Në ditët e fundnëntorit 2014, u ndodha në Itali, në qyetin Legnano ku banon dhe punon një komunitet mjaft i madh shqiptarësh. Rastësia mbret i jetës, siç e thotë populli. Në bisedë me miqtë dhe të njohurit, mësova se në këtë qytet vepron shoqata atdhetare kulturore me emrin simbolik “Ura e bashkimit”. Për mua ishte një lajm i lakmuar, ndaj më erdhi mirë që pas kaq kohësh, shqiptarët e atij rajoni të gjërë kanë krijuar një shoqatë. Vetë ky emër i gjetur me dy fjalë, flet shumë. “Urë bashkimi” e mërgimtarëve me mëmëdheun, “Urë bashkimi” me popullin e vendit mikpritës. Për krijimin dhe veprimtarinë e shoqatës, në dëshirë dhe në të shkruar gjithçka është e lehtë dhe e bukur, ndërsa realiteti është i mbushur me plot vështirësi dhe të papritura, të cilat duan mendim e punë të përbashkët, mundim, mençuri, harxhim kohe dhe shpenzime, të cilat edhe sado të vogla qofshin, të bëjnë t`i grisësh xhepat duke rrëmuar qindarkat.
Si fillim u tkova me Dom Antonio Giovannini, prift Italian, i cili me një shqipe të kulluar ulet në bisedë: kam pak kohë që jam kthyer nga Shqipëria, ku shërbeva për gati 15 vjet në kishat e zonës së Shkodrës, Pukës dhe Tropojës. Tani jam këtu në Legnano dhe jam shumë i kënaqur që po vazhdoj traditën e vendosur këtu e dhjetë vjet të shkuara, që një herë në muaj mesha të jepet në shqip. Veç kësaj, duke e ndjerë se fëmijët shqiptarë e kanë problem mësimin e gjuhës shqipe, bëmë të mundur që në oratorio (mjediset pranë kishës), t`u lirojmë një dhomë (klasë), ku të zhvillojnë mësim. Po hallet e mërgimtarëve nuk kënë të sosur, kështu nëpërmjet “Karitas”-it të Legnanos, përpiqemi që të ndihmojmë familje shqiptare me nevoja ekonomike. Jam i kënaqur që shqiptarët kanë krijuar shoqatën e tyre. Kështu mund të zgjidhin shumë punë e të ndihmojnë njëri-tjetrin. Sa për mua, unë i dua dhe i nderoj shqiptarët. Këtu në zyrë mbaj flamurin e kombit tuaj dhe jam i pranishëm në shumë veprimtari që organizohen këtu në Legnano dhe rrethinat e tij.
Më pas takohem me Petrit Gjinaj, kryetar i shoqatës, një djalë energjik, i qeshur dhe mjaft i afrueshëm, i cili ka dëshirë të tregojë: Shoqata është krijuar me qëllim që shqiprarët të kenë një organizëm ku të përfaqësohen dhe të gjithë së bashku të përpiqen të mbajnë lidhje me mëmëdhenë, njëkohësisht, sa të jet e mundur të ruajnë gjuhën dhe traditat atdhetare, sidomos te brezi i ri. Në çdo takim e bisedë me shokët e miqtë, ndjehet i njëjti shqetësim i përbashkët: po humbasim lidhjet me njëri-tjetrin dhe si pa u ndjerë po humbasim identitetin tonë kombëtar. Fëmijët tanë që kanë lindur këtu në Itali, çdo ditë e më pak po flasin shqip. Nuk po them gjë të re, po shumë punë këtu në dhe të huaj nuk mund t`i zgjidhë individi, ndaj duhet një institucion që ta ngrerë zërin për ta. Është një përvojë e vyer, që shqiptarët e kan krijuar me kohë edhe në vende të tjera. Shoqata jonë është tërësisht vullnetare dhe pa as më të voglin financim. Kështu që gjithëçka po realizohet në kohën e lirë, pas pune.
Pa më lënë shteg për pyetje Petriti vazhdon: Jemi munduar të veprojmë në disa drejtime:
Së pari: kemi krijuar marëdhënie të mira me drejtuesit e komunës, kur dihet se sa të ftohtë janë lombardezët ndaj emigrantëve. Me këtë rast po përmend se, vitin e shkuar komuna dha 119 çertifikata mirënjohje për fëmijët shqiptarë të lindur në Itali. Kam përshtypjen se është rast i rallë.
Në vazhdim, me ndihmën e priftit Italian dom Antonios, kemi siguruar një klasë ku zhvillohet mësimi i fëmijëve tanë në gjuhën shqipe. Këtu vullnetarisht japin mësim tre mësues, Xhevahire Gjonaj, Ludovik Vulaj dhe Lulzim Hysaj. Po mundohemi të tërheqim sa më shumë fëmijë, megjithëse e pranojmë se kemi shumë vështirësi.
Veç këtyre, po organizojmë veprimtari ku të mblidhen sa më shumë shqiptarë. Një detyrë sa e bukur, aq edhe atdhetare. Deri tani kemi festuar 100-vjetorin e pavarsisë dhe së fundit festat e Nëntorit, ku siç e vutë re, në sallë kishe mbi 350 vetë. Nuk qahemi nga vështirësitë. Për ta bërë më të gëzueshme festën, veç grupit të fëmijëve tanë që kënduan, vallzuan dhe recituan në shqip, ftuam edhe këngëtarët Pëllumb Vrinca, Greta Koçi dhe Donika Vuçinaj .
