Dr.  Sadik Elshani

Në Ishëm të Durrësit shoqata “Bijtë e Shqipes” ndërtoi dy shtëpi të reja për familjet e dëmtuara nga tërmeti i 26 nëntorit të vitit 2019

“Mbahu, Nëno, mos kij frikë”

Kur më 26 nëntor të këtij viti po e ngrenim flamurin tonë kombëtar në sheshin e bashkisë së Filadelfias, gati të gjithë po reflektonim për 26 nëntorin e vitit 2019. Atë ditë pak çaste para se ta ngrenim flamurin në të njejtin vend, Shqipëria ishte goditur nga një termet i fuqishëm që kishte shkaktuar viktima njerëzish dhe dëme të mëdha materiale. Nuk kishim rrugë tjetër, por të vazhdonim me ceremoninë e ngritjes së flamurit, këtë radhë në gjysëm shtizë, për t’i nderuar bashkëkombësit tanë që kishin humbur jetën në këtë fatkeqësi natyrore. Në çaste të gëzueshme dhe në çaste të vështira shqiptarët mblidhen rreth flamurit të përbashkuar, asht siç na thërret edhe Himni ynë Kombëtar. Aty u zotuam se duhet të bëjmë dicka për motrat dhe vëllezërit tanë në atdheun tonë të dashur dhe po aty filloi një fushatë, një stuhi e fuqishme që mobilizoi shoqatën dhe komunitetin tonë për mbledhjen e fondeve financiare. Vargjet e Nolit: “Mbahu, Nëno, mos kij frikë/Se ke djemtë n’Amerikë” janë bërë moto, një zë mobilizimi për të gjithë mërgimtarët shqiptaro – amerikanë e më gjërë për të ndihmuar Shqipërinë kur ajo është në nevojë, rrezik. Kështu ndodhi edhe këtë radhë.

Përurimi i dy shtëpive të reja

Dhe ja, nuk kaloi më shumë se një vit e gjysëm dhe fal ndihmës së bashkëkombësve të tyre në Philadelphia, dy familje shqiptare në Ishëm të Durrësit, të dëmtura rëndë nga tërmeti i nëntorit të vitit 2019, u bënë me shtëpi të reja. Po e fillojmë këtë pjesë të këtij shkrimi me përurimin e këtyre dy shtëpive e pak më vonë do të përshkruajmë në imtësi edhe tërë ecurinë sesi erdhi deri te ky çast i gëzueshëm, jo vetëm për këto dy familje, por edhe për shoqatën e komunitetin tone, por edhe për fshatin Ishëm dhe Qarkun e Durrësit. Ceremonia e dorëzimit të dy shtëpive familjarëve të dëmtuar nga tërmeti u zhvillua në fshatin Ishëm më 6 korrik, 2021. Këtë ceremoninë e hapi z. Bujar Gjoka, kryetar i shoqatës “Bijtë e shqipes”: “Së pari, në emër të shoqatës “Bijtë e Shqipes” në Philadelphia dhe në emrin tim personal dëshiroj, t’ju falenderoj të gjithëve për pjesëmarrjen tuaj në këtë ceremoni modeste që ne po zhvillojmë sot për përfundimin e punimeve të ndërtimit të dy shtëpive të dëmtuara plotësisht nga tërmeti i datës 26 nëntor, 2019. Këto shtëpi janë ndërtuar nga shoqata “Bijtë e Shqipes”, me fondet financiare të mbledhura për këtë qëllim nga komunitetit shqiptar në Philadelphia e më gjërë”.

Në ceremoninë e përurimit të këtyre dy shtëpive të bukura po merrnin pjesë: 

– Prefekti i qarkut Durrës, z. Roland Nasto; kryetari i Njësisë Bashkiake Ishëm, z. Kadri Gjyli; përfaqësues të Agencisë Kombëtare për Emigracionin, qytetarë të zonës dhe shumë miq e dashamirës të shoqatës sonë.

– Anëtarët e shoqatës sonë me banim në Tiranë, të nderuarit e grupit “Flaka”, z. Bajram Berisha, z. Mezan Resuli, etj.

– N/kryetari, z. Dritan Matraku, anëtarët e kryesisë, Tajar Domi e Idajet Ago, anëtarët e shoqatës: z. Enver Parllaku, znj.Mefa Ago, znj. Elhame Domi, znj. Majlinda Gjoka, zj Sara Matraku.

Zoti Gjoka i njoftoi të pranishmit për punën që ben shoqata “Bijtë e shqipes” – misionin e saj dhe veprimtaritë e shumta atdhetare, kulturore, arsimore e shoqërore që ajo organizon për ruajtjen e gjuhës, kulturës dhe tyraditave të kombit tonë. Pastaj ai i njoftoi të pranishmit për fushatën e mbledhjes së fondeve financiare, përshkroi kalvarin sesi erdhi deri përfundimi final dhe vazhdoi: “Ne jemi sot ketu për të inaguruar ndërtimin e këtyre dy shtëpive me nga 106 metra katrore banimi (me tri dhoma gjumi, dhomë ndenje, kuzhine, koridor, banjo e ballkon). Shumë punë e shumë sakrifica por rezultati tregon vetë. Ftohti, kushtet e këqia të jetesës, mungesa e hapësirës për gatim e fjetje, mungesa e hapësirave për mësim të fëmijëve, etj., nga sot e tutje do të marrin fund për këto dy familje. Këto familje do të sistemohen përgjithmonë në shtëpitë e tyre të reja”. Në fund z. Gjoka falenderoi të gjithë ata që e ben të mundur përfundimin me sukses të këtij projekti bëmirës e humanitar: 300 familjet dhuruese të komunitetit shqiptar në Philadelphia e më gjërë; Administratën e Njësisë Bashkiake Ishëm dhe z. Kadri Gjyli; kompaninë ndërtimore “Angelo Group” me pronar, Enver Ibrahimi; anëtarin e grupit “Flaka”, z. Mezan Resuli për ndihmën e dhënë familjeve Fili e Tema; Këshillin Drejtues të shoqatës dhe RTSh-në për pasqyrimin e kësaj ceremonie.

Në këtë ceremoni fjalën e mori edhe prefekti i Qarkut të Durrësit, z. Roland Nasto, i cili pasi përshëndeti të pranishmit, shprehu falenderimin dhe mirënjohjen e tij për shoqatën “Bijtë e shqipes” për ndërtimin e këtyr dy shtëpive të reja. Përveç ndihmës së madhe të shtetit shqiptar ai nuk e la pa e cekur edhe solidaritetin e gjithë shqiptarëve nga e tërë bota. “Kjo nuk paraqet vetëm vlerë monetare, por një miqësi e dashuri për njëri – tjetrin që nuk shkëputet kurrë. Faleminderit për vlerat dhe traditat e bukura shqiptare që trashëgoni brez pas brezi”, e përfundoi fjalën e tij z. Nasto.

Çelësat e shtëpive iu dorëzuan të dy kryefamiljarëve dhe të gjithë të pranishmit po shikonin mjediset e brëndshme dhe të jashtme të këtyre dy shtëpive. Familjarëve, sidomos fëmijëve u shkëlqenin fytyrat nga gëzimi dhe shprehnin falenderimet e tyre të sinqerta e të pafundme për këto dhurata jetike. Shprehnin mirënjohjen dhe falendrimet e tyre për bujarine, kujdesin e fisnikërinë e bashkëkombësve të tyre, të cilët edhe pse ndodhen larg, atdheun gjithmonë e mbajnë atë pranë vetes së tyre. Kishin hequr nga qafa e tyre një barrë të rëndë, një ankth, një pasiguri në jetën e tyre. Nuk ka gjë më të rëndë se të kesh familje e të mos kesh kulm mbi kokë. Të gjithë ndiheshin krenarë për punën e kryer se, i kishin bërë të lumtura dy familje u kishin siguruar një jetesë normale. Sipas traditës, për të gjithë të pranishmit u organizua një koktel me pije e ushqime, për të filluar për së mbari një jetë të re.

Koha për të festuar

Pasi sezoni i pushimeve verore kishte mbaruar dhe pasi e filluam vitin e ri shkollor në fillim të shtatorit, tani radhën e kishte veprimtaria, një takim për të bërë transparencën (tejdukshmërinë) financiare dhe procesin e shpenzimit të tyre, por edhe për të festuar përfundimin me sukses të këtij projekti fisnik e humanitar. Veprimtaria u zhvillua më 3 tetor në mjediset e jashtme të godinës së re. Ishtë një buzëmbrëmje e ngrohtë e vjeshtës së hershme, prandaj edhe pjesëmarrja ishte në një numër të lakmueshëm. Këtë takim e hapi z. Bujar Gjoka, kryetar i shoqatës, i cili i përshëndeti dhe i falenderoi të pranishmit për pjesëmarrjen e tyre, duke e bërë të njoihur edhe qëllimin e këtij takimi: “është bërë traditë në shoqatën tonë që pas çdo aksioni të madh fondmbledhës të organizohet një takim për të bërë tranparencën financiare dhe procesin e shpenzimeve të kryera.

Në vijim të kësaj tradite edhe sot aktiviteti yne ka për qëllim:

– Të paraqesi para jush një informacion të përmbledhur për fondeve financiare të mbledhur për tërmetin dhe shpenzimet e kryera;

– Të paraqesim një informacion të shkurtër mbi procesin e përzgjedhjes së familjeve që përfituan dy shtëpitë e dëmtuara.

– Një informacion mbi procesin e ndërtimit të shtëpive.

– Informacion të shkurtër me foto e pamje filmike nga inagurimi i shtëpive,

– Të ndajmë me ju falenderimet e panumërta të familjarëve, komunitetit të zonës, autoriteteve vendore dhe miqve të shumtë të shoqatës sonë.

– Të festojmë së bashku për këtë arritje që bëmë si komunitet në Philadelphia”

Fushatë e suksesshme fondmbledhëse

Zoti Gjoka i njoftoi të pranishmit se për këtë fushatë ishin mbledhur $83.000, dhuruar nga 293 persona e biznese. Kërkesa e vazhdueshme e shumicës së dhuruesve ishte që fondet e mbledhura nga shoqata jonë të investoheshin direkt tek familjet e dëmtuara nga tërmeti. Pra, ato të mos jepen në buxhetin e shtetit ose të mos tjetërsohen për qëllime të tjera. Shoqata e mbajti premtimin dhe kështu u veprua me fondet e mbledhura. Pandemia e COVID – 19 dhe largësia nga Shqipëria e bën të vështirë komunikimn në ndërtimin e shtëpive, por shoqata filloi menjëherë procesin e evidentimit të familjeve të dëmtuara, duke e siguriuar një listë nga bashkia e Durrësit me të gjitha familjet e dëmtuara. Ne u përcaktuam për zonën e Ishmit, që ishte goditur më së rëndi dhe që ishte një zonë me probleme të vështira ekonomike. Pastaj u përcaktuam për dy familje që ishin në gjendje të rëndë ekonomike dha pa kulm mbi koke: familjen e z. Ilir Beqir Fili dhe atë të z. Dritan Daut Tema – që të dyja familje pesanëtarëshe. Pas një kalvari të gjatë vështirësish e një procesi burokratik, në fund të muajit janar, 2021, u mor leja e ndërtimit për familjen e parë dhe në muajin prill, 2021, përfunduan procedurat ligjore për fillimin e punimeve në shtëpinë e familjes së dytë. Në bazë të projekteve-preventivave të hartuara më parë, çmimeve të ndërtimit në atë zonë, e përcaktuam fondin limit për secilën familje $34,500 për shtëpi. Parashikuam shpenzime shtesë për shumën $500 për vështirësitë e transportit në shtëpitë e dyta. U kontaktua një arkitekt e dashamirës i shoqatës sonë, z. Dhimitër Stefa nga qyteti i Tiranës i cili shprehu dëshirën që projektet do t’i bënte falas dhe do të na ndihmonte me procesin e lejeve të ndërtimit. Familjarët i udhëzuam që vetë ta gjenin kompaninë e ndërtimit dhe të bënin një projekt kontratë. Pas miratimit nga ana jonë të projekt kontratës fondet jepeshin më keste pas përfundimit të çdo faze të punimeve. Për të verifikuar ecurinë e punimeve në muajin mars, 2021, ne dërguam në vendin ku po ndërtoheshin dy shtëpitë, anëtarin e kryesisë, z. Haki Çollaku dhe anëtarët e shoqatës, njëkohësisht anëtarë të grupit “Flaka” në Tiranë, z. Bajram Avdia e Mezan Resuli. Grupi na siguroi se punimet në shtëpinë e parë po ecnin me hapa të shpejtë, punime cilësore si dhe familjet e përzgjedhura ishin në gjendje të mjerueshme ekonomike. Në sheshin e ndërimit ishte vënë një tabelë ku shkruhej se këto shtëpi po ndërtoheshin me fondet e dhuruara nga shoqata “Bijtë e Shqipes”. Dhe ja erdhi edhe dita e përurimit të këtyre dy shtëpive me një ceremoninë që e përshkruam në fillim të këtij shkrimi. Gjatë fjalës së z. Gjoka në ekran herë pas here shfaqeshin pamje nga të gjitha fazat e ndërtimit të shtëpive si dhe pamje e video nga ceremonia e përurimit të tyre. Në stenda ishin varur listat me emrat e të gjithë dhuruesëve. Prefektura e Qarkut Durrës e vlerësoi shoqatën tonë me certifikatë mirënjohje me motivacionin: “Mirënjohje dhe falenderim për kontributin në ndërtimin e dy shtëpive të dëmtuara nga tërmeti i 26 nentorit, 2019, në fshatin Gjuricaj, Njesia Administrative, Ishëm”.

“Dua të theksoj që të gjithë u ndjem krenar që ne si komunitet patëm mundesi të ndërtojmë dy shtëpi të mrekullueshme për dy familje që ishin në gjendje ekonomike të mjerueshme. Bëmë të lumtur dy familjet e fëmijët e tyre. Transmetuam vlerat e komunitetit tonë në Philadelphia, u dhamë shpresë dhe shumë motiv për të ecur përpara 6 fëmijëve të moshës së adoleshencës që kishin këto familje. Atë ditë u prekëm nga falenderimet e sinqertat e të pafundme që shprehnin familjarët, nga gëzimi që shprehej nëpërmjet syve të fëmijëve, nga falenderimet që shprehen autoritetet lokale e qendrore”, e përfundoi paraqitjen e tij z. Gjoka, duke i falenderuar edhe një herë të gjithë ata persona e biznese që e bën të mundur këtë projekt humanitar e madhështor.

Shoqata “Bijtë e Shqipes”, forca motorike e komunitetit shqiptar në Philadelphia

Të gjithë të pranishmit u ndien mirë dhe të lumtur për të dyja familjet që tani kishin gjetë paqen dhe qetësinë e tyre në shtëpitë e reja. U ndiem krenarë për punën me përkushtim e këmbëngulje të shoqatës “Bijtë e Shqipes” për të ndërmarrë një projekt të tillë, bujar e human, për përpjekjet dhe sakrificat për ta përfunduar me sukses ndërtimin e këtyre dy shtëpive. Kjo fushatë dhe fushatat tjera për t’u ardhur në ndihmë bashkatdhetarëve tanë po dëshmojnë qartë se shqiptarët në Philadelphia kanë një shoqatë mjaft aktive e të respektuar dhe kanë një komunitet që dita ditës po bëhet më i organizuar, më i ndërgjegjshëm për fuqinë që mund ta kemi kur veprojmë së bashku. është shoqata “Bijtë e Shqipes” nxitësja dhe promotorja e të gjitha veprimtarive që shqiptarët organizojnë në Philadelphia. Për punën e saj atdhetare e kulturore, për korrektësinë e saj për të grumbulluar e menaxhuar fonde financiare me një ndershmëri të tejskajshme, ajo çdo ditë e më tepër është duke e gëzuar mbështetjen dhe respektin e komunitetit. Arka e shoqatës sonë drejtohet e menaxhohet nga njerëz të ndershëm e profesionistë. Çdo qindarkë evidentohet, për çdo qindarkë jepet fatura, çdo qindarkë dihet se për çka shpenzohet, për çdo qindarkë jepet llogari e përgjegjshmëri.

Ndoshta u zgjatëm pak në këtë shkrim, por është mirë që anëtarët e shoqatës dhe lexuesit e këtij shkrimi duhet ta kenë para syshë që për të bërë diçka të vlerë duhet bërë shumë sakrifica, punë këmbëngulëse e me përkushtim. është Viti i parë i Ri që familjet në Ishëm të Durrësit do ta presin në shtëpitë e tyre të reja. T’u dëshirojmë një vit e jetë të mbare e le t’i trashëgojnë shtëpitë e tyre të ndërtuar me fondet financiare të dhuruara me shumë dashuri nga bashkëkombësit e tyre. Ne nuk e kemi njohur njëri – tjetrin, jetojmë larg njëri – tjetrit, por zëri i atdheut na afron, na bashkon…

Philadelphia, 19 dhjetor, 2021

Sadik Elshani është anëtar i Këshillit Drejtues dhe ish kryetar i shoqatës “Bijtë e shqipes”.

Jonila Godole

Ka ardhur koha që PD t’i rikthehet premtimit të saj të hershëm për dekomunistizimin, për shkuljen e trashëgimisë së errët dhe kriminale të komunizmit, e cila nuk e lejon shoqërinë shqiptare të emancipohet dhe as vendin të demokratizohet. Si mund të arrihet kjo?Së pari, duke u ndarë nga komunizmi si mendësi që ka riprodhuar për dekada me radhë të njëjtin model udhëheqjeje, të njëjtën gjuhë akuzuese, linçuese dhe përçarëse që PD në fillimet e saj qe përbetuar ta luftonte.Së dyti, duke mbështetur një platformë të gjerë idesh për dekomunistizmin e shoqërisë që të ketë si mision rivendosjen e drejtësisë, politilat e kujtesës dhe edukimin e të rinjve që e shkuara të mos harrohet.Platforma duhet të diskutohet me grupet e interesit, shoqatat e të përndjekurve politikë, shoqërinë civile dhe diasporën. Të gjitha këto grupime motivohen nga një qëllim i përbashkët: Dënimi i diktaturës dhe marrja e masave parandaluese që ai regjim (ose forma të përafërta të tij), të mos përsëritet më. Ky është detyrimi moral që kemi ndaj të përndjekurve politikë. Një proces i ndarjes me të shkuarën nuk vendos në vend vetëm dinjitetin e tyre, por i kthen dinjitetin të gjithë shoqërisë shqiptare dhe i jep mundësinë asaj të distancohet nga kultura e pandëshkueshmërisë, e kultit të individit dhe e përçarjes – drejt një kulture të dialogut dhe të përbashkimit, për të cilën shqiptarët dhe Shqipëria sot kanë aq shumë nevojë.Nuk mund të ketë shtet demokratik pa kuruar plagët e të shkuarës, pa respektuar gjakun dhe sakrificat e mijëra personave që e vuajtën diktaturën në mënyrën më çnjerëzore, dhe pa bërë transparencë mbi përgjegjësit që i kryen këto krime!“

Dr. Ardian MUHAJ

Shkrimi i nje libri eshte permbyllja e rrugetimit te nje ideje, i shume perpjekjeve dhe  i nji pune te gjate e kurrsesi te lehte.  Vetem pasioni per dijen dhe deshira per te dhene kontributin vetjak per kulturen e shoqerine e kthejne kete rrugetim jo te lehte ne sukses. 

Kur per nje teme te randesishme dhe per te cilen flitet perdite ne vatrat e tavolinat shqiptare eshte shkruar shume pak, atehere kjo perpjekje merr nje permase shume me permbajtesore dhe kthehet ne nji nevoje kulturore e diturore. Marrdheniet shqiptaro amerikane jane padyshim shume te rendesishme, por numri i punimeve qe jane shkruar mbi keto marrdhenie e mbi kete teme eshte shume i paket. 

Ne kete kuptim autori Fatmir Keqi jo vetem ka sjelle nji liber te nevojshem, por njikohesisht edhe nji punim me nji trajtim te veçante e shume original. 

Idete, te dhenat, argument, faktet dhe argumentimet e librit eshte e pamundur te permblidhen ne pak fjale, por nji nga veçorite e qasjes dhe kendveshtrimit origjinal te autorit eshte fakti qe realiteti shihet me shume objektivitet dhe kerkohet me shume te kuptohet, shpjegohet e pasqyrohet dhe jo te fshihet, tjetersohet e te retushohet. Qe ne titull kjo duket qarte. 

Ne ato pak punime te botuara mbi marrdheniet e shqiptareve me Shtetet e Bashkuara krijohet ideja se amerikanet nuk e njohin realitetin shqiptar, nuk e dine se shumica e shqiptareve jane te besimit mysliman, dhe prandaj mbeshtetja qe Shqiperia dhe shqiptaret kane gezuar historikisht nga SHBA dhe simpatia qe shqiptaret kane per SHBA eshte pasoje e nji mosnjohjeje te realitetit reciprok apo me keq e nji keqkuptimi apo gabimi.

Perkundrazi, autori Fatmir Keqi e shtjellon dhe e arsyeton kete perputhje interesash e prirjesh mes dy popujve duke e pare direkt e ne sy, me fakte dhe mbi te gjitha me nje logjike arsyetimi shume te rralle. 

Ne kete menyre na jep nje ide dhe shpjegim krejt tjeter, shume logjik, plotesisht objektiv dhe te mirembeshtetur ne fakte se marrdhiet e mira mes dy popujve nuk jane pasoje e mosnjohjes, nuk jane pasoje e moskuptimit por perkundrazi, e njohjes dhe e kuptimit te ndersjellte.

Libri Shqiptaret, Islami dhe Demokracia Amerikane i autorit Fatmir Keqi, vjen edhe si nje kontribut i nje shqiptari qe jeton dhe punon në USA dhe që i sheh marrdhëniet mes shqiptarëve dhe Shteteve te Bashkuara nga rrafshe të shumëfishta këndvështrimi: historik, gjeopolitik, kulturor, diplomatik dhe natyrisht atdhetar e human. 

Nga ana e strukturës libri ndahet në tri pjesë dhe 10 kapituj. Pjesa e parë përmban tre kapituj. Konkretisht në kapitullin e parë me titull “Postomunizimi”, jepet një pasqyrë e gjendjes së shqiptarëve në vitet e postkomunizmit dhe  i arsyeve së mossuksesit të shoqërisë shqiptare për të tejkaluar pasojat dhe mendësitë e komunizmit. Kapitulli i dytë me titull “Shqiptarët sot”, përqëndrohet tek problemet përmes të cilave kalon shoqëria shqiptare në krejt trojet etnike, por duke theksuar edhe mundësitë që ekzistojnë për përparimin e shqiptarëve, pavarësisht vështirësive. 

Për të kuptuar gjendjen e shqiptarëve sot, është e domosdoshme një shqyrtim i historisë shqiptare. Prandaj në kapitullin e tretë, autori Fatmir Keqi sjell këndvështrimin e tij interesant dhe të mirëfaktuar mbi historinë e trojeve tona nga lashtësia deri në fundin e pushtimit romak. Vijon ky shqyrtim historik në linjë të drejtë kronologjike në kapitullin pasues titulluar, “Barbarët, kryqzatat dhe shkatërrimi i perandorisë bizantine”. Në kapitullin e pestë autori shpalos këndvështrimin e tij mbi periudhën e fuqizimit të principatave shqiptare dhe ardhjen e osmanëve në këto troje. 

Kapitulli i gjashtë përbën një kulmim origjinaliteti dhe thellësie këndvështrimi që haset rrallë në autorët shqiptarë. Në këtë kapitull Fatmir Keqi shtjellon vlerat e gjuhës dhe kombësisë për qenien tonë shqiptare, por njëkohësisht si rrallëkush u jep meritat shpesh të anashkaluara nanave shqiptare, në ruajtjen e gjuhës dhe kombësisë shqiptare. 

Pas këtij kapitulli shumë original dhe shumë interesant vijon në kapitullin e shtatë të titulluar “Shqiptarët, osmanët dhe ndërkombtarët: 1500-1878”. Padyshim që shqyrtimi i kësaj periudhe dhe i marrdhënieve shqiptaro-osmane dhe ndërkombtare i shërben autorit për të hyrë i sigurtë dhe me shumë të dhëna dhe ide me interes në thelbin e shqyrtimit të marrdhënieve shqiptaro-amerikane, të cilave u kushtohet kapitulli i tetë me titull “Pavarësia dhe fillimi i marrdhënieve shqiptaro-amerikane në vitet 1908-1939”. Marrdhëniet shqiptaro-amerikane nga pushtimi italian i vitit 1939 e deri në vitin 2020 shqyrtohen në kapitullin e parafundit dhe të dhënat e paraqitura, ashtu sikurse idetë dhe analiza e ngjarjeve dhe figurave historike janë të një rëndësie themelore për kuptimin e marrdhënieve të sotme ndërmjet dy shteteve dhe popujve në aleancë, shqiptarët dhe SHBA. 

Autori nuk bën një përmbyllje të thjeshtë të librit, por i kushton një kapitull të plotë përfundimeve dhe sintezës së ideve të shqyrtuara përgjatë gjithë librit. Për këtë arsye kapitulli i fundit, shqyrton në mënyrë të përmbledhur, të qartë dhe origjinale marrdhënien e trefishtë ndërmjet shqiptarëve, fesë së shumicës së shqiptarëve dhe demokracisë amerikane.

Libri i autorit Fatmir Keqi, Shqiptaret, Islami dhe Demokracia Amerikane, është botuar në Tiranë, nga shtëpia botuese prestigjioze Ars et Academic Publishing, në këtë vit që po lëmë pas dhe gjendet në të gjitha libraritë kryesore të Tiranës dhe Shqipërisë, si edhe në Prishtinë e Prizren dhe mund të porositet online përmes librarive të shitjes online www.shtepiaelibrit.com  dhe www.librat.al . 

Për lexuesit në USA, ku edhe interesi është edhe më i madh, është në proces përkthimi i librit në anglisht dhe botimi në gjuhën angleze, që do të përbënte edhe një kontribut të shtuar dhe të nevojshëm për njohjen e realiteteve historike shqiptaro-amerikane edhe nga publiku amerikan dhe në përgjithësi anglishtfolës. 

Dr. Ardian MUHAJ

“Shkolla shqipe” – Zvicër – Sektori për informim.

Vazhdon suksesi i “Shkollës Shqipe – Zvicër”. Janë hapur dhjetëra e dhjetëra shkolla në mbarë Zvicrën, qindra e qindra nxënës kanë filluar gjatë këtij viti shkollor orët mësimore në gjuhën amtare.  Kjo është pika e tretë shkollore (pas Cham, Baar) në Kantonin e Zug-ut. Me të drejtë thuhet: “Aty ku punohet nuk mungon suksesi”. Kjo thënie vjetër dëshmohet dita -ditës në kuadër të pikave shkollore. Të mërkurën, me datën 15 dhjetor 2021 edhe zyrtarisht filloi mësimi në pikën shkollore në Rotkreuz, të Kantonit Zug, në Zvicër.

“Ne mësojmë shqip, në jemi shqiptarë”, – A ka gëzim më të madh se të dëgjosh këto fjalë nga fëmijët shqiptarë, të cilët edhe pse të lindur larg atdheut zemra ju rrah për gjuhën shqipe, për Kosovën, për Shqipërinë. Kështu ishte dje në klasën e mësueses Lumnije Klinaku – Neziri. 

A ka gjë më të bukur se të shohësh klasën plot nxënës nga të gjitha trojet shqiptare, të cilët hynë në klasë të motivuar për ta mësuar gjuhën amtare. Kështu ndodhi këtë të mërkure dhjetori ku dhjetëra nxënës nga Rahoveci, Dardana, Ohri, Gjilani, Ferizaji, Shkupi, Presheva, Ulqini etj., filluan mësimet në klasën e mësueses Lumnije Klinaku – Neziri. Një shkëlqim i veçantë kishte pushtuar fytyrat e nxënësve të cilët reflektonin optimizëm dhe dashuri ndaj gjuhë shqipe. Një buzëqeshje që dëshmonte një gjë të tillë shihej te të gjithë nxënësit të cilët filluan mësimet me qëllim që t`ia dalin kësaj sfide. Gjuha dëshmon atdhedashurinë, prandaj edhe kjo sfidë është një rast i rrallë në jetë për këta fëmijë të cilët edhe pse kanë lindur larg atdheut dëshirën për ta mësuar gjuhën e nënës e kanë motiv jete. Sa më herët që të fillojnë me mësimet në gjuhën shqipe, aq më lehtë do ta mësojnë atë. 

Në orën mësimore të gjuhës amtare;  Sarah, Fiona, Nora, Alla, Merlindi, Ermal, Erjani, Joni, Erini, Lorani, Erjoni, Hana, Erina, Arina,  Arbiani,  Melodia,  Eliza,  Redoni  Neyla, Trëndelina, Armina, Erda etj. me përkushtim mundohen t`i dallojmë ndryshimet në mes alfabetit të gjuhës së vendit – gjuhë gjermane dhe gjuhës shqipe. 

Vlen të theksohet se mësimi zhvillohet çdo të mërkure në dy grupe, nga ora 13.15 deri në orën 15.00, dhe grupi i dytë nga ora 15:00 -16:45, në shkollën fillore Rotkreuz, në komunën Risch të Kantonit Zug.

Nxënësit  e grupit të dytë të pikës shkollore në shkollën Rotkreuz, të Kantonit Zug së bashku me mësuesen Lumnije Klinaku – Neziri

Dhe në këtë fund viti, stafi pedagogjik i “Shkollës Shqipe – Zvicër” ka shumë arsye për të festuar, veçanërisht me hapjen e njëpasnjëshme të pikave shkollore në mbarë Zvicrën. Çdo pikë shkollore është festë më vete, sepse lumturinë që sjellin fëmijët në klasat ku zhvillohet mësimi në gjuhën amtare është diçka e veçantë. Ky vit ishte dhe është një dëshmi e fortë se aty ku bëhen bashkë nxënës – prindër, mësues dhe veprimtarë të gjuhës shqipe suksesi nuk mungon. Po ashtu duhet të theksohet edhe ndihma institucionale e Ambasadave tona Kosovë – Shqipëri, dhe në veçanti  e Ambasadës së R. së Shqipërisë, e cila me gjithë stafin e saj ka qenë dhe është në shërbim të hapjes së klasave të reja dhe funksionimit të tyre, për ta organizuar sa më mirë.  

“Shkolla shqipe” – Zvicër – Sektori për informim

Nga Frank Shkreli

A e patë funeralin e demokracisë shqiptare të martën? A e shikuat paradën e 6 ambasadorëve — 6 vendeve më demokratike perëndimore, aleate të Shqipërisë — duke shkuar tek selia e Partisë Demokratike në Tiranë?

Nuk dua të merrem më me subjektin e ndërhyrjeve të ndërkombëtareëve në punët që nuk u takojnë, sepse kam reaguar dyzina herë me shkrimet e mia modeste gjatë viteve të fundit.  Frank Shkreli: Diktatura më e rrezikshme, është ajo që, paraqitet me maskën e demokracisë! | Gazeta Telegraf  Për këtë, fajin e ka, kryesisht, klasa politike shqiptare e dështuar, por edhe ndërkombëtarët duhen t’a dinë më mirë rolin e tyre. Se një shfaqje e tillë si kjo e ditës së martë, nuk është diplomatike, se i kalon të gjitha vijat e kuqe, se vërtetë përben një shkelje flagrante dhe është një ndërhyrje, e paskrupullët, në punët e mbrendshme të një partie. Unë shpesh e kam shprehur përbuzjen time ndaj klasës politike shqiptare, të periudhës, gjoja “post-komunitse” të këtyre tre dekadave të fundit, pa dallim partie.  Por, në saje të lirisë së fjalës që gëzoj si shtetas amerikan në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, kam kritikuar, me arsye besoj unë, shpesh edhe sjelljet e diplomatëve të huaj në Tiranë, përfshir ambasadoren amerikane atje. 

Prandaj në këtë vijë, dua të them edhe kësaj heres se vizita e djeshëme e diplomatëve përendimorë – të ftuar ose jo — në selinë e Partisë Demokratike ishte gjithashtu e papranueshme dhe e njëanshme.  Kjo shkelë të gjitha normat diplomatike! Në sytë e një personi si unë që jetoj në Amerikë, një akt i tillë si ai, që u luajt në kryeqednrën e Partisë Demokratike të Shqipërisë ditën e martë më bindi se ju të nderuar diplomatë, përfaqsues të Amerikës dhe të Evropës në kryeqytetin e Shqipërisë, jeni në përplasje dhe në konflikt të drejt për drejt me realitetin politik me të cilin pëballet vendi ku ju shërbeni – në Shqipëri.

Një shfaqje e tillë, nga ana e juaj, nuk ndihmon zhvillimin e mëtejshëm të demokracisë në Shqipëri — kredibilitetin tuaj si ndërmjetës të paanshëm midis palëve, jo se jo, ndërsa  në radhët e shqiptarëve, qoftë përkrahësve të opozitës, qoftë edhe të pozitës keni humbur besueshmërinë plotësisht. Kur humb kredibilitetin, ke humbë çdo gjë, thotë një fjalaë e vjetër. “Nëqoftse humbë pasurinë, nuk ke humbur asgjë; nëqoftse humbë shëndetin, ke humbur diçka; por nëqoftse humb karakterin, ke humbur gjithçka.”  Woodrow Wilson 

Prandaj të nderuar diplomatë, një thënje tjetër, autori i të cilës nuk po më kujtohet, tani për tani, por thotë përafërsisht: Kur njerzit nuk kanë asgjë për të humbur, pasi kanë humbur çdo gjë, ata vërtetë e humbasin…Shumë shqiptarë, fatkeqësisht, po e “humbasin”, dhe me përbuzje ndaj zhvillimeve të këtyre viteve në vendin e lindjes, kryesisht, për arsye të mosaftësisë qeverisëse dhe konflikteve midis liderve tyre, por edhe për shkak të sjelljeve të ndërkombëtareve ndaj kësaj klase politike, shqiptarëve nuk u ka mbetur tjetër alterantivë veçse të largohen nga dheu i të parëve.

Ambasadorët e vendeve mike të Shqipërisë dhe të shqiptarëve shkuan dje për të shprehur “ngushëllimet” e rastit – një gozhdë tjetër në arkivolin e demokracisë së vdekur në Shqipëri, sado e brishtë që ishte. Duket ambasadorët shkuan dhe dolën prej andej pas një ore e pak minuta, duke mos bërë as një deklaratë se kush i ftoi, se pse ishin aty, për çfarë u folë dhe kush ishte objektivi i takimit. Aq, sa për transparencën e diplomatëve përendimorë në Tiranë, duke ngritur një shkallë më lartë mosbesimin e shqiptarëve ndaj sjelljeve të diplomatëve të huaj dhe marrëdhënive të tyre me përfaqsuesit e kësaj klase politike të dështuar, e cila dita ditës por zbrazë atë vend, duke detyruar arratisjen e shqiptarëve nga atdheu i tyre si në kohën e komunizmit, por me të vetmin ndryshim se tani numri i të larguarve arrinë në qindra mijëra shqiptarë. Shqiptarët me të cilët unë bisedoj, më thonë se shumë prej tyre janë të bindur se perëndimorët kanë arritur në përfundimin e të pranuarit të Shqipërisë — jo si një demokraci e vërtetë – por si një shtet autoritar,  erdoganist ose putinist.

Ky takim i ambasadorëve në selinë e PD-së, ashtu si edhe të tjera takime të kësaj natyre në të kaluarën me politikanët shqiptarë, kaloi pa asnjë koment.  Sidomos në këtë periudhë krize të madhe politike në Shqipëri, shqiptarët duan të dinë se ç’po ndodhë në vendin e tyre, dhe për ke po bien këmbanat, gjë që më kujtoi atë frazën anglisht, “For Whom the bell tolls”,  që i referohet kambanës së kishës që bie kur vdes një njeri, por për të cilin nuk duhet të jemi aq kuriozë se kush është njeriu i vdekur. Shqiptarët duan të dinë nëse kjo kambanë po bie për të paralajmëruar “vdekjen” e demokracisë në Shqipëri, apo të ndonjë personi.  Por, ama, sipas predikuesit anglez të shekullit XVI,  “No man is an island, entire of itself; every man is a piece of the Continent, a part of the main… Any man’s death diminishes me, for I am involved in mankind. Any therefore never send to know for whom the bell tolls; it tolls for thee.”

Që pak a shumë – diplomatët perëndimorë duhet ta dinë domethënien e kësaj: mos pyet se për ke bie kambana, mos pyet se kush ka “vdekur”, sepse kambana bie edhe për ty, pasi edhe ju jeni pjesë e kësaj bote që e quajmë njerëzim, ashtuqë kur “vdes” dikush ose diçka, siç është demokracia, edhe një pjesë e juaja vdes, edhe e demokracisë tuaj. Ky është shpjegimi i kësaj thënjeje pra, se nëqoftse vdes demokracia shqiptare, pa dyshim, se do vdes edhe një pjesë e demokracisë në vendin që ju përfaqësoni në Republikën e Shqipërisë.

Atëherë, në minimum, nëqoftse nuk mund të ndihmoni në zhvillimin e një demokracie të vërtetë në Shqipëri, atëherë të pakën mos e pengoni një gjë të tillë.

Demokracia nuk pret për shqiptarët, të nderuar diplomatë.

Frank Shkreli

Demokracia e vërtetë në Shqipëri u lodh duke pritur, për 30-vjet. E destinuar të dështonte që nga fillimi, fatkeqësisht, pasi demokracia e vërtetë, nuk ka asgjë të përbashkët me trashëgiminë enveriste — zhduke kundërshtarin — që mbrohet edhe sot nga kjo klasë politike e cila refuzon të distancohet nga krimet e regjimit komunist, përballë heshtjeve arrogante të ndërkombëtarëve ndaj atyre krimeve. Shikoni pak më imësisht atë të kaluar dhe do të zbuloni shumë shpejt se pse Shqipëria gjëndet në situatën në të cilën është sot. 

Frank Shkreli