*Çfarë po ndodh me Shoqatën Atdhetare Dibra në Nju Jork, një nga shoqatat më të vjetra dhe më të suksesshme, në komunitetin shqiptarë në SHBA./
* Shoqata Atdhetare Dibra u themelua në Maj të vitit 1996, nga një grup veperimtarësh, afaristë dhe biznesmenë, intelektualë dibranë, të njohur, një pjesë e tyre, dhe shumica kishin vite në emigrim në Europë dhe SHBA./
Nga Beqir SINA – Staten Island – New York/ SATEN ISLAND NYC : Në 20 vjetorin e saj – ishte para-parë, simbas statusit të shoqatës, meqenëse edhe kryetarit aktual i përfundon mandati – këtë fillim viti, të mbahej edhe Kuvendi i saj i radhës, i cili u “mbajtë” por, për shumë “arsye”, të cilat ngritën folësit, Kuvendi, u shty edhe për dy javë.Besojë se për çdo dibranë, këtu në Shtetet e Bashkuara, por edhe për ata nga vendorigjina është dashtë të sqarohet, dhe besojë se çdonjeri prej tyre është kurioz të dijë: Pse dështoi Kuvendi !? dhe përse u shty për në datën 31 Janar? Përse, ndërsa nuk kishte kourumin e nevojshëm u mblodhën edhe ata pak njerëz? . Përse, nuk u veprua simbas programit, që paraqiti kryetari në ikje? Përse, u ndyrshuan disa nene të statusit të shoqatës aty për aty?
Ky takim ose Kuvend i “thençin” nisi qysh në fillim – shumë gabim dhe si i thonë dibranët nga e “prapa”. Salla, nuk kishte as dekorin minimal për të treguar se mbahej Kuvendi – e humbi seriozitetin qysh se mbahej në një klub – dhe më shumë se gjysma e pjesmarrsve – nisën të hanë e pijnë.
Pas raportit të kryetarit zotit Musa Paçuku, dhe raportit financiar të Shoqatës Atdhetare Dibra, mbajtur nga Dini Radoveshi, mirë përgatitur nga të dy – ishte dashtë që kryetari të jepte “dorë-heqjen”, dhe t’i hapej rruga diskutimeve, ndërkohë, që ata kan ambicje për kryetar duhej të diskutonin “ si kandidat për kryetar” se çfarë do të bëhet me Shoqatën, për të ringritur atë aty ku duhet të jetë ajo me të vërtet.
Shoqata, dihet se në dekadën e fundit ka shënuar nga viti në vitë rënje në organizimin e saj – aqsa në tre kryetarët e fundit, me zotin Ibrahim Kolari, Ilir Rusi dhe Musa Paçuku, ajo është mbajtur “gjallë” vetëm nga puna e kryetarve, dhe disa vepritarëve dibranë, që janë dalluar për mbarvajtjen e shoqatës edhe me para, saqë u ka kushtuar “xhepit” të kryetarve dhe ndonjë dibrani – që nuk ka kursyer parat e kursyera për të sponsorizuar shoqatën.
Ashtu si e permendi në raport edhe kryetari Paçuku, sponsorizimin, e dy demostratave, promovimin e librit të Sinadinovskit, vendosjen e flamujve kuq e zi për her të parë në Brooklyn, e të tjera….
Pra, u dëshmua se vitet e fundit kryetarët e mbajtën shoqatën, sepse dibranët e “lanë” shoqatën dhe vetëm filluan të flasin lart e poshtë nëpër klube e kafene – pa kurfarrë kontributi në 10 vjet……!
Mirëpo, në pyetje tani është : a ka ardhur koha të ringrihet Shoqata Dibra – a do të dinë dibranët ta tregojnë se janë komunitet shembullor edhe në organizimin e tyre, a do të bashkohen dibranët nën ombrllën e Shoqatës Atdhetare Dibra, dhe do ti ndihmojnë Dibrës, qytetit të tyre të zemrës – me kontribute, ashtu siç e kan ndihmuar më parë – Apo edhe më 31 janar, do të “rrahin përsëri ujë në hava” dhe do të merren duke kritikuar njerin tjetrin me cimbime “alla dibrançe”, edhe kur nuk kan ardhur as edhe një herë në shoqat dhe nuk japin asnjë kontribut, kur edhe kan mundësi për të dhenë dhe për të bërë së bashku diçka të mirë.
Shoqatën Atdhetare Dibra dhe Dibrën e Madhe do t’a bejnë vetë dibranët !
Shoqata Atdhetare Dibra, u themelua në Maj të vitit 1996, nga një grup veperimtarësh, afaristë dhe biznesmenë, intelektualë dibranë, të njohur, një pjesë e tyre, dhe shumica kishin vite në emigrim në Europë dhe SHBA. Fillimisht, pjesa më e madhe e tyre, që u anatarësuan dhe themeluan Shoqatën Atdhetare Dibrane (SHAD), me status, program dhe logon që ka edhe sot, ishin nga ata dibran, që e lanë Dibrën dhe shkuan të studiojnë në Prishtinë, nga ku u frymëzuan më shumë ndjenja patriotike kombëtare.
Kjo shoqatë e nisi punën dhe veprimtarinë e saj me një “vrull” dhe dëshirë e vullnet të madh – çka kulmojë në vitet më të bukura të sja, periudha 1996 deri në 2006 , pra një dhjetëvjeçarë kur Shoqata Atdhetare Dibrane (SHAD) me, aktivitetin dhe veprimtarinë e saj jo vetëm në komunitetin dibran por edhe me kontributin, pjesëmarjen dhe ndihmesën e saj, kreu dhe realizojë një veprimtari dhe aktivitetet, të komunitetit Dibran, në SHBA dhe më gjerë e cila është historike, dhe e jashtëzakonëshme.

Bile, do të thoja për mendimintim se ajo ka qenë shëmbullore, dhe ka qenë pervilegj dhe nder për mua si gazetar ( dhe dibran) ta mbulojë aktivitetin dhe veprimtarinë e Shoqatës Atdhetare Dibrane (SHAD) . Por , fatkeqësisht, dhe me keqardhje dua të them se duke e parë gjendjen dhe funkcionimin e saj aktual, pra këto 5 vitet e fundit, dhe sidomos dy vitet e fundit, dhe e ndjerë nevojën e funksionimit të Shoqatës, është për ardhur keq se pothujase ajo është “inegzistente”. Dhe, është mbajtur nga kryetari me dy tre veta që nuk kan kursyer parat për shoqatën.

Megjithë, përpjekjet dhe punën që kan bër për ta ringritur atë, tre kryetarët e fundit(Kolari, Rusi, dhe Paçuku) kryetari në ikje, dhe kryesia e saj e “vogël”, ajo që ka mbetur , me vetmohim dhe një përkushtim bën çmos, pa aspak interes dhe shumë shumë larg atij qëllimi për të cilin u krijua dhe u “betua” se do t’i shërbente komunitetit dibran në Diber të Madhe dhe në Amerikë.

Gjejë rastin që ta ilustroja edhe me një fakt këtë përgjigje; megjithëse, anëtarësia vjetore e saj është në kuota minimale, pra 100 dollar amerikan në vitë( 9 dollar në muaj ) , do të shtojë Shoqata Atdhetare Dibrane (SHAD), thuhet se nuk ka buxhet, dhe nuk ka asnjë llojë financimi ose përfitimi ( nga darkat që organizphen) dhe nuk ka bërë vitet e fundit, asnjë edhe një llojë kontributi, të paktën në emër të shoqatës në qytetin e Dibrës, siç janë bërë më parë.

Prandaj ejani më 31 janar të dëshmohet serioziteti, dhe përkushtimi i dibranëve, lërni menjëanë emrat dhe mërit mes njëri tjetrit – kthehuni nga Shqoata si pikë bashkimi e të gjithë dibranëve….