Opinion – Page 492 – Dielli

Ndihmes Sekretari Hoyt Yee me gazetaret: Vigjilentë ndaj ndikimit rus!

May 15, 2017 by dgreca

Tirane- 15 Maj 2017- Ambasada amerikane në Tiranë ka zbardhur të plota përgjigjet e zëvendës Ndihmës Sekretarit të Shtetit Hoyt Yee, për gazetarët e rinj, ku thekson se është tejet e rëndësishme në një demokraci që zgjedhjet të zhvillohen me pjesëmarrjen e të gjitha partive politike. Ai thotë se ka shpresë për një marrëveshje politike./

1 Ndimessek Ye me gaz I pyetur për një ndikim rus në rajoni, zyrtari i lartë amerikan u shpreh se Rusia është përpjekur të ndikojë në proceset demokratike jo vetëm në Ballkan, por madje edhe në SHBA. Sipas tij, duhet të kihet vigjilencë dhe se SHBA-të po marrin hapa për të mbrojtur vendin e tyre.

Intervista e plotë:Pyetje: Deri tani Z. Yee, keni takuar Z. Rama, Z. Meta dhe më pas Z. Basha. A keni një plan politik për krizën? Nëse dështon dhe opozita vazhdon të bojkotojë zgjedhjet, a do t’i njihni zgjedhjet? Po sikur gjërat të precipitojnë në dhunë e përplasje?

ZV.NS Yee: Së pari, më lejoni të shpjegoj qëllimin tim këtu sot. Pas dy vitesh qëndrimi jashtë, qëllimi është të takohem me anëtarë të qeverisë dhe shoqërisë civile, përfshi ju, për të kuptuar më mirë situatën. Ky është qëllimi im i parë. Së dyti, është për të riafirmuar politikën e SHBA në rajon dhe në Shqipëri specifikisht, e cila për ta thënë shumë thjesht, nuk ka ndryshuar në thelb, nuk ka ndryshuar. Politika e SHBA në Ballkan vazhdon në përkushtimin për t’i ndihmuar vendet e rajonit të integrohen me pjesën tjetër të Europës, me institucionet euro-atlantike, për t’u bërë më demokratike, më të qëndrueshme dhe më të begata. Në lidhje me pyetjet tuaja më specifikisht, besojmë se është shumë e rëndësishme në cilëndo demokraci që zgjedhjet të zhvillohen. Është një parim bazë i demokracisë që njerëzit duhet të zgjedhin udhëheqësit e tyre. Mendoj se ashtu si qytetarët në Shqipëri edhe ne kemi qenë shumë të kënaqur që kemi parë në tri zgjedhjet e fundit transferim shumë paqësor të pushtetit dhe partia apo partitë që nuk kanë qenë të suksesshme në zgjedhje i kanë pranuar rezultatet dhe kjo është shenjë e një demokracie të pjekur dhe të shëndetshme; dhe kjo është ajo që shpresojmë se do të ndodhë edhe nga këto zgjedhje dhe ato të ardhshme, siçndodh në të tjera demokraci europiane. Unë sigurisht do të përpiqem të kuptoj pikëpamjet e ndryshme lidhur me problemin, mosmarrëveshjen e tanishme zgjedhore dhe do të përcjell atë që Ambasadori Lu dhe ekipi i tij kanë përcjellë, se sipas pikëpamjes sonë, zgjedhjet janë më të mira kur kanë pjesëmarrjen më të gjerë të mundshme të partive politike, sepse populli i një vendi duhet të përfaqësohet në qeveri. Për të qenë të përfaqësuar, duhet të ketë një pjesëmarrje të gjerë, jo të një partie, por të shumë partive. Së treti, besojmë se nëse disa parti e përjashtojnë veten ose janë jashtë zgjedhjeve, kjo dëmton jo vetëm vendin dhe institucionet e tij, por edhe imazhin e vendit jashtë, pikë së pari në Europë. Meqenëse Shqipëria po pëpiqet të hyjë në BE, është me shumë rëndësi që Shqipëria të vazhdojë të demonstrojë se është një demokraci e qëndrueshme, funksionale, një demokraci përfshirëse. Edhe për investitorët e huaj është shumë e rëndësishme të shohin se ka një demokraci funksionale, të qëndrueshme, të parashikueshme, ku investimet janë të sigurta.

Pyetje: Pra, do t’i njihni rezultatet?

ZV.NS Yee: Fokusi kryesor i mesazhit tim është se zgjedhjet duhet të jenë përfshirëse; duhet të përfshijnë sa më shumë parti që të jetë e mundur. Nëse partitë vendosin të mos marrin pjesë në zgjedhje, është e drejta e tyre për të mos marrë pjesë. Megjithëse ne do ngrinim pyetjen nëse kjo do ishte diçka e mençur, ne nuk ngremë pyetje për të drejtën e tyre për ta përjashtuar veten.

Dhe, nëse kjo ndodh dhe nëse kushtet vlerësohen nga Komisioni i Zgjedhjeve, vëzhguesit vendas, OSBE, vëzhgues të tjerë të huaj, përfshi Shtetet e Bashkuara dhe vendet evropiane që do të dërgojnë vëzhgues…Nëse vlerësohet si zgjedhje të besueshme, atëherë ne do t’i njohim rezultatet, edhe nëse disa parti vendosin të mos marrin pjesë. Përsëris, do ta shihnim si diçka të pafat, pikë së pari për vetë partitë që nuk marrin pjesë, por edhe për vendin. Dhe, për sa i përket dhunës, e dini se keni dëgjuar që Ambasadori Lu ka thënë të njëjtën gjë, që ne besojmë se dhuna nuk është pjesë, nuk ka vend në procesin demokratik. Mbështesim shprehjen paqësore të pikëpamjeve, demonstrimet paqësore, edhe protestat paqësore, por ne refuzojmë absolutisht përdorimin e dhunës për qëllime politike.

Pyetje: A ka një ofertë konkrete, një ofertë teknike, të cilën udhëheqësit politikë duhet ta zbatojnë për t’i dhënë fund krizës?

ZV.NS Yee: Besojmë se vendimi duhet të jetë i udhëheqësve politikë. Vetë partitë do duhet të bien dakord për kushtet e duhura për zgjedhje, nëse do të ketë një marrëveshje, një kompromis që do t’i lejonte partitë të merrnin pjesë dhe shpresojmë që do të ketë një marrëveshje të tillë në mënyrë që partitë të marrin pjesë. Ekziston tashmë një propozim që u paraqit, u ofrua nga anëtarët e Parlamentit Europian, Z. Fleckenstein dhe Z. McAllister. Siç e dini, ne e mbështesim atë. Mendojmë se është një propozim i ndershëm dhe shpresojmë që partitë do ta pranojnë si mjet për të arritur një marrëveshje për të mundur që të marrin pjesë në zgjedhje.

Pyetje: Të dy partitë, Partia Demokratike dhe Partia Socialiste, kanë vendosur një vijë të kuqe tek qeveria teknike. Cila është vija e kuqe që do vendosë për ta SHBA në mënyrë që të gjendet një zgjidhje?

ZV.NS Yee: Në këtë proces nuk ka një vijë të kuqe amerikane ashtu siç nuk ka një plan amerikan. Mendoj se ka kufizime praktike të cilat partitë duhet t’i trajtojnë. Pikë së pari, çfarë është e mundur të pranojë partia, ose partitë e tjera. Çdo kompromis, çdo marrëveshje do kërkojë që të gjitha palët të bien dakord. Dhe ka pak gjasa që qeveria për shembull të pranojë një vonesë të pafund të zgjedhjeve. Por mendoj se ajo që ka rëndësi këtu është që të ketë bisedë serioze mes partive. Dimë që ka pasur dialog për njëfarë kohe tashmë, dhe theksoj se besojmë që koha po mbaron; që koha për të arritur një marrëveshje, nëse do të ketë një marrëveshje, është shumë e kufizuar.

Dhe, siç ka thënë Komisioneri Hahn i Komisionit Europian, nëse nuk mund të ketë marrëveshje, atëherë komuniteti ndërkombëtar do të jetë në gjendje t’i pranojë zgjedhjet e 18 qershorit. Do t’i pranojmë zgjedhjet nëse nuk ka një marrëveshje. Do t’i shohim zgjedhjet si të vlefshme edhe nëse opozita nuk merr pjesë. Dhe përgjigja për këtë është “po,” me kusht që kushtet duhet të jenë të pranueshme dhe kjo do të vendoset pasi zgjedhjet të zhvillohen nga vëzhguesit, përfshi vëzhguesit e OSBE dhe të tjerë vëzhgues ndërkombëtarë. Por, sigurisht shpresojmë se do të ketë një marrëveshje.

Pyetje: A keni shpresë se do të ketë një marrëveshje?

ZV.NS Yee: Po. Jemi diplomatë profesionistë, jemi gjithnjë optimistë.

Pyetje: Sa?

ZV.NS Yee: Jemi gjithnjë optimistë se partitë do veprojnë sipas interesave më të mira të tyre. Ashtu si vendet veprojnë në interesin e tyre. Dhe besojmë vërtet se është në interesin e të gjitha partive për të marrë pjesë, për t’u angazhuar, jo për të qenë jashtë – jo për ta nxjerrë veten jashtë. Në vende të tjera ku po shohin mundësinë e bojkotit, kam cituar presidentin tonëTheodore Roosevelt që tha, “Udhëheqësit e guximshëm janë ata që janë brenda arenës, ata që qëndrojnë në arenë, jo ata që ulen mënjanë si spektatorë apo kritikë.”

Dhe kjo është veçanërisht e vërtetë në demokracitë në tranzicion, që kanë nevojë për pjesëmarrjen e të gjithë udhëheqësve të tyre, të të gjithë përfaqësuesve të tyre, të gjithë njerëzve me ide të mira dhe qëllime të mira. Shqipërisë nuk mund t’ia lejojë vetes, sipas nesh, që një parti e rëndësishme të rrijë mënjanë, të mos kontribuojë për punën e një prej institucioneve më të rëndësishme, që është parlamenti, dhe në një prej proceseve më të rëndësishme në një demokraci, që janë zgjedhjet.

Pyetje: Nëse nuk ka opozitë në zgjedhje, çfarë garancie jep SHBA se Kryeministri Rama nuk do kapë ose kontrollojë institucionet e reja të drejtësisë?

ZV/NS Yee: Së pari, dua të them se ne kemi punuar prej kohësh me qeverinë dhe Kryeministrin Rama. Ne besojmë se ai do që ta shohë Shqipërinë të ecë drejt Bashkimit Europian, do që ajo të jetë një shembull për pjesën tjetër të rajonit, një forcë e stabilitetit dhe zhvillimit për vendet e tjera të rajonit. Si rrjedhojë, ne nuk besojmë se është në interesin apo në planin e tij që të qeverisë pa opozitën apo, e thënë ndryshe, të jetë pa asnjë lloj opozite konstruktive.

Dhe është në interesin e çdo demokracie që të ketë një opozitë të fortë, ajo që ne e quajmë opozitë besnike, me fjalë të tjera, një opozitë që vepron sipas Kushtetutës, brenda ligjeve, që e nxit qeverinë duke propozuar ide të ndryshme, duke kritikuar qeverinë kur ajo gabon, që ushtron trysni ndaj qeverisë që ajo të përmirësohet. E njëjta gjë ndodh edhe në vendin tonë, në Shtetet e Bashkuara.

Nëse nuk do kishte opozitë, ne do të ishim një demokraci më e dobët, dhe unë besoj se Kryeministri e kupton këtë. Më lejoni të shtoj, mendoj se për opozitën e thashë edhe pak më lartë, se dua ta bëj të qartë, se ne e respektojmë të drejtën e partive për të mos marrë pjesë, ne e respektojmë të drejtën e tyre për bojkot, por vëmë në dyshim arsyet prapa këtij vendimi. E përmenda dhe pak më parë besoj, se gjatë përvojës sime në Ballkan, unë nuk kam parë asnjë bojkot të ndihmojë partinë që po bojkoton apo të ndihmojë vendin ku kjo parti po përpiqet të përfitojë politikisht. Bojkotet nuk funksionojnë; nuk janë një taktikë fituese, dhe padyshim nuk janë as një strategji. Prandaj, ne patjetër që shpresojmë se të gjitha palët do të angazhohen, dhe do të gjejnë një mënyrë për të rënë dakord për të pasur zgjedhje që përfshijnë të gjitha partitë.

Pyetje: Pra, ju besoni se Rama mund të garantojë zgjedhjet apo reformën në drejtësi?

ZV.NS Yee: Nuk ka garanci në politikë. Dhe ky, mendoj unë, duhet të jetë shqetësimi i opozitës, se nëse nuk janë prezentë në Parlament, në institucione, atëherë pa dyshim që partia apo partitë fituese do të kenë mundësinë të veprojnë pa rolin konstruktiv të opozitës, rolin për të vënë në pikëpyetje, për të vëzhguar, për të propozuar mundësi të tjera. Prandaj dhe garancia më e mirë, sërish, duke pranuar se nuk ka garanci absolute, por garancia më e mirë për një demokraci të shëndetshme, ku ekziston mundësia që qeveria të sfidohet, garancia më e mirë është që opozita të jetë në Parlament, të jetë në institucione, duke ruajtur rolin e mbikëqyrësit.

Pyetje: A ka ndonjë rrezik të ndikimit rus këtu në Ballkanin perëndimor, sidomos në Shqipëri, në politikën tonë të brendshme? Dhe së dyti, a mendoni se ka mundësi që të ndërhyet në Kushtetutë për zgjedhjet?

ZV.NS Yee: Rusia është përpjekur prej kohësh që të pengojë Ballkanin perëndimor nga anëtarësimi në NATO, por edhe në Bashkimin Evropian. Ajo do preferonte ta shihte Ballkanin më afër Rusisë, ose të paktën neutral, në mënyrë që të ketë ndikim maksimal në rajon. Në pikëpamjen tonë, është shumë e rëndësishme që vendet, vendet sovrane, të kenë të drejtën për të vendosur vetë për rregullat e tyre të sigurisë, për aleancat, për organizatat ku duan të anëtarësohen.

Kështu është. Kështu është, ne besojmë në rolin absolutisht thelbësor të sovranitetit të vendeve për të vendosur, pa asnjë vend me të drejtën e vetos, qoftë ky Rusia apo çdo vend tjetër. Asnjë vend i tretë nuk duhet të vendosë veton nëse Shqipëria duhet të anëtarësohet në Bashkimin Evropian, apo nëse Mali i Zi anëtarësohet në NATO, apo nëse Bosnjë-Hercegovina anëtarësohet në Bashkimin Evropian apo në NATO. Rusia po përpiqet, të gjithë e pamë se çfarë ndodhi në Malin e Zi tetorin e kaluar, Rusia u përpoq të ndërhynte në zgjedhje, Rusia është përpjekur të ndërhyjë në disa zgjedhje, përfshirë edhe tonat, për të pasur ndikim mbi mënyrën si zhvillohen proceset demokratike.

Prandaj është e rëndësishme që ne të qëndrojmë vigjilentë, ne po vëzhgojmë me kujdes atë që Rusia po bën, dhe po marrim hapa për të mbrojtur veten tonë. Dua të them, për të përfunduar argumentin tim, se zbatimi i ligjit është shumë i rëndësishëm në këtë drejtim. Duhet siguruar që nuk ka asnjë rrugë apo hapësira dobësie që Rusia apo aktorë të tjerë të jashtëm mund të shfrytëzojnë për të pasur ndikim, nëpërmjet korrupsionit apo parave, për të pasur ndikim në vendimmarrje, në institucione, që asnjë aktor i jashtëm nuk mund të ketë.

Përsa i përket pyetjes tuaj të dytë, ky vendim i takon qeverisë, opozitës, dhe partive në Parlament. Ne besojmë se ekziston një propozim i mirë që është ofruar nga anëtarët e Parlamentit Evropian, që mund të jetë një pikënisje e mirë për një marrëveshje. Ne shpresojmë që palët do ta përdorin atë si bazën për t’u bashkuar në interes të vendit të tyre, në interes të rajonit, në mënyrë që të marrin pjesë në zgjedhje pa vonesa të panevojshme.

Pyetje: Duke qenë se ju, Z. Ambasador, kemi qenë një përkrahës i vërtetë i reformës në drejtësi, a do t’a nxisë administrate e Shteteve të Bashkuara krijimin e sistemit të drejtësisë, si komisionet e vetingut, për shembull, nga shumica dhe opozita e parlamentit të ri, pa partinë Demokratike dhe aleatët e saj?

ZV.NS Yee: Fillimisht më lejoni t’ju them se jemi shumë të vendosur në mbështetjen e reformës në drejtësi. Ajo ishte një hap i rëndësishëm për Shqipërinë në luftën e saj kundër korrupsionit, në forcimin e zbatimit të ligjit, në përmirësimin e efikasitetit dhe integritetit në fushën e drejtësisë. Pra, ne jemi të vendosur për të mbështetur procesin që qeveria dhe partitë e opozitës nisën në korrik, duke aprovuar amendamentet dhe duke filluar miratimin e legjislacionit. Se si ai do të zbatohet, kjo do të varet nga partitë.

Ne nuk duam që të ketë vonesa, ne nuk mendojmë se duhet të bllokohet, por sigurisht, ka edhe kërkesa praktike, procesi nuk do të jetë shumë efikas nëse partitë e bojkotojnë, nëse do ketë parti që nuk do të marrin pjesë. Prandaj ky do të jetë synimi ynë, që të sigurohemi që partitë mund të arrijnë një marrëveshje midis tyre, që të mund të marrin pjesë jo vetëm në zgjedhje por edhe në institucione dhe procese të rëndësishme, si reforma në drejtësi.

SIKUR TË KISHIM NJË MACRON !

May 14, 2017 by dgreca

NGA EUGJEN MERLIKA/Dita e 7 majit është ajo e çlirimit të Francës nga ushtritë naziste. Këtë vit ajo përkoi me votimet për zgjedhjen e Kryetarit të Shtetit. Rreth 1800 gazetarë kishin mbërritur nga e gjithë bota në kryeqytetin francez, për të ndjekur përfundimin e garës zgjedhore ndërmjet Emmanuel Macron-it dhe zonjës Marine le Pen, kryetare e Ballit Kombëtar francez. Interesi i përfundimit të këtij dyluftimi zgjedhor kishte përfshirë gjithë opinionin publik botëror, atë të drejtuesve të shteteve por edha atë të qytetarëve, veçanërisht t’atyre evropianë.

Ishte në lojë, si asnjë herë tjetër, fati i Evropës si bashkësi e organizuar Shtetesh të lira e demokratike, me një histori të njohur për rëndësinë e saj n’atë të mbarë njerëzimit. Para 12 vjetësh, një tjetër betejë për presidencën franceze, ndërmjet Jean Marie le Pen, babai i Marinës dhe Jacques Chirac, përfundoi me një “rezultat tenistik” : 80% me 20%. Atëherë e gjithë Franca u mobilizua për të votuar kandidatin e djathtë në garë me atë ultra të djathtë. Nuk pati shemëri, finalja u kthye në një lojë me një portë. Por edhe ata votime patën të veçantën e tyre, madje një të papritur shumë të madhe : në garën e parë me të gjithë kandidatët kandidati i Ballit Kombëtar doli i dyti duke lënë pas partinë socialiste e përfaqësuesin e saj, ish kryeministrin Lionel Jospin.

Ishte tronditja e parë e madhe që merrte duopoli e djathtë – e majtë, që kishte qeverisur Francën për dhjetëvjeçarë. Kishte lindur një forcë e re politike, krejt e ndryshme nga ato të traditës së mbas luftës së Dytë botërore. Ajo erdhi duke fituar gjithënjë e më shumë përkrahës, jo vetëm nga të përmalluarit e së shkuarës, por edhe nga shtresat më në nevojë të shoqërisë, nga ata që ndjenin mbi shpinën e tyre vështirësitë ekonomike të epokës pas koloniale e asaj të globalizimit të përgjithshëm. Kjo forcë që sot, e drejtuar nga kandidatja humbëse e balotazhit të 7 majit, e cila e “pensionoi” babain e saj, me të cilin nuk ka më asnjë marrëdhënie, ka në programin e saj tërheqjen e Francës nga Nato dhe BE, një politikë autarkike të mbuluar me thirrje demagogjike kundër Evropës së Bashkuar, për një kthim mbrapa në Francën e mbyllur në kufij e në marrëdhënie, me iluzionin e rremës se në këtë mënyrë problemet e francezëve do t’ishin lehtësisht të zgjidhshëm. Ajo është sot shtylla më e fuqishme e t’ashtuquajturit “populizëm”, një pseudo doktrine të re që i jep përparësi shteteve të veçanta e që synon shpërbërjen e Bashkimit evropian. Si e tillë ajo ka përfaqësuesit e saj , pothuajse në të gjitha vendet evropiane, ka përkrahës në botën globale n’ata sektorë të cilët janë t’interesuar për dobësimin e shkërmoqjen e Evropës së bashkuar. Përkrahëse e fortë e kryetarëve të Moskës dhe Washingtonit, Marine le Pen, në kryesinë e republikës franceze, do të kishte qënë një faktor vendimtar dhe i mbrapshtë për vazhdimin e shpërbërjes s’Evropës, mbas të famëshmit Brexit, të shpënë me sukses në fund nga homologu i saj britanik, Nigel Farrage.

Ortekut lepenist, që rrezikonte të pushtonte Francën e të shkatërronte Evropën, i vuri gjoksin një politikan i ri 39-vjeçar, z. Emmanuel Macron, ish ministër i ekonomisë në kabinetin e kryeministrit Manuel Valls ish këshilltar ekonomik i Presidentit Francoit Hollande, një nga mëndjet eprore të brezit të tij, me stdime të nivelit më të lartë. Kishte dhënë dorëheqjen nga posti i ministrit e me largpamësinë e intelektualit të shkëlqyer, me nuhatjen e hollë politike e njohjen e thellë të popullit e brezit të tij, u zotua të krijonte një lëvizje të re, të cilën e mbiquajti “En Marche! (“Në ecje”). Askush, një vit më parë nuk i jepte asnjë mundësi fitimi kësaj force dhe arkitektit të saj. Për të kuptuar filozofinë politike të banorit t’ardhshëm të Elizeut, po sjell këtu një fragmenet nga libri i tij i fundit “Revolucioni”:

“Disa mendojnë se Vëndi i ynë është në rënie, që më e keqja është përpara, që qytetërimi ynë është duke u shuar…. Të tjerë mendojnë se Franca mund të vazhdojë pak a shumë kështu, të zbresë po shpatin, por një shpat jo shumë të pjerrët. Që loja e ndërsjelltësisë politike mjafton të na japë pak frymëmarrje. Un jam i bindur se gabojnë, se dështimi varet thjesht nga modelet e tyre, nga ricetat e tyre. Ndërsa Vëndi, në tërësinë e tij, nuk është aspak në dështim. Dhe ai e din. Turbullt, por ai e din, e ndjen. Që këtu ndarja e tanishme mes popullit e qeveritarëve të tij….”

Në ballë të programit të tij politik Macron-i vuri Evropën, si shtëpia e përbashkët e të gjithë evropianëve, si një ndërtesë madhështore e projektuar dhe ndërtuar nga njerëz me shpirt të madh e mëndje të ndritur, të cilët, mbi gërmadhat e kontinentit të tyre mbas 1945-s, u panë sy në sy e u betuan para Zotit, bashkëqytetarëve të tyre e brezave që nuk kishin lindur ende, se tragjedi si ajo e luftës së Dytë botërore nuk do të përsëriteshin më kurrë. Ai betim qe themeli mbi të cilin u ngrit Evropa e re, një vepër titanike që pati për mision shmangien e dasive e kundërshtive shekullore, miqësimin e popujve që ndaheshin prej njëri tjetrit nga tërësi interesash e krenarish kombëtare. Ky mision fisnik u sendërtua në sajë të vullnetit të mirë të dy brezave evropianësh e të largpamësisë së Etërve themelues.

Presidenti i ri i Francës e ndien veten krenar që merr në dorë, së bashku me të gjithë ata që besojnë sinqerisht në t’ardhmen e Evropës, stafetën e tyre, për të çuar përpara çështjen dhe misionin e saj, për të ecur me ritmet e duhura drejt synimeve gjithënjë e më të larta. Këtu qëndron e veçanta e këtij djaloshi shtetar, i cili guxon të ngrejë një ledh kundër të gjithë atyre të verbërve politikë, që nuk reshtin kurrë së sulmuari Bashkimin evropian, deri në paturpësinë e neveritëshme të të krahasuarit me ish Bashkimin Sovjetik. Largpamësia e Macron-it qëndron në besimin e madh që ai vuri në popullin e tij e në shpirtin e tij evropian, kur dihej se para më shumë se dhjetë vitesh ai popull kishte rrëzuar projekt – kushtetutën e Evropës, duke ngadalësuar dukshëm ecjen e saj drejt bashkimit të plotë. Risia e mendimit të presidentit të ri qëndron në një fakt tjetër, n’atë të prirjes për të ndryshuar diçka në filozofinë e vazhdimësisë politike të çështjes evropiane. Ai shpreh bindjen se doktrinat ideo-politike që lindën mbas luftës së Dytë botërore, të cilat shënuan ecjen demokratike të shoqërive perëndimore dhe epërsinë e sistemit të tyre kundrejt atij komunist të Evropës lindore, që krijuan partitë e qendrës së djathtë të orientimit katolik dhe rivalet e tyre të qëndrës së majtë të drejtimit socialist, sot nuk janë më të mjaftueshme për të udhëhequr ecjen e Bashkësisë evropiane, e cila kërcënohet nga shpërbërja e saj, si pasojë e fitores së mundëshme të ideve të mbylljes në vetvete e të kombëtarizmit të rremë e të ngushtë. Për pasojë ai krijoi një forcë tjetër të re, që huazon nga dy paraardhëset e saj veçoritë e tyre më pozitive, duke bërë një përmbledhje të ideve të tyre, të cilën e gatuan së bashku me shpirtin e tij reformues e konceptet liberale për ekonominë e cila, në sajë të globalizmit, ka hyrë në një fazë krejt të re të zhvillimit.

Në festën e fitores së Macron-it u valavitën flamujtë me shumë yje të Evropës së bashkuar e u luajt Hymni i Gëzimit, që nga viti 1985 është hymni zyrtar i saj, që na kujton dy gjermanë të mëdhenj të dy shekujve më parë, Shiler dhe Bethoven, autorë përkatësisht të tekstit dhe muzikës. Macron përshëndeti idhtarët e ti të mbledhur para muzeut të Louvrit me këto fjalë, ndërmjet të tjerash : “Kjo që kemi bërë në këta muaj nuk ka ndodhur kurrë, e nuk ka të ngjajshëme. Në këtë mbrëmje para Louvrit ju përfaqësoni zellin, entuziazmin, energjinë e popullit të Francës. Keni zgjedhur guximin e me atë guxim do të ecim…..”

Ecja e tij nuk do të jetë një fushë me lule, sepse kundërshtarët do të mundohen t’i futin shkopin në rrota. I filluan mbas 24 orësh komunistët, të parët protestat. Balli Kombëtar është gjithmonë në pritë, i gatshëm të mobilizojë taborret e tij të votuesve, por shumë francezë, të rinj e të moshuar, janë me të. Fuqia e tij e vërtetë zgjedhore do të duket mbas pak javësh, kur të kryhen votimet për parlamentin e Francës, por një gjë është e sigurtë, ai gëzon përkrahjen e pjesës më cilësore të shoqërisë franceze. Të gjithë evropianët që ëndërrojnë Shtetet e bashkuara t’Evropës, luten për fitoren e vijës së tij politike.

Mendoj se edhe ne, shqiptarët, t’etur për bashkimin tonë si komb e t’Evropës si koncept gjithëpërfshirës, duhet të shohim tek Presidenti i ri i Francës një shpresë. Krahas kësaj shprese, vjen i vetvetishëm një urim e një lutje, për të parë në gjirin tonë një personalitet si Macron-i, një njeri me të vërtetë të ri jo në moshë por në mendime. Politika e sklerotizuar shqiptare ka nevojë të domosdoshme për një figurë të ngjajshme, që të verë në lëvizje të vërtetë kombin drejt synimesh realiste e reale, që të grumbullojë rreth vetes forcat më të shëndosha e më cilësore të shoqërisë, të cilat sot ndrydhen nga monopoli i pushtetit e nga varfëria ideore e kundër pushtetit. Na nevojitet në njeri me nivelin intelektual epror, që të hapë shtigjet e një epoke tjetër, asaj të meritës, aftësisë e vlerave. Ajo epokë duhet të nxjerrë në pension të parakohshëm një morì t’ashtuquajturish politikanë të karierës, njerëz të improvizuar e të projektuar nga sistemi i vjetër komunist, njerëz që nuk kanë asnjë meritë të veçantë intelektuale për të prirë një popull me njëmijë probleme, veç asaj të pasurimit të paligjshën në kurriz t’atij populli.

Macron-i u premtoi bashkatdhetarëve të tij se do t’u thotë gjithmonë të vërtetën, edhe atëherë kur ajo është e pakëndëshme, madje e hidhur. Sa shumë kemi nevojë edhe neve të na thonë të vërtetën qeveritarët e politikanët, sepse jemi të tejngopur nga gënjeshtrat e mashtrimet e të gjitha formave e të gjitha ngjyrave. Dëshërojmë të dëgjojmë të vërtetën për ekonominë e perspektivat e saj, për pasuritë prrallore të disave e varfërinë migjeniane të shumë të tjerëve, për pronat e vjetra që nuk kthehen e pronat e reja që mbijnë si kërpudhat, për kanabizimin e Vendit dhe alternativat e daljes nga ajo gjëndje traumatike, për kriminelë të zakonshëm që bëhen papritmas të pasur e me pzita të larta në shtetin e “reformuar”, për pafundësinë e “legalizimeve” të paligjëshmërisë, për shqiptarët që ikin e për ata që nuk munden të largohen, për miliardat e eurove që premtohen si investime, ndërsa dëmshpërblimet për punën e papaguar të burgjeve komuniste paguhen me pikatore, për faktin shumë të trishtueshëm se në këtë Vend, ndryshe nga shumë Vende të tjera ish komuniste, asnjë politikan nuk gjykohet as kur vret, as kur grabit, as kur korrupton apo kur korruptohet…..

Duke i uruar sukses e punë të mbarë Makron-it francez në të mirë t’Evropës, përkëdhelim shpresën që të shohim një ditë, jo shumë të largët, një Makron shqiptar, që të ngrihet mbi kënetën e pështirë të politikës sonë e të na bëjë edhe neve të shohim në sheshet tona flamujtë e Evropës së bashkuar përkrah shkabës së Skënderbeut, dhe të dëgjojmë Hymnin e Gëzimit, të një gëzimi të vërtetë mbas gati një shekulli mundi e cfilitjeje.

Maj 2017 Eugjen Merlika

Pse u burgos Dr. Nail Draga ?

May 13, 2017 by dgreca

DËNIMI I DR. NAIL DRAGËS DHE FARSA E ” SHTETIT LIGJOR” MALAZEZ !/

1 Nail Draga 2 Draga

Ne FOTO:DR. NAIL DRAGA DHE BOTIME TE TIJ/

NGA XHELADIN ZENELI/

Dënimi me burg me afat prej 6 muajsh i ish drejtorit të Qendrës së Kulturës në Ulqin, Dr. Nail Dragës me akuzën e ” keqpërdorimit të pozitës zyrtare”, është një akt skandaloz për institucionet e ashtuquajtuara të drejtësisë në Mal të Zi, për arsyen e thjeshtë se organet gjygjësore ndjekin penalisht një ish drejtues të një institucioni kulturor për kinëse një gabim të natyrës procedurale, por anashkalojnë dhe mohojnë krimet e vërteta dhe korrupcionin politik e ekonomik që kryehen në majën e piramidës së pushtetit në Mal të Zi !.

Gjithashtu, z. Draga i ngarkohet edhe akuza e dhënies me qira një objekt ( pronë e Shtëpisë së Kulturës), “pa shpalljen e tenderit publik” (!?). Për të parë se si “drejtësia apo gjykata” malazeze vepron në mënyrë selektive duke ndjekur penalisht raste tepër të pa rëndësishme apo me qëllime të caktuara ,kurse në anën tjetër duke mbyllur sytë ndaj epidemisë së korrupcionit që ka kapluar aparatin shtetëror, po iu sjellim disa dëshmi interesante.
MANS,një organizatë joqeveritare e cila merret me hetimin e korrupcionit shtetëror, raporton se në vitin 2012 agjensitë qeveritare në Mal të Zi kanë nënshkruar 147 marrëveshje paraprake, pa deklaruar tenderin publik. Shpeshëherë zyrtarët qeveritar manipulojnë me tenderët publik me qëllim që të përfitojnë kompanitë që janë më afër apo që preferohen nga partia në pushtet .Tentimet për të hetuar ,persekutuar dhe dënuar zyrtarët e lartë shtetëror për korrupcion apo krime të ngjajshme, nuk sjellin rezulltate .
MANS ka hetuar 333 raste të korrupcionit prej vitit 2006-2012 dhe ka zbuluar se gjykatat japin denime jokonsistente në këtë aspekt. Dënimet zakonisht janë të ashpërta për punonjësit që kanë pozita të ulta apo të mesme, kurse për zyrtarët e lartë të Qeverisë marrin dënime më të buta për kryerjen e krimeve më serioze siç është abuzimi apo keqpërdorimi i pozitës. Shembull më mirë për këtë është rasti i ish zyrtarit të lartë të PDS-së ,Svetozar Maroviq i cili abuzoj me pozitën e tij udhëheqëse duke plaçkitur vite me radhë ,buxhetin e Komunës së Budvës me dhjetra miliona dollarë dhe për këte krim ai është dënuar vetëm me tre vite e dhjetë muaj heqje lirije (!?). MANS gjithashtu raporton se në vitin 2014 , 59 institucione shtetërore të nivelit qendror dhe lokal kanë kryer veprime antiligjore me rastin e transakcioneve të ndryshme pronësore, por asnjë nga drejtuesit e tyre nuk janë sjellur para gjygjit. Edhe Departamenti i Shtetit Amerikan , në raportet e tij për të drejtat e njeriut , vazhdimisht ka tërhequr vërejtjen lidhur me problemin e korrupcionit të zyrtarëve të lartë në Mal të Zi duke theksuar se edhe “përkundër faktit se ligjet ofrojnë dënime kundër zyrtarëve të korruptuar, megjithate qeveria nuk i implementon me efikasitet të duhur ” .
Korrupcioni, keqpërdorimi i pozitës dhe krimi i organizuar fillon nga majat më të larta të pushtetit, pra nga politikanët dhe udhëheqësit kryesor shtetëror në Mal të Zi. Të flitet për korrupcion , për krim të organizuar, për keqpërdorim të pozitës dhe veprime të tjera antiligjore në këtë shtet, nuk mundet pa u përmend emri i ish kryeministrit dhe shefit të partisë së PDS-së, Millo Gjukanoviq i cili për rreth tre dekada me radhë( herë si kryeministër e herë si president i Malit të Zi), shërbeu si politikani numër një i Malit të Zi. Mali i Zi konsiderohet një shtet i vogël dhe i varfër por që Millo Gjukanoviq me familjen e tij ka një fuqi të madhe ekonomike dhe konsiderohet si një ndër klanet politike sunduese më të pasur në botë, kurse revista britaneze ” Indepedent”, e klasifikon Millo Gjukanoviq-in si një ndër 20 politikanët më të pasur në botë. Në vitin 2015 Gjukanoviq u shpall ” Person i vitit për krim të organizuar dhe për korrupcion” nga OCCRP, ( Organized Crime and Corruption Reporting Procect ) një oganizatë e njohur e cila merret me hetimin e korrupcionit të udhëheqëve qeveritar .

Pas gjithë kësaj që u tha më lartë, burgosja e Dr. Dragës tingëllon si farsë e veprimit të ” shtetit ligjor”. Pra, kur Qeveria arreston dhe burgos punonjës apo drejtues të thjeshtë ,për shkak të ndonjë çështje procedurale, mundohen të tregojnë se “drejtësia” vepron dhe se në Mali i Zi kinëse luftohet korrupcioni! Gjithashtu,në këtë mënyrë njëherit tentohet që të tërheqet vëmendja nga krimet serioze që bëhen në nivel shtetëror, ku janë të përfshirë shumë funksionerë të klasës politike dhe që për një kohë të gjatë dëmtojnë shoqërinë duke u pasuruar në kurriz të qytetarëve, por që dora e drejtësisë nuk i arrin dot.
Nëse e njëjta akuzë apo kriterijum që është aplikuar ndaj z. Draga me rastin e dënimit të tij, të ishte aplikuar ndaj të gjithë të tjerëve që ushtrojnë funksione të shërbimeve publike në Mal të Zi, atëherë do të kishim dënime dhe burgime të përditshme në Mal të Zi !.

Pse u burgus Dr. Nail Draga ?

Dr. Nail Draga është një intelektual i njohur jo vetëm ndër shqiptarët në Mal të Zi por në mbarë hapësirën shqiptare në përgjithësi i cili mban gradën Doktor i shkencave gjeografike. Është autor i disa librave, ku kryesisht trajton çështjen e shqiptarëve në Mal të Zi .
Gjatë viteve “80-ta, si intelektual i ri, dalë nga Univerziteti i Prishtinës, për aktivitietin e tij,vëzhgohej dhe përndjekej vazhdimisht nga organet e atëherëshme të sigurimit malazezo-jugosllav, me ç’rast policia e atëhershme i konfiskoj librarinë e tij private e cila nuk iu është kthyer asnjëherë.
Me vendosjen e sistemit shumpartiak në Mal të Zi, ishte një ndër të parët që u aktivizua duke ndihmuar në përpilimin e Statusit Special të Shqiptarëve në Mal të Zi në vitin 1992, një dokument i atëhershëm me rëndësi për të drejtat e shqiptarëve në këte republikë. I ftuar nga LQSHA në vitin 2003 dëshmon në Kongresin Amerikan në Washington DC, lidhur me diskriminimin e shqiptarëve në Mal të Zi. Organizon dhe merr pjesë vazhdimisht në simpozijume, takime ,prezentime e mbledhje shkencore ku diskutohen çështjet me rëndësi jetike për shqiptarët në rajon. Në kuadër të ART-CLUB-it në Ulqin ( Shoqatës së Intelektualëve dhe Artistëve ) ka redaktuar dhe organizuar promovimin e dhjetra librave të autorëve të ndryshëm shqiptarë. Përmes shkrimeve, publikimeve, analizave të tija të shumta gjithënjë shpreh shqetësimin për pozitën e shqiptarëve në Mal të Zi dhe çdo herë ngrit zërin e tij për padrejtësitë që iu bëhën shqiptarëve në shumë sfera të jetës shoqërore dhe në këtë mënyrë është bërë një zë i fuqishëm i ndërgjegjësimit të çështjes shqiptare në Mal të Zi.
Dr. Nail Draga në të gjitha pozitat që ka mbajtur deri më sot ndër të cilat ishin edhe drejtor i SHF ” Bedri Ekezaga” në Katërkollë ( Anë të Malit) si dhe drejtor i QK në Ulqin, i ka kryer me dinjitet, me ndërgjegje , etikë të lartë të punës dhe me përgjegjësi të plotë dhe në asnjë rast nuk ka pasur përfitime materiale. Këtë e vërteton edhe standardi modest i jetës së tij prej intelektuali. Vlen të përmendet se derisa ishte drejtor i Qendrës për Kulturë në Ulqin ka inicuar e organizuar aktivitete të shumta kulturore si Mbrëmjet e shumta Poetike , Panairet vjetore të Librit etj. dhe ka dhënë një kontribut të veçantë për jetën kultorore dhe artistike të këtij qyteti.

Duke pasur parasysh një aktivitet të bujëshëm të një intelektuali të dalluar të çështjes kombëtare ,nuk ka se si të mos ngjallen dyshime lidhur me qëllimet dhe prapavijën e vertetë e burgosjes së Dr. Nail Dragës nga autoritetet malazeze! Dihet mirë se në një shtet ku gjykata dhe institucionet e drejtësisë janë të korruptuar dhe i shërbejnë klikës së ngusht të pushtetit, po i njëjti shtet është në gjendje që të kurdisë akte të caktuara gjygjësore ndaj të “padëshiruarëve” , ndaj atyre që ngrisin zërin vazhdimisht ndaj atij pushteti apo ndaj atyre që angazhohen për mbrojtjen e të drejtave të popullit të vet.

Dënimi dhe heqja e lirisë së intelektuali në çdo shoqëri është për t’u shqetësuar, posaçërisht dënimi i një intelektuali me përkatësi kombëtare shqiptare në Mal të Zi, ( pra, të Dr. Dragës), duke pasur parasysh të kaluarën e hidhur e regjimeve sllave ndaj intelegjencisë shqiptare, por njëherit dhe trajtimin dhe statusin e tanishëm të pabarabartë të shqiptarëve në përgjithësi në këtë shtet.

Xheladin Zeneli
13 Maj 2017

Gagareli i përparimit

May 13, 2017 by dgreca

Nga Ilir Levonja/

NE FOTO:KRYEMINISTRI NE NJE HAP ME ELVIS ROSHIN/

Gagareli më i madh i shqiptarëve është Edi Rama. Nga një province e Vlorës, bën humor me ndjekësit duke i konsideruar popull. Kur ata janë anëtarë, që, ca me hir e ca me pahir i janë mbledhur qark. Për të dëgjuar broçkullat e radhës. Sidomos sentencën prej floriri, fajin e ka Saliu. Pasi ai e di mire se, socialistët ngordhin pa të drejtat e tyre…, punë jo e jo njëherë se është kërkesë si ato që quheshin dikur shfaqe të huaja. Ngordhin e bar hanë veç Saliun të pështyhet. Ngordhin pa asgjë. Ama veç Saliun ta shajë. Të rri në pushtet kështu sa të dojë. Sa të dojë vende pune të hapi për lësistat. Le të bëjnë edhe ata çfarë të duan. Si tu dojë qejfi. Veç saliun. Se ata do bëjnë si do bëjnë deri tek lumturimi nën bredhat atje në periferi. Nga Vlora, gjenia e tij…Ku here me ca foto kaubojsash, ndokësh, që sot i ka kundër, me ca pamje nga lart për gjoja arritjen e tij, lungo maren. Apo Rion de Janeron e shqiptarëve. Pa u dertur aspak se Vlora e sodës, apo Vlora brenda lagjeve, eshte një geto po tamam si rrethinat e Rios së Brazilit të largët. Dhe pyetjes së një qytetari se nuk gjeta vend me ulur. Ai i përgjigjet se i sheh nga lart. Në fakt nga lart i poston ai. Ashtu si po bëjnë sot gjithë webet nën hyqymetin Rama, me protestat e opozitës. Gati të shpërthejnë sapo të dëgjojnë një ofshamë dikund, se, në Tiranë sot … prej opozitës u vranë kaq, u dogj kjo e ajo…u mor pushteti me dhunë etj. Dhe ta dini, nuk është e rastësishme vajtja në Selenicë e Vlore. Eshtë kujdesi i djallit për kokën e vet.

Kaq e shaj Berishën. Se pushteti vjen vet. Po Berisha ama eshtë kryekrimineli. Kryefjala magjike e dehjes.

Megjithëse në këto katër vite sukseset e tij. Dhe reformat e mëdha të tija janë disa nga faktet që do përmendim më poshtë. Dhe me që ai merret me ”shqiptarët” duke u treguar Ndokën e kaubojsin. I vetmi politikan normal shqiptar, që mund të kuotohet me portretin e një politikani perëndimor. Të paktën nga aktivitetet sociale e bamirëse etj. Po I sjellim po përmes fotove …, prirjet fantastike të kryedemagogut shqiptar nga 2013-ta e këtej.

Ilir Beqa Ilir Beqja… ish deputet i shkarkuar me vendim te Gjykatës Kushtetuese me qershor te 2011. Pas 6 muajve seanca gjyqësore… duke konsideruar të drejtë me kerkese të një grupi të deputetëve demokratë në vjeshtën e vitit 2010, Me akuzën për përfitimin në tendera nga fondet publike.

Megjithakëtë, shenjtëria e tij e bën minister të shëndetësisë në 2013-tën.

Shqiptarët vazhdojnë fajin e ka Saliu.

Elvis Rroshi , krytar bashkie Kavajë.

Komisioni Qëndror i Zgjedhjeve e shkarkoi kryebashkiakun Roshi më 29 dhjetor 2016. Ai akuzohet se ka fshehur të shkuarën e tij kriminale në formularin e vetëdeklarimit, siç e parashikon ligji i dekriminalizimit. Sipas hetimeve në atë kohë, të Prokurorisë. Elvis Rroshi rezulton i dënuar në Itali për veprën penale të përdhunimit në grup, trafik droge dhe pastrim parash. Shkarkohet me vendim të Gjykatës Kushtetuese në mars të vitit 2017… Vendimi gjykatës i hap rrugë organizimit të zgjedhjeve të reja vendore në Kavajë. Zgjedhje që nuk u bën.

Fajin e ka opozita. Do bënte namin…

Armando Prenga ose pyka në një bastion të partisë demokratike. Rrethinat e Laçit. Mburrja e Edi Ramës që e ktheu majtas. Madje duke i marrë bashkinë në kulmin e pushtetit, në vitin 2011. Armando Prenga edhe pse në xhep mbante diplomë juristi, u shqua në kuvend për grushta. Godet deputetët e opozitës holleve dhe në sallë. Edhe pse në të njëjtën kohë është anëtar i Komisionit për sigurinë kombëtare.

Nga karriera e tij politike, rezultoi … një komisioner socialist i vrarë…, dy fise sot në hasmëri, shërre në grup. Dhe përfundimisht dalja me pranga nga parlamenti.

Shkarkimi më pastaj. Socialistët vazhdojnë, fajin e ka Saliu.

Shukri Xhelili kryetar i Bashkisë Dibër shkarkohet nga Gjykata Kushtetuese në nëtor 2016. Pas video-skandali i bërë publik në televizion pak kohë më parë çoi në pranga. Ai u denoncua nga një vajzë e re (20 vjeçe… ai vet 56) për ngacmim seksual. Edhe ky krenaria e rilindjes. Benjamini i parelliut Sadri, atij qe artikulonte me xheste Hitlerin.

Më pas Dibra u bë gazi i botës, me votimet për kryetarin e ri…, mund të blije vota sa të doje me 10 mijë lekë të vjetra. Dibra e traditave. nxorri sërish përmes shitjes së votave një rilindas.

Deputeti i një partie kristiane, nga Puka. Nga aleancat e Ramës kundër Berishës. Arrestohet në prillin e 2015. Madje asaj kohe plasi përplasja e madhe Dosh, Meta etj. Ka shumë vendime gjykatash deri nga ato të huajat. Bashkë me të vëllain vrasin një komisar policie. Po I hetonte… akuzoheshin për gjithfarësoj, deri vrasje shqiptarësh në vendet e ulta… Belgjike e Hollandë. Megjithatë, fal sistemit të klabur të votes, urrejtjes ndaj Saliut zgjidhet deputet dhe Rama e bën aleat të pare. Sot në burg.. Fajin e ka Saliu.

Ka prapë emra të tjerë…

Të gjithë të denoncuar nga opozita.

Ndërkohë që Shqipëria po shkon në zgjedhje moniste. Dhe shënjtëria e tij. Që u flet njerëzve për përparim. Vazhdom me akuzën që fajin e ka Saliu. Kur Saliu ka vetëm një armë, statutet e Fb. Ndërkohë shqiptarët e lungomareve, janë në një masë skandaloze papunësie e prespektive. Pjesë e mbetjeve e shqiptarëve të ikur. Brenda një depresioni social. Ku krahu i punës i këtyre viteve po shkon plotësisht si mish për top. Ndërkohë gagareli i përparimit u flet të vobektëve, duke fërkuar hobin e tij gomerët, për një faj, fajin e ka Saliu.

PROVOKIME SERBE NE FSHATIN MARTINAJ TE PLAVE GUCISE

May 13, 2017 by dgreca

Nga Esad GJONBALAJ/

Martinaj 12 Maj 2017- Fshati Martinaj i Plave Guci është vendbanim që historikisht ka qen i banuar tërësisht me shqiptar autokton. Në vitet e 30-ta të shekullit të kaluar mbretëria okupuese Jugosllave kishte sjell ca kolon serb në vendbanime shqiptare në Plave Guci me qellim për të ndryshuar strukturën etnike në vendbanimet shqiptare të kësaj ane. Për të joshur kolonët që të qëndrojnë dhe për të kryer misionin e vet të okupatorit serbëve ardhacak u dhuronte tokat e shqiptarëve të përzën me dhunë ose të përndjekur nga okupuesi i ri në këtë krijesë artificiale të njohur si Jugosllavia mbretërore.

Nga fotoja që ilustron këtë shkrim shihen ca krijesa njerëzore te cilët jan futur në një kafaz (themelet e një kishe kinse inegzistente serbe) në qendër të fshatit Martinaj, dje me datën 12 Maj 2017. Toka ku këta zotëri pretendojnë, është pronë shekullore familjes Prelvukaj e trashëguar ndërshekuj brez pas brezi nga vëllazëria Prelvukaj. Në fakt gjat okupimit të mbretërisë Jugosllave në tokat e vëllazërisë Prelvukaj, pushteti okupues në fshatin etnikisht të pastër Martinaj kishin tentuar për të ndërtuar një objekte të kishës ortodokse serbe, objekt ky i cili nuk arriti te përfundohej kurrë.

Në vitin 2013 ultranacionalistet serb kishin bër po të njëjtin provokim sikurse dje ne Martinaj ku me ndihmën e policisë kishin hyr në fshat me ç’rast banoret e fshati Martinaj patën reaguar ashpër ku policia malaziase pat arrestuar 23 banor të fshatit.

Provokimi i radhës është edhe një presion shtesë ndaj banorëve shqiptar të mbetur aty, se shteti malazias mund të bënë çka të dojë, dhe se shqiptaret janë dhe po ndihen si qytetar të dorës se dyte, dhe në presion të vazhdueshëm në forma të llojllojshme në mënyrë që të dekurajohen për te qëndruar në trojet e tyre stërgjyshore.

Shqiptarët në vendlindje dhe në diasporë duhet të koordinohen që këtyre veprimeve provokuese të u vije fundi dhe se interesi kombëtar është mbi interesin individual dhe partiak, dhe se kur të cenohen vendbanimet shqiptare jemi të cenuar dhe të rrezikuar që të gjithë pa dallim.