër,ja mbathnin në perëndim ku nisnin një jetë të re luksi me paratë e vjedhura nën petkun e ”Disidentit” e të Persekutuarit politik të partisë. Dhe kur partia e tyre kthehej përsëri në pushtet,edhe këta ktheheshin në atdhe dhe vazhdonin ti shërbenin partisë përsëri duke mbushur xhepat.

Kjo metodë vazhdoi e vazhdon sa herë që në Shqipëri bëhet rotacioni i partive banda neokomuniste.

Mos thoni se në Shqipëri nuk ka ”Disidëntë”.

VENDI IM I PARE

by

Nga Ilir Levonja/

Vendi im ka një hero kombëtar, një vizionar. Bie tërmet, ai është në krye. Nuk ka nevojë për inxhinjera, nuk ka nevojë për shefa të emergjencave civile, nuk ka nevojë për sizmologë, i bën të gjitha. Nuk ka nevojë për projektues urbanë, specialistë të shpronësimeve, nuk ka nevojë për mjete si varinskë a transportues repoltabla, për sociologë e psikologë, për ndihmës të shpejtë, i bën vet të gjitha. Nuk ka nevojë për ushtrinë, xhenjerët, kampet e fushimit dhe strehimit, nuk nevojë për ndihmësit publikë për sistemimin e mbetjeve të zeza, i bën vetë. Nuk ka nevojë për planifikim ekonomik, për ekspertët, të dijë fuqinë buxhetore, sa rëndon në arkë rrënimi i shtëpisë së një qytetari, i bën vet të gjitha.

Vendi im ka një hero baba, një Skënderbe baba, një Simon Bolivar baba, një juventin gango në rrugët e Torinos, një bohem i Parist a lagjes Pigal, por hero ama. Ra ky mort i madh ai është në krye. Nuk ka nevojë për shefin a ekipin e sëmundjeve epidemiologjike, i di dhe i bën vet të gjitha. Nuk nevojë të dëgjojë mjekët, i mëson ata me duart mbrapa. U thotë të mos kruajnë hundët, ndërkohë që është duke kruar të vetën. Nuk ka nevojë të dëgjojë specialistin e murtajës, fruthit, tbc-ës, ebolës, covid-it, u bërtet sysh, vendosni maska, ndërkohë vet nuk e njeh atë. Me përjashtim kur jep ndonjë intervistë për Bruno Vespën. Nuk ka nevojë të dëgjoj psikologun për depresionin social, as sociologun për adoptimin e ndonjë ligji mbi distancën, mbi funksionimin e marketeve etj., i di dhe i bën vet të gjitha. Mbylluni brenda se shtypa, 1 orë keni për të blerë e për të dalë. Kaq dhe pikë. Nuk dua të dëgjoj se e kam larg dyqanin, se jam vetëm në shtëpi, turp të kenë ata që ju kanë lënë e ikur. Një orë do dilni dhe kur të dilni ngjeshuni e shtypuni se kokën do hani. 

Vendi im ka një hero kombëtar. 

Ka 3 ditë që po shqyhen mediet, nisi 30 mjekë në Itali.

Ka 3 ditë që ka infektuar edhe Italinë. Nuk e hap dot televizorin se lajmi i parë është sensacioni i babait në botë për punën e 30 mjekëve. Babai juventin, kryetrimi i skuadrave të shpëtimit, epidemiolog, xhandar, shpërndarës misrit. Babai thumbaxhi. Ka edhe një kokorosh që ndan pako me miell të vobektëve në rrethinat e Tiranës. Fisnikët me çati të rrëzuara e shohin me droje. Nuk duan të jenë krijesa të zheleve. Se, ”mjerimi gjithashtu len dhe n’trashigim 

-jo veç nëpër banka dhe në gja të patundshme, 

por eshtnat e shtrembta e n’gjoks ndoj dhimbe”.

I trëmbet kamerave, mos po e sheh ky apo ai dhe i bëhet qejfi atij që unë po vuaj. Megjithëse e kemi krenari të themi, ne shqiptarët, atë që bëje të mirën dhe hidhe në lum.

