Opinion – Page 835 – Dielli

Letër: Për njeriun që na mbajti gjallë me zërin e tij të shpresës, lirisë e demokracisë

January 10, 2013 by dgreca

Zëri i tij :”Ju flet Zëri i Amerikës nga Uashingtoni! në programin e mbrëmjes i cili i binte në orën 6 të darkës me orën e Shqipërisë dhe në orën 21 sipas orës në Shqipëri, ishte ai zë që vinte nga larg ashtu si lind një mëngjes i bukur, i një dite të bukur.

Nuk mund ta numërojë sesa herë e dëgjoja zërin e tij “unë Shaqir Salihu dhe kolegu im ……” teksa na përcillnin emisionin e radhës që transmetonte në Radioprogramin e Zërit të Amerikës seksioni i gjuhës shqip, në barangat e errta mes skamjes dhe frikës se po na dëgjonin dhe muret, teksa isha i “mbuluar me jorgan ose ndonjë batanie të vjetër. Dy emisonet e Zërit të Amerikës, për atë kohë ishin e vetmja shpresë dhe nga i mbanim syt unë dhe ata mijëra bashkëvuajtësit e mi në kampet e interrnimit.

Në mëngjes kur bëhesh apeli (leximi i emrave të të interrnuarve), nuk kishte ditë që të mos përhapej “vesh më veshë” lajmi se regjimi i Enver Hoxhës së bashku me regjimet e tjera komuniste po binin, era e lirisë po fryente në Kosovë qysh me demostratat e 1981. Nuk kishte ditë që të interrnuarit të mos merrnin ndonjë lajmë, që u hapte zemrat e lirisë , sepse Zëri i Amerikës për shtresën tonë, ishte e vetmija liri dhe ëndërr që kishim ne ndërkohë që lajmet e saj ishin oksigjeni dhe ushqimi i përditëshëm jo vetëm i imi por dhe i atyre mijërave bashkëvuajtësve të mi – fatkeq.

Kur flasim për Zërin e Amerikës ku Shaqir Salihu ka shërbyer me profesionalizëm, vullnet dhe ndershmëri do të kujtojë se isha vetëm 6 vjeç kur nga Zëri i Amerikës , xhaxhai i ndjer mori lajmin se të premten më 22 nëntor 1963 u vra Presidenti i SHBA John Kennedy dhe ai erdhi e na tha se “koministët” Rusë e vranë Presidentin e Amerikës. Dhe isha vetëm 15 vjeç kur plasi skandali i “Watergate” dhe Presidenti Richard Nixon dha dorëheqjen dhe ne të presekutuarve sikur na “vdiqen” shpresat mbas asaj vizite historike të të parit Sekretar Shteti në Kinën komuniste të Henry Kissinger.

Këtij shqiptari që na mbajti gjallë me zërin e tij të shpresës, lirisë e demokracisë për aq vite sa ai shërbeu “Shtëpisë së Lirisë dhe Demokracisë” nga Uashingtoni zotit Shaqir Salihu( ose Shaqes i i thërrisin shpesh herë kolegët e ti) i urojë nga zemra të ketë vite më bukura, më të lumtura dhe më të begatë, me gjithë familje, ndërkohë që trashgëmtarit të tij, dhe kolegëve të tij në Zërin e Amerikës, u urojë që ta ngrenë më lartë Zërin e këtij programi dhe emrin e kësaj “shtëpie” informacionesh të besueshme dhe që është bërë e vetmja shpresë e lirisë dhe demokracisë në botë, për popujt anembanë botës dhe që janë ende në thundrat e regjimeve komuniste.

Me shumë respekt Beqir Sina

New York – USA

Nipat e Isa Boletinit nuk janë hakmarrës

January 8, 2013 by dgreca

Shkrim me rastin e lindjes së Heroit tonë kombëtar Isa Boletini 16 Janar 1864/

Nga Mimoza Dajçi*/

Pas afro dy vitesh në hetuesi, në burgun e ftohtë e të errët 313 në Tiranë, i shtruar disa herë në spitalin psikiatrik, tim atë nuk e lejuan as të komunikonte, e as të na shkruante edhe ndonjë letër. Ashtu si mijra e mijra ish të dënuar politikë të Shqipërisë gjatë periudhës së rregjimit komunist, kaloi dimrat e ftohtë nën një izolim të plotë, pa shtresë e mbulesë. Nën tortura e sipër humbi edhe një sy. Im atë ishte intelektual i formuar, por si për qindra akademistë të dënuar të asaj kohe, ky term nuk përbënte asnjë sukses për kohën e atij regjimi të egër.

E dënuan nën nenin agjitacion e propagandë kundër pushtetit popullor, si armik i popullit. Një periudhë të këtij dënimi e kreu në “kampin e punës” Ballsh. Aty ku po ndërtohej rafinieria e naftës, frytet e së cilës akoma edhe sot ish të burgosurit politikë të asaj periudhe nuk po i prekin e as po i shikojnë me sy. Tjetër kush i ka privatizuar ato vuajtje e mundime, vdekje e tortura që u ngrit ajo industri nafte në Shqipëri. Nejse, nuk dua të ndalem sot në këtë pikë, pasi privatizimet më mirë se unë i dinë ata që meren me ato punë, por diku tjetër e kisha llafin.

Kur tim atë sapo e dërgojnë me kamionin e burgut, lidhur me hekura e të shoqëruar me katër policë në burgun e Ballshit, si njeri i rrezikshëm, kosovar i pathyeshëm, e që ishte për Shqipërinë etnike, e përplasin në dyshemenë e këtij burgu afër ish të dënuarve të tjerë. Dikush nga të burgosurit e njeh tim atë, e i tregon në mes të tjerëve edhe nipit të gjeneralit malazez Veshoviq, se në këtë burg kishin sjellë për dënim edhe nipin e Isa Boletinit.

Gjenerali malazez – Veshoviq, kishte pas qenë gjenerali që dha urdhër të pushkatohej Isa Boletini me luftëtarët e tij, në janar të vitit 1916 në Podgoricë. Svetko, quhej nipi i gjeneral Veshkoviqit, që edhe ky po vuante dënimin në burgun e Ballshit. Dikur e kishim patur edhe komshi, afër pallatit ku jetonim në Tiranë. Atje jetonte me gjithë të shoqen greke Kristinën e vajzën Svetllana, nja dy blloqe larg nesh. Kristina ishte rrobaqepëse shumë e zonja, arnonte rrobat e lagjes, e i bënte njëlloj si të reja. Njihej nga të gjithë për duart e saj të arta, por sigurisht këtë profesion e ushtronte fshehurazi e në njerëz të besuar. Por nuk e lanë me kaq, sigurimi i shtetit, i a gjeti anën duke arrestuar të shoqin Svetkon, të cilin edhe atë rregjimi i asaj kohe e dënoi për agjitacion e propagandë kundër pushtetit popullor.

Kur Svetko mëson nga ish i burgosuri tjetër që, në burgun e Ballshit sjellin për të vuajtur dënimin edhe nipin e Isa Boletinit – Enver Dajçin bën protestë. Menjëherë shkon në drejtorinë e burgut e kërkon mbështetje ligjore, duke thënë se këtu nuk e kam jetën të sigurt, pasi këtu është sjellë për të vuajtur dënimin edhe nipi i Isa Boletinit, Enver Dajçi, të cilin xhaxhai im e vrau në vitin 1916 në Podgoricë.

Im atë kur u njoh me këtë situatë me gjakftohtësinë më të madhe shprehet: “Unë nuk jam hakmarrës. Por do të vijë ajo ditë kur Shqipëria do të jetë e bashkuar me trojet e saj, e ato krime do ti dënojë historia, e jo unë”. E më pas shtoi: “Svetkon nuk e pyeti xhaxhai i tij gjeneral Veshoviqi, a ta vras apo mos ta vras Isa Boletinin me trimat e tij, sepse ai ishte akoma fëmijë. Ky nuk ka faj, e unë nuk jam gjykatës ta dënoj për atë krim. Për mua Svetko të rrojë edhe njëqind vite të tjera, e mos të ketë aspak frikë nga unë”. Pas këtyre fjalëve në komandën e “kampit” Ballsh tim atë e ridënojnë.

Dhe nuk kishte si të ndodhte ndryshe. Ndërsa Svetko pasi kryen dënimin e del nga burgu, vdes pas disa vitesh në shtëpinë e tij pranë gruas Kristinë e vajzës Svetllana në Tiranë.

Ky është vërtetë një episod i vogël midis tim eti e një malazezi me duar të lidhura, por që tregon qartë se kosovarët, nuk ishin e nuk e janë hakmarrës, por njerëz që mbrojnë jetën, e kërkojnë drejtësi e paqe.

Isa Boletini lindi më 16 janar të vitit 1864, e po në atë muaj të lindjes së tij u vra pabesisht nga shovinistët malazezë më 23 janar të vitit 1916 në Podgoricë së bashku me të dy djemtë, nipat e tre bashkëluftëtarë që nuk i u ndanë për asnjë çast deri në momentin e fundit të jetës së tij. Por ai la pas nipër e mbesa plot. Luftëtarë të lirisë. Djem e vajza të reja pjesë e Ushtrisë Çlirimtare – UÇK të Kosovës, të cilët morën armët e luftuan për liri e pavarësi. Edhe sot ata nuk janë hakmarrës për krimet mostruoze serbe në Kosovë, por kërkojnë drejtësi e vetëm drejtësi. Janë pasardhësit e Ibrahim Rugovës, Adem Jasharit e heronjve të tjerë shqiptarë, bijtë e bijat e tij më të mirë të këtij vendi që sakrifikuan jetën për liri e bashkim kombëtar, e jo për shtypje e vrasje, por për paqe e drejtësi.

New York, Janar 2012

*(Një nga pasardhëset e familjes së Boletinëve)

NË SHQIPËRI, EKONOMIA SHQETËSIMI KRYESOR

January 8, 2013 by dgreca

Nga Frank Shkreli/

Sipas një njoftimi për media të botuar dhe shpërndarë me 27 Dhjetor, Instituti Demokratik Kombëtar i Amerikës botoi një raport mbi një studim të ri që vlerëson gjëndjen politike në Shqipëri, të ndërmarrë nga këjo organizatë tetorin që kaloi, bazuar në mendimet e pjesëmarrësve të dhjetë grupeve në katër qytete: në Tiranë, Shkodër, Fier dhe Korçë.

Siç dihet, Instituti Demokratik Kombëtar Amerikan është një organizatë jo-qeveritare që ç’prej themelimit të tij më 1983 përkrahë institucionet si edhe zbatimin e praktikave dhe zhvillimin e proceseve demokratike anë e mbanë botës, duke krijuar dhe duke mbështetur organizatat e shoqërisë civile. Instituti Demokratik Kombëtar Amerikan vepron në një numër vendesh anë e mbanë botës, përfshirë Shqipërinë dhe Kosovën. Sipas Institutit amerikan, qëllimi i këtij raporti mbi Shqipërinë, siç ndodhë edhe në vende të tjera, është për të identifikuar dhe për të komunikuar shqetësimet e qytetarëve, udhëheqësve politikë, para zgjedhjeve të përgjithëshme që do të mbahen më 23 Qershor të këtij viti.

Në njoftimin për media, Instituti Demokratik Amerikan thotë se pjesmarrësit shqiptarë në studimin e bërë nga ky institut, kryesisht mendojnë se vendi i tyre është në rrugë të gabuar. Në mbështetje të këtij pretendimi ata përmendin papunësinë, rritjen e çmimeve, pagat e ulëta dhe korrupsionin, si faktorët kryesorë që kanë një ndikim të konsiderueshëm në cilësinë dhe standardin e jetës së tyre. Por, nga ana tjetër, në njoftimin për media, Instituti Amerikan thotë se rekomandimi me kusht i Komisionit Evropian për t’i ofruar Shqipërisë statusin e kandidatit për antarësim në Bashkimin Evropian, shikohet nga disa prej pjesëmarrësve si një shënjë optimizmi dhe përmirësimi dhe si një tregues, për disa prej tyre, se vendi është në rrugë të mbarë.

Vihet në dukje se pjesmarrësit në këtë studim, nga katër qytete të Shqipërisë, e kanë të qartë se çfarë dëshirojnë për veten dhe për shoqërinë shqiptare. Ata duan një të ardhme për vendin e tyre ku ligjet respektohen, ku rregullat zbatohen dhe ku sundimi i ligjit të funksionojë për të gjithë, pa dallim. Ata u shprehën se dëshirojnë një shoqëri ku standardi i jetesës të jetë më i lartë dhe preferojnë një sistem në të cilin vlerat, megjithëse nuk thuhet se cilat vlera — merret me mend se e kanë fjalën për vlerat kombëtare dhe shpirtërore — të nderohen dhe të kultivohen. Në lidhje me shërbimet që presin nga sistemi politik, pjesëmarrësit shprehen të zhgënjyer me politikën, duke thënë se sistemi politik nuk është i interesuar dhe nuk merret me nevojat e tyre bazë.

Pjesëmarrësit e grupeve të këtij raporti janë kritik sidomos ndaj asaj që ata thonë se është distanca që ekziston midis tyre si qytetarë dhe politikanëve të vendit dhe shprehen se do të dëshironin që politikanët të tregojnë një mirëkuptim më të madh ndaj problemeve me të cilat përballen qytetarët. Pjesëmarrësit në këtë studim shprehen se politikanët shqiptarë nuk kanë treguar asnjë interesim për problemet e përditëshme të qytetarëve. Ata u bëjnë thirrje politikanëve që të tregohen më mirënjohës ndaj shqetësimeve të tyre dhe kërkojnë prej tyre më shumë llogari për premtimet e dhëna dhe për vendimet e marra.

Në raport ngrihet gjithashtu çështja e korrupsionit, që sipas pjesëmarrësve të grupeve, është pjesë përbërëse e jetës së përditshme të qytetarëve. Sipas Institutit Demokratik Amerikan, pothuaj çdo anëtar i katër grupeve nga qytete të ndryshme të Shqipërisë, kishte një përvojë personale me korrupsionin, pasi ata deklaruan se për të kryer një punë, ose për të siguruar një shërbim, ishin detyruar t’i jepnin ryshfet policit, infermjeres, mësuesit ose nëpunësve të tjerë të administratës publike. Disa prej pjesëmarrësve thanë gjithashtu për raportin e Institutit Amerikan se edhe sjelljet e tyre — duke pranuar se kanë dhënë ryshfet për shërbimet që kishin nevojë — kanë kontribuar në përjetësimin e korrupsionit në vend.

Ndër përfundimet e tjera të raportit, thuhet se megjithse pjesëmarrësit e konsiderojnë gjëndjen ekonomike si të vështirë, shumë prej tyre, përfshirë edhe ata që ishin shprehur se vendi është duke shkuar në drejtim të gabuar, pranuan se gjatë disa viteve të fundit ka patur zhvillime pozitive në vend, duke përmendur përmirësimet në infrastrukturën rrugore, në shkolla dhe në furnizimin e rrymës elektrike. Shumë prej pjesëmarrësve në këtë studim, thuhet në raport, fajësojnë ”ata në fuqi” për gjëndjen e keqe ekonomike, një çështje këjo që sipas tyre, ”është shqetësimi më i madh në jetën e tyre të përditshme”.

Muajin që kaloi, Drejtori i Institutit Demokratik Kombëtar Amerikan për Evropën Jug-lindore, Robert Benjamin vizitoi Shqipërinë, ku ndër të tjerë, u takua edhe me Presidentin Nishani, me ç’rast i përcolli udhëheqsit shqiptar përshëndetjet nga Kryetarja e bordit të Institutit Demokratik Kombëtar Amerikan dhe ish-Sekretarja e Shtetit Amerikan, Madlajnë Ollbrajt. Përveç zonjës Ollbrajt, ndër drejtuesit e Institutit Demokratik Kombëtar Amerikan dallohen shumë ish-zyrtarë të lartë të administratave demokrate të SHBA-së, të cilët kanë gjithnjë lidhje dhe influencë në administratën e tanishme demokrate të Presidentit Obama.

Ne Fotografi:Robert Benjamin i Institutit Demokratik Amerikan në takim me Presidentin Nishani në Presidencë

HOSSANA, BARJABA!

January 7, 2013 by dgreca

Nga SKËNDER BUÇPAPAJ/

Është vërtet lehtësi stilistike ta shoqërosh mbiemrin Barjaba me atë të personazhit të njohur biblik, aq popullor tek ne nga poezia e famshme e Nolit, “Marshi i Barabajt”, ku thirrja “Hossana, Barabba” përsëritet disa herë në çdo strofë.Opozita vetë, në përpjekje për të kaluar në kundërakuzë, tha se Kosta që u kap në dyqanet e Kalifornisë duke vjedhur është Barjaba, ndërsa Barabbajt e vërtetë janë pushtetarët aktualë të Shqipërisë.Në Testamentin e Ri, në të katër ungjijt, Barabba përmendet si një i burgosur ose kriminel i liruar për ta kënaqur kërkesën e turmës para kryqëzimit të Jezusit. Barabba, në të gjitha shkrimet e shenjta, është përshkruar si një vjedhës apo si një i pabindur ndaj ligjit. Sipas zakonit të asaj kohe që në Pashkët të lirohej një i burgosur, Pont Pilati sugjeroi lirimin e Jezusit, por turma protestoi dhe kërkoi lirimin e Barabas. Pilati e liroi atë dhe e dërgoi Jezusin për ekzekutim me vdekje.

Do pranuar që, përveç ngjashmërisë tingullore, pra, personazhi Barjaba, ka edhe përbashkësi të tjera me personazhin biblik Barabba. Ai është kapur duke vjedhur, madje sende të shtrenjta, në një dyqan luksi, në një shtet luksi të Amerikës, në Kaliforni. Nëse Amerika është ëndërr për të gjithë, Kalifornia është ëndërr brenda vetë ëndërrës. Atje Barjaba ka provuar edhe prangat dhe arrestimin nga policia amerikane.

Në kontekstin e tillë, ngjarja nuk do të kalonte pa bujë as në rastin e një emri të padëgjuar. Buja do të ishte e veçantë kur Barjaba është anëtar korespondent i Akademisë së Shkencave të Republikës së Shqipërisë, Doktor i Shkencave Psikologjike dhe Sociale dhe Dekan i Fakultetit të Shkencave Politike e të Administrimit Publik në një universitet të Tiranës, (Universiteti Mesdhetar) emrin e të cilit nuk e lakon asnjë nga mediat e atjeshme, asnjë nga institucionet e atjeshme. Në një shoqëri dhe vend të komprometuar nga krimi në çdo qelizë është diçka normale që të mos ketë kurrë informacione të plota.

Falë ndjeshmërisë së qytetarisë së standardit të lartë që ka vendosur shoqëria amerikane, posaçërisht ajo kaliforniane, vjedhja e kryer nga Kosta Barjaba me të shoqen dhe të bijën, u publikua nga mediat e atjeshme. Dhe, falë mediave online, zllapat e lajmit erdhën edhe tek ne.

Kompleksin e fajtorit të kapur në faj e manifestuan menjëherë të gjitha palët në Tiranë, si ata që heshtën, si ata që bënë akuza e kundërakuza. Tirana ia ofroi televizionet e saj Barjabës për ta përgënjeshtruar lajmin e dhënë nga mediat amerikane dhe për të mashtruar opinionin publik, siç i thuhet ndryshe asaj pjese të popullit që është më e ndjeshme ndaj zhvillimeve.

Barjaba është anëtar korespondent i Akademisë, pra është emërtesë e vetë Kryetarit aktual të Këshillit të Ministrave. Akademia, pothuaj gjatë gjithë tranzicionit, është dalluar si institucion politik i çdo qeverie në fuqi. Akademia, normalisht, do të ishte adresa e parë ku mediat të trokisnin dhe të pyesnin: Ku e keni Kostan, dini gjë për të? Adresa e dytë do të ishte universiteti ku ai është dekan. Adresa e tretë Qeveria. Adresa e fundit -Partia Socialiste. Kjo e fundit do të ishte e pritshme të gjendeshin edhe njoftimet më të plota e më të sakta.

E vërteta, në kushtet e Shqipërisë, do të vazhdojë të mbetet e përciptë. Të dhëna nuk jep asnjë nga burimet e mësipërme. Në përpjekjet për distancime, për heshtje, apo për fajësime të ndërsjellëta, në fakt shihet përpjekja e të gjitha palëve për t’u treguar dorëjashtë jo aq ndaj individit Barjaba apo familjes Barjaba, por ndaj kategorisë sociale që përfaqësojnë ata dhe dukurisë që përfaqësojnë ata.

I përkufizuar nga disa analistë si një prej pehlivanëve më të shkathët të tranzicionit, që ka pirë në shumë nëna, Kosta Barjaba, në fakt, aktualisht, ndodhej shumë më pranë opozitës. Në shkrimet, qëndrimet, hulumtimet, studimet e tij, Barjaba ishte megafon i opozitës kundër shumicës, duke ia ngarkuar asaj kriminalitetin e lartë, varfërinë e lartë, papunësinë e lartë, sfera këto të fushinteresimit të tij si dijetar i sociologjisë.

Nga të dhënat e përdorura në shkrimet e këtyre ditëve, del se Barjaba është nga ata minoritarë (grek) që është pjesë e mirëfilltë e realitetit shqiptar. Nëse minoritarët tanë do të ndaheshin në tri kategori – ata që gjatë tranzicionit janë vendosur me të dyja këmbët në shtetin amë (Greqi etj.), ata që një këmbë e kanë atje dhe një këmbë në Shqipëri, dhe ata që janë me të dyja këmbët në Shqipëri – Kosta Barjaba duket se mund të klasifikohet në kategorinë e tretë.

Edhe nga analistë më pranë opozitës pranohet që Kosta iu përket atyre që kanë përfituar pa e merituar gjatë tranzicionit dhe është ndër të pasurit. Edhe fakti që festat e fundvitit i kalon në Kaliforni, që shopingjet i bën në dyqanet më të shtrenjta, që është me makinë private, kushedi – ka edhe vilë private në Kaliforni, e tregon se Kosta nuk është për t’ia qarë hallin.

Kosta nuk duket se është një ‘vjedhës që e bëri rasti’, siç e kanë një shprehje italianët. Jo se i doli përpara një çantë e bukur, i pëlqeu gruas apo vajzës dhe ia luajtën mendjen sa ta zgrapcte, por, siç thonë burimet hetimore kaliforniane, ishte vjedhje e planifikuar.

Meqë sendet e vjedhura, sado të shtrenjta, ishin të vogla, kjo edhe në mediat e Shqipërisë u quajt ‘vjedhje e vogël’, ndërsa autori ‘vjedhës xhepash’. Të tillë ka, në fakt, edhe tek njerëzit e pasur. Vite më parë Winona Rider, një nga hollivudianet më të talentuara, u kap duke vjedhur sende të zakonshme në një supermarket në Los Anxhelos. Kjo është tamam sëmundje e ‘kleptomanisë’, e ‘vjedhjes së vogël’ e ‘xhepistit’. Rëndom, sidomos në sferat e tilla të larta të shoqërisë, ata me vese të tilla iu nënshtrohen rehabilitimeve.

Si ‘vjedhës të vegjël pushteti’ janë cilësuar prej shumë vitesh vetë politikanët shqiptarë, madje nga një figurë e tillë e lartë amerikane si Robert Doll, i cili akuzonte për ‘kleptokraci’ dhe i quante ‘kleptokratë’ të padurueshëm. Pra, në një shoqëri ku ‘pushteti’ politik, ai ‘ekonomik’ ai ‘mediatik’, çfarëdo pushteti tjetër janë gjëra që vidhen dhe futen në xhep, edhe kleptomania e atyre që përbëjnë të ashtuquajturën ‘elitë’ të Shqipërisë është një gjë e rëndomtë dhe e legalizuar.

Këto ditë në Tiranë doli një listë për zyrtarët e lartë që nuk i kanë paguar taksat e makinave. Një nga më të ‘ndershmit’ prej tyre tha ‘kam harruar, thjesht është një shkujdesje njerëzore’. Nëse vjedhja e Kostës do të kishte ndodhur në një supermarket të Tiranës, pra, është e sigurt se ai mund ta hidhte me një ‘epo ishte një shkujdesje njerëzore’ apo ‘ishte një dobësi njerëzore’.

E vërteta është se të ashtuquajturat ‘shkujdesje’ apo ‘dobësi’ të të ashtuquajturës ‘elitë’ të Tiranës, janë ‘shkujdesje’ çnjerëzore, janë ‘dobësi’ çnjerëzore. Rasti Barjaba, tregoi se Barabajtë janë atje në çdo hap, në çdo zyrë, në çdo shkallë të pushtetit, në çdo rang të administratës. Kjo tregon se Kostat, edhe nëse bankat amerikane do të ishin sende që mund të futeshin në xhep, nuk do t’ua falnin sekondën. Kjo tregon se Barabbajtë e Tiranës, çdo gjë që ua përfshin rrezja e pushtetit, e shanseve që ua jep karrikja, e konsiderojnë të tyren dhe nuk ia falin sekondën. Dhe, një shoqëri që vetëm iu këndon hossananë Barabbajve të saj, ajo është e dënuar me vetëshkatërrim të pashmangshëm, sa dhe të pandalshëm.

AGIMI I “ARTE” GREK KA KRYEPESHKOP JANULLATOSIN

January 7, 2013 by dgreca

NGA AT NIKOLLA MARKU/

Deklaratat e mirfillta politike te agimi te zi neonazist grek kunder kombit shqiptar, si dhe mbeshtetja per Janullatosin, ishin tregues i qarte se misioni Janullatos eshte pushtimi fetar i ortodoksise dhe imponimi politik per Vorio epirin me fantazmat neonaziste. Mbeshtetja qe i japin ketij prifti, pa diskutim qe eshte ne kundershtim me misionin e tije fetar. Ndodh rastesisht apo ka nje strategji?. Kjo force politike, fatkeqsisht dhe parlamentare ne Greqi, na ben te mendojme thelle dhe te bejme kujdes me kete provokim te hapur nazisto-Janullatos.

Janullatos nuk kercenohet nga askush ne Shqiperi, por veprimtaria e tije shovinisto-naziste greke, ne dem te kombit shqiptar po e rrezikon vete ate. Shpesh here, punet qe ben njeriu i sjellin atij humbjen dhe rrezikun, te cilin ai e ndjen per shkak te koshiences qe ka personalisht vete. Kjo po ndodh dhe me Janullatosin.

Te merresh me ceremoni perkujtimore te ushtrise greke pushtuese ne Shqiperi dhe me mbeshtetje politike te nje partije me pikpamje raciste dhe sidomos anti izraelite si ajo e agimit te zi grek, patjeter qe ndjehesh i kercenuar nga veprimi anti shqiptar.

Te besh nje fushate te hapur per deklarimin greke dhe te atyre qe sjane te tille , patjeter qe ndjehesh i kercenuar nga veprimi anti shqiptar.

Te zhvarrosesh varret shqiptare dhe ti quash grek, patjeter qe ndjehesh i kercenuar nga veprimi anti shqiptar.

Te perdoresh shtetin grek si presion kunder emigranteve shqiptare, patjeter qe ndjehesh i kercenuar nga veprimi anti shqiptar.

Te tjetersosh kishen ortodokse te Shqiperise ne favor te helenizmit, patjeter qe ndjehesh i kercenuar nga veprimi anti shqiptar.

Te bashkpunosh me organizata antishqiptare dhe qeveri fantazem te Vorio-epirit, patjeter qe ndjehesh i kercenuar nga veprimi anti shqiptar.

Te kordinosh me kishes Serbe per veprime terroriste, ne dem te shqiptareve ne Mitrovice, , patjeter qe ndjehesh i kercenuar nga veprimi anti shqiptar.

Qe te mbetesh ne historine e kombit shqiptar, si rilindesi i besimit ortodoks shqiptar, duhet ta meritosh me veprime te drejtperdrejta ne dobi jo vetem te besimtareve, por dhe te kombit ne teresi, ju Janullatos e dini mire qe nuk e meritoni. Ju meritoni dekorate ne vendin tend, si oficer i helenizmit te paqene ne Shqiperi. Eshte bere nje gabim i tmerrshem me dekoraten qe te ka dhene presidenti Topi si dhe kreu i PS Edi Rama me titullin qytetar nderi i bashkise Tiranes. Ne shpresojme te kalbet sa me shpejte ne duart tuaja dhe te ndryshket dekorata ne gjoksin tend.

Ju Janullatos jeni nje prift i thjeshte per ate pakice greke ne Shqiperi, pakice qe ben mire te distancohet nga ju. Janullatos ti meriton vetem nje dekorate, ate te armikut tradicional te shqiptareve.

Perse nuk distancohet Janullatos nga deklarimet e agimit te zi, deklarime fyese dhe percmuese per shqiptaret ne teresi. Ketu ndryshojme ne si komb, sepse ne kurre nuk do te perdorim fjalore te tille per kombe te tjere dhe as per kend ne bote, kjo eshte kutura jone fetare dhe shoqerore.

Te trajtojme pak censusin e organizuar ne Shqiperi per personat rezident. Te gjithe e dime qe besimtaret ortodokse ne Shqiperi nuk jane as 6 as shtate e as tete perqind, besimtaret i kalojne 20 perqind por pjesa me e madhe jane ne emigracion. Propoganda e Janullatosit, Dules etj, per te shtuar numrin e grekeve ne Shqiperi, beri efekt te kundert ne deklarimet e shtetasve. Ortodokset shqiptare e kane te qarte strategjine e Janullatosit per greqizim dhe coptim te ri te Shqiperise me Vorio-epirin, prandaj ju shmangen deklarimit fetar. Ky veprim ishte nje shuplake per veprimtarine e Janullatosit. Tani ky prift po ben census besimtaresh vete! Ky veprim eshte akuze e drejtperdrejte ndaj shtetit, i cili organizoi kete census me insistim te greqise dhe shovinisteve. Shteti duhet ti ktheje pergjigje Janullatosit, si per censusin ashtu dhe agimit te zi per deget qe kerkon te hape ne jug te Shqiperise. Shqiperia e ka me kushtetute te cilen po e citoj; neni 9 “Partite politike dhe organizatat e tjera, programet dhe veprimtaria e te cilave mbeshtetet ne metoda totalitariste, qe nxitin e perkrahin urrejtjen rracore, fetare, krahinore ose etnike, qe perdorin dhunen per marrjen e pushtetit ose per te ndikuar ne politiken shteterore, si edhe ato me karakter te fshehte jane te ndaluara me ligj. Eshte e qarte. Agimi i zi nuk duhet te shkele ne Shqiperi sepse e ndalon ligji. Kush i fton dhe lejon te futen ne territorin shqiptar, kryen veper penale ndaj kushtetutes dhe sovranitetit territorial te atdheut.

Ne nje interviste ne tv grek me siglen net, Janullatos spjegon qarte se si ka ardhur ne Shqiperi, me nje telefonate te cudicme nga nje person enigem dhe me urgjence, se nuk priste puna! Cfar kishte qe nuk priste puna me aq urgjence, sa udhetoi menjehere per Evrope?. Eshte e kuptueshme, kishte ardhur dita per te futur agjentin shovinist ne jug te Shqiperise.

Janullatos genjen kur thote se, ne shkollat shqiptare mesohet urrejtja ndaj popullit grek. Kjo deklarate eshte nxitje e rrezikshme per popullin grek kunder kombit shqiptar.

Janullatos genjen kur thote se, ne Shqiperi u behet qefi per krizen greke. Seshte e vertete, nuk ka ne Shqiperi njerez qe u behet qefi per krizen greke, perkundrazi ne urojme qe ajo te kaloje sa me shpejte. Janullatos spekullon kur thote se, shqiptaret u priten krahe hapur ne Greqi. Jo, shqiptaret po ndertojne Greqine me djersen e ballit dhe paguhen te diskriminuar krahasuar me emigrantet e kombeve te tjera.

Nuk i lejohet nje kleriku te ofendoje njerez me epitete si; idiote, injorante,fanatike, dallkauke etj. Ben mire qe flet sepse tregon se kush je ne te vertet, epitetet qe perdor, jane shume afer me programin raciste te partise agimi i zi.

Dua ti kujtoj Janullatosit qe te mos behet bimbash i Gjirokastres apo i Tiranes Durrsit dhe gjith Shqiperise sepse, vetiu do te linde nje Cerciz Topulli. Teshtimat e Greqise urojme te mos jene nga gripi i derrit apo pulave.