Kronike – Page 585 – Dielli

AZEM HAJDARI, PERJETESISHT MES STUDENTEVE

December 8, 2012 by dgreca

Përurohet në Qytetin Studenti busti i liderit të dhjetorit Azem Hajdari

Aty ku nisi 22 vjet më parë, ëndrra e studentëve të dhjetorit dhe mbarë shqiptarëve për liri dhe demokraci, është përuruar busti i tribunit të demokracisë Azem Hajdarit. Dhe pikërisht me rastin e 8 dhjetorit, Ditës Kombëtare të Rinisë, statuja e tij qëndron sot në sheshin “Demokracia” në Qytetin Studenti.

Kryeministri Sali Berisha në fjalën e tij ka vlerësuar liderin e dhjetorit si tribuni, që bëri më shumë për liritë në historinë tonë kombëtare.
“Kjo ditëlindja e dytë e qytetarëve shqiptarë, ditë në të cilën 22 vjet më parë studentët e universitetit të udhëhequr nga tribuni i lirisë Azem Hajdari nisën protestën e tyre të madhe”- u shpreh në nisje të fjalës së tij kreu i qeverisë.

Duke ju drejtuar studentëve dhe studenteve kryeministri u shpreh: “Ju do kaloni prnaë këtij busti dhe natyrisht në tërësi ju nuk keni takuar dhe nuk e keni njohur Lëvizjen e Dhjetorit, studentin që në krye të studentëve të Dhjetorit ’90 të cilët ne shqiptarët në të 4 anët e vendit do t’i quanim asokohe ëngjëjt e lirisë sonë”- vijoi ai.

Përurimi i kësaj shtatoreje për kryeministrin Berisha është një nderim për veprën e tyre të pavdekshme dhë qëndron pikërisht në vendin ku lindën liritë njerëzore dhe individuale, atje ku nisën një nga betejat më të mëdha, më të vështira dhe më të guximshme në historinë e lirisë së shqiptarëve.

Kryeministri kujtoi kohën e takimit 22 vjet më parë me liderin e Dhjetorit dhe konstatoi një vendosmëri për të realizuar ëndrrat e lirisë, sepse pa tek Azemi një lider të jashtëzakonshëm.

“22 vjet më parë në 9 dhjetor, në një ditë shiu si kjo, pata fatin e madh të takoj për herë të parë në jetën time të ulem dhe bisedoj me Azem Hajdarin, tek i cili konstatova një vendosmëri absolute për të realizura idealet e lirisë së mbarë shqiptarëve. Hajdari kishte shpirtin e pamposhtur dhe dhuntitë e një lideri të jashtëzakonshëm”

8 DHJETOR, DITA E RINISE

December 8, 2012 by dgreca

TIRANË-Më 8 dhjetor 1990, një grup studentësh e pedagogësh të Universiteteve të Tiranës, banorë të qytetit “Studenti”, u bënë iniciatorë e protagonistë të kthesës së madhe historike: protestave paqësore që sollën rënien e komunizmit dhe lindjen e demokracisë. Akti i tyre publik, sa qytetar aq edhe politik, i dha fund në mënyrë paqësore epokës të gjatë të vetëizolimit dhe të sundimit ideologjik, duke i hapur kështu rrugën e ekonomisë së tregut dhe shoqërisë së hapur.

Me rastin e kësaj feste kombëtare nuk munguan mesazhet dhe nga arena politike. Kryeministri u shpreh gjatë një koncerti festiv për të rinj organizuar nga Ministria e Kulturës, kurse kryesocialisti Rama mblodhi të rinj në një lokal rroku në qendër të Tiranës. Duke përmendur studentët dhjetoristë, politikanët shprehën dhe mesazhet për rininë e sotme.

FATMIRA HAJDARI: DITË EMOCIONUESE
Bashkëshortja e të ndjerit Azem Hajdari, udhëheqësit të lëvizjes së studentëve të dhjetorit të vitit 1990 Fatmira Hajdari, e cila mori fjalën e para në ceremoni u shpreh se kjo ditë përbën një emocion të vecantë.

“Është shumë emocionues ky moment që së bashku me këtë shi përurojmë bustin e Azem Hajdarit, bashkëshortit tim, mikut dhe vëllait tuaj. Gjej rastin të falënderoj kryeministrin që ishte iniciatori i këtij memoriali dhe ishte ai që dha idenë që ky bust të qëndrojë këtu ku ka nisur dhe lëvizja studentore”, u shpreh Fatmira Hajdari.

INAGUROHET BUSTI I AZEM HAJDARIT
Në “Qytetin Studenti”, ku 8 dhjetor 1990, një grup studentësh e pedagogësh të Universiteteve të Tiranës, banorë të qytetit “Studenti”, u bënë iniciatorë e protagonistë të kthesës së madhe historike: protestave paqësore që sollën rënien e komunizmit dhe lindjen e demokracisë u inaugurua busti i tribunit të lirisë Azem Hajdari. Në ceremoninë e zhvilluar pasditen e sotme ishte i pranishëm kryeministri i vendit Sali Berisha, i cili shoqërohej nga bashkëshortja e të ndjerit Azem Hajdari dhe figura të njohura të PD-së.

Berisha: Azem ti je gjalle! Rini, me 23 Qershor votoni bashkimin kombetar, hidhni poshte bllokistet

Kryeministri Sali Berisha mbajti një fjalim në koncertin festiv të organizuar nga Ministria e Kulturës me rastin e Ditës së Rinisë.

Në një fjalim Berisha kujtoi me pathos ngjarjet e 8 Dhjetorit të vitit 1990 kur studentët shqiptarë u përleshëm me policinë në emër të lirisë së Shqipërisë nga diktatura.
“Studentët e ‘90 u përballën me diktaturën hoxhiste. Më 8 dhjetor, studentët dhe prijësi i tyre Azem hajdari gjunjëzuan diktaturën. Gjunjëzuan regjimin e bllokmenëve primitivë që iu ndalonte shqiptarëve me ligje e kushtetutë besimin te zoti, Krishti, Muhameti, pronën, lëvizjen e lirë, regjimin që edhe pas rënies së perdes së hekurt vari disidentë shqiptarë në sheshet e qyteteve tona, e në vitet 90 ekzekutoi në kufijtë me tela, 97 bashkëmoshatarët tuaj, për fajin e vetëm se donin të lëviznin të lirë. Rroftë Azem Hajdari. Azem ti je gjallë!”

Duke lidhur ditën e sotme me 23 Qershorin, ditën kur mbahen zgjedhjet parlamentare, kryeministri u bëri apel të rinjve të votojnë kundra opozitës.
“Jam i bindur se ju të rinj dhe të rejat e Shqipërisë, po prisni me padurim që me 23 qershor të rrëzoni murin e bllokimit të ëndrrës suaj evropiane që kanë ngritur pinjollët e bllokmenëve hoxhistë. Të humbur kanë qenë ata që janë përballur me ju, gjithmonë”.

Sipas tij, ata qe rrezuan regjimin hoxhist do te rrezojne edhe neobllokmenet qe kane bllokuar me voten e tyre endrren evropiane te te rinjve.
“Ju sot nuk jeni të rinjtë e një vendi anëtarë të BE, ndërkohë që në dhjetorin e vitit ’90 ju shpallët për moto Shqipëria si Evuropa, në 20 vite ju të rinjtë e Shqipërisë, vendin tuaj e nxorët nga bunkeri hoxhist, më i izoluar i botës, e bëtë anëtarë të aleancës së NATO, vendin e qytetarëve që lëvizin të lirë. Sot pas 22 vitesh, bijtë e etërve që ngujuan Shqipërinë në izolimin më të thellë përdorin votën e tyre në Kuvend, pushtetin që u kanë dhënë qytetarët për të bllokuar endrrën tuaj evropiane, projektin tuaj evropian”- tha Berisha.

