Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Një mural gjigand kushtuar Presidentit Ronald Reagan në Staten Island

by

LoBaido, u tha gazetareve se ai ishte i frymëzuar për të krijuar këtë pikturë gjigante për shkak se ai shpreson , se me trazirat e fundit midis Amerikës dhe Rusisë , që disa nga idetë e Reganit në trajtimin e Luftës së Ftohtë do të duhen të rigjallërohen me çdo kusht edhe sot/
Nga BEQIR SINA, New York/
” I dashur Zot , Më lejo të shkojë prapë – Vetëm për një ditë – “Dear God, Let Me Go Back For Just A Day,” /
NEW YORK CITY : Kjo ka qenë një javë, e cila i bëri ishullorët njujorkez të “ngrenë” syt për të parë një pikturë të veçantë, të cilat këtu thirren “murale” ose si mund të quhen edhe në gjuhën e artit “afreske”. Një murale e till që është si çdo pjesë e artit, është pikturuar në një mur, në një nga vendet më të dukshme të rrugëve të ishullit Staten Iasland – New York dhe ka tërhequr vemendjen e mijra njerëzve që u ka rënë rasti t’a shikojnë.
Një karakteristikë dalluese e kësja pikture murale është se elementet arkitektonike të hapësirës së caktuar të saj janë të përfshira në mënyrë harmonike në foto të cilat tregojnë Presidentin e 40-të të SHBA, Ronald Wilson Reagan .
Vepra që me gjuhën e artit mund të quhet me saktësi “afreske” është bërë këto ditë pjesë i një subjekt i disa polemikave, jo në botën e artit, por në politikë dhe atë aktuale, dhë më të “nxehtën” mes dy superfuqive të botës SHBA dhe Rusisë së Putinit.
Artisti nga ishulli njujorkez Staten Island Scott LoBaido, ka instaluar një afresk 13 – nga – 18 – feet – këmbë të ish presidentit Ronald Reagan përpara një ndërtese, që poqese kalon aty me makinë ose në këmbë nuk mundet që të mos t’a ketë zënë syri Murali – ose afresku, e cila përshkruan presidentin e 40- të Shteteve të Bashkuara ka paraqitur Presidentin Reagan të veshur me një bluzë të bardhë me krah të shkurtër – T-shirt, që lexon ” I dashur Zot , Më lejo të shkojë prapë – Vetëm për një ditë – “Dear God, Let Me Go Back For Just A Day,” . Piktura është vendosur në faqen ballore të një muri në anën e një ndërtese të shikur nga dy këndëvështrime në Bulevardin Hylan dhe Bedford Avenue.
Reagan gjigant do të mbetet në ishullin Staten Island për një javë , pastaj thotë artisti LoBaido ka në plan të bëjë të njëjtën pikturë me të njëjtin mesazh politik edhe në vende të ndryshme rreth qytetit të New York-ut, mbasi të sigurojë lejen e pronarve të ndërtesave ku ai mendon të vendos këtë pikturë . Murali Regan do të jetë këtë javë gati edhe në Queens Boulevard , tha LoBaido .
LoBaido, u tha gazetarve se ai ishte i frymëzuar për të krijuar këtë pikturë gjigante për shkak se ai shpreson , se me trazirat e fundit midis Amerikës dhe Rusisë , që disa nga idetë e Reganit në trajtimin e Luftës së Ftohtë do të duhen të rigjallërohen me çdo kusht edhe sot .
” Vladamir Putin dhe Kim Jung – u do të ishin të veshur me pelena nëse Reagan do të ishte gjallë për vetëm një ditë , ” tha LoBaido . ” Reagan , shtoi ai si të gjithë presidentët , kishte disa të veçnatat që i karakterizojnë presidentët amerikan në detyrë , andaj ai do të kujtohet gjatë se ishte ai që i dha fund Luftës së Ftohtë , pa edhe një të shtënë , dhe ne amerikanët nuk kishim frikë por ishim të respektuar nga e gjithë bota. ”