Po babai i kombit tim dhe zhigoloja e tij, e kanë postulat, bëje të mirën dhe plasja sytë shqiptarëve. Se ” kush ka median pushton botën”(Trocky), media është adrelinë. 

Baba, kur do ta ngrejnë monumentin në zemër të Tiranës…?

The COVID-19 Peace Opportunity

by

By David L. Phillips/

The current global pandemic provides a unique peace opportunity to move beyond conflict and focus on reconciliation. UN Secretary General Antonio Guterres called for a cessation to armed conflict so the world can focus its struggle against “a common enemy, COVID-19” which doesn’t care “about nationality or ethnicity, faction or faith.” The alternative to international cooperation, continued violence in war zones, will further overwhelm national health care systems, spreading sickness and misery.
There are some recent signs of progress. Libya’s warring factions agreed to a ceasefire. However, local warlords have delayed implementing the humanitarian pause. 
Germany sent excess medical equipment, including face masks, to France. Both countries have moved on from enmity that existed in the past.
Kurds in Iraq and Syria are taking steps to exchange information on the coronavirus, and help one another with diagnostics and treatment, despite being overwhelmed with their respective refugee and displacement crises.
Precedent exists for historic rivals to set aside their differences and work together to address natural disasters, not unlike the pandemic that is sweeping the world today.

Greece and Turkey were hit by earthquakes in the summer of 1999. In response, Greece deployed rescue teams, rescue dogs, and sent thousands of tents, mobile hospital units, ambulances, medicine, water, clothes, foods and blankets. The Greek Ministry of Health and the hospital in Thessaloniki set up centers to collect blood donations.

The Church of Greece raised funds for Turkish earthquake victims. When the Mayor of Athens visited the earthquake site, he was met on the tarmac by the Mayor of Istanbul.
When Greece was hit by an earthquake a few weeks later, Turkey reciprocated with aid. A Turkish military transport was the first to deliver life-saving equipment. Turks rushed to hospitals and community centers, giving blood to help victims in Greece. 
The earthquakes in Greece and Turkey changed mutual perceptions. Assistance from Greece was widely reported in Turkish media with headlines such as “Friendship Time”, “Friendly Hands in Black Days”, and “Help Flows in from Neighbors.”

Official confidence building measures ensued, lowering bilateral tensions. Earthquake diplomacy included economic cooperation, environmental protection, and cooperation on counter-terrorism.
In 2001, the Pakistani military delivered aid to India after the Gujarat earthquake, leading to the Agra Summit five months later. India reciprocated, providing aid to Pakistan after the 2005 earthquake.
In 2004, Aceh was inundated by a tsunami, affecting forces of both the Free Aceh Movement and Indonesia’s military. Led by Finland’s Martti Ahtisaari, negotiations were rejoined that ended the 29-year long conflict, which claimed 12,000 lives.
Guterres called for an immediate cease-fire in conflicts around the world to tackle the coronavirus pandemic. He said, “It is time to put armed conflict on lock-down and focus together on the true fight of our lives.” It was a call to action by the world’s leading diplomat for international cooperation dealing with man-made and natural disasters.
Appealing for a worldwide ceasefire is noble, but peacemaking and cooperation must start with specific steps. 
For example, Russia should stop its offensive against Idlib in northwestern Syria, where Russian war planes have been bombing hospitals and civilians. Refugees are vulnerable, especially when indigenous health care systems are destroyed.
Turkey should open its border with Armenia, enabling the transport of health equipment and services.
If Boko Haram suspended operations in Nigeria, health extension workers could access corona-affected communities in Muslim-majority Kaduna state.
US sanctions on Iran have exacerbated regional problems. Instead of maximum pressure, a helping hand managing the country’s corona crisis would go a long way to achieving US reform objectives.   
When the earth shakes or a disease strikes, human kind is defenseless. As events outside of our control, natural disasters and pandemics are humbling.
Armed conflict is a choice. Focusing resources on the COVID-19 pandemic would change how we perceive others.  Working together can not only advance well-being in regions affected by the coronavirus. A humanitarian pause would also benefit war-ravaged countries.  