Sipas tij, ‘neobllokmenët e rinj duan të hakmerren ndaj te rinjve për Vaterlonë që ata i rezervuan ju etërve të tre në dhjetorin e vitit ’90’.

Po kështu së bashku me ditën e zgjedhjeve, kreu i qeverisë përsëriti idenë e bashkimit kombëtar në sallën e mbushur me të rinj.
“Jemi një komb i vetëm që nuk na ndan asgjë kurrë në botë përveç kufijve të padrejtë të vendosur me traktate të padrejta. Kufij që copëtuan në 5 copa trupin e Shqipërisë”.

“Jam i bindur se ju do bëni ju të vërtetë ëndrrën e bashkimit kombëtar, ndaj ju ftoj të gjithëve ju, të vazhdojmë ëndrrën e lirisë, më 23 qershor të votojmë për lirinë, dinjitetin, për ëndrrën tonë kombëtare, Shqipërinë Europiane, shqiptarët e bashkuar”

Rama apel te rinjve: Të bëjmë të mundur të pamundurën

Kryetari i Partisë Socialiste ka mbledhur sot të rinjtë në ambientet e një lokali roku në Tiranë për tu folur mbi Ditën e Rinisë.
Rama theksoi se ajo ditë nuk i përket së kaluarës, sa i përket së tashmes dhe së ardhmes.
“Ishte një ditë që do ta kujtonim si një ditë të shkuar, por 8 dhjetori është një ditë e tashme për të folur për të ardhmen”.

Sipas Ramës, sot është dita për të ecur përpara.
“Ajo që unë dua të përsëris sot, 8 Dhjetori i 22 viteve më parë ishte momenti kur të reja dhe të rinj si ju sot vendsoën të hedhin një hap të rrezikshëm të marrin përsipër dicka që ishte një shtysë drejt një të panjohure. Asnjë nuk e dinte se cfarë do ndodhte më pas, ndodhi ajo që ndodhi. Por, mund të ndodhte që lëvizja e të rinjve mund të mos arrinte qëllim por edhe të dështonte, të shtypej.
Sot nuk jemi ndryshe. Sot të ecim para në një rrugë të përbashkët është domosdoshmëri. Të bëjë të mundur ëndrrat. E pra sot, më shumë sesa atëherë është e qartë se nga hedhja e një hapi të mëtejshëm, duke u marrë me politikën për të mos e lënë politikën të marrë para dëshirën tënde është një investim i sigurt për veten tënde. Sot më shumë se atëherë është e qartë se nga hedhja e një hapi duke u përfshirë në politikë, është një investim i sigurtë për të nesërmen, që s’ka rrezikun që kishte 22 vite më parë, investim që pa asnjë dyshim do e cojë më tutje për mirë rrugën e përbashkët”, u shpreh Rama para të rinjve.

Në kujtim të ditës së Rinisë, Rama ka kujtuar vullnetin e të rinjve 22 vite më parë, duke ftuar të rinjtë e sotëm të bëhen bashkë për qëllime të mëdha, për ndryshim e për të bërë të mundur, gjërat që secili më vete i ka të pamundura t’i bëjë.
“Njerëzit morën në dorë mundësinë për të vendosur vetë dhe varet nga njerëzit se sa shumë duan ta përdorin mundësinë, varet nga secili prej jush se sa dëshiron dhe sa vullnet ka që mundësinë për të vendosur vetë ta përdorë deri në fund dhe më atë të bëjë të mundura gjëra që duken të pamundura. Asgjë nuk është e pamundur kur të zakonshmit vendosin të përdorin mundësitë që kanë në dispozicion, se njerëzit e zakonshëm janë të jashtëzakonshëm kur të zakonshmit bëhen bashkë, për qëllime më të mëdha, ambicie më të mëdha, se sa ato që realizohen secili më vete, pa realizuar këto nuk ka hapësirë për ambicie vetjake”- tha Rama.

Majko: Kjo është dita e Studentëve dhe jo e Politikës
Deputeti socialist Pandeli Majko vlerësoi sot në rrjetin social Facebook, se në këtë ditë të shënuar mungojnë ata njerëz që kryen betejën para 22 vitesh.

“ 8 dhjetor 1990 – 8 dhjetor 2012 Pak rreshta dhe shumë kujtime për Lëvizjen Studentore të Dhjetorit. E vetmja Lëvizje paqësore që ndryshoi historinë e Shqipërisë. Mungojnë të “munguarit”, Arben Broci dhe Azem Hajdari, si stacione të kohës që jetuam…Cdo brez ka betejën e tij për të fituar”.

Sipas Majkos, kjo është dita e Studentëve dhe jo e Politikës.
“Vëllezër dhe motra kudo ku jeni, GEZUAR 8 Dhjetorin! Eshtë dita e studentëve jo e politikës! Historia vazhdon… Mesazhi i Lëvizjes nuk ka ndryshuar!”.

8 Dhjetori
Për shkak të ngjarjeve të mëdha, ajo u njoh si Dita e Rinisë Shqiptare. 8 Dhjetori, është shpallur nga Kuvendi i Shqipërisë si Dita Kombëtare e Rinisë, në kujtim të Lëvizjes Studentore të vitit 1990.

Studentët protestues të dhjetorit ’90 kishin aspirata dhe ideale të larta kombëtare, të cilat mbeten shkolla më e mirë e demokracisë. Me shprehjen “E duam Shqipërinë si gjithë Europa”, ata kërkuan ngritjen e sistemit të vlerave perëndimore dhe të shtetit të së drejtës; integrimin në Europë dhe garantimin e pluralizmit politik si bazë kryesore për një shoqëri të lirë e demokratike.

Me lëvizjen dhe idetë e saj u bashkuan pedagogë, akademikë, intelektualë qytetarë të Tiranës dhe të qyteteve të tjera kryesore duke e shndërruar Lëvizjen Studentore në një revolucion kombëtar demokratik. Vlerat e kësaj dite bëhen gjithnjë e më shumë vlera kombëtare, sepse ndryshe nga ngjarjet e tjera 8 dhjetori nuk pati dy palë: një fituese dhe një të humbur. Koha tregoi se të fituar ishin të gjithë, shteti, shoqëria dhe individët, partite( Newz 24)

KRYEMINISTRI NE DITEN E RINISE

Kryeministri Berisha përshëndeti sot të gjithë të rinjtë e të rejat e vendit me rastin 8 dhjetorit, Ditës së Rinisë, gjatë një koncerti të madh festiv të organizuar në Tiranë nga ministria e Turizmit, Kulturës, Rinisë dhe Sporteve.

Në përfundim të fjalës së tij përshëndetëse, para qindra e mijëra të rinjve të pranishëm, Kryeministri Berisha lançoi edhe faqen e tij në Facebook. Duke i ftuar të rinjtë të komunikojnë së bashku, Kryeministri u shpreh “prej shumë vitesh shkëmbej qindra mesazhe në ditë me të rinjtë, me qytetarët shqiptarë kudo që janë dhe tani janë bërë me qindra e mijëra të tilla. Prej kohësh kam një dëshirë të madhe, një lakmi të thellë shpirtërore, që në Facebook të jem njëri prej miqve tuaj, të komunikoj me ju. Ndaj dhe zgjodha këtë ditë, këtë takim, për të ardhur tek ju me profilin tim në Facebook”.

Në fjalën e tij, me rastin e Ditës së Rinisë, Kryeministri Berisha u shpreh:

Të dashur të reja e të rinj të Tiranës dhe mbarë Shqipërisë,

Përshëndetje të përzemërta! Jam shumë i lumtur që kremtoj së bashku me ju 8 dhjetorin, ditën e rinisë, ditën tuaj, që është edhe ditëlindja e lirive dhe dinjitetit, të drejtave të mia njerëzore, si dhe të mbarë shqiptarëve. Ju, të dashur të reja dhe të rinj, jeni këtu bashkëmoshatarë me lirinë, por moshatarë me ju janë sot liritë individuale dhe dinjiteti njerëzor i të gjithë shqiptarëve, që hynë në dimrin e viteve ’90 si qytetarët më të shtypur, më të varfër, më të mjerë, më të izoluar, më të dëshpëruar të globit. Ata të gjithë festojnë me ju këtë ditë, si ditëlindjen e tyre të dytë.

Gëzuar festën tuaj, festën e lirisë së shqiptarëve!

Më 8 dhjetor të vitit 1990, studentët e Universitetit të Tiranës, me në krye tribunin e lirisë së shqiptarëve, Azem Hajdarin, u përballën në rrugët dhe sheshet e kryeqytetit me diktaturën më të egër në Evropë, me regjimin e bllokmenëve Hoxhistë që për 45 vjet me radhë persekutoi, burgosi, ekzekutoi me gjyqe apo pa gjyqe, iu mori jetën me sëmundje në burgje, kampe përqendrimi apo kooperativat e skllavërisë socialiste qindra e mijëra qytetarëve shqiptarë.

Më 8 dhjetor 1990, studentët liberatorë dhe prijësi i tyre legjendar, Azem Hajdari, gjunjëzuan regjimin e bllokmenëve primitivë që iu ndalonte shqiptarëve me ligj dhe kushtetutë besimin tek Zoti, tek Krishti, tek Muhameti, iu ndaloi pronën, lëvizjen e lirë, regjimin që edhe pas rënies së Perdes së Hekurt vari disidentë në sheshet e qyteteve tona dhe që vetëm në vitin 1990 ekzekutoi në kufijtë e rrethuar me tela me gjemba të Shqipërisë 97 bashkëmoshatarët tuaj, për fajin e vetëm se ata donin të lëviznin të lirë dhe me një akt makabër zvarriti në rrugët e Sarandës dhe Shkodrës, trupat e njomë, të pa jetë të tyre, për të terrorizuar të rinjtë dhe qytetarët shqiptarë.

Azem, ti je gjallë!

Nga data 8 dhjetor e vitit 1990 dhe në vazhdim, energjitë tuaja rinore të pashtershme, entuziazmi juaj i pakufishëm dhe vizioni juaj evropian, guximi qytetar i të rinjve, do të shndërroheshin në uraganin e lirisë që do të përmbyste më 22 mars të vitit 1992 diktaturën hoxhiste, do të ndante epokat dhe historinë e shqiptarëve.

Nder për jetë studentëve të dhjetorit, studentëve liberatorë!

Të dashur të reja dhe të rinj shqiptarë,

Më 28 nëntor të viti 2012, kombi që 100 vjet më parë parashikohej të fshihej nga faqja e dheut, nga trojet e tij mijëra vjeçare, shqiptarët e shqiptaret në trojet e tyre dhe kudo në botë përjetuan, gëzuan dhe kremtuan festën e të gjitha festave të 100 viteve të fundit. Ata nga thellësitë e shpirtit derdhën në vatrat e tyre familjare, në rrugët e sheshet e qyteteve, fshatrave të tyre, shkollave, lokaleve gëzimin, harenë, ngrohtësinë, respektin, dashurinë më të madhe për njëri-tjetrin, për baballarët, për gjyshërit e tyre, për fëmijët, për flamurin e Skënderbeut, për tokën e tyre, për Skënderbeun. Por, më 28 nëntor dhe çdo ditë të vitit të 100 të pavarësisë së Shqipërisë të rinjtë dhe të rejat, burrat dhe gratë, të moshuarit, të gjithë shqiptarët kudo që janë sot të lirë u ndjenë, mbi të gjitha, më krenarë se kurrë ndonjëherë më parë me trimërinë, guximin, heroizmin, sakrificën, atdhetarizmin, flamurin, fitoret e tyre. Nga thellësitë e shpirtit të tyre mijëra vjeçar, nga çdo por i qenies së tyre fisnike jehoi më fuqishëm se kurrë kushtrimi – “Krenar me qenë shqiptarë!”

Krenarë me qenë shqiptarë, por shumë më krenarë me qenë e re dhe i ri shqiptar, sepse në një kohë kur kombi dergjej, lëngonte nën diktaturën më të egër të Hitlerit të pas Luftës, në një kohë vendi ishte ngujuar në bunkerin e vet-harresës dhe kur bota po harronte emrin e tij, të rejat dhe të rinjtë e këtij vendi u ngritën me kurajo mbinjerëzore dhe në një betejë si ajo e Davidit me Golian, shkallmuan dyert e mbyllura për lirinë e shqiptarëve, na rikthyen ne lirinë dhe dinjitetin e munguar, bënë të lirë shqiptarët në Shqipëri.

Zoti i bekoftë ata, ju dhe rininë shqiptare!

Krenar me qenë shqiptarë dhe më krenar me qenë i ri shqiptar. Ju vërtet sot nuk jeni të rinjtë e një vendi anëtar të Bashkimit Evropian, ndërkohë që në dhjetorin e vitit ’90 ju shpallët për moto “Shqipëria si Evropa”, por në 20 vite ju, të rinjtë e Shqipërisë, nxorët vendin tuaj nga bunkeri hoxhist, nga vendi më i izoluar i botës dhe e bëtë atë vend anëtar të Aleancës së Atlantikut të Veriut, vendin e qytetarëve që lëvizin të lirë pa viza në mbarë Evropën.

Sot, pas 22 vitesh, bijtë e etërve që ngujuan Shqipërinë në izolimin më të errët në tërë historinë e saj, përdorin votën e tyre në Parlament, pushtetin që u kanë dhënë qytetarët që ju bënë të lirë, për të bllokuar projektin tuaj evropian. Neobllokmenët e rinj duan të hakmerren ndaj jush, për ‘Vaterlonë’ që ju u rezervuat etërve të tyre në dhjetorin e vitit 1990.

Unë jam i bindur se ju, të rinjtë dhe të rejat e Shqipërisë, po prisni me padurim që më 23 qershor të vitit që vjen të rrëzoni me votën tuaj të lirë murin e bllokimit të ëndrrës tuaj evropiane që kanë ngritur pinjollët e bllokmenëve hoxhistë.

Të humbur kanë qenë gjithmonë ata që janë përballur me ju.

Ne do të fitojmë!

Krenarë me qenë shqiptarë dhe më krenarë me qenë i ri shqiptar, sepse vërtet ju sot nuk keni nivelet më të larta të shkollimit, të shoqërisë dixhitale dhe të punësimit siç meritoni, por ju sot keni ritmet më të larta në Europë të shkollimit. Sot, 92% e të rinjve që mbarojnë shkollën 9-vjeçare dhe 72% e maturantëve tanë ndjekin përkatësisht shkollat e mesme dhe universitetet e vendit. Ne duam votën tuaj për të kapur së bashku, në mandatin e ardhshëm, cilësitë më të larta të shkollimit, për tu bërë ju arkitektët e vërtetë të së ardhmes së shkëlqyer tuaj, të shqiptarëve, të fëmijëve tuaj, të brezave që vijnë.

Krenar me qenë shqiptar, më krenar me qenë e re ose i ri shqiptar. Unë e di se sot ju ende nuk keni nivelet më të larta të shoqërisë dixhitale, të cilat mendja juaj reaktive, imagjinata juaj e pakufishme po i pret me padurim, por ju, përsëri, keni ndër ritmet më të larta në botë të rritjes së Shqipërisë dixhitale. Vetë gjashtë vjet më parë përdorimi i internetit në Shqipëri ishte ndër më të ulëtit në botë, 4.8%, kurse sot ai është 13 herë më i lartë. Sot ju, të rejat dhe të rinjtë e Shqipërisë, komunikoni në Facebook më shumë se të rinjtë e shumë e shumë vendeve të zhvilluara. E kam për nder, e kam për kënaqësi të jem në Facebook që sot, që Ditën e Rinisë, si një mik i çdonjërit prej jush. Ju ftoj të bashkoheni me mua, të komunikojmë lirisht. Ne e duam votën tuaj, votën e të rinjve dhe të rejave të Shqipërisë, për të ngjitur së bashku Shqipërinë në majat më të larta të shoqërisë dixhitale.

