Në zgjedhjet parlamentare të cilat do të mbahen në Kosovë me 9 shkurt do të marrin pjesë 27 subjekte politike e 1232 kandidatë për deputetë për të siguruar një nga 120 vendet e Kuvendit, ndërsa risi e tyre zgjedhjeve është në rritjen e numrit të kandidatëve për deputet nga pesë në dhjetë për të cilët qytetarët do të votojnë sipas preferencave të tyre duke rritur cilësinë e përfaqësimit politik.

Nail Draga

Ndonëse në Kosovë fushata elektorale ka filluar ma herët ajo zyrtarisht ka filluar më 11 janar, ku partitë politike për katër javë kanë shpalosur programin para votuesve të tyre. Subjektet politike nuk kanë heshtur sepse ata kanë organizuar tubime me qytetarë, si brenda ashtu edhe jashtë vendit, duke dëshmuar për përparësitë e tyre në zgjedhje si nga pozita dhe opozita. Por, ajo qe bie në sy gjatë kësaj fushate del se kemi pasur një gjuhë polarizuese, ku nuk janë kursyer jo vetëm individët e as partitë politike, ku ma e arsyeshme ka qenë qe partitë politike të fokusohen në programet ekonomike në katër vitet e ardhshme si kudo në vendet demokratike.

Votimet e para të rregullta

Votimet e shkurtit janë të parat të rregullta që prej shpalljes së pavarësisë dhe do të zhvillohen bazuar në Ligjin e ri të Zgjedhjeve, i cili sjell ndryshime në proces. I miratuar në verën e 2023-s, Ligji parasheh ndryshime në mënyrën e votimit, në numërimin e votave, në votimin e diasporës dhe në menaxhimin e fushatës.Ndërsa risi është në rritjen e numrit të kandidatëve për deputetë, për të cilët qytetarët mund të votojnë.

Qytetari mund të votojë për dhjetë deputet

Një prej ndryshimeve kryesore që i parasheh Ligji për Zgjedhje është se çdo votues do të mund të zgjedhë deri në 10 kandidatë për deputetë, të një parti politike, ndryshe prej pesë sa ishin në zgjedhjet e fundit parlamentare.

Në lidhje me këtë çështje analist të ndryshëm vlerësojnë se kjo mënyrë e votimit hap mundësi për manipulim të elektorati votues. Fjala është se mund të ndodhë që nga pakujdesi votuesi mos të rrumbullakojë të dhjetë kandidatët, duke lenë mundësi qe ne rast të tillë anëtaret e komisionerëve të intervenojnë sipas shijes së tyre.

Nga ana tjetër votuesit i mundësohet të zgjedhë më shumë kandidatë për deputetë sipas preferencave të tyre profesionale duke rritur cilësinë e përfaqësimit politik.

Votohet edhe në diasporë

Të drejtën për t’i zgjedhur kandidatët për deputetë do ta kenë edhe qytetarët në diasporë. Deri më 24 dhjetor, KQZ-ja pranoi rreth 70 mijë kërkesa nga diaspora për regjistrim si votues. Por ndryshe nga zgjedhësit në Kosovë, ata para kutive të votimit do të dalin më 8 shkurt.

Mërgata e Kosovës ka mundësi të votojë me prani fizike apo votën e përcjellë me postë nëpër përfaqësi diplomatike(ambasada e konsullata) në 22 vende të botës, ndryshe prej më herët kur u është dashur të udhëtojnë në Kosovë apo që votën ta dërgojnë me postë. Një veprim i tillë nuk do të thot se eliminon mundësinë e ardhjës së mërgimtarëve për të votuar drejtpërdrejt në vendbanimet dhe vendvotimet e tyre në Kosovë. Madje, praktika e zgjedhjeve të fundit dëshmon për gadishmërinë e tyre për të qenë pjesëmarrës si votues në vendlindje, çështje e cila është ekskluzive personale.

Dy procese numërimi

Teksa vota e mërgimtarëve do të numërohet pas mbërritjes së saj në Kosovë, ndryshe do të veprohet me atë të qytetarëve rezidentë. Për ta, numërimi do të ndahet në dy procese. Në ditën e zgjedhjeve, nëpër vendvotime do të kalkulohet fillimisht vota për subjektin politik e një ditë më vonë dhe në qendra komunale të numërimit, ajo për deputetë.

Mundësia që numërimi i kandidatëve nëpër qendra komunale nuk ka dilemë se do ta përshpejtojë certifikimin përfundimtar të votave, që është në favor të transparencës, sepse kandidati për deputet do të mund ta mësojë rezultatin që të nesërmen e ditës së zgjedhjeve. Behët me dije se në favor të transparencës do të jetë i hapur portali i KQZ-së, ku do të plasohen të gjitha rezultatet, formularët e po ashtu edhe rezultatet që numërohen në qendra komunale të numërimit.

Ndryshime në procesin e votimit

Njoftohet se ndryshime ka edhe në procesin e votimit me kusht, i cili do të lejohet veç në një vendvotim në secilën prej komunave. E për votimin e asistuar do të kërkohet arsyetim i bazuar mirë. Po ashtu zgjedhjet e përgjithshme do të monitorohen për herë të parë edhe nga kamerat, xhirimet e të cilave do të vihen në dispozicion të institucioneve me qëllim të zbardhjes së keqpërdorimit.

Mbi 2 milionë votues

Nga ana e KQZ kanë njoftuar se janë gjithsej 2 milionë e 75 mijë e 868 qytetarë me të drejtë vote, ndërsa numri i të rinjve që do të votojnë për herë të parë në zgjedhjet për Kuvend është llogaritur të jetë afro 210 mijë.Në zgjedhje do të marrin pjesë 27 subjekte politike e 1232 kandidatë për deputet në Kuvend. Bëhet me dije se KQZ ka akredituar 18 mijë e 163 vëzhgues të 21 subjekteve të ndryshme politike të cilat janë të certifikuara për pjesëmarrje në zgjedhjet për Kuvendin e Kosovës, të cilat do të mbahen më 9 shkurt 2025.

Sondazhet favorizojnë Vetvendosjën

Si më parë por edhe gjatë fushatës zgjedhore nuk kanë munguar publikimi i sondazheve të ndryshme për partite politike të cilat do të marrin pjesë në zgjedhjet parlamentare. Të gjithë sondazhet e publikuara nuk e vejnë në dyshim se Lëvizja Vetëvendosje do të jetë e para, por çështja është se sa do të jetë në përqindje ajo mbeshtetje nga qytetarët. Kështu një sondazh i publikuar me 31 janar 2025 nga PolitPro del se për LVV do të votojnë 52% e votuesve, ndërsa për PDK 19%, LDK 15% AAK-NISMA 8%, ndërsa subjektët e tjera nga 1 deri në 3%. Ndërsa nëse këto të dhëna i krahasojmë me votimet e mbajtura me 14.02.2021 këto subjekte politike kanë rritje: LVV +1.7%, PDK +2%, LDK +2.3% dhe AAK +1.0%.

Theksojmë se në këto sondazhe nuk është llogaritur votimi nga ana e diasporës, që do të ndikojë ndjeshëm në rezultatin përfundimtar të subjektëve politike.

Çështja e Veriut favorizon LVV

Një mbeshtetje e tillë për LVV përkatësisht Qeverinë e udhëhequr nga Albin Kurti në vitin 2024 vlerësohet se ka vendosur sovranitetin edhe në Veri të Kosovës mbi bazën e Kushtetutës dhe zbatimin e ligjeve të saj demokratike, sepse e ndaloi korrupsionin, e legjitimoi euron valutë shtetërore të Kosovës dhe e ndaloi dinarin serb, i zëvëndësoi targat e automjeteve të serbëve me targa RKS, konvertoj patentet e shoferëve në RKS, e ndaloi kontrabandën serbe në Veri të Kosovës, e zbrapsi agresionin terrorist serb të Manastiri Ortodoks Serb në Banjskë në Zveçan të udhëhequr nga kryeterroristi M.Rqadojçiq, e konfiskoi tërë atë arsenal të madh të armëve, ia konfiskoi pasuritë e patundshme të M.Radojçiqit, i mbylli institucionet e strukturave paralele ilegale serbe, i mbylli filialet bankare ilegale serbe, i dëboi terroristët dhe kontrabandistët ilegalë serbë nga Veriu i Kosovës dhe miratoi Ligjin për Verifikimin dhe Konfiskimin e Pasurisë se Pajustifikueshme, riktheu nën kontroll liqenin e Ujmanit, filloi ndërtimi i shtëpive të shqiptarëve në Veri, rikthimi i pronave të shqiptarëve në Veri etj.

Zgjedhjet si referendum

Të dhënat e mësipërme janë transparente dhe të njohura për qytetarët e Kosovës, ndërsa çdo minimizim apo politizim i tyre nga opozita aktuale apo individë të ndryshëm e vlerësojmë si pjesë e retorikës së fushatës zgjedhore. Pavarësisht prej sondazheve dhe disponimit të qytetarëve në fushatën zgjedhore, fitohet përshtypja se kemi të bëjmë me referendum e jo zgjedhje të rregullta parlamentare, ku fjala e fundit iu takon qytetarëve të cilët do të marrin pjesë në votimet e 9 shkurtit, sepse do të votohet për stabilitetin dhe sovranitetin e Kosovës.

Zija Vukaj/

Simbologji

Në simbologji është një zog i rëndësishëm në formën e çafkës; simbolika e tij shpreh një koncept që lidhet me pavdekësinë dhe me ringjalljen. Emri i tij rrjedh nga një fjalë greke që ka kuptimin “i kuq”, (flakë), i kthyer në legjendën e rilindjes së tij nga flakët purifikuese. Në origjinë imazhi i Feniksit është zogu i shenjtë Benu (Bennu, Benhu), i nderuar në Egjiptin e lashtë, një çafkë që është e para krijesë në botë që është ulur mbi kodrën zanafillore të baltës, duke u personifikuar pastaj në pamjen e perëndisë Diell. Ishte i nderuar në Heliopolis dhe thuhet se shfaqet vetëm një herë në pesëqind vjet. Mitografët e lashtë e zbukuruan më pas këtë motiv me detaje të shumta. Tregojnë se Feniksi ushqehet vetëm me vesë (zogu i parajsës), fluturon në tokë të huaj, ku mbledh barëra erëmira, i vendos mbi altarin e Heliopolisi-it, rri pastaj mbi flakë, duke u djegur deri sa bëhet hi. Por pas tri ditësh ngrihet sërish. Mitet e lashta i atribuojnë zogut edhe pupla të arta apo të larme. Në Romën e lashtë Feniksi bëhet simboli i përtëritjes së energjisë së jetës së Perandorisë dhe me këtë domethënie e gjejmë mbi monedhat perandorake dhe mbi mozaikët e epokës. Etërit e kishës e trajtojnë atë si simbol i shpirtit të pavdekshëm dhe i ringjalljes së Jezuit tri ditë pas varrimit. Tek “Physiologus”, tekst i shekullit II pas Krishtit, lexohet: “ Po nëse një kafshë e paarsyeshme që nuk e njeh Zotin në gjithçka, ngrihet nga vdekja ku ishte, në një jetë të re dhe mund të marrë pjesë edhe ajo në ringjallje, siç nuk do të na ndodhë njëlloj as neve që nderojmë Zotin dhe pranojmë vullnetin e tij?” Në ikonografinë e krishterë Feniksi i kundërvihet shpesh për antonomazi pelikanit. Në simbologjinë alkimike paraqet asgjësimin dhe prodhimin e substancave të reja, përmes shndërrimit të “lëndës së parë”, për të arritur së fundi gurin filozofik.

Në përfytyrimin e Kinës së lashtë, feniksit i përgjigjet zogu magjik Feng huang, me të cilin harmonizohen si tek njëbrirëshi. Ky- lin, dy cilësitë e origjinës, ying e yang, kuptohen si një tërësi ku konsiston dualizmi i origjinës. Edhe në lidhje me një domethënie të tillë ky zog simbolik ka treguar pastaj harmoninë martesore. Mjaft problematik është ballafaqimi që shpesh është bërë mes Feniksit dhe Quetzal-it, i pranishëm në simbolikën e qytetërimeve të Perusë.

Në sagat e popujve hebrenj Feniksi është quajtur Milcham (J. Bin Gorion 1980, Bibla, 24) dhe ringjallja e tij interpretohet kështu: kur nëna e parë Eva, u bë fajtore se kishte këputur frutin e pemës së njohjes, qe përfshirë nga lakmia për krijesat që kishin mbetur të pastra dhe i shtyu kështu të hanin frutin e ndaluar. Vetëm zogu Milcham i rezistoi tundimit, duke marrë si shpërblim nga Engjëlli i Vdekjes vetinë që të mos vdiste kurrë. Atëherë Milcham u mbyll në një qytet të sigurt ku jetoi për një mijë vjet pa frikën e vdekjes: “Një mijë vjet është e gjatë jeta e tij dhe kur një mijë vjet kalojnë, çerdhja e tij digjet. Shpëton vetëm një vezë, nga e cila del një zog që pastaj jeton një mijë vjet.” Disa të tjerë thonë se me të kaluar një mijë vjet, trupi i tij vyshket dhe zogu humbet pendët dhe krahët. Pastaj përtërihen krejt puplat e tij dhe fluturon lart si shqiponjë, duke u bërë i pavdekshëm.

Gjeneral Piro Ahmetaj/

Në pamundësi t’iu përgjigjem emër për emër, dëshiroj që të falënderoj publikisht dhjetëra mijëra kolegë/ushtarakë aktivë, në rezervë dhe pension (brenda dhe jashtë vendit); intelektualë dhe gazetarë të mirënjohur, patriotë të përkushtuar, qytetarë të zakonshëm në gjithë hapësirën kombëtare, si dhe atashetë ushtarake të vendeve të NATO-s në Tiranë, për mesazhet inkurajuese që kam marrë pas konfirmimit në funksionin politik: “Koordinator për Sigurinë Kombëtare dhe marrëdhëniet me NATO në PDSH”!

Me këtë rast, përsëris respektin për mediat në Shqipëri, Kosovë, SHBA, etj., për publikimin edhe në 4 vitet e fundit (vetëm nga kapaciteti i “Ekspertit”, pra pa asnjë funksion zyrtar apo politik), të 10-ra kontributeve, deri dhe mesazhet e fundvitit 2024 nga Uashingtoni, mbi kërcënimet kritike dhe shpresat nga Trump-2 për paqen dhe ardhmërinë Euroatlantike të 6 vendeve të Ballkanit Perëndimor, përfshi RSH dhe Kosovës”. Shpresoj nuk jam i panjohur, jo vetëm për gradën madhore “gjeneral” dhe funksionet e larta që kam ushtruar, si zëvendësshef i Shtabit të Përgjithshëm, Këshilltar Ushtarak i Presidentit, si dhe themelues i Përfaqësisë Kombëtare në Komandën Supreme të NATO-s, por edhe për vlerësimet strategjike të prezantuara në Bruksel, Kolegjin e NATO-s, Qendrën Marshall dhe 31 vendet e Aleancës. Përtej modestisë, garantoj se sigurisht më është dhënë mundësia, por asgjë nuk më është dhuruar. Përkundrazi, përfshi edhe kjo përgjegjësi politike, janë arritur me përkushtim, integritet dhe përgjegjshmëri. Edhe gjatë 10 viteve të fundit, kam mbështetur publikisht dhe pa paragjykime politike reformat e mbrojtjes, rritjen e buxhetit 2%; përmirësimin e trajtimit të personelit, hapjen e bazës Ajrore të Kuçovës, ngritjen e forcës rezerviste, kontributet për/me Ukrainën etj..

Por, kam bërë edhe oponencë të fortë (me kosto personale/familjare) për të ndalur arrogancën bolshevike; për buxhetin e mbrojtjes (nën 1% të GDP-së deri 2017), për balancimin e pushteteve kushtetuese (rrëzimin e dy ligjeve nga Gj.K (që Presidentin e bënin lolo (siç e kanë katandisur) ndërsa Kryeministrin edhe sharlatan-Komandant edhe Komisar fuqiplotë]; kundër dhuratave si të Sulltanatës për infrastrukturat strategjike, si bazën detare të Sarandës dhe mijëra objekteve ushtarake si dhe kundër punësimeve elektorale në strukturat e mbrojtjes Kombëtare si psh., të ishin ndërmarrja e bonifikimit të Korçës! Thënë këto, garantoj se edhe në angazhimet politike në vijim, do të ulëras edhe më fort për gjithëpërfshirje, konsensus të gjerë, balancim të pushteteve kushtetuese dhe kundër shpërdorimit elektoral të strukturave dhe personelit të Sigurisë Kombëtare (Rendit, Mbrojtjes, Inteligjencës, emergjencave etj.). Po ashtu, do të mbështes pa kompromis reformat, rritjen 3% të GDP-së buxhetit të mbrojtjes deri më 2030, modernizimin e kapaciteteve të sigurisë së jetës, pronës, mirëqenies së qytetarëve si dhe mbrojtjes dhe zhvillimin e interesave kombëtare në rajon dhe Mesdhe. Kështu, edhe nga kjo përgjegjësi politike dhe çdo pozitë shtetërore në vijim, rikonfirmoj zotimin tim ndaj ushtarakëve, punonjësve të Policisë, emergjencave dhe cilido të angazhuar në institucionet e sigurisë dhe mbrojtjes kombëtare, se sakrificat sublime, integriteti spikatur dhe përkushtimi shembullor do të adresohen me dinjitetin që meritojnë në “programin e PDSH 2025- 2033”.

Në vijim, gjeni 3 gjetje dhe 3 mesazhe, që mbeten fokusi i përballjes politike të 11 majit 2025:

Mesazhi nr 1: E çmoj me peshë strategjike dhe i bashkohem shqetësimit legjitim të shumicës së shqiptarëve brenda dhe jashtë vendit: “Shqipëria 2025 është rrokullisur në krizën më të rëndë të demokracisë prej 1990, shumë më qesharake se bashkimet profesionale që ofroi Ramiz Alia më 1990, fatkeqësisht edhe të ngjashme në mos më cinike, se ajo e Rusisë-Putiniste, Kim-Jongut etj.”. Praktikisht janë përdhosur balancat demokratike të pushteteve (Check & Balance), bashkë me këtë ka rënë Republika Parlamentare e RSH! Në 12 vjet Kuvendi (përveç borderosë për pagat e deputeteve të listave natën) ka zero peshë, pasi asnjë rezolutë, marrëveshje dhe ligj nuk është miratuar me konsensus. Asnjë! Ndërsa për korrupsionin e politikanëve dhe pushtetarëve të lartë, faktet e publikuara nga “dora vetë Tigri/Nr.2 i Organizatës Kriminale” janë ulëritëse, pasi shumica e kusarëve të skalionit të I (2013) ose “skuadrës së qiejve të pastër janë nën prangat e SPAK për grabitjen e 430 milionë eurove nga djegësit, 200 milionë euro nga shëndetësia falas; 400 milionë euro për rrugët e florinjta” si dhe për bandat që urdhërojnë Kryetarin e Madh për renditjen në listat e mavro-deputetëve, emërimin e palo-ministre/ ave dhe sekser-drejtorët e Agjencive Shtetërore, përfshi edhe në Institucionet e Sigurisë dhe Mbrojtjes Kombëtare. Ndërsa fuqia e (mbi)Pushtetshmit i ka shndërruar institucionet dhe administratën shtetërore, si një ushtri elektorale (200 mijë patronazhiste si dhe bonuse/sheqerka për 740 mijë pensionistë), sikur RSH të ishte Bukina Faso apo Mali. Parë kështu, i bëj thirrje SPAKut për ta hetuar “këtë krim shtetëror me pasoja të rënda mbi pluralizmin, demokracinë, balancat e pushteteve si dhe Sigurinë Kombëtare”! Po ashtu, u bëj thirrje shumë miqësore “elitës me kockë në PS”, që përveçse të kujtojnë (si B.C) me nostalgji kohën kur psh., Nano lobonte të forumet/ata deri për votat e anëtarëve të kryesisë etj., që në vend të statuseve/fotove “kafeneve konfidenciale”, të zgjojnë vetëdijen e përgjegjshmërisë kombëtare për ta ndalur këtë sekt-delikuentësh si dhe për ta ritransformuar Partinë Socialiste, në një institucion politik, që mbart peshë kritike për demokracinë funksionale si dhe ardhmërinë euroatlantike të RSH.

Mesazhi nr 2: E përsëris që edhe aktorët dhe faktorët e opozitës zyrtare i gjej bashkëpërgjegjës jo vetëm për humbjet në 12 vjet, por edhe për demokracinë fasadë dhe shtetin e kapur nga krimi elektoral! Tek e fundit, kurrkush nuk mundet të bëjë triumfalin dhe të krenohemi për “betejat diskretituese për/me bravat, apo dalldisjen e vetëquajturit krye-atlantikas etj.” dhe as me këtë degradim të opozitarizmit. Kështu për të djathtën, ulërin më fort mesazhi atëror i Mit’hat Bej Frashërit: “Shqiptarët do t’i fitojnë të gjitha luftërat, sapo të kenë përfunduar betejat mes vedit”! Për protagonistët e listave si dhe leadership-in e PD-së ripërsëris edhe publikisht këshillën strategjike: “Sa më parë edhe më mirë, do të duhet të dalin nga llogoret e luftës cinike për listat e mbyllura, që fatkeqësisht, por sigurisht do rezultojnë pa fitimtarë”. Për më tepër, na duhet të mblidhemi dhe përulemi para misionit historik dhe përgjegjësisë kombëtare që në 11 maj, pra mbas 100 ditëve, të realizojmë rotacionin e pushtetit që meritojnë mbarë shqiptarët!

Mesazhi nr.3: Përsëris edhe më fort (për këdo të gëzuar apo të mërzitur) se nuk po angazhohem në politikë të bëhem sekser, as pronar, as profet i së vërtetës shteruese se: “kush është djalli, kush engjëlli”, por ngaqë kam vite që kam vendosur për të mos heshtur, po ndaj këtë shqetësim ulëritës për pluralizmin fasadë si dhe demokracisë digjitale (5D). Po ashtu, më duhet të rikonfirmoj edhe publikisht se: “Nuk jam rreshtuar në llogoren opozitare për spaleta ‘Gjenerali’, as për t’u punësuar në krye listës”, por sepse besoj fort në projektin e të djathtës Trampiste, pra “te familja tradicionale, tek atdheu i shenjtëruar, te liria, vota, prona, tregu dhe interesat kombëtare”, si dhe misioni fisnik për ta kthyer RSH në shinat e demokracisë funksionale si gjithë Europa. Mbetem shpresëplotë se fitorja historike e Trump-2 do të inspirojë valë atomike për ta çliruar edhe kombin tonë nga “Deep State, demokracia burokratike dhe interesat e filantropistëve”, që kanë përdhosur aspiratat e 1990 si dhe ende mbeten kërcënim serioz për sigurinë dhe interesat kombëtare.

Në përmbyllje, iu bëj thirrje vëllazërore bashkëqytetarëve (sigurisht edhe emigrantëve), që më 11 maj 2025 është jo radha, por detyrimi dhe misioni i mbarë shqiptarëve për ta çliruar Shqipërinë e pushtuar nga korrupsioni i politikanëve; listat e mavro-deputetëve, kamikaz-ministrave, sekser-drejtorëve të emëruar nga bandat e krimit, të gjithë në rresht si makineri elektorale, në shërbim të të gjithëpushtetshmit, në mos Sulltanit të Madhërishëm!

* Koordinator për Sigurinë Kombëtare dhe marrëdhëniet SHBA/NATO.

PRISHTINË, 31 Janar 2025-Gazeta DIELLI nga korrespondenti në Kosovë/ Në Kosovë përkujtohen tre heronjët e kombit, Zahir Pajaziti, Hakif Zejnullahu dhe Edmond Hoxha, në 28 vjetorin e rënies.

Para 28 viteve, në 31 janar 1997, në fshatin Pestovë – në hyrje të qytetit të Vushtrrisë, rrugës Prishtinë-Mitrovicë, drejt realizimit të një misioni të veçantë, ranë heroikisht në krye të detyrës heronjët e lirisë e pavarësisë së Kosovës, komandanti Zahir Pajaziti dhe bashkëluftëtarët Hakif Zejnullahu e Edmond Hoxha, tre nga drejtuesit e luftës çlirimtare të UÇK-së.

Në homazhet te lapidari, te vendi i rënies së tre heronjëve dhe te shtatoret e tyre e në veprimtari tjera përkujtimore marrin pjesë përfaqësues institucionalë e politikë.

Presidentja e Republikës së Kosovës, Vjosa Osmani ka bërë homazhe tek shtatorja e Zahir Pajazitit, në 28 vjetorin e rënies së heronjve Zahir Pajaziti, Hakif Zejnullahu dhe Edmond Hoxha.

Presidentja Osmani ka shkruar:

Me respekt dhe krenari e kujtojmë heroin Zahir Pajaziti, vizionarin e luftës çlirimtare, i cili bashkë me Hakif Zejnullahun dhe Edmond Hoxhën, me guxim dhe vendosmëri, krahas edhe shumë bashkëluftëtarëve të UÇK-së, hapën rrugën drejt çlirimit të Kosovës, duke u bërë simbole të sakrificës dhe përkushtimit për atdheun.

Sot, më shumë se kurrë, e kemi për detyrë të mos e harrojmë idealin e tyre. Liria për të cilën ata dhanë jetën duhet të mbrohet jo vetëm me kujtimin për ta dhe heronjtë e tjerë të UÇK-së, por me punën, angazhimin dhe përkushtimin ndaj Kosovës, të cilën e ëndërruan dhe për të cilën ranë ata.

Lavdi e përjetshme heronjve Zahir Pajaziti, Hakif Zejnullahu, Edmond Hoxha dhe të gjithë dëshmorëve të kombit tonë!

Kryetari i Kryeqytetit – Prishtinës, Përparim Rama, ndau Mirënjohje për familjet Pajaziti, Zejnullahu dhe Hoxha për kontributin e dhënë në çlirimin e vendit.

Ai ka shkruar:

Sot, me respekt dhe mirënjohje të thellë përulemi para veprës heroike të Zahir Pajazitit, Edmond Hoxhës dhe Hakif Zejnullahut, tre shtyllave të pathyeshme të luftës për liri.

Në këtë ditë përkujtimore, ne nuk i kujtojmë vetëm si të rënë, por si të pavdekshëm, sepse vepra dhe ideali i tyre jetojnë në çdo brez që rritet me frymën e tyre.

Në emër të Kryeqytetit, me krenari kemi ndarë mirënjohje për familjet e tyre për veprën e të bijëve. Me trimërinë e tyre, ata luftuan shtypjen dhe padrejtësinë, duke e shkruar me gjakun e tyre kapitullin më të lavdishëm të historisë sonë kombëtare. Bashkë me ekipin e Kryeqytetit bëmë homazhe edhe para shtatores së Zahir Pajazitit në Prishtinë dhe në fshatin Orllan dhe Lladoc, duke dëshmuar se kujtesa jonë kolektive mbetet e gjallë dhe e përjetshme.

 

Kryepeshkopi i ndjerë i Tiranës, Durrësit dhe i Gjithë Shqipërisë, Anastas Janullatos, u përcoll sot në banesën e fundit, pas një ceremonie madhështore në Katedralen “Ngjallja e Krishtit” në kryeqytet, aty ku do të prehet trupi i Tij.

Mesha e përshpirtjes u drejtua nga Patriarku Ekumenik i Kostandinopojës, Bartolemeu, i pari i ortodoksëve në botë. Ai tregoi se Patriarkana e dërgoi Anastas Janullatosi në Shqipëri në vitin 1991, pas rënies së regjimit komunist, për të qenë pranë popullit të vuajtur ortodoks.

“Shërbesa e tij baritore nuk ishte pa fortuna, udhëhoqi kishën përmes sfidave të mëdha, megjithatë zotëronte hirin për të zgjedhur bashkëpunëtorët e duhur, për të hapur shtigje aty ku dukej se çdo rrugë ishte e mbyllur. Kishat, manastiret, spitalet e shumë të tjera janë disa nga arritjet e tij. Ishte i duruar, por i patundur, aty ku interesi i Kishës e kërkonte. Ai diti të ndërtonte Kishën në përputhje me vullnetin hyjnor. Do të kujtojmë përherë çdo gjë të bukur nga Perëndia, çdo gjë që Kryepeshkopi dhuroi për kishën“, u shpreh Patriarku Ekumenik.

Për të nderuar Anastas Janullatos ishte i pranishëm po ashtu një delegacion përfaqësues nga Vatikani, që u drejtua nga Sekretari i Shtetit, Pietro Parolin, Patriarku i Izraelit Theofili i Jerusalemit, Kryepeshkopi i Greqisë Jeronimi, Patriarku i Qipros, i Aleksandrisë, i Bullgarisë, i Rumanisë, Kryepeshkopi dhe klerikë nga Polonia, drejtues të “Saint Egidio” në Itali.

Pjesë e ceremonisë ishin dhe figura të larta të politikës shqiptare. Presidenti Bajram Begaj, kryeministri Edi Rama, kryedemokrati Sali Berisha, kryeparlamentarja Elisa Spiropali qëndruan pranë njëri-tjetrit. Nuk mungoi as kryeministri grek Kyriakos Mitsotakis dhe kabineti i tij prej pesë ministrash.

Kryeministri grek deklaroi se Janullatos ishte një grek i vërtetë, i cili konsiderohej urë lidhëse mes Greqisë dhe Shqipërisë.

“Nuk është rastësi që sot e vajtojnë si grekët edhe shqiptarët dhe njerëzit në botë pavarësisht fesë apo besimit. Ai ishte një urë miqësie mes dy popujve dhe armë komunikimi mes dy shteteve. Me plot të drejtë mund të quhet diplomati i dashurisë, mision që e përmbushi me maturi vendosmëri dhe ndërgjegje”, tha Mitsotakis.

Kryeministri Edi Rama u shpreh se njerëz të nderuar të fesë, përmes dialogut ndërfetar, deri te çdo kryetar shteti që e njohu, ia patën zili Kishës Ortodokse Autoqefale të Shqipërisë Anastas Janullatosin, që “erdhi si prift grek dhe tashmë po largohet si Anastasi i Shqipërisë”.

“Dinjitetin e martirizuar të kësaj kishe dhe të kreut të saj, larë me djersën dhe gjakun e stërmundimeve të Kristofor Kisit dhe Damian Kokoneshit, Irene Banushit dhe sa e sa të tjerëve Kryepeshkopi Anastas e rivendosi të plotë në altarin e saj të rilindur duke i dhënë mundësinë Kishës Autoqefale të Shqipërisë, Klerit dhe besnikëve të saj që sot ta marrin stafetën nga ky atlet triumfator i Krishtit dhe ta çojnë përpara në liri të plotë, në pavarësi të pakthyeshme dhe me një siguri të garantuar”, tha Rama.

Qindra besimtarë ndoqën ceremoninë dhe nderuan Kryepeshkopin që rilindi Kishën Ortodokse në vendin tonë.

Anastas Janullatos, lindi më 4 nëntor të vitit 1929, në Pire. Ai arriti të rindërtonte nga gërmadhat Kishën Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë që ishte shpërbërë për 23 vjet, duke zhvilluar veprimtari të shumanshme në fushat e shëndetësisë, arsimit, përkujdesjes sociale, zhvillimit rural, mjedisit dhe kulturës. Njëkohësisht u përpoq për zbutjen e kundërshtive në Ballkan.

Në vitin 2000, pas propozimit të 33 Anëtarëve të Rregullt të Akademisë së Athinës dhe shumë personaliteteve nga Shqipëria, ishte kandidat për Çmimin Nobel për Paqen.

Ka shërbyer në pozicione të shquara në organizma ndërkombëtarë, si anëtar i komitetit teologjik “Dialogu me njerëz të Besimeve dhe Ideologjive të tjera” (1975-1983). President i Komitetit për Misionarizmin dhe Ungjillëzimin Botëror (1984-91). Anëtar i Këshillit Evropian të Udhëheqësve Fetarë (2001-2012). Zëvendëspresident i Asamblesë së Kishave Evropiane (2003-09). President i Këshillit Botëror të Kishave (2006-2013).

Ka qenë nderuar me çmime dhe dekorata, vlerësime nga vende dhe Kisha Orthodhokse të ndryshme, ndër të cilat Kryqin e Madh të Urdhrit të Nderit të Republikës së Greqisë (1997), çmimin Athenagoras për të Drejtat e Njeriut (Nju Jork 2001), çmimin “për veprimtari të shquar për unitetin e Kombeve Orthodhokse”, dekoratën më të lartë të Republikës së Shqipërisë “Gjergj Kastrioti – Skënderbeu”.

Kontributi i tij në shkencën e Historisë së Feve, dëshminë e krishterë bashkëkohore, afrimin ndërkrishterë, dialogun ndërfetar dhe bashkekzistencën paqësore të popujve dhe feve është njohur ndërkombëtarisht.

Top Channel