Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

PSE DUHET VOTUAR SHYHRETE GOSALCI ?

by

Nga Asllan DIBRANI&Vera DUSHI/ Para se t’i përgjigjemi kësaj pyetje, telegrafisht do të flasim dhe pasqyrojmë veprimtarinë patriotike nga “AMAZONA E GOLLAKUT”, siç e quajnë bashkëveprimtarët e saj, si më poshtë vijon ne bagazhin e saj shumë te pasur te veçuar me një dinamizëm te veprimtarisë intelektuale , kulturore dhe patriotike ndaj atdheut: Zonja Shyhrete Gosalci kandidate për deputete në NISMA për ndryshimin e menaxhimit politik në Kosovë!
1. Ka lind më 5 Maj (në ditën e dëshmorëve) të vitit 1972 në Marevc të Gollakut. Shkalën fillore (tetëvjeçaren) e ka kryer në “Hasan Prishtina” të Prishtinës,atë të mesmen (për mjekësi) në shkollën “Ali Sokoli” në Prishtinë.
2. Që në rini (1988), kur ishte vetëm 16 vjeçe, u aktivizua me” Lëvizjen Atdhetare “(klandestine) të Kosovës, fillimisht në LPRK (Lëvizja Popullore për Republikën e Kosovës), dhe pastaj (1993) ne LKÇK (Lëvizja Kombëtare për Çlirimin e Kosovës).
3. Gjatë luftës së Kosovës (1998-1999) ka qenë pjesëtare aktive e luftës, fillimisht anëtare e Shtabit të Gueriles BIA (Bahri-Ilir-Agron) në Prishtinë, dhe pastaj edhe e Brigadës se Gollakut, të udhëhequr nga Legjenda e Gjallë, Komandant Adem Shehu nga Tirana, për çka edhe është dekoruar me gradën Kolonele e UÇK-së.
4. Pas luftës, deri në vitin 2003, kur edhe i filloi studimet në Fakultetin Juridik të Prishtinës, ka ushtruar disa funksione në Trupat Mbrojtëse të Kosovës (TMK).Në vazhdën e një serë aktivitetesh, ajo vazhdoj studimet me çka e mbaroj fakultetin me nota të shkëlqyeshme. U kualifikua si juriste me të cilën u dalluar si figurë intelektuale karshi aktiviteteve sidomos në përpjekje ta intensifikoj dhe ta radhisë ushtrinë tonë në rangun e ushtrive në rajon , ushtri të rregullt profesionale dhe të kualifikuar për ta mbrojtur sovranitetin dhe integritetin e Kosovës .

5. Intelektin e vet ajo e përhapi edhe në fushën e mediave me të cilën ishte edhe Zv. Kryeredaktore e revistës “KUVENDI”, revistë mujore e Këshillit Organizativ të “Kuvendit Mbarëkombëtar Shqiptar”, me kryetar Gjeneral Kudusi Lama.

6. E pa kënaqur me karrierën e vet zonja Shyhrete Gosalci në tetor të vitit 2012, në Fakultetin Juridik të Universitetit “Hasan Prishtina” në Prishtinë, ndoqi edhe mësimet pasuniversitare. E mbrojti temën e magjistraturës me titull: “FILOZOFIA E ÇESHTJES KOMBETARE SHQIPTARE”, ka marrë edhe gradën shkencore, Mr.sc. e shkencave juridike.

7. Vitet e fundit ka ushtruar detyrën e Sekretarit të Përgjithshëm në Ministrinë e Diasporës për Republikës së Kosovës.
8. Është autore e shumë shkrimeve publicistike me karakter politik, po edhe patriotike, të botuara në gazetën “Epoka e Re” në Prishtinë dhe të revista “Kuvendi” në Tiranë.
9. Duke e pare çështjen dramatike të agjendës politike dhe katandisje se vendit në varfëri , skamje , mjerim , ne korrupsion ,parregullsi u aktivizuar u aktivizuar edhe ne fushën politike si konkurrente (në zgjedhjet e 8 qershorit) përmes “Nisma për Kosovën”, me numër rendor 45. Kandidon për deputete e Kuvendit të Republikës së Kosovës .
Maj 2014

Ne tregojme me krenari qe i kemi “Duarte e Pastra”

by

Nga Teuta Berisha/ Kandidate per deputete nr.72/AAK/
Ne Kosove çdo celule e jetes eshte perfshire ne klimen zgjedhore. Te gjitha grupet jane ndare me partite perkatese dhe sulmojne njera tjetren me çdo mundesi. Si shembull mund te marrim sulmet me te fundit kunder liderit te partise Aleanca per Ardhmerine e Kosoves (AAK) Ramush Haradinajt. Eshte per te ardhur keq fakti qe vetem per pushtet perdoren te gjitha mjetet dhe harrojne qe ishin luftetaret e UÇK qe ia dhane pavaresine Kosoves. Jane keta heronj qe moren perballe rrezikun e vdekjes dhe ne kushte jo te pabarabarta u ngriten per lirine e Kosoves. Por pikerisht tani para zgjedhjeve publikohen dokumente kunder shume figurave ne Kosove.
Por nese duhen dokumente edhe une po jap dokumente. Ramush Haradinaj u perball me gjykaten e Hages dhe ne perfundim te proçesit doli i pafajshem. Ky eshte nje tregues shume i rendesishem qe tregon pafajesine sepse e dime shume mire qe Gjykata e Hages ndryshe nga gjykatat ne Kosove nen qeverisjen e partive ne pushtet nuk korruptohet. E pame shume qarte nje gjyqtar te Gjykates kushtetuese i cili beri fushate pro partise PDK. Gjykata e Hages vertetoi qe Haradinaj i ka duarte e pastera.
Fatkeqesisht sot Kosova per shume vjet nen kete qeverisje ka shume probleme por grupet e caktuara mundohen tu hedhin hi syve te votuese duke premtuar miliona te rinj. Zona ku une jam asambleiste dhe jam kandidate per ne Kuvendin e Kosoves Komuna e Kastriotit (Obiliq) eshte nje nder religjionet me te pasura ne Kosove por per shkak te qeverisjes e cila nuk ka dhene fönde te mjaftueshme per Komunen dhe vazhdon te jete nje nder zonat me te ndotura ne Kosove. E kam ngritu zerin dhjetra here qe te merren masa per gjendjen e mjeruar por duke qene qe jam vetem nje asambleiste dhe zeri im nuk u perfill nga qeveria. Por nje nder arsyet se pse komuna e Obiliqit eshte me shume probleme eshte nuk ka pasur asnjehere deputet ne Kuvendin e Kosoves. Edhe keto zgjedhje fatkeqesisht nuk u be reforma zgjedhore prandaj perseri deputete me emer dhe me pozite bejne fushate ne çdo cep te vendit. Por kete here Obiliqi duhet te votoje nje perfaqesues nga vendi i tij dhe duhet te votoje Drejtimin e Ri per Kosoven. Prandaj dhe une vendosa qe te kandidoj per Deputete edhe ne keto zgjedhje sepse duke qene vetem asambleiste eshte e pamundur qe ti ndihmoj banoret e Obiliq’it.
Ketu qellimi nuk eshte vetem per propogande politike por qeveria qe qeverisi per 2 mandate deshtoi. Atehere nese dikush nuk eshte i zoti ne punen qe ben e nuk zvendesohet fundoset bashke me punen e tij. Prandaj qe te mos fundosemi me qeverine qe deshtoi erdhi koha qe Kosova te votoje nje Drejtim te Ri me Ramush Haradinaj. Gjithashtu duhet theksuar fakti qe Haradinaj nuk ka qeverisur asnjehere me vite ne Kosove dhe askush nuk ka se si mund ta kritikoje ne qeverisje. Keshtu qe Kosova ka nevoje per nje lider qe i ka duarte e pastra si Ramush Haradinaj.

PAPA I PAQES

by

Nga Rafael Floqi/
Në Jeruzalem të dielën , Papa Francesku u takua me Patriarkun Ekumenik Bartolomeu , kreun e Kishës Ortodokse . Të dy burrat , që përfaqësojnë tradita të krishtera me marrëdhënie ftohta qysh prej 1.000 vjetësh , u lutën së bashku në publik për unitetin mes të krishterëve . Takimi ishte pjesë e e vizitës tri-ditore të udhëtimit të Papës në Lindjen e Mesme .
Lutja e përbashkët e së dielës u zhvillua në Kishën e Varrit të Shenjtë, për të nderuar në traditën e krishterë , si duke u sendërtuar në vendin e kryqëzimit , varrimit dhe ringjalljes së Jezusit . Ndërsa, duke u lutur së bashku, për unitet të mëtejshëm midis degëve Lindore dhe Perëndimore të krishtërimit , të dy krerët fetarë u gjunjëzuan krah për krah në Gurin eVajosjes , ku thuhet se ka qenë shtrirë trupi i Jezusit para varrimit.
Më parë , Papa Francesku dhe Patriku Bartolomeu I , udhëheqësi shpirtëror i të krishterëve ortodoksë të botës , nënshkruan një premtim historik për të ndjekur një dialog të përbashkët që riafirmon vlerat e përbashkëta të kishave katolike dhe ortodokse .
” Takimi ynë vëllazëror i sotëm është një hap i ri dhe i nevojshëm në udhëtimin drejt unitetit e bashkimit në diversitetin legjitim , ” lexohet në deklaratë . Premtim u nënshkrua në praninë e përfaqësuesve të 13 kishave katolike dhe ortodokse në Jeruzalem .
Takimi, që ishte si arsyeja kryesore për udhëtim tre-ditor të Papës në Lindjen e Mesme , përkujtonte afrimin historik midis dy degëve të kishës së krishterë 50 vjet më parë , kur Papa Pali VI u takua dhe përqafoi Patriarkun Athinagora . Ky takim shënoi lehtësimin e parë të tensioneve në mes Kishave qysh nga Skizma e Madhe në shekullin e 11-të , që ndau Romën nga, selia e Ortodhoksisë , Konstandinopoja ( Stambolli i sotëm) .
Më parë të dielën ,Papa bëri një ndalesë të paplanifikuar para një pengesëebetoni që Izraeli po ndërton në të gjithë Bregun Perëndimor , duke mbajtur një lutje në heshtjer . Ky mur, është burim kryesor i grindjes mes Izraelit dhe palestinezëve .Izraeli thotë se ai është i nevojshëm për qëllime të sigurie , ndërsa palestinezët e shohin atë si një përpjekje për t’ua rrëmbyer vendin e tyre.
Për shumë njerëz një takim midis udhëheqësve të krishterë të veshur me kapele të ndryshme, nuk mund të duket si një takim i një rëndësie të lartë politike. Por, në fakt , kjo ishte arsyeja e vërtetë e udhëtimit tre-ditor te Papës Francesku në Tokën e Shenjtë . Pesëdhjetë vjet më parë , në janar 1964 , një papë dhe një patriark u takuan për herë të parë qysh prej shekullit të 15-të. Kjo ngjarje shënoi një afrim në rritje në mes të katolikëve dhe të krishterëve ortodoksë .
Vëzhguesit, duke pasur parasysh ngrohtësinë e takimit mund aë pyesin veten , nëse të dyja kishat mos janë pranë dhënies fund skizmës së madhe , një ndarje që filloi zyrtarisht në vitin 1054, kur Kardinali Humbert , përfaqësuesi e papës , marshoi në Katedralen e Shën Sofisë në Konstandinopojë dhe vendosi një bulë shkishërim të Papës mbi mbi altar. Bisedimet që kanë pasur për qëllim një bashkim eventual janë mbajtur që nga fundi i viteve 70-të,tëi nxitur nga ideja se ndarja në mes të krishterëve është një, skandal . Këto ditë katolikët nuk ndeshen me kishën ortodokse . Nga ana e tyre dallimet teologjike duken të vogla . Megjithatë, ekspertët thonë se uniteti është një rrugë e gjatë – dhe se ai , ndoshta ,nuk do të ndodhë këtë shekull .
“Dy pikat fërkimive teologjike mbeten të njëjta tani, si ato të vitit 1054. Njërasyresh është vetë papa . Të krishterët ortodoksë do të ishin të lumtuar me një figurë fetare , të ngjashme me rolin e Mbretëreshës së Anglisë, për kishën anglikane , por janë të alarmuar me idenë, se ai mund të ndërhyjë në punët e tyre ose të shefit e të patrikëve të tyre. Pasi në mësimiet katolike, thonë se Papa ka ” pushtet të plotë , suprem dhe universal ” .” shkruante gazeta “The Guardian”, megjithëse është e qartë që ai ka mundësi të kufizuara për ushtrimi juridiksion në Lindje .
Problemi tjetër ështëFilioque . Kjo i referohet fjalëve ” dhe Biri ” shtojcë e bërë në mënyrë të njëanshme nga ana e kishës perëndimore në shek e 11-të në formulën e shenjët të besimit, për ë cilën qe rënë dakord qysh prej Concilit te Nikesë (përmbledhje e besimit të krishterë për të cilën qe rënë dakord qysh në shekullin e katërt dhe qe një nga faktorët kryesore që çuan në skizmën e madhe në mes të Lindjes dhe Perëndimit e përbën përfshirja në nenin e formules për Frymën e Shenjtë se Fryma “vijon nga ati dhe Biri.”
Historikisht i kishte ndezur marrëdhëniet Lindje-Perëndim aq shumë sa nëvitin 867 pas Krishtit, Patriku Foti i Konstandinopojës e quajti Papën e zgjedhur aso kohe një ” heretik që e shkatërron vreshtin e Zotit ” . Ky ndryshim në vetvete është një diçka teologjike mjaft delikate . Ai e mërziti kishën ortodokse asokohe , sepse ajo besonte, se çdo ndryshim i tillëi një pjese thelbësore doktrinare të besimit, duhej të miratohej më parë me konsensus nga një këshill i përbashkët .
Shumica e teologëve tani mendojnë Çështja Filioque është diçka e vogël -, se ajo është një variant i pranueshëm mes Lindjes dhe Perëndimit . Megjithatë qasjet për ta relaksuar, kjo nuk do të kapërdihet nga shumë të krishterë ortodoksë , për të cilët ndryshimi është ende një herezi serioze . Dhe nuk është gjë e vogël pasi, një numër i madh krishterësh fanatikë ortodoksë ende ndjejnë fuqishëm se katolikët janë heretikë . Kjo ide, është ndoshta më e zakonshme në Greqi . Vizita në Greqi në vitin 2001 e Papës Gjon Pali II shkaktoi protesta të furishme , kur një grup priftërinjsh e përshkruan atë, si një ” përbindësh grotesk me dy brirë ” .
Skizma nuk është shkaktuar nga dallimet komplekse teologjike , por nga fakti se Evropa Lindore dhe Perëndimore janë bigëzuar dhe larguar njëra nga tjetra . Këto qëndrime u theksuan më shumë pas grabitjes së Konstandinopojës , qendrës së perandorisë ortodokse , nga kryqtarët në 1204.
Ndërsa katolikët sot nuk janë përgjithësisht armiqësorë ndaj të krishterëve ortodoksë , ata janë fajtorë , të paktën , përse janë keq informuar . “Një klerik ortodoks në Angli thotë, shkruan “The Guardian”, se disa katolikë janë të mbërthyer ngushtë nga ideja se ç’është një prift dhe e shohin priftin ortodoks si një ” variant mutant, qesharak të një prifti katolik ” .

Megjithatë në negociatat e tanishme ,lojtar kryesor është kisha Ortodhokse e Rusisë , e cila ka rreth 150 milionë besimtarë , më shumë se gjysmën e të krishterëve ortodoksë të botës . Rusët , ndryshe nga grekët , kanë pasur historikisht më shumë admirim për Perëndimin . Megjithatë, në ditët e sotme kjo vihet në dyshim. Në fillim, ata ishin të ofenduar nga aktivitetet misionare agresive të disa grupeve katolike në Rusi në vitet 1990, por në vitet e fundit qëndrimi i tyre është formësuar më shumë nga tërheqjet më të gjera të rusëve ndaj Perëndimit . Metropolitani Hilarion, episkopi i ngarkuar me punët e jashtme të Kishës Ortodokse ruse , madje ka thënë se” bashkimi nuk do të ishte i arritshëm brenda këtij mijëvjeçari “.
Zhvillimet në Ukrainë kanë theksuar më shumë dasitë , duke vënë përballë kishës pro – perëndimore katolike të Ukrainës, kishën ortodokse pro – ruse . Mitropoliti Hilarion thotë se konflikti ” na çon përsëri në situatën kur katolikët dhe ortodoksët nuk e konsiderojnë veten si aleatë , por si armiq ” . Ukraina gjithashtu shërben për t’u kujtuar jo të krishterëve, pse bisedimet mes katolikëve dhe të krishterëve ortodoksë janë të rëndësishme . Edhe në qoftë se uniteti është një rrugë e gjatë. Prandaj papa dhe patriarku duhet tëpërqafojnë fort njeri- tjetrin”, pohonte shtypi perëndimor.
“Ky Papë vlerësohet mbi të gjitha nga imazhet , simbolet dhe gjestet – nuk ka asnjë substancë në fjalimet e tij , “ankohet një gazetar që mbulonte pelegrinazhin e Papa Franceskut në Tokën e Shenjtë , Por kjo është pikërisht ajo që e bën . ” Papën nga fundi i botës ” mjaft elokuent dhe vizitën e tij të paharrueshme, moderne sepse ai i beson imazhit më shumë se gjuhës. Kur Papa Francesku u ndal pranë ” barrierës famëkeqe të sigurisë në rrugën e tij nga sheshi i Grazhd itnë Bethlehem , drejt Jeruzalemit , duke, u lutur në heshtje në mur dhe pastaj preku me butësi konkrete – sikur po prekte ballin e atyre që e kanë pësuar dhe vazhdojnë të vuajnë në këtë rajon me konflikte, – ai gjithashtu preku edhe zemrat e gjithë atyre çka dëshmon se me gjestin e tij ai arrity aty ku s’ka retorikë që mund ta bëjë .
Disa orë më vonë , ai e ftoi presidentin izraelit Simon Peres dhe presidentin palestinez Mahmud Abas për t’u lutur me të në Vatikan . Shumë izraelitë i janë përgjigjur këtij sugjerimi me skepticizëm . Peres është pranë fundit të presidencës së tij dhe nuk ka sidoqoftë një mandat për të negociuar. Ai përsëri bërëi histori për ditën e dytë , kur vendosi një kurorë të hënën mbi varrin e themeluesit të sionizmit , duke u bërë papa i parë që e bërë këtë , në një gjest i mbështetje për Izraelin pas disa sinjalesh simbolike, Një ditë më parë ai i ngriti lart aspiratat shpirtërore të palestinezëve për sovranitet . Ky gjest ndoshta ndoshat do ti vijë për anë , dy peshkopëve ortodoksë grekë, që kohët e fundit shkruan një letër prej 89 – faqesh ku e denonconin Papën Franceskun , duke thënë se përzgjedhja e tij, ishte rezultat i një komploti çifut.
Të dielën , vetë zoti Netanyahu e përshkroi Papën me një person me” lidhje të veçanta me kombin hebre ” dhe e quajti vizitën ” një kapitull shumë i rëndësishëm në marrëdhëniet në mes hebrenjve dhe të krishterëve ” që daton dy mileniume më parë. Ndersa Papa të hënën u ndal në disa vende simbolike. Ai hoqi këpucët e tij për të hyrë në Kupolën e Shkëmbit , pjesë të asaj që myslimanët e quajnë Vendi i shenjtë më fisnik dhe hebrenjtë e quajnë Mali i Tempullit . Ai qëndroi për disa minuta me pëllëmbën e tij të djathtë mbi gurët e lashtë të Murit Perëndimor para se të vendoste një shënim të shkruar me dorë në spanjisht -të lutjes ” Ati ynë ,” mes gurëve .
Në Memorialin e holokaustit Yad Vashem , ai puthi duart e gjashtë të mbijetuarve të Holokaustit –të ruajtur si një fëmijë nga një familje katolike – si dhe dëgjoi tregimet e tyre të veçanta , dhe , duke i bërë jehonë një Mantra hebreje, kur tha , ” Kurrë , Zot , kurrë përsëri ! “.
Ky ëshë Papa Francesku , papa që shkruan në Tëitter dhe flet me një simbolikë që prek zemrat , që s’ka marifet , PR ta mësojë. Pasi ai ka ardhur për të qenë “papa i paqes” mes njërëzve.

LDK NË ZVICËR – KA PLOT ENERGJI POZITIVE TË RINGJALLET… POR SA MË LARG FAQEZINJVE DESTRUKTIVË

by

Nga ELIDA BUÇPAPAJ/
Në prag të zgjedhjeve të 8 qershorit, Skënderi dhe unë, ndërmorëm një akt simbolik, duke aderuar në LDK në Zvicër. Ashtu si ne, vepruan edhe figura të njohura. Jo se frynte era e pushtetit, por sepse frynte era e rrezikut, e Kosova rrezikohet nga mafia.
Kemi të paktën çerek shekulli, që si intelektualë e gazetarë e kemi ndjekur fatin e kësaj lëvizje politike kombëtare, e cila lindi e inicuar nga ajka e inteligjencies shqiptare në Kosovë dhe u udhëhoq nga lideri europianist Ibrahim Rugova.
E kemi përcjellë LDK-në, në çdo kohë, në ditë të mira e të liga, në ditë të trishta e të lumtura, në ditë ngrice e akullnajash. E kemi mbështetur LDK-në kur na këcënonin me jetë, edhe kur është treguar me ne e ashpër. Asnjëherë si homo politicus apo si homo sentimentalis, por si homo per la patrias. Nga pozita thellësisht të civilizuara dhe europiane. Nga pozita ku integriteti ynë është i pastër dhe i pacënuar. Si profesionistë, si krijues dhe si shqiptarë.
Kemi qenë vazhdimisht kritikë. Qëndrimi ynë kritik është bërë shumë i mprehtë kur Fatmir Sejdiu, për hire klanore, degjeneroi demokracinë brenda partisë dhe e shpartalloi trashëgiminë e Rugovës. Dhe, për këtë, në zgjedhjet e 2007, LDK humbi dy të tretat e elektoratit. Jo për fajin tonë. Por Sejdiut kjo nuk i prishi punë. Ai fitoi postin e presidentit dhe gjënë e parë që bëri sa erdhi në pushtet me Hashim Thaçin, ndikoi tek pronari i gazetës Bota Sot që pas dhjetë vitesh sakrificash dhe mundi, që nisën në 2008, në prag të masakrës të familjes të Adem Jasharit deri 2008, në prag të pavarësisë të Kosovës, të largonte nga gazeta kryeredaktorin dhe një nga editorialistet kryesore, që ishim Skënderi dhe unë. Merrni dhe botojini editorialet tona të përditshme gjatë këtyre dhjetë viteve, për të parë se sa libra bëhen, si dëshmi e historisë dhe punës tonë të ndershme. Gjatë këtyre dhjetë viteve prej 1998-2008, Bota Sot, u kthye në një institucion të fjalës të lirë. Nuk shkonte gjithçka perfekt, sepse po kalohej në ndryshime epokash, dhe ndikimi i një krahu të politikës në Prishtinë ishte destruktiv, por pikërisht në këtë periudhë, kjo gazetë arriti një shitje të paparë, që përbën rekord në historinë 100 e sa vjeçare të shtypit shqiptar, ku vetëm më Perëndim shitja ka arritur nga 120 mijë deri 200 mijë kopje tirazhi në ditë, në Kosovë 50 mijë kopje, në Maqedoni 20 mijë kopje e kështu me radhë. Për herë të parë gazetarët paguheshin për punën që bënin dhe gazeta mbijetonte me punën e vet. Në atë kohë gazeta kishte disa redaksi në Europë, SHBA, Shkup, Tiranë, ndërsa në redaksinë e Prishtinës ishin të punësuar të paktën 200 vetë. Rrënimi i gazetës nisi me largimin tonë. Gazetaria hulumtuese mund t’i vejë shumë mirë pikat mbi “i”.
E mbështetëm Isa Mustafën në prag të zgjedhjeve të 2010, me shpresë se ardhja e tij, do ta shpëtonte këtë parti nga kapja prej klanit më të egër që formohet prej emrave, të cilat elektorati i LDK-së në Kosovë nuk i do dhe i sheh si shkaktarë të humbjeve.
E kritikuam Isa Mustafën kur hyri në zgjedhjet e 2010 pa asnjë aleancë dhe duke ia lënë varur në qafë partisë figura që me gjithçka e kthyen LDK-në në mjet për arrivizëm dhe pushtet personal.
Qëndrimet tona kanë paralajmëruar pikë për pikë atë që ngjau në LDK, e cila ka patur çmim jo vetëm për partinë, por edhe për Kosovën. Paralajmërimet tona bënë që plehnajat, ata që LDK-së ia larguan elektoratin e Kosovës, të na shpallin «armiq».
Por ne vazhduam rrugën tonë. Dhe sot i kthyem sytë nga LDK në Zvicër, për hir të shpresës dhe të ardhmes së Kosovës. Si kemi vepruar gjithë jetën tonë. E bëmë këtë, sepse LDK-ja në Zvicër vetëm i ka dhënë Kosovës pa i kërkuar çmim për këtë, pa i kërkuar tendera dhe karrige deputetësh apo ministrash, i ka dhënë Kosovës që kur Kosova dukej krejt si e pashpresë, sipas asaj thënies së njohur të John F.Kennedyt: «Mos pyet se çfarë ka bërë vendi yt për ty, por pyet se çfarë ke bërë për vendin tënd.» Sigurisht diaspora ka të drejtë përfaqësimi në institucionet e dala nga vota e lirë, por kjo është një temë tjetër.
Iu kthyem LDK-së në Zvicër me një gjest simbolik, sepse ne jemi gazetarë e krijues, me statusin tonë të pavarur, për të dhënë ndikimin tonë sa mundim për ringjalljen e saj në Zvicër, duke e parë si një domosdoshmëri riorganizuese, unifikuese, sepse LDK-ja në Zvicër ka qenë gjithmonë shembull i tolerancës dhe frymës unifikuese. Iu kthyem LDK-së në Zvicër në kohë alarmi. Sepse ka patur burime njerëzore të mrekullushme dhe ka burime të tilla, sepse ka kontribute të jashtëzakonshme dhe ka energji të jashtëzakonshme për progres. Ndërkohë i bëjmë thirrje që t’i kthehet kohës së saj më të mirë, të gjithë bashkë, por larg sharlatanëve që vetëm e çidentifikojnë dhe e depersonalizojnë lëvizjen më të madhe në historinë moderne të shqiptarëve, e cila në rradhët e saj në kohët më dramatike i përfshiu 95% të shqiptarëve, përfshi këtu edhe krahun e luftës, sepse drejtohej nga elita e inteligjencies.
Prandaj LDK-ja është LDK, sepse është lëvizje që në gjenezë e intelektualëve, pasi shtetin e formësojnë intelektualët, të cilët e kanë fituar lirinë e mendimit të parët, dhe i kanë thyer vargojtë e robërisë të parët.
Duke i hedhur një vështrim retrospektiv rrugës që kemi lënë pas, rrugëtimit tonë gati çerek shekullor prej hapjes pas rrëzimit të Murit të Berlinit e diktaturës, në këtë rrugëtim, ne iu kemi ndejtur larg formacionioneve partiake, të cilat rezultojnë sot se e kanë shkatërruar LDK-në, sepse aty janë bërë vetëm pazare. Marrëdhëniet tona bashkëpunuese dhe komunikuese janë mjaftuar me Ibrahim Rugovën.
Ndërkohë, ca zagarë gjoja militantë, sepse s’kanë tjetër asnjë atribut, veç injorancës, qarkullojnë thashethemnaja se ne paskëshim patur lidhje me Bujar Bukoshin. Këta zagarë analfabetë nuk kanë asnjë provë dhe lehin, sepse dikush në LDK, pikërisht ata që e shkatërruan LDK-në dhe e çuan në dizastër, i kanë urryer Buçpapajt. Pikërisht klani më famëkeq i LDK-së. Prej të cilit është imperative që LDK të largohet. Dhe kemi besim se do ta bëjë këtë në zgjedhjet e 8 qershorit.
Sa për sqarim publik, me Bujar Bukoshin jemi takuar vetëm një herë a dy herë, kur Skënderi ishte drejtor i RTSH, në lidhje me projektin e televizionit satelitor, të cilin e projektoi Ibrahim Rugova, ndërsa qeveria e Kosovë në mërgim e mbështeti financiarisht. Unë e kam intervistuar Bujar Buloshin kur ishte kryeministër në egzil, si korrepondente e Zërit të Amerikës, ashtu si kam bërë me të gjithë përfaqësuesit e institucioneve të Kosovës, sidomos me Ibrahim Rugovën, me të cilin kam të paktën tri intervista të botuara në shtypin e Tiranës dhe SHBA, ndërsa Skënderi i ka marrë intervistën e parë që Rugova ka dhënë në Shqipëri.
Kur e mora në intervistë Bukoshin, nuk kisha diktofon dhe intervistën e bëra me shkrim. Në këtë gjendje ishin edhe gazetarët e RTSH në fillimet e demokracisë, ishte viti 1992. Prandaj qeveria e Kosovës u dhuroi disa mjete pune gazetarëve. Midis tyre edhe mua një diktofon të vogël gazetarësh. Kaq është e gjitha. Dhe nëse dikush do të guxojë të hedhë ndonjë fishekzjarre tjetër artizanal,primitiv, ta dijë se me atë fishekzjarre do të djegë veten, sepse shpifjet qarkullojnë në periudha inkuzicioni, mesjete, tribalizmi, në diktaturë, por jo në një shoqëri të mileniumit të tretë. Dhe aq më pak në Zvicër.
Por fakti i vetëm që e kemi mbështetur Rugovën, kur këtij nuk i jepeshin mjete për të lëvizur në Europë dhe SHBA, kur Rugovën e kapnin si peng lufte dhe kur ne e merrnim në mbrojtje ndërsa të gjithë e sulmomin, është dëshmia më eksplicite për integritetin tonë intelektual dhe profesional. Aq më tepër kur Rugova dhe Bukoshi ndaheshin me një vijë demarkacioni midis. Njëri kishte ideale dhe mbështetjen popullore, ndërsa tjetri kishte mjete financimi.
Për 25 vjet mbështetje, nga LDK nuk kemi marrë kurrë asnjë cent. Bile nuk kemi marrë asnjë mirënjohje. Prandaj e kemi patur gojën e hapur dhe mendjen e kthjellët që, si përfaqësues të pushtetit të katërt, të kritikojmë kush e meriton.
Por megjithatë, ne jemi gazetarë që kemi jetuar me punën dhe djersën e ballit. Nuk kemi akumuluar pasuri, nuk jemi shitur në këmbim të pasurive, nuk iu kemi shërbyer politikanëve, asnjërit në emër të interesave personale. Ne jemi të pasur me idé, pasuria jonë është profesionalizmi dhe integriteti, të domosdoshme këto që gazetarët ta jetojnë jetën me punën që bëjnë. Ndërsa në shoqërinë shqiptare, gazetaria, shtypi dhe mediat sot janë total nën kontroll dhe peng i politikës dhe oligarkëve. Prandaj i bëjmë thirrje LDK-së në Zvicër, se ka ardhur koha të mendojë për organizimin e komunitetit të shqiptarëve këtu, si subjekti që mbështet frymën e tolerancës dhe ushqehet nga fryma rugoviste, i cili iu afrua LDK-së që në ngjizje pavarësisht se kjo ishte në kontradiktë me personalitetin e intelektualit, por për hir të një ideali të madh siç është ideali i lirisë. Dhe për ta mbajtur gjallë këtë ideal dhe për ta kthyer në një realitet të prekshëm, që është shteti i së drejtës, duhet fjala të lirë dhe gazetarë të lirë e me integritet që të guxojnë e ta shprehin të vërtetën.

Përdhosja e pasaportës kosovare në Siri, akt barbar ,terrorist dhe antikombëtar!

by

Nga Asllan Dibrani/
art@asllandibrani.com/
Muhaxhedinët dhe fundamentalizmi islamik”shqiptar” në Kosovë u përshkallëzuar edhe këto ditë nga nxënësit e xhihadit me akte të reja terroriste kundër Kosovës!
Ja, populli im i dashur këto janë rezultatet famëkeqe dhe më të turpshme të historisë shqiptare të bëra nga njerëzit, si Shefqet Krasniqi ,Fuad Ramiqi, Jeton Sfirca, Gëzim Kelmend,Ferid Agani etj, që prodhojnë grupe ,grupe njerëzish barbar, që për interesat e huaja e djegin , dhunojnë , vrasin dhe e shuajnë qenien tonë kombëtare. Këto janë aktet dhe faktet më të tmerrshme për imazhin e vendit tonë që aq shumë vuajti nga barbarët dhe regjimet e njëpasnjëshme. Tash në vend që Kosova të bëhet shembull i mire në Evropë ,për t’u tregu vendeve botërore që ne e deshëm lirinë dhe e duam integrimin. Ja armiqtë e radhës pra, armiku aktual që po masakron dhe po fut në humnerë vendin nga këta njerëz direkt të invalvuar nga qarqet serbosllave e përdhunosën pasaportën e Kosovës në Siri .Muhaxhedinet mercenar , e mohojnë përkatësinë tjetër të tyre dhe thonë që janë vetëm mysliman. Ata në shenjë mohimi të identitetit kosovar i dogjën pasaportat kosovare të përcjellura me mjetet e informimit të Serbisë siç keni rastin ta shohim përmes Videos! Fatkeqësia , rrënimi dhe vetizolimi ndaj Evropës dhe drejt Amerikës, po shkon drejt shkallëzimit që sinjalizon një mesazh të keq të këtij populli qe po rrinë spektator ndaj aktorëve që po i mihin varrin e Kosovës. Po, qese nuk i japim grusht të fort këtyre fundërrinave dhe mercenarëve antikombëtar dhe antikosovar, vendi do merr rrugën e Sirisë, Libisë dhe e këtyre vendeve më famëkeqe të planetit, që dita ditës. Ky sekt i vëllazërisë myslimane janë duke ja pirë gjakun njeri tjetrit, duke i thyer edhe rregullat e kuranit që e therrin në fyt njeriun që është me një bindje dhe fe tjetër, apo edhe duke e ngrënë edhe mishin e qenit, që me kuran është i ndaluar edhe i derrit e lere ma të qenit !!!???… Pra mos rrini duar kryq sepse çdo neglizhencë e jona do të na kushtoj me një vëllavrasje dhe me një luftë të pa shmangshme civile,drejt një prapambetje , dhune ,izolimi varfërie dhe vetëvrasje të pa shembullt.
-Djegia e pasaportës së Kosovës dhe flamurit i shoqëruar në atë pasaportë është një akt barbar, një vepër kriminale dhe armiqësore ndaj vlerave të UÇK-ës dhe luftëtarëve të saj!Edhe se e konsideroj që ky flamur dhe kjo pasaportë duhet të shkrihet në një , atë të shtetit të ardhshëm shqiptar, në një Shqipëri të bashkuar…Ky akt i ekstremizmit fetar islamik tek shqiptarët , i dirigjuar nga qarqe të huaja po e cenon vet territorin tonë për tokën e Shamit,për Irak e për Iran!Fundamentalizmi islamik në Kosovë i shoqëruar me vepra terroriste , është kundër luftës së shenjtë shekullore që e bëri populli i Kosovës për t’a hequr çizmen e Serbisë,të Turqisë, të Italisë të Austro-Hungarisë e të dreqit e të birit nga Kosova! Përdhunosja e pasaportës së Kosovës në Siri është në kundërshtim me qindra e mijëra student, profesor dhe intelektual që u dergjëm në burgjet serbosllave, për ta pavarësuar Kosovën. Këta mërcenar dhe mbeturina të popullit shqiptar, po e shfrytëzojnë edhe mungesën e shtetit dhe ligjit që nuk funksionon në proporcion me interesat tona kombëtare. O zot ruaje kombin tonë shqiptar nga vet shqiptarët!!!???…