Sot është krenari me qenë shqiptar, por dhe më krenari me qenë i ri dhe e re shqiptare, sepse ju sot ende nuk jeni të rinjtë e një vendi të pasur, apo një vendi të zhvilluar, por në një hark kohor të shkurtër prej dy dekadash mundi, djersa, energjia, mençuria, vizioni juaj, Shqipërinë e rrezuar përdhe, që përpëlitej e dergjej në varfëri ekstreme, e ngritët në këmbë dhe me shpejtësi po e ngjisni atë, po e çoni të sigurt në zenitin e zhvillimit. Shqipëria është zhvilluar dhe rritur këto 20 vite më shpejt se çdo vend tjetër në Evropë dhe në botë. Ajo me padurim pret votën tuaj si eliksirin e saj më 23 qershor, për t’i dhënë mandatin që ta shndërrojë atë në vend të zhvilluar, në Shqipërinë evropiane. Unë e di, gjithashtu, se sot jo të paktë janë të rinjtë dhe të reja e papunë, por të gjithë e dinë se në këtë kohë krize më të thellë që Europa ka njohur, Shqipëria është i vetmi vend që ka dyfishuar eksportet, trefishuar investimet dhe jo vetëm nuk ka pasur rritje, por ka pasur ulje të papunësisë. Unë ju jap fjalën ju se do të bëj gjithçka që votën tuaj të 23 qershorit ta shndërroj në mirësi, në vende pune, në punësim për ju, të rejat dhe të rinjtë e Shqipërisë.

Krenar me qenë shqiptar dhe shumë më krenar i ri shqiptar, sepse për 100 vite me radhë ju ishit guximi, trimëria, heroizmi, shpirti i pamposhtur i kombit shqiptar. Për shqiptarët rinia dhe liria janë një binom përjetësisht i pandarë. Betejat tuaja për liri dhe dinjitet njerëzor janë legjenda e vërtetë trimërisë, sakrificës, atdhedashurisë. Ishit ju, ishin të rinjtë e kombit shqiptar që 100 vjet më parë u përballën me aleanca barbare që u vërsulën të tërbuara mbi trojet etnike shqiptare për copëtimin e tyre, shuarjen nga harta të kombit tonë të lashtë. Ishin luftërat, kryengritjet e mëdha të të rinjve shqiptarë të të gjitha trojet etnike, të fillimit të shekullit të shkuar, që tronditën Evropën dhe botën, si dhe bënë të mundur shpalljen në Vlorë të pavarësisë së Shqipërisë. Dhe më pas, pas pushtimit të ri të vendit, do të ishin djemtë dhe vajzat shqiptare që do t’i kthenin ditën e parë pushkën okupatorit dhe në vitet në vazhdim do të krijonin në Shqipëri, Kosovë, Maqedoni, Mal të Zi, Çamëri e kudo që ishin njësitë e luftëtarëve të lirisë dhe me një rezistencë të pamposhtur, beteja heroike, me gjakun, jetën, rininë e tyre do ta rreshtonin kombin në anën e fitimtarëve, do të dilnin fitimtarë nga një luftë mizore.

Sot, në këtë 100 vjetor të pavarësisë së Shqipërisë, në këtë 22 vjetor – ditëlindje të lirive tona, është krenari me qenë shqiptar, por më shumë krenari me qenë i ri dhe e re shqiptar, sepse jeni ju, vajzat dhe djemtë e kombit që vetëm 14 vjet më parë, sërish si luftëtarë lirie, u mblodhët nga të katër anët e botës shqiptare, Kosova, Shqipëria, Maqedonia, Mali i Zi, diaspora, emigracioni, Evropa, Amerika e kudo që ishit, dhe u përballët në qytetet, fshatrat, në fushat dhe malet e Kosovës dhe trojeve të tjera etnike shqiptare me pushtuesit e shekullit, zhvilluat luftën e fundit çlirimtare të Europës, luftuat dhe fituat kundër një armiku të egër, shumë e shumë herë më të fuqishëm. Mijëra të reja dhe të rinj ranë në fushë-beteja për të fituar pavdekshmërinë, por ata me sakrificën e tyre sublime i rikthyen kombit lirinë kombëtare, e cila për një shekull ishte grabitur nga pushtuesit.

Sot, është krenari me qenë shqiptar, por më krenari se kurrë me qenë i ri shqiptar, sepse ju, të rejat dhe të rinjtë e këtij kombi, këto 100 vite ishit dhe jeni më shumë se çdo gjë tjetër misionarë të lirisë shqiptare, misionarë të lirisë së kombit shqiptar. Shqiptarët sot janë të lirë dhe ata lirinë e tyre ua dedikojnë vetëmohimit, sakrificës, flijimit, martirizimit të vajzave dhe djemve të kombit tonë. Por, përsëri shqiptarët janë të ndarë në pesë shtete. Unë, siç kam besim tek Zoti, kam besim se do të jeni ju, të rejat dhe të rinjtë shqiptarë, që nuk do të pranoni kurrë të mbeten të shuara ëndrrat e dhjetëra mijëra bashkëmoshatarëve tuaj që flijuan jetën dhe rininë e tyre për ëndrrën më të bukur, idealin më të shenjtë të shqiptarëve, atë të bashkimit kombëtar. Ne vërtet sot jetojmë në pesë shtete, por ne jemi një komb i vetëm, me një gjuhë, me një histori, me një kulturë, me një gen, me një gjak, me një prijës të pamposhtur – Skënderbeun, me një flamur. Ne jemi një komb i vetëm që nuk na ndan dot asgjë në botë, përveç kufijve të vendosur me zjarr, me hekura dhe traktate të padrejta mbi trupin e kombit dhe trojeve tona, kufij të cilët copëtuan në pesë pjesë trupin dhe trojet shqiptare që dergjeshin pas shekujsh robërie.

Unë jam këtu sot më besimplotë se kurrë tek të rejat dhe të rinjtë shqiptarë, se ju nën moton “të bashkohemi me njëri-tjetrin, të bashkohemi me Evropën” do të shëroni plagët që rrjedhin prej një shekulli në trupin e kombit tonë, do të bëni të parëndësishëm kufijtë që e copëtuan atë, do të bëni të vërtetë ëndrrën e bashkimit kombëtar.

Ju ftoj të gjithëve ju të vazhdojmë betejën tonë të lirisë. Më 23 qershor të votojmë për liritë, të votojmë për dinjitetin, të votojmë për mirëqenien, të votojmë për ëndrrën tonë kombëtare, Shqipërinë evropiane, shqiptarët të bashkuar.

Zoti i bekoftë të rejat dhe të rinjtë e këtij kombi!

Zoti i bekoftë shqiptarët, flamurin, idealin e bashkimit të tyre!

Zoti e bekoftë Shqipërinë!

