Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

ARIZONA-Dr. Rifat Latifi nderohet për vullnetarizëm

by

Doktor Rifat Latifi, kirurg nga Arizona, nderohet për Shërbimin mjekësor të njerëzve në nevojë. Ky është motivacioni i çmimit Pfizer Surgical Humanitarian, që mjeku shqiptario – amerikan mori këto ditë nga Kolegjit Amerikan i Kirurgëve.
Gjatë një ceremonie në Çikago, Dr. Latifi u nderua për kontributin në ngritjen e telemjekësisë në zonat rurale të SHBA-së dhe në vendet e dala nga konfliktet apo fatkeqësitë.
Ky është një çmim ndërkombëtar për vullnetarizëm që u jepet kirurgëve të cilët kanë i kushtuar një pjesë të konsiderueshme të karrierës së tyre ofrimit të kujdesit kirurgjik pa pritur ndonjë përfitim financiar.
Dr. Latifi filloi vullnetarizmin e tij që kur ishte student në shkollën mjekësore dhe gjatë periudhës së praktikës kirurgjikale, kur u përgjigjej pyetjeve të dëgjuesve në gjuhën shqipe në radio Zëri i Amerikës, në fillim të viteve 1990.
Pas një dekade të luftës në vitet 1990 që shkatërroi shëndetin dhe infrastrukturën arsimore në Kosovë, Dr. Latifi dhe ekipi i tij ngriti një qendër telemjekësie që përfshinte infrastrukturën teknike, një bibliotekë elektronike, dhe programe të edukimit virtual. Qendra të tjera, pastaj, ai krijoi në Shqipëri dhe Afrikë, dhe tani quhen International Virtual E-Hospital (IVeH).
Sistemi spitalor, me seli në Hope, Idaho dhe një tjetër në Brazil, i është përkushtuar rindërtimit të sistemeve të kujdesit shëndetësor në zonat e thella a të varfëra. Dr. Latifi, i cili shërben si president i organizatës, ka punuar me kolegët për të zhvilluar një model të njohur si Inicimi-Build-Operim (IBOT) për të siguruar qëndrueshmërinë e programit. Modeli përfshin ndërtimin dhe forcimin e burimeve të sistemit, vendosjen e pajisjeve, dhe zhvillimin e mundësive të arsimit dhe trajnimit.
Që nga janari i vitit 2003, 62 universitete, qendrat mjekësore, dhe organizatat shëndetësore nga më shumë se 20 vende kanë transmetuar qindra aktivitete edukative dhe leksione përmes IVeH.
Dr. Latifi ka marrë grante për përpjekjet e tij në telemjekësi nga Agjencia Evropiane për Rindërtim, Departamenti amerikan i Shtetit, Agjencia e Shteteve të Bashkuara për Zhvillim Ndërkombëtar (USAID), qeveria e Sllovenisë, dhe Organizata Botërore e Shëndetësisë.
Kohet e fundit, doktor Latifi mori gjithashtu një çmim nga USAID-i për ndihmën në Ministrinë e Shëndetësisë në Shqipëri në reformimin e shërbimeve të traumave dhe urgjencës. Me ekspertizën e tij, Dr. Latifi vazhdon të këshillojë ministritë e Shëndetësisë të Kosovës dhe Shqipërisë.
Dr. Latifi gjithashtu krijoi programin e parë të llojit të telemjekësisë në Arizona, i quajtur programin e teleprezencës (satt). Megjithatë, programi është duke kaluar nëpër ndryshime të reja dhe nuk është aktualisht aktiv.
Krahas dokor Latifit, të nderuar me Çmimin Pfizer Surgical Humanitarian ishin edhe 3 kirurgë të tjerë; Susan M. Briggs nga Boston, Masaçusets; Shilpa Shree Murthy nga East Lansing, Miçigan; dhe Dan Poenaru nga Montreal, Quebec, Kanada.
Kolegji Amerikan i Kirurgëve, që ndai çmimet, është një organizatë shkencore e themelua në vitin 1913 për të rritur standardet e praktikës kirurgjikale dhe për të përmirësuar cilësinë e kujdesit për pacientët. Kolegji ka më shumë se 80.000 anëtarë dhe është organizata më e madhe e kirurgëve në botë.
Për më shumë informacion, vizitoni www.facs.org

KOMUNITETI SHQIPTAR NE SHBA- 10 MIJE DOLLARE PER VETERANIN E UÇK-së

by

-10 mijë dollarë : Mbyllet me sukses në New York aksioni për të ndihmuar veteranin e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës – UÇK-së, ish luftëtarin Mifail Klaiqin nga fshati Koretn i Kamenicës Kosovë/
Nga Beqir SINA – New York./
NEW YORK : Këto ditë iniciatori i kësaj fushate veprimtari i dalluar i komunitetit Esad Gjonbalaj bëri me dije se u përmbyll me sukses aksioni për të ndihmuar veteranin e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës – UÇK-së, ish luftëtarin Mifail Klaiqin nga fshati Koretn i Kamenicës Kosovë.
“Ky aksion rezultojë i suksesshëm tha Gjonbalaj, fal përkrahjes dhe zemërgjerësisë së bashkëatdhetarve tanë, të cilët si në të kaluarën ku vjen në pyetje çështja kombëtare nuk kursejnë asgjë”.
Më tej Gjonbalaj flet për rrjedhën e këtij aksioni për grumbullimin e të hollave “Kur arritëm ne shumën e 9250 dollare të mbledhura na telefonoj Shkumbim Sadiku Balidemaj dhe me zemërgjersin e tij përmbylli aksionin tonë dhe ngritur shumën në 10 mijë dollar amerikan.”
Andaj ai gjen rastin që Shkumbimin t’a falenderojë përzemërsisht për këtë kontribut dhe atdhedashurinë e tij të dëshmuar me vepra.
Në përmbylljen e këtij aksioni Gjonbalaj e ka vlerësuar si shumë të çmuar kontributin finanaciar të bashkëkombësve : “Ju falënderoj përzemërsisht të gjithë ju që më përkrahët në këtë aksion fisnik dhe bujar, ku nën moton “Për veteranët e UÇK-së nuk na dhimbset asgjë” ju betë të mundur që me kontributet tuaja Mifail Klaqit dhe familjes së tij të i gjendeni pran në këtë ballafaqim të vështirë jetësorë të këtij luftëtari te atdheut.”
Shfrytëzoj rastin që edhe në emër të Mifailit të përcjell tek ju mirënjohjet më të larta për ju dhe familjet tuaja. Me ndihmat tuaja të nderuar vëllezër – ju dëshmuat se populli shqiptar vlerëson lart sakrificën e çdo njërit në të mirë të atdheut, thotë iniciatori i këtij aksioni për grumbullimin e parave, zoti Esad Gjonbalaj
-Zoti Gjonbalaj – Si ju lindi kjo ide ose çfarë të motiviojë ?
-Ka kohë që në ekranet dhe mediat në gjuhë shqipe shohim reportazhe, ku shihen luftëtaret e lirisë duke u ballafaquar me vështërsi tani në Kosovën e lirë duke vuajtur për ekzistencë dhe gjëra elementare për jetën.
Këta bije ma te shtrenjtë të atdheut u gjeten për komb të tyre në momentet ma kritike për fatet e Shqiptarisë. Është, e pa falshme për shtetet tona që për këtë kategori të shoqërisë tonë veteraneve të UÇK-së mos të gjinden fonde adekuate. Andaj ideja ishte aty të bëjmë diçka sepse është e pa falshme që ne të vështrojmë skena të tilla përmes ekraneve televizive dhe te rrimë duarkryq pa bërë asgjë’
Si ju përgjigjen bashkëkombasit ?
Duhet, cekur se pjesa dërmues e donatoreve është nga Plave Gucia prej nga jam edhe vetë, por në këtë aksion për grumbullim të hollash nuk mungojnë edhe veprimtarë të njohur nga Kosova, Malësia dhe Ulqini.
Sa arritët të grumbulloni? dhe, a janë të mjaftueshme për një gjendje të till për veteranin e UÇK-së Mefail Klaiqin ?
Aksionin e përmbyllëm sot me 19 tetor 2015 dhe shuma totale e tubuar është 10.000 (dhjetë mijë dollar amerikan) që është një shume goxha e mirë dhe besojmë se veteranit tonë Mifail Klaiqit do ia lehtëson pak ballafaqimet e tija jetësore. Unë vlerësoj se kjo shumë do i ndihmoj Mifailit i cili është nga fshati Koretin i Kamenicës në Kosovë që këtë dimër t’a ketë ma të lehtë dhe për një kohë po shpresojmë që edhe institucionet e shtetit te Kosovës te vetëdijesohen dhe mos të lënë veteranët tonë të ballafaqohen me ekzistencën.

JA LISTA E DHURUESEVE:
Shkumbim Sadiku Balidemaj $750
Granit Gjonbalaj $500
Shaban Sinanaj $500
Qazim Dedushaj $500
Ismet A Dedushaj $500
Alban Prelvukaj $500
Besim Malota $500
Dr. Kujtim Balidemaj $500
Zijadin Ruhani $400
Nrek Tonaj $300
Ramë Zeneli Balidemaj $250
Mentor Fadili Ahmetaj $250
Rexhep Gali Balidemaj $200
Sadri Mehaj $200
Ismet S Kurti $200
Ekrem Shaqiri $200
Rame Selimaj $200
Halil H Ahmetaj $200
Emin Ulaj $200
Edin Palavertic $200
Xhevdett Balia Qosaj $150
Mustaf Salihi Ahmetaj $100
Ismet R Gjonbalaj $100
Fazli R Gjonbalaj $100
Avdi N Balidemaj $100
Esad Gjonbalaj $100
Ejllo Berishaj $100
Haris Biberaj $100
Deme Zeneli Balidemaj $100
Faik Dini Gjonbalaj $100
Visar Mustafa $100
Besim Maxhun Kukaj $100
Vesel Qosaj $100
Isak Qosaj $100
Enver Balidemaj $100
Agim Mujaj $100
Michael Cosentino $100
Musa Dakaj $100
Ardian N. Balidemaj E 100
Naser Mehaj $100
Sadri Ademi Ahmetaj $100
Rifat Ahmetaj $100
Naim Krasniqi $100 – Marios Pizza, Bronx
Shefki Megjuani $100
Azem Hasngjekaj$100
Egzon Cele Hasngjekajn$100
Hysen Avdia Dedushaj $100
Kelmend Riza Ahmetaj $100
Beqir Avdia Dedushaj $100
Pas këtij suksesi do t’a quaja – a mundet të formohet një fond i veteranëve të UÇK-së ?Po marr si shembull Fondin e Vetraneve të Luftës në Vietnam dhe Kore- këtu në SHBA
Natyrisht që po, por mbete të shihet në këtë aspekt sepse unë kam pasur kërkesa te tilla . Besoj është hyjnore te ndihmosh luftëtaret e lirisë sepse aty tek këta bashkëkombës është edhe zanafilla e lirisë se Kosovës, aty është adresa e kushtrimit te atdheut aty është zëri i “Vendlindja thërret bijtë e vete”, këta vëllezër meritoj dhe u duhet përkrahja e jone.
Zoti i bekoftë te gjithë ata qe dhuruan sepse ata e bën te mundur qe ky aksion te rezultojë i suksesshëm , kontributet e tyre janë vepra de atdhedashuri e dëshmuar ne vepra.
-Biografia e Mifail Klaiqi shkrur nga ai vetë:/
-Unë Mifail Klaiqi i lindur me 30 10 1974 ne fshatin Koretin ku jetoj edhe sot.
Si 24 vjeçar gjendesha me pune ne Zurih te Zvicrës kur ju përgjigja thirrjes se Shtabit te UCK-se për mobilizim dhe lufte dhe lufte deri ne çlirimin e trojeve shqiptare nga pushtuesit.
-Aktiviteti im ne Ushtritë Çlirimtare ishte; ne Ushtrinë Çlirimtarë te Kosovës Zona e Par Operative – Kosova , Brigada 172 Isa Kastrati viti 1999 .
Me Ushtrinë Çlirimtare Preshevë Medevegje dhe Bujanoc , Zona e III Operative ne Kosovën Lindore-Lugina e Preshevës Brigada 111 Fatmir Ibishi viti 2000,
Me Ushtrinë Çlirimtare Kombëtare Zona II Oprative ne Maqedoni Brigada 112 Mujdin Aliu viti 2001.
Gjat luftës unë mora dy plagë fizike nga plumbat dhe predhat e armikut: ne këmbën e djathte dhe ne kok.
Pas vitit 2001 problemet psikike mu lajmëruan dhe u trajtova ne psikiatri ne Kosovë dhe Zvicër.
Vitin 2009 u diagnostifikova me një sëmundje kronike te melqis.
Vitin 2013 ne Tirane ne Kliniken KAJO bëra disa analiza te thella te melqis,
Raportimi i Hepatologut Dr Ilir Kajo thotë se sistemi i imunitet tim e ka humbur luftën kundër virusit, pasi sëmundja me ka përshkua një pjesë te konsiderueshme te melqis dhe me udhëzoj qe urgjentisht te filloj me terapinë e caktuar.
Nga viti 2013 un nuk kam pasur mundësi te bej terapi dhe as një kontroll mjekësore ne mungesë te financave.
Unë jetoj ne fshat pa shtëpi banimi timen, te pa inkuadruar ne pune as un dhe as gruaja ime.
Jetoj me gruan Mentoren, dhe dy djemtë Erjonin 6 vjeç dhe Arjanitin 1 vjeç.

Pesë botime në shqip i shtohen Librarisë së Kongresit në Washington

by

Nga Shefqet Kërcelli/
Nga data 23 qershor 2015, pesë botime në shqip i janë shtuar fondit të Librarisë së Kongresit në SHBA. Këtu përfshihen dy nga romanet kryesorë të shkrimëtarit të madh Dritëro Agolli, “Shkëlqimi dhë rënia e shokut Zylo” dhe “Arka e djallit”. Lexuesit shqiptarë dhe të huaj janë njohur tashmë me përmbajtjen e romanit “Shkëqimi dhë rënia e shokut Zylo”, si një kritikë marramendëse, shumë komike e burokracisë dhe dirigjimit intelektual, e priviligjeve dhe ofiqeve të pamerituara të socializmit. Botuar fillimisht në revistën “Hosteni” në vitin 1972, romani tronditi opinionin publik shqiptar dhe më gjerë, duke u bërë pjesë e letërsisë disidente që shprehte qartë pakënaqësinë ndaj sistemit monist. Libri është praqitur me një përmbledhje të shkurtër në anglisht. Vendosja e këtyre dy romaneve në fondin e Librarisë së Kongresit është dhe urimi më i mirë që i bëjmë këtij shkrimëtari të madh me rastin e 84 vjetorit të lindjes!
Informojmëe lexuesin e “Diellit”, se në vitin 2016 do ketë botime të rëndësishme të Dritëroit në anglisht.
Koment për romanin “Shkëlqimi dhe rënia e shokut Zylo”, nga Fransua Nurisie
“The brilliance and the failure of Zylo friend”, with a clear title, tells the victory and the fall in Tirana of Zylo Kamberi, senior civil servant, the director of a section of the cultural matters. It is a staggering critique, very comic of the bureaucracy, of the intellectual direction, of the privileges of the socialism and of the harsh used language. Published in magazine in 1972 year, a year later as a volume, also republished in 1981, “The brilliance and the fall of Zylo friend” forces us see again some of our ideas related with the freedom which Albania of Enver Hoxha let a novelist. A perfectly mysterious country! The more so, because after the characters of the novel, officials, bureaucrats, critics (and their spouses, fat or obedient), the readers warned surely could know real personalities. To accept that these mocker caricatures were real portraits, this increases even more our wonder. Imitating a famous formula. Agolli, is Kafka, with a little more sun. The Ministry of Culture, the directorships, the commissions, its meetings, make the decorum almost abstract of a buffoon satire. Zylo is a tartarin of dialectics, a small leather pouch filled with words, a cocky grandiloquent, hypocrite, maybe honest, but a uncorrectable idiot. The wonder is very great; anyway there is no harsher critique of the organizing in the countries of Orient than in this book, where the works of the power are taken apart with a kind of savageness, softened so-so by humor feeling, which approaches the characters to us, which transforms them into manipulated puppets from a system which is so “perfected” so that it can’t leave them a big action freedom…
Gjithashtu në fondin e Librarisë u shtuan dhe tre libra të tjerë në fushën e detarisë shqiptare, “Antologjia e detarisë Shqiptare”, Vëllimi i parë, “Antologji e Detarisë Shqiptare”, vëllimi i dytë dhe i tretë, me autor Shefqet Kërcelli, dhe “Fjalori i Terminologjisë Detare”, me bashkëautorë.
The anthology contains several chapters according to the main historical stages of the Albanian people: Pre-Illyrian period, Illyrian, Byzantine, Ottoman, the invaders and the regimes of the XX century. According to this chronological ranking are treated extensively themes like: the development of naval tools and tradition, of naval trade and transport, the weight of the sailors and our state in this trade, the relations with the other forces in the naval space, the contribution for independence, main characters, captains, sailors, etc. The declaration of the independence on the 28th of November 1912 and the creation of the Albanian state is understood, they created new sailing conditions and courses, that’s why the Albanian seamanship in these 100 years takes the main place.
The book is based on authentic documentary base, thanks to the will and the insistence to collect and to search for every document inside or outside of the country. The rich documentation makes it very convincing and realistic. It inserts the reader into the flow of the events in the Adriatic and Ionian seas, for more than 3 thousand years, it brings arguments, it spreads thesis and analysis who enforce the fact that the Albanian people has an outstanding naval tradition since the antiquity. The book has special values in the open narrating of many documents, witnesses, photos, historical truths, which our opinion at the 80% mass knows them for the first time. It brings the deep changes, the development that the naval tools had, their technique and technology dependent on their economical development, the tradition, the profession of the sailor, the ways of orientation, the benefit from the experience of other countries, the cooperation, the naval transport and the trade inside or outside of the country, based on the statistics of native and foreign naval institutions…
Me këtë rast zonja Debra Graham, Librare në Seksionin e Monografisë në këtë Librari, nëpërmjet një letre drejtuar vajzës sime te vogël, e cila i dhuroi këto libra në emër të autorëve, na falenderon për pasurimin e fondit të Library of Congress me këto pesë botime në shqip. Por ajo që dua të theksoj është se studjuesit, shkrimtarët, historianët, shkencëtarët, poetët shqiptarë duhet të kenë si objektiv kryesor, krijimin gradual të koleksionit ose fondit iliro-shqiptar në bibliotekën e Kongresit Amerikan. Le të jenë këto botime dhe mjaft të tjera të dhuruara më parë, si gurë themeli në krijimin e këtij fondi, ku amerikanë, shqiptarë dhe të huaj mund të njihen gjerësisht me historinë, kulturën dhe letërsinë e kombit iliro-shqiptar. Le të harxhojnë me shumë energji për këto punë kritikët shqiptarë?!

Komunitet-Nxënësit e Shkollave shqipe në Amerikë

by

Nxënësit e Shkollave shqipe në Amerikë janë një urë e artë shpirtërore midis Atdheut dhe Diasporës/
Nga Keze Kozeta Zylo/
Është krenari dhe njëherazi detyrë kombëtare për të kontribuar në mësimin e Gjuhës Shqipe ndër fëmijët që lindin dhe rriten jashtë trungut amë.
Nxënësit e shkollës shqipe “Alba Life” në Staten Island dhe Brooklyn u ulën pranë bankave në mjediset e shkollave publike amerikane për të filluar vitin e ri akademik 2015-2016, ndërkohë po punohet për të gjetur mjedis për të vazhduar mësimin dhe në Manhattan, pasi kemi pasur vështirësi në gjetjen e klasave, për shkak të ndërrimit të administratës në shkollën ku bëmë mësim vjet.
Ndonëse kemi hyrë në vitin e tetë të hapjes së shkollave shqipe, mësuesit, nxënësit dhe prindërit e përjetojnë me të njejtat emocione fillimin e vitit të ri shkollor si në ditën e parë të hapjes.
Çuditërisht edhe natyra duket sikur merr pjesë në këto aktivitete patriotike, që mbartin një botë të tërë shqiptare, një histori që s’harrohet kurrë sa të ketë dhe një shqiptar përmbi dhé.Flladi i lehtë i oqeanit iu përkëdhelte flokët e bukura si kurorë malesh gjithë nxënësve që takoheshin me njeri-tjetrin sikur të jenë miqësuar ndër vite. Prindërit e rinj me ngazëllimin në shpirt iu urojnë gjithë mësueseve punë të mbarë për këtë mision fisnik dhe tejet atdhetar.
Sa emocione ju jep fëmijëve dhe prindërve dita e parë e shkollës! Të gjithë prej nesh e mbajnë mend mirë ditën e parë të shkollës dhe askush nuk e harron në jetë, por shkollat shqipe në Diasporë gjithmonë kanë veçantinë e tyre, sepse ndryshe nga shkollat e huaja ku ata janë integruar, në shkollat shqipe ata kanë mundësi të mësojnë dhe të flasin SHQIP, gjuhën e të parëve të tyre!
Bota e tyre të magjeps, të befason në përgjigjet dhe pyetjet e ndryshme, bota e tyre të rinon dhe ti ndihesh i sigurtë të ecësh në urën e artë që ata ndërtojnë midis Atdheut dhe Diasporës. Ja psh: A nuk të befasojnë përgjigjet e tyre kur pasi i përshëndeta në klasë për mirëseardhjen e tyre fillova t’i pyesja me radhë se çfarë kishin dëshirë të bëheshin kur të rriteshin?
-Shumë prej tyre më thanë këngëtare, balerin, pilot, aktor, doktor, mësues, ndërsa një fëmijë i vogël më befasoi kur më tha: “Unë do të bëhem president i Amerikës”!
-Uau! Shumë bukur i thashë! Po pse do të bëhesh president e pyeta unë?
-Sepse jam shqiptar u pergjigj Brendan 4 vjeçar!
Të gjitha këto m’i tha në anglisht me një buzëqeshje të çiltër fëminore dhe me sytë blu si qielli që i ndrisnin. Duke e përqafuar mendova: Ku i dihet, mundet që nga bankat e shkollës shqipe “Alba Life” të dalë një president i Amerikës dhe atëhere me siguri që do të ketë një shkollë institucionale shqiptare në Nju Jork.
Të gjitha mësueset si Dita Kacupaj, Dr.Valbona Watkins, Entela Muda, Entela Elezi, apo Raimonda Hysolli qe sapo i eshte bashkuar programit tone
më thonë se është nje përjetim i bukur, kur i shikon nxënësit më të vjetër se si përqafohen dhe bisedojnë herë shqip dhe herë anglisht, apo nxënësit më të rinj pasi prezantohen me njeri tjetrin përshëndeten: “Hej Shqipe!” është një kod i heshtur, i pashkruar, por që përdoret shpesh ndër shqiptarë të Diasporës në përshëndetje e sipër. Dhe më pëlqen më futet në palcë të shpirtit kjo lloj përshëndetje edhe pse mund të mos jesh takuar kurrë, por të takon Gjuha Shqipe me përshëndetjen e bukur: Tungjatjeta Shqipe! Kur i shikon dhe ndjen se me sa zell ata vinë të mësojnë Gjuhën Shqipe medoemos të kujtojnë Fishtën e madh kur thotë se: “Edhe shqyp na thanë se Zoti/ për shqyptarë Shqypninë e fali/ se sa t’enden stina e moti/ do ta gzojn kta djalë mbas djali”.
Është e natyrshme se shumë prej fëmijëve me prindër shqiptarë të parën fjalë që kanë dëgjuar në jetë ka qenë shqip, pavarësisht se shumë prej prindërve i mbyt rutina e jetës dhe u krijojnë vështirësi fëmijëve për të folur dhe shkruar bukur shqip. Por ne si prindër s’duhet të harrojmë agimet e para të jetes sonë, kur luanim dhe këndonim së bashku, kur kapnim xixëllonjat dhe i përkëdhelnim shqip në pëllëmbë të dorës me dritën e bukur që ato bënin që siç shkruan Fishta: “Shqyp na vete, po pik’ mâ para/ n’agim t’jetës kur kemi shkue/ tue ndjekë flutra nëpër ara/ shqyp ma s’pari kemi kndue”.
Edhe pse jam mësuar dhimbshëm gjer në asht me humbjen e Gjuhës Shqipe ndër shumë fëmijë të Diasporës dhe me humbjen e Gjuhës Shqipe ndër miliona shqiptarë nëpër botë, përsëri kam shpresë se do të lindin ata burra dhe gra shqiptare që ta marrin tejet seriozisht shërimin e kësaj sëmundje që metastazat e saj i ka nëpër shekuj.
Të parët shërues me siguri do të jenë këta nxënës që ulen në bankat e shkollës dhe që mësojnë me aq dashuri të flasin dhe të shkruajnë Gjuhen e ëmbël Shqipe.

Tetor, 2015
Staten Island, New York