*Mr. Phillips is Director of the Program on Peace-building and Human Rights at Columbia University. He is a former senior adviser to the State Department.


SHBA PËRGATITEN PËR NJË BETEJË TË VËSHTIRË

by

Nga Dalip Greca/

New York 30 Mars 2020- Më shumë se 1 milion amerikanë janë testuar deri tani, tah Presidneti Trump. Masa mbrojtëse po vijnë duke u përmirësuar, por ofensiva e COVID-19 nuk ka të ndalur. Më shumë se 3,000 njerëz kanë vdekur nga koronavirusi në Sh.B.A dhe më shumë se 163,400 raste janë të konfirmuara në të gjithë vendin, sipas Universitetit Johns Hopkins.

New Yorku vijon të mbetet epiqendra e Pandemisë. Guvernatori Andrew Cuomo lëshoi një thirrje mbarëkombëtare për mjekë dhe infermierë për t’u bashkuar me ato që ai i quajti “linjat e para” të luftës kundër virusit.

Virginia, Maryland, Arizona dhe Tenesi lëshuan urdhra për qëndrimin në shtëpi të hënën, duke iu bashkuar 28 shteteve të tjera. Tri nga çdo katër amerikanë tani u është thënë të qëndrojnë në shtëpi sa më shumë që të jetë e mundur. Presidenti Trump përcaktoi 30 prillin si afatin e distancimit shoqëror.

Amerikanët janë të ndërgjegjshëm se beteja me Coronavirusin do të jetë e gjatë dhe dhimbshme. Presidenti Trump i ka parapërgatitur amerikanët se numri i viktimave, sipas parashikimeve, do të jetë mbi 100 mijë,ndërsa numri I të infektuarëve do të kapë miliona, por ajo c’ka po përjetoi NYC të hënën,edhe pse më e keqja nuk ka kaluar ende, ishte e trishtë. Qyteti përjetoi një vdekje për çdo 2.9 minuta nga koronavirusi, në një shtrirje kohore të tmerrshme gjashtë-orëshe.

Numri i vdekjeve nga koronavirusi në New York City u rrit në 914 të hënën pasdite, shifër e arritur në gjashtë orë të tmerrshme, ku ikën nga kjo jetë 124 pacientë të infektuar, sipas përllogaritjeve një vdekje çdo 2.9 minuta.

Nga një raportim i orës 10:30 të mëngjesit nga Bashkia, pesë bashkitë kishin regjistruar 36.221 raste të konfirmuara nga infektimit me COVID-19, me 790 vdekje në total, të konfirmuara.

Por deri në orën 4:30, numri i rasteve kishte shkuar në 38.087 – ndërsa vdekjet u ngjitën tek shifra 914, sipas raportit të Bashkisë.

Nga më shumë se 38,000 raste, 7,741 pacientë, ose rreth 20 përqind, ndodhen të shtruar në spital.

Queens-i mbetet rajoni më i goditur me shifra në ngjitje dhe të diferencuara nga bashkitë e tjera, duke regjistruar 12,756 raste të infektuar, ose pak më shumë se një e treta.

Brooklyn-i, mbanë vendin e dytë, me 10.117 raste; 27 përqind të shifrës totale të NYC,  më pas vjen Bronksi me 6,925; 18-përqind të shifrës totale, Manhattan  me 6.060; 16-përqind dhe Staten Island me 2.140; gjashtë përqind.

Kërcimi i tmerrshëm i së hënës pasoi të Dielën në të cilën u regjistruan 98 vdekje.

Gjatë një konference shtypi të hënën në mëngjes, Guvernatori Andrew Cuomo raportoi se Shteti i New York-ut ishte goditur nga 66 497 të infektuar nga Koronavirusi, me 1.218 vdekje.

