Opinion nga Gëzim Llojdia/
Ligji i arsimit të lartë është ndoshta projektligji më i diskutuar ndër ligjet që janë dërguar në kuvend. Njëmijë arsye që nxirren, kanë vetëm një shkak. Ky projekt të mos vihej në zbatim. Duke qenë se ky ligj është shumë i rëndësishëm për arsimin shqiptarë ngase ai vë në një front shtetin dhe privatin, ngërçet në fund të fundit këtë kanë synuar. Meqenëse ligji ka shumë fletë,nene dhe të tjera duhet të kujtojmë disa gjëra që ky ligj vë në vend.
a-Çdo të bëhet me pedagogët të cilët me ligjin e vjetër duhet të shkojnë të gjithë ose në burg ose ta shikojnë vetën jashtë këtij sistemi. Pra bëhet fjalë për korrupsionin.
Të gjitha format për ta luftuar kanë dështuar të gjitha. Rasti i fundit në shtetërorin e Vlorës,por edhe në Tiranë,Durrës,Elbasan, Korçë,pra ku ka universitete shtetërore,pra :”ku ka zë s’është pa gjë”, tregoi se në çdo sezon provimesh një pedagogë dhe sekserët e tij do ta gjenin vetën të akuzuar ,të përfolur ose të arrestuar. Si do ti vejë filli kësaj pune nëse nuk luftohet me rrënjë sistemi. Të gjithë flasin dhe thonë ,shajnë dhe ofshajnë kundër këtij fenomeni. Të gjithë ngremë zërin në qiell ,ngase padrejtësitë te shtetërori janë aq të mëdha sa në botë nuk njohin kësi absurdesh.
Pra ky sistem i dështuar që ka pjellë korrupsionin në masë te universitetet shtetërore luftohet vetëm me ligjin e ri. Përse kundërshtohet nga forumi ky ligj dhe më saktë nga pedagogët e universitetit shtetëror? Kanë hallin e tyre apo të studentit ?
Me ligjin e ri ikin shumë pedagogë dhe bëhet mirë që ikin ngase ashtu edhe kanë ardhur në këtë sistem si në një front pune të re sepse ky lloj sistemi ka dështuar sepse barazohet me të aftin i paafti sepse barazohet profesori me asistentin,madje ky i fundit bënë edhe rolin e sekserit. Por po ju kujtojmë vetëm një çudi,një lëndë në universitet shtetërorë ka vetëm 1 kredit. Pra duke u punësuar një pedagogë futet edhe një lëndë qoftë edhe e panevojshme sepse parate janë të taksapaguesve shqiptarë të cilëve asnjëherë nuk i është thënë se përse janë shpenzuar.
b-Parat e taksapaguesve shqiptarë shkojnë vetëm për të fryrë organika,për ndërtime,për komoditete për të shtuar pedagogë,menaxherë e gjithfarë “ushtrie të panevojshme”pra një prapavijë që shpenzon miliona për paga,sigurime pa folur për korruptimet në fund me tenderë. Mjaftojnë të kujtojmë faktin, që KLSH ka ushtruar jo pak kontrolle duke zbuluar çudira në tenderë e abuzime me parat e taksapaguesve shqiptarë. Përse ne duhet të paguajmë kaq shtrenjtë këtë sistem të dështuar arsimor kur dihet se bota dhe eksperienca e universiteteve private tregon se si mund të menaxhohet fare mirë ky sistem me shpenzime më të ulta.
Parat e taksapaguesve shqiptarë kanë shkuar dëm për një ushtri “urithesh” që janë vendosur në prapavijë e cila ka përvetësuar dhe përvetëson milion në rrugë të ligjshme dhe të paligjshme. Përse ne si taksapagues duhet të paguajmë për një sistem të tillë gati të dështuar dhe për një ushtri të panevojshme?
Besoj se është kuptuar se zhurma e madhe bëhet nga pedagogët e shtetërorit, ndërsa në debat nuk thirren ata të privatit me pretendimin se ky ligj i shërben privatit. Ulërima e tyre, që parat e taksapaguesve shqiptarë nuk duhet të shkojnë te privati është një absurd i madh?Dhe nëse thuhet për një finish të barabartë si mund të vihen në kushte të barabarta si duhen vënë ,apo që sërish të favorizohet shtetërori ai që përlan parat e taksapaguesve ai që zhytur këtë sistem në korrupsion dhe gjithçka që ka ky sistem është pjellë e tij,duhet kuptuar që edhe privati ka një mori problemesh. Hileja është te shtetërori,lepuri fle te shtetërori dhe këta e kanë kuptuar ku rreh çekani prandaj thërrasin studentët duke u bërë presin te nota e provimet për të bërë greva e mitingje kundër projektligjit.
Idrizi:”Kotzias si Napoleon Zerva, grekët e kanë humbur busullën”
Nga Shpëtim Idrizi/
Jam thellësisht i zhgënjyer për deklaratat e papërgjegjshme të Ministrit të Jashtëm Grek, Nikos Kotzias në Tiranë në lidhje me çëshjten çame. Me sa duket z. Kotzias ka përzgjedhur të mësojë historinë e ekstremit të djathtë të Napoleon Zervës dhe jo ashtu sIç ka ndodhur në të vërtetë.
Qëndrimi i tij ndaj çështjes çame, duke kërkuar edhe një herë “fajtorët“ te viktimat është një qëndrim folklorik, tipik i provincializmit ballkanik dhe në kontrast të dukshëm nga qëndrimi fisnik e me vlera evropiane që mbajti një ditë më parë Presidenti i Parlamentit Evropian, Martin Shultz, i cili kërkoi falje për masakrat e nazizmit.
Natyrshëm lind pyetja: Po ju z. Kotzias do të kërkoni falje për 5100 të vrarë, të masakruar e të përçunduar nga një bashkëpunëtor i nazizmit si Napoleon Zerva? Po për pjesën tjetër të dëbuar në një spastrim të pastër etnik? Për 5900 shtëpi të djegura e të shkatërruara? Për dhjetra çamë ortodoksë të vrarë brutalisht për të dhënë shembullin të pjesa tjetër? Është turp për një përfaqësues të vendit të Aristotelit, të vijojë me një retorikë neonaziste në qendër të Tiranës.
Batalioni “Çamëria” dhe batalioni “Ali Demi” janë faktet historike që askush nuk mund t’i mohojë. Ata që luftuan paepur nazistët, të cilët sot z. Kotzias i mbron me fanatizëm, janë shembulli i gjallë i luftës së drejtë të shqiptarëve të Çamërisë.
Ligji i luftës mes dy vendeve, një fantazëm historike që u miratua nga kryetari i Partisë Nacional-Socialiste Greke, Metaksas, fatkeqësisht sot mbretëron si ligj dhe si mendësi në qeverinë e re greke, që me sa duket ka humbur çdo lidhje ne antifashizmin nga buron dhe ka kaluar në përqafimin e ideve të papranueshme për Evropën.
Çdo mendje e shëndoshë beson tek drejtësia evropiane dhe jo te falimentuesit e një vendi evropian, që sot kanë humbur busullën e orientimit të tyre historik e politik.
Migjeni, shqiptari ortodoks i Maqedonisë!
Nga Fahri Xharra /
Sa interesant me këtë historinë tonë . atë që e dinim nuk guxonim ta thonim, e për atë që nuk kishim asnjë pike njohori rrihnim ( e edhe sot rrahim ) gjoks duke e vërtetuar ma paditurinë tonë e në përfitimet e atyre që na donin ashtu si ishim dhe ashtu si jemi edhe sot . Me të vërtetë ,mjerimi mendor qenka një kafshatë që nuk kapërdihet e kur edhe rrah gjoks duke e mbrojtur atë mos dije , atëherë i vie era si e lakrave “ turshi” kah mesi i pranverës .
Kujt t`i shkonte mendja se kishte shqiptar ortodoks në Maqedoni ? Edhe ata që e dinin nuk guxonin se regjimet e ndryshme që moti kishin vendosur “veto” mbi çdo gjë që sillej rreth të vërtetës sonë . Heshtje historike me qëllim të harresës , me qëllim të shlyerjes përfundimisht nga hartat e kombit një masiv të madh kombëtar. E mësonim Migjenin , por në heshtje na ngacmonte se kush ishte ay nga kishte ardhur ? askush nuk fliste .
E lexonim trumcakun që vuenta nga melankolia, i cili fatkeqsisht kishte lindur nënjë vend të shkretë. ishte në një vend ku ishte një natyrë- e cila nuk mund të quhej natyrë. …Por e dini që trumcaku bëri vetvrasje ? sepse ishte në një vend ku ‘kafshatat e mjerimit ‘ nuk kapërdiheshin . Por nuk kapërdihen edhe sot.
Interesant ! jemi ë vend ku kemi kapërcime logjike, morale dhe dogmatike në botën tone reale. Asnjë herë nuk e sqaruam se nga ishte Migjeni , sepse nuk guxonim e as nuk donim.
“I gjyshi Nikolla Dibrani – quhej me këteë mbiemër gjenerik, se familja e kishte origjinën nga Dibra e Madhe, nga fshatrat ortodokse shqiptare te Rekës (po nga krahina ku ka lindur edhe poeti patrioti shqiptar Josif Jovan Bagëri) – qe shperngulur nga mezi i shekullit te 19-te. Kemi plot familje të shperngulura ne kete qytet te Veriut: Gjergaj, Siliqi, Banushi, Kadiqi, Dibra, e te tjera. Nikolla Dibrani qe murator nga mjeshtria dhe thonë se mori pjesë në ndërtimin e kishës ortodokse në Shkoder. Kur shkonte si murator nëpër katundet e ndryshme, ne Mal te Zi, Nikolla u njoh dhe u martua me një vajzë nga Kuçi, me Stake Milanin, e cila kishte edhe ajo si gjithe banoret e asaj krahine, shqipen per gjuhe amtare. Nikolla Dibrani, kur humbi jetën në Mal te Zi, aty nga moti 1876, la pas dy bij: Gjoken(Gjergjin) dhe Kriston, fare te vegjel.
Gjergjj Nikolla hyri shegert te Beroviqet, te cilët u kijdesë sikur ta kishin birin e tyre. Ata e ndihmuan jetimin të vejë edhe ne shkollën italiane. Më vonë, ndersa u mbante hesapet, i ndihmoi edhe në një pijetore, ngjitur me magazinën e tyre, në të cilën me kohë punoi per hesap te vet duke shitur mallra ushqimore. Gjergji(ose Gjoka) qe burrë i urtë, i ndërshem e me karakter. Për këto cilesira, për here e zgjidhnin epitrop ne kishen ortodokse dhe, sepse e çmonin dhe e nderonin, komuniteti i tij e dergoj te perfaqesonte në Kongresin Kishtar te Beratit me 1922. Me cilesitë e tij te mira ai fitoi një shoqe jete te pajisur me kulturë e me bukuri te rrallë, Sofi Anastas Kokoshin, me të cilën u martua me 17 Shtator 1900. Kjo grua pati lindur me 15 Tetor 1881 dhe vdiq me 16 Gusht 1916 duke lënë pas te shoqin me dy djem e katër vajza nën kujdesin shtepiak të së vjehrrës plakë. Milloshi qe atëhere pesë vjeç.
… Milloshi, i cili pati mbaruar shkollen unike ne Shkoder me 1923, kur i vdiqën babai dhe i vëllai, ndodhej ne Tivar tek e motra më e madhe, Lenka Jovani, e martuar atje me një mekanik nga Kavaja, Llazar Jovani. Milloshi po studionte ne klasen e dytë te gjimnazit kur i ungji, Jovan Kokoshi, e lajmeroj se i pati nxjerre burse per ne gjimnazin e Manastirit. U nis per atje në vjeshtë 1925. Pasi mori atje semimaturen me 1927, me rezultate te mira, për vjetin shkollor 1927-1928, kundër dëshires se tij e regjistruan ne Seminar. E mbaroj këte shkollë me 1932. Ne diplomen e leshuar prej drejtorisë me 18 Qershor 1932, cilesohet “bir i Gjergjit, tregtar”.”
Në vitet e 90-ta kam lexuar nëpër disa websites që Migjeni ishte serb, dhe vete u çudita pasi një fakt i tille kurre nuk na ishte permendur ne shkolla. – pyet një lexues A është e vertetë? A ka degjuar ndonjeri tjeter per ketë? Mua nuk me zë meraku se cfarë origjine etnike kishte Migjeni familjarisht, pasi për mua ai gjithmonë do te mbetet nga poetet shqiptare më të preferuar, por vetem sa per të shuar kuriozitetin.
Nqs. Migjeni me të vertetë ishte serb, atehërë kjo duhej te ishte permendur dhe në tekstet tona shkollore. Mua do me vinte keq nqs. politika shqiptare na i ka mbajtur fshehur ketë fakt nga biografia e tij, pasi arti i Migjenit qendron shume me lart se lojerat e felliqura politike ne Ballkan. ?
Migjeni ,shqiptari ortodoks i Maqedonisë !
Pra , lojëra të të fëlliqura mbi token tonë, në popullin tonë e për popullin tonë.
Fahri Xharra .15.07.15
Gjakovë
Iftari dhe Iftari show
Nga Ilir LEVONJA/
Në memorien e besimtarëve, Iftari i përket bamirësisë, ku i kamuri ndihmon të varfrin. Pra është një lloj vakti buke për të ngopur të pa ngopurit. Njerëzit në vështirësi ekonomike. Dhe këtë e bëjnë kryesisht ata që kanë më shumë. Ata që u ka ecur. Ose janë më të zotët në jetën e përditshme. Indicje që afrojnë edhe njeriun me njeriun. Madje Iftari i hapur bëhet edhe për udhëtarin. Atë udhëtar që e zë rruga jashtë. Vëllai mysliman i thotë bujrum.
Ka aq forcë si rit, brenda zemrës së njeriut besimtar. Sa kthehet në normë të padiskutueshme edhe midis armiqëve. Mjafton t’i hidhni një sy faljes së vakteve të Haxhi Muratit, në veprën me të njëjtin titull të Leon Tolstoit.
Në të njëjtën kohë besimtari i mirë e trajton si vaktin e së përditshmes në shtëpinë e tij. Si Iftarin ashtu dhe Syfyrin. Rite këto që dinë më mirë ata që agjerojnë. Por që gjithsesi referuar edhe librave të shenjtë, është gjest bamirësie. Ndaj hapen mensa publike. Ndaj ofrohet ushqim falas. I forti ndihmon të dobtin. Në fund të fundit janë njerëz. Uria tek njëri dhe pastëria tek tjetri duhen ndërthurur. Kësaj radhe në emër të shpirtit. Në emër të Allahut.
Mirëpo vitet e fundit është kthyer në një show mediatik. Publik dhe garash tavolinash. Që, në tryezat e bamirësisë sheh kostume dopiopetë, të nginjurish. Faqekuqe, me rremba. Sheh sy të dhjamosur që i falen jo varfërisë, por entuziazmit. Sheh? Çfarë sheh? Deri sqimatarët burrat e shqetit.
I dashur President, Kryeministër, kryetarë partish, biznesmenë të fuqishëm… shqiptarë besimtarë. Kjo ngrënia në publik është bërë një show vitet e fundit. Show i Iftarit. Ju ka hipur marria e qejfit se kush mund ta tregojë më bukur se ju, se si shtrohet ajo tavolinë.
Sidomos kur e shtrojnë në mes të shesheve. Biles vura re diku, në një qytet, grupi i tavolinës hanin, ndërsa gjindja ecte anash dhe shikonte. Shikoni ata që hanin. Nën çadra hijesh prej plazhi a kashtore kënetash. Hanin plot shkëlqim. Plot reflekse kostumesh e kollaresh. Pasi nuk dua të përmend edhe veshjet e klerikëve. Në mos i shikonin nga uria. I shikon nga habia. Ose nga e pa zakonshmja.
I dashur President, Kryeministër, Kryetar i Kuvendit, kryetarë partish, biznesmenë të fuqishëm shqitarë, njerëz që shtroni iftar.
Bëni mirë ta kuptoni drejt dhe ta shërbeni drejt iftarin. Nëse është darkë në emrin tuaj, tëndin… qëndroni në krye të tavolinës. Mbushjuni pjatat njerëzve. Shtrëngoni një dorë të rreshkur, dorë të urituri, dorë udhëtari, dorë të varfri, dorë besimtari. Ofroni Allahun, Zotin e vërtetë, Atë të cilit përjetësisht i falet njeriu.
Të dashur klerikë, besimtarë të mirë, mos e largoni Zotin nga njeriu.
Presidenti Obama mesazh urimi Nishanit për Festën e Bajramit
Me rastin e Festës së Bajramit, Presidenti i Republikës, Bujar Nishani ka marrë një mesazh urimi nga Presidenti i Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Barack Obama.
“Populli amerikan bashkohet me mua dhe Michelle teksa shprehim urimet tona më të mira për ju dhe popullin e vendit tuaj, ndërsa festoni Fiter Bajramin.
Gjatë muajit të Ramazanit, myslimanët anembanë botës – përfshirë bashkësinë tonë të fortë dhe energjike të myslimanëve amerikanë, – janë përpjekur të afrohen më pranë Perëndisë përmes ripërtëritjes shpirtërore dhe veprave të përkushtimit”, thuhet në mesazhin e urimit.
Obama shkruan më tej se “kjo ka qenë një mundësi për të kaluar kohë me personat e tyre të dashur, për të ndihmuar ata që janë më të pafat e për t’u përsiatur mbi urtësinë dhe paqen që vjen me besimin”.
“Kjo ka qenë gjithashtu një kohë, gjatë së cilës ritualet e agjërimit dhe të lutjes na kanë ndërmendur për vlerat që të gjithë ndajmë dhe për njerëzoren e përbashkët. Paçi gëzim, begati dhe mirëqenie përgjatë vitit në vazhdim! Gëzuar Bajramin!” – shkruhet në mesazhin e Presidentit amerikan Obama drejtuar Presidentit të Republikës
- « Previous Page
- 1
- …
- 643
- 644
- 645
- 646
- 647
- …
- 859
- Next Page »