NGA ILLO FOTO/New York/
Tridhjetvjetshin e fundit te jetes , e kam ndare vendbanimin familjar , midis Tiranes dhe NY. Nuk mund te jeshe banor i Tiranes dhe te mos shkosh nje pjese te kohes ne klubet e shumta te ketij qyteti te madh .Bisedat ne kafene vertiten rreth jetes se perditeshme dhe te perspektives. Si ne Tirane dhe ne Ny , une bej pjese ne shtresat e ulta te shoqerise, klasifikuar nga te ardhurat financiare . Ky fakt eshte pozitiv , sepse perfaqesusit e klasave te larta , nuk dine t’i shkruajne dhembjet sociale . Po qe se ndonje person i vecante i kesaj shtrese, rreket t’i shkruaj , mbytet ne kordonet umbilikale , qe krijon vete klasa .
Cdo dite , qysh ne mengjes , kafet , restorantet dhe baret, ne Tirane jane plot me kliente . Tirana duket se pret mysafire c’do dite te vitit . Tryeza rri e shtruar. Kjo eshte e natyrshme , per specifiken e Tiranes dhe e qyteteve te medha te Shqiperise, perkatesisht dhe te Kosoves . Ne Tirane banon gjysma e pensionesteve, gjysma e familjeve emigrante, bizneset e medha, lidhjet nderkombetare. Te tere keto perbejne nje klientele ditore prej afersisht , por jo me pak se 300 mije vetash , duke futur ne kete numur politikanet po thuaj profesioniste , qe takojne elektoratin .
Ne kete banket spontan , kam qene i ndodhur ne vitet 2000-2002 , ne Tiranen e rendesishme shqiptare , duke qene pjese aktive e shoqerise te te gjitha ngjyrave . Nje shoku yne i tavolines se kohes , me aktivi dhe me i dituri , B. N, therriste me ze te larte : “Shqiperia dhe Tirana jane te pa baushme ! Tirana me mbyt , me pisllekun , me kulturen e komunikimit , me ajrin e ndotur , me varferine extreme , me pasigurine , me kjoskat dhe ndertimet pa leje me gjithcka , qe i duhet njeriut , per te jetuar normalisht . Kam bere gabim , qe i qendrova besnik nacjonalizmit te verber te familes me formim intelektual fallco . “
Ne , simbas botkuptimit , por me rezerva e kundershtonim B. Duke ruajtur te fshehur prapambendimin apsolut : Tirana eshte veshtire te behet ! keto mendime i rrezova tereisht , nga vizita , qe kreva ne Tirane , nga gjysma e Shtatorit – gjysmen e Tetorit 2014 , kur kisha 4 vite , pa shkelur ne Tirane dhe Europe .
Tirana , ka ndryshim rrenjesor , nga ai i vitit 2000 , per te cilen citova mikun tim shume te ditur , B. N. Tirna eshte Metropol i vertete , madje me shume se metropol . Eshte kopjim i metropoleve boterore , me pjeseza , ne nje te tere funksionale. A eshte vertete keshtu ?
Se pari madhesia . Se bashku mr komunat fqinje , me Kamzen , Bathoren dhe Voren , Tirana jo vetem tejkalon 1 Milion banore , por perben nje unitet territorial funksional dhe shume te natyrshem . Kaq duhet per te hyre ne grupin e metropoleve , klasifikuar nga OKB ja.
Shumica dermuse e rrugeve komerciale te Tiranes, llamburisin nga dritat dhe reklamat shumengjyreshe , dite – nate . Te merren syte nga rekllamat dhe nuk orientohesh sakte ne se je ne Athine , Zagreb apo Manhattan . Shkelqimi i dyqaneve dhe sherbimi , ne brendesi , befason c’do skeptik , qofte dhe me fanatiku . Ditet e fundit u rrezuan shume ndertime komerciale , qe ishin pa leje . Bisedova me pronaret fallco . Thoshin se i kane cfrytezuar 20 vite dhe ua kane pare hajrin . Prishja e objekteve te rikjoskezimit , ka filluar te shifet objktivisht edhe nga te demtuarit . Pronaret e objekteve pa leje dhe te kunderligjshme , jane viktima te pushtetarve te korruptuar , qe ligjin e kane konsideruar antiplumb , per te care perpara , drejt pasurimit galopant .Njerzit e thjeshte jane ndergjegjesuar per kete , prandaj e perkrahin masen e shkaterrimit rrenjesor , per objktet e pa ligjshme edhe kur jane me leje te dyshimte . Tirana vijon te permiresoi ndjeshem cilesine dhe higjenen e jetes . Rruget e brendshme te Tiranes jane zgjeruar ndjeshem si dhe shumica e trotuatrve, por jo pa probleme .
Ne te kaluaren e afert , ne Tirane nuk udhetoje dot nga xhepistet , qe te merrnin frymen . Fjalen e kam per xhepistet , se hajdutet e shumces , jane ne krye te detyres .
Nuk ka c’te kerkosh me mire , se sa eshte rregulluar sherbimi i transpoortit publik si urban dhe ai interurban , autobuze , te bollshem , komode dhe me mikroklime . Nuk te besohet se udhton brenda Tiranes , apo Romes . Nuk ka te shtyra dhe te bertitura . Me sa duket vete koha dhe gabimet i ndergjegjeson njerzit , per jeten e kulturuar ne komunitet.
Teatrot , kinemate , galerite dhe gjithe institucionet e artit , jane gjalleruar po thuaj ne nivelin e gjallerimit te jetes se nates .
Ne takimin e pare , me rruget e Tiranes , vizitori ve re rritjen e nivelit te komunikimit qytetar . I degjon shpesh , madje dhe nga te rinjte , shprehjet : faleminderit , me fal, madje dhe te lutem . Eshte plotesisht e mundur , deri sa ndeshesh me dallandyshet e demokracise fuksionale , vajzat police . Vajzat police jane krijesa te bukura dhe te brishta , jo vetem fizikisht , por dhe praktikisht , kur mendn se bukuria femnore , eshte armatosur , per te te ruajtur nga keqbersit dhe evenimentet e rrezikshme te pa parashikuara . I do me gjith shpirt vajzat police . Ndjehesh mire kur shef kete fenomen teresisht emancipus shoqeror .
Nje prej vajzave police e shof qe dialogon me nje zonje , qe terheq, me zinxhir te praruar , nje kone . Zonja kryeqytetase e lyer dhe e ngjyer . Zonja e rende nuk denjon te uli mesin , per te pastruar trotuarin, qe ndot qeni i saj .
Trotuaret e Tiranes jane tendotur nga jashtqitjet e qenve te lluksit dhe nga prezenca e qenve rrugace , qe rrastesisht nuk do arrish te te gervishin . Nje gjendje e pa tolerushme , vecanerisht, nga edukata minimale e zonjave te koneve . Jane kontravajtvje , qe burojne nga injoranca totale e nje klase te pasuruar brutalisht , qe bashkebanoret ju ngjajne si miza fluturake .
E kam ndjekur me vemendje pyllezimin e brendshem te Tiranes . Madje kam shkruar per te . Ne vitin 2000 , pyllezimi dekorativ quhej ai , qe kishte teperuar nga tragjedia kombetare e 1997 /98 . Atbote takova agronom Ismail Derjain , qe mbillte kumbullat e kuqe ne rrugen e Kavajes . Kishte krasitur dhe bimet e vjetra dekorative , qe paten teperuar . Mu duk si nje nga ato punet , qe lagesh sot dhe rruhesh mot . Ne vitin 2010 , gjelberimi dukesh me ndryshe , por jo ai qe duhej . Pemet ishin rakitike . I vetmi park solid ishin shpatet e Lanes , ndersa pemet e brendshme nuk e kapnin katin e dyte te pallateve ne anen e rrugeve .
Ne Tetor 2014 pemet e rrugeve , madje te tera rrugeve , kishin pasur nje zhvillim te pa imagjinushem . Ishte trefishuar kurora dhe kishin arritur ne lartesine e katit katert dhe me lart . Mbushesh me fryme , ne sejcilen rruge , por gjelberimi i bulevardit eshte fantastik . Po kaq fantastik eshte Parku i liqenit artificial . Lokale te shkelqyer , parqe lodrash per femije dhe te rritur , rruge me kalldrem te bardhe , te dekorouar me pllaka , me mbishkrime te personaliteteve , qe kane vizituar vendin , memorialet e ushtarve te vrare gjermane dhe angleze . Ka nje shesh per solemnintet , perpara memorialit . Ushtaret italiane , te rene ne Shqiperi, i ka pasqyruar ne menyren me artistike dhe realiste te mundshme, epopeja “ Gjenerali i ushtrise se vdekur“, qe realisht e njef gjithe bota . Si nuk mesojne greket nga ky qyteterim europjan , por zvarriten neper manastiret e jugut , per te gjetur vend per vorreza ushtaresh , duke i lenduar dhe pas vdekjes familjet e tyre .
E bukur , domethenese dhe e shendetshme eshte kembesorja ( pedonale ) , qe lidh bulevardin me seline e te burgusorve politike . Per dite e beja kete rruge te bukur dhe shkencerisht shendetesore .
Ne Tirane eshte vendosur perfundimisht standardi boteror , i tregetimit te artikujve blegtorale dhe i peshkut . Dyqanet , qe shesin keto produkte jane 100 % te sigurte dhe nuk kane as nje ndryshim nga dyqanet ne Manhatan . Si ishte gjendja e tyre edhe pas viteve 2000 ? Keto produkte , qe jane me delikatet e games ushqimore , tregetoheshin jasht c’do kushti teknik . Jeta e konsumatorve kercenohej , ne cdo blerje te qumushtit me shishet kokakola , me mishin e therur ne anen e xhades dhe me peshkun , qe shitej neper govatat ku laheshin leveret . Tiransit, kane te drejte te jene krenar , per standartin ne tregetine pergjithesisht dhe te artikujve ushqimore vecanerisht . Jeta ecen . Njerzit ndihen gjithnje e me mire ne shtepite e tyre dhe ne komunitetin metropolitan shqiptar , qe nuk ka ndonje ndryshim esencial nga kryeqytetet ballkanike , madje dhe europjane .
A ka vend per permiresim te metejshem , ne pyllezimin dekorativ dhe krejt funksionimin e gjigantit metropolitan ? Pa tjeter ka, por aktualja eshte hipoteke e se arthmes .
Kjo nuk do te thote se zhvillimi social dhe ai urban , ne Tiranen metropolitane shkelqen . Une po rendis 4 vrejtje , qe nuk jane vetem 4, por per efekt vendi , mjaftohem me kaq .
Sheshi “Skenderbej “ , “Nen Tereza “ dhe” Willson” , jane po thuaj vazhdim i njeri tjetrit . I pari mbushur me peme dhe me ndricim , qe vjen nga kembet . Paradoks, qe nuk e kam rrastisur kund . Shkelet drita ! Te tre keta sheshe besoj jane 20 Ha. Per fryme te popullsise , ky shesh i stermadh eshte 4 here me i madh se “Time square “ e NY. Si mund te vleresohet kjo zgjidhje , ne nje metropol , qe dhe trotuaret i ka me kursim ? Me thane se e ka konceptuar nje studjo e huaj shume prestigjioze . Respekti per studjon e huaj , nuk do te thote te shkelim mbi shijet e tradites.
Me heqjen e murit artificial te ligustrave , ka dale ne shesh godina madheshtore e Presidences , bashke me nje lulishte shume te bukur , qe nuk gjendet kund tjeter . Pse kjo lulishte te mos lihet e lire per publikun , duke hequr krejt rrethimin me kangjella te Presidences ? Te tera Presidencat boterore , jane pa rrethim , perfshire dhe presidencen ne Washington . Lulishtja per krah Presidences do te jete nje vend ideal clodhje , kryesisht per studentet , qe jane afer .
Ne ish Parkun Rinia eshte vendusur nje mase metalike , qe quhet “Monumenti i Pavaresise “ . Ne se mbart kete emer duhet te ta thote dikush , kur faktikisht po te ishte monument , do ta prezantonte vetveten . Kemi nje masiv metalik, qe vjedhsit e skrapit , kane marre pjesen e tyre dhe vete konceptimi i ngjan nje faqe muri te prishur fshati , qe perdoret per urinore .
Si mund te mendonin firmetaret se , do te firmosmin dokumentin ne Tirane , qe ne ate kohe ka qene thjesht nje fshat diku ne province ? Ky monument ofendon historianet , urbanistet dhe vet tiranasit , qe kane dhe nje shoqate , qe nuk dihet se perse shqetesohet. Ata i dine vete punet e tyre , por dikush duhet te merret me rikonceptimin , e kesaj mase metalike dhe minimalja, qe mund te behet eshte , ndoshta te kycet diku ne Vloren e firmetarve .
Papunesia, thone statistikat , eshte 20 % . Kete shifer nuk mund ta pertypin bizneset e ndervarura nga njeri tjetri , sic jane aktualisht . Po vijoi qe qytetet vetem te zmadhohen , do nderpritet zhvillimi dhe do kufizohet liria e njerzve .
Industria e exportit te krahut te punes , qe e quajme emigracion, eshte mbyllur perfundimisht . Autostrada te shpie , per nje ore ne Lushnje dhe ne Mamuras . Puntori nuk e ka per gje kete distance . Vetem sipermarrjet e medha bujqesore , mund ta shpien drejt zgjidhjes krizen e papunesise , qe eshte globale , e perhereshme dhe me pak alternativa zgjidhjeje . Bujqesia e sotme nuk eshte rraskapitese . Ajo ka nevoje , per operatore profesionale , aq sa dhe per puntore krahu te pa specjalizuar .
Kur them se jetohet mire ne Tirane ,nenkuptojme edhe varferine, qe eshte prezente , ashtu sic eshte pasqyruar ne shtyp , ku jane evidentuar familje , qe ushqehen me lista . Brenda ligjeve te zhvillimit kapitalist , shteti duhet te te levize mekanizma , qe njerzit te gjejne lirshem pune dhe te mos kete njerez , qe jetojne nen nivelin e minimumit jetik ; kjo konsiderohet klima e zhvillimit te shendetshem te shoqerise kapitaliste , me varferi te pranushme .
Illo Foto / Studjus – Tirane 13 Tetor 2014
Lajmërim për vizita ngushëllimi
Njoftojm komunitetin, se me datën 24 tetor 2014, pushoi së rrahuri në vendlindje, zemra e njeriut tonë shumë të dashur Prendush Gjon Gega (1916-2014) në moshën 98-vjeçare. Ai mbylli sytë i rrethuar nga familja dhe farefisi i tij, me shumë nipa e mbësa, në krahët e djalit të tij Nikës në Dajç të Lezhës, ku trupi i tij prehet në varrezat e vendit… Kujtojmë, se i ndjeri u rikthye në Atdheun e tij të dashur, pas 50 vjetve në emigracion.
I biri Matosh Gega me familje dhe rrethin e gjërë, presin vizita ngushëllimi, në sallën e Qendrës Kulturore “Nënë Tereza”, pranë Kishës Katolike “Zoja e Shkodrës”.
Orari:
Ditën e Shtunë me 8 Nëntor 2014, prej orës 11:00 para dite deri në ora 4:00 mbas dite, pranë Qendrës “Nënë Tereza”, në Kishën Katolike Shqiptare “Zoja e Shkodrës, Hartsdale New York 10530.
Telefoni i Familjes Gega:
718-679-8160
MËSUESJA DAVA MARKU, PO “RRITET” BASHKË ME NXËNËSIT E SAJ…
Nga: Murat Gecaj/
1-Tashmë, është e njohur se gjithësecili mund të shkruajë e të shprehet lirisht, nëpër faqe të ndryshme Interneti. Sigurisht, këtë gjë e di mirë edhe mësuesja e klasës I-b, në shkollën me emrin simbolik “7 Marsi” të kryeqytetit tonë, Dava Marku. Por, ndoshta, me radhët e pakta, që i shoqëroi fotografitë, nga puna mësimore në klasën e saj, nuk i shkonte ndërmend se, me këtë rast, do të kishte aq shumë fjalë miratimi, nxitjeje dhe përkrahjeje, nga mjaft lexues të tyre.
Pa u zgjatur, po shënoj fjalët e Davës dhe më poshtë po tregoj se si e mbështesin lexuesit, ndër ta dhe dhe prindër, këtë mësuese të njohur e të talentuar. Ja, pra, çfarë ka shkruar ajo, në FB:
“Jemi rritur, ne nxënesit e klasës I-b. Sa shumë përpiqemi, që në testet javore të marrim: “ARRITJE TE SHKELQYERA”.Suksese pafund, për ju të mrekullueshëm,nxënës të mi!”
2.
Sapo u njohën lexuesit me fjalët e mësuese Davës dhe panë fotografitë, nga jeta në klasën I-b, përveç atyre që bënë “Like”, nisën të shprehen shumë të tjerë. Pra, po i renditi mendimet e shprehura prej tyre, duke kërkuar ndjesë nëqoftëse jo qëllimisht kam harruar ndonjërin. Ja, pra, çfarë thonë ata:
-Violeta Tota: Ju lumtë, nxënës! Me mësuesen tuaj, normale që arritjet do të jenë shumë të kënaqshme!
-Maria Loka: Forca, nxënës, që të shënoni sa më shumë “Arritje të shkelqyera”!
-Dedë Shkurti: Ju jeni një “Mësuese e merituar”, Dava.
Çudi, që “modernët” e kanë hequr këtë titull të nderuar!?
-Jorida Xhelili: “Arritje të shkelqyera” marrin nga një mësuese e përkushtuar, për t’i mësuar fëmijët tanë. Personalisht, të fëlenderoj, se je “e shkelqyer”!
-Leke Lleshi: Urime, Dava!
Arjola Zoto: Mënyra, se si ju komunikoni dhe e përcillni informacionin me nxenesit dhe, gjithashtu, me ne prindërit, për të arritur nivelin dhe rezultatin e shkëlqyer, është për t’u përgëzuar. Prandaj, të faleminderoj!
Klodi Besholli: E, si mund të jetë ndryshe, me të mrekullueshmen dhe të urtën, Dava? Të kënaqet shpirti, kur shkon që t’i shikosh këta fëmijë: secili unik në llojin e vet, njëri më i bukur se tjetri…siç duken dhe në këto foto.
Robert Citozi: Kur të rriten dhe të bëhen të gjithë të suksesshëm, do t’i pyesin: “Ku i ka fillimet suksesi juaj?” E, ata, njëzëri do të përgjigjen: “Te mësuesja e klasës sonë të parë”.
Nasip Gashi: Poetje e mirënjohur, Adelina Mamaqi, është shprehur kështu, për mësuesen e saj:
”Dhe sot ia degjoj zërin e ëmbël,
dhe sot ia vështroj sytë zjarr.
E desha, o miq, me gjithë zemër,
mësuesen e klasës së parë”!
-Albert Gjoka: Mësuese Dava! Fantastike këto fotot. Të falënderojmë shumë. Më duket një “akademi e vërtetë”. Çmojmë tej mase përkushtimin tuaj. Suksese për secilin nga dijetarët e vegjël te klasës I-b!
-Zamira Dema-Muça: Këta fëmijë janë me fat, që mësohen dhe edukohen nga ti, Dava. Je e palodhur dhe e dashur!
3.
Me dashamirësinë dhe respektin, që e dallon ndaj të tjerëve mësuese Davën, ajo i është përgjigjur secilit nga këta miq, me fjalë falënderuese e miratuese. Duke kërkuar mirëkuptim nga ju, po shënoj këtu se si jam shprehur unë dhe çfarë ka shkruar ajo, poshtë fjalëve të mia:
“Po, mësuese Dava! Kur prindi, por dhe mësuesi, e sheh fëmijën që rritet para syve të vet, e ndjen se dhe ai po rritet. Kështu, natyrshëm, gëzohet dhe lumturohet bashke me të…Për ty, është pasioni e përkushtimi në këtë profesion, që të bën ta ndjesh e ta kuptosh thellë këtë të vërtetë jetësore…Të lumtë!”
Ndërsa mësuese Dava përgjigjet: “Profesor Murati, të falënderoj shumë! Po, vërtet, më falin kënaqësi këta “dijetarët e vegjël”, siç i quan Aberti…Mirënjohje për ju…”!
Mirënjohje edhe për ty, mësuesja e nderuar dhe e pasionuar, Dava Marku!
…Tani, le të kënaqemi duke shikuar fotografitë, që ka publikuar kjo mësuese e klasës I-b, në shkollën 9-vjeçare “7 Marsi” të kryeqytetit tonë.
Tiranë, 2 nëntor 2014
VISAR ZHITI SJELL ANTOLOGJINË E E LAJMËTARËVE TË VRARË TË EUROPËS
Shkrimtari Visar Zhiti nxori këto ditë një libët të ri, sa i veçantë po aq dhe i rëndësishëm, antologjinë e të vrarëve, me krijimtari nga autorë shqiptarë të pushkatuar, të vdekur burgjeve e internimeve, botim i dy shtëpive botuese, “Omsca-1” dhe UETPRES, Universiteti Europian i Tiranës.
Antologjia shpalos vlera të larta morale të jetëve të autorëve të përzgjedhur dhe vlera të larta artistike nga krijimtaria e tyre, poezi, prozë, memuare, sentenca, etj, një pjesë e të cilave dalin për herë të parë, të paraprira nga një parathënie-studim si dhe nga një portret letrar biobibliografik për secilin autor, të punuar me dashuri e dhëmbje nga ideatori dhe përgatitësi i antologjisë, Visar Zhiti.
Vepra ngërthen në vetvete etikë dhe estikë së bashku, kujtesë, tragjizëm, drejtësi, nderim, por mbi të gjitha ai është një tekst letrar, një antologji mbarëkombëtare, e para e këtij lloji në letrat shqipe, por, besojmë, se dhe në gjuhë e vende të tjera nuk ka botime të tilla, sepse asnjë diktaturë nuk ka vrarë dhe dënuar aq shumë shkrimtarë të popullit të vet sa ajo shqiptare me Enver Hoxhën në krye.
Autorët e përzgjedhur janë emra të shquar, intelektualë të lartë, një pjesë pak të njohur, të lauruar në universitete të ndryshme të Europës, në Austri e Itali, Francë, Gjermani, Greqi, në universitete amerikane si në Turqi, por dhe në Bashkimi Sovjetik, Jugosllavi, etj, të gjithë kundërshtarë të diktaturave, fashiste, komuniste, të vrarë me gjyq dhe pa gjyq nga shteti i tyre në kohë paqeje gjatë sundimit të tiranisë dhe në luftën e fundit të Kosovës.
Antologjia na tregon bindshëm që në Shqipëri gjatë sundimit komunist nuk ka patur vetëm viktima, por dhe disidentë, kundërshtarë dhe martirë të pavdekshëm, që i bashkon dashuria për liri e atdhe, kultura europiane dhe ëndrra europiane. Prandaj dhe janë mbiquajtur “Lajmëtarë të Europës”.
Po kështu antologjia është hap i mëtejshëm i mendimit dhe i veprimit që shpreh se shqiptarët janë të aftë dhe duhet që nga persekutimi i rëndë dhe vuajtja e madhe jo vetëm të përkujtojnë e të ndjehen krenarë për sakrificat, por të nxjerrim përvojë, vlera dhe ide, që i shërbejnë të tashmes dhe ardhmërisë.
Ajo që e bën më aktuale dhe ende më të çmuar antologjinë, është fakti se autorët e vrarë që përfshihen, shikohen si përfaqësuesit e lartë të të gjithë pararendësve të demokracisë të një Shqipërie europiane dhe ndjehen ende forcë vepruese.
Duke u botuar pikërisht nga Universiteti Europian i Tiranës, metafora e kësaj antologjie merr vlerën e përmbushjes shpirtërore të një testamenti për të gjithë shqiptarët, sidomos për të rinjtë.
The New York Times Vlerëson restorantet shqiptare në New York
Dy restoranet e një shqiptari janë zgjedhur si më të mirët në New York, kështu shkruan gazeta New York Times, në një nga numrat e saj të muajit tetor.
Alban Benjamin Prelvukaj është bashkëpronar në dy prej restoraneve të cilët janë zgjedhur si më të mirët në New York.
Në botimin e ri të guides Zagat të restoranteve të New-Yorkut, e cila u publikua, dy restorantet pronarët e të cilëve dikur punonin në Peter Luger Steak House kanë krijuar konkurencë të fortë për fituesit shumëvjeçar të çmimeve të ndryshme, sic janë restorantet Per Se dhe Marea.
Benjamin Steak House, i vendosur në hotelin Dylan, në pjesën lindore të rrugës 41 ka fituar 27 prej 30 pikëve të mundëshme për kualitetin e ushqimit, ndërsa Sea Fire Grill, restorant i mishit dhe peshkut që gjindet në pjesën lindore të New Yorkut.
Asnjëri prej tyre vitin e kaluar nuk ishte në mesin e restoranteve me ushiqmin më kualitativ.
Por, këtë vit, Sea Fire Grill u vendos para restorantit të njohur Per Se, në rang-listën e kualitetit të përgjithëshëm të ushiqmit ndërsa në kategorinë e ushqimit të detit, ai u vendos para restorantit Marea dhe menjëherë pas Le Bernadin.
Sa i përket biftekut, Benjamin Steak House e zuri vendin e dytë – i pari i takoi Steakhouse-it të njohur ndërkombëtarisht Peter Luger, të themeluar në vitin 1887 në Williamsburg të Brooklyn-it.
Ka shumë mënyra për të krijuar rang-lista të restoranteve dhe secila prej tyre lë vend për dyshime. Restoranti Per Se, i cili ka fituar 3 yje të Michelin-it, ka humbur vende në të gjitha kategoritë e guides Zagat.
Në kategorinë e ushqimit amerikan, ai ka rënë nga vendi i parë në të gjashtin, madje ka humbur vende edhe në kategoritë e dekorimit të brendshëm dhe shërbimit.
Sea Fire Grill dhe Benjamin Steak House janë pronë e ish punonjësve të Peter Luger: Arturo McLeod dhe Benjamin Prelvukaj dhe të dy insititucionet kanë meny të dizajnuara, mes tjerash paraqiten molusqet e pjekura, karravidhe, peshku i fërguar dhe biftekë.
Dhe të dyjat vizitohen nga personat e njohur sic janë William Shatner dhe Kim Kardashian .
E ndërkaq edhe njëra prej gazetarëve më të njohura në Amerikë, Cindy Adams, ka shkruar ne Tëitter se duhet te provoni ushqimin e Benjamin Steak House.
“ Kurr nuk ju kam kërkuar ndonjë shërbim, por ju lus që ta provoni Benjamin Steak House. Dhe kërkoni që kamarier i juaj të jetë Riki`.(Ne Foto-Alban Benjamin Prelvukaj dhe Kim Kardashian)
(Kortezi-Bota Sot)
- « Previous Page
- 1
- …
- 682
- 683
- 684
- 685
- 686
- …
- 900
- Next Page »