FDA ka aprovuar një plan të administratës Trump për të shpërndarë miliona doza të ilaçeve anti-malariale në spitalet amerikane, duke thënë se ia vlen rreziku për të provuar trajtime për të ngadalësuar sëmundjen në pacientët me sëmundje serioze.

           *** 

USNS Comfort ankorohet në New York

– Turmat injorojnë rregullat e ruajtjes së distancës sociale për të parë USNS Comfort, që mbërriti në Per 90 në Manhattan në orën 10:42 am, De Blasio paralajmëroi gjobë me $500.00 për ata që nuk ruajnë distancën 6 feet.

           Anija spitalore USNS Comfort mbërriti në New York të hënën në mëngjes për të ndihmuar në luftën kundër koronavirusit.

        Anija e dërguar të Shtunën nga Presidenti Trump nga Stacioni Detar Norfolk në Virxhinia, mbërriti në Pier 90 të Manhattan në 10:42 të paradites të sotme dhe turmat kureshtare u vërsulën për të parë nga afër pa respektuar distancat e rekomanduara nga ekzekutivi.

       Anija ka një kapacitet prej 1.000 shtretërve dhe për këtë situatë është shumë e nevojshme, pasi infeksioni i COVID-19 vazhdon të tendosë kapacitetet e spitaleve.

       Guvernatori Andrew Cuomo paralajmëroi ardhjen e përforcimeve, duke përcjellë një video të xhiruar nga një anije e Policisë së Shtetit në Nju Jork, që shoqëronte Komfortin prej 70,000 tonësh.

” USNS Comfort sjell në Nju Jork 1.000 shtretër spitalorë aq shumë të nevojshëm”, ka thënë Cuomo.

Comfort është i pajisur me 12 salla operacioni dhe ka një staf të plotë mjekësh, infermierësh dhe specialistësh mjekësorë.

Sipas komenteve pritet që Comfort të trajtojë pacientët me lëndime dhe sëmundje të tjera, duke cliruar shtretërit spitalorë të qytetit për ata që kanë më shumë nevojë për to.

Cuomo ka thënë se NYC do të kërkojë të paktën 140,000 shtretër spitalore.

Guvernatori ka urdhëruar spitalet në mbarë vendin që të rrisin kapacitetet e tyre për një minimum prej 50 përqind, ndërkohë që qeveria federale ka ndihmuar me Javits Center, që ka një kapacitet me 1 mijë shtretër.

Ndërkohë, një organizatë e ndihmës ungjillore e krishterë të Dielën ngriti tendën e parë në kuadër të 14 të tillave që do të përbëjnë spitalin fushor në lëndinën Lindore të Central Parkut, me kapacitet 68 shtretër.

Turmat injorojnë rregullat e ruajtjes së distancës sociale për të parë USNS Comfort, De Blasio paralajmëroi gjobë me $500.00

Turmat injoruan rregullat e mbajtjes së distancës sociale të Nju Jorkut dhe mbushën anën perëndimore të Manhattan të hënën, 30 Mars, për të parë anijen spitalore të marinës amerikane, që ka mbërritur për të dhënë ndihmën e nevojshme për koronavirusin.

Njerëzit qëndronin krah për krah, madje bënin edhe fotografi pranë USNS Comfort ndërsa u tërhoqën në Pier 90 pranë Rrugës West 50 rreth orës 10:40 të mëngjesit. Disa tundnin flamuj amerikanë dhe të tjerë u afruan ngjitur me njëri tjetrin pranë skelës.

Të paktën një duzinë policësh të NYPD qëndronin pranë dhe fillimisht nuk i shpërndanë kalimtarët, duke i lënë kureshtarët të bënin fotografi.

Nga ana e tij kryebashkiaku ka paralajmëruar se shkelja e rregullave do të ndëshkohet. De Blasio ka thënë se Njujrokezët që injorojnë urdhrat nga zyrtarët e qytetit për të ruajtë distancën 6 feet mund të përballen me një gjobë prej 500 dollarësh.

“Qëllimi është vetëm t’i bëjmë njerëzit që të respektojnë sigurinë e tyre dhe sigurinë e të gjithëve,” tha de Blasio për NY1 të hënën në mëngjes.

Spitali lundrues u dërgua në Nju Jork për të lehtësuar spitalet e tejmbushur nga pacientë të prekur COVID-19. Më shumë se 1.000 njerëz në shtet kanë vdekur nga virusi, tha guvernatori Andrew Cuomo të hënën nga Spitali Javits Center, i cili tani është duke u përdorur si një spital fushor.

Cuomo përshëndeti USNS Comfort në një mesazh të hënën në mëngjes, duke shkruar se ardhja e anijes “do të mbahet mend”. “Kapaciteti spitalor që shtojmë tani do të shpëtojë jetë,” shkruajti guvernatori, duke shtuar: “Zoti e bekoftë New York-un”. USNS Comfort ëhsët para në New York për herë të fundit me rastin 11 shtatorit tragjik. Më pas Cuomo dha një konferencë shtypi.

ARMËPUSHIM….

by

  PËR NJË “ARMËPUSHIM” POLITIK NË BOTËN SHQIPTARE, PËRBALLË LUFTËS SË VËRTETË BOTËRORE KUNDËR KORONAVIRUSI/

NGA FRANK SHKRELI/

Javën që kaloi, Sekretari i Përgjithëshëm i Organizatës së Kombeve të Bashkuara, (OKB-së) Antonio Gutierres bëri thirrje për një armëpushim global, me qëllim që bota të përqendrohet në atë që ai e cilësoi si, “luftën tonë të vërtetë”, kundër koronavirusit, armikut të përbashkët, i cili tani po kërcënon mbarë njerëzimin.

“Shpërthimi i koronavirusit ilustron marrëzinë e luftës” dhe konflikteve, tha udhëheqësi i organizatës botërore.  “Kjo është arsyeja pse sot po bëj thirrje për një armëpushim të menjëherëshëm global, në të katër anët e botës.  Ka ardhur koha që t’u jepet fund konflikteve të armatosura dhe të pëqendrohemi të gjithë së bashku në luftën për shpëtimin e jetëve tona”, është shprehur Antonio Gutierres.  Shefi i OKB-së nënvijoi faktin se koronavirusi (COVID-19) nuk dallon njerëzit që prek për nga kombësia, etniciteti, as nga ndryshimet dhe dallimet midis popujve dhe individëve, por i sulmon të gjithë, pa dallim dhe pa mëshirë.  Antonio Gutierrez u bëri thirrje palëve në konlikt, që të tërhiqen nga konfliktet dhe të lënë mënjanë armiqësitë dhe mosbesimin ndaj njëri tjetrit.  Ndalimi i konflikteve kudo qoftë, është gjëja për të cilën familja njerëzore ka nevojë sot më shumë se kurrë, për të luftuar këtë sëmundje që po shkundë botën, ka thënë Antonio Guitierrez.

Thirrjes së Sekretarit të Përgjithëshëm të Kombeve të Bashkuara për një armpushim global dhe për ndalimin e konflikteve në mbarë botën, iu bashkua edhe Papa Françesku i cili, ditët e fundit, bëri thirrje për bashkim dhe solidaritet, përballë kësaj murtaje.  “Shpresoj që lufta jonë e përbashkët kundër koronavirusit të na kujtojë dhe të na bindë për nevojën e madhe për të forcuar lidhjet tona vëllazërore, si anëtarë të një familjeje njerëzore”, ka thënë Papa, duke thekësuar se “Veçanërisht, shpresojmë që lufta kundër koronavirusit të frymëzojë një angazhim të ri për mënjanimin e konflikteve në radhët e udhëheqësve të vendeve dhe të palëve të ndryshme të botës, të përziera në konflikte”, duke thekësuar se, antagonizmat dhe ndryshimet që shkaktojnë konflikte midis palëve dhe individëve, “duhet të zhduken nepërmjet dialogut dhe përpjekjeve konstruktive për pajtim dhe për paqë midis individëve dhe vendeve, është shprehur udhëheqësi shpirtëror i Kishës Katolike, Papa Françesku.

Mesazhi i Shefit të OKB-së dhe Papës, për ndalimin e konflikteve dhe për armpushim në këtë kohë, i është drejtuar udhëheqësve të vendeve të botës — pothuaj 180 gjithsejt prej tyre — të prekura nga koronavirusi.  Por duke lexuar mesazhet e tyre, domosdo, “gjuha shkon ku të dhëmb dhëmbi”, atje tek klasa politike shqiptare dhe tek konfliktet e tyre të fundit për pushtet, në Shqipëri dhe në Kosovë – e sidomos në Kosovë, këto ditë me rreximin e qeveris Kurti — madje edhe në këtë periudhë kur bota është e përqendruar në luftën kundër përhapjes së koronavirusit. 

Në vend që në këtë moment të kemi bashkim dhe solidaritet në radhët e klasës politike shqiptare, përballë luftës kundër koronavirusit, siç bëjnë thirrje Shefi i OKB-së, Antonio Gutierres dhe Papa Françesku — sidomos në Prishtinë, por pa përjashtuar edhe Tiranën zyrtare, gjatë kësaj kohe është arritur, fatkeqësisht, kulmi i konflikteve politike – konflikte këto që çuan, kohët e fundit, në rrëximin e qeverisë së Kryeministrit Albin Kurtit nga Kuvendi i Republikës së Kosovës.  Në vend që qeveria e re prej vetëm pesë javësh e Kryeministrit Kurti të përballej me mobilizimin e shoqërisë për t’iu përgjigjur kësaj krize serioze shëndetësore për kombin dhe për botën, e njëkohësisht të minimizonte efektet e kësaj sëmundjeje të rëndë në ekonominë dhe në jetën e përgjithshëme të vendit –ajo qeveri është rrëzuar në momentin më të papërshtatshëm për Kosovën, duke i shkaktuar vendit edhe një traumë të rëndë politiko-ekonomike, mos ndoshta edhe më të keqe për stabilitetin, sigurinë dhe paqën afatgjatë të vendit — përveç sëmundjes së pamëshirëshme të koronavirusit.

Është vështirë të thuhet se cila krizë, më në fund,do  të ketë pasoja më të rrezikshme për Kosovën, ajo e koronavirusit a po rreziku i përbrendshëm, i shkaktuar nga rrëximi i qeverisë Kurtid he nga konfliktet politike të pafund, për të cilat njihet klasa politike shqiptare.  Unë e thashë para disa ditëve, në një shkrim modest,se diçka nuk është në rregull me politikën shqiptare në Prishtinë dhe se kjo nuk ishte koha të rrëxohej qeveria e Kryeministrit Kurti.  Kriza aktuale politike në Prishtinë, tregon gjithashtu se diçka nuk është në rregull as me politikën e Tiranës zyrtare karshi Kosovës, se me politikën kombëtare, në përgjithësi, jo se jo.  Për më tepër,  jam dakort gjithashtu edhe me Kongresmenin e njohur amerikan dhe mbështetësin e vjetër të çështjeve shqiptare, sidomos Kosovës, Eliot Engel, se si përfundim i veprimtarive të fundit i të dërguarit të Presidentit Trump për Kosovën, ambasadorit, Richard Grenell – diçka nuk është në rregull as me politikën amerikane, të kohëve të fundit, karshi Kosovës.

Diçka nuk shkon këtu! Dikush në Prishtinë dhe në Tiranë duhet të japë llogari se si kemi ardhur deri tek ky lamsh, të cilit është vështirë t’i gjëndet filli, përsa u përket marrëdhënieve të shkëlqyeshme të deritanishme midis Shteteve të Bashkuara me Kosovën.  Kosova gjëndet përballë një situate pothuaj apokaliptike si shtet i pavarur e sovran.  Shtetet e Bashkuara, që dikur flisnin me një zë të fuqishëm në favor të Kosovës, tani kanë dy përfaqsues zyrtar, që  në sipërfaqe duket sikur nuk ndjekin aspak një politikë të bashkrenduar: njëri përfaqsues i Shtëpisë Bardhë e tjetri i Departamentit të Shtetit, përfshirë edhe disa zëdhënës të tjerë amerikanë të cilët nuk duhej të flisnin fare për Kosovën.  Të pakën, publikisht, këta gjithnjë shprehen si mbështetës të Kosovës, megjithëse deklaratat e tyre, nganjëherë kontradiktore, janë gjithnjë e më vështira t’u besojmë. 

Situata është edhe më keq me marrëdhëniet e Kosovës me Bashkimin Evropian. Brukseli ka në krye të politikës së jashtme një individ që në të kaluarën është shprehur kundër pavarësisë së Kosovës dhe i cili vjen nga një vend që ende nuk e ka njohur shtetin e Kosovës.  Për më tepër, kohët e fundit, duke venë një qershi mbi tortën e marrëdhënieve me Kosovën, BE-ja ka propozuar një përfaqsues të posaçëm për të ashtuquajturin dialog Kosovë-Serbi.  Edhe ai, si bosi i tij që e ka përzgjedhur në atë post, është një mohues i pavarësisë së Kosovës dhe rrjedh nga një vend i BE-së, që gjithashtu nuk e njeh ende pavarësinë e Kosovës.  

Por ka edhe më keq, Tirana zyrtare, nepërmjet Kryeministrit të vendit, që dikur fliste në emër të Kosovës me mburrje dhe patriotizëm, ndërsa herë tjera hidhte gurin e fshihte dorën në këtë drejtim, tashti kemi vetëm heshtje nga shteti amë për ato që po ndodhin me Kosovën, në nivel kombëtar dhe ndërkombëtar. 

Kam drojë se dëmi është bërë dhe më e keqja që mund të ketë ndodhur nuk ka më këthesë.  Kini venë re gjtihashtu se edhe Beogradi e Moska zyrtare heshtin për gjëndjen e krijuar politike në Kosovë.  Rusia dhe Serbia me bashkpuntorët e tyre në radhët e shqiptarëve dhe me miqët e tyre ndërkombëtarë e kanë hedhur Kosovën në kurthë – në nivel kombëtar dhe ndërkombëtar – ashtu siç u duhet dhe ku e duan:të përçarë dhe të ndarë brenda vetes dhe të izoluar ndërkombëtarisht! 

Si rrjedhim, Kosova dhe mbarë shqiptaria, nuk i ka pasur kurr më keq punët në këto 30-vjet post-komunizëm!  Si rrjedhim dhe para se të keqësohen punët edhe më tepër, është e nevojshëm një reflektim i përmasave kombëtare dhe një këthim prej 180 gradësh.  Uroj që në këtë periudhë lufte kundër koronavirusit, të përfillni thirrjen e Shefit të OKB-së dhe Papës, për bashkim dhe solidaritet vëllazëror me shpresën se lufta kundër koronavirusit do t’ju frymëzojë për një angazhim të ri për mënjanimin e konflikteve.  Që në vend të konflikteve politike të pafund – për hir të atij populli të vuajtur –të merreni me sfidat serioze me të cilat përballet Kombi shqiptar, përfshirë krizën aktuale të koronavirusit.   Koronavirusi nuk njeh PDK, LDK, Vetvendosje, Parti Socialiste, Parti Demokrate e ku ta dijë unë se sa dyzina partishë të tjera.  Ky është momenti që kërkon bashkim dhe solidaritet, pikëspari midis shqiptarërve me njëri tjetrin, por edhe më gjërë.  Nuk mund të presim që faktori ndërkombëtar të jetë i bashkuar me një qëndrim për fatin e Kosovës dhe të Shqipërisë, kur vetë shqiptarët janë të ndarë e të percarë për të ardhmen e vet.  Nuk është për t’u habitur pra, që sjelljet e ndërkombëtarëve me Kosovën dhe me Shqipërinë, thjeshtë, reflektojnë atmosferën politike të grindjeve të pafund, në radhët e klasës politike të dy shteteve shqiptare!