Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Dumping on Albania?

by

EU wannabe member Albania is doing its utmost to be a useful partner for the West, so a request from the US to help destroy Syria’s chemical weapons on its soil would seem to open up a good opportunity for the new government in Tirana to prove its worth. However, not everyone is happy.

Albania confirmed November 7 it is one of several countries the US has held discussions with about helping it destroy Syria’s chemical arsenal of about 1,000 tonnes, which was agreed under a September UN Security Council resolution. The reason Albania is on the list is because it has an existing facility that could be used for this purpose, which was built following the discovery in 2002 of 16 tonnes of chemical warfare agents hidden in a bunker dating from the era of Communist dictator Enver Hoxha. The US, through its Defense Threat Reduction Agency, spent about $45m building an incineration plant in Albania to dispose of the stores, meaning that by 2007 the country had been declared free of chemical arms.
Under difficult circumstances, the Organization for the Prohibition of Chemical Weapons said it met a November 1 deadline to disable all the country’s declared production facilities, but analysts warn the harder task of disposing of the chemical agents themselves by June 2014 is still to come.
“The Americans held an exploratory working brief in early October with Belgium, Norway, France and Albania to see what capacities each might have to treat chemical weapons,” a Belgian foreign ministry spokesman was quoted by AFP as saying November 7 , adding that no formal request had yet been made to any of those countries.
Albanian parliamentary speaker Ilir Meta said in a TV interview on Top Channel on November 7 that while Albania has indeed been contacted by the US, “no decision has been made yet… and will be made transparently and will take into account the interest of the country.”
Meta added, however, that he doubted Albania has the capacity to do what even other much bigger and more developed countries have so far declined to do. And that seems to be a view backed by other groups in Albania.

Too big an ask

Activists have already taken to the streets to plead with the government of Prime Minister Edi Rama to resist any requests from the US to help eliminate Syrian weapons. “The authorities must not allow the Syrian chemical arsenal to be destroyed on Albanian soil. Albania must firmly oppose such a demand,” Saiga Guri of the non-governmental Alliance Against Waste Import told protesters, reported AFP.
The cause has also been taken up by Gary Kokalari, founder of Albanians for a Democratic Albania, which is involved in fighting corrupt practices in the country. In an emailed statement, Kokalari described the request as “hair brained”, given the country’s inability to demilitarize relatively simple ammunition without seeing 26 people killed in a tragic explosion – a reference to the 2008 explosions that occurred as US and Albanian experts were preparing to destroy stockpiles of obsolete ammunition at an ex-military ammunition depot in the village of Gërdec.
Kokalari also points to the size of the task as being way beyond Albania’s capabilities. The US government, he says, is building in a rural area of Kentucky to store chemical weapons that amount to only half the amount estimated to be in Syria, which is an enormous challenge even for the military of the most powerful, wealthiest and technologically advanced country in the world.
“Albania is under no obligation to bend to every outrageous demand made by the US and EU. And the request for Western governments to now dump weapons of mass destruction in Albania is as immoral as it is irresponsible, to say nothing of the grave international security threat this poses to Americans and Europeans by placing these weapons in a country that some consider to have the least effective law enforcement and the most porous borders in the world,” he says.
Dan Kaszeta, a former officer in the US Army Chemical Corps now working as an independent consultant, admits in an piece carried on Bloomberg that Albania’s position as a poor country with security and corruption issues doesn’t make it an ideal choice, but that it presents “the least bad option.”
“It might take many years for a facility built to burn 16 tons of chemical agents to get through 1,000 tons. Yet the date of final destruction isn’t as important as getting the material in the hands of international inspectors and out of the war zone. That makes Albania the least bad option for disposing of Syria’s chemical weapons stores,” he concludes. (November 12, 2013)

Kryeministri Rama: Të implementohet marrëveshja e Ohrit. Gruevski hesht

by

2014 është viti i parë,vigjiljen e te cilit rajoni i Ballkani Perëndimor e pret në paqe, andaj ta shfrytëzojmë si hapësire per zhvillim. Kështu ka deklaruar kryeministri Edi Rama pas takimit që pati me homologun e tij maqedonas Nikolla Gruevski. Duke folur për incidentet e fundit ndëretnike në Shkup, Rama tha se Qeveria shqiptare po ndjek me shqetësim të gjithë këto momente të shfaqjes së intolerancës dhe dhunës së natyrës ndëretnike, ndërsa ka theksuar domosdoshmërinë e implementimit të Marrëveshjes së Ohrit.

“Ndjekim me shqetesim kur shfaqet intolerance dhe dhune nderetnike, kemi bere thirrje te vazhdueshme per maturi dhe vetedije se suksesi i perbashket eshte mbarevajtja e marredhenieve nderetnike. Bashkerisht do ndertojme te ardhmen. Shqiptaret jane pjese shtetformues ne Republiken e Maqedonise. Jemi te interesuar te implementohet marreveshja e OHRIT. Paqja në rajon ka hyrë në një proces të ri me Marrëveshjen midis Kosovës dhe Serbisë dhe kjo është një dritare e re e mundësive për zhvillim rajonal.2014 është viti i pare,vigjiljen e te cilit e presim ne paqe. E ardhmja e rajonit është ne BE. Tashmë rajoni jonë ka mundësinë ta shfrytezoje paqen si hapësire per zhvillim” tha Rama.

Nga ana tjetër Kryeministri maqedonas ka preferuar të anashkalojë Marrëveshjen e Ohrit, duke u mjaftuar me deklaratën se marrëdhëniet ndëretnike janë stabile dhe se ato po ngriten vazhdimisht përmes një debati. Ndërkaq ai theksoi mbështetjen e Maqedonisë në integrimin e plotë të Shqipërisë në Bashkimin Evropian dhe që të dyja vendet të kenë përparim në planin e evrointegrimeve.

“Bashkërisht vlerësuam se ka kontinuitet të bashkëpunimit dypalësh, për intensifikimin e bashkëpunimit ekonomik, rrugor dhe hekurudhor dhe projekte në fushën e energjetikës. Jemi në fazën e nisjes për autostradën e Korridorit 8 dhe jemi të përkushtuar që të kemi kemi lidhje rrugore sa më të mirë me Shqipërinë”, theksoi Gruevski, duke shtuar se Maqedonia mbetet e angazhuar në përparimin e marrëdhënieve midis dyja vendeve në frymën e mirëkuptimit dhe miqësisë së mirë.

 

PRESIDENTI NISHANI-PRESIDENTIT PAPULIAS: NJIHENI KOSOVEN DHE HIQNI LIGJIN E LUFTES!

by

Tiranë, 4 nëntor – Presidenti i Greqisë Karolos Papulias ka nisur axhendën zyrtare të takimeve në Tiranë. Ai është pritur sot me një ceremoni zyrtare në Presidencë, nga kreu i shtetit Bujar Nishani, ndërsa më pas dy presidentët kanë vijuar me bisedimet dypalëshe ku kanë marrë pjesë delegacionet përkatëse të kryesuar prej tyre.Në përfundim të takimeve, presidenti Nishani dhe presidenti Papulias kanë mbajtur një konferencë të përbashkët për shtyp .

Në fjalën e tij, presidenti Nishani theksoi se marrëdhëniet mes dy vendeve nuk duhet të dominohen nga problemet e së shkuarës por nga e ardhmja e përbashkët.
Nishani theksoi se në fokus të bisedimeve me homologun grek ka qënë shfuqizimi i ligjit të luftës nga Parlamenti grek, zgjidhja e çështjes së toponimeve dhe pakti detar të cilat sipas presidentit janë çështje që duhet zgjidhur.
“Në axhendën e marrëdhënieve ka edhe çështje të trashëguara por edhe të reja të cilat duhet të futen në rrugën e zgjidhjes dhe këto cështje u diskutuan edhe sot. Marrëdhëniet tona nuk duhen të dominohen nga problemet e së shkuarës por nga e ardhmja e përkashkët.  Fryma e traktatit të miqësisë duhet të drejtojë bashkëpunimin mes dy vendeve tona.   Kërkova që parlamenti grek të shfyqëzoj ligjin e luftës që një mban sekuestro pasuritë e qytetarëve shqiptarë në Greqi. Shpreh shqetësimin për zgjidhjen e çështjes së toponimeve që po bëhet pengesë për lëvizjen dhe çështje të tjera që lidhen me të.  Pakti detar mes dy vendeve mbetet një çështje për tu zgjidhur. Pala jonë është e gatshme të gjejë një zgjidhje të përbashkët në përputhje me legjislacionin e të dyja vendeve” tha Nishani.
Presidenti Nishani është ndalur edhe në çështjen e Kosovës, duke theksuar se beson se pala greke do ta konsiderojë njohjen e shtetit të ri. Ndërsa presidenti Papulias deklaroi se shqiptarët që jetojnë në Greqi janë një urë lidhëse për marrëdhëniet mes dy vendeve por kërkoi respektimin e të drejtave të minoritetit etnik grek në vendin tonë.
“Vizita ime na jep rastin t’i japim shtysë të re marrëdhënieve tona, me interes të dy vendeve por edhe rajonit më gjerë. Minoriteti etnik grek përbën nyje lidhëse të qendrueshme e të pazgjidhshme, ata janë ndër përbërësit më dinamikë të jetës politike e shoqërore shqiptare e të gjithë jemi dakord se të drejtat e tyre duhet të respektohen. Qindra mijëra emigrantë shqiptarë në Greqi përbëjnë element të fuqishëm lidhës në marrëdheniet tona” theksoi Papulias.
Presidenti grek shprehu mbështjetjen e Greqisë ndaj integrimit të Shqipërisë drejt Bashkimit Europian.
“Sigurova se gjatë presidencën greke do të avancojmë për ecurinë integruese të Shqipërisë ashtu si ka bërë edhe në të kaluarën. E ftova presidentin Nishani për të vizituar Greqinë, i uroj popullit shqiptar stabilitet dhe përparim” tha Papulias.
Ndërkohë presidenti Nishani dhe homologu i tij Papulias do të marrin pjesë në tryezën e rrumbullakët mbi ekonominë dhe energjetikën greko-shqiptare, që do të zhvillohet në hotel “Rogner”, në 4 nëntor 2013.
Ndërkaq sipas njoftimit të Presidencës greke të martën, Papulias do të zhvendoset në Gjirokastër, ku do të vizitojë zonat ku jeton minoriteti grek në Shqipëri.

SHBA-ja dhe Britania shqyrtojnë opsionet për Sirinë

by

Presidenti i Shteteve të Bashkuara, Barack Obama, dhe kryeministri i Britanisë, David Cameron, kanë thënë se janë “tejet të shqetësuar” dhe se janë duke shqyrtuar përgjigjen ndaj akuzave se Qeveria e Sirisë ka përdorur armë kimike në një sulm që ka vrarë qindra civilë.
Të shtunën, Obama ka takuar këshilltarët e tij të lartë dhe ka folur në telefon me Cameronin.
Në deklaratën që ka lëshuar zyra e kryeministrit britanik thuhet se Obama dhe Cameron janë shumë të shqetësuar për “shenjat në rritje” që tregojnë se forcat e regjimit sirian janë përgjegjëse për sulmin kimik, që ka ndodhur të mërkurën e kaluar.
Shtetet e Bashkuara kanë thënë se hetimet e tyre për incidentin janë duke vazhduar.
Qeveria e Sirisë ka mohuar se ka kryer sulmin me gaz toksik në periferinë lindore të Damaskut. Ajo ka fajësuar forcat rebele, duke thënë se kryengritësit kanë për qëllim të nxisin ndërhyrjen ushtarake të Perëndimit në konfliktin e Sirisë.
Në një tjetër zhvillim, një zyrtar i Departamentit amerikan të Shtetit ka thënë se sekretari John Kerry ka folur të enjten në telefon me ministrin e Jashtëm sirian, Walid al-Moualem.
Sipas këtij zyrtari, Kerry i ka thënë al-Moualemit se Qeveria siriane, nëse nuk është përgjegjëse për sulmin, duhet të lejojë qasjen e menjëhershme të inspektorëve të Kombeve të Bashkuara në lokacionin ku ka ndodhur sulmi.
Kerry ka diskutuar situatën në Siri edhe me homologët e tij në Arabinë Saudite, Jordani dhe Turqi.
Organizata bamirëse “Mjekët pa Kufij” ka thënë se spitalet pranë Damaskut kanë raportuar 355 vdekje dhe rreth 3,600 pacientë me simptoma neurotoksikë.
Mego Terzian i ka thënë agjencisë Reuters se është i bindur se agjenti neurotoksik është përdorur ndaj civilëve, por nuk ka mundur të thotë se kush është përgjegjës.
“Ajo që mund të themi është se një numër i madh i pacientëve kanë ardhur në spitale brenda tre orësh, me simptoma neurotoksike. Kjo nuk është normale. Jemi të sigurt, madje 100 për qind, se agjenti neurotoksik është përdorur. Se çfarë lloj agjenti, nuk mund të konfirmojmë. Se kush e ka bërë këtë, rebelët apo forcat qeveritare, nuk mund të konfirmojmë, nuk e dimë”, ka thënë Terzian.
Burimet e opozitës siriane kanë thënë se numri i të vrarëve në këtë sulm mund të jetë nga 500 deri në 1,000.
Zhvillimet e fundit kanë ndodhur derisa ushtria e Shteteve të Bashkuara ka ripozicionuar anijet detare dhe asetet e tjera, në përgatitje për aksion të mundshëm ushtarak.
Sekretari amerikan i Mbrojtjes, Chuck Hagel, ka thënë të dielën se Shtetet e Bashkuara janë të përgatitura për të zbatuar opsionet ushtarake në lidhje me Sirinë, nëse presidenti Obama konstaton se ato janë të nevojshme.
“Presidenti Obama ka kërkuar nga Departamenti i Mbrojtjes që të përgatitë opsionet për të gjitha të papriturat. Ne kemi bërë një gjë të tillë. Jemi të gatshëm të zbatojmë cilindo opsion nëse ai vendos për ndonjërin prej tyre”, ka thënë Hagel.
SHBA-ja ka tashmë qindra trupa, aeroplanë luftarakë F-16 dhe bateri për mbrojtje raketore, të vendosura në Jordani – shtet fqinj i Sirisë.
Qeveria e Sirisë ka paralajmëruar Uashingtonin kundër veprimit ushtarak. Ministri i Informacionit, Omran al-Zoubi, ka thënë se çdo sulm i forcave amerikane mund të çojë në më shumë dhunë në Lindjen e Mesme.
Irani, aleat i Sirisë, ka paralajmëruar po ashtu kundër ndërhyrjes ushtarake të Amerikës, duke thënë se veprimi i tillë vetëm mund të përkeqësojë situatën.
Presidenti Hasan Rohani ka thënë se Irani beson se armët kimike kanë vrarë njerëz në Siri, por nuk ka thënë se kush mund të qëndrojë prapa sulmeve.
Ministria e Jashtme iraniane ka mbështetur Qeverinë siriane, duke thënë se forcat rebele janë përgjegjëse.(v tela Radio Evropa e Lire)

SHKO NË SARAJEVË TË KUPTOSH SHQIPËRINË!