Gëzuar!”
08/12/2012

100 VJETORI I SHQIPERISE NE KONGRESIN AMERIKAN

December 8, 2012 by dgreca

Në Kapitol Hill festohet 100 vjetori i Pavarësisë së Shqipërisë dhe urlidhja e miqësisë në mes dy popujve Shqitar e Izraelit/

Nga Zef Balaj/

Uashington, 28 nëntor, 2012/

Në ambjntet e kongresit Amerikan, në sallën madhështore Kendi, në Uashington u festua 100 vjetori i pavarësisë së Shqipërisë bashkë me urëlidhjen e miqësise në mes popujve Shqiptar dhe Hebrej. Festa u organizua nga Lidhja Qytetare Shqiptaro-Amerikane dhe Fondacioni Shqiptaro-Amerikan nën udhëheqjen e ish-kongresmenit dhe Presidentit themelues Joe DioGuardi dhe Këshilltares për Çështjet Ballkanike Shirley Cloyes DioGuardi. Me ftesë të veçantë nga zoti DioGuardi, në festim mori pjesë edhe Organizata Shtëpia e Lirisë Shqiptaro-Amerikane.

Gjatë cermonisë mbresëlënëse përshëndetën disa anëtarë të Kongresit dhe Senatit amerikan. Kengresmenia Ileana Ros-Lehtinen, Kryetare e Komitetit për Marrëdhëniet Ndërkombëtare në Kongresin Amerikan, bëri një përshkrim impresionues të historisë së Shqipërisë. Ajo theksoi faktin që kombit shqiptar i janë bërë padrejtësi të mëdha nga fuqitë e kohës në Luftën e Parë Ballkanik, por ndërhyrja e presdientit Amerikan Willson ndaloi synimet përfundimtare të tyre. “Vendosmëria e popullit shqiptar për të qenë i lirë nuk u lëkund kurrë, megjithë koston e lartë”. Tha ajo. Fjalët e kongresmenes u shoqëruan me ovacione të gjata.

Kongresmeni Dana Rorabeher, Kryetar i Nënkomitetit të Mbikqyrjes dhe Hetimit të Komisionit të Punëve të Jashtme në Kongresin Amerikan, zëdhënës i fuqishëm për të drejtat e njeriut dhe demokracisë në botë, si dhe një mbështetës i madh i demokracisë në Shqipëri, e filloi keshtu fjalen e tij: “Jam krenar që ndodhem këtu mes jush në këtë festë për të falenderuar popullin shqiptar, i cili i tregoi botës se qëniet njerëzore në kohë krizash janë në gjendje të veprojnë me guxim”…, më tej pasi përshëndeti me urimet më të mira të pranishmit, foli rreth rezolutës që kishte paraqitur në Kongres bashkë me homologun Xheri Nadler i Manhatanit. Rezoluta thekson faktin që Shqipëria është vendi i vetëm që gjatë Luftës së Dytë Botërore shpëtoi jetën e çdo hebreu që jetoi në Shqipëri apo kërkoi strehim atje. Prapa rezolutës qëndron puna e palodhshme e plot përkushtim e çiftit Joe dhe Shirley Dioguardi.

Senatori i Nju Jorkut Çarls Shumer ju drejtua të pranishmëve me urimet më të mira. Ai tregoi se kishte paraqitur si bashkë-sponsor të njetën rezolute në Senatin Amerikan bashke me homologun repuplikan Xhon Mëkein i shtetit te Arizonës, ku përgëzonte popullin shqiptar për mbrojtjen e jetës të gjithë hebrenjve që jetonin në Shqipëri apo kërkuan azil gjatë Luftës së Dytë Botërore. Ai tha: “Në mbarim të Luftës së Dytë Botërore Shqipëria ishte i vetmi vend në Europë që kishte më shumë hebrenj se sa kishte pasur përpara fillimit të luftës”.

Anet Lantosh në emër të bashkëshortit, të ndjerit Kongresmen Tom Lantosh u nderua për përpjekjet e bëra gjatë këtyre njëzet vjetëve për të sjellur paqe e shpresë në Evropën Juglindore si dhe për të ndritur të vërtetën e shpëtimit të hebrenjve në Shqipërinë e pushtuar nga nazistët. Por para se t’i jepej fjala zonjës Lantosh, u shfaq një vidio e vizitës së ish kongresmenit Lantosh në fillimin e vitit 1990 sëbashku me kongresmenin Joe DioGuardi në Kosovë. Momenti ishte takimi i tyre me qytetarët e Gjakovës, në një dite të bukur me Diell. Mbas mbarimit të drekës në një ambjent tepër mikpritës z. Lantosh ngrihet në këmbë, i afrohet një vogëlusheje të bukur, me fytyrën që rrezaton gëzim, e merr në krahë dhe vallëzon nën tingujt e një kënge shqiptare. Zonja Lantosh mes emocionesh të forta kërkon falje që nuk i përmban lotët. “Tomi që patë ishte ai i vërteti” tha ajo. Mbasi fshiu lotët uroi per 100 vjetorin e pavarsisë dhe falenderoi popullin shqiptar për mbrojten që i bëri popullit hebre.

Po atë vit në muajin prill, L.Q.Sh.A.-ja organizoi dëshminë tronditëse në Kongresin Amerikan me delegacion e Kosovës dhe të Serbisë. Ajo qe FILLIMI DHE MBARIMI i pushtimit të Kosovës nga Serbia. Pjesa tjetër është histori për hstorianët.

Ambasadori Baruk Binah, Zëvendës Shef i Misionit në Ambasadën e Izraelit, Rikard Ston, Kryetar i Konferencës së Kryetarëve të Organizatave Çifute në Amerikë, Rabi Xhozef Potasnik i Bordit të Rabisë së Nju Jorkut; Rabini Levi Shemtov i Shoqërisë Amerikane të Lubavitcit, Bob Levi, i sapo zgjedhur Kryetar i Këshillit Kombëtar të të Rinjve Izrailitë, Rabi Varen Ston, Rabi Leonard Gutman shprehën falenderimet dhe mirnjohjet më të thella për familjet shqiptare, muslimane dhe krishtere, që shpëtuan hebrenjtë në Shqipëri e Kosovë. Ata theksuan një fakt tjetër të rëndësishëm që kalimi i hebrenjve në Shqipëri nuk mund të ndodhte pa ndihmën e shqiptarëve të Kosovës.

Cermoninë e përshëndetën edhe folës të tjerë të shquar si kongresmeni Eliot Engel, Kongresmeni Tom Rid, kongresmeni Houard, Kryetar i Komitetit për Forcat e Armatosura në Kongresin Amerikan, Kongresmenia Nan Hayworth, Lekë Rezniqi, sekretari i Shoqatës së Miqësisë Kosovë-Izrael, Xhoana Njuman, zëdhënësja e Muzeut te Holokaustit ne Uashington, e cila tregoi polt emocion se si familja e saj ishte larguar nga Gjermania dhe kishte gjetur strehim në Shqipëri dhe i kishte shpëtuar Holokaustit.

Ezra Friedlender Drejtori i Pergjithshëm Ekzekutiv i Grupit Friedlender që ishte edhe kordinuesi i cermonisë ndër të tjera tha: “Populli hebre do t’i jetë përjetë mirënjohës shqiptarëve dhe në emër të komunitetit hebre nuk gjej dot fjalë të mjaftueshme të falenderoj Joe DioGuardi dhe Shirley Cloyes DioGuardi për angazhimin e tyre madhor për të sjellë në dritë këtë kapitull të historisë së pabesueshme të Holokaustit “.

Agim Aliçkaj i biri i Arif Aliçkajt, njërit prej shqiptarëve që shpëtuan hebrenjt në Kosovë ndër të tjera në fjalën përshëndetëse të tij tha: “Babai im do të ishte shumë më i lumtur nëse shteti demokratik i Izraelit do ta njohë Kosovën si shtet të pavarur”. Shirley DioGuardi e përforcoi kërkesën e zotit Aliçkajt duke shtuar: “Izraeli akoma nuk e ka njohur pavarsinë e Kosovës, gjë e cila duhet të kishte ndodhur shumë kohë më parë për atë që shqiptarët kanë bërë gjatë Holokaustit”.

