• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

“LAHUTA E MALCIS”-Epopeja shqiptare

July 28, 2018 by dgreca

LA CROIX (1930) / “LAHUTA E MALCIS” E AT. GJERGJ FISHTËS, POEMA QË RRËFEN EPOPENË SHQIPTARE/

1 Lahuta

Nga Aurenc Bebja*, Francë – 28 Korrik 2018/

Gazeta franceze, “La Croix”, ka botuar të premten e 3 janarit 1930, në faqen n°4, një shkrim në lidhje me “Lahutën e Malësisë”, të poetit dhe atdhetarit të njohur shqiptar, At. Gjergj Fishtës, të cilin Aurenc Bebja, nëpërmjet blogut të tij “Dars (Klos), Mat – Albania”, e ka sjellë për publikun shqiptar :

Epopeja shqiptare shkruar nga një françeskan.

“Poeti kombëtar i Shqipërisë është një françeskan. At. Gjergj Fishta, ka shkruar, në fakt, një poemë, “Lahuta e Malcis”, e cila rrëfen epopenë e Shqipërisë. Libri i parë u botua në vitin 1905 dhe i dyti në vitin pasues.

Entuziazmi qe i madh. At. Fishta ka vazhduar veprën e tij dhe këngët e reja. Thuhet se ato do të botohen së shpejti.

Ky fetar është gjithashtu i njohur për poezitë e tjera të tij, të cilat admirohen për bukurinë e formës, që i bashkohet thellësisë së mendimit.

At. Fishta, i cili konsiderohet si një nga arkitektët më aktivë të pavarësisë dhe bashkimit të Shqipërisë, ka qenë përfaqësuesi i saj në Paris.”

Filed Under: LETERSI Tagged With: Aurenc Bebja, Gjergj Fishta, Lahuta e Malcis

Shkrimtarët shqiptaro-amerikanë, ngushëllime për Adem Demaçin

July 27, 2018 by dgreca

Shoqata  Shoqata  e Shkrimtarëve  Shqiptaro-Amerikanë shpreh ngushëllime për ndarjen nga jeta e Adem Demaci/

1 demaci shkrimtaretLajmin e dhimbshëm e ndarjes fizikisht  nga jeta e Adem Demacit,  këtij  burri të mëncur e patrioti  të shquar, simbolit të rezisencës kosovare,  shqiptari  i fismë 24 karat flori, autor i dhjetra  veprave historike, – ka prekur thellë shpirtërisht në mënyrën më të konsiderueshme dhe të dhimbëshme tërë komunitetin e poetëvë, shkrimtarëve e artistëve shqiptaro-amerikanë -botën e artit në Diasporën e Amerikës.

Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë shpreh ngushëllimet më të sinqerta e të përzëmërta për këtë humbje të madhe për Kosovën dhe Kombin Shqiptar. Trashëgimia e tij luftarake, historike, heroike  dhe politike, qytetare dhe intelektuale, veprat  letraro historike e dokumentare janë mbresëlënëse dhe dëshmi e gjallë e dritës së tyre  që ai la pas…!

Ngushëlime familjes Demaci për humbjen e njeriut të tyre të shtrenjtë!

Ngushëllime Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës..!

Ngushëllime Kosovës dhe Kombit Shqiptar, bashkëkohasve të tij, miqve dhe admiruesve të tij të shtrenjtë..!

I përjetshëm Kujtimi e Vepra e Tij ..në Muzën e Dheut dhe “Lemzën e Kombit Shqiptar”..!

I qoftë i lehtë  dheu i Kosovës Martire që Baca  Adem Demaci i kushtoi  Jetën..!

Prehu në Paqen e Amëshuar, aty ku prehen Engjëjt & Kreshnikët..Baca Adem..!

Amen..!

Kryesia e Shoqata  e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë:

President

Adnan MEHMETI

Kryetare

Raimonda MOISIU

Sekretare

Dr.Prof. Yllka FILIPI

 

Filed Under: LETERSI Tagged With: Demaci Adem, ngushellime, Raimonda Moisiu, shkrimtaret e Amerieks

SOFRA E DIELLIT- Nobelisti Par Lagerkvist

July 8, 2018 by dgreca

Par Lagerkvist (1891 – 1940)/220px-LagerkvistPoet, dramaturg, romancier suedez, nderuar me Çmim Nobel për letërsi në vitin 1951.

  (perkthyer nga italishtja nga Anton Çefa/

 Si reja/

Si reja/

Si flutura/

Si fryma e lehtë mbi pasqyrë./

I rastit/

I paqendrueshëm/

I zhdukun./

O Zot i të gjitha qiejve,/

I të gjitha botëve/

I të gjitha fateve

Çka ke ndërmend me ba me mue ?

Asht ma bukur kur zbret mbramja

     Asht ma bukur kur zbret mbramja.

E gjithë dashuria që qielli përqafon

Asht mbledhun në nji hije drite

Mbi tokë

Mbi shtëpitë e tokës.

Gjithçka asht ambëlsi, gjithçka përkëdhelje duersh

E brigjeve të largëta mshehë Zoti.

Gjithçka asht afër, gjithçka asht larg.

Njeriut si peng.

 

Gjithçka asht e imja, e gjithka do të më merret

Mbas pak, gjithçka do të më merret.

Pemë, re, trualli që shklas.

E do të endem

I vetëm, pa lanë gjurmë.

Toka nuk asht vetem ti e unë e humus

               Toka nuk asht vetem ti e unë e humus

Unë due të jetoj për dashtninë e kënaqësisë sate të madhe.

Per dashtninë e gjithë zambakëve të heshtun të kopshtit tand.

Toka nuk asht vetem ti e unë e humus.

Asgja nuk duhet të turbullojë këtë minut intimiteti

   Asgja nuk duhet të turbullojë këtë minut intimiteti

Asnji erë të mos fryjë, asnji re të mos lëvizë.

Gjithçka e qetë duhet të jetë në botë, asnji nuk duhet të endet

Në qetësinë e kësaj toke, veç meje e teje.

Gjithçka do të jetë ashtu si n’atë kohë që kujtoj unë,

vesa e mengjezit duhet të shkelqejë nën kambët e tua të vogla,

pema t’i falet diellit, gjithë toka të lëshojë rreze,

gjithçka ashtu si në kujtesën time,

megjithëse jo ashtu si atëherë.

Vasha ime e dashur nuk ka për t’u kthyer

Vasha ime e dashur nuk ka për t’u kthyer

por dashuria ime prap do t’vijë tek unë.

Sa kam jetuar nuk kanë për t’u kthyer,

por jeta ime do të jetë përsëri tek unë.

 

Nën Yj

 Këtu dëshiroj me ndejë,

i heshtun.

Këtu due me mbështetë ballin.

Vend i shejtë.

Asnji fjalë njerëzore s’asht e vertetë.

 

Si reja

Si reja

Si flutura

Si fryma e lehtë mbi pasqyrë.

I rastit

I paqendrueshëm

I zhdukun.

O Zot i të gjitha qiejve,

I të gjitha botëve

I të gjitha fateve

Çka ke ndërmend me ba me mue ?

           Kam ecur nën yjet

 Kam ecë nën yjet për me ardhë te ti,

këtu ku m’ ke pritë me duer të ngrohta.

Ti do të më falish dashurinë tande, përkëdheljet, ngrohtësinë,

ti duhet të besosh që unë jam nji nga të vorfnit e kësaj bote.

Kam ecë nën yjet për me arritë i lirë te ti,

krenar dhe i lirë si  mund të jetë nji burrë.

Ti duhet të më terheqish drejt tokës, të më robërosh,

kështu liria ime do të jetë vetem ajo e mendimit tim të ndritur.

 

Kam ecur nën yjet për të arritë i ri deri tek ti,

i ri n’amshim, i ri për gëzimin tand.

Këtu ku jetojmë asht toka, këtu unë do të plakem pranë teje,

drejt një gëzimi ma të thellë dhe ma të mshehtë.

Mbylli sytë, e dashur

Mbylli sytë, e dashur,

që bota të mos pasqyrohet,

sendet janë tepër afër,

ato sende që nuk janë na.

Vetem ne duhet të jemi,

bota rreth nesh asht zhdukë,

dashuria  asht zhdukë,

dashuria zbulon çdo gja . . .

Mbylli sytë  tuaj!

 Prej thellësisë së shpirtit tim

 Prej thellësisë së shpirtit tim,

atje ku asht pranverë,

ku lulezojnë lendinat,

nji lule të dhuroj,

nji zambak flakërues si gjaku,

por   të bardhë e të pastër si bora.

Mund të jetojë pranë teje

dhe pranë dhe të vdesë.

 

Kur petalet do të hapin

aromën e tyne deri te ti,

atëherë ke me kuptue se shpirti im

asht si livadhet në shlëlqim.

Do të veshket në dorën tande,

arkivol i ambel e i dashur.

Për ty asgja tjeter veç nji kujtim

i pranverës së zemrës sime.

 

Filed Under: LETERSI, Sofra Poetike Tagged With: ANTON ÇEF, Par Lagerkvist, perkte

Profile poetike-Anton Çefa

June 21, 2018 by dgreca

Nga Anton Çefa/

1 anton Cefa

Nën kupola shpellash/

(Atë Pjeter Bogdanit)/

Mbi Atdheun natë e gjatë,/

e ngrirë,/

prushi i fjalës feks/

në errësirë./

Nën kupola shpellash strukesh viteve,/

mbi tryeza rrasash, si  mbi tabernakuj,/

ua shpupurish thinjat fjalëve plaka,/

në kujtesë të kombit jeh të ri u kallë./

Mbjell filiza prilli/

n’zagna dijesh,/

sharton sytha flake/

n’brazda gjaku./

Shprish shkrumbin e netëve

nën kupola shpellash,

qumshti i hanës të ban dritë nga qielli,

Gjysmëhëna të kërcënon nga toka.

  • “Mos e leni gjuhën e dheut me u vdarë

lëshon vikamën në “Çetën e profetëve.”

“Më ka zënë shqipja”

(Fan Nolit)

Fjala shqipe si zjarri i shejtë

në gjoks të digjte.

Gjuhët e botës te fjala shqipe.

Me zjarr të shejtë ngroh e ndriçon

skutina të errta gjoksesh të plogshta.

Të zuni shqipja me anarkitë,

na zuni ne zi e ma zi,

antropofagë, kolltukufagë

zi e ma zi.

Ku ta ve epitafin ?

(P. Gjergj Fishtës)

Ku ta ve epitafin, bre burrë i dheut ?

Shkërbetë pa vorr të lanë,

po i gjalli vorr nuk ka,

se vorri gropë harrimi asht

e Ti harrim nuk njeh.

Thonë:

Afshi i zjarrtë i zajeve e ka mbajtun gjallë

e flladi i verës e ka flladitun zhegjeve,

thonë

në stinë të ngrime e ka ngrohun rrezja e diellit

e valët e Drinit ashtin ia kanë lëmue.

E vërteta asht

se zemra e kombit e ka përjetësue.

A s’ia ndigjon pezmin

kur shanë e shilon Europën

tue ba mriz në logun e zanave ?

E për nji lule vjeshte

lotin pikon, t’ madhnueshëm ?

A s’e sheh atë copë qielli

që si çati e kaltër

Atdheut i rri përsipri ?

Atje, po,

hidhet në vallet e Parrizit.

Po shpesh e ma shpesh

tu kulla e Gjetës e  gjen,

apo pranë sofrës  së ngurtë

lahutës i bie n’ malësi,

kuvend të urtë

ndan me pleqnorë kanuni.

Zbardhun nga brengë e fjalës

(Prof. Eqrem Çabejt)

Krrusun nga peshë e fjalës

Ballin rrudhë mbi shpatet e maleve,

mbi pëllambët e fushave

mbledh vetullat,

zbardhun nga brengë e fjalës.

“Sa të gjalla emërtimet ilire!”

Këtu korrigjon Majerin,

aty miraton Joklin.

Fjalët e shqipes

Në rrathët e ullijve të premë nga kohnat.

“Sa e re Formulë e Pagëzimit!”

Mbi nji gur vorri nji sufiks asht zbehun

Në natën e gjatë me gjysmëhanë,

Këtu shkëlqen ende si smeraldi

Syni i dritës indoeuropiane t’nji rraje.

Gatuen bukën e trojeve

Në magjen ilire

Mbi brumin e ardhun të shqipes.

JU S’KENI  EMNA

Martirëve të diktaturës

Ka humbë shkëlqimin në gropën e përbashkët

plot lagështi,

bardhësia e eshtnave.

Kohës i shkojnë mornica në trup.

Me duer që dridhen prej dëshire

po i marr eshtnat tuej, miqtë e mi,

po i vendos në gropën e qelqtë të gjoksit,

altar i dhimbjes.

Prej andej do kundroni

kaltërsinë e andrrave të vrame

nga duer vllaznore.

Nji kunorë lutjesh ju ve  te kryet

dhe kryqin e mundimeve tuaja.

 

Ju s’keni emna,

lavdi asht emni juej

Ike mbas dyersh mermeri              

                   (Frederik Rreshpes)

Ike mbas dyersh mermeri

e rrasash të ftohta,

i le muret e vetmisë së botës.

I heshtun në nji botë të huaj.

për ty mbajnë jazë

zogjtë e drujtë,

të qajnë lotët e hanës në netët e vjeshtës.

Do të kujtojnë kalldramet e Shkodrës

nën shinat qi s’pushojnë.

Me nji ndriçim dëshire

          (Shokut tim, Faruk Myrtajt)

Me nji ndriçim dëshire

mbi hijet që randojnë mbi mue

stinësh t’harrueme,

kërkoj nji shok, nji mik

e mendja m’shkon tek ti,

zemra më rreh pa pritmas

se jeta s’asht e vorfën

kur ke nji mik si ti.

 

Vertet nji pajë të fisme

Stinëve u jep miqësia.

Filed Under: LETERSI Tagged With: Anton Cefa, profile Poetike

SOFRA POETIKE-METEOROLOGËT THANË DIELL

June 6, 2018 by dgreca

CIKEL POETIK NGA AGIM DESKU/1 agim desku

METEOROLOGËT THANË DIELL/

-Poetit Azem Shkreli-/

Prapë po dal Lugut të Zanave/

Të pi ujë krojeve rugovisht/

Të shoh cilat vasha janë bërë zana/

Dhe cilat ende presin rikthimin e jetës./

Azem nëse sot erdha të varri yt/

Nuk ika ta lë të vetmuar qytetin tonë/

Desha të protestoj pse askush nuk e vret frikën/

Qyqarët nuk zgjedhin emra të vrasin./

Nuk vdes burri çdo ditë e çdo vjet

Fjalës ia kemi borxh jetën e jo vdekjen

Me fal Azem pse nuk kam kohë të rri me ty

Bie shin në këtë ditë kur meteorologet thanë diell.

IM ZOT

Im Zot

Një jetë e bëra pa ty betejave

Cili më je sot.

Përmes cilës jetë më erdhe

Kur i duheshe lirisë si çlirimtar

U zhduke nga toka ime pa faqe të bardhë.

Tani çfarë më duhesh nëse veç u riktheve

As nuk më njeh nga fytyra ime e vrarë

Për varr mos më pyet sepse askush nuk ma di

A jetohet dhe a vdiset me kafka të huja në këtë shekull.

Kam mendue që vetëm sot vdiqet për atdheun

Unë paskna vdekur që një mijë vite jete

Dritë dhe diellin ka pesë shekuj që nuk di gjë për ta

Unë po jetoj për të vdekur apo po vdes për të jetuar.

Im Zot edhe unë e ti kemi qenë shumë më afër të vërtetës

Të dytë kemi jetue në një tokë të ndarë padrejtsisht

Unë vdisja për secilën betejë që e fitonim me ty

Ndërsa ti zhdukeshe edhe nga faqja e dheut e lëre më nga toka e jonë.

Çudi për njëqind masakrat e që shpirtrat e tyre iu rrëfyen yllit të Davidit

Unë mbeta duke shikue se si bëhen orë e çast vrasjet e demonëve

Dhe orët e liga janë rikthyer sebashku për t῾i numëruar varret pa emër

Jeto toka ime edhe pse sot kishte rënë shi që as Drini i bardhë nuk e mbajti.

ASGJË NGA ZOTNAT

Nëse një ditë rikthejnë zotnat

Tek unë dua të jetë dolli e gotës se kalorësit

Të lënë në gjysmë nga dashuritë e humbura

Hamletiane.

Errësirat më kalitën të di se cili jam

Kurrë nuk ju rrëfeva lirisë as ferrit

Isha dhe mbeta i njëjti kryeneq i krisur

Zbrita dhe u ngrita me emrin tim të harruar.

E harruam kur ishim të vetmit luftëtarë të lirisë

Dhe më të burgosurit e jetës dhe ndërgjegjes

Nën dhe mbi plumbat e armiqve e mbytnim frikën

Ku ndërroheshin vetëm emrat e patronëve të ferrit.

Ishim më shqiptarë se vetë toka e dielli

Bashkë me detin që përmbyste Titnikun e dhembjeve

Kështu të lodhur sa herë bënim kryq për tokën

Dhe kurrë nuk e kërkonim vrasësin e dritës.

Por, në liri e kam mendue të më qujnë Marie e Shotë

Jetën e vdekjen edhepse i kisha më vete

Kurrë nuk i kam takue të vrara nga betejat

Sot,përpos lutjeve të rri me engjëjt asgje mos më pyetni.

E VRARË

Eh,toka ime sa herë u bëra i krisur

Edhe njëqind herë nëse do vdisja

Varrin e kam pasur të dashur për atdheun

Pa asnjë çmim të jetës e di që do ma ruani.

Tani luftën time për tokën dikush e vrau

Një mijë herë edhe mua më vranë

Vetëm me plagët e kalorësit tim jetoj

Nganjëherë besoj se unë jam Promethe.

Sa herë i ujiti trëndafilat e kopshti tim

Ulëm dhe ju marrë erë dhe i pyes

Cili jemi më të vrarë në shpirt dhe në jetë

Por nuk do të vdesim as unë as ti trëndafil.

Unë i fala atdheut eshtrat dhe s῾di ku i kam

Ti trëndafil më qëndrove besnik me aromën e jetës

Të dytë jemi e vërteta dhe lutja e popullit tim

Në shpirtin e vrarë do e shkruajmë lirinë e qindra sokolave.

Një mijë vjet i paska jeta ime

Dhe nuk e dija për tokën

Që s῾ka një vend për mua

Ku të lutëm dhe të luftoj për ty.

FUQI PROMETHEU

Cila fjalë më ndalon

Ta shikoj jetën me sy atdheu

Me cilën gjuhë ngjaj në perëndi

Nga hyëj Promethe dua fuqi.

Deri kur lufta s´ka mbarim

Deri kur fjala s´ka tradhëtim

Deri kur trupin as varri s´ma njohu

Atdhe kurrë mos më thuaj ,ti largohu.

Sot lirinë e kam lënë trashëgim

Për të gjallët hyjneshës dhe Sokolit tim

Këta janë Gjergji dhe Marije Shllaku

Këmbëkryq sa mirë më rrinë krye oxhaku.

Ag

Ag e terr

I mbeta tokës besnik

Deri në frymën e fundit

Kur zjarrët ndizen vetë.

Ia lava sytë pranverës

Toka u bë loti im

Deri sa nuk di kush jam unë

Dielli ngjanë në fuqinë e zanave.

Relikt i shpatës se Gjergjit u shndërrova

Ka njëmijë vjet që u martova me motrën e atdheut

Të mos mbetët e vejë liria

Nuk e di kur do përfundon dasma e jonë.

Ag e terr

Mbetëmi kalorësit e Itakës sonë

Diellit ia laj borxhin

Dhe i lutem të më mbështjell

Kuq e zi.

Mua dhe varrin tim

Të ma bekoj me flamur.

TRISHTIM

Mos më thenqin

I çmendur

Kur mes thonjësh

Ç´mallkim hyri.

Eh,si më zu trishtimi.

Më nuk i besoj fjalës

Nëse nuk më rrri betejave

Të besës se dhënë

Vetëm për fitore.

Njeri duhet të vdes

Për lirinë

Ju vdisni.

Sot, dua të vdes unë

Vetëm për atdheun.

Lirinë merreni ju

Të gjallët pa liri.

Më mirë me rrënjet e mia

Po rri

Ku gjysh e stërgjysh

I kam

Me faqe të bardhë.

Ah,ndoshta vetëm në varr

Jam shqiptar.

PRAPË PROMETHE

Ecim

Ngritëm

Lartësitë s´kanë fund

As fillim.

Cila është jeta

Kur ecim

Pa këmbë të saj

Në tokë.

Në lapidare

Ngritëm

Me Diellin.

Ah,si paskanë ikur

Njerëzit

Tok po vdes

Nga vetmia.

Në udhëkryqe të jetës

E vura zemrën e vendlindjes

Të marrë frymë heroi

Të di orjentimin e betejave.

Vallë,a kam pasur ndonjëherë fitore

Të betejave për lirinë.

Apo vetëm një grusht dheu

Për varr.

Sot dikush ma humbi lirinë

Pse e barta tërë jetën

Plisin e babait.

Ah,asgjë nga fjala e shejtë

Prapë mbetëm udhëkryq.

Ndoshta lutja ime

Bëhet shërim plagësh

Të kem vetëm atdhe

A të ngritëm në Promethe.

S´DORËZOHEM

Nuk vras

Si më kanë vrarë

Këngët nepër legjenda

Mua më ngjajnë.

Nuk të dorëzoj

Oj tokë

Pasha nënë lokën

Pasha tokë e qiell.

Turp më vjen

Nga disa perandorë

Të rrejshëm.

Sa herë ma shkërdhyen

Atdheun

Me tokën e Zotit

Bëjnë tregti.

Herë e shesin

Më shumë e vrasin

E ndërrojnë me fytyra

Djajësh.

Atdhe nuk të dorëzoj

Të asnjë demonë

Edhe njëqind herë

Nëse vdes për ty.

ETIKË

Nëse nuk flet fare

Është etikë

Po fole

E mbyte veten

Pa të mbytur të tjerët.

Dhe po hype shkallëve të Diellit

Si unë dje me poetin Fran Tanushi

Është etikë.

Mbrëmë ishim në një pikë

Në një shkëmb të Gjergjit në Mirëditë

Kur Dielli ia fal rrezet pranverës

Edhe aty është etikë.

TË JETON POEZIA

Koha e poezisë deri ku shkon

Ka fund perëndimi i vrasjeve të saj

Dhe koha e njeriut që e krijon artin.

Heminguej nuk zhduket nga faqja e jetës

Jetojmë me kujtimet për Lasgushin e Serëmben

Dritë paqin hyjnitë dhe miqt e mij.

Mos e harrofsha as unë fjalën shqipe

T´i ruajmë miqt nga vrasësit e ferrit

Për të bukurën e ndezën botën.

Njeri sot a nesër duhet të vdes

Koha e poezisë apo unë

Më mirë vdekësha unë

Le të jetoj poezia.

GJUHA E SATANIT

(Paradox një njeriut gjysmë bishë)

Asnjëri nuk më njeh për gjuhën time

Nëse kam fotografi demonësh

Në njeri më sepaku ngjajë

Sikur nuk jam nga kjo tokë engjëjsh.

Dje isha më perandorë se vetë ata

Sot nuk ma zë goja se çfarë jam

Shetiti anë e mbanë faqes se dheut

Të gjithë më mendojnë se jam njeri.

Vetëm Zoti e di se kush jam unë

Dhe nëna kur më lindi dhe më rriti

Sot asgjë nuk bëhet nëse nuk vras

Mbas shpine kështu ma do fytyra ime.

A duron ma toka nga e shkel këmba ime

Sytë si më ngjajnë në krokodila

Ah,në këtë farë të këtij fisi jam shndërrue

Vetëm me Të Bukurën e Detit rri.

Nuk ka faj ky njeri për faqen e zezë të tij

Unë u bëra më bishë se bisha kur e ngritëm gotën bashkë

Ja tani bota sillet nepër bulevardet më kryeneqe të Satanit

Dhe heshtjes sime që s´kam më as fuqi të iku nga kjo farë e keqe.

TRËNDAFIL OSE ATDHE MBI VALËDETI

Valët e deti a të ujitin kur aty je tretur

Çdo mbrëmje kur dalin sebashku me yjet

Me mall lotësh të tokës se etur.

Për ty trëndafil dua të rri në pritje të lirisë

Nëse zotat kanë ngritur për ne gotën e dashurisë

Përgjithmonë fatin e ndaj me ëndrrën e lirë

Të tretur ku të dyve emrin dhe fatin na kishin marr

Pa kthim.

Sikur edhe fatëkeqësinë e ndamë njëjtë

Vetëm aromën e hyjnive e falim pa mbarim.

Buzëqeshjet i ruajmë nëse kemi beteja për lirinë

Me bajlozët e di serish do t´i kryqëzojmë shpatat.

Mos ke frikë nga deti Trëndafili im

Të gjitha hijet e zeza në natën e shejtë u vetëvranë.

Ti do të rilindësh persëri për hirë të gjuhës se Zotit

T´i bashkohesh tokës se shejtë dhe flamurit tënd kuq e zi

Betejat e shekujve na e lanë kujtim secilit brez shqipesh.

Sonte marr frymë nga fryma e jote trëndafil

Sepse i duhesh tokës dhe kohës sime

Ku ende nuk më janë varrosur eshtrat

Kur të ktheva serish në liri.

Tani të lirë trëndafil e ke rrugën për tek unë

Fjalën time do ta ruaj nga demonët dhe perandoritë e tyre

Prapë jam në luftë me perandorët që ma vranë atdheun .

Udhës se Kombit po i mbjellim lulet më të bukura të jetës

Për Trëndafilat e lirisë ndoshta një ditë bota e thot të vërtetën

Dhe në Natën e Zjarreve të Prekazit festojmë jasharisht

Me aromën e luftëtarëve të flamurit tim.

FRYMA E FUNDIT

Për mua dhe fisin tim

Kënga dhe lufta

Janë i njëjti udhëtim

Për ta mbajtur besën

Të gjallë.

Dielli

Më është fryma e fundit

Që ma mbanë në jetë

Fjalën e shejtë.

Zotnat

Nëse janë të fundit

Kur më goditën

Në emër.

Pse mbrojta

Fjalën

Dhe tokën

E grabitu

Fillimin

Dhe fundin e jetës

E lidha për ashtin

E tokës.

Frikën

Ia mbyta vetes

Deri sa këndoja

Betejave.

Filed Under: LETERSI, Sofra Poetike Tagged With: Agim Desku, METEOROLOGËT, THANË DIELL

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 200
  • 201
  • 202
  • 203
  • 204
  • …
  • 291
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • PA SHTETFORMËSINË SHQIPTARE – RREZIQET DHE PASOJAT PËR MAQEDONINË E VERIUT
  • “Ambasador i imazhit shqiptar në botë”
  • “Gjergj Kastrioti Skënderbeu në pullat shqiptare 1913 – 2023”
  • Albanian American Educators Association Igli & Friends Concert Delivers Electrifying Evening of Albanian Heritage and Contemporary Artistry
  • Universiteti Shtetëror i Tetovës si Paradigmë e Arsimit të Lartë Shqiptar
  • Kujtesë e misionit profesional dhe jetësor që na bashkon…
  • LAHUTA SHQIPTARE NË DËSHMITË E HISTORIANËVE, ALBANOLOGËVE DHE STUDIUESVE EUROPIANË
  • Justina Aliaj e kthen Nënën Terezë në qytetin e saj të fëmijërisë
  • Unioni i Gazetarëve Shqiptarë dega në SHBA nderoi gazetarë të shquar shqiptaro- amerikanë
  • “Sekretet” e Faik Konicës, roli si Kryetar i “Vatrës” dhe editor i “Diellit”
  • Libri “Dënesje në dru” i shkrimtarit Lazër Stani, prozë e kërkimeve absurde
  • Bashkëpunimi ruso-serb në veri të Vilajetit të Kosovës (1901)
  • Lufta hibride ruse dhe mësimi për shqiptarët
  • Paradoks gjuhësor dhe letrar
  • “Dardanët”

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT