• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Në ITSHKSH kujtohet gazetari dhe publicisti Qani Mehmedi në 70 vjetorin e lindjes së tij

March 17, 2023 by s p

Shkup, 16 mars 2023 – Me një pjesë nga simfonia IX e Bethovenit – “Oda e gëzimit” (Hymni i Evropës), interpretuar nga pianisti Shkëlzen Baftjari, të enjten në ITSHKSH filloi një akademi përkujtimore për nder të 70 vjetorit të lindjes së doajenit të gazetarisë shqiptare, Qani Mehmedit. Me këtë rast nga Prishtina, Tetova e Kërçova  kishin ardhur disa miq e kolegë të Qaniut, të cilët shkëputën fragmente kujtimesh për të, duke veçuar momente  më interesante që karakterizuan personalitetin njerëzor, intelektual e kombëtare të tij.
Për ta paraqitur më të plotë figurën e Qani Mehmedit, për të pranishmit u shfaq edhe  një dokumentar i përgatitur nga gazetari Bekim Adili, në të cilin u shpalos një fabulë gjithëpërfshirëse e rrugëtimit jetësor e profesional të këtij doajeni të gazetarisë dhe publicistës shqiptare. 

Ndërkaq, “Këngë vëllazërore për Ballkanin – zemrën e Europës”, ishte titulli i një poezie të shkrimtarit dhe diplomatit Jordan Plevnesh dedikuar miqësisë dhe dhembjes për humbjen e parakohshme të Qani Mehmedit, kurse me një dedikim të posaçëm për babain e saj u paraqit e bija e Qani Mehmedit, sopranoja dhe pedagogia, Besiana Mehmedi me këngën “Faleminderit baba”, një interpretim ky sa artistik po aq edhe shpirtëror, që krijoi një impakt emocional tek auditoriuimi.

Drejtori i ITSHKSH, prof.dr. Skender Asani, pasi u shpreh i nderuar për shënimin e 70 vjetorit të lindjes së një prej korifejve të gazetarisë shqiptare, tha se ky është Qani Mehmedi, emri dhe vepra e të cilit janë të pashkëputur nga zhvillimi ynë i gjithmbarshëm, ku kontributi i tij në fushën e gazetarisë e publicistikës është i patejkalueshëm.
“Me emrin e Qani Mehmedit lidhet një shkollë e tërë gazetarie në Kosovë dhe gjetiu dhe kjo mjafton për ta nderuar figurën e tij dhe për ta radhitur atë në vazhdën e veprimtarëve dhe intelektualëve të shquar që kombit tonë i dhanë shtytje për më shumë dije, më shumë progres dhe më shumë dinjitet…Nëse ndjekim diagramin e formimit dhe zhvillimit të gazetarit dhe publicistit  Qani Mehmedit, do të vërejmë se ai ndoqi një trajektore mjaft dinamike me shumë sfida e  të papritura që sjell profesioni dhe vet jeta. Nga ajo çka kemi arritur të mësojmë telegrafikisht nga veprimtaria e tij, mund të konkludojmë se një komb që ka në gjiun e vet pena të shquara si Qani Mehmedi e kanë më lehtë të gjejnë rrugët e prosperitetit dhe zhvillimit të gjithanshëm shoqëror. Atëherë kur ishte vështirë të përhapej e vërteta për Kosovën dhe luftën saj të drejt për liri e pavarësi, ishte zëri i Qani Mehmedit që jehonte në eter dhe dërgonte në skajet më të largët të globit mesazhin se liria është afër. Ishte ky zë i kurajos dhe qëndresës edhe për luftëtarët tanë në frontet e betejave, për të cilët, përpos municionit dhe ushqimit, jetike ishte edhe fjala që përhapej në media. Ishte kjo fjala që buronte nga pena e guximshme që sot me krenari ia festojmë 70 vjetorin lindjes”, nënvizoi prof.dr. Skender Asani.