Artisti shkruajn sot gazetat amerikane përdori në këtë pikturë me një kolazh dixhital – duke vendosur si fillim mbi të një flamur amerikan dhe shtoi duke prerë dhe ngjitur imazhet e ish-presidentit Reagan në krye . Ai pastaj printojë flamurin madhë , flamur që i kushtoi atij 400 dollar, dhe nisi duke pikturuar një “Gipper ” një tatuazh në krahun e djathtë , për shkak të një rolit të luajtur nga Regan, gjatë karrierës së tij si aktor , më parë se ai të bëhej president.
Ndërkohë, artisti njujorkez LoBaido thotë se Reagan është parë nga amerikanët si Presidenti i parë që e ndezi patriotizmin dhe dashurinë e Amerikës dhe se shpreson që njerëzit të cilët kalojnë pak çaste duke vështuar protretin e tij natyrisht që do të ndihen me të njëjtën dashuri për atë që bëri Presidenti Ronald Reagan .
” Reagan kishte krijuar fuqinë patriotike për mua mbi 20 vjet më parë , ” tha ai . ” Unë dua sot që amerikanët të kujtojnë kohën kur ne ishim të gjithë krenarë dhe ndjerë të fortë dhe të lirë, jetonim pa frikë , duke e ditur se lideri ynë ishte në Shtëpinë e Bardhë për të udhëhequr Amerikën . ”
Ronald Wilson Reagan lindi me 6 shkurt te vitit 1911 ne Tampico(Dixon) te shtetit Ilinoi. Ai u rrit ne pjesen qendrore te Amerikes, dhe pati nje kariere te shumellojshme, nga komentator sporti, ne aktor filmash, zedhenes konservator, guvernator i Kalifornise, e me ne fund President i 40-te i Shteteve te Bashkuara.
Çdo president ne Amerike, krahas te permendurit si presidenti i radhes duke hyre ne librin e historise se SHBA, shpesh here kujtohet dhe me te mirat e te keqijat e rendomta, sukseset apo gabimet gjate qendrimit ne Shtepine e Bardhe. Presidenti ne SHBA-es, kujtohet ne veçanti per ngjarjen a veprimtarine me te rendesishme qe ka shoqeruar mandatin e tij. Dhe qoute- citatet e Presidentve Amerikan, jane te paharruara dhe motivojne pasardhesit e tyre, si dhe njerezit shpesh heren ne Amerike.
Presidenti i 40-te, Ronald Wilson Regan ne 100 vjetorit te lindjes se tij, do të kujtohej ne Amerike, dhe jo vetem ne Amerike, por ndesa vende te botes, si njeriu qe udhehoqi Ameriken ne fitoren e Luftes se Ftohte. Ne kohen e presidences se tij u arrit te mbyllej nji konflikt qe per nje gjysem shekulli kishte gelltitur pafundesisht “shume mund dhe shume pune”, nga Perendimi, dhe i kishte kushtuar jo pak Perendimit deri ne humbje njerezish, dhimbje e vuajtje te tmershme per popujt e Europes Lindore. Perfshire edhe Shqiperine me ideologjine e kuqe, ne zemer te Europes.
Mirpo e deshte Zoti dhe me ne fund, Lufta e Ftohte, mbaroje dhe Perendimi kishte fituar. Dhe roli i kontributi i Presidentit te 40-te, te Shteteve te Bashkuara, Ronald Reagan ishte madh dhe i rendesishem ne shembjen e komunizmit.
Ne vitin 1981, presidenti Ronald Reagan e ka perdorur fjalimin peruruese te tij per te theksuar filozofine e tij themelore, duke u mbeshtetur me pak ne qeverine dhe me shume ne ndermarrjet private dhe fuqine e individeve. “Ne kete krize te pranisheme, qeveria nuk eshte zgjidhje per problemin tone. Qeveria eshte problemi,” tha z. Reagan.
Ish-presidenti sovjetik Mikhail Gorbachev kujton Ronald Reagan si nje president i madh dhe partner ne perfundimin e Luftes se Ftohte – edhe pse te dy e kishin etiketuar fillimisht njeri-tjetrin me termat e duksheme “te urrejtjes” politike dhe ideologjike.
“Pasi flisnim me tone te forta, ne ate kohe, ai me quajti mua nje bolshevik te forte, dhe une e quajta ate nje dinosaur perendimor,”, keshtu thote Gorbachev per gazetarin Christopher Ruddy ne nje interviste ekskluzive per NewsMax.
Popujt që vuajtën dhe dolën gjallë nga sundimi komunistë do t’a kujtojn te gjalle timbrin amerikan te Presidentit Regan, kur i beri thirrje te fuqishme kryetarit rus, Gorbaçovit, “Grobachev rrezoje ate Mure”. Presidenti Reagan, me kete thuhet se ndezi edhe shpirtin e amerikaneve. Ai ishte i qeshur, ai ishte optimist, ai ishte njeriu qe besonte totalisht, se demokracia dhe liria do te triumfojn. Mabsi ai eshte sot, njeriu qe kreu ate akt ne Luften e Ftoht, e cila do te mbetet nje nga faqet me te shendrriteshme te historise
Evil Empire Speech – Fjala Kunder Perandorise se te Keqes
Ne fjalimin e tij te 8 qershorit 1982 ne House of Commons, te cilin amerikanet e njohin si Evil Empire Speech, Fjala Kunder Perandorise se te Keqes, presidenti amerikan Ronald Regan tha: “Objektivi qe une propozoj eshte lehtesisht i arritshem: inkurajimi i infrastruktures se demokracise: sistemit te nje shtypi te lire, shoqatave, partive politike, universiteteve, e cila do te lejoje njerezit qe te zgjedhin lirshem rrugen e tyre”.
Per Reganin kjo do te ishte leva qe do ta permbyste kete perandori, thember e Akilit e se ciles ishin media e lire, shoqeria civile, partite politike dhe intelektuali. Fjalen e tij Regani e perfundoi me frazen “Le te nisim perpjekjen finale drejt me te mires: Kryqezaten per Liri”. Fraze, e cila njihet nga historia si “fillimi i fundit te komunizmit”.
Nder te keqijat e Perandorise se te Keqes, Regani vendosi, madje para varferise ekonomike, “mohimin e dinjitetit njerezor te qytetareve te saj”. “Optimizmi eshte i veshtire sot” vijoi ai, “pasi armiqte e demokracise i kane rafinuar instrumentat e represionit. Por asnje regjim i tille nuk ka qene i afte te rrezikoje zgjedhje te lira. Regjimet e mbjellura me bajonete dhe kultivuar vetem me diktature nuk leshojne rrenje” ka thene Regani.
Por, nëse në vend të bajonetës do qëndronte fjala “diktaturë e egër staliniste” si ajo e Enver Hoxhës në Shqipëri, për 50 vjet, atëhere mund të thuhet se fjalimi i Reaganit, “ndoshta ishte shkruar enkas për Shqipërinë”. Postkomunizmi, i bijëve të saj që militojnë në disa parti të majta në Shqipëri, dhe duan bëjnë “demokracinë” simba modelit të tyre, si duan ata nuk është aspak me human se komunizmi i baballrave të tyre.
Toksinat e viruseve janë më virulente se viruset vetë të politikaneve të till si kryetari i PS pa mandat Edi Rama – Kryeministri i Shqipërisë, apo kryetari i PSD Skender Gjinushi, sekretari i Përgjithshëm i PS Gramoz Ruçi, Minstri i Jashtëm Bushati, i Brendshëm Tahiri, ministri Veliaj, Minstret , Kodheli, Shumaku, Harito, Spiropali , deputeti Dokle, senatori Pëllumbi, e te tjere. 23 qershori i vitit të kaluar solli në krye të shtetit të gjithë bijtë e kupolës komuniste, solli një qeveri të pastër të ish bijëve të Bllokut.

Fotoja e ushtarit të UÇK-së, kopertina e vitit në Francë

by

Xhafer Kadiri është ushtari që dikur para një flamuri kombëtar i janë mbushur sytë me lot.
Fytyra e tij me lot në sy është bërë një simbol në të gjithë Kosovën, por jo vetëm në Kosovë por edhe në vende të tjera të botës.
Fotoja e tij në vitin 1999 në Francë është shpallur koportina e vitit.

Gjuhët e huaja – faktor dhe burim punësimi

by

Nga Arjan Th. Kallço/
Nëse deri dje dikush kishte guximin që të vinte në lojë gjuhët e huaja dhe të fliste me një lloj përçmimi për to, do të ishte rasti i mirë që të të kthehej prapa në kohë dhe të shihte xhevairet që ka nxjerrë nga goja. Më pas të dilte në ndonjë konferencë për shtyp dhe të kërkonte falje për këtë kaos që shkaktoi me deklaratat e papërgjegjëshme në mediat tona, ose nga kultura e pakët që zotëron në lidhje me rëndësinë e gjuhëve të huaja. Ndoshta një përgjigje e mori dje edhe nga Ministrja e Arsimit që u bëri thirrje të rinjve maturantëve që të zgjedhin gjuhën e huaj për studim në universitet, si mënyrë për t’i sjellë zhvillim vendit. Është një deklaratë që duhet përshëndetur plotësisht dhe përkrahur nga vetë qeveria shqiptare së pari e më pas nga vetë universitetet. Do të ishte e udhës që ministria të mos ndalej vetëm me këto deklarata nën shoqërinë e Ambasadorëve të ndryshëm, por ta çonte punën më tej. Edhe më parë ka patur deklarata të tilla në lidhje me gjuhët e huaja, por asgjë nuk është bërë. Të mos flasim për gabime trashanike dhe të pakontrolluara të futjes së të rinjve pa asnjë kriter, siç ndodhi me gjuhën italiane, kur u regjistruan vetëm në vitin e parë, pak kohë më parë, rreth 700 studentë. Të rinjtë detyrimisht duhet t’i zgjedhin gjuhët e huaja dhe t’i studiojnë ato, por pa kaluar në arbitraritet që, kur nuk kemi ku t’i çojmë, të hapim valvulën e shkarkimit tek gjuhët e huaja. Një artikull në lidhje me rikonceptimin e rolit të madh të gjuhëve të huaja e shkroi javën e kaluar kolegu im i departamentit të Gjuhës italiane në Tiranë Artur Sula, prandaj është momenti për veprim dhe jo për deklarata. Gjuhët e huaja kërkojnë impulse dhe sinjale pozitive për seriozitetin dhe rëndësinë që kanë në jetën e përditëshme.
Fakultetet ku studjohen gjuhët e huaja në radhë të parë duhet të garantojnë një diplomë të qëndruseshme dhe të konkurrueshme në tregun e punës, por kjo kërkon që së pari të përzgjidhen individët që do i studjojnë ato. Është koha që universitetet shqiptare t’i kthehen testeve hyrëse që të përzgjidhet elementi i duhur dhe më pas të punohet me të për të siguruar garanci që formimi i tij nuk do të mbetet në mes, apo do të dështojë pasi e merr diplomën. Nuk mund të tolerohet më mendimi që të gjithë nxënësit e shkollave të mesme duhet me doemos të bëhen studentë dhe që në tetor të këtij viti t’’I thuhet ndal abuzimit me ta. Në universitete duhet të promovohen vlerat e vërteta të individit dhe jo diploma që tek ne mund të blihet fare lirshëm dhe pa asnjë vlerë. Të kesh përkthyes të shkëlqyer sot është një luks edhe për vetë tregun e punës dhe të librit. Por kërkohet që dëshirës së mirë të ministrisë dhe të rinjve t’i jepet edhe një drejtim me kurse të vazhdueshme formimi dhe azhurnimi, pasi gjuha është një element që nuk mbetet në vend, por evolon dhe nëse përkthyesit nuk ecin me hapin e tyre, rrezikojnë që investimi për ta të shkojë kot. Sasia e madhe e të diplomuarve edhe në gjuhë të huaj tek ne, lë shumë për të dëshiruar si rezultat i gabimeve të paprecedenta në këto dy dekada të fundit. Ministria mund të jetë nismëtarja e krijimit edhe të një organizmi që të sigurojë cilësinë e përkthyesve dhe ndihmën që puna të vazhdojë më tej me kërkesa të larta drejt tregut, i cili ka hapësira të panumërta për integrimin e tyre në punë. Turizmi është një prej mundësive që duhet shfrytëzuar maksimalisht tek ne meqë është një nga drejtimet prioritare për një vend si Shqipëria. Turizmi veror ndoshta mbetet më i preferuari, prandaj këtu duhen drejtuar vëmendja dhe synimi në mënyrë që edhe agjensitë e udhëtimeve të mos ndeshen me punë diletanteske në përkthim. Kjo kërkon më tej edhe një formim më të gjerë kulturor për përkthyesit apo simultanët, të cilët nuk duhet ta anashkalojnë këtë formim të dytë pas atij gjuhësor. Tek fqinjët tanë përkthyesi dhe ai simultan kanë një rëndësi të madhe, pasi nuk promovjnë vetëm turizmin, por edhe kulturën dhe gjuhën. Tek ne kjo lidhje duket se është harruar fare dhe i lihet gjithçka rastësisë apo ndonjë lloj klientelizmi që nuk prodhon asgjë të mirë dhe promovuese për vetë vendin. Në një botë që po priret drejt globalizmit, harrimi apo prirja vetëm ndaj një gjuhe krijon një hendek të madh, për të mos folur për moszotërimin e gjuhëve të huaja në rang global. Nuk ka mundësi që me qytetarë të ndyshëm nga bota të flasësh me një gjuhë të vetme, pasi nuk do të ishte produktive edhe për vetë ata që janë të interesuar të investojnë. Në këtë pikë janë përkthyesit ata që mund të luajnë një rol të madh për ta plotësuar këtë vakum, por që nga ana tjetër është një garanci për punësim. Me të drejtë një prej shoqatave të përkthyesve në Itali e ngre zërin kur thotë se në këtë botë përveç gjuhës angleze ka edhe shumë gjuhë të tjera emrgjente që mund të jenë të dobishme për të gjetur një punë. Në Perëndim mjaft efikase është tendenca më e re që të merresh me ndërmjetësim kulturor, pasi emigrantët nga Afrika dhe Azia janë të shumtë, për të mos folur për lulëzimin e biznesit me ologarkët e shumtë rusë që gjithnjë e më shumë kërkojnë tregje në Europë. Edhe tek ne pasi ta kemi një forum të ekselencës për përkthyesit mund të operojmë edhe në një lloj tjetër tregu që përsëri do të sjellë punësim, atë të specialistëve të ndryshëm, pra me diploma në degë specifike, të cilët mund të ndjekin kurse specializmi gjuhësor në sektorin që përfaqësojnë, si p.sh në ekonomi, juridik, mjekësi, farmaci etj. Kërkohet vetëm që këta përkthyes t’i akreditojnë njohuritë e tyre pranë qendrave të specializuara pranë universiteteve apo instituteve përkatëse dhe përmes seminareve, ëorkshopeve, konferencave të jenë pjesë e trajnimit të vazhdueshëm. Të pranosh që një punë të tillë mund ta kryejë edhe një i diplomuar në degë tjetër, me njohurin të pakta gjuhësore, do të thotë që krizësh të mos i përgjigjesh me alternative të reja, informalitetit t’ia lësh të hapur derën, por ta lësh në dorë të fatit këtë sektor, pra secili që ka pak njohuri të marrë përsipër përgjegjësitë e përkthimit. Siç thotë dhe kryetarja e shoqatës italiane Sandra Bertolini : “Ka shumë njerëz që u improvizuan përkthyes, kur tregu i ka përkthyesit e vet që të mund të ofrojnë shërbime cilësore dhe profesionale.”. Ndërsa në Itali ka disa universitete që formojnë përkthyes, nga fazat e para e deri në azhurnim të mëtejshëm, tek ne puna që u nis disa vjet më parë, mbetet vetëm tek masteri dhe më pas vetë studentët braktisen, duke i lënë që të hyjnë vetë në tregun e punës, bile edhe jashtë profesionit për të cilin shpenzoi energji dhe investime monetare. Kohë e humbur kot dhe shpenzime edhe shtetërore të pajustifikuara. Koha sot dhe tregu kërkon zhdërvjelltësi në veprim dhe punë, specialist të mirëfilltë dhe jo Gjithologë, pra njerëz që mund të bëjnë gjithçka, por specialistë të denjë për punën që do kryejnë si në përkthim letrar apo edhe specifik. Nga qeveria kërkohet vullnet për t’i ndryshuar gjërat dhe për të vendosur një lloj disiplinimi në treg, pasi në një shoqëri pa rregulla të qarta, vështirë se kriza mund të kapërcehet lehtë. Zonja Bertolini na fton që udhëtimi deri në diplomin është gjysma e punës, por ka një gjysmë tjetër që nuk duhet anashkaluar, azhurnimi i një përkthyesi duhet të jetë i vazhdueshëm.

Mesazhi i Papës drejtuar Romës e Botës për Pashkët 2014

by

“Christus syrrexit venite et videte!”.
Të dashur vëllezër e motra: për shumë vjet Pashkët!
Jehon në Kishën e përhapur në mbarë botën, kumti që u dha Engjëlli grave: “Ju, mos kini frikë! E di se kërkoni Jezusin, të kryqëzuarin. Nuk është këtu. U ngjall… ejani e shikoni vendin ku ishte vënë” (Mt 28,5-6). Ju, mos kini frikë! Zoti u ngjall!
Ky është kulmi i Ungjillit, është vetë Lajmi i Mirë: Jezusi, i kryqëzuari, u ngjall! Kjo ngjarje është në bazë të fesë sonë e të shpresës sonë: nëse Krishti nuk do të ishte ngjallur, Krishterimi do ta humbiste vlerën e tij; gjithë misionit të Kishës do t’i sosej frymëzimi, sepse prej aty u nis e riniset gjithnjë. Mesazhi, që të krishterët ia përcjellin botës, është ky: Jezusi, Dashuri e mishëruar, vdiq mbi kryq për mëkatet tona, por Hyji Atë e ngjalli dhe e bëri Zot të jetës e të vdekjes. Në Jezusin, Dashuria ngadhënjeu mbi urrejtjen, mëshira mbi mëkatin, e mira mbi të keqen, e vërteta mbi gënjeshtrën, jeta mbi vdekjen.

Prandaj ne të gjithë themi: “Ejani e shikoni!”. Në çdo situatë njerëzore, mbi të cilën rëndon mëkati e brishtësia, Lajmi i Mirë nuk është thjesht fjalë, por dëshmi e dashurisë besnike, pa asnjë shpërblim: është dalje nga vetvetja, për të shkuar e për të takuar tjetrin, është të jesh pranë të plagosurit nga jeta, të ndash gjithçka me njeriun, që i mungojnë gjërat më të nevojshme; t’i rrish pranë të sëmurit, plakut, të braktisurit…“Ejani e shikoni!”: Dashuria është më e fortë, Dashuria jep jetë, Dashuria bën të lulëzojë shpresa në shkretëtirë.

Me këtë siguri të gëzueshme në zemër, sot të drejtohemi ty, o Zot i Ngjallur!
Na ndihmo të të kërkojmë, që të gjithë të mund të të takojmë, duke e ditur se e kemi një Atë, që mund ta takojmë e ta adhurojmë e nuk jemi jetimë.
Na ndihmo ta shërojmë plagën e urisë, rënduar nga konfliktet dhe shpërdorimet e pamasa, për të cilat shpesh jemi fajtorë.
Na bëj të aftë të mbrojmë të pambrojturit, posaçërisht fëmijët, gratë, pleqtë, shpesh objekt i shfrytëzimit e i braktisjes.
Bëj që të mund t’i mjekojmë vëllezërit e goditur nga epidemia e ebolës në Guinea Konakrì, Sierra Leone e Liberi, e edhe të tjerët, të prekur nga sëmundjet, që përhapen edhe për shkak të mungesës së mjekimeve e të varfërisë së plotë.
Ngushëlloi ata, që sot nuk mund t’i kremtojnë Pashkët me të dashurit, sepse të detyruar të shkëputen padrejtësisht nga dashuria e tyre, ashtu edhe njerëzit e tjerë të shumtë, meshtarë e laikë, të rrëmbyer në vende të ndryshme të botës.
Ngushëlloi ata, që janë larguar nga trojet e tyre për të emigruar në vise, ku mund të shpresojnë në një ardhmëri më të mirë, ta jetojnë jetën me dinjitet e shpesh herë, edhe ta praktikojnë lirisht fenë e tyre.
Të lutemi, o Jezus i lumnueshëm, premto të pushojë çdo luftë, çdo armiqësi e madhe a e vogël, e vjetër a e re.
Të lutemi, posaçërisht, për Sirinë, Sirinë e dashur, që ata, të cilët vuajnë pasojat e konfliktit, të mund të marrin ndihmat e nevojshme humanitare e palët në ndeshje të mos e përdorin më forcën për të mbjellë vdekje, posaçërisht kundër popullsive të pambrojtura, por të kenë guximin të bisedojnë për paqen, që pritet tashmë prej shumë kohe.
Të lutemi t’i ngushëllosh viktimat e dhunës vëllavrasëse në Irak e t’i mbështetësh shpresat, që ngjalli rifillimi i bisedimeve ndërmjet izraelitëve e palestinezëve.
Të lutemi të marrin fund ndeshjet në Republikën Qendrafrikane e të ndalen atentatet e egra terroriste në disa zona të Nigerisë e dhuna në Sudanin e Jugut.
Të lutemi, që shpirtrat të kërkojnë pajtimin e harmoninë vëllazërore në Venezuelë.
Për Ngjalljen tënde, të cilën sivjet e kremtojmë së bashku me Kishat që ndjekin kalendarin julian, të lutemi t’i ndriçosh e t’i frymëzosh nismat e paqëtimit në Ukrainë, që palët e interesuara, të ndihmuara nga Bashkësia Ndërkombëtare, të rifillojnë të gjitha përpjekjet për ta ndaluar dhunën e për të ndërtuar, me shpirtin e unitetit e të dialogut, ardhmërinë e vendit.Për të gjithë popujt e Tokës, të lutemi, o Zot: Ti, që ngadhënjeve mbi vdekjen, na e jep jetën tënde, na e jep paqen tënde!

Obama: Ditët e shenjta na kujtojnë përgjegjësitë ndaj Zotit dhe njëri-tjetrit

by

Presidenti amerikan Barack Obama foli sot në fjalimin e tij të përjavshëm për kuptimin e Javës së Shenjtë dhe Pashkëve për të krishterët.
Zoti Obama tha sot se ditët e shenjta na kujtojnë për “përgjegjësitë tona ndaj Zotit dhe, si fëmijë të Zotit, për përgjegjësitë ndaj njëri-tjetrit”.
Presidenti tha se ai dhe shumë të krishterë të tjerë, gjatë Javës së Shenjtë dhe Pashkëve, “kujtojnë mirësinë e një Zoti të jashtëzakonshëm, që na deshi aq thellësisht saqë na dhuroi birin e tij”.
Zoti Obama tha se në këtë periudhë të vitit është e udhës të kujtojmë “fillin e përbashkët të njerëzimit që na lidh të gjithëve, jo vetëm të krishterë dhe hebrenj, por edhe myslimanët, hindutë dhe sikët, i cili është përkushtimi ynë i përbashkët për të dashur fqinjët dhe veten”.