Së fundi, dua të shtoj se punët e shoqatës nuk kanë të sosur. Po mundohemi që shqetësimet dhe problemet tona t`i publikojmë edhe më shtypin lokal. Aleks Vulaj, anëtar i shoqatës, ka publikuar dy shkrime me mjaft interes.
Me këtë rast ju falëndroj për interesimin. Kemi nevojë të shkëmbejmë përvojë. Njëkohësisht ju falënderoj që pranuat ftesën dhe na nderuat me fjalën tuaj në këtë tubim festiv. Ishte mjaft e bukur tema: “Historia e shiptarëve e lavdishme. Historia e Shqipërisë ka shumë dhimbje”. Na preke aty ku shpirti na dhemb më shumë, tek krenaria kombëtare.
Përgatiti
Kadri Tarelli
Durrës
Shqiptarët festuan jubileun e 25-të,të motrave Françeskane dhe Krishtlindjet në Gopingen të Gjermanisë
Ne Foto: Pamje e korit artistik të “Misionit Katolik në Shtuttgard” me një shfaqje skenike, artistike pranë të pranishmeve në këtë festë të krishtlindjeve me valle dhe këngë!/
nga Asllan Dibrani/
Krishtlindja është njëra ndër dy festat më të mëdha të krishterimit. Të krishterët e festojnë çdo vit më 25 dhjetor ditëlindjen e Jezus Krishtit. Pas Pashkëve, Krishtlindja është festa më e rëndësishme edhe për të krishterët shqiptarë. Traditat shqiptare e kërshëndellave janë pjesë e traditës shqiptare me zakonet doket dhe kulluren e vet.
Këto festa tradicionale pothuajse janë identike në kombin shqiptar në Shqipëri në Kosovë dhe tjerat vende ku banojnë besimtarët e krishterë shqiptarë . Manifestimet e krishtlindjeve tek shqiptarët, nuk kanë ndonjë ndryshim në aspektin e kulturës nga familjet e shteteve të Evropës…
Kisha katolike në Shtutgard ,afroj në këtë ambient të këndshëm e komod shqiptarë e dy konfeksioneve pos ati katolik edhe të besimit islam, por edhe ortodoks!
Misioni katolik para pak dite organizoj një mbrëmje familjare në Gopingen , që krijuan një atmosferë festive të madhe kushtuar, krishtlindjeve , me çka edhe në atë tubim ishte numër i madh shqiptarësh të besimit katolik të shoqëruar me të besimit mysliman dhe ortodoks ,por të nacionaliteti janë një komb me një flamur ,një gjuhë dhe një gjak. Kisha katolike në Shtutgard ,afroj në këtë ambient të këndshëm e komod shqiptarë e tri konfeksioneve pos ati katolik edhe të besimit islam ortodoks që ,dhuruan urimet bashëkombasve të vet katolik për festën e krishtlindjeve.
Kjo festë ka vlera te të gjitha familjet që u afruan ,afër njeri tjetrit dhe po sjell lumturi dhe gëzime për festen e krishtlindjeve dhe për vitin e ri që po i afrohemi.
Tubimi pati vlera te dyfishta meqë u festuan dy festa ajo ,për jubileun e 25-të,të motrave Françeskane me shërbim në Shtuttgard dhe Krishtlindjet si festë tradicionale shqiptare në Goppingen të Gjermanisë. Në emër të stafit, të motrave dhe gjithë atyre që u angazhuan për këtë festë, për shumë mot, gëzuar festën tonë më të rëndësishme dhe Krishtlindjen” tha meshtari i kishës katolike në Shtutgart ,At Marian Lorenci që mbajti një meshë kushtuar krishtlindjeve edhe në Shtutgard në të njëjtën ditë në ora 12.h…I përshëndeti të pranishmit, po edhe të gjithë shqiptarët kudoqofshin , për krishtlindjet dhe festat e fundvitit.
Salla e madhe e ishte e zbukuruar në mënyrën më të mirë të jubileut të 25-të,të motrave Françeskane dhe Krishtlindjeve .Pamje ne ceremoninë e takimit njëkohësisht u ndan shpërblime nga z .Vitor Spaqi këshilltar në “Misionin Katolik në Shtutgard.
Fytyrat e tyre tregonin ma se miri një bagazh të pasur të kulturës që u krahasonin me popujt e familjes së shteteve të Evropës. Festa e Krishtlindjeve në këtë mbrëmje , sikur i bënin më humanë, më të dashur e më të sjellshëm këta njerëz që komunikonin vetëm shqip.
Në vazhdim të programit fjalën e morri edhe z.Vitor Spaqi që uroj të pranishmit cilësinë e këshilltarit pran Kishës Shqiptare Katolike për “Jubileun e 25 vjetorit” dhe Krishtlindjeve për vitin 2014.
Ai ndër te tjera tha: Sot kemi shumë arsye të festojmë sepse tashme festojmë se bashku krishtlindjet,por e veçanta është se kemi jubileun e 25-të,të motrave Françeskane të zonjës së papërlyer, të cilat ishin motrat e para që e shkelen ketë vend në viti 1989. Pra erdhën për ta filluar një veprimtari e cila për ato ishte e panjohur!
Me siguri sot ato përkujtojnë përvojat e tyre gjatë kohës së kaluar shpeshherë të mërzitshme, duke e ndarë dhimbjen dhe pikëllimin me familjet tona, nganjëherë duke derdhur edhe lot por,rilindjen shpirtërore lulëzonin pa pritshëm dhe ky lulëzim tregon praninë tonë në këtë mbrëmje të ngrohtë.
-Të nderuar bashkëkombës ,shumë ëndrra u realizuan ,shumë të tjera u ëndërruan por të gjitha u bënë realitet. Ka akoma shumë punë për tu bërë, por falë kujdesit që kanë Misionaret dhe Motrat tona kjo bashkësi do të gjallëroj edhe më fuqishëm për çështjen tonë kombëtare.
Ky institucion bashkoi shume çka,në rend të parë familjet tona, por ajo që mua me bënë gjithmonë krenare është se bashkuan trojet tona, këtu kemi shqiptare te të gjitha trojeve tona etnike. Pra këtu kemi te bëjmë me bashkim shpirtëror të shqiptareve,sepse ne mesin tone kemi vëllezër të besimit mysliman dhe ortodoks. Atëherë siç thoshte Papa Franqesku, citoj:Shqiptarët janë model bashkëjetese për botën“,pra këtë model duhet ta ruajmë si sytë e ballit sepse,kemi një të kaluar të dhimbshme ,dhe të mundimshme që na i krijuan pushtuesit e përfundoj fjalimin z. Spaqi.
Dy vogëlush dolën pran publikut me këngën “Unë jam shqiptar nga Kosova”.Pastaj pati valle recitime dhe fjalime nga motrat po edhe shfaqje artistike nga grupe artistike në kuadër të” Misionirt Katolik” dhe nga Mirdita të ardhur enkas për këtë festë qe lanë mbresa të mëdha pranë publikut duke u aplauzuar me dhjetëra herë.
Vlerat e mëdha të këtyre takimeve kanë edhe në përmirësimin e brezit të ri që me veshjet ,vallet dhe recitimet për flamurin ,kombin ,Skënderbeun ,Nënë Terezën dhe shumë figura tjera nxisin atdhedashurinë dhe kultivimin e kulturës shqiptare në mërgatë.
ME SHQIPTARËT E LEGNANOS NË ITALI
Nga Kadri Tarelli/
Në ditët e fund nëntorit, kudo ku jetojnë shqiptarë pati festë. Kështu ndodhi edhe në qytetin Legnano në Itali, ku prej disa vitesh vepron shoqata atdhetare kulturore “Ura e bashkimit” e cila organizoi një takim madhështor me shqiptarët që jetojnë e punojnë në atë komunë. Të pranishëm ishin dhe autoritetet italiane të komunës të cilët nderuan festat tona kombëtare. Shoqata ishte kujdesur të ftojë këngëtarët Pëllumb Vrinca, Greta Koçi dhe Donika Vuçinaj, të cilët i dhanë më shumë gjallëri kësaj veprimtarie të bukur. Si vizitor nga Durrësi i ardhur në Itali, u ndodha mes tyre në këto ditë të shënuara, ku si historian dhe gazetar i vjetër m`u kërkua t`i përshëndes. E pranova me kënaqësi ftesën dhe, duke i`u shmangur fjalimeve standard dhe leksioneve akademike, zgjodha të them këtë ligjeratë të shurtër:
Fjalë-përshëndetje për bashkëatdhetarët
Vëllezër e morta, ju uroj gëzuar festat e Nëntorit!
Përshendetje autoriteteve italiane të komunes Legnano, të pranishëm në këtë festë, z. Gianpiero Kolombo, këshilltar dhe znj. Amavila Kapokaza, përgjegjse e qendrës “Shtëpia e vullnetarizmit”.
Përshëndetje z. Petrit Gjinaj, kryetar i shoqatës kulturore “Ura e Bashkimit”!
Përshëndetje dom Antonio Giovannini, i cili këtu në Itali përcjell në shqip meshë për shqiptarët!
Si gazetar e shkrimtar kam folur shpesh në takime të ndryshme, por s`më ka shkuar në mend se do të flas edhe këtu në Legnano, ndaj jam dyfish i nderuar. Leksionet le t`u mbeten katedrave të shkollave. Si njohës i historisë e filozofisë, veçmas kërkoj të ndalem tek historia e shqiptarëve e cila është vërtet e lavdishme, kurse historia e Shqipërisë mban shumë dhimbje. Kur flas për shqiptarët kam parasysh figurat e ndritura të dala nga gjaku dhe raca jonë, të cilët kanë bërë histori dhe mbetën në histori.
Që nga lashtësia, si fillim përmend Pirron e Epririt dhe Aleksandrin e Madh, të cilin bota e njeh me emrim Aleksandri i Maqedonisë, por në një dokument të zbuluar kohët e fundit, ai me gojën e tij ka thënë se, është pjellë e racës Ilire.1. Testament i zbuluar nga studjuesja italiane Lucia Nadin.
Në vazhdim një tjetër figurë e shquar është Kostandini i madh, me origjinë ilire nga qyteti i Nishit (Sot qytet në Serbi), i cili jo larg nga këtu, në Milano në vitin 313 nënshkroi aktin e njohjes së krishtërimit si besim fetar, që u përhap në të gjithë Europën e më pastaj në kontinentet e dy Amerikave.
Ndalemi te Gjergj Kastrioti Skendrbru, heroi ynë kombëtar, i mbiquajtur “Kalorsi i krishtërimit”, i cili si strateg dhe burrë shteti, në mesin e shekullit XV-të, me një grusht shqiptarësh mbrojti krishtërimin duke u bërë pengesë për dyndje e hordhive turke në brigjet e Italisë.
Ka edhe plot të tjerë që na bënjë të ndjehemi krenarë. Me nderim përmend se në dhjetra Papë, drejtues të Vatikanit ndër shekuj, katër janë nga raca jonë iliro-shqiptare.2. “Osservatore Romano”, gazeta zyrtare e Vatikanit në Romë. Më i njohuri ndër ta është Papa Klementi i XI-të Albani. Pa shtuar këtu me dhjetra vezirë e kryevezirë, që drejtuan perandorinë Osmane, ndalem te Mehmet Ali Pasha, shqiptari që në fillimet e shekullit XIX-të, themeloi shtetin modern të Egjiptit.
Veç komandantë e burra shteti, nga gjaku ynë kanë dalë dijetarë, artitektë, shkrimtarë e shkencëtarë. Nga vargu i emrave të ndritur, shkëpus Sami Frashërin, rilindasin tonë të mëdh, që turqit e mbajnë për më të madhin dijetar e filozof. Kështu po vazhdojmë edhe në ditët e sotme. Është i njohur për ne shkencëtari dibran nobelistin Ferit Murati, shpiksi i viagrës. S`mund të lemë pa lëvduar emrat e të ndriturve, Gjergj Fishta dhe Ismail Kadare, të dy gjigandë në letëri, të përkthyer në shumë gjuhë të botës, disa herë kandidatë për çmimin “Nobel”.
Më së fundi ndalem te Nënë Tereza, “Shenjtorja” jonë e madhe, e njohur si “Nëna e gjithë botës” dhe e nderuar me çmimin “Nobel”. Nuk e kam gabim të them se kemi pse të jemi kryelartë, pasi nuk ka fushë të vëprimtarisë njerzore, ku të mos ketë shkëlqyer mendja dhe shpirti i shqiptarit. Pak emra nga lista e gjatë, por secili në vetvete është një medalion krenarie, që na bën të ndjehemi mirë e të nderuar kudo që ndodhemi. Nuk na ka hije të mburremi, por duke i njohur, ditur e thën, u tregojmë të tjerëve se kush jemi. Kjo për këdo nga ne është detyrë dhe vlerë kombëtare. Kam përshtypjen, megjithëse e di mirë që këtu po gaboj, sikur Ciceroni i madh veç për ne e dha prorsinë: “O kombe! Ruani njerzit e mëdhenj, se përmes tyre do t`ju njohë bota”.
Ndërsa në volumet e historisë së Shqipërisë ka shumë dhimbje, pasi është harxhuar shumë mund e gjak në luftë për pavarësi e mbijetesë. E ndodhur nën sundimin turk, si sanduiç mes grabitqarëve serb dhe grek, trojet shqiptare u cunguan e u rrudhën aq shumë sa, nga 98.000 km2. të banuara nga shqiptarët, u ktandis në një shtet të vogël me 28.000 km2., pra më pak se 1/3 e territoreve etnike. Si fillim u shkëput Tivari e Ulqini e më pas më 1913, Plava dhe Gucia, Kosova, Shkupi dhe Manastiri e më në jugë Janina dhe Çamëria. Na vjen keq që, sot jemi i vetmi shtet në botë i kufizuar me territore tërësisht të banuara nga shqiptarë.
Sidoqoftë më 28 të vjështës së tretë, 37 burra të pushkës e të penës, me në krye Ismail Qemalin ngritën në Vlorë flamurin dhe nënshkruan aktin e mëvetësisë së Shqipërisë. Në mes tyre shkodrani Luigj Gurakuqi, prifti mirditor Dom Nikoll Kaçorri, elbasanlliu Aqif Pash Elbasani, kosovari Isa Boletini, e më tej dijetari e dipllomati Mit`hat Frashëri, për të përfunduar te më i riu 17-vjeçari Ahmet Zogu, që më pas u bë mbret i shqiptarëve. Meqënëse mes nesh kemi autoritete Italiane, dua t`u them se deshmori i parë i mbrojtjes së kufinjëve të Shqipërisë më 1922, u bë italiani Gjeneral Telini.
Pa shtuar shumë fjalë, 28 Nëntori është dita më e madhë për shqiptarët. Pa këtë ditë fatlume s`do të kishte as Kosovë të lirë dhe as ditë çlirimi që u festua me madhështi në Tiranë. Të gjithë ata që rrokën armët e dolën malit për liri, meritojnë kurora dafine mbi krye. Deshmorët janë përjetësisht nder i kombit. Bujku i Korçës, Devollit e Myzeqesë, çobani i Labërisë, malësori i Dibrës, Mirditës, Tropojës e Malësisë së Madhe, luftuan për liri e demokraci, pavarësisht se idealet e tyre u tradhëtuan. Ndërsa bota përparonte në demokraci e siguronte mirëqënie, ne mburreshim me diktaturën dhe luftën e klasave, të cilat, si fjalë mallkimi na përçanë aq ligsht, sa pasojat e tyre na ngatërohen nëpër këmbë edhe sot.
Turne i Perlave të Muzikës shqiptare
Turne i suksesshëm i i Perlave të Muzikës shqiptare, i Trio-s;- Irini Qirjako, Petrit Lulo dhe Nokja i Beratit-në emër të shqiptarisë, në Mërgatën Shqiptare të Amerikës!/
Nga Raimonda MOISIU/
Të jetosh larg atdheut, –jo vetëm na shton mallin për gjithcka mbart toka mëmë, por është një dashuri pa kushte, një marrëdhënie e fortë emocionale që nuk e kërcënon asgjë, dhe e ka emrin Atdhedashuri. Jeta midis atdheut e mërgimit simbolizon historinë, gjeografinë, letërsinë, traditën e vlerat tona kombëtare, muzikë, art, kulturë, vizioni dhe pasaporta e një kombi për të kaluarën, të tashmen e të ardhmen. Gjithsecili prej mërgimtarëve përpiqet me të gjitha mënyrat dhe përpjekjet e tyre, gjen forcën e shpirtin shqiptar, për të njehsuar identitetin kombëtar në formë e përmbajtje me barasvlerën e vlerave kombëtare mes gamës së gjerë të kulturave dhe komuniteteve të ndryshme në shoqërinë demokratike amerikane -multikulturore. Emigrantët shqiptarë të vendosur në shtete të ndryshme të Amerikës asnjëhërë nuk harrojnë të festojnë Festat Kombëtare dhe ato fetare, vecmas Festën e Flamurit, datën historike të 28 Nëntorit, që për kombin shqiptar është një ditë e shenjtë- kur lideri i parë shqiptar me vizion evropian, Ismail Qemal Bej Vlora, do të shpallte Shqipërinë të pavarur, dhe i dha formën në historinë e shtetit shqiptar-Qeverinë e Parë Shqiptare dhe njohjen e pavarësisë nga komuniteti politik europian. Nën kujdesin e vecantë e të drejtpërdrejtë , të bisnesmenit shqiptaro-amerikan, z.Hysen Elmazaj, tashmë i integruar sukseshëm në pjesën e emigracionit të vjetër e të ri shqiptar, i ngrohur me idenë e krenarinë e të qenit shqiptar; si qytetar i kulturuar e i emancipuar , në Amerikën e madhe e të lirë, që ju jep shanse e mundësi të barabarta kulturave të ndryshme, duke u bërë pjesë e komunitetit. Z.Elmazaj veçmas arritjeve të ndjeshme, të prekëshme e të realizueshme, në fushën e bisnesit, aktivist i cështjes kombëtare, ai është dashamirës dhe nostalgjik i pandreqëshëm i artit, i trashëgimisë kulturore dhe i muzikës shqiptare, aq modest sa që preferon Olimpin e heshtjes, për atë që bën. Duke qenë i tillë, bisnesmeni shqiptaro-amerikan, z. Hysen Elmazaj nëpërmjet Albanian Entertainment bëri të mundur për Festat e Nëntorit mbërritjen në Amerikë, të Yjeve të Muzikës Populllore, në mbrëmjet festive mes komunitetit shqiptaro-amerikan të; -Brilantit të Polifonisë Shqiptare, Irini Qirjako, Bilbilit të Këngës Popullore të Jugut, i vlerësuar gjithashtu si Perla e Këngës Polifonike, Petrit LULO, dhe atë që shpesh e identifikojmë me “Halitin e Beratit”, -mjeshtërin e klarinetës, por që e thërrasin, Nokja i Beratit, artisti që i dha zë e famë rolit të tij në filmin”Gjeneral Gramafoni”.
Novrus VENGO-alias –Nokja i Beratit është një nga klarinetistët e shquar e të talentuar, pasardhës i denjë dhe virtuoz i elitës të klarinetistëve -mjeshtra të muzikës shqiptare, që kanë bërë historinë, që nga Laver Bariu i Përmetit dhe Lulushi i Korcës, etj. Gjithashtu mes tyre gjendet edhe orkestranti i talentuar në organo, Artur Vengo. Që nga mesi i Nëntorit Festiv Historik e Simbolik i Pavarësisë dhe i Lirisë për shqiptarët, nën menaxhimin dhe investimin e z.Hysen Elmazaj, artistët shqiptarë po japin koncerte madhështore për komunitetin shqiptaro-amerikan, me ndjenjën e atdhedashurisë, patriotizmit e shqiptarisë nga Detroit, Ëaterbury, Connecticut, Boston Massachusetts, Chikago, Neë York, Detroit, duke u rikthyer disa herë në të njëjtët shtete, pas kërkesave të shumta që kanë nga shqiptarët e Amerikës! Qëllimi kryesor i këtyre koncerteve është jo vetëm për të festuar së bashku, por edhe për të ruajtur traditën, gjuhën, zakonet, kulturën, vlerat kombëtare dhe identitetin kombëtar; për ta ruajtur nga asimilimi, ardhmëërinë, dhe për t’i transmetuar këto vlera, ndër brezat që vijnë në tokën e huaj, sidomos te ata që lindin në Amerikë, apo kanë ardhur në një moshë fare të re. Nën tingujt e muzikës shqiptare të kënduar nga Irini Qirjako, Petrit Lulo dhe të klarinetës të Nokes së Beratit, u japin këtyre mbrëmjeve festive; hare, shqiptari, gjeografi, muzikë sipas trevave shqiptare, pamje festive të mrekullueshme në sinkron me ngjyrën kuq e zi—ngjyrën e flamurit tonë kombëtar. Mallëngjehesh kur shikon fëmijë të vegjël nga mosha 2 vjec, 4 vjec e shtatëvjec e më shumë, të lindur në Amerikë, nën përkujdesjen e prindërve të tyre, të veshur me ngjyrat e flamurit kombëtar, deri edhe në kostume popullore e luftëtarësh nga të gjitha trevat e Shqipërisë, dikush si Isa Boletini, kush si Ismail Qemali e Bajram Curri, dikush si Cerciz Topulli e Adem Jashari, deri edhe T-shirt-me flamurin shqiptar, duke treguar Krenarinë Fisnike e të qënit Shqiptar! Nën përformancën e shkëlqyer të zërit energjik e të mrekullueshëm, të Irini Qirjakos dhe Petrit Lulos, mbrëmjet hapen duke kënduar hymnet respektivë të dy “Atdhe-ve” –Hymni Shqiptar dhe Hymni Amerikan. Më pas të gjithë vallëzojnë, ngrejnë dollitë e trokasin gotat e shqiptarisë, dhe Trio-ja, Irini Qirjako, Petrit Lulo dhe Nokja i Beratit nuk dorëzohen, por ata ndezin Flakadanin e Shqiptarisë me muzikën shqiptare sipas krahinave e trojeve shqiptare, të gjithë festojnë, të gjithë gëzojnë, të gjithë kërcejnë, brenda atyre sallave –të quajtura “Shqipëria e vogël” , shpalosin Krenarinë Kombëtare si pjesë e Identitetit Shqiptar në Tokën e Bekuar të Amerikës për orë me rradhë, deri në agimin e ditës tjetër, duke i shëndrruar ato, në “Vlora Shëqiptare e Pavarësisë dhe e Flamurit”, në Kosovë e Camëri , në Shqiptarinë që nuk njeh kufij! Është nder dhe vlerësim të dëgjosh këto perla të muzikës popullore shqiptare. Me përformancën e tyre të shkëlqyer, shpirtërisht e profesionalisht, Irini Qirjako, Petrit Lulo dhe Nokja i Beratit u dhurojnë bashkëatdhetarëve në Amerikë, momente të mrekullueshme, plot drite, jetë ngrohtësi dhe shqiptari, shqiptarët bëhen njësh me muzikën dhe së bashku tregojnë vlerat madhështore të kulturës shqiptare e kombit. Aty ata gjejnë gjithçka por edhe edukohen ndjeshëm me ndjenjën e atdhedashurisë këtë ndjesi margaritarësh që nuk i gjendet fundi asnjëherë, por vetëm se të bën krenar si vetë historia e shqiptarëve.
-Irini QIRJAKO i përket binomit të madhërishëm Artist & Njeri, që i kapërxen kufijtë e mirësisë, vitalitetit dhe talentit që ajo përcon me zërin e saj si gurra e ujit të kristaltë mes dinamikës së muzikës, të kënduarit dhe interpretimit emocional, e cila u jep fuqinë e tingujve, melodisë së këngës popullore por edhe asaj të trevave të ndryshme shqiptare, vecmas të polifonisë. E kanë quajtur Princesha e Polifonisë, e kanë nominuar me “Mjeshtre e Madhe”, “Qytetare nderi” e Sarandës, por te kjo grua e shquar shqiptare qëndron modestia fisnike, që me muzikën popullore të interpretuar prej saj qetëson shpirtrat e njerëzve dhe i largon për disa momente nga streset e mosmarrëveshjet e ditës, mes të përditshmes e të bukurës njerëzore.
-Petrit LULO, një nga zërat më të vlerësuar të këngës së jugut dhe asaj të përpunuar qytetare, për dekada ka përcjellë tek publiku vlerat më të mira të folklorit shqiptar. Kënga e tij nuk arrihet nga të tjerët, ndërsa vazhdon ti mbajë denjësisht këto vlera të folklorit shqiptar. Jeta e tij artistike i ka dhuruar shumë momente të veçanta, të cilat për këngëtarin kanë mbetur si kujtimet më të bukura.
Shumë e njohin si interpretues të këngës, por ai ka gjithashtu dhe shumë vite që kompozon këngët e tij. Kantautori Petrit Lulo pohon se polifonia është një vlerë e madhe në krijimtarinë tonë popullore, ndërsa gjatë viteve i ka falur shumë dhe për të polifonia mbetet unike.
-Nokja i Beratit -Atë tani e identifikojnë me Halitin e Beratit, klarinetistin që është bërë me famë në filmin “Gjeneral Gramafoni” . Për këtë arsye edhe Noken nuk i flasin në emër Novrus Vengo, por Nokja i Berait. I bëshëm, serioz, plot fuqi, ai kur të shtrëngon dorën duket si ata burrat e sertë, por të ndjeshëm të filmit në fjalë. Berati qyteti i klarinetës së bashku me Tepelenën, Përmetin dhe Gjirokastrën përbëjnë një kuartet nga ku kanë dalë klarinetistët më të shkëlqyer shqiptarë që kanë tronditur dhe platetë e botës. I tillë është dhe Nokja, madje ai ndihet më krenar kur i flasin Nokja i Beratit pasi e identifikojnë me qytetin e lashtë të 1001 dritareve, ku historia e këngës është po aq e bukur sa e luftës.
Dhe këta Artistë Shqiptarë, kjo Trio e mrekullueshme, Perlë e Muzikës Shqiptare vazhdojnë turin e tyre në Tokën e Bekuar të Amerikës mes komunitetit shqiptaro-amerikan, në Festat e Fundvitit!
Raimonda MOISIU
Hartford CT USA
“Iniciativat Virtuale për Diasporën”
U zhvillua me sukses forumi i parë në Gogle hangout “Iniciativat Virtuale për Diasporën”/
Nga Valon Xoxa/
Me 20 nëntor 2014 u zhvillua forumi i parë digjital Google Hangout: “Iniciativat Virtuale për Diasporën: Nga Koncepti në Sukses. Idetë, Sfidat dhe Mundësitë.” Ky forum u zhvillua me rastin e Javës Globale të Sipërmarrjes në Kosovë 2014 nga Kosovo Diaspora. Ky ishte takimi i parë virtual i diasporës nga Kosova me përfaqësues të Qeverisë të Kosovës. Në këtë forum u diskutuan disa nisma inovative për të lidhur Kosovën me diasporën.
Panelistët e ftuar ishin: Lorik Pustina, Udhëheqës i Divizionit për Komunikim me Publikun në Ministrinë e Diasporës, Prishtinë, Kosovë; Ermira Babamusta, PhD, Eksperte për Marrëdhënie Ndërkombetare, London/New York; Flamur Mavraj, Creative Designer/web-developer, Oslo, Norvegji; Alban Nevzati, Partner Menaxhues i Oda Lab, Zurich, Zvicër; Kosovare Krasniqi, Projekt Menaxhere në BalkanSpring, Norvergji; Mark Kosmo, Ph.D. Drejtor Bordi i MAASBEA (Massachusetts Albanian American Society), Boston dhe Behar Xharra, themelues i KosovoDiaspora.org, Dhaka, Bangladesh.
Forumi u organizua nga Liza Gashi, Qëndresa Krasniqi, Albion Curri dhe Behar Xharra. Ana teknike e forumit u realizua nga Albion Curri. Paneli u moderua nga Qëndresa Krasniqi, Projekt Menaxhere e platformës KosovoDiaspora.org.
“Kjo iniciativë e parë virtuale e këtij lloji me Diasporën Kosovare kishte për qëllim t’i vë në pah idetë dhe nismat e Diasporës tonë, dhe të identifikonte mënyra të promovimit të këtyre ideve. Një mesazh që Kosovo Diaspora ka dërguar përmes këtij Google Hangout është që takimet e tilla mund të jenë efektive me shpresën që të krijohen një kulturë e re e komunikimit me Diasporën, qoftë me biznese Kosovare apo me Qeverinë Kosovare,” tha Qëndresa Krasniqi, moderatorja e forumit.
Lorik Pustina foli për iniciativën e re të Ministrisë së Diasporës së Kosovës “Diaspora Registry”, për përpilimin e një regjistri të strukturave demografike, numrit të personave me prejardhje nga Kosova dhe lindur në Kosovë; numri që ka emigruar nga Kosova dhe numri i bizneseve, për të krijuar një database të plotë. Ky projekt mbaron në 2016, por që do vazhdojë të jetë i hapur, për të vazhduar regjistrimet në vitet në vijim. Të gjithë shqiptarët lindur ose me prejardhje nga Kosova mund të bëjnë regjistrimin nëpërmjet faqes zyrtare http://rdks.info. Këtë nismë e ka përkrahur dhe sportisti Lorik Cana, me një video promovuese. Për të promovuar këtë regjistrim Ministria e Diasporës ka lidhur partneritet me Kosovo Diaspora dhe Përfshirja e Diasporës në Zhvillim Ekonomik.
“Zëri i diasporës sonë do të ishte shumë më i fuqishëm nësë dihet numëri i saktë në vendet ku ata jetojnë,” tha Lorik Pustina, Udhëheqës i Divizionit për Komunikim me Publikun në Ministrinë e Diasporës.
Alban Nevzati foli për Aplikacionin e parë interaktiv “Hirushja” në gjuhën shqipe për të ndihmuar fëmijët shqiptarë të diasporës të mësojnë shqipen. Ky është aplikacioni i parë interaktiv më përralla në shqip ku fëmija (grupmoshat 3-8 vjeç) mund të mësojë shkronjat e alfabetit. Aplikacoini është projekt i Oda Lab dhe Lepuroshi Learning Center, që do jetë gati në iOS dhe Android me 15 shkurt 2015. Për më shumë vizitoni www.Oda-Lab.com.
“Hirushja” dhe është një vegël arsimore për fëmijët shqiptarë, sidomos për fëmijët që jetojnë jashtë trojeve shqiptare, e që dëshirojnë të mësojnë gjuhën shqipe. Hirushja do të jetë njëra nga përrallat që do të lansohet nën Qendrën Edukative “Lepuroshi”, i cili është një koleksion i aktiviteteve interaktive që u mundëson fëmijëve të mësojnë tregime dhe njëkohësisht të argëtohen duke luajtur me po të njëjtin tregim të transformuar në video-lojë,” tha Alban Nevzati, Partner Menaxhues i Oda Lab, Zurich, Zvicër.
Kosovare Krasniqi foli për projektin e qendrës ICK (Bussiness Development in Kosovo) dhe për bashkëpunimin me Ministrinë e Jashtme të Norvegjisë për inciativën e re “Balkan Spring” (www.balkanspring.com). Kjo nismë mundëson prodhimet vendore nga Kosova të shiteten kudo në botë. Deri tani ka mbi 50 prodhues vendor, duke përfshirë edhe minoritete, dhe mbi 2,000 produkete vendase shqiptare nga Kosova.
“Përveç bizneseve egzistuese BalkanSpring ka arritur të regjistrojë edhe 19 biznese te reja që do kontribuojnë në ekonominë e Kosovës,” tha Kosovare Krasniqi, Projekt Manaxhere në Balkan Spring, Norvegji.
“Përvec bizneseve ekzistuese Balkanspring ka arritur ti regjistroj edhe 19 biznese të reja që do të kontribuojnë në ekonominë e Kosovës.” – Kosovare Krasniqi, Projekt Menaxhere ne BalkanSpring, Norvergji. Përvec bizneseve ekzistuese Balkanspring ka arritur ti regjistroj edhe 19 biznese
Mark Kozmo i MAASBESA (www.maasbesa.org) foli për propozimin për të promovuar bashkëpunimin profesional midis anëtarëve të diasporës me kolegët e tyre në Shqipëri dhe Kosovë. Ai është në kontakt me Universitetin e Harvardit për projektin “Albania Project” për të promovuar rolin e diasporës shqiptare në rritjen e zhvillimit ekonomik në Shqipëri. Projekti i Harvardit është mbështetur dhe nga Fondacioni Soros (Open Society Foundation of Albania). Për më shumë vizitoni http://projects.iq.harvard.edu/albaniagrowthlab/overview.
Behar Xharra foli për platformën digjitale që ai themeloi, Kosovo Diaspora (www.Kosovodiaspora.org), e cila ka për qëllim promovimin e diasporës, dhe tërthorazi Kosovës, si brand shteteror. KD prezanton storiet e suksesit të diasporës shqiptare dhe nëpërmjet tyre mundohet të popullojë internetin me material që prezanton Kosovën në mënyrë pozitive në gjuhën angleze. KD përdor internetin si mjet kryesor për përmirësim branding të Kosovës.
“Kosovo Diaspora konsideron antarët e diasporës si ambasadorë te vendit. Rita Ora, Xherdan Shaqiri, Toni Dovolani, Richard Lukaj janë disa nga ata persona që me sukseset e tyre krijojnë edhe një imazh pozitiv për Kosovën. Nëpërmjet storieve pozitive të diasporës, KD po ashtu në mënyrë indirekte mundohet të kontribuojë në neutralizimin e imazheve negative që i mbështillen Kosovës në internetit. Interneti është bërë arena kryesore për brend të shtetit dhe diplomaci publike,” tha Behar Xharra, themelues i Kosovo Diaspora.
Ermira Babamusta foli për kontributin dhënë në forcimin e lidhjeve diplomatike dhe miqësore midis Sh.B.A.së, Shqipërisë, Kosovës dhe Anglisë, duke folur për disa histori suksesi të bashkëpunimit më diasporën shqiptare. Përmendi bashkëpunimet me Rjënjët Shqiptare në përkrahje të peticionit për të mbrojtur të drejtat e shqiptarëve në Ballkan dhe Amerikë; takimet me zyrtarët e lartë amerikanë në promovimin e pavarësisë së Kosovës; pjesëmarrjen në organizimet me Konsullatën e Kosovës në NewYork dhe Vatra; si dhe projekte të tjera.
“Diaspora është gjithmonë e gatshme të përkrahë çështjet shqiptare dhe ka dhënë një kontribut të jashtëzakonshëm për zhvillimin e vendlindjes. I jam mirënjohëse Amerikës dhe Anglisë që janë në mbrojtje të shqiptarëve në arenën ndërkombëtare dhe për miqësinë e fortë me vendet tona,” tha Ermira Babamusta, bashkëthemeluese e Democracy and Unity Foundation (www.DemocracyandUnity.org).
Flamur Mavraj në fund dha sygjerimet e tij mbi projektet e lartpërmendura nga pikëpamja e tij si zhvillues/programues dhe njohës i teknologjisë. Duke u fokusuar kryesisht tek regjistri i diasporës, ku propozoi për një bashkëpunim midis Open Data Kosovo dhe Agjencinë e Statistikave të Kosovës në përdorjen e statistikave sipas planeve të përcaktuara. Diskutoi dhe për mundësinë e “outsourcing” që kompanitë e ndryshme të përballojnë vështirësitë e tyre në mungesë të personave të duhur, si në programim apo dizajn në Kosovë.
- « Previous Page
- 1
- …
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- …
- 97
- Next Page »