Për të nderuar figurën e Qani Mehmedit, në këtë akademi përkujtimore kishte ardhur edhe Faton Ahmeti, sekretar i përgjithshëm i BDI-së, i cili ndër të tjera tha se Qani Mehmedi jetoi dhe veproi në kohëra shumë të vështira, ku çështja shqiptare ishte halë ne sy per armikun, por dëshira për të informuar dhe mobiliziar shqiptarët i tejkalonte gjithmonë këto barriera. Veprimtaria e tij, tha Ahmeti,  identifikohet me mençurinë dhe fuqinë e të shkruarit për të informuar drejtë dhe në kohë për situatat delikate në të cilat ndodheshim ne si popull. Përgjatë veprimit të tij, çmimet dhe vlerësimet për punën e tij, gjithmonë kanë qenë simbolike karshi rëndësisë dhe peshës qe ai kishte, vuri në dukje Faton Ahmeti.

Duke folur në cilësinë e një prej miqve të afërt, ishte edhe studiuesi dhe shkrimtari Emin Azemi, i cili pasi shpalosi disa detaje nga opusi i madh publicistik e gazeresk i Qani Mehmedit tha se sot në këtë 70 vjetor të lindjes së Qani Mehmedit, secili prej nesh ruan diçka të shenjtë nga miqësia me të  dhe kjo ndoshta është pasuria më e madhe e një njeriu, sepse gjërat materiale shkojnë  vijnë, por ajo që mbetet e shtresuar në jetën e njeriut është pikërisht kujtimi për vlerat njerëzore të një miqësie të sinqertë, nënvizoi Azemi.   

“Ai sot, si një burrë 70 vjeçar, me një karrierë mbi 40 vjeçare në gazetari, dhe me një ndikim të jashtëzakonshëm në formimin e brezave të shumtë gazetarësh e redaktorësh në shtypin tonë, sigurisht vazhdon të na frymëzojë pikërisht në një kohë kur transformimi teknologjik i medias ka krijuar një diskurs të ri publik. Rrathët e këtij frymëzimi shkojnë duke u zgjeruar, për aq sa është i gjerë edhe fushëveprimi i tij në mediat shqipe në Kosovë, Maqedoni, Shqipëri gjetiu…. Gjithkund ku ai punoi, la gjurmë dhe sot gjithkush që provon të shkruaj historinë moderne të gazetarisë shqiptare, e ka të pamundur të shmang emrin e tij nga data baza e kujtesës sonë kulturore. 

Çdo traditë i ka shenjat e saja identifikuese, kurse çdo shenjë ka një emër. Qani Mehmedi me gjithë bagazhin e tij profesional, kombëtar e intelektual, na la trashëgim stilin, guximin dhe vizionaritetin në shkrimet e tij gazetareske publicistike. Ai me guximin e mjaftueshëm profesional iu rrek edhe trajtimit shkencor të problematikave politike e kombëtare dhe për rrjedhojë dëshmojnë edhe veprat e tij që na i la si një thesar i çmuar”, u shpreh Emin Azemi.   

Prof.dr. Qemal Murati, një mik i ngusht dhe bashkëvendas i Qani Mehmedit, pasi konstatoi se portreti jetësor i tij nuk është lehtë të bëhet a të skicohet, tha se  ai ishte njeri me shumë dimensione, me dije komplekse, intelektual e guximtar, që çante vetë në jetë e që u dilte zot edhe të tjerëve. Të gjithë ata që e kanë njohur këtë Njeri me vlera, mjeshtër të fjalës, shërbyes të së vërtetës, sigurisht kanë shumë fjalë kujtimi e nderimi për të, tha prof. Murati. 

“Biografia e tij është e pasur dhe bazohet kryesisht në dy shtylla. E para është Atdhedashuria dhe tjetra Publicistika. Por, shtylla eprore tek ky njeri krejt i veçantë ishte – Njeriu!  Ai ka dhënë një kontribut të çmuar në informimin e opinionit të gjerë publik për zhvillimet në Kosovë, Maqedoni, në trojet e tjera dhe në Diasporën shqiptare. Qani Mehmedi shquhej për mendim kritik, solidaritetin me kolegë dhe mbi të gjitha për përkushtimin e tij kombëtar dhe profesional. Qani Mehmedi ishte dëshmi e gjallë e historisë së Kosovës në afro dyzet vitet e fundit. Ai ka botuar studimin “Shtetformimi i Kosovës 1968-2008” (2011) dhe librin “Me gjurmëmëdhenjtë e Kosovës” (2015). Me shkrimet e tij publicistike ka mundur të botonte një duzinë veprash, por ai nuk u dha pas botimit të librave të vet. Më shumë përpiqej të ndihmonte të tjerët t’u botonte vepra dhe t’i promovonte ato. …Qani Mehmedi, njeri me informacion dhe erudicion të gjerë, cilësohet si njohës i mirë i skenës politike dhe i çështjeve ballkanike. Botoi  qindra kolumne, editoriale e intervista në gazetat e Prishtinës, Tiranës, Shkupit, Zagrebit dhe Sarajevës. Ai ishte një zë i fuqishëm dhe i pakompromis i gazetarisë shqiptare në interes të informimit të lirë publik dhe në mbrojtje të vlerave nacionale kundrejt pseudovlerave. …Me një natyrë krejt të veçantë, ai kishte miqësi të ngushtë me njerëz të mëdhenj që i çmonte dhe e çmonin. Siç e thoshte edhe vetë shprehimisht: “I kam dashur shumë profesorët e mi të mëdhenj: Rexhep Qosjen, Ali Hadrin, Gazmend Zajmin, Ejup Statovcin, Ukshin Hotin… Më vonë i kam bërë edhe miq. Dijetarë të mëdhenj dhe njerëz të mëdhenj”, nënvizoi prof.dr. Qemal Murati.

Një prej kolegëve e miqëve të pandashëm të Qani Mehmedit në Radio Televizionin Kosovës, ishte edhe gazetari Nuhi Bytyçi , i cili tha se Qani Mehmedi tërë jetën e tij ia kushtoi informimit objektiv, frymëzues mobilizues gjatët gjitha periudhave nëpër të cilat kaloi shoqëri shqiptare.

“Ai me guximin e tij prej intelektuali e gazetari profesionist, përherë ishte i pranishëm në mediat më të lexuara dhe më të shikuara shqiptare. Shkrimet dhe emisionet e tij dalloheshin për nga aktualiteti, përmbajtja dhe mesazhi shumë i qartë, parasëgjithash duke informuar drejtë dhe guximshëm. Në këtë mënyrë, ai, si thoshte shpesh edhe vet, qëndroi vertikalisht dhe dha kontribut të jashtëzakonshëm në afirmimin e fjalës së lirë, por gjithherë në shërbim të afirmimit të çështjes kombëtare”, u shpreh Nuhi Bytyçi.

Për ndikimin  që ushtroi Qani Mehmedi në rrjedhat e gjithmbarshme të gazetarisë, foli gazetari Bekim Adili, i cili potencoi se falë peshës së fjalës së tij u qartësuan edhe shumë tema e dilema në shoqërinë shqiptare.

Për të nderuar figurën e Qani Mehmedit, në përvjetorin e 70 të lindjes së tij, drejtori i ITSHKSH, prof.dr. Skender Asani ,ndau një mirënjohje postomrtum për të , duke e vlerësuar  kështu simbolikisht kontributin e tij jetësor në gazetarinë dhe publicistikën shqiptare.

Filed Under: Komente

Sot, kujtojmë 148-vjetorin e lindjes së Faik Konicës (15 Mars 1875-15 Dhjetor 1942)

March 15, 2023 by s p

Muzeu Historik Kombëtar/

Shkrimtar, kritik letrar, publicist, eseist, përkthyes, një nga personalitet më të shquara të kulturës, letërsisë, e jetës politike shqiptare, një intelektual i dimensioneve europiane.‪‎Faik Konica‬ lindi më 15 mars 1875 në Konicë, në një familje të vjetër koniciote. Pasi mori mësimet e para në vendlindje, ndoqi Kolegjin Jezuit Saverian të Shkodrës e më pas studimet e liceut perandorak francez të Stambollit. Pasi kreu shkollat e mesme në Francë, vazhdoi studimet në Dizhon për filologji romane dhe më pas u diplomua në universitetin e Harvardit të SH.B.A, ku mori gradën “Master of Arts”. Me 1897, në Bruksel botoi numrin e parë të revistës politike kulturore e letrare “Albania”. Pas vajtjes së tij në Boston, së bashku me Fan Nolin, themelojnë gazetën Dielli, një organ i rëndësishëm i Federatës Panshqiptare “Vatra”. Me 1912 në emër të Federatës Vatra, shkon në Londër për të mbrojtur interesat kombëtare shqiptare në Konferencën e Ambasadorëve në Londër. Më 1921, Konica zgjidhet kryetar i Federatës Vatra dhe me rimarrjen e drejtimit të gazetës Dielli, ai shkruante në një rubrikë të tijën “Shtylla e Konitzës”.Më vitin 1926, Faik Konica emërohet Ministër Fuqiplotë i Shqipërisë në Shtetet e Bashkuara.Vdiq në Uashington më 15 Dhjetor 1942. Në vitin 1995, pas rënies së diktaturës komuniste, eshtrat e tij u sollën në Tiranë.Me veprën e tij letrare e me shkrimet kritike, Konica pasqyron një njohje të thellë të mendësisë shqiptare, e jetës politike shqiptare. Gjatë veprimtarisë së tij është përpjekur për një gjuhë letrare të përbashkët dhe ndihmoi në pasurimin e zhvillimit të stilit letrar dhe publicistik të shqipes së shkruar. Krijimtaria e tij ka mbetur në pjesën më të madhe e botuar në shkrime të shtypit të kohës dhe në dorëshkrime. Faik Konica mbetet një figurë qendrore dhe një pikë referimi në ecurinë e kulturës sonë moderne.

Filed Under: Komente

Muzika shqiptare në Sinagogën e Madhe të Timishoarës

March 12, 2023 by s p

(Kompozitorët shqiptarë krahas atyre botërorë)

Më 9 mars 2023, në qytetin e Timishoarës, kryeqyteti kulturor i Europës për vitin 2023, me mbështetjen e Komunitetit Hebre të Timishoarës dhe Federatës së Komuniteteve Hebraike në Rumani, Shoqata Lidhja e Shqiptarëve të Rumanisë (ALAR) organizoi në Sinagogën e Madhe të qytetit një recital të jashtëzakonshëm muzikor. 

Timishoara është e njohur për bashkëjetesën e komuniteteve të ndryshme etnike dhe fetare. Përpos rumunëve, gjermanëve, hungarezëve, hebrenjve, serbëve, çekëve apo sllovakëve, në këtë qytet kanë jetuar dhe jetojnë akoma edhe shqiptarë. 

Koncerti i konceptuar nga ALAR-i synoi që të bënte të njohur vlerat e muzikës shqiptare, krahas atyre të popujve të tjerë. Fakti që këtë vit Timishoara është dhe Kryeqyteti Europian i Kulturës ishte një rast i mirë për të promovuar kulturën shqiptare në një kontekst europian. Muzika dhe kultura janë mjete të dialogut mes popujve dhe një mënyrë për promovimin e diversitetit kulturor dhe bashkëjetesës paqësore midis popujve.

Në Sinagogë u luajtën pjesë muzikore nga kompozitori i mirënjohur shqiptar, Thoma Gaqi, dhe u kënduan në gjuhën shqipe romanca të Tonin Harapit dhe Kristo Konos nga pedagogia e Universitetit të Bukureshtit, zonja Claudia Codreanu (mezzo-soprano), e shoqëruar në piano nga profesori universitar i pianos, Piro Gaqi, i cili ishte dhe drejtor artistik i këtij koncerti. Vargjet në gjuhën shqipe dhe muzika shqiptare u dëgjuan krahas pjesëve të tjera në gjuhën hebraike, rumune, franceze e gjermane të autorëve të njohur të muzikës botërore, si Charpentier, Händel, Mozart, Rossini, George Enescu, Mauris Ravel, Dan Mizrahi apo Tiberiu Brediceanu.  

Kuarteti i vilonçelit “Placello”, me famë ndërkombëtare, i përbërë nga instrumentistët Răzvan Suma, Ella Bokor, Mircea Marian dhe Soma David, interpretoi me mjeshtëri vepra të autorëve të sipërpërmendur. Por ajo që u vlerësua dhe befasoi publikun ishte fakti se “Placello” luajti për herë të parë  “Vallen simfonike nr 2” të kompozitorit Thoma Gaqi, përshtatur për violonçel , e cila u duartrokit gjatë nga publiku. Mezzo-sopranja Claudia Codreanu, profesore në Universitetin e Muzikës së Bukureshtit, e shoqëruar në piano nga pianisti Piro Gaqi, interpretoi romanca nga repertori universal i muzikës.  Mbrëmja u mbyll në një mënyrë festive, kur të gjashtë artistët interpretuan “Habanera” nga opera “Carmen” e kompozitorit francez Georges Bizet, në një aranzhim muzikor të kompozitorit të mirënjohur shqiptar, Thoma Gaqi.

Deputeti Bogdan-Alin Stoica, përfaqësuesi i pakicës shqiptare të Rumanisë, kryetari i ALAR-it, Dr. Radu-Cosmin Săvulescu, si dhe koordinatori i Qendrës Kulturore të ALAR-it, Dr. Luan Topçiu, ishin mikpritësit e aktivitetit në Timishoara. Me ftesë të deputetit Stoica, në recital ishin të pranishëm edhe deputetët Ovidiu-Victor Ganț (sekretar i Dhomës së Deputetëve, përfaqësues i pakicës gjermane në Rumani), deputetët Iulius-Marian Firczak dhe Ognean Crastici, Presidentja e  komunitetit të Hebrenjve në Timishoara, Luciana Friedmann,  zv/rektori i Universitetit Perëndimor të Timishoara-s, si dhe autoritete të qarkut. Ndër të pranishmit ishte edhe profesori i mirënjohur dhe muzikanti, Marin Cazacu, aktualisht drejtor i Filarmonisë “George Enescu” të Bukureshtit – institucioni më i rëndësishëm i muzikës klasike në Rumani.

Vendet e parashikuara për publikun artdashës ishin të pamjaftueshme për audiencën shumë të madhe, por bukuria e recitalit ishte shpërblimi më i madh për ata që e ndoqën koncertin më këmbë. Suksesi i koncertit i detyrohet interpretimit mjeshtëror të artistëve, organizimit të shkëlqyer të ALAR-it, por edhe muzikës shqiptare, vlerave të saj në një dialog me kulturën europiane. 

Zyra e shtypit ALAR

Bukuresht, 11 mars 2023

Filed Under: Komente

Dashuria nuk humbet

March 6, 2023 by s p

Astrit Lulushi/

Në moshën 40-vjeçare, Franz Kafka, i cili nuk u martua kurrë dhe nuk kishte fëmijë, po shëtiste nëpër një park të Berlinit kur takoi një vajzë të re që po qante sepse kishte humbur kukullën e saj të preferuar. Ajo dhe Kafka e kërkuan kukullën pa sukses.Kafka i tha që ta takonte atje të nesërmen dhe do të vazhonin kërkimet.Të nesërmen, kur ende nuk e gjetën kukullën, Kafka i dha vajzës një letër “të shkruar” nga kukulla ku thuhej: “Të lutem mos qaj. Unë jam në udhëtim për të parë botën. Do t’i shkruaj aventurat e mia.Kështu filloi një histori që vazhdoi deri në fund të jetës së Kafkës.Gjatë takimeve, Kafka lexoi letrat e kukullës të shkruara me kujdes me aventura dhe biseda që vajzës i dukeshin të adhurueshme.Më në fund, Kafka i solli asaj kukullën (ai bleu një). “Nuk duket aspak si kukulla ime”, tha vajza.Kafka i dha asaj një letër tjetër në të cilën kukulla shkruante: “Udhëtimet e mia më kanë ndryshuar”. vajza e përqafoi kukullën e re dhe gjithë gëzim shkoi në shtëpi.Një vit më vonë, Kafka vdiq.Shumë vite më vonë, vajza e rritur gjeti një letër të vogël brenda kukullës. Në letrën e të nënshkruar nga Kafka, thuhej: “Gjithçka që doni me siguri do të humbasë, por në fund dashuria do të kthehet në një formë tjetër”.

Filed Under: Komente

Rama, tirania e shumicës dhe fati i demokracisë shqiptare

March 5, 2023 by s p

Nga Rafael Floqi/

Tirania e shumicës është një koncept në shkencën politike dhe filozofinë që i referohet situatës në të cilën një grup i shumicës, ose shumica e shoqërisë, i imponon vullnetin e tij pakicës, pa marrë parasysh të drejtat apo interesat e tyre. Kjo mund të ndodhë në demokraci, ku vendimet merren me votë popullore, por mund të ndodhë edhe në forma të tjera qeverisjeje.

“Historia nuk përsëritet, por përsëriten mësimet nga ajo” (2017, 9) është fjalia hapëse e Timothy Snyder në librin Mbi Tiraninë : Njëzet Mësime nga shekulli i njëzetë. Libri ofron një paralajmërim të fuqishëm kundër një qëndrim dorëlëshuar në lidhje me vrullin e demokracisë amerikane por rezonanca e tij është mbarë ndërkombëtare. Libri tregon ai si mund dhe duhet të mësohet nga gabimet e bëra gjatë historisë, pro-parashtron mënyra në të cilat njeriu mund të njohë tiraninë dhe fashizmit dhe komunizmin dhe sqaron mënyrat për të luftuar totalitarizmin në çdo formë. 

Ndërsa baballarët e kombit debatonin mbi kushtetutën e Amerikës ata i nxorën mësimet nga historia që ata njihnin, të shqetësuar se demokracia e re që do të ngrinin mund të rrëzohej, ata hulumtuan rënien e demokracive dhe republikave dhe shkarjen në oligarki dhe në perandori. Sepse ata e dinin sesi Aristoteli paralajmëronte që pabarazia sjell jo stabilitet, ndërsa Platoni besonte se demagogët shfrytëzojnë lirinë e fjalës për ta vendosur veten si tiranë.

Nëse baballarët e demokracisë amerikane vëzhgonin historinë e demokracive të tjera për të nxjerrë mësime këto nuk i kanë hyrë në kokë tiranëve tanë të vegjël.

Vendimi i kryeministrit Rama dhe i shumicës parlamentare socialiste për të refuzuar komisionin hetimor McGonigal është qartësisht anti-kushtetues dhe anti-demokratik. 

Për justifikuar këtë mediat pranë qeverisë kanë filluar të artikulojnë një arsyetim politiko-historik që përpiqet të mbulojë diellin me shoshë. Ato tashmë argumentojnë se Berisha nuk mund të ankohet sepse ai kur ishte në pushtet i ka refuzuar dy komisione hetimore opozitës së atëhershme socialiste, komisionet për hetimin e Gërdecit dhe për hetimin e 21 Janarit.

“Kemi të bëjmë me një argument pa sens sa në përmbajtje edhe në pasoja për demokracinë. Fakti që Berisha shkeli kushtetutën dje duke i mohuar opozitës socialiste hetimin e korrupsionit qeveritar nuk e bën aspak kushtetues dhe demokratik vendimin e socialistëve sot për ti mohuar komisionin hetimor opozitës demokrate. Një dhunim i kushtetutës dje nuk justifikon dhunimin e saj sot. Përkundrazi, nëse socialistët pranojnë se Berisha dje dhunoi Kushtetutën e Shqipërisë duke u mohuar atyre komisionet hetimore, atëherë ata duhet të pranojnë në mënyrë urgjente ngritjen e komisionit hetimor McGonigal për të mos përsëritur sot të njëjtën shkelje kushtetuese, shkruan në një editorial Blendi Kajsiu . 

Mocioni për debat i kësaj të enjte konfirmoi atë që dihej, Rama nuk do të përgjigjet për çështjen McGonigal. Ai u shmang të gjitha dilemave të ngritura në publik, stigmatizoi, fyeu dhe ironizoi madje edhe aktakuzën amerikane ku përmendet plot 14 herë, e lexoi në anglisht dhe jo në shqip.  Qëllimi i tij qe i qartë: të mos linte gjurmë dhe të shpërndante vëmendjen. Madje në shërbim të kësaj strategjie ishte edhe prodhimi i një lajmi, sa bombastik aq dhe spekulativ, për një non grata të re, që u përgënjeshtrua menjëherë nga ambasada e SHBA. Në këtë kuptim, ai ndoqi të njëjtën strategji të daljeve në media pa thënë asgjë, të mospranimit për t’u nënshtruar pyetjeve të interpelancës dhe të qëndrimit antikushtetues: nuk dua unë, prandaj s’ka për të pasur kurrë komision hetimor për këtë çështje..

Ne gjendemi sot në një sistem personal kryeministror dhe jo në një republikë parlamentare. Edi Rama e ka projektuar vetën mbi ligjin dhe llogaridhënien. Siç deklaroi dhe vetë në “Opinion”, ai po të dojë nuk shkel në kuvend, ai jep urdhër të mos ngrihet komisioni hetimor, ai nuk do dhe nuk u përgjigjet pyetjeve të deputetëve. Prandaj është e kotë që këta të fundit të lodhen duke i kërkuar Ramës përgjigje për McGonigalin. Ai nuk do ta bëjë kurë për sa kohë i ka të gjitha në dorë. Ai nuk do të pranojë deri sa ka mundësi komandojë politikisht Lindita Nikollin, ta urdhërojë Taulant Ballën, të mbajë peng një Gjykatë Kushtetuese, ekzistenca e së cilës justifikohet me moszgjidhjen e problemeve.

Të gjithë duhet të kuptojnë se zgjidhja nuk vjen duke detyruar Ramën brenda kornizave të sistemit pervers që ka ndërtuar vetë, por duke punuar për ta shkatërruar atë. Prandaj, objektivi, jo vetëm i opozitës, që vazhdon ti bjerë murit me kokë, por i gjithë shoqërisë, sot, duhet të jetë përmbysja e këtij rendi të gjërave, që i lejon një njeriu të jetë mbi ligjin. 

Është një logjikë me pasoja fatale për demokracinë tonë sepse e shkatërron atë duke e “mbrojtur”. Ideja se garancitë kushtetuese dhe liritë politike themelore janë vetëm për engjëjt dhe jo për djajtë politik si Berisha na lë në mëshirë të tiranisë së shumicës. Sidomos në një shoqëri si e jona ku engjëjt në politikë janë kaq të rrallë në raport me djajtë dhe ku dallimin mes tyre e bën vetë shumica. Kjo logjikë mund të shkatërrojë demokracinë duke e mbrojtur atë, pasi ajo mund të përdoret për të justifikuar vendime që nuk janë në interes të të gjithë qytetarëve, por vetëm për një grup të caktuar ose për të qëndruar në pushtet. 

Në përgjithësi, tirania e shumicës është një kërcënim serioz për shoqëritë demokratike dhe kërkon vigjilencë dhe përpjekje të vazhdueshme për të parandaluar që ajo të pushojë. Duke mbrojtur të drejtat e pakicave, duke promovuar gjithë përfshirjen dhe duke nxitur një kulturë tolerance dhe respekti, ne mund të krijojmë një shoqëri ku të gjithë kanë një shans të drejtë për t’u dëgjuar dhe për të marrë pjesë në formësimin e vendimeve që ndikojnë në jetën e tyre.

Dr. Snyder është një profesor i historisë evropiane në Yale. Libri i tij i shkurtër dhe i zymtë detajon metodat që demagogët, përfshirë Adolf Hitlerin dhe Joseph Stalinin. Kërcënimet ndaj demokracisë nuk kanë përfunduar me humbjen e Hitlerit ose me rënien e komunizmit. Njerëzit lehtë mund të shtyhen drejt bindjes; institucionet demokratike janë të parat që shpërbëhen nga një diktator; një parti e vetme politike mund të eliminojë të gjitha të tjerat. Fashistët përçmonin të vërtetat e vogla të ekzistencës së përditshme, i donin parullat që rezonante të emërtuara si një fe e re, dhe preferonin mitet krijuese në vend të historisë apo gazetarisë. Ata përdorën mediat e reja, që në atë kohë ishte radio, e sot social media për të krijuar një zhurmë daulleje e propagandës që ngjallte ndjenja para se njerëzit të kishin kohë për të konstatuar fakte.

Çështja McGonigal ka hedhur edhe një herë në qarkullim tezën se Edi Rama është përgjegjësi kryesor për lëngatën politike të opozitës. Është ky i fundit që, në fillim me Sorosin dhe më pas me FBI-në, e ka varrosur opozitën shqiptare dhe bashkë me të edhe demokracinë. Ndaj “skandali” McGonigal paraqitet mbi të gjitha si provë e asgjësimit të opozitës nga ana e pushtetit nëpërmjet korruptimit të SHBA-ve. Kemi të bëjmë me një konspiracion që ka gjetur një “kokë turku” për të fshehur shkaqet reale të krizës.  

Tirania e shumicës është po aq e rrezikshme sa edhe tirania e një diktatori të vetëm “Zëri i shumicës nuk është domosdoshmërisht zëri i së vërtetës”. Shkruante – Friedrich Nietzsche.

Tiranët janë individë që ushtrojnë pushtetin dhe kontrollin mbi të tjerët në një mënyrë të ashpër dhe shtypëse, shpesh pa marrë parasysh pak mirëqenien ose të drejtat e të tjerëve. Ndërsa nuk ka asnjë sjellje të vetme ose përfundimtare që shfaqin të gjithë tiranët, ka disa tipare dhe modele të zakonshme të sjelljes që priren të lidhen me udhëheqësit tiranë

Po marrim tre tipare që shpjegojnë qëndrimin e Ramës për çështjen McGonigal dhe më gjerë Autoritarizmi mënyra se si ai përdori sarkazmin për të mbuluar përgjegjësinë e vet me një Narcisizëm ekstrem, duke besuar se janë superiorë ndaj të tjerëve dhe kanë të drejtë për trajtim dhe privilegje të veçanta  dhe  Manipulimi, duke përdorur një sërë taktikash si propaganda, mashtrimi dhe frikësimi për të arritur qëllimet e tyre, madje të  përcaktojnë se kush është e kush nuk është “ non grata “ edhe kur Ambasada Amerikane e përgënjeshtron. Mos do të  thotë kjo se nuk është vetëm një McGonigal.

Në përgjithësi, sjellja e tiranëve karakterizohet nga një dëshirë për pushtet dhe kontroll, mungesë ndjeshmërie për të tjerët dhe gatishmëri për të përdorur çdo mjet të nevojshëm për të arritur qëllimet e tyre.

Kur shumica i imponon vullnetin e saj pakicës pa marrë parasysh të drejtat dhe interesat e tyre, ajo minon vetë themelin e demokracisë, e cila është ndërtuar mbi parimet e barazisë, lirisë dhe drejtësisë për të gjithë. Kjo mund të çojë në një prishje të kohezionit social, rritje të polarizimit dhe madje edhe dhunës. Për më tepër, tirania e shumicës mund të çojë në humbjen e besimit në institucionet dhe proceset demokratike, pasi njerëzit mendojnë se zërat dhe shqetësimet e tyre nuk dëgjohen ose merren seriozisht. Kjo mund të krijojë një rreth vicioz apatie, mosangazhimi dhe cinizmi që minon legjitimitetin dhe efektivitetin e qeverisjes demokratike.

Tirania e shumicës është kërcënimi më i madh për lirinë dhe drejtësinë në çdo demokraci. Por te mos harrojmë atë që thoshte – filozofi egsistencialist Søren Kierkegaard  “Pakica është gjithmonë më e fortë se shumica, sepse pakica në përgjithësi formohet nga ata që kanë vërtet një mendim”. 

Filed Under: Komente Tagged With: Rafael Floqi

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 75
  • 76
  • 77
  • 78
  • 79
  • …
  • 479
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • PA SHTETFORMËSINË SHQIPTARE – RREZIQET DHE PASOJAT PËR MAQEDONINË E VERIUT
  • “Ambasador i imazhit shqiptar në botë”
  • “Gjergj Kastrioti Skënderbeu në pullat shqiptare 1913 – 2023”
  • Albanian American Educators Association Igli & Friends Concert Delivers Electrifying Evening of Albanian Heritage and Contemporary Artistry
  • Universiteti Shtetëror i Tetovës si Paradigmë e Arsimit të Lartë Shqiptar
  • Kujtesë e misionit profesional dhe jetësor që na bashkon…
  • LAHUTA SHQIPTARE NË DËSHMITË E HISTORIANËVE, ALBANOLOGËVE DHE STUDIUESVE EUROPIANË
  • Justina Aliaj e kthen Nënën Terezë në qytetin e saj të fëmijërisë
  • Unioni i Gazetarëve Shqiptarë dega në SHBA nderoi gazetarë të shquar shqiptaro- amerikanë
  • “Sekretet” e Faik Konicës, roli si Kryetar i “Vatrës” dhe editor i “Diellit”
  • Libri “Dënesje në dru” i shkrimtarit Lazër Stani, prozë e kërkimeve absurde
  • Bashkëpunimi ruso-serb në veri të Vilajetit të Kosovës (1901)
  • Lufta hibride ruse dhe mësimi për shqiptarët
  • Paradoks gjuhësor dhe letrar
  • “Dardanët”

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT