Shqiprim Pula/

Në Ballkanin Perëndimor nuk mund të ketë asnjë sukses, kurrfarë iniciative, as “Open Balkan”, pa nismën dhe bekimin e Bashkimit Europian! Ideja, mëpastaj iniciativa mbi “Open Balkan” si nismë rajonale ka aq të meta sa hapësira e bashkëpunimit rajonal ka pak mundësi. Nuk mund të ketë sukses një nismë e cila i prinë një shtet si Serbia, me një agresitivitet politik e diplomatik ndaj Republikës së Kosovës, Bosnjë e Hercegovinës dhe Malit të Zi. Ndaj Kosovës haptas minon shtetësinë në cilëndo rrethanë që mundet e specifikisht me veprimet rreth ‘ҁ’njohjeve’, haptas konteston identitetin shtetëror duke mbajtur në kushtetutën e tyre Kosovën si krahinë të pjesë të tyre, pra, në disa rrethana njeh Kosovën si territor por jo edhe Republikën e Kosovës si shtetësi, e të tjera aspekte aspak fqinjësore. Pastaj, në Bosnjë e Hercegovinë përmes përfaqësuesve serb, tenton të shpërbëj territorialisht tek pjesa e ‘Republika Srpska’. Si dhe kërcënimet e kohë-pas-kohëshme kundrejt Malit të Zi herë politikisht e herë përmes kishës ortodokse. Pra, mesa duket, në Ballkanin perëndimor nuk mund të ketë asnjë sukses kurfarë iniciative pa nismën dhe bekimin e Unionit Europian. Fundja që nga krijimi i Unioni Europian (UE-së) janë kultivuar politikat e fqinjësisë së mirë, dhe katër parimet bazë, prandaj dhe, shtetet më të fuqishme të UE-së, krijuan ‘Procesi i Berlinit’, por në rastin tonë, duke kujtuar gjitha këto arsye dhe veprime armiqësore nga ana e Serbisë, e bën pothujse të pamundur bashkëpunimin korrekt dhe real. Nisma “Open Balkan” do vazhdojë më tej të jetë e kundërshtuar nga tre vendet e Ballkanit perëndimor, por së fundëmi në vizitën e tij zyrtare në Prishtinë, presidenti i Maqedonisë së Veriut zotëriu Pendarovski, shprehu haptas dilemat e tij rreth kësaj nisme!. Por, mbi nismën e tillë që udhëhiqet nga Serbia, më pas nga Shqipëria e Maqedonia e Veriut, nuk duhet harruar se këta janë veҁ aktorët në skenën teatrale-politike si rezultat edhe të një lloj frustrimi që UE-ja ka stagnuar në tretmanin e duhur e të barabartë, karshi vendeve të Ballkanit perëndimor. Brishtësia politike apo dhe fragjiliteti brenda shteteve anëtare të UE-së, karshi Ballkanit perëndimor, ka ecur deri në stadin e stabilitetit dhe normalizimit të marrëdhënieve ndërmjet vendeve por jo edhe në avancimin në prosperitet e mirëqenie më të mirë të qytetarëve të vendeve brenda Ballkanit, madje heshturazi për Kosovën kanë krijuar një lloj skllavërimi modern në Europë, sepse duke qenë të lirë por me kufizim qarkullimi për ‘Europianët e rrinjë’!

Prof. Xhelal Zejneli

– Shqiptarët janë pasardhës të ilirëve dhe janë një ndër popujt më të lashtë të gadishullit;

– Gjuha shqipe është bijë e ilirishtes dhe është një ndër gjuhët më të vjetra të Evropës;

– Shqipja i takon familjes së gjuhëve indoevropiane (indogjermane) dhe është gjuhë e veçantë, d.m.th. nuk ka motër. Të tilla janë edhe greqishtja dhe armenishtja;

– Shqiptarët janë popull autokton i gadishullit;

– Shqiptarët janë popull autokton në brigjet e Adriatikut dhe të Jonit;

*   *   *

– Në analet e historisë së dokumentuar, shqiptarët kanë hyrë në gjysmën e dytë të shekullit XI. Në “Historinë” e tij të shkruar më 1079-1080, historiani bizantin Mihaelis Ataliates (Michaelis Attaleiates) qe i pari që përmendi se Albanoi kishin marrë pjesë në një kryengritje kundër Konstantinopojës, më 1043 dhe se Arbanitai ishin nënshtetas të dukës së Dyrrakiumit.

– Pi ashtu, historiani Gjon Skilices (Ioannis Scylitzes), rreth vitit 1081 përmend Arbanites si pjesë e trupave të mbledhur në Durrës nga Niqifor Basilaku (Nicephorus Basilacius).

– Për ekzistencën e gjuhës shqipe, për herë të parë bëhet fjalë aty nga fillimi i shekullit XIV. Në të vërtetë, midis viteve 1285 dhe 1332 kemi katër përmendje të qarta dhe të padyshimta. 

– E para nga këto përmendje në histori për ekzistencën e gjuhës shqipe është ajo e vitit 1285, në Ragusë (Dubrovnik), ku për njëfarë kohe ka pasur një bashkësi shqiptare të konsiderueshme. Në një proces hetuesie, midis tjerash figuron edhe fjalia: “Audivi unam vocem clamantem in monte in lingua albanesca” (Dëgjova një zë që thërriste në male në gjuhën shqipe).         

– Njëzet vjet më vonë hasim një përshkrim të Shqipërisë në të ashtuquajturin Anonymi Descriptio Europae orientalis (Përshkrim anonim i Evropës Lindore). Është një tekst mesjetar i vitit 1308 i cili përmban një vështrim mbi tokat e Evropës Lindore, në veçanti mbi vendet e Ballkanit. Autori anonim i tij mendohet të ketë qenë një klerik frëng apo i shkolluar në Francë, me shumë gjasa i Urdhrit Dominikan, i dërguar në Serbi, ku edhe mblodhi pjesën më të madhe të të dhënave për Ballkanin. Përveç pjesëve që pasqyrojnë rajone të ndryshme të Greqisë Bizantine, Rashës, Bullgarisë, Ruthenisë, Hungarisë, Polonisë dhe Bohemisë, ai përmban edhe një pjesë për Shqipërinë, një nga përshkrimet e rralla për këtë vend në vitet e para të shekullit XIV (1308). Kjo pjesë mbyllet me këtë përmendje të gjuhës shqipe: “Habent enim Albani prefati linguam distinctam a Latinis, Grecis et Sclavis ita quod in nullo se inteligunt cum aliis nationibus (Shqiptarët e sipërpërmendur kanë një gjuhë që dallohet nga ajo e latinëve, grekëve dhe sllavëve, kështu që kurrsesi nuk mund të merren vesh me popuj të tjerë). 

– Për herë të tretë, për ekzistencën e gjuhës shqipe bëhet fjalë në njoftimin e një pelegrini gjatë udhëtimit për në Tokën e Shenjtë më 1322. Dy pelegrinë anglo-irlandezë, Symon Semeonis dhe Hugo Illuminator, që në shqip mund t’u thuhet Simon Simoni i Zrdhrit Françeskan dhe Hugo Ndriçuesi, gjatë udhëtimit, më 1322 u ndalën në Shqipëri, me ç’rast i pari bëri një përshkrim të gjallë të asaj çka pa. Përshkrimi i tij jep një vështrim të gjallë të bregdetit shqiptar në gjysmën e parë të shekullit XIV, d.m.th. në vitin 1322. Këta dy u nisën nga Klonmeli i Irlandës. Nga Uellsi verior kaluan në Londër, Kentërberi, Dover, Uisant, Amien, Paris, Bonë (Beaune), Lion, Avinjon, Nisë, Gjenovë, Bobio, Piaçencë, Parmë, Mantovë, Veronë dhe Viçencë, deri në Venedik. Vijuan rrugën me anije për të arritur në Pullë, Zarë, Dubrovnik, Ulqin, Durrës, Korfuz, Qefaloni dhe Kretë, para se të mbërrinin në Aleksandri. Përshkrimet e Simonit njihen si Itinerarium Symonis Semeonis ab Hybernia ad Terram Sanctam (Udhëtimi i Simon Simonit nga Irlanda në Tokën e Shenjtë). Dorëshkrimi ruhet në bibliotekën Corpus Christi College në Kembrixh. Udhëpërshkrimi përmban të dhëna për kontrollin dhe procedurat e doganës, zakonet, monedhat, lëndët e para dhe prodhimet e vendeve të vizituara, për kishat etj. Midis tjerash, ai shkruan: ”Albanya est provincia inter Sclavoniam et Romanyam, per se linguam habens” (Shqipëria është një provincë midis Sllavëve dhe Romanisë (Bizantit), me një gjuhë të vetën). Ai shkruan edhe për Durrësin. 

– E fundit nga këto raste ku përmendet gjuha shqipe dhe ndoshta e para përmendje e vërtetë për ekzistencën e shkrimit në shqip ka qenë ajo e vitit 1332 nga murgu dominikan frëng Brokard ose Frère Brochard (lat. Brocardus monacus). Në një vepër latinisht me titull Directorium ad passagium faciendum, Brokardi shkruan: Licet Albanenses aliam omnino linguam a latina et diversam, tamen litteram latinam habent in uso et in omnibus suis libris” (Shqiptarët në të vërtetë kanë një gjuhë krejt të ndryshme nga latinishtja, ndonëse përdorin shkronjat latine në të gjithë librat e tyre). Nuk dihet saktë nëse Brokardi ka pasur parasysh libra në gjuhën shqipe të shkruar me alfabet latin apo thjesht libra të shkruar në gjuhën latine.

Prof. Xhelal Zejneli                              

Dr. Arjeta Ferlushkaj

Nju Jork, 27 dhjetor 2021

Organi letrar i Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë, revista “Pena”, vjen para lexuesit të saj në numrin e nëntë për vitin 2021.Në 195 faqet e “Penës” gjejmë strukturën tashmë të konsoliduar të kësaj reviste por me rastin e largimit nga jeta të poetit Luigj Cekaj, i është rezervuar një hapësirë e veçantë.Tek “Pena” e këtij viti, lexuesi do të komunikojë me 24 autorë: Agim Xh. Dishnica, Naum Prifti, Mëhill Velaj, Yllka Filipi, Istref Haxhillari, Dalan Luzaj, Julia Gjika, Xhevdet Bajraj, Faruk Myrtaj, Vaid Hyzoti, Ramiz Gjini, Kostaq Duka, Përparim Kapllani, Visar Zhiti, Raimonda Moisiu, Namik Selmani, Iliriana Sulkuqi, Astrit Lulushi, Gjekë Marinaj, Kozeta Zylo, Adnan Mehmeti, Sokol Paja, Arjeta Ferlushkaj dhe Shani Pnishi.“Pena”, edhe në këtë numër, hapet me zhanrin kritikës, e cila na prezantohet me: një analizë të përgjithshme për Fishtën dhe veprën e tij nga Agim Xh. Dishnica; një shkrim përkujtimor nga Naum Prifti me rastin e 35-vjetorit të vdekjes së shkrimtarit Bilal Xhaferri dhe tre recensione, konkretisht: Mëhill Velaj për librin “The old bridge-Ura e vjetër” me autore Arjeta Ferlushkaj, Yllka Filipi për librin “Simfonia e udhëtimeve” me autor Adnan Mehmetit dhe Istref Haxhillari për librin “Ujëvarat e mallit” të Fuat Memellit.Rubrika e poezisë në këtë numër përfaqësohet nga poetët: Dalan Luzaj me “Dhimbja që vret”, “E njoh një të vërtetë”, “Pranë harresës”, “Sokëllime labërie”; Julia Gjika me poezitë “Miku im është një zog”, “Le të ëndërrojmë”, “Harrim”, “Dikur”, “Një forcë më shtynte përpara”, “Ti, e bukura toka jonë”; Xhevdet Bajraj me poezitë “Gruaja dhe zogjtë”, “Sa herë hyn ajo në shtëpi”, “Ëndrra e pemës”, “Ora”, “Sa herë e kujtoj atdheun”, “Dielli”, “Lisat e atdheut”; Faruk Myrtaj me poezitë “Vendlindja në shitje”, “Më-në-fund-ja”, “Në vendlindje jetojnë vetëm njerëz të bukur (meditime emigranti)”, “Ne, salmonët”, “Është vonë, shumë vonë?”, “Emigrant do të thotë të lindësh sërish” dhe Vaid Hyzoti me poezitë “Mplakja”, “Halloëeen”, “Shoh…”, “Marrëzitë më lënë pa gjumë”, “Shita shtëpitë”, “Padurim për një takim”, “Do rrosh më gjatë”, “Ku je?”.Kurse në zhanrin e prozës, revista “Pena” na vjen me tri të tilla: “Trokitjet” nga Ramiz Gjini, “Hiri” nga Kostaq Duka dhe “Byzylyku” nga Përparim Kapllani.Intervista e këtij numri ka në fokus shkrimtarin Visar Zhiti dhe marrëdhënien e tij me librat. Në këtë bashkëbisedim me shkrimtarin Zhiti, njihemi me librat që atij ia kanë ndryshuar jetën, që kanë ndikuar më shumë tek ai, librin që do të kishte dashur të shkruante, etj. Zhiti gjithashtu shpreh mendimin edhe për librin, që sipas tij është më i nënvlerësuari: “Kam një romancier që më dhimbset: Astrit Delvina. Por ne kemi një letërsi të gjithën që duket si e nënvlerësuar, zyrtarisht të paktën, padrejtësisht, atë që erdhi nga burgjet dhe internimet si një letërsi tjetër”.Rubrika e esesë vjen me pesë të tilla: “Poetët” nga Raimonda Moisiu, “Në kujtim të shkrimtarit me origjinë çame Bilal Xhaferri” nga Namik Selmani, “Në prag fluturimi” nga Iliriana Sulkuqi dhe “Vend i çuditshëm” nga Astrit Lulushi.Si në çdo numër, redaksia e revistës përfshin gjithnjë informacion për fituesin e çmimit Nobel në letërsi. Për vitin 2021, ky çmim u fitua nga shkrimtari Abdulrazak Gurnah.Komuniteti i krijuesve shqiptarë në diasporë humbi shkrimtarin Luigj Çekaj. Në këtë numër, revista “Pena” vjen me një “In memoriam” në nderim të tij, fillimisht me shkrimin redaksional “Lamtumirë poeti i Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë, Luigj Çekaj”. Gjithashtu, vjen Gjekë Marinaj me shkrimin “Poeti dhe vëllai im Luigj Çekaj e mori jetën me vete dhe dha shpirt”; Mëhill Velaj me “Ndër sytë e poetit”; Kozeta Zylo me “Poezia e Luigj Çekaj, një hartë me metafora plagësh” si dhe Nikolla Spathari “Doli nga shtypi libri ‘Një shkrelas në Manhattan’ i poetit Luigj Çekaj”(post mortum). Duke e konsideruar si mjaft të rëndësishme rubrikën e kronikës, ajo nuk mungon as në këtë numër dhe përmes saj ne njihemi me angazhimet dhe aktivitetet e Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë. Kryefjala për këtë vit ka qenë 20-vjetori i SHSHAA-së ndaj edhe kjo rubrike mbulohet me shkrime që i përkasin këtij evenimenti, i cili ka ardhur mjaft i pasur në organizim nga kryesia dhe anëtarët e kësaj shoqate. Janë zhvilluar aktivitete si ekspozita libri, takime me shkrimtarë, ndarje cmimesh për anëtarët, performanca artistike, etj.Gjithashtu, në këtë numër njoftohemi edhe për rizgjedhjen e Mëhill Velaj kryetar të Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë.Një ngjarje që spikat është nderimi me çmimin letrar ndërkombëtar që i është bërë Gjekë Marinaj. Shkrimtari Marinaj u vlerësua në Korenë e Jugut me Çmimin Letrar Ndërkombëtar “Changwon KC” për kontributin jetësor dhe etikën kulturore në letërsi me motivacionin se “i vendos njerëzit në qendër të punës së tij, inspiron paqen përmes poezisë dhe këndon për përmirësimin dhe sjelljen e shpresës në botë.”Në këtë numër të revistës, lexuesi ka mundësi të njihet me fjalimin e rastit që shkrimtari Marinaj mbajti në pranimin e këtij çmimi.Vend të rëndësishëm në këtë kronikë zënë edhe promovimet e librave. Shkrimtari Visar Zhiti ka promovuar në disa qytete në Shqipëri botimet më të fundit, si: “Kartela të realizmit të dënuar” dhe “Dorëshkrime të fshehta të burgut”.Promovime të librave të anëtarëve të Shoqatës që janë bërë në Shqipëri/Kosovë ku përmendim librin e studiuesit Thanas L. Gjika “Ecja drejt së dhjathtës-dëshmi morale dhe mencurie”; promovimi i librit të shkrimtares Iliriana Sulkuqi “Qyteti im”; botimi në anglisht i romanit “Një grua midis dy burrash”: “A Woman Between Two Man” me autore shkrimtaren amerikane Carrie Hooper; promovimi në Bilisht i librit “Ujëvarat e mallit” me autor Fuat Memelli; promovimi në Gjirokastër i librit “Triumf” i shkrimtarit Xhevat Limani.Shoqata ka organizuar promovime edhe në SHBA, nga ku përmendim promovimin e librit “The Old Bridge-Ura e vjetër” në New York, me autore Arjeta Ferlushkaj.Në rubrikën e kronikës kemi kënaqësi të lexojme për një tjetër çmim të fituar nga një autore shqiptare në SHBA. Bëhet fjalë për shkrimtaren Ani Gjika, e cila është vlerësuar me çmimin “New Immigrant Writing” nga Restless Book, Boston.Për të gjithë dashamirësit e letërsisë dhe sidomos për krijuesit dhe lexuesin e diasporës, rubrika e botimeve të reja pritet gjithnjë me interes. Për vitin 2021 SHSHAA-ja numëron këto botime të reja:1. Pena, nr.9: Revistë letrare e Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë, Adriatic Press, New York, 2021.2. Adnan Mehmeti: “Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro- Amerikanë (2001-2011)” dhe “Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë (2012-2021)”, publicistikë, Adriatic Press, New York, 2021.3. Adnan Mehmeti: “Simfonia e udhëtimeve”, udhëpërshkrime, UET Press, Tiranë, 2021.4. Besa Rexhepi: “Vaji i nënës”, poezi, Intergraf, Ferizaj, 2021.5. Bexhet Asani: Zjarri arbëror i pashuar” (Profile, studime, skica letrare).“Il fuoco arberesh inestinguibile” (Profili, studi, cchizzi letterari), Botimet Barleti, Tiranë, 2021.6. Bora Balaj: “Twenty years silence”, novel, “Bogdani”, Prishtinë, 2021.7. Carrie Hooper&Skifter Këllici: “A woman between two men”, novel, Lulu, 2021.8. Fuat Memelli: “Ujëvarat e mallit”, poezi, Korçë, 2021.9. Hys Hasa:”Gjurmë vlerash jetësore në Vilë”,1-2, monografi, Botimet Eneas, Tiranë, 2021.10. Hys Hasa:”Vlera intelektuale kuksiane “vëllimi i 4-rt, Eneas, Tiranë, 2021.11. Hys Hasa:”Gjurmë vlerashë kuksiane”,vëllimi i 2-të, Eneas, Tiranë, 2021.12. Iliriana Sulkuqi: “Gjithnjë zë i vendit tim…”,poezi shqip- anglisht,Botimet M&B, Tiranë, 2021.13. Iliriana Sulkuqi: “Qyteti im”, antologji poetike-grafike, Tiranë, 2021.14. Istref Haxhillari: “Mërmërima e kroit të moçëm”, rrëfim i ilustruar, Albas,Tiranë, 2021.15. Istref Haxhillari: Hije në mur, tregime të zgjedhura, Emal, Tiranë, 2021.16. Julia Gjika: “Poezi dhe prozë e zgjedhur”, Amanda Edit Verlag, Bukuresht, 2021.17. Kostaq Duka: “Horoskopi i qytetit”, Tregime, Lulu, 2021.18. Luigj Çekaj: “Një shkrelas në Manhattan”, vargje humori, “Jozef”, Durrës, 2021.19. Mëhill Velaj: ”Errësirë e shekullit të qytetëruar (Covid- 19)”, poezi, Lena, Prishtinë, 202120. Mëhill Velaj: “Rilindje në kujtesë”, tregime, Jakup Ceraja, Prishtinë, 202121. Namik Selmani:”Jehona e urtësisë dibrane”, antologji, Shtëpia Botuese MB, Tiranë, 2021.22. Namik Selmani:“Kosova, bajrak i fjalës”, poezi, Shtëpia Botuese ENJA,Tiranë, 2021.23. Sami Milloshi: “Ora e murit”, tregime, UETPress, Tiranë, 2021.24. Sami Repishtit: “IN THE SHADOË OF ROZAFA CASTLE” (A Lived Narrative), “Adriatic Press”, New York, 2021.25. Skifter Këlliçi: “C35 US” rënë në tokën shqiptare”, roman, “Toena”, Tiranë, 2021.26. Skifter Këlliçi: “14 veç dhëndër në Nju Jork”, roman humoristik, “Jolanda”, Tiranë, 2021.27. Skifter Këlliçi: “Katër dhe një qenush pas gjurmëve”, roman për fëmijë, “Jonalda”, Tiranë, 2021.28. Thanas Gjika: “Ecja drejt së djathtës–dëshmi morale dhe mençurie”, publicistikë, JOZEF, Durrës, 2021.29. Visar Zhiti: “Dorëshkrimet e fshehta të burgut”, Onufri, Tiranë, 2021.30. Xhevat Limani: “Triumf”, “roman” jetësor, “Triumph”,life “novel”, Botimet Barleti, Tiranë, 2021.Kjo listë botimesh i shtohet fondit të krijimtarisë letrare të Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë, por jo vetëm.Në revistë, për të gjithë të interesuarit, në çdo numër përfshihet nga redaksia informacioni rreth kritereve të anëtarësimit në Shoqatë por edhe vazhdimisht iu rikujton atyre moton e saj: “t’i sjellim komunitetit tonë dhe të gjithë shqiptarëve kudo që janë, një krijimtari të cilësisë së lartë në përputhje me standardet bashkëkohore të botës ku jetojmë”.

Astrit Lulushi/

Është për të ardhur keq kur sheh se si njeriu humbet përpara televizorit. Edhe për atë që i reziston indoktrinimit, ndërrimi i kanaleve nuk ka efekt. Të gjitha stacionet janë njësoj pavarësisht nga temat. Ulesh për t’u qetësuar dhe ngrihesh i dërmuar nga fjalët boshe që ke dëgjuar, nga emisionet bajate, nga opinionet dhe idetë e manipuluara që pak nga pak zënë vend në kokë. Kështu, qeveria ndjehet më e fortë, njeriu bëhet i trullosur, dhe mes palëve varet frika.Mos besoni asgjë thjesht sepse e keni dëgjuar, apo sepse flitet e përflitet nga shumë njerëz; mos besoni asgjë thjesht sepse gjendet e shkruar në gazeta ose internet; mos besoni asgjë bazuar në ato që u thonë mësuesit e të moshuarit; madje mos u besoni as traditave sepse ato janë transmetuar për shumë breza.Por pas vëzhgimit dhe analizës, kur zbuloni se çdo gjë përputhet me arsyen dhe është e dobishme për të mirën e të gjithëve, pranojeni. Volteri thoshte se njeriu që nuk beson, nuk jeton sipas besimit, dhe rruga më e sigurt për ‘të është të mos bëjë asgjë kundër ndërgjegjes. Me këtë sekret, mund ta shijojë jetën pa frikë, të ndjehet i qetë, dhe njëkohësisht të bëjë mirë a të sfidojë të keqen.

Stefan Çapaliku/

Shkodra po kalbet. Nga dita në ditë pejsazhi urban, brenda kornizës së ngranë teje, mund të bjerë nga muri i kujtesës e të thyhet copash. Qyteti ka nevojë për investime urgjente që të shpëtojë çfarë mund të shpëtohet nga trashëgimia e vet kulturore. Qyteti ka nevojë për investime urgjente në hartimin e një projekti modern zhvillimi. Teoria dhe praktika e shpalljes armik të një qyteti, që nuk pranon kurrsesi t’ia shplashë kujtesën, duhet të marrë fund. E kaluemja nuk mund të blehet nga askush. Por edhe e ardhmja nuk mund të ndërtohet duke iu frikësue fantazmave të së vjetrës. Dalë prej asaj të kalueme ne luftuem me aq sa mundëm, që të krijonim një shoqni, ku të pranonim tjetrin si të ndryshëm nga vetja, por në respekt të së vertetës. Projekti i hyrjes në Europë deri më tani deshtoi. Ne duhet ta ridizenjojmë projektin se nuk mund të ketë tjetër alternativë veç Europës. Qyteti gjendet në gjendje emergjence, katandisë si ska ma mirë…Me shpresë se nuk ia prishi njeriu humorin, due t’i them atyne që i kanë dalë për Zot kësaj pune, se, si shkrimtar, nuk mund të rri pa e ba me dije perspektiven time të shikimit, (edhe pse në këtë rast do doja shumë që ta kisha gabim).