Trepça zinte vendin e dytë në Evropë me prodhimin e metaleve të ngjyrosura, ndërsa të tretin në botë.- Në thellësitë e minierave të Stantërgut ekzistojnë 20 milionë tonë rezerva të xeheve, ndërsa sipas hulumtimeve të rralla ka trupa xeheror jashtë Stantërgut në Mazhiq, Zijaq dhe gjurmë tjera, po ashtu rreth 20 milionë tonë të tjerë
Shkruan:XHAVIT ÇITAKU/
Shqiptarët vazhdimisht kanë dëshmuar para botës se Serbia në Kosovë nuk lufon për “ djepin e serbizimit”, as për kishat e manastiret që i ndërtoi mbi themelet e faltoreve autoktone ilire-shqiptare, as për “ Ditën e Vidovdanit”, as për mbrojtjen e një grushti serbësh në Kosovë, por “ miti” serb për Kosovën ishte dhe mbeti pasuria e saj përrallore mbi dhe nëntokësore, që vlerësohet të jetë mbi 500 miliardë dollarë, e sidomos “ Trepça”, njëra ndër begatit më të mëdha të Evropës dhe të botës. Po dëshmia e shqiptarëve deri vonë hasi në vesh të shurdhër dhe se argumenti më i fortë për këtë është gjendja e sotme në qytetin industrial, Mitrovicën dhe në vetë “ Trepçën”. Dihet mirëfilli nga janë kufijtë e Kosovës, prandaj dihet mirëfilli se “ Trepça” është brenda Kosovës dhe rrjedhimisht dihet se ajo është begati dhe pronë e Kosovës. Qyteti i Mitrovicës padrejtësisht dhe në mënyrë arbitrare dhe artificiale u nda dhe tash e një kohë të gjatë po bëhet problem. Edhe pasuria e “ Trepçës” u nda në dysh, thënë figurativisht drithi u mbeti shqiptarëve, kurse mulliri serbëve.
Të uritur mbi ari
“ Trepça” është njëri ndër gjigantët më të mëdhenj në botë. Trepça” zinte vendin e dytë ne Evropë me prodhimin e metaleve të ngjyrosura, ndërsa të tretin në botë. Në thellësitë e minierave të “ Stantërgut” ekzistojnë 20 milionë tonë rezerva të xeheve, ose punë për 40 vjetët e ardhshme. Ndërkaq, sipas hulumtimeve të rralla, si quhen ato, ka trupa xeherorë jashtë Stantërgut, në Mazhiq, Ziajq dhe gjurmë tjera, me rezerva, po ashtu, rreth 20 milionë tonë xehe. Është arritur deri në horizontin e 11 në Stantërg dhe nuk ka shenja se rezervat po shtërzojnë, na patën thënë bashkëbiseduesit tanë Aziz Abrashi, Nysret Magjera dhe Safet Merovci në nëntor të vitit 2000. Pasurisë së madhe jo rrallë popujt e vegjël ia kanë pa sherrin. Përfundimisht “ Trepçën” Serbia e ripushtoi me 1989, duke i nxjerr nga puna të gjithë shqiptarët, pa përjashtim, ekspertë dhe punëtorë. Që nga ajo kohë e deri me sot, edhe pas çlirimit të vendit, popullata e këtij rajoni, që ekskluzivisht varet nga puna e “ Trepçës”, të mbesë në gjendje vëretë të rëndë dhe të mjerë ekonomike e sociale, apo siç tregohet ajo legjenda për të “ uriturit mbi dukat”.
Problemi i Mitrovicës është “ Trepça”
Menjëherë pas përfundimit të luftës, nisur nga rëndësia e madhe ekonomike dhe strategjike që ka miniera e “ Trepçës” unë dhe kolegu im Ymer Avdiu për gazetën Rilindja u munduam që sado pak të grumbullojmë të dhëna lidhur me këtë gjigant e sidomos rreth pretendimeve se kinse ka pasur investime nga firma të huaja. Gjatë vitit 1999 QPK kishte caktuar si udhëheqës të Korporatës Dr. Safet Merovcin i cili ndër të tjera na pati thënë se “ Trepça” nuk është problem i askujt dhe se çështjen e borxheve e konsiderojm të arsyeshëm vetëm deri në aplikimin e masave të dhunshme për të cilën gjë mund të bisedohet në kuadër të suksesionit të ish-Jugosllavisë. Thënë konkretisht, investimet greke e franceze ishin bërë në kohën e sanksioneve, pra kur “ Trepçën” e pushtuan arbitrarisht serbët, ndaj edhe investimi në tokë të huaj pa e pyetur të zotin është faktikisht uzurpim i padrejtë i një pasurie që nuk ka mbështetje ligjore, sepse “ Trepça” është e Kosovës dhe se vetëm kosovarët janë ata që do ta udhëheqin këtë gjigant, që do t’i gëzoj profitet dhe humbjet e saj. E kujt është “ Trepça” është një imagjinatë e atyre që pretendojnë të jetë e tyre. Ndoshta do të vjen koha që ne do t’i akuzojmë disa në gjyq që sot pretendojnë se kanë interesa në “ Trepçë”, pati thënë Merovci.
Ndërkaq, i ndjeri Aziz Abrashi, njëri ndër udhëheqësit më të suksesshëm të Trepçës” gjatë bisedës më të na pati thënë se edhe me Ligjin mbi ndërmarrjet të dalë nga Kushtetuta e vitit 1974 e Kosovës resurset ishin shpallur si pasuri të Kosovës dhe se tash mbetet loja e Milosheviqit që ka fut kapitalin e vetë përmes firmës së Rizanit dhe firmës greke, që tenton që me çdo kusht të mbaj “ Trepçën” Problemi i Mitrovicës nuk ekziston si problem, këtë e kuptojnë edhe fëmijët, por problemi është “ Trepça” dhe në momentin kur të zgjidhet ky problem dhe punëtorët t’ia nisin punës, Mitrovica më nuk do të jetë aktuale. Një pjesë të madhe të mjeteve që kanë dhënë kinse këto dy investitorë i kanë realizuar në formë të letrave pa vlerë, për të mbajtur qetësinë politike në Serbi, pa investime të brendshme, formalisht i kanë marrë paratë, kinse në Serbi kanë arritur pajimet e “ Trepçës”, që në të vërtetë kështu janë krijuar humbjet për ta shkatërruar atë. Edhe Nysret Magjera theksoi se Baza e kapitalit në fondet e Qipros, Greqisë dhe të Francës nëpërmjet të kompanive multinacionale të këtyre vendeve, edhe pse në nazë të Rezolutës së OKB-së Serbia ishte nën embargo, kapitali i “ Trepçës është bartur jashtë Kosovës. Këto kompani nuk kanë angazhuar kapital të vetin. Në mënyrë fiktive e prezantojnë kapitalin që Serbia e ka pasur në botën e jashtme, domethënë në mënyrë të kontrateve fiktive, llogarive fiktive, është paraqitur malli i shitur i “ Trepçës”, ndërsa paratë janë derdhur në kontot e jashtme që i ka pasur Serbia në emër të këtyre firmave dhe po ai kapital është dhënë në formë të kredive, apo formë investive në “ Trepçë”. Në këtë mënyrë “ Trepça” është obliguar të kthejë kapitalin e vet me interes të caktuar, pati thënë ai.