by

Në Foto:Ambasadori i Shqipërisë në Bosnje, Flamur Gashi/

Nga Ylli POLOVINA*/

Më 30 korrik, ora 15.30, takimi i ambasadorit shqiptar në Sarajevë, Flamur Gashi, me Pane Shkërbiç, president i Agjencisë për Zgjedhjen dhe Promovimin e Menaxherëve të Bosnjë-Hercegovinës dhe të Europës Juglindore e Qendrore, zgjati afro tridhjetë minuta. Kur më në fund i porsaardhuri nisi të zbriste shkallët për të ikur dhe në oborrin e ambasadës kreu ceremoninë e fundit të protokollit, një foto të përbashkët dhe shtrëngimin e duarve, pikërisht kur bashkë me dy shoqëruesit e bashkëpunëtorët e tij u drejtua për te makina, papritur ktheu rrugë dhe na u riafrua. I gjendur pothuaj rastësisht në atë ngjarje dhe i befasuar nga ajo që pashë gjatë gjysmës së orës së takimit, në fund të bisedës së tij me ambasadorin i pata thënë se për çfarë u bëra dëshmitar, kur të kthehesha në Tiranë, do të shkruaja diçka për gazetën e shumëlexuar “Shqip”. Tashmë, siç duket me një peng për diçka ende të pathënë, Pane Shkërbiç na hodhi të dyve duart në shpatulla dhe mua më tha: “Të lutem një gjë duhet ta thuash nga ana ime për gazetën. Në qoftë se dikush do të më merrte dhe do të më hidhte nga aeroplani me parashutë në Shqipëri, duke mos e ditur ku jam dhe se ku po bie, me atë që pashë gjatë vizitës sime atje, do të thosha se jam ose në Amerikë ose në një shtet perëndimor të Europës”. Pastaj, pa e fshehur emocionin, shqiptoi: “Ta dish, unë e dua shumë sinqerisht Shqipërinë dhe më është krijuar një bindje e jashtëzakonshme për ata njerëz dhe atë vend”.

Dhe, për t’i përcjellë lexuesit jo thjesht një informacion, nënshtetasi boshnjak Pane Shkërbiç është me origjinë serbe. Kur gjatë takimit të tij me ambasadorin e pata pyetur nëse ishte dakord me pavarësimin e Kosovës, më ishte përgjigjur pa mbajtur pezull asnjë rrokje: “Pa dyshim, Kosova e meriton të jetë shtet më vete”. Zoti Shkërbiç para viteve nëntëdhjetë kishte qenë për të gjithë Bosnjë-Hercegovinën shefi i redaksisë së gazetës jugosllave me tirazh të lartë “Osllobozhdenije”. Agjencia që ai tashmë drejton, është një mekanizëm i madh përzgjedhjeje dhe promovimi i nxitësve të biznesit në të gjithë Ballkanin dhe po ashtu të një pjese të madhe të kontinentit. Grupet e saj të punës vëzhgojnë në këto hapësira dhe kanë të regjistruar si kandidatë për t’u seleksionuar dhe vlerësuar me çmime të posaçme plot tre mijë personalitete të këtij profili. Këtë vit, në edicionin e njëzetetetë, i cili u mbajt më 4 korrik, ora 18.00, në hotelin e madh “Holiday” në Sarajevë, ku gjendeshin për t’i bërë jehonë edhe dyqind gazetarë të akredituar në BH, si edhe gjashtë televizione e transmetuan live në të gjithë territorin e ish-Jugosllavisë, u shpallën fitues edhe shqiptarët Flamur Gashi (iu dha titulli “Ambasadori më i mirë”), kryebashkiaku i Prishtinës, akademik Isa Mustafa (si kryetari i bashkisë së kryeqytetit më të mirë për inkurajimin e biznesit) dhe Enver Ferizaj, president i Këshillit të Agrobiznesit Shqiptar. Ky vlerësim i qartë për çfarë përfaqësojmë të spikatur në Ballkan e përtej, përveç të tjerash do të thotë që në një album tepër luksoz të botuar së shpejti nga agjencia e drejtuar prej Pane Shkërbiç dhe bashkëpunëtorëve të tij, i shpërndarë kudo nëpër qendrat e zhvillimit ekonomik të Europës, në një nga faqet hyrëse do të ketë të rreshtuar edhe flamujt e Shqipërisë dhe të Kosovës. Agjencia për Zgjedhjen e Promovimin e Menaxherëve të Bosnjë-Hercegovinës dhe Europës Juglindore dhe Qendrore, e cila e peshon forcën ndikuese dhe autoritetin e saj edhe prej numrit përherë e më të madh të sipërmarrësve, që në edicionet e saj të përvitshme të ndarjes së çmimeve vijnë me avionë privatë, mbulon 40 shtete të kontinentit, përfshi deri tani Gjermaninë, Hungarinë, Austrinë dhe Francën. Si personalitete të vitit, gjithnjë për aftësi të spikatur në nxitjen e klimës favorizuese për biznesin, kanë marrë çmime edhe presidenti malazez, si edhe ai kroat.

Episodi i mësipërm në Bosnjë-Hercegovinë nuk është as i vetmi dhe as më përfaqësuesi i një të vërtete, të cilën jo të gjithë bashkëkombësit tanë e dinë: në këtë vend shqiptarët i çmojnë shumë. Fillimisht je i sigurt se për këtë lidhje të veçantë ka luajtur rol të parë historia e më tej se një mijëvjeçari, pastaj, ndoshta, edhe një fill i lehtë përbashkues i besimit fetar mysliman, patjetër edhe lufta heroike, por edhe e tmerrshme, kundër sulmit serb, në vitet 1992-1995. Dëshmori i parë i saj është inxhinieri Bajram Zenuni, i cili në ditën e fillimit të agresionit, më 2 maj, ndërsa ishte për punën e zakonshme në stacionin e antenave të radiotelevizionit të Sarajevës, mes shpërthimit të papritur të predhave armike që po e goditnin tërbimshëm, u telefonoi eprorëve brenda në qytetin tashmë të tronditur nga nisja e kësaj lufte që do të zgjaste pesë vite dhe me kronikat e saj të dhimbshme do të trondiste tërë botën, duke u thënë se nuk do të lëshonte asnjë centimetër territor nga stacioni. “Jam shqiptar, kishte deklaruar, dhe si i tillë, po të jetë nevoja, do të vdes këtu”. Dhe që po atë ditë ra në mbrojtje të Sarajevës.

Por ajo që na u duk se kishte ushtruar ndikim të posaçëm në këtë imazh mjaft pozitiv tonin në BH, ishte pasviti nëntëdhjetë. Kjo Shqipëri e mbas diktaturës, të cilën ne nga brenda e njohim për problemet që ka në themel, atje ishte adhurim. Të gjithë me të cilët biseduam, sarajevas të thjeshtë apo profesorë, veprimtarë politikë ose fetarë, sipërmarrës apo drejtues të agjencive të njohura turistike, admironin ritmin e lartë të ndryshimit tonë. U dukej si një revolucion zhvillimi, i cili që prej dy dekadash e sidomos dhjetë vitet e fundit, vraponte përpara e nuk donte të lodhej, të ndalte. “Gjithçka ju e kini transformuar, këmbëngulnin ata, e kini përmbysur për mirë”. I habiste energjia e shqiptarëve, lëvizshmëria dhe temperamenti i tyre, prirja drejt modernes, fryma proeuropiane, sensi i paepur kombëtar. Të zënë në befasi nga ky kult shqiptar, përpiqeshim t’u thoshim se vuajmë nga jo pak të meta, se në vendin e tyre, për shembull, vepronte aq fort ligji sa kush nuk i paguante taksat deri ditën e caktuar si kufi mujor, e shembnin ndëshkime të rënda. U kujtonim se në linjën e tramvajit të tyre, ku bileta ishte një markë e gjysmë vendase, kontrollorët po të të kapnin pa biletë të dënonin me një gjobë njëqind markëshe dhe guxoje, po deshe, të mos e shlyeje! Megjithatë sarajevasit nuk jepeshin, Shqipëria u dukej bukuria e dheut, ca më shumë kur në mes futej edhe bregu i pafund i dy deteve tanë të ngrohtë, si edhe ushqimi i shijshëm.

Imazhi ynë i mirë, si një vend me njerëz të zotë, u rrit edhe më 25 korrik, kur në mbrëmje, në stadiumin e Sarajevës, skuadra futbollistike e Kukësit, nëpërmjet ruajtjes taktike të një barazimi, fitoi mbi vendasen. Për fat isha aty në këtë çudi. Kam fiksuar gjithçka, që nga siluetat në fushë dhe loja shumë elegante e ekipit kuksian, deri tek inteligjenca e grupit të tij stërvitës, po ashtu edhe fizionomia tepër pasionante, e përkushtuar dhe e sinqertë e presidentit të klubit, Safet Gjici. Një qytet i vogël shqiptar të mposhte Sarajevën e famshme treçerek milionëshe mu në zemër të Ballkanit! Ishte si në eposin e Mujit dhe të Halilit.

Këto ditë pritet që tenderin e uniformave të policisë së Bosnjë-Hercegovinës ta fitojë një kandidat me ofertën më të mirë. Ai është një shqiptar nga Tirana. Dyqind biznesmenë nga BH ka dërguar deri tani ambasada jonë, në bashkëpunim me autoritetet vendase, në Shqipëri. Në vitin 2010, kur për herë të parë, në muajin gusht, nisi punën në Sarajevë përfaqësia jonë diplomatike, nga 6700 turistë të këtij vendi, të vetëdeklaruar se patën shkuar në vendin tonë, vitin e kaluar shifra kërcyese shkoi në 31 800.

Pamja jonë në “pasqyrën e Sarajevës”, ndërsa kemi boll të meta, por edhe ndaj nesh prej disa mjediseve të huaja ngulmojnë me tendencë jodashamirëse paragjykime negative, mbase na bën mirë. Një vetëvlerësim, qoftë edhe psikologjikisht, na nxit dhe jep besim. Për fat jemi më të mbarë nga sa të prapë mbahemi apo e dimë veten. Sidomos jemi më pozitivë nga sa na vizaton politika jonë me mënyrën dekurajuese se si ajo e zhvillon së brendshmi luftën e saj për rivalitet e kontroll të pushtetit mbi territor. Edhe pse kur qeverisin kanë merak ta zhvillojnë vendin e tyre, në polemikën e përditshme verbale, me gjuhën që përdorin, ta mërzitin Shqipërinë.

Gjatë disa ditëve të qëndrimit në Sarajevë, aty ishte edhe një ekip nga “Top Channel”. Ishte ai i Marin Memës, i emisionit “Shqipëria tjetër”. Nuk e di çfarë theksi do t’i vendosë kur ta shfaqë, në vjeshtë, por edhe ata qenë një risi e bukur. Trupë xhirimi me ritëm e shije perëndimore. Ndërsa Marini vërtiste kudo, për të gjetur detaje, sytë e tij vetëtitës dhe Edmond Sevi i pafjalë rendte pa pushim për ta fiksuar nëpër vapë kamerën e rëndë, shoferi i tyre, Dashnor Koroni, një çast, me një dinjitet të hijshëm, nxori nga xhepi dhe na tregoi teserën e Partisë Demokratike. Marin Mema, kritikues, për shkak të profesionit, i kësaj qeverie tashmë në ciklin e ndërrimit, tek e shihte këtë skenë, e shkëndijonte vështrimin me krenari.

Shqipëria nuk është e bukura e dheut, por aspak edhe e sëmura e Ballkanit. Ajo është e shëndetshmja e gadishullit, më ambiciozja për ndryshim, me sa duket edhe më realizuesja. Por duhet të shkosh në Sarajevë për ta kuptuar dhe ndier këtë.
*(Botuar në gazetën “Shqip” më 5 gusht 2013)