Featured – Page 405 – Dielli

Kosovë-Betohen 36 vullnetarë të rinj të SHBA nga Korpusi i Paqes

August 10, 2018 by dgreca

-Deri tani 180 vullnetarë të Shteteve të Bashkuara të Amerikës të Korpusit të Paqës kanë ardhur në Kosovë/-Ambasadori i SHBA-së në Republikën e Kosovës, Greg Delawie: Shtetet e Bashkuara të Amerikës janë ndër miqtë dhe mbështetësit më të ngushtë të Kosovës. Përkundër çka mund të lexoni në shtyp, kjo gjë nuk ka ndryshuar dhe nuk do të ndryshojë. Partneriteti ndërmjet vendeve tona është i thellë dhe shumëdimensional dhe ne punojmë çdo ditë me mund për t’i çuar përpara qëllimet tona të përbashkëta për demokraci, siguri dhe begati/

-Ministri Kosovar i Arsimit, Shkencës dhe Teknologjisë, Shyqiri Bytyqi: Sot mësojmë anglisht me vullnetarë amerikanë, jetojmë dhe i takojmë botës së lirë, andaj edhe standardet e arsimit duhet ti arrijmë po ato që ka edhe bota perëndimore/

Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul JASHARI*

PRISHTINË, 10 Gusht 2018/ Është Zhvilluar sot në Prishtinë ceremonia e betimit solemn të 36 vullnetarëve të rinj të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, të Korpusit të Paqes, pasi para shërbimit përfunduan trajnimin 10 javësh të mbajtur në komunitetet kosovare të Kamenicës, Koretinit, Topanicës dhe Roganës.

Drejtoresha e Korpusit të Paqës, Dr. Darlene Grant prezantoi këtë grup të pestë të vullnetarëve amerikanë në Kosovë për t’u betuar solemnisht.

Pas betimit solemn, të administruar nga Ambasadori i SHBA-së në Republikën e Kosovës, Greg Delawie, 36 vullnetarët e arsimit në gjuhën angleze fillojnë tani shërbimin e tyre vullnetar dyvjeçar në Kosovë.

Ambasadori i SHBA-së tha se, vullnetarët e Korpusit të Paqes përfaqësojnë një partneritet ndërmjet dy vendeve tona për promovimin e zhvillimit dhe përparimit të Kosovës dhe për të ndërtuar një themel të fortë të mirëkuptimit mes popujve të dy vendeve.

“Shtetet e Bashkuara të Amerikës janë ndër miqtë dhe mbështetësit më të ngushtë të Kosovës. Përkundër çka mund të lexoni në shtyp, kjo gjë nuk ka ndryshuar dhe nuk do të ndryshojë. Partneriteti ndërmjet vendeve tona është i thellë dhe shumëdimensional dhe ne punojmë çdo ditë me mund për t’i çuar përpara qëllimet tona të përbashkëta për demokraci, siguri dhe begati”, theksoi Ambasadori Delawie.

Ai vijoi se, nuk ka manifestim më të prekshëm që Shtetet e Bashkuara të Amerikës po e shtrijnë dorën e miqësisë se sa prania dhe përkushtimi i vullnetarëve të Korpusit të Paqes.

“Korpusi i Paqes paraqet simbol të qëndrueshëm dhe të dukshëm të kontributit të Amerikës për përpjekjet për paqe në botë. Tre qëllime e kanë përkufizuar misionin e Korpusit të Paqes prej fillimit të programit gjatë presidencës së John F. Kennedy-t në vitin 1961. Ato janë: T’ju ndihmojë popujve të vendeve të interesuara për t’i përmbushur nevojat e tyre për personel të trajnuar; Të ndihmojë në promovimin e njohjes më të mirë të popullit amerikan nga ana e popullit të cilit i shërben; Të promovojë njohjen më të mirë të popujve të tjerë nga ana e popullit amerikan”, u shpreh Ambasadori i SHBA, Delawie.

Vullnetarët u trajnuan intensivisht 10 javë për aspekte kulturore, gjuhësore dhe teknike, gjithashtu u informuan rreth sistemit arsimor të Kosovës dhe morën pjesë në praktikum për mësimdhënie, ku janë përfshirë edhe arsimtarë vendorë të gjuhës angleze me përgatitje universitare.

Çdo vullnetar i Korpusit të Paqës jetoi me një familje mikëpritëse vendore për 10 javë për të përfituar më shumë njohuri për komunitetin dhe kulturën kosovare si dhe për të zhvilluar aftësitë e tyre gjuhësore.

Anëtarët e familjeve mikëpritëse ishin të pranishëm në ceremoninë e betimit dhe ata kanë qarë dhe qeshur për momentet e mira që kanë kaluar së bashku, pasi kjo ishte edhe lamtumirë mes tyre, sepse menjëherë pas ceremonisë vullnetarët udhëtuan për vendet e tyre të shërbimit 24 mujor në gjithë Kosovën tek familjet e reja mikëpritëse, si dhe për detyra të reja në shkollat e tyre.Me kërkesë të qeverisë së Republikës së Kosovës, Korpusi i Paqës sjell burra dhe gra të kualifikuar amerikanë për të ndihmuar Kosovën në përmbushjen e qëllimeve të arsimit fillor dhe të mesëm duke nxitur gjithashtu një mirëkuptim më të mirë mes njerëzve të Shteteve të Bashkuara dhe Kosovës.

Në gusht të vitit 2014 Korpusi i Paqës i Kosovës betoi solemnisht grupin e parë të 25 vullnetarëve të Korpusit të Paqes të Edukimit në Gjuhen Angleze, të cilët shërbyen në fshatra dhe qytete anembanë Kosovës.

Deri tani 180 vullnetarë të Korpusit të Paqës kanë ardhur në Kosovë për të shërbyer.

Edhe këta vullnetarë të grupit të pestë do të jetojnë me familjet mikëpritëse vendore, do të punojnë krah për krah me mësuesit e gjuhës angleze në shkollat fillore dhe të mesme dhe do të punojnë me komunitetet për të forcuar kapacitetet lokale, për të shkëmbyer kulturat dhe për të ndërtuar marrëdhënie që do të zgjasin përgjithmonë.

Në ceremoninë e betimit ishte edhe Ministri Kosovar i Arsimit, Shkencës dhe Teknologjisë, Shyqiri Bytyqi, i cili mbajti një fjalë rasti për grupin e ri të vullnetarëve. “Sot mësojmë anglisht me vullnetarë amerikanë, jetojmë dhe i takojmë botës së lirë, andaj edhe standardet e arsimit duhet ti arrijmë po ato që ka edhe bota perëndimore”, u shpreh ai.

Ministri Bytyqi shtoi se, duke njohur nevojat e vendit për arsim të mirë, pa të cilin nuk ka cilësi jete, as ekonomi që garanton cilësinë e saj, jemi vënë përkushtueshëm në rritjen e standardeve.

“Andaj, praktikat që Korpusi i Paqes kultivon në përvojën e tij dhe traditën e arsimit amerikan janë një vlerë të cilën duhet të përpiqemi orë e çast ta përvetësojmë në vazhdimësi”, tha ministri i Arsimit të Kosovës.

Përfaqësues të ministrive të ndryshme, drejtorët e shkollave dhe partnerë tjerë të agjencive gjithashtu morën pjesë në këtë ngjarje.

Ambasada e SHBA në Prishtinë thekson se Korpusi i Paqës i falënderohet sinqerisht secilit përfaqësues që ndihmoi në këtë program të trajnimit dhe të cilët do të ndihmojnë në punën e vullnetarëve gjatë dy viteve të tyre në Kosovë së bashku me miqtë e shumtë, familjet mikëpritëse, stafin e trajnues dhe personelin e Korpusit të Paqës në Kosovë.

Grupi i parë i Korpusit të Paqes i SHBA-ve prej 25 vullnetarësh kanë mbërritur në Kosovë në 8 qershor 2014, ndërsa betimin solemn e dhanë në 20 gusht, poashtu pas trajnimit parapërgatitor në komunitetet kosovare.

Para se të shkonin në pikat e tyre të shërbimit, vullnetarët u aftësuan për tre muaj në mënyrë gjithëpërfshirëse për aspektet ndërkulturore, gjuhësore, dhe teknike.

Korpusi i Paqës filloi programin e tij të parë në Kosovë me ftesë të presidentes së atëherëshme Atifete Jahjaga, e cila në 9 shtator të vitit 2013 me ambasadoren në atë kohë të SHBA-së në Prishtinë, Tracey Ann Jacobson, nënshkruan marrëveshjen ndërshtetërore për hapjen e programit të Korpusit të Paqes në Kosovë.

“Me këtë marrëveshje, Kosova bëhet shteti i 140 nikoqir i Korpusit të Paqes, organizatë kjo e vullnetarëve amerikanë e themeluar nga Presidenti Kenedi, që me dekada kanë ndërtuar ura të miqësisë mes popujve përreth botës”, theksoi atëherë presidentja në ceremoninë ku ishte edhe drejtoresha e Korpusit Amerikan të Paqes, Helen Lowman.

Vullnetarët e Korpusit të Paqes janë të përkushtuar ndaj ndërtimit të kapaciteteve lokale dhe zhvillimit të qëndrueshëm në nivelin bazë, për dallim nga financimi tradicional i zhvillimit.

*Per me shume foto shko ne facebook(dielli vatra)

Trump synon krijimin e Forcës Hapësinore deri më 2020

August 10, 2018 by dgreca

Presidenti amerikan, Donald Trump dhe nënpresidenti i SHBA-së, Mike Pence/

Administrata e presidentit amerikan, Donald Trump ka njoftuar të enjten për planin ambicioz të krjimit të “Forcës Hapësinore” si kategori të gjashtë të ushtrisë së SHBA-së deri më 2020.Nënpresidenti amerikan, Mike Pence e ka përshkruar Forcën Hapësinore, gjatë një fjalimi në Pentagon, si “ide, koha e së cilës ka ardhur”.

“Amerika do të kërkojë gjithmonë paqe në hapësirë, ashtu sikurse edhe në Tokë. Mirëpo historia na ka treguar se paqja vjen vetëm përmes fuqisë dhe në sferën e hapësirës së jashtme, Forca Hapësinore e Shteteve të Bashkuara do të jetë ajo fuqi në të ardhmen”, ka thënë Pence.Ai ka shtuar se Kongresi duhet të veprojë menjëherë duke themeluar dhe financuar këtë department.

Presidenti Trump ka thënë në një postim në Twitter se “Është duke ardhur Forca Hapësinore”.

Kjo Forcë do të jetë përgjegjëse për një varg të kapaciteteve të rëndësishme të ushtrisë amerikane duke nisur nga satelitët që mundësojnë Sistemin e Pozicionimit Global (GPS), e deri te sensorët që ndihmojnë në nisjen e raketave.

Mirëpo kritikët e kanë cilësuar krijimin e kësaj Force, si të panevojshme dhe përpjekje burokratike të kushtueshme, që anashkalon punën që veçse është duke u bërë në mënyrë të duhur nga Forcat Ajrore.

BAZA AJRORE E NATO-s NË KUÇOVË, NJË LAJM SHUMË I MIRË PËR SHQIPËRINË

August 9, 2018 by dgreca

…këtë lajm e vërtetoi edhe Krye-zëdhënësi i NATO-s, Piers Cazalet kur u pyet nga Agjencia Telegrafike Shqiptare (ATSH) për investimin e Aleancës së Atlantikut të Veriut në Shqipëri, konkretisht në Kuçovë, ka thënë për ATSH-ën se, “NATO ka në plan të investojë 51 milion euro për të modernizuar bazën ajrore të Kuçovës në Shqipëri./

Nga Frank Shkreli/

Muaji i gushtit është zakonisht një periudhë, kur njerzit në përgjithsi përfshirë edhe ata të politikës shkojnë në pushime dhe si rrjedhim asgjë nuk ndodhë në politikë as në diplomaci. Mezi presim të na pushojnë edhe veshët nga grindjet dhe debatet skandaloze politike – është pra një periudhë letargjike, pasive dhe dembelizmi të theksuar për të gjithë. Pikërisht në këtë stinë të këtyre ditëve të vapës afrikane — që këtu në Amerikë i referohemi si “dog days of summer”, (ditët verore të qenit) megjithse nuk kanë të bëjnë aspak me qenët, por me pozicionimin e hyllit të quajtur Sirius karshi diellit, nga 24 korriku deri më 24 gusht – u përhap një lajm shumë i mirë për Shqipërinë dhe për Shqiptarët.

Fillimisht, Kryeministri i Shqipërisë, Z. Edi Rama qe ai i cili njoftoi, fundjavën që kaloi, se Këshilli i Atlantikut të Veriut ka miratuar vendimin për të ndërtuar në Shqipëri bazën e parë ajrore në Ballkanin Perëndimor. Me fondet e Aleancës së Atlantikut të Veriut dhe në partneritet me Qeverinë e Republikës së Shqipërisë, ka shkruar në faqen e tij elektronike Z. Rama, NATO do të investojë mbi 50 milion euro, vetëm për fazën e parë të projektit për modernizimin e bazës ajrore të Kuçovës. Ai ka njoftuar gjithashtu se me këtë projekt, i cili pritet të nisë punimet brenda këtij viti, Kuçova do të shërbejë si bazë mbështetëse për NATO-n, për furnizim ajror, mbështetje logjistike, mbështetje për policimin ajror, si dhe trainime dhe stërvitje të Aleancës. Kuçova do të shërbejë, njëkohësisht, edhe si bazë kombëtare për Forcën Ajrore Shqiptare dhe ky investim strategjik i NATO-s në Shqipëri, do të sjell një standart të ri për Forcat Shqiptare të Armatosura, ka theksuar Kryeministri Rama, duke dhënë lajmin e mirë për të gjithë. Disa ditë më vonë këtë lajm e vërtetoi edhe Krye-zëdhënësi i NATO-s, Piers Cazalet kur u pyet nga Agjencia Telegrafike Shqiptare (ATSH) për investimin e Aleancës së Atlantikut të Veriut në Shqipëri, konkretisht në Kuçovë, ka thënë për ATSH-ën se, “NATO ka në plan të investojë 51 milion euro për të modernizuar bazën ajrore të Kuçovës në Shqipëri. Paratë do të shkojnë drejt përmirësimit të infrastrukturës në bazë, përfshirë edhe depot e karburantit”, konfirmoi për agjencinë shqiptare të lajmeve, Krye-zëdhënsi i NATO-s, Z. Cazalet, duke shtuar më tej se, “Financimi është pjesë e Programit të Investimit të Sigurisë së NATO-s që mbulon projekte kryesore ndërtuese në vendet aleate me qëllim përmirësimin e sigurisë në hapësirën e NATO-s”. Shqiptarët kudo dhe pa marrë parasyshë prirjet e tyre politike, duhet ta përshëndesin këtë zhvillim të rëndësishëm për Shqipërinë dhe për shqiptarët kudo. Lajm më të mirë për ne nuk ka pasur ç’prej antarësimit të Shqipërisë në NATO, në vitin 2009. Janë disa gjëra që të gjithë shqiptarët duhet t’i përshendesin si ngjarje me rëndësi të interesit afatgjatë të kombit dhe të sigurisë së vendit. Vendimi i Aleancës Perëndimore të NATO-s për tëndërtuar në Shqipëri bazën e parë ajrore në Ballkanin Perëndimor, është një prej këtyre objektivave me rëndësi kombëtare, për të mos thënë historike.

Nuk ka rëndësi se në mandatin e cilit person ose cilës parti politike u realizua ky projekt. Rëndësi ka fakti se NATO ka zgjedhur Shqipërinë për një prani të tillë të saj në trojet shqiptare, për të ndërtuar një bazë të Aleancës më të fuqishme ushtarake që ka njohur ndonjë herë bota. Kjo ka shumë rëndësi! Për më tepër,i rëndësishëm është gjithashtu fakti që sipas Kryeministrit Rama, zyrtarët shqiptarë po diskutojnë me SHBA-në për të “Modernizuar edhe më tej kapacitetet ajrore të Shqipërisë”. Themi baza ajrore në Kuçovë të Shqipërisë është e NATO-s, por e vërteta është se pa miratimin e Shteteve të Bashkuara nuk do të merrej një vendim i tillë. Duhet të jetë e qartë tanimë se Shqipëria, Kosova dhe shqiptarët në përgjithsi nuk kanë aleat më të mirë strategjik se Shtetet e Bashkuara. Do të ishte mëkat që faktet dhe provat historike të miqësisë midis dy popujve tanë të mjegullohen, nga hera në herë, me sjellje e deklarata të pa përgjegjëshme flirtimesh të udhëheqësve shqiptarë me udhëheqës autokratë vendesh të cilat, historikisht, nuk ia duan të mirën kombit shqiptar. Mos luani me miqësinë amerikane të sprovuar, historikisht, por kultivoni këto marrëdhënie, sepse megjithse larg gjeografikisht, Shtetet e Bashkuara kanë qenë gjithëmonë afër shqiptarëve. Më pëlqen fakti se njoftimi për këtë lajm të mirë nuk u bë bujë nga Tirana zyrtare duke rrahur gjoksin siç është zakon në diskursin politik shqiptar për të marrë kredi se këtë e bëra unë ose ai tjetri. Kjo tregon pjekuri politike dhe një gjë e tillë është mirë për politikën rajonale dhe të jashtme por edhe për politikën e mbrendshme, që zakonisht suksese të tilla degjenerojnë në debate të ashpëra dhe retorika negative midis palëve, se kush e bëri i pari dhe kush kontriboi më shumë në realizimin e këtij apo atij suksesi të politikës së jashtme ose të mbrojtjes.

E vërteta është se të gjitha palët mund të marrin kredinë për këtë vendim të NATO-s me shumë rëndësi kombëtare për shqiptarët. Ishte Ministrja aktuale e Mbrojtjes, Olta Xhaçka e cila gjatë takimit të fundit me Sekretarin amerikan të Mbrojtjes James Mattis në Pentagon prillin e kaluar, e cila bëri thirrje për një prani ushtarake të Shteteve të Bashkuara ose NATO-s në Shqipëri. Ajo u shpreh me atë rast se Shqipëria kishte paraqitur disa ide për të vënë në dispozicion baza tokësore, ajrore dhe detare por edhe aftësi të tjera, qoftë në mënyrë dypalëshe me SHBA ose në suazën e NATO-s. Mirëpo, sa për një përspektivë sado pak të vogël historike, duhet thënë se ideja e një baze amerikane në tokën shqiptare nuk është një ide e re. Në të vërtetë, zanafillën e ka në fillim të viteve 1990 menjëherë pas shembjes së komunizmit. Ka qenë ish-Ministri i Mbrojtjes së Shqipërisë, Safet Xhulali, i cili në një takim në Pentagon në fillim të viteve 1990-ta, (ku kam qenë prezent) hodhi idenë e një baze amerikane në Shqipëri. Jo, NATO-s, pasi Shqipëria atëherë nuk ishte në NATO, por për një bazë ushtarake amerikane. Duke marrë parasyshë gjëndjen e atëhershme në Shqipëri, në atë kohë, mu duk se propozimi të ndjerit Xhulali ishte një propozim pak si i nxituar, por gjithsesi ishte largpamës. Fatkeqsisht, punët shkuan si shkuan në Shqipëri duke kulmuar më në fund në ngjarjet tragjike të vitit të zi 1997, e pastaj lufta në ish-Jugosllavi e në Kosovë. Por më mirë vonë se kurrë. Duhet durim për gjëra të mira ka thënë i moçmi. “Durimi dhe këmbëngulja kanë një efekt magjik para të cilave vështirsitë dhe pengesat zhduken me kohë”, ka thënë dikur Presidienti i 6-të i Shteteve të Bashkuara, John Quincy Adams.

Prandaj, të dy palët politike në Shqipëri meritojnë kredinë për durimin dhe këmbënguljen e tyre gjatë këtyre tre dekadave në lidhje me praninë ushtarake amerikane ose të NATO-s, në trojet shqiptare. Kjo duket se, së bashku me antarësimin e Shqipërisë në NATO, të ketë qenë një prej çështjeve që të dy palët politike shqiptare, shpesh antagoniste në marrdhëniet e tyre për shumë çështje, sidomos përsa i përket politikës së mbrendshme, të kenë qenë dakort që Shtetet e Bashkuara ose NATO-ja duhej të vendosnin një prani përmanente ushtarake në Shqipëri. Ja, më në fund duket dhe shpresojmë sinqerisht se kjo edhe po ndodhë me njoftimin e vendimit të fundit të NATO-s për të ndërtuar në Shqipëri, bazën e parë ajrore në Ballkanin Perëndimor.

Si përfundim i këtij njoftimi, sot jam me më shumë shpresë se Shqipëria do të bëhet. Vendimi i Shteteve të Bashkuara dhe NATO-s për të ndërtuar një bazë ushtarake në Kuçovë është pa dyshim një njohje nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës për angazhimin dhe kontributin e Tiranës në NATO dhe si një vend aleat i besueshëm. Shqipëria e ka treguar këtë besueshmëri dhe besnikëri në tre dekadat e kaluara dhe gjatë mandateve të qeverive demokrate dhe socialiste, pa përjashtim. Kjo është një njohje e merituar nga NATO-ja, falë edhe profesionalizmit të forcave ushtarake shqiptare, pjesëmarrëse në misione të ndryshme të Aleancës së Atlantikut të Veriut. Për suksese të mëtejshme në politikën e jashtme dhe të mbrendshme, tani pritet prej klasës politike shqiptare që të përmirësohet atmosfera politike mbrenda vendit: të përmirësohet diskursi politik dhe të vendoset një dialog i mirëfilltë për objektivat madhore të interesit kombëtar midis palëve, ashtu siç i ka hije një vendi anëtar të NATO-s. Luftoni deri në fund korrupcionin, vendosni drejtësinë, pastroni politikën. Shqipëria mund të bëhet!

Sekretari Amerikan i Mbrojtjes, John Mathis dhe Ministrja e Mbrojtjes e Shqipërisë, Olta Xhaçka gjatë takimit të fundit në Pentagon prillin e kaluar

Kosovë-Me vatranë nga SHBA, në Ekspozitën për Rugovën

August 8, 2018 by dgreca

-Në ekspozitë, fotografi e dokumente edhe nga udhëtimet e takimet e Presidentit Historik të Kosovës, Ibrahim Rugova në Shtetet e Bashkuara të Amerikës/

-Si në një udhëtim nëpër kohë e histori, në ekspozitën “Kontributi i Presidentit Historik Dr. Ibrahim Rugova në Shtetformimin e Kosovës” në Muzeun e Kosovës në Prishtinë, me vizitorë edhe nga mërgata shqiptare, si gjithë verës edhe gjatë javës, kur këtu erdhën nga Nju Jorku edhe vatranë – Marjan Cubi, anëtar i Kryesisë së Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës VATRA, bashkë me bashkëshorten Dila/

SPECIALE-Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë Behlul JASHARI

PRISHTINË, 5 Gusht 2018/ Në kryeqytetin e shtetit të dytë të shqiptarëve Muzeu i Kosovës është i hapur edhe këtë të diele të parë të gushtit 2018, me vizitorë edhe nga mërgata shqiptare, si gjithë verës e edhe gjatë javës, kur këtu erdhën nga Nju Jorku edhe vatranë – bashkë me bashkëshorten Dila erdhi Marjan Cubi, anëtar i Kryesisë së Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës VATRA, njëherësh arkëtar si dhe kryetar i Komisionit për mbledhjen fondeve për ndërtimin e Katedrales Shën Nënë Tereza në Prishtinë.
Erdhën, pasi më parë ishin në Katedrale, ku Kisha Katolike në Kosovë organizoi në 1 Gusht Ditën e Diasporës dhe u mirëpritën nga Ipeshkvi i Kosovës, Imzot Dodë Gjergji, i cili i priu Meshës solemne në bashkëmeshim me meshtarët dhe misionarët që shërbejnë në diasporën shqiptare, si edhe nga Vikari Gjaneral, Mons. Lush Gjergji dhe të gjithë.
Për vatranët e ardhur nga SHBA Marjan e Dila Cubin kishte plot mirëpritje edhe në Muzeun e Kosovës, nga drejtori Skënder Boshtrakaj dhe nga të gjithë, poashtu.
“Kontributi i Presidentit Historik Dr. Ibrahim Rugova në Shtetformimin e Kosovës”, është ekspozita historike që u hap në 24 maj 2018, në Muzeun e Kosovës në Prishtinë dhe vazhdon të e hapur gjatë gjithë verës, deri në muajin shtator, që të kenë mundësinë ta shohin edhe bashkëatdhetarët – shqiptarët që vijnë në atdhe, në tokat shqiptare nga gjithë bota.
Në Kosovë 24 maji, me simbolikë shtetformuese, shënohet si Dita e Presidentit të Republikës së Kosovës, pas zgjedhjes në këtë ditë – në 24 Maj 1992, në të parën herë, të Presidentit historik Dr. Ibrahim Rugova.
Me Marjan Cubin, që në Shtetet e Bashkuara të Amerikës është për shumë vite veprimtar për çështjen shqiptare, për lirinë e pavarësinë e Kosovës, bëhemi edhe ciceronë derisa e shikojmë ekspozitën në Muze për Presidentin historik Rugova, të cilin ai e shumë shqiptarë të tjerë, vatranë, e kanë pritur e përcjellë shumë herë në SHBA e unë në Kosovë e kam intervistuar ekskluzivisht dhe pyetur edhe në shumë konferenca shtypi e takuar edhe na raste tjera.
Dhe, derisa në ekspozitë shikojmë dokumente e foto dëshmi kohe, kujtojmë:
Para 26 viteve, në mbledhjen 2 majit 1992 Kuvendi kosovar shpalli për datën 24 Maj 1992 zgjedhjet e para shumëpartiake, në të cilat partitë politike angazhoheshin jo për rivalitete mes tyre, por të gjitha së bashku për vendosjen e pushtetit të Kosovës në Kosovë, të lirisë, pavarësisë e demokracisë, në vend të pushtetit të Serbisë, të okupimit e imponimit.
Lidhja Demokratike e Kosovës paraqiti kandidaturën e Dr.Ibrahim Rugovës për President të Kosovës dhe ai u përkrah edhe nga partitë e tjera politike dhe u votua unanimisht.
Zgjedhjet për Presidentin e Kosovës janë mbajtur në Kosovë dhe jashtë saj, në vendet ku kishte shqiptarë nga Kosova.
Raporti i Komisionit Qendror për Zgjedhjet në Kosovë konstatonte edhe se, “nga së paku 130 vende për Parlament, 100 janë zgjedhur përmes votimit të drejtpërdrejtë, pra, në bazë të sistemit të shumicës, ndërsa 30 vende janë zgjedhur përmes sistemit proporcional”.
Regjistrin zgjedhor të Kosovës e përbënin 853.432 votues, prej të cilëve 762.257 kanë dalë në vendvotime, pra 89.32 përqind të votuesve të regjistruar.
Zgjedhjet në Kosovë u mbikëqyrën nga 8 grupe vëzhguesish nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe nga shtetet evropiane. Këto zgjedhje i përcollën 82 ekipe gazetarësh apo të agjencive të lajmeve nga mbarë bota.
Vlerësimet e vëzhduesve dhe gazetarëve nga bota ishin se zgjedhjet ishin të mira, të rregullta dhe fer, por të zhvilluara në kushte të jashtëzakonshme okupimi.
Të gjitha këto i kam raportuar nga 24 maji 1992, kur nisa raportimet për Agjencinë Shtetërore Zyrtare të Lajmeve të Shqipërisë, me lidhje telexi, e vetmja e mundëshme atëherë nga Prishtina në Tiranë, për zgjedhjet e para pluraliste kosovare. Raportimet i bëja nga zyra e telexit në Pallatin e Shtypit Rilindja – ambientet e gazetës së rezistencës “Bujku”, të vetmes së përditshme shqipe kosovare në atë kohë, me orientim e përcaktim të fuqishëm demokratik perëndimor euroatlantik e pjesë e lëvizjes e luftës për liri e pavarësi, themelues-kryeredaktor i parë i së cilës isha, e që kishte nisë të dalë nga 18 janari 1991 dhe sfidonte ndalimin e gazetës tradicionale të Kosovës Rilindja dhunshëm me ndërhyrje policore nga regjimi okupues i Beogradit. Që atëherë edhe themeluam bashkëpunimet e para të mediave Shqipëri-Kosovë, me marrje nga Tirana të shkrimeve të Agjencisë Shtetërore të Lajmeve dhe botimin e tyre në gazetën e vetme të përditshme shqiptare në Prishtinë.
Zgjedhjet e para pluraliste, presidenciale e parlamentare, të lëvizjes për liri e pavarësi, në rrethana të rënda okupimi e shtetrrethimi nga regjimi i dhunës serbe, të mbajtura në 24 maj 1992, ishin zgjedhje të rezistencës gjithëpopullore kosovare të shqiptarëve që krijuan një rend demokratik dhe forcuan institucionalisht Republikën e shpallur të Kosovës në zhvillime historike, që pasonin Deklaratën e Pavarësisë të 2 Korrikut e Kushtetutën e 7 Shtatorit 1990, si dhe Referendumin e 26 deri 30 shtatorit 1991, në të cilin për shtet sovran dhe të pavarur u deklaruan 99,87 përqind e qytetarëve pjesëmarrës masivisht në votim – 87,01 përqind.
Presidenti historik i Kosovës, Ibrahim Rugova, në intervistën ekskluzive, të parën të një presidenti kosovar dhënë Agjencisë Shtetërore Zyrtare të Lajmeve të Shqipërisë para 24 viteve, të cilën e cilësonte edhe si një hap në politikën globale të shqiptarëve, si edhe vazhdimisht, falenderonte dhe vlerësonte për informimin nga Kosova e për Kosovën.
“Falënderoj Agjencinë Telegrafike Shqiptare për informimin nga Kosova e për Kosovën. Edhe kjo që pata rastin të bisedoj për këtë agjenci, që reprezenton Shqipërinë dhe çështjen shqiptare, është një hap në politikën globale, në integrimet shqiptare. Edhe ne bëjmë përpjekje që këtu në Kosovë përmes Qendrës sonë për Informim të kemi një agjenci të vogël, e cila raporton për situatën e përditshme në Kosovë. Duhet një bashkëpunim midis këtyre dy institucioneve dhe institucioneve të tjera në Kosovë dhe në Shqipëri”, theksonte Presidenti i Kosovës, Ibrahim Rugova në intervistën ekskluzive derisa bisedonim gjatë ditën e enjte të 22 shtatorit 1994, në zyrën e tij, ku sot është muzeu – Shtëpia e Pavarësisë së Kosovës Dr. Ibrahim Rugova.
Ishte vit i kohëve të rënda të okupimit e dhunës kundër shqiptarëve të Kosovës. “Një represion masiv në Kosovë ka rritur tensionet politike këtu dhe në rajon, ndaj është e domosdoshme prania ndërkombëtare”, e përshkruante situatën dhe e kërkonte zgjidhjen Presidenti Rugova, në intervistën ku fliste edhe për “lidhjet konfederale apo bashkimin me Shqipërinë” të Republikës së Kosovës, si dhe për një “politikë globale që sa më parë të bjerë muri mes shqiptarëve”.
Ajo intervistë e parë e një presidenti të Kosovës – Rugovës dhënë Agjencisë Shtetërore Zyrtare të Lajmeve të Shqipërisë është botuar në shumë media shqiptare e në botë, e edhe në Kosovë në gazetën e asaj kohe “Bujku”, ballina e faqe të tjera të së cilës janë të ekspozura te “Shtypi i kohës”, pjesë e ekspozitës “Kontributi i Presidentit Historik Dr. Ibrahim Rugova në Shtetformimin e Kosovës”.
Kosovarët votuan 99,87 për qind për Kosovën shtet Sovran dhe i Pavarur në Referendumin e mbajtur nga 26 deri në 30 Shtator 1991, konstatonte Komisioni Qendror për Zbatimin e Referendumit në raportin e tij të botuar në ballinën e gazetës “Bujku”, në numrin e 4 tetorit 1991.
Me kryetitullin “Mbi 99 për qind të votuesve për Sovranitetin Shtetëror të Kosovës”, me mbititullin “Kumtesë e Komisionit Qendror për Zbatimin e Referendumit të Kuvendit të Republikës së Kosovës” dhe me nëntitullin “Prej më se 1 milion votuesve kanë dalë në votime mbi 870 mijë veta ose rreth 85 për qind e numrit të pëgjithshem të qytetarëve me të drejtë vote. Pjesëmarrja e serbëve dhe e malazezve në referendum ishte simbolike”, gazetën e rezistencës shqiptare në Kosovë “Bujku” e lexojmë në ekpozitë…
Aty pranë lexojmë edhe ballinën e gazetës Rilindja të 3 Korrikut 1990 për ngjarjen e madhe të 2 Korrikut historik 1990, kur në shtetrrethim dhe para snajperëve serbë, Kosova me Deklaratën Kushtetuese të Kuvendit të saj shpallte pavarësinë, e cila atëherë nuk u njoh ndërkombëtarisht, megjithatë ishte dhe njihej si deklarim i fuqishëm i vullnetit kombëtar, politik e demokratik.
Edhe në një film dokumentar të shfaqur në seancën solemne të Kuvenditë të Kosovës në 25 vjetorin e Deklaratës Kushtetuese shihej gazeta Rilindja në duart e delegatëve, në mbledhjen para dyerëve të mbyllura të Kuvendit të Kosovës.
Rilindja ishte me delegatët e Kuvendit të Kosovës në ngjarjen historike për të cilën raportoi gjerësisht me ekip gazetarësh e fotoreporterësh dhe kishte edhe redaksionalin tim me titull “Fillim i së nesërmes”, të botuar në ballinë në 3 korrik 1990, ku theksoja se, “Deklarata Kushtetuese e delegatëve të Kuvendit të Kosovës është deklarim i popullit për barazi e subjektivitet të plotë të Kosovës e të shqiptarëve… është fitore e akt historik i shprehjes së vullnetit gjithëpopullor demokratik, është fillimi i fundit të pabarazisë e padrejtësive…Kosova e re, ajo me rregullim kushtetues sipas Deklaratës të sapo aprovuar do të jetë një djep kombëtar dhe i bashkëjetesës për të gjithë, i të drejtave të plota…”
Presidenti historik i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova në një intervistë të botuar në 15 prill 1990 në revistën “Fjala” në Prishtinë, duke komentuar debatet që zhvillohen në atë kohë thoshte: “Ne si Lidhje Demokratike e Kosovës pak më vonë do të dalim me një Deklaratë Kushtetuese që do të inkuadrohemi në këto debate për Kushtetutën e re”, duke paralajmëruar në këtë mënyrë Deklaratën e njohur Kushtetuese për Pavarësi, të 2 Korrikut 1990, të Kuvendit të Kosovës.
Pak më vonë Presidenti historik Rugova do të deklarojë se, “pa shqiptarët si subjekt i barabartë politik nuk mund të ekzistojë as federata dhe as konfederata jugosllave” (“Hrvatski rubikon”, qershor Zagreb-Kroaci).
Rugova si kryetar i Lidhjes Demokratike të Kosovës, e cila tashmë tubonte rreth 700 mijë anëtarë, përshëndet dhe mbështet i pari Deklaratën e 2 Korrikut 1990, duke e quajtur një dokument historik dhe Deklaratë për Pavarësinë…
Më herët, në vitin 1989, në kremtimin e serbëve të 600-vjetorit të Betejës së Kosovës, të cilën e kishin humbur, Rugova e quante provokim për shqiptarët. “Është thjesht një festë shoviniste serbe”, deklaronte ai.
Dy ditë para se në atë “festë” në vendin e Betejës së Kosovës – në Gazimestan afër Prishtinës të vinin rreth një milionë serbë dhe tërë krerët e atëherë Jugosllavisë dhe Serbisë, Ibrahim Rugova do t’i deklarojë gazetës së njohur gjermane “Shpigel” më 26 qershor:
“Nëse Serbia përpiqet për të shtypë identitetin tonë kombëtar, atëherë do të ketë një kryengritje. Unë vetëm mund t’i paralajmëroj serbët: edhe ata janë një populli i vogël. Në të kaluarën sa herë që një popull i vogël është përpjekur të luajë rolin e një fuqie në Ballkan, kjo ka përfunduar me tragjedinë e tij”. Pas kësaj deklarate Rugova kërcënohet seriozisht nga pushteti.
Në ditën e kremtimit të Betejës së Kosovës, ku kishte folur lideri serb Milosheviç, që u bë i njohur si kasapi Ballkanit, i cili më vonë përfundoi në Gjykatën Ndërkombëtare për Krime Lufte në Hagë, Rugova në banesën e tij i jep intervistë gazetarit të “Zëri të Amerikës” që kishte përcjellë manifestimin e serbëve, në të cilën denoncon kremtimin si shovinist dhe antishqiptar.
Dhe, në atë kohë, në muret e hyrjes së ndërtesës ku banonte Rugova serbët kishin shkruar një parullë shoviniste e makabër, në gjuhën e tyre serbe, që përkthyer shqip thoshte: “Vetëm shqiptari i vdekur është shqiptar i mirë”…
Dhe, derisa shikojmë dokumente e foto të ekspozitës për Presidentin historik të Kosovës, Marjan Cubi kujton edhe se po në vitin 1989, Dr. Ibrahim Rugova në vjeshtë për herë të parë shkon në Nju Jork, ku merr pjesë dhe flet në një tubim kushtuar 300-vjetorit të vdekjes së shkrimtarit të tij të dashur Pjetër Bogdani.
Në ekspozitë, ndalemi gjatë para fotove me Shenjëtëreshën Shqiptare Nënë Terezën, me Presidentin Amerikan Bill Clinton e personalitete të SHBA e të Botës…
Rrugës për në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, Presidenti historik i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova, ka takuar të Lumen Nënë Tereza, nobelisten-nënën tipike shqiptare, që është edhe e gjithë botës, siç është shprehur ai.
Ishte viti 1995, kur në 7 dhjetor Presidenti i Republikës së Kosovës, Ibrahim Rugova, takohet me Nobelisten Shqiptare Nënë Terezen. “Do të lutem për popullin e Kosovës”, tha Nëna Tereze gjatë këtij takimi me Presidentin Rugova. Takimi u zhvillua në Aeroportin e Romës, gjatë rrugës së Presidenti Rugova për në Uashington.
Presidenti historik i Kosovës, Dr. Ibrahim Rugova, pas takimit me Nobelisten Shqiptare Nëna Terezë në Aeroportin e Romës, të nesërmen, në 8 dhjetor mbërrin në Uashington dhe takohet me Sekretarin Amerikan të Shtetit Uoren Kristofer, për herë të dytë brenda vitit 1995, pas takimit të parë në 22 qershor, kur po ashtu, takohet me liderin e shumicës në Senatin Amerikan, Robert Dol.
Në rrugëtimin drejt lirisë e pavarësisë së Kosovës, Presidenti historik Rugova kishte udhëtime të shpeshta drejt Uashingtonit, ku në vitin 1994, në 4 shkurt, kishte takuar Presidentin e SHBA-ve, Bill Clinton. Takimi u zhvillua në hotelin “Hilton” të Uashingtonit, para fillimit të Lutjes kombëtare të mëngjesit, që organizohet për çdo vit në kryeqytetin amerikan.
Presidenti Amerikan Clinton, Nënpresidenti Al Gore e personalitete të tjera ndërkombëtare, prezentuan sfidat aktuale dhe ftuan për çaste të prehjes shpirtërore, udhëheqje morale dhe paqësore të politikës botërore.
Pas kthimit në Prishtinë në 14 shkurt 1994, Presidenti Rugova theksonte: “Vlerësoj shumë të rëndësishëm dhe të dobishëm takimin me Presidentin Amerikan Clinton, i cili shfaqi shqetësime për gjendjen në Kosovë dhe vlerësoi lart politikën tonë për zgjidhjen e çështjes së Kosovës me mjete politike e në rrugë paqësore”. Clinton dhe Al Gor përsëritën qëndrimin se SHBA-të nuk do të lejojnë zgjerimin e konfliktit në Kosovë.
“Unë e kam takuar Presidentin Rugova dhe jam admirues i flakët i tij si dhe i hapave të rëndësishëm që populli i Kosovës i ka bërë për zvogëlimin e mundësive të përhapjes së një dhune me përmasa të gjera. Ne po e vëzhgojmë situatën për së afërmi atje. Për të penguar konfliktin në rajon ne kemi dërguar trupat tona në Maqedoni”, deklaronte Nënpresidenti Amerikan Al Gore në 27 prill 1994.
Edhe në vitin 1998, në 29 maj, më pak se një vit para ndërhyrjes së NATO-s në Kosovë në 24 mars 1999, Presidenti historik i Kosovës, Ibrahim Rugova në Uashington ishte takuar me Presidentin Amerikan Bill Clinton. Pas takimit Rugova deklaron: “Ne ritheksuam se zgjidhja më e mirë për Kosovën do të ishte shteti i pavarur”. Ndërsa, Clinton thotë se Kosova është një nga shqetësimet amerikane dhe se SHBA-të do të intensifikojnë angazhimin për zgjidhjen e çështjes së Kosovës në kuadër të Grupit të Kontaktit dhe të NATO-s.
Personalite të larta nga e gjithë bota, sa herë që vijnë në Kosovën e lirë e të pavarur kujtojnë me vlerësimet më të larta Presidentin historik Rugova.
Presidenti amerikan Bill Clinton, në 1 nëntor 2009, në fjalën e tij në Kuvendin e Kosovës, por edhe në sheshin me emrin e shtatoren e tij në Prishtinë, ka përkujtuar Presidentin e Kosovës, Ibrahim Rugova dhe një gurë kristali të cilin ai ia kishte dhuruar gjatë takimit.
“Ai gurë kristal të cilin ma dha Rugova i është dhuruar një universiteti, por për një kohë ai ishte i njohur edhe në SHBA me emrin ‘Guri i Rugovës’”, ka thënë Presidenti amerikan Clinton.
Ai ka treguar se është rritur në një vend që ka gjeologji të ngjashme me Kosovën, në Arkanzas. “Atëherë, ai (Rugova), më tha se duhet të na ndihmosh”, ka përkujtuar ish-Presidenti i SHBA-ve Bill Clinton.
Në mbrëmjen e 24 marsit 1999, kur ndodhi ndërhyrja shpëtimtare e NATO-s me bombardimin e caqeve të forcave kriminale serbe, në terrin e natës dhe të okupimit të egër, drita e shpërthimeve të goditjeve nga qielli të aviacionit të forcës më të madhe planetare shihej si një shpresë e besim për të ardhmen e ëndërrave për lirinë e paqen derisa në Kosovë kishte marrë përmasa gjenocidi terrori i spastrimit etnik kundër shqiptarëve.
“Tani, bindja jonë e fortë për gjithçka që po ndodhë në Kosovë është e vetmja shpresë e popullit të Kosovës”, theksone në atë ditë e orë historike Presidenti i SHBA-ve, Bill Clinton, derisa nga Shtëpia e Bardhë i drejtohej kombit amerikan, duke folur për zhvillimet tragjike në Kosovë dhe ndërhyrjen shpëtimtare të NATO-s.
Presidenti Amerikan Clinton me rastin e shuarjes në 21 janar 2006 të Presidentit historik të Kosovës Rugova shprehej: “Kam pasur nder ta mbështes luftën e tij për paqe dhe liri”…
Këto ngjarje nëpër kohë që i përkujton ekspozita në Muzeun e Kosovës i kemi kujtuar edhe gjatë vizitës në 16 gusht 2016 në Shtëpinë e Pavarësisë së Kosovës Dr. Ibrahim Rugova në Prishtinë të delegacionit të Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës Vatra, kryesuar nga zv/kryetari Agim Rexhaj, ku ishin edhe Laura Rexhaj, Marjan Cubi – arkëtar i Vatrës, Dila Cubi, Fran Marku, Mhill Gjuraj, Pashk Maksuti, Mëhill Velaj, e pastaj edhe derisa në ëmbëltoren e afërt ku pinte kafe Presidenti historik Rugova pinim kafe edhe ne…Vatranët Presidentin Rugova e kanë pritur e shoqëruar në të gjitha vizitat në SHBA…
Është një rrugë e gjatë dhe me shumë sakrifica e kontribute derisa Kosova dhe shqiptarët kanë arritur këtu ku janë: Kosova është e lirë 19 vite, nga 12 Qershori 1999, kur nisën të hyjnë forcat shpëtimtare paqeruajtëse të NATO-s. Pavarësia e Kosovës, e shpallur para 10 viteve, në 17 Shkurt 2008, është njohur deri tani nga 116 shtete të botës anëtare të OKB-së. SHBA-të e kanë njohur pavarësinë e Kosovës që në ditën e parë pas shpalljes. Nga vendet fqinje pavarësinë e Kosovës nuk e ka njohur ende vetëm Serbia, ndërkohë që në Bruksel vijon dialogu për normalizim marrëdhëniesh, ndërmjetësuar nga BE e mbështetur nga SHBA….
Që prej 22 vitesh, SHBA-të janë vendi i parë nga gjithë bota me prani diplomatike në Kosovë. Në vitin 1996, në 12 janar, Presidenti historik Ibrahim Rugova përshëndeste paralajmërimin e atëherë Ndihmës-Sekretarit të Shtetit të SHBA, Riçard Hollbruk, për hapjen e një Zyre Amerikane në kryeqytetin e Kosovës, në Prishtinë. “Ky është një moment i rëndësishëm në marrëdhëniet e shkëlqyera midis SHBA dhe Kosovës, dhe tregon kujdesin e vazhdueshëm amerikan për gjendjen në Kosovë dhe çështjen e Kosovës”, theksonte Rugova dhe shfaqëte shpresën se edhe vende të tjera, nga Evropa, do të hapnin zyra të tilla në Kosovë.
Hapja e Zyrës Amerikane në Prishtinë u bë nga Nënsekretari Amerikan i Shtetit, Xhon Kornblum, në një ditë historike – në 6 qershor 1996.
Fillimisht, Zyrtari i USIA-as (Agjencia Informative Amerikane), Majkëll Mekllellën (Michael McClellan) në 22 maj 1996 ka mbërritur në Prishtinë për të udhëhequr punët në hapjen e Zyrës së këtij shërbimi.
Hapja e përfaqësisë amerikane në kryeqytetin e Kosovës ishte festë për kosovarët dhe u përjetua si një moment shumë i rëndësishëm dhe historik për të ardhmen, raportoja atëherë.
Pas përfundimit të luftës, në Kosovën e lirë, Zyra e SHBA-ve në Prishtinë (USOP) rifilloi të punojë në shtator të vitit 1999.
USOP përfaqësonte Departamentin e Shtetit të SHBA-së, Agjencinë për Zhvillim Ndërkombëtar të SHBA-së (USAID), Departamentin për Drejtësi dhe Departamentin për Mbrojtje.
Më pak se dy muaj pas shpalljes së Pavarësisë, para 10 viteve, Zyra e SHBA-së në Prishtinë u bë Ambasadë në 8 prill 2008, ndërsa, po atë vit historik, në 18 korrik, Tina Kaidanoë është betuar si ambasadore e parë Amerikane për Republikën e Kosovës.
Pak ditë pasi u konfirmua nga Departamenti Amerikan i Shtetit si ambasadore Kaidanoë solli letrat kredenciale të emërimit e pritur në takim në 25 korrik 2008 atëherë nga Presidenti i Kosovës Fatmir Sejdiu, i cili pasoi Presidentin historik Rugova – të kohës së paraluftës, luftës e pasluftës, në liri e drejt pavarësisë.
Në 1 korrik 2009 Prishtina ndau 5 hektarë truall për ndërtimin e objektit të ri të ambasadës së SHBA-ve në Kosovë, ndërsa në 5 maj 2015 u zhvillua ceremonia e përurimit të fillimit të ndërtimit që ende vazhdon.Në Muzeun e Kosovës Marjan Cubi edhe ka shkruar në një faqe në Librin e Ekspozitës, duke shprehur e theksuar përshtypjet më të bukura e kujtimet e shumëta nga takimet me Kryetarin Historik dhe Legjendar Dr. Ibrahim Rugova, kur shkonte në SHBA…
Si nga një udhëtim nëpër kohë e histori dalim nga ekspozita “Kontributi i Presidentit Historik Dr. Ibrahim Rugova në Shtetformimin e Kosovës” që vijon të jetë e hapur në Muzeun e Kosovës, ku shohim në katin tjetër edhe ekspozitën arkeoloigjike duke na u bërë ciceron edhe historiani Arben Arifi, një i njohur i Marjan Cubit, me të cilin fillimisht u takuam në Katedralen Nëna Terezë, e më pas para se të nisen bashkë drejt Klinës e Gjakovës pinim kafe e kuvendonim në një një nga restorantet tradicionale shqiptare në Prishtinë…

Kosovo’s Partition is a Dangerous Solution

August 8, 2018 by dgreca

Partition of Kosovo or adjusting borders between Kosovo and Serbia would destabilise the region and potentially spark violence, argues a former adviser to the US State Department./

By David L. Phillips/

Partition would herald the demise of Kosovo as a multi-ethnic society, and mark the failure of the EU-facilitated dialogue between Kosovo and Serbia aimed at mutual recognition within Kosovo’s current frontiers.
Partition is not a new idea. It was first raised in the mid-1990s by writer and politician Dobrica Cosic, the so-called ‘Godfather of Serbian nationalism’, and others at the Serbian Academy of Arts and Sciences.
Germany’s ambassador Wolfgang Ischinger discussed partition in the summer of 2007, when UN-tasked negotiators from the US, EU and Russia, known as the ‘Troika’, tried unsuccessfully to broker a deal between Serbia and Kosovo.
Last year, Serbian Deputy Prime Minister and Foreign Minister Ivica Dacic argued that “everyone needs a lasting solution of the Serbian-Albanian conflict, which can be reached only through an agreement… where everyone will win something and lose something”.
Dacic and Prime Minister Ana Brnabic recently discussed partition with US presidential adviser Jared Kushner. After the meeting, Dacic pronounced: “All cards are on the table.”
Evaluating partition starts with a clear understanding of what Serbia wants.
Dacic proposes that Serbia would give up its claim to all of Kosovo in exchange for lands north of the Ibar River. Serbian enclaves in other parts of Kosovo would have autonomy and exercise executive powers. The Serbian Orthodox monastery of Visoki Decani and other Orthodox monasteries in Kosovo would gain special protected status.
Serbia wants financial compensation for properties it claims in Kosovo, including industrial and energy facilities. Serbia would resettle Serbia refugees currently residing in Serbia proper to lands it gains through partition.
The proposal for partition gives rise to many questions.
Is the ruling Serbian Progressive Party prepared to amend Serbia’s constitution to recognise Kosovo? Will Serbia abandon its efforts to obstruct countries from recognising Kosovo, as well as Kosovo’s membership in multilateral institutions? Is the European Commission prepared to start negotiations with Kosovo over its EU membership?
What actions are foreseen from EU non-recognisers – Spain, Greece, Cyprus, Romania and Slovakia? Would a deal on partition automatically trigger their recognition of Kosovo?
Membership in the UN must also be part of the package. However, acquiescence from Russia or China is far from guaranteed.
Demarcation is a stumbling block. Exchanging lands north of the Ibar River for ethnically Albanian lands in Serbia such as Presevo, Medvedja and Bujanovac is a complicated procedure. Would the swap be symmetrical or based on estimated value of the territories concerned?
Population transfers would be messy. What would happen to ethnic Albanians currently residing north of the Ibar River? Would they remain or would there be a managed process for their migration and compensation?
Would Kosovo Serbs in the south have the option of immigrating to lands north of the Ibar River? What mechanism would be established to manage population flows?
What would happen to the existing agreement for an Association of Serb Municipalities, one of the agreements between Belgrade and Pristina, intended to provide some enhanced powers to Kosovo’s Serbs? Would Belgrade still seek an Association of Serb Municipalities for Serb communities in south Kosovo?
Compensation is also tricky. A Property Compensation Commission would be required to review titles, determine ownership, determine the value of properties, and arrange compensation.
Ownership of the Trepca Mines, an important mining and metallurgical complex in northern Kosovo which both Belgrade and Pristina claim, is another issue. The mines are currently split along ethnic lines, with Serbs running parts that lie in the Serb-controlled north of Kosovo and Pristina running parts in the south.
Are the Trepca Mines rich in gold or largely depleted? Who would own the Trepca Mines? Would Trepca be placed into a trust for Kosovo? Who would be responsible for developing Trepca’s mineral resources, managing the trust, and distributing funds going forward?
Other natural resource issues would have to be addressed, such as the Gazivoda Lake, a large reservoir that supplies water and electricity to central Kosovo.
Partition would open wounds from the war. There are still thousands of missing persons. Victims demand accountability. How would a deal on partition address accountability?
Other ethnic partitions have led to violence and mass migration, for example the division of India into India and Pakistan. Partition could spark a new phase of ethnic conflict in Kosovo and the region, destabilising fragile multi-ethnic states.
Would the Republika Srpska in Bosnia seek to join Serbia? Would ethnic Albanians in Macedonia be next in line to unify Albanian territories?
Many people died to preserve the ideal of democratic, ethnically diverse states in the Western Balkans. Slobodan Milosevic’s goal was always to unify the Serbian nation and establish ‘Greater Serbia’. Partition of Kosovo would achieve at the negotiating table what Milosevic failed to achieve through ethnic cleansing.
Partition requires major symbolic and substantive concessions with political, economic and security ramifications. Transparency is critical. Partition cannot be negotiated behind closed doors.
Partition would be the defining event in Kosovo’s history. It requires debate in political circles and with civil society, as well as guarantees from the international community.

*David L. Phillips is Director of the Program on Peace-building and Rights at Columbia University’s Institute for the Study of Human Rights. He served as a Senior Adviser to the US Department of State under Presidents Clinton, Bush and Obama. Author of ‘Liberating Kosovo: Coercive Diplomacy and US Intervention’, Phillips worked closely with Ambassador Richard C. Holbrooke on Bosnia and Kosovo.