Manifestimi përfundoj me përshëndetje në mes njëri tjetrit. Disa u nisën për në shtetet nga kishin ardhur ndërsa një pjesë e madhe qëndroi dhe të shoqëruar me ish kngresmenin DioGuardi vizituan disa dhoma të Kongresit, ku edhe takuan shumë kongresmenë të tjerë. Aty rreth orës 7 të mbrëmjes kanë darkuar në ambiejntet e godinës madhështore tek klubi repuplikan. Të nesërmen pas vizitës në Muzen e Holokaustit pjesëmarrësit lanë Uashingtonin me mbresa të pashlyeshme. Të gjithë falenderonin çiftin DioGuardi për punën heroike në shërbib te kombit tonë.

VATRANI XHELAL DINE NDËRROI JETË NË NEW YORK

December 5, 2012 by dgreca

Vdiq në SHBA, në moshën 82 vjeç – i biri i ish- Kryeministrit të 30 të Shqipërisë/

NGA BEQIR SINA, New York /

Xhelal Dine: Jeta këtij njeriu ishte e mbushur plot me dashuri e mall për atdheun tonë dashur – mbasi më shumë se gjysmën e jetës i kaloi në mërgim – i djegur dhe i zhuritur për ta parë një ditë Shqipërinë e lirë e demokratike – Kosovën e çliruar nga sundimi sllavo-komunist serb, dhe të lirë e të pavarur siç është sot

Vdiq dhe u varrosë në Shtetet e Bashkuara, Xhelal Fiqiri Dine, njëri prej trashgimëtarve të njërës prej familjeve më të mëdha dhe të njohura dibrane. Familje, kjo fisnike dhe me virtyte të pastra patriote dhe atdhetare, që i dha qa shumë kombit tonë në luftën për pavarësi dhe indetitetin tonë kombëtarë. Ai vdiq me date 15 Nëntor 2012 në qytetin – Brooklyn, New York në moshën 82 vjeç – dhe u varrosë me nderime të mëdha nga dhjetra anëtarë të familjes së tij, miq, shok dhe bashkëluftëtarë.
Jeta këtij njeriu ishte e mbushur plot me dashuri e mall për atdheun tonë dashur – mbasi më shumë se gjysmën e jetës i kaloi në mërgim – i djegur dhe i zhuritur për ta parë një ditë Shqipërinë e lirë e demokratike – Kosovën e çliruar nga sundimi sllavo-komunist serb, dhe të lirë e të pavarur siç është sot.
Xhelal Dine është i biri i të fundit Kryeministër të Shqipërisë, Fiqiri Dines, prej shpalljes së pavarësisë së Shqipërisë, drei me ardhjen e komunizmit që e sundoi atë vend për 46 vjet me radhë.
Është e rëndësishme të dihet sot se Qeveria e Kryeministrit Fiqiri Dine ishte autonome dhe plotësisht e pavarur nga pushtimi Gjerman në Shqipëri, në atë kohë. Mbasi propaganda komuniste e Enver Hoxhës, Fiqiri Dinen e quante sipas saj Kryeministri i Qeverisë “Quslinge” për çka do të lë të kuptohet dhe se ka shumë misinformim – tek mjaft mjaft shqiptarë që e dinë historinë e Shqipërisë vetëm ashtu si kan shkruar historianët dhe studiuesit e Enverit për 50 vjet..
Qeveria e vitit 1943-1944 e Kryeministrit Fiqiri Dine ishte referuar si Quslinge vetëm nga regjimi komunist dhe nuk gjendet si e tillë në asnjë nga analet e historisë botërore, enciklopedinë e Shqipërisë, tash e të tjera, studime dhe histori të këtyre dy dekadave të fundit. Mbasi në realitet, thuhet se ajo ishte një qeveri e përkohshme dhe jo “kuislinge” në asnjë mënyrë, ashtu si donte t’i quante të gjithë kundërshtarët e tij regjimi komunist i Enver Hoxhës.
Fiqiri Dine dha dorëheqjen nga posti i Kryeministrit për arsye shumë specifike.Gjithashtu, ai nuk kalojë gjithë kohën në Greqi si shkruan propaganda komuniste. Ai jetojë deri sa vdiq në Belgjikë. Për të shkruar saktë dhe të bazuar në fakte historike, duhet që të posedojmë njohurit e kërkuar në arshivat e Londrës dhe ato të Uashingtonit. Për të në kohën e komunizmit është shkruar një farë pseudo-mini-biografi në librat e historisë komuniste propagandistike.
I biri i tij – Xhelali i cili vdiq këto ditë në New York, ashtu si dhe të gjithë anëtarët e kësaj familje, ishte kundërshtar i përbetuar i komunizmit. I etur për bashkimin kombëtar. Dhe për këtë të gjithë anëtarët të kësaj familje, që ngelen në Shqipëri, mbas ardhjes së komunizmit në 1944 – por edhe ai vetë e paguan më luftën që ju bë atyre nga regjimi komunist.Kjo familje u presekutua dhe u burgos e interrnuan vetem e vetm për bindjet e tyre politike –
Xhelal Dine internohet në Berat në vitin 1945 kur ishte 15 vjec dhe më vonë në Kuçovë.Transferohet nga Kuçova në kampin punës në Shijak. Dhe, në vitin 1948 dërgohet në kampin e Kamzës në Tiranë.
Nga kampi i Kamzës trasferohet përsëri në Berat dhe më vonë në Tepelen në vitin 1949. Pastaj trasferohet nga kampi i “egër” në Tepelenë në Lozhan të Gramshit
Deri sa arratiset nga kampi Lozhan dhe del në Maqedoni dhe më vonë shkon në Kosovë. Përfundon shkollën e mesme dhe punon për disa kohë si mësues në Prishtinë. Në vitin 1959 shkon në Bruksel, Belgjikë, ku takohet me të atin Fiqiri Dine.
Në vitin 1960 emigron në SHBA. Dhe menjëherë u njoh dhe u lidh me fugurat më të shuqara të diasporës në Amerikë. Me atdhetarët e patriottët e flakët duke u bërë një nga anëtarët më të hershëm të Shoqatës PanShqiptare VATRA. Jetoj në Georgia për disa kohë ku me vëllain Mithat, teksa hapën atje një biznes të vogël një restorant.
Më vonë u sistemua në New York. Pasi doli në pencion në vitin 1992 u apasionua me sportin e golfit dhe e luante ketë sport rregulisht.
Ishte ndoshta ndjeksi me i rregullt i shtypit amerikan(lexues me i rregullt i gazetës New York Times -abonenti i saj për më shumë se 40 vjet) dhe një lexues i rregullt i gazetës Dielli, gazetës shqiptaro amerikane Illyria, dhe gazetësk kombëtare Bota Sot.
Vdiq me date 15 Nëntor 2012 në Brooklyn, New York në moshën 82 vjeç, ndërsa varrimi u bënë varrezat qytetare në New Jersey.

Dy fjalë për Xhelal Dinen

Mbasi u kryen të gjitha shërbimet fetare në Xhaminë shqiptare në Paterson – New Jersey, i biri i Bajraktarit të Lumës, Genc Bajrakatari, lexoi atë që njihet si fjala e lamtumirës :
Thotë një fjalë a vjetër Shqipe: Të gjithë jemi bijtë a vdekjes, të gjithe, pa përjashtim, na duhet me e lanë këtë botë dhe me vu kambën në pragun tjetër ku pranohet vetëm jeta e amshuar.
Megjithëse jemi të ndërgjegjshëm se një ditë do kalojmë pragun, nuk duam ta pranojmë dhe nuk pajtohemi kollaj me të kur humbim një pjestar të familjes, një mik a një shok që ta don zemra. Prej tashti ndihet mungesa e tij dhe boshllëku në familjen e tij dhe në farefisin e tij, po kaq edhe në shoqërinë që ai jetoj.
Xhelal Fiqiri Dine lindi në Maqellarë të Dibrës në vitin 1930. Jeta e tij mbas 1945-es ka qënë një kalvar vuajtjesh, përçmimesh dhe emigrimesh derisa u stablilizua në shtetin e begat të Amerikës.
Familja Dine është e njohur në Dibër dhe është dallur si familje nacionaliste e atdhetare qysh me gjyshërit e tyre, të cilët kanë luftur kundër Sërbve, një armik i egër i Shqipëtarve. Babai i Xhelalit, Fiqiri Dine, në vitin 1917 arsimohet jashtë shtetit në Akademinë Ushtarake në Vjenë, Austri dhe kthehet në Shqipëri ku si officer i shtetit dhe mbretërisë së Ahmet Zogut punon për ndërtimin e shtetit modern për atë kohë.
Në vitin 1945 Xhelali internohet familjarisht – me nënën, Rukijen, dy vëllezërit, Tomorin dhe Sazanin, motren, Hanën, të moshës nga 8 deri në 15 vjeç, xhaxhain me gruan dhe gruan e xhaxhait tjetër me djalë. Vëllain e dytë, Skënderin, e futën në burg dhe pas pak vitesh vdiq në burg në një moshë fare të re.
Internimi dhe burgimi erdhi si pasoj e arratisjes së babait, Fiqiri Dine dhe djalit të madh, Mithat Dine.
Me Xhelal Dinen u njoha në vitin 1945 në Berat, vendqnëdrim për të dënuarit.e sistemit komunist. Nga Berati na dërguan për punë në Kuçovë, Shijak, Kamëz, dhe prap në Berat. Në të gjithë këto vënde që punonim trajtoheshim si skllevër. Së fundi, na dërguan në Tepelen. Në këtë kamp, që padyshim, mund të krahasohet me kampet famëkeq të shfarosjes Naziste, ishim të grumbulluar njerëz nga gjithë Shqipëria – vetëm nga veriu kishte më shumë se 3,500 vetë. Ky kamp ishte projek i sistemit komunist, me në krye Enver Hoxhën, i cili kërkonte me çdo kusht të eleminonte kundërshtarët. Dhe ja arriti qëllimit. Për shembull në kampin famëkeq të Tepelenës, për një kohë shumë te shkurtër vdiqën aq shumë njerëz sa nuk kishte as tokë për ti varrosur.
Xhelalin me disa shokë i transferuan në një vënd që quhej Lozhan në Gramsh për ndërtimin e një rruge ushtarake. Në ketë kamp Xhelal Dine, xhaxhai Esat Dine, kushuriri Muhamer Nasufi, Jonuz Ndreu, Tafil Ndreu, Avdulla Kaloshi dhe Nikoll Gjon Markaj nga shtëpia e Kapedanit të Mirditës marrin vendimin për tu arratisur dhe realizojnë me sukses kalimin jashtë Shqipërise por fatkeqsisht Esat Dine u vra në përpjekje me forcat komuniste. Të gjithë të tjerët e realizuan dëshirën dhe pas disa vitesh erdhën në SH.B.A.
Përveç shumë virtyteve të tjera positive, Xhelali ishte njeri me zemër të madhe. Pas vitit 1990 për famijen e tij që gjëndej në Shqipëri beri atë që shumë pak të tjerë mund ta kenë berë. Në një periudh 2 vjeçare ka shkuar në Itali, Gjermani, Turqi dhe Greqi për të ndimuar dhe sistemuar vëllezërit dhe disa nipër e mbesa që ishin larguar nga Shqipëria. Xhelali me xhaxhain Dilaver Dine dhe kushuririn Hiqmet Dine qenë një mbështetje e jashtëzakonshme për më se 20 pjestarë të familjes Dine që erdhën në Amerik në vitin 1991.
Gjatë 20 viteve të fundit jam takuar shpesh me Xhelalin dhe bisedonim për probleme të ndryshme por veçanërisht politike që kishin të bënin me gjëndjen në Shqipëri, Kosovë dhe Maqedoni. Ai kishte njohuri në politik dhe ishte gjithmonë i interesuar për çështjen Shqiptare.
Xhelali ishte njeri shumë i qetë, i edukuar dhe shumë i sjellshëm. Ishte i azhornuar me shtypin Shqiptar dhe atë Amerikan. Lexonte rregullisht të përditshmen, New York Times.
Për sa i përket komunitetit Shqiptar, isthte i pranishëm në New York apo Washington sa herë bëheshin protesta për Kosovën dhe më vonë për Shqipëtarët e Maqedonis. Xhelali ishte gjithmonë i gatshëm ti shërbente çështjes kombëtare pa u kursyer edhe finaciarisht. Gjithatshtu, ka qënë anëtar i organiztës Vatra që kur erdhi në Amerike. Pra, ky ishte Xhelal Dine.(Kryetari i Vatres. Dr. Gjon Bucaj dhe vatrane te tjere moren pjese ne percjelljen e te ndjerit)
Së fundi, në emër të famijes Bajraktari, ngushëlloj djalin Fiqri dhe vajzën Lule, vëllezërit Tomor dhe Sazan me familjet e tyre., theksojë i biri i Bajraktarit të Lumës, Muharrem Bajraktarit, zoti Gencë Bjaraktari – Të ndjerit Xhelal Dine Zoti ja bëftë dritë jetën e amshuar!

SHQIPERIA ETNIKE “NJIHET” NGA KESHILLI BASHKIAK I NEW YORK-ut

December 4, 2012 by dgreca

Shqipëria Etnike në Këshillin e Bashkisë së New Yorkut: ceremoni në 100 vjetorin e pavarësisë: nderohen me Proklamatën e Bashkisë së New Yorkut, disa përfaqësues të komunitetit shqiptarë, të cilët në mënyrë simbolike përfaqësonin Shqipërinë, Kosovën dhe të gjitha trevat shqiptare. Nderohet, edhe i biri i konsullit të parë shqiptarë në Nju Jork/

NGA BEQIR SINA, New York/

CITY HALL NEW YORK CITY : Dhjetëra mijëra shqiptarë “pushtuan” rrugët e sheshet në disa qytetet kryesore të SHBA, të mërkurën (28 nëntor) për të kremtuar 100 vjetorin e pavarësisë,- “Dita e Flamurit” e cila shënon ndarjen e Shqipërisë nga perandoria otomane në 1912 pas pesë shekujsh sundimi.

Manifestimet më të mëdha u mbajtën në “kryeqendrën” e tanishme të shqiptarëve të Amerikës, në New York, qyteti ku shqiptarët mblidhen shpesh her në atë që thirret Tri- Shtetet, duke ngritur simbolikisht edhe flamurin kuq e zi në zemër të qytetit. Ndërkohë që në Times Square disa mijëra shqiptarë e “mbuluan” kuqezi sheshin për disa orë duke festuar 100 vjetorin e Pavarësisë së Shqipërisë.

100 Vjetori i Pavarësisë së Shqipërisë – Dita e Flamurit ose Ditëlindja e Shqipërisë mblodhi në sallën e Kuvendit të Bashkisë së Nju Jorkut, e njërit ndër qytetet më të mëdha të Amerikës dhe një ndër më të medhejtë në botë, një grup shqiptarësh nga Shqipëria, Kosova, Maqedonia, Mali i Zi, Çamëria, Presheva, Bujanovci, Medvegja dhe disapora, për të nderuar këtë ditë të shejtë të kombit shqiptarë. Disa nga krerët e këtij Këshilli Bashkiak, përfshirë kryetaren e Këshillit të Bashkisë, së qytetit të New Yorkut, Christine C. Quinn, anëtarët e Këshillit të Bashkisë, James Vacca, Joel Rivera dhe Eric Gioa, së bashku me anëtarë të tjerë të Këshillit të Bashkisë, personalitete të njohur të qytetit, autoritet lokale në shenjë nderi të Ditës së Flamurit 28 Nëntorit 1912 e ndërprenë seancën e zakonëshme, për të mbajtur zyrtarisht një ceremoni kushtuar 100 Vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë …

James Vacca është një anëtar i Këshillit të Bashkisë së qytetit të New Yorkut dhe Kryetari i Komitetit tëTransportit. Ai përfaqëson zonën elektorale 13-të në Këshillin e Qarkut Bronx, e cila përfshin lagjet ku jeton edhe një pjesë e madhe e komunitetit shqiptarë: Throgs Neck, Pelham Bay, Country Club, City Island, Westchester Square, Zerega, Morris Park, Pelham Parkway, and Allerton.

Në këtë ceremoni festive u nderuan me Proklamatën e Bashkisë së New Yorkut, disa përfaqësues të komunitetit shqiptarë, të cilët në mënyrë simbolike përfaqësonin Shqipërinë, Kosovën dhe të gjitha trevat shqiptare .Kjo ceremoni i bashkoi të gjitha trojet Shqiptare nën një flamurë kuqezi – . Mbasi Këshilli i Bashkisë së New Yorkut, zgjodhi për të nderuar çdo njerin prej tyre me Proklamatën e Këshillit të Bashkisë së New Yorkut me rastin e 100 vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë,. Presonalitete që morën këtë proklamat ishin : Dom Pjetër Popaj, nga shqiptarët e Malit të Zi, Xhim Xhema nga Lugina e Preshevës, Agim Karagjozi dhe Niko Kirka, nga Shqipëria, Agim Rexhaj, nga Kosova, Sali Bollati nga Çamëria dhe Ibrahim Kolari nga Dibra e Madhe.

Në këtë ceremoni u nderua dhe Niko Kirika, njeriu i cili kaloi pjesën më të madhe të jetës së tij në burgjet famëkeqe të regjimit të Enver Hoxhës,. Ai është i biri një tjetër figure me përmasa kombëtare, e cila vetëm në demokraci ka filluar të nxirret nga humbellat e historisë së deformuar shqiptare. Bëhet fjalë për Kristo Kirkën (1883-1955), patriotin shqiptar, një nga themeluesit e shoqërisë “Vatra” në SHBA, bashkëpunëtor i Nolit e Konicës, deputet i Parlamentit shqiptar (1921-1924), konsullin e parë shqiptarë në Nju Jork, zv.prefekt i Bilishtit, kryetar i Bashkisë së Korçës, më pas nënprefekt i Korçës, gjatë pushtimit fashist e nazist, nacionalist, i cili nuk pranoi të bashkëpunonte me komunistët dhe të vihej në krye të Frontit Demokratik.Kjo ishte arsyeja pse në vitin 1946 ai u arrestua dhe u dënua me 20 vjet burgim. Vdiq pasi kishte kryer 10 syresh në Burgun e Burrelit në moshën 72-vjeçare. Nuk dihet akoma se ku i prehen eshtrat.

Duhet cekur me këtë rast se Kristo Kirka është “një figurë me përmasa kombëtare, por fatkeqësisht e harruar, e lënë mënjanë. Me rastin e 100-vjetorit të pavarësisë, pas një pune të gjatë në arkivat e Shqipërisë, të SHBA-së dhe sidomos të ‘Vatrës’, studiuesit shqiptarë kanë bërë përpjekje që të nxjerrë në dritë këtë figurë madhore të kombit tonë. Në Këtë ceremoni morën pjesë dhe përfaqësuesit diplomatik të shtetit Shqipërisë, Konsulli i Përgjithshëm i Shqipërisë në New York, zoti Dritan Mishto edhe disa bashkatdhetarë nga emigracioni shqiptar i këtushëm, i vjetër e i ri, si dhe media shqiptare TV21, Albanian Culture dhe gazeta Dielli..

Ceremonia zyrtare u zhvillua në sallën qendrore (sallën e kuvendit të qytetit) të Bashkisë së qytetit 12 milion banorësh, i njohur ndryshe edhe metropoli i botës. Kjo ceremoni ishte e veçantë, për të nderuar Ditën e Flamurit kuqezi , në këtë 100 vjetor dhe për të shprehur me këtë rast mirënjohjen dhe respektin e thellë për mikun tonë të madh SHBA-ës. Kjo ngjarje e cila u zhvillua në kuadrin e aktiviteteve që u mbajtën në New York, me rastin e 100 Vjetorit të Pavarësisë së Shqipërisë e përshëndeti edhe kryetarja e Këshillit të Bashkisë, zonja Christine C. Quinn, dhe miku i shqiptarëve anëtari i Këshillit të Bashkisë, James Vacca. Ndërkohë që në emër personaliteteve të nderuara ka përshëndetur kryefamullitari i Kishës Katolike shqiptare Zoja e Shkodrës në New York, i Përndershmi dom Pjetër Popaj. Më pas ceremoninë e përshëndeti edhe veprimtari i dalluar çështjes Çame në Amerikë, zoti Sali Bollati, i cili duke falenderuar për vlerësimin e Bashkisë, ka përmendur edhe faktin se krahina e Çamërisë, është shprehje e padrejtësive historike të Evropës ndaj Kombit shqiptar. Ndërkohë, që nën kryetari i Vatrës zoti Agim Rexhaj ka faleminderuar veçanërishtë me këtë rastë SHBA rolin dhe kontributin e saj prej pavarësisë së Shqipërisë, rënjen e komunizmit dhe lirinë dhe pavarësinë e Kosovës.

Rexhaj sipas shtypit shqiptarë thuhet se ka thënë : “Shqiptarët, kudo në botë, të gjithë i janë mirnjohës SHBA-ës, për ndihmes e çmuar që dhanë në çështjen shqiptare në përgjethësi dhe së fundi me pavarësinë e Kosovës, duke realizuar edhe atë ëndërrën shekullore të shqiptarëve”

Ndërsa James Vacca (prouncimi Xhimi Vaca) Anëtar i Këshillit, të Qarkut 13 Bronx – New York, nderoi me një proklamtë të veçantë 100 Vjetorin e pavarësisë së Shqipërisë, në të cilën thuhet :

Këshilli Bashkiak i qytetit të New York-ut është i kënaqur të nderojë sot ditën e pavarësisë të Shqipërisë, e cila sot feston ditën e flamurit – Albanian Flag Day; dhe Këshilli i Bashkisë së Qyetiti të New Yorkut është krenar për të nderuar njujorkezët me origjinë shqiptareditën kombëtare të Shqipërisë, në njohjen e 100 vjetorit të saj të Pavarësisë.
Shqipëtarët kan qenë të njohur gjerësisht si raca më e lashtë në Evropën Juglindore në kuadër tëPerandorisë Bizantine, ku populli shqiptar ka zhvilluar një luftë të madhe për identitet kombëtar në një gjuhënë një flamur dhe të trashëgimisë së saj kulturore të cilat njerëzit e saj i mishërojnë, edhe në këtë ditë

Shqiptarët kan një histori të pasur kulturore, që datojnë që prej ilirëve dhe para-Helenike dhe popullsisëTyrrhenopelasgian –

Perandoria Osmane filloi sundimin e saj në 1506 dhe vazhdoi atë për më shumë se katër shekuj…

Në 1909 Shqipërët filluan një rezistencë të armatosur tre vjeçare e cila kulmoi në 28 nëntor 1912 meshpalljen e Pavarësisë së Shqipërisë

Për çdo vit që nga viti 1912, shqiptarët e festojnë “Ditën e Flamurit” më 28 nëntor 2012, së bashku me shqiptarët në SHBA dhe në Shqipëri ata janë duke festuar 100 vjetorin e kombit shqiptar dhe vlerat elirisë me optimizmin dhe prosperitetin e tyre.