“ Trepça” punonte Beogradi ndërtohej
Miti serb mbi Kosovën, pra, ishte pasuria përrallore e saj. Ky konstatim dëshmohet më të dhëna konkrete që ashiqare i pa tërë bota. Pasi ish- Kryesia e RSFJ-së shpalli gjendjen e jashtëzakonshme në Kosovë, udhëheqja serbe pa fije turpi të njëjtën metodë filloi ta aplikoj edhe në kolektiva punonjës në mënyrë që të përfitoj sa më shumë para për të mbajtur gjallë regjimin dhe qetësinë politke e shumë më tepër të derdhte mjete në fonde private, që ishin hapur, sidomos në Qipro. Cak i parë i këtij sulmi të vrazhdë në ekonominë kosovare ishte pikërisht “ Trepça”, e cila me kapacitet disponuese të vitit 1989 mbante primatin e prodhuesve më të mëdhenjë. Nuk diti udhëheqja serbe apo deshi që ti fsheh marifetlleqët e veta duke i dëbuar nga puna të gjithë shqiptarët, pa të cilët siç u pa më vonë nuk arriti të bëj asgjë , përkatësisht nuk mundi të eksploatoj minierat e pasura me xehe, pos disa shtyllave mbajtëse, që shërbenin për sigurinë e horizonteve dhe të vetë minierës së Stantërgut.
Deri në vitin 1989 Trepça ishte shtyllë më e rëndësishme në zhvillimin ekonomik të Kosovës, por edhe të pjesëve tjera të ish-Jugosllavisë, ngaqë ky gjigant me 21 mijë e 500 punëtorë arrinte të krijonte mjete të mëdha për vete dhe të tjerët. Dhe nuk duhet harruar protestat e studentëve shqiptar nga viti 1968 kur thonin shtruar se “ Trepça punon- Beogradi ndërton”. Pra, pos ndërtimit të Beogradit me mjetet e Trepçës u ndërtua edhe fabrika e industri të tëra në Serbi, Mal të Zi dhe Vovodinë. Po përmendim fakte për pronësinë e Trepçës jashtë Kosovës:miniera me flotacion “ Rudnik”, Bobo Lubonja, industria e baterive në Sombor, ndër më modernet në Evropë, që janë të aktivizuara në Serbi dhe Vojvodinë dhe dy miniera në Mal të Zi. Vlera e këtij kapitali të investuar kap një shumë të madhe dhe shi për këtë do të ishte më së e domosdoshme që ato mjete të kthehen, sikurse që kontesti gjyqësor ishte duke u zhvilluar rreth minierës së Bllagodatit, e cila ishte shkëputur nga gjiganti kosovar me insistimin dhe mbështetjen e ish- kryetarit vtë Serbisë Dragosllav Markoviqit. Për të gjitha mjetet e investuara ekziston dokumentacioni përkatës, na patën thënë në “ Trepçë” dhe për të gjitha investimet që ka bërë Trepça jashtë Kosovës do të hapen arkivat dhe të dëshmohet qartë se edhe Kosovës do të duhej t’i ktheheshin pasuritë që me djersën e punëtorëve i kishte investuar pa u pyetur në pjesë të ndryshme të ish-Jugosllavisë e më së shumti në Serbi. Pra, Kosova nuk i ka asgjë borxh Serbisë, përkundrazi ky shtet grabitqar duhet të kthej gjithë atë pasuri të madhe që e ka fal gjigantit kosovar “ Trepçës”.
*XHAVIT ÇITAKU, eshte bashkepunetor i Gazetes “Dielli”
Harmonia fetare ne Shqipëri- përse u kundërshtua nga ateistet
Nga Gëzim Llojdia/
1.Pjesëmarrja e klerikëve shqiptarë të katër religjioneve fetare në Paris ,ngjalli polemika në mediumet e Tiranës ,krejt ndryshe nga ato botërore. Çudia më e madhe, ngjau kur procesioni historik i Parisit dhe pjesëmarrja e klerikëve shqiptarë u quajt karnavalet në Parisë dhe më tej akoma, kjo harmoni fetare një mit.A duhet besuar në këta shkrues se e vërteta është sipas logjikës së tyre, apo duhen konsideruar vlerësime ateistësh të përmbledhura në një fjalë:”Leri o Zot,se s’dinë ‘thonë…” Do të konsideroja këtë të dytën si përgjigje për kundërshtuesit e tezës së harmonisë fetare në Shqipëri,që ka ekzistuar nga ditët e rilindjes.Nuk është mit, ka ekzistuar dhe do të ekzistojë .Harmonia fetare është perlë e këtij kombi.
Ndërmjetëse
Ne ishim pagan. Në zonën tonë Perëndia për amantë ishte Hyji.Ngase dihet që. Huji i besuar rreth të cilit faleshin apo kryenin rituale.Zeusi ose hyu është i shprehur edhe në prerjet e monedhës. Në këtë qytet ilir ka qenë i njohur kulti i Afroditës. Kjo perëndeshë në këtë qytet njihej ndryshe edhe me epitetin Pandamos ose perëndeshe e dashurisë së lirë. Një pllakë e vogël guri e zbuluar një farë mënyre, thotë studiuesi është Afrodita Pandemia. Në gjetjet e relieve shikohen perëndi ilire. Perëndit sipas amantëve janë mbrojtëse të barinjve,pyjeve,kullotave….
Në s’mbetëm pagan. Bibla e Shenjtë: Letër drejtuar Romakëve{15:19} Shën Pali- ëith the poëer of signs and ëonders, by poëer of the Holy Spirit. For in this ëay, from Jerusalem, throughout its surroundings, as far as Illyricum, I have replenished the Gospel of
Itinerari i misionit të tij nga Jeruzalemi gjatë gjithë rrethinat e saj të mëdha deri në Illyri ai e kishte “kryer shërbimin e ungjillit të Krishtit.
Krishterimi hyri edhe këtu si kudo, edhe këtu vatra të krishterimit u bënë qendrat qytetare, ku u ngritën bashkësitë e para fetare dhe vendet e kultit të ri kristian. Me përsosjen e organizimit kishtar,thuhet në burimet kishtare në qytetet kryesore u krijuan peshkopatat, që e shtrinin juridiksionin e tyre në gjithë krahinën (dioqezėn). Peshkopatat u ngritën në qytetet më të mëdha e më të vjetra, si në Lezhë, në Bylis, në Apoloni, Amantia, në Aulona (Vlorë), në Butrint, në Adrianopoje, në Finiq, në Onhesėm, në Nikopojė etj. Peshkopatat vareshin nga metropolit, të vendosura nė qendrat e provincave. Në trevat shqiptare, në shekujt IV-IX funksiononin metropolit . Duke saktësuar H.Mosin,më 344 përmendet këtu një episkop. Amantia vazhdoi ekzistencën e saj si një qendër e vogël urbane deri në epokën e hershme të Kristianizimit ku duket të ketë qenë edhe qendër epishkopale…Islami hyri edhe ndër këto troje. Dhe pas viteve ‘90 misionarë të tjerë,me veladon,pa veladonë erdhën ndër trojet tona…..Misionarët e tij ishin të shumtë,kurse Zoti është gjithmonë një.
2.
Harmonia fetare nga kohët e përndritjes. Nga ditët e rilindjes shqiptare vjen një mësim i madh. Harmonia fetare ,që predikojnë jo vetëm klerikët religjioz ,por edhe poetët si Naim Frashëri bënë një hap të madh duke kapërcyer përtej mureve religjioz. Një lirikë me fjalë zemre për Krishtin e të krishterëve. Përdorur prej tij fjalë me gjuhën e të krishterëve. Ndonëse tepër larg në kohë do të shfaqej edhe Noli,që kishte dëshirë të ecte në ato udhë : Flamur që lind Shën Kostandinin,/Pajton Islamn’ e Krishterimin,/Çpall midis feve vllazërimin,/Flamur bujar për Njerëzi.
E thënë poetikisht bukur. Një numër poetësh çuditërisht shqiptarë kanë dashur ti lidhin fetë në një urë ku këmbët e saj janë krishterimi dhe islami i bashkuar për përparimin, dhe paqen në jetën e shqiptarëve.
3.
Njihet edhe arsyet e kësaj,por përse sot duhet të ndahemi marrëzisht?Kush u frynë erërave të ndarjes në kaurë dhe myslimanë,kur përpos të tjerave janë kaq shqiptarë të mirë?Kur soji ynë rilindës bëri këtë gjë,sigurisht mori bekimin e një populli. Rrathë poetik të Naimit janë gjurmë rreshtash nga pena e tij. Ato kanë mbetur dëshmitar okular,por sot shfaqen si vegime boreale .Lirika “Përpara Krishtit”,është dëshmia e Naimit poetit bektashi,për Krishtin dhe mirënjohja që shfaqte për krishterimin. Madje të gjithë fetë e botës tonë, në qiell,kanë një Zot të vetëm. Shkruajnë poetët librat e kohës. Shpresojmë të mos kemi humbur vitin e lirikës,që është 1890. Mirëpo matanë brigjeve vitet ikin. Më 1896,katër vite përpara se të perëndonin sytë e magjishëm të Naimit .Një ditë verë të çelur,të qetuar,Naimi merr nga Bukureshti “Fletore të Bektashinjet”.Kopjet e para që nxjerr shtypshkronja kanë sprovën filozofike “Bektashinjtë”,në radhët e para. Bektashinjtë është sprova filozofike e Naimit për bektashizmin . Brenda vetvetes,ky ishte kodi i mirëfilltë i Naimit për Bektashizmin Shqiptar,që kishte zënë të ngjizej. Ishte Statuti i Bektashizmit Shqiptar. I hartuar për herë të parë në gjuhën shqipe nga një poet kombëtar. Në një farë mënyre mund ta quajmë edhe “Kushtetuta e Bektashizmit Shqiptar “.Ajo që është thënë ,pa tulatje nga Naimi ishte vëllazërimi që flitet në frazat e fundit të kësaj sprove filozofike të fletores së shënuar. Madje e gjithë kjo ju siguroj se për këtë u shkrua. Mirëpo cili qenka ky pasazh. Gjejmë te “Fletore e bektashinjet”.…Bashkë me pleqësinë e me parësinë,të krijojnë dashurinë e vëllazërinë,njësinë e miqësinë në mes të gjithë shqiptarëve,të mos ndahen nga njëri-tjetri,të krishterë e myslimanë të jenë tokë,që të venë të gjitha punët mbroth e mbarë,të mos shahet sot shqiptari,i cili ka qënë i lavdruar në të gjithë botën përgjithmonë…Viti,që regjistroi,pas njëshit tre teta,d.m.th 1888 i takoi qiellit të Naimit. Është drejtor censure në Ministri të Arsimit. Fakti i njohur,por mbetet të gjurmohet kjo kohë . Në një pozicion të tillë në sërën e lartë të perandorisë ,ai shkruan lirika, por “Përpara Krishtit” është krijuar e shkruar nga dora e tij,që ishte një shqiptar poet atdhedashës,nëpunës në perandorin osmane,që në themel ruante Islamin si besim. Mirëpo Naimi ishte bektashi. Ndjekës i tarikatit bektashi me gradën myhib,grada e parë e tarikatit mistik të bektashinjve .Kështu poeti shqiptar Naim,duke njohur në thelb si ndjekës i këtij tarikati bektashi kishte aritur ndërkaq të vijëzonte fytyrën e këtij tarikati. Nga ana tjetër ai kishte kuptuar se misionarët e shenjtë zbresin për mirësinë e njerëzisë. Arritëm këtu për të thënë:Kështu faktet sjellin diçka të re. Naimi është një poet shqiptar,por ndërkaq ishte nëpunës i perandorisë osmane,që i vetëm në atë hapësirë i ka kënduar Krishtit. Nuk gjejmë ndonjë tjetër .Mirëpo edhe në këtë lirikë tek ky poet i vëmendshëm,duke qënë bektashi dhimbja, që e gërryen ishte fryma e përçarjes mes shqiptarëve. Fe,që s’ishin ngopur kurrë me helmin që helmon,kishin ngritur matanë deri në toka të shqiptarëve,kufij religjioz .Duheshin tretur këta kufij,që i mbanin gjithsesi shqiptarët të ndarë. Cilado qofshin interpretimet është fakti,që troket. Mirëpo ky poet,ndërkaq ndërtuesi i këtij kodi,quhej Naim. Ishte njëqind përqind i racës së hershme shqiptare,kur është mësuar së fundi se vendorigjina e Frashëllinjve është Tomorica e Skraparit. Nga malësia e Dangëllisë ku ishte rritur,zbriti në udhën e letrave shqipe. Me siguri,që ka gjetur një trajtë tjetër të Vaso shkodranit,që diçka kuptimplote tha: “Feja e shqiptarit është shqiptaria”,për tua thënë shqiptarëve,besë është vëllazëria mes shqiptarëve,pa kufij fesh në mes.
Naimi larg hallakatjeve mundohet të thërrmoj muret e lartë,që ishin kufij religjioz mes shqiptarëve. Zullumëdhenjtë i kishin ngritur këto murre,këta kufij gurësh,që i kishin trishtuar shqiptarët në kohëra të gjata rënkuese e sunduese .E si mundej vallë të quhej fe,ajo që i kishte vënë shqiptarët në mëria ,për tu kënduar në ditën e fundit,sifonin funebre ? Tashmë,unë e di se lirika :”Përpara Krishtit ‘,pasi e veçova nga rrathët e tjerë të lirikave të Naimit,e di ç’përfaqëson sot,njëqind e ca vite më pas botimit të parë,për të zbuluar Naimin shqiptar. Një pikë e tij e zemrës,deshifrohet vëllazëria shqiptare,pa kufij religjioz ne mes.
PËRSE NUK E MBROJTI SHTETI FRANCEZ CHARLIE HEBDO
Nga ELIDA BUÇPAPAJ/
Publikimi i dytë që po shitet masivisht në Francë pas nr. 1178 të Charlie Hebdo është vepra e Voltaire Traité sur la tolérance – Traktat mbi tolerancën. Voltaire ka definuar domosdoshmërinë e lirisë së fjalës përmes thënies së tij universale „Unë nuk jam dakord me atë që ti thua, por unë do ta mbroj deri në vdekje të drejtën që ti ta thuash“.
Me këtë definicion të Voltaire identifikohet vetë republika franceze. Franca volteriane është djepi i demokracisë Perëndimore, djepi i kulturës dhe i tolerancës. Voltaire është njëri prej atyre titanëve që e ka krijuar fondamentin e Francës moderne dhe Evropës moderne. Është detyrë e shtetit, bazuar në kushtetutën franceze, të garantojë sovranitetin, lirinë e fjalës dhe rendin e sigurinë e të gjithë qytetarëve pa asnjë dallim.
Kush më përgjigjet a është e garantuar sot liria e fjalës në Francë?
Unë them jo, për deri sa shteti nuk ishte në lartësinë e duhur ndaj aktit terrorist kundër gazetarëve të Charlie Hebdo. Në atë masë sa nuk e kreu detyrimin ndaj shtetasve të tij. Ata miliona që protestuan në Paris, Francë, Europë dhe botë u solidarizuan me gazetarët e vrarë në mbrojtje të lirisë së shprehjes dhe lirive të tyre dhe assesi jo në mbështetje të atyre që nuk treguan aftësi për të ndaluar aktin terrorist. Sepse thelbi i Francës është Voltaire. Jo Holland.
Kur nuk është e garantuar liria e fjalës në Francë, mendoni si mund të jetë në Ballkan, për shembull! Ku agresiviteti i pushtetit politik ushtron vetëm censurë duke detyruar autocensurën. Prej 1999 në Kosovë janë vrarë disa gazetarë dhe dosjet e tyre janë të mbuluar nga pluhuri, ndërsa dhjetëra të tjerë janë të kërcënuar ose mbetur pa punë rrugëve në mëshirë të fatit.
Shteti francez në fillim e kishte marrë në mbrojtje me sukses Charlie Hebdo, kur kjo revistë javore kishte publikuar në vitin 2006 disa nga karikaturat e të përditshmes daneze Jyllands-Posten për Profetin Muhamet, të cilat më pas shkaktuan një valë protestash në botën islame. Prej tyre mori shkak edhe reagimi i dymbëdhjetë firmave të shquara, midis tyre Bernard-Henri Lévy, Salman Rushdie që të botonin në marsin e 2006 po në Charlie Hebdo një apel të njohur me emrin si Manifesti i të Dymbëdhjetëve, ku islami konsiderohej sistemi i ri totalitarist pas stalinizmit, fashizmit dhe nazizmit.
Nuk jam dakord me këtë apel dhe nuk jam assesi dakord që feja islame është totalitarizëm, por çdo kush që vret në emër të fesë është terrorist dhe përbën rrezik që duhet të ndalet. Nuk diskutohet që Kalifati i ISIS është një shtet terrorist dhe përbën rrezik për gjithë botën, por ai u krijua nën hundët e Perëndimit, sepse Perëndimi nuk ndërhyu për ta ndalur.
Po të shohësh edhe viktimat e ISIS, ato janë gazetarët, të cilëve ua presin kokën në sytë e gjithë botës, sepse ata janë të parët që u kanë rënë kambanave të alarmit duke i denoncuar.
Ata që vrasin në emër të fesë janë të rrezikshëm për vendet ku jetojnë, por duke përfituar nga globalizmi i botës, tani ata rrezikojnë Europën e vlerave.
Tani të gjithë pyesin si mund të shmanget ky lloj terrori. Demokracitë Perëndimore e dinë më mirë se të gjithë të tjerët se si. Sepse Europa ka provuar inkuizicionin, absolutizmin, nazizmin dhe stalinizmin.
Së pari, duke dhënë ndihmën dhe mbështetjen për të demokratizuar vendet ku e ka burimin terrorizmi me pretekst fetar, ku kusht i parë në çdo demokraci apo shtet është laiciteti e sekularizmi. Feja është pushtet shpirtëror, assesi jo pushtet politik. Gazetarët kanë „armë“ lapsin, feja ka „armë“ lutjen dhe kurrësesi jo kallashnikovët dhe thikat.
Së dyti, duke neutralizuar diferencat në vendet europiane ku jetojnë myslimanët dhe popullsitë me rrënjë nga emigracioni, ashtu si thuhet de jure edhe në çdo Kushtetutë të vendeve Perëndimore. Ekskomunikimi, izolimi, banlieue-të, periferitë krijojnë lagera, diferanca dhe revoltë. Rrezik për njerëzimin nuk është islami, por mungesa e demokracisë. Varfëria, mjerimi dhe kaosi prodhojnë profiterë dhe viktima.
Së treti, burim për terrorizmin janë edhe vendet në Ballkan, të cilat drejtohen nga regjime të korruptuara. Është e papranushme që shqiptarët, pa marrë parasysh se janë populli me tolerancë fetare kampion në gjithë botën, të futen në shenjestër si popull mysliman dhe të demonizohen si të tillë, ndërsa, nga ana tjetër, Europa mbyll sytë dhe toleron korrupsionin dhe mafien e regjimeve në këto vende, të cilët, si tha Papa Francesku, meritojnë vetëm një shqelm bythëve.
Detyra kryesore e Francës dhe Europës është që, për hir të rrezikut të terrorizmit, të mos të heqë dorë nga vlerat e saj, përkundrazi t’i mbrojë ato. Liria e fjalës është vlerë e Perëndimit, që Evropa dhe Franca duhet ta mbrojë. Gjë që nuk e bëri me Charlie Hebdon. Franca nuk e mbrojti Charlie Hebdon.
Për Charlie Hebdon kishim dëgjuar që në 2006. U gjendëm në Paris në nëntorin e vitit 2011, disa ditë më vonë pasi selia e revistës ishte sulmuar me bombë dhe një kolegu ynë shqiptar na tregonte me indinjatë rreth asaj ngjarjeje. Por karikaturat e Charlie Hebdos i pashë vetëm pas sulmit terrorist. Mund të mos jem dakord me disa prej tyre, por unë e kam kredo thënien e Voltairit. Ata profesionistë të shkëlqyer dhe artistë guximtarë i kanë thyer tabutë dhe kanë kritikuar atje ku pushteti të ndalon. Por kjo është barrierë që pushtetarët e ngrenë duke shpërdorur pushtetin e tyre. Sepse detyra e gazetarit është të tregojë gjithçka që ai e mendon se nuk është si duhet, të kritikojë, të denoncojë. Një gazetë që thur lëvdata është llustraxhie këpucësh.
Prandaj Franca duhej ta merrte në mbrojtje Charlie Hebdon. Ashtu si kishte vepruar edhe pas bombës së vendosur në nëntorin e 2011 në selinë e gazetës. Po të kërkosh në google foto të asaj kohe, do të shohësh se pranë selisë të Charlie Hebdos qëndronte një makinë e xhandarmërisë franceze, e cila po të ishte aty në 7 janarin e vitit 2015 do ta kishte shmangur tragjedinë kombëtare të Francës dhe të gjithë botës.
Përse nuk ishte ai furgon i policisë franceze aty më 7 janar? Ishte aq e lehtë të ishte. Që shteti të merrte në mbrojtje një territor aq të vogël të Francës, sa ishte selia e Charlie Hebdos dhe ekipi i saj.
Dhe për çudi, askush nuk dha dorëheqjen në Francë pas këtij akti terrorist. U fajësuan vetëm dy vëllezërit që kryen aktin terrorist dhe u anatemuan gazetarët që blasfemokan, por shteti nuk mori asnjë përgjegjshmëri.
Në numrin e ri të Charlie Hebdo u shkruajt se gazetarët që botojnë atë revistë janë të papërgjegjshëm, por në fakt ata janë njerëzit më të përgjegjshëm. Sepse ata heqin dorë nga konformimi me vesin. Dhe kur them gazetarë nuk e kam fjalën për ata tipa që mbulojnë partitë dhe gazetat e mëdha të financuara nga gurutë e partive politike, por e kam fjalën për gazetarinë e pavarur, atë të cilën e mbron Voltaire, njëri prej Etërve të Francës dhe demokracisë Perëndimore.
Kredoja dhe filozofia e Voltaire përkon vërtetë me „Je suis Charlie“ që e kanë shqiptuar miliona e miliona francezë, europianë dhe qytetarë të globit që duan lirinë e fjalës dhe demokracinë. Ndërsa ata që dështuan dhe nuk e mbrojtën pjesën më të madhe të ekipit të Charlie Hebdos tingëllojnë hipokritë, sepse i kishin të gjitha mundësitë që Cabu, Charb, Tignous, Wolinski, Honore dhe të 17 viktimat sot të ishin gjallë midis nesh, duke mprehur lapsat dhe duke u frymëzuar nga ky realitet gri
Beogradit synim ka pasurinë dhe resurset e Trepçës dhe të Kosovës!!!
NGA ASLLAN DIBRANI/
Propozimet e Qeveria e Serbisë që po insiston që për fatin dhe të ardhmen e “Trepçës” të vendoset në dialogun midis Prishtinës e Beogradiit, në Bruksel. Diçka absurde e pa logjikshme dhe e pa kompromis nga vet fakti dhe pozicioni gjeografik i këtyre resursevese ku gjenden në thellësitë e Kosovës.
Edhe zyrtarisht Vuçiq ka bërë të ditur se Qeveria e Serbisë do të insistojë që çështja e “Trepçës” të diskutohet në kuadrin e bisedimeve që pritet të vazhdojnë në Bruksel!? A thua çka te bisedohet për pasuritë tona kur ato janë dhe kanë qenë pronë autoktone e shqiptarëve e Ilirëve dhe e Pellazgëve edhe pa qene fare, fara sllave në Ballkan. Nëse ne duhet të bisedojmë për resurset e vlerave dhe pasurive ton duhet të flasim në Bruksel për ato pasuri qe u okupuan nga Serbia ne tokat tona që nga Novipazari , Nishi, Leskovci , Vranja dhe rajoni i Toplices si tërësi qe ishte shqiptare hiq ma larg së 1878!
Pamje nga pasuria nëntokësore nga miniera e Trepçës së Mitrovicës!!! Ja për çka lufton Beogradi që të zhvillohen bisedimet. Trepça ishte magjja e Beogradit me këto pasuri u rindërtua Serbia dhe ish Jugosllavia!!!???…
Vuqiqi ma tutje thekson “Temën e pronësisë në Bruksel nuk e kemi hapur ende duke pretenduar në Trepçë, në Brezoivicë, Liqenin e Gazivodes dhe resurse tjera duke pretenduar qe shqiptarët të mbesin shkuarave dhe maleve. Zoti Vuqiq duhet ta dijë se ka perënduar koha e krajleve të Serbisë qe deri ne vitin 1955 janë kolonizuar tokat tona me serb e malazez andaj harroje ketë ëndërr aq brutale dhe të rrezikshme. Pa marre parasysh lidershipin kosovar se a do te jete e afte që të mbroj tokat e veta në tavolinat e Evropës, populli i Kosovës nuk do të lejon ma pazarllëqe me tokat tona të shenjta dhe resurset tona me renome ndërkombëtare siç është Trepça. Parulla “Trepça puno Beogradi ndërto” ka perënduar zotërinj nga Beogradi dhe politikan kosovarë të pa vlerë që keni lejuar deri këtu të vije kjo situate aq e pa nder edhe nga ju lidershipi kosovar!
Cenohet territori i ynë me plane aq agresive dhe zyrtaret e Kosovës nuk reagojnë!
-Është për tu çuditur me zyrtarët e Kosovës dhe organet gjegjëse në Kosovë, përse nuk e alarmojnë ketë akt aq brutal dhe të pa presidence të Serbisë , kur cenohet territori i ynë me plane aq agresive!Ky akt i vrazhde tingëllon në arenën kombëtare dhe ndërkombëtare. -Kombinati dhe Miniera Trepça në Stantërg i përket qytetit të Mitrovicës. Mitrovica është pa dyshim ndër qytetet më të rëndësishme jo vetëm në Kosovë dhe për Kosovën, por edhe në gjithë Gadishullin Ballkanik e më gjerë, për nga pasuritë minerale.
Trepça është një minierë me një histori të lashtë, që atëherë, pasuritë e Kosovës shfrytëzoheshin nga paraardhësit tanë ilirët, më pas nga bizantinët, sasët, turqit dhe së fundi nga okupatori serb. Që në kohërat e lashta është ditur për vendburimet polimetalore të sulfureve të plumbit, zinkut,argjendit, kristaleve dhe mineraleve të ndryshme .
Kompleksin industrial dhe miniera e Trepçës së Mitrovicës kishte rreth 23.000 të punësuar deri në vitin 1989, para se ta pushtonin dhe uzurponin forcat serbe!
-Këtë e kanë vërtetuar zbulimet e shumë punimeve të vjetra minerale, galeri, puse, vegla të punës, që janë përdorur në kohëra të ndryshme gjatë shfrytëzimit të mineralizimeve të këtyre llojeve , si dhe mbetjet e gjurmëve nga shkrirja e tyre. Kompleksin industrial dhe miniera e Trepçës së Mitrovicës është një kompleks industrial, qe kishte rreth 23.000 të punësuar deri në vitin 1989, para se ta pushtonin dhe uzurponin forcat serbe.
Kompleksi i minierave të Trepçës është pjesa më e vlefshme e tokës në Ballkan dhe ka një vlerë prej së paku 5 miliardë dollarë amerikan . Ky gjigant dhe pasuri është “Zemra e Kosovës”. Trepça ka 17 miliardë tonë rezerva të thëngjillit qe konsiderohet një ndër kombinatet ma të mëdha në Evropë. Kapacitetet e rafinerive të plumbit dhe zinkut në Trepçë zënë vendet ndër të parat në botë.
Në këtë kombinat u nxorën dhe u përpunuan xehet kryesore siç ishte koncentrati i plumbit dhe zinkut, plumbi i rafinuar dhe aliazhe të plumbit, argjend, ari, bismut, zink elektrolit dhe kadmium, acid sulfurik, acid fosforik, plehra superfosfati, akumulatorë, bateri nikelkadmiumi,municion të gjuetisë, gypa dhe tel plumbi, llamarinë të zinkuar dhe produkte prej llamarinës, materiale elektrokontakti, vagoneta, elektrolokomotiva për xehtari, pajime dhe pjesë rezervë për metalurgji dhe xehetari e produktet të tjera. Aktualisht, Trepça nuk prodhon ma si pasojë e luftës me çka konsiderohet i doemosdoreshëm një regjenerim i pajisjeve të reja nga të cilat regjimi serb me të ikur i plaçkiti dhe i dëmtoj shumë. Kjo ndihet mjaft keq në prodhimin e përgjithshëm industrial të Kosovës dhe në eksport, sepse pjesa dërmuese e produkteve të Trepçës eksportohej në shtetet e Evropës dhe në botë, por fatkeqësisht e eksplatuar dhe e shfrytëzuar nga Beogradi edhe nga ish regjimin jugosllav. –Për riaktivizimin e Trepçës nevojitën investime të mëdha, të cilat duhet të sigurohen nga partnerët ekonomik i jashtëm dhe të brendshëm qe duhet sa ma shpejt te mobilizohemi në nivel kombëtar duke shfrytëzuar edhe potencialin ekonomik të Shqipërisë dhe biznesmenëve shqiptare, kudo që janë për ta ringjallë këtë Kombinat me vlere të mëdha.
Trepça në ish Jugosllavi u llogaritur me një vlerë për 70 për qind te të gjithë pasurisë së minierave jugosllave sa i kishte ne atë kohë.
-Mos pajtimi dhe rezistenca e sotme serbe për mos humbjen e Mitrovicës lidhet sesa ishte nën okupimin e saj Kosova, prodhimi industrial i Kombinatit Trepça ishte ndër eksportuesit kryesorë të ish- Jugosllavisë. Sipas një studimi , në nëntokën e Kosovës , janë depozitat e mëdha të fshehura nga linjiti, plumb, zink, metale , ari, argjendi dhe të naftës , me nje kapacitet mbi 17 miliardë ton qymyr siç e cekem edhe ma lartë . Sipas dëshmive dhe të dhënave ,epet ky rezultat qe suksesi më i madh i kombinatit të Trepçës u arrit në vitin 1983, atëherë kur Trepça eksportoi mallra me vlerë prej 103 milion dollarë ,që pos rrogave të atyre punëtoreve të krahut, Kosova asgjë nuk ka përfituar as që ka shkuar në buxhetin e saj !Dihet botërisht se ari dhe xehet e Kosovës kalonin transit nga uzinat e saje drejt Beogradit me çka me kujtohet parulla e studentëve të ngjarjeve të vitit 1981 “Kosova puno,Beogradi ndërto” . Kapitali i Trepçës ishte si garant i shumë kontratave qe i lidhte ish Jugosllavia dhe Beogradi me shtetet tjera. Fatkeqësisht kjo minierë u shfrytëzua nga regjimi jugosllav dhe frytet e saj shumë pak u shijuan nga populli autokton i Kosovës.
-Para fillimit të fushatës së bombardimeve të NATO-s në pranverën e vitit 1999 ,qeveria jugosllave tentoj ta privatizojë Trepçën . Në vitin 1998 , pavarësisht sanksioneve ndërkombëtare qe i kishte ajo u përpoq ,ta marre në shfrytëzim me një partneritet të një firme greke “Mytileneos Holdings SA metale grup”. Sipas shënimeve , Mytileneos ka nënshkruar disa kontrata me agjencinë serbe të tregtisë së jashtme, me shuma parash marramendëse, sikurse qe po tenton tash ta luaj një aktrim të njëjtë!
Këto manovrime të politikës serbe , siç shihet po hedhin paqartësi pran opinionit botëror , nga një neglizhencë e stafit politik të Kosovës . Qeveria e Kosovës është ma e udhës të debatoj në parlamentin e vet dhe në Kuvendin e Kosovës për një gjë shume serioze dhe shumë madhore se sa te debatojnë për tema shterpë edhe boshe të pa vlera !Qeveria e Kosovës nuk duhet me anashkaluar “Kombinatin Trepça” ajo është ardhmëria e Kosovës.
MINISTRI I ARSIMIT GREK PËR ROLIN E JANULLATOSIT
Nga Rasim Bebo/
Ministri i arsimit të Greqisë, Andrea Laverdho deklaroi në parlamentin grek, se një pjesë e shkollave greke në Shqipëri, janë organizuar nga kryepeshkopi Anastas Janullatos, ku kisha afron shpërblim për mësuesit e gjuhës greke. Sipas ministrit të Greqisë, Andrea Laverdho, në Gjirokastër punojnë me dhjetëra vullnetarë nga Greqia me “ndërgjegje kombëtare, ndërgjegje misioni”. Janë kryesisht djem dhe vajza nga Greqia e Veriut që shkojnë aty … Laverdho shpjegoi rreth mbështetjes financiare për këto shkolla, duke bërë gjithçka të qartë, se Kisha Ortodokse Autoqefale Shqiptare ka financuar për shkollat greke dhe për pagesat e mësuesve. (S. Alla, 8-1-2015.)
Janullatosi, përhapjen e helenizimit në Shqipëri e ka filluar që nga kopshtet e fëmijëve. Sipas artikullit pa emër të autorit, datë 28-12-2014 “Pse e dua dhe jam mirënjohës pafundësisht Kryepeshkopit Janullatos”, vazhdon: “Ai zhvilloi programe pionier në fushat e edukimit, shëndetësisë, kujdesit social, zhvillimit rural, kulturës dhe ekologjisë. Ngriti 17 kopshte fëmijësh në qytete të ndryshme. 3 shkolla fillore, një gjimnaz, një konvikt shkolle për vajzat, një lice profesional, dy Institute të Formimit Profesional, Universitetin “Logos” në Tiranë, Themeloi qendrën mjekësore Diagnostike me 24 specialitete në Tiranë dhe tre qendra mjekësore në qytete të tjera”. Përpunoj planin me gjuhën greke, gjeti vendet dhe filloi ndërtimin me gjuhën greke, i kompletoi këto institucione dhe filloi edukimin me gjuhën greke. Pra, ai ka mbështetur dhe bën rreth vetes njerëz pa principe, pa identitet, të shitur, antishqiptar, për “misionin sekrete”, ka këshilltarë dhe anëtarë të këshillit të ortodoksëve të Shqipërisë, si Pirro Prifti, Vangjel Dule, Panajot Barka, Elsa Ballauri, Thoma Miço. Këta ndihmojnë Janullatosin në tjetërsimin e kombit tonë, nëpërmjet përçarjes, prishjes së harmonisë fetare midis vëllezërve të një gjaku, të një gjuhe, të një kulture. Përpiqen duke ngritur një Principatë greke Brënda shtetit Shqiptarë”. (Aurel Desareti, USA. 5-1-2015).
Lënia e një hapësire greke kaq të madhe, është tradhtia e Tiranës zyrtare dhe e akademikëve tanë. Është një eveniment i pa parë në botë, që qeveria e cila drejton vetë vendin e saj, të tradhtojë kombin e vet, duke i dhënë çdo gjë që i kërkojnë dhe nuk u jep atë që u takon. Ky është “greku”. Çdo ditë lindin kërkesa të reja prej tij. Janullatosi duke mos çarë fare kokën për qeverinë shqiptare, lidhet me qeverinë greke që t’i dërgojë mësues grekë për institucionet e ngritura prej tij për edukimin në gjuhën greke.
Këto ditë më 9 dhjetor 2014, z. Artur Vrekaj në shkrimin: “Neokozmallinjtë, e Amerikës në një linjë me Dulen dhe Janullatosin”, shkruan: “Është një organizatë joqeveritare në SHBA… ku tingëllon e fortë edhe kauza helenistike e Kozma Etolit. Ja çfarë thotë: “… duhet siguruar ruajtja e statutit unik të Himarës, si bastion i helenizmit dhe ortodoksisë, e cila ka shpëtuar përmes shekujve. (Greqia u njoh si shtet më 1828, me kufi që kalon në jugë të gjirit të Prevezës, Çamërisë Epirit, në jug të Thesalisë dhe në Detin Egje. Te ky kufi duhet të kthehet Greqia.”
(Sot përgatiten dokumenta për gjyqin e Hagës, për bashkimin e trojeve shqiptare. Çamëria – Epiri, Thesalia u pushtua nga greku në mars të vitit 1913 me dhunë e raprezalje të mëdha, se kështu deshi Evropa putanë, shën. im). Sot ajo që ngroh këta greke të Himarës në SHBA është posti i Dules si nënkryetar i kuvendit dhe vetë dora e zezë e ish kolonelit Janullatosit”. Internet LIFESTYLE dikur KULTURA më datën 8-1-2015, boton artikullin “Gejxh e propozoi për president të Greqisë”. “…I vetmi që mund të bashkojë popullin, është Kryepeshkopi Anastas i Shqipërisë. Është më i përshtatshmi për president. Kujtoni se në çastet e vështira për Helenizimin, kanë marrë rol udhëheqësit kombëtarë, si Kryepeshkopi Makarios, ashtu edhe Kryepeshopi Damaskinos” – tha. E çuditshme është se askush nuk kundërshtoi, përfshi dy deputetët dhe ambasadorit amerikan shkruan “To Vima”, Anastas Janullatos duhet lavdëruar thotë ministri i arsimit Andrea Laverdho, se Kisha Shqiptare paguan mësuesit grekë që përhapin greqizimin në “Epirin e Veriut”.
Nga James Pettifer, shkruan: “…I gjithë qëndrimi në post i Janullatosit, është shënuar nga polemika shpesh të ashpra Brenda Kishës, në lidhje me fatin nëse ishte e përshtatshme për një qytetar grek të imponohej për të zaptuar postin më të lartë. Këto rezerva janë shfaqur gjithashtu edhe midis shumicës myslimane të Shqipërisë. Kjo kulmoi kohët e fundit me demonstratat e rrëmujshme anti Janullatos brenda kishës kryesore ortodokse shqiptare në New York Cyti, kur ai vizitoi Shtetet e Bashkuara vitin e kaluar. (DITA “Janullatosi nuk është modeli i liderit ortodokës” 18-8-2014).
Nga Ndriçim Kulla. Gazeta” MAPO”. 24 -12 – 2014. “Tradita jonë e krishterë dhe sfidat e autoqefalisë”. Ai i drejtohet Janullatosit, që t’i japë fund kësaj “aventure” të autoqfalisë me ndarjen njëherë e përgjithmonë nga epoka e tranzicionit mbi 20 vjeçar. Ne duam konsolidimin e formulës për klerin ortodoksë shqiptar dhe me parimet kombëtare të udhëheqjes së saj.” Janullatosi i tronditur nga ky lajmërim i dalë nga presidenca Shqiptare, pas dy ditëve më 26 – 12 – 2014 i dërgoi gazetës “ILLYRIA” në SHBA artikullin: “Të mahnitshëm janë ndërhyrjet e Perëndisë, kapërcimi i së pamundurës”. Ndërmjet të tjerave shkruan: “Ai thekson faktin, se misteri i madh i lindjes, lidhet me mbarë krijesën: “Në fillim ishte Fjala … dhe Fjala ishte Perëndi … Dhe Fjala u bë mish dhe qëndroi ndër ne” (Jn. 1:1,14). Por duke qëne Fjala pa pësim, pa kundërrfare tjetërsim, mori mish, pa ndryshuar natyrën e Tij hyjnore” (Migne P.G.56:385-386). Në personin e Krishtit u bashkua natyra hyjnore dhe ajo njerëzore. Perëndia i paafrueshëm dhe i pafund mori natyrën njerëzore, duke nxjerrë në pah vlerën e pafundme të njeriut. Shpesh edhe neve përballemi me kundërvënie të pakapërcyeshme. Le të mos e humbasim mendjen. Besimi në Krishtin fal bindjen se nuk jemi të vetëm në këtë botë të ashpër. Fjala e mëshiruar e Perëndisë mbetet në mënyrë të pandërprerë me ne. Ai jep kuptim, dritë dhe fuqi në çdo fazë të jetës sonë. Ai çel udhë në vende të vështira për të kaluar. Afron mundësinë e kapërcimin të asaj që është e pa mundur nga ana njerëzore. Me sigurinë se “të pamundurat për njerëzit janë të mundura për Perëndinë” (LIK.18:27).
Unë nuk jam teolog, por këto më duken të pabesuara. Ju arritët të uzurponi Kishën Noliane me “dinakërinë dhe pabesin greke”dhe me rrugën që u hapën tradhtarët e kombit shqiptar, si Ramiz Alisë, Fatos Nanos, Sali Berishës dhe së fundi nga Edi Rama, të gjithë këta janë drejtuar nga ju për të arritur deri këtu. Shqipëria jeton prej mijëra vjetësh, kanë ardhur shumë pushtues kanë thyer hundët dhe janë larguar, ashtu si do të largoheni dhe ju me turp. Gazeta 55, datë 24-8-2014, shkruan: “Rama deri tani, ka hedhur themelet e Katastrofës”. Që prej ardhjes së tij në pushtet. Edi Rama ka lëshuar betimin se do ta çoje vendin drejt rrënimit dhe katastrofës. Ai premtoi se edhe në kushtet e një keqqeverisje ekstreme, ai do të mbijetojë në pushtet përmes formave të ndryshme të dhunës. Një vit më parë ai prezantoi programin qeverisës në Kuvendin e Shqipërisë. Por çfarë ka ndodhur që prej asaj dite? Rrënim, rrënim dhe vetëm rrenim. Pushteti i tritolit, rrënoi shtëpitë e shqiptarëve në të katër anët e vendit, ndërsa po ashtu bandat e krimit të organizuar rifilluan aktivitetin nën bekimin e ministrit të brendshëm, Sajmir Tahirit. Ekzekutimet e tipit terrorist me tritol, që prej ditës së uljes së Edi Ramës dhe ministrave në karriget e pushtetit. Sikurse, atentatet mafioze kanë marrë dhjetëra jetë njerëzish, midis tyre edhe biznesmenë të njohur. Jeta e gjithë secilit prej nesh është në rrezik permanent. Kemi të bëjmë me një qeveri të lidhur këmbë e krye me krimin e organizuar. Shufrën e dirigjimit të orkestrës e banë Janullatosi, të cilin mund ta zgjedhin edhe president,si armiq të atdheut që janë.
Nga gazeta 55, 9-1-2015 lexojmë: “Kur kërcënohet kryetari i opozitës, është vendosur diktatura”. Shteti dhe politika janë kriminalizuar fund e krye. Kërcënimi i kryetarit të PD, Lulzim Basha nga kapobandua i lidhur me qeverinë dhe Edi Ramën, Emiljano Shullazi, i cili është më i njohuri i botës së krimit, anëtar i disa bandave të kriminale … Përplasja më 5 janar 2015 mes bandave në rrugën e Kavajës, nga atentati mbeti një i vdekur dhe disa të plagosur. Në automjetin e Emiljano Shullazit, u gjetën një arsenal armësh, e arrestojnë, por nën avokatinë e Edi Ramës, nuk u pa e arsyeshme burgosja e Shullazit. Edi Rama i ktheu mirënjohjen Kapobandës për fushatën zgjedhore të 2013-ës, kërcënimet me jetë të ushtruar ndaj votuesve të djathtë nëpër vendvotime. Kërcënimi me jetë i liderit të opozitës, Lulzim Basha, është treguesi, se vendi ka rrëshqitur në diktaturën e krimit dhe dirigjohet nga kapobanda E. Shullazi dhe shefi i tij i krimit të organizuar nga Edi Rama.
Agim Hamiti në shkrimin: HIPKRIZIA E PJESËMARJES SË EDI RAMES NË “MARSHIMIN REPUBLIKAN” TË PARISIT. “shprehet: “Ne marshimin e madh kundër terrorit në Francë ka marrë pjesë edhe kreu i terrorit shtetëror në Shqipëri, Edi Rama por që nuk është pranuar të jetë në krah me liderët të botës demokratike… Por, edhe pse tentoi, ata e larguan si njeriun që mbjell terror ndaj popullit të tij, si njeriun që ka të burgosur më shumë qytetarë, se Iraku dhe Siria, si njeriu që iu ka vënë tritolin shtëpive shqiptarëve. Kryeministri shqiptar ishte ne mes të turmës së njerëzve të thjeshtë, i shpërfillur dhe i shpërfytyruar”. Kryeministri s’po ndalet së promovuari të njerëzve të krimit. 19 deputetët kriminele të grupit parlamentar socialist, janë një skenar i Edi Ramës dhe bashkëpunëtorëve të tij, për të pasur rreth vetes të “fortët e krimit, … po kapin shtetin me një nxitim të rrufeshëm, duke bërë që bandat kriminale të dominojnë mbi ligjin dhe mbi lirinë e qytetareve. Emiljano Shullazi është një prej dhjetë kokave të bandave të krimit organizuar, si njeri i Edi Ramës dhe i Saimir Tahirit. Ky bëri përcjelljen e mesazheve kërcënuese të Ramës për kryetarin e opozitës Lulzim Basha.“
Sali Berisha paralajmëroi Edi Ramën, “se ndaj çdo cënimi, dhe çdo akti kundër cilindo anëtar të opozitës, do të ketë për ne, një dhe vetëm një përgjegjës, një dhe vetëm një autor dhe ky përgjegjës, dhe ky autor do të jesh vetëm ti. Ne këtu jemi!”.
Këto dy parti janë pjella e kupolës të ngrehura nga anëtari i saj Ramiz Alia, për të shpëtuar rendin komunist. Deri sot nuk kanë qenë kaq të acaruara, sa duan ti hanë kokën njëra tjetrës. Kjo situatë i vjen përshtat grekut. Nacionalistëve shqiptarë, bashkë miqve historikë, po u vjen koha të thonë fjalën e tyre.
Rasim Bebo Addison Çikago janar 2015
- « Previous Page
- 1
- …
- 841
- 842
- 843
- 844
- 845
- …
- 971